u
OPRUIIÏIIffG
leis
fijns
Kabouter]
KLEinE-AmoricEr
'n FOTO,
accountantskantoor'!
TE KOOP OUDE COURANTEN
ADVERTENTIEN
Illiiii
Hoogsiraaj_Roitemam
ADVERTEERT!!!
KABOUTERTJE
EEN ADVERTENTIE
DOET GEDENKEN
DINSDAG 11 AUGUSTUS 193Ï
POLITIEK LEVEN IN
BELGIE.
DE HEER JASPAR WIL WEER
AAN HET BEWIND KOMEN.
i m
DOUGLAS JERROLD
OVER DE CRISIS.
DE POSITIE VAN FRANKRIJK.
ZESDE NATIONALE BEDEVAART
NAAR DOKKUM.
UITVOER VAN BLOEMBOLLEN.
VERLOOFD:
GETROUWD:
REGEItKLEEDIItG ÜOOP
HEEREN en KINDEREN
NA ADVERTEEREN
KOMT ZONNESCHIJN
PLAATST
J. F. M. RADEMAKERS
Tot en met lOOO Kot t 5 ct. p. Ko.
Boven 1000 Ko. t.e.m. 2500 Ko. 41/» ct. p. Ko.
Boven 2500 Ko. t.e.m. 5000 Ko. 4 ct. p. Ko.
Firma RUnbende en Van Hoek
TE KOOP
NET R. K. MEISJE
SLAGERSLEERLING.
NET R. K. MEISJE
GEMAKK. BETALING
TE HUUR SCHIEDAM
Maar de Katholieken willen niets meer
van hem weten..
(Van onzen correspondent
B ru s s e 1, 6 Augustus 1931.
Dezer dagen. schreef een socialistisch
blad, dat de heer Jaspar, gewezen minister-
iPresident, aan het manoeuvreeren is om, ook
met de socialisten,, weer aan het bewind te
komen.
Daar het de schuld is der liberalen, dat hij
van zijn voetstuk is gevallen, kan hij logisch
gesproken moeilijk in die richting op nieuwe
medewerking rekenen. Zijn oogmerken zou
hu thans op de socialisten hebben laten vallen.
Jaspar weet namelijk 'uit ondervinding, dat de
socialisten in een voortdurenden brand van
verlangen staan om weer aan het bewind te
komen, niet zoo zeer om de eer en de glorie
van de partij, maar omdat zij individueel toch
zoo gaarne in de hooge wereld verkeereo, het
Hof inbegrepen, waarinde ministers des ko-
mngs uit den aard hunner functie nu eenmaal
worden opgenomen. Toen wij 'onlangs het
voorrecht hadden door H. H. M. M. uitgenoo-
digd te worden tot het bijwonen van een open
luchtvoorstelling in het paleis van Laeken,
waren wij werkelijk ontroerd te zien, met
welk een hoofschen zwier de gewezen liberaal
en revolutionnair, thans socialist Vermeylen
en de republikein-socialist Huysmans, den sym
pathieken burgemeester van Antwerpen be
hulpzaam waren om de genoodigden aan
H. H. M. M. voor te stellen. Wij hadden ge
wild, dat al hun kiezers hadden kunnen zien
met hoeveel ijver zij zich van deze nu juist
niet bepaald republikeinsche of revolutionnaire
taak kweten.
Jaspar, die zijn pappenheimers kent, wil dus
probeeren langs dien kant het roer van
het staatsschip weer in handen te krijgen. Wij
gelooven echter niet, dat hij daar gehoor zal
krijgen. De socialisten willen wel dolgraag
terug in de regeering komen, maar liefst zoo
lang mogelijk en omdat zij wel weten, dat een
nieuwe combinatie-Jaspar maar van zeer tijde
lijke aard zooi zijn, zullen zij er de voorkeur
aan geven nog wat te wachten. Zij hebben
daar inderdaad te veel bij te winnen. Het
is alleen Jaspar, dfe alles bij hun houding zal
verliezen, want dat was werkelijk nog de eeni
t, „OOK law™,, het tao nonïïf
naar het bewind te wandelen. Zijn pogingen
zullen dus vooreerst op een échec uitloopen.
