DE LANDBOUW CRISIS
IN SOVJET-RUSLAND.
rjrrr^«ss?-
STRESEMANNS MEMOIRES
Uit de nagelaten geschriften van
den grooten staatsman
DONDERDAG 24 MAART 1932
HET PASSIESPEL VAN OBER-
AMMERGAU
J
de vrouw en de politiek.
DESORGANISATIE VAN
KOLCHOZEN.
DE
T«w£ mWb»»" W
DE VERBANNING DER SPAANSCHE
JESUIETEN.
PATER HENDRICHS' GOUDEN FEEST.
BENOEMINGEN.
DE H." BLOEDPROCESSIE TE BRUGGE
BISSCHOPSWIJDING DOOR KARD.
VAN ROSSUM.
BROEDERS O- L. VR. VAN ZEVEN
SMARTEN.
PERE LHANDE VOOR DEN K. R. O.
NATIONAAL CRISISCOMITE.
AAN DE GEVOLGEN OVERLEDEN.
tegen de gelijkstelling
VAN MAN EN VROUW,
De vraag, welke de belangrijkste factor
is voor het welslagen van het vijf-jaren
plan: de ontwikkeling der industrie of de
uitbreiding van den landbouw, is herhaalde
raaien soowel in als buiten Rusland, het
voorwerp geweest van menigvuldige dis
cussies.
Als men de kwestie oppervlakkig be
schouwt, is raen geneigd te veronderstellen,
dat de nijverheid bij den opbouw eener
socialistische maatschappij het essentieel
element vertegenwoordigt, dat over het al
dan niet mislukken van de „pjatiljetka
beslissen zal.
Zoo hebben de Sovjets het vraagstuk
voorgesteld, zoo hebben de meeste buiten-
landsche bezoekers het gezien: en ook de
pers van alle richtingen bleek over het
algemeen deze meening toegedaan.
De eerste, die deze gangbare voorstelling
bestreed, is Kautsfey geweest, de sociaal
reformist of „renegaat-Marxist zooals hij
door Lenin werd gescholden.
Deze felle tegenstander van het Commu
nisme heeft in zijn boek „Het Bolsjewisme
in het slop" meedoogenloos den vinger ge
legd op de wonde plek in het Russisch
staatsbestuur.
In een beschouwing over* de „voorwaar
den voor het grootbedrijf in den Russischen
landbouw" (blz. 36 e.v.) zet hij uiteen, dat
Bonder de medewerking der boeren de in
dustrialisatie onmogelijk is, en dat agra
rische socialisatie afstuit op een algeheel
gemis van de noodige hulpmiddelen en
vooral van „een voldoend aantal geschoolde
leidende krachten".
„Doch voor alles", zoo vervolgt hij, „be
hoort men te kunnen beschikken over een
■wei-ontwikkelde klasse van boeren en land
arbeiders".
En juist deze allerbelangrijkste produc
tie-factor: geschikte menschen, ontbreekt
ten eenema/le: „De Sovjet Republiek heeft
het grootste tleel der ontwikkelden het
land uitgejaagd, de rest gedemoraliseerd en
gedegradeerd, het jonge geslacht meer ge
dresseerd met communistische frasen, dan
toegerust met vakwetenschap en bovendien
den vakman, „spet" gescholden, zoozeer
Van gezag en vrijheid van beweging be
roofd, dat hij weinig of niets kan uitrichten
met de beperkte middelen, die hem ter
beschikking staan".
En na eenige krasse voorbeelden uit de
praktijk volgt de conclusie: „De poging om
bij een in hooge mate achterlijke bevolking,
a oor «iiddel van een gecentraliseerde,
burea-ucratigptje terreur, een socialistische
Productie*^
in te voeren, die beter is
dan de kapitalilStische> was reeds bij voor
baat bestem(1 ora möt een bankroet te ein-
a il ^nkroet nadert met een ont
vellende snelheid-.
Het merkWaard.^gte van deze krasse
uiting *ij dag-teekent uit het najaar
!ran J -hoeveelRussisch graan zich in
gr00rfe hoeden op de markten van
,\Vest-Ëur° dër°t> te vertoonen, en toen
de - °^tewiki over ihet wel-
van J^^uniatisch experi-
niaftOA.* -"UX1ISIL13ÜI1 OApei-A-
ment dat het vele
goedgezinden bang te ra—
a jra^de werd.
Thans bW41'' heeftVt®l86smade „rene
gaat" juist ge^t het nade uit tal van
symptomen va m faüliet van
het kolchozen -3 llea.
Alle berichtgevers stemra®h
on bet oogenblik e over
een, dat er op de g i nijpende
graancrisis he®1 ,RePubliek.
hëëracW broo<Ig.br«k.
