DLvaVEiZB35TC
CHULSCAl
™"W!
ZATERDAG Ï3 FEBRUARI 1932
KWAKZALVERS-PRACT1JKEN.
STELENDE HOTELGAST.
DE MOORD TE SCHINVELD.
AMSTERDAMSCH ADVOCAAT
STAAT TERECHT.
Oplichting van een weduwe
uit Limmen.
Ook andere feiten ten laste gelegd.
De akte.
DE DERDE ORDE
DISTRIBUTIE VAN KUNSTMEST.
INDISCHE POSTVLUCHTEN.
-PDC. ».-ï7K,-»«■ 'y:t
„Een groot gevaar voor de
maatschappij."
De vorige week moest een Duitsch kwak
zalver, W. A., natuurliealkundige te Elten,
voor den Kantonrechter te Arnhem terecht
staan omdat hij te Groessen een tweejarig
kindje zou hebben behandeld. Hei kindje is
gestorven en een Arnhemsch geneesheer ver
klaarde, dat wanneer het kindje tijdig naar
een dokter zou zijn gebracht, men door opera
tief ingrijpen, het buikgezwel, waaraan het
kind leed, had kunen wegnemen
Als getuige werd thans nog gehoord inej Fl.
nit Groessen, wier verklaring het getuigen
verhoor nog moest aanvullen, waarom de vo
rige week de zaak moest worden uitgesteld.
Deze getuige kwam verklaren, dat de beer
A. toevallig bij haar aan huis was gekomen
om een eend te halen. Van die gelegenheid had
men gebruik gemaakt om hem om advies te
vragen naar aanleiding van het kindje van de
buurvrouw, mej. W.
De ambtenaar van het O. M. mr. de Zaayer,
zeide in zijn requisitoir, dat verdachte op een
handige manier geld voor de behandeling ont
vangen heeft. Verschillende getuigen hebben
niet kunnen zien hoe hij dit in ontvangst
nam. Spr. neemt niet aan, dat verd. een diplo
ma had om in Duitschland de geneeskundige
practijk uit te oefenen. Als dat het geval was.
zou hij het -hebben medegebracht. Spr. was van
meening, dat personen als deze verdachte een
groot gevaar voor de maatschappij beteekenen,
omdat ze de menschen van bevoegde en des
kundige doktoren afhouden. Spr. eischte ten
slotte de maximumstraf, n.l. f 300 boete subs,
drie maanden gevangenisstraf.
Uitspraak op 24 Februari.
Met de spaarcenten van de dienstbode
er van door.
G. H. J. A. B., monteur te Arnhem, heeft
in October j.l. in een hotel aldaar een nacht
gelogeerd. Later vermiste een dienstbode uit
een gesloten koffer op haar k.'-vei een bedrag
van 185. Zij had dat geld gespaard, daar zij
spoedig hoopte te trouwen.
De verdenking viel op B. en spoedig bekende
hij met een valschen sleutel den koffer te
hebben geopend en het geld er uit te hebben
genomen. Hij had het echter reeds verteerd.
De dader werd door de Arnhemsche recht
bank deswege veroordeeld tot 9 maanden ge
vangenisstraf welk vonins thans door het Hof
werd bevestigd.
Gistermorgen is K., die verdacht wordt van
den moord. Maandagavond te Schlnveld ge
pleegd op den Duitscher S., overgebracht naar
Maastricht en aldaar, na voorgeleiding voor
den Officier van Justitie, ingesloten in het
Huls vau Bewaring.
DE VERDUISTERING TE ZUTPHEN.
De rechtbank te Zutpbem heeft gisteren de
preventieve hechtenis van F. L., administra
teur van een spaarbank te Zutphem, verdacht
van verduistering van een belangrijk bedrag
ten nadeele van deze spaarbank, verlengd met
dertig dagen.
JEUGDIG KNAAPJE OVERREDEN EN
GEDOOD.
Gisterenmiddag te half zes is het zesjarig
zoontje van den woonschipper Roel Loen, te
Heerenveen, bij het spelen op den weg door
een auto overreden en gedood. De auto is door
de marechaussee in beslag genomen.
ERNSTIGE AANRIJDING.
De beer R., architect uit Amsterdam reed
gisterenavond te omstreeks zeven uur met zijn
auto op den Rijksweg te Naarden, toen uit
de Rembrandtlaan een wielrijder den straat
weg overstak. De wielrijder werd gegrepen en
over den weg geslingerd, waardoor hij een
groote hoofdwonde en een lichte hersenschud
ding opliep. De automobilist heeft den wiel
rijder, den 25-jarigen B. uit Bussum, naar een
geneesheer vervoerd, waarna het slachtoffer
op eigen verzoek per rijwielbrancard van den
Militairen Geneeskundigen Dienst van Naar
den naar zijn woning te Bussum is vervoerd.
Den heer R. treft geen schuld, daar het onge
val te wijten is aan de onvoorzichtigheid van
den wielrijder.
