De helpende hand
ZATERDAG 22 AUGUSTUS 193T
HET KUNSTLEVEN IN
INDIE.
Schilderkunst en literatuur, tooneel
en muziek.
DE „BOND VAN KUNSTKRINGEN".
LUISTERVINK IN HYDEPARK.
De man met een bril en de man
zonder boord.
HOE HIJ ANTWOORDT
doelmatige
advertentiën
UIT VLAARDINGEN
de s. d. a. p. vraagt een
SCHOONHOVEN
INGEZONDEN.
UIT OVERSCHIE
UIT MAASSLUIS.
UIT OUDEWATER
UIT REEUWIJK
UIT waddinxveen
(Van onzen K.-correspondent)
Batavia, 8 Augustus 1931.
Gelukkig, dat iets schoons een vreugde is
voor immer. Anders zag het er voor vele bewo
ners van onzen Indischen archipel vreugdeloos
Bit onder dit opzicht. Nu draagt een Oostganger,
wanneer hij in zijn Westersch leven tenminste
ervaringen van schoonheid heeft opgedaan, deze
als een onvergankelijk, bezit mee en teert erop
zonder het op te teren.
Vooral in zijn eersten Indischen tijd voelt
de Westerling die in het oude land veel en
met groote liefde in aanraking is geweest met
de schoonheid in velerlei vorm, de afwezigheid
hiervan in Indië met een diep gemis. Laat ik
dadelijk voorop zetten, dat ik dit gemis slechts
constateer, het aan niemand verwijt. Daar ver
anderen echter de hoofdfeiten niet mee. Indië
is een kunstarm land, want het is een cultuur-
a.im land. Het is alweer niet anders te verwach
ten, maar daarmee blijft het feit bestaan. Over
het kunstleven van de Inlandsche bevolking
durf ik me geen oordeel aan te matigen. Maar
wel durf ik de uitspraak aan, dat het in het
algemeen in Europa veel te hoog wordt aange
slagen. Het voornaamste criterium immers voor
het bestaan van een bloeiend kunstleven, is de
vraagof de kunst lééft. Welnu, die vraag
moet voor nagenoeg alle vormen ontkennend
beantwoord worden. Men bewondert in Europa
vooral de Idische danskunst. Tot haar bewon
deraars wil ook ik gerekend worden. Maar men
geve er zich rekenschap van, dat de danskunst
evenals alle andere kunsten verstard is. Er
zijn Indische dansers en danseressen, en er
worden er steeds-door nieuwe gevormd, 'die met
ongelooflijke gratie en met tot extase 'stijgende
bezieling dansen. Waar het echter op aan komt
;s, dat de dansstijl zich niet vernieuwt, dat hij
eeuwenlang statisch is. Die stijl is tegelijk
grootsch en fijn, voornaam en edel. Dat is waar.
Maar hij ontwikkelt en regenereert zich niet.
De een danst fijner dan de ander, maar hij (zij)
danst niet anders. Zelfs de vormen en thema's
veranderen niet. En dat is, voor het kunstleven,
fataal. Deze fataliteit is evident op het geheele
kunstgebied. Zij is ingetreden met de overheer-
sohing dpor die volken, waarmee het autochtone
volk zich niet versmolt. Met de Hindoes
geschiedde deze versmelting wel en toen ont
stonden er nog voortbrengselen van Hindoe-
Javaansche kunst. Zelfs la,s ik eens bij een
kenner van de Indisehe kunstgeschiedenis, dat
de volgorde omgekeerd moest zijn Javaansch-
Hindoesche kunst, omdat het Javaansche
element erin overheerschend en kenmerkend
is. Doch daarna is de groote verstarring inge
treden. Misschien ligt hierin ook voor ons,
Hollanders, wel een zeer groot verwijt. Dat
werd tegenover mij zelfs eens voelbaar uitge
sproken door een Javaan van edele geboorte en
fijne beschaving, den heer Koesoemo Oetoyo.
„Juist het cultuurrijkste gebied van den archi
pel", aldus deze, „de Vorstenlanden, zijn door
het koloniale regiem het platst geslagen en
gedrukt, systematisch. Onder den druk ver
stikte alles, ook de kunst en met name de litte
ratuur. Sinds omstreeks 1860 hebben wij geen
dichter meer zien opstaan, als we Noto Soeroto
uitzonderen".
En toen verraste mij de met vurigheid uit
gesproken verwachting van dezen ouden aristo
craat „Maar wie weet, hoe spoedig ook ons
cultuurleven opbloeien zal uit de bevruchting
van den Oosterschen geest door den Wester-
schen. Wij zullen daaruit óók groote mannen
zien geboren worden, zooals Britsch-Indië ze
ontving in Tagore, in Gandhi
Tot een oordeel over Europeesche kunst en
kunstleven in Indië ben ik wellicht iets beter
in staat. Dat kan helaas niet juichend zijn.
