NAAR HET NIEUWE EUROPA
4
DE ZILVEREN KUSTEN VAN
HET BASKENLAND.
t
90 V;
I°os» A>°
r*.
LICHTEN ZEE.
«A ?>t,w
*jrtps.
.<"5
0?
TSJECHOSLOWA KIE,
DE SPIL.
tardieu voor de radio.
EEN AMERIKAANSCHE
INVASIE.
mm
m
MAANDAG 11 APRIL 1932
PRAAG, DE STAD DER HONDERD
TORENS.
MILLIOENEN PONDEN NAAR
ENGELAND.
EEN LUSTHOF VAN DE
JONGE NATUUR.
Waar de natuur de verwoestingen
der barbaren herstelt.
&Ï.SÏ
NEDERLANDER IN BELGIE
VEROORDEELD,
mQO* c abO
per °1
-OO» ,C""9."óo 9"
u ol0t-
..s**
En der ontelbare hoepels.
(Van onzen H-correspondent-)
Naar het Nieuwe Europa. Het Is een begrip,
waaraan men even wennen moet. Dit nieuwe
Europa is niet de langverbeide unie der tnans
zoo verdeelde Europeesehe staten. Dat ideaal
ligt nog verre, wie weet hoe ver? Het is ook
niet een uit haar assche herrezen Europa.
Maar toeh, het is een nieuw Europa En
het klinkt alleen zoo vreemd, omdat we ons
er nog niet vertrouwd mee hebben kunnen
maken. In de twee decaden sinds het uitbre
ken van den wereldoorlog ging een stortvloed
van gebeurtenissen over ons heen en wij, rus
tige burgers van de rustieke lage landen langs
de zee, moésten ons duchtig inspannen oin
alles eenigszins bij te kunnen hóuden. Het is
daarom geen wonder, dat hier en daar iets
aan onze aandacht ontsnapte.
En dat iets is o.a. de verrijzenis van een
Nieuw-Enrópa geweest. Nu ja, we weten nu
wel, dat er na den wereldoorlog een stel
nieuwe staatjes werd gecreëerd, dat het ver.
drag van Versailles een groot, machtig rijk
netjes in mootjes verdeelde, maar wat- er
eigenlijk plaats vond, drong nooit precies tot
ons dóór.
Voordat we er ons zelf rekenschap van
gaven hebben we het ooit gedaan? doken
in de kranten en in de atlassen nieuwe gren
zen en nieuwe landen op, sommige met een
ouden, bekenden klank, zooals Polen, andere
heelemaal nieuw, zooals Joegó-Slavlë en Tsje-
cho-Slowaklë.
De meest energieken onder ons hebben toen
eens hun oude schoolatlas voor den da?, ge
haald en haar met de nieuwe van een Johgeren
broer of een zoon of dochter vergeleken en
kwamen daarbij tot de zonderlingste ontdek
kingen. Steden bleken van den aardbodem te
zijn weggevaagd of in leder geval van de kaart.
Andere waren er voor in de plaats gekomen
steden met allerlei niet uit te spreken namen,
lleele landstreken moesten door elkaar ge
gooid zijn en wie wat lang op een nieuwe Kaaft
bleef turen, kreeg het gevoel, dat hij ontvoerd
was en in een totdal onbekend gewest was
neergezet, zonder uitzicht, er ooit den we» te
zullen vinden. J
We hebben het toen maar opgegeven. Er zon
binnenkort wel weer een verandering komen,
was onze gereede verontschuldiging, denVend
aan de resultaten van Balkanoorlog, Ita
haansch-Turksclien oorlog etc. We hadden in
geestelijk, politiek en economisch opzicht een
„Lmwertung aller Werte" meegemaakt en we
verzetten ons Instinctmatig tegen een derge
lijk proces ten aanzien onzer aardrijkskundige
kennis, die parallel liep met een steeds als on-
omstootelijk aanvaarden staat van zaken....