De Amsterdamsehe rechtbank, gepresideerd
door mr. J. Huysinga maakte ln haar zitting
van gister een aanvamg met die behandeling
van de strafzaak tegen een Amsterdamsch ad
vocaat, die ongeveer een half jaar geleden, we
gens verschillende hem ten laste gelegde mis
drijven werd gearresteerd en in het huis van
bewaring werd ingesloten.
Verd. werd verdedigd door mr. F. A. Ko-
kosky.
Wat de voorgeschiedenis en de uitvoerige
dagvaarding betreft vermelden wij het vol
gende.
oorgeschiedenis
De advocaaat stond ln zakenrelatie met den
koopman J. E. te Bussum en H. S. te Amster
dam. Zij brachten hem in oonnectie met mej.
W. koopvrouw te Limmen. Toen het drietal in
April van het vorig jaar een bezoek bracht ten
huize van de koopvrouw kwam het gesprek op
het verleenen van een crediethypotheek, welke
de juffrouw op haar woning, waarop reeds hy
potheek rustte wilde nemen. De bezoekers wil
den zich hier wel voorspannen. De dorpstim
merman en aannemer F. Meyer werd ontbo
den om een taxatierapport op te maken. Hij
deed dit en schatte het huis op 8000. Op 17
April zou ten kantore van notaris J. te Am
sterdam een notarieele volmacht zijn opge
maakt, waarbij aan den koopman S. volmacht
werd verleend om voor mej. W. op te treden.
Intusschen had een neef van mej. W. een be
zoek gebracht ten kantore van den advocaat,
die hem een valsch taxatierapport zou hebben
doen schrijven, waarin werd verklaard, dat het
huis te Limmen op 18.000 werd getaxeerd.
De neef zou vervolgens op aandringen van den
advocaat het stuk valschelijk hebben geteekend
met den naam F. Meyer
De advocaat, aldus de dagvaarding, dicteer
de het stuk woord voor woorod, terwijl hij er
bij zei, dat hij niet te mooi moest schrijven en
eenige taalfouten moest maken, omdat het zoo
genaamd opgemaakt was door een handarbei
der.
Misleidend zou de advocaat den neef van
mej. W. hebben medegedeeld, dat het oorspron
kelijk taxatie rapport niet in orde was en dat
de koopman E. vermoedelijk geen crediethypo
theek zou willen verleenen. Daarom moest een
stuk worden opgemaakt, dat het huis 18.000
waard was, het zou dan kunnen dienen om de
hypotheek van E. los te krijgen. Voorts zou
hij aan den neef vergoeding voor zijn „werk"
hebben beloofd.
Op 20 April d.a.v. kwam de bewuste crediet
hypotheek tot stand. Ten kantore vau notaris
Z. word de akte verleden, im het bijzijn van
den advocaat, den koopman E. als geldgever
en den koopman S. als „gemachtigde" va-»
juffrouw W.
In deze akte werd het volgende opgenomen:
In aanmerking nemende dal mej. W. op heden
aan den heer E. schuldig is een bedrag van
8800 zulks wegens gekochte en geleverde
goederen is de heer E. bereid boven het aan
mej. W. geleende bedrag ter leen te verstrek
ken een som van 1200 mits voor het geheel'
aan. hem verschuldigde bedrag zakelijk zeker
heid wordt verleend. De koopman S. als ge
machtigde van mej. W. optredend, ontving
direct 000 en zou uiterlijk 1 Mei 1931 nog
maals 600 krijgen voor zijn lastge-ver.
Tegelijk werd een hypotheekakte opgem^ak
op het huis van mej. W. ten bedrage van
10.000.
Het stuk, waarin werd dus verklaard dat
mej. W. een oorspronkelijke schuld van 8800
aan den heer E. had werd door haar lastheb
ber, den koopman S. onderteekend, waarmede
(lus die schuld, die niet bestond, werd er
kend. Voor een bedrag van 600 in contanten
had E. dus een vordering van 10.000 op mej.
V'. ln handen gekregen.
B. zoowel als S. zouden hebben geweten, dat
•het taxatierapport valsch was. Zij zouden al
dus hebben gehandeld om het bovenvermelde
valsohe stuk als edit en on verval seht te ge
bruiiken of te doen gebruiken.
Aan den advocaat werd medeplichtliglheid,
subs, uitlokkling van deze strafbare handeling
ten laste gelegd, doordat bij den tekst van de
a.kte had ontworpen, getypt of doem typen.
Voorts zou hij aan de kooplieden belbibem mede
gedeeld, dat het slechte 'n provisioneel® akte
was en dat de goederemlewerainitie vermei i
stond omdat een enkele geldileemlng niet mo-
geüljk was.
Ook zou de advocaat vam den koopman S.
een gedeelte hebben gekregen van het geld,
dat hij van E. had ontvangen om aan mej. W.
af te dragen.
