%im tijd wm
m 1
BEGROOTING VAN BINNENL. ZAKEN
LANDBOUW IN DE EERSTE KAMER.
EN
IM ILL. ion Al 12.5
AARZEL NOOIT
WOENSDAG 9 MAART 1932
CRISIS EN WERKLOOSHEID.
WEDSTRIJD BELGIE—NEDERLAND.
OVERCOMPLETE LANDSDIENAREN.
r. v a. w, t«,;,,Vhnasb.Tir
VERDRONKEN.
KRANKZINNIGE STOORT EEN
H. MIS.
DE INBRAKEN TE ARNHEM.
DE VERGIFTIGINGSZAAK TE
BERGEN.
WIELRIJDER GEVALLEN.
BOERDERIJ AFGEBRAND.
BRAND TE FIJNAART.
Tbt,tot r™ ^d, met koorts-
fWorrit vervolgd,)^ J
Oogenblikkelijke voordeden en
blijvende nadeelen?
MET TE VOORBARIG MET DE
CRITIEK
(Ad. Int.) De senaat begon Dinsdagmiddag
pas om kwart vóór twee, maar een korte
vergadering is bet niet geworden, want de
voorzitter eindigde niet, voordat de begroo
ting van Binnenland sche Zaken en Landbouw
gebeel Vas afgehandeld, en toen wees de klok
reeds half zeven.
De crisis en de werkloosheid vormden het
stramien, waarop de debatten bij deze begroo
ting waren geborduurd.
Er was nagenoeg geen enkele spreker, die
niet een of meer van de volgende ondemver-
pen aanroerde of er zijn rede op baseerde-
steun aan de werkloozen. steun aan den land
bouw en werkverschaffing.
Het was werkelijk een aangename afwisse
ling enkele sprekers ook eens over iets anders
te hooren praten; zelfs de heer Hermans die
zijn traditie getrouw, weer over het optreden
van enkele burgemeesters zijn klaagzangen
aanaief, was eenigszins te genieten. De bur
gervaders van Hasselt en Buurmalsen moesten
het dezen keer ontgelden en ook die van
uren, die te Gorinchem woont ©n maar een
paar maal per week zich in zijn gemeente laat
zien.
Minister Ruys deelde mede, zooals trouwens
reeds in de Memorie van Antwoord was ge-
eohied, dat in dit laatste geval de burge
meester^ aan zijn formeele verplichtingen vol
deed. Wat de andere gevallen betrof herhaal
de de minister, wat hij daarover in het ant-
w>rd op de vragen van den heer van Braam-
beek en in de Memorie van Antwoord reeds
had meegedeeld.
De heeren Polak en Fock hadden op samen
voeging van kleine gemeenten aangedrongen;
eerstgenoemde omdat op die wijze beter voor
het behoud van natuurschoon zou kunnen
worden gezorgd, laatstgenoemde uit een oog
punt van besparing. Aan salarissen van bur
gemeesters, secretarissen enz zou bij flink
doorgevoerde samenvoeging wel 2 millioen
gulden zijn te besparen, zeide hij.
Minister Ruy3 wees er op, dat bij in zijn
eerste ambtsperiode van 1918 tot 1925 de
samenvoeging van wel een 25 26 gemeenten
had bevorderd. Daarna was er een andere
wind gaan waaien en was het begrip „samen
werking". meer op den voorgrond getreden.
En wanneer men nu maar over samenvoeging
kikt, zijn optochten, vergaderingen, artikelen
in de krant enz., alles om tegen samenvoeging
te protesteeren, niet van de lucht.
Ter regeering moet men met alle factoren
rekening houden en dus ook den factor: men
taliteit deT bevolking, niet uit het oog ver
liezen, meende de bewindsman.
Over de werkverschaffing kon de minister
na hetgeen daarover bij de interpellatie-Hiem-
stra in de Tweede Kamer en bij de algemeene
beschouwingen over de Rijksbegrooting in de
Eerste Kamer reeds was gezegd, weinig nieuws
meer vertellen. Met de heeren Polak, de
Bruijn, Nïvard en anderen gevoelde hij de
moeilijkheden en ellende, waarin de werkloo
zen vaak verkeeren. Gaarne zou hij voor hen
doen, wat mogelijk was, maar de regeering
moet daar bij niet uit het oog verliezen, dat
oogenblikkelijke voordeelen wel eens grootere,
blijvende nadeelen tengevolge kunnen hebben,
wanneer niet voldoende met de financieele
draagkracht van het Rijk wordt rekening ge
houden.
Bovendien moeten de uitkeeringen steeds
zoodanig zijn, dat de prikkel blijft bestaan om
arbeid im het particuliere bedrijf te zoeken.
De heeren de Bruijn en Nivard, ofschoon
niet voldaan over de werkverschaffing, zij
hadden beiden op dit punt nog verschillende
desiderata waren toch dankbaar voor het
geen de regeering reeds had gedaan.
