;.v\.
bvvrtwinkel tot
het moderne WARENHUIS
I
MAANDAG 21 MAART 1932
GELE- EN WITTEBAND-CHAFFEURS
VEROORDEELD.
BEZUINIGING BIJ DE SPOORWEGEN.
VAN EEN VERDWENEN OCEAAN.
VLIEGER
Meer dan 200 processen-verbaal
Vondst van een IJmuider
trawler.
-4C'.
PAPIEREN VAN PARKER CRAMER
OPGEVISCHT.
GEVAARLIJKE BADGELEGENHEID.
BEHOUD VAN NATUUR
MONUMENTEN.
Vergadering van de Vereeniging in
het Koloniaal Instituut.
REGELING BEVOEGDHEID TAND
HEELKUNDIGEN.
DE VLAG UIT DIENSTWONINGEN,
HET DRENTSGHE VERNBEDRIJF.
vreemde kunstenaars in
AMERIKA.
AARDAPPELEN NAAR ZWITSERLAND
houdt den goeden koers
V I
Stopzetting van reizigersverkeer.
Het bericht omtrent een voornemen, dat bij
de directie der Ned. Spoorwegen zou bestaan
om op bepaalde lijnen het passagiersvervoer
geheel of gedeeltelijk stop te zetten is voor het
Tweede Kamerlid van den Heuvel aanleiding
geweest bij den minister van Waterstaat naar
de juistheid daarvan te informeeren
Zoo ja, dan vraagt hij, of de minister bereid
is de uitvoering van dien maatregel uit te
stellen tot er gelegenheid is geweest in de
volksvertegenwoordiging over deze aangele
genheid van gedachten te wisselen.
Naar men ons meldt, zal, ingaande 1 Juli
a.s., de inspectie der Spoorwegen te Zwolle
worden opgeheven, en ten deele bij de inspec
tie Groningen worden gevoegd. Een en ander
Uit bezuinigingsoverwegingen.
"jiy- x v -
In Juli van het vorige jaar is de Amerikaan
scbe vlieger Parker D. Cramer, bij een poging
am over Groenland en IJsland naai Denemar
ken ta vliegen met zijn mecanicien om het
leven gekomen. Geruimen tijd verkeerde men
in het onzekere omtrent hun lot. De eerste
dagen na hun verdwijning hoopte men nog.
dat het toestel op zee zou ronddrijven of op
een der eilanden langs de Noorsohe kust
terecht zou zijn gekomen. Allengs gaf men
deze hoop op en aanvaardde men de zekerheid,
dat de beide mannen om het leven waren ge.
komen, hoewel van het toestel nooit eenig
spoor werd gevonden.
Thans is deze zekerheid nogmaals op droeve
wijize bevestigd. Bij het vissohien in het Noor.
delijke gedeelte van den Atlantisch en Oceaan,
op 29 Februari j.l„, heeft de Nederlandsche
trawler Eendracht" IJm. 13Ó, onder schipper
W. Gravenmaker uit IJmuiden, op 59 gr. 38
sec. N.B., 3 gr. 42 Sec. OL. een pakket opge-
visdht, dat de papieren van den verongeluk,
ten Amerikaansohen piloat parker D. Cramer
bleek te bevatten.
Terstond na zijn thuiskomst heeft schipper
Gravenmaker het pakket den Amerikaanschen
consul-generaal te Amsterdam, den heer Char
les L. Hoover, ter hand doen stellen. Alvo
rens die heer Hoover de papieren Zaterdag
verzond naar het Amerlkaansché Staatsdepar-
tement te Washington, opdat zij van daar
zullen worden doorgestuurd naar de moeder
van den om het leven gekomen vlieger, moch
ten wij een blik werpen in het op vele plaat
sen door het zeewater aangetaste pakket, dat
nog tal van herinneringen bevat aan de koene
poging van de belde mannen om over het
Poolgebied van Groenland van de Nieuwe
naar de Oude wereld te vliegen.
