a
DE PAUS LUIDT DE NOODKLOK.
DE TWEEDE KAMER AANVAARDT
DE CLEARINGWET.
VRIJDAG 3 JUNI 1932
GEBED EN BOETE.
Vastberaden stemming.
TRANSPORT VAN VLOEIBAAR
HELIUM.
Per vliegtuig van Leiden naar Londen.
HET HOOFD VAN DRIE SOCIALIS-
TISCHE RAADSLEDEN GEEISCHT.
De loonsverlaging voor het
gemeentepersoneel
AFZET VAN BOLLEN IN DE
TROPEN.
DE NOOD DER OUD-GEPENSION-
NEERDEN-
DUITSCHE NOODVERORDENING OP
HET CADEAU-STELSEL.
M. A. VAN LOON. f
EEN DOODE HERLEEFT,
ANGSTWEKKENDE ROOKKOLOM.
TELEURGESTELDE SOLLICITANTEN,
BRANDSTICHTING TE MONSTER. I
A
Dit korte artikel, op dezen dag den katho
lieken lezer voorgelegd, wil enkel een vraag
stellen. En dat is deze> Katholieken 1 zijt
ge wakker geschrokken Hebt gij het
angstig luiden van de groote noodklok der
wereld, die God zelf in den Vaticaan-ioren
hing, gehoord en verstaan Gehoord hebt
gij ze zeker. Anders zoudt ge doover zijn
dan anderen, die Uw geloof en Uw volg
zaamheid aan Rome niet deelen en die
toch, naar uit hun woorden en daden blijkt,
de beangstigende stem dier klokken hebben
beluisterd. De eenige vraag, die overblijft,
is: hebt gij ze begrepen en zijt ge bereid ter
hulp te snellen?
Er is altijd iets majestueus in gelegen,
als de Paus van Rome op gewichtige of
kritieke oogenblikken der wereldgeschiede
nis het woord vraagt in de vergadering
der menschheid. Zelfs al doet hij dat in
keerpunten der geschiedenis, waarin het
geweldige rad der historie met krakend
geweld zioh baan breekt door de stormende
en steigerende wateren, vaker achtereen,
toch valt er telkens weer stilte over de mil-
lioenen Katholieken en gelukkig ook nog
over millioenen niet-katholieken, en wordt
er met aandacht en hoop geluisterd naar
wat de herder der volkeren te zeggen heeft.
Dat hebben wij, kinderen van 't begin der
XXe Eeuw, wel heel bijzonder ondervonden.
De echo van 't forsohe woord van Leo XIII,
die met den kraohtigen hamerslag van zijn
pauselijk gezag het woord vroeg voor zijn
„Rerum Novarum", voor hetgeen hij meen
de te moeten zeggen in de sociale en econo
mische worsteling der menschheid, leefde
nog voort in de stil luisterende hallen der
wereld, toen Pius XI veertig jaren later
weer den leerstoel betrad en met hetzelfde
gezag en denzelfden ernst in zijn „Quadra-
gesimo Anno" dezelfde leer aan nieuwe
tijden en nieuwe toestanden aanpaste.
Nog grootscher ■wordt de pauselijke ver
schijning tusschen de verzamelde volkeren,
els de wereld in nood en angsten verkeert.
Dat zagen we in de jaren van den oorlog,
toen de plaatsbekleeder van Christus den
vrede preekte en aan den vrede werkte;
toen uit bijna alle landen, onverschillig van
welk geloof, de „luisterposten" in Rome
werden uitgezet om den invloed en de actie
van den Vattcaan-vorst te beluisteren en
tot nut te maken.
Mijns inziens beleven wij thans een oogen-
bltk van niet minder gewicht. Wie den
toon en den ernst, maar vooral wie de let
terlijke woorden beluistert, waarin de groote
grijsaard van vijf en zeventig jaren in zijn
laatste schrijven over den nood en het leed
der wereld spreekt, staat er versteld van.
Met denzelfden durf, waarmee onze heilige
Vader reeds zoovele problemen en kwalen
heeft aangegrepen, roept hij ons thans voor
het tragische tooneel der wereld en wijst
ons op een leed, dat zoo zegt hij letterlijk
wellicht grooter is dan ooit na den zond
vloed op de aarde werd aanschouwd, it
weet wel, dat er lezers en luisteraars zullen
zijn, die hier aan „oratorische wendingen"
denken en wellicht de wereld-historische
lijn dezer gedachte willen inkorten door er
meer uitdrukking dan werkelijkheid in te
zoeken. Het komt er ook niet zoo op aan,
of wij die zinswending letterlijk hebben op
te vatten, al staat het toch wel vast, dat
Zijne Heiligheid met allen nadruk aan een
wereld-tragedie moet hebben gedacht, wier
gelijke de geschiedenis zelden heeft ver
toond.