1,0 Korl" „,lAa\ van waaruit de
Tractors Centrale-) Ver.
eorring met zaadgoed geschiedt, slec>lla
fn de minder gunstig gelegen Cem,.a
eiechts 57% van bet benoodigde kwantum
in voorraad
De kolchozen zelf verklaren geen voorraad
hoegenaamd meer te hebben. Er schijnt in
het najaar zoo scherp gerequireerd te jn
dat de boeren gedwongen werden n den
loop van den winter bet zaaikoren
malen, om er brood van te bakken
Natuurlijk is het mogelijk en zelfs waar
schijnlijk, dat de boeren graan achterhou
den, om in hun eigen nooddruft te voor
zien gedurende de eerstvolgende maanden
tot de volgende oogst binnengehaald zal
zijn.
Maar dit verschijnsel, dat in den distri
butie-tijd ook hier te lande werd waarge
nomen, is een bewijs te meer van het alom
heersohend gebrek.
Dat dit gebrek mede veroorzaakt kan zijn
door het vormen van een „graanfonds" voor
het leger in het Verre Oosten, met het oog
op een mogelijken oorlog met Japan, wordt
van verschillende zijden beweerd: maar
omtrent den omvang van dit fonds weet
niemand iets met zekerheid, daar de Re
geering elke inlichting weigert.
Vast staat alleen het feit van den graan-
nood, die vooral in het uitgestrekte Wolga-
gebied den komenden oogst met mislukking
bedreigt.
En de kolchozen, wier medewerking uiter
aard onontbeerlijk is, doen weinig of niets
om erger te voorkomen.
Dit moge op het eerste gezicht ongeloof
lijk schijnen, het wordt alleszins verklaar
baar, als men de lijdensgeschiedenis der
„kolchosniki" nagaat.
Duizenden en nogmaals duizenden boe
ren zijn tot „vrijwillige" aansluiting bij de
coöperaties geprest door een stortvloed
van bedreigingen en beloften.
Hielden zij vast aan hun eigendom, zoo
hield men hun voor, dan werden, ze „ont-
koelakt d.w.z. van al hun have en vee
beroofd.
Maar traden rij toe, dan wachtte hun een
hemel op aarde. De „kolchosniki" zouden
van alles voorzien worden: zij zouden in
rui! van hun graan geen waardeloos pa
pier, maar schoeisel en kleeding, tfhee, sui
ker en koloniale waren krijgen naar harte
lust. Het Commissariaat (-di. bet Ministerie)
van Landbouw zou, door middel van de
M.T.C., tegen een geringe vergoeding voor
zaaigraan en bodembewerking zorgdragen.
Zij behoefden slechts hun grond af te staan
en mee te helpen bij het zaaien en oogsten:
dan wachtte hun een lui en lekker leventje:
het ideaal van den indolen-ten moesjik
Het ligt voor de hand, dat van al deze
beloften weinig of niets i-s terecht gekomen.
De kolchozen gaven hun graan en de Re
geering gaf een schamele helooning in
geld en een overvloed van bonsBons voor
schoenen en laarzen, bons voor kielen en
broeken, bons voor suiker en thee en wat
dies meer zij. Maar de bons bleken nog
minder waard dan de papieren roebels,
daar de waren zelf uitbleven, deels om-dat
zij niet voorhanden waren, maar hoofd
zakelijk omdat de distributie van wege de
overheid telkens weer spaak liep.
Wie in ons bescheiden landje met zijn
tallooze spoor- en waterwegen de stroeve,
hortende en stootende werking van het
regeeringsd istri-butie-apparaat in den oor
logstijd heeft meegemaakt, wie getuige is
geweest van de knoeierijen en smokkela
rijen, waartoe het overheidsmonopolie aan
leiding gaf, hij zal zidh allerminst verbazen,
dat in het onmetelijke rijk der Sovjets, met
zijn gebrekkige verbindingen en zijn inge
roeste ooi ruptie, de verzorging van de
plattelandsbevolking alles te wenschen over
laat.
Zelfs in den eersten tijd der socialisatie
toen de spoorwegen nog ongeveer normaal
functioneerden en de geestdrift voor het
vijfjarenplan nog gloeide in veler boezem,
was de aanvoer van de benoodigde goe
deren vaak gebrekkig en de verdeeling on
gelijkmatig.
Maar thans nu het beloofde paradijs
terugwijkt in een onbereikbaar verschiet,
nu bij de voedsel- en kleeding-crisis zich
ook nog een vervoer-crisis heeft gevoegd,
thans steekt bet spook van kommer en
ellende den sinisteren kop weer omboog en
grijnst den armen „moesjik" onheilspellend
tegen.