Men kan den toestand niet beter teekenen dan
door te zeggen, zoo positief mogelijk Indië
heeft geen dichters, geen schrijvers, geen bouw
meesters, geen componisten, geen pianisten en
violisten van beteekenis, en maar een dood-
enkelen schilder die wat anders wil en doet dan
„verkoopesrtjes" schilderen. Het moet wel zijn,
dat een kunst-scheppend orgaan in de Indische
lucht atrophleert. Hoe anders te verklaren, dat
onder al die duizenden Europeanen, hetzij vol-,
hetzij halfbloed, maar een hoogst enkele als
kunstenaar werkzaam is en blijft Zelfs het
receptieve beginsel schijnt te verdorren en af
te sterven. Kunstenaars en kunstzinnige natu
ren voelen en tasten in de Indische levenssfeer
de onontvankelijkheid voor het fijnere kunst
werk. Jan Musch vertolkte mij bij zijn laatste
Indische tournee meerdere malen zijn afgron
delijke deceptie in het Indische schouwburg
publiek. Hij voelde geen contact, hij miste voor
edeler accenten resonans bij den grooten mede
speler „de zaal". En hij uitte zijn ontgooche
ling in bittere, felle woorden. „Nooit weer
Even schamper denkt oveT het Indische
publiek-in-zijn-houding-tegenover-kunst de schil
der, die hij mijn weten met Jan Frank de
eenigste kunstenaar is in den vollen zin van
het woord die, in Indië levend, toch de
eerlijke, zwoegende werker wil zijn. Liever een
zaam, maar schilder, dan „bekend", maar
smaakjesstreeler. Tot mijn groote Indische ver
rassingen behoorde een bezoek aan het atelier
▼an dezen ploeteraar, den schilder A. Breetvelt
te Soerabaja. Hier niet de bekende blauwige
bergen op den achtergrond en „goudgele"
sawahs op den voorgrond met over het geheel
de Indische zon, het Indische schilderlijk serie-
merk, maar muren, kisten, hoeken en gaten vol
eerlijke getuigenissen van zoeken en streven
i:aar heerschappij over de Indische stof, het
Indische milieu, de Indische kleur bovenal, het
moeilijke bruin. Het werke dat ik zien mocht
(de schilder zelf, op strooptocht naar Bali, was
niet thuis) gaf den harden maar onversaagden
etrijd te zien in langzamen voortgang tot aan
de verovering van een wonderlijk, maar zeer
mooi palet van bruin en Pruisisch blauw. Breet
velt schildert vooral figuur en laat hierin
„Indië" beter zien dan eenig ander mij bekend
Indisch schilder. Met deze weinige woorden
moge, bij mijn Rotterdamsche lezers vooral,
de schilder Breetvelt geïntroduceerd zijn, die
volgend jaar in Rotterdam zijn Indisch werk
exposeeren zal. Met nadruk durf ik er nu
reeds belangstelling voor vragen.
Aan literatuur doet men niet in Indië. In
den „trommel" vindt men de laatste romans en
daarmee is het uit. Moderne tijdschriften en
verzenbundels vindt men zelfs in de groote
boekwinkels van de groote steden nauwelijks
geannonceerd of geëtaleerd. Er is in Indië geen
enkel litterair tijdschrift. Stel dat Indië een
dichter bezat, deze zou, als hij een vers ge
maakt had, niet weten waar hij het publiceeren
moest, tenzij in een dagblad of een plaatjes-
periodiek als bijv. „De Prins".
Beter dan iets anders echter, laat de Indische
achterstand in het kunstleven zich afmeten
aan film en tooneel. Wat hierin vertoond wordt
is werkelijk zeer bedroevend. De beruchte Ame-
rikaansche „superproducties" van valsch ge
joel en caricatuur, van humbug en wansmaak,
OPLEIDING TOT BESTUURDER
VERKEERSVLIEGTUIGEN
Wij herinneren er aan, dat de aanneming van
oandidaten voor de opleiding tot bestuurder
van TCTfceersvliegtuigen op 25 Augustus a.s. ge
sloten zal zijn.
Aanmeldingen kunnen tot dien datum nog
geschieden bij den Directeur van den Lucht
vaartdienst, Heerengracht 2, 's Gravenhage.
beheerschen de markt volkomen, al dringt een
enkele goede Duitsche film ook hier door. De
veroordeeling, die „Close Up in een der laatste
nummers van „De Nieuwe Eeuw" schreef over
de wijze, waarop in het Indische dagblad „De
Koerier" zoo'n product werd opgehemeld, was
volkomen op haar plaats, al treft het een beetje
ongelukkig, dat juist „De Koerier" de klap
kreeg. Dit blad, immers, is heilig bij alle an
dere Indische bladen, door het feit alleen, dat
„De Koerier" zelden filmrecensies plaatst. De
andere bladen echter slikken, mèt de groote ad
vertenties letterlijk alles, wat de filmmaat
schappijen gelieven aan te bieden. Onvoorwaar
delijk prijzen zij alles aan. Ik geloof trouwens
ook niet, dat één blad een competent recen
sent bezit.
