mtf&qiftfekZrMa/t
r«™S'rp ,Msi™ sfc.r,r™
Wc
aMbJkitk. (uat
'N TECHNISCHE TOPPRESTATIE
Cuo O&wuote/taC
MGR. VERRIET OVER CURACAO.
KABOUTER
INDERDAAD: PHILIPS 720A EN 730A
DE GEhEIMZinniOE DERDE
UIT SCHIEDAM'S
VERLEDEN
VóóR vijf-en-twintig jaar.
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1931
FINANCIERING KASBEHOEFTEN
VAN DE GEMEENTEN.
PHILIPS 730A
Prijs f. 275.-
J. CORVER in „Radio-Expres" van 16 Oct. 1931
Het toestel overtreft al hetgeen tot dusver is geweest."
Ir. MAX POLAK in „Radio-Electra" van 17 Oct. 193É
en wij aarzelen niet te verklaren Hat «,n
heten^kennis maakten!" bKC60™e"'
Q „Alg. Handelsblad" van Maandag26 Oct. 1931, Avondblad
ontbreekt^* hluu™ voI2ens de strengste eischen nog
ontbreekt hebben we met kunnen ontdekken."
0 „Nieuwe Rott. Crt." van Zaterdag 24 Oct. 1931, Avondblad
- dat alles overtreft, wat wij tot hiertoe op het gebied
van omroepontvangers in gebruik gehad hebben."
O „De Telegraaf" van Zaterdag 17 October 1931, Avondblad
wij constateeren, dat dit toestel hei* beste is, wat
wij tot op heden gezien en gehoord hebben."
Het toestel 720A
komt het beste tot
zijn recht met een
Philips electrody-
namischen luid
spreker.
PHILIPS 2121
Prijs f. 69.50
PHILIPS 720A
Prijs f. 195.-
VOORHEEN EN THANS.
Voordracht voor de R. K. Universiteit.
i-»tNÉ
;;v
BEAMBTEN BIJ DE MIJNEN.
Bespreking over de instelling van
een commissie van overleg.
VER, TRANSATLANTISCHE
HYPOTHEEKBANKEN.
VÓÓR VIJFTIG JAAR.
Uit de Nwe Sollied. Crt. van 26 Nc»v. 1S81:
De Gemeenteraadszitting van heden werd
bijgewoond door 16 ledenHet aanbod van
de heer A. G. A. Nolet om den aangevraagde®
grond aan de Warande voor 4 per een t ia re
te aanvaarden, word afgeslagen en tevens op
voorstel van dem heer Melohers besloten om
in te trekken het vroegere besluit om bedoel
den grond voor niet minder dan 6 te verkoo-
pen. Daarna werden in behandeling genomen
de omtwerpvoorwaarden voor aan te leggen
Btoomiraimnnen, welke behandeling evenwel
niet tem einde gebracht werd.
Uit de Nw Sollied. CSrt. van 2 Dec. 1881:
De voorzitter (van de Kamer van Koophan
del en Fabrieken) brengt verslag uit omtrent
eene gehouden conferentie, waarbij werd ge-
bandtelid over de richting van den ontworpen
spoorweg naar den Hoek van Holland en de
plaatsing van een station in deze gemeente
In verband hiermede wordt besloten de ver
dere bespi ekimgen hierover te verdagen tot
eene daartoe te beleggen vergadering op Dins-
diSK den 29iten dezer.
Uit de Nwe Schied. Crt. van 8 Deo. 1881:
Wianneer de lijn (van de Rotte rd. Tram
weg Mij.) gereed is. zal om het kwartier naar
Delf shaven en om het half uur naar Schiedam
gereden worden. Aldus verneemt de N. R. Crt
Uit de Nw Schied. Crt. van 24 Nov. 1906;
Het doet ons genoegen, wanneer 'wij een
Staaltje van energie em indrlngrijkheid van
een onzer winkeliers kunnen vermelden, te-
meer, wanneer dit aan alle ingezetenen ten
goe komt. Daarom maken wij er onze lezero
attent op, dat de heer Landheer, de eigenaar
van den welbekenden sigarenwinkel aan de
Hoogstraat, een contract heeft afgesloten bij
de HoUandsohe Algemeene Verzekeringsbank
alhier, waardoor alle rookers zijner merken
geassureerd zijn tegen spoorweg- en tramomge-
lukken.
Uit de Nwe Schied. Crt. van 26 Nov. 1906:
Nadat, ook na ue korte dupliek mn de ker-
mievoorstanders, de discussie op een peil was
gekomen, waarbij het hartstochtelijke steeds
meer op den voorgrond trad, maande de e-erw.
adviseurs, pastoor Coppens, haar t® sluiten.
