a
%m
mm
WOENSDAG 18 NOVEMBER 1931
OM ANDERHALF MILLIOEN.
DE NEDERLANDSCHE GEBOUWEN
OP DE KOLONIALE.
MOORDAANSLAG.
NEDERLANDSCHE BANK.
3
a
NEDERLANDSCHE CENTRALE
REDDINGSBRIGADE.
INVOER VAN DEENSCH VLEESCH.
STAATSVISSCHERSHA VEN-
BEDRIJF.
DE WESTLANDSCHE EN DE H. T. M.
Geen tariefsverhooging op het traject
Den HaagLoosduinen.
DE INDISCHE POSTVLUCHTEN.
-rr*—i
mf AuXLJCS,feffiWX
RADIO-PROGRAMMA
DONDERDAG, 19 November.
Huiezn (1875 M. 160 K.H.) 8.00 KRO.; 10 00
NCRV.: 11.00—2.00 KRO.; 2.00—11.30 NCRV.
8.00—9.15 en 10.0010.15 gramofoonplaten10.15
ziekendienst10.45 gramofoonplaten11.30 godsd
halfuurtje; 12.15 KRO.-orlcest; 2 00 handwerk-
cursus. 3.00-3.45 vrouwenuurtje; 4.00 ziekenuur-
tje5.00 cursus handenarbeid voor de jeugd 5 45
—-6.45 J. Bierma (zang). F. Eldert Bakker (viool),
'.;erJ?nbljr§' (piano); 6.45 knipcursus; 7.00
vraaghalfuurtje7.45 Chr. persbureau; 8.00 mej.
j. v- di Molen: ,,De gezindheid der
volken 8.30—11.00 Enka's mannenkoor en Chr
Harmonie Ver. Excelsior"9 00—9.30 A J Die-
platen^61' moeder; U-00—11.30 gramofoon-
v,e'rsilm (298 M- 1004 K.H.) Ultsl
AIRO-Uitzending; 8.00-10.00 en 10.15 gramofoonl
platen10.30 mevr. E. de Vries-Kellersmann
„Dolle Jan s Droom" van Heyermans; 11.00 or-
folSi°nfert Pierre Palla. Dzjobs Ising (zang)
12.00 trio (viool-cello en piano)2.00 halfuur
voor de vrouw; 3.00 knipcursus; 3.45 gramofoon
platen 4.00 ziekenuurtje; 5.00 Russisch Bala-
"D® V"f Schiray"; 6.00 Omroep
orkest 6.40 causerie over Volkenbond en Ont
wapening. 7.00 orlcestt; 7.30 Engelsche les; 8 00
a .A°nC 0a' LustsPe'-ouverture. Keler-
Bela, 8.40 sportpraate H. Hollander; 9.00 gra
mofoonplaten10.00 Vaz Dias; 10.15 Kovacs Iu.
orkest. Refreinzang Bog Scholte
11.1012.00 gramofoonplaten.
.""entry (1554 M., 193 K.H.) 11.05 lezing
12.J) orgelconcert door Reginald Foort; 1.20 gra
iuo u k o ;35 orkest- Onvoltooide symnho
T i o V00r de schole>l; 4.30 dansmu
Rsn' li u .?yne: 535 kinderuur; 6.20 berichten
„1„t„V?Iksi15deren uit West-Europa (gramofoon
Sen'7-10—7.40 en 7.50 lezingen; 8.20 „The
Kidgeway Parade", zang en dans-reveu; 9.20 he
richten; 9.40 „What I would do with the world
au 0,a' fragmenten „Samson", Han
del 11.0512.20 dansmuziek.
Parjjs („Radio-Paris" 1725 M„ 174 K.H.,
S-OCI en 12.50 gramofoonplaten8.20 vroolijk half
uurtje; 9.05 radio-tooneel „Le passé' 'van G. de
Porto-Riche; 9.50 gramofoonplaten.
Langen berg (473 M.. 634 K.H.) 6.25—7.20,
°"510.35 en 11.30 gramofoonplaten; 12.251.50
en 4.20—5.20 orkest; 8.05 „D*as Hörspiel von
aer heiligen Elisabeth" van F. J. Weinrich. Mu
ziek G. Kneip. Hierna berichten en tot 11.20
avondconcert.
Kalundborg (1153 M., 260 K.H.) 11.20—1.20
orkest3.504.2Ó gramofoonplaten7.309.35
Symphonieconcert. O.a. Symphonie D-dur, Fr.
Schubert; 9.5511.50 moderne dansmuziek.
