$«vrsïs
Transpireerende
SPORT EN SPEL
VERLOREN EN TERUG
GEVONDEN.
TSJSS&. KS
SdT we "iaa*n
DONDERDAG 16 JUNI 1932
RADIO-PROGRAMMA
"vrijdag, 17 juni.
vSLL^/oTToo (M:
garJ V.K^Watfn? 8M20 "tof 9M
radio-berichten
Radio in Portugal.
ROTTERDAM—WIENER SPORT-
KLUB 1—6.
DEMONSTRATIE S.D.A.P. EN C.P.H.
Een volkomen regelmatige
uitslag.
„Spél, dat zelfs een Chelsea niet vermocht
te ontplooien.
oksels en voeten
de waterpolo-competitie.
Haagsche zwembond.
FAILLISSEMENTEN.
MARKTBERICHTEN.
Naar het Engelsch van
J. C. LENEHAN.
Hula«n (1870 M„ 160 K.H.) Algemeen pro-
ïrimmS' te verzorgen door den KRO. r0„
«n io tiur gramofoonplaten; 10.20 f; ,o 30 half
ee.mm* °A. ^er Gynt-suite («ram.10.30
Hurtle v00r rieken en ouden van aas p,
JunchconOm door het KRO-qulntet a.-
Luatenhouwer; 2.00 orgelconcert a°e°rAmgter.
/an™ de St, ^Tafer Wigbertus van
dam; 3-30 trioconcert^.00 kunst-
Öwft"»r"th. V. d;P0l: wetonBChap-
Het ko8tprysvraaget.uk8 00-9.15 populair con
cert door het KBO-ealonorkeit O. 1. v.Joh. G*r
ritsen o.a. potpourri Berlin bel Nach
Uncke, ongeveer 9 uur Vaz Dia»,
opvoering van het blyspel Op gemakkek)^
dities"10.00—1100 salonorkest; 11.00—o20" gra
mofoonplaten.
ll.oo' VPRO. 11.00-12.00 VARA. 6.45—7.00 en
7.30—7.45 gymnastiekles; 8.00 gramofoonplaten'
9.00 VARA-keptet o. 1. v. Is. Eyl: 10-15 declama
tie: 10.30 vervolg septet; 11.15 declamatie; 11.30
vervolg concert; 12.00 omroeporkest o. 1. v. N.
Treeip en gramofoonplaten o.a. Ouverture „The
Mikado" v. Sullivan en „Willem Tell" van Ros
sini 2.00 uitzending voor scholen2.304.00 Ko-
vacs Lajos en zijn orkst (refreinzang Bob Schol-
te) en gramofoonplaten; 4.00 plano-recital Joh.
Jong; 4.30 voor de kinderen; 5.00 VARA-orkest
o. 1. v. Hugo de Groot; 6.00 gramofoonplaten;
6-30 vervolg VARA-orkest; 6.45 lezing; 7.05 ver
volg orkestconcert; 7.20 orgelspel Joh.-Jong; 7.40
vervolg VARA-orkest; 8.00 VPRO10.05 Vaz
Mas; 11.00—12.00 VARA, gramofoonplaten.
Daventry (1.554 M„ 193 K.H.) 10.50 tyd*
sein, berichten; 11.05 lezing; 12.20 orkest; 1.06
orgelconcert; 1.50 gramofoonplaten; 2.46 school-
uiteending; 3.50 concert voor de scholen; 4.<so
Studio-orkest5.35 kinderuur6.20 berichten6.
orgelspel; 7.10, 7.30 en 7.50 lezingen; 8.20 „Fou^
Quarters", Vaudeville-programma; 9.20 ber
en lezing; 9.55 BBC-orkest o.a. urt
Delibes11.20—12.20 dansmuziek.
dito" 9 20 Debussy-concert vanuit het Theater
des Champs Elysées. O.a. Prélude A l'après-midi
d'un faune en La Mer; 11.05 4e acte van „Pel-
leas en Melisande".
Kalundborg (1153 M., 280 K.H.)
2.20 concert; 3.30-3.50 piano-recital3.50-5^
concert uit Rest. „Wivex' o. 1. v. Teddy teS
een; 8.3Ö FrUhling ln Wlen" operette in 3 acte*
van Willner-ReiChert-Marischka. Muziek ya»'
ihann Strauss (Sr. en Jr.); 11.30—12.60 danamu
Kiek.
Langenberg (473 M„ 634 K.H.) 7.25—8.20
concert utt Bad Homburg; 12.05-12-20 gramofoon
platen; 12.20—1.10 concert uit. Frankfurt; 120-
2.50 middagconcert; 2.50-3.50 gramofoonplaten;
5.206.35 concert o. 1. v. Wolf; 8-0 „bemira-
mls", vroolHke opera ln 3 actes van Rossini.
Dirigent: D. Blech. Regie: C. Bronsgeest. Koor;
M. Albrecht; 10.50—12.20 dansmuziek door werk-
looze musici o. 1. v. Wald. Hass.
Rome (441 M., 680 K.H.) 8.25 gramofoonpla
ten; 9.05 gevarieerd concert m. m. v. solisten
(viool en tenor). O.a. Poême, Chausson; 9.50
radio-tooneel10.20 vervolg concert.
Brussel (S09 M„ 590 K.H.) 12.20 trioconcert;
1.30 gramofoonplaten; 5.20 concert O. 1. v. Fr.
André; 6.20 en 6.90 gramofoonplaten; 8.20 tearoom
orkest; 8.50 comedie „La rente viagère" van
d'Hervilliez9.20 concert o. I, v. Fr. André.
(338.2 M., 887 K.H.) 12.20 gramofoonplaten;
8 20 concert door het omroeporkest; 6.50 gramo
foonplaten; 8.20 concert door het omroeporkest;
10.80—11-20 gramofoonplaten
Zeesen (1635 M., 183 K.H.) 8.20 zie Langen
berg; 10-35 berichten-; 11.05—12.20 nachtconcert
uit Stu-ttgart (viool en piano.)