Iedereen zou nu voldoende in staat zijn zich
uit te spreken voor of tegen de motie door een
der leden gestold: Die motie luidde als volgt:
,,De vergadering deT afd. Schiedam, van den
Ned. R. K. Volksbond, gehouden den 25sten
November 1906, van oordeel dat de kermis
haar reden van bestaan geheel heeft verloren,
de zedelijke misbruiken zóó overwegend zijn,
dat de betrekkelijke stoffelijke belangen daar
voor beslist moeten wijken, spreek als hare
overtuiging uit, dat de kermis niet meer is
van onzen tijd en hare afschaffing alleszins ge-
wenseht is1'.
Uit de Nwe Scbied. Crt van 4 Dec. 1906:
Over heuvelen en .door dalen voert de weg
Voor hen, die zich vanuit voorm. Delfshaven
per bram naar Schiedam begeven. Het zal
eene zonderlinge combinatie zijn, onze elec-
brioche tramwagens te zien voortrijden langs
dezen zich grillig kronkelenden verbindings»
weg, met het voor de afwerking van het ge
heel zoo onmisbare tolhek; eene herinnering
trekschuitperiode, ons den strijd fcoo-
tusadhen net „kom ik er vandaag niet
'k 6r ruorgen'', van vroeger en het
..time is money" van heden. Deze dijk, hoe
.nuttig destijds als waterkeering, is geheel on-
geschikt voor verbindingsweg met druk ver
keer en het is daarom zeer jammer, dat het
waarschijnlijk nog jaren zal duren, eeT een
betere aan bijijke elschen voldoende verkeers
weg is aangelegd.
wogen zich in oirketlverkeer. Op het plein zelf
mochten geen trams moer stationnceren. De
wagens van lijn 4 namen vlak vóór de Passage
standplaats, terwijl die van lijn 8 bij het tram-
huisje kwamen ie staan, dat meer in de rich
ting van den Rotterdamsche dijk was gepro
jecteerd. De cirkel, waaromheen het verkeer
werd geiend, zagen wij ais een verdiept plant
soentje, zoodat net uitzicht vrij werd gelaten
eze kerm had een middellijn van 34 meter.
Toen wij onze gewaande wandeling meer
westwaarts voortzetten, ontdekten wij langs
de „Amstelbron", de Passage enz. een 7% me
er breede strook, uie alleen voor voetgangers
was bestemd, doch in drie reepen van 2 Va me
ter verdeeld was. n© eerste, vlak tegen de ge
ve s geiegen lag op het huidige straatpeil, dus
meestens twee meter diep;, het tweede strook-
e werd gevormd door de glooiingen, waar-
langs men het opgehoogde straatpeil naar de
diepte kon afdalen, terwijl het derde gedeelte
een normaal trottoir was, dat als een zoo-m
langs het nieuwe, hooge plein was gelegen,
uist vóór de Passage was de diepte aange-
ukl, zoodat men dezen gezetligien doorgang
gemakkelijk kon bereiken. De winkels rechts
en links werden echter door hun lagere lig
ging niet onbelangrijk gehandicapt. Zij zullen
dan ook eerlang wei verdwijnen om voor hoo-
gej'e en breadere panden plaats te maken.
Wij waagden ons ook nog wat verder de
Broersvest op, wat ons deed kennis maken roef
het niuwe postkantoor, dat ter rechterzijde
en wel bij de Singelstraat was gebouwd.
Daar boven op had men het telefoonkantoor
gezet.
Ziedaar een kort overzichtje van ons Koe-
marktplein-s-pelletje en onze wandeling als
lilliputters langs huisjes van gips. Intussohen
zult gij wel begrijpen, dat wij als echte ge
blaseerde kinderen met dit Sinterklaascndeau-
tje niet tevreden zijn en met aandrang om
het „echte" zeuren!
Lof en vreeze in de Tweede Kamer.
OP HET TOEKOMSTIGE
KOEMARKTPLEIN.
Wandeling van lilliputters.
Donderdag hebben wij op gemeentewerken
heel genoeglijk Koemuanktpleintje gespeeld.
Wij kregen het plein en zijn omgeving zooals
die worden moeten, ln speelgoed-formaat vóór
ons sbaan, en over deze maquette hebben wij
met denkbeeldige voeten en trammetjes ge
wandeld en gereden al'les onder leidiiing
van den directeur van den dienst, den heer
Gerlagh.
Reeds eendgen tijd terug hebban wij van de
hervormingen, die het Koemarkbplein met
toebehooren zal ondergaan, een en ander be
richt. De plannen, die wij toen van een kaart
hadden afgelezen, vonden wij thans in minia
tuur verwezenlijkt. Bovendien had men zijn
fantasie laten werken daar, waar de toekomst
nog onzeker is, zooails op het zandterrein hij
den Robterdamischen rijk: twee regelmatige
huizen rijen, die elkaar op den hoek in een
hoogeren gevel ontmoeten, waren diaar reeds
neergezet.