Brussel (508 M„ 59 0K.H.) 5.20 orkest; 6.50
gramofoonplaten; 8.20 orkestt. O.a. ouverture
Zampa, Herold en symphonie In B., Schumann.
(338,2 M„ 887 K.H.) 5.20 en 6.50 orkest; 8.20
orkest en solisten. O.a. ouverture Rosamunde,
Schubert; 9.20 vervolg concert.
Rome (441 M„ 680 K.H.) 8.20 instrumentaal
envoeaal concert. O.a. 5de symphonie in e-mol
Dvorak.
Zeesen (1635 M., 183,5 K.H.) 7.20 populair
concert; 7.50 causerie; 8.05 zie Langenberg; 9.20
berichten en hierna tot 11.50 dansmuziek door
Alfred Beres en zijn orkest.
Bestemming nog onzeker.
Het Uitvoerend Comité voor de Nederland-
sche deelneming aan de Internationale Kolo
niale tentoonstelling, dat te Parijs over de
liquidatie vergadert, heeft het volgende pers
bericht verstrekt:
Na overweging van de ontvangen offerten
zijn alle gebouwen met inventaris, doch zonder
de geëxploiteerde voorwerpen, door het uit
voerend comité verkocht aan een Nederland-
sche combinatie, die het hoogste bod deed en
die zich bovendien verbonden heeft te trach
ten in 1932 een Koloniale tentoonstelling te
houden in of bij 's Gravenhage of Arnhem.
Mocht bedoelde combinatie er vóór 15 Decem
ber a.s. niet in slagen de zekerheid te geven,
dat. zulk een tentoonstelling zal plaats hebben,
dan zullen het Adathuis met de rijstschuren
en alle Balische bouwsels en muren, bet
Preanger diorama, de wandschilderingen, or
namentiek, het meubilair en de inlandsche
vaartuigen volle eigendom van het Comité
blijven.
De combinatie beeft zich er toe verbonden
al deze zaken ook na een tentoonstelling in
Nederland, wederom ter beschikking te stellen.
Mocht de combinatie er niet in slagen de
zekerheid voor het houden van een tentoonstel
ling in Nederland te verschaffen, dan zal zij
de gebouwen tegen een lager bedrag voor
afbraak ter beschikking krijgen.
Nader vernemen wij uit Parijs, dat de com-
inatie welk het Nederlandscb paviljoen der
ioloniale tentoonstelling heeft gekocht, on-
ar leiding staat van den heer D. G. Wevers,
e het tweede paviljoen op de tentoonstelling
>eft gebouwd.
De successierechten van het Pape-fonds.
Het Haagsche Gerechtshof heeft Maandag I
arrest gewezen in een zaak tusschen de stich-
flng „Pape-fonds" en den ontvanger der suc
cessierechten n. 2 te 's Gravenhage.
Het Pape-fonds had bij inleidende dagvaar
ding van 8 Januari 1927 van den Staat terug
gevorderd een bedrag van 1.414.810.08 welk
bedra-g met inbegrip van rente sedert den dag
der betaling tot dien der dagvaarding te vee] i
zou zijn betaald aan successierechten over de
nalatenschap van den op 26 Mei 1922 overleden
mr. C. P. D. Pape.
Deze vordering was gegrond op de stelling,
dat cle ontvanger bij het berekenen der succes
sierechten, geen rekening had gehouden met de
bepaling van art. 65 junoto 80, achtste lid der
Successiewet, zooals die artikelen toondertijd
luidden, t.w. dat het heffingspercentage met
20 pet. wordt verminderd o.a. indien de ver
krijging plaats heeft door een binnen het Rijk
gevestigden rechtspersoon, van wien wordt aan
getoond, dat hij hoofdzakelijk als instelling van
weldadigheid werkzaam is, hetgeen met het
Pape-fonds het geval is.
De ontvanger der successierechten kwam
tegen deze vordering op o.m. met een beroep
op art. 93, vijfde lid der Successiewet, krach
tens welk artikel er verjaring is voor de vor
dering tot teruggave van betaalde rechten na
twee Jaren, te rekenen van den dag der aan
gifte.
De Haagsche rechtbank heeft dit verweer ge
grond geoordeeld en het Pape-fonds daarna nlet-
onitvankelijk verklaard in zijn vordering.
