DE VLIEGRAMP TE BANGKOK
HET LEDIGE GRAF
ZATERDAG 26 MAART 1932
EEN OUDE MISVATTING.
AANLEIDING EN OORZAAK.
DE PAUSELIJKE ZEGEN VOOR
DE RADIO.
GESCHRIFTEN VAN Z. H. DEN PAUS.
DE SALZBURGER DOMSCHAT.
HET PROTEST TEGEN SPANJE.
HET A. S. EUCH. CONGRES TE
DUBLIN.
HANDELS- EN VESTIGINGSVERDRAG
MET BELGIE.
WINKELSLUITINGSWET.
Indien de Christus niet verrezen
Is, is onze prediking ijdel, dan Is
ook uw geloot tevergeefsch.
Oor XV.14.
Elk jaar weer opnieuw staart de mensch-
heid naar het ledige graf van Jesus.
De hemelsche gtons, die uit de rotsope-
oing naar buiten schoot, is tot op den mor
gen van dezen Daaschdag blijven stralen,
en haar uitweikmg is nog precies dezelfde:
lij blijft de wereld deels verlichten, deels
Verblinden.
Een verlichting, die gepaard gaat met de
vreugde o\er de verrijzenis van den Chris
tus
Een verblinding uit angst en vreeze,
Want de wederopstanding, mag niet gebeurd
Zijn! Over tién zaak zijn allen het eens, dat
n.l. het graf van Christus op de Paaschmor-
gen ledig was. Maar bij het zien in dal
ledige graf splitsen zich ook tevens de mee
ningen.
Wanneer men de vraag gaat stellen: hoe
Is dit graf ledig gekomen? dan loopen de
fintwoorden wel ver uiteen.
Ze zijn tot drie te herleiden,
Vooreerst zijn er, die meenen dat Chris
tus levend uit het graf is gekomen, omdat
hij niet dood was.
Vervolgens lijnrecht daartegenover,
zijn er, die meenen dat Christus wel dood
is geweest en door eigen kracht weer le
vend uit het graf is opgestaan.
De beantwoording van de vraag: hoe
kwam dat graf op den Paaschmorgcn le
dig? is een historisch feit. Maar van dit
antwoord hangt ontzettend veel af.
Paschen is daarom voor ons het eerste in
(de rij der Kerkelijke feesten, omdat het
Christelijk geloof gefundeerd is in Christus
opstanding.
Tornen aan dit feit is niet slechts iet
ondergraven van een dogma, doch tevens
het ondermijnen van het complex onzer
geloofsstellingen.
Wanneer men er in zou kunnen slagen
de zuil van Christus' verrijzenis om te
trekken, dan stort ook daardoor heel de
tempel der Christelijke geloofsleer ineen.
Duidelijker dan Sint Paul us het aan de
inwoners van de stad Rorinthe deed, kan
het wel niet gezegd worden: „Indien Chris
tus niet verrezen is, is onze prediking
Ijdel: dau is OOK uw Selo°f tevergeefsch.
Er doet zich bij het beantwoorden van
yie vraag: boe kwam het graf van Christus
ledig? i6ts eiSenaardigs voor. Want het is
merkwaardig met welk een lichtzinnig
heid en hardnekkigheid de meest wankele
opinie3 door wetenschappelijke menschen
gorden verdedigd, cm maar aan het won
der der verrijzenis te ontkomen. Die hun
wetenschappelijken naam na vele jaren
moeizaam verworven eenvoudig op het
spel zetten uit vrees voor het mirakel.
Christus zou niet gesorven zijn! Hij was
Slechts schijndood en is in het graf weer
bijgekomen om net daarna levend te ver
laten!
pas na vele eeuwen heeft men dat ge
constateerd. De menschen die de kruisi
ging hebben meegemaakt, die op onder
zoek zijn uitgezonden waren in de vaste
overtuiging dat Christus dood was. Zelfs
de meest verbitterde vijanden uit die dagen,
hebben met geen m0gelijkheid de bewerdng
van een schijndood aangedurfd, omdat dit
bedrog te du.derijk z0u zij wapen al.
len overtuigd van het {ejt
waarlijk gestorven was. En indjen er
n0g maar eenige kans gCWeest 70U zijD
dat deze a g®to j e en geheel doorwonde
Man levend geweest zou bij Zijne grafleg
ging, dan z°u e wij/.e van begraven, zoo
als ze toen gebruikelijk was, Zeker zijn dood
beteekend hebben. rn van de andere on
mogelijkheden maar te zwijgen!