De herder der volkeren acht het noodig,
dat allen zioh den nood bewust worden.
En inderdaad, dat bewustzijn is noodig.
We mogen toch niet allen vergaan, zonder
dat we het weten. We mogen ook niet
rustig en gerust blijven, omdat we zelf
misschien maar weinig van de wereld
ramp ondervinden. Als het daarom ooit
noodig en nuttig was het woord des Pau
sen t« lezen en te overwegen, dan zeker nu.
Eigenlijk moest ons aller Vader in Chris
tus nooit eon wool-d tot de wereld richten,
dat wij niet met kinderlijke volgzaamheid
lazen, eigenlijk moesten wij, katholieke Ne
derlanders, die, ais we n.aar Rome trekken,
daai in blakende begeestering van onze
liefde tot den Paus Weten te getuigen (zoo
dat onze i eugrle en Spontaan enthousias
me bij gelegenheid der Paus-audiëntie
spreekwoordelijk begon te worden in de
jaren, dat ik die vaker mocht meemaken),
eigenlijk moesten wij onze katholieke cou
ranten dankbaar zijn, dat zij ons met zujke
voorbeeldige zorg en spoed den volledigem
tekst der Pauselijke brieven weergeven;
eigenlijk moesten wij er een echte studie
van maken dat verdienen die stukken
miat enkel om hun gezag ®aar evenzeer
om hun inhoud en de studie der laatste
Encyclieken zou nu nog wellicht menigeen
verbaasd doen staan maar dat alles
zal helaas wel niet altijd zoo zijn. Laat he.
echter dezen keer wol zoo wezen.
Waarlijk, de inhoud van 's Pausen woord
is te urgent om het naast ons neer te leg
gen.
Wij moeten ons naar aanleiding Van dit
schrijven de nooden der tijden trachten te
realiseeren. Voor korten tijd sprak ik met
een hoogstaand priester, die volop in de
sociale actie staat. Met pijnlijken ernst
zei de hij me, dat hij telkens, als een werk-
looze bij hem kwam klagen, met een mach
teloos medelijden daar stond. Alweer een
man, een sterke man met vrouw en kinde
ren, die niet kan werken, die straks onte
vreden en lui zal afbrokkelen wellicht als
een vergaande en vermolmende steen m
het toch al ruïneuze gebouw der gemeen
schap. ik kon zoo echt begrijpen, toen hij
zeide, dat hij telkens het bezoek van zulke
arme mensohen vreesde. Een werklooze
vader, een werklooze jonge man, men be-
peft eerst wat het is als men hen maand I
in maand uit, wellicht jaar in jaar uit ziet
rondslenteren langs de wegen. En dan te
moeten denken, dat de wereld er vol van
is; dat er landen zijn, waar millioenen en
millioenen in gedwongen gemakzucht ver
gaan; dat er telkens nieuwe rijen bij komen;
dat er geen uitzicht is op beterschap.
Maar eigenlijk is dat nog maar een „ver
schijnsel" en geenszins de kwaal zelf. Gelijk
de uiterlijke wonden dikwijls maar het ge
volg zijn van innerlijke kwalen, zoo ook
hiermee. Het dieptreurige van de economi
sche wanverhoudingen is, dat er een ver
schrikkelijke latente kwaal achter steekt,
die men zelfs niet eens voldoende kent,
laat staan, dat men ernstig poogt haar te
genezen. Misschien moet ik me juister uit
drukken: de oorzaken zijn wel bekend;
Zijne Heiligheid heeft er reeds dikwijls op
gewezen en de kennis dier oorzaken maakt
de bezorgdheid waarlijk niet kleiner. Want
er blijkt uit, dat de kwaal de kern der
krachten heeft aangetast. Er blijkt uit, dat
alleen redding mogelijk is, als de mensch
zelf, in zijn verhouding tot God en tot den
evenmensch wil veranderen. Er blijkt uit,
dat een beangstigende ontkerstening het
openbare leven der wereld heeft ondermijnd
en dat slechts hernieuwing der mensch
heid uitkomst zal kunnen geven. Maar dat
is een reuzen-taak, die wel eens voor de
krachten van één geslacht te zwaar zou
kunnen wezen- Vooral als men daarbij be
denkt, dat de kwade machten nooit zoo
sterk zich toonden dan juist nu; dat heele
landen zelfs dreigen mee te werken aan
den triomf der goddeloosheid.