Tegen deze uitspraak voerde het Papefonds
'als grief aan, dat restitutie van het te veel
betaalde successierecht eerst kon worden ge
vorderd, nadat het karakter van de werkzaam
heden der stichting vaststond en dat dit ge
durende den duur der door de erfgenamen
naar de wet omtrent de geldigheid der stioh
ting aangespannen procedure niet vaststond,
en niet kan vaststaan, zoodat de verjaring der
vordering tot terugbetaling der te veel betaal
de rechten eerst inging op 9 Januari 1925 den
dag waarop het arrest van den Hoogen Raad
werd gewezen, waarbij de geldigheid der Pape
stichting definitief kwam vast te staan.
Het Gerechtshof oordeelde deze grief niet
gegrond en bevestigd het vonnis der Haagsdhe
Rechtbank.
Slachtoffer zwaar gewond.
Voortgezette liquidatie Pondenwissels
Gemakkelijker geldmarkt. Verder
goudinvoer
DE VERBINDING AMSTERDAM ALKMAAR. Bij Assendlelft wordt een brug geslagen over de Nauennasche Vaartt. Deze brug ligt in den
nieuwen, primaire;; weg Amsterdam—Alkmaar. Overzicht van het ver gevorderde werk
SOERABAJA, 16 Nov. (ANETA). Een moord
aanslag is gepleegd op dein klein-landibouwer
Wolbenbeek op de Suikerfabriek Garoem in het
Bilitarsohe,
De aanslag werd gepleegd door een berucht
individu Pak Anah en diens zwager. De oor
zaak is gelegen in het fedt dat die heer Wolter-
beek onjuiste transacties van den mandoer met
de bevolking afkeurde. Zijn echtgenoot© die
te hulp snelde, werd door de aanvallers ernstig
aan het dijbeen gewond. De heer Wolterbeek
zelf bekwam een lange diepe buikwond en tal-
looze kneuzingen. De daders zijn gearresteerd.
DOOD DOOR SCHULD.
De Hooge Raad vernietigde Maandag een
arrest van het Haagsche Gerechtshof, waar
bij, met bevestiging van een vonnis der Rot-
terdamsche rechtbank, F. de B., veroordeeld
is tot 6 weken hechtenis met 1 jaar ontzeg
ging van het recht, motorrijtuigen te bestu
ren wegens het veroorzaken van een aanrij
ding op 11 September 1930 op den Oostzeedijk
te Rotterdam, waarbij een wielrijder het leven
verloor.
De zaak werd verwezen naar het Gerechts
hof te Amsterdam.
DE „VORST VAN GELEEN".
De Hooge Raad heeft arrest gewezen In de
zaak van mr. L., zich noemende „vorst van
Geleen", die veroordeeld is door het kanton
gerecht te Sittard wegens net niet plakken
van zegels voor zijn dienstbode, van welk von
nis mr. L. in beroep kwam pij de rechtbank
te Maastricht. Deze sprak eveneens een ver-
oordeeling uit.
De Hooge Raad heeft dit laatste vonnis ver
nietigd en den requirant niet ontvankelijk ver
klaard in zijn hooger beroep op het vonnis,
in eersten aanleg gewezen.
Congresdag te Rotterdam.
In „De Unie" aan den Coolsingel te Rotter
dam heeft de Nederlandsche Centrale Red
dingsbrigade Zondag onder presidium van den
heer J. van Riet het eerste algemeene Congres
gehouden. Te kwart voor elf opende de voor
zitter de zitting met een woord van welkom
in het bijzonder tot de Belgische gasten me
vrouw Dero, hoofd-instructrice van den Belgi
schen Bond „Antwerpia" en den heer Con
stant de Kinder, president van den Belgischen
Redders Bond. Spr. herinnerde eraan, dat deze
bijeenkomst het eerste congres is van de Bri
gade en dus mag beschouwd worden als een
mijlpaal in het leven van de Reddingsbrigade.
Met nadruk verklaarde spr. geen concurrent
te willen zijn van den Bond tot bet redden van
Drenkelingen. Het terrein immers is zoo gront,
dat het beter door meerdere organisaties kan
worden bewerkt. Spr. releveerde in het kort
de gebeurtenissen van het afgeloopen jaar.
In het overzicht van de verrichtingen van
het centraal secretriaat herinnerde de secre
taris de heer G. H. Reymer o.m. aan de vriend
schappelijke verhouding tot de verschillende
buitenlandsche organisaties.
De penningmeester de heer D. Boer lichtte
het financieele verslag toe. Er was een kas
saldo van 180.53. De begrooting werd goed
gekeurd.
De heer Constant de Kinder hield dan een
korte causerie. Spr. reikt© vervolgens het
insigne uit aan de heeren J. van Riet. en K. F.
van Brink respectievelijk wonende te Rotter
dam en te Breda. Nog mochten dit insigne
ontvangen mevr. P. van 't Klooster-Kroos en
de heer A. Wielaard.