Vooral van katholieke zijde is het te wen
schen, dat hij op het politiek tooneel geen
overwegende rol meer zou spelen. Wij herin
neren ons nog, hoe de groote Roomsche staats
man Woeste, die Jaspar niet kon uitstaan,
aan het begin van diens ministerieele carrière
eens op de hem eigen cassante wijze heeft ge-
zegcI: »de union sacrée heeft Jaspar bij de
rechterzijde gebracht, moge zij hem ook naar
de kerk brengen!" Dat was teekenend. Van
een beginselvaste katholieke politiek kon bij
een dergelijk iemand geen sprake zijn. Wij
hebben die an ook altijd tevergeefs gezocht
tijdens het beleid van Jaspar.
Maar het was vooral zijn houding in de
Vlaamsche kwestie, die de katholieke partij
enorme verliezen heeft gekost. Het was zijn
slecht beleid, dat het destijds te Antwerpen
mogelijk maakte, dat op den naam van Dr
Borms (dezen zoogenaamden verrader des va
derlands, die in werkelijkheid altijd een groot
idealist en een vurig katholiek is geweest)
bij een fameus gebleven verkiezing niet minder
dan 83.000 stemmen werden uitgebracht, een
getal dat nooit een enkel parlementslid ook
maar vanuit de verte heeft weten te benade
ren. Dat was de grootste kaakslag, dien Jas
par in ontvangst heeft moeten nemen vóór
zijn smadelijken val van enkele weken geleden.
Wij gelooven dat men ons niet zal tegenspre
ken als wij beweren dat niemand voor de uit
breiding van het extremisme in Vlaanderen
indirect zooveel heeft gedaan als juist Jas
par. Dit is hoogst ernstig als men nagaat,
dat de groei van de extremistische Vlaamsche
partij in het parlement zoo goed als compleet
tenkoste van de katholieke staatspartij als
zoodanig is geweest. De katholieken, terecht
bezorgd over dezen staat van zaken, staken,
na reeds lang getalmd te hebben, de koppen
bijeen en besloten Jaspar te doen vallen. Men
zal zich herinneren dat de val van het laatste
kabinet Jaspar veroorzaakt werd door de
militaire credieten. Jaspar vroeg 225 millioen
francs. De Vlaamsche katholieken amendeer
den: 175 millioen. Jaspar, om langs dien
Chaos op de plaats des onheilsnabij Jiiteborgwaar de D-trein Ilazel-frank fort-Per lijn tengevolge van n aanslag ontspoorde
kant op steun te kunnen blijven rekenen, nam
dit amendement aan, z.g. zonder voorkennis
van de liberalen. Deze maakten zich daarover
boos en lokten, door het tragi-komisch heen
gaan van den ééndagsminister Bovesse, het
ontslag uit van de derde regeering-Jaspar.
In feite was dat alles maar een voorwend
sel, om Jaspar, die door zijn onhandig beleid
de politieke lucht totaal had vergiftigd, voor
goed af te maken. Voor Jaspar zelf, die overal
persoonlijk en door anderen de legende had
verspreid dat hij de eenige man was die België
kon redden, was deze val in werkelijkheid een
smadelijk désaveu van geheel zijn politiek.
Nooit tevoren is hier iemand zoo onbarmhartig
van zijn voetstuk gestooten als deze fanatieke
Waal en „liberaal" denkende „katholiek".
Toen kwam Renkin.
Wij kenden hem reeds als een katholiek uit
één stuk en een man van de daad, bovendien
iemand die koppig vasthoudt als hij zich iets
heeft voorgenomen. Zijn doelmerk is: de katho
lieke partij weer groot te maken. Om dat te
bereiken dienen in de eerste plaats al de thans
nationalistische gelederen terecht gekomen
katholieken (en bijna geheel de Vlaamsch-
in nationalistische gelederen terecht gekomen
weer naar de R.K. Staatspartij overgevoerd te
worden.
