ALGEMEEN OVERZICHT.
Sltïrom miJ over den
DE WERELDCRISIS
ONTWAPENING.
madrids aanvallen
OP CATALONIE.
DINSDAG 26 APRIL 1932
ONTSTELLENDE WERKLOOSHEID IN
NEW-YORK.
AMOY IN NOOD.
Nanking zal tegen de rooden
oprukken.
TORNADO IN AMERIKA.
Vele plaatsen geteisterd.
TERWIJL LITWINOFF TE GENEVE
DE VREDESFLUIT BESPEELT....
werken Ruslands ivapenfabrieken op
volle kracht.
DE LANDDAGVERKIEZINGEN IN
OOSTENRIJK.
Aanmerkelijke winst der nazis
tenkoste vooral van de
Groot-Duitschers.
DE NIEUWSTE CREATIE.
Ziekenkamer eener waarzegster
als rechtszaal.
DE BEZITTINGEN VAN EX KONING
ALFONSO.
WAAR HET SKLAREK-PROCES
AL TOE LEIDT.
AFTREDEN VAN MINISTER
CARNER GEEISCHT.
240.000 GULDEN AAN KASLOOPER
ONTROOFD.
Het Pruisische vraagteeken
Wie van de Zondag in Pruisen gehouden
landdagverkiezingen een verheldering, naar
welke zijde dan ook, van den toestand ver
wacht mocht hebben, is bedrogen uitgekomen.
Want al spreken de cijfers voor de huidige
machtsverhouding der partijen een duidelijke
taal, absoluut onoverzichtelijk is, wat er in
de toekomst voor de eventueele samenstelling
eener nieuwe regeering zal moeten geschieden.
Buitengewone verrassingen heeft het resul
taat dezer volksraadpleging niet gebracht.
Dat de natlonaal-socialisten hun stemmencij-
fer van de vorige landdagverkiezingen verveel
voudigd zagen, valt niet geheel als 'n surprise
te beschouwen. Men rekende na de presidente-
zondagen voor hen op een flinke acht millioen
stemmen: ze hebben ze gehaald, al zijn ze iets
onder het Pruisische cijfer van 10 April ge
bleven; hun zetelaantal is van 9 op 162 geste
gen.
Buitengewoon sterk is de positie van het
'centrum gebleken. Wel is het aantal zetels van
71 op 68 zetels gevallen, maar daarbij moet
men bedenken, dat ditmaal een zetel op 50.000,
bij de vorige landdagverkiezing op 20 Mei 1928
op 40.000 uitgebrachte stemmen is toegekend;
volgens de oude verdeeling zou het centrum
ditmaal du3 85 zetels behaald hebben, bij een
absolute winst van een half millioen stemmen.
De derde winnende partij is het communis
me, met een absoluten was van eveneens een
half millioen stemmen en 9 zetels wat
echter nog allerminst een duidelijk herstel
is tegenover de herstemming voor het
presidentschap; een feit, dat wel vooral
hieraan zal moeten worden toegeschreven, dat
de vroeger gevolgde tactiek om bijna uitslui
tend front tegen de socialisten te maken sinds
dien gewijzigd is in een onverbiddelijken strijd
tegen de nazis; een methode, welke ditmaal
nog niet in het stemmencijfer der laatsten tot
uiting is gekomen, maar voor de toekomst nog
onberekenbare gevolgen kan hebben.
Voor het overige is het slagveld met slacht
offers van den strijd bedekt. 16 splinterpar
tijen, welke in het krijt getreden waren, zijn
hopeloos verslagen en hebben er dus slechts
toe bijgedragen om een groot aantal stemmen
volkomen te doen verloren gaan Doch dit ligt
geheel in de lijn der Jongste parlementaire
ontwikkeling, welke een steeds voortschrij
dende concentratie bij de groote principleele
of wan hoops partijen vertoont.
De verslagenen van dezen stembusstrijd zijn
de staatspartij en de door Diugeldey geleide
Duitsche volkspartij, die practisch geheel ver
nietigd zijn; de Duitseh-natlonalem, die van
71 op 31, en de sociaal-democraten, die van
137 op 93 vielen. Zelfs als njen bij de laatste
twee partijen de omrekening maakt, welke wij
boven bij het centrum toepasten (31 en 93
worden dan 40 en 116), blijft nog een ontstel
lend deficit, dat er wel op wijst, dat genoem
de partijen aan meer extremistische groepen
een zeer groot aantal kiezers hebben moeten
afstaan.
Het verlies der socialisten, een 800.000 stem
men, is ongetwijfeld op de eerste plaats naar
de communisten, voor een deel naar de nazis
gegaan, terwijl hoogstwaarschijnlijk ook het
centrum een aantal verloren schaapjes heeft
teruggewonnen. De voor de Duitsch-nationa
len verloren gegane stemmen zullen practisch
wei in haar totaliteit bij Hitler terecht geko
men zijn
Toch laten deze verkiezingen een geweldig
vraagteeken bestaan. Het traditioneele „wat
nu?" is ditmaal ten volle gerechtvaardigd. De
oude Pruisische coalitie van centrum, socia
listen en staatspartij, die tot dusverre 230 van
de 450 zetels telde, heeft het nu tot 162 van
de 422 mandaten gebracht; is dus sterk in de
minderheid; de vereenig
de nationale oppositie,
onder leiding van Hitier,
van nationaal-social isten,
Duitsch-nationalen, Duit
sche volkspartij, Christe.
lijksooialen volksdienst en
Duiitsch-Hannovenanen
kan het tot 203 stemmen
brengen.