Wellicht het kostbaarste van den Inhoud
althans voor Cramer zelf, die het papier bij
zijn belangrijkste documenten opborg zijn
de stukken van den gedeeltelijk onleesbaar
geworden laatsten brief, dien Cramer, toen hij
startklaar op het gunstige oogenblik om van
Groenland te vertrekken wachtte, van zijn
moeder ontving, en die begint met de woor
den: „Dear Parker, I hope this will reach
you just in time before you start...." Ver
der bevat het pakket eenige stukken van een
sextant met een gradenboog, verschillende
navigatie-kaarten van Groenland, IJsland,
het Noordelijk gedeelte van den Atlantischen
Oceaan en van het Noordpoolgebied. Het
logboek is gedeeltelijk onleesbaar en trou
wens slechts ingevuld tot den achtsten Juli.
Behalve navigatie-tabellen zijn tal van adres
strookjes gevonden, die vermoedelijk van
ontvangen telegrammen afkomstig zijn en
misschien door het zeewater zijn losgeweekt.
Ook een lijst van den geheeien inventaris der
aan boord zijnde instrumenten en goederen
is nog gedeeltelijk leesbaar gebleven, terwijl
het Amerikaanscbe vliegbrevet, dat op 1 April
1930 aan Cramer werd uitgereikt, nog zoo
goed als ongeschonden is.
De Amerikaanscbe consul-generaal, de heer
Hoover, heeft het pakket doorgezonden naar
het Staatsdepartément te Washington, met
een betuiging van zijn dankbaarheid jegens
schipper Gravenmaker, die voor de gevonden
papieren heeft zorg gedragen en ze, na thuis
komst, terstond op zoo correcte wijze heeft
gedeponeerd bij de instantie, waar zij behoor
den.
Water dat blindheid en verlamming
veroorzaakt.
De weinige Europeanen, die in het Rantau
frapatsche wonen,' hebben de gewoonte om
vaak te gaan zwemmen op een onderneming
in Bilah, waar een gunstige badgelegenheid
geschapen is in de Aek Boero, schrijft de Su-
matrapost:
De administrateur dier onderneming ent-
vangt de zwemmers van, elders gaarne en de
badplaats behoort dan ook tot één der weinige
aantrekkelijkheden van hot verre Zuiden.
Een paar maaaieu geleden evenwel, zijn
verschillende personen na in de Aek Boero ge
zwommen te hebben, onwel geworden. Wij ver
namen,dat zes personen na hun bad ziektever
schijnselen vertoonden, veelal zich uitend door
hooge koorts. O.a. had de eehtgenoote van den
controleur van de Aek Kota Batoe daarvan te
lijden. Bij een anderen bader, den boekhouder
van de landschapskas van Laboenan Batoe,
openbaarde de ziekte na het zwemmen zich
evenwel in ernstiger mate. Hij werd langza
merhand blind. Na zich onder medische behan
deling te hebben gesteld, werd achter het oog
vlies een soort gele neerslag geconstateerd, die
waarschijnlijk de blindheid veroorzaakte. Ge
lukkig bleek de blindheid niet ongeneeslijk en
na thans 1V4 maand onder behandeling te zijn
geweest, is de boekhouder er weer geheel van
genezen.
Een bestuursambtenaar, die eveneens ver
scheiden malen in de Aek Boero gezwommen
had, vertoonde kort daarna verlammingsver
schijnselen. Men bracht dit natuurlijk met hot
zwemmen in verband, doch voorloopig heeft
men wetenschappelijk dit verband niet kun
nen nagaan. Een feit is het echter, dat hij zijn
rechterarm thans niet meer kan gebruiken, en
naar Europa is vertrokken, om zich door een
specialiteit te doen behandelen.
Het blad vernam nog, dat de geneesheer®®
naar de meening overhellen, dat men met ziek
teverschijnselen te doen heeft, die op de z.g.
Weilsche ziekte wijzen.