Dit nu kan alleen verwezenlijkt worden door
de Vlaamsche kwestie op te lossen in een zoo
breed mogelijken geest van tegemoetkoming
aan de billijke eischen der Vlamingen. Renkin
beloofde deze oplossing. Of hij ze in concrete
gedaante zal weten om te zetten, is een andere
vraag, wij betwijfelen het zelfs. Immers, nog
veel van het odium dat op de regeeringen-
Jaspar lag, hangt iii de lucht. Daar komt nog
bij dat met de Fransch-gezinde liberalen niets
te beginnen is als het er op aankomt den
Vlamingen iets meer te geven dan een afge
kloven been. Dezen hebben in het begin van
zijn regnum 220 millioen francs aan militaire
credieten in de wacht gesleept, waardoor zij
al vast den prijs van hun regeerlngsmedewer-
king kregen, zoodat zij, als zij inmiddels niet
tot hetere gevoelens zijn gekomen, weer aan
chantage zullen kunnen doen als nieuwe
Vlaamsche realisaties zullen gevraagd worden.
Ons komt het voor, dat de Vlaamsche kwestie
eerst dan definitief zal kunnen opgelost wor
den als katholieken met socialisten daartoe
in een soliede regeering zullen samenwerken,
aan welks hoofd wij niemand minder zien dan
staatsminister van Cauwelaert. Doch dit is toe
komstmuziek. Inmiddels legt Renkin veel goe
den wil aan den dag en men ziet aan alles
wat hij doet, dat het hem ernst is goed en
nuttig werk te verrichten.
Doch wat zien wij nu gebeuren?
Dat Jaspar, die weer heimwee naar het be
wind beeft, aardig aan het werk is om te pro
beeren de regeering Renkin te doen vallen. Tot
groote ergernis van de katholieke rechterzijde
is zijn intrige begonnen van den eersten dag
af van het bestaan der nieuwe regeering: Hij
verweet den liberalen leider Devèze om per.
soonlijke ambities zijn val te hebben veroor.
zaakt en wees er op, dat dezelfde Devèze
sympathieker stond tegenover het nochtans
verre-gaander Vlaamseh program van Renkin
dan tegenover het dito-program der gevallen
regeering. Dit laatste is waar: Devèze, die
jaren lang een der fanatiekste bestrijders van
de Vlaamsche rechten was, is ineens veel toe-
geefelijker geworden. Wellicht is een inter
ventie van hoogerhand hier niet vreemd aan,
ai valt het nog al te wachten tot hoever, als
het er op aankomt, de toegevendheid van
Devèze eigenlijk zal gaan.
De heer Jaspar ageerde vender tegen zijn
drie bijzonderste bekampers in den schoot der
rechterzijde: 1). Renkin, die sedert zijn ophef,
makende rede, jaren geleden te Marche uitge-
sproken, zijn politieke opvattingen bestreed,
ook in zijn hoedanigheid van leider van de
rechterzijde, welke laatste door Renkin in een
geheel andere richting werd gestuurd als deze
welke Jaspar haar wilde doen inslaan; 2).
baron Houtart, minister van financiën in de
regeering-Jaspar en idem in de regeering-
Renkin, op wien Jaspar het ongunstig finan
cieel resultaat van zijn eigen beleid wil af
schuiven; 3). prof Sap, aan wien Jaspar het
nooit heeft kunnen vergeven, dat deze hem
door zijn in „De Standaard" gevoerde campagne
tegen het Fransch-Belgisch economisch ver
bond, in 1922 als minister van buitenlandsche
zaken uit het zadel heeft gelicht.
De oud-premier heeft verder nog een hekel
aan de heeren Heyman en van Caeneghe-m,
„mensohen die hem (zoogezegd) alles te dan
ken heben" en die niet geaarzeld hebben hem
in den steek te laten en vanuit zijn regeering
in die van den heer Renkin te treden.
Aan vrienden schijnt de heer Jaspar gezegd
te hebben, dat hij zè.1 terugkomen. Renkin,
die dit weet, zal trachten het hem te beletten.
Te Luik heeft Jaspar zich hij ontstentenis van
politieke vrienden doen huldigen door een
groep industrieelen en nog wel onder voorzit
terschap van een liberaal oud-senator. De
katholieke associatie van Luik is dan later
van lieverlede ook met een manifestatietje
komen aanzetten en daar heeft de entourage
van den regeeringsgragen heer Jaspar als
wachtwoord gegeven: „Jaspar gisteren, Jaspar
morgen!" Morgen brengen! zullen de Vlamingen
antwoorden. Ook de jonge katholieke partij
vertegenwoordigers, waarmede hij goede maat
jes probeert te worden en die hij tracht „lek
ker te maken" in verband' met „zijn eventuee.
len terugkeer als hoofd van een nieuwe regee
ring"., zullen hem wel laten loopen.