Wat het tooneel betreftCor Ruijs heeft hier
pas een tournee beëindigd, die een groot en
winstgevend succes was. Voila toutEen heele
serie onbeduidende, frivole stukken (met een
enkele uitzondering), waarvan sommige op het
scabreuse af waren, gespeeld door een groo-
tendeels zeer middelmatigen troep, trok niet
temin volle zalen in heel Indië en geestdriftige
kritieken in de bladen, waarbij Oor Ruijs als
een acteur van het eerste plan aangemerkt
placht te worden. Alleen het „Bataviaasch
Nieuwsblad", dat ook overigens zich door stan
ding onderscheidt, liet eenige malen ernstige
bedenkingen hooren, waarbij het blad duidelijk
te verstaan gaf, Cor Ruijs niet tot de acteurs
van het eerste plan te Tekenen. (Zou hij niet
eerder een groot kunstenaar zijn, die zijn mo
gelijkheden verwaarloosd heeft Red.
Op tooneelgebied wordt in de laatste maan
den te Batavia pionierswerk verricht door een
klein troepje Duitschers, waarbij Cor Ruijs
zelf, zijn troep en zijn program in het niet
verzinkt. En het stemt tot verheugenis, dat het
publiek hiervan overtuigd begint te raken. Een
verschijnsel van groote beteekenis, waarvoor
den Duitschers, die ook overigens in het gezel
schapsleven van Batavia een hervorragende
rol spelen, een eeresaluut toekomt.
Na zooveel schaduw heb ik licht voor het
laatst bewaard. Eén vorm van kunst wordt
ons, werkers in Indië, geboden, die niet onder
doet voor liet beste in Europa, zij het dan een
beetje eenzijdig. Ik bedoel muziek. Groote en
semble-kunst, sympbonie-concerten, opera's en
oratoria moeten we nog missen. Maar overigens
betrekken hoe langer hoe meer groote toon
kunstenaars onze Oost in hun wereld-
tournee's. In een tijdsbestek van amper twee
Jaar hebben we genoten en hoeveel dank
baarder dan ln Europa van de kunst van
Paul Schramm, Cecilia Hansen (al schreef een
krantenman te Batavia dan ook, dat deze vio
liste het nog leeren moest!), het Dresdener,
het Budapester en het Guarneri-Kwartet, Vera
Janacopoulos en op dit oogenblik Joseph Szl-
geti, om van mindere goden niet te spreken.
Dit danken we aan den onvolprezen „Bond
van Nederlandsch-Indische Kunstkringen", die
het leeuwenaandeel levert aan de langzame,
maar toch voortgaande inschakeling van Ned.-
Indië in het beschavings- en kunstleven van de
wereld.
UIT HET ROOMSCHE LEVEN IN
ONZE OOST
Nieuwe kerk te Bandjermasin.
Voor de katholieken van Bandjermasin was
het een heugelijke dag toen in de nieuwe kerk
de eerste H. Mis werd opgedragen. Reeds lang
had men geijverd voor een vasten geestelijke.
Enkele jaren geleden, toen de Katholieke so
ciale bona werd opgericht was het eerste en
voornaamste doel het verkrijgen van een vasten
geestelijken voor Bandjermasin. Ad dadelijk
toog de bond adn het werk en noch moeite noch
offers weiden gespaard om het eenmaal
gestelde doel zoo spoedig mogelijk te bereiken
Met Gods hulp is het dan eindelijk zoover ge
komen, dat men in zijn midden een priester
heeft en zelfs een eigten kerkgebouw met
pastorie, welke zijn ondergebracht iD een daar
toe aangekocht woonhuis met erf.
De geestelijke verzorging van Bandjermo.
sin's katholieken liet tot nu toe zeer veel te
wenscben over. Een of hoogstens tweemaal in
heit jaar werd Bandjermasin bezocht door één
der paters van de congregatie van de H. Fa
milie te Lahaun. Bij die gelegenheid moesten de
kerkdiensten in de Landraalzaal worden gehou
den.
Men vraagt zich af hoe het komt, dat de
Katholieken hier zoo slecht zijn bedeeld op
het gebied van het godsdienstige leven. Gaat
men de geschiedenis na, dan moesten zich
ongeveer twee eeuwen geleden te Bandjermasin
3 d 400 Katholieken 'bevinden. Reeds toen be
stond er een missie der Paters Theatijnen.
Doch wat Is er nu van dat alles overgebleven?
Helaas niets. Zooals toen in dien tijd overal
en elders in onzen archipel werd ook hier
het katholicisme totaal uitgebannen. Het be
lijden van den katholieken godsdienst werd
eenvotu-di-g verboden. De Portu-geezen met wie
d© godsdienst van Jesus Christus op dit eiland
zijn intrede hield werden voor zoover zij van
hun geiloof geen afstand wilden doen, ver
jaagd. De roomsche priesters moesten het land
verlaten. Slechts met geweld werd het Katho
licisme, waaraan de bekeerde inlanders te
zeer gehecht waren, in hun harten verstikt, in
de plaats waarvan hun het koude en gevoel
looze Protestantisme werd opgedrongen. Lang
zamerhand is zoodoende het Katholicisme ver
dreven.