De officier van justitie mr. Relling ver
zocht hiervan acte. Dit geschiedde onder pro
test van mr. Kokosky, verdediger van den
advocaat die deze handelwijze onbehoorlijk
noemt.
Vervolgens werd de koopman E. als getuige
gehoord. Hij verklaarde dat er eerst sprake
was geweest van een hypotheek van 2-100
te verleenen, tenslotte werd dit 1200
Naar aanleiding van het protest van mr.
Kokos-ky zelde de officier mr. Reilingh, dat
hij het protest zeer wel kon begrijpen, doch
dat het helaas onmogelijk was gebleken om
de zaken gevoegd te behandelen, hoewel zij
zéér nauw Ingrijpen. Mr. Kokosky betuigde zijn
dank voor de ruiterlijke woorden van dem of-
floler. Hierop kwam de acte ter sprake, waar
in verklaard werd, dat mej. W. een schuld
van 8800 aan E. had.
Pres. (tot get. E.): Dat was toch onjuist?
Get. E.: Door mij Is een oontralettre afge
geven waarin stond, dat mej. geen 8800
schuldig was, dat dit dus 'n onjuiste verklaring
in de hypotheekaote was.
Verdachte protesteerde tegen de verklaringen
van get. E.; volgens hem is het niet juist, dat
E. dit briefje heeft afgegeven. Om de onbe
trouwbaarheid van E. in het licht te stellen,
somt verd. eenige minder toelaatbare daden
van E op.
DE BAARNSCHE IJSBAAN was een der eerste, dlie haair poeren voor het publiek opende;
een 'blik, vam de bamtine uit, op de spiegelgladde vlakte.
Ten slotte zou hij enkele stukken laken van
S. bobben aangenomen, dlie het eiigemdom van
mej. W. waren en die S. zou verkootpem.
Oneerlijk curator
Geheel los van deze zaak stond de advocaat
bovendien nog terecht als verdacht van ver
duistering van gelden in een faillissement,
waarbij hij als curator op-raid. Als zoodanig
was hij door de rechtbank aangesteld op 2
Februari 1925.
Aan deze zaken ging de behandeling voor
af van de strafzaak tegen den koopman H. L.
S. verdacht van verduistering van geilden ten
nadeele van de koopvrouw uit Limmen tot een
bedrag van 1200.
Hij had dit geld als crediebhypothoelk van
den heer E. ontvangen, doch niet aan mej. W.
afgediraigen. Een died had hij aan den advo
caat gegeven, een deel zetlf gehouden. Voorts
had hij goederen van mej. W. zoooJls taf elk lee
rton, dekens eniz. gekocht en het geld niet aan
haar afgedragen.
Als verdediger van den koopman tirad op mr.
Schokkimg.
Een incident-
De zitting opende met een incident.
Toen de getuigen werden opgeroepen hleek
dat de neef van mej. W. in Duitschland ver
toeft en niet gekomen was. Het bleek, dat hij
niet genegen was te komen getuigen. Volgens
mijn meening was hij bij het vooronderzoek
slecht behandeld! Toen hij terugging naar
Duitschland had hij van de grens af tot zijn
woonplaats moeten loopen. Voor hij dus kwam
getuigen, wilde hij geld zien.
Verdachte hield een uitvoerig relaas, waar
van de hoofdinhoud was; Als de neef van juf
frouw W. niet komt getuigen ben ik niet te
spreken. Ik sta erop, dat hij wordt gehoord.
Voorts vond verdachte het een schande, dat W.
bij liet vooronderzoek slecht was behandeld.
De pres., mr. Huysinga, wees erop, dat de
verklaringen van W. in het vooronderzoek zeer
uitvoerig waren en daarin waarschijnlijk wei
nig verandering zou komen.
Verd.: Als W. niet zelf komt wensch ik noch
in deze zaak noch in die tegen den advocaat te
spreken. De rechtbank, aldus verd., Is abuis
als zij meent, dat het plan was om de koop
vrouw te Limmen te benadeolen. De bedoeling
was om E. op te lichten, want dat, aldus verd.,
is een geboren misdadiger, hij is de grootste
boef van Nederland.
Verd. gaf in weerwil van zijn verklaring niet
te spreken te zijn een uitvoerige uiteenzetting
van de feiten, zooals ze zich naar zijn meening
hadden toegedragen.
De akte, waarbij verklaard werd, dat mej.
W. ƒ8800 schuld aan E. had, had verd. mede
onderteekend, doch hij haad niet geweten, wat
daarin stond. Een dag later was dit tot hem
doorgedrongen en de neef van Juffrouw W. had
toen gezegd; die advocaat Is een schurk.
Van de eerste betaling bij den notaris van
600 had verd. 5.50 in handen gekregen. No
taris Z. had 80 als honorarium afgehouden.
Van de 520 had hij 200 aan den advocaat
afgedragen, van de rest had hij een groot ge
deelte aan juffrouw W. gegeven om schulden
te betalen. Ook had hij in gezelschap van mej.