In het belang van de katholieke partij in
de allereerste plaats dient voorkomen te wor.
den, dat Jaspar nog ooit een leidende rol zou
spelen. Daarvan is men hier thans in de be
trokken kringen ten zeerste overtuigd.
Van onzen correspondent.)
LONDEN, 4 Augustus 1931.
„Uit de commentaren, door de pers der lin
kerzijde uitgebracht op de houding van Frank
rijk blijkt een kinderlijk gebrek aan realisme",
meent Douglas Jerrold.
Het komt vaalk voor dat deze schrijver
spreekt van den „linkervleugel", wanneer hij
zich in afkeurenden zin uitlaat hetzij over een
bepaald beleid, hetzij op het door de pers
ingenomen standpunt. De aan het Fransche
parlement ontleende onderscheiding tusschen
links" en „rechte" bestaat in Engeland
eigenlijk niet, ofschoon men hier naar conti
nentaal voorbeeld spreekt van den linker- en
den rechtervleugel eener partij. Met de „pers
der linkerzijde" (left wing press) kan eigenlijk
niets anders bedoeld worden dan de pers van
den linkervleugel der labourpartij, die evenwel
niet over een noemenswaardige pers besohikt.
Ik vermoed dus dat Douglas Jerrold het oog
heeft op de liberale en de labourpers, dus op
de „New OhronicJe", de „Star", de „Daily
Herald", de „Manchester Guardian", maar zijn
vooretelling alsof deze een standpunt inneemt,
dat scherp staat tegenover dat van de „recht-
sohe pers" is nog al misleidend. De onafhan-
kelijk-oonservatieve bladen van lord Beaver-
brook beoordeelen Frankrijke bonding even
eens op een wijze, die in 't geheel niet strookt
met Jerrolds inzichten, en terwijl een „Daily
Telegraph" nimmer blijk geeft van de senti
menteel© voorkeur voor Duitschland, die de
„Herald" en de „Guardian" steeds aan den
dag leggen, wijken de zakelijke commentaren
van dit blad niet zoo heel ver af van die der
„linksche" pers. Wij mogen dus aannemen,
dat bet „kinderlijk gebrek aan realisme",
waarvan de schrijver gewaagt, volgens hetn
niet alleen de „pers der linkerzijde", doch de
pers in het algemeen kenmerkt.
Hij doelt op de voorwaarden, waaronder
Frankrijk hulp had willen verleenen. Het is
waar, dat alleen de linksche bladen benevens
de fel anti-Fmnsohe Rothermere-organen tegen
die voorwaarden te velde zijn getrokken, als
of zij iets misdadigs hadden, maar ik herinner
mij niet dat een ander blad, met uitzondering
van de „Morning Post" (en ook deze slechts
halfslachtig) die voorwaarden goedgekeurd
heeft van het oogenbl ik af, waarop de regee
ringen te Berlijn en Londen te kennen gegeven
hadden ze als onaannemelijk te beschouwen.
Jerrold somt ze op:
a. Bezuiniging op regeerings- en gemeente,
uitgaven
b. Het stopzetten van inflatie veroorzakende
reconstructie- en ontwikkelingsplannen, die tot
nu toe gesteund werden door de banken zan
der dat voldoende gevraagd werd naar hun
productiviteit;
c. Het stopzetten door Duitschland van zijn
politiek offensief tegen het verdrag van Ver.
sailles welk offensief tengevolge gehad heeft,
dat de AmerikaansChe belegger zijn vertrou
wen in de Europeesohe stabiliteit verloren
heeft.
De schrijver werpt dan de volgende stel
ling op:
„Indien Frankrijk niet erop gestaan had te
onderzoeken of het waarschijnlijk was, dat
deze voorwaarden zouden worden uitgevoerd,
dan staat het vast dat Amerika het zon ge
daan hebben".
Hij herinnert eraan dat mr. Henderson de
Duitsche regeering aangeraden heeft haar
houding op eigen initiatief duidelijk te maken.