Het deed ons goed .ia. den waan te blijven dat
er tenminste iets stabiel was gebleven. Veel
last hadden we van dien waan niet, tenzij dan
wanneer dat jongere broertje of die zoon of
dochter bij ons eens hun licht wilden opsteken
en dan huns ondanks tot de conclusie kwamen,
dat er wat aan onze aardrijkskundige opvoe
ding mankeerde.
In dezen tijd begint onze waan ons echter
heusch noodlottig te Worden. Want al die
nieuwe lauden komen steeds meer in het cen
trum der universeels belangstelling te staan
en zelfs de gewoonste sterveling krijgt af en
toe met het Nieuwe Europa" te doen Dit
Nieuwe Europa eischt thans van den politiek
aangelegde de aandacht door het brandende
probleem eener Donaufederatle. De meer prac
tised kijkende hoort door middel Van een
goedkoopen Bata-sclioen van Tsjecho-Slowakië
terwijl de op sensatie beluste zich regelmat'g
tegoed doet aan dictatuur-verhalen uit Toego-
Slavië of koninklijke en prinselijke schan
daaltjes uit Roemenië.
En wanneer de diverse categorieën zich dan
opeens, toevallig of niet toevallig, voor het
feit zien geplaatst, dat een hun totaal onbe-
kend staatsman uit Tsjecho-Slowakië een eer-
ste viool speelt in den volkenbond, dan vragen
ze zich afj hoe het er in wat men als Centraal
Europa kent, toch eigenlijk toegaat.
En het Nieuwe Europa Spreidt Zich vocrr
aller verbaasde blikken uit, al of niet op een
volgens de laatste gegevens bijgewerkte land
kaart.
Wie onzer heeft niet bij zijn onderzoekings
tochten door dat voor hem of haaf Nieuwe
Europa met z'n vingertop de meest verbijste
rende ontdekkingen gedaan Het gaf toch
even een schok van verbazing, die ontdekking
van een Yoego-Slavië, in de hefidfierlng
lévend als een genoegelijk kleiü-Servië en nu
in oppervlakte grooter dan Engeland. Of een
Hongarije, toch nog drie maal zoo groot als
Nederland en een Tsjecho-Slowakië, Waarin
or.s vaderland en België met groot gemak
tweemaal naast elkaar kunnen Worden ge
legd
Ten slotte een opmerking, hoe het Nieuwe
Europa grootendeels bestaat uit gebieden, die
vroeger een vrijwel verwaarloosd en in ieder
geval onbelangrijk deel vormden van groote
staten, wier uiteflijke schijn ons weinig had
doen vermoeden van hetgeen zich in werke-
Kathedraal van den H. Nicolms te Vraagt
lijkheid achter namen als Rusland en Oosten
rijkHongarije verborg.
Het thans sterk oplevende Polen was ver
deeld in een drietal uithoeken van Duitsch-
land, Rusland en Oostenrijk-Hongarijé, een
belangrijk deel van het huidige Yoego-Slavië
ressorteerde onder de Donau-monarchie en
Tsjecho-Slowakië deelde dit lot in zijn geheel.
Ditzelfde Tsjecho-Slowakië had slechts ge
stalte in de droomen van enkele idealisten.
Buiten Zijn grenzen Was het niet veel meer
dan een onopvallend stuk van Oostenrijk-
Hongarije
Welk lezer zou durven beweren, dat hij er
een beteren kijk op had Niet één, want hij
heeft immers de zekerheid, dat niemand hem
iets kan verwijten.
Daarom voer ik hem mét ware opgewekt
heid het hart van het Nieuwe Europa binnen,
er zeker van, veel ongeweten en ombekende
dingen te kunnen vertellen, al is dit Nieuwe
Europa dan ook verre van nieuw, indien het
aankomt op geschiedenis en beschaving.
Tsjecho-Slowakië, het hart van dit Nieuwe
Eurojpa, tevens wel één der belangrijkste der
sinds den wereldoorlog ontstane staten, één
der welvarendste zeker, is terra incognita en
het verblijf heeft er iets van het vertoeven in
een nieuwe wereld. Er leeft een volk, dat in
zoo vele opzichten met de West-Europeesche
verschilt. Het heeft een geheel eigen karak
ter en een hoogst Interessant verlédeii. Het
i3 voorts een bedaagd centrum van Katholieke
kunst en cultuur, een centrum tevens Vol
jonge, onstuimige levenskracht, die zich voor
al uit in een gestaag zwoegen, zonder veeJ
ophef, voor een nieuwe, mooie toekomst, na
een duizend en meer jaren van achteruitzet
ting en verdrukking.
