JOANNES DOMINICUS JOSEPH AENGENENT, dsl ^'.531, DINSDAG 9 FEBRUARI 1932 U5TITIA-E.T-PAX- R. K. STAATSPARTIJ. Door de de genade Gods en de gunst van den Apostolischen Stoel BISSCHOP VAN HAARLEM veertigjange herdenkmg^ jg SJ»r K«k h.t En f kracht bif te zeUaa- nntK„ .e,n. slotte> in bet economisch leven li-m G<u leder leidend beginsel. Het libera- e heeft gemeend, dat de absoluut vrije ncurrentie het leidende beginsel zijn kon. aar ofschoon de vrije concurrentie, ge- ouden hinnen bepaalde grenzen, zonder twijfel nuttig is, kan zij geen leidend begin ®e' zijn, zooals de ondervinding overvloedig heeft bewezen. De economische dictatuur kan zulks evenmin of liever nog minder, omdat zij een blinde tyrannie en een ge welddadige macht is. Hooger en edeler krachten moeten worden opgespoord cm het economisch leven te leiden. En dat zijn: de rechtvaardigheid en de naastenliefde. gezelschap van den stillen OMGANG. VERGADERING VAN HET PARTIJBESTUUR. WERKPROGRAM VOOR 1932 VAST GESTELD. INDISCHE KATHOLIEKE PARTIJ. dl NED. ROOMSCHE REIS-VEREEN. Aan de Geestelijkheid en de Geloovigen van Ons bisdom ZALIGHEID IN DEN HEER. Het zal U niet bevre jden^^rn.nde^ Ge- loovigen, dat het ^rd'illen richt<,ni een dezen Vastenbrief tot p t y^g, ■weerklank is op de Encycliek^ m XI bij de jaar door onzen van de uitvaardi- ging der Encyci Encycliek Quadrage gegeven, nam. X jmmer8 ,g simo anno. Die uiu1 «,Dn„s„ zóóveel beteeken is in den tijd, waar n wij leven en waarin ook door ons, Katholieken, op diep ingrijpende verbet-ei ingen in de be- staande economische verhoudingen wordt aangedrongen, dat Wij het als een heiligen plicht beschouwen U, beminde Diocesanen nader omtrent dit merkwaardige Pauselijke Document in te lichten. Daar is geen vna» stuk, dat in onze dagen meer de aandacht i„ beslag neemt dan het sociale vraagstuk En het is Ons een vreugde, U het licht dat ons all^k hee/tn P1„r'stus°ve>' dit actueele vraagstuk heeft doen schijnen, in a> ziin he'derheid te moge j00"^ Wel jn de Enay leest onL u'J' Wanneer men haar S0*,., rht vfd®rscheiden: allereerst een aan a. a' lvo'?ens een aansporing, en ten slotte een waarschuwing. I. een aanklacht. »,AIL€r?rst l3evat de Encycliek een aan klacht tegen de fouten, die ons tegenwoor dig productiestelsel aankleven. En wanneer ij die aanklacht in één woord willen samenvatten, dan moeten Wij zeggen, dat de I aus het economisch liberalisme aan wijst als de groote schuldige, als de oor- zaak van alle misstanden. Gij weet, bem. geloovigen, wat onder eco nomisch liberalisme moet worden verstaan. Het is het systeem der ongebonden vrijheid op het terrein van het sociaal-economische leven, 0p terrein dus, waarop de ver- ingen tusschen werkgevers en werk- rein rw Ir,oeten worden geregeld, het ter- elkanderaon°t" handelaars en consumenten ren moeten en de prij'zen der wa" waarop de J!?rden bepaald, het terrein, handel, IandboUw tters in v«'"band met doen gelden. Het is°h "liV6,-heid hun invloed van het Individualis de als 5164 8vsteem misch terrein, dvv zma °P sociaal-econo- hetwelk ieder individu 'vo stelsel> volgens zorgen zonder dat de nr°r ?'icb ze'ven mag béid bij het sociaal-econ^^ der z&delijk- regelend en heerschend hoi JniScl1 handelen het stelsel derhalve, waarh" °P te treden> lang tot eenig motief bii j"1 bet eigenbe- handelen wordt verheven h econ°misch van het egoïsme. Dat systeem Stelsel dus Paus Pius XI zoo krachtig m Wordt door niéuwe Encycliek veroordeeld °Sel'jk in de Het is merkwaardig, 0p hoeve in de Encycliek dat economisch T p'aatsen als de oorzaak van de tegenwoorrii,TJera'isme misstanden wordt aangeduid. Eng\ySücia,e gen dan ook zeggen, dat deze Zencib m°" Encycliek is vooral tegen het ecor,oI!f d® liberalisme. Zeker, ook het socialisme wmn er in door den Paus veroordeeld en wordt het nog eens nadrukkelijk onvereenj 8 baar verklaard met onze katholieke ievens. beschouwing. Maar maken ij een verge. lijking tusschen Rcnm Nona rum en q1I(1 dra.gesimo anno, dan kan het me ande^ dan Ons opvallen, dat de eerste Encycliek veel uitvoeriger tegen het socialisme op treedt, terwijl de jongste Encycliek veel meer de aandacht vestigt op het economisch libe ralisme. En nu zeggen Wij niet - Wi]- len er prijs op dit nogmaals uitdi'Jk j t-< bevestigen dat alle liberale werkgevets practisch dat stelsel beleven. Maat systeem is er, en het heeft een verderienj- ken invloed