De tijdgenouten van Christus zelf hebben
den dood duidelijk geconstateerd. 2ij heb
ben geen zweem van twijfel daarover ge
had, en wanneer zij- °P den Paaschmorgen
voor het ledige graf kornen te staan dan
nemen zij hun toevlucht tot de legende, dat
tijdens den slaap der wachters de leerlin
gen van Christus gekomen zijn om het ge
storven lichaam weg te nemen.
De soldaten. die moesten waken, wor
den hier tot zulke plichtverzakende slapers
gedegradeerd, dat zelfs het afwentelen
van den zwaren verzegelden steen en het
rumoer dat met een en ander i00'1 g°"
paard moet gaan niet gehooiU is!
Deze opinie promoveert de angstige leer"
Ilingen, die s avonds We©r met gesloten
deuren bijeen zijm. 's nachts tevoren eens
klaps tot helden, die onbevreesd voor gewa
pende soldaten bet lichaam Van bun
Meester wegrooven om er een schandelijk
bedrog mee uR t- halen en ia^er voor
de waarheid van dat bedrog" zeifs hlln lP.
vpn op te offeren
Deze opinie maakt ook de slapende wach
ters tot helderzunden die precies weten te
zeggen wat er tijdens hun diepe rust ge.
burd i®
Zij, die zonder eenige beïnvloeding het
ledige graf beschouwen en de vraag hoe dat
graf ledig kwam, willen oplossen zullen
als eenig-redelijke oplossing zien, wat wij
met Paschen vieren, dat Jesus gestorven en
weer verrezen is Het glanzende licht uit
het. heerlijke graf vervult ons daarom elk
jaar weer opnieuw met hoop en vertrouwen
omdat wij de b doffe hebben, met Christus
te zullen verrijzen Er moge dan met Hem
ook *en lijden aan voorafgaan, de kracht
nieuw Paaschfeast, elk opnieuw zien in het
ledige graf zal moed en kracht aan ons
leven geven.
Door het onfeilbare woord van Hem die
sprak: „Ik ben de verrijenis en het Le
ven!"
Het hoogtepunt van Brückners tooneel-
spel, dat momenteel door de voorname
jubilé-opvoering van Cor van der Lugt
Melsert's gezelschap in het centrum der
belangstelling van alle tooneellievenden
sitaat, wordt gevormd door de si-
multaan-scène van de twee kerkdiensten:
een in de St. Paul te Londen, de andere in
de basiliek San Lorenzo te Madrid. Een
tooneelbeeld, zooals men zelden aantreft,
grootsch van conceptie en verzorgd tot in
détails.
Wij hebben er allereerst in gevoeld het
scherp contrast van sfeer en milieu tus-
schen het katholieke en protestantsche
kerkgebouw, al werd dit ook uiteraard voor
wat het katholieke bedehuis betreft enkel
geaccentueei d met den wannen brand van
geschilderde ramen en den gouden glans
van trossen waskaarsen tegenover de van
alle sentiment gespeende verstandelijke so
berheid der Londensche kathedraal - hier
stellig te zeer naar continentaal-protes-
tantsch begrip geheeld waarin de orgel
kast domineert.
De auteur had intusschen met het neven
elkaar stellen van de beide kerkdiensten
meer de bedoeling op een overeenkomstig
verschijnsel te wijzen dan eenige tegenstel
ling te signaleeren. Want hij laat in Lon
den koningin Elisabeth en in Madrid Phi
lips II jn bijna gelijkluidende bewoordin
gen bidden om Gods zegen over de wape
nen, welke beiden tegen elkaar getrokken
hebben; aldus insinueerend natuurlijk de
belachelijke dwaasheid van zulk deernis-
Waardig gedoe. Zie hier een greep uit den
dialoog:
Elisabeth: Heer, geef onzen schepen de
overwinning.
Philips: Heiligste drievuldigheid, laat ons
in Uw naam overwinnen.
Elisabeth: Wij zijn niet uit lichtzinnig
heid in dezen oorlog gegaan, niet uit ver-
averingslust en hebzucht, maar omdat hij
ons opgedrongen is. Gij weet het.
Philips: Heiligste drievuldigheid, Gij weet
dat het geen hebzucht was en overmoed.