Er moet hulp en raad geschaft worden.
Laten we toch niet zijn als de zonen van
het oude volk, die de profeten lieten pree-
ken en waarschuwen en eerst te laat den
ernst der woorden beseften. Diezelfde hard
heid en doofheid zou een komend geslacht
nog wel eens in ons kunnen laken, als wij
de angstwekkend-duidelijke woorden van
onzen „profeet" in onverschilligheid naast
ons neer zouden leggen.
Daarom „gebed en boete". Onze Bisschop
pen hebben ons het woord des Pausen in
concrete wejxschen verduidelijkt. God alleen
kan redding brengen. Wij zullen ze Hem
vragen met al de innigheid va.n ons hart,
voor ons en voor onze broeders 1
Roermond,
Dr. FR. FéRON.
Heden zou vanuit bet Cryogeenlaboratorium
van prof. Keesom te Leiden een experiment
plaats vinden, dat als het eerste van dit eoort
ter wereld kam beschouwd wordem.
Vanmiddag namelijk werd per vliegtuig eem
vacuumflesch gevuld met vloeibaar helium
naar Londen gezonden met bestemming
voor de Royal Academy.
Het helium zou vam Leiden per auto naar
„oii phol worden vervoerd en daar In het
vliegtuig worden ingeladen. Het zal de eerste
maal zijn in de geschiedenis van het vloeibaar
helium, dat dit van het eene naar het andere
land wordt getransporteerd.
Men meldt ons uit Amsterdam:
Woensdagavond kwam de Federabievergaderiing
van de S.D.A.P. bijeen, op welke vergadering
de besturen van alle afdeelingen tegenwoordig
waren. In deze vergadering werd besproken
het stemmen van de raadsleden van den Bergh.
Ossendorp' en W. Polak voor de voordracht
tot verlaging der loonen van gemeentewerk
lieden. De houding van deze raadsleden werd
aan ernsitge critiek onderworpen.
Alle besturen verklaarden, dat in de afdee
lingen de ontsteming over de houding van
deze d-rie partijgenooten groot is.
Mr. van den Bergh verdedigde de houding
van zichzelf en zijn twee medestanders. Hij
legde namens hen drieën de verklaring af,
welke echter door de vergadering onbevredi-
gen werd geacht, waarna met algemeene stem
men de volgende motie werd aangenomen:
,,De vergadering van de Federatie Amster
dam van de S.D.A.P- overwegende het stand
punt der Partij inzake loonsverlaging: gezien
het door de Federatievergadering met alge
meene stemmen gegeven advies inzake de loon-
korting voor de gemeentewerklieden: keurt
het standpunt, ingenomen door de partijgenoo-
ten v. d. Bergh, Ossendorp en W. Polak in de
Raadsvergadering van 19 Mei j.l. bij de be
handeling van de loonsverl^gingsvoordraeht
af en verzoekt dezen partijgenooten hun man
daten ter beschikking te stellen.
Naar wij vernemen, zullen de <Jrle raadsle
den aan dezen wensch gevolg geven en zullen
0 ontslag aanvragen als raadslid spoedig wor
den ingediend.
Als hun opvolgers wijst de S.D.A.P.-lijst aan
mej. A. de Jong, lid <jer Tweede Kamer C de
Dood en P. van Eek.
De drie sociaal-democratische raadsleden
bedanken.
Bij den burgemeester, den heer W. de Vlugt,
is gistermiddag een schrijven binnengekomen,
waarin de heeren mr. G, van den Bergh, dr!
w- Polak en F. L. Ossendorp hun ontslag als
lid
van den raad nemen.
Hiermede hebben zij aan de uitnoodiging van
e D-A,p..fe(jerat;ie vo](jaan.
BOERDERIJ afgebrand.
Door onbekende oorzaak is de boerderij, toe-
behoorende aan dear landbouwer B. M. te dorp
Tubbeigen tot don grond toe afgebrand. Ook
de iinboedel en gewassen gingen verloren; een
hond en eemg pluimvee kwamen in de vlam-
men om.
Yerzekermg dekt da schade, w.
