fK2T %im tijdwol
s." °*tuur'"''
SPORT EN SPEL
mm mh
HET MALAISE-BAL.
DONDERDAG 23 JUNI 1932
RADIO-PROGRAMMA
ZILVEREN JUBILE ONDERZEE.
DIENST.
g -i - g
W&mêk* f*
J
AANRIJDING MET DOODELIJKEN
AFLOOP.
ERNSTIGE VAL.
MEJ. SCHUURMAN NIET NAAR
LOS ANGELES
VOETBAL IN HET BUITENLAND,
MARKTBERICHTEN.
J- c. lenehan.
ople'.pÓrS mfbM
gelaten Zonder de vingera?fe si»1®!1 aebter-
Ss van een van de vitr&kk®n op hot
neigd geweest zijn te denken, yat tfïTveei
sporen waren. Indien alle aanwyzln„en
achter gelaten waren, echt bleken,
y
VRIJDAG 24 Juni 1932.
(1875 M-, 160 K- H-> Algemeen pro-
erajïofml Verzorgen door de NCRV: 8.15—9.30
eramofnn a'cnl 10.30 ziekendienst; 11.0012.00
fbaHton? ?iaten: 12.15—2.00 concert. J. Flemper
Jr 1 H' Hermann (viool), H. v. d. Horst
(ceu0) en mevr. R. A. v. d. Horst Bleekerode
1 piano)2.30 concert G. Beths (viool), Fl. Vis-
'altviool en viool), F. Halsema (piano);
4-30 gramofoonplaten: 5.00 voor de amdteurfoto-
fan 5,30 gramofoonplaten6.00 voordracht;
b.30 radio-dokter; 7.00 A. J. Herwig: Het verzor
gen v. d. border; 7.45 causerie door M. K. W.
Lerisch; 8.00 concert door de HOV. o. 1. v. F.
Schuurman. O.a. ouv, „Dichter und Bauer",
ouppé en potp. Geisha, Jones; 9.00 dr. Ph. J.
Idenburg: De jeugd in Sovjet-Rusland; 9.3010.30
vervolg concert. O.a. Humoreske, Dvorak en
Hrühlingserwachen, C. E. Bach. C.a 10.00 Vaz
Dais; 10.30—11.30 gramofoonplaten.
Hilversum (296 M. 1013 K. H.) 6.45—12.00
VARA; 12.00—4.00 AVRo!4.00—8.00 VARA; 8.00
11.00 VPRO.: 11.00—12 00 VARA: 6.45—7.00 en
7.30—7.45 gymnastiekles- 8.00 gramofoonplaten;
9.00 VARA-septet O. 1. 'v. Is- Eyl; 10.15 voor
dracht; 10.30 VARA-septet (vervólg); n.15 con
cert (vervolg); 1200 omroeporkest o. 1. v. N.
1 reep en gramofoonplaten; 1.30 jaarvergadering
v. d. Ned My, voor Nyverheid en Handel. Spreker
prof. dr J, jj Slotemaker de Bruine, oud-minister
van Arbeid, Handel en Nyverheid over: „De
?ooü!ï%\Z^de van de cris's2-30 gramofoonplaten;
x^jTt concert van de Tentoonst. „Moeder en
ip,. door de Blue Jazz-Ladies o. 1. v. Deo
bellnsky; 4.00 piano-recital Joh. Jong; 5.00 VARA-
e ié I- v. H. de Groot; 6.00 gramofoonplaten;
b-lo vervolg concert; 6.45 causerie; 7.00 vervolg
concert; 7.20 orgelspel door Joh. Jong; 7.40 ver-
Volg concert. Faust-ballet, Gounód; 8.00 V.F.R.O.;
10.05 Vaz Dias; 11.0012.00 gramofoonplaten
a VARA.)
Da ven try (1554 M„ 193 K. H.) 10.50 berich
ten; 11.05 lezing; 12.20 Emanuel Starkey's orkest;
1-05 orgelconcert; 1.50 gramofoonplaten; 2.50—3.20
Midi. Studio-orkest; 4.20 Studio-orkest; 5.35 kin
deruur; 6.20 berichten; 6.50 Beethotven's viool- en
Pianosonate in F, op. 24; 7.10, 7.30 en 7.50 lezingen
8.20 Jacak Hylton and hia Boys; 9.20 berichten en
lezing; 9.55 kamermuziek. M. Teyte (sopraan) en
het Michael Doré trio. Ravel-programma11.20
—12.20 dansmuziek.
Parijs (Radio Paris 1725 M., 174 K. H.) 8.05
en 12.50 gramofoonplaten; 9.05 „Le laboureur et
Sea enfants", van Tr. Bernard; 9.50 gramofoon
platen; O.a. „Ber Bfiugr als Edelmann", Strauss.
Kalundborg (1153 M., 260 K. H.) 12.20-2.20
concert; 3.20—5.20 concert. Radio-blaas-orkest o,
1. v. Joh. Andersen; 8.30 Russisch concert. (Bala
laika, guitaar en Russ. harmonica)9.05 „Set.
VaTp d 'P'1". van A- Oehlenschlager. Muziek
ouv Fri nefen; 10 35 concert o. 1. vrTteesen. O.a.
