STAAN WIJ NU VOOR EEN EEN
VOUDIG CRISIS-VERSCHIJNSEL
Valsche leeringen, waarvan wij nu
pas de ellendige oorzaken zien
ZEVENDE LIMBURGSCHE SOCIALE
STUDIEWEEK.
DINSDAG 11 AUGUSTUS 1931
ZE MOETEN WEG
INTERN. UNIE VAN R* K. VROUWEN
BONDEN.
HET KAPITALISME.
BENOEMINGEN
het bisdom Haarlem.
TWEEDE DAG.
HET KAPITALISME.
STOERE KERELS MET STOERE
ZIELEN
R. K. VERKENNERS.
WAT DE PRIESTER IS
HET EUCHARISTISCH STUDENTEN
CONGRES TE TONGERLOO.
H. BRAAM f
Er komen berichten uit Spanje, dal de
nieuwe regeering haar waar karakter zal
laten zien
Natuurlijk somen die maatregelen altijd
neer opvrijheid.
Het eerste cadeau, dat een revolutionaire
regeering gewoonlijk brengt, is verpakt in
het aangename vloedpapier der neutrali
teit. Niet waar, dat stond voorop, gelijk het
altijd voorop stond bij iedere revolutie: de
niieuwe regeering stelt zich boven gods
dienst en gewetenskwesties, ze laat zich
daarmee niet in; ze laat die over aan
ieder's persoonlijke overtuiging, ze is vóór
noch tegen; zonder meer: neutraal
Nu is neutraliteit een heel gek ding.
Een neutraliteit in punten, waarin een
mensch niet neutraal blijven kan of mag,
heeft voor die menschen het karakter van:
datgene buitensluiten, wat niet buitengeslo
ten mag worden.
Neutraliteit doet zich voor als iedereen
het zijne gevend, iedereen vrij latend, en
loopt altijd uit op gewelddadige pressie en
verdrukking van anderen.
0ok Spanje
Uit naam der neutraliteit zullen de kloos
terorden opgeheven worden, wordt er ge
seind.
Dat behoeft niets te verwonderen.
D^t gebeurt overal, waaT de neutraliteit
aan het roer komt; overal waar de regee-
Ung luid te kennen geeft, dat ze zoo vreese-
l'ijk veel ontzag en eerbied heeft voor het
Seweten van de burgers.
In Spanje kwam dat al meermalen voor:
20 zijn daar zoo'n beetje gewend aan die
uitbarstingen van neutraliteit. Het zal trou
wens ook niet de laatste keer zijn.
De kloosterlingen zelf zullen eens glim
lachen met zoo'n opheffing. Want als vrije
burgers en als echte Spanjaarden zullen zij
zich natuurlijk niets aantrekken van dat
bericht, want de Staat heeft niets op te
heffen. De Staat heeft over een kloosterorde
letterlijk niets te zeggen. Of iemand -kloos
terling wil worden of niet, of iemand
voor heel zijn leven zich zelf wil binden
of niet, gaat geen enkelen Staat iets aan:
dat behoort tot heit domein van de persoon
lijke vrijheid, van het geweten, van den
godsdienst, van de Katholieke Kerk-
Welk recht zou de Staat kunnen laten
gelden, om te verbieden, dat meerdere men
schen niet samen mogen wonen, wat ze
hebben, krijgen of verdienen samendeelen
en zich toeleggen op gebed, op studie, op
werken van liefdadigheid.
De zuivere neutraliteit zou eischen, dat
de Staat zegt: die menschen gaan mij niets
aan; ze moeten zelf weten, wat ze aantrek
ken hoe ze wonen, en hoe ze willen leven.
Natuurlijk zit er wat anders achter; na
tuurlijk gaat het om de zoogenaamde rijk
dommen der kloosters, natuurlijk gaat het
den katholieken godsdienst,
oen stelletje booswichten do kostbaar
ste kunsjtschatten vernielt en verbrandt,
komt de neutraliteit niet in bet gedrang.
Wel als het kloosterlingen betreft.
Het zou wel eens interessant zijn, na te
gaan, hoe het staat met. de „mi,sdadigheid
of staatsgevaarlijkheid" Van die groep bur
gers; hoe de wetten door hen onderhouden
worden.
—V—
De H. Communie tot intentie van
Z. H. den Paus.
Bij gelegenheid van de algemeene H- Com
munie door de leden van de aangesloten honden
op 1 Augustus gehouden tot intentie van den
H. Vader, werd het volgend telegram aan den
H. Vader toegezonden
„Leden van den Vrouwenhond en leden
van de Jeugdsectle van de internationale
Unie van R.-K. Vrouwenbonden, over 27 lan
den verspreid, ontvingen op het feest van
Petrus Banden de H. Communie, tot Intenties
van Uwe Heiligheid en vragen Apostolischen
Zegen. STEBNBERGHE—ENGERINGH,
Voorzitster."