uitgeoefend, zoodat zelfs ook at.holieke werkgevers er door werden aan getast met het droevige gevolg, dat luizen en en nogmaals duizenden katholieke ar beiders aan de Kerk den rug hebben toege- «®rd en het geloof hebben verloren, in de meen'"8' a' Was 4)61 dan ook een valsciie toegemh' dat aan de Kerk moest worden opzicht^rÖVPn' wa4 v'elen harer kinderen ten liefde jn V?n rechtvaardigheid en naasten- En misciPc„ economisch leven misdreven. Allereerst6VVOrdt er veel- lang niet alti. ea,ntwoordt het arbeidsloon vaardigheid, aan liefgeen door de recht- mastenliefde IV" a,gflmeen welzijn en de S deze drie8e(;°;;de'-d wordt. Want ter- eischen, dat Vol^0" lo°n „un gezin t« is om een arbeider vele gevallen ben^bliJft dit in In (le tweede plaa? dle Srens- vidualistische g*gst 8 ^rzaakt de indi- meertnalen met geb«at de eigendommen God wordt worden, zooals het bezit van de goeder^ VVant ofschoon gens Gods bestel Particu" dezfr,Wereld vc'- overeenkomstig dp f h®2'1 moet ziin- ft rekken ten bate van a„de dat zij ook Paus zegt het onomwondened t Doch de klassen van menschen niet volgens billijk heid ten goede komen". Ten derde, wat nog erger is, niet alleen de materieele belangen van velen worden niet voldoende verzorgd, maar ook de geestelijke belangen worden lang niet genoeg behar tigd. „Ons hart siddert, zegt de Paus, als wij denken aan de groote gevaren, waaraan in de hedendaagsche fabrieken de deug der werklieden (vooral de jongere) en de eerbaarheid van meisjes en vrouwen won blootgesteld". Bovendien diezelfde geest boe t er toe ge leid, dat in onze dagen meermalen door een ongebreidelde zucht naar overheersch.ng een „onbegrensde macht wordt uitgeoefend op het economisch leven door degenen aan wie de eigenaars hun goederen ter bewa ring en beheer toevertrouwen. Dezen ge bruiken ze somstij# ..geheel en al volgens eigen inzicht en oordeel", en oefenen een despotische economische overheersching" uit. waaronder met minder dan de werk nemers ook de werkgevers zuchten, door dat de ondernemingen van hen afhankelijk zijn. Uitte zicb vroeger het egoïsme meer in den strijd van den enkeling tegen den enkeling, thans uit het zich bijzonder in een concentratie van machthebbers, die op het economisch leven een ware tyrannie uit oefenen. Vervolgens is het een zeer groote fout dat in onze maatschappij de lichamen ontbre ken, die met publiek gezag de regelingen kunnen treffen, welke op sociaal-economisch •"'fie? In ÏÏV^- DS burS©rlijke overheid Lffipn F °m rin naar hehooren te voorzien. En nn het individualisme de vroegere corporaties, die van de overneid de meTautSiMdden °ntVangen om dit alles kunn ie regelen> heeft doen verdwij- orizani-pf e" burgers in hun honden en deze mi» 168 TeI eeni&en steun vinden, maar de nnori'Serii autoriteit, die noodig is om Zietdaar, Bem. Geloovigen, de verschrik kelijke aanklacht van den Plaatsbek'eeder van Jesus Christus tegen de structuur van het economische leven onzer dagen. Wij zullen thans zien, welke de genees middelen zijn, die door den II. Vader wor den aangegeven. II. EEN AANSPORING. Die geneesmiddelen zijn er twee. En de Vader der Christenheid richt als het ware een smeekbede tot de geheele wereld om toch die twee middelen tot herstel der sociale orde aan te wenden. Maar het is duidelijk, dat die aansporing in de aller eerste plaats bedoeld is voor allen, die den Naam van Christus belijden, omdat zij ver plicht zijn aan de wereld het voorbeeld te geven. Welke zijn dan die middelen De Paus zegt liet zoo duidelijk: „twee dingen vooral zijn noodzakelijk, hervorming van bestaan de inrichtingen en verbetering der zeden". Allereerst hervorming van bestaande in richtingen. En daarmede bedoelt de Paus, dat ons aller streven er op gericht moet zijn' om te komen tot de instelling van die open bare lichamen, die men in den laatsten tijd aanduidt met den naam van „bedrijfsschap- pen". Welken naam men ook kiest, zakelijk worden er onder verstaan instellingen, die door de burgerlijke overheid worden be kleed met het noodige gezag om de zaken, die het economisch leven betreffen, te rege len en te ordenen. Zij moeten zijn samen gesteld uit afgevaardigden van de groepen, voor wie de te maken regelingen van be lang zijn. Tot nu toe heeft de Staat zelf noodgedwongen zich met die regelingen moe ten bemoeien. Maar practisch is het hem onmogelijk om afdoende regelingen