m tijd uooï
SPORT EN SPEL
PERSOONLIJKHEID.
ïharufS\«n' ma0k el' geeD Sekheid
DINSDAG 21 JUNI 1932
radio-programma
VERVROEGD VERLOF VOOR
AMBTENAREN.
DE RIJKSWERKVERSCHAFFING.
DE K.L.M. EN HET ZEPPELIN-
BEZOEK.
GELUKWENSCHEN VANUIT DE
„ZEP".
DE BOSCHBESSENPLUK.
1» li ^iSmÊÊËÊËMn:
ïilillsp
- wmÈ
- -
M p(|g||g i
lllilf I M
BB»!
ROTTERDAM—WIENER SPORTKLUP.
NOORD-BRABANTSCHE ATHLETIEK-
KAMPIOENSCHAPPEN.
Ned. record speerwerpen verbeterd.
24 UURSRIT VAN LE MANS.
OM DEN GROOTEN PRIJS VAN
LEMBERG.
FAILLISSEMENTEN.
MARKTBERICHTEN.
J. C. lenehan.
9)
WOENSDAG, 22 Juni,
Hiuzen (1875 M„ 160 K. H.) Uitsl. NCRV.-
uitzending: 8.15—9.30 gramofoonplaten10.00 zang
NCRV.-dameskoor; 10.30 ziekendienst; 11.00 con
cert M. F. Jurjaanz (harmonium) en mej. D.
Mijnhout (sopraan); 12.15—2.00 concert. Dames-
terzet o. 1. v. mej. L. Lauenroht met medew. v.
H. Hermann (viool) en mej. L. Lauenroth (piano
en harmonium); 2.30 chr. lectuur; 3.00 concert;
5.00 kinderuur; 6.00 uurtje voor dé landbouwers;
7.45 Nedp Chr. Persbureau; 8.0010.00 concert
door de Chr. Harmonievere'er,. Harpe Davids, te
Kiddererk o. 1. v. A. v. d. Zinden. O.a. £ant.
Wilhelm Tell Rossini; 8.45—9.15 causerie; 9.15
vervolg concert. O.a. In Treue Test, marsch,
Teike; 1015 Vaz Dias; 10.25—11.30 gramofoon
platen.
Hilversum (296 M., 1013 K. H.) Uitslt.
VARA-uitzending. 6.45—7.00 en 7.30—7.45 gym
nastiekles; 8.00 gramofoonplaten; 10.15 concert,
voordracht en tocneel12.001.45 VARA-septet
o. 1. v. Is. Eyi en gramofoonplaten; 2.15 P. J
Kers: Onze Keuken3.30 kinderuur; 5.30 VARA-
septet o 1. v. Is. Eyl en gramofoonplaten; 7.00
H. ivunstDe veiligheid bij het baden en zwem-
men; 7.15 VARA-mandoline-ensemble o. 1. v. J.
B. Kok en gramofoonplaten- 8.00 hoorspel; 8.45
VARA-orkest o. 1. H. de Groot. O.a. Balletsuite
Popy; 9.30 toonetel; 9.45 Vaz Dias; 10.00 vervolg
concert. O.a. Offenbachiana, potp., Conradi; 10.45
gramofoonplaten.
Da ven try (1854 M., 193 K. H.) 10.50 tijdsein
en berichten; 11.05 lezing; 12.20 orgelconcert
Quentin Maclean; 1.05 gramofoonplaten; 1.50 Jack
Marti n'T Hotel Majestic orkest; 2.45 voor de
scholen; 3.20 Het 3ste Nation. Euchar Congres.
Opening door den Karidaal Legaat Lorenzo
Lauri; 4.20 Sted orkest Bournemouth 0. 1. v. Sir
Dan Godfrey met medew. v. Jean Marcus (viool).
O.a. vioolconcert In g. kl. t.. Bruch en ouv.
Struensee, Meyerbeer; 5.05 orgelconcert- 5.35 kin
deruur; 7.20 berichten; 6.50 Beethoven''viool- en
pianosonate in es, op. 12, no. 3;7.10 7.30 en 7.50
lezingen; 8.20 BBC-theatèr-orke'st8/.20 berichten
en lezing; 9.55 „Up-lift", revue van Mabel Con-
stantduros; 10.5512.20 dansmuziek.
Parijs (Radio Paris 1825 M., 174 K. H.) 8 05
en 12.50 gramofoonplaten; 9.05 populaire avond'o
I. v. Georges Chepfer.
Kalundborg (1153 M., 260 K. H 12 20—
2.20 concert; 3 20—5.20 Omroeporkest o. 1. v.
Reesen; 5./20—5.50 gramofonplaten8.20 Grieg-
cncert o. I. v. Gröndahl. O.a. uit ..Peer Gynt" en
Sigurd Jorsalfar9.05 zang door Hermann Schey
(bariton) en F. Jensen (piano)10.20 populair
concert o. 1. v. Gröndahl. O.a. ouv. Barbier van
Sevilla, Rossini en uit Die Fledermaus, Strauss;
11-1012.50 dansmuziek.
Langenberg (473 M., 634 K. H.) 7.25—8 25
Kürconcert: 11.40 gramofoonplaten; 12.20 con
cert uit MUnchen1.20—2.50 concert o. 1. v Wolf
O.a. ouv. De Barbier van Sevilla, Rossini en
fragm. uit Undine, Lortzing; 8.50 Goethe Weimar
und Rom; 10.4012.20 concert.
Rome (441 M-, 080 K. H.) 8 20 gramofoon
platen; 9.05 II grillo del focoiare comedie in drie
acten.