Acht Augustus ontving het Bestuur het vol
gend antwoord
„Zeer gevoelig vrome hulde, Communies
eersten Augustus, tot Zijn intenties, dankt
H. Vader van ganscher harte en schenkt bij-
zonderen apostolischen zegen.
CARDINAL PACELLI."
Opening en eerste les.
R o 1 d u c, 9 Augustus 1931.
Weer naar Rolduc, naar het eerste en oudste
ondterwijsiinsitituut van geheel Nederland.
„De belangstelling is ontstellend groot",
schreef Maenen ons. Inderdaad, het loopt storm
naar de Limburgsche sociale studieweek, welke
al voor den zevenden keer wordt gehouden, nu
in de gelukkige omstandigheden, dat zij en
haar zusters met name in de laatste pauselijke
encycliek als zegenrijk zijn geprezen. Ruim
200 liefhebbers moesten worden afgewezen! En
er zijn een kleine 500 menschen! De deelnemers
zullen over twee eetzalen moeten verdeeld. De
aula, die een groote stadszaal kan zijn, is over
vol. Wij zien bekenden uit het buitenland:
pater Perqui en Pater van Gestel uit België:
Rijksdagafgevaardigde Joos uit Duitschland.
De minister-president is er met zoons en doch
ters, de heer Jean Poels, Limburgsch Gedepu
teerde, professoren van universiteiten en semi
naries. Kamerleden, studenten, burgemeesters
uit Limburg. Wij noemen dr. B. Schiphorst
van Heerlen, pater Jacobs, burgemeester Dahme
van Geleen, professor Pompe, Henri Hermans,
prof. Heezemans, dr. Moller, Max van Poll,
v. Rijen, prof. Niekel, dr. Verhagen, directeur
v. d. Venne, pater Colsen, rector Bots. En
daartusschen honderden arbeiders, die natuur
lijk het leeuwendeel vormen van de deel
nemers van de Sociale Week, welke van het
Katholiek Limburgsch Werkliedenverbond uit
gaat.
Dit is inderdaad een bijeenkomst van „allen
door allen" zooals dr. Poels ze zich droomt.
Een hartelijk handgeklap begroet den doctor
bij het binnentreden;de hamer valt en dr.
Schiphorst slaat precies op tijd, om half 5 de
piano-t-oetsen aan en het „Aan U o Koning"
klinkt. De doctor neemt het woord: zijn sten
torstem dringt overal door; de belangstelling
is dadelijk gewonnen voor zijn woord, dat. als
steeds, een hij-zonder woord is.
t
Opening door Dr. Poels.
In de kroniek van het laatste Jaar van
Rolduc staat, dat ik hü de laatste sociaïe week
den scepter heb gezwaaid. De eenig
is deze houten hamer. Ik hoop, dat n
hamer wordt geluisterd, opdat er geen Poo
Landdag ontsta, wat gemakkelijk zon zijn op
bijeenkomsten zoo druk bezocht als deze, waar
ook weer nieuwelingen zijn.
Spr. dankte vervolgens het bestuur van
Rolduc, vooral den directeur, die ondanks de
verbouwingen, de Sociale Week kan laten door
gaan. Een welkomst-woord roept Mgr. Poels
Het wezen van het kapi
talisme.
heid komt van het Christendom. Toen Christus
kwam, begon de geschiedenis van den mensch,
van den mensch, als beeld Gods en geroepene
tot den Hemel.
Hoe staat het kapitalisme tegenover deze per
soonlijkheid Dient ze die, dan dient ze God,
godsdienst en familie. Doet het dat niet, dan
moet het gecorrigeerd worden, want afschaf
fen kan men het niet.
Het kapitalisme deed wat. Maar de belang
stelling der leiders geldt alleen hun zaak. Hun
persoonlijkheid is verdwenen. Zij verdwijnt in
concerns, als het groote persoonlijkheden geldt.
Maar de kleine verdwijnen ook in groote be
drijven, in huurkazernes.
Duitschlands nationaal vermogen bedraagt
86 milliard op 64 millioen inwoners.
16 milliard in de banden van 62 y, millioen
menschen, de 70 milliard in handen van 1
millioen menschen, 35 milliard in de hand van
1 millioen menschen, 35 milliard in de hand
van 80.000 menschen, 150 bezitten er 4 milliard.
Kan zoo nog een vrije persoonlijkheid be
staan
De concurrentie dwingt tot lagere loonen,
tot het Russische, waar de arbeiders geen loon
hebben in waren zin.