,,GOLD RUSH" TE ZAANDAM. Mevrouw Beek, beter bekend als
„Madame Sylvia" heeft de schatgraver^' te Zaandam niet opgegeven. Haar
zoon en zijn helpers arriveeren met het graaf-materiaal op het kerkhof.
De wet-Wijnkoop
Minister Verschuur.
ER IS NOG GENOEG TE DOEN
Welke voorstelling de Duitschers van de
Lamme Goedzak-figuur hebben, moge een uit
stekend onderwerp zijn voor een dissertatie,
een niet te weerspreken stelling voor een toe
komstig promovendus zal zijn, dat de stem
ming over de Clearingwet in de Tweede Ka
mer zeer vastberaden was. Hadde een van de
twee communisten geen stemming gevraagd,
de wet zou zonder hoofdelijke stemming zijn
aangenomen, terwijl zij er nu kwam met 77
tegen 2 stemmen.
Dit beteekent iets voor een ontwerp, dat
aan de regeering
een geweldige
machtsbevoegdheid
geeft en het tee
kent ook wel
eenigszins het
sterke vertrouwen,
dat Minister Ver
schuur in de Ka
mer heeft weten te
winnen. Natuurlijk
maken de omstan
digheden, dat de
Minister den wind
In de zeilen heeft,
maar men weet
ook,, dat hier
iemand is, die met
forsche hand en
koel hoofd het roer omklemt.
Sober en strak heeft Minister Verschuur
de wet, toegelicht. Hij heeft haar gevraagd als
een uiterste middel om de levensbelangen der
natie te verdedigen. Wars van romantische be
vliegingen over een „frisschen en vroolijken
strijd" heeft de Minister duidelijk te verstaan
gegeven, dat hij hoopte door clearing-overeen-
komsten zijn doel te bereiken en het hem ge
boden forceerend middel pas zou gebruiken bij
uiterste noodzaak. Over die noodzaak denkt
de Minister niet licht: het is geen frase in
zijn mond als mr. Verschuur zegt, dat hij zijn
geweten pas veilig acht, indien hij, de wet
gebruikend, kan zeggen: „Ik ben de laatste
geweest".
Nederland heeft er allerminst belang bij
zich halsoverkop in de algemeene wereld ver
dwazing te storten, maar het kan zich even
min onder den voet laten loopen als een fat
soenlijk mensch, die, ongewild in een gedrang
geraakt, verpletterd wordt indien hij zijn elle
bogen niet gebruikt.
Zeker wil Nederland rekening houden met
Duitschiand's bijzondere positie, met zijn
financieele verzwakking, zijn verminderde
koopkracht, met de door mr. van Rappard ge
memoreerde millioenen, die het hier aan rente
moet betalen. Dat hebben onze onderhandelaars
ook duidelijk gezegd. Maar wij willen al
dus heeft Minister Verschuur, duidelijk ant
woordend op verkeerde voorstellingen in Duit-
sche bladen alleen de vroegere verhouding
bewaren en juist op die basis Duitschland hel
pen. Want, naarmate onze export naar Duitsch
land groeit, kan de Duitsche import naar hier
toenemen en daarmee het surplus van devie
zen voor Duitschland. Stokt onze export, dan
dwingt trouwens de economische realiteit tot
verzanding van den import-stroom. Maar daar
van kan Nederland niet de dupe worden.
Hoe de regeering haar bevoegdheid zal ge
bruiken, heeft de Minister nog niet ge
openbaard. Het spreekt vanzelf, dat boe ook
toegepast, de handel er altijd nadeel van zal
ondervinden, maar met contingenteering kan
de Regeering haar doel niet bereiken, daar
de Crisis-invoerwet haar onvoldoende bevoegd
heid geeft.
Dé bevoegdheid, welke zij nu heeft ge
vraagd niet te Iaat, meent de Minister en
hij wijst op Zwitserland, dat sinds lang een
sterke actieve handelspolitiek heeft en toch ook
voor groote deviezenmoeilijkheden staat
zal slechts noodgedwongen worden gebruikt
en men zal vooraf nog wel eens uitzien, hoe
Duitschland reageert op het krasse verweer
van Italië. Vast staat in elk geval, dat een
normale verhouding met Duitschland niet door
goederenruil, maar alleen op grond van een
redelijk devlezenverkeer mogelijk Is.