De beslissing over het
lot van Pruisen hangt nu
op de eerste plaats van
de oommnnisten af, d.w.z.
van de instructies, welke
dezen uit Moskou zullen
ontvangen. En daaromtrent verkeert men vol-
komen in het duister.
Als het mlnlsterie-Braun, dat niet afgetreden
is. voor den nieuwen landdag verschijnt, zal de
nationale appositie natuurlijk een votum van
wantrouwen moeten Indienen. Onthouden zich
de communisten bij de stemming, dan is Braun
denïn ZOU<len om tactische re-
denen tegen de motie van wantrouwen stem-
men dam is het coalitie-kabinet voorloopig ge-
red; de moeilijkbeden zijn in dat geval ecbL
blik TelOSt' en d6 crlsls ka3 elk oogen
blik uitbreken. Hetzelfde geschiedt als onver-
een mo*te van vertrouwen wordt inge-
Hitler.
Is de crisis eenmaal daar, dan ligt de beslis
sing bij het centrum; met de nazis samen kan
it zelfs een absolute meerderheid vormen, een
mogelijkheid, welke voor velen wel bijzondere
aantrekkelijkheden moet hebben, al stemmen de
in Hessen opgedane ervaringen niet erg hoop
vol. Vast staat echter, dat, hoe men de cijfers
ook wendt of keert, geen werkelijk parlemen
taire regeering zonder centrum en nazis moge
lijk is, een feit, dat nog tot heel wat verwikke
lingen en spanning, in Pruisen zoowel als In
het rijk, aanleiding kan geven.
De tegelijkertijd in Beleren, Hamburg, Anhalt
en Wurtemberg gehouden verkiezingen vertoo-
nen, zij het met enkele nuances, hetzelfde beeld
als in Pruisen. Overal wonnen de nazie, volko
men is overeenstemming met de verwachtingen;
hield centrum of Beiersche volkspartij veel
meer dan stand; verloren de socialisten en de
mldden-reehtsche en Duitseh-natlomale par
tijen, Alleen in Anhalt heeft rechts een abso
lute meerderheid gekregen. In Hamburg heb
ben bovendien de communisten, een negental
zetels verloren.
Het algemeen aspect der verkiezingen be
wijst intusschen, dat de rust in Dultscbland
nog allerminst is Ingetreden. Veeleer gaat
men, vooral in Pruisen, een periode van nieuwe
en zware moeilijkheden tegemoet. Maar, en
dLt is ongetwijfeld een aangelegenheid, welke
de opheldering zal voorbereiden, de nazis zul
len nu mede voor de verantwoordelijkheid ge
steld worden. Dat is voor hen of voor Dultscb
land het keerpunt, al naar mate zij in staat
blijken het land van den dreigenden onder
gang te redden of machteloos om met hun In
werkelijkheid omgezette leuzen den chaos af
te wenden.
Een zevende der bevolking afhankelijk
van liefdadigheid.
NEW-YORK, 25 ApriL (V.D.) Een millioen
werkloozen, zijnde een zevende gedteelte van
de bevolking van de stad New-York, is thans
afhankelijk van liefdadigheid en de z.g. „relief
funds", welke practisch geheel uitgeput zijn.
Reed3 voor heden verwacht men groote
moeilijkheden, aangezien men thans voor de
noodzakelijkheid komt te staan, om aan 8000
menschen mede te deelen, dat men hun geen
hulp meer verstrekken kan. Meer dan 50.000
personen zullen na 1 Mei gedwongen zijn te
pogen zich zonder eenigen steun door de moei
lijkheden heen te slaan.
Medegedeeld wordt, dat zeer ernstige on
regelmatigheden alleen kunnen worden ver
meden, wanneer het stadsbestuur er toe wil
en kan overgaan om maandelijks een bedrag
voor steun uit te trekken, groot ongeveer 7 Va
millioen dollar. Een dergelijk maandelijksch
steunbedrag zou dan volgens de algemeene
opvattingen minstens gedurende een vol Jaar
moeten worden uitgetrokken.
INDUSTRIEEL VERDUISTERT
MILLIOENEN.
Uit Moravisch Ostrau meldt V.D.:
Volgens de „Ostrauer Morgen zei tung" is de
algemeene directeur van de Larisoh Roem-
mische Mijnbouwondememing, dr. Karl Zaji-
zek, in verband met groote verduisteringen
gevlucht.
Z-ajizek maakte jaren lang deel uit van het
„,u" der ondernemingen van graaf Larisch
-en en was Vroeger als particulier secre-
van aartshertog Friedrich van Habsburg
werkzaam geweest.
dat Wil, WW reeds komen vast te staan,
SuLS W J WW"*11 beeft ver-
Hij zou uitgeweken T'verdwenen'
In 7iln I».,» J naar Alexandria.
Larisch dir60t6Ur del"
Zajizek ook deel uWW™?maakte
der Tsiecim <3, n 1113x1 van beheer
eenige andere hr-t 6 SUkst*^rken en
dustrieele onderneming Tsjeohlsclle in"
Cal var, êaberg
die met andere kinderen Wi n .schooli°inBen,
gedood doordat een groote Wen Was'
ling omviel en het hoofd «tTt*6'
letterlijk in de aarde drukte,^elSVS
INDRUKWEKKENDE AANKLACHT
VAN ALBERT THOMAS.