Men heeft de „Wirtschafit" uit het volksle
ven gehaald; met de werkloozen kwamen ook
de niiet-consumeniten. Nooit is er zoo gewerkt
als nu en nooit werden de menschen armer. De
wereld staat op haar kop. Arm bedrijf veroor-
In het Aartsbisdom.
Z. H. Exc. de Aartsbisschop van Utrecht
heeft benoemd tot president van het Groot-Se
minarie „Rijsentourr" den ZeerEerw. Zeergel.
Heer Prof. Dr. J. de Jong; op verzoek om ge
zondheidsredenen aan den ZeerEerw. Zeergel.
Heer F. v. d. Loo eervol ontslag verleend als
professor aan genoemd Seminarie; benoemd
tot professor aldaar den WelEerw. Zeergel.
Heer Dr. R. F. Hegge.
in
Prof. dr. F. Weve O.P.
HET NIEUWE PAVILJOEN TE PARIJS.
De minister van Buit. Zaken zal bij de
opening aanwezig zijn.
Het Uitvoerend Comité voor de Nederland-
sche deelneming aan de Internationale Kolo
niale Tentoonstelling te Parijs, deelt ons mede,
dat de opening van het nieuwe Nederlandsche
paviljoen thans definitief is vastgesteld op
Dinsdag 18 dezer, te 3 uur.
Bij de opening zal de Minister van Buiten-
landsche Zaken de Nederlandsche Regeering
vertegenwoordigen.
Ook de benoemd-Gouverneur-Generaal van
Nederlandsch-Indië, Jhr. mr. B. C. de Jonge,
zal de opening bijwonen.
SALARISKORTING VOOR ARBEIDS-
CONTRACTERS.
Gedwongen sparing.
Met ingang van 1 September a.s. zal naax het
„Vaderland" meldt, van de salarissen van alle
Rijksambtenaren, die op arbeidscontract wer
ken, 4 procent gekort worden.
De uit deze korting verkregen gelden worden
vermeerderd met éénzelfde bedrag, voor den
betrokkene op rente vastgezet, en bij het verla
ten van den dienst aan hem uitgekeerd.
Mgr. dr. H. Poels.
toe aan de lesgevers, a6 professoren, die on
baatzuchtig colleges komen geven aan de
arbeiders.
Verdere na®en wil spr. niet noemen, maar
één moet hij er begroeten: den Minister-
President (hartelijk applaus). Maar hier is hij
onze Charles, Wj mag overigens Minister-
President zijn zooveel by wil (vroolijkheid). Er
zijn meer deelnemers opgenomen dan mogelijk
was: reeds de derde week na de uitschrijving
moesten er 200 worden afgewezen. Maar spr.
is blij met de drukke opkomst èn voor de
sprekers èn voor den onderlirgen goeden
geest. In het bijzonder hoopt spr.. dat aan de
discussies vooral °°k de arbeiders zullen deel
nemen. „Ik raag niet lang spreken, ik ben
geen lesgever" (vro°lijkheid). Maar dit wil
ik zeggen: dertig jaar geleden, moest men de
menschen wakker schudden; nu moet men ze
moed insprekenHet is niet verloren, als
wij Katholieken onzen plicht doen. Ik zou den
moed in de schoenen voelen zakken, als we
't van „de politiek" alléén moesten hebben.
Mijn vertrouwen rust op de stille, onbaat
zuchtige werkers en werksters voor de gemeen
schap. Het heil moet komen van de in haar
oorsprong bovennatuurlyke afschuw tegen
wantoestanden. Hun geheimzinnige geestdrift
doortintelt de vrije maatschappij. Dat is de
stroom, dien God door de wereld zendt en die
het onbereikbare mogelijk maakt
Ik wil mijzelf inhoudenWerkelijke
sociale werkers vormen: dat is het hoofddoel
van onze Sociale Week. Voor geestdrift is
noodig, diepe overtuiging. Men moet de dingen
nemen zooals ze zijn. Staan wij nu voor een
voudig crisis-verschijnsel? Ik voor mij geloof
dit niet. Ik geloof dat wij staan voor het
bankroet van valsche leeringen, waarvan wij
nu pas de ellendige oorzaken zien. De diepere
oorzaken moeten wij kennen, om te weten
wat en wanneer we willen. Zaalberg (spr.
doelt blijkbaar op het in ons blad verschenen
interview) schijnt het niet te "weten Maar
waarr blijft, dat er leiders zijn, die de barricade
opdurven en de vlag grijpen en den weg
wijzen. Loutere politiek lost de internationale
problemen niet op.
Spr. geeft dan het woord aan prof. dr. F.
Weve O.P.
Ontstaan en karakter der
moderne maatschappij.