W. en haar neef heel wat geld verteerd ln een
café.
Bij de voortgezette behandeling verklaarde
juffrouw W. uit Limmen als getuige gehoord,
dat zij in het geheel slechts 105 van de
h y po t li eek gel den had gekregen. Verd., haair
tgemaohtlgde. Ihad dit voor haar „in orde"
g„maakt. Deze 105 was de rest van de eerste
betaalde 600. Later hebben zoowel de koop
man als de advocaat gezegd, dat B. de tweede
600 niet wilde betalen, omdat hij gehoord
zou hebben, dat de opgave dat mejuffrouw W.
nog 0011 tweede huls had, onjuist was. Getuige
had verdachte steeds volkomen vertrouwd.
Mr. Huysinga; U bent toch ook ln Amster
dam met verd. en den advocaat uit geweest
nietwaar?
Getuige: Het was er mij maar om te doen
het geld van de hypotheek te vangen.
Mr. Huysinga: Maar er zijn toch groote ver
teringen gemaakt.
Getuige: Niet van dat geld, die verteringen
„tracteerde" hij
Wat de bestelling van de goederen betreft
verklaarde getuige, dat verdachte gezegd h"d
wel te kunnen betalen, Omdat er spoedig geld
noodi.g was, de manufacturenwinkel ging niet
erg, werd goed beneden inkoopsprijs verkocht.
Pres: Was er geen sprake van, dat er maar
zooveel mogelijk goed op crediet moest worden
gekocht en dat het huis op naam van een an
der zou worden gezet en dan heit faillissement
aan te vragen?
Get.: Daar weet lk niets van.
Het blijkt meer en meer, dat juffrouw W.
van de verschillende transacties weinig of
niets heeft begrepen, wel wist zij nog te ver
klaren, dat de advocaat haar den raad had
gegeven voor 40.000 a 60.000 in te koopen.
Ook zou deze gezegd hebben, dat, als de cre
diethypotheek werd verleend 200 aan den
koopman S. zou worden betaald.
Nadat deze getuigen waren gehoord kwam
de kwestie weeT ter sprake van het niet ver
schijnen van den neef van mej. W. als getuige.
Verd. stond er op, dat hij ter zitting zou ver
schijnen. „Het rijk," aldus verdachte, „zal toch
niet op een paar nonderd gulden kijken, waai
het een man betreft, die onschuldig zit". Verd.
had een brief van zijn vriend uit Duitschland
ontvangen, waarin deze schreef eenige belang
rijke mededeelingen te kunnen doen. De recht
bank besloot de zaak te schorsen tot Woens
dag a.s.
Hlierm werd eerst mog de advocaat, die
nog moet terechtstaan als getuige a décharge
gehoord. Mr. Sohokking vroeg hem wanneer
en waar get met verd. en de beide dames bgd
gesproken over het koopen van goederen op
crediet. Getuige beriep zich op zijn ambtsge
heim als advocaat en bovendien op zijn recht,
zich van het beantwoorden van de vraag te
verschoonen in verband met het gevaar, zich
aan een strafrechtelijke veroordeeling bloot
te stellen. Getuige beantwoordde de vraag dus
niet.
Tenslotte verzocht verdachte nog eenige
mededeelingen te doen over ile manier waarop
zijn vriend, die nu in Duitschland is en die
niet als getuige was verschenen over de gren-
sen was gekomen.
sen was gekomen.
vroeg' echter de deuren te sluiten, welk
ik werd toegestaan.
Hij
emmer ue ueu
verzoek werd toegestaan.
Na de pauze werd een aanvang gemaakt met
de behandeling van de strafzaak tegen den
advocaat wieu medeplichtigheid subs, uitlok
king^ subs doen plegen van valscbheid in ge
schrifte en heling was ten laste gelegd. Ge
voegd met deze zaak werd de verduistering ln
het faillissement behandeld
Behalve mr. F. a. Kokosky trad ook mr.
W. F A. Reus als verdediger op. Mr. Kokosky
protesteerde er nog eens tegen, dat ln de vo
rige zaak van verschillende getuigen verklarin
gen acte was genomen Pl. betreurde het, dat
er verklaringen onder eede werden afgelegd,
die uitsluitend de zaak tegen den advocaat be
troffen. Pl Was in de eerste zaak niet in de
gelegenheid tegenvragen te stellen.
Pl. vond het jammer dat de zaken niet gé-'
roegd waren behandeld, hij hoopt, dat de recht
bank de ln de eerste zaak afgelegde verklarin
gen betreffende pl.'s cliënt buiten beschouwing
zal laten.
Een begin werd gemaakt met het hooren van
de getuigen. Daar de zaak veel tijd in beslag
zal nemen en Maandag zal worden voortgezet
werden eerst de getuigen gehoord, die slechts
korte verklaringen moesten afleggen.