De voorzitter dankte voor deze onderschei
ding.
Als de lunch was gebruikt, werd na een
langdurige discussie het ontwerp-statuten met
enkele wijzigingen goedgekeurd. Tot leden van
het centrale dagelijksche bestuur werden ge
kozen mr. dr. J. In 't Veld Rotterdam, voorzit
ter, de heer J. van Riet, secretaris en de heer
D. Boer penningmeester. Tot leden van het
Centraal bestuur werden gekozen de heeren L.
J. Beyerle Oud-Beierland, K. F. van Brink,
Breda, C. A. Rijkenberg, Eindhoven, St. Colié,
Culemborg en W. J. v. d. Sloot Gouda.
Nadat nog verschillende kwesties van inter
nen aard waren besproken, werd het congres
gesloten. De deelnemers vereenigden zich aan
een gemeenschappeiijken maaltijd.
VERSOBERING VREDESSAMENSTEL-
LING LEGERBRIGADES.
Reorganisatie commissie-Seyffardt.
In de dezer dagen verschijnende Legerorders
is opgenomen een beschikking van den minister
van Defensie, waarin deze mededeelt, teneinde
hem van voorlichting te dienen nopens moge
lijke versobering in de vredessamenstellingen
van de onderdeelen der infanterie- en artillerie-
brigades, een commissie te hebben ingesteld on
der voorzitterschap van luitenant-generaal H. A
Seyffardt, chef van den Generalen Staf.
Leden dezer commissie zijn de generaais-
majoor P. Donk en H. G. Winkelman, kolonel
S. G. N. Nauta Pieter, luitenant-kolonel H. de
Jongh, majoor N. T. Carstens, kapitein H. H
Thoden van Velzen en de eerste luitenant L. C.
Rietveld. Als secretaris treedt op de kapitein
J. N. Breunese.
De commissie heeft de bevoegdheid zich met
alle daarvoor naar haar meening in aanmerking
komende officieren en desgewenscht militairen
beneden den rang van tweede-luitenant, recht
streeks in verbinding te stellen, teneinde de in
lichtingen en gegevens te verkrijgen, welke zy
voor haar onderzoek behoeftna overleg met de
betrokken chefs kan z(J, tot gelyk doel, hoofd
en subalterne officieren, zoomede militairen be
neden den rang van tweede luitenant, uit andere
garnizoenen naar 's Gravenhage doen komen
Maatregelen tot beperking overwogen.
Op de vragen van. den heer Braat betref
fende het nemen van maatregelen tot beper-
king van den invoer van Deensch vee hier te
lande heeft minister Verschuur o.m. geant
woord:
„Zooals bekend, is dezerzijds in overleg ge
treden met de Deensche Regeering over de
vraag of het mogelijk zou zijn, dat van Deen-
sche zijde de uitvoer van vleeseh naar ons
land kon worden beperkt. Deze stappen heb
ben ndet tot het gewenschte resultaat geleid.
Thans worden dezerzijds maatregelen over
wogen om den invoer van vleeseh te beperken.
Indien het onlangs ingediende invoer-contin-
genteerings-wetsontwerp tot wet wordt verhe
ven, zal worden overwogen of daarvan ge
bruik kan worden gemaakt om den invoer
van vleeseh tijdelijk te beperken."
Gevaar voor beperking van werkzaam
heden.
In een nota naaf aanleiding van het verslag
Tweede Kamer over de begrootlng van het
staatsvissohershavenbedrijf te IJmuiden zegt
de minister van Waterstaat, dat het onge-
wenscht zou zijn, juist nu over te gaan tot
vaste aanstelling van ambtenaren, zulks te
meer, omdat het niet uitgesloten is, dat bij
voortduren van de crisis bij sommige afdeelin-
gen van het bedrijf de werkzaamheden, door
den nood gedwongen, belangrijk zullen moeten
worden beperkt en dientengevolge het perso
neel niet meer op de bestaande sterkte zal
kunnen worden gehandhaafd.
De in werking getreden tariefsverhooging bij
de H.T.M. voor zoover het trajecten op Haagsoh
grondgebied 'betreft, was ons een aanleiding om
den directeur der Westlan dsohe Stoomtram jhr.
Ir. J. Röell om een onderhoud te verzoeken en
hem te vragen of thans ook het dubbeltjes-
tarief voor het traject den HaagLoosduinen
verhoogd zou worden.
De directeur beantwoordde onze vraag ont
kennend en verwees naar de overeenkomst van
1927 met het Gemengd Bedrijf H.T.M.