Politiek zoowel als economisch vormt Tsje-
clio-Slowakië het hart van het Nieuwe Europa,
de spil, waar alles om draalt. Hierdoor niet
in het minst kan zijn beste staatsman, Ed.
Benes (spreek uit Benesj) in de internatio
nale politiek zulk een belangrijke rol spelen.
Naar de hoofdstad van Tsjecho-Slowakië
ben ik thans onderweg, naar het oude, histo
rische Praha.
Het welverzorgde Saksische land ligt reeds
achter me. De trein spoort door een nijvere
landstreek, één der industrieele centra van
de jonge republiek. Sporadisch hoor ik nog
Duitsch. Het is alles Tsjechisch.
De avond valt en werpt een sluier over het
aantrekkelijke landschap. Golvende heuvels
Roesteren hun ruggen in het restje gloed van
de zon, die al lang achter1 de kim verdwenen
Eindelijk, Praha. De stad der honderd
torens, volgens het oude gezegde. En der on
telbare koepels, voeg ik er aan toe, als ik
door een knusse binnenstad naar mijn hotel
ga.
Morgen zal ik die honderd torens hij klaren
dag zien en pfobeeren, die ontelbare koepels
te tellen. Voor vanavond vergenoeg ik me er
mee te constateeren, dat Tsjecho-Slowakië
aan DuitsChland grenst, aan Oostenrijk, aan
Hongarije, aan Roemenië en aan Polen. Dat
hét vief unr sporens breed is, maar in de
lengte een afstand beslaat als van Calais tót
de Pyreneën, van de Alpen tot de golf van
Taranto en dat er meer dan veertien tnillloen
menschen wonen. Dus bijna twee maal zooveel
als in Nederland.
Voor het bouwen van fabrieken,
(Van onsen correspondent.)
B o n d n, 5 April 1932.
De verkeersagent in Praha troont in een
preekstoelachtig bouwsel.
WAT FRANKRIJK VERLANGT.
Verklaringen voor Amerika
bestemd.
PARIJS, 9 April. (V.D.) Tardieu heeft gis
terenavond een radiorede geHoüden, welke
speciaal bestemd Was voor Amerika eü den
vorm had van een Interview met een Ameri-
kaansch journalist.
De rede ging niet In fle p]aats over
economische kwesties, waarvoor in verhand
met de contingentëefingspolitiek van Frankrijk
in de kringen der Araerikaansche Industrie en
handelswefëid groote belangstellihg bestaat,
doch had een algemeener onderwerp, n.l. na
tionalisme en internationalisme.
Op de vraag, welke beteekenis Frankrijk
hecht aan de kwestie van het nationalisme,
antwoordde Tardieu, dat de nationalistische
strooming in Frankrijk daarom zoo stérk tot
uitdrukking komt, omdat Frankrijk pas na
een langen strijd zijn huidige eenheid heeft
gekregen.
De voornaamste kwestie is slechts, in hoe
verre dit nationalisme de offers brengt, die
in het belang van de internationale samen
werking der volken noodig zijn. Frankrijk
heeft de algemeene arbitrage In 1931 efkend
6d wenscht dat er sancties zullen bestaan te
gen dengene, die het recht sehendt. Frankrijke
doel is sedert dertien jaar om naast den inter
nationalen rechter eea Ihternationale gendar
me te plaatsen.
Reeds in 191Ö heeft Frankrijk de vorming
van een Internationale strijdmacht voorgesteld.
De voorstellen, die Tardieu als Franscü mi
nister-president ter ontwapeningsconferentie
te Genêre heeft gedaan, hebben dezelfde Strek
king.