Een bediende ln den groothandel, waar juf
frouw W. de voorraden had gekocht, wist te
vertellen, dat de juffrouw zelf met veel ze
kerheid was opgetreden en met kennis van
zaken inkoopen had gedaan.
De timmerman-aannemer F. J. Meyer, uit
Limmen, verklaarde, dat hij huis en grond
van mej. W. had getaxeerd op 8000, het
tweede taxatie-rapport, waarin het bedrag van
18.000 stond vermeld, was valsch.
De zaak werd geschorst tot Maandagmorgen
a.s., het getuigenverhoor wordt dan voortse
zet.
De viering van het ,.Auspicato"
jaar.
De g-ecomsitrateieiridie, finisdh- geestdriftig*
tijldsCh'riifiteu der Franiciisoaansahe Dorde Orde,
kannen met pilttdge, sterk baeiiendie Februari
nummers uit.
In een diaairvan „De Tertiaris" vinden we
een soort program ten aamzden van de viering
ran het „Auisipioato" jaar, heit gooiden jaar dei
uitvaardiging van Pans Leo's Derde Orde-ency
cliek..
In diiit program lezen we:
Uitgaven. Br zuiilien een twaolftatt brochure»
en s^vise ^'Uigiscbrdfltein verscihijuen.
rr una. am© afdieedingen worden verzocht
„Auisipioaito" te vieren met een trddnum.
Feestverigadering buiten de Kerk. Deze ver-
ga-dertmig is bedoeld voor tertiarissen en niet-
tertiarissen. Ze wordit geihoudien in September,
de maand van het vemahijiniein der Aiuspieato
encyöluje/k.
Gewesteiijk congres voor jongeren. Er zal
'één congres in het Noorden, één ira *,0» /.„mp,,
van ons land gehouden wonden.
Algemeen nationaal congres. Plaat© en
van diit congres, alsook van het gewestelijk
zal nog bekend gemaakt worden.
Spreekbeurten of praataivo-nden in sociale
vereemdgiegen. Daan-toe zaJl hef Oenitraal Bu
reau zien in verbinding sltelien meit de bestu
ren dier vereendginige-n.
Raidio-neden, Gok de radio moeit in dienst
gesteM wordien van onze heilige zaak.
Studiedagen. Laksch D.O.-le<ven is gewoonlijk
bet gevolg van te weinig inzicht in de D. O.
Daarom zullen wij dit jaar beginnen met D.
O.-studiedagen. Deze duiren een dag of drie en
worden waarsohijnilijik te Weert gehouden.
Stmdhitimlg. Ten slotte zullen wie in dit jubel
jaar het plan uitstippelen van een grootsche en
belangrijke sitdöhitlmg voor die Tertiarissen van
Nederland. De verwerkelijking hamigit af van de
ideale gezindheid dier Nederiandsclie Derde
Orde.
GEEN DRONKEN AUTOBESTUURDERS!
De rechtbank te Groningen D'on-
derdag 'n aannemer, die n toe
stand een auto had bestu"* t u? S"n'
gerend over den weg hij ten
slotte ln een sloot was terec 1 gekomen tot een
boete van 250 •°2Jbew.. *en hechtenis er
ontzegging van h® f don .ijd van
een half jaar-
Protest van den handel.
In hotel Terminus te Utrecht is een vergade
ring gehouden van de vereenigimg van ta.tn-1-
kanten van, en handelaars in kunstmeststof
fen en voederetoffem. Deze bijeenkomst was
belegd in venband met -het feit dat het Crisis-
Comité heeft besloten zwavelzure ammoniak
tegen sterk gereduceerde prijzen te distribuoe-
ren onder de bezitters van kleine landbouwbe
drijven. Dit idee is dien handel natuurlijk sym
pathiek, doch men meent, gezien ook het feit
clat de distributie geschiedt door het Centraal
Bureau en de vier groote Katholieke handels
organisaties, dot de uitvoering dusdanig is.
dat de belangen van den handel in hooge mato
geschaad worden.
De vergadering stond onder leiding van Mr.
R. A. H. Bertels te Amsterdam.
De voorzitter zett6 allereerst den stand van
zaken uiteen en d-eed voorts mededieeldng van
de maatregelen, die reeds van de zijde der V.
K. V. zijn genomen; eenige verzoekschriften
verzonden, en een bezoek gebracht aan bet
Crisis-Comité. Deze vergadering nu is bijeen
geroepen om te be-raadelagen over de vraag,
WSut diO Ka-n «Joon voor d-e boorov
bedrijven, opdat deze heele zaak, niet meer
buiten den honidel omgaat en die kleine boer
niet in de handen van de coöperatie wordt ge
dreven.
Algemeen betreurde men het, dat het Orisis-
Comdté in deze belangrijke zaak den handel
niet heeft gekend.