Mijn rijk is groot, maar mijn grootste ver
langen en mijn begeerlijkste bezit zou de
pij van een monnik zijn, anders niets. Gij
weet het.
Elisabeth: Gij weet, hoe zeer ik er mij
tegen verzet heb.
Philips: Gij weet, dat ik het slechts voor
U doe.
Elisabeth: Hij wil den oorlog, hij wil ons
in deze duisternis storten.
Philips: Zij wil altijd door verder in de
ontucht van hare ketterij leven.
Niet alleen de argelooze schouwburgbe
zoeker loopt gevaar in deze fuik gevangen
te worden, ook een critisch man als de
hoofdredacteur van „De Avondpost" liet
zich alree verschalken:
Indrukwekkender, sterker en dramatischer
kan het ons niet gezegd worden, hoe Gods
naam misbruikt wordt in en voor den
oorlog en hoe men dit dulvelsch bedrijf
poogt door aanroeping van Zijn Naam te
doen zegevieren en bij heit eigen volk den
indruk te wekken alsof God-zelf aan de
zijde van het eigen land staat. Als Philips
en Elisabeth zitten te smeeken om Gods
steun en pogen hem (Hém!) te overtuigen,
dat zij het goed en eerlijk bedoelen en dat
de oorlog voor Hêm, voor God-zelf wordt
gevoerd, dan gaat een huivering u door de
leden.
Zoo gaat er op leder denkend mensch van
dit bedrijf een machtige werking uit tegen
den oorlog en een versterking van het be
wustzijn, dat men God en oorlog niet in één
adem mag noemen. Want wat in vroeger
eeuw gebeurde, geschiedt nog steeds: ook in
de jaren van den wereldoorlog heeft men
altijd God aangeroepen voor het eigen land
en voor het eigen leger en gedaan, alsof
God, mêt dat leger meestreed, tegen het
andere, volk-
Wij zitten met deze ontboezeming mid
den in een oude misvatting.
Immers, op de keper beschouwd is hier
in het geheel geen sprake van het misbrui
ken van Gods naam; noch schuilt er in het
gelijktijdig gebed der beide rivalen iels min
derwaardigs noch ook iets wat op een be
toog lijkt, dat men God en oorlog niet in één
adem noemen mag.
Voor den objectieven buitenstaander
staat het natuurlijk vast, dat het gebed der
twee staatshoofden niet gelijktijdig ver
hoord kan worden; maar als dit een reden
z°u zijn om er op af te geven, kan men aan
(len gang komen. Men kan ten aanzien van
deza materie enkel te rade gaan bij de
s"bjectievc bedoeling van de beide gekroon
de hoofden en niets belet dat die in elk
opzicht zuiver is, wanneer zij op een voor
heel hun volk zoo gewichtig moment als
het ten strijde trekken tegen een andere
nalie een beroep doen op Gods bijstand.
Wanneer zij ieder voor zich heilig over
tuigd zijn, niet het trekken van het zwaard
Gods glorie te bevordei en in de worsteling
om de belijdenis van het ware geloof,
steekt er toch in dit tegen-elkaar-in-bidden
niets wat onzen lachlust of verontwaardi
ging behoeft te wekken
Tenzij men het motief voor die veront
waardiging dieper zou moeten zoeken; n.l.
in de geesteshouding van den deïst, die
consequent tegenstander moet zijn van elk
gebed.
Wij voelen er geen behoefte aan, het
krijgsbedrijf in bescherming te nemen en
stemmen gaarne met onzen liberalen col
lega in ais bjj zijn lezers noodt mee te wer
ken aan een toekomst waarin de oorlog zal
zijn uitgeroeid maar zooals wij de ge
stelde kwestie bezien, raakt zij ten slotte
slechts zijdelings da moreele waardeering
van den oorlog.
Of men moet ook al wederom ten aanzien
van -dit vraagstuk op het standpunt staan
BaJIi—
DE BEWEENINO TA.N CHRISTUS: een werk ram Meester Hermann Wynrldh dn
alitaarvleugel te Keulen (begin 15e eeuw).
De bestuurder onderhevig aan
een ernstige psychische
inzinking
CONSTRUCTIE VAN 'T NOODLUIK.