DOOR DE NOORD. EN ZUID-H0LLAND8CHE REDDING-MAAT SCHAPPIJ werden de halfjiaarljjksche oefeningen gehouden?
fotot zien we het in- en uitbrengen der reddingboot -met behulp van een tractor.
onze
Zaterdagmiddag werd in het Koloniaal In
stituut te Amsterdam de jaarvergadering ge
houden van de Vereeniging tot behoud van
Natuurmonumenten in Nederland. In 't jaar
verslag van de Vereeniging wordt gezegd, dat
ondanks de tijdsomstandigheden met voldoe
ning op het afgeloopen vereenigingsjaar kan
teruggezien worden. Het aantal nieuwe leden
bedroeg in 1931732 1430. Aangezien echter
veie leden het lidmaatschap opzegden, bedroeg
de netto aanwinst slechts 20. Het totaal is
thans gestegen tot 12,549, Andere leden ver
hinderden hun contributie, waardoor het
totaal aan contributies 56.980) ƒ180 bij het
vorige jaar achterbleef. De productieve goe
deren brachten minder op dan vorige jaren.
De kas der vereeniging werd gesteund met
enkele legaten en met een nalatenschap, waar-
Van de Vereeniging ruim 50.000 ontving.
Talrijk waren weer de berichten over ver
nietiging of bedreiging van natuurschoon.
Vooral het lot van het fraaie en uitgestrekte
landgoed Junne bij Ommen heeft velen met
zorg vervuld. Dit landgoed is ten slotte in
goede handen gekomen en het behoud hier
van is gewaarborgd.
H.K.H. Prinses Juliana heeft het bescherm-
vrouwschap der Vereeniging in 1931 aan
vaard.
De toestand van de natuurmonumenten gaf
reden tot groote tevredenheid. Verscheidene
monumenten worden in het jaarverslag nog
afzonderlijk behandeld.
Uit de vergadering werd een voorstel ge-
daan, dat het bestuur stelling zou nemen hij
d0 door de gemeente Amsterdam voorgestelde
exploitatie vap Amstelrust als Lunapark. Het
bestuur gal hieraan ten volle zijn goedkeu
ring.
Ten aanzien van het uitsteken van andere
dan naitionale vlaggen uit dienstwoningen,
heeft de regeering het volgende besloten, meldt
de „Standaard":
De ambtenaar-bewoner aal zich onthouden
van het uitsteken of hljschen van andere dan
nationale (cq. met oranjewimpel) of oranje
vlaggen; evenmin zal uit het uiterlijk aanzien
van zijn dienstwoning of van het daarbij be-
hoorende erf van de politieke gezindheid van
hem of zijn huisgenooten mogen blijken.
HET TH. VAN WELDEREN RENGERS-
FONDS
Naar ons wordt medegedeeld is aan dit fonds
door den heer Tb. van. Weideren Baron Rengers
vroeger te Oenkerk, thans te 's Gravenhage
woonachtig, de volgende bestemming gegeven;
het bevorderen van de volkswelvaart in Fries
land in den meest uitgebreiden zin Bij voor.
keur komt in aanmerking het onderzoek van
de factoren, die de welvaart in het gewest bef
heerschen en van de middelen, die haar blijvend
kunnen bevorderen.
Het totaal bedrag, dat door het Huldigings-
Comité werd afgedragen aan het Bestuur de*
Sichting was groot 25.566.56.
VLAG EN INSIGNES VAN DEN
R. K. VREDESBOND.
De R. K. Vredesbond in Nederland heeft,
om het vredesideaal voor oogen te houden,
over ons land de voorjaarsvredeebloemen ge
strooid in den vorm van kleurige vlaggetjes
en smaakvolle insignes. Vlaggen en wimpel#
toonen een veld in de Pauselijke kleur, waar
op een wit kruis (kleur des vredesi, waarin
in Maria-blauw de woorden „Pax". Ook de in
signes hebben geel veld, wit kruis en blauwe
Pax-letters. Ze zijn voor heeren in speld- en
voor dames in broche-vorm verkrijgbaar. Ook
zijn er mooie vredeswimpels voor motor, auto
en.... huis!
Het actie-secretariaat van den R. K. Vre
desbond vertrouwt, dat de Katholieke vredes-
vrienden van vlaggen en insignes een druk
gebruik zullen maken.