Rotterdam (gem. radiodistributie.) Pro-
«v.imm*, 3: 10.05 Langenberg; 12.20 Königswuster-
au»«n; 1.20 Langenberg; 2.20 Königswusterhau-
sen 3.20 Kalundborg: 4.50 Königswusterhausen
5.50 Brusfeel Vlaamsch; 8.20 Parys.
Programma 4: 10.35 Daventry; 12.20 Daventry;
5 35 Brussel Fransch; 8.20 Warschau; 9.20 Brus
sel. F-ranseh9.65 Daventry.
Vijftienduizend voet boven de dóór grana
ten verscheurde aarde vervolgden de kleine
oorlog®vliegtuigen hun weg naar hét vijan
delijk terrein. Iedere zenuw tót het uiterste
gespannen zaten de piloten in hun machines
gebogen over de handles, terwijl zij zonder
ophouden uitkeken naar de luchtvloot van de
vijandelijke macht. Boven hen, beneden,
rechts, links, overal loerden zij.
Ja, voortdurende waakzaamheid, dait was
noodig voor de veiligheid, want een stipje in
de lucht zou een oogenblik later vuur en lood
kunnen uitbraken. Een hom en een brandend
vliegtuig zou in een wolk van rook naar he
neden storten en de pi-loot zou verkoold tus
schen de overblijfselen gevonden wo^en.
Opeens ontplooide zich een walkje. ge
a,s 'een paddenstoel voor
De Tttenien van "den vijand waren tn actle
en begroetten het eecadron met kartetsen.
Maar de lei-der glimlachte en bleef zjn weg
vervolgen. Hij verachtte die aanvallen van
ben-eden en keek er met sarcasme naar.
Maar Bob Norton, de piloot van het achter
ste vliegtuig lachte niet. De granaten en
bommen, d;ie de anderen verachtten, waren
voor hem een bron van ontzetten den angst.
Toch was hij geen lafaard ln den echten zin
van het woörd. Van zijn prille jeugd af was
hij opgevoed door een tante, die hem altijd
waarschuwde niet aan sport mee te doen, daar
men dan zoo gemakkelijk een ongeluk kan
krijgen en voor zijn leven mismaakt zijn. Ten
laatste was dat idee zoo in hem doorgedron
gen, dat hij niets zoozeer vreesde dan ge
brekkig te worden.
Even na de laatste ontploffing kwamen
zware wolken aandrijven en verborgen het
Ui-chteacadron v-oor de vijanden. Het schieten
hield op. Bob kon 'zich een beetje heretellen
en het verlangen om te keeren en terug te
vliegen naar veiliger terrein verliet hem.
Maar juiet, toen hij zich weer vermand had,
dreven' de wolken weg en opnieuw vlogen zij
door een gordijn van barstende kartetsen
vuur en lood uitbrakend.
Met bevende, spierwitte lippen, de handen
vastgeklemd om de handles, zat Bob in zijn
cockpit, vechtende tegen zijn angst. Toen zag
hij, dat de leider naar beneden wees, waar
een reusachtige observatieballon zweefde. In
het schuitje zaten twee officieren, die signalen
gaven aan de artillerie beneden. Een geduch
te aanval zou komen. De lucht trilde onder
het geweld der ontploffingen en werd ver
duisterd door rook en smook. Toen liet de
leider zijn machine met den neus rechtstan
dig naar beneden duiken midden in de bars
tende granaten. Beneden hem hing de ballon-
captif, maar snel werd deze terzijde getrok
ken door de manschappen en kwam buiten
bereik.
Een oogenbllk had Bob geaarzeld, toen hij
zijn chef zag duiken. Maar gewoon de leiding
te volgen. Het ook hij zijn vliegtuig recht
standig dalen. Het lawaai van de ontploffin
gen der op hem gerichte kartetsen, de reuk
van de gassen, dat alles deed hem het hoofd
Nieuwe luidsprekers.
De N.V. Philips Radio te Eindhoven brengt
wederom een paar nieuwe typen luidsprekers
in den handel.
Type 2123 is een electro-dynamische luid
spreker met zeer krachtige permanente mag
neet, waardoor een extra bekrachtiging over
bodig is. De gevoeligheid van dezen luidspreker,
•waarvan de prijs op een minimum werd ge
steld, 1» ieer groot.
Type 2021 lijkt ons een betere plaatsvervan
ger voor de vroegere electro-magnetische luid
sprekers, welker modellen met gekleurden
zichtbaren conus leder, die met radioontvangst
wat op de hoogte isi zich stellig nog herinnert.
Ook ten aanzien van dezen luidspreker mag
getuigd worden: voor weinig geld iets goeds.
Binnenkort zal het eerste officieels omroep-
station in Portugal met de uitzendingen begin
nen. Gemeld wordt, dat het vermogen ongeveer
15 kW. zal bedragen, terwijl de golflengte zal
liggen tusschen de 400 en 600 M.
Radio Tessino.
De derde groote Zwitsersche zender, die be
stemd is voor het Italiaansch sprekende deel der
Zwitsersche bevolking, zal niet voor Maart 1933
in bedrijf genomen kunnen worden.
verliezen. Hij voelde als het ware reeds he
ijzer, dat zijn ledematen uit elkander rukte,
beenderen en spieren verbrijzelend, hem voor
het geheele leven makend tot een menschelijk
Het was te vee.1 voor hem. Zijn ze"dw®n
konden dit niet langer uithouden Ben blinde
angst greep hem aan. Als razend trok hij aan
de handles, kwam buiten het gevecht en vol
gas gevend vluchtte hu naar de veiligheid
van de hangars. Slechts één gedachte bezielde
hem- Weg uit die hel, weg uit dat vuur, weg
uit den oorlóg! Minder dan geen tijd later
daalde hij neer hij de hangars.