Van Londen uit is pressie op Duitschland uit
geoefend geworden in de hoop, dat dit land de
Fransche verlangens betreffende den bouw
van kruisers en het douameverdrag met Oos
tenrijk zou inwilligen. Toen de Duitsche regee
ring niet hiertoe bereid bleek* te zijn, heeft
mr. Henderson, eveneens zonder gevolg, te
Parijs gepoogd de Fransche regeering over te
halen tot wijziging van haar standpunt. Maar
uit het feit, dat hij eerst krachtige* pressie
uitgeoefend heeft op Duitechland, blijkt dat
hij het Fransche standpunt als aannemelijk
beschouwde. Wat hij wilde vermijden, was dat
dit standpunt zou worden verkondigd in den
vorm van formeele eischen, of zelfs van voor
waarden. Hij wilde die voorwaarden door
Duitschland laten aanbieden.
De houding van de Engel schen en Amerika
nen op de Londensohe conferentie (deze wordt
door Douglas Jerrold nog niet behandeld) be
wijst dat ook hun hulpverleening afhing van
de vervulling der voorwaarden, die Frankrijk
wel niet formeel gesteld had, maar die toch
als de „Fransche voorwaarden" aangeduid
werden. Het eenige verschil was hierin gele
gen, dat, terwijl door inwilliging dier verlan
gens tegelijkertijd Framkrijks politieke belan
gen zouden gediend zijn, Engeland en Amerika
er de financieels zekerheid door zouden krijgen
zonder welke geen hulpverleening van afdoen-
den aard mogelijk zou zijn.
Ik heb gemeend deze verklaring te moeten
inlassehen in mijn overzicht van Jerrolds be
toog, daar hij zelf niet in de gelegenheid ge
weest is de beteekenis van de aanvankelijk door
mr. Henderson op Duitschland uitgeoefende
pressie te bezien in het licht van de gebeur
tenissen der vorige week.
Hij vervolgt: „Het is kinderachtig te zeggen
zooals onze pro-Duitsohers doen dat uit
dit alles slechts de verdorvenheid van Frank
rijk blijkt. De houding van dat land is het
gevolg van drie feiten;
le. Het verlies dat ruim 1% millioen Fran
sche beleggers geleden hebben tengevolge van
het Russische bankroet;
2e. De vrees voor Duitschlands politieke be
doelingen met betrekking tot het verdrag vg,.n
Versailles, en in het bijzonder Duitsohla.nd3
voornemen de ontwapeningsbepalingen van het
verdrag op te zeggen, tenzij dat land op de
a.s. ontwapenings-oonferentie pariteit mei
Frankrijk verwerft.
3e. Het Fransche maatschappelijke stelsel,
dat gegrondvest is op individuee.le spaarzaam
heiid, en dat het iedere Fransche regeering
steeds onmogelijk maakt buitenlandsche be
leggingen te beoordeelen naar haar waarde
voor een verre toekomst. Voor den toestand,
zooals deze op het oogeniblik is, moge deze
factor deprimeerend zijn, maar hij zal het te
gendeel daarvan worden, wanneer wij, zooals
onze pro-UuitsChe vrienden verlangen, aan de
verdere toekomst denken. Tengevolge van zijn
maatschappelijk stelsel is Frankrijk steeds
conservatief in den besten zin des woords. In
de huidige crisis is op zijn onverzettelijkheid
zulk bitter commentaar uitgebracht, juist om
dat zijn sterke financieele positie het in staat
stelt onschatbare hulp te verleenen in het be
lang van het EuropeesCh herstel.
,Een Frankrijk, dat niet gespaard had en op
werkloozen-uitkeeringen moest leven, zou ge
makkelijker te hanteeren zijn in de conferen
tiezalen van Europa, maar de crisis zou hon
derdvoudig verergerd zijn, en de heele last
ervan -zou vallen op de Engelsch-sprekende vol
ken. Het ie dwaasheid hoogdravende afgezaagd
heden te debiteeren over de eenheid van het
EuropeesChe systeem, en ter zelfder tijd te
spotten met die eigenschappen waaraan het te
danken i3, dat er zelfs in deze moeilijke tij
den één Europeesohe staat is welks voorspoed
rust op hechte grondslagen".
