ALGEMEEN OVERZICHT.
DE DREIGING IN HET
VERRE OOSTEN.
ZATERDAG 23 APRIL 1932
Coed nieuws uit Cenève
HET KANAAL-SCHANDAAL.
MOTIE VAN VERTROUWEN
IN DE REGEERING.
AMERIKA EN DE SCHULDEN.
Protocol aan 14 debiteuren-
staten
DE kasan-kathedraal van
LENINGRAD.
ROOFOVERVAL TE WARSCHAU.
CYCLOON TEISTERT YUCATAN.
200 huizen volkomen verwoest.
GRATIE GEWEIGERD.
OP HET WESTELIJK FRONT.
Granaat ontploft; vier dooden.
BRUSSEL, 22 April. (V.D.) Vrijdagmiddag
te ongeveer 2 uur heeft op het voormalige Bel-
gische frontgebied een ernstige ontploffing
plaats gehad, ten gevolge waarvan vier men-
schen-1 evens zijn te betreuren.
DE DONAU-STATEN.
Einde Mei de groote conferentie?
DE VLAAMSCHE BEWEGING.
Oneenigheid bij de nationalisten.
Ward Hermans uitgesloten?
Russisch stationschef g rresteerd
HEVIGE GEVECHTEN BIJ IMENPO.
GAAN DE WAPENS WEER
KLETTEREN
GODLOOZEN-ACTIE OOK IN
ZUID-AMERIKA.
Tegenwerking der Katholieken
door regeeringen.
DE WERKLOOSHEID IN DUITSCH-
LAND.
ROOFOVERVAL.
HEREENIGINGSBEWEGING IN
ORTHODOXE KLOOSTERS.
GOEBBELS ERNSTIG ZIEK.
EEN AARDIGE RECLAME VOOR
ANTWERPEN.
SAGOYA TER DOOD VEROORDEELD.
In de zitting dei' hoofdcommissie van de ont
wapeningsconferentie van gistermorgen waren
eoowei de Fransche als de Engelsche minister
president aanwezig. De Duitsche rijkskanse
lier ontbrak.
Reeds kort vóór den aanvang der zitting
werd het nieuws bekend, dat er een compro
mis gevonden was tusschen de nog gisteren
scherp tegenover elkander staande opvattin
gen van Frankrijk en Engeland over de af
schaffing der zware aanvalswapenen.
Bij de opening deelde Henderson mede, dat
het Engelsche voorstel gesteund werd door
16 staten, het Roemeensclie tegenvoorstel door
13 staten.
Hierna kreeg de Engelsche minister van
huitenlandsche zaken, Sir John Simon, het
woord, die mededeelde, dat hij de commissie
een nieuwe formuleering van zijn voorstel
wilde voorleggen.
Deze formuleering is een compromis, waar
door veel van de principieels beteekenis van
bet oorspronkelijke Engelsche voorstel ver.
loren gaat.
Het aanvankelijk onbeperkte verbod van
alle aanvalswapenen vervalt en de door Frank
rijk geëischte intemationaliseering van deze
bewapeningscategorie wordt als gelijkberech
tigd aanvaard.
Het nieuwe Engelsche voorstel houdt n.l.
In, dat de ontwapeningsconferentie het prin
cipe der kwalitatieve ontwapening aanvaardt
d.w.z. dathet bezit, of gebruik van bepaalde
bewapeningscategorieën of voor alle staten
wordt verboden, óf dat deze wapenen door een
Internationale overeenkomst worden geïnter
nationaliseerd.
De nieuwe Engelsche compromis-formulee
ring lakt beide mogelijkheden open.
Sir John Simon betoogde nadrukkelijk, dat
deze formuleering de volledige behandeling
van het Fransche voorstel mogelijk maakte.
De conferentie diende dan echter terstond
éénstemmig hieromtrent haar houding te be
palen en derhalve verzocht de Britsche minis
ter van huitenlandsche zaken den Roemeen-
schen vertegenwoordiger, Titulescu, zijn on
dei-dag ingediend tegenvoorstel 46 w m"
treikken.
Titulescu verhief zich daarop terstond van
Zijn zetel en verklaarde, dat, nu het door hem
nagestreefde doel was bereikt en de Fransche
voorstellen gelijkberechtigd en zonder voorbe
houd naast het verbod der aanvalswapenen in
behandeling zullen komen, bij zijn tegenvoor
stel van Donderdag Introk.
Ook twee Zuid-Amerikaansche gede egeer-
den volgden het voorbeeld van Titulescu en
trokken bun tegenvoorstellen ^'n*
Tardieu dankte Titulescu en de kleine Zuid-
Amerikaansche staten voor de hulp en sym
pathie, die zij tegenover de Fransche weoschen
hadden betoond.
Het nieuwe voorstel van Simon laat alle
wegen open. De conferentie, aldus Tardieu,
zal zich in de toekomst, zoowel over het ver
bod van aanvalswapenen, waartegen Frankrijk
ernstige bezwaren heeft, als over intemationa-
liseering van deze wapenen kunnen uitspre
ken.
De ambassadeur Nadolny verklaarde na
mens de Duitsche delegatie het nieuwe En
gelsche voorstel te aanvaarden.