Wat doen de regeeringen
Een kreet om daden
25 April- (VAN ONZEN CORRES
PONDENT). De redevoering, die Albert Tho
mas op de internationale arbeidsoonferentie
eelt gehouden ter beantwoording van de
meei dan vijftig sprekers, die aan de alge
meene discussies hebben deelgenomen, was
een der meest indrukwekkende en openhar
tige requisitoirs tegen de politiek der vel
schillende regeeringen, die hier ooit zijn uit
gesproken.
Nadat Thomas eerst uitvoerig had uiteen
gezet, dat geen eigenlijke inwendige crisis in
de internationale arbeidsorganisatie aanwezig
was en dat alle malaise, die ook op de inter
nationale arbeidsoonferentie aan den dag
kwam, slechts een gevolg van de algemeene
wereldcrisis is, gaf hij als zijn overtuiging te
kennen, dat het grootste drama van den tegen-
woordlgen tijd dit is, dat de wereld ruim
schoots genoeg grondstoffen, arbeidskrachten
en kapitaal bezit en toch zich niet uit de
ellende bevrijden kan, omdat er een gebrek
aan organisatie bestaat, omdat er geen man
nen zijn, die voldoende initiatief hebben om
internationale beslissingen tot oplossing der
moeilijkheden te kunnen doorzetten.
Thomas richtte tot de regeeringen het ver
wijt, dat zij twaalf jaar lang hier voortdurend
aansporen tot internationale samenwerking,
doch ondertusschen door haar economische
politiek de volkeren steeds meer van elkander
scheiden, zooals Colijn reeds twee jaar ge
leden gewaarschuwd had.
Thomas beschuldigde de regeeringen, dat
zij voortdurend maar nieuwe deskundigen en
nieuwe studiecommissies benoemen, doch dat
zij dan nalaten, aan haar rapporten eenlg ge
volg te geven.
Thomas verweet den regeeringen, dat zij
vooral in het laatste jaar een vrees voor risioo
toonen, dat alle Initiatieven verlamt, waar
door zij alle beslissingen voortdurend uitstel
len, zoodat de toestand In de wereld steeds
slechter wordt.
Thomas gaf daarom den wensch te kennen,
dat de internationale arbeidsoonferentie, zoo
als ln de motie van de arbeidersgroep is uit
gedrukt, een kreet om actie, om daden tot de
regeeringen en tot den volkenbond zal richten,
opdat eindelijk verbetering intrede.
Een lang aanhoudend applaus toonde, dat
een groot deel der conferentie zich over deze
moedige taal van Thomas ten zeerste ver
heugd had.
NANKING, 24 April (V.D.) De Chineesche
regeering heeft ondanks den moeilijken pol'i-
tieken toestand te Shanghai besloten, verschei
dene divisies in de richting Amoy te dlrigeeren,
waar de communistische troepen van het Roode
leger groote successen moeten hebben geboekt.
Twee vllegtuigeskaders van het Canton-leger
hebben de Chineesche communistische troepen
bij Amoy gebombardeerd, waarbij eenige bon
derden personen werden gedood. De communis
tische troepen staan onder leiding van den be
kenden Chineeschen communiste Tsjoede. De
Chineesche regeer'ing heeft op het hoofd van
dezen rebel een belooning van 10.000 Chineesche
dollars gezet
MEMPHIS (Tennessee), 25 April. (R.O-) He
denmorgen zou een hevige tornado verschei
dene kleine stadjes in Tennessee hebben ge
teisterd.
De schade kon nog niet worden geschat.
Men gelooft, dat in de stad Roseimark ver
scheidene personen zijn gedood en gewond.
De tornado zou eveneens in verscheidene
stadjes van Kentucky hebben gewoed.
Volgens latere telegrammen zouden in drie
steden van den staat Tennessee zeven perso
nen om het leven zijn gekomen.
De storm ging gepaard met een buitenge,
woon hevig onweder en hagelslag. Ook ver
scheidene plaatsen in Arkansas en Alabama
werden vernield.
LONDEN, 25 April. (R.O.) Volgens het bul
letin, dat vandaag in Downingstreet werd ge
publiceerd, is het onderzoek van het oog van
Mac Donald bevredigend verloopen en is zijn
gezicht niet verslechterd.
Mac Donald heeft hierop Londen verlaten.
Het permanente internationaal Bureau tegen
de derde internationale heeft aan alle deel
nemers van de ontwapenings-conferentie een
memorandum doen toekomen, waarin de uit
komsten worden gepubliceerd van een diep
gaand onderzoek over de organisatie en de
werkzaamheden van de Komintern.
Bijgevoegd is een tabellarisch overzicht over
het geweldige net van bolsjewistische organi
saties, die over de geheele wereld tegen den
internationalen en socialen vrede ageeren.
Uit onwraakbare getuigenissen wordt bewezen,
welke nauwe banden de sovjetregeering en de
Komintern verbinden. De diplomaten en de
hooge ambtenaren der sovjet-regeering zijn
verplicht, zich streng te houden aan de voor
schriften der Komintern.