Alle auto'», fietsen en trams, die wij in onze
verbeelding over het plein zagen rijden, be-
Verschenen is het Voorioopig Versla- nonens
nt? '\enS Vers,a« w&r,(l de indiening van
on werp vnj algemeen toegejuicht,
mtusschen waren vele leden niet gerust ten
aanzien van den geest, welke de Regeering bij
de voorbereiding van het ontwerp heeft bezield.
Men vreesde, dat achter de inderdaad sympa
thieke bedoeling van het ontwerp, welke naar
miten wordt getoond, de wensch schuil gaat,
van de financieele moeilijkheden, waarin een
aantal gemeenten verkeeren, gebruik te maken
om die gemeenten in verschillend opzicht aan
handen te leggen. De te stellen voorwaarden
kunnen natuurlijk zeer onschuldig en alleen van
ffinaneieel-technischen aard zijn.
Gevraagd werd of het gerucht waarheid be
vat, dat de Ned. Bank aan verschillende bank
instellingen zou hebben geadviseerd geen cre-
diet meer aan gemeenten te verstrekken. In
dien zulks inderdaad het geval is, zou 'men
gaarne vernemen, of de Regeering van dit
advies aanstonds op de hoogte is geweest en of
zij wellicht daaraan heeft medegewerkt of
althans daarmede haar instemming heeft be
tuigd. Mocht dit juist zijn, dan zouden de leden,
hier aan het woord, het gebeurde ten zeerste
betreuren.
Andere leden waren op zich zelf niet afkee
rig van een ingrijpen door de Regeering in de
gestie van sommige gemeentebesturen. Zij we
zen er veelal op, dat de provinciale besturen
de groot© gemeenten veelal niet voldoende aan
pakken, terwijl juist ten aanzien van die ge
meenten over het algemeen het strengste op
treden noodig is.
Echter verklaarden ook deze leden het te
betreuren, dat noch het wetsontwerp noch de
Memorie van Toelichting ook maar eenigszins
een beeld geeft van de wijze, waarop de Regee
ring zich de bepaling denkt. De Regeering
spreke zich hierover volledig uit.
De hierbedoelde leden meenden niet onweer
sproken te mogen laten de opmerking, dat de
credietwaardigheid der gemeenten in den laat
sten tijd niet minder zou zijn geworden.
Sommige leden bepleitten voorts de opneming
in het ontwerp van een bepaling, welke voor
de gemeenten, wier aanvragen om een kas-
voorschot zijn afgewezen, de mogelijkheid
opent'in beroep te komen bij de Kroon, den
Raad van State gehoord. Vele andere leden
sloten zich hierbij aan.
Verscheidene leden vreesden, dat van de elf
verschillende colleges van Gedeputeerde Staten
nogal uiteenloepende adviezen zullen inkomen.
Zij opperden in verband daarmee het denkbeeld,
ter beoordeeling van de eenheid, een bepaalde
instantie in het leven te roepen, die over het
gansche land zou kunnen adviseeren.
me* ingebouwden
electro-dynami
scher) luidspreker
I
«EN GOEDE HOND 8TAA1
VOOR GEEN SLOOT. MAAR EEN
KOMT ER OOK WEL OVERHEEN
In de serie Indische voordrachten,, naar
traditie door den Senaat der Keizer ICarel Uni
versiteit te Nijmegen met medewerking van de
regeering georganiseerd, hield Z ,H. Exc. Mgr.
I. Verfiet O.P., de pas-benoemde Apostolisch-
Vioaris en Bisschop van Curagao Donderdag
in het Hoofdgebouw op het Keizer Karelplein
een lezing over
het onderwerp
„Curasao in vo
gelvlucht in eco
nomisch, sociaal
en politiek op
zicht."
Aanwezig wa
ren o.a. de Rector
Magnificus der
Universiteit en de
professoren mr.
dr. W Duynstee
Cns.R., dr. F. Sas
sen, dr. T. Brand-
sma O.C., de Se
naat en modera
tor van het Nijm.
Stud. Corps, en
vele belangstel
lenden.
;'v'-Ai*'/ {y.. vF
VGS
*>rf bK.'- Vj/s
Mgr. Verriet.
In het verleden.
Mgr. Verriet begon met een beschouwing over
Curasao in het verleden.
Het was een noodlijdende kolonie die schatten
gelds kostte.
De laatste tientallen jaren is hierin verande
ring gekomen door de vestiging van de Bataaf-
sche Petroleum Maatschappij op het eiland.
Het is moeilijk om van Nederland uit de
toestanden in een kolonie te beoordeelen: de
zeden, gewoonten, tradities etc. zijn ar zoo
heel anders.