Trillend óver al zijn leden, doodsbleek hing
hij in de cockpit. Een intense vrees vertoonde
zich in zijn oogen, zijn lippen beefden en hij
zonk ineen. Tranen stroomden over zijn wan
gen en snikken deden zijn goheeile lichaam
schokken. Men moest hetn uit de machine
tillen. Hij werd naar zijn tent gedragen en
do dokter kwa.m bij hem. Een enkele blik
was voldoende om hem te vertellen, wat de
jongeman scheelde. Snel gaf hij hem een in
spuiting met een, zenuwstillend middel en
toen dit begon te werken, bedaarde do op
winding en hield het snikken op.
Maar de dokter ging naar den commandant,
die hem vroeg:
„Wie was het 7"
„Norton", antwoordde deze. „Zijn zenuwen
Zijn geheel overstuur; hij is gevlucht naar ik
vermoed, het was te veel voor hem. Wij zul
len het wel hooren als de anderen terug ko
men. Hij zal zijn ontslag moeten krijgen. Het
schijnt wel, dat hij voor dit soort werk niet
geschikt is".
„Ja", antwoordde de commandant, „dat
heb ik ook al gemerkt. Wij zullen hem tot
morgen rustig laten liggen en dan hooren
wat hij te zeggen heeft".
Toch was het jammer iemand naar huis te
sturen met een brevet van lafhartigheid. Dat
z-ou zijn he-ele leven ruïneeren. Maar daar kon
geen rekening mee gehouden worden. Een
zwak lid van het esca-dron zou het geheel ten
ondergang kunnen voeren. Norton moest weg,
daar was geen pardon voor. Misschien zou
hij als instructeur kunnen gebruikt worden
maar na zulk een lafhartigheid zou het leven
voor hem verschrikkelijk zijn. Zoo iets wordt
nooit vergeven.
Toen Norton wakker werd, was hot avond
en hij lag alleen in zijn tent. Een oogenblik
kon hij zich niet herinneren, wat er gebeurd
was, maar langzamerhand kwamen de ge
beurtenissen van dien middag voor den geest.
Ge-dachten aan zijn krankzinnige vlucht be
stormden hem. Zonder dat hem iets behoefde
gezegd te worden, wist bij wel, dat hij weg
gejaagd zou worden. En thuis zou dat natuur
lijk ook bekend worden, zijn schande zou aau
ledereen blijken. Wat moest hij beginnen
Dan hoorde bij bulten voetstappen en stem
men.
,Ik zeg je, dat die ballon een omhulsel
heeft, dat onbrandbaar is gemaakt. Wij heb
ben die worst aardig geraakt, maar zij vatte
geen vuur. Nu zullen wij het morgen weer
moeten probeeren Wel, heb Je gehoord,
dat die Norton op de vlucht is gegaan Wat
een lafbek
„Die hond antwoordde de ander. „Mor.
gen zal hij wel met schande worden wegge
jaagd. Dan gaat hij naar huis en poseert daar
als held.,.. Wij zullen in elk geval niets
meer met hem te doen hebben en daar mogen
wij dankbaar voor zijn, want zoo'n kerel zou
ons allemaal naar 't ongeluk helpen
Toen Nor-ton die stemmen hoorde en be
greep wat zij zeiden, kromp hij ineen, alsof
hij een vuistslag had ontvangen. Zijn toe
komst grijnsde hem aan.
Den volgenden morgen, toen het nauwelijks
licht was geworden, werd het e-scad-ron op
geschrikt door het geronk van een machtigen
motor. Allen snelden de tenten uit, maar geen
vijandelijk vliegtuig bedreigde hen vanuit
den helder blauwen hemel. Bij onderzoek ech
ter bleek, dat Norton en zijn machine ver
dwenen waren. Verwonderd gingen de man
schappen naar -de mess-room voor het ontbijt.
Niet echter de commandant. Toen hij ver
nam dat Nor-ton onverwacht vort-rokken was,
fronste hij eerst zijn voorhoofd, maar dan
HEDEN VIERDE PRINS GÜ8TAAF ADOLF
van Zweden zijn verloving met prinses Sibylte
van SaksenKoburgGotha.
kwam e-r een glimlach op zijn gelaat. Snel
kleedde hij ziich, ging naar zijn kantoor en
belde de hoofdkwartieren van de artillerie op.
Daarna hield hij korte gesprekken met de
observatieposten langs het front. Tevreden
ver-liet hij het kantoor en ging naar de ban-
gars. Daar bleef hij staan en keek met in
spanning uit. Weldra verscheen een stipje in
de lucht en werd snel grooter. Het geronk
van een. geweldigen motor we-rd gehoord en
een S-pad kwam aanvliegen en maakte een
cirkel om te landen. Toen -het vliegtuig op
den grond neerkwam, was de commandant er
reeds om het welkem te heeten.
Wolken stoom kwamen uit de door kogels
doorboorde radiator. In het overtrek der vleu
gels waren groote scheuren. Een der vleugels
was half gebroken en de splinters hingen er
bij. Het geheel vliegtuig was een wrak en het
leek een wonder, dat het niet neergestort
was.
Maar Norton, de piloot, zat in de cockpit
met een lach op zijn gelaat. Zijn -oogen schit
terden en 'n nieuw leven scheen hem in-ge.
stort.
„Waar zijt ge geweest zonder verlof ge
vraagd te hebben, Norton vroeg de com
mandant met voorgewende gestrengheid.
Ik had gisteren iets verloren, comman
dant", antwoordde Norton. „Ik ben het gaan
zoeken en heb het teruggevonden".
Glimlachend wee-s hij naar den horizont,
waar zwa-rte rook opsteeg, afkomstig van de
brandende, vijandelijke ballon-ca-ptif. K.