Brussel (508 M., 590 K. H.) 12.20 Max Alexys'
orkest; 5.20 sonaten-concert (viool en piano)- 5'.50
en 6.50 gramofoonplaten; 8.20 gala-concert o.'1. v.
D. Delfauw met medew. v. mevr, N. de Clery
(zang) en hierna gramofoonplaten.'
(338 M., 887 K. H.) 12.20 zie 508 M.- 5.20 triö-
concert; 6.20 en 6.50 gramofoonpjlatenS.20 zie
508 M., hierna gramofoonplaten.
Ze es en (1635 M., 183.5 K. H.) 8 20 hoorspel;
9-20 vroolpk uurtje; 10.20 berichten en hierna tot
12.50 dansmuziek.
Rotterdam (gem. radio-distr.) Programma
3: 10.5 Langenberg; 11.35 Königswusterhausen
Ï.20 Langenberg; 2.20 Königswusterhausen; 3.20
Kalundbotrg; 4.50 Königswusterhausen; 5.50
Brussel (Fransenplm. 11.Köningswuster-
.usen
Bruss
h^se
Programma 4; 10.35 Da ven try12.20 Daventry-
5.35 Brussel (Viaamsch)6.50 Daventry; 9.20 Lon
den R-; 10.20 Daventry.
Spoedig te verwachten maatregel.
BATAVIA, 18 Juni (ANETA).
Spoedig is te verwachten een maatregel,
waarbij aan ambtenaren van circa 36-jarigen
leeftijd, dus die nog geen recht op pensioen
kunnen doen gelden en ook nog niét met ver
lof kunnen gaan, de gelegenheid gegeven wordt
om vervroegd verlof aan te vragen, waarbij
■ntueel nog de gelegenheid zal worden open
sesteld om op wachtgeld in Europa te blijven
de gelegenheid voor herplaatsing gunstig is.
De Nijmeegsche werkloozen in
het kamp te Enter.
Op vier man na terug gekomen.
Onze correspondent te Nijmegen meldt ons:
Sinds twee maanden vertoeft een honderdtal
Nijmeegsche werkloozen in het Rykswerkver-
schaffingskamp te Enter.
Meermalen hebben de Nijmegenaars
het werk in het kamp neergelegd en één keer
zelfs kwam het te Nijmegen tot ernstige rel
letjes
Daarna is het eenige weken goed gegaan
en gingen nieuwe werkloozen naar het kamp
De laatste- week was er opnieuw onru9t onder
de Nijmeegsche werkloozen en werd door be
middeling van de officieele contactcommissie
bij de regeering verzocht om het brocdgeld per
week te verhoogen van 2 tot 3 gulden en om
ook he\ stukloon te verruimen, zoodat de man
nen bij het grondwerk een behoorlijk week
loon zouden kunnen verdienen.
In den loop van de vorige week zijn er 15
werkloozen uit eigen beweging naar Nijmegen
teruggekomen en riskeerden daarmede de kans
om alle récht op steun te verliezen. Zaterdag
avond ls het voorbeeld der vijftien door de
overigen op 4 man na, gevolgd en kwamen allen
naar huis. De gemeentelijke overheid zal nu
in overleg met de Commissie voor Rijkswerk
verschaffing moeten uitmaken, wat er met
deze „stakers" zal moeten gebeuren.
De menschen kwamen Zaterdagavond met
den trein aan en gingen rustig naar huis, zon
der dat eenig incident voorviel.
Van arbeiderszijde vernamen wij, dat het
werk in het kamp zeer zwaar is, dat het brood-
geld ontoereikend is om in de noodige brood
kost te kunnen voorzien en dat het grondloon
te laag is, om een ongeoefend man een behoor
lijk weekloon te kunnen verzekeren.
De ®dnieter heeft aan het gemeentebestuur
ran Nijmegen geseind, dat de arbeiders voor
crtibepa-alden tijd worden uitgesloten.
Volgens opgave van den iuch-thaveomeester
zijn op Zaterdag 18 Juni, den dag van de lan
ding van de Zeppelin, op het vliegveld Waal
haven geland 126 vliegtuigen, terwijl 117 op
stijgingen plaats hadden. Uit het buitenland
kwamen 16 sportvllegtulgen van de andere
luchthavens (Amsterdam-Twenthe, Vliesingen.
Haamstede en het buitenland) passeerden van
de KL.M. 137 betalende passagiers en na af
loop vertrokken er wederom 131. Aan de rond
vluchten boven Rotterdam en de begeleidings-
vlucbten van de Graf Zeppelin namen 655 per
personen deel, waartoe de K.L.M. geregeld zes
vliegtuigen in de lucht had.
Op het vliegveld Twen the namen 156 perso
nen aan de rond- en begeleidingsvlucihten deel.
Aan den Senaat der Universiteit.
Men meldt ons uit Amsterdam:
In de Senaatsvergadering van gistermiddag
deelde de Rector-Magnificus mede, dat onder
de gelukwenschen met het eeuwfeest een tele
gram is ingekomen, luidende:
„Zur bevorstehenden Drelhundertjahrfeier
gestatten sich Euer Magnifizenz herzliche
GliiiokwünsChe ausraudrüeken. Fiihrer und
Besatzung Luftschiff Graf Zeppelin".
De Senaat heeft den commandant van het
luchtschip zijn dank betuigd voor dezen op-
merkelijken en hoffelij'ken gelukwensch,
Coöperatieve verkoop in Groesbeek.
Men meldt ons uit Groesbeek, dat de bosch
bessenpluk binnenkort aanvangt en de stand
van de bessen een goede opbrengst belooft in
Niederwald en Reicjswald, waar de Groesbee-
kers jaarlijks voor duizenden guldens aan bes
sen oogsten.