Op de geldmarkt wordt de toestand, naar
men zegt met den dag gemakkelijker. Geldge
vers zijn iets minder dan uiterst kieskeurig
zooals zij tot voor korten tijd nog waren ten
aanzien van de adressen, en niet alleen op de
prolongatie-, doch evenzeer op de disconto-
markt is men aanzienlijk vrijgeviger.
Het bedrag der binnenlandsche wissels zoo
als dit op den weekstaat van de Nederland
sche Bank vermeld wordt, nam deze week
dienovereenkomstig sterker af dan den laat-
sten tijd gewoonte dreigde te worden. De por-
tefeuille verminderde met 14 millioen gulden,
De geleidelijke liquidatie van de Ponden
portefeuille werd ook deze week voortgezet.
Terwijl de goudvoorraad een verdere vermeer
dering onderging met circa 7K millioen gul
den.
NAAR DE MISSIE.
Den 28en November a.s. vertrekken per s s
"Columbia" naar het eiland Aruba in onze
west-lndische bezittingen twee Zusters Domi-
mennessen van Voorschoten, n.l. Zuster Ama-
Wm®11' geboren te Vlaardingen en Zr.
ArniL Duardo, geboren te Noord op
het St lwS?n06,m'de met bestemming voor
noenfde v^rw^1 0ranje3tad' laatstge-
Santa Maria-klooster aldaar.
INTERN- ACAD. MISSIECONGRES
Naar „Het Missiewerk" meldt, zal het vol
gend internationaal academisch mlssiecong-res
op het einde van Juli 1932 worden gehouden
te Prei,bung (Zw.) De Stiudentenmissieclub al
daar en het missieeecretariaat der „Pax Ro
mana zijn met de voorbereidende werkzaam
heden belast.
„De Specht" is gisteren om 5.57 uit Jodbpur
vertrokken en om 14.40 uur te Djask aanga,
komen.
Het postvliegtuig ,4e Duif vertrok giste-
ren om 5.52 uit Bagdad, kwam om 10.05 in
Bushir, vertrok vandaar weder om 11.08 en
arriveerde om 16.11 in Djask.
GOOISCHE BANK.
Surséance aangevraagd.
De Gooische Bank, die onlangs haar betalin
gen had gestaakt, heeft thans bij de Amster-
danische rechtbank surséance van betaling
aangevraagd. Aanvankelijk had een der klei
ne crediteuren het faillissement van de bank
aangevraagd, doch met deze is overeenstem
ming verkregen zoodat de faillissement aan
vrage is ingetrokken.
REORGANISATIE RIJKSOPVOEDINGS
GESTICHTEN.
Op de vragen van den heer Braat in ver-
hand met een voornemen tot inkrimping van
het aantal Rijksopvoedingsgestichten en tot
omzetting van het rijksopvoedingsgesticht
voor jongens te Doetinchem in 'n landbouwge.
sticht verwijst minister Dormer in zijn ant-
woord naar de gewisselde stukken betreffen
de de wet van 15 Mei 1931, waarbij gelden
werden toegestaan voor de verbouwing, welke
de Rij ksopvoed i agöB-ea t ichten te Amersfoort
en Doetinchem moeten ondergaan in verband
met de voorgenomen opheffing van dat te
Avereerst
In verband met de nadere bestemming van
het Rijksopvoedingsgesticht te Doetinchem is
aldaar op 28 December 1929 een complex land
met een boerenwoning gekocht voor 30.000.
De minister vindt geen aanleiding, den ver-
deren voortgang van de reorganisatie der
Rijksopvoedingsgestichten voor jongens op te
schorten. Plannen tot verderen aankoop van
grond bestaan voorshands niet. De ook des
tijds gestelde vraag of inkrimping van het
aantal Rijksopvoedingsgestichten voor jongens
niettegenstaande de huidige economische cri
sis werkelijk geboden is, werd uitvoerig in
bevestigenden zin beantwoord in de Memorie
van Antwoord betreffende het ontwerp tot
voornoemde wet van 15 Mei 1931.
C. G. STOCKMANN
Maandagavond is te Sneek na een langdurig
lijden op 70-jarigen leeftijd overleden de heer
C. G. Stockmann. Langen tijd was hij voorzit
ter van den Frieschen bond van R. K. Kiesver-
eenigingen en van de plaatselijke kiesveree-
niging „Gelijk recht" en lid van den gemeen
teraad.
De overledene was ridder in de orde van den
H. Gregorius den Grooten.
Vrij naar het Fransch.
Door A. T.
1)
EERSTE DEEL.