Zuiver economisch beschouwd was Curasao
vóór de vestiging van de Bataafaehe aldaar,
voor het moederland waardeloos.
De aanleg van het Panamakanaal bracht hier
in weinig verbetering, omdat de regeering de
noodzakelijke werken voor de verbetering niet
fiet uitwen en, Spr. wijst o.a. op het nalaten van
verbetering der havenwerken, wegen, vakon
derwijs e.d.
Een ernstige poging om Curacao vooruit te
helpen werd eigenlijk niet gedaan.
Suriname daarentegen werd tengevolge van
allerlei factoren veel ruimer geholpen.
Meermalen gingen dan ook in Nederland
stommen op om de kolonie te verkoopen. Blijk
baar was het niet doorgedrongen tot deze
etschens, dat Nederland tegenover Curagao een
eereschuld had in te lossen, die het aannemen
der voogdij ons had opgelegd.
Toen het niissioneeringswerk op Curagao be
gon waren er een handjevol protestanten en
Israëlietische planters, een handjevol kleurlin
gen en daarnaast een groot aantal negerslaven,
die in moreel en materieel verval waren
Bij de missioneering moest soms tegen de
vooroordeelen der Europeesche bewoners sterk
gestreden worden.
Voor h«t onderwijs werd door het gouverne
ment zoo goed als niets gedaan, en de strijd
oor de missie om het volksonderwijs gestreden
werd eerst in 1907 door gelijkstelling van on
derwijs verkregen.
Dank zij het katholiek onderwijs heeft men
het weten klaar te spelen in een halve eeuw
tijds (vanaf 1863) van veie vervallen negers
volwaardige menschen te maken. Mgr. meent
dat dit werk niet maar klakkeloos zou mogen
worden opgegeven
De komst van de Bataafsche
Mot de komst van de Bataafsche in 1914 komt
eir op Curagao meer welvaart.
Vooral de laatste tien jaren is er door de
HoUandscbe energie een geweldig werk tot
stand gebracht, zoodat Curagao een ongekende
welvaart ging genieten. Dit alles kwam den
arbeidenden stand, don handel, den fiscus ton
goede, niet echter de openbare orde, de morali
teit, den geest van het eertijds tevreden volk.
Een zucht naar weelde en genot ontstond,
waarmee de regeering volop meedeed. De be
windvoering was echter onordelijk en systeem
loos.
Uit wekte vaak terecht een geest van onte
vredenheid. Van eenige poging tot bescherming
der inheemsche arbeidskrachten was geen spra
ke, en in 't algemeen werden de belangen van
het eigen volk door het gouvernement verwaar
loosd. In sociaal opzicht werd ook zoo goed
als niets gedaan en pas door toedoen van den
R.K. Volksbond kwam onlangs de eerste Am
bachtsschool tot stand.
Onder leiding van Gouverpeur van Slobbe is
nu de ontwikkeling van de sociale wetgeving
ter hand genomen. De Commissie, die deze
wetgeving moet be-studeeren en bevorderen, is
18 Oct. 1.1, geïnstalleerd, ten spijt van de hui
dige eoonomische omstandigheden. Men wil en
moet bij een komenden opbloei gereed zijn.
Het politieke leven.
Ook op politiek gebied maakt het land een
oven-gang door.
Een eigenlijk politiek leven bestond er vroe
ger in Curagao niet, omdat het bewind geheel
van boven af werd gevoerd.
In 1866 werd de Koloniale Raad met rui
mere bevoegdheden o.a. de wetgevende bedeeld.
Kiesrecht kreeg Curagao echter niet' de raad
werd door de regeering benoemd. Sinds 1902
kan hij voor de benoeming van leden zelf aan
bevelingen doën. Bij de tot nu toe vigeereode
samenstelling is er echter van een volksverte
genwoordiging in den eigenlijken zin geen
sprake. O.a. acht Mgr. het Katholieke element
bij een bevolkingsaantal van 90 pet. Katholie
ken veel te gering vertegenwoordigd.
Zoo min als voor het onderwijs heeft de
Raad voor de volksgezondheid voldoend© ge
daan, wat gedeeltelijk, naar Mgr. meent, een
gevolg is van deze te eenzijdige samenstelling.
Zijn taak van handden en mederegeeren
heeft de raad niet voldoende begrepen. Er is bij
den Raad, zooals bij d© hoogene standen van
Curagao in 't algemeen een gebrek aan sociaal
voelen. Daarbij komt dat persoonlijke belan
gen soms het nemen van sociale maatregelen
(o.a. tegengaan van hooge huurprijzen) verhin
deren.
In de naast© toekomst zal Curagao nu echter
zijn kiesrecht gaan krijgen.