Soamesbury is neen, Soamesbury was
een van die grillige, antieke stadjes, waaiop
reizigers, die er toevallig verdwaald raken, zoo
verliefd 'kunnen zijn. En de huisjes en kionke-
lige straatjes vervat tusschen de vermolmde
muren der voormalige vesting: een kasteel
Soamesbury Castle boven op de rotsen;
een kathedraal die ln de katholieke middel
eeuwen de kerk eener machtige abdij geweest
was een middelpunt van geestelijk leven en
beschaving maar thans veel te groot voor het
slaperige stadje, welks bevolking te gering
was om één der kruisvleugels te vullen.
Soamesbury werd zwaar gedrukt door zijn
antiquiteit, zijn geschiedenis en zijn geheel
vergane glorie; het leefde, zoo goed en zoo
kwaad als het ging, van zijn verleden en van
de toeristen, die zich twintig minuten lang
voor dat verleden interesseerden,
In een der oude huisjes hield mr. Howson
zijn snoep- en speelgoedwinkeltje. Mr. Howson
was spoorwegbeambte geweest, had een onge
luk gekregen, had den dienst verlaten met
een heel klein pensioen en een houten been,
benevens een schadeloosstelling, waarvan hij
„de zaak" vestigde.
Dat was heel lang geleden. Het winkeltje
was al even antiek en duf geworden als heel
Soamesbury, maar de loome, logge mr. How
son, stelde onwankelbaar vertrouwen in zijn
koopmansbeleid, dat bij ontstentenis van mo
dern-gevoerde concurrentie hierin bestond, een
zoo hoog mogelijke winst te maken op een zoo
klein mogelijken omzet en met zoo gering mo
gelijke onkosten.
Mrs. Howson, jeugdiger, levendiger en intel
ligenter dan hij, had andere denkbeelden, maar
de winkel was nu eenmaal het domein van
haar man, wiens stelregel het was, dat vrou
wen zich met de zaken niet hebben te be
moeien en op zijn best geschikt zijn een win
kel schoon te houden. Ook was hij zich hevig
bewust van zijn verantwoordelijkheid als
„broodwinner"; hij voelde zich gaarne den
martelaar van zijn plicht en stond zijn vrouw
bij uitzondering toe hem een of twee uren ln
den winkel te vervangen.
Maar op zekeren dag ging de mare door het
stadje, dat Holmans, de Londensche bazaar
die filialen in dozijnen provincieplaatsen had,
ook Soamesbury tot het terrein zijner werk
zaamheden had uitverkoren. Groot was de ont
steltenis onder de oude winkeliers, die op den
handel van het slaperige stadje een soort erf
recht deden gelden. Een aantal winkeltjes,
gesticht door de overgrootouders der tegen
woordige slaapmutsen, ging bij voorbaat van
schrik failliet.
Toen zweêg mrs. Howson niet langer Zij
legde haar man een plan voor; een moderne
winkel en moderne methodes.
Job moest er niets van hebben.
Wij moeten gereed zijn tegen dat Hol
mans geopend wordt, drong zij aan.
Ik gooi mijn geld niet weg, gromde hij.
Holmans zal niet komen voor wij tien jaar
verder zijn. En dan kunnen wij, hoop ik, van
ons spaargeld leven.
Maar het duurde niet lang, of mr. Howeons
buurman, de kleermaker, ontruimde zijn win
kel. Deze werd geheel verbouwd en gemoder
niseerd. En op zekeren dag kwam mr. Howson
thuis met het tragische nieuws:
Het is Holmans, Mary.
Reeds spoedig gingen de mensohen Howson's
ouderwetsch, smakeloos winkeltje voorbij en
liepen de bazaar van Holmans, die zoo aan
trekkelijk en goedkooper was, binnen.
Howson's humeur werd hier niet beter op.
Zijn klanten verveelde hij door te schelden op
Holmans, die een „onderkruiper" was. Hij kon
grof en onhebbelijk zijn, tegen dames die zijn
winkeltje begunstigden, maar dan ook voor
het laatst.
Vier maanden na de opening van Holmans
was Job Howson een geslagen man. Hij maakte
nauwelijks de kosten van zijn verlichting
zoo zielig afstekend tegen den electrisohen "luis
ter van Holmans meer goed.
Terwijl Mary op zekeren dag in den winkel
zat en de oude klanten zag voorbijloopen, had
Job een lang onderhoud met den manager van
Holmans, in de keuken.
Ik ga uitverkoop-en, zeide hij, toen de be
zoeker vertrokken was. Zij nemen den inven
taris tegen de marktwaarde over en betalen
honderd pond voor overname van de huur. Ze
gaan uitbreiden.
Mary slikte de bittere pil, maar zeide nog
steeds niets. Zij had wèl den winkel, maar niet
Job kunnen moderniseeren.
Op zijn houten been stapte hij de straat over
om troost .te zoeken in de Soamesbury Arms,
het public-house aan den overkant. Maar uit
wijkend voor een auto, struikelde hij en viel
met het hoofd tegen den trottoirband. Zijn
vro-uw boorde verschrikte kreten en kwam
toesnellen. Een geneesheer werd gehaald en
deze liet Howson naar het hospitaal brengen
en daar vernam mrs. Howson dat haar man
hersenschudding had gekregen en dat het we
ken, zoo niet maanden kon duren voor hij het
ziekenhuis verlaten mocht.
Enkele dagen later kwam de manager van
Holmans haar opzoeken. Na zijn sympathie te
hebben betuigd, vroeg hij:
Heeft uw man u verteld welke overeen
komst wij getroffen hebben?