Groote deelname.
Men meldt ons uit Amsterdam:
De S.D.A-P- -heeft gisterenavond een demon
stratie gehouden tegen de plannen tot vermin
dering van werkloozensteun. Op het Museum
plein werd om half 9 uur de stoet opgesteld
waarin alle afdeelingen van de S.D.A.P. te
Amsterdam en eenige omliggende plaatsen ver
tegenwoordigd waren. Er werden in den langen
optocht, waaraan naar schatting 20.000 perso
nen deelnamen geen doeken met opschriften
meegevoerd. Door de Pijp en langs het West
einde trok de stoet naar het Amstelveld. Na
dat de beteogers hier waren toegesproken, werd
de stoet ontbonden.
In het gebouw van de Diamant-beurs op bet
Weesp-erpleln vergaderden'de communisten, die
mrs. Ada Wright op bezoek hadden. Er werd
geprotesteerd tegen het doodvonnis dat tegen
d-e negen negers in Scottsbor-o is uitgesproken
Twee hunner zijn zoons van Ada Wright.
Na afloop dezer vergadering, tnokken de
communisten, een kleine drieduizend in getal,
met Aada Wright, 'haar geleider Engahl, prof.
Manoury en de he-er Wijnkoop voorop, naar het
telegraafkantoor in de Spuistraat. Hier ver
zond prof. Manoury namens de vergadering een
telegram 'aan den -gouverneur van den staat
Alabama, waarin geprotesteerd werd tegen het
doodvonnis van de negen negers. Onderwijl
hield de -heer Wijn-koop een toespraak, waarin
hij de volgelingen aanspoorde, om ook te agee-
rèn voor de invrijheidstelling van de bij de
relletjes in Boskoop gearresteerde communis
ten. Een sterke politiemacht begeleidde de de
monstranten. Incidenten deden zich met voor.
Vol verwachting is menige voetbal-enthousiast
by deze broeihitte nog naar het Feyenoord-veld
getogen, ofschoon er van „uitverkocht nog lang
geen sprake was. Vermoedelijk was niet a leen
de hitte en het late aanvangsuur de oorzaak nier
van, maar oók het feit. dat de Weensche kam-
pioensploeg Nicholson nu Juist niet een spel ve -
toond had, dat professionalisme mocht heeten.
W(j zelf schreven er nog over, dat van die "Ow
ners niets voor ons te leeren viel. Maar a®
trouwen, die nog de verre reis naar Rotterdam-
Zuid ondernomen hadden, hebben dit ongetwij
feld gedaam omdat de Rotterdamsche ploeg er
op papier, veel beter uitzag dan dit de laatste
twee wedstryden het geval was. Nu waren ook
de „internationals" opgenomen.
Vandaar natuurlyk die verwachting, niet alleen
van behoorlijke tegenweer, maar ook van een
mogelyke overwinning.
Hoe anders is dit echter uitgeloopen. Deus Wee-
ners hebben ons een spel laten zien, waaraan
we niet tippen konden, een spel dat zelfs een
Chelsea niet, vermocht te ontplooien, en het ls
ons een raadsel, hoe de Wiener Sportklub achter
Nicholson als tweede is kunnen eindigen.
Toen aanvankelijk onze verdediging op de be
kende manier eenige malen het korte spel voor
ons doel had kunnen onderbreken, waren velen
al weer spoedig geneigd om te zeggen, dat de
heeren meesterlijk veldspel te zien gaven, maar...
En dan kwam weer de bekende uitspraak, dat dit
snel te onproductief bleek. Nu hebben de Wee-
ners echter laten zien, dat het wel degelyk pro
ductief kan zyn, als men op gelegen oogenbllk-
ken maar weet te schutteren en wanneer er van
Nederlandschen kant al gewezen mag worden op
de lesrio kansen die de bezoekers onbenut lieten,
dan beweren wh dat men de zaak te eenzydlg
sL.hnmvt want tojl de honderdtallen vleugel-
overzetten! die het Hollandsche speltype by een
wedstriid dikwiils te zien geeft, komen wy er
Afs met onze beste schutters toch ook bedroe
vend af Pet slechts enkele goaltjes of wel....
heelemaal geen een. Hebben wy in zoo'n geval
minder kansen gehad en er hét overgroots per
centage niet onbenut van gelate
Meesterluk was het, in één woord, wat deze
prffs vertinden; de è-i overwinning is dan ook
waarlijk niet geflatteerd..
Men mag deze nederlaag onzen jongens niet
te hard nemen. Zy stonden dlkwqls vrywel mach
teloos tegen zulk een preciese combinatie, die
hen van 't kastje naar den muur stuurde «i |e-
etgend was om onze spelers spoedig af te matten.
Enthousiasme heeft hun nog me"'?e ^*"1 ffw
ven, maar ze konden niet benut wafd
niet op de laatste plaats, door het meer dan keu
rig doelverdedigen van Franzel.
De Weensche combinatie sloot als een bus, met
Franzel, Aigner, Kellinger en Fevny ais uit-
blinkers.
By de Rotterdammers kon niemand zyn gewone
spel ontplooien, zelfs onze als „nationaal ge
doodverfde middenlinie niet. Van Male hee
schitterende safes verricht en had aan geen en
doelpunt schuld. Bul maakte er niet veei van
maar had gelukkig den ouden tacticus van Dyke
naast zich. Tot wing-combinatie kwamen wij
niet, omdat het tactisch opstellen der Weeners
dit ten eenemale onmogelyk maakte, waar nog Dy
kwam, dat Manssen a.ls hardlooper zyn mcoi'acr--
gevonden had, Formenoy geen steun dus haa.
Spaendonck zich slecht opstelde en Hendriks ais
van ouds te bang was. Vente was de eenige die
met zyn doorbraken en felle schoten nog eenige
die de
verliezen hun onaangenaam karakter voor U
en Uw omgeving door een geregelde behan-
deling met Purolpoeder. Het houdt ze droog
en voorkomt liet stukloopen der voeten.