Sir Oharles Petrie, die elke maand in de
„Englisoh Review'' de buitenlandsche aange
legenheden behandelt, laat zich over „de crisis"
op vrijwel dezelfde wijze uit Ook hij merkt
op dat geen buiteulandsoh kapitalist geld ris»
keeren zai in een Duitschland, waar Hitier en
zij-n Nazis kansen hebben. Van Brüning en Cur-
tlus getuigt bij, dat zij zoowat iedere fout, die
mogelijk was, begaan hebben.
Hij vervolgt; „Het is belachelijk Frankrijk te
laken wegens inmenging in Duitsche binnen-
landisaba aangelegenheden, omdat het gewei
gerd heeft geld te leenen op niets anders dan
wat men een „orderbriefje" va.n den borger
zou mogea noemen. Indien de Vereenigde Sta
ten 't recht hebben de ontwapening van Europa
te verlangen als de sine qua non van finan-
cieelen steun, dan hebben Frankrijk en Italië
het recht de verzekering te verlangen, dat
door het moratorium gespaard geld niet be
steed zal worden aan uitbreiding van bewape
ning".
Volgens dezen schrijver heeft Amerika het
erop toegelegd, dat Frankrijk de Amerikaan-
sohe kastanjes uit 't Duitsche vuur moet halen.
Na het vervolgens betreurd te hebben dat En
geland in mr. Henderson geen kraohtigen Fo
reign Secretary heeft, besluit hij
„Mr. MacDonald's regeering heeft zich zoo
nalatig getoond hij het behartigen van Brltaohe
belangen op ander gebied, en zoo tuk op het
uitbuiten van partij-Jbui'tenkansjes, dat men
niet veel vertrouwen kan stellen in de wijze
waarop het 't Hoover-moratorium behandelt.
En toch moest de weg, welken Downingstreet
dient in te slaan, duidelijk zijn. Deze is niet
van dien aard, dat het wezen van de vriend
schap met Italië en Frankrijk moet worden
opgeofferd voor de schaduw van een entente
met een in zichzelf verdeeld Duitschland".
Mgr. J. H. G. Jansen onder de
deelnemers.
Zondagmiddag omstreeks half zes arriveerde
de Aartsbisschop van Utrecht, Z. H. Exc. Mgr.
J- H. G. Jansen per auto te Leeuwarden, ten
einde de zesde Nationale Bedevaart naar
Dokkum te leiden. Voorafgegaan door enkele
auto s, waarin het bestuur en comité der
Bedevaart hadden plaats genomen, benevens
eenige groepen wielrijders, leden van 'de R. K.
Propagandaclub De Katholieke Garde, Jonge
Werkman en Patronaten, reed Z. H. Exc.
naar de Pastorie van de St. Bonifaciuskerk,
alwaar de vaandels der diverse plaatselijke
Katholieke vereenigingen buiten waren op
gesteld.
Onder luide toejuichingen schreed Z. H. E.
langs een eerewacht van Gardisten en Jonge
Werklieden naar de Pastorie, alwaar hij werd
verwelkomd door den Hoogeerw. Deken J. H.
Vaas.
Het muziekkorps „St. Jozef" bracht hierna
den Aartsbisschop een serenade.
Het voorplein van de pastorie was voor deze
gelegenheid versierd met vlaggen en vaandels,
terwijl in de stad van vele particuliere huizen
de nag wapperde.
De vooravond.
Om 7 uur werd in de St. Bonifaciuskerk een
Pontificaal Lof door Mgr. Jansen gecelebreerd,
geassisteerd door pastoor van den Hengel uit
Hilversum en deken van der Waarden uit
Almelo.
Het grootsche kerkgebouw was geheel ge
vuld, toen Z. H. Exc. de kerk werd binnen
geleid door een groot aantal Eerw. heeren
geestelijken. Zegenend schreed hfl naar het
altaar. Tijdens het Lof hield dr. R. Post,
secretaris van het Nederlandsch Historisch
Instituut te Rome, een predikatie.
Onmiddellijk na het Lof werd ln hotel
„Amicitia" een begroetingsavond en muzikale
reünie gehouden.
Onder het zingen van een welkomstlied werd
de hooge gast de zaal binnengeleid. Deken j.