Dat is een niet geringe lof voor de regee
ring, zei minister Rruys. Wie mag in dezen
tijd op volkomen bevrediging van zijn verlan
gens hopen Wanneer men „niet geheel onte-
vreden" behoeft te zijn, dan gaat het tegen
woordig wel. Intusschen beloofde de minister
de mogelijkheid van de vervulling van ver
schillende wenschen o.a. wat betreft de door
den heer de Bruyn gevraagde afscheidingen
tussehen de bedden in de barakken bij de
werkverschaffing, te zuilen laten onderzoeken.
Welke nonnen worden aangelegd bij de be
paling van bet Rijkssubsidie voor werkloozen-
steun, had de heer Wibaut gevraagd. We we
ten nu wel, dat het subsidie kan varieeren
van 25 tot 75 pCt. maar hoe wordt de rijks
bijdrage in ieder geval afzonderlijk berekend
De senaat kreeg nu te hooren, dat bij de
bepaling van de bijdrage drie factoren in acht
worden genomen n.l. de financieele toestand
der betrokken gemeente, de omvang van de
werkloosheid en wanneer de gemeente de
werkverschaffing ter hand neemt, ook de
aard en de omvang der werkverschaffing.
Ten slotte kreeg de Kamer nog den zachten
wenk van den minister om met haar critiek
op de regeeringsmaatregelen niet te voorbarig
'te zijn. De Tarwewet moe® ten dezen als
waarschuwend voorbeeld dienen.
Die wet is in de Eerste Kamer aangenomen
met slechts drie stemmen meerderheid, nl. met
23 tegen 20 stemmen. Er was in den senaat
nog al critiek tegen deze wet. En nu de Tarwe
wet eenigen tijd gewerkt heeft en men haar
invloed kan beoordeel en, blijkt, dat de geheele
boerenstand er over het algemeen zeer mee is
ingenomen. Men moet eenig vertrouwen heb
ben in de rageering, die bij het nemen van
maatregelen over meer gegevens beschikt dan
buitenstaanders of belanghebbenden, die de
zaak vaak slechts van één kant kannen be-
zien
Peter Potter zat over z'n boeken gebogen.
„Goeden morgen", wenschte z'n chef." Alles
klaar voor de accountants?"
Peter keek op. „Goedenmorgen" wenschte
hij beieefd terug. „Accountants? O juist; wan
neer denkt u
„Morgen, met de boot van twaalf uur", licht
te z'n chef hem in. „Ik ga ze zelf van de boot
halen."
„Zorg, dat je om half twaalf het geld var.
de bank haalt. Dan kan je klaar zijn, met het
uitbetalen van de loonen, als ze komen."
De heer Hadrop, eenig firmant van de fir
ma Hadrop Co-, knikte z'n kassier Potter
vriendelijk toe. Gewichtig verdween hij in z'n
privé vertrek En Potter begreep, dat zijn
spreekwoordelijk geluk hem definitief den rug
toekeerde; eigenlijk had hij dat al lang ver
moed. Maar nu had hij de zekerheid.
Peter Potter had geen spier vertrokken.
Rustig werkte hij door.
Het jaarlijksche accountantsbezoek. morgen!
Hij, als kassier, zou z'n boeken openleggen
voor hun speurende blikken! Zoo ging bet
immers elk jaar?
Neen! Dit jaar zou Potter voor 'n kleine
afwisseling zorgen.
Morgen kwamen die snuffelaars met de
boot van twaalf uur. En met de boot van
kwart over twaalf, dezelfde boot, waarmede
de anderen zouden aankomen, zou hij met
het geld voor de salarissen en werkloonen
ruim tienduizend gulden verdwenen. En daar
bij een stelletje obligaties.
„Nooit aarzelen. Doen" overwoog Potter
niet kom opdagen, zullen, ze denken, dat ik
er met den wagen vandoor ben! Wat zullen
ze de verschillende wegen in de gaten houden,
Niemand, die op het idee van dien goederen
trein zal komen!"
Toen stapte hij stevig door, met z'n zwaren
koffer. .Langs een stillen weg liep hij naar
den aanlegsteiger.
Inwendig lachte hij om de vermakelijke
situatie. Op weg naar de boot. De boot, die zijn
ontmaskeraars zou aanbrengen! En bijna on
der hun oogen zou hun prooi er van door gaan!
ergemakkelijking van Het grens
verkeer voor automobilisten.
Ook thans is weer voor den op Zondag 20
Maart a.e. te Antwerpen te spelen wedstrijd
België-Nederland op verzoek van de K. N. A.
C. de dienst van de Belgische douanekantoren
Wuestwezel en Putte-Stabroeck zoodanig uit
gebreid, dat een ongestoord grensverkeer mo
gelijk is geworden. Het douanekantoor Putte-
Stabroeck zal op 19 en 20 Maart a s. van 6
tot 22 uur zijn geopend, terwijl het kantoor
nest wezel normaal reeds dag en nacht ge
opend is. Ten overvloede zaJ het personeel op
heide kantoren extra versterkt worden, zoodat
men op beide dagen niet bevreesd behoeft te
zijn, dat men te lang zal worden opgehouden
bij de afwerking der douaneformaliteiten.