Ten gevolge van de algemeene zei keers-
°ntwrichting, zoo schrijft de Russische mede
werker van het „Algemeen Handelsblad is
toestand op de spoorwegen zeer slecht.
j7e>'al ontstaan „kurken" (opstoppingen).
„r ?*Ün slechts twee lijnen, die meer of mm
werken: n.l. de spoorwegen tus-
ea St. Petersburg en Moskou en de
Het stoffelijk overschot van de muziek-
paedagoge Louise den Hollander, opge
baard in de zaal van haar instituut te
's-Gravenhage.
transsiberlsche lijn naar Wladiwostock. De
Sovjet-regeering doet haar uiterste best om
althans op die spoorwegen het verkeer
gaande te houden, omdat een ontwrichting
op die lijnen het land met lamheid zoa
slaan.
Op de overige Russische spoorwegen
heerschen onbeschrijfelijke toestanden. De
treinen komen steeds uren later aan dan
de dienstregeling voorschrijft. Elke dienst
regeling heeft feitelijk opgehouden te be-
staan: dat de graanaanvoer daardoor geheel
in de war is geloopen, ligt voor de hand.
Zoo verergert de eene kwaal de andere:
het resultaat is een chaos, zooals in het
jaar 1921, toen Lenin noodgedwongen het
roer omwierp en door de N.E.P. aan den
particulieren handel gelegenheid gaf, zijn
sluimerende kracht te ontplooien.
Maar ditmaal wil Stalin dien „kapita-
listisch-en" kant nog niet uit.
Niet in een gr-ootere vrijheid, maar veel
eer in verscherpten dwang zoekt hij het
geneesmiddel voor Rusland's kwalen.
Hoe hij zich dien dwang voorstelt en
waarom het remedie tot mislukking is ge
doemd, zien wij nader in een slotartikel.
Mr. L. S.
Door de R.K. Ver. van administratieve mijn-
beambten in Nederland is aan den President
der Spaansche Republiek het volgende telegram
verzonden:
„De R.K. Vereeniging van Administratieve
Mijnbeambten in Nederland, „St. Callistus",
protesteert met den meesten aandrang bij den
president der Spaansche Republiek, den heer
Niceto Alcala Zamora, te-gen het besluit tot
uitwijzing der Jesuïeten, uitgevaardigd door
zijn minister Albornoz.
Deze wandaden tegen de heilige rechten van
het Geloof, de vrijheid en het eigendom, welke
tot stand kwamen door toedoen eener geheime
macht, welke zeker niet overeenkomstig de
volkswil is, achten wij ongehoord en in strijd
met de geestelijke en souveieine macht van
den Paus".
„Katholiek Venlo",
Dinsdagavond hield de ZeerEerw. pater J,
Mundo S.J. oud-rector van het Jesuietenkloos-
ter „Manresa". nabij Madrid, een spreekbeurt
voor de vereeniging „Katholiek Venio".
De drukbezochte vergadering toonde zeer
veel belangstelling voor het eenvoudige onop
gesmukte verbaal van dezen Spaanschen ban
neling.
Aan het slot der vergadering werd de vol
gen-de protest-motie aangenomen, welke ter
kennis zal worden gebracht van de Spaansche
regeering.
„De Katholieken van Venlo in vergadering
bijeen op 22 Maart 1932, protesteeren tegen het
grove onrecht en den smaad aan Kerk en Paus
en de Spaansche Jesuïeten aangedaan.
Nieuw levenswerk van den
70-jarige.
Den 3en April viert Pater F. Hendrichs S.J.,
de bekeeringsapostel, zijn gouden kloosterfeest
en hij hoopt in den loop der jaren zooveel
vrienden en belangstellenden in zijn werk
te hebben verworven, dat hij met bun hulp
een nieuw ideaal zal kunnen verwezenlijken:
de stichting van hulzen voor bekeerlingen.
In een interview, dat de „Residentiebode"
Dinsdagavond publiceerde, vertelde de aan
staande jubilaris er een en ander over.
Het is feitelijk een werk van nazorg, of lie
ver de kroon daarop. Pasbekeerden moeten
elkaar daar geregeld kunnen ontmoeten en
nieuwe relaties vormen.
Of daaraan dan zulk een groote behoefte be
staat?
„Inderdaad. De menschen düe katholiek
worden moeten dikwijls breken niet alleen met
hun familie, maar ook met hun vrienden, re
laties, enz Ze moeten alles prijs geven en vin
den dikwijls weinig of niets terug Want op
dit gebied krijgen we heel weinig medewerking
van de katholieken, om niet te spreken van
tegenwerking. In tal van kath. kringen worden
deze menschen spottend genoemd: omgekeerde
zak, of laatdunkend wordt gesproken van dat
ieder maar moet blijven wat bij is".