De wantoestand, waarin onze maatschappij
verkeert heeft tot grondslag de onverzorgdheid
van bepaalde groepen voor wa aangaat de
stoffelijke goede
ren, waarover zy
kunnen beschik
ken en de vrij
heid, die voor de
gezonde ontwik
keling van de
persoonlijkheid en
van het gezin
noodzakelijk zijn.
Uit deze onver
zorgdheid ge-
jrek aan een ge
waarborgd in -
komen en aan de
levensgoederen
die den mensch
toekomen vol
gen verschillende
sociale en moreele tekorten, die de geheel©
samenleving zeer ernstig beïnvloeden.
De naaste oorzaak ligt in het algemeen in
datgene wat men genoemd heeft het
„kapitalisme", waarmee spreker bedoelt de
grove misbruiken en gebreken, die het pro
ductie-stelsel van de laatste eeuwen aankleven.
Het geldt hier een uiterst gecompliceerd ver
schijnsel. Daarvan zyn verschillende verder
af liggende factoren aan te geven.
De diepste grondslagen der huidige wanorde
zijn van wijsgeerigen en godsdienstig-zede-
lijken aard. Maar tegelijk hebben technisch-
economische oorzaken, waardoor het productie
proces op geheel nieuwe basis is gesteld, er
toe geleid, «dat deze diepste grondslagen tot
zoo funeste gevolgen in het groot aanleiding
konden geven. De productie vooral heeft een
andere doelstelling, een anderen maatstaf en
andere ^machtsverhoudingen gekregen. De
I „mensch is aan het productie-mechanisme
ondergeschikt gemaakt, nadat het rationalisme,
uitgaande van de ontkenning van Gods be
staan, ook den „mensch", d.w.z. zijn ziel, de
waarde van zijn persoonlijk leven wa# gaan
ontkennen. Deze volledige ondergeschiktheid
van den mensch aan de productie heeft daarna
vanzelf het distributie-proces in één richting
beïnvloed.
Daarby kwamen nog sociale factoren: het
onzelfstandig worden van grootere groepen, de
agglomeratie van arbeidersbevolkingen met de
euvelen daaraan verbonden, de ondergang van
een organisch-gebouwde maatschappij en verder
de sociale wanverhoudingen, die van de onver
zorgdheid van velen het gevolg waren en op
haar beurt het raderwerk weer des te stroever
doen gaan, b.v. de abnormale, blijvende werk
loosheid van breede kringen.
Men zal allereerst moeten werken op de
verlevendiging van het zedelijk bewustzijn.
Verder zal men in den opbouw van maat
schappelijke geheelen den waarborg moeten
zoeken, zoowel tegen machtsmisbruik als tegen
de vernielende krachten en tendenzen, die in
het kapitalistische stelsel werkzaam zijn.
Deze rede want de geestdriftige lesgever
gaf geen simpel college, maar raakte in zyn
lesuur veel problemen aan was een goed
begin en werd door een warme gedachten-
wisseling gevolgd.
Den eersten dag kregen de deelnemers,
waarhij ook enkele dames waren, een Lof, dat
in de crypte gecelebreerd werd door Aalmoeze
nier J. Eijssen van Sittard.
De juiste bepaling van wezen van het mo
derne kapitalisme, wordt bepaald door de aan
ons tegenwoordig productie-stelsel inherente
doelstelling. Het doel immers bepaalt het we
zen van een ding.
De productie in ons huidig economisch stel
sel is in de eerste plaats overduidelijk gericht I armere cultuur. Religieus denken
op een zoo hoog mogelij e wms e ooizaa <j;e „'Wirtsohaft" geen rol meer al zijn
Praatavond.
En daarna de praat-avond, waar o.a. Joos
en Pater Perqui het woord voerden en pater
Veldman S.V.D., die als missionaris Rusland
doorreisde, een interessante causerie hield.
Onder dr. Schiphort's leiding werd bovendien
een schitterend koor geïmproviseerd.
Onder veel gezang en ernst en luim verliep
de avond zachtkens in den nacht.
Op voorstel van den heer Maenen werd het
volgend telegram aan Mgr. Nolens gezonden:
„Met innige dankbaarheid uw glorieuzen en
zegenrijken arbeid voor het Nederlandsche
volk gedenkende, bidden te Rolduc voor u
de bezoekers der sociale Studieweek".
Omdat de kerk wordt verbouwd, verzocht
dr. Poels in de zaal vijf Onze Vaders en Wees
Gegroeten mee te bidden ter bijzondere inten-
tie van Mgr. Nolens.
ROLDUC, 10 Augustus 1931.
De mees ten waren vroeg uit de veeren:
woonden de H.H. Missen bij van de talrijke
priesters of dienden ze. Te 9 uur begon de
werkdag weer: twee professoren, een priester
en een leek bekeken In den voormiddag het
kapitalisme. De Thomist nam de theorie, de
scherpe Tilburgsche hoogleeraar de practijk.