Blijkens de reeds vermelde conclusies va,a
de Commissie van Onderzoek, inzake het ver
ongelukken va,n de „Ooievaar" te Bangkok,
beschouwt zij als aanleiding van het omgevai:
1. het aanvangen van dein aanloop met ge
opend noodiluilk;
2. het niet afbreken van den aanloop, nadat
het losmaken na 'het afleggen van een afstand
van 800 b 1000 M. nog steeds niet gelukte,
terwijl voldoende ruimte beschikbaar was om
het vliegtuig, nadat de motoren afgezet zouden
zijn, te laten uitrollen.
De commissie heeft getracht een uitleg te
vinden, voor deze zeer moeilijk te verklaren
feiten en haar is daarbij het volgende bekend
geworden:
Uit verklaringen van personen die, hetgeen
zij wisten, uit betrouwbare bron hadden vee
nomen, heeft de commissie afgeleid, dat de
vliegtuigbestuurder voor het vertrek uit Neder-
landisch-lndië, onidiemheviig was aan een psychi
sche inzinking van eirostigen aard. Dit is be
vestigd door den Ohef van den Vliegmediischen
Dienst te Bandoeng, dlie dat achteraf is te
weten gekomen, en aan wiens oordeel d-e com
missie haar meening heeft getoetst.
De aard vain deze depressie moet blijke-iis
verklaring van genoemden medisohen deskun
dige en ook van den Chef van den Vliegmedi
söhen Dienst van de Luclitvaartafdeeling te
Soesterlberg geacht worden zeer beigunstigenr.
te hebben gewerkt op het nemen van onjuiste
besluiten en wellicht op een minder snel
reageeren door den vliegtuigbestuurder Wiers-
ma bij vertrek uit Bangkok, en maakt volgens
hen de twee onjuiste beoordeelimgen van eet
bekwaam en ervaren vlieger ails Wiersma was.
eeniiigermate aannemelijk.
Daar die oorzaak van bet ongeluk moet heb
ben gelegen in den afwijkenden psyebisohen
toestand van den bestuurder van het Vliegtuig,
heeft de commissie onderzocht, of de organi
satie van de I-C. L. M. voldoende was en is
voor wat betreft:
1. de constructie van het noodllulk en de
instructie van de piloten inzake het gebruis,
daarvan
2. 'het toezicht op de geschiktheid van het
personeel.
Het noodluik.
Ad. 1. Het luik was op verzoek van de vlieg-
tuigbestuiurders ingericht uitsluitend als nood-
luik. Dat ankede bestuurders het luik ook voor
andere do0l|0i'nr:lie'11 gebruikten, wiais zelfs b'j
de directie niiet bekend en moet dan ook be
schouwd warden, als een afwijking van den
normalen gamg van aaken.
Uit getuigenverklaringen o.m. van andere
vliagtuigbestuurdars is de commissie gebleken,
dat de bestuurders in bet algemeen voldoende
bekend waren niet de omstanidjigheid, dat het.
open zijn van het luik, nadeeliigie gevolgen
moet heibben op d® riiegeageusohappen
hoewel velen van hen (evenmin ails verschil
lende andere luchtvaartdeskundftgenniet had
den vermoed, dat de gevolgen zoo ernstig
konden zijn als de proeven na het ongeval
aantoonden en dat zij beseften, dat het
luik gedurende het vliegen gesloten behoort
te zijn.
Aan de K L. M. kan in dezen dan ook geen
tekortkoming worden verweten.
De commissie heeft nagegaan, of de construe
tie van bet luik -bevorderlijk kan zijn geweest
aan het ongeval en of niet het opengaan van
het luik, wanneer de grendel niet gesloten
is, zou kunnen worden voorkomen, door het
luik in plaats van aan de achterzijde, aan di
voorzijde scharnierend te maken, een gedachte,
d-iie van meer dan één zijdie naair voren is
gebracht.
Uit terzake bij deskundigen ingewonnen in
lichtingen is de Commissie gebleken, dat ook
ingeval het luik aan den voorkant scharnie
rend zou zijn geweest, de uitwerking nagenoeg
dezelfde zou zijn geweest, daar het opengaan
van het luik het gevolg ls van onderdruk bo-
ai
Toch zou het naar de meening van do Com
missie aanbeveling verdienen, om naar een be
tere oplossing voor den nooduitgang o v. een
scheurbaan te zoeken, waarbij minder ge
vaar bestaat voor ongewensebt opengaan en on
oordeelkundig gebruik.