Tot een zoover gaand overleg als maar
mogelijk is met de Kamer, heeft Minister
Verschuur zich bereid verklaard en de Voor
zitter heeft een wijziging van het Reglement
van Orde in uitzicht gesteld, zoodat de door
verschillende leden der Kamer verlangde vaste
commissie voor handelspolitiek zal worden in
gesteld Althansde Voorzitter zal over
wegen. Wie zich de bezwaren herinnert, in
gebracht tegen het op 31 Mei 1925 ingediende
yoorstel om de werkwijze der vaste commis
sies te veranderen, zal zich deze aarzeling wel
eenigszins begrijpen en in dat licht was de
motie-v. d. Waerden om zoo maar het besluit
tot instelling van zulk een commissie uit te
lokken, wel een beetje vreemd. De voorsteller
trok haar dan ook in, toen de president be
loofde zelf een initiatief te overwegen.
De wet is nog veranderd in dezen zin, dat
zij, evenals de andere crisiswetten op 1 Januari
1935 zal vervallen tenzij de Regeering anders
beschikt. Zullen zij, die met dr. v. d. Waer
den tegen dien tijd op stijging der conjunctuur
hopen, gelijk krijgen? Faxit Deus
In elk geval gelooft de heer de Visser daar
niets van. Voor een uitgestorven Kamer heeft
deze communist den ondergang der kapitalis
tische wereld aangekondigd en den triumf der
sovjettistische gedachte. Deze profetie werd
uitgesproken in een rede, welke ten doel had
een wet-Wijnkoop te verdedigen, die de heer
Kupers, voorzitter van het socialistisch N. V.
V. qualificeerde als „geniaal indien niet de on
zin er zoo duidelijk mogelijk op lag", quali-
ficatie, welke de voorzitter niet kon toelaten,
maar die er niet ver neven was. De heer
Wijnkoop toch heeft een wet gemaakt, die
lederen werklooze boven den leeftijd van 18
jaar wil geven „een uitkeering gelijk aan het
volle loon", (art. 1). Dit loon moet gelijk zijn
„aan het loon, dat voor den arbeid, die de
rechthebbende als normalen beroepsarbeid
verricht, in de plaats van zijn Inwoning pleegt
betaald te worden" (art. 2). Als de man of
vrouw 3 maanden werkloosheidsloon getrok
ken heeft, wordt verstrekt „een uitrusting in
kleeding en schoeisel voor zich zelf en voor
ken, voor wie hij (of zij?) te zorgen heeft"
(art. 4). In werkverschaffingen gewoon loon
en tewerkstelling mag niet worden afgedwon
gen (art. 5). Arbeiderscommissies zorgen voor
naleving der wet (art. 8) en „de openbare
kassen" betalen „In de eerste plaats (met) de
gelden, die thans voor leger en vloot zijn aan
gewezen" (art. 9). Een grappenmaker vroeg:
„En hoe moet dat met die soldaten en ma
trozen?" „Ook vol loon natuurlijk", zei
generaal Duymaer van Twist onmiddellijk.
Het bleek, dat de heer de Visser het wets
voorstel alleen toepasselijk achtte in de „kapi
talistischs" maatschappij. In deze maat
schappij mag ook geen gedwongen werkver
schaffing bestaan. De spreker zei niet, dat
dit in Rusland wèl mag, maar dat hebben wij
wel begrepen. De heer Wijnkoop zelf, die de
wet Indiende, vroeg den voorzitter beleefd of
hij morgen niet mocht spreken, want er was
nog een vergadering, die hem wachtte. De
Voorzitter stond dat natuurlijk toe. „Als wij
de macht hebben, hebben we geen parlement
noodig", zei de neer de Visser. Inmiddels mis
bruiken zij het onze. Maar als de heer Wijn
koop morgen spreekt en ook zoo uitpakt over
de Russische heerlijkheid, laat hij dan ook
de- pas verschenen „Temps" eens meenemen,
waarin de Moskousche correspondent schrijft
over de stakingen en onlusten in het textiel
centrum Iwano-Wosnessenks, een bericht, dat
bevestigd werd door mededeelingen in de
„News Chronicle". En laat hij dan ook eens
uitleggen, waarom de werkloozen hier gev.^r
schuwd worden niet naar dat paradijs te »a<i
en hoe het komt, dat zooveel soviet"t>e^rr!r,.aaw
die in den vreemde zijn, heelemaal
terugkeeren. Behalve de heer svoorstel
Kamer over dit merkwaardige wetsvoorstel
gezwegen. genoeg te doen,
want d^6 heer 'wijnkoop zal nog interpelleeren
want de heer vv u yan het sp0orwegperso-
over de beeit nog een motie en
de heTr Cramer wil Interpelleeren over den
krulShèt w'on'der, dat de Voorzitter geschrokken
is toen Minister Terpstra ook zijn Lager On
der wijs wetsherziening nog op de agenda wilde
nebben? De president zag daarvan noch de ur
gentie in, noch een objectieve reden voor ur
gent tefteft voorgesteld op bet ministe-
Hoe tewerk dient te worden
gegaan.