Ingeleid door dr. Poels .sprak het eerst de
jftot. mag. dr. J. B. Kors O.P. over
hiervan ligt in den overheerschenden invloed
van het geldkapitaal op de productie. Deze
heerschappij is mede te wijten aan de totale
miskenning van de leer der Kerk over den
woeker.
Met Sombart kan men het moderne kapita
lisme het best definieeren als: een in de
moderne geschiedenis thuishoorend productie-
stesel, waarin alle economische verrichtingen
gericht zijn op het hoogste doel, het vermeer,
deren van kapitaal.
Deze doelstelling van het hedendaagsch pro
ductie-proces is verantwoordelijk voor een
groot gedeelte der mistoestanden, welke be
staan hebben en gedeeltelijk nog bestaan in
onze moderne samenleving.
Na de gedacbtenwisseling en de pauze sprak
de Tilburgsche prof. H. Kaag over:
Kapitaal en kapitaalmacht
Spr. gaf eerst eenige kapitaalbegrippen: pri-
vaat en sociaal kapitaal; functie van het ka
pitaal; financiering van de onderneming, eigen
en vreemd kapitaal, kapitaalvorming, concen
tratie van kapitalen en concentratie van macht,
banken en beurzen.
Daarna bood inleider een korte schets van
den opbouw van het Nederlandsche bankwezen
en behandelde achtereenvolgens de zeggen
schap over de richting der kapitaalbesteding,
de verhouding van kapitaalbezitter en onder
nemer, de normen voor de kapitaalsbesteding
en de rentabiliteit en volkswelvaart.
ROLDUC, 10 Augustus 1931.
Nadat gisterochtend -het woord was gevoerd
door de professoren Kors en Kaag, resp. over
bet wezen van het kapitalisme en kapitaal en
kiapitaalmaeht werd in den namiddag de eerste
les, mede bijgewoond door mr. Baron van Hö-
vell van Westerflier, commissaris der Koningin
in Limiburg; die hartelijk verwelkomd werd
door dr. Poels, gegeven door prof. dr. L. Triebeis
Deze sprak over
Kartels en Trust.
Spr. gaf een korte uiteenzetting van den op
bouw van eenige concentratievormen. Hij bracht
deze in verband met de vraag naar de gronden
welke aanleiding kunnen geven tot den op
bouw van concentraties.
Zijn kartels en trusts een noodzakelijk ge
volg van de kapitalistische productieiwijze?.
Ontstaan zij, naar Marxistische opvatting,
volgens een immanente ontwikkelingswet, die
het mogelijk maakt te vot zeggen langs welke
lijnen en naar welk doel de ontwikkeling der
tendenzen zal gaan? Evenmin zijn zij de nesul-
tante van verschillende economische en mis
schien ook andere krachten of zijn er slechts
„Kinderen der Not, zooals Kleinwartner gezegd.
Spr acht ook deze verklaringen te eng.. Er
zijn meer factoren. De verscheidenheid eischt
onderscheiding tusschen kartels en trusts. In
de eerste gioep behouden de ondernemingen
bun vrijheid in de laatst® niet. Er is veel over
beide vormen gesproken; Wibaut zegt, dat men
er vroegen- een „strafbaar pogen'' in zag; na
den oorlog is 't oordeel veranderd. Spr. wil niet
generaliiseeren en onderscheidt tusschen deze
kapitalistische ondernemingen buiten en in de
Ver. Staten. Er is licht gekomen door veel Vol-
kenbondsstudde. Maar alle licht is nog niet op
gegaan en dit kan ook moeilijk. Er zijn zeker
voordeeleu, maar ook belangrijke nadeelen.
Er heerscht momenteel een crisis in de op
vatting omtrent kartels en trusts. Terwijl
Loria no^ in 1927 kartels karakteriseerde als
pogingen tot onbeschaamd uitbuiten van den
consument, zeggen latere auteurs als F. Vito,
dat zij hun taak niet altijd op de volmaaktste
wijze vervullen maar dat wij ze noodig hebben
tot regeling van de overproductie en dat alleen
fanatici van het liberalisme nog voor vrije
regeling ziin. De positie van de werknemers in
de kartels en trusts is, volgens Rousiers, beter
geworden: er ontstond daardoor geen prijs-
verhooging zooals enquêtes in de Ver. Staten
en Europa bewijzen.
Spr. meent dat men wetenschappelijk nog
geen oordeel over kartels en trusts kan hebben.
Er zijn teveel opinies.
er onder de leiders heiligen. Spr. leest een ge-
smokkelden brief uit Rusland voor waarin een
verschrikkelijk beeld wordt geteekend van het
leven op het Russisch platteland.