voor de uiteenloopende belangen te treffen, en bo vendien is het ook onlogisch en een versto ring van de goede orde, om datgene, wat door een kleinere en ondergeschikte gemeen schap tot stand gebracht kan worden, naar een hoogere gemeenschap te verwijzen. Aan de instelling dezer lichamen moeten mede werken de reeds bestaande sociale vereeni- gingen. Daaraan moeten volgens den Paus ook medewerken de staatslieden, wier so ciale politiek daarop moet gericht zijn. Daardoor zal een belangrijke stap gezet zijn orn het individualisme in het economisch 'even te doen ophouden. Daardoor zal tevens ook veroordeeld zijn de betreurenswaardige k'assenstrijd. Want die instellingen steunen op het princiep der solidariteit, het princiep er harmonische samenwerking van de be- 'okken partijen. de. 0cb zal met het in het leven roepen van scm bedrijfsschappen de orde in de maat- niet hersteld en de sociale vrede instilerzekerd z'in- Op het invoeren van die tiri <lteo alleen mogen wij onze verwacli- het°on n'8t te booS bouwen. De Paus zegt uitdruk?l6firdere P'aa,sen van de Encycliek nieuwde vdór a"es noodig een her- pogingen ll(levin0 van de zedenwet. „Alle zoo zegt de maatschappij te hervormen, geen genp 4 0'a'' zul'en vruchteloos zijn en schen wePt.Snndde' zal baten> tenzij de men- Lot de leer uPenHik en oprecht terugkeeren verklaart hij '1et Evangelie." En daarom heropbouw de?' "dat die z0° f?ewenscWe gegaan worden r"aa,sch''PPij moet voorn f- den christelijker, vernieuwing van En dan noemt i.„ictoliike f,Q„- Paus in het bijzonder de moeien Mjn l„V'e iel.S«"tle b»gI°" bereikt worden het waa,°nea'ar &"e Le0 Waar°P door Pius XI nog eens te e'e nadruk wordt gelegd, n.l. dat de ai e1 eisstand zal worden opge heven, en dat in de toekomst „de voortge brachte goederenovervloed in ruimere mate ook ten deel valle aan hen, die den arbeid praesteeren", m.a.w. dat ook „de arbeider door spaarzaamheid zijn bezit hooger kunne opvoeren, opdat door een verstandig beheer de lasten van het gezin met meer gemak en minder zorgen door hem gedragen kunnen worden", en opdat hij „ook de rustige zeker heid kan hebben, dat na zijn dood voor zijn achtergebleven betrekkingen eenigszins is gezorgd." En dan wijst hij er vervolgens op dat aan de liefde een nog voornamere plaats moet worden toegekend dan aan de rechtvaardig heid. Letterlijk zegt hij: „Bij dit alles neemt de liefde de voornaamste plaats in." Hij wil geenszins, dat deze in de plaats treedt van de rechtvaardigheid. Maar hij noemt hen „onbezonnen hervormers", die louter en al leen van de rechtvaardigheid de oplossing van het sociale vraagstuk verwachten. Evenzeer als Wij kunnen zeggen dat deze Encycliek de veroordeeling bevat van het economisch liberalisme, hetwelk het egoïs me ten troon verhief, zoo mogen Wij ook zeggen, dat deze Encycliek is de Encycliek van de naastenliefde. Want „de rechtvaar digheid alleen zal nooit in staat zijn de menschen te vereenigen in een hartelijke eensgezindheid". Zulks kan alleen de naas tenliefde, waardoor men elkanders belangen leert begrijpen en waardeeren, waardoor zoowel liet egoïsme als de klassenstrijd wordt uitgebannen, en waardoor van zelf een harmonische samenwerking tusschen de verschillende klassen tot stand komt. Op de harmonische saménwerking tusschen de klassen wordt door den Paus heel, in het. bij. zonder de nadruk gelegd. Die samenwerking kan alleen tot stand komen, wanneer er heerscht een geest van ware solidariteit, en die solidariteit is onmogelijk zonder oprech te naastenliefde. Alles, wat daarmede in strijd is, staat in den weg aan het zoo nood zakelijke herstel der maatschappelijke orde. Op het aankweeken van dien geest van naas tenliefde, solidariteit en harmonische ja. menwerking moet dus ons streven vóór alles gericht zijn. De Paus eindigt dan ook met een krachtige aansporing tot alle Christenen, om aan het herstel der maatschappelijke orde door vol ledige beleving der christelijke zedenwet mede te werken, en op die wijze een verhe ven apostolaat uit te oefenen. III. EEN WAARSCHUWING. Wij komen nu, Bem. Geloovigen, aan het derde punt, waarop Wij U wilden wijzetl De Encycliek bevat namelijk ook een ernsti ge waarschuwing, om namelijk bij onze cri- tiek op de bestaande toestanden ons te wach ten voor overdrijving. Al is de aanklacht geweldig, al is de aansporing om te herstel len krachtig, een waarschuwing