Bovendien heeft de K. N. A. C. aan het Ned.
Ministerie van Financiën verzocht de noodige
maatregelen te willen treffen om een vlotte
afdoening van de grensformaliteiten bij terug
komst van de Ned. automobilisten te bevorde
ren. Er zij echter op gewezen dat na g]ui.
tingsuur der kantoren géén Invoer van goe-
^^Sdheden voor de
reis, kan plaats vinden.
BRANDSTICHTING
Te Vlagtwedde is aangehouden de u-jv
een brand woedde. Aanvankelijk dacht
dat deze door een ongeval was ontstaan Th
men heeft thans termen gevonden den ia V
bouwer in arrest te stellen en naar Winsch
ten over te brengen.
Regelen voor vervroegde pensionneering.
BUITENZORG, 7 Maart. (ANETA).
Met betrekking tot de pensionneering van
overcomplete landsdienaren heeft de Regee
ring een rondschrijven verzonden, waarin o.m.
tijdelijk wordt vastgesteld, dat overbodige
landsdienaren ontslagen kunnen worden:
lo. wanneer zij den leeftijd van 55 jaren
hebben bereikt en alsdan recht hebben op ver
minderd pensioen.
2o. wanneer zij recht hebben op een nor
maal pensioen, tenzij de betrokkenen in het
belang van den landsdienst binnen twee jaren
in een andere betrekking kunnen worden ge
plaatst.
Gehuwde landsdienaressen die geen kost-
winster zijn, dienen in aanmerking te worden
gebracht voor ontslag zoodra zij recht hebben
op verminderd pensioen.
Deze nieuwe regelen worden ook toepasse
lijk verklaard op landsdienaren die op wacht
geld zijn gesteld, dan wel met verlof zijn ver
trokken, of aan wie buitenlandsch verlof is
toegekend. Laatstgenoemden zullen echter
eerst ontslagen worden na ommekomst van
het hun verleende verlof.
HOOGER BEROEP.
Naar wij vernemen, heeft mr. K., die 14
dagen geleden door de Alkmaarsche recht
bank wegens verduistering tot 1H jaar gevan
genisstraf werd veroordeeld, bij het Amster-
damsch gerechtshof tegen dit vonnis beroep
aangeteekend.
Het kantoor en de fabrieken van de firma
Hadrop Co. waren in 'n klein stadje op 'n
schiereiland gelegen. Over land duurde het
vier uur, eer men de stad bereikt had. Men
kon echter ook de baai oversteken. Daarom
voer er driemaal daags een veerboot heen en
weer. Dat tochtje duurde maar twintig mi
nuten.
Potter lachte opgewekt.
Als die boot van kwart over twaalf maar
eenmaal vertrokken was. Geen kans, dat ze
hem dan te pakken kregen. De volgende boot
kwam pas om 5 uur!
Rustig smeedde hij zijn plannen De kleinste
bijzonderheden werden zorgvuldig overwogen,
Eindelijk was hij 't met zich zelf eens. Ja,
■hij zag niet in, hoe het op die manier kon
mjslukken. Vóór een uur, morgenmiddag, zou
niemand er eenig vermoeden van hebben. En
dan zou Peter Potter onyindbaar zijn!
Hij kwam nooit vóór één uur aan de fabriek
om de loonen te betalen. Zeker, Hadrop had
hem gezegd dat het uitbetalen morgen een
uur vroeger moest gebeuren. Maar aan de
fabriek wisten ze dat niet. Hij zou zelf de
fabriek even opbellen als hij naar de bank
ging, om te vertellen, dat hij 'n uur vroeger
kwam! Maar dan zou hij maar stilletjes weg
gaan. Ze zouden dus pas informeeren na één
uur. Als Hadrop met z'n vrindjes de accoun
tant op kantoor kwamen.
En dan kon-den ze zooveel Informeeren als
ze wilden, want tien minuten na aankomst
van de boot vertrok er een goederentrein uit
de stad. En daar zou hij gebruik van maken..
Neen, dat was allemaal eenvoudig genoeg.
De hoofdzaak was, dat hij met die boot weg
kwam.
Om kwart voor twaalf, den volgenden dag,
reed Potter In de kantoorauto naar de bank.
Het was 'n oud tweepersoons-wagentje. Naast
hem stond een stevige, leeren koffer, 'n Leege
koffer, die over 'n kwartier gevuld zou zijn.
Werkloon voor Peter Potter.
Vroolijk fluitend zat hij achter 't stuur. Zijn
hersens werkten uitstekend. Zijn houding ver
ried den man van de daad.
In den binnenzak van Potter bevond zich 'n
pak obligaties. Die obligaties bevonden zich om
half twaalf nog in de safe van Hadrop Co.
Om even over half twaalf had hij Jen sleutel
van die safe voor den laatsten keer omge
draaid! De heer Hadrop was 's morgens om
9 uut met de boot naar de stad gegaan. Om
persoonlijk z'n vrienden van den trein te
halen.