Hij wilde echter, dat er omtrent het prin
cipieels Duitsche standpunt volkomen klaar
heid zou bestaan. De kwalitatieve ontwape
ning kan niet door intemationaliseering, doch
slechts door vernietigng der aanvalswapenen
tot werkelijkheid worden gemaakt.
Het Duitsche voorbeeld leert, dat vernieti
ging van aanvalswapenen practisch zeer goed
mogelijk is.
De Duitsche delegatie is bereid, alle voor
stellen iu den geest van éénstemmigheid, die
Tardieu aan de commissie zoozeer heeft aan
bevolen, te onderzoeken.
De Russische volkscommissaris van huiten
landsche zaken, Litwinoff, was de eenige, die
verklaring aflegde, waarin op scherpe
wijze het karakter van het nieuwe compromis
werd gekenschetst als een poging om de zaak
uit te steil cm.
Het nieuwe Engelsche compromis-voorstel
werd hierna door de hoofdcommissie der ont
wapeningsconferentie met algem-eene stem
men aangenomen.
Nadat de compromis-resolutie van sir John
Sim-ou, met algemeene stemmen was aange
nomen, gng de commissie over tot de
kwestie „afschaffing van zekere categorieën".
Er ontspon zich een uitgebreide discussie
over de vraag, op welke wijze thans het besluit
tot verbod of intemationaliseering der aan
valswapenen uitgevoerd moest worden.
De Britsche minister van huitenlandsche
zaken sir John Simon wees op het Amerikaan-
scbe voorstel, volgens hetwelk de technische
commissie der conferentie terstond een plan
voor 'de afschaffing der aanvalswapenen zal
uitwerken, doch hij eischte dat de commissie
tn de eerste plaats de richtlijnen zou aange
ven, die zullen gelden voor het begrip „aan
valswa penen".
Sir John Simon betoogde, dat reeds in de
vredesverdragen bepaalde categorieën van wa
pens als bijzonder gevaarlijk gekenschetst wa
ren en daarom onder het algemeen verbod
vielen.
Naar aanleiding van de pogingen van
Frankrijk en zijn bondgenooten, om de begrips
bepalingen van aanvalswapenen door het op
werpen van tal van technische bezwaren en
moeilijkheden op de lange baan te schuiven,
verklaarde sir John: „Ook al zouden b.v. de
grenzen tusschen twee staten niet precies
zijn vastgesteld, wij weten toch in elk geval
waar de hoofdsteden van elk land liggen. Mis
schien is het van wetenschappelijk standpunt
moeilijk een olifant te definieeren, maar in
de praktijk is het toch van belang te weten,
tot welk soort dieren 'n olifant behoort. Wel
nu met de aanvalswapenen is het precies een
der.
De Britsche minister diende ten slotte een
resolutie in, welke met verscheiden amende
menten van Denemarken en de Vereenigde
Staten tenslotte zonder oppositie werd aange
nomen.
Deze resolutie geeft aan de technische com
missies opdracht, de afzonderlijke categorieën
van wapenen te land, op zee en in de lucht
na te gaan en te onderzoeken, welke wapen
soorten een hij zonder offensief karakter heb
ben en welke voor de burgerlijke 'bevolking het
gevaarlijkst zijn.
Daarmede zijn de technische commissies in
staat gesteld, onverwijld practisch en arbeid te
gaan verrichten.
De socialisten willen een parlementair
onderzoek.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Donderdagmiddag had de aangekondigde
stemming plaats over de moties, ingediend
naar aanleiding van de interpellatie-Anseele,
tot den minister van openbare werken gericht,
over de wijze, waarop de werken van bet vak-
Eygeubilsen, van bet Albertkanaal zijn toe
gewezen. Men kent uit ons verslag van gis
teren de eigenaardige houding der regeering
tegen de „Neder lan-dsche" firma Laboremus
(Den Breejen-van den Bout) en vóór de „Bel
gische" firma Dumon van der Vin.
De van Brusselsch katholieke zijde gestelde
motie van vertrouwen werd met 99 (katholie
ken en liberalen) tegen 69 stemmen (fronters
en socialisten) en 11 onthoudingen (diversen)
goedgekeurd. Hierdoor werd de afkeurende
motie-Anseele van de haan geschoven, waar
tegen minister-president Renkin de vertiou-
we-nskwes-tie had gesteld.
De liberale leider Devèze had zich onthou
den, om te kunnen verklaren, dat zijn partij
voor de motie van vertrouwen had gestemd,
omdat de motie-Anseele te beleedigend was
voor de regeering, maar dat die goedkeuring
niet wil zeggen, dat zijn partij de handels
wijze der regeering in deze aangelegenheid
goedkeurt.
Voor de regeering-Remkin was dit flus,
moreel gesproken, een zeer slechte dag. Over
al elders zou een minister, die zich in de
positie van den heer van Caeneghem bevond:
naar wij meenen, wel afgetreden zijn; bier
zagen wij een minister, die zich aan zijn
portefeuille vastklampte.