H. Vaas sprak een toepasselijk welkomstwoord,
waarna de Katholieke Orkestvereeniging eenige
muzieknummers ten gehoore bracht. Met een
geestig woord richtte hierna de Zeereerw. heer
dr. Volmer zich tot de vergadering en sprak
den wensch uit, dat meerdere zijner land-
genooten in Amerika zouden optrekken naar
de martelplaats van den H. Bonifacius.
Nadat nog enkele speeches waren afgestoken,
werd de reünie door den Hoogeerw. Deken op
de gebruikelijke wijze gesloten.
De bedevaart.
Raad van beroep ingesteld.
In verband met het Koninklijk Besluit van
Augustus 1931 (Staatsblad 360), tot toepas
sing van art. 8 der landbouwuitvoerwet 1929,
met betrekking tot bloembollen, is bij ministe
rieele beschikking een raad van beroep inge
steld, waarin zijn benoemd tot voorzitter, te
vens lid, Ernst H. Krelage, te Haarlem tot
plaatsvervangend voorzitter, tevens plaatsver
vangend lid H. van Zonneveld, te Sassenheim;
tot leden prof. dr. E. van Slogteren, te Lisse:
ir. A. Jonkheer, te Hillegom J. van Leeuwen
Lzn., te Sassenheim A. G. v. d. Schroot Jr.,
te Hillegom J. M. van Til, te Lisse en K.
Velthuys, te Hillegom en tot plaatsvervan
gende leden dr. J. J. Beyer, te Lisse H. J.
Arentshorst en Ant. Bergman, te Sassenheim,
Th. M. Hoog, te Haarlem en W. A. Philippe en
L. van Til Lzn., beiden te Hillegom.
Aan dezen raad van beroep is toegevoegd als
secretarisH. J. Voors, Leidschevaart 8, te
Haarlem.
Gisteren is de zesde Nationale Bedevaart
naar de St. Bonifaciusbron te Dokkum ge
houden, waarvoor als steeds groote belangstel
ling bestond. Niet alleen dat men een extra-
trein van Leeuwarden had ingelegd, doch ook
tal van autobussen en auto's voerden een
groote schare naar de Martelstad van St.
Bonifacius, die reeds voor 9 uur de straten
vulde.
Na aankomst van den extra-trein begat
zich in optocht, voorafgegaan door het R. K.
muziekkorps van Ameland, naar het processie
park. Onderweg werd de pastorie gepasseerd,
waar de Aartsbisschop van Utrecht, Mgr.
Jansen, zich had opgesteld en den stoet bij het
voorbijgaan' zegende.
Nadat Z. H. Exc. met het gebruikelijk
ceremonieel het processiepark was binnen
geleid, ving de Hoogmis aan, welke door MgT.
zelf werd opgedragen.
Tijdens de Hoogmis hield pastoor Th. J.
Noord uit Noord-Scharwoude de feest
predikatie, die echter tengevolge van den hevig
neerstroomende regen ontijdig beëindigd moest
worden.
Plechtig lof en processie.
Gisterenmiddag om 3 uur ving in de Kerk
ten! op het processieveld van den H. Bonifa
cius het pontificale lof aan, geoeüebreerd door
den oud-patoor van Dokkum den zeereerw.
heer A. Arend s, pastoor te Delden, daarbij
geassisteerd door prof. Volmer van het Semi
narie te Ogdenbrug (N. A.) die op het oogen
bl ik hier te lande vertoeft en den zeereerw.
deken H. A. p. c. van der Waarden van Alme
lo. Z. H. Exc. Mgr. Jansen hield daarna een
predikatie met de woorden uit het Te Deum:
„U o Heer looft het schitterend leger der mar
telaren". Mgr. wekte de aanwezigen op het
voorbeeld der martelaren te volgen in liefde
tot Koning-Christus.
Vervolgens werd de processie stoet geformeerd
welke door de groote deelname en schitterende
®nsceneering een geweldigen indruk maakte.
GERDA REESTMAN
en
C. F. SLUYMER.
Enschede, 12 Augustus 1931.
Oldenzaalschestraat 195.
Lasondersingel 148. 11358 7
A. J. v. d. HURK
en
A. B. M. OOR,
die bij deze hun dank betuigen
voor de vsis V»rtjken van belang
stelling, bij huB. huwelijk onder-
vonden-
Oude Tonge, 10 Augustus 1931.