Ja.
Mooi! Ik heb het contract hier. kunt
voor hem teekenen.
Hij legde haar het document voor en toonde
aan, dat alle voorwaarden er eerlijk in opge
nomen waren.
Dat is goed, zeide zij, maar ik teeken niet
Mijn man moet dat doen.
Vruchteloos drong de manager aan. Hij deed
uitkomen, dat zij een geweldige fout maakte,
dat zij haar eenige kans weggooide.
Wij zullen zien, zeide mrs. Howson.
Hij kon gaan en zij toog aan het werk. Zij
zou haar oude plannen verwezenlijken.
De zaak was bijna geruïneerd en zij had
maar weinig geld tot haar beschikking, maar
zij was vindingrijk en vol geestkracht.
En het duffe, smakelooze winkeltje werd
herschapen in een kleine, maar goed-beheerde
zaak. De vroeger vol-gestopte uitstalkast werd
sierlijk geëtaleerd; decoraties in modernen
stijl, maar van goédkoop materiaal, werden
aangebracht. De mooiste decoratie evenwel
was de fiksche, energieke, altijd vriendelijke
winkelierster met haar knap matrone-gezicht.
Het stadje voelde met haar mede, nu haar
man door een ongeluk getroffen was. De klan
ten keerden terug tot haar winkeltje, dat zulk
een algeheele verandering ondergaan had. Zij
begonnen het opnieuw te verkiezen boven Hol
mans, de georganiseerde „efficiency" gelijk en
gelijkvormig aan die, welke de Holmans stores
in honderd provincieplaatsen tusschen Londen
en Aberdeen kenmerkte. Mrs. Howson's winkel
had persoonlijkheid.
De dames van het stadje protegeerden haar.
Bij het jaarlyksche kinderfeest op de terrei
nen van het kasteel werd voor het eerst a.l het
„lekkers" bij haar gekocht. En de kinderen,
voorname klanten voor zulk een winkel, kwa
men opnieuw bij haar koopen. Zij waren bang
geweest voor den grommenden Job.
Mrs. Howson overwon.
Toen Old Joh uit het ziekenhuis terugkwam
vroeg hij zorgelijk:
Hoe heb je het zonder mij gesteld, Mary?
Is er nog een penny van ons Spaargeld over?
De winkel levert zijn winsten weer op,
Job. Ik heb geld naar de bank gebracht. En
zij vertelde hem de geschiedenis van haar ze
gepraal.
Persoonlijkheid tegen Holmane-efficiency
zeide zij.
Hij keek het winkeltje rond. Een glimlach
verlevendigde zijn nurksch gelaat. Hij trok
haar over de toonbank naar zich toe en zoende
haar op de wangen.
Jij blijft de baas over den winkel. Ik zal
je hulp zijn Persoonlijkheid heb ik nooit
gehad.
B.
(NADRUK TERBODEN
NRB
ln Vieux Doelenden Haag, zaten Zater
dag de rechters van het Permanent Hof
van Int. Just, aan een vredesmaal. Links
Kellogg.
NEDERLANDSCHE BANK.
De heer Paul May commissaris.
Naar wij vernemen, zal op de komende ver
gadering dor' Nederlandsehe Bank worden
voorgesteld den heer Paul May tot commissaris
te benoemen. De heer May is vice-voorzitter
van de Amsterdam-sche Bankiersvareeniging,
firmant van het huis Lippmann, Rosenthal
Co. en lid van den Raad van Beheer der Na
tionale Hypotheekbank.
Voor het bankwezen mag deze band met de
Centrale Bank van groote beteekenis genoemd
worden.
De nieuwe commissaris ls een man van al
gemeen erkende capaciteiten en groote erva
ring. De benoeming van den heer May zal ook
ter beurze met voldoening worden vernomen,
bezoekers, die met de belangen, de nooden en
de behoeften van den fondsenhandel ten volle
de behoeftn van den fondsenhandel ten volle
bekend is. (Amst. Eff. Bid.)
Rotterdam verliest den revanche-
wedstrijd met 13.
Het keurige voetbalspel, waarop ons de vorige
week de Wiener Sportklub vergastte, was zeker
wel aanleiding, dat te tweeden male een groot
publiek naar den Dordschenstraatweg was geto
gen om getuige te z(jn van den revanche-wed-
stryd, welke deze club den Rotterdammers bood.
Het Rotterdamsch elftal had verschillende wijzi
gingen ondergaan, welke op'papier niet zoo veel
versterking beteekenen, doch men hoopte toch dat
deze ploeg den bezoekers 't wel wat lastiger zou
maken. En zoo is ooft geschied. De thuisclub be
gon zeer aardig en was werkelyk het eerste
kwartier de beste ploeg en de hier beroemd ge
worden keeper Franzel kon dan ook volop zyn
talenten laten zien. En hoe? Er was, hoe men
het ook probeerde met harde schoten van Ba-
rendregt, schuivers va.n Vente! kopballen van
v. d. Tuyn, geen opening tusschen de palen te
vinden. Langzaam verplaatsten de bezoekers het
spel en toen viel er aan beide kanten volop te
genieten van uiterst snelle aanvallen, waarmede
de verdedigingen het niet gemaJrkelyk werd ge
maakt. Technisch moesten de Rotterdammers het
afleggen, doch er zat ditmaal meer vechtlust ln
en zoo kon dan ook de rust met blanco stand
ingaan.