In bussen van 45 ct„ 60 ct. en 1 gld.
Alleen bij Apothekers en Drogisten.
Reel. 5839 DGVS 12
DE OUD-INTERNATIONALEN IN HET
STADION.
Naar wy vernemen zullen de beide elftallen van
oud-internationals en oud-spelers hedenavond ln
het Stadion te Amsterdam uitkomen in de oor-
spronkelyk vastgestelde opstelling.
Jan Vos zal dus niet medespelen, doch wel ais
reserve aanwezig syn. Nevens dezen oud U.v.v.-
en Ned. elfta.lspeler zjjn reserves de vroegere
doelverdediger van V.O.C., Van den Berge, en
de V.U.C.-voorwaarts P. de Waai.
Wij kunnen nog mededeelen, dat uit de twee
veteranen-elftallen een vertegenwoordigend elftal
zal worden samengesteld, dat dan op 25 Juni As.
in Den Haag zal spelen tégen het Belgische Ve
teranen Elftal.
Uitslagen, derde klasse C: Leiden: De Zyl—C*
J. M. V. 1—1 (onder protest).
LeldenDe Zyl II—C. J. M. V. II 3—A
Res. 2e klasse heeren: Z.I.A.N. 3—H. z. en
p. C. 2 3—5.
Het programma van deze week.
Het programma van deze week luidt als volgt:
16 Juni.
Dames le kl.: U.Z.C.-A.D.Z.Inter No—R,
°2e klasse- H.P.C.—Zian; H.ZC.II—A.'D.Z. IX.
Heeren le klasse: Het IJ-H.P.C.; b.Z.C.-S,
VRes. le klasse: L.C.Z. II-G.Z.C.; Het IJ II—
U2ZeCklaIsIse: Nereus-A.Z.TLZ.C-A.Z. ft P.C.l
n; Het
A.Z. II; U.Z.C. 4—Otter II; R.Z.C. II
17 Juni.
Dames le kl.H.D.Z.—H.Z. S'S'z TT^lntêP
2e klasse: WaterlelieHet IJ»
Nós II.
Heeren 3e klasse; D.Z.C.—Gorkum.
Res. 3e klasse: Nept. III—Het IJ 4, L.Z.L.
H.Z. P.C. 3.
18 Juni.
2e klasse: Nept.De Otter.
UITGESPROKEN
ALPHEN a/d. RIJN, 13 Juni:
handelende onder den firmanaam Kaikzandsteen
fabriek Grypesteön. R.c. mr. A. B. Bommezytu
Cur. mr. G. H. E. Nord Thomson, Leiden.
mei ^IJ" uuui ui aacu eu icue suuutou 14- •-
hoop levendig liet en hij was het dan ook, die de
eer kon redden door een tegenpunt, zy het dan,
dat Spaendonck er elgenlyk de geestelyke vader
van was. -
Over het spel verloop kunnen wy kort zijn ui-
rect zetten de Weeners er een goed gangetje ach
ter, maar na een buitenspel-doelpunt van Fevny,
werken de Rotterdammers zich los. In deze pe
riode gaat de hoop op een Rotterdamsche zege
herleven, want het Weensche doel ondergaat een
ware bekogeling. Dat gaat Fevny vervelen. Van
het middenveld af pingelt hy door alles heen, om,
een meter van doel gekomen, onhoudbaar in te
zetten (0—1), Niet lang daarna, juist als de aan
dacht is afgeleid door den op den grond liggeu-
den Purz, die gewond is, maakt de rechts-buiten
Gelbenegge, er 02 van.
Vijf minuten na de rust maakt Fevny rich
heerlyk vry en lost een geweldig schot, dat in
het uiterste hoekje terecht komt (0—3). Nog geen
minuut later schiet Gelbenegger tusschen de bee-
nen van Van Dyke en van Male door, in het
net (0—4).
Twintig minuten weten de onzen dan stand te
houden, maar dan kopt een invaller, die juist
het veld komt oploopen om Tillwein te vervan
gen. schitterend in den rechter bovenhoek (0—5).
Eenige minuten later maakt Gelbenegger er uit
een voorzet van links 06 van. Eindelijk weet
dan Vente, na een scrimmage, een tegenpunt te
maken, maar daarby blyft het. Hoe onzerzyds
ook gezwoegd wordt, men krygt geen enkele sco
ringskans meer.
De opstelling der elftallen was als volgt:
Rotterdam: v. Male (d.); Bul en v. Dyke (a.);
Paauwe Jr., Paauwe Sr., v. Heel (m.); Hendriks,
Spaendonck, Vente, Formenoy, Manssen (v.).
Wiener Sportklub: Franzel (d.); Aigner en
Purz (a.); Schilling, Kellinger, Mahal (m.); Gel
benegger, Fevny, Semp, Spona en Tillwein (v.).
RODENRIJS, 15 Juni. Coöp. groenten%eiling
Vereen Berkel en Rodenrys G. A.
le soort 3.70-7, 2e soort 2.30—5.30 witte kom-
kommera le soort 7.90—8.10, 2e soort J o.
bloemkool le soort ƒ2.906, 2e soort
sla 0.60-1.10 spitskool 1.40-2.30 per 100 stuks^
spinazie 10, postelein 2'3C^'®?v2J Der 100
f 33.40-37.20, B 28-35.40, C f3 20—35JP?rfa
kg., peen 7-14.50. seldery per
komkommer8tek Ó.351.20, slavellen
k Bloemenveiling: rozen edi^ ^^^o^rosa-
briar cliff 50-160 ct., Columbia 01)5 LW,
landia 0.75-1.85, aug. noach per
stuks, diversen: asp. piumosa pvrethren
sprengerle 1-21 ct., violieren 18-23 ct Pjretnren
2^13 ct., lathyrus 1-8 ct bg*
per bos, embalatum 1—-4 ct. P" f 4_7
1.90-3.50, papaver O ^ankJ £~27
per 100 stuks, hortensia s 8 71 c s
ct., spirea li-16 ct.. begonla S-lS ct- per pot^
Japansche lelie T./è0, auratum 8-13 per 100
kelken.