Dat Renkin den Nederlanders niet genegen
is, zal wel niemand van dit gewezen lid van
het fameuse annexionisiten-comité de politique
nationale verwonderen. En dat hij in den
schoot van zijn regeerimg grage helpers had
om de „Nederlandsohe" firma te helpen uit.
schakelen, verklaart zi.ch zelf, als men weet,
dat de Vlaamsche ministers niets te zeggen
hebben en daar naast Renkin tenminste nog
twee vrienden van het beruchte comité, in
de personen van den minister van kolomen,
Crockaert, en den minister van huitenland
sche zaken, Hij mans, zetelen.
Toen Donderdagnamiddag de uitslag w-n de
stemming bekend werd gemaakt, riepen de
socialisten: „Leve Coppée". (Renkin was n.l,
één der advocaten van dezen leve-raneiei van
benzol aan de Dui-tschers). „Leve de Boeren,
bond! Leve de knoeierijen!"
De socialisten gaven hierna te kennen, dat
het in hun bedoeling ligt, om op het houden
van een parlementaire enquête aan te dringen.
LONDEN, 21 April. (H.N.) In een bericht
uit New York wor-d-t bevestigd, dat de Ameri-
kaansche regeering een stap bij de Europee-
s-che schuldenaarsstaten heeft gedaan,, gelijk
reeds onder „Financiën" gemeld, inzake de
terugbetaling der oorlogsschiulde-n, waarvoor
door bet Hoovermoratorium uitstel is ver
leend. Ongeveer 3 weken geleden heeft zij den
14 Europeeschen schuldenaarsstaten een des
betreffend protocol toegezonden.
Senator Harrison, de led-der der democraten,
heeft i-n den senaat er op aangedrongen, dat
de inkomsten uit deze -betalingen in de be
grooting niet zullen worden geschrapt. Door
schrapping zou de indruk gewekt worden, dat
men in de Vereenigde Stoten niet meer op de
terugbetaling der oorlogsschulden rekent.
Aan het feit, dat in de Engelsche begrooting
geen posten opgenomen zijn voor de betaling
der schadevergoeding en der oo-rlogsschulden,
wordt in politieke kringen in Amerika geen
groote beteekenis gehecht. Men ziet hierin
slechts de opvatting bevestigd, dat Engeland
een nieuwe regeling van dit vraagstuk van
de conferentie van Lausanne verwacht.
Anti-godsdienstig museum.
De directeur van bet anti-godsdienstig mu-
peum in Leningrad (dat in de voormalige Ka
san-kathedraal is ondergebracht), prof. Tan-
I! o ga ras verklaarde in pen persconferentie, dat
voor dit nieuwe anti-godsdienstige museum
een afzonderlijke afdeeling voor Madonnabeel
den zal worden ingericht. Het beroemde beeld
der „Moeder Gods van Kasan", dat nog, uit
den tijd der Russische tsaren, met den gouden
dubbelen adelaar is versierd, zal in deze al
deeling in het middelpunt staan, als een sym
bool van de „tyrannieke heerschappij der tsa
ren". De godsdienstige emblemen aan de bui
tenmuren der voormalige kathedraal zullen
verwijderd worden, evenals het vergulde kruis
op den koepel, dat door de roode vlag vervan-
geE zal worden.
WARSCHAU, 22 April. (R0) De militaire
a-ttoohé van het Finsche gezantschap, kolonel
Svensson, is heden morgen niet ier van het
centraal station door zes bandieten overvallen,
een huis binnen gesleurd en beroofd.
Een taxichauffeur, die dit zag, baalde on
middellijk de politie. De daders konden gear
resteerd en de geroofde voorwerpen in veilig
heid gebracht worden.
NEW-YORK, 22 April (V.D.) Naar uit
Merida (Yucuton, een Mexicaansch schier
eiland, dat een oppervlakte heeft van 38.500
K.M.2) wordt gemeld, heeft Vrijdag op het
schiereiland een cycloon gewoed, welke 200
huizen volkomen verwoestte en de telefoon-
en telegraaflijnen vernielde.
Het spoorwegstation Tekax werd door den
cycloon letterlijk weggevaagd.
Behalve de stad Tekax hebben nog drie an
dere steden buitengewone schade geleden.
De cycloon ging gepaard met een hevigen
hagelstorm.
In de bekende Tom Mooney-zaak.
NEW YORK, 22 April. (V.D.)' Uit Sacramen-
to wordt gemeld, dat de gouverneur van Cali-
for-nië definitief hee-f-t geweigerd, gratie te
verleenen aan Tom Mooney, die reeds 15 jaar
als gevangene verblijft in de San Quartin-ge-
vangenis, beschuldigd van medeplichtigheid
aan den bomaanslag, die in 1916 te San Fran
cisco werd gepleegd, waarbij 10 personen wer
den gedood en 40 gewond.
Naar men weet, is over de gebeele wereld
een beweging ontstaan om te protesteeren
legen zijn gevangenhouding en die van den
arbeiderslelder Billing.
Het ongeluk, dat waarschijnlijk te wijten '3
aan onvoorzichtigheid der slachtoffers ge
schiedde te Julien bij Langemark.