En eindelijk na twee eeuwen, toen In het
nieuwe kerkje het godslampje weer voor het
eerst brandde en Christus Eucharlstious weer
voor goed daar mocht verblijven, was bet den
Katholieken aan te zien, dat het feest was in
hun harten.
Inwijding kapel H. Carolus-
ziekenhuis.
Te Batavia had de plechtige inwijding plaats
van de nieuwe kapel van het H. Carotus Zie
kenhuis, welke wegens een lichte ongesteld
heid van Monseigneur A. P. F. van Velsen
werd verricht door den provicaris, den hoog-
eerw. Heer J. W. M. Wubbe, hoofdpastoor van
Batavia, daarbij geassisteerd door den H.Eerw.
pater II. J. J. Jansen S.J.
Na de inwijdingsplechtigheden werd ln de
nieuwe kapel een boogimiis opgedragen door
den Eerw. pater Schneiders O.F.M., Pastoor
van Meester Cornells, met assistentie van de
Z.Eerw. paters H. J. J. Jansen S.J. en V. Beek
man O.F.M.
De feestrede werd uitgesproken door den
H. Eerw. pater J. W. M. Wmbbe S.J.
De verschillende plechtigheden worden bij
gewoond door vele notabelen.
NIEUWE BRUG TE ROTTERDAM. Het mom teerem van een tweede klep aain de
Kuitembrug. In het werk, dat al ja rem onder handen is, komt nu wat schot
Jan
Onze Lomd-ensch-e correspondent schrijft ons:
In Hyde park bij Marble Arch, waar de hage-
predikers dagelijks hun rhetorische orgiën
vieren sprak een heer zonder boord over „de
crisis".
In een tijd, gelijk wij thans doormaken, spijt
het een ieder, die het werkelijk goed met zijn
land meent, dat hij niet minister van finan
ciën is.
De heer zonder boord was tegenstander van
een „conversation loan", aooals hij het noemde.
Hij maakte er zelfs geestige toespelingen op:
„Conversations hebben we genoeg. Door
conversations gaan we naar de haaien!"
Een der omstanders, die een bril droeg, en
behoorde tot die talrijke klasse van Hydepark
bezoekers, die gestudeerd zouden hebben, als
zij gestudeerd hadden, merkte met eenig ver
toon van eruditie op:
,,'t Heet niet „conversation loan", maar „con
version loan".
„En al heet 't „convers-ion loan", dan ben ik
er nog tegen", hield de heer zonder boord vol".
„En waarom?" vroeg de heer, die een bril
droeg tartend.
„Omdat 't bedrog Is".
„En waarom?" vroeg de heer, die een bril
droeg, nogmaals tartend.
„Omdatal was 't geen bedrog, dan zou
Ik er toch tegen zijn".
„Ho! Ivo!" riepen eenige omstanders.
„En waarom zoudt u er toch tegen zijn?"
vroeg de heer, dij een bril droeg, ditmaal
nieuwsgierig.
„Ja, waarom? waarom?" riepen verscheidene
omstanders.
„Omdatik niet weet wat het is", erken
de de heer zonder boord.
De menschen waren stil en keken elkaar aan.
Maar eenigen hunner hadden hun hoop ge-ves
tigd op den beer, die een bril droeg.
„Wat is eem conversion loan, mister?" vroeg
er één op den man af.
Toen was het weer stil, terwijl d-e heer, die
een bril droeg, zijn gedachten verzamelde. Ein
delijk zei hij:
„Dat is niet zoo gemakkelijk te verklaren.
Gij hebt allen wel eens gehoord van de 5 proc.
oorlogsleening. Die zal nu geconverteerd wor
den. Wat beteekent dit?"
Weer trad stilte in; weer verzamelde de heer,
die een bril droeg, zijn gedachten.
„Het Is heel moeilijk te begrijpen voor wie
niet in economie gestudeerd heeft", hield hij
vol. „De regeering betaald nu 5 procent rente
op 2000 millioen. Nu zegt de regeering: we
converteeren die leening. Wat wil dit zeggen?"
Weer trad stilte in; weer verzamelde de heer,
die een bril droeg, zijn gedachten.
„Dat wil zeggen dat, door een manipulatie,
die heel moeilijk kan worden uitgelegd, de ren
te verlaagd wordt. Wie lijden daaronder?"
,,'t Kapitaal!" riep er een.
„Juist! De kapitalisten. En wie profiteeren
ervan?"
„'t Volk!" riep dezelfde.
„Precies!" verklaarde de heer die een bril
d-roeg, goedkeurend. „En nu vraag ik onzen
vriend (hij wendde zich direct tot den heer
zonder boord) of bij nog altijd tegen een con
versie leening is".
,Ja", zei de vriend onwankelbaar.
Er ging een gemor door de menigte.
„En waarom?" vroeg de heer, die ©en bril
droeg.
„Omdat ik nog altijd niet weet, wat een con-
versieleening is", erkende de heer zonder boord.
De ander haalde de schouders op.
„Er zijn menschen, wlen men niets, aan het
verstand kan brengen", zei hij met minachting.