BOTTBBDA* i-»,®
glas komkommers bloemkool le soort
f 2.2<U-5.20, 3e soort ujtschot f
58.20, 2e soor^,.orrlrnerstek 1—2, spinazie
per 100 «tuks, k f 4 70__8.iö, spitskool 2—
12.20—14.90, pos 9.30—14.10 per 100 bos,
5.70 per 100 kg„g P£_lg'm B 14.90-17.70, C
15AO—17A0. CC 10.20-14.70 per 100 pond.
5)
Toen
■i rich Ztl haar blikken weer opsloeg, werd
i,cbri»VaKn bewust, dat de inspecteur haar
„f"" W vroet naar d® bidSCOOp' mlss
Marsden? vroeg h„ onverwacht
Het hedoel!n^er n«rmaal denken en zij
begreep bed<f Iaf Va* z,jn vraag.
Nu en dan, gaf zy k;U[u tQe_ Vanavond
ben ik naar de Eli geweQn denkt ze^er,
dat ik dit beele vernaai v«,.ÏOna(m n!et
Tvütcir 7
De inspecteur bestudec-ule het g6]aat van
het meisje, met de Uppen en
de heldere bruine °°Sen'aoT11_
Neen, antwoordde bij, n1et <jat
U het verzonnen hebt. Maar he 1 ead, dat
de verbeelding van somm'ë6 TT d®n
bezitters ervan vreemde parten ep - egt,
dat de man, dien U hier zaagt RSS
viksneus had. Nu, Miss Marsden, man
laatste paar dagen misschien zulk
ontmoet? „ïtelilk
Peggy voelde haar angst weer gedee
terugkomen, toen zij een verslag gat vaB!iJlk
manier, waarop de man haar vóór de 2
van Keith en Rufford had aangestaard.
En Ik vermoed, dat hij U heeft doen
schrikken, miss Marsden?
Nu, wel een beetje, bekende Peggy met 'n
zielig lachje. Hij deed niets anders dan mij
aankijken, maar toen ik hem zag, was Ik
-bang Peggy brak haar zin af en bracht
haar hand plotseling naar haar voorhoofd.
Door dat gebaar bemerkte de inspecteur niet,
dat de onderbreking van haar zin zoowel als
het gebaar zelf welbewust geschied-den. Juist
op tijd dat had zij zich bedacht. Indien zij den
zin had afgemaakt, zou zij het feit bekend ge
maakt hebben, dat zij vreesde dat de man met
den haviksneus dezelfde was als een man dien
zij in het verleden gekend had.
Inspecteur Ashton keek van het meisje naar
mrs. Thorpe, die een weinig terzijde stond. Da
kleine hospita knikte ln volkomen begrijpen
met het hoofd.
En het Is niet te verwonderen, zcide zij.
«Js had de Inspecteur zijn gedRchtea overluid
uitgesproken. Toen zij thuiskwam was zij tot
op de huid toe doorweekt. Niet dat er veel
voor noodig is om een modern meisje tot op
de huid toe te doorweeken, als ik het zeggen
maE- v*
De inspecteur glimlachte.
In ieder geval, zeide hij, zal de elaap
en een warme dronk van te voien de zaak
spoedig in het reine brengen. Die koortsen
Hij brak zijn zin af, want sergeant Plnner
was hem genaderd en fluisterde hem iets ln
het oor. Inplaats van Ebenezer naar de voor
kamer te volgen, was de sergeant op de boven
gang zachtjes omgekeerd en was hij begonnen
op zijn eigen houtje de benedenverdieping te
onderzoeken.
De inspecteur draaide zidh om en sprak
tot mr. Thorpe.
Wij zouden graag beneden even rondkij
ken, als U er niets op tegen hebt, zeide hij.
Misschien wilt U even met ons meegaan. Wat
doen de dames meegaan of hier blijven?
Wij blijven waar wij zijn, antwoordde
mrs. Thorpe, nietwaar, liefje?
Peggy knikte instemmend en Ebenezer .en
de drie politiemannen begaven zich naar be
neden.
Ik ben benieuwd wat zij nu weer zoeken?
merkte mrs. Tborpe op, toen zij samen achter
bleven. Ik wilde maar, dat zij opschoten en op
hielden -met hun geneus. Je hebt een goede
■warme groc noodig, kindje, en dan onder
de \voi_
^eggy protesteerde echter dat zij niet de ge.
ringste symptomen van een gevatte kou
voelde.
u gelooft toch zeker ook niet, voegde zij
er aE„n „L?" dat ik de heele geschiedenis verzon
nen hebt?
De hospita klopte haar op den schouder.
Kom, kom, suste zij. Praat er niet ovor,
liefje- Tracht het maar te vergeten. Dat
het beste.
Voor bet eerst sinds zy haar kende, ver
loor Peggy haar ,geduld met mrs. Thorpe.
Behandel mij als 't u blieft niet als een
kind, dat bang is in het donker, protesteerde
zij heftig. Ut weet' v/iL hier zaS lig
gen Zij wees op twee kleedjes, een ervan lag
eenieszins verfrommeld tegen den poot van
hrt her terwijl bet andere dat een bronzen
het eerste kleedje op. wy
- Dan, zeide zij glimlachend, zullen wy de
politie vóór zl'n o "P jfan
het geen sporuil, waai lij al lid na
Zij hield het kleedje tegen het licht en scheen
hei ernstig te onderzoeken. Daarna, met een
schouderophalen, dat blijkbaar beteekenen
moest, dat zij niets had gevonden, legde zij
het weer neer, er zorg voor dragend dat het
netjes glad kwam te liggen. Zij onderwierp
het tweede kleedje aan een zoo mogelijk nog
nauwkeuriger onderzoek, want zij nam zelfs
de moeite dit aan beide kanten te bekijken.