Voorloopig advies van den Prov-
Y oorlichtingsdienst.
BANDOENG, 2 Juni. (ANETA).
Naar aanleiding van de herhaaldelijk mis
lukkende kostbare proefnemingen ter vergroo
ting van het afzetgebied van de Hollandsche
bollenkweekers in de tropen, heeft de Prov.
Landbouwvoorlichtingsdienst een voorloopig
advies uitgebracht, hetwelk is gebaseerd op
proefnemingen, welke plaats vonden in samen
werking met prof. Blaauw te Wageningen. Voor
de tropische gebieden beneden de 1600 meter
hoogte boven het zeeniveau is volle grond-cul
tuur uitgesloten. Hyacinten-bollen moeten in
Holland na het afsterven van het loof, zoo
spoedig mogelijk worden verpakt en verzonden
desnoods nadat zij na het rooien gedurende 5
dagen bij een temperatuur.van 32 tot 34 gra
den C. sterk zijn gedroogd. Daarna mocten zij
met turfmolm verpakt worden. Het transport
per boot geschiede in de koelkamer bijeen tem
peratuur van 2 tot 4 gr. C. met vermijding van
de warme kaden en loodsen voor bet vertrek
en na aankomst. Na aankomst NeL-Indm
moeten de bollen 9 tot 10 weken worden be
waard bij een temperatuur van 24 tot 27 gr.
Dan heeft de bloemvorming plaats. Daarna
moeten zij naar het bergland worden ve
tenzij een gekoelde ruimte beschlaar 3
een temperatuur van 13 tot 18 gr. C. e
kers in de bergen kunnen de planten, w*n
de neuzen 3 tot 6 c.M. uit den bol zijn ge on
naar de laagte brengen, waar zij bij particult -
ren tot bloei kunnen komen.
Overleg over tegemoetkoming
door het rijk.
Naar wij vernemen, Is tusschen de Departe
menten van Financiën en vam Defensie over
leg gaande in zake een eventueels tegemoetko
ming in de nooden derr z.g. oud-gepensionneer-
den, tot welk overleg de Minister van Defensie
zich bij de behandeling in de Tweede Kamer
van de Defensiebegrootdng voor 1932 bereid
verklaarde.
Benamingen als „cadeau", „gratis
toegift" e.d. wettelijk verboden.
Over waarde uitgereikte cadeau* omzet
belasting verschuldigd.
Het Nationaal Comité tot beteugeling van
het Cadeaustelsel verzoekt mededeeling vaD
het volgende:
Op 10 Juni a.s. treedt in Duitschland de
noodverordening op het cadeaustelsel enz. in
werking, waardoor o.a. het geven van cadeaux
verboden wordt, tenzij de cadeaugever de koo-
per in de gelegenheid stelt om in plaats van
het aangeboden cadeau, een bedrag in geld te
ontvangen, welk bedrag niet kleiner mag zijn
dan de aankoopprijs van het z.g. cadeau.
De cadeaugever is verplicht om ten opzichte
van ieder cadeau het daarvoor naar keuze
van den kooper te verlangen bedrag in contan
ten, in ciifers aan te géven. De cadeaugever
mag bij het aanbieden van toegiften noch spre
ken van geschenken, noch den indruk probee-
ren te wekken, dat inderdaad van een gratis
toegift of iets dergelijks sprake is.
Nog vóór deze wet in werking treedt, blijkt
echter reeds uit een uitspraak van den Duit-
schen Rijksminister van Financiën, d.d. 16
April 1932 gedaan in een schrijven aan de
„Reiehsausschuss für das Zugabeverbot e. V."
dat, als een gevolg van het niet wettelijk er
kennen van cadeaux, deze tot den omzet gere
kend worden en door den cadeaugever als 100
danig moeten worden opgegeven en daarover
omzetbelasting moet worden betaald. De
dragen in geld, uitbetaald aan de koopers, ie
deze verkiezen in plaats van de aangebo e
cadeaux, mogen echter van het om zet be ra
worden afgetrokken. Door dit bijkor"a>
belangrijk financieel nadeel voor den ca u.
gever zal deze noodverordening op het ca
stelsel een veel sterkere belemmering v
verdere toepassing van dit verkoopsys ee
men, dan aanvankelijk in kringen van
hebbenden werd verwacht.