Vier bewoners van Langemark, waaronder
twee jongelieden die kortelings uit Amerika
waren teruggekeerd, werden door het explo
deeren van een Obus, nabij een schuilplaats i»
de oude loopgraven, deerlijk verminkt en op
slag gedood. Men vermoedt dat de slachtoffers
het koperen gedeelte van den obus (een gra
naat van zwaar kaliber) hebben willen verwij
deren
GENEVE, 22 April. (R.O.) Blijkens de tot
dusver te Genève tusschen de leidende Euro-
peesohe staatslieden gevoerde besprekingen
schijnt zich het verdere verloop van de behan
deling der Donau-kwestie in groote trekken
af te teekenen.
Onafhankelijk van de morgen hier beginnen
de -besprekingen der financieele experts der
vier mogendheden worden Duits c-hland, Frank
rijk, Engeland en Italië door het te Londen
overeengekomen voorontwerp niet gebonden-
Volgens Fransche opvatting moeten de on
derhandelingen der groote mogend-heden met
een gemeenschappelijk verbek aan d-e Donau-
sta-ten om hun standpunt te -bepalen ten op
zichte van de opgeworpen kwesties, afgeslo
ten worden.
Einde Mei zouden dan de vier groote mo
gendheden met de Donau-staten, alsmede Po
len en Zwitserland, in een conferentie bijeen
komen.
Onze Antwerpsche oorrespondent meldt:
Het is bekend, dat sinds eenigen tijd oneenig
heid bestaat in de rangen der Vlaamsche na
tionalisten, welke vooral tot uiting is gekomen
sedert de indiening van het federalistisch ont
werp.
In West-Vlaanderen is de groep van den ex-
volksvertegenwoordiger van Severen de
Vlaamsche Hitlerianen hevig in opstond ge
komen tegen de leiding van de nationalistische
partij; zij heeft een eigen organisatie in het
leven geroepen n.l. het Dietsch nationaal-soli-
daristisch verbond en noemen zich de Dinaso's.
In de andere streken van Vlaanderen begint
de Dinaso eveneens in te vreten. Zoo b.v. in
het Mechelsche, waar de „wilde-man" der par
tij, Ward Hermans, die reeds verschillende ma
len leelijk buiten de lijn liep, in het vaarwater
der Dinaso's geraakt is.
De Vlaamsoh-nationalistlsche parlementaire
groep heeft thanis het volgende besluit geno
men:
„De Vlaams ch-natiomale parlementaire gToep,
na onderzoek van den toestond van het VI.-
nationalisme in West-Vlaanderen en in 't ar
rondissement Mechelen, verklaart zich eens
gezind afkeerig van een beweging, die de zoo
gezegde nationale arbeiderssyndicaten (N.A.S.),
afhangende van het Dietsch natlonaail solida
ristisch verbond, als voorwendsel gebruikt
tot verdeelings- en ondermijningiswerk; keurt
het uitdrukkelijk af eu beschouwt het voort
aan als onvereenigbaar met de tucht der groep,
dat in het weekblad van volksvertegenwoordi
ger Ward Hermans ,,De Klauwaerts", voor deze
zoogenaamde N.A.S. openlijk propaganda wordt
gevoerd; stelt den eiscb dat vanwege volksver
tegenwoordiger Ward Hermans van deze han
delwijze onvoorwaardelijk worde afgezien".
War-d Hermans beweert, in tegenstelling met
de medede-elingen van sommige bladen, dat de
afdeeling Mechelen niets te maken heeft met
de Dinaso's. Daartegenover verklaart „De
Schelde" bet blad der nationalisten, dat er
Wel degelijk een nauw contact bestaat tusschen
Hermans en de leiders der Dinaso's. De ver
antwoordelijke uitgever van het nieuwe blad
ton den heer Ward Hermans ,,De Klauwaert"
is tevens leide-r van de Dinaso's.
De Vlaamsche parlementaire groep wijst de
aamenwerking met dezen af. De heer Hermans,
die hoog opgeeft van zijn solidariteit met den
beer Lenridan (Nationalistisch volksvertegen
woordiger in W.-Vlaanderen), treedt in diens
arrondissement op met de propagandisten van
v. Severen van de Dinaso's, dus, die Lenridan
in West-Vlaanderen bekampen".
Daaraan moet een einde komen, zegt het
blad, zoo niet, dan zal Hermans, evenals vroe
ger reeds met van Severen geschiedde, uit de
Partij gezet worden.
TOKIO, 22 April (R.O.) Volgens bericht uit
Oharbin hebben de Japansohe militaire autori
teiten Gresikovsky, stationschef te Imeupo, op
d-en OositeJij-ken sector van den Chin-eeschen
Oosterspoorweg gearresteerd, nadat hun af
doende -gebleken was, dait Gresfcovsky in het
geheim met d>e opstandelingen samenwerkte.
De sovjet-autoriteiten eis-dhen d-e invrijheid
stelling van Gresikovsky. Onderhandelingen
over dit conflict zijn aanstaande.
Volgeiïs een and-er bericht uit Oharbin ver-
keent de hoofd-macht ee-ner Japansohe brigade,
die gisteren op een strafexpeditie tegen d-e re
bellen uittrok in een precaire positie, daar
bandieten den spoorweg in haar rug vernield
hebben.