Tenslotte werd de volgend® motie aangeno
men, die telegrafisch ter kennis vun het Orisis-
Jomlté Is gebracht:
Vergadering Kunistm,e8™a"blaren en Kunst
mest pr od u c e uten leden der y. y dekkende
het grootste die®1 TO'n s tlkat of gebruik acht
getroffen res®11.11? ran de distributie vam Ziwa-
velzure am®011;13, 0'doelmatig, verwacht daar-
van all©1"1®1 ™ls|bniik. Protesteert tegen voor-
bij-gaan van (,on handel. Zij Is bereid tot sa-
me" werking, verzoekt bespreking tot overleg
oio d° 111 te organise-even met medewerking
d0r tot nu toe gebruikelijke organen. Wijst u
op mogelijk noodlottige gevolgen der thans door
u toegepaste methoden.
De Valk naar huis.
De Valk vertrok gisteren om 6.17 uit Batavia
kwam om 9.15 iu Palembang, vertrok vandaar
weder om 9.56 en arriveerde om 14.53 in
Medan
De „Reiger" (uitgaand) vertrok gisteren 8.15
van Marseille en arriveerde om 12.12 te Rome.
dOOT
OLGA HARTLEV.
21.)
Toen dit aanbod kort en krachtig van de hand
was gewezen, achtte ze zich verongelijkt, on
hoffelijk en ondankbaar behandeld; ze nam
een houding aan van een benadeelde, van een
verkeerd begrepen martelares, naaide de
schouders op en gaf stilzwijgend te kennen
dat zij haar bost had gedaan, dat de verant
woordelijkheid voor het fiasco van de politie
eerlijkerwijze haar niet kon worden ten laste
gelegd en dat zij, wat het geval betrof, haar
handen in onschuld waschte.
t Was om je te verbijten, als je met haar
bezig was.
Mogelijk wel, mogelijk niet, was het
eenige antwoord dat bij een rechtstreeksche
vraag uit haar viel te halen.
Als u bedoelt dat u het niet weet, zeg
dat dan, hield de lijkschouwer haar voor.
Ik weet een heeleboei meer dan goed
voor me zou zijn om te zeggen' Ik zie de
menschen door hart en nieren. Ik weet m'n
weetje wel Tja als ik eens ronduit alles ver
telde, wat Ik van jullie weet! Wel, iedereen
zon moeten lachen!
Dat was allemaal bruikbare stol voor de
verslaggevers, die grooter plaats in de zaal
innamen dan officieel voor hen was bedoeld,
en die zich voorzagen van kleine, smerige
boodschappenjongens om haastig blaadjes
met copy weg te brengen; maar net was een
ergernis voor de autoriteiten, die er niets
voor voelden een proef van haar waarzeg
kunst te ensceneeren waar zij het op scheen
toe te leggen. Ze maakte een heel slechten in
druk; ze was sluw, gesepen, gemelijk en
koppig.
Terwtjl de voortzetting van het verhoor
Berd onderbroken voor de lunch, wandelden
Daniel Adolphus en ik samen de zaal uit.
Die vrouw liegt, zei hij.
Dat te ook mijn Indruk, stemde ik in.
Maar in welken graad? Verzwijgt ze de waar
heid, of verzint ze maar wat?
Me dunkt van allebei, zei Daniel Adol
phus. Maar waarom snap ik niet. Ik kan er
niet achter komen, welk spel ze «peelt.
Louter er op belust om naam te maken
waagde ik op te merken. Er zijn menschen
die zich daarop toeleggen.
Stellig; maar is deze vrouw een hun
ner? Ze is beslist erg zenuwachtig over dit
alles. Let maar op haar oogen en haar han
den- Het doet haarzelf heelemaal geen ple
zier, al speelt ze haar rol goed. Ze speelt om
met den moord te worden oelast en waakt er
zorgvuldig voor, geen meineed te begaan.'
Dat lees ik uit haar. Ze is aardig bang, maar
blijkbaar tpch vastbesloten er doorheen te
bijten.
Misschien helpt zij den waren schuldige
merkte lk op
Dat doet ze stellig, antwoordde hij droog.
Maar bewust of onbewust? Houdt ze den
boel voor den gek, of is ze een werktuig? Ea
ais ze een werktuig is, wie gebruikt haar dan!
Als we dat kondén uitvinden, zouden we een
aardig eind zijn opgeschoten
Hier overviel ons Cosmo Welford, die ook
op de zitting wa« geweest. Ik stelde Daniel
Adolphus voor als een vriend van me en ver
telde hem, waarover we discussieerden. Cos
mo Welford luisterde en zei dan:
Ik geloof dat die vrouw eenvoudig liegt,
omdat ze weet dat men haar niet gelooven
zal als ze de waarheid zegt. Kon u de gezichten
niet zien van den lijkschouwer eD van de
jury toen ze plotseling Dtvonden dat men
hun vroeg te gelooven dat een doodgewone
vrouw als deze een waarzegster zou Zijn' die
in verbinding staat met de machten der
duisternis?
Gelooft u zelf dat daar iets van aan is?
vroeg Daniel Adolphus belangstellend.