Het internationale bureau wijst er op, dat
het bolsjewisme het grootste gevaar beteekent
voor de moreele en militaire ontwapening. De
ultra-pacifistische redevoeringen van Litwinoff
dienen alleen, om de waarheid omtrent de
Russische bewapening te verbergen.
Op grond van betrouwbaar bewijsmateriaal
is aangetoond, dat Rusland tot op dit oogen-
blik zijn oorlogsindustrie geen oogenblik heeft
stopgezet. Integendeel, juist hams tijdens de
ontwapenings-conferentie in het geheele rader
werk van het Russische oorlogsapparaat in
volle werking.
Het anti-bolsjewistisch bureau verzond boven
dien een memorandum aan de leden van de
Amerikaansche delegatie, waarin bewezen
wordt, dat Stalin persoonlijk het programma
van de Amerikaansche sectie van de Komintern
heeft uitgewerkt. Hierin wordt onder andere
bevolen, de tegenwoordige crisis zooveel moge
lijk ten guste van het bolsjewisme uit te buiten.
WEENEN, 25 April. (V. D.) Zooals men
w«et, hebben ook ln Oostenrijk gisteren de
verkiezingen plaats gevonden, voor verschil,
lende gemeenteraden namelijk en voor eenige
landdagen.
In den nieuwen Weenschen gemeenteraad,
tevens landdag zijn de zetels als volgt ver
deeld:
Soc. democraten; 66 zetels, in 1930: 78.
Christ, socialen: 19 zetels, in 1930: 40.
Nat. socialisten: 15 zetels, in 1930: 0.
Groot Duitschers: 0 zetels, ln 1930: 2.
pe nieuwe landdag bestaat uit 100 afge
vaardigden terwijl de vorige 120 mandaten
telde.
In Beneden-Oostenrijk was de uitslag als
volst:
Soc. democraten: 20 zetels, ln 1930: 21.
Christ, socialen: 28 zetels, ln 1930: 30.
Nat. socialisten: 8 zetels, in 1930: 0.
Groot-Duitschers: 0 zetels, in 1930: 5.
Landbönd; o zetels, in 1930: 1.
Communisten: 0 zetels, in 1930: 0.
De nieuwe landdag bestaat uit 56 afgevaar-
digden tegenover 60 in den vorigen landdag.
Wegens de verliezen der Christelijk-socia-
len in Beneden-Oostenrijk verliezen dezen ook
ln den Ooetenrijkschen bondsraad de meerder
heid-
De uitslag van de verkiezingen van den
landdag van Augsburg is als volgt:
Soc. democraten: 8 zetels, in 1930: 9.
Christ, socialen: 12 zetels, In 1930: 13.
Nat. socialisten: 6 zetels, in 1930: 0.
Groot-Duitschers: 0 zetels, in 1930: 2.
Landbond: 0 zetels, in 1930: 0.
Heimatblok: 0 zetels, in 1930: 0.
Communisten: 0 zetels, ln 1930: 0.
Volgens een Reutertelegram uit Weenen, is
de uitslag van de verkiezingen voor den land
dag van Salzburg als volgt:
Soc. democraten: 8 zetels, in 1930: 9.
Christ, socialen: 12 zetels, in 1930: 11.
Nat. socialisten: 6 zetels, in 1930: 0.
Groot-Duitschers: 0 zetels, in 1930: 2.
Landbond: 0 zetels, in 1930: 1.
Communisten: 0 zetels, in 1930: 0.
MADRID, 25 April. (V.D.) Effecten ter
waarde van twintig millioen peseta's zijn ge
vonden in een safe in helt voormalige konink
lijke palels, aldus deelt de heer Geronimo
Bujldo, de voorzitter van de commissie voor
de eigendommen van den ex-koning, mede.
BERLIJN, 25 April. (W.B.) Het Sklarek-
proces werd heden niet in de rechtszaal, maar
in de woning vari mevr. Seidler, Max Sklarek's
„waarzegeter", voortgezet. Allen, die bij het
proces betrokken zijn, alsmede vele journa
listen, waren aanwezig.
Mevr. Seidler, die als getuige verhoord
moest worden, ligt namelijk ziek te bed, zoo
dot zij niet voor de rechtbank kon verschijnen.
In haar woning had men een luidsprekers-
installatie aangelegd en het ziekibed van ge
tuige was zoo opgesteld, dat het halverwege
de deuropening tusschen twee kamers stónd.
Voor haar legerstede was een microfoon aan
gebracht.
In de slaapkamer stond een tafel voor de
pers, alsmede een voor de rechtbank. Ook
voor drie toehoorders was gezorgd.
De president nam mevr. Seidler den eed af.
De 63-jarige vrouw deed dit met bijzonderen
nadruk.
Getuige verklaarde, dat zij Max Sklarek in
1919 of 1920 door den vroegeren commissaris
van politie, Griitzmacher, had leeren kennen.
Zij vertelde Max „wat zij zag" en verklaarde
hem: „U moet over het Tempelhofer Feld
gaan naar Neuköln. Dan zult u een heer bij
een klein buisje zien staan; hij eet wat, dat
Is geen brood, dat is geen broodje. U moet
dien heer vragen tot wien u zich moet wen
den".
Max Sklarek volgde haar Taad op en ging
naar Neuköln. Daar stond een heer, die uit
een bruinen zak zoute stengels at.