De rebellen zij-n feitelijk heer en meester
over het Oostelijk deel van den Ohineescben
Oosterspoorweg ten Oosten van Ime-n-po en er
wordt thans hevig -gevochten.
TOKIO 22 April (R.O.) De regeering van
Manids.joerije. moet besloten hebben, Wellington
Koo, den Ohineescben gedelegeerde bij de
enquête-commissie, door den volkenbond naar
M-a-ndsjoerije gefzon-den, te doen arre-sie-eren, in
dien hij zicb mocht begeven -buiten de spoor
wegzone. Hetzelfde geldt voor de an-dere Chi-
neezen, d-ïe de comimi-ssle vergezellen.
Er wordt nog aan toegevoegd, dat de Mand-
sjoe-rijsche regeering zware straffen zal op
leggen aan degenen, die inbreuk zouden maken
op Mandsjoerije's so-uveneine rechten of den
vrede en de rust zouden verstoren.
De volkenlbon-decomimissie is intussclhen, vol
gens een V. D.Jberiaht in Moeteden aangekomen.
TOKIO, 22 April. (V.D.) De Japansohe mi
nister van huitenlandsche zaken, Yoshisawa,
verklaarde, dat de besluiten van d-e commis
sie van 19 nóch als geheel, nóch afzonderlijk
gesplitst volgens d-e verschillende punten, voor
Japan aanvaardbaar waren.
De diplomatieke vertegenwoordigers van
Engeland, Frankrijk, Italië en Amerika heb
ben zich te Shanghai ervan kunnen overtui
gen, dat het Ja-pansche standpunt het juiste
was.
Van de ronde-tafelconferentie kon op het
oogenblik geen sprake meer zijn.
In-dien er geen wijziging in den toestênd
kwam, zouden de vijandelijkheden weer her
vat moeten worden.
Naar ICipa uit Buenos Ayres meldt, voeren
de godlqozen ook in Zuid-Amerika een ge
weldige propaganda, welke, naast het voort-
dringen van de Noord-Amerikaansche protes
tanten, voor de Katholieken aldaar een nieuw
gevaar vormt.
Om deze propaganda te bestrijden heeft het
episcopaat van Peru een gemeenschappelijken
herderlijken brief uitgevaardigd ter verdedi
ging van de rechten God-s, Zijn Kerk en het ge
zin, waarin de geloovigen op de hoogte worden
gesteld met deze nieuwe, het geloof en de so
ciale orde omverwerpende stroomiug.
In eenige staten hebben de Katholieken een
des te heviger strijd te. voeren, omdat ook de
regeeringen den godsdienst helpen bestrijden.
Onlangs nog he-bben de Katholieke professo
ren van Rio de Janeiro bij den leider der voor-
loopige Braziliaansche regeering een ernstig
protest tegen het bestuur van den staat Sao
Paolo Ingediend, in welken staat bet gods
dienstonderricht op de openbare scholen verbo
den werd.
Verscheidene Katholieke liefdadige instel
lingen in de hoofdstad hebben de grootste
moeite, om haar werkzaamheid te kunnen blij
ven voortzetten.
De religieuze liefdadigheidsinstellingen wor
den overstroomd door noodlijdenden en men
wil niemand wegzenden, zonder dat hij zijn
soep en brood heeft' ontvangen.
In plaats echter, dat deze instellingen eenlgs-
zins door de Tegeering werden gesteund, wei
gerden de autoriteiten elke subsidie. Wèl werd
daarentegen subsidie verleend aanvas-
tenavondclu-bs
-j
Verdere daling.
BERLIJN, 21 April. (H.N.) In de eerste helft
van April is het aantal werkioozen in Duitsch-
land verder gedaald en met 97.000 afgenomen.
Op 15 April waren bij de arbeidsbeurzen
5.934.000 werkioozen ingeschreven.
Bij de verzekering tegen de werkloosheid is
het aantal werkioozen1 kostwinners in d-e eer
ste helft van April met 231.000 gedaald tot
1.347.000.
Ook bij de laatste crlslssteun ls voor het
eerst sedert den tijd van een jaar een ver
mindering van het aantal ondersteunden merk
baar en wel met 23.000 tot 1.721.000.
PARIJS, 22 April. (H.N.) In een voorstad van
Marseille beeft gisteren een roofoverval op een
Postkantoor plaats gehad. Daar de politie de
luciht van dit plan had gekregen, bewaakten
3 -gendarmes het gebouw. De bandieten, 4 in ge
tal, wisten tot de kantoorlocaliteiten door te
dringen. De gen-darmes snelden toe en er ont
stond een vuurgevecht, waarbij 2 gendarmes
door de -bandieten neergeschoten werden,.ter
wijl de 3e door 2 schoten in den buik zo ern
stig gewond werd, dat hij tijdens het transport
naar het ziekenhuis overleed.
Het gelukte den postambtenaren één der
roovers, die ook gewond was, -beet te grijpen
en aan de politie over te leveren. De overige
bandieten wisten in een auto te ontkomen.