Het volk van Curagao is naar Mgr.'s mee
ning, even rijp voor het kiesrecht als ieder
amder.
Laten wij hopen, eindigde Mgr., dat het be
stuur de teekenen van den tijd zal begrijpen
en zich zal voorbereiden op de maatregelen, die
de economische, sociale en politieke ontwikke
ling van Curagao zal vereischen.
ontwerp-reglement samen te stellen, waarbij de
volgende lijn werd uitgestippeld: op ieder be
drijf een commissie, gekozen door de beambten
uit candidaten, door de organisatiej gesteld;
uit elk dezer commissies wordt een vertegen
woordiger gekozen voor de centrale commissie
van overleg. De organisaties zullen trachten
ook voor de overige mijnondernemingen tot
instelling dezer oommissies 'te komen, waarna
uit de verschillende centrale commissies de
hoofdcommissie voor het geheele mijnbedrijf
kan worden gekozen.
De directie der Staatsmijnen in principe
hiertoe over te gaan.
Gisteren had een bespreking plaats tusschen
de directie der Staatsmijnen en vertegenwoor
digers der beambten-organisaties, n.l. R. K.
vereeniging van adm. mijnbeambten „St. Cal-
lixtus", R. K. vereeniging van mijntechnici „St.
Clemens" en Prot. Ohrist. vereeniging van
beambten, werkzaam bij het mijnbedrijf, welke
gezamenlijk circa 1100 leden onder het beamb-
tencorps der Staatsmijnen teilen.
De bijeenkomst had plaats naar aanleiding
van het verzoek der vereenigingen, om een
bespreking te houden, teneinde te komen tot
instelling van een commissie aan overleg. Ge
durende deze bespreking, welke een aangenaam
karakter droeg, verklaarde de directie der
Staatsmijnen zich in principe bereid tot instel
ling van een dergelijke oommissie over te
gaan. Aan de organisaties werd verzocht een
13).
door
WILHELM HOLT
(Uit het Duitscb vertaald)
Dat geef ik volkomen toe. Zijn gedrag is
ook voor mij onverklaarbaar. Wat Janowski
tot nu toe gedaan heeft, begrijp ik heel goed.
Alleen voor <(ie reis naar Amerika vind ik
geen afdoende verklaring. En wat van Gielen
voor heeft, snap ik ook niet goed.
Frits Werner had met gespannen aandaöht
zitten luisteren naar het relaas van den detec
tive.
Die Janowelri is 'n gevaarlijke kerel, zeide
hij eindelijk.
Dat is hij zonder twijfel, zooals alle fana
tieke® gevaarlijk zijn, als ze eenmaal 'n ideaal
ln hun hoofd hebben en meenen, dit met alle
mogelijke middelen te moeten bereucen.
En zijn dochter?
Die is misschien nog gevaarlijker dan
haar vader, antwoordde Bunning. Want zij ver
bergt de gruwelijke wraakgierigheid van een
duivel onder het masker van 'n engel. Ik zal
u eens vertellen, wat voor 'n ontmoeting ik
pas met haar gehad heb.
U hebt ze ontmoet? Is ze dan hier in de
stad?
Ja, natuurlijk. Kijk. Om er aohter te
komen, of ze hier was, ging ik naar den
schouwburg. Russinnen zijn gewoonweg verzot
.op tooneel, en ik wist zeker, dat ik ze daar
kon treffen, als ze hier was. En werkelijk, ze
was er, ik ontdekte ze, ofschoon ae bijna voort
durend in 't halfduister van haar loge ver
borgen zat. Ze verliet de voorstelling ongeveer
'n kwartier, voordat ze uit was, en reed weg
in 'n auto. Deze nihiliste leeft waarachtig niet
armoedig. Ik had mijn maatregelen al getrof
fen en volgde haar, in 'n taxi. En zoo ont
dekte ik, dat ze in 'n villa woont ongeveer 'n
half uur buiten de de stad. Daar ls het hoofd
kwartier van Janowisikl en de zijnen.
En de zijnen?
Ja. Gel-oof maar gerust, dat er geen
groote stad in Europa is, waar niet ettelijke
Russen wonen, die leden zijn van revolutio
naire geheime bonden, 'n Man ais Janowi&ki
vindt dus, in welke gmote stad ook, overal en
altijd zijn mannetjes. Maar ik ben overtuigd,
dat er op 't moment verschillende revolutio
nairen zich hier ophouden, die naar hier ge
lokt zijn door de merkwaardige dingen, die
hier plaats vinden. Janowski heeii gezworen,
het geheim der samenstelling van de nieuwe
explosies tof in z'n handen te zullen krijgen en
hij zal alles in het werk stellen, om zijn doel
te bereiken. Die villa is, zooals gezegd, hun
hoofdkwartier.