Max vroeg hem tot wien hij zich voor zaken
met de stad moest wenden, en de man ant
woordde: „Daartoe ben Ik ook bevoegd". Het
was de heer Kieburg.
Dan heb ik, zelde de waarzegster verder,
nog een andere zaak voor Max Sklarek moge
lijk gemaakt. Een heer kwam bij mij met een
brief. In dezen brief stond: „Helpt u dezen
heer, zooals u mijn familie hebt geholpen". De
heer, die den brief bracht, was dr. Becker.
Ik dacht eerst, dat dr. Becker arts was,
maar vernam later, dat hij van de Rijksinkoop-
maatschappij was.
Mevr. Seidler vertelde verder, dat dr.
Becker door haar bemiddeling groote inkoo-
pen bij de Sklareks had gedaan.
Max kwam bij haar met een groote bouquet
en geld. Hij kwam zeer vaak en heeft steeds
van a tot z zijn zaken verteld.
De voorzitter vroeg daarop de waarzegster:
„Heeft Leo Sklarek u ook om raad gevraagd",
waarop getuige zed: „Hij vroeg me steeds:
„Zal die of die zaak goed gaan", en ik ant
woordde: „Als n het met God doet, dan zal
het ook goed gaan".
Het verder verhoor van de waarzegster
Seidler aan haar ziekbed had een zeer Inte
ressant verloop, daar zij tegen de beklaagden
vooral de beschuldigde beambten van de stede
lijke administratie, zeer sterk bezwarend
materiaal inbracht en de verklaringen beves
tigde, die zij lm het vooronderzoek aan den
onderzoekingsrechter 'had gedaan en waarop
voor het grootste deel de aanklacht gebaseerd
ls.
Getuige Seidler deelde mede, dat Leo Skla
rek haar ln Augustus'1929,' dus kort voor dé
debacle, naar de Kommandantenstrasse ont
boden had, waar zij Willy Sklarek zou leeren
kennen.
„Leo zeide mij: Max liegt u altijd wat voor;
u zult van Willy Sklarek hooren, hoe het
werkelijk is.
Ik verlangde van Max Sklarek op zijn eere
woord, dat hij bij dit gesprek der drie broe
ders geen woord zou uiten, want ik vreeede,
dat de drie broeders misschien aan het vech
ten zouden raken.
Willy zeide dan, toen hij de kamer binnen
trad: „Telkens heet het, dat het geld komt,
waarmee wij aan onze verplichtingen jegens
de Stadsbank kunnen voldoen. Wanneer dat
geld niet komt, staan wij als de grootste leu
genaars en bedriegers te kijk. Wij behelpen
ons reeds langen tijd met chêques. Wanneer
wij niet spoedig geholpen worden, gaan wij
naar de maan.
Rosenthal belooft steeds, dat wij geld zullen
krijgen, maar er komt niets. Wanneer wij het
geld niet bij elkaar brengen, zijn wij er erger
aan toe als Barrnat en Kutisker en komen in
het tuchthuis terecht (beweging).
„Ook hert ongeluk der Sklareks", ging ge
tuige Seidler voort, „heb ik vooruitgezien.
Voor ongeveer drie jaren droomde ik, dat
ik op een hoogen berg stond en daar stond®11
galgen, waai-aan alle drie de Sklareks op£e"
hangen zouden worden. Een massa justR16'
beambtem stonden daar en er waren reeds ze®
of zeven stroppen gemaakt.
Plotseling vereemgden zich alle stroppen
tot één en ik stak mijrf hoofd erin.
Daarop kwamen wagens met boek®11 in
gereden, waarin geld was en da arme® nerd
hun schuld gedekt".
Voorzitter: „Hoe kwam 1 het dan, dat u
reeds drie jaren tevoren van de justitie droom
de. Hadrt u dan het gevoel, dat de justitie
reeds toen zich voor de Sklareks had moeten.
interesseeren
Getuige: „Dat weet ik niet. Ik had den
droom".
Advocaat d.r. Pindar: „Er kwamen vele
hooggeplaatste personen bij u om hun lat te
vernemen, niet
Getuige: „Jawel, leden van eiken stand
zijn bij mij gekomen".
Dr. Pindar:' „Hebt u niet ook gedurende
den oorlog met het groote hoofdkwartier in
verbinding gestaan
Getuige: „Daarover wil ik liever zwijgen.
Dat staat allemaal in de akten, die ik aan het
gerecht gegeven heb, voor het geval ik bij
mijn verhoor was gestorven".
Getuige Seidler bevestigde ook aan den voor
zitter, dat er onder de leiding van Kieburg
wanbeheer in de B.A.G. geheerscht had en
dat Max Sklarek haar de foto van een stuk
had getoond, waarin stond, dart de Sklareks
een som van 250.000 Mark niet behoefden
terug te betalen. Een cliché daarvan had
Stadtrat Degner door een vriend laten maken.
Ook van valsche balansen van Kieburg had
ze gehoord.
Het was haar ook bekend geweest', dat me
vrouw Hoffmann een bontmantel, mevrouw
Schneider een blauwvos eu mevrouw van den
eersten burgemeester Boess een boutmantel
hadden gekregen, die 4000 Mark kostte en
waarvoor haar 375 Mark in rekening werd
gebracht, welke som ze echter ook niet be
taalde.