Dagelijks doe ik op dit gebied treurige
ervaringen op. Ik heb opdit oogenblik het
geval van een vrouw te Rotterdam, die met
haar 15-jarig kind katholiek wilde worden
Deze dame woonde met haar kind op Zondag
een H. Mis bij en onmiddellijk was er een
katholiek, die den niet-katholieken echtgenoot
Waarschuwde of hij wel wist, dat zijn vrouw
en kind in de kath. kerk kwamen Ik heb
dezen katholiek 'n brief geschreven om hem
het verkeerde van zulk een handelwijze eens
onder de oogen te brengen.
Deze mentaliteit komt m.i. voor, omdat vele
katholieken zich 't gevoelsleven niet in kunnen
denken dat zich afspeelt, vooral bij jonge men
schen. Wij katholieken hebben het geloof ca
deau gekregen en wij kunnen ons dan moeilijk
een denkbeeld vormen van wat er omgaat bij
personen, die eindelijk na zoeken en tasten
hun ziel in evenwicht zien in de ware Kerk
van Christus. Vandaar deze licht verklaarbare,
maar het bekeeringswerk zoo sterk remmende
achterdocht.
Ik heb het herhaaldelijk ondervonden hoe
cursisten, prachtige kerels en uitstekende
katholieken, wanneer ze steun komen zoeken
bij hun nieuwe geloofsgenooten, ontvangen
worden met de woorden: „Was maar gebleven
waar je was'
Door eigen familie en kennissen worden ze
uitgeworpen herhaaldelijk gebroodroofd en bij
katholieken worden ze niet ontvangen.
Om aan dezen toestand een einde te maken
moet mijn huis er komen. Door miduel van dit
huis, vinden deze menschen een aanknoopings-
punt tot de katholieken terwijl de cursisten
elkander hier weer ontmoeten.
Zij staan dan niet meer zoo geïsoleerd, ze
hebben althans een dak boven het hoofd.
Vooral voor jonge menschen is dit een groot
voordeel. Herhaaldelijk komt het voor, dat
wanneer een kath. jongen met een niet-kath.
meisje gaat en dit meisje wordt Roomsch, ze
in het ouderlijk huis bijna niet meer geduld
worden. Ze kunnen toch ook niet altijd op
straat blijven of in een café achter de groene
gordijntjes gaan zitten.
Ook voor deze personen zal een dergelijk
huis een zegen zijn".
En Pater Hendrichs hoopt nu, dat de feest
gave op zijn jubileum, welke daarvoor geheel
zal worden gebruikt, hem in staat zal stellen
althans in den Haag te beginnen met een
dergelijk huis.
Voor later staan dan nog plannen voor zulke
huizen in Rotterdam, Amsterdam, Utrecht,
Arnhem, Haarlem, Leiden enz. op het program.
Een mooi Initiatief, dat sympathie en steun
verdient.
PATER THOMAS ESSER O.C.R. f
In het Trappistenkloositer Uelingsheide u
Tegelen is in den ouderdom van 50 jaar over
leden de Z.Eerw. Pater Thomas ESser, geboor
tig uit Miinchen-Gladbach.
te
I
PATERS MINDERBROEDERS.
Nieuw Missiegebied in Britsch Indie.
Door Zijné Eminentie Kardinaal van Ros-
sum, Prefect van de S. Congreg. de Propagan
da Fide, werd aan de Nederlandsche Provin
cie der Minderbroeders een nieuw Missiege
bied toevertrouwd in Britsch-Indië, n.l. Sind
en Baluchistan met hoofdplaats Karachi.
Dit Missiegebied omvat een uitgestrektheid
van 550250 mijlen. Volgens de laatste op
gave heeft dit gebied op een bevolking van
ongeveer 5.000.000 inwoners 7174 Katholie
ken, waarvan het grootste deel, n.l. ongeveer
5000, in de stad Karachi wonen. Vooral in de
steden Karachi en Hyderabad heeft men ge
gronde hoop op voorspoedige uitbreiding van
den katholieken godsdienst.
Benoemingen.
In de vergadering van het Definitorium
van de Nederlandsche Provincie der Minder
broeders, gehouden te Wychen op 21 Maart,
werden gekozen tot Definitor de Z.Eerw. Zeer
geleerde Pater Dr. Cassianus Hentzen en tot
Novicenmeester de Zeereerw. Pater Luciduis
Verschueren, aan wien tevens de leiding der
fraters werd opgedragen. Tot Viearius van 't
klooster Alverna te Wychen werd benoemd
de Zeereerw. Pater TIburtins de Graaf uit 't
klooster te Weert.
Paters Minderbroeders.