11320 9
R. J. BRUYNS en
A. BRUYNSRetera
geven kennis van de geboorte eener
Dochter.
Rotterdam, Aelbrechtskade 178.
Eenigste kennisgeving.
11339 6
De Heer en Mevrouw
ROBERT JANSSEN—BROUWERS
geven met genoegen kennis van de
geboorte van hun Dochter
PAULA.
Nijmegen, 9 Augustus 1931.
11330 6
De Heer en Mevrouw
BERTELS—VAN KESSEL
geven kennis van de geboorte hun
ner dochter
ELISE.
Deventer 8 Aug. Onder de linden 1
4970R 6
Voor de vele bewijzen van deel
neming bij het overlijden van onzen
lieven Zoon en Broeder
THEO,
betuigen wij onzen hartelijken dank.
W. J. W. AUPING
F. H. AUPING—Vorfeld.
en Kinderen.
Deventer, 10 Augustus 1931.
11341 9
Voor de hartelijke deelneming ons
betoond bij het overlijden van onze
innig geliefde Moeder, Behuwd- en
Grootmoeder, Mevrouw de Wed.
MARIA GEERTRU1DA ROOZEN,
geboren Roozen,
betuigen wij onzen hartelijken dank.
Uit aller naam,
L. A. ROOZEN, R.K. Pr.
Huize „Duinrust".
Overveen, 10 Augustus 1931.
11318 12
HET
MELKMEISJE.
InternationaalGedeponeerd
Zie vooral Etalages
Dit is de afbeelding van de
EENIGE verpakking van Kla
verblad's Karnemelkzeep: „Het
Melkmeisje No. 340".
N.V.
4207 VS 25
„Het Klaverblad", Haarlem.
219 MS 32
4183 DGV» 19
Ets of plaat kunt u het best en
voordeeligst laten omlijsten bij fa
A. BERG .Botersloot 99, Telefoon
15632, voorheen Weste Wagenstr
Voorradig een pracht sorteering
Schilderstukken, Spiegels, Schilde
rijen, lijsten op maat, enz. enz.
tegen extra lage prijzen. Eigen
glasverzilverinrichting.
WILT GE TOT
WELVAART
GERAKEN?
REGELMATIG
EEN 3
R'DAM, HEEMRAADSSINGEL 142 - TEL. INT. 32438
belast zich met: Inrichting, bijhouden en
regelmatige contrSIe van Vennootschaps-,
Koopman»- en Privé-Boekhaudingen, Boeken
onderzoek en Opmjken van Rapporten.
SPECIAAL ADRES VOOR HET BIJWERKEN VAN ACHTER
STALLIGE ADMINISTRATION, TEGEN MATIG TARIEF.
ADVIESBUREAU voor alle Belastingzaken.
(ONGEBRUIKTE EXEMPLAREN) -
Te halen aan het bureau van DE MAASBODE Groote Markt 30, R'dam
HOOGSTRAAT 32 - SCHIEDAM
Ruime keuze aioepasle kachelzeilen, Tochtdeken», Pluchette Gordijnen,
diverse Taielkleeden enz. enz. Concurieerende prijzen. 646S 10
5 regels 1 «-50
10 regel" ƒ1—
16 regels ƒ1.50
5 p. overgord., 1 ledik. m. spring
bak, 1 br. pluche looper 8% M., 2
oud Holl. armstoel., 2 rieten tuinst.
v. Ostadelaan 24a, Schiedam. Bez.
's avonds 79. 1788S
21 j., zoekt betrekking voor halve
dagen, van goede get. voorz. Adres
Gokke, J. Vermeerstraat 12a.
1787S
Nette Jongen biedt zich aan als
Brieven onder no. 1785S Bur. van
dit Blad.
Biedt zich aan
0f Kinderju£frouw_ met aue werk
zaamheden bekend. Brieven onder
no. 1786S Bur. van dit Blad.
Moquette-Leermeubl., Dress., Buf.
fetten, Theemeub., Divans, KarpetL,
Bedd, Dekens, Ledik., Spiegels enz.
Simonstr. 44 en 57, nabij Schiekade.
Tel. 41541. 65849
Stationstraat, pracht benedenhui»
6.le etage 5.60 p .w. Sleutel
2e no. 23, Tel. 69673. 1123*