Maar de heer zonder boord gaf zich niet ge
wonnen.
,lk begrijp er niets van", zei hij driftig,
„maar één ding begrijp ik toch wel. Als je geld
leent tegen vijf procent, dan moet je eerlijk die
vijf procent betalen. En Je moet ook eerlijk het
geld teruggeven. Als je dat gedaan hebt, en Je
hebt opnieuw geld noodig, zal ik maar zeggen,
zie dan opnieuw wat te leenen, en als vijf pro
cent je te veed is, betaal dan vier procent, als
je bet daarvoor krijgen kunt. Maar betaal eerst
je ouwe schuld eerlijk af, met de volle rente.
Dat is mijn idee, en met oonve-rsieleem-mg-en heb
ik niet te maken".
En de heer zonder boord -baande zich, zie
dend van eerlijke verontwaardiging een weg
door de menigte.
„Wel, wel!" lachte de heer, die een bril
droeg, medelijdend en toegeeflijk, „en zoo'n
domkop moet men da,n nog aan het verstand
zien te brengen wat een conversiel-eening is.
Ha! ba! ha!"
Een nterview voor interviewers
Paul Morgan stond een interview toe.
De -reporter trof hem nadat hij juist afscheid
van eenige andere journalisten genomen had
en -met een diepe zucht een stuk karton in
zijn zak liet verdwijnen.
„Wat hebt U daar vroeg onze verslag
gever.
„Och, slechts een paar aanteekeningen".
„Op karton
„Ja weet U, ik heb deze zoo dikwijls noodig,
dat zij op gewoon papier in korten tijd on
leesbaar geworden zouden zijn".
Hij was zoo vriendelijk zijn notities te laten
zien. Onder meer stond hierop vermeld:
„Morgan is mijn eigen naam. Ik ben pessi-
optimist en hoor graag goede -berichten. Ik
verzamel -boeken, schilderijen en antiquitei
ten, als ik er goedkoop kan aankomen. Mijn
lievelingskunst is: schilderen, mijn lievelings-
sport: zwemimen, mijn lievelin-gs-huisdieren:
honden en pinguïns, mijn lievelingsbezigheid:
dolc-e fér niente, mijn l-ieveiingsjuweelen:
alle die ik krijg, mijn lievelingskleur: groen,
mijn lievelingsuitvin-ding: radio".
„Wat beteekent dit alles
„Dit laat ik iederen interview-er zien. Het
zijn de vragen die meestal aan mij gesteld
worden. Onder degenen, die juist weggegaan
zijn, was er één die nog nieuwsgieriger was.
Hij wi-l-de weten wat mijn lievelingsmop is en
ik moest hem vertellen, dat ik e-r 30.000 ken.
en met geen mogelijkheid kan uitvinden, welke
ik nu het leukste vind. Ik heb hem ultgenoo-
digd mij daarbij te helpen, maar dat was geen
onderdeel van zijn opdracht. Ook wilde hij
weten, waarom radio mijn lieveling-suitvindin-g
is. Hij was dan ook eenigszins verontwaardigd
toen ik antwoordde: „omdat m-en die af kan
zetten als men wil". Ook wilde hij weten hoe
ik mij in drooggelegd Amerika voelde en ik
moe-st bekennen, dat ik pas in de Vereenigde
Staten met drinken begonnen ben, omdat het
hier verboden is. En deze verboden vrucht
smaakt best. Toch geloof ik niet, dat het noo
dig is ook dezo vragen in de lijst op te ne-men,
want de volgende, die komt, wil toch weer
wat anders weten".
„Is dat niet vreeselijk vermoeiend voor U
„Ach ja, in h-et begin vond ik het wel ver
velend als zij zoo lang aandrongen, maar
tegenwoordig maak ik er een spelletje van en
ga met mezelf kleine weddenschappen aan".
„Dat begrijp ik niet".
„Als er een komt, raad ik wat hij mij vra
gen zal en als ik goed geraden heb
„Wat dan
„Dan heb ik het gewonnen en mag ik een
wensch doen".
Wanneer de fabricatie, of de
roorraad uwer artikelen,den
omzet, den verkoop over.
treffen, geeft aan een serie
dan een j de kans U te
helpen, den aftrek nwer
producten te vergrooten.
BROODWEDSTRIJDEN.
In d-e boyenzaal van Hotel-Café „De Romein"
te Vlaardingen werd een broodwedstrijd ge
houden, uitgeschreven door de N.V. Meelfa
brieken d-er Ned. Bakkerij te Rotterdam, voor
heeren bakkers te V-liaardiingen en Schiedam.
Het aantal inzendingen bedroeg 73. Het
brood en de beschuit moest uitsluitend gebak
ken zijn van bloem en me-el van de nieuwe me
lange (Tarwew-et 1931)
De allg-emeene indruk was, dat van deze
melange een heel goed en smakelijk brood te
bakken is.
Jurylede-n waren de heer-en: W. J. H. Schol
ten te Rotterdam; L. Krommenhoek te Schie
dam; J. van d-er Caay, té Vlaardingen.