De talrijke kloosters d-er Russische orthodoxe
Kerk, schrijft een correspondent van de „Oer-
mania*' zijn alle verdwenen op drie na. Deze
drie Magen aan gene zijde van de tegenwoor
dige Russische grens, n.l. -het klooster Wialla-
mo midden in -h-et Ladogiaimeer op Fi-nsdh grond
gebied, het klooster Petsóhory, het grotten-
tolooiSter, ten "Westen van het Pelpusmeer op
Estila-mdsclh girondig-ebded en h-et kleine nonnen
klooster Poedht-iiz, eveneens op Estlandsch
grondgebied.
Vooral het Petschory-klooster heeft voor h-et
orthodox Noorden de -beteekenis van hot be
roemde grotitenklooster van Ki-ew en herbergt
nog een kleine groep van de orthodoxe Basl-
liamen.
Toen in 1928 alle bezittingen van dit kloos
ter op naatn d-er Est-landsidhe orthodoxen wer
den geschreven, ontstemd er een ernstig conflict
tusschen d-e EstlandsChe en Russische monni
k-en. Het conflict werd nog verscherpt door het
fedt, dart de Esrtlaindsiche monniken streven
naar een hereenilgimg met Rome. De Russische
monniken verzetten zich echter met kracht
tegen dit streven.
BERLIJN, 22 April. (H.N.) In een vergade
ring der nationaal-s-ocialisten, die vanavond
In het Sportpaleis werd gehouden, deelde de
partijleiding mede, da-t de voorzitter van de
Berlij-nsche afdeeling d-er partij, dr. Goebbels,
ernstig ziek is. Hij lijdt aan darmvergiftiging.i
Zijn temperatuur is -tot 40 graad gestegen.
Met een schip het land rond. .y
O-nize Anrt-werpecb© correspondent schrijft!
De stad Antwerpen heeft een voor Belgie
niemw middel aangepakt om reclame te -ma
ken voor bare -ha/ven. I-n D-uiitschlan-d werd
reeds vroeger door sommige industrieën een
stoomschip op wielen rond gezonden om be
kendheid te geven aan hare artikel-en; d-e firma
van Ma-rcken die de Flandria bezoek-booten op
de Schelde exploiteert, heeft thans denzelfden
weg gekozen voor een propaganda-rei-s voor de
haven van Antwerpen.
Zij heeft met den steun van stad en staat
op ©en aiute-ohassls een stoomschip gebou-wd
van 10 meter lang en 21/a meter breed, met
schoorsteen, masten, hutten emz. In de zij
wanden zijn vensters woa-rlongs een baud van
zichten op de Antwerpsche haven zal worden
afgerold.
Bij goed weer zullen op het dek, waar ook
twee machtige luidsprekers zijn aangebracht
filmen betreffende de Amtwerpselhe hoven ge.
geven weiden. Door de luidsprekers zal men
voordrachten honden over Antwerpen,
Het schip op wielen zal gedurende drié
maanden België -bereizen en de meeste belang
rijke plaatsen aandoen.
LONDEN, 22 April. (H.N.) Uit Tokio wordt
gemeld, dat Sagoya, die in November 1930 op
het station te Tokio een m-oordaanslag op mi
nister-president Hamagoetsji pleegde, toen deze
in een trein wilde stoppen, ter dood veroor
deeld is.
Hamagoetsji Is verleden jaar Augustus aan
de gevolgen van de bekomen verwondingen
overleden.
John Simon en Stimson delibereeren te
Genève over een moeilijke kwestie.
vqv MAAQ. MET EriöELÖCH
VAM M. F. LEAN.
Lord Euatace zal Je pogingen, om je plicht
te doen, waardeeren. En meer dlan dat. HÜ
houdt zooveel van je.
Zij had haar betraand gelaat aan mijn horst
verbomgc-n, maar nu hief zij het verontwaar
digd op.
Houdt hij zoo-veel van me? herhaalde
zij minachtend. T'oo wa3 het, ja. Maar zijn
liefde d'u-urde niet lang.
Zeg je dat na zes maanden al? riep ik
ulit.
Ik vergis mij miert, moeder. Hij geeft
niets om me. Iedereen ziet het. Zelfs mijn be
dienden zouden het u zeggen, als u over uw
waardigheid heenstapte, om hert hun te vra
gen.
Ik zat als verstomd. Dat hij, hij, mijn kind
zoo kon behandelenik kookte van veront
waardiging.
In Parijs was hij altijd weg met zijn
vrienden, ging May voort.
Zij weende niet meer, maar haar gelaat
diroeg duiMelij-k de sporen van tranen.
Ik ko-n het op het laatst niet meer uit
houden en drong er op aan, weg te gaan. An
ders zou ik alleen zij-n weggegaan. Daarom
kwamen wij zoo p.otseling thuis.
O May, May!
Ween niet, Jieve moeder, u hebt mij te
ruggekregen, eindelijk, en heelemaal voor u
zelf. Ik weet niiet, of het zoo niet het beste
ia Ik zou toch mat gewild hebben, dat een
man tusschen ons kwam, moeder.
Sn ik hield zoo van hem! liet ik mij
la miin smart ontvallen.
M-aar, gel-ukkiig voor ons beiden, merkte
M,a-y niet op, nnet welk een innigheid ik het
zeidje.