Klokslag twaalf uur kwam Potter uit de
bank. Hij plaatste een zwaren leeren koffer in
den wagen. Toen reed hij weg in de richting
van een verlaten kalkgroeve.
Hadrop en z'n dierbare accountants waren
nu al gearriveerd. En gingen heerlijk lunchen
bij z'n voormaligen chef!
Potter stopte. De zware koffer werd op den
grond gezet. Toent duwde hij het wagentje
naar den rand van den diepen put 'n Flinke
duw en het Fordje had z'n laatsten kilometer
gereden. Voorzichtig begon hij toen de sporen
van de banden uit te wlsschen.
Daarna verhuisden de obligaties uit z'n bin-
nenzak naar den zwaren, leeren koffer. „Zie
zoo", zei hij voldaan. „Als ik nu om één uur
Peter Potter lachte hardop. Toen keek hij op
z'n horlogeEn zei 'n leelijk woord. Dertien
minuten over twaalven. Peter begon te hollen.
Die sporen-uitwisscherij had hem langer op
gehouden dan hij gedacht had.
Het was nog bijna 'n kilometer. Als hij die
boot miste! Het angstzweet brak hem uit. Er
kwam geen end aan den weg! Steeds harder
begon hij te rennen.
Nog circa tweehonderd meter. Toen sloeg
er een klok: kwart over twaalven. Nu alleen
dien hoek nog maar om.
En die lamme booten vertrokken altijd pre
cies op tijd!
Floep, daar woei z'n hoed af, nieuw opont
houd met z'n koffer in de rechter, z'n hoed
in de linkerhand stormde Potter den hoek
om.
De boom van den aanlegsteiger was geslo
ten. Hij trok er zich niets van aan. Met 'n
sprong was hij er overheen en vloog hij den
steiger op.
'n Angstkreet ontsnapte hem.
Het was zeventien minuten over twaalf. De
boot was ongeveer 'n meter van den kant. Toen
Peter in dolle vaart over den steiger holde,
speelden wilde gedachten door z'n hoofd. Hij
zag de rechtzaal, hoorde het vonnis, voelde de
grove gevangeniskleren.
En toen handelde hij naar z'n motto: „Nooit
aarzelen!" Met 'n reuzenzwaai vloog de zware
koffer door de lucht. Ronddraaiend kwam het
ding op 't dek van de boot terecht.
Bleek, maar vastberaden, sprong Peter z'n
koffer achterna.
Hij kwam tegen de verschansing terecht.
Wild greep hij zich vast. Bijna verloor hij z'n
evenwicht. Even 'n angstig moment. Toen
sprong hij aan dek te midden van enkele stom
verbaasde passagiers-
Peter zuchtte van verlichting „Hij die aar
zelt, is verloren", zei hij hardop. Glimlachend
keek hij rond.
Dat ben ik niet met je eens klonk het
vlak naast hem". „Zint, eer ge begint zou in
jouw geval heel wat verstandiger geweest
zijn.
Wild keek Potter op. Die stem....
„Meneer Hadrop", hijgde hij.
„Juist Péter, meneer Hadrop, in eigen per
soon. Met m'n twee vrienden, de heeren ac
countants- Er was iets met de machine niet
in orde" Héétte hij den versuften kassier in.
En zoodoende hebben we oponthoud gehad.
Ruim 'n hwartier. We komen daarom veel te
laat aan.
jtomt.., U... aan?" stamelde de nooit
aarzelende.
precies Petertje, de boot is juist, bezig om
aan te leggen En niet om te vertrekken. Zao
ajs ik zei, was er iets niet in orde. Erg be
roerd, dat oponthoud, vond ik eerst Maar nu
Als we straks aan den kant zijn, zal je zeker
wol een verklaring van je vreemde gedrag wil
len geven?"
(NADRUK VERBODEN)
VERDUISTERING VAN OBLIGATIES.
De Haagse he rechtbank deed gisteren uit
spraak in de zaak tegen den directeur der
N.V". Exploitatie Maatschappij „Neptunus", W.
H„ thans gedetineerd, tegen wien door het
O.M- ter zake van verduistering van 2 obli-
gatiën, 1 jaar gevangenisstraf is geëischt.
Verdachte werd overeenkomstig dezen eisch
veroordeeld.
AANRANDER AANGEHOUDEN.
Te Assen is Maandag in arrest gesteld R. H.,
controleur der hoogspanningsnetten te Vries,
verdacht van aanranding van verschillende
vrouwen en meisjes.
Uit het voedingskanaal te Maastricht werd
Maandag-namiddag het lijk opgehaald van een
circa dertig-jarig manspersoon. Dit bleek de
schipper H. H. te zijn, die sinds Januari werd
vermist.
Het lijk is overgebracht naar het Ziekenhuis
Calvariêhoerg.
Tragisch voorval te St. Willibrord.
Zondag is te St. Willibrord onder de plech
tige Hoogmis welke ter gelegenheid van de
plechtige Eerste H. Communie werd opgedra
gen door zekeren M. J. een groote consternatie
veroorzaakt, meldt het „Dbl. van Noord-Bra
bant".