Door het kruisvuur der door de verdedigers
aan haar gerichte vragen raakte de getuige
zoo zeer uitgeput, dat de huisarts, die het ver
hoor bijwoonde, voor een verdere ondervraging
geen verantwoordelijkheid meer op zich
wilde nomen.
De advocaten zagen daarop van verdere
vragen af en de voorzitter verdaagde de be
handeling tot "Woensdag.
I
Het offensief, dat de vorige week door ver
schillende Madrileansche hladen tegen Cata
lonië ontketend werd, concentreert zich op den
persoon van den Catalaanschen minister van
financiën, Carner, wiens demissie met allen
aandrang wordt geëischt.
Ook „El Debate" is van meening, dat Car
ner het ambt van minister van financiën moet
neerleggen, daar het hem omogelijk zal zijn,
vooral bij de behandeling van bert financieels
gedeelte der Catalaansche kwestie, onpartijdig
heid te betrachten.
De taak van minister Carner, schrijft „El
Debate", moet als geëindigd worden beschouwd,
daar senor Carner behalve minister van finan
ciën ook een van de meest vooraanstaande
Catalaansche afgevaardigden Is en bij de be>
handeling van de kwestie van Catalonië's auto
nomie onmogelijk de vertegenwoordiger zijn
kan van de financieele belangen van alle
Spanjaarden. Het is hier niet voldoende, dat
Senor Carner zich onpartijdig verklaart. Hem
tot onpartijdigheid dwingen zou gelijkstaan
met hem het recht te ontnemen, om te spre-
ken bij de behandeling van een kwestie, diQ
rechtstreeks zijn departement betreft, i
zou een ernstige inbreuk zijn op zijn rechten.
Inmiddels heeft minister Carner naar aan
leiding van de campagne, die tegen hem ge
voerd wordt, aan den Madrileenschen corres
pondent van „El Matd" verklaard, dat de bla
den de waarheid deerlijk misvormen, wanneer
zij veronderstellen, dat hij als scheldrechter wil
optreden bij de bespreking van het statuut.
Bovendien vergeten de Madrileensche bladen,
dat minister Carner indertijd de potefeuille van
financiën alleen aanvaard heeft onder de uit
drukkelijke voorwaarde, dat hij zich bij de be
handeling van de financieele kwesties, welke
met het statuut van Catalonië verband houden,
afzijdig z°u lcunneii houden.
Overigens is de houding van Madrid wel ver
klaarbaar. daar men natuurlijk doodsbenauwd
is, dat Catalonië en vooral Barcelona als voor
naamst® steunpunten van Spanje's financiën
"voor de republiek geheel verloren zullen gaan.
Portsmouth, 25 April. cr.o.). Een tao.
looper, welke ©en tascih met twintigduizend
pand sterling aan bankbiljetten bij zich droeg
de hom begeleidende bankbediende werden
overvallen door een bandiet, die die tasch uit
de banden van den looper rukte en hierop,
ln een auto sprong, welk© met groote snelheid
wegreed.
De kasilooper. die op de treeplank van den
auito wist te springen, werd op straat gewor
pen, waar hij gewond bleef liggen.
D© roover en de drie handlangers, die zich
ln den auto bevonden, wisten te ontkomen.
vqy MAAQ. MET EnGELfjCH
VAM M. F. LEAD.
Omdat je man mie vertelde, dat het paard,
waarop Je reedt, erg gevaarlijk was en je wel
kon afwerpen of op hol kom gaan.
Wart een onzin! Eustace heeft altijd van
die sombere gedachten. De „zwarte Prins"
was een beetje dartel, diat geef ik toe. Maar
als hij niet wilde, dat ik dat beest reed, had
hij er zelf een voor mij moeten kiezen. Denkt
hij, dart hij me oommondeeren kan als een
kiirnd?
Maar Keveliing, je hadt heelemaal niet
wit rijden moeten gaan. Je weet zelf, dat je
het deedt uit koppigheid.
O lieve moeder, hij is beneden zóó tegen
me tekeer gegaan. Begint U me nu ook geen
verwijten te doen, want dat kan ik nieit ver
dragen.
Ik zag tranen in haar grijze oogen en zei
niets meer. Mijn eigen hart was te vol van
droefheid en teleurstelling. Ik nam haar in
mijn armen en drukte haar aan mijn hart.
Maar ik moest mijn kind er nog op voorbe
reiden, dat ik afzonderlijk zou gaan wonen.
Dienzelfdan middag sprak ik er met haar over,
uit vrees, dat Lord Eustace zijn belofte zou
Vergeten en mij vóór zou zijn. Ik had nu ge
leerd, elk woord van hem te wantrouwen.
Het is op den 20sten dat je naar Gentian's
Cros® gaat, is t niet, May? vroeg ik kalm.
Wij zaten alleen vóór den haard in de eet
kamer.
Ja, moeder.
En vandaag Is het de 10e. Ik denk, dat
Ik even vóór jou zal weggaan. Ik heb nog wat
af te doen in Dublin.
a- JV'at dan, moedie?
Ik heb zin, om een klein landhuis
mezelf te nemen, om al mijn sduIwL
rommel in te bergen. 8PUUetj«s
Voor al dien rommel, zooals u het n^mt
is hier toch ruimte genoeg. noemt,
Dat weet ik, kind, maar het zou niet
iure
slaa
al mijn spullen een plaatsje te geven. Je weet,
ijjct 20U
heelemaal hetzelfde zijn. Ik kan de muren
Lord Eusrtace toch niet aan stukken slaan,
van
om
geven. .To
hoe ik op mijn collectie gesteld een.