Daar is de volkomen armoede. Als wij geen
halt toeroepen aan de bestaande misbruiken,
dan hoeft het bolsjewisme niet te komen. Het
groeit dan vanzelf, waar men het religieuze
denken weg neemt uit de zielen der menschen,
daar ontstaat de haat tegen God.
Het bolsjewisme komt als de Katholieken
geen halt roepen. Waarom spreken wy het halt
niet? Waar ligt die fout? Misschien in meer
oorzaken. Wordt het bovennatuurlijke niet over
schat ten koste van het natuurlijke?
Spanje was zoo katholiek, dat het sinds
eeuwen geen ketterij had, maar de syndicalis
ten hebben de leiding en de katholieken stu
ren smeekschriften.
Wordt het kerkelijke niet te veel overschat
tegenover het profane? In de St. Pieter Is de
'heele wereld saamgepakt. Op enkele passen af
stand is het anders. De „Osservatore Romano"
is een der slechtst ingericht® kranten van tech
nisch standpunt bezien. Men moet meer oogen
hebben om de feiten te zien.
De apostelen zijn heden buiten de kerk, par
lementsleden, journalisten, ingenieurs, dat moe
ten nu de leiders zijn. Spr. is vóór organisatie
maar zij moet gezond zijn, niet overdreven en
ook niet ten koste der persoonlijkheid. Wij moe
ten sterke standsoxgianisaties bezitten. Zij moe
ten het wereldlijk en het godsdienstig terrein
omvatten. Dan komen de menschen, die werken
in katholieken geest. En zoo alleen met „gan-
sohe katholieke mensehen" zal de wereld zijn te
redden, zoo besloot spr. zijn inderdaad buiten
gewone, ondier ademlooze stilte aanhoorde rede.
Daarmee was het officieel gedeelte van den
tweeden studiedag beëindigd, 's Avonds werd
een concert gegeven door de harmonie „St. Pan-
cratius" van Kerknade.
Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem heeft
benoemd tot pastoor te Heemstede (St. Bavo)
J M. v. d. Tuyn; tot secretaris van het Bas-
dom J. N. M. Smulders (neom.); tot gods
dienstleeraar aan het R.K. Lyceum voor
meisjes te 's-Gravenhage G. H. Dessmg; tot
kapelaan te Heemstede (O. L. Vr. Hemelvaart)
C. M. Doeswijk (neom.); tot kapelaan: te Am
sterdam (O. L. Vr. Onb. On-tv.) J. Th. M.
Kraakman; te Langeraar R. G. Oud (neom.);
Amsterdam (H.H. Nic. en Barb.) N. Th. J. v.
SchaikOegstgeest C. J. Roest (neom.)Am
sterdam (O. L. Vr. Rozenkrans) C. J. lans
bergen; Rotterdam (H. Joseph) J. W. Schoots;
Zaandam J. J. Suyker (neom.); Rotterdam (H.
Hildegardis) J. A. v. Kleef; Loosduinen H. H.
Westdijk; Halfweg C. de Ruyter; Noordwijker
hout (St. Victor) A. P. Loerakker (neom.);'
Amsterdam (H. Willibrordus binnen de Veste)
F. J. Bemelman; 's-Gravenhage (H. Willibror
dus) L. J. A. Boomgaard; Rotterdam (H.
Familie) P. E. J. Bottelier; Wassenaar (H.
Willibrordus) F. H. Heemskerk (neom.); Rot
terdam (H.H. Martelaren van Gorcum) W. J.
M. van Kester; Heiloo L. J. Nijs (neom.);'
Beverwijk (O. L. Vr. van Goeden Raad) C. A.
van Steen; Honselersdijk C. A. M. Verheijen
(neom.); Beverwijk (St. Agatha) A. S. van
Rijn (neom.); 's-Gravenhage (St. Jeroen) B.
G. Hosman; Rotterdam (H. Laurentius) H. J.
A. Theissen; Poeldijk K. J. H. Lautenschütz;
Weesp J. G. Verleun; Wervershoef P. M. J.
van Vliet (neom.); 's-Gravenhage (St. Jeroen)
J. N. Kossen (neom.)Roelofarendsveen C. P.
Meereboer (neom.); Overveen J. Verhaar; HU-
legom (St. Martinus) C. H. Olathoorn, dia
kapelaan was te Boskoop; Rotterdam (St. An-
tonius Abt) N. G. Pronk; Leidschendam J. M.