Deze persoon was in den voorlaatsten nacht
plotseling krankzinnig geworden en naar zijn
familie te St. Willibrord gevlucht
Onder de Hoogmis werd de pastoor uit de
kerk geroepen en hij vond voor de pastorie den
krankzinnige op den grond zittend en roepend
dat hij spoedig zou sterven als hij niet ge
holpen werd.
De pastoor stelde hem gerust, door hem te
zeggen dat hij niet zoo gauw zou sterven,
waarop de man overeind vloog, roepend: „Ik
ben genezen. Ik ben genezen".
Hij werd nu naar huis gebracht, doch wiet
te ontvluchten en begaf zioh naar de kerk
waar hij zioh een plaatsje uitzocht op den
drempel van de sacristie-deur.
Toen de pastoor hem wilde naderen, gaf hij
tee-kens hem met rust te laten waaraan Z.Eerw.
gevolg gaf omdat hij vrij kalm was. Na eenige
oogenblikken echter stond hij op en rende als
een bezetene in het priesterkoor heen en weer,
roepende -dat allen voor hem moesten bidden,
daar hij sterven ging. Hij ging het altaar op
en plaatste zich naast kapelaan van Tilburg
die de Hoogmis celebreerde.
Op het naderen van den pastoor rende hij
de kerk in en werd nu door eenige mannen
gegrepen en opnieuw naar huis gebracht.
Echter wist hij weer te ontvluchten en de
kerk binnen te komen, waar hij zich nu op de
tred® van het priesterkoor plaatste. Maar
thans liet hij zich gewil-lig weg leiden.
Verscheidene vrouwen en bruidjes waren de
kerk uitgevlucht, zoodat het geval een heele
consternatie -teweeg had gebracht
Versoheidene kinderen konden van opwinding
en verwarring niet aan hun ouders vertellen
wat er eigenlijk geschied was.
In den nacht is de ongelukkige naar Etten
gevlucht, waar hij werd opge-pakt en per auto
naar Vught werd overgebracht
De groote globe van Jaconus Florentinu»
van Langren (1589), is door het Scheef
vaart-Museum te Amsterdam aangeltocV-
h énige verdachten aangehouden.
In den laatsten tijd werden te Arnhem her
haaldelijk inbraken gepleegd, zonder dat het
de politie mocht gelukken de daders aan te
houden. Thans is de recherche er in geslaagd
eerst één, daarna twee personen te arrestee
ren, die verdacht worden zich aan genoemde
misdrijven schuldig gemaakt te hebben. Zij
werden ter beschikking van de Justitie gesteld.
Beide verdachten zes jaar.
De arronclissementsrechthj.nk te Alkmaar
deed gister uitspraak in de geruchtmakende
zaak tegen I. B., huisvrouw vam J. B., te Ber.
gen (N.-H.) en H. E„ te Alkmaar, aan wie
ten laste was gelegd resp. poging tot moord
op haar echtgenoot en medeplichtigheid aan
deze poging tot moord,
De rechtbank achtte het ten laste gelegde
bewezen en veroordeelde verdachten conform
den eisch ieder tot 6 jaar gevangenisstraf.
Aan de gevolgen bezweken.
Dezer dagen viel de 19-jarige wielrijder A.
ix., dootdat hij tegen een. plotseling den weg
overstekenden jongen aanreed. in die Wilhel-
minastraat te Haarlem met het hoon op de
straat. Hij bekwam een hersenschudding bene
vens een bloeduitstorting in de hersenen. He
denmorgen is de jongen aan de gevolgen van
den val overleden.
Enkele schapen en de geweldige voorraad
vruchten en hooi in het vuur
omgekomen.
Te Horn bij Roermond ontstond Dinsdag
avond vermoedelijk door kortsluiting een uit
gebreide brand op de kapitale boerderij „Kas
kettenhof", bewoond door den pachter J. Veu-
gelaars. De groote stallingen met het rundvee,
schapen en paarden stonden in een oogwenk
in volle vlam. Het gelukte het personeel het
vee grootendeels In de omliggende welden te
jagen. Slechts enkele schapen kwamen in het
vuur om.
Een geweldige voorraad vruchten en hooi
ging verloren.
De auto brandspuit van Roermond verleen
de assistentie en kon het woonhuis nog spa
ren. De inboedel is verzekerd.
Veel vee omgekomen.
Tijdens afwezigheid der bewoners ontstond
brand In de schuur van de boerderij van P- li
in den Ouden Heiningschen Polder, gemeen16
Fijnaart. Pogingen door eenige marechaussee''
uit Willemstad aangewend om het vee 16 re
den moesten opgegeven worden, daar b®' 0O*
den rook reeds half verstikt was. Drie paa'"
den, 5 koeien en eenige varkens kwamen m
het vuur om. De nog resteerende ®°s.b V001 ra
den werden door het vuur ver»ie' benevens
alle landbouwgereedschappen eu -wei Uuigen.
Oorzaak onbekend; een ®n aj er Was ver
zekerd.