Amerika heeft de laatste twee jaren een
groot deel van zijn afzetgebied in Europa ver
loren niet alleen doordat de handelscrisis over
heel de wereld tot gevolg gehad heeft, dat de
meeste landen hun import beperkt hebben,
maar ook tengevolge van verhooging der in
voerrechten en andere beschermende maatreg-e
len. Bovendien betrekken Amerlka's grootste
afnéfners, Engeland, Frankrijk en Duitschland
thans ln verhouding meer van elkaar en van
andere Europeesehe landen, zoodat ook pro-
cehta gewijs het aandeel van Amerika in den
handel van ons werelddeel hard achteruit
gegaan Is.
Amefikaansche Ihdüstrleelen, en ln het bij
zonder Henry Ford, hebben reeds lang Ingezien,
dat het voor heb een nadeel is, dat hun fa
brieken zoover van het groote Europeesehe af
zetgebied verwijderd liggen. Ford heeft in tal
van Europeesehe landen fabrieken opgericht;
de eerste was die te Cork, ln Ierland; de groot
ste zal de thans bijna voltooide fabriek te
Dagenham, een oostelijke voorstad van Bonden
zijn.
Onder den indruk van de gebeurtenissen deT
laatste paar jaren zijn thans vele groote Ame-
rikaansche ondernemingen tot het inzicht ge
komen, dat zij zich op de Europeesehe markten
onmogelijk kunnen handhaven Indien zij in ons
werelddeel geen fabrieken stichten. Deze mee
ning is nog versterkt gewoiden door het feit
dat Engeland opgehouden heeft vrijhandels
land te zijn. Engeland was Amerlka'e beste af
nemer. gedeeltelijk doordat het geen noemens
waardige tarieven had, anderdeels doordat het
Engelsche Volk koopkrachtiger Was en meer
geld uitgaf dan eenig ander in Europa. Hierbij
komt een zekere mogelijkheid, dat een stelsel
van rijksvoorkeurrechten (imperial preference)
binnenkort alle deelen van 't Britsché gemeene-
best minder toegankelijk zal maken voor ver
schillende klassen van buitenlandsclie fabri
katen.
Het is dus voornamelijk op Engeland, dat
groote Amerikaansche industriëelen het oog
laten Vallen bij het maken van plannen voor
het bouwen van fabrieken in Europa. Ook het
feit dat hét pond ongeveer het vierde deel van
zijn goud waarde verloren heeft, maakt dit land
bijzonder aantrekkelijk voor het etlchten van
filialen.
Zoo zal het van Engeland uit zijn, dat Ame
rikaansche nijveraars een groot offensief gaan
ondernemen op de Europeesehe markten. In
Engeland zelf zullen zij profiteereh van dezelf
de tarieven, waardoor de Britsché industrie
beschermd wordt, en ook van de voorkeurs
rechten, die waarschijnlijk ttisschen Engeland
en de dominions tot stand zullen komen.
Mr. Milton C. Haas, dé Amerikaansche mil-
lionnair, onderhandelt thanS üamens de Con
solidated chemical Industries van Delaware, en
de Stauffer Chemical Company, van San Fran
cisco, een combinatie met een kapitaal van 60
millioen dollars, over den aankoop van terrei
nen voor den bouw van fabrieken ln Engeland.
Vier andere groote Amerikaansche nijverheids-
ondernemingen hebben de laatste maanden
fabrieken bij Bonden geopend; de bouw
kosten daarvan bedroegen ongeveer £500.000,
en ér werken meef dan 20.000 Briteehe arbei
ders. Kleinere Amerikaansche fabrieken hebben
dit voorbeeld gevolgd.
Maar dit is slechts een begin. Twee verte
genwoordigers van hét wereldvermaarde New
Yorksche bankiershuls Kuhn, Boeb and Co,,
voeren thans te Bonden onderhandelingen oVer
den houw van fabrieken voor Amerikaan
sche maatschappen. Aan deze fabrieken alleen
zouden 8 millioen ten koste gelegd worden.