Dunselman (neom.); Hillegersberg (Christus
Koning) J. G. J. Rutten; Zwaag Z. van der
Klein (neom.); Schiedam (O. L. Vr. Visitatie)
A. J. M. Postma; Amsterdam (H. Willibror
dus buiten de Veste) J. R. van Dael; Zoeter-
woude H. M. J. Brans (neo.); 's-Gravenhage
(H. Theresia van het Kind Jesus) P. de Groot,
Vlaardingen J. F. v. d. Gent (neom.); 's-Gra
venhage (St. Antonius Abt) J. W. M. Klumper;
s-Gravenhage (St. Willibrordus) L.J.J. Scham
per; Haarlem-Noord (St. Bavo) A. C. J. v.
Houten; Obdam H. F. Jansen (neom.); Hoorn
C. Pouw; Lutjebroek F. A. Beraefeld (neom.);
Noordwijkerhout (St. Joseph) J. Dekker
(neom.); Schagen J. W. Redeker (neom.);
Warmenhuizen J. L. W. Witteman (neom.),
Gouda (O. L. Vr. Hemelvaart); W. AA. Ber-
ding; Wateringen C. Bakker (neom.); ovee-
schie J. H. Tesselaar; Den Burg (Texel) F. P.
J. Boelrijk (neom.); Leiden (St. Petrus) H. J.
Bangert; 's-Grhvenhage (H. Martha) Th. v.
Vugt; Oudorp H. J. H. Westerkamp (neom.);!
•s-Gravenhage (H. Teresia v. h. Kind Jesus)
H. W. J- Verbeek en Noordwijk J. B. Schotten,
de beide laatste neomisten tot assistent.
De weleerw. heer G. Neefjes van Oosterblok
ker Is bestemd voor de studie in de theologie
te Rome.
Naar wij vernemen is als opvolger van den
Zeereerw. heer J. M. van der Tuyn benoemd
tot secretaris van het bisdom Haarlem de
Weleerw. heer J. N. M. Smulders (neomist).
Kapitalisme
cultuur.
en Christelijke
Dit was het thema, dat behandeld werd door
Pater dr. F. Muckermann. Het was geen les,
maar eerder het college van een diohterlijken
ziener, zooals dr. Poels hem karakteriseerde.
Pater Muckermann zei, dat hij geen nieuws
zou zeggen hij wilde slechts een echo zijn van
de laatste pauselijke encycliek.
Een eerste feit is de opperheerschappij van
het kapitalisme, van het stelsel, dat het lot der
volkeren op den wand schrijfthet kapitalisme
dat een ontzaggelijk aantal werkloozen bracht.
En een tweede feit is, dat de Katholieke Kerk
er staat, georganiseerd als geen andere gemeen
schap, beschikkend over een bloeiend godsdien
stig leven. Maar hoe kan zij de maatschappe
lijke ellende niet tegenhouden Dat is het pro
bleem voor de Katholieken van heel de wereld.
Men spreekt veel over kapitalisme. De geleer
den zeggen veelzij zullen het pas goed ka-
rakteriseeren, als er geen kapitalisme meer Is.
(Vroolijkheid.)
Blijven m-oet de vrije persoonlijkheid, die uit
de familie voorkomt en een eigen familiekring
wil stichten, een eigen huis wil hebben.
Dit is het symbool der Westersche bescha
ving:, da geeesheidenheid, en deze verachelden-
ln het kamp op „de Hamert" bij Arcen.
Men schrijft ons
Zondag waren wij in de gelegenheid een be
zoek te brengen aan het kamp der R.-K. Ver
kenners uit Nijmegen, die in de weelderig-rijke
bosschen aan de Roobeek, op „de Hamert", hij
Arcen, hunne tenten hadden opgeslagen.
Aan den ingang van het kamp werden wij
begroet door den WelEerw. Pater Beukers S.J.,
die als geestelijk leidsman over deze afdeeling
is gesteld.
De jongens zelf waren er niet. Zij waren per
fiets, onder aanvoering der patrouille-leiders
naar Kevelaer, het bekende bedevaartsoord, dat
op een afstand van slechts nauwelijks 10 K.M.
van het kamp verwijderd ligt.
Pater Beukers leidde ons rond over het kam
peerterrein. Er liggen hier drie patrouilles, n.l.
de Vossen, de Koekoeken en de Houtduiven.
De drie afzonderlijke groepen hebben, op een
ruimen afstand van elkaar verwijderd, hun
eigen slaaptenten, keuken en opbergtent. Alles
is hier „vorschriftsmassig" ingericht, en eiken
dag worden er punten gegeven aan de patrouil
les, welke hun zaken het beste en het keurigst
in orde hebben.
Op de tenten hangen kruisjes uit dor hout
saam gebonden, zelfs zagen wij een uit boom
schors geïmproviseerd wij waterbak je. Goed be
schut onder een afdakje van twee schuin-tegen-
elkaar-gezette deksels van een sigarenkistje
staat het beeldje van O. L. Vrouw, de patrones
van het kamp. Een bundeltje versche hei, aan
de voeten van het beeldje, vormt een mooi,
eenvoudig huldeblijk.