Wegens opheffing van de parochie van den
H. Martlnus te Bolsward, die vereenigd werd
met de parochie van St. Franciscus aldaar,
werd op voordracht van den Hoogeerw. Patsr
Provinciaal der Minderbroeders, door Z. H
Exc. den Aartsbisschop van Utrecht, de Zeer
eerw. Pater W. F. van Scheijndel benoemd tot
pastoor te Coevorden en de Weleerw. Pater .1
J. F. II. Eickkolt tot kapelaan te Bolsward S:.
Franciscus, terwijl aan den Zeereerw. Pater A
J. T. Goldenberg eervol ontslag werd verleend
als pastoor te Coevorden.
Op voordracht van den Hoogeerw. Pater
Provinciaal werd door Z. H. Exc. den Bisschop
van Haarlem eervol ontslag verleend aan den
Zeereerw. Pater L. G. Le Róux als pastoor te
Delft H.H. Nicolaas en Gez. en benoemd to*,
pastoor aldaar de Zeereerw. Pater A. J. T.
Goldenberg.
Op voordracht van den Hoogeerw. Pater
Provinciaal werd door Z. H. Exc. den Bisschop
van 's Hertogenbosch benoemd tot pastoor te
Megen de Zeereerw. Pater L. G. Le Roux.
Op 9 Mei a.s.
Het stadsbestuur van Brugge, deelt, in ver
band met verschenen onjuiste srichten, om
trent den datum, waarop de H. Bloedprocessie
dit jaar te Brugge zal uittrekken, mede, dat
de processie, die sedert verleden jaar een groote
hervorming ondergaan heeft en met oen iuis-
terlijken historischen stoet mag vergeleken
worden, werkelijk op 9 Mei a.A. zal plaats heb
ben.
Men meldt ons uit Rome:
Op Zondag 3 April zal kardinaal van Ros-
sum den nieuw benoemden, bisschop van Civi
tavecchia, Mgr. L. Dra-go, tot nog toe secreta
ris-generaal van het pauselijk werk tot be
houd des geloofs, de bisschopswijding toedie
nen.
PASTOOR E. BEUMER.
De zeereerw. pastoor E. Beumer van de St.
Vitusparochie te Bussum, die geoiimen tijd in
de Marlastichting te Haarlem en voordien in
„Maris Stella" te Scheveningen werd verpleegd,
is thans in zijn pastorie teruggekeerd en heeft
zijn werkzaamheden hervat.
DE NIEUWE H. HARTKERK TE BUSSUM.
De derde parochiekerk van Bussum, de kerk
van het H. Hart aan de Keizer Ottostraat, is
thans zoo goed als gereed.
Op 3 Mei e.k. zal zij door Z. H. Exc. mgr.
J. H. G. Jansen, aartsbisschop van Utrecht,
worden geconsacreerd.
NIEUWE KERK TE DOETINCHEM.
Naar wij vernemen, zal nog dit jaar worden
begonnen met den bouw eener nieuwe R. K.
kerk te Doetinchem. De nieuwe kerk zal
komen op de plaats van de tegenwoordige ea
plaats bieden aan circa 1000 personen tegen
300 thans.
Vermoedelijk zal worden begonnen met af
braak van het aangrenzende Zusterhuis er,
bouw van de halve nieuwe kerk, die dan als
noodkerk in g«bruik zal worden genomen,
waarna de tegenwoordige kerk zal worden
gesloopt en verdere afbouw kan volgen.
De alg. Overste der Broeder-congregatie van
O. L. Vrouw van Zeven Smarten (Voorhout)
verzoekt ons mede te deelen 'zulks in af
wijking van een vorig bericht dat het
noviciaat der Congregatie niet wordt ver
plaatst naar het klooster Mater Dolorosa te
Wellerlooi bij Arcen.
ST. ANTONIUS-ORATORIUM,
Naar wij vernemen, zal te Venray van 1017
Juni a.s. een feestweek ter eere van den
H. An-tonius gehouden worden, hij welke ge
legenheid voor het eerst het St. Antonius-
Oratorium zal worden uitgevoerd van Pater
dr. E. Bruning O.F.M., met woorden van
Pater G. Lohuis O.F.M.
HUIZE „ST. AGNES".
De voormalige Kinder- en Vacantie-kolonie
de „Hendrika-stichting" te Egm-ond aan Zee,
is thans in Katholieke handen overgegaan als
de stichting „St. Agnes", toevertrouwd aan de
Eerw. Zusters van de Congregatie der Kleine
Zusters van den H .Joseph, die reeds jaren
met succes de R. K. Vacantie-kolonie „St. Jo
seph" te Egmond aan Zee besturen.
Dinsdag j.b is de kapel en het huis door
den Hoogeerw. Deken E. p. Rengs uit Alk
maar, plechtig ingewijd, en werd de eerste H.