Prijswinnaars zijn: Klasse X (Watehbus-
brod). lste Prijs D. Moerman, Vlaardingen;
2de prijs A. Brinkman, Schiedam; Eerv. Ver
melding, W. Hoogendijk, Vlaardingen.
Klasse II (Melkbusbrood). lste prijs II. Ph.
Wijsbroek, Schiedam; 2de prijs, D. Moerman,
Vlaardingen; Eorv. Vermelding, W. Hoogen
dijk, Vlaardingen en C. A. Scheffers, Schiedam.
Klasse III (Watervloerbrood)lste prijs D.
Moerman, VlaardimgenEerv. Vermelding, W.
Noordegraaf, Vlaardingen.
Klasse IV. (Melkvtloerbrood). Eerv. Vermel
ding C. A. Sichef-feirs, S-ahiedlam.
Klasse V. B-minbrood). Eerv. Vermelding,
W. Noordegraaf, Vlaardingen.
Klasse VI (Hollan-dsabe Beschuit), lste prijs
W. Noordegraaf, Vloardiinge-n; Eerv. Vermel
ding, A. Brinkman, Schiedam; Eerv. Vermel
ding, J. C. v. d. Knaap, Vlaardingen.
Kllasse VII. (Luxe Kleinbrood). Iele prijs
D. Moerman, Vttaardin-gen; Eerv. Vermelding
A. Simons (Persoon's Bakkerij) Schiedam.
WETHOUDERSZETEL.
Door -de Soc.-D-em. Raadsfractie is een schrij
ven verzonden aan de andere raadsfracties,
waarin, wordt bericht, dat ln de a.s. Septeim-
ber-zittring van den nieuwen raad, bij de ver
kiezing van Wethouders, deze fractie -dezelfde
houding zal aannemen als in 1927. De S. D.
A. P. z-al dus niet blanco stemmen, maar voor
één plaats baar stem uitbrengen op den frac
tievoorzitter J. Buis.
Zij doet dit o.m. omdat zoo verluidt in
dli't schrijven een van de grootste fracties
z-eker het recht heeft om een van zijn leden
zitting te doen nemen in het Ooi-lege van B. en
W„ mie-de ook op grond d-er evenredige verte
genwoordiging.
De Soc.-Dem. raadsfractie doet een ernstig
beroep op de andere fracties om aan de verkie
zing van den heer Buis tot wethouder t-e wil
len medewerken.
In den nieuwen raad telt de Qhr. Hist, frac
tie 6 leden; de S. D, A. P. 5; de A. R. 4; de
V. B. 3; de R. K. 2; en de St. Ger. 1.
Bet huidige college van B en W. bestaat uit
1 Chr. Bist.! 1 A. R. en 1 V. B.
VISSCRERIJ.
V-an de Haringvissch-erij kwamen hl-er bin
nen: VL 84 G. v. d. Snoek met 28 iaat, VL
195, A. Poot met 33 last, KW 3, J. v. d. Bent
miet 20 last haring.
Vrijdag werd hier aan -den afslag betaald
voor: Volle haring Zuid van 18.80 tot 21,40
volle haring Groen van 24 tot 25,10 per
kantje; makreel ƒ18.40 stijvekeon van ƒ28.3)
tot 30 per karntje.
GESLAAGD.
De heer Jac. van der Vila, arc-hiteot te Vlaard.
Ambacht, slaagde voor de acte N lit aariteè-
kening. Deze acte geeft bevoegdheid om les te
geven in de Bouwkunde aan Midd. Techn. Scho
len.
BURGERLIJKE STAND.
Aangiften van 1519 Augustus.
GEBOREN: Ma.ia Jacdba, dochter van C. M.
Kooimans en K. van der Kuil, De Wetstraat
28. Liena, d. van J. E. Stahlie en A. Goud
zwaard, Hoogstraat 176. Johanna Henrietta,
d. van A. J. Geilvoet en M. W. Mooij, Kruger-
straat 38. Johan-nes, zoon van L. van den
Berg en J. van Zanten, Joz. Israëlsshnaat
Johannes, z. van J. Penning en I. Rijnaard
Schoutstraat 25. Maria Francis-ca d. van A.
J. Goasseos en J. B. van Galen, Bieeksiruat 33.
Jan, zoon van J. van Reij en C. Bot, Dr. Abr.
Kuyperstraat 5. Jakoba d. van B. van Os
en A. Groenewoud 2e Spoorsraat 8.
ONDERTROUWD: Cornells van der Lee 24
j. en Katharina Dijkshoorn. Willem Wijnan-
dus Geerlings 24 j.
GEHUWD: Jacobus A. M. Dalhuieen 21 j.
en Elizabeth M. Verburgh 22 j. Hermanus
G. J. -de Korte 26 j. en Bendrik S. Berkhout
21 j. Cornedis J. de Krieger 23 j. en Trijntje
Gerkema 23 j. Koenraad de Ligt 27 j. en
J-aooba Caimfferm-an 22 j. Niioolaas van Vliet
23 j. en Ernestine J. Bruine 20 j. Marinus
J. C. Dissel-koen 26 j. en Adriana G. de Rjd-
dier 27 j. Cornells W. Vink, 26 j. en Christi
na R. van der Pijl 22 j. J-ohannee van Dorp
25 j. en Albertje Komaat 23 j. Arie van
Luijk, 26 j. en Maartje den Adroirant 24 j.