De tweede helft stond nog op hooger peil dan
de eerste en de Wieners tapten toen uit een
vaatje, waar de onzen het verre by moesten af
leggen. Na zes minuten spelen zorgde Semp dan
ook voor de leiding. Maar de Rotterdammers
waren hierdooi niet ontmoedigd en wisten zelfs
in de zeventiende minuut door een kopbal van
Barendregt gelyk te maken. Nog hooger werd
het spelpeil opgevoerd en de Wieners lieten ixier-
by zulk spel zien, dat de Rotterdammers het wel
moeaten afleggen. Jammer dat sommige spelers
toen bulten hun boekje zyn gegaan, vooral van
Heel deed dingen, die niet door den beugel kon
den, al liet scheidsrechter v. d. Ende dit gaan.
Als Semp na een schitterende doorbraak er 12
van heeft gemaakt en Pilwein 1—3, worden da
gemoederen hoe langer hoe meer verhit, al blyft
het spel zelf uitstekend. Toch kan ten slotte de
Wiener Fevny, als h'y door van Heel nog eens
wordt genomen, dit niet verzetten en trapt op
zettelijk den Jongsten Paauwe, die hem den bal
ontneemt. Nu is er echter geen pardon en deze
speler wordt niettegenstaande alle excuses naar
de kleedklamers verwezen. Spoedig na dit inter
mezzo fluit v. d. Ende het einde zonder dat er
nog verder is gedoelpunt.
By de Sportklub was het weer doelman Fran
zel, die buitengewoon op dreef was, maar naast
hem komt toch direct de spil Kellinger, het
tweetal backs en in de voorhoede Fevny en
Semp. In de Rotterdamsche ploeg was de ver
dediging veel sterker dan de vorige maal. Odyk
heeft zyn doel keurig verdedigd, in de midden
linie was de jongste Paauwe de beste en van
Heel de minste. De voorhoede voldeed in haar
geheel beter, had geen bepaalde uitblinkers, doch
elk heeft op zyn beurt de Wiener-verdediglng
volop werk bezorgd.
Het Rotterdamsch elftal zag er als volgt uit:
doel: Odyk; achter: de Bruyn en v. Dyke; mid
den. Paauwe Sr., Paauwe Jr. en van Heel;
voorhoede: Manssen, Vente, Barendregt, v. d.
Tuyn en Burg.
De Wieners hadden dezelfde opstelling van
Woensdag 1.1.
Op het Philips-sportterreln te Eindhoven wer
den Zondag de athletiekwedstryden gehouden
om de kampioenschappen van Noord-Brabant.
Nagenoeg alle Brabantsche records werden
verbeterd, daarenboven slaagde de P.S.V.'er van
Meyl er zelfs in het Nederlandsch record speer
werpen met 30 c.M. te verbeteren en alzoo van
55,14 op 55.44 M. te brengen. In de 1500, 800 en
400 M. hardloopen, speerwerpen en polsstok
hoogspringen werden eveneens de Brabantsche
records verbeterd.
Op het circuit van Le Mans is de jaarlyksche
24 uursrit voor automobielen gehouden. Winnaar
werd Sommer-Chinette met een 2.349 c.M.3 Alfa
Romeo, die 2984,030 km. aflegde (gemiddelde
uursnelheid 123.08 km.) Tweede was Cortese—
Guidotti (Alfa Romeo) met 2027,278 km. (gein.
121.969.
De auto-race om den grooten prys van Lem-
berg, die evenals de wedstryd van Monaco door
de straten der stad gaat, is in de zware klasse
boven de 1500 c.c.M. gewonnen door Caracciola
met Alfa Romeo in 2 uur 20 min. 5 sec. (gem.
86 km. per uur)2. Broschek met Mercedes-
Benz in 2.34.25 (gem. 78.05 km.) Klasse beneden
1500 c.c.M.1. Hartmann (Bugatti) 2.37.19 (76,6
km.) Sportwagens: Sclimidt (Bugatti) 1.18.38
(gem. 76.58 km.)
Opgegeven door Van der Graaf Co. N.V< I
(Afd. Handelsinformaties).
SURSEANCE VAN BETALING.
Gevraagd door de N.V. Katoenhandel-My. Indië
te Rotterdam. Verhoor: Dinsdag 6 September 1932
des namiddags 3.30 uur, Gerechtsgebouw te Rot
terdam. Bewindvoerder mr. J. Offerhaus, R'dam.
Gevraagd door F. Spangier, machinefabrikant
te Delft, Hugo de Grootstraat 99. Verhoor: Vry-
dag 8 Juli 1932 des n.m. 3 uur Gerechtsgebouw
Den Haag. Bewindvoerder; mr. H. P Bennewïtz.
Verleend aan de N.V. Kralingsche Katoen-
Mij. te R'dam, voor den tijd van een jaar en
zes maanden, Ingaande 4 Mei 1932. Bewind
voerder: mr. J. Coert Sr.
POELDIJK, 18 Juni. (Vereenlging Groenten-
en Fru.tveiling). Aardbeien IJ19 ct. per pond,
bloemkool le soort 4.50—7.50. 2e soort 1.50—3
per 100 stuks peen le soort 1215, 2e soort
9—9.50 per 100 bos tomaten A 4.40—4.70, B
ƒ3.80—4.20, C 4.30—4.70, CC 3—4 per 12% kg.
ROTTERDAM, 20 Juni. (Coöp. Tuinbouwveiling
Rotterdam en Omstreken G. A.) Holl. platg.
komkommers le srt 3.506.40, 2e srt 2—4.50,
3e srt 1.10—2.70 per 100 stuks, komkommerstek
12 ct ner kg., spinazie 11—19 per 100 kg.,
bloem' le srt f 7.90—11.60, 2e srt ƒ4.20—7.20,
uitscl 1.10—2.60 per 100 stuks, peen ƒ9.10—
14.10 100 bos, tomaten A 16.8018.80, B
15.20—15.10, C 16.40—18.60, CC 13.40—17.50 per
100 pond, postelein 3.707.20, spitskool 2.50
4 per 100 kg.