Maar, onderbrak hem Werner, na alles,
wat u zegt, moet men toch aannemen, dat ze
in de georganiseerde rij van midaden, die ons
sinds weken in spanning houden, de hand in
't spel hebben.
De defective schudde ontkennend hef hoofd.
Dat zullen we eerst 'ns nader ooderzoeke
Laat mij verder vertellen. Ik heb ons die villa
eens goed bekeken en vier en twintig uren
lang bewaakt. Nu weet ik al zoo ongeveer,
wie daar wonen. Velen van ben Ken Ik.
Josef Evan Is daar natuurlijk ook.
Neen, daarvoor is Janowski veel te voor
zichtig. Hij weet, dat zoodra bevend gewor
den is, dat de zoon van den professor hier te
lande al was, toen zijn vader vermoord werd
Josef Evan verdacht is van dien moord. En dat
beteekent huiszoeking, arrestatie, enz. en
Janowski ls niet erg gesteld op zulk "n innig
verkeer met de politie. Maar ik weet ook waar
Evan huist. En ik wilde u juist vragen, met
me mee te gaan. We moeten hem eerst spreken.
Ik ga mee, antwoordde Werner gejaagd,
'n Beetje moediger geworden, voegde hij er
aan toe: Me dunkt, dat met uwe tusschen-
lcomist de moeilijkheden beginnen te verdwij
nen en de dichte sluier, die over al deze mis
daden ligt gespreid, wel gauw zal opgelicht
worden.
In eik geval moeten we den moed niet
verliezen zei Bunning, want daarvoor bestaat
heelemaal geen reden.
Op zijn voorstel gingen ze op weg en zoch
ten het kleine hotel op, waar Josef Evan
woonde, 'n Kleine wandeling, meende de detec
tive, zou Werner wel goed doen en deze was
ook van die meening. Hij had 'n zeKer gevoel
van veiligheid, hij wist zelf niet waarom, toen
hij naast Bunning liep, die nononarant met
z'n wandelstok zwaaide. Hoe kan nu ic\and,
die zich met zulke ernstige dingen bezighoudt,
zooveel werk maken van zijn ulterujKe ver
schijning, vroeg Werner zich onwillekeurig a
Want de detective zag er weer zóó uit, dat je
hem wel door 'n ringetje kon halen.
Hij groette naar ling3 en rechts en vergat
vooral het oohoone geslacht niet, waarvan hij
verschillende exemplaren scheen te kennen.
Maar ondertusschan keek hij als 'n vos om zich
heen en plotseling bleef hij voor 'n heeren-
mod©winkel staan en schonk alle aandacht pan
de zijden zelfbinders, die in de étalage te zien
waren. Werner ergerde zich daarover, hij gat
heelemaal niets om die dingen. Ongeduldig
wachtte hij, tot Bunning er genoeg van had.
Toen dat eindelijk zoover was, kon hij niet
nalaten te zeggen:
U schijnt do zelfbinders zeer mooi te
vinden?
Het reorganisatie-voorstel gewijzigd
volgens het amendement Veth
aangenomen.
Gisteren werd te Rotterdam onder voorzitter
schap van den heer U. c. d'Aumale Baron
van Harden broek een vergadering van pand-
bnet'houders der Vereenigde Transatlantische
Hypotheekbanken gehouden ter bespreking van
het in den zin van het amendement Veth gewij
zigde reorganisatieplan.
De voorzitter deelt na opening mede dat een
bedrag van 672.460 aan pandbrieven ls gede
poneerd, hetwelk recht geeft op het uitbrengen
van 6724 stemmen. Ter vergadering zyn twintig
pand brief houders aanwezig.
De heer van Ket*l, door den voorzitter hiertoe
verzocht, deelt daarna mede dat onmiddellijk na
de vorige vergadering over het amendement
Veth met deskundigen is overlegd, in kiem
comité werd het voorstel in principe aangenomen.
De gewijzigde voorstellen luiden nu als volgt:
De pandbriefhouders deelsn voor het na ont
vangst der 3 pet. obligatie overblijvende bedrag
hunner vordering naar verhouding van het be
drag hunner restant-vordering in de liquidatie-
opbrengst van de gezamenlijke activa der V. T.
H., nadat daarin ie activa van de Hyp. Bank
Holland-Amerika in Liq. en Holland-Washington
Hyp. Bank zyn overgebracht, zulks ais in het
re-organisatievoorstel is omschreven.
De vordering der Ned. Transatl. Hyp. Bank
zal voldaan worden door aan deze My. ter hand
te stellen een bedrag aaan 3 pet. obl. der V. T.
H. ten bedrage van 55 pet. en van restantbewy-
zen dier instelling tot een nominaal bedrag van
43 Pet. van het bedrag der uitstaande pand
brieven der Ned. T. H., zulks eveneens als ln
het re-organisatiesvoorstel omschreven.