Een verbod voor het optreden van
instrumentalisten.
Het aanvullend invoerrecht
ingetrokken.
De directie van den Landbouw deelt mede,
dat blijkens bericht van H. Ms. Gezant te Bern,
het Zwit&ersch aanvullend invoerrecht op
aardappelen bedragende fr. 2 per 100 K.G.
met Ingang van 20 Maart is ingetrokken.
Reuter seint ons uit Washington
De door president Hoover onderteekende wet,
die bepaalde kunstenaars het optreden in de
Vereenigde Staten verbiedt, houdt geen ver
bod in voor buitenlandsche acteurs, maar be
treft enkel vreemde musici, die een instrument
bespelen. Een voorstel inzake de tooneelspe-
lers is door het Congres nog niet aangenomen
PLAATST REGELMATIG
UW KABOUTERTJE!
wij alleen maar feiten, die wijzen op alweer
een nieuwe richting in het grootzakenbedrijf,
welke toch weer verschilt van het warenhuis-
wezen.
Francis Ambrière constateert in zijn enquête
over de moderne groote verkoop- en warenhui-
zijn, dat zij hun eerste bedoeling hebben ver
loren om vooral goedkoop te verkoopen. Hun
artikelen vragen eenzelfden prijs als die bij den
kleinen winkelier, omdat de oude rivaliteit niet
meer bestaat.
Maar de Fransehe warenhuizen beginnen een
gevaarlijken weg in te slaan. Evenals een goed
voorbeeld een goed doet ook een kwaad voor
beeld een kwaad volgen.
De behoefte en verlokking worden te ver
gedreven, en misschien onder invloed van meer
concurrentie en crisis, gaat men thans over tot
verkoop op crediet en afbetaling.
Ook hier te lande kent men dit euvel, hetzij
dan ook op beperkte schaal, maar het kwaad
werkt verlokkelijk.
Voor den kooper is het systeem funest, want
hij wordt als een slaaf, die werken en verdie
nen moet voor zijn meester. De vreugd* van
het bezit verkwijnt, en de last van te betalen
blijft. Straks komen werkloosheid en ziekte,
de kooper ziet geen uitkomst meer, en zijn be
zit wordt afgenomen.
Anderzijds is ook de verkoop» niet gelukkig,
want hij is als een bankier, die een voorschot
geeft, maar ook zijn rente moet berekenen.
Maar hij riskeert ook zijn kapitaal, zijn cliënten
kunnen ten achter blijven en niet meer aan
hun verplichtingen voldoen. Dan moet hij
zijn verliezen dekken en op anderen verhalen,
en de verstandige, gezonde kooper wordt de
dupe, omdat de prijzen omhoog gaan.
En, als het groote verkoop- en warenhuis zijn
eerste en voornaamste beginselen loslaat van
billijke prijzen en contant betalen, dan verliest
het voor een groot deel zijn reden van bestaan.
En dan behoeft de reëel*, gezond* en ver
standige klelnwinkelier nog niet aan zijn be
staan en toekomst te wanhopen.
Het leven is toch een „KrelsUuf,
P. HYACINTH HERMANS.
..Als collectieve vorm van nieuwe handel en
bedrijf", constateert Francis Ambrière, „staan
de moderne verkoop- en warenhuizen tegenover
de kleinere buurtwinkels als een imposante
goederentrein tegenover den ouderwetschen
draagstoel. Het ontstaan van de spoorwegen
heeft het diligencewezen overbodig gemaakt,
de moderne Oceansteainer het beurtschip. Dit
is de eeuwige wet van het leven, 't Mag verzet
en afkeer wekken, het leven en de evolutie
gaan hun weg".
De warenhuis-employé, meende men, kon
nooit zijn eigen haas worden, zelf patroon.
Maar diezelfde employé vindt in het waren-
huls zijn vaste betrekking, draagt geen enkel
risico, kent geen slapelooze nachten uit zorg
over de straks aangeboden wissels, die moeten
worden voldaan. Door activiteit en ambitie kan
hij ook hooger op klimmen, zelfs tot de hoog
ste sport; de kansen van het leven wezen 't uit.