Anton J. Wever 29 j. en Antonia van Bar-
tingsveldt 26 j.
OVERLEDEN: Elisabeth Zonne 64 j. echt-
gen. van J. Benneveld, Daijer 3. Johanna
A. van der Zwart 1 jaar, Joz. I-sraëdstraat 3
Joihann-es J. Koedijk 49 j. echtgen. van E. L.
Mak 2e Van Leijden Gaelstraat 110.
GEMEENTE-ARCHITECT
De heer D. Visser, gemeente-architect alhier,
staat als no'. 2 op de voordracht voor hoofd
van gemeentewerken te Naaldwijk-
RIJKSWERKVERSCHAFFING
Ingaande 31 Aug. zullen 6 werkloozen (hoof
den van gezinnen of kostwinners) geplaatst
worden bij de werkverschaffing te Hex,go Brug
bij Markelo. Deze werklieden kunnen bij flink
werken gedurende 50 uren per week e©n week
loon halen van 15, terwijl aan kostgeld 8
wordt toegekend. Om de veertien dagen kun
nen zij voor rekening van de overheid naar
huis
BEKRONING
Op de te Gouda gehouden tentoonstelling
van de N.V. de Nederlaudsche Bakker heeft de
heer J. H. Kok alhier een ten prijs behaald
met zijn inzending tarwebrood, gebakken met
meel dat voldoet aan de voorschriften van de
tarwewet.
KANTONGERECHT
Wegenis overtreding dier verordening dier
Woningwet in de gemeente Krimpen a d. Lek
is aan L. v. D. aldaar ontslag van rechtsver
volging verleend.
Wegens overtreding der Alg. Politieverorde
ning te Stolwijk ontslag van rechtsvervolging
verleend aan. P. v. d. W. aldiaar.
BURGERLIJKE STAND
GEBOREN: Jacob, zoon van G. J. Hondius
en D. v. Loohem.
GEHUWD: J. van Soiling©, 26 jaar en J.
Rene© 21 jout,
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).
GEZONDE PRIJZEN EN LOONEN.
Rotterdam, 19 Augustus 1931.
Mynheer de Redacteur.
Beleefd verzoek ik u aan het onderstaande
wel eenige ruimte in uw kolommen te willen
verleenen; by voorbaat hiervoor mijn dank.
Wanneer we de oorzaken der huidige alge-
meene malaise beschouwen, dan stuiten we daar
bij zeer zeker ook op de tot heden gevoerde
prjjzen- en loonpolitiek. Ik zeg: oorzaak, omdat
m.i. hier absoluut niet kan worden gesproken
van gevolg.
Immers, door het feit, dat in het algemeen
geen voldoende prijs voor eenig artikel of werk
is te maken, zien verschillende bedrijven zich
gedwongen hun personeel tot een minimum in
te krimpen, teneinde de bedrijfskosten, en daar
door den prijs, zoo laag mogelijk te doen zijn.
Dat verminderde koopkracht ook een duit in
het „malaise-zakje" doet is bekend, maar
een gevolg van het boven gesignaleerde. Dat vele
bona-fide fabrikanten tot dezen maatregel moe
ten overgaan, moet gezocht worden in het feit,
dat zoo menige „beunhaas" het artikel of het
werk beneden marktprijs verkoopt of verricht.
Nu is een gezonde concurrentie nooit uit den
booze; integendeel. Doch somtijds ziet men
„concurrentie", die aan het krankzinnige schijnt
te grenzen. Neemt u b.v. permanent wave. Nog
niet zoo heel lang geleden kostte een dergelijke
„hoofdarbeid" circa 40 tot 50 gulden. Vandaag
den dag4Oorzaak? BeunhazerijDe
een doet het al goedkooper dan de ander, zoodat
al spoedig door niemand meer wat verdiend
wordt. Producenten en handelaars! Houdt u
aan elkanders prijzen! Waarom kunt u niet even
goed een artikel tegen b.v. 50 ct. verkoopen als
uw concurrent? Er zit toch allicht meer ver
dienste aan, dan wanneer u het tegen 45 of 40
ct. verhandelt.
Daat iedere patroon een bediende, die zich uit
beunhazerij in vryen tjjd met werk van den baas
belast, gerust ontslaan. Men moest en zou toch
met alle geweld den 8-uren dag? Maar waarom
knippen barbiersbedienden dan in hun vrijen
tjjd? En waarom beunhazen nog zoovele andere
„vakarbeiders"? Vergeet niet, dat gjj het werk
van uw patroon uit de werkplaats houdtAls
uw privo-karweitje eens voor en door den baas
geschiedde, bleef er toch vanzelf meer „werk
aan den winkel!" Ik weet toch persoonlijk van
iemand, die overdag stoker is en des avonds in
vrijen tjjd uit behangen gaat. Maar op die ma
nier komt de wereld nooit meer op haar pootjes
terecht
Ook de behoorlijk gepensionneerden mogen het
bovenstaande wel eens overwegen. Waarom
wordt het „bijverdienen" voor die categorie van
menschen niet bjj de wet verboden?