Kan niets vinden, bekende zij met een
vroolijk glimlachje. Zeker omdat lk vergat
mijn zaklantaarn en mijn vergrootglazen mede
te brengen.
Peggy's gevoel van lichte on-tstemiming ver
dween spoedig bij het zien van het aansteke
lijk lachje van den ander.
Jij oude bedriegster, lachte zij. Is er dan
niets wat je ervan kan overtuigen, dat ik niet
heb staan dr-oomen met open oogen?
Mrs. Thorpe nam een gewichtige houding
aan.
Wel, zeide zij, indien er vanavond, ter
wijl wij allemaal uit waren, een man in deze
kamer is geweest, moet hij daarvoor een goe
de reden gehad hebben. Zij glimlachte nog
terwijl zij vervolgde: Het is niet mogelijk, dat
hij jou heeft willen overhalen met hem op de
loop te gaan, liefje, want jij was niet hier.
De schertsende opmerking van de oudere
vrouw veroorzaakte een koude rilling by Peg.
gy. Had de man met den haviksneu-s haar
kamer betre-den in de meening, ^dat zij daar
binnen was? Verondersteld dat zij er eens ge
weest was? Wat zou er dan gebeurd zijn? zy
was er niet bang voor, dat de indringer een
vlucht met hem zou hebben voorgesteld, maar
zij behoefde er niet aan te twijfelen, dat hij
het onaangename verleden zou hebben opge
rakeld.
Indien hij jou niet wilde hebben, zeide
de hospita, zocht hij iets, wat jou toebehoor
de. Is er iets weggenomen?
Het kwam Peggy voor alsof mrs. Thorpe
geen bevestigend antwoord verwachtte. De
vrouw redeneerde slechts voort op de veron
derstelling van den inspecteur, dat Peggy's
verbeelding haar parten had gespeeld.
Peggy's blikken zwierven langzaam door de
kamer, totdat zij alles had opgenomen.
Er schijnt niets vermist te worden, be
sloot zij. Indien het zijn bedoeling was iets
weg te nemen Zij zweeg abrupt en begaf
zich haastig naar een klein boekenrekje, dat
ln een hoek bij den schoorsteen stond. Indien
er al niets is weggenomen, riep zij dan uit,
is er toch wel iets aangeraakt. Kijk eens hier.
5U.1 vees op een dup, lp kalfsleer gebonden
boek, dat lie. müe..,le boven op de mid Ieiel<
van de drie plankjes stond. Rechts naast dit
boekje stond een dikke familie Bijbel.
Peggy zette het boekje v, -1 en aan
den anderen kant van den Bubui, zouaat mrs.
Thorpe den titel kon lezen.
Dit is de goede plaats, verklaarde zij.
Zoo staat het al wekenlang. En ik weet, dat
U nooit aan de boeken komt, wanneer U hier
stof afneemt. Ik kan mij niet 'begrijpen, waar
om de man dit boek aan den anderen kant
naast den Bijbel gezet heeft.
Mrs. Thorpe keek het meisje strak aan en
dan naar de rij boeken op de plank. Maar het
eenige antwoord bestond uit een nauwelijks
merkbaar ophalen van de schouders.
Iets drong Peggy ertoe den Bijbel van de
plank te halen. Het boekje, dat zij op zijn
plaats gezet had, viel om en bleef plat lig
gen in de ruimte waar de bijbel had gestaan.
Maar Peggy lette er niet op. Zij was te zeer
geschokt bij het zien van haar gehavenden
Bijbel.
Kijk eens ifrat die vernieler gedaan heeft,
riep zij verontwaardigd uit, en mrs. Thorpe
zag dat de leeren band van den bijbel geheel
was afgescheurd en daarna er weer los om
heen Was geplaatst.
Dat zochten zij dus, merkte de hospita
in gedachten op. Maar het is toch vreemd,
waarom hij geprobeerd heeft den band weer
om het boek te doen en waarom hij het boek
weer op de plank heeft gezet. Hij wilde voor
komen, dat ik zou bemerken, dat het boek
was aangeraakt. En indien het bundeltje ge
dichten op de goede plaats had gestaan, had
den er ook wel' weken voorbij kunnen gaan,
voordat ik het ontdekt kon hebben.
Mrs. Thorpe staarde naar het kleine boekje,
dat nu plat in de boekenkast lag.
Geef mij den bijbel eens even, zeide zij.
Ik denk dat ik wel kan begrijpen, hoe het
kwam dat Je het ontdekte.
Zij nam den bijbel in haar rechterhand.
Daarna zette zij met haar linkerhand het bun
deltje gedichten overeind om plaats te maken
voor den veel omvangrijker bijbel, welken zij
terstond op de plank schoof. Het kleine boekje
stond nu het ondersteboven, links naast den
bijbel.
Zoo is het gebeurd, verklaarde zij- Toen
hij den bijbel van de plank nam, viel dat
boekje om, net zooals het daareven gebeurde.
En toen hij den bijbel weer terugzette, deea
hij hetzelfde wat ik heb gedaan. Het was
meest logische weg eenvoudlger an 6
boek naar rechts te schuiven. Natuurlijk heeft
hij niet gemerkt, dat het boekje nu het on
dersteboven kwam te staan, want dan
Hoorend, dat de anderen weer naar boven
'rtva■ii.cn W h "r *in af' r)anv ltomon
llui.su.'nli zij. VVtws er ma'' "I' voorbereid,
liefje, nog wat van die ViAgen te beantwoor
den.