DE AFSLUITING DER ZUIDERZEE.
De filmfabriek Polygon heeft «jja8den°de
namen vervaardigd van heZui-
laatste opening in de af®'u' h voor dit doel
derzee. De operateur massa geworsteld
met zijn camera door de d„k> teneinde
op het uiterste puntje van het met
van dat punt af de be yagt te leggen.
geweld doorstroomen^ sc^ keteekenis> dle
Een opname van a koeien op de malsche
■zeker jaren later e_hoAem grazen, weer te
wei van den Zuid gehaald.
voorschijn zal Waterstaat, de heer mr. P. J.
De Minister op verBoek Van Polygoon
Reymer, nee de beteekenis van het groot-
bereid ver gtan(J gghracht is, voor de
sche ujteen te zetten.
SPnSk deze opname moet zeer geslaagd zijn.
i°filmpje zal van heden af in de meeste
Nederlandscbe bioscooptheaters worden ver
toond.
Na 'n kortstondige ziekte is "Woensdag op
67 jarigen leeftijd overleden de heer M. A. van
Loon, De overledene was lid van de Contin-
genteerimgscommissiq en behoorde in Waal
wijk, waar hij vroeger woonachtig was en veel
voor de Rijksvakschool deed, tot de vooraan
staande personen.
f
Dood verklaarde juffrouw meldt
zich aan.
Lastig geval voor de politie.
Gisterenmiddag vervoegde een juffrouw zich
aan een der loketten van den Burgelijken Stand
aan den Singel te A'dam, die te kennen gaf,
dat zij haar papieren in orde wilde laten
maken.
De ambtenaar ging tusschen de paperassen
zoeken en wie schetst zijn verbazing toen hij
ontdekte, dat de bewuste vrouw bij hem inge
schreven stond alls overleden. Dit was in
Januari van dit jaar reeds geschied.
Het was voor den ambtenaar een lastig ze val
en teneinde raad belde hij het politiebureau
Raampoort op om nadere inlichtingen. De poli
tie begon toen onmiddellijk haar bescheiden na
te zien en na ©enig zoeken kwam inderdaad
aan het licht, dat zij de betreffende juffrouw
als verdronken had opgegeven aan den Burge-
iijken Stand. Het lijk werd in Januari uit den
Buitensingel opgehaald en pertinent door den
wettögen echtgenoot en eenige familieleden van
de vrouw herkend. Ter verduidelijking moet
hier worden bijgevoegd, dat de vrouw reeds ge-
ruimen tijd van haar man gescheiden leefde.
Om zioh nu wettelijk van haar man te kun
nen scheidien, wilde de vrouw nu bij den Bur
gelijken Stand haar papieren in orde laten
ma/ken.
De taak van de politie, om na te gaan wie er
dan wed verdronken is, is niet erg gemakke
lijk, daar er reeds na de begrafenis een half
jaar verstreken is. Het eenige houvast voor
haar schijnt de sprekende gelijkenis, tusschen
de levende en de verdronken vrouw.
rieele verlangen afwijzend te beschikken.
Daarmee heeft de Kamer zich vereenigd. Met
den minister hopen we, dat zijn wet althans
vóór de begrooting in orde komt. Anders zou
mr. Terpstra wel eens hebben kunnen zaaien
voor een ander. Maar dat is het lot van som
mige Ministers. En niet altijd van de slecht
ste! Zooals Loeff's arbeidscontract bewijst.
Brand in.... een asfaltketel.
Gistermiddag ontstond te 's Hage in de bin
nenstad een groote beweging door een geweldi
gen rookkolom, welke over de stad dreef en
in het bijzonder In de omgeving van het Binnen
hof en den Vijverberg ontsteltenis verwekte.
Iedereen kreeg den indruk dat een der groots
gebouwenin lichte laaie stond en van alls
kanten repten zich de voorbijgangers naar den
kant waarvan de rook kwam. Ook de brand
weer, die van verschillende kanten gealarmeerd
werd kwam zoo snel mogelijk aanrijden. Het
bleek echter, dat de zware rookkolom af
komstig was van een brand, welke In zijn ge
volgen niet ernstig Is geweest.