De restantbewyzen, af te geven aan houders
van pandbrieven der Ned. Tr. H. der Holland-
Washington Hyp. Bank, der Hyp. Holland-
Amerika in Liq. en der Ver. Tr. H., zullen een
nominale waarde hebben van resp. 450, 550,
600 en ƒ750 per 1000 of m ingeieverda
pandbrief en de kleinere pandbrieven naar ver
houding van hunne grootte.
De aflossing der 3 pet. obligaties zal door
inschrijving in dier voege geschieden, dat deze
inschryvingen moeten worden ingeleverd by de
Trustee voor pandbriefhouders der Ver. Tr. ff.
De heer Bronkhorst krygt daarna het woord.
Spreker is het ook met het voorstel in gewy-
zigden vorm niet eens. Het stellen onder trust-
verband is voor spr. iets onaannemelyks.
Trustee s spelen over 't algemeen een Judasroi,
De voorzitter hamert en interrumpeert.
De heer Bronkhorst mynheer de voorzitter, ik
spreek in het algemeen. Bij de Holland-Amerika
Lyn hebben wy een beschermingscomité moeten
vormen tegen de trustee. Bovendien heeft spr.
bezwaren tegen de hooge -eorganisatie-kosten.'
Spreker schat de kosten voor reorganisatie
wanneer de door den heer Veth aangewezen
weg gevolgd wordt, op twee a drie ton, welk»
by sureéanee van betaling uitgespaard worden
De geheele reorganisatie kan op de stukken zelf
worden afgestempeld. De Vereeniging voor den
Effectenhandel is hiertoe na eenig overleg wei
te vinden.
Ook heeft spr. nog bezwaren tegen de passage
in het voorstel waarin gewag wordt gemaakt
van een samensmelting van alle bedryven. Vol
gens spreker is het bestuur hiertoe niet gerech
tigd wanneer nog één pandbrief van die be
dryven zelf uitstaat, hetgeen spreker bewyst
door een passage uit de statuten voor te lezen.
Spreker herhaalt dat de trustee, die by liqui
datie gemist kan worden, uitgezuinigd moet
worden. Alle gelden moeten dienen voor aflos
sing.
Ten slotte wil de heer Bronkhorst dat zeker
heidshalve wordt vastgesteld dat geen uitkee-
ringen aan aandeelhouders mogen worden ge
daan alvorens de zaken met pandbriefhouders
zyn geregeld.
De voorzitter neemt daarna liet woord en ver
klaart allereerst met nadruk te willen stipuleeren
dat hy op zeer belangryke wyze met den heer
Bronkhorst van meening verschilt over de
kwestie van uitkeeringen aan aandeelhouders.
Spreker heeft het volle vertrouwen in het be
stuur en zegt dat er geen sprake Is dat aan
deelhouders worden voorgetrokken.
De onrteradviseur de liper Coert beantwoordt
verder de bezwaren van den heer Bronkhorst
De reorganisatie-kosten zullen vanzelfsprekend
zoo laag mogelyk worden gehouden.
De heer Bronkh.irst handhaaft zyn bezwaren
en spreekt tegen dat by liquidatie de statuten
niet zouden gelden. De trustee moet volgens
spr. worden afgeschaft.
De heer Coert: Dat is practisch onmogelyk.
De voorzitter maakt aan het debat een einde
en gaat tot stemming over, waarby het voor
stel zooals het thans door het bestuur gewyzlgd
Is, met 6697 stemmen voor en 81 tegen wordt
aangenomen en de vergadering gesloten.
Neen afschuwelijk, zeide Bunning. 't Zijn
schreeuwend© kleuren. Dat staat niet voor
naam- Ut houd meer van fijne kleuren; kijlk,
zooals d«z© hier
En waarachtig bleef hij voor d-en volgenden
winkel weer staan, om werkelijk met studie de
étalage te bekijken.
'n Oogenblk, zeide hij, van dit soort moet
ik er 'n paar bestellen, voordat ze weg zijn.
Voor dat Werner tijd had, om 'n opmerking
te maken, was Bunning al den winkel ln ge-
wipt. En hij bleef 'n heelen tijd weg tot onzeg
bare ergernis van zijn driftlgen begeleider.
Zoo n gekbromde Werner voor 't raam.
Ik begrijp niet, wat hij heeft.
Toen Running den winkel uit kiwam, glim
lachte hij en over zijn geheele gezicht lag 'n
kinderlijke vreugde uitgespreid.
Prachtige zyden «wikken, passen juist bij
de kleur van mijn zelflbinder, riep hij Werner
toe. Enthousiast pakte hij Frits bij z'n arm en
plotseling fluisterde hij hem haastig toe:
Pas op! We worden bespied!