om niet te overdrijven acht de Paus toch op haar plaats. Zoo wijst hij op het goede, dat bin nen het raam der bestaande orde in de laat ste tientallen van jaren, vooral na het ver schijnen van Berum Novarum is tot stand gekomen, op de vele verbeteringen, die de arbeidende klasse reeds verkregen heeft. Z0o verheugt hij zich er over, dat de toestand, waarin de arbeiders verkeerden bij de ver schijning van genoemde Encycliek van Leo XIII, „in onzen tijd niet meer in gelij ken omvang bestaat", en dat de arbeiders van onze dagen „zich ruimere en zekerder bestaansvoorwaarden hebben weten te ver schaffen". Zoo spreekt hij zelfs van „heer lijke vruchten", die door het zaad, hetwelk in Rerum Novarum werd uitgestrooid, tot heil der menschheid zijn voortgebracht. En daarom mogen wij ons tegenwoordig productiestelsel volgens Pius Xl niet ver werpen als een stelsel, dat in zich zelf te veroordeelen zou zijn, Pius XI verklaart, dat ook Leo XIII zulks niet deed, en hij be aamt diens rneening ten volle door te zeg gen: „en inderdaad, uit zich zelf is het ook met verkeerd." Daarom moeten wij ons wachten om evenals de socialisten en com munisten de kapitalistische productiewijze J ZOddanif ,e bf trijden en te eischen, dat dit stelsel als zoodanig moet verdwijnen. Al- lem de verwording van het stelsel moeten ij met alle klachten tegengaan en die ver wording is vo gens den Paus dan aanwezig, wanneer het kapitaal alleen zijn eigen be- angen op het oog heeft en geen rekening houdt met de menschelijke waardigheid van den arbeider. De Paus leert ons dus, dat wij de zonder twijfel groote fouten, die het stel sel nog aankleven bij al de verbeteringen, die reeds verkregen zijn moeten bestrijden, maar niet het stelsel in zich. Met deze be- teekenis van onzen strijd moeten onze uit drukkingen in overeenstemming zijn Anders stchten wij onberekenbaar groote verwar ring zoowel bij werknemers als bij werkge vers, terwijl wij tevens groote schade doen aan het streven naar de harmonische sa menwerking tusschen deze twee maatschap pelijke klassen, die toch volgens den Paus vóór alles noodzakelijk is. Een tweede fout, waarvoor wij ons moe ten wachten, en die verband houdt met de zoo juist genoemde, is te meenen, dat het arbeidscontract of het loonstelsel in zich on rechtvaardig is en dus eveneens moet ver dwijnen en plaats maken voor een ander stelsel. De Paus aarzelt niet om deze mee ning te bestempelen als „een dwaasheid", en als „een schandelijk onrecht", aan Leo XIII aangedaan, die het loonstelsel als zoo danig onomwonden aanvaardde in Rerum Novarum. Wat wij volgens den Paus wel mogen doen, en wat hij zelfs gewenscht acht, is dat wij er naar streven om het loon- contract „voor zoover dit mogelijk is", aan te vullen door andere instellingen die den arbeiders ten goede komen. Wij denken hier aan het maatschapscontract, aan het stelsel van aandeel in de winst en aan het arbei- derssact.ionariaat, d.w.z. het stelsel, waarbij de arbeiders aandeelhouders worden in de onderneming. Maar het looncontract als in zit li onrechtvaardig veroordeelen is niet overeenkomstig de leer van den Paus. Een derde fout, waartegen Pius XI waar schuwt, is de meening, dat de arbeid de eenige titel is, waarop men inkomen mag genieten, en dat ieder inkomen of bezit,, als het niet door arbeid verkregen wordt, als onrechtvaardig moet wórden veroordeeld, m.a.w. de meening, dat ieder arbeidsloos inkomen moet verdwijnen. De Paus noemt deze meening „gevaarlijk1 en geschikt om te misleiden. Er waren er, die zich ten gun ste van die meening beriepen op de woorden van den IF. Paulus in zijn brief aan de Thes- salonicensen: Wie niet werken wil, moet ook niet eten" (2 Thess. 3, 10). De Paus noemt dit beroep „even dwaas als ongegrond". Want de Apostel veroordeelde met die woor den alleen „hen, die zich van werken ont houden, ofschoon zij werk kunnen vinden en moeten werken; doch dat de arbeid de eenige titel is, waarop men onderhoud of in komen mag ontvangen, leert de Apostel, zoo zegt de, Paus, in het geheel niet". Zietdaar, Bem. Geloovigen, de korte in houd van den heerlijken Zendbrief, die in de geschiedenis voortaan zal worden aange- teelsend als een nieuw bewijs van de groote wijsheid en den onverschrokken moed van onzen Heiligen Vader Pius XI, de de won den, waaraan de wereld lijdende is, wist bloot te leggen en in haar diepte te peilen, en