Toezicht op de geschikt
heid van het personeel.
Ad 3. De Commissie nam kennis van den, na het
ongeval, door de K. L. M. genomen maatregel,
om de vliegtuigbestuurders vóór de terugreis
in Ned.-Indië door den Vliegmedischen Dienst
te doen keuren.
Aan de hand van de besprekingen, welke de
Oommissie ter zake met een vliegmedischen
deskundige had, is zij tot het oordeel gekomen,
dat tusschentijdsche keuringen in Indië en ook
in Nederland de zekerheid omtrent de ge
schiktheid van de vliegtuigbestuurders
eenigszins verlioogen, althans wanneer de
keuring grondig geschiedt, hetgeen echter voor
dengene, die niet voldoende contact met de
vliegers heeft, bijkans onmogelijk is, doch dat
anderzijds de periodieke zesmaandelijksche keu
ringen, de keuringen in bijzondere omstandig
heden en de verzorging van de vliegers met
het oog op de besmettelijke ziekten, n.l. door
middel van inenting met verschillende sera,
reeds zooveel van hen eischen, dat uitbrei
ding van die maatregelen ais een ernstig be
zwaar moet worden beschouwd, waartegen het
evengenoemde betrekkelijke voordeel niet op
weegt.
Van meer beteekenis zou de Commissie ach
ten een maatregel, waardoor de vliegbestuur-
ders zelf en/of de luchtvaartmaatschappij er
toe worden verplicht, om aan den Vliegmedi
schen Dienst hier te lande of in Nederlandsch-
Indië onmiddellijk kennis te geven van ziekten
van eenige beteekenis, psychische afwijkingen
als neerslachtigheid en bijzondere medische be
handelingen, t.w. inenting enz., opdat de Vlieg-
mediscke Dienst in die gevallen zal kunnen na
gaan, in hoeverre 'n nader onderzoek noodig
is, en of wellicht een tijdelijke schorsing van
de bevoegdheid om te vliegen wenschelijk moet
worden geacht.
De vl'.egmedische deskundige, wiens meening
terzake werd gevraagd, is van oordeel, dat in
het onderhavige geval een keuring op zichzelf
niet noodzakelijkerwijze aan het licht had be
hoeven te brengen, dat de vliegtuigbestuurder
Wiersma in een toestand van ernstige neer
slachtigheid verkeerde.
B1j het onderzoek werd nog naar voren ge
bracht dat de verdeeling van het inkomen van
de K. L. M.-vliegers in vast salaris en vlieg-
gelden, waarbij de laatste het meeste gewicht
in de schaal leggen, een sterken prikkel doet
ontstaan, om, ook hij minder gunstige phy-
sieke gesteldheid, zoolang mogelijk te blijven
vliegen deze prikkel kan een minder gunsti-
gen invloed hebben op de bedoelde verstand
houding tusschen de vliegtuigbestuurders, de
K. L. M. en den Vliegmedischen Dienst.
De Oommissie ziet intusschen in, dat het
hier een regeling betreft, die zeer nauw ver
bonden is aan de bedrijfsvoering der K. L. M.,
waarover zij niet bevoegd is te oordeelen, zoo
dat zij meent te moeten volstaan met de vermel
ding van dit bezwaar.
Lading der vliegtuigen.
Hoewel deze aangelegenheid met het onge
val te Bangkok slechts zeer zijdelings betrok
ken is, heeft de Commissie nagegaan, welke
instructie de K. L. M. heeft gegeven omtrent
het berekenen van de belading, de stuwing van
de lading van vliegtuigen en het berekenen van
den aanloop in omstandigheden, afwijkende van
de als uitgangspunt in de reglementen geno
men normale omstandigheden.
De instructie voor de belading en de stu
wing van de lading bleek voldoende te zijn.
De vliegtuigbestuurders hebben in hun in
structies de middelen om te bepalen, in hoe
verre beneden het maximum toegelaten ge
wicht van het vliegtuig moet worden gebleven
wanneer het vliegtuig moet vertrekken van een
klein terrein bij een atmosferischen toestaud,
die sterk van den standaardatmosfeer afwijkt,
dus b.v. van hooggelegen en tropische vliegvel
den van geringe afmetingen.