Langs het kamp loopt in de diepte, als in een
ravijn, de Roobeek, een helder water, met vele
diepe en ondiepe plekken en met talrijke
stroomversnellingen. Langs een trap bereikt
men de baadplaats.
De plaats, waar des avonds, als de donkerte
valt, het kampvuur wordt ontstoken, is omge
ven met boomstronken en stammen, waar de
verkenners rusten kunnen na hun dagtaak.
Hier worden de plannen, besproken voor den
volgenden dag, hier wordt gekeuveld en gede
batteerd, hier wordt tooneel gespeeld, en voor
men zich ter ruste begeeft, wordt hier het
avondgebed gebeden en ontvangt men den zegen
van den priester.
Het rijke natuurschoon, dat ons hier overal
omringt, gaf ons aanleiding met onzen gast
heer nog een eindje buiten de kampeerterrei
nen te gaan wandelen, en juist toen we afscheid
wilden nemen van den vriendelijken pater, za
gen we in de verte de troepen aankomen, terug
van hun reis naar Kevelaer. Nog even maakten
wij kennis met het groepje frissche, flinke jon
gens, die correct hun saluut voor den pater
brachten en wij keerden weer terug naar onze
steenen behuizingen in de stad, met da idee,
dat in het kamp der R.-K. Verkenners stoere
kerels met stoere zielen gevormd worden.
NAAR DE MISSIE.
De weleerw. father J. Boon uit Lisse, van de
Congregatie va® Mil Hill en de weleerw. father
L. Onderwater, eveneens uit Lisse en van de
zelfde Congregatie, zullen beiden naar de Mis
sie vertrekken, resp. naar Britsch-Indië en Ka
meroen,
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Bij de voortzetting van het eucharistisch stu-
dentencongres in de Norbertijner abdij van
Tongarloo, sprak pater Em. Stalmans O. Praem.
over eucharistisch priesterleven. In dit verband
zeide spr. o.m.:
Het is allerbelangrijkst het priesterschap
naar waarde te schatten en er zijn leven naar
in te richten. De priester is geen gewoon ster
veling, maar wordt door het eeuwig merkte©-
ken in zijn ziel een .Alter Christus", m.a.w.
hij heeft de zending van Christus voort te zet
ten in het leven.
Wil hij dat doen, dan is het noodzakelijk
in zijn leven uit te beelden de karaktertrek
ken van Christus. Dus: „aanbidder zijn, ver-
zoener tusschen God en de menschen, heilig
Z1JHoe moet hij die zending practisch uitwer-
ken. Door het leiden van een waar en alge
heel offerleven, zóó ging Christus ons voor,
toen Hij gedurende drie en dertig jaren ver
nedering, tegenkanting en last verdroeg onder
de menschen.
Aanbidder is hij vooral in de H. Mis, waar
hij dan staat ais een middelpunt in de Kerk
wier nooden hij te behartigen heeft. Boven
dien heeft hij als verzoener, gevallenen tot
God weer te brengen. De priester heeft noch-
tans den werkelijken plicht heilig te leven,
daarvan gteuigt ons reeds het Oude Testament:
De priesters zullen heiligen zijn tegenover hun
God; dat zij bijgevolg heiligen zijn „want ik,
(God) die hen heilig, Ik ben heilig".
Dat gold voor het oude verbond, hoeveel te
meer dus voor ons die meer middelen van ge
nade hebben gekregen. Deze leer wordt één
stemmig en streng door de Kerkvaders voor
gehouden. Bovendien de rede zegt ons dat het
onlogisch zou zijn voor God, dit Heilig ambt
aan onwaardigen toe te vertrouwen. Alle men
schen vormen een mystiek lichaam waarvan
Christus het hoofd is. Hij heeft dat lichaam
voortgebracht door zijn lijden; de spil er van
is het offer, geen vreugde voor de eene of ze
heeft tot grondslag het offer van de andere.
De heer ir. G. Valpaeren hield hierna een in
leiding over „ons eucharistisch apostelleven
Inspecteur van het onderwijs Defort, sprak
over „actieve eucharistische opvoeding".
„Over den geest van eerherstel was het on
derwerp van een referaat van pater Hugo Wil-
lemsen O. Praem., terwijl pater J. Jacobs, mis
sionaris der paters van het H. Hart, sprak
over „De nood van Christus".
Tot slot van het congres werden telegram
men van kindierlijke aanhankelijkheid gezon
den aan Z. H. den Paus, en Z. Em. kardinaal
van Roey. j
Op 77-jarige® leeftijd is jJL Zaterdag ta
Arnhem na een korte ongesteldheid overleden
de heer H. Braam, oud-schoolhoofd.