Cosmo Welford haalde de schouders op.
Ik weet niet wat ik gelooven moet! Ik
weet zelfs niet of ik de verklaring van mün
eigen zintuigen en van mijn eigen geheugen
gelooven kan of dat wel of niet dezelfde vrouw
is die mtj toen ik naar het atelier ging, den
schrik op net lijf joeg. Ik ben haast bereid om
te gelooven dat ze me min of meer behekst
heeft, zoodat mijn geest niet helder genoeg
is om een betrouwbare verklaring tegen haar
af te leggen. Ik onderzoek mijzelf over de
kwestie, tot lk zelf niet meer weet wat ik
er werkelijit van denken moet.
Dat zou ik toch niet doen merkte Da
niel Adolphus hartelijk op. U maakt het er
voor u zelf maar slechter mee. Menschen met
een scheppsnden geest, vooral schrijvers, kun
nen zichzelf gemakkelijk van alles ln het
hoofd halen; en als ze maar eenigszins ver.
moeden dat hun verbeelding en hun geheugen
door elkaar loopen, deugen ze niet meer a'.s
getuigen, ook niet' al zijn ze gewetensvol, om.
dat zij zoo van hun stuk raken, dat zij zich
zelf niet meer vertrouwen en op het eind
nergens meer op zouden kunnen zweren.
Ik weet 't, zei mynheer Welford nederig.
Ik zou mij gelukkiger voelen, als het bewezen
kon worden, dat ze met het atelier en den
moord niets te maken had en dat ik haar
met geen mogelijkheid gezien kan hebben!
Maar ik heb baar reeds eer gezien! Ik ben er
op het oogenblik weer voldoende zeker van.
Maar wanneer ik weer In haar tegenwoordig
heid zal zijn ik voel het nu al zal ik
weer twijfelen en niet in staat zijn om iets
met zekerheid te zeggen.
Onze wegen scheidden - zich hier, daar hij
een taxi aanriep en Danie! Adolphus en ik
ln een restaurant vlakbij gingen lunchen.
Hier ontmoetten we kolonel Dunne, die even
eens bij het verhoor geweest was. We aten aan
dezelfde tafel en bespraken natuurlijk het
geval.
Wat uenkt u er van? vroeg lk. Welford
schijnt te meenen, dat het wel degelijk de
oude vrouw i« en dat zij de getuigen be
hekst; en wy zijn van meening. dat ze een
weerzinweukende oude bedriegster Is, die in
werkelijkheid nJets met het geval heeft uit
te staan en dat de politie op een valsch spoor
ls geleid.
Daar hel ik zelf ook toe over zei kolonel
Dunne;, alleen die rerwenschte oude boeken!
Ze moeten allemaal tegelijk gekocht zijn ln
den tweede-hands winkel op den hoèk van
Ohisholm Straat.
Het bleek dat mijnheer Pyman. het gerim
pelde dikke oude mannetje dat oucie kleel'en
verkocht, gehavende meubelen en ai)'leI'eu
prulleboel, voor enkele centen op een verkoo-
ping ln September een partij o"ds bo""e''
had gekocht en ze in z'n etalage bad ge g
een ervan open, bij een plaat -- ee" p
ding van den duivel dacht mij"1®® 1 11
dat het was, tenminste het wa3 e '°-
ren* en met een staart. vrouw had °ver
die boeken gemopperd, omda n 1 rul in de
godganschelijke wereld ra ze1 en koopen.
Intusschen, hij had maai ze e tig cents gege.
ven voor de heele verzameling en voor ze een
week in do smerige e aüu hadden gelegen,
tusschen derde-hands schoenen, ballons van
geslepen e" ,bundels ■U&edankte kleeren,
had hij het zaakje voor twee gulden 25 ver
kocht; hij herinnerde het zich met voldoening
want hij had z n vrouw haar vet gegeven. Ge
vraagd naar den kooper, kon hy alieen met
zekerheid verklaren, dat het volstrekt geen
oude vrouw was, want het was een jongeman.
Voor zoover hy zicll hftrinnereil kon, droeg
die jongeman een snor en was het verder
„een doodgewone jongeman'Waar hij, mijn
heer Fjman, veel meer belang stelde in de
klein -van het geld van dien jongeman, dan iu.
de kleur van z'11 kleeren, kon hij verder geen
mededeelingen over diens identiteit of over
z n voorkomen verstrekkenzoover hij wist
had hij hem noen tevoren noch daarna gezien.
D'8 twee gulden 25 had hij zonder eenige ba
denking betaald zoodat mijnheer Pyman er
enkel spijt van had, dat hij niet vrijmoediger
geweest was en meer had gevraagd
Kolonel Dunne gaf me een wenk dat hij
me graag even onder vier oogen wilde spre
ken, zoodat lk na de lunch even met hem de
straat opwandelde.
Ik ben bang dat net er voor Saville
slecht uitziet, zei hy.