Aan de hand van deze gegevens kunnen de
bestuurders in verband met hun ervaring ook
bij grootere luchtvaartterreinen ruwweg schat
ten, welken invloed de atmosferische toestand
op den aanloop zal hebben, waarbij intusschen
van groots beteekenis zijn de toestand van het
tprr-oin en de windsnelheid. Vooral de toestand
Een oordeel van de Poenitentiarie.
Aan de H. Apostolische Poenitentiarie werd
de vraag voorgelegd, of radioluisteraars bij
het vernemen van de formule van den pause
lijken zegen aan de daaraan verbonden afla
ten deelachtig worden, evenals de geloovigen.
die dezen zegen rechtstreeks ontvangen.
Deze vraag werd den 4en Maart j.l. door de
H. Apostolische Poenitentiarie ontkennend
beantwoord.
Zijn historische arheid.
De beide geleerden, Mgr. G. Mercatl, prefect
van, de Vaticaansche bibliotheek en Mgr.
Galbiati, prefect van de „Ambrosia" te Milaan,
hebben in een boek alle historische geschrif
ten van Z. H. Paus Pius XI verzameld, die de
Paus gedurende zijn lange werkzaamheid aan
de „Ambrosia" gepubliceerd heeft.
In het begin van 's Pausen pontificaat
publiceerde de Italiaansche Alpenclub. waar
van Z. H. eerelid is, een zeer bijzonder boek,
waarin de beroemde Alpenbeklimmingen van
Mgr. Ratti nauwkeurig beschreven zijn en
waarin zijn herinneringen en geschriften daar
over vastgelegd zijn. Natuurlijk is het juist
verschenen werk. van veel grooter weten
schappelijk belang.
De H. Vader ontving Mgr. Anicbini, een
bekend historicus, alsmede de twee samen
stellers van het boek, die het Hem in een
luxe-uitvoering overreikten.
Verder werden ook nog exemplaren van het
werk aan den Kardinaal-staatssecretaris over
handigd en aan andere hoogwaardigheids-
bekleeders.
Het optreden van den Domkapitular
Angelberger in deze zaak.
Dank zij de energieke actie van de politie
In Salzburg en de welwillende houding van den
verzamelaar in Amsterdam, die te goeder trouw
de „Eucharistische duif" van een antiquair had
gekocht, zullen de verschillende voorwerpen
van den Salzburger doimschat spoedig weer
bijeengevoegd kunnen worden om aan den
vorst-aartsbisschop en het domkapittel te wor
den teruggegeven. Het z.g. reis-altaartje staat
ook te Amsterdam ter beschikking en nog
andere voorwerpen werden in Salzburg en
München opgespoord. Aldus is de domschat
weer compleet geraakt.
Eenigszins vreemd was de rol van den Dom
kapitular Angelberger in deze aangelegenheid,
die de oude kerkelijke kunstvoorwerpen, waar
voor hij verantwoordelijk was, aan den hande
laar Brettschneider ter beschikking gesteld zon
hebben, naar hij verklaarde om er een hoog
bod op te krijgen. Dit was daarom vreemd,
wijl er bij de kerkelijke autoriteiten geen plan
nen tot verkoop bestonden.
Gemeld werd reeds, dat de Domkapitular
zich naar een psychiatrische kliniek begeven
had. Ook de justitie bemoeide zich met het
geval en zou den uitslag van het psychiatrisch
onderzoek afwachten.
Er is thans echter een getuige opgetreden,
die den Domkapitular reeds grootendeels dé-
chargeert. Het is de antiquiteiten-handelaar
Brettschneider zelf, die heeft toegegeven, dat
hij de naar het buitenland gebrachte voorwer
pen uit den domschat zonder toestemming tot
verkoop en zonder goedkeuring van Domkapi
tular Angelberger heeft uitgevoerd. De voor
werpen zijn door hem geheel alleen in een
personen-auto over de grens gebracht.
Hiermee komt de rol van den Domkapitular
Angelberger dadelijk in een geheel ander licht
te staan, schrijft de „Reickspost".
Sinds de vorige opgave is bij den heer F. v.
d. Borg, Franschestraat 4, Nijmegen, nog be
richt ingekomen van het zenden van protest
telegrammen tegen Spanje door onderstaande
organisaties: Voor Eer en Deugd, afd. vrouwen,
mevr. HoppenbrouwersKessels, Eindhoven
R.K. Vrouwenbond afd. Haarlem, Haarlem;
Comité „Katholiek 's-Gravenhage", Kooien,
Den Haag; R.K. Middenstandsvereeniging afd.