voor de verdwaasde wereld openlijk als aanklager durfde optreden en een krach tige aansporing richten om van den ingeslagen weg terug te keeren, terwijl hij tevens in zijn voorzichtigheid en bezorgdheid zijne kinderen over de gansche aarde meen de te moeten waarschuwen om zich te wach ten voor overdreven critiek. Wat Wij van ganscher harte hopen, is dat de ideeën van Onzen II. Vader, in Quadragesimo anno neergelegd, gemeengoed mogen worden van al de Ons onderhoorigw diocesanen. En daarom roepen wij a) onze Priesters op om allereerst die ideeën in zich op te nemen en ze als apostelen te verkon digen. Maar Wij doen ook een dringend be roep op de leeken in Ons Bisdom, om toch gevolg te geven aan de aansporing van den Palis om ieder voor zich met alle krachten mede te werken aan het herstel der maat schappelijke orde door in de beoefening van de rechtvaardigheid en de naastenTéfde bij al hun economisch handelen een voorbeeld te zijn voor de anderen, opdat van ons, kin deren der Katholieke Kerk, een heilzame stuwkracht moge uitgaan tot vernieuwing van de wereld in Christelijken geest. Wij gaan tegemoet een tijd van gebed en boete. Bidden wij in den H. Vastentijd meer dan anders, en maken Wij daarbij deze in tentie, dat de stem van den Paus moge ge hoord en gevolgd worden, en dat wij Katho lieken, zelf in de eerste plaats zijn theorieën in practijk mogen brengen. En wanneer wij in dezen tijd ook boete doen, welke, naar wij hopen, zich niet tot de voorgeschreven vasten en onthouding zal beperken, dan moge die boete worden verricht in den geest van onthechting aan het aardsche opdat in ons moge groeien het besef, dat niet het op stapelen van stoffelijke goederen ons levens doel mag zijn, maar dat wij er naar moeten streven, dat aan ieder een redelijk deel ervan ten goede kome, Bidden wij voor onzen H. Vader Paus Pius XI, die ons zulke heerlijke lessen gaf voor het herstel der maatschappe lijke orde, en ook voor H.M. onze geëerbie digde Koningin, die ons in haar Kerstrede op zoo echt christelijke wijze wist op te wek ken om met moed en vertrouwen de moeilijk heden van dezen tijd te dragen. En zal dit Ons herderlijk schrijven op Zon dag Quinquagesima in alle kerken van Ons Bisdom en in alle kapellen, waarover een Rector is aangesteld, op de gebruikelijke wijze worden voorgelezen. Gegeven te Haarlem, den lsten Februari 1932. J. D. J. AENGENENT, Bisschop ~an Haarlem. Op last van Z. Hoogw. Excellentie, TIL W. PICHOT, Secretaris. De jaarvergadering te Amsterdam. Zondagmiddag is ln het gebouw van de Maatschappij vóór den W U'kenden Stand te Amsterdam de een-en-vijftigste jaarvergade ring gehouden van het Gezelschap van den Stillen Omgang. De bijeenkomst, welke werd bijgewoond door den moderator den Hoog Eerw.Heer Dr. G. C. Kanunnik van Noort, deken der hoofdstad werd geleid door den vice-voorzittei, den heer L. A. P. M. v. d. Broeke, die in zijn openingswoord herinnerde aan de luisterrijke viering van het gouden be- staansfeest. Uit het jaarverslag van den secretaris, den heer Takes, bleek, dat in het afgeloopen jaai zeven nieuwe afdeelingen tot het Gezelschap zijn toegetreden, waardoor het totaal aantal afdeelingen buiten Amsterdam tot 129 is ge stegen. Daarna was het woord aan den Hoog- Berw. Heer Deken Lucassen van Beverwijk, die zich bereid had verklaard de vergaderden toe te spreken. Over enkele weken aldus de gewijde rede naar, zal Amsterdam wederom de jaarlijksche grootste manifestatie van den Stillen Om gang aanschouwen, van den nachtelijken tocht van duizenden mannen der Amstelstad, ver sterkt met duizenden uit den lande. Kop aan kop, en schouder aan schouder zullen zij weer trekken om de Heilige Stede om te getuigen van Hem, die is in het Allerheiligst Sacra ment en Die was in het vuur. In de donkerte en de stilte van den nacht zullen zij gaan, maar het gaat om hulde te brengen aan de Zonnen Zioon en in Zijn licht is het al niet duister en de stilte zal worden verdreven door den gloed van de liefde tot Hem, Die heeft gezegd „Die Mij volgt wandelt niet in de duisternis". Na een historische uitweiding betoogde spr., dat de stille Omgang moet zijn niet maar een jaarlijksche uiting, maar de inzet van een Eucharistische actie, een bron van liefde tot de Heilige Eucharistie. In de dagelijksche H. Communie zullen de Ommegangers hun liefde tot bet Heilig Altaarsacrament moeten