Verzet en verweer zijn vruchteloos gebleken,
het groote moderne verkoopbuis bestaat, en er
komen dagelijks meer bij.
Heeft het kleinbedrijf dan absoluut opge
daan
Men zou 't moeilijk kunnen erkennen, als
men het leven ziet in de groote wereldsteden,
waar toch het groote verkoop- en warenhuis
zijn oorsprong en zijn glorie vond.
„Maar het kleinbedrijf en zakenleven", con
stateert Ambrière, „heeft zich ook de lessen
der praktijk ter harte genomen. Het heeft een
radicale hervorming ondergaan. Het is eveneens
bekeerd tot de gezonde princiepen van vader
Boucicaut van de „Bon Marché". Het verkoopt
nu ook tegen vaste prijzen, qtaat vrij entrée
toe, houdt ook zijn speciale verkoopdagen, op
ruimingen, restanten-uitverkoopen. Het' heeft'
de waarde en de kracht erkend van een goede
en handige publiciteit, het draagt meer zorg
voor zijn etalage".
Het heeft ook al meer zijn centrale of ge
combineerde inkoopfederaties.
Men zal zich herinneren, dat de Jonggestor
ven Rotterdamsche schrijver Willem Schiir-
mann, zelf uit 'n koopmansgezin indertijd in zijn
sueeesstuk „de Vioiiera" het probleem stelde
van het groote moderne verkoophuis, dat met
zijn praal en glans den kleinen onaanzienlijkeu
overbuur, den buurtwinke:, dood drukt*.
Een idee, gebouwd op een zelfde probleem,
dat Emile Zola al stelde in zijn „Boabeur des
Dames".
„Wandel thans", houdt Ambrière ons voor,
„in de omgeving van de Galeries Lafayette,
Printemps en het Louvre te Parijs, en gij ziet
er overal kleine, maar exquise winkelzaken In
modes, lingerie, schoenen, luxe-artikelen."
Hoe komt dit
Dit komt, omdat door zijn groote publiciteit,
zijn fascineerenden en suggestie ven naam, het
groote moderne verkoop- en warenhuis een
ontelbare clientèle aantrekt. De kleinere zaken
profiteeren van dezen glans en roep door zich
juist in deze druk bezochte buurten te vestigen.
Op de duizenden en nogmaals duizenden da-
gelij'ksche bezoekers van deze warenhuizen zul
len zij er misschien eenige honderden onder
scheppen, die zij hun eigen deur binnenlokken.
En zij leven welvarend op kosten van hun
grooten en machtigen buurman."
Daarbij komt, en ook dit is zeer merkwaardig
om even te constateeren, dat in de laatste jaren
de groote warenhuizen ook al weer concurrentie
gaan krijgen. De snelle evolutie van het leven
staat niet stil, en heeft ook met het moderne
warenhuis nog niet baar laatste woord ge
sproken.
Ook hier te lande, waar het warenhuis nog
amper geboren is, kan men alweer het feit con
stateeren, dat de nieuwste richting gaat in de
lijn van het specioHteiti-verkoophuis.
Het speciaal verkoophuls baant zich al weer
een weg. het verkoophuls, niet van duizend en
één artikelen, maar het speciaalhuis van één
soort artikel, maar dkt dan in een sorteering en
overvloed, welke het beste en modernste waren
huis toch niet kan bieden.
Als men ziet, dat in ons eigen klein land,
dat toch vroeger altijd achteraan heette te ko
men, aan een en denzelfden verkeersweg in
den Haag naast „de Bijenkorf", een grootsch
paleis voor speciale heerenkleeding opende als
dat van Peek en Cloppenburg, en tegelijkertijd
een speciaalhuis in dames- en heerenoonfectie
als dat van O. en A„ dat zich mag aandienen
als het grootste speciaalhuis op dit gebied in
Europa, en wij zien daarnaast ook tegelijker
tijd de vestiging van de nieuwe speciaalhuizen
alleen van levensmiddelen, dan constateer*»»
v