Dat weet lk, antwoordde zij. U vorndt
ham een. en al volmaaktheid, niet w-aar, moe-
dar' Nu_ er is niets aan te doen. We zijn bei-
hen hed-rogeu uitgekomen, en w-e moeten het
nu huaaj. nemen, zooais het is. M-aar als u
er niet, was> riep ze uit, terwijl zij zich weer
i-n mijn armen wierp, dian weet ik niet.
hoe ik het. dragen zo-u. Maar u zult me nooit,
nooit verlaten, hè, moed-er?
Nooit, nooit, antwoordde ik op vasten
toon, terwijl ik haar aan mijn hart drukte.
En geen vain beiden schenen wij er aan te
denken, dat de vervulling van deze belofte
afhing v-an de toestemming van een ander.
XVIII.
Op -dit oogenblik kwam Lord Eustace bin
nen. Hij scheen het niet aangenaam te vinden,
o-ns zoo in elkanders armen te ai-en en nog
minder bevielen he-m de apoiren van tranen op
de wangen zijner jonge vrouw.
Ben je niet wel? vroeg hij kortaf.
Heel wel) dank je, antwoordde zij op
idenzeJfden toon, en heel op mijn genaak.
Zou je niet li-e-ver op een stoel gaan zit
ten?
Ik zit liever op den schoot vain mijn
moeder.
Mijn zuster gaat juist uit met het rijtuig.
Zij had verwacht, dat je meeging.
Gelukkig de menetóhen, die niets ver
wachten, want zij zullen niet teleurgesteld
worden, zei May op luchtige-n toon.
Zou je niet liever met Lady Sel-in-a mee
gaan, kind? zei ik. D-e ftrissohe lucht zal je
de-zen prachtigen mi-dd-ag goed doen.
Wilt u ook meegiaan, moeder?
Als je dat wilt, lieveling en er p-laats in
het rijtuig ia.
Plaats genoeg! Kom dan maar mee, want
zonder u ga ilk niet, riep -mijn eigenzinnig
kind, terwijl ze mij meetrok uit de kamer,
zonder aich verde-r met haar echtgenoot te
bemoeien.
Zij was blijkbaar niet bang voor hem en
dat was temnninete één troost. Maar niettemin
scheen, mijn arm kind nu meer dan ooit mijn
lltafdie en besch-eriming aoodiig te hebben.
Op een m-o-rgen kwam het gesprek aan de
ontbijttafel op het bezoek, dot Loird en Lady
Eustace aan Gentian's Gross zouden brengen.
Lord Riversdale en zijn dochter hadden reedls
den datum voor hun ver-trek naar Dublin vast
gesteld en het jonge paar kon Castle Rivers
dus verlaten, wiann-eer het wi-llde.
En u, Mr®. Power? vroeg Lord Eustace
mij.
Ik aarzelde. Ik was vaat vain pl-an geweest,
om met hen mee te gaan niaor Gentian's Cross.
Moedie gaat met ons mee, niet waar, lie
veling? zei May.
Ik dacht erover, Miay. Ik weet, dat Lady
Power altijd blij is, mij te zien.
Natuurlijk I's zij dat. En wat zou u an
ders kunnen doen? u denkt toch niet, dat
wij u allee-n zouden iat-en?
Dat zou niet beleefd zijn, merkte haar
man hoffelijk, maar op kouiden toon op. En ik
heb iets dergelijks dian ook noodt overwogen.
Miaar ik dacht, dat Mirs, Power missohiian in
haar eigen woning verwacht werd?
Hebt u ai een vaste woonplaats gekozen?
vroeg Lord Riiveirsdale.
Nu moet ik bekennen, diat ik er heimelijk
naar verlangde, om mijn dochter en schoon
zoon van mabij gad© te slaan, temeer, daar
Lord Eustace vóór zijn huwelijk aan May
beloofd had, dat zï] nooit van mij gescheiden
zou worden. Daarom had ik aldoor uitgesteld,
-een eigen tehuis te kiezen, hoewel ik May ver
zekerd had, en ook zelf geloofde, dat eame-n-
wonen van twee gezinnen qp den duur niet
mogelijk waa. Thans durfde ik er niet goed
m-ee aankomen. Er was Iets in Lord Eustace's
stem, wat mij daarvan terughield.
-Nog niiet, antwoordde Ik op die vraag van
den oud-en graaf. Het is moeilijk, daarin een
besil-issiing te nemen.
-Waar praat u van! riep May op geizagheb-
bendien toon. De beslissing is al eeuwen gele
den genomen. Moeder gaat bij ons wonen
Eustace heeft dat altijd gezegd, vóór we ge
trouwd waren.
O juist, zed baar schoonvader en gaf zijn
aandacht weer aan het ontbijt.
Lórd Eus-taoe zei niets en ik voelde mij
vreeselijk in de war.
Dat was allemaal -onizim, kind, zei ik op
luchtigen toon lot May. Ik zal binnenkort een
snoezig klein huisje voor mie zelf hebben en mis
schien een kaïmer erin voor Eustace en jou.
Niets daarvan, antwoordde May. Als u
het probeert trap ik het in elkaar. Wees nu
niet dwaas, moeder. U weet heel goed, dat
ik zonder u niet zo-u kunnen ieve-n en als u
van Cas-tl-e Rivers w-eggaat, dan ga ik ook.