VAN DE TRAP GEVALLEN,
Te Hoogkerk is de schilder Tan B., van een
trap gevallen en dood opgenomen.
NOODLOTTIGE AANVARING.
Kindje van een schipper verdronken.
De raad voor de Scheepvaart heeft uitspraak
gedaan in zake de aanvaring van het Pana-
meesche stoomschip „Adriatico" met het zeil
schip ,Pax 1083" op het IJ.
Hoe betreurenswaardig ook het gevolg van
de aanvaring is geweest, waarbij het kindje
van getuige B. is verdronken, 1e de Raad ver
plicht de oorzaak der aanvaring toe te schrij
ven aan verkeerd handelen van dien getuige.
Die schipper toch heeft onvoorzichtig geham
deld, door zijn schip aan dat van zijn schoon
vader vast te maken en door aldus het nauwe,
druk bevaren vaarwater over te steken, zei
lende met ruimen wind, terwijl de manoeuvreer"
baarheid der zeilschepen door dio verbinding
vaarwater bewoog. Door dit oversteken pleegde
B. zelfs een overtreding van het Binnenaan-
varing-areglemeut. Aan de „Adriatico" kan niet
met grond eenig verwijt worden gedaan.
ONTEVREDEN STEUNTREKKER.
Voorzitter van het Burgerl. Armbestuur
te Sittard mishandeld.
Dezer dagen méldde zich zekere D. wonen
de te Stadbroek ten huize van den loco-burge
meester der gemeente Sittard, den heer L.
Keijzers, dl® tevens voorzitter is van het Burg.
Armbestuur. D. was niet tevreden met den
steun iu den VOnri van bonnen. Hij eischte
zelfs, dat het B. A. een boete zou betalen,
welke zijn vrouw wegens venten zonder ver
gunning had opgeloopen.
Eensklaps greep D. den heer K. beet, sloeg
hem met een vuist vlak in het gezicht en wierp
hem tegen den grond. De heer J. Keyzers Jr„
dI® echter de situatie overzag, schoot te hulp
wierp den vechtlustigen steuntrekker de
straat op, waarbij nog een groote ruit van d®
voordeur brak. Op het glasgerinkel kwamen
twee politiemannen af, die D. grepen en op
sloten in een der politiecellen. Tegen D. is
proces-verbaal opgemaakt wegens mishande
ling van den heer K., die een verwonding ia
het gezicht heeft opgeloopen.
WERKVERSCHAFFING TE JIPSING-
HUIZEN.
De centrale werkverschaffing te Jipslng-
huizem Is gister voor ongeveer 2000 werklooze
arbeiders heropend.
Lubiii HJM y-
B9.Ï iw» A «CO 100*4 IOOS1
MWJM 'W* 4 1000 ICrtS ICOHl
:"W 4 48CO 190*4 lOOHl
ïftif - |Ofj B SOP 8 101J4tOllif
a» - im b two ïoisiüiOr
■yr?v< mi a hoo ioi
A 1000 4 «A 'O.A
Vrij naar het Engelscb
van
F. TINDEL.
18).
John, de Miller's hebben met ons afge
daan. Daar hebben ze het op toegelegd. Ik
geloof niet, dat George méér om je geeft, dan
om,... om een do ode kat.
XI.
Een van de leveranciers, dien de Miller's
vriendelijk toegestuurd kregen door hun hulp
vaardige vriendin, Mrs. Lonsdale, bleek nie
mand anders te zijn als de baron.
Niet, dat de heer Robert Castle zich verlaag
de, om persoonlijk waar af te leveren. Zelfs In
zijn wildste oogenblikken ging hij te werk met
redelijke voorzichtigheid, Mr. Stone had dien
bedrijvigen verkooper goed geschetst, toen nij
den baron koelbloedig noemde. Mr. Castle gat
zioh nooit heelemaal aan een onderneming, en
hij deed lijn best, om zich nergens t.e compro
mitteer en. Maar hij had zich geweldig in ,,de
Society van Liverpool" ingewerkt, door in
nauwe relatie te olijven met lieden, die onder,
eaheidene genotmiddelen bij groote hoeveelhe
den tegen scherp ooncurreerende prijzen kon
den leveren. En de baron vond het vanzelfspre
kend, dat hij een kleine pnovlacie voor zijn
riteneten in rekening bracht, als hij die pro.
visie tenminste in klinkende munt, on zonder
getuigen erbij, kon opstrijken.