Mis in het gebouw opgedragen.
STUDIO-OPVOERING BIJ DEN K.R.O.
Op Goeden Vrijdag, des aivonds van 810
uur zal de Katholieke Radiio Omroep in de
studio opvoeiren authentieke fragmenten uit
het wereldberoemde Passiespel van Oberam-
mergau.
Deze fragmenten uit spe-1, muziek en zang
zijn zoo gekozen, aait de luisteraars een totaal
indruk van het onvolprezen Passiespel te ge
nieten krijgen en aldus op hoogst merkwaar
dige wijze het geweldigste drama van alle tij
den in den geest zullen kunnen me (lebeleven.
De uitzending geschiedt met bijzondere
machtiging vain het gemeentebestuur van
Oberammergau.
Pastoor Perquln, de voorzitter van den K.
R. O. zal als inleider, als proloog en als ver.
haler optreden.
Muziek en zang zullen woeden verzorgd
door Hubert Cuypers met zijn Schola Cantorum.
Père Lbande, de bekende Parijsche Jesuiet,
die thans hier te lande een retraite geeft voor
het corps diplomatique en de Fransche kolonie
in den Haag, zal Donderdagmorgen van
11.30—12 uur voor den K. R. O. een religieuss
causerie houden, toepasselijk op Witten
Donderdag.
DENKT AAN HET BRANDGEVAAR IN
ONZE BOSSCHEN EN HEIDEVELDEN.
Het Veluwsch Bosch brandweer - comité
schrijft ons o.m.:
Denkt aan ons dringend verzoek: Rookt
niet in bosch of heidevelden, gebruikt geen
primustoestel of ander verwarmingsapparaat
dat ook maar de geringste kans geeft op het
ontstaan van brand.
Werkelijk, het is door de bijzonder droge
voorjaarsmaanden dit jaar zoo bij uitstek
brandgevaarlijk in de natuur, dat alles ver
meden moet worden wat ook maar de herin
nering zou kunnen oproepen aan het jaar
1929, toen door rookers en onvoorzichtigheid
(en mogelijk ook door een enkele kwaadwil
lige) een zoo groot gedeelte van ons natuur
schoon voor goed werd vernield.
Meent niet, dat wanneer het eenigen tijd
geregend heeft, het brandgevaar voorbij is;
de kurkdroge heide en de dorre naalden en
bosebgrond behoeven veel regen voordat het
brandgevaar geweken is.
Vooral wanneer de regenbui na korten tijd
gevolgd wordt door wind, is de heide binnen
enkele uren weer even gevaarlijk als voordat
de eerste druppels vielen.
Gelooft niet dat het zonder reden is dat op
feestdagen, als men voor genoegen buiten
toeft, de boschbeizitter zijn brandtorem laat
bewaken en hij brandwachten geregeld laat
surveilleeren in zijn terrein. Evenmin is het
overdreven voorzorg dat de boschbrand-
weergroepen dan overal op den uitkijk zit
ten.
Wij wenschen iedereen mooi Paasohweer
toe, maarlaa-t men daarvan in de natuur
dan ook op verstandige wijze genieten.
De samenwerkende Gooische brandweren ver
zoeken ons er op wijzen, dat de heide in het
Gooi dit jaar tengevolge van de groote droogte
zeldzaam brandgevaarlijk ós. Bezoekers van
bosch en heide gedurende de a.s. feestdagen
worden daarom uitgenoodigd met vuur uiterst
voorzichtig te zijn en ieder begin van brand
aanstonds te dooven.
Het secretariaat van het Nationaal Crisis»
comité meldt:
In de week van 14 Maart t-/m. 21 Maart
ontving het Nationaal Crisis-comité 28.028.93
aan giften waardoor het totaal stijgt tot
729.415.09.
Door de dagbladen werd tot nu toe ontvan
gen totaal 1 152.628.66.
In geld werd uitgekeerd 2.026.30 In de af-
geloopen week en in totaal 123.797.30.
Daarnaast staan de uitkeeringen uit de Re»
geeringssubsidie voor extra-hulp aan werk-
loozen, n.l. in de vorige week 8.512.10 en in:
totaal 176.174.85.
Het N. C. C. heeft In de afgeloopen week
110 ton eierkolen en 532 dekens uitgedeeld,
COMMUNISTISCH GEWROET IN DE
MIJNSTREEK.
Aan onze mijnen wordt door de communis
ten een pamflet verspreid dat volgens den in
houd een bedrijfskrant van de gezamenlijke
Limburgsche steenkolenmijnen bedoelt te zijn-
Deze „krant", een uitgaaf van „De Tribune"
roept namens de C. P. H. en de R. V, O. de
mijnwerkers op tot staking.