Op het Tournooiveld, waar asfalteeringswerk-
zaamheden werden verricht, was een ketel met
asfalt en teer in brand geslagen en hierdoor
ontstond de dikke angstwekkende rookkolom.
Door werklieden, geholpen door de brandweer
werd het vuur met zand en ijzeren platen ge-
blnscht.
De belangstelling van bet publiek was zeer
groot.
i
Opstootjes van schoonmaaksters.
Bij 'm firma aan dien .Singel te A'dam is t
gisteren tot een opstootje gekomen van een
groot aantel aspirant-schoonmaaksters,
allemaal bij dezelfde firma wilden worden te-
werk gesteld.
De firma had een advertentie geplaatst en
de belangstelling van de candidaten was boven
iedere verwachting groot.
Toen een van haar was aangenomen en
zulks werd bekend gemaakt door een briefje,
dat op de buitendeur werd aangebracht, ont.
vlamden de candidaat-sohoon,maaksters in hef
tige verontwaardiging. Met alle macht dron
gen zij het kantoor van de firma binnen en
lieten den zaakwaarnemer in even duidelijke
als onvriendelijke bewoordingen merken, dat
niet van plan waren zich te laten af-
scihepeai.
Toen het al te bar werd, is de politie van
het bureau Singel erbij gehaald, die de vrouwen
met een zoet lijntje wist weg te loodsen.
Dinsdagmiddag heeft voor de Haagsche
Rechtbank terecht gestaan de 33-jarige koop
man H. de J., uit Poeldijk, gem. Monster,
verdacht van opzettelijke brandstichting ge
pleegd op 6 Maart j.l. in een perceel aan de
Ohoorstraat te Monster.
Volgens het proces-verbaal iter terechtzit
ting voorgelezen, heeft verdachte zich te zamen
met zekeren van V. naair di't peroeel begeven,
omstreeks middernacht. De bedoeling was het
huis in brand te steken. Het plan lekte echter
uit, zoodat toen beide mannen ter plaatse wa.
ren, zij bespied werden door den hoofdagent
Jae. van Bemimel te Monster. Deze zag dat
verdachte na zich naar boven op een kamertje
te hebben begeven, alwaar znah een matras
bevond, een lucifer aanstreek en deze op de
matras wierp. Doordat deze geen vlam vatte
streek verdachte een andere lucifer aan, doch
toen trad de politieman tussehenbeide.
Verdachte bekende en zeide door zekeren D.
daartoe te zijn aangezet. Er zou een belooning
van 300 op staan als het huis werkelijk zou
branden.
Het O. M. elschte na het verhoor van den
verdachte zes maanden gevangenisstraf.
Mr. Teebaal uit Leiden pleitte vrijspraak
Subs, verzocht pleiter dementie.
Vonnis 16 Juni a.s.
Verdacht van medeplichtigheid aan voor
noemd feit stond daarna terecht de 40-jarige
tuinder A. P. D. uit Poeldijk.
Verdachte D. bekende. Hij had een vordering
van 500 op E. Deze had heim aangezet den
brand te stichten dan zou hij uit de premie zijn
schuld betelen en nog 300 toe. Verd. die niets
voor het plan voelde zeide toen wel iemand te
kennen, die het zaakje zou opknappen en heeft
daarvoor de J., aangezocht, die zioh bereid
verklaarde voor 300, het huis iu brand te
steken
Eisoh tegen dezen verdachte wegens mede
plichtigheid 5 maanden gevangenisstraf.
Mr. A. S. Weijl pleitte voor een voorwaar.
delij'ke veroordeeling.
Ten slotte stond terecht de bakker J. P. E.
te Den Haag wegens uitlokking van misdrijf.
Mr. Bekker trad als raadsman voor E. op.
Getuige J. van V. loswerkman te Poeldijk ver
klaarde door de J. te zijn aangezocht om brand
te stichten en dat hij aanvankelijk 'n houding
had aangenomen alsof hij er mee in stemde Get.
is daarna onmiddellijk de politie gaan waar.
schuwen.
Verdachte ontkende iets met deze brand
stichting te makerf te hebben.
E. heeft volgens het O. M. dit misdrijf uit
gelokt. Spreker achtte dit de ergste van de
drie zaken en daarom een strengere straf name
lijk die van een jaar gevangenisstraf noodig.
Mr. Bekker concludeerde tot vrijspraak, wa.
geus gebrek aan bewijs. i j