Zoo werd Mr. Castle tot de familie Miller
toegelaten door de voordeur, terwijl de eigen.
lijke leveranciers het huts binnenkwamen
langs de achterdeur. Mr. Castle's Intrede in den
familiekring, op doe wijze gewaarborgd, was
ten gToote verlichting voor Harry en stemde
bom tot vreugde. De jongeman had zich meer
malen vol twijfel afgevraagd, hoe zijn levens
nut ge vriend door zijn vader en moeder ont-
v..iiBcri zou worden. Thans hadden zijn ouders
?ni ,a 0 verdere (hoofdbreken bespaard, door
zoeken 0 weging kennis met den baron te
ovTTsT' tTT ^boorlijk geïntroduceerd
on- van de Miller's met het
A h' 80 atter' en was voldaan. Het
leek hem allemaal best. Hij zag €en gezin
fTTn TVPtm' en kruiperige
bedeesdheid. Het was duidelijk: dat gezltThad
een leidsman noodlg. Het hoofd van het ge
zin was goedig, en breed van opvatting Mrs"
Miller was vriendelijk, deed zich goed voor en
verlangde bovendien naar nieuwe kennissen
En miss Rose was allerbekoorlijkst, in haar
ongekunstelde beminnelijkheid en met haar
naïeve zucht naar altijd wat nieuws Het had
er allen schijn van, dat zij een makkelijke
prooi zou zijn voor den eersten den besten
man, die als echtgenoot in aanmerking kwam.
De baron had nooit aan trouwen gedacht,
in den gewonen zin van hot woord. Naar ar
me meisjes keek 14j niet om uit beginsel
niet. Naar rijke meisjes daarentegen, van
gpade familie, keek hij met hopeiooze begee-
righeid. Zelfs was hij er verscheidene malen
in geslaagd, na kennismaking oen begin van
genegenheid op te wekken om echter
kort daarop een smadelijke nederlaag te lijden.
Zooals de baron somber aan een van zijn
vrienden toevertrouwde:
Het is allemaal goed praten, een rijk
meisje te trouwen, maar het is zoo gemakke
lijk niet Zulke meisjes praten eens met je
en lachen eens met je en loopen eens met je.
maar als het op trouwen aankomt, dan zijn
al die vervloekte rijke lui een soort gesloten
club De millianimaiiirs trouwen ondier elkaar
en de armoedzaaiers trouwen onder elkaar;
en daar blijft het bij. Een buitenstaander
heeft geen kans, als hij zich tenminste niet
will verkoopen aan een van die oude vrijsters
met een hoop geld; maar dan betaal Je zelf
te duur.
De baron was tamelijk wel een filosoof, op
zijn manier.
De familie Mtiller bood den baron de over.
vJoedigste gelegenheid, die zich ooit had
voorgedaan. Het was een raadsel voor hem,
waar de vetfabrikant opeens zijn rijkdom
vamdtaain gekregen had. Vergeefs had hij Her-
ry op dat punt trachten uit te hooren. Hoe
overdreven spraakzaam Harry overigens ook
was, als hem dat gevraagd werd, werd hij
altijd zoo gesloten als 'n bus. Enfin, het maak
te niet veel verschil, hoewel de baron hot
graag geweten had. Ze haddetn geld en zo
hadden veel geld, dat was in ieder geval dui
delijk.
Mr. Oastle had Rose nog geen tien minu
ien gesproken, of hij was al tot het besluit
gekomen, dat hij haar zou trouwen. Hij
wera niet in het minst vajn dat voornomen
a geschrikt door net feit, dat Rose niet veel
nmieJan k®® oeheen to nemen,
-i Miler had de baron terstond een
o g suoces. Na zijn eerste bezoek reeds
as ane tot do overtuiging gekomen, dat zij
S' T Tmaaltt Tan do ete
mij War '>esohaaid0te mannen van dezen
ÏÏrat wat TLTn b8tw1!' hlJ hle1d zlC:S
wat van Oastle. Zelf zaken.
man, van aanleg en van beroep was hij arg
wanend tegenover alle andere zakenlui tot
dat hij wist, wat zij in hun mars, haddon
en hij zichzelf voldoende gewapend had. Maar
de baron wist, hoo hij met raenschen als Mr
Miller moest omspringen. Hij legde ïün kaar-
ton bloot en spoelde eerlijk om eerlijk. Ten.
minste, hij gaf voor, dat hij dat deed en dat
was precies zoover, als Mr. Miller zelf tegen,
over een vreemde ging.
Allemachtig aardig van u, om aan te ko
men, zei Miller, toen zij elkaar do hand ge
schud baxMiem.
Maar intusschen verwenschte hij den ba
ron en al zijn transactie® hartgrondig.
Nadat hij zich op die maaier tegen zijn zin
met den man had ingelaten, begon George
geweldig te twisten met iedereen in huls, den
reet van dien avond, en nog langen tijd daar-
na- Het was zóó ongewoon, dat de familie
Jiem aanhoorde met begrijpelijke nieuwsgie
righeid. Hij begon met Hax-ry, die ongelukkl
gerwijze de eerste persoon was, die onder zijn
bereik viel. De jongeman luierde in een groe
ten stoel, met zijn boenen over den rand. ter
wijl hij in een numimier van een tijdsclu
las of liever: over de letters heen la®
en luchtigjes de asch van zijn sigaret tikte.
Hij was dm gekleeds jas en zijn fljnleereu
schoenen staken uitdagend in de lucht-, er
plaatse, waar zijn vader heen en w©er iep.
Waar ga je heen? vroeg Mr. Mil er, ter
wijl hij hle.f staan, en met zijn oogen op het
giekleede pak van zijn oudste wee-s.