Naar bet Engelsch van
ycS\adndelük8eCheen Bert e\to, geslaa^.
verstd,naenjke vermogens geheel terug te krij
gen.
mee, Charlie "ep hy t>evend ult De kerel l8
nooit in de boot geweest. Maar hij iigt in het
Water.
- Ik twijfel er niet aan, Ben. Is het iemand,
dien wfl kennen.
Loop rond, Charlie, riep Bej>t drjftj
Heb ik je niet gezegd dat ik hem nlet „„.jen
heb. Ik heb alleen zijn gezicht aangeraak*
met mijn handzijn doode gezicht
All right, meende Charlie- Pak je riémen
dan gaan we terug.
Naast elkaar liggend waren zij verder afg„_
dreven. Een van Bert's riemen lag in de boot.
terwijl de ander in het water hing- Charlie
gebruikte zijn «igen riemen en hielp Bert om
de boot te keeren. Toen dat gebeurd was-
Draaide Charlie zijn eigen boot eveneens. Nu
staarde hij de rivier af, voor zoover het maan
licht hem dat tenminste veroorloofde. Op
eenigen afstand ontdekte hij toen de eerste
boot, welke Bert had laten ontsnappen.
Ofschoon hij voelde, dat een scheidpartijtje
thans slechts een verspilling van adem en tijd
zou beteekenen, was Charlie toch niet bij
machte een dergelijke prachtige gelegenheid
onbenut te laten voorbijgaan.
- JU verwenschte dwaas, is slechts een zeer
anilde vertaling van hetgeen hij ln werkelijk
heid zeide. Maak maar dat je alleen naar het
schuitenhuis terugkrabbelt, zoo goed als je
kan. En als je verdraaid hard ervoor zal moe
ten werken, is dat je eigen verdraaide stomme
schuld. Vooruit, maak dat je weg komt.
Daarop keerde Charlie zijn boot andermaal,
terwijl hij met machtige slagen stroomafwaarts
roeide. Spoedig haalde hij de leege boot in
en, nadat hy deze aan zijn eigen vaartuig had
bevestigd, begon hij opnieuw stroomopwaarts
te roeien. HU trok uit alle macht, omdat hU
bang was dat Bert in nieuwe moeliykheden
sou geraken.
De schok waarmede de geus van zijn boot
op een hindernis stootte, deed hem dan ook
byna achterover tuimelen.
Nadat hU zUn evenwicht had teruggevonden,
keek hU rond om te zien, waarop hij was ge
varen.
Vanuit het door de maan kalm verlichtte
water staarde een gelaat hem aan.
Charlie verloor zyn hoofd geen minuut. Een
langdurige ervaring van de dolle sprongen,
welke de jeugd van Longby op de rivier uit
haalde, had hem vertrouwd gemaakt met ge
vallen van verdrinking of schUnbare verdrin
king en hy verloor dan ook geen tijd met na
denken wat hij moest doen. Terstond begon
hij de boot in de gunstigste positie te brengen
om het lyk uit het water te halen.
Een minder ervaren bootsman zou onge
twijfeld met boot en al zUn omgeslagen, maar
Charlie slaagde er weldra ln het lichaam bin
nen boord te brengen.
Daarna roeide hü als een razende terug
naar het veerhuis. Zelfs te midden van zUn
uiterste krachtsinspanning schont het hem
nog te binnen, dat hy ditmaal Bert verkeerd
beoordeeld had.
Inmiddels was Bert, die eindelUk een beetje
ontnuchterd was, erin geslaagd de zoogenaam
de landingsplaats te bereiken en was hy uit de
boot geklommen, zoodat hy Charlie nu kon
helpen het doode lichaam op den oever te til
len.
Uit die jas, Bert, commandeerde Charlie
p„n' Bert gehoorzaamde slechts langzaam en
- umie greep hem bij de schouders.
T ir Ben je soms doof, kerel? schreeuwde hy.
öl® verdraaide jas uit, zul je?
verzoek°°hn0 ',e be(ioe,1ng van dit dringende
actiP- ootEing, gehoorzaamde Bert
haastig. Charlie rolde de jas tot een gexm-
PT m datUhTn en Ieede dit onder het
üchaam. dat hy omrolde, zoodat het met het
gezicht n e aarde kwam te liggen. Daarna
knielde hy,^met aan iederen kant van het
lichaam, ee a®Dg neer en zijn handen
op den rug van den doode leggend begon hii
te drukken. Charlie twijfeide er nle(. aa£m o£
de man was dood. Maar hij wist dat hij voor
zijn vlug optreden van den coroner zoo goed
ala zeker een pluim zou ontvangen.
De maan scheen aardig helder en Charlie
boog voorover, zoodat hij den mond van den
doodekon zien, Spoedig bemerkte hij, dat er
geen water uitkwam, noch uit maag, noch uit
longen.
Ik zal probeeren hem wat lucht ln te
pompen, mompelde hij, terwijl hij het lichaam
op den rug legde en de armen op en neer
begon te bewegen als de zwengels van een
pomp. Hij bevond, dat ze moeilijk te bewe
gen waren.
Na enkele minuten hard gewerkt te hebben,
stopte hij.
De man is er geweest, was zijn berus
tende uitspraak tegenover den starenden Bert.
Dit is een karweitje voor Bobby Thornton. Het
beste zal zyn, dat je naar Barhrum gaat om
hem te halen. Trek je jas aan, dan zal ik je
overzetten.