Maar ln Dublin zult u ze nooit zien
moeder.
O, jawel, May. Daar zal gelegenheid ge-
noeg voor zijn. als ik niet wel ben en verande
ring noodig heb, of als jij Dublin bezoekt
of als het kasrteel vol gasten is. Dan zal ik
blij zijn, dat ik een eigen huisje heb, om er
heen te gaan. Er is een groote bekoorlijkheid
in, als men onafhankelijk is, kind als men
voelt, dat men een heiligdommetje geheel voor
zichzelf heeft.
Maar, lieve moeder, als u begint met uw
heiligdommetje zoo mooi te maken, zult u op
het laatst er nog in willen gaan wonen.
Hert oogenblik was gekomen, om ronduit te
spreken.
Wel kind, zei Ik peinzend, gesteld, dat ik
het deed? Ik geloof, dat het tenslotte beter
zou zijn. als Ik een eigen tehuis had.
O, moedie, u zegt dat toch niet ln ernst!
zeide zij, echt ongerust U hebt beloofd, dart
u bij ons zou gaan wonen. U zei, dat u mij
nooit mieer zou verlaten. O, ga toch niet weg,
ga toch niet weg! Wat zal ik doen, als u me
alleein laat?
Lieve May, maak me mijn taak toch niet
zoo moeilijk! zei ik smeekend. Het 1» het
beste, werkelijk het beste, kind, dat ik niet
altijd op Castle Rivers blijf.
Heeft hij dat gezegd? vroeg zij op ver
anderden toon.
Haar wangen waren plotseling purperrood
geworden en haar borst hijgde.
1 Lord Eustace en lk hebben het er over
gehad, zei ik, terwijl ik opgewekt trachtte te
spreken. En hij is het met mij eens en het
is altijd mijn meeming geweest, May, dat er
meer kans op geluk is, wanneer twee gezin
nen ieder op zich zelf wonen, zooals oor
spronkelijk de bedoeling was, dan wanneer ze
bij elkaar wonen.
Mijn verhaal looprt snel ten einde. Ik nam
n klein landhuisje ln Dublin, en richtte het
geheel naar mijn smaak in. En daar woonde
1 nu ln een „juweeltje" zooals men het noem-
j?' Maar wat had lk daar aan, nu ik mijn
md niet langer om mij heen had en haar
m meen hoorde? Hoe kon ik nog
allo bobben ln de gerechten, nu ik altijd
tè 33111 ts-tel? En als lk mij 's avonds
weten dit^k' Üf* nl6t eeM deD tr00®t' te
lieveling TOlg€mten morSen mijn
aan11 wélIiemlT1rft6nheld °®ltl)rak het nlel
Power noadigde mii up 6611 help€"!; Lady
wilde, op Gentian's T lk T
liet verzocht mij drln^T l kt>men' en Ju"
t dingend, of ik bij haar kwam
wonen in Londen mTZ' a m
^mWaat m -^eaaTSedeUiSe
zou me te ver van May gevoerd wkL
Ik betrok mijn nieuw tThm3
d het. pilwl vin.n n Februari.
Op het eind van deze maand ws™, t
Lady Eustace Annerley van Gentianwl e°
op Castte Rivers teruggekeerd.ik was^S
op Gentian's Cross geweest tijdens hum bezoTk
aldaar, en ik was ernstig ongerust over Mav's
uiterlijk en gedragingen. Ik heb al gezead
hoe veranderd ze was, toen ze uit het buiten'
land terugkwam. Maar sinds ik afscheid van
haar had genomen op Castle Rivers, ging zij
zichtbaar achteruit Iedereen zag het. Ik over
won zelfs mijn afkeer, om met Lord Eustace
te spreken, en verzocht hem een dokter te
raadplegen omtrent haar toestand. Hij wilde
echter niet zien, wat allen duidelijk zagen
.verklaarde, dat ik altijd dwaas bezorgd voor
mijn dochter geweest was en dat haar hoest
en haar mager en bleek uiterlijk het natuur
lijk gevolg waren, van haar snellen groei.
Ten laatste zei hij, dat al® lk niet voldaan
was, hij zijn vrouw weer mee naar het buiten
land zou nemen. Het was hem hetzelfde, waar
hij woonde. Dat voorstel bracht mij tot zwij
gen. Ik wist, dat het voor May niet hetzelfde
kon zijn. Daarom trachtte ik mij tevreden te
stellen, met May voor te houden, dat zij alle
mogelijke voorzorgen in acht moest nemen,
en haar dringend te vragen, toch vooral over
gang van temperatuur en te groote inspanning
te vermijden. May lachte, maar beloofde niette
min, dat zij alles zou doen. wat ik van haar
vroeg. Doch hoe kan men van een meisje van
haar leeftijd vragen, haar eigen gezondheid in
acht te nemen? Op dien leeftijd kan meu zich
haast niet voorstellen dat men werkelijk ziek
is. Bij iedere aanmaning zei May telkens maar
weer op denzelfden luchtigen toon: „Het is
niets, moeder!"