Hoofdstuk I.
Traag ging de brievenbesteller, toen hij de
jst aan Damaris Clairvault ter hand had
asteld, weer weg zonder zich te haasten, als
ilde hij er zoo lang mogelijk van genieten,
iep hij door de warme, stralende hal der boe-
.erij de straat op, waar op den kouden Novem-
ier-middag de dikke riviermist ondoordring-
>aar voor 't licht der lantaarns, neergeslagen
vas.
Het meisje, dat alléén voor haar werktafel
zat, waar ze van den morgen tot den avond be
itellingen aannam, leveringen controleerde,
:atalogen doorbladerde, schoof haastig de met
ïitgevers-vignetjes versierde brieven op zij,
vaarvan zij den inhoud al lang van te voren
aadde, nam met 'n haastig gebaar de Réveil
le Paris en scheurde zenuwachtig den omslag
jr van stuk.
Senige weken geleden had ze buiten aller
zelfs haars vaders weten om, aan den direc-
eur van dat blad 'n verhaaltje opgezonden en
>deren dag, tegen eigen hoop en verwachting
a, vroeg ze zich saf: „Zou 'ter in staan?"
't Stond er in
Marsa Vauclair 'tzien van de ondertee-
ming, 'n speling op haar eigen naam, deed
lar hart bonzen. Ze spreidde 't blad uit,
i'eek de vouwen glad en begon langzaam,
;h verwonderend over 't prettig cachet en de
ïuwe charme, die de druk zelfs aan de
iinste zinnetjes gaf, haar werk te lezen,
was 't van een ander.
L. Was 'n klein schetsje Michelle haar
iin, vernam de verloving van den man, dien
in 't geheim beminde, en, niet willend, dat
ar «ingeving baax smaad zou bemerken.
zocht ze de stilte van 't sluimerend veld. Dóór,
in 't koele gras, met 't verhitte hoofd op den
kop van haar hond, snikte ze haar smart uit.
Er zat bewogenheid in de woorden, 'n be
wogenheid, die je de keel dichtneep, die je
dwong, met 't vertelsel mee te leven. Bijna
zoudt ge 't de schrijfster hebben willen ver
wijten, dat ze dat wanhopige meisje niet wees
naar den hemel, dat ze haar liet in die wreede
onderdompeling bijna grenzend aan het
niet van troosteloosheid zonder eenig licht.
En juist dkt was Wel de reden geweest, dat
haar verhaal in den smaak was gevallen bij
't Parijsche blad, dat, twijfelachtig van strek
king, niet hield van dingen, die aan de ge
dachten wijde perspectieven openen.
Damaris las nog steeds. Haar fijn gesneden
profiel teekende zich scherp af tegen de re
gelmatige lijnen van de met boeken beladen
bibliotheek. Een groote booglamp wierp
speelsch haar licht op de korte, bruine haren,
maar liet geen schaduw van een rimpel op
haar voorhoofd of van een scherpe lijn om de
mondhoeken zien. De jeugd is nog gaaf bij een
22-jarige.
Ze sloeg de oogen op, donkere oogen met
gouden licht er in, gloeiend nu van ingehouden
gloed de hoogmoed van te zijn geslaagd, van
te denken, dat eens de wereld uit de geïllu
streerde periodieken zal kennen 't geboortehuis
van Marsa Vauclair, de groote boekerij in de
Rue de Cordeliers.
't Was al avond. Toch liep 't er druk
de gewone bezoekers, priesters, journalisten,
professoren, leden van 't oudheidkundig ge
nootschap snuffelden nog rond, op zoek naar
de nieuwste uitgaven, hun vak betreffend,
'n beetje pratend over de gebeurtenissen van
den dag of, verlangend naar gezelligheid, uit
den kouden mist hierheen gevlucht in de
warme lucht van nieuw papier en drukinkt.
Vlak bij Damaris maakte een sjouwer 'n pak
los. Hij haalde er 'n stapel dunne boekjes uit,
aardig met 'n landschapje verlucht en legde
ze op de groene tafel neer. Nauwelijks had ze
den titel „Visions de chez nous" gelezen, of
ze pakte er een niet, omdat ze den inhoud
niet kende Jean Clairvault, haar vader, had
deze diepgevoelde gedichten van Rochereuii
uitgegeven en zij had de drukproef verbeterd
maar omdat ze met graagte haar jeugdher
inneringen nog eens wilde zien herleven, her
inneringen, ten nauwste verbonden aan die
van den schrijver.