Een afspraakje, antwoordde Harry, niet
opkijkend van zijn tijdsohrlft.
Ik hob je niet gevraagd, of je een af
spraakje hadt. Ik heb je gevraagd, waar je
hoen ging.
Mrs. Lonsdale en Ross hebben gevraagd,
of Ik mot haar meeging ergens naar toe. Ik
weet zelf nog niet waarheen
Mr. Miller miste zijn dool. De naam Lone,
dale, speciaal Mrs. Lcmdale, was nagenoeg
onschendbaar geworden ln huis. Zij kon geen
kwaad doen. Miller zelf of hij het beken
nen wilde, of niet had den noodigen eer
bied voor dat pittige vrouwtje. Maar hij wilde
nn eenmaal ©en potje vochtten,
z© hebben niet noodig, bromde hij.
Kun je niets beteie doen, dam andere men-
schen achter®® °opetn? in 's hemelsnaam,
wetes toch ®®n ™an' Hairry!
Wat heb i dan gedaan, vader? vroeg
Harry, ®et ongeveinsd verbazing en eenlgs-
Zins gekwetst, terwijl hij overeind ging zitten
en zijn rader aanstaarde. Waarom valt u zoo
op m6 84111
Je lie hi®te gedaan, dat is de kwestie.
Wat voor moeite heb je gedaan, om werk te
krijgenDeuk je, diat 3® kunt romdtrappelen
al© een 1 t'hpaard. eu vam don vetten bod le
ven, en verder niets doen?
Sa morgenochtend Mr. Stone opzoe
ken. vader, ik heb besloten, weer bij Morton
aan het werk te gaan.
O, heb je dat besloten, zoo? De toon van
-111 vader klonk bitter. Nu dan moet je nu
weer wat anders bedenken, waarde heer. Een
Paar dagen geleden heb ik Mr. Stone geopro-
k«n em hij heeft afgedaan met jou. Harry,
we moeten ou® even verstaan daarover. Het
is gedeeltelijk mijn schuld. Ik heb niet met
jou gopraat, zooale ik had moeten doen. Maar
op Stone h-oef Je niet meer te rekenen. Hij
zegt, dat hij zich met Jou niet moer kan be
moeien.
Opeens schoot er een straal van geestdrift
uit zijn oogen. Hij sloeg zich met zijn vuiat
in de hand, dat het klonk.
Harry, ik weet wat! Allemachtig, hoe
ls het mogelijk, dat ik daax niet eerder aan
gedacht heh? Ik heb het! Ik zal probeeren,
of Je bij Mr. Wallis kunt komen en voor hem
kunt reizen. Je zegt, dat je zou kunnen ver
knopen, als je er maar gelegenheid voor hadt.
Nu, hier is een gelegenheid voor Je. Ala oom
John er niet veel voor voelt, om je te beta
len, dan zal ik zeif je salaris betalen, tot Je
je weg gevonden hebt..
O, maar ik z>ou geen vet kunnen ver-
koppen, begon Bairry# met ©en zweem van
verachting In zijn stem.
Je zou geen.Zeg, jongen, wat be
doel je? Ik heb bijna twintig Jaar lang vet
verkocht. Bem jij soms te.Genadige goed
heid, wat denk je dam, dat je bent?
Ik bedoel alleen, dat ik niet geloof, dat
llc er den echten lust voor zou hebben, vader,
zei Harry haastig.
Loop naar don maan met je echten lufit-
Je hebt nergens echten lust voor, zooals je er
niu bij zit- Begin eerst maar eens met ver-
koopen, dam zal de lust wel komen, daar kun
je zeker van zijn. We hoeven er dus niet ver
der over te praten. Oom John zal wel plaata
voor je vinden. Ik zal hem dadelijk opbellen.
Harry sprong als geëlectrieeord van zijn
ötoei ©Pw
Neen, doe dat niet, vader. Tk kan niet
voor oom John gaan verkoop en. Ik.u weet
niet.ik hebheef t moeder dan niete ge.
vegd van.
Waar praat je over? Wat bedoel jet
Ons engagement ls verbroken, vader...,
ik bedoel tussehen Allee em mij. Heeft moedeer
nietT
Mr. Miller staarde zijn zoom aan, zonder t©
kunnen gelooven.
Jij, Jonge gek! barstte hij dan los. Meen
je dat werkelijk? Meen je werkelijk.... Hoe
ie dat gebeurd? Zeg me niet, dat je... Vooa>
uit, voor den dag ermee!
Hij was te veel in de war, dam dat hij op
samenhangende wijze kon spreken.
Ze vond, dat het zoo beter was. We von
den allebei, diat het zoo beter was. En p«r
slot van rekening la het onze eigen zaak,
nietwaar, vader?
Harry zei dat zonder brutale bedoelingen,
maar het prikkelde zijn vader in diens opge
wonden toestand. Hij stak eon krachtigen arm
uit, greep zijn zoon bij zijn kraag, en zette
hein op zijn voetan.