En dan geen leuzen meer als: Steunt het Ne-
derlandsch fabrikaat, buy British e.d. De vol
keren zyn nu eenmaal van elkander afhankelijk.
Dat bewijst deze, gelukkig internationale crisis.
Gelukkig internationaal. Ja, omdat zy ons daar
door ten duidelijkste doet gevoelen, dat we toch
heusch wel allen „broeders en zusters" zyn, die
elkander te allen tyde zullen moeten bijstaan.
Wie maakt er een speldje met het opschrift:
Leeft en laat leven!, zooals we er al hebben met:
Zaken gaan goed 1 Business is goodDit laatste
komt vanzelf aan de achterzijde te staan, als de
voorzyde maar goed in het oog wordt gehouden.
U, M. de Redacteur, dankend, verblyf ik
Hoogachtend,
M. A. v. d. WODF,
Abonné.
CONCERT
De gemengde zamgvereemiging De Lof «tem
en Let dameskoor Zanglusrt zullen op Woens
dag 26 Augustus a.s. in de muziektent aan de
Burgem. Bosstraat een opemhare uitvoering
geven. Het programma luidit: 1 Goeden avond;.
2 Bedie; 3 Jesu dulcis memoria; 4 Avondstem
ming; pauze; 5 Troost; 6 Ellen; 7 Omkranste
boot; 8 Naj-aarspnacht.
STRAATNAAM
Het gemeentebestuur is voornemens, de straat
gelegen in Let verlengde van de Torenlaan te
noemen: Kerkstraat.
1 VERVOER i?W BENZTNÉ
B. en W. stellen den gemeenteraad voor de
politieverordening te wijzigen in dier voege,
dat m-eer uitvoerige en nauwkleurige voor-
scLrifben worden gesteld in verband, met het
vervoer van benzime.
GEMEENTERAAD
D-e naad diezier gemeente vergadert oip Vrij
dag 28 Aug. a.s. des midd-gas om 2 uur.
BIJDEHANDE JUFFROUW
Op Let kantoor van de gasfabriek ie door
mej. J. kennis gegeven, dat te Laren huiza
een persoon aich vervoegde om den muntgas
meter te lichten. Zij vertrouwde dien man niet
en liet Let niet toe. Aan de politie werd een
goed signalement verstrekt, met het gevolg dat
de vogel spoedig in d-e knip zat. Hij bleek te
zijn J. G. Chr-—G. uit Rotterdam, die ook nog
in iie',t Alg- Politieblad gesignaleerd stond
wegens «©n wroordieeli-ng door Let kantonge
recht te Rotterdam.
GOED AFGELOOPEN.
Het 14-jarig zoontje van J. de W. fietste met
het 6-jarig zoontje van J. V. op den Singel.
Door 'n ongelukkige manoeuvre kwamen beiden
in de gra-abt terecht. De Leer J. v. Vliet hoor
de een pions in het water en sprong hen ter
stond n-a. Dit bleek juist op tijd te zijn geschied
want bedden waren reeds z-inkendie. Met: een
stok, d-ie de oudste der twee nog wist te grij
pen werden beide op het droge gebracht.
TE WATER.
Vrijdagmorgen had op den Nieuwdorperweg
nabij de woning van N. van Daan een aanrij
ding plaats tusschen een vrachtauto en een
driewielerbakfiets, beide afkomstig uit Wad-
diinxveen. De bakfiets kantelde met den be-
S'tuurder in de diepe wetering. Toegeschoten
hulp redde Lean. De inhoud van den Lak, be
staande uit galanteriewaren, had nogal wat
waterschade opgeloopen.
GOE-D WERK-
Aan den Nieuwdorperwes zÜn thans van ge
meentewege wit geverfde palen met bordje
aan d-ui-dende „Uithaalplaats" geplaatst. Op deze
wijze kunnen de wisselplaatsen op verren af
stand door bestuurders van auto's en andere
voertuigen, worden waargenomen. Wanneer nu
slechts goed wordt opgelet zal voorkomen wor
den dafc men soms een verren afstand achter
uit naar d-e wisselplaats terug moet rijden, om
op dozen smallen weg elkander te kunnen pas-
eeeren.
OOK GEEN SPEELPLAATS.
Eeniige kinde-rea waTen in de speelgoedfa
briek van den heer S. aan de Zuid-kade aan
bet spelen. Een der kinderen genaamd W. ge
raakte met zijn rechterbeen in een cirkelzaag.
Dit lichaamsdeel werd zoo ernstig verwond,
dat de plaatselijke geneesheer, na hulp te heb-
ben verleend, het noodig oordeelde dat d-e p»
Went naar Lot Ziekenhuis te Leiden werd ve»
I- UhJ„i -