Bert Draycott greep zyn jas maar trok deze
niet aan. Hij voelde, dat hij die jas nooit meer
zou kunnen dragen. Opnieuw rilde hy, toen hy
Zonder een woord te spreken in de boot stapte.
Toen Charlie op zün eigen oever was terug
gekeerd na Bert te hebben overgezet, knielde
hii andermaal naast het lijk. Ofschoon hij wist
dat het nutteloos was, hervatte hy zyn po
gingen om de ademhaling en bloedsomloop
weer te doen functioneeren.
De kerel heeft een aardig stuk voorgevel,
wie hy ook is mompelde hij bij zioh zelf, ter
wijl hij zijn vermoeide armen rust gaf.
Na geruimen tijd hoorde hy opgewonden
stemmen aan den overkant van de rivier. Hij
haastte zich met de boot weder over de rivier
en kwam daar juist op tyd om Bert Draycott
te zien tevugkeeren, in gezelschap van den
politieagent Thornton
Ofschoon hij slechts een dorpsagent was,
bezat Thornton een gezond verstand. Behalve
een paar noodzakelijke vragen verloor hij geen
tijd met verdere redenaties. Daar het lichaam
toch niet gevonden was,- waar het nu lag, kon
er geen bezwaar tegen bestaan het nog verder
weg te brengen. Met behulp van Charlie droeg
hy den doode daarom in het bootenhuis.
Er is niets wat wy voor hem kunnen doen,
zeide hij, terwijl hij de verstyfde trekken in
het licht van zyn zaklantaarn beschouwde.
Daarop onderzocht hy den Inhoud van de zak
ken van den doode.
SilecroftHamington! mompelde hy,
toen hij een papier ondérzocht.
Het ziet er naar uit alsof de stedeiyke poli
tie hiermede iets te doen zal krygen. Maar ik
kan het beste mijn eigen superieuren opbellen
Hij nam alle papieren, welke hy kon vinden,
in beslag, knipte zyn lantaarn uit en verliet
het bootenhuis, gevolgd door den veerman.
Wil je de deur afsluiten en my den sleu.
tel geven, zeide hij. Maar vlug, Charlie, lk
moet direct terug naar Barhrum om te tele
foneeren.
Spoedig daarna kwam de geheele machinerie
in beweging. Thornton belde zyn chef op,
welke op zyn beurt de commissaris van het
graafschap opbelde. Deze heer zat enkele
oogenblikken in gedachten verdiept. Het was
zeer zeker niet zijn bedoeling zich aan eenige
verantwoordelykheid te onttrekken maar het
is nu eenmaal een eerezaak by de plattelands
politie, nooit op een anders domein te operee-
ren. Daarom besloot hij ten laatste kapitein
Radcliffe op te bellen, den hoofdcommissaris
van de nabije stad.
Ik weet niet zeker, of het een zaak voor
U is of voor my, zeide hy, nadat hij het geval
uiteengezet had. Natuurlijk ligt het veer van
Barhrum my'.én ver buiten Uw district, maar
de man is afkomstig uit Hamington. Het komt
mij voor, dat wy in deze zullen moeten samen-
Werken.
Kunt U een minuut wachten, zeide kapi
tein Radcliffe. Ik zou gaarne even overleg ple
gen met inspecteur Ashton.
Toen beide autoriteien weer verbinding met
elkaar hadden, was kapitein Radcliffe heel
wat wyzer geworden.
Ik ben er van overtuigd dat het een zaak
voor my is, zeide hy en hy vertelde den lan-
de'yken commissaris alles wat hy zoojuist
van inspecteur Ashton had vernomen. Ik ver
trouw, dat U er geen bezwaar tegen hebt, dat
Ashton direct naar het Barhrum veer gaat.
Natuurlijk niet, luidde terstond het ant
woord, want beide commissarissen hadden
steeds bij voorkomende gelegenheden op de
aangenaamste 'wijze samengewerkt. Stelt U
er prys op dat inspecteur Cromer hem daar
treft?
Dat zou misschien wel goed Zijn.
Goed, dan zal ik hem er terstond heen
zenden. Tusschen twee haakjes, hij vertelt my
juist dat hy agent Thornton direct heeft te
ruggestuurd naar het schuitenhuis om daar
te blyven, tot hij wordt afgelost.
Toen inspecteur Ashton zijn gesprek met
zijn chef had beëindigd, drukte hy op een
belknopje op zijn bureau. Er trad een ser
geant binnen.
Laat direct een taxi halen, was Ashton's
korte bevel, en ga zelf terstond naar dokter
Woburn. Zeg hem, dat ik hem direct noodig
heb om mee te gaan om een geval van verdrin
king te onderzoeken; waarschyniyk verdrin
king, voegde hy er aan toe.
Terwyi hy op de komst van de taxi en
van den dokter wachtte, zat de inspecteur in
gedachten verzonken naar den muur te sta
ren.
Ze hebben hem nu dus te pakken gekre
gen, mompelde hij. En ik had nogal gedacht,
dat ik voorgoed met de zaak Silecroft had
afgedaan.
Hij overpeinsde de beste en vlugste manier
om by het veerhuis te komen. Ofschoon hy
nooit by het Barhrum veer was geweest, wist
hij waar het ongeveer lag, eenige myien ver
der de rivier op. Hy dacht, dat het niet mc-
geiyk zou zyn den geheelen weg tot het veer
per auto af te leggen. Het leek hem het beste
met de auto te ryden tot Mawley Bridge, een
eindje verder op,
De dokter en de taxi arriveerden bijna geiyk-
tydig. Na een haastige begroeting en een paar
woorden van verklaring en inlichting namen
zy plaats in den wagen.