R'dam, Rotterdam; R.K. Handels-Kantoorbed.
afd. R'dam, Rotterdam; Nationale Contactcom
missie van R.K. Jonge Middenstands-vereeni-
gingen Jos. Janssen, Breda; R.K. Kiesvereeni-
eine Zandvoort, Polman, Zandvoort; R.K.
Missiever. St. Franciscus Xaverius, v. Wagen
berg, Den Bosch; St. Claverbond, 15.000 leden.
Keiler, Nijmegen; Centrale Kath. Garde in het
Wesitland in protestvergadering, v. Dijk, Naald
wijk; Technici afd. Eindhoven; Federatie R.K.
Vrouwenbonden, de Quay, Den Haag; Collec
tanten van alle parochies te Haarlem, Stoe-
linga, Haarlem; Jozef-Gezellenvereeniging, Lu-
oassen, Beverwijk: Katholieke Kring, Lotrin
gen, Eindhoven; Drankbestrijders Bisdom Den
Bosch, dr. Verbeek, Oss; R.K. Kiesver. Sittard,
Gelissen, Sittard; R.K. Kiesver., van Waes-
herglievan Poppel, in protestvergadering,
Hulst; R.K. Politiebond Nederland, Leenders,
Nijmegen; Stille Omgang, afd. Rotterdam, v.
d. Vijver, Rotterdam; Zusters, Dames en Hee-
ren Docenten van het R.K. Lyceum voor Meis
jes, Amsterdam; Apolog. Ver. Petrus Canasius,
J. Hoogveld, Nijmegen; R.K. Jongelingen Con
gregatie St. Ignatius, par. West-Zeedijk, J.
Smit, Rotterdam; Protestmeeting te Boedapest,
Graaf Apponyi, Boedapest; „Geloof en Weten
schap", Haarlem; „Katholiek Rotterdam", Kléi-
pool, Rotterdam; Algem. R.K. Ambtenaarsver.,
afd. R'dam, Wilbers, Rotterdam; „Katholiek
Groningen", in protestvergadering, Naukman,
Groningen; R.K. Nederl. Vredesbond, dr.
Andreoli, Den Haag; R.K. Kiesvereeniging te
Velsen, Meijer en Pietkee, Velsen; Ned. R.K.
Ver. v. tech. ambtenaren In Overheidsdienst,
Heerlen; Oud-leerlingen der Jesuieten, in mee
ting bijeen te Rio Janeiro; Katholieken van
Chili, Ricardo Cox Mendez, oud-minister van
Chili.
DE „PATRIS II" TE CAN"Dl A
Het Grieksclie s.s. „Patris II" aan boord
waarvan zich een gezelschap Nederlanders be
vindt, ls gisteren te Candia aangekomen.
van het terrein maakt het mogelijk, om hier
omtrent in cijfers uitgedrukte instructies te
geven.
Naar het oordeel van de Commissie kan de
instructie van de K. L. M.-vliegers ook op dit
punt voldoende worden geacht.
Tenslotte wenscht de Oommissie, hoewel deze
omstandigheid ln het geheel geen invloed op
het ongeval heeft gehad, te wijzen op de onge-
wenschtheid van het niet of niet behoorlijk
proefdraaien der motoren en in overweging te
geven op dit punt strengere voorschriften op
iirifiiiiatiiiiiiimiHJiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiuiiiiiiiiiftiiitiiiiiHiiiiiiHiif
DE VERRIJZENDE CHRISTUS
Een bezoeker uit de sneeuwlauden.
Het Bureau van den Ned. Euch. Bond deelt
ons mede:
Een van de merkwaardigste congres-bezoe
kers zal zijn Z. H. Exc. mgr. EYnile Bunoz,
O. M. I., eerste vicaris apostolicus van Yukon
in Canada. Mgr. Bonoz werd geboren in het
Zuiden van Frankrijk, nabij Annec en werd
in 1891 priester gewijd; onmiddellijk daarna
ging hij naar het land van eeuwige ijs en
sneeuw, waarin hij van dien tijd af zijn vaste
standplaats bad. Hij werd in 1917 aangesteld tot
vicaris apostolicus. Het rechtsgebied van Z. H.
Exc. strekt zich over de beroemde goudvelden
van Klondieike.