De motorrijder M. nlt Maasland, die Maan
dag met zijn motor aldaar een ernstig ongeluk
had, is Dinsdagavond in het ziekenhuis te
Delft aan de gevolgen overleden.
Crisis na crisis.
Wi! willen de reeks artikelen welke wij in de
afgeloopen weken uit het eerste deel van Stre-
«ikiyvirro f 10 fBt.VATl KoclnG
afgeloopen wexen uil torsie deel van Stre-
eomanns autobiografie gaven, besluiten met een
paar brieven, waaruit de eenvoud en de nobies
ae van zijn karakter duidelijk blijken. De eerste
gedateerd 17 October 1924, is gericht aan miss
Ethel Anderson, te Milwaukee, Wisconsin, en
betreft do vrouw in de politiek. Stresemann
bebcreef
pDy oidus gestgdd* 4® Jjlaats
vrouw i n ie tlmis is, zou ik eerst
aldus "a"1 vvoorden, dat haar plaats
thuis Is. pa de getrouwde vrouw en
moeder eige:al vanzeifsprek©^. Zij zal ter
nauwernood tijd nebben om in het openbare
leven werkzaam daarmee wil echter
niet gezegd zijn dat de vrouw uitsluitend in
den bulselijken knng behoort. Dat kan al niet
door den economiisolien toestand. Eenmaal
gedwongen om ©en beroep te vervullen, moet
de vtouiw volgens neiging en bekwaamheden
haar keuze doen. De politieke arbeid der
vrouw zal hot beste in u'ie gebieden een be
grenzing vinden, die baar in het bijzonder
na—liggen. Sedert de nieuwe rijkegrondwet
wei-ken wij met vrouwen in het parlement
samen. Het Is zeker geen toeval, dat in de
groote vragen der binnen, en buitenlandsche
politiek vrouwen bij ons zelden het woord
nemen, maar dit aan de mannen overlateij
naan-pna juistj ontdftt de ziel der
■vrouw zich meer door bet gevoel laat lelden
dan voor het erkennen van politieke nood
zakelijkheden goed is. Ik aaarzeil echter niet te
verklaren, dat ik tegenover het streven om de
vrouw in haar werk met den man volkomen
gelijk te stellen, aübsoJunt afwijzend sta.
„Er zuilen zeker vrouwen zijn in staat om
Ihet beroep van een man te vervullen. Ala ik
echter bijv. lees, dat ergens in de wereld een
vrouwelijke brandweer is gevormd, dan staat
mij dat tegen. Als gij jin d© natuur rond ziet,
zult gij overal het onderscheid der geslachten
vinden. De natuur echter, die het Goddelijke
irn zidh draagt, gaat niet op toevalligheden af,
maar leert ons hetgeen duizenden jaren ge
so hi eden is en ontwikkeling tot noodizaak heb
ben gemaakt. De man behoort in den strijd des
levens, de vrouw is tot taak gesteld den huiso.
lijken 'haard te behoeden. Er kunnen vrou
wen zijn, die bet beroep van soldaat uitstekend
zouden vervullen, en mannen, die beter in
geen manlijke beroepen werkzaam zouden
zijn. Maar deze uitzonderingen veranderen
niets aan den regel en het zou gelijk staan
mot een omverwerpen van onze gebeele cul
tuur als wij van de vrouw met baar karakter,
haar neiging en aanleg zouden elscihen, dat
zij al het werk zou verrichten, dat voor den
man is weggelegd. Hiermee is niet gezegd,
dat bet manlijke hooger staat dan het vrou
welijke. De taak van beiden is een geheel
andere, en de wederzijdscbe aanvulling van
de natuur en van bet karakter van man en
vrouw heeft tot nu toe tot den vooruitgang
der menschiheid geleid en niet de gelijkstel
ling van belden.
Daarmee wil Ik niet zeggen, dat niet ook
op politiek, gebied voor do vrouw velerlei werk
is weggelegd. Maar de politieke arbeid dèr
vrouw moet zidh in hoofdzaak op cij|tureel
gebied en op het gebied der volkswelvaart
■bewegen. Hier ligt voor de vrouw een onme
telijk arbeidsveld, dat juist luet best niet
baar aanleg overeenkomt. Het geibied der
weldadigheid geeft zooveel arbeidsmogelijk
heden. Hier is de vrouw in de eerste plaats
noodig en kan zij aan volk en vaderland
onschatbare diensten bewijzen. Juist tlhans, nu
de ouMiuneeüe, economische en sociale nood
in de wereld zoo groot is, is vrcAi wenarbeid
ontontbeerlijk".
Stresemann en de ex-kroon
prins.