De Amerikaansche nijveraars, die aldus op
weg zijn Ehgeland Industrieel té „koloniseeren",
beoogen evenwel niet alleen tegen hun Euro
peesehe mededingers té Concurreeren. Zij reke
nen er ook op de kleinere Amerikaansche ex
porteurs, die geen fabrieken In het buitenland
kunnen oprichten, van de Europeesehe ttlaric-
ten te verdringen. De laatste maanden zijn ver
scheidene distributiekantoren voor gëimpor-
t eer de Amerikaansche goederen in Engeland
■gesloten- reeds zijn ruim 1000 Amerikaansche
bedienden die aan deze kantoren werkzaam
waren, naar hun land teruggekeerd. De groote
firma's vervangen thans deze kantóren door
fabrieken; de kleinere zijn hiertoe niet in
staat, en moeten de positie, welke zij in En
geland en op het Vastland veroverd hadden,
opgeven.
Zoo zijn het de grootste Amerikaansche nij
veraars die thans, door het bouwen van fa
brieken i,n Engeland, Europa economisch hopen
te veroveren, niet alleen op de Europeanen,
maar ook óp hun kleinere Amerikaansche con
currenten.
De Emgelschen volgen deZe ontwikkeling
met fêmengde gevoelens. Het is waar, dat bij
uitbreiding van het Amefkaausche plan hon
derdduizenden Brltsohe arbeiders werk zullen
krijgen en dat ook vêel Brltsche 'bedrijven er
indirect voordeel van zullen trekken, maar
de winsten Zuilen dén öceaah overgaan, in
overeenstemming met de trotsche positie, die
Ëügelahd meer dan een eehw lang als nljver-
heidsland ingenomen heeft, is dit niet.
(Van onzen Parijschen correspondent.)
Neen, het Zuiden is niet louter zonnerijk.
Er is zelfs geen volstrekter tegenstelling
denkbaar dan die tusschen de zengende
klaarten van het Provengaalsche deel der
Oüde Wereldzee en haar naar den ochtend
geopende landen, en de vochtige nuancee-
tingen der Oceaankusten, die langs het Bas
kenland haar weelderigste afwisselingen be
reiken.
Daar. in Provence, de gemakkelijke triomf
van het licht. Zee en uitspansel, van het
zelfde staalblauw en van dezelfde strakheid,
weerkaatsen altijddurend den overmatigen
goudgloed over het fantastisch uitgekartelde
landschap, welks kleuren door hun onwerke
lijkheid betooverenvoor eenlgen tijd.
Maar de natuur blijkt Weldra verstard en
uitgegloeid, want de lumineuss versteeningen
zijn meedoogenloos en geven geen lessching
aan de dorstende zinnen. De zon is wreed, als
zij alleen heerscht; en in den Middelland-
sche-zeespiegel vindt zij slechts een willoos
werktuig.
Hier, waar de Fransche Westkusten en het
Spaansche Noorderbolwerk zich opgeworpen
houden tegen den immer opstuwenden Oceaan,
is het licht slechts één element in de harmo
nie, waarin alle natuurkrachten een rol wil
len vervullen. Het overheerschend element is
hier de zee, die nimmer ophoudt haar golven-
paren te doen aanrollen, als om te wedijveren
met de wolkenstoeten, welker blauwe hiaten
slechts tijdelijk zijn. En het stuitend berg
land geeft zich met instemming aan de erosie
over ln een onophoudelijk kleurvervloeiende
blijdschap, die aan het landschap met zijn
levenskracht, ook een veelvuldige schoonheid
geeft.
't Is niet alleen ont onzen landaard, dat wij
in de Provengaalsche natuur slechts een con-
servaat van de antieke wereld kunnen zien,
terwijl wij de zilveren kustenrij langs de
sobere Bandes en het weelderig Baskenland
aanvoelen als een lusthof van die jonge na
tuurt waarin onze eigen humaniteit haar
groeien voortzet, door middel van de prik
kels die zij er vindt. Ongetwijfeld beant
woordt de Oceaan meer aan de voorstelling
die wij van zee hebben, dan de prent kaartige
overdrijving van het Indigo der Middelland-
Bche zee. En zelfs het noodjagend wolken-
spel heeft voor ons een bekoorlijke Intimite t.