Daarna liep bij ais 'n echte dandy verder,
zwaaide met z'n stok en groette knappe meisjes
Werner lette goed op, nadat hl] gewaar
schuwd was, maar bemerkte niets.
Op 'n hoek van '11 straat trok Bunning op
een© z'n horloge uit z'n zak en zeide luid:
We komen t© laat, w© moeten 'n taxi
nemen.
Er kwiam er juist een voorbij, die vrij was,
en 'n paar oogenbl Ikke® later tufte ze verder.
Bunning lachte tevreden.
He, he, dat Is altijd 'n krachtproefvap
iemand los kome®, die je vervolgt.
Ik belb niemand gezien, bekende Werner,
en we hadden toch al eerder 'n taxi kunnen
nemen.
Ja, maar hij ook. Ik heb 't oogenblik af
gewacht, dat er juist maar een van die vehi
kels op straat te krijgen was. De man, die ons
vervolgt, kan ons nu niet zoo gauw achterna
komen.
Werner moest zijn meeuing over zijn bege
leider weer veranderen, die voortdurend ach
ter door t raampje van den auto keek, of hij
ook vervolgd werd. Toen ze om 'n hoek gere
de® wajren, liet hij opeens stoppe®, stapt© uit,
zei Werner dat hij ook moest uitstappen, be
taalde den chauffeur royaal en zeide:
Rijd zoo snel mogelijk verder, altijd maar
rechtuit.
Wat gebeurde. Bunning ging met Werner 'n
winkel binnen.
Koop maar wat, zeide hij lachend, ik
blijif intuascihen hier staan, 'n Paar „ogenblik
ken later zag hij, grijnslachend van pret, 'n
auto in razende vaart voorbijsulzen.
Daar ze i® 'n comestibles-zaak aangeland
waren, kocht Werner 'n doos bonmons. Daarna
verlieten ze den winkel weer.
Mooi zoo, alles is In orde, lachte de
detective. De kerel heeft toch nog 'n auto kun
nen pikken, maar hij rijdt nu 'n leege taxi
achterna, en onze baan ia vrij. Nu gaan we
eindelijk den heer Eva® 'ns opzoe«cn. Hij zal
wel denken dat we niet meer komen.
Helbt u dan ons bezoek aangekondigd?
Zeker, hij weet, dat u komt. Kijk, ik heb
u eigenlijk meegenomen, om toegang tot hem
t© krijgen.
Spoedig stonden ze voor 'n klein hotel ln 'n
zijstraat, waar Josef Evan zijn Kwartier had
opgeslagen.
Hij ontving de heeren ln 'n hotelkamer en
was zeer verwonderd, dat Werner niet alleen
was.
Ik heb u alleen maar verwacht, zeide hij
tot Werner.
VooTdat Werner antwoorden kon, nam
Bunning het woord.
Pardon, mijnheer Evan. Mag ik u uit
leg geven? Niet uw VTlend hier, mijnheer
Werner, heeft u opgeheld, om u zijn bezoek
aan te kondigen. Dat was ik. Aangezien ik
bevreesd was, da.t u mij niet zoudt willen ont
vangen, noemde ik zijn naam.
Dat is bgdrog, mijnheer.
Volkomen waar. Maar mijnbeer Werner
staat voor mij in. En 't ls allernoodzakelijkst,
dat ik met u spreek.
Meent u dat?
Ja, en ik ben er zeker van, dat u zeer
spoedig van dezelfde meening zujf zjjn y |ferlt
mij toch, niet waar?
Ik heb al van u gehoond, mijnheer Bun
ning, en uw beroep detective, niet waar'
is mij niet sympathiek.
Dat kunnen we terzijde laten. Kijk. ik
ben gekomen, om inlichtingen in te winnen,
diie ik absoiuut noodig heb.
Als ti meent, van mij iets te zullen ver-
nemen dan bedriegt u zich geweldig.
<y.U' geloof ik heelemaalniet.
Voora niet, als u hoort, waarvoor ik die in-
lichtingen noodiig heb.
Natuurlijk om den een of ander achter
slot e® grendei te zetten>
6 ^e^'Ctive sohnd'de ontkennend het hoofd.
Neen, zeide hij, maar om dezen en ge
nen uit d© gevangenis te houden en om te
beletten, dat de dochter van profesaor Evan
dezelfde onherstelbare fout begaat, als de
dochter van den heer Janowski begaan heeft.
Jozef Evan keek den detective woedend aan,
en Werner dacht, dat hij hom naar z'n keel
zou springen.
Waar bemoei je je mee? schreeuwde hij
met heesche stem. Waarover matig je je >Q
oordeel aan?
(Wordt vervolgd).