Peggy dacht haastig na. Zij stond voor een
mysterie, hetwelk zij niet kon doorgronden.
Dat was de groote moeilijkheid. Indien zij
slechts wist, wat dit alles te beteekenen had,
zou zij gemakkelijk de te volgen gedragslijn
kunnen vaststellen. Maar zij wist het niet.
En door te veel aan den inspecteur te vertel
len, zou zij misschien de grootste ellende kun
nen veroorzaken. In ieder geval kwam zij tot
een haastig besluit.
Zeg niets van den bijbel, fluisterde zij
haastig.
Mrs. Thorpe keek het meisje opnieuw
Btrak aan.
Denk je dat het beter is? Informeerde zij.
Peggy knikte en op het zelfde oogenblik
traden Ebenezer en de politieambtenaren het
vertrek weder binnen.
Er schijnt toch wel iets van waar te zijn,
zeide de Inspecteur. Wij vonden beneden op
het zeil van de eetkamer sporen van modder-
voeten. Zij waren wel niet al te duidelijk,
maar ik ben er vrij zeker van, dat zij niet
door U gemaakt zijn, miss Marsden. Ik meen,
dat U zeide, dat U naar de huiskamer gingt,
toen U binnenkwaamt. Bent U daar maar
éénmaal naar toe gegaan?
Ja, éénmaal naar binnen en toen er uit,
natuurlijk. Maar ik ben eerst hier naar bo
ven geweest.
Dan is er zeker nog iemand andera in
het huis geweest. Het is natuurlijk duidelijk,
dat een vingerafdruk, welken wy op den zy-
kan-t van het raam beneden vonden, niet door
U is gemaakt. De indringer is door dat raam
naar binnen gekomen. En hy heeft het huis
weer langs denzelfden weg verlaten, want wij
vonden de achterdeur gesloten, terwijl de sleu
tel aan den binnenkant in het slot stak. Het
keukenraam was wel dicht, maar niet vast
gezet. Hoe was dit raam toen U uitging, mrs.
Thorpe?
Mrs. Thorpe schrok op, als ontwaakte zy
plotseling uit een droom.
Totdat wy naar bed gaan, staat het al-
tyd een eindje open om de etenslucht naar
buiten te laten trekken, antwoordde zy. Toen
wy vanavond die boodschap ontvingen zyn wij
zoo vlug mogeiyk weggegaan en vergat ik
heelemaal naar dat raam te kyken.
De inspecteur keek de vrouw plotseling met
een verhoogde belangstelling aan.
Die boodschap? herhaalde hy. Wat voor
boodschap bedoelt ge? Mrs. Thorpe aarzelde
en keek haar echtgenoot aan. En, alsof haar
blik een boodschap Inhield, antwoordde Ebe
nezer voor haar;
Spordig nadat miss Marsden was vertrok
ken, werd ik opgebeld.
Hebt ge dan een telefoon hier in huis
vroeg inspecteur Ashton een beetje verwon
derd want het was iets ongewoons in huizen
a's West-zicht een telefoon aan te treffen.
Ja_ jviyn patroon liet daarvoor zorgen.
Ik ben teekenaar en werk voor een kant
fabrikant. Wanneer ik met een belangryk
nieuw patroon bezig ben, vind ik dat ik beter
kan werken, indien ik absoluut rustig zit. Mr.
Blackburn heeft daarom goed gevonden, dat
ik myn werk hier thuis doe. Maar soms heeft
hü my noodig en daarom
Ik begryp het, viel Ashton hem in de
rede. Was het een boodschap van Uw patroon,
die U vanavond nog uitriep?
Ebenezer aarzelde alvorens te antwoorden.
Neen, zeide hij tenslotte. Ik weet niet,
van wie de boodschap kwam. Maar men zeide
my, dat myn broeder een ernstig ongeluk op
straat was overkomen en dat hy bewusteloos
was thuisgebracht. Er er werd by'gevoegd, dat
mrs. Thorpe en ik zoo vlug mogaiyk naar
Cherwood moesten komen, wanneer wy hem
nog levend wilden aantreffen.
Ach, wat spyt mü dat, mr. Thorpe, riep
Peggy wier sympathie terstond was opgewekt.
Ik hoop, dat hy niet zoo ernstig was als het
eerste leek?
Ebenezer's gelaatsuitdrukking deed het
meisje het ergste vreezen en daarom verbaas
de zyn antwoord, toen het kwam, haar niet
weinig.
Myn broeder maakte het best, dank U,
zeide hy op een toon welke men van hem
had kunnen verwachten, indien hy gezegd had
dat zyn broeder dood was.
Daarop lichtte mrs. Thorpe het gezelschap
verder in.
Ja, zeide zü verontwaardigd, wü vonden
hem zijn pijp zitten rooken voor den loud
speaker. En hy keek ons aan, alsof hy dacht,
dat wy alle twee gek geworden waren.
Dan was de boodschap betreffende het
ongeluk dus gefantaseerd? riep de inspecteur
uit.
Ongeluk! snauwde de kleine dame. Haar
verontwaardiging, welke zy tydeiyk vergeten
was, kwam met vernieuwde heftigheid terug,
en zy gaf haar gevoelens den vryen loop. Er
was in het geheel geen ongeluk. Hezekiah was
den geheelen avond zyn deur zelfs niet uit ge
weest. En hy had er geen flauw idee van, wie
ons had opgebeld. Maar ik kon het hem wel
vertellen. Het was natuuriyk 'n grap van een
van die zoogenaamde vrienden van Ebenezer.
Een verdraaid misseiyk soort grap, noem ik
het anders. Maar wat kan men anders ver
wachten? Dat soort dingen heb ik te verduren
gehad vanaf het oogenblik dat ik gek genoeg
was zoo'n lang stuk ongeluk te trouwen als
Ebenezer Thorpe.
(Wordt vervolgd)v j