Blanke duinen wekken een behaaglijk be-
schuttingsgevoel. En zoo het groen der an
douwen in de verre nevels blauwt, dan is het
-oor nog intenser verfrissching, waardoor de
droom Zich niet t» ver vaU de realiteit ver
wijdert,
't lé ook om het realisme van zijn schoon
heid, dat de kuststrook van het Baskenland
jjch aan ons opdringt als de apotheose van
wat Wij in het natuurschoon zoeken. Hef zijn
Aan ook minder de ons verrassende tegen
stellingen dan de aest'hetische, hoewel na
tuurlijke, groepeeringen, die ons frappeeren.
We hebben meer reden tevreden, dan ver
wonderd te zijn. De geografische ligging
dwingt den Oceaan er altoos de generale
repetitie voort te zetten van zijn formidabele
gehumeurdhéden.
Te Biarritz aangekomen op éen maanloozen
avond, waren het niet de enkele lichtstippen
ett de mlhutieuse flikkering van een verren
Vliurtoren, die me de tegenwoordigheid van
den Oceaan herinnerden, maar de zilte atmos-
pheer. gaf dié onloochenbare verlevendiging,
welke de golvenroffel overbodig maakt om ons
van zijn formidabele tegenwoordigheid te over
tuigen.
Wandel Zoo'n lichtloozen avond, niet op de
promenade des Anglais te Nice of op een van
de strandboulevards van welke mondaine me
tropool ook op de Cöte d'Azur, maar langs de
vredige „Corniche" waar de Provengaalsclie
natuur met rust gelaten wordt, en de ze.e zal
haar nabijheid niet verraden.
Bangs heel de golf van Biskaye echter is de
Oceaan steeds geweldig, zelfs als de golven
geen schuimkoppen laten, zelfs wanneer op
loome zomerdagen het strand wemelt van de
kleurige badgasten en de kinderen er hun speel
plaats kiezen. De Pesqitkloux heeft dat geweld
eens zeer gevoelig geschetst, toen een vriend
hem vroeg: Hoe vindt ge den Oceaan? „Ah,
riep hij uit, die Christoffel Columbus, wat een
held!"
Natuurlijk sluit die geweldigheid geen lief
lijkheid Uit. Van Soulac tot San Sebastian, dus
langs heel die Westelijke „Riviera", die van
de vroege lente tot laat in het najaar d6 ko
lonie der ontspanning of herleving zoekende
toeristen is geworden, is de kust zeer ongelijk.
Tegenover de Bandes met haar pijnwouden,
waarvan de stammen verwond werden voor het
aftappen der sappen, doch waar ze slechts kreu
nen onder de storm vlagen, strekken blanke
duinen zich uit achter een breed zandstrand.
In oude tijden was die lust niet zilverblank en
daalde het groen der pijnboomen af tot de
branding. Maar de Barbaren zijn gekomen en
hebben de bosschen vernield en de Oceaan
scheen de sporen van hun geweld te willen uit-
wissclien. De duinen zelf werden daardoor be
dreigd, zoodat men eindelijk weer de natuur
hersteld heeft door de beplanting der duinen.
Meer naar Biarritz toe, dus ongeveer waar
de eigenlijke Baskisöhe kust aanvangt, heeft
slechts hier en daar de kust het lieflijke van
het düinaspect. Grimmige rotsen zijn daar de
getuigenis gebleven van de prehistorische tra
gedies, die hier de aardkorst haar vorm hebben
gegeven. Maar de grimmige rotsgestalten ver
liezen het gruwbare door haar theatrale op
stellingen. De overgang van het kustaspect
heeft plaats bij de uitmonding van de Adour,
waarvan de kunstwerken der menschen een
belverdère hebben gemaakt om den Oceaan in
zijn verraderlijke capriolen te bespieden. Bange
pieren steken daar in zee, maar de zware steen
stapelingen beteekenen niets zonder de onop
houdelijke waakzaamheid van deh mensch en de
wegrollende cementblokken spotten met het
zwoegend vernuft, dat niet gelooven wil, dat
arbeid hét eindeloos herbeginnen is.
fK, a, j
Het oorlogsmonument aan de Zilveren
Kust te Biarritz.