voeden en levendig houden en sterkte en kracht ontvangen om in dezen ontredderden tijd zich staande te houdei (luid applaus). De voo. bitter verwelkomde daarna nog Pater F. Duynstee O. E. S A. een groot vriend van het gezelschap en bevorderaar van de devotie tot het H. Sacrament van Mirakel in Utrecht. Spr. knoopte aan dezo begroeting de verblijdende mededeeling vast, dat Z. H. Exc. Mgr. J. H. J. Jansen, de aartsbisschop, het voornemen heeft dit jaar aan het hoofd van de Utrechtsche Ommegangers den nach- teljjken tocht mede te maken. Vervolgens werd aan Pater Wesselink O.S.S.A. gelegenheid gegeven eenige woorden van propaganda te spreken voor deelneming aan het Int. Eucharistisch Congres te Dublin. Protest tegen Spanje. Tenslotte werd voorlezing gedaan van het volgende telegram aan den Spaansehen presi dent, waarin wordt geprotesteerd tegen de be handeling der katholieken in Spanje: „Het Gezelschap van den Stillen Omgang, katholieke vereeniging van circa 150.000 Ne- derlatidsche mannen, in vergadering bijeen te Amsterdam, spreekt als zijn meening uit, dat de maatregelen door hun gegeering geno men, ten zeerste ln strijd zijn met de moderne opvattingen en protesteert met nadruk en met gerechtvaardigde verontwaardiging tegen opheffing van en de verdrijving uit Spanje der Juzuietenorde. In naam der gerechtigheid, van het gezond verstand en van de vrijheid, verzoekt het Ge zelschap U onmiddellijk, pinnen de grenzen der mogelijkheid, deze besluiten te willen ver nietigen, ais zijnde uit den tijd, de mensch heid onwaardig en door de geheele Christen wereld afgekeurd". Door luid applaus betuigde de vergadering hsar instemming met dit protest. Het vraagstuk der Jongeren organisatie. Op Zaterdag 6 Februari j.l., 11 uur v.m., hield het Partijbestuur der R.-K. Staatspartij een vergadering in het Parkhotel te Amsterdam. Afwezig was de heer mr. Bomans (Haarlem). Voor den heer Van Voorst tot Voorst (Gelder land) was aanwezig diens plaatsvervanger, de heer Th. Schaars. De overige bestuursleden waren aanwezig. 1. Na opening door den voorzitter, mr. Go- seling. en na de behandeling van ingekomen stukken deed de voorzitter eenige mededeelin- gens namens het D. B. Als onder-voorzitter is door het D. B. aan gewezen de heer mr. J. Hou ben (Tilburg), cn als penningmeester de heer mr. E. baron Van Voorst tot Voorst (Gelderland). Als redacteur van het partij-maandschrift, dat deze maand zal verschijnen, werd aange wezen de Partijsecretaris, terwijl de algemeene richtlijnen voor de redactie werden vastgesteld. Het Centraal Adviesbureau voor Gemeente politiek is reeds in volle werking getreden en mag zieh in groote belangstelling verheugen. Als gedelegeerd lid van het Partijbestuur in het Bestuur der Federatie van Bonden en Cen trales van R.-K. gemeenteraadsleden in Neder land werd aangewezen de heer Van Voorst tot Voorst, lid van het D. B. 2. Goedgekeurd werd een reglementswijzi ging van de R.-K. Rijkskieskringorganisatie Leiden. 3. Het schriftelijk verslag door den Partij secretaris uitgebracht over de vergadering d.d. 9 Januari 1932 van het Comité Exécutif van het Internationaal Secretariaat van Katholieke Partijen, werd na mondelinge toelichting voor kennisgeving aangenomen. Jongeren-organisatie. 4. Op verzoek van het D. B. werd een korte schriftelijke uiteenzetting gegeven over den stand der werkzaamheden der Commissie voor het vraagstuk der Jongeren-organisatie Het overleg met de afgevaardigden der verschil lende Jeugdorganisaties is beëindigd. Naar aanleiding daarvan wil de Commissie zich na der beraden, alvorens haar rapport uit te bren gen. Het P. B. nam met belangstelling kennis van de werkzaamheden der Commissie en ver trouwt spoedig tot een beslissing te kunnen komen. Met voldoening werd geconstateerd, dat in verschillende kringen voor dit vraagstuk groote belangstelling bestaat. Pa.stoor Over- meer deelde mede, dat men in Friesland voor- loopig reeds begonnen is, geheel in den geest van den opzet der Commissie en dat deze actie zeer veel medewerking ondervindt. Deze mededeeling gaf den voorzitter aanlei ding Friesland te danken voor de activiteit, welke in dien Kieskring wordt ontwikkeld, en het gouden jubilé van den Frieschen Bond te herdenken. Werkprogram 1932. 