Op 11 December 1924 schreef Stresemann
aan den exJkroonprins het volgende:
,,Uwe keizerlijk© hoogheid ben ik oprecht
dankbaar voor de zoo vriendelijke en welwil
lende woorden en gezindheid welke uit den
brief van uw keizerlijke hoogheid blijkt. Dat
dit schrijven in het bijzonder den dag her
dacht, waarop de terugkeer van Uw. K. Hf.
naar Duitsohland plaats had, en dat gij de
goedheid hadt mijn aandeel daarin te geden
ken, heeft mij diep getroffen. Het verheugt
mij, dat in den korten tijd van mijn kanseliers
schap, dat zoovele mislukkingen bracht, om
dat het Duitsche volk zich niet van zijn par
tijzucht kon bevrijden, het mij tenminste ge
lukt is in deze kwestie de uiteenloopendste
partij meeningen in één richting te vereenigen.
Daardoor was het mogelijk dat Uw K. H. bij
het betreden van het oude vaderland niet met
de wanklanken van partij-politieke dissonan
ten werd ontvangen, maar dat deze terugkeer
als iuU yauselisgrekends werd gevoeld eg d^t
daardoor* ook die vijandig gestemde interna
tionale reactie kon worden gesust, welke ons
eerst deed vreezen, dat wij met sterke buiten-
landscbe moeilijkheden te rekenen zouden
hebben.
„Intusscken zijn rij wat onze binnenJagd-
sche politiek betreft nog lang niet tot een ge
zonden toestand gekomen- De eene crisis jaagt
de andere na, de eene rijksdagverkiezing volgt
op de andere. Ook de beslissing, die thans is
gevallen, is nog nie't de gewensobte, want alles
is nog onduidelijk, niemand verlangt naar ver
antwoordelijkheid of wil die op zich nemen.
Voor een nauwer contact tusschen de Duitseb-
nationale partij en mijn partij, waarop Uw K.
H. zinspeelt, staat een verstarring der situatie
bij het Centrum in den weg, en de pers in de
groote steden valt mij thans in dezelfde mate
af, als zij vroeger op dikwijls zoo tactlooze
wijze mijn loflied heeft gezongen. Daarbij ver
geet zij volkomen, dat het denkbeeld van een
samengaan der krachten van links, waarvoor
ik met volle bewustzijn in Augustus van het
vorig jaar ben opgekomen, juist door die
krachten werd verhinderd, die niet konden
besluiten uit de bestrijding der communistische
partij die consequenties te trekken, waartoe
wij gemeenschappelijk in het kabinet besloten
waren, maar die uit populariteitsoverweglngen
naar links zich voor haar eigen politiek los
maakten.
,,Uw Keizerlijke Hoogheid spreekt over de
persoonlijke aanvallen waaraan gij op laag
hartige wijze bloot gesteld zijt. Ik begrijp vol
komen de verbittering, welke daarover in Uw
gemoed opkomt. Goethe heeft daarvoor eens
deze prachtige regels gerondea:.
„Ubers Niedertrachtige niemand sich
beklage,
denn es ist das Machtige, was man dir
auch sage."?
,,Het moet wel de menschelijke natuur eigen
zijn, dat zij niets liever wil, dan op den naaste
afgeven, zijn zwakheden zien of zwakheden
en fouten verzinnen. Als ik eens alles zou wil
len verzamelen, dat aan onwaarheden en ver
draaiingen over mijn persoon in de laatste ja
ren is geschreven, dan zou ik wel eens kunnen
gaan twijfelen of ik in mijn werk in het open
bare leven nog wel eenige 'bevrediging zal kun
nen vinden. Tenslotte kan echter ons slecht»
dat raken, wat feitelijk juist is, terwijl in de
gevallen, waarin ons geweten ons vrijspreekt,
ook geen laster, welke dan ook, de innerlijke
rust der ziel kan beïnvloeden. Ik ben overtuigd,
dat Uw K. H. daarin ook troost zal vinden, ten
aanzien van al datgene, wat aan onjuist ge
klets en verdraaiingen U ter oore komt.
„Als ik ln de gelegenheid zou zijn, Uw K. H.
bij" Uw volgend verblijf in 's rijks hoofdstad!
of in Potsdam te zien, zou ik dat zeer toe
juichen. Ik twijfel er niet aan dat, wanneer
dit onderhoud bekend zou worden, zich daar
aan weer dwaze commentaren zullen vastknoo-
pen. Tenslotte gaat het echter niet aan, zich
zijn leven lang te laten beïnvloeden door het
geen gezegd zou kunnen worden door menschen,
die men toch niet tevreden kan stellen. Op deze
wijze mag ik mijn wensch voor een ontmoe
ting in afzienbaren tijd wel tot uiting brea-
gen".
QfAJOKUK VERBODENS j