Ze las de eerste regels 'n beschrijving van
ploegakkers in den laten herfst en 't was haar
ais ademden zij de geuren in van 't vruchtbare
land, bevochtigd door den fijnen morgendauw,
toen ze 'n stem hoorde zeggen
Goed, he?
Ze keek op en herkende Mérye-l, letterkun
dig verslaggever van de Courrier du Clain,
'nleelijk man, beenig en dweepziek, ongeloo-
vig er bij, maar met 'n goede dosis verstand en
'n juist oordeel.
Onwillekeurig bemerkte zij:
Uw bewondering verbaast me.
Waarom? Omdat de ideeën van Rochereuii
de mijne niet zijn? Maar daardoor juist is mUn
bewondering nog oprechter. Ik herhaal 't nóg
eens: zijn stijl is uitstekend, hij drukt zijn
gevoelens helder uit.
Zeker, onderbrak weer 'n ander, ik vind
z'n schrijfwijze zóö eenvoudig, dat ik bij som
mige zijner passages aan 't Evangelie denk en
juist die eenvoud verraadt diepe kunst.
't Was een trouw bezoeker va,n de boekerij,
die deze laatste woorden sprak, een Domini
caan, zooals men kon zien aan 't wit habijt
onder dien zwarten mantel. Zijn grijze haren
gaven hem een eerbiedwaardig voorkomen en
in z'n diepen blik las men de vurigheid van
zijn geest.
Damaris stond op, om Pater de la Reynière
te begroeten. Ze kende hem reeds van 't pen
sionaat, waar ze was opgevoed en waar hij
menige retraite gegeven had. Toen ze als jong,
onervaren meisje vandaar wegging, koos ze
hèm voor raadsman, doch niet voor langen
tijd. Hij was te streng, te ernstig naar haar
zin. Ze wilde iemand, die met hare levensop
vatting overeenkwam en, toen ze dien niet
vond, nam ze zich voor, zich voortaan slechts
door haar verstand te laten leiden.
Was 't wonder, dat zs den kloosterling min
der graag ontmoette? Was 't misschien zelf
verwijt, dat dan luide tot haar spTak? De Pater
deed, als herinnerde hij zich hun meenings-
verschil niet. Hij groette haar ongedwongen,
deed eene bestelling of wilde een boek, zonder
méér.
Nn informeero» hïl naar een pas verschenen
exegetisch werk waarvoor ze hem naar een
andere af deeling verwees. Wéér ging de deur
open en Mijnheer Bergol, professor In de
faculteit der letteren, een man met een vaste
gelo fsovertuiging, trad binnen.
Heht ge dat sensationeel telegram gele
zen, dat zoo juist is aangeplakt, vroeg hij
aan Méryel?
Neen!
Rozan, afgevaardigde van de Basse-
Vienne heeft een proces van echtscheiding
aanhangig gemaakt. Nn heeft z'n vrouw de
weduwe van oud-minister Gêraud, die met
haar man wilde trouwen, neergeschoten. Mooie
hediendaagsche zeden! En wat 'n betreurens
waardig voorbeeld! Ge zult 't zien, deze vrouw,
die zich zelf recht verschaft zal spoedig na
volgsters vinden in alle standen.
Er ontstond nu een levendige woordenwis
seling tusschen Méryel, die van tegenspreken
hield, en Bergol. De eerste beweerde epottend,,
dat men evenzeer het recht heeft, den moorde
naar van zijn huiselijk geluk neer te silaan
als hem, die zich vergrijpt aan iemands leven
of goederen. Bergol kwam met heel de over
tuiging van zijn diep geloof er tegen op en
tenslotte vroeg men de meening van Pater de
la Reynière diie nog bezig was met het door
bladeren van 'n lijvig boekdeel.
Deze betoogde op kernachtige wijze dat men
moet weten te lijden offers te brengen zich
zelf te bedwingen zijn hartstochten te beteu
gelen en dat volgens de leer der H. Kerk, het
leven onschendbaar blijft.
Damaris was nog druk in de weer met het
rangschikken der boeken. Men zou meenen,
dat ze niets gehoord had; toch was haar geen
woord van de discussie ontgaan.
Méryel heeft gelijk, dacht ze. Er zijn ge
vallen, die inderdaad te verontschuldigen zijn.
Spreekt zelfs niet de rechter vaak diegenen
vrij, die de moordenaars van iemands geluk
dooden?
De bezoekers waren allen heengegaan. Ein
delijk was ze dan alléén, alléén met haar ge
dachte, haar idéé, dat eensklaps een vasten
vorm aannam. Ja, dè.t was 't: de daad van
deze excentrieke vrouw zou stof leveren voor
haar eersten roman. Ze zag reeds den titel:
J»etlcière!