5. Vastgesteld werd het werkprogram voor 1932. a. Politieke Bijeenkomst Amersfoortop 2 en 3 April 1932. Als onderwerp werd gekozen: „Wat beteekent het parlementair stelsel, nu en in de toekomst, voor het welzijn van het Nederlandsche volk De inleiders voor dit onderwerp zullen zoo dra mogelijk worden bekend gemaakt. b. De Voorjaars-Partijraadsvergadering zal worden gehouden in Nijmegen, in de tweede helft van Mei. Een der agenda-punten zal zijn de behandeling van de wijzigingsvoorstellen van het Kiesreglement. Na het reglementair voorgeschreven over leg met den voorzitter van den Partijraad zullen datum en definitieve agenda worden gepubli ceerd. c. In de Najaars-Partijraadsvergadering komt het program-1933 aan de orde. In den loop van den zomer zal het P. B. het ontwerp daar van vaststellen. Het D. B. heeft bereids de eerste stappen gezet ter uitvoering van de voor bereidende procedure volgens art. 15, lid 8 Par tijreglement. d. In October 1932 zal de procedure in het Kiesreglement voorgeschreven voor de candi- daatstelling 1933 een aanvang nemen. De toestand in Spanje. 6. Op voorstel van het D. B. werd besloten aan de Spaansche regeering een protest-tele gram te zenden van den volgenden inhoud Het Bestuur der R.-K. Staatspartij in Ne derland, staatkundige organisatie, waarhij 367.000 Katholieken zijn aangesloten, pro testeert tegen de maatregelen door de Spaan sche Regeering genomen tegen de Spaan sche geloofsgenooten, de religieusen en in het bijzonder tegen de Jesuieten. GOSELING, voorzitter. TEULINGS, secretaris. 7. Na gehouden rondvraag werd de verga dering om ruim 1 uur geschorst. Kiesreglement. 8. Om 2 uur werd de vergadering heropend en werd aan de orde gesteld de behandeling van het voorstel tot wijziging van het Kies reglement 1927 op verzoek van het P. B., ont worpen door de Commissie tot toetsing van het Kiesreglement 1927 aan de daarmede in de practijk opgedane ervaringen. Van deze Com missie waren mede ter vergadering aanwezig de keeren Kuiper, Suring en Kevenaar. Na uitvoerige bespreking werd het voorstel der Commissie, behoudens enkele kleine wij zigingen door het P. B. overgenomen. Het zal als voorstel van het P. B. aan den Partijraad worden voorgedragen. Zoo spoedig mogelijk wordt het ontwerp gepubliceerd. De Kies- kringbesturen zullen worden uitgeuoodigd het Ontwerp In de plaatselijke Kiesvereenigingen te doen behandelen, en op grondslag dezer be handeling tijdig amendementen in te dienen. De vergadering werd om 5 uur gesloten. Het nieuwe hoofdbestuur. DJOCJAKARTA, 8 Februari. (ANETA). De alhier geihouden partijdag van de Indische Katholieke Partij heeft een nieuw hoofdbe stuur gekozen bestaande uit de heeren J. A. Monod de Froideville, voorzitter; J Mreyen, onder voorzitter; C. A. Zoutzeling, penning meester; H. J. Men tink, 1st* secretaris; P. Trorop, 22# «eoretsria in va*1 Reel. 585 DG VS Jaarvergadering te Haarlem. Beperking tot het eigenlijk doel geboden. Zondag werd te Haarlem de algemeene leden vergadering der Ned. Roomsche Reisvereeni* ging gehouden. Allereerst werd des morgens een H. Mis gecelebreerd, waarna allen in ver gadering bijeen kwamen in het gebouw van den Haarlemschen Kegelbond. De voorzitter van de afdeeling Haarlem, de heer Joh. Beijk. heette allen welkom. De waarnemend bondsvoorzitter, de heer B H. F. Stumpel, sprak hierna het openings woord. Dan was het woord aan den bondsmoderator, rector Wennen, die zeide toe te willen lichten het feit, dat de vereeniging thans plotseling een geestelijk raadsman heeft. Over de benoe ming hiervan is een uitvoerige correspondentie gevoerd met Z.H. Exc. den Bisschop, aange zien het moeilijkheden meebracht/daar de vereeniging nog niet de Bisschoppelijke goed keuring heeft. Mgr. heeft ten slotte goedge keurd, dat rector Wennen zich als geestelijk raadsman aan de vereeniging verbond. Vervolgens zette spr. het doel der vereeni ging uiteen. Wanneer de Roomsche Reisvereeniging dans- cursussen, dansavonden en bals arrangeert streeft zij, aldus spr., baar doel voorbij. Dat de vereeniging dit laatste te veel doet is een der redenen, waarom zij tot heden nog niet Bis schoppelijk is goedgekeurd. Blijft binnen de perken uwer statuten, dat zal de Reisvereeni ging grooter maken. Een hartelijk applaus dankte den eerw. epr., terwijl de bondsvoorzitter dezen dank in woor den namens allen uitsprak. Thans volgden eenige mededeelingen van Luiishoudlelijken aard. Uit hef jaarverslag blijkt o.m. dat nieuwe afdeeiingen werden op gericht te