Ten behoeve van de priesters, die bet
Internationaal Eucharistisch Congres te Dublin
zullen bezoeken, maken de Ridders van Colum
bus zes altaren gereed in hun kamp.
De commandant der Ridders, N. S. Bishop,
heeft de vorige week een bezoek gebracht aan
Dublin en tezamen met mr. W. J. Ward, den
secretaris van het comité tot ontvangst der
pelgrims, de laatste voorbereidende maat
regelen getroffen ten gerieve van de honder
den bedevaartgangers, die door de ridders zul
len worden verzorgd
Er zullen tenten worden opgeslagen voor
6000 mannen; 2000 vrouwen zullen onder
gebracht worden bij burgers van Dublin.
Mr. Bishop verklaarde bij zijn terugkomst,
dat de aartsbishop van Dublin heeft toegestaan,
het H. Sacrament Woensdag 22 Juni uit te
stellen, van 11 uur des avonds af tot midder
nacht, wanneer de pontificale H. Mis begint
van mgr. Mac Donald, aartsbisschop van St.
Andrerus en Edinburg.
Voor de verlichting van het altaar en het
geheele terrein zullen de militaire autori
teiten zorg dragen; binnenkort wordt begon
nen met het opstellen van de groote boog
lampen.
Onderhandelingen blijven vlot
verloopen.
Onze Brusselsche oorrespondent meldt ons
De onderhandelingen tusschen de Nederland-
sche en de Belgische Regeeringen tot het op
maken van een handelsverdrag tusschen de
beide landen, zijn de laatste dagen onder de
beste omstandigheden voortgezet. De Neder-
landsehe afgevaardigde dr. Nederbragt, is ter
gelegenheid Van de Paasohdagen naar Neder
land teruggekeerd, zoodat de onderhandelingen
tot de volgende maand onderbroken werden.
Zooals wij reeds in de gelegenheid waren
uiteen te zetten, hebben de onderhandelaars
hun werkzaamheden thans verder uitgestrekt
en stelden zij tevens een ontwerp op voor een
vestigings-tractaat, in hoofdzaak de rechten
van Belgische arbeiders in Nederland en omge
keerd, vastleggende. Eveneens werd bestudeerd
de kwestie der dubbele belastingheffing, die
vooral van groot belang is voor de Nederland-
sche schippers die aan den Belgischen staat
rechten moeten betalen om hun beroep in
Belgische wateren te mogen uitoefenen.
Men mag aannemen dat over beide kwesties
zoowel als over het handelsverdrag, een prin
cipieel accoord werd bereikt en dat verdere
onderhandelingen alleen nog maar noodig zijn
om overeen te komen over enkele modaliteiten.
Verzoek haar niet in werking
te doen treden.
Het bestuur der Ned. Vereeniging van
Suikerwerk- en Chocoladefabrikanten heeft
eeu telegram gezonden aan den Minister van
Arbeid, H. en N., waarin het een dringend
beroep doet op den minister, om de wet op
de winkelsluiting niet in werking te doen
treden. Speciaal wat betreft de voedings- en
geuotmiddelenzaken, die door de nieuwe wet
het meest getroffen worden.
Het bestuur betreurt, dat in deze huidige
crisis, die vooral in 1932 veel scherpere vor
men heeft aangenomen, een wet in werking
treedt, die zal leiden tot de algeheele econo
mische ontwrichting van den winkelstand,
speciaal in de volksbuurten, waar vele winke
liers een bestaan vinden. Inkrimping van de
verkooptijden is vooral in dezen tijd een zeer
gevaarlijk experiment, waardoor de crediet-
verleening van de industrie aan den winkel
stand in groot gevaar komt. Reeds nu is de
toestand zeer ernstig. De inwerkingtreding
van de wet op de winkelsluiting zal den toe
stand in belangrijke mate verergeren, zoodat
de nadeelen, voortvloeiende uit deze wet,
weder naar de Industrie afvloeien.
KON- NED. HOOGOVENS EN
STAALFABRIEKEN.
Een lading piekijzer voor de Middell. Zee.
Het Nederl. ss. Agamemnon van de Kon.
Ned. St. Mij., heeft aan de hoogovens t»
IJmuiden eene gedeeltelijke lading piekijzer
ingenomen en zal daarmede, via Amsterdam,
naar eene Middell. Zeehaven vertrekken.