Dwaze meid! zei ik lachend.
Maar Lord E-ustaoe zei nog altijd niets, om
de wenschen van zijn vrouw te ondersteunen.
Hij stond voor den haard en zag ons vast
aan.
Ais je klaar bent met schertsen, May,
zei hij dan na een poos, wid je m-issóhien wel
bepalen, oip welken d-ag we naar Gentian's
Cross zullen gaan.
Het kan mij niet scheien. Wanneer zul
len we gaan, moedie?
Jij moet beslissen, zei haar man op vas
ten toon.
Maar zij wendde zich weer tot mij.
Zal de 20-ste u schikken, moeder?
Natuurlijk natuurlijk, zei ik haastig, op
half fluisterenden toon, daar ik iets onaange
naams wilde voorkomen. Vraag mij niet, kind.
Ik zal u wèl vragen, antwoordde zij luid. U
bent de eerste, met wie rekening moert wor
den gehouden. We zulilen op den 20eten gaan,
E-ustace, daar dat moeder geie-gen ko-mit, voegde
zij erbij.
Misschien zal het mij niet schikken, zei
hij.
Heel goéd, dan gaan we niet. Dat ls -heel
gemakkelijk afgedaan. Wil je vanmorgen uit
rijden gaan, Selina?
G-raag, z-ei Lady Selina.
Je kunt de paarden niet hebben, merkte
haar broer met gef-ronst voorhoofd op.
Waarom niet? vroeg May.
Omdat ik ze uitgestuurd heb.
Dan zullen we and-ere nemen.
Er zijn geen andere.
Waar zijn dan de bruine en de grijze?
Die zijn niet tot je beschikking.
Maar wiaar zijn ze?
Dat is mijn zaak.
O, het komt er niete op aan. We zullen
het wel zonder ze doen, zei May, terwijl wij
van tafel opstonden.
Zij wist, en ik wist, en wij al-len wisten, dat
haar man haar m-e-t opzet dwarsboomde. Zij
sprak er met mij niet over, teen wij samen
naar boven gingen en dus zei-de ik ook niets.
Ik kon niet weigeren, naar haar te luisteren,
als zij vol vertrouwen bij mij kwam, om haar
hart bij mij u-it te storten, maar ik wilde haar
niet aanmoedigen, door haar uit mij zelf te
s-preken over de scène, die zoo juist had p-laats
E«irg^ Wij namen dus met een kus afscheid,
en ik ging, zooals gewoonlijk, een uurtje rus
tig lezen.
Ik was misschien nog geen half uur met mijn
boek bezig geweest, toen ik getrappel hoorde
op het kiezel onder mijn venster. Ik stond op,
om te kijken, wie het was, en zag tot mijn
verbazing May, in donkerblauw costuum, op
een groot-en zwarten hengst zoo hard, als ze
kon, den rijweg af rennen, gevolgd door een
rijknecht o-p een kleine, kasitanje-Jileurige
merrie. Ik begreep er uit, dat zij Lord Eustaca
tenslotte had overgehaald, om haar toch maar
te laten rijden, maar ik vond het vreemd, dart
zij mij niet even goeden dag was komen zeggen
toen zij naar beneden ging. Ik zag baar na.
Wat zat zij elegant te paard! Ik kom. niet na
laten, trotsch te zijn op haar jeugd en kracht
en schoonheid.
Er werd geklopt. Lady Selina veTscheen op
den drempel. Haar gelaat was ongewoon bleek,
en ik kon dadelijk zien, dat zij beefde.
O mrs. Power, riep zij uit, er is beneden
zoo'n vreeselijke ruzie gaande, en ik ben zoo
geschrokken!
Wat is er aan de hand? vroeg ik snel.
May! zei ze alleen.
Ze 'is juist te paard uitgegaan, antwoordde
ik. Ik zag haar den weg afrijden, en verwon
derde mij, dat u er niet bij was.
Maar Eustace is zoo ontzettend boos. U
hoorde, hoe hij haa-r bij het ontbijt verbood,
om uit rijden te gaan. en zij liet dat paard
voor zich zadelen zonder zich aan zijn verbod
te «toren. En het is zoo'n gevaarlijk beest,
mrs. Power. Eustace zegt, dat geen vrouw
daar veiii-g op kan rijden. Ze zal er afgewor
pen worden, dat is zeker, en hij heeft den
knecht, die het dier gezadeld heeft, ontslagen,
en hij is zoo vreeselijk aan het tieren over het
heele geval. O, mrs. Power, als u eens met
hem sprak?
Ik had Alleen verstaan; gevaarlijk.
Is het paaird werkelijk niet bet-rouw-
baar? vroeg ik, met bevende lippen, of zegt
uw broer dat, omdat hij boos is?
Neen, h-et is werkelijk een vreeselijk dief,
zelfs voor mannen, mrs. Power, en de knecht
zegt, dat hij Lady Eustace zelf gewaarschuwd
heeft. Maar zij wilde op dat dier rij tl en *tj
dreigde den man met ontslag, als hij bet paard
niet zadelde. En nu heeft Eustace den armen
kerel ontslagen.
(Wordt yervolgdj. J