Apeldoorn, Zutphen, Doetlncbem en Alkmaar, dat het ledental met 437 is gestegen, en thans bedraagt 6570, dat de heer Jan Bee- rends tot propagandist der vereeniging werd benoemd. De penningmeester, de heer C. Koenraad, werd gedechargeerd, waarna de begrooting en het verslag van de commissie voor de reizen werden goedgekeurd. Overgegaan werd tot verkiezing van een voorzitter van het hoofdbestuur, in de door het bedanken van den heer Mensing ontstane vacature. De heer B. H. F. Stumpel werd bij enkele candidaatstelling gekozen. De penning meester feliciteerde allereerst de vereeniging met deze benoeming en vervolgens den heer Stumpel, die reeds vroeger voorzitter van het hoofdbestuur is geweest. De heer Stumpel sprak hierna eenige woorden, terwijl hij dank bracht aan den heer Mensing, voor het vele, dat deze voor. de vereeniging heeft gedaan. Bij de nu volgende verkiezing van vier leden voor het hoofdbestuur werden de heeren A. F. Schaars (Velp) en J. Walta (Amsterdam) her kozen en mej. J. Braam (Arnhem) en de heer Joh. Beijk (Haarlem) gekozen. In de commissie voor de reizen werden be noemd de heeren Dieges en Nieuwenhuis. Aangenomen werd het voorstel van de af deeling Amsterdam, dat wanneer een reis wordt uitgevoerd met meer dan 30 deelnemers, zoo veel mogelijk voor elk 30-tal een leider zal worden aangewezen. Besloten werd ieder jaar op een Zondag in den zomer een reünie te houden van alle afdeelingen. Het voorstel van de afdeeling 's-Gravenhage, de contributie-af dracht van het hoofdbestuur aan de afdeelin gen van ƒ0.30 op ƒ0.50 te brengen, werd na uitvoerig^ discussies bij stemming verworpen. Besloten werd bij wijze van proef voor één jaar leden van andere vereenigingen die over komen tot de Roomsche Reisvereeniging vrij te stellen van het betalen van entreegeld. Besloten werd de volgende algemeene leden vergadering te Maastricht te houden. Na de rondvraag, waarbij nog verscheidene punten werden besproken, volgde sluiting met den christelijken groet. Des avonds werd een feestavond gehouden in den Stadsschouwburg. RIJKSCOMMISSIE VAN ADVIES VOOR EXPORTCREDIETGARANTIES. De Minister van Financiën brengt de volgen de algemeene bepalingen betreffende export- credietverzekeringen ter algemeene kennis: Art. 1. In het belang van de opvoering van werkgelegenheid hier te lande, kan, met in achtneming van nader voor ieder geval op zichzelf of voor groepen van gevallen algemeen, te stellen voorwaarden, aan daartoe bij dez* of latere beschikkingen toegelaten credietver- zekeringmaatschappij de gelegenheid worden opengesteld om tegen betaling eener premi* exportcredietverzekeringen ten behoeve van hier te lande gevestigde ondernemingen bij den Staat, met behoud van een deel als eigen risico zoowel voor de onderneming als in den regel voor de credietverzekering-maatschappij te herverzekeren, teneinde deze ondernemingen in staat te stellen betrekkingen met het bui tenland te onderhouden, te herwinnen of t* verkrijgen. Art. 2. De voorwaarden tot toelating van de credietverzekering-maatschappij zullen hij afzonderlijke overeenkomst tusschen den mi nister van Financiën namens den Staat en da credietverzekërlng-maatsohappij worden gere geld. Art. 3. Als credietverzekerlng-maatschappij, zooals bedoeld bij art. 1, wordt bij deze tot we deropzegging toegelaten de Nederlandsche Cra» dietverzekering Maatschappij N.V. te Amster dam (C.), Keizersgracht 250. Art. 4. Ondernemingen, die een exporters- dietverzekering met herverzekering door den Staat bij 'n credietverzekering-mij. wenschea af te sluiten, moeten zich daartoe wenden tot de Rijkscommissie van Advies voor Export- credtetgaranties, Amsterdam (C.), Rokln 127, of tot een der toegelaten credietverzekerlng- maatschappijen. De credietverzekerlng zelve zal tusschen d« onderneming en de credietverzekering-maat- schappij worden afgesloten onder voorwaarden, welke in de gebruikelijke polis der crediet- verzekering-maatschappij vervat zijn, behou dens noodig of wenschelijk blijkende afwijkin gen. Art. 5. De geheele behandeling van de ex- portcredietverzekering, de schaderegeling en de uitbetaling van de schadevergoeding ge schiedt uitsluitend door de zorgen van de cre- dietverzekering-maatschappij ln zooverre ai* daarvan niet in de overeenkomst betreffend* 4e toelating wordt afgewekM.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1932 | | pagina 5