Een weinig verder zijn de rotsen gelegerd.
Weldra spokige massa's zonder beschrijfbaren
vorm, en van diepe spelonken en breeds grot
ten voorzien, waarin het zeeschuim nimmer
ophoudt te koken. Bolwerken die niet zwichten
willen, kunnen ze toch niet op tegen het tita
nisch beuken der stormgolven. Op vele plaat
sen zijn ze gescheurd, gespleten en in den loop
der eeuwen zijn vervaarlijke massa's in gruizel
gevallen. Eeuwen lang ook versperren de groot
ste der blokken het nauwe strand, maar het
Oceaan-geweld is hardnekkig en eindelijk zul
len ook die blokken stukgemalen worden en
meegerold in het immer at- en aanwentelen
der verbeten branding; worden ze tot de
„galets" die het strand onbegaanbaar makén.
Eeuwen later zullen ze de zaadkrokien be
dekken; fijnverkorreld, en de kinderen zullen
er hun emmertje mee zullen.
Zulke zandkreken zijn er vele, vooral daar
waar de rotsen niet hoog opmuren en het naald
hout tot kampeeren lokt. Maar ze zijn niet zon
der gevaar. Zelfs daar niet, waar men ze deit
poëtischen naam van ,,Chambre d'Amour" heeft
gegeven en waar ze door legenden bewoond
worden. Vraag het maar aan de visschers van
Biarritz. Z© zullen zwijgen over de heroïke
binnenzeilingen, met de ontketende zee op hun
hielden, in die onmogelijke viuchthavens, als
de Rocher de la Vierge laat zien; ware hin
derlagen, waar de verplettering de prooi wacht,
aan de verzwelging ontkomen. 1
De grillige kust van Biarritz met op den achtergrond de rots van de Maagd.
sp^°e
Ónze SrusSéisOhe correspondent meldt ons
De Rechtbank van Ahtwefpen hééft een Ne-
deriahdsehé publiciteitsagent/ P. B- O* iaar
oud, geboren te Den Haag) wegens opücHte-
rijen bij versték veroordeeld tot 7 öiaahdén ge
vangenisstraf en 3SÖ frs. boete.
B. had h.l. het tolgeiide trüdje toegepastte
Antwerpen wonende, Huurde hij er san het
hoofdpostkantoor een postbus, plaatste daarop
iU een dagblad annofldes/ Waarin Hij tegen toe
zending van de bon plus een som van 10 frs.
een gouden vulpen vaU eeh bekend inêfk aan
bood.
Het procédé Was niet nieuw éh t' i liepen
ei een aantal medSchefi 1H, dié in Füll voor
hun goedé géld natuurlijk niets zagen komen.
De firma W. R. s., die Het iöérk in kwestie
fabriceert kwatfl 4rfl.fi de zaak Op dé Hoogte/
stéldé éen ondersoek in én diénde tevéms een
aanklacht by het parket ifl.
Toen de pölitie aan B.'s huls kwam, was de
vogel échter reêds gevlogen. Naar het parket
vernomen heeft, was hij reeds tweemaal ln Ne
derland, eveneens Wegens oplichterij tot ge
vangenisstraf veroordeeld.
f.K\\ tU'c C** -zien- .G,ee"eóer®°- ,e0rt»
^efooder\n9en
eveneens.
on^eT
to0* Óen 1 *eP° - v) oprkRui\en 1 Vevetmcj"", rm0,f
Ae° oever ^6 7' 9«anV* onde,d% Q ge*
,_avom,5ic VO aon van vid9e c0 atdC-Opec n
-\eeOe 'tl
geheel u t
voot vLóereVd>t,<3Ons
èén P w \00."
,e ^aSS° doOi gorden
Opt .„we °Ua
\0
ón9
onde\„tormoD®°
t.o/
9 - ,6,099 ,uo'
tooHdt,exOr9l°go«ulVtt?R^ van d
(-»« ;0o
t», ent*
ifO1®