Ik kan niet inzien dat er ook maar eenig
bewijs tegen hem ie, hield ik staand*.
yv» 8ta6n voor het feit dat de een of
andere jongeman met de oude vrouw ln
verbinding heeft gestaan en dat hij buiten
h«t. ale'jer v'as voor de moord begaan werd
en blijkbaar geeu aUbi kan hewyzen bij
was op het bureau van z'n krant pas om vijf
uur terug, Men moet daar nu eenmaal het
zijne van denken!
I'1 was te verontwaardigd om naar z'n
getheoretiseer te luisteren.
Hij heeft rekenschap gegeven van ai z'n
bewegingen, zei ik ongeduldig.
Maar dat heeft hij juist niet gedaan, zei
kolonel Dunne ernstig. In alle geval ls er
geen bevestiging van zijn verhaal. Hij zegt,
dat hij zoowat een half uur in de Westminster-
kathedraal heel't doorgebracht, maar hoe we
ten we dat? En waarom zou hy daar zoo lang
gebleven zyn, om te beginnen?
Dat is toch stellig heelemaal zijn zaak!
antwoordde ik geprikkeld.
Jawel maar ln dit geval Komt het me
voor, dat het niet meer heelemaal zijn zaak
is! Er kan niemand ontdekt worden die hem
daar zag. De portier is ondervraagd en hij
zegt, dat hij zich niet herinnert dat iemand
heni bizonder is opgev&lleu.
Maar dat is nergens het geval, riep
ik uit.
Waarom zou hij opgevallen moeten zijn?
Giles is een slanke, nette typische jonge En-
gelschman, ir, geen enkel opzicht opvallend.
Eiken middag vindt men de menschen bij do
zijnen ln en om de kathedraal. Wie zou er bi-
zondere aandacht aan hem besteden als hij
daar komt, zoolang hij niemand lastig valt en
zich behoorlijk gedraagt?
Het feit biyft dat we geen alibi voor
hem kunnen bewijzen. Ik neb het geprobeerd
maar blijkbaar ls het niet te doen. 't Is best
mogeiijk dat hij de waarheid vertelt; maar
•t is ook mogelijk van niet.
Hij is èen volkomen betrouwbare jongen;
protesteerde ik.
Nu was het kolonel Dunne's beurt, om on
geduldig te zijn.
Best mogelijk, m'n goede jongen; maar
als iemand een lu6 om z'n hals ziet, is er
eenige verontschuldiging voor een leugen, als
hij denkt dat een leugen hem redden kan.
Maar het ls onzinnig te denken dat
Giles Saville een moordenaar ls! riep lk utt.
Welford heeft het bij het rechte eind, zei
kolonel Dunne. De gemiddelde normale Engel-
sche geest heeft tussch-en zijn ultruBting
geen plaats voor het werkelijke geloof aan
Iets dat. hij voor fantasie noudt. U kunt zich
niet voorstellen dat Saville ale was is in de
handen van een machtige gewetenlooze per
soonlijkheid, die gebruik van hem maakt
tegen zijn wil, misschien zelfs buiten zijn
medeweten
Men leest wel eens van zulke dingen,
gaf ik toe Maar niemand gelooft er aan.
volkomen mijn meening! zei kolonel
Dunne. Niemand! We loochenen alle geeistelijke
krachten, zoolang we het materieel niet ln
kaart-systeem kunnen vastleggen We lijden
aan een geestelijke botheid, die waarschijn
lijk onze beschaving ten gronde zal richten; ze
laat ons onbewaakt, ougewaal-schuwd zelfs ln
het aanschijn van alle machten van het kwaad
en van de vernietiging-
Ik begrijp werkelijk niet waarover u het
hebt, voerde ik hem bedaard tegen.
Neen, natuurlijk begrijpt u het niet,
zei hij. E11 'als ik het u uitleg, zoudt u mij niet
gelooven. Ik hen ln uw oogen een oude kraal,
wien het in z'11 bovenkamer mankeert, omdat
ik in de Oost geweest ben en dingen heb
gezien, die niet in afgepaste kolommen te le
zen Stonden, terwijl u 's morgens uw uitsmij
ter aan het verorberen was De meeste men
schen die je hier tegenkomt gelooven aan
geen dingen, die je niet met een bezem kunt
dmkeeren.
Dat is uw opvoeding, zei ik zwakjes.
Daar heb je het weer! Bijkomstigheden.
Waarom, ü.d en duivel spreekt u van „opvoe
ding" al sol dat de lucht was die we irademeul
Voor de meeste menschen ls ze even
no dzakelijk als de lucht. We verzameleu de
arme kleuters in kudden a.s ze vijf jaar zijn
en proppen ze vol met sommen en algemeens
kennis gedurende negen, tien jaar en dan
laten we ze schieten, waarbij ze deuken dat
ze allee weten. Dat denken ze, in alle geval,
of ze de school vaarwel zeggen met veeciti*