Mawley Bridge! riep de inspecteur. Zoo
vlug mogfeiyk.
Mét halsbrekende snelheid reden zy in wes-
teiyke richting, tot Longby bereikt werd.
Daar sloegen zy linksaf. Binnen vijf minuten
boog de snelrydende wagen plotseling scherp
naar rechts af, waarop zij stopten, op eenigen
afstand van Mawley Bridge.
Beide passagiers sprongen er uit en de oor
zaak van dat plotselinge uitwijken vertoonde
zich aan hun oogen. Een tiental meters terug
stond een auto langs den weg waarvan de
lichten flauwtjes brandden.
Ik zat er bijna boven op voordat ik de wa
gen zag, verklaarde de chauffeur, toen ik het
licht zag en
Maar de Inspecteur luisterde al niet meer.
Gevo'gd door den dokter haastte hij zich te.
rug naar den auto, die bijna de oorzaak was
geweest van een ernstige botsing.
In den auto bevonden zich chauffeur noch
passagiers. De motor was afgezet en Ashton
overtuigde zich ervan dat deze geheel koud
was.
Ben benieuwd waar de chauffeur is? zei
hy tegen den dokter. Maar hij gaf zich zelf
reeds antwoord voor dokter Woburn daar tyd
toe had.
Er schijnt reeds iemand de lucht gekre
gen te hebben van hetgeen hier is voorgeval
len, zoodat men ons Is voorgeweest, zeide hij.
Wy zullen ons moeten haasten.
Hy noteerde het nummer van den auto en
vroeg daarop zijn chauffeur, of hij wist hoever
het nog was naar het Barthram veer.
Dan bent U al te ver, sir, antwoordde de
chauffeur. Een eind terug hadden wy een zy-
weg kunnen Inslaan, waarlangs wij tot vlak
bij de rivier hadden kunnen komen. Er is wel
geen brug, maar
Breng ons dan terstond naar dien zyweg,
beval de inspecteur, wenschend dat hij den
chauffeur had geraadpleegd, voordat zy Ha
mington hadden verlaten. Enkele oogenblik
ken later was hy echter blij, dat hij dit ver
zuimd had. Indien zy niet eerst naar Mawley
Bridge gereden waren, had hy den verlaten
auto niet ontdekt. En hy had een voorgevoel,
dat deze auto op de een of andere manier bij
de zaak Silecroft was betrokken.
Zij kwamen aan het veerhuis zonder verder
iemand ontmoet te hebben en Ashton besloot
dat hy zich vergist moest hebben toen hy
meende dat reeds iemand anders de lucht van
deze zaak gekregen had. Behalve het lichaam
van den doode bevonden zich in het booten-
hula slechts Bert Draycott, Charlie Oakley,
agent Thornton en inspecteur Cromer, die
juist enkele oogenblikken tevoren per motor
was gearriveerd.
By het goede licht van Charlie's lamp za
gen zy het lichaam van den doode, uitgestrekt
oij een oude sofa, welke jaren tevoren uit
Charleys huis naar het buitenhuis was ver
bannen.
Terwyi Ashton en Cromer samen overleg
pleegden, onderzocht de dokter Silecroft's
hart, waarop hy zyn hoofd schudde. Hy vol
bracht echter de Voor dergelijke gevallen voor
geschreven handelingen en behalve dat zy
meer wetenschappeiyk geschiedden, verschil
den zij slechts weinig van die van Charlie.
Terwijl hy werkte, bekropen hem vreemde ge
dachten. Eindelijk hield hy met zyn pogin
gen op.
Dokter, vroeg Ashton, die zien had be
ijverd de handen van den doode warm te wrij
ven, treedt de dood spoedig in bij verdrinken?
De dokter keek den inspecteur onderzoe
kend aan.
Ja, antwoordde hy, maar wy verspillen
hier onzen tijd. Dit geval is hopeloos.
Ashton staakte zyn pogingen en tezamen
met den dokter onderzocht hy het lichaam
nauwkeuriger dan tevoren. Aan de linkerzy-
de van het gelaat, achter het oor van de kin
tót bijna aan het haar reikend, zagen zij een
leelijke roode striem, als van een kneuzing,
doch niet breeder dan een centimeter of twee.
De huid was echter niét beschadigd. Doch aan
den achterkant van het hoofd ontdekten zij
nog een wond, niet diep maar tamelyk groot
van oppervlakte. De dokter meende na een
haastig onderzoek, dat deze wond niet veel
bloedverlies veroorzaakt kon hebben.
Hersenschudding denk ik, zeide hij. En
de bloeding schijnt hoofdzakelyk inwendig ge
weest te zyn.
Maar de voornaamste belangstelling van
den inspecteur ging meer uit naar den haviks
neus dan naar'de wonden van den doode.
Bert Draycott en Charlie Oakley moesten
andermaal vers'ag geven van hun ervaringen
en daarna kreeg Thornton instructie nog eeni
gen tyd de wacht te biyven houden. Zoo spoa.
dig mogeiyk zou hy afgelost worden.
Beide inspecteurs en de ddkter wandelden
terug naar de- plaats, waar zij hun auto en
motori-ywiel hadden achtergelaten. Abston
zag Cromer vertrekken en daarna keerde hij
met den dokter terug naar Hamington. Onder
weg was de dokter aldoor aan het woord, ter
wijl de Inspecteur luisterde. Toen de wagen
vöftr het huis van dokter Woburn stopte, re
deneerde deze nog steeds door. zy bleven nog
even op het trottoir vóór het huis staan.
(Wordt vervolgd), j