Op mijn eenzaam landhuisje in Dublin hoorde
ik aanvankelijk zeer dikwijls wat van May,
minstens om den anderen dag, -en haar brie
ven waren zóó vol hartstochtelijke beden, om
weer bij elkaar te komen, dot zij mijn hart
deden bloeden. Soms was de uitwerking op
ml] zóó krachtig, dat ik bijna bereid was, om
een beroep te d-oen op Lord Eustace en hem te
vragen, mij de beleediging, die ik hem in het
verleden mocht hebiben, aangedaan, te ver
geven, en mij toe te staan, in de onmiddellijke
nabijheid van mijn kind te mogen blijven Had
het nog lang geduurd, lk geloof zeker, dat ik
mij op dergelijke wijze voor diien man zou
vernederd hebben.
Het was nu April. De lente was nog erg
achter, en het weer buitengewoon koud en
vochtig. Geen wonder, dat er tallooze zieken
waren. Ik schreef May nooit, zonder haar op
het hart te drukken, dat zij goed op zich zelf
moest passen, maar zij zeide mij nooit iets
over haar gezondheid, en zoo vertrouwde lk,
dat er geen ongunstige verandering in was
gekomen.
Op zekeren dag miste ik haar gewonen brief.
Eerst dacht ik natuurlijk, dat zb door een
of andere bezigheid of amusein®nl verhinderd
was, om te schrijven. Maar toen de dagen
voorbijgingen en ik niets h©01, werd ik
ongerust en telegrafeerde ik 1'01 d Eustace,
om te vragen, of zijn vrouw ZIek was. Ik
wachtte met toenemenden anësl °P het ant
woord. Het was toen ongeveer zes uur 'a av0.ndfi.
Ik wist niet, wat te doen. Ik kacl niemand, tot
wien ik mij kon wenden, om miln twijfel weg
te nemen en mij woorden ^an moed toe te
spreken. En het was at te laal> om naar
Gentian's Cross te gaan.
De stilte en eenzaamheid vah mijn huis
werden mij ondragelijk. Ik ®nelde naar mijn
slaapkamer, om mijn wandelcostuum aan te
trekken. Het was mijn pliaJ1' naar de kerk te
gaan, en daar mijn smart neer te leggen aan
de voeten van Hem, Die nooit in gebreke blijft,
naar ons te luisteren, en011,3 te troosten. Ik
was juist mijn kamer binnengekomen, toen
er op de huisdeur gebonsd werd.
Wie kan dat zijn op dit uur 's avonds?
diacht ik bij mezelf.
En daar ik ex in mi3h gemoedetoestand
voor terugschrok, om bezoeker te woord
te staan, verzocht ik mijn kamenier, te zeg
gen, dat ik niemand kon ontvangen.
Ik hoorde beneden in de kleine hal een ver
ward geluid van stemmen en iets als een op
schudding.
Wat kan dat beteekenen? dacht ik, ter
wijl lk onbeweeglijk bleef etaan, met mijn
hoed in mijn hand.
Daar kwam het meisje de trap opsnellen
en stond voor mij met doodsbleek gelaat.
Komt u alstublieft dadelijk beneden, me
vrouw, riep zij zonder meer. Het is miss May
Lady Eustace, wil ik zeggen en ik ben
bang, diat zij ziek is.
Mise May? Lady Eustace?
Ik wachtte niet lang, maar snelde het meisje
voorbij en was in een oogenblik beneden. De
keukenmeid stond handenwringend onder aan
de trap.
O, mevrouw, zij is er vreeselijk aan toe,
de hemel beware ons....
Ik ging de eetkamer binnen, en za« de
dienstbode naast iets op den grond knielen.
Ik kwam dichterbij. Daar lag, uitgestrekt op
het karpet mijn lieve kind, bewusteloos,
terwijl het bloed langzaam uit haar mond
vloeide. Het was nu geen tijd, om toe te
geven aan mijn verdriet. Ik hielp de vrou
wen, om haar op de sofa te leggen, en liet
onmiddellijk een dokter komen.
Vóór hij kwam, had May d£ oog^n geopend,
maar zij scheen niet te begrijpen, waar ze was,
of hoe zij hier gekomen was. Toen de dokter
mij vroeg, welken schok ze bad gekregen, of
welke vermoeienis ze achter zich had, kon ik
alleen antwoorden, dat ik even onwetend was
als hij. Maar zelfs een ongeoefend oog kon
zien, dat mijn kind In gevaar was; en toen
de dokter haar enkele middelen had toege
diend, liet hij h331" °R de 3of3 Ugg®3 hij
durfde haar niet eens naar boven laten bren
gt en trok mij mee in de gang.
Dit is uw dochter, vermoed lk, mm
Power? zei hij.
Mijn dochter. Lady Eustace Annerley,
knikte ik. Zeg mij dadelijk, het ergste, bid ik
u. Is zij stervend?
Ze is ln groot gevaar.
Waar komt dat bloed vandaan?
Van de longen .Er ie een bloedvaatje ge
scheurd, van vermoeienis of van opwinding.
—Kijk niet naar mij, om de '•eden te hoo
ren, dokter. Ik kan u niets anders zeggen, dan
dat lk toen ik hooTde, dat zij er was --
naar beneden ging en haar in dezen toestan
vond. Ik verwachtte haar nieit. Ik heb er g®®
idee van. waarom ze kwam.
(Slot vo18% j