Het vertaalt je, gepubliceerd door de Reveil
de Paris, zweepte haar verbeelding op. Nu
zou ze een werk leveren, dat blijk gaf van
baar litterair talent.
Weer opende iemand de glazen deur. Aan
het gekrabbel van nagels op den vloer en het
regelmatig stooten van 'n stok kon ze hooren,
wie er binnenkwamen: Savin Rochereuii met
z'n hond. Bijna dagelijks kon men hem in de
boekerij zien en Damaris begreep heel goed,
dat hij niet alleen om de heken swam. Tot
heden echter kon ze die verbergen, maar die
pe genegenheid slechts beantwoorden door
achting en eenvoudige vriendschap.
Zeker; ze erkende met velen de groote ze
delijke en verstandelijke eigenschappen van
haar jeugd-vriend, maaT hij was geenszins
haar ideaal. Hij had zoo meende ze, iets vrou
welijks, hij was te fijngevoelig. En dan... hij
liep mank; dat was nog van den oorlog, waar
deze oogenschijnlijk zoo vreesachtige zich een
held had getoond. De gedachte zelfs, dat ze
naast haar fermen, vasten stap dien onre-
gelmatigen tred zou voelen, nog gesteund door
'n stok, was haar pijnlijk.
De hond liep z'n meester vooruit, want ook
hij hield van mejuffrouw Clairvault, die hem
met klontjes suiker verwende. Thann, zoo
heette hij, naar het stadje waar zijn meester
hem zwervend vond was een prachtexem
plaar, een Duitsche herder, rassig-grijs, met
fijnen kop. rechte ooren en levendig verstan
dig oog, lief voor bekenden, vooral voor kin
deren, maar vreesielijk boos voor vreemden
of aanvallers.
Met z'n snuit duwde hij tegen den arm van
Damaris, die haar vulpen moest neerleggen,
om 'm te liefkoozen en hem de gewone lek
kernij te geven. Inmiddels kwam Rochereuii
lachend en opgewekt nader.
Ze zijn al aangekomen, riep 't meisje.
Wie?
Wel, de „Visions de chez Nous".
Ik had hier juist een exemplaar met op
dracht voor jeDat is ook water naar de
zee!
Hij had de brochure nog niet op tafel ge
legd, of de oogen van Damaris zochten de
ferme, ruim gedrukte regels:
„Aan de vriendin mijner jeugd, Damaris
Olairvault, ter gedachtenis aan vroegere schoo-
ne dagen".
Zij glimlachte.
Hè ja, wat waren ze schoon! We genoten
vol-op van het heden zonder ons te veront
rusten over de toekomst. Weet je nog, hoe we
met je zusje Thérèse en Solange de Naintré
in de boomen klommen of kreeften gingen
vangen? En wat was ik bang, toen jij ons eens
naar den kelder sleepte, je weet wel: Cave-aux-
Loups.
Ja, je was erg bang en toch wou je me
geen hand geven.
Een bewijs van m'n onafhankelijken geest,
die me later op het pensionaat vaak straf
deed- oplo pen,
Dat heerlijk blije leven, behoort helaas tot
het verleden. Mijn ouderlijk huis, de „Mayau-
dière" is nu eenzaam en om er niet te veel
onder te lijden, moet ik het met droombeelden
bevolken.
Ik wou, dat je Méryel en Pater de la
Reynière eens gehoord had over je aoogeuaam-
die droombeelden.
Och, m'n boekjes zijn maar heel beschei
den. Ze bezingen heel eenvoudig de aarde, de
oud© overleveringen, den geheimzinnigen en
diepen invloed der oude wa nplaatsen onzer
voorvaderen. Als zij hèn, die onze dorpen ver
laten, aangetrokken door de ongezonde ver
strooiingen der steden, van hun dwaling kun
nen overtuigen; als ze op den voorgrond kun
nen stellen, hoe grootsch 't is in het schep
pingswerk te deelen: ploegen, zaaien „opdat
God den wasdom geve", dan hebben ze hun doei
bereikt en is de schrijver voldaan. Is niet,
Thann, oude jongen?
Alsof hij z'n meester begreep, zette Thann,
de voorpooten op de schouders van Savin.
Wat ben je gelukkig, zoo'n trouwen met
gezel te hebben, mompelde Damaris.
Een glimlach verscheen onder den blonden
knevel, die aan het fijne gezicht een echt
Fransche uitdrukking gaf en een blij licht
straalde in de blauwe oogen.
(Wordt vervolgd)