GabViel-MarieIjlncke en uit de RhoPaodie chinoise,
conntJI 8 «73 M., 634 K. H.) 7.25-8.20
concert; 12.30—l.i0 concert. 1.20—2.50 concert o.
u v. Wolf, 5.20-6.35 concert o. 1. v. Wolf met
medew. v. A. Erletrwein (tenor); 8.35 concert
o. i v. woif. O.a. Aus Böhmens Hain und Flur,
ometana en Die Afrikanerin Meyerbeer; 9.20
pera Buffa (&rarn°£oonpiaten-programma)10.45
•—12.20 concert uit Stuttg-art.
Robe (441 M., 680 K. H.) 8.10 gramofoonpla
ten; 9.05 gevarieerd concert. O.a. ouv. Da gazza
ladra, Rossini.
Brussel (508 M., 590 K. H.) 12.20 gramofoon
platen; 5.20 concert, uit Chaudfontaine6.35 gra
mofoonplaten; 8.20 concer o. 1. v. Rr. Andre; 9.20
vervolg concert; 10.30—11.20 concert uit Choud-
ïontaine.
(338 M., 887 K. H.) 12 20 trio-concert; 1.30
gramofoonplaten5.20 concert o. i. v. Rr. Andre;
6.20 en 6.50 gramofoonplaten; 8.20 Weensche ope-
vetteliederen door mej. De Keukeleire en E. de
Bont; 9.20 concert door het Cecilia-koor o. 1, v.
Louis de Vocht; 10.30—11.20 concert uit Chaudfon
taine.
Ze es en (1635 M., 183.5 K. H.) 8.20 Kurt G.
Bell: Worilber man ln Amerika spricht; 8.35 Das
Rhemgold", opera van R. Wagner; 10.50 berichten
en hierna concert door werklooze musici.
Rotterdam (geb. radio-distr.) Programma
8: 10-5 Dangenberg; 12.20 Königswusterhausen
1.20 Dangenberg; 2.20 Königswusterhausen; 3.20
Kalundhorg; 4.50 Königswusterhausen; 5.50 Brus
sel (Fransch); 8.20 Königswusterhausen; 10.50
Brussel (Fransch); 11.20 königswusterhausen.
Programma 4: 10.35 Daver.try; 12.20 Daventry;
4.20 Daventry 5.35 Brussel (Vlaamsch)6.50 Don-
den R.S.20 Daventry; 9.20 Donden R.; 9.55
Daventry.
f Gelukwensch der Duitsche Marine.
Do chef van de Duitsche „Marineleitung"
heeft den Minister van Defensie zijn gelukwen-
schen en die van de Duitsche Marine aangebo
den met het 25-jarig bestaan van den Neder-
1&ndschen Onderzeedienst.
.De Minister heeft in een telegram zijn dank
Vuigy,
«l» ft &/-'
t
V
DE BOK TITAN vervoerde Dinsdag een kraan
van 75 ton naar da Merwebaven te Rotterdam
Drie maanden hechtenis geëischt.
Voor de meervoudige Kamer van de Recht
bank te Utrecht stond de 24-jarige student W.
terecht, die in Maart met zjjn auto op den
Amsterdamschen Straatweg een man en een
vrouw had aangereden, aan de gevolgen waar
van de slachtoffers korten tijd later zijn over
leden.
Naar uit het getuigenverhoor bleek hadden
de man en vrouw op den Amsterdamschen
Straatweg de auto wel zien aankomen, maar
waren op het laatste moment nog overgestoken.
Het was waarschijnlijk, dat zij beiden onder
den invloed van sterken drank waren.
De Officier van Justitie, mr. v. d. Dussen,
meende, dat verd. zeer roekeloos te werk was
gegaan, vooral daar hij voor het vertrek uft
Amsterdam nog wat had gedronken en eischte
ter zake van dood door schuld een hechtenis-
straf van drie maanden en de ontzegging om
een motorrijtuig te besturen voor den tijd van
één jaar.
De verdediger, mr. Schuur zeide, dat de ge
tuigenverklaringen beïnvloed waren door het
tragische gevolg van het ongeval, waardoor de
heele zaak was opgeblazen. Spr. concludeerde
tot vrijspraak en vroeg subsidiair een voorwaar
delijke veroordeeling, daar verd. reeds door
het gebeurde zelf zeer zwaar was gestraft.
Uitspraak 5 Juli a.s..
Gisterenmiddag is op het station te Haar
lem de 63-jaxige J. Hoogdonk, wonende te
Rotterdam, uitgegleden en met het hoofd
tegen een langs het perron staand stootblok
gevallen. Hij werd naar het St. Elisabeths-
gasthuls te Haarlem overgebracht, waar bleek
da,t hij een liohte hersenschudding en eenige
wonden aan de beenen had bekomen, terwijl
bovendien 2 spieren aan de linkerhand ge
kwetst waren. Hij werd ter verpleging In het
ziekenhuis opgenomen.
BELANGRIJKE VONDSTEN-
Bij het uitgraven voor de fundamenten voor
een nieuw gebouw te Viareggio (Toscane) is
men op de overblijfselen van een groot Ro-
meinsch bouwwerk gestuit. Nadat men met
de grootste voorzichtigheid verder gegaan is,
zijn stukken vloerbedekking en fragmenten
van beelden te voorschijn gekomen. Het ge
vondene doet den deskundigen vermoeden, dat
men hier met een belangrijke Romeinsche
nederzetting te doen heeft.
,,Ik heb kaarten genomen voor een malaise-
bal" zei Wlm op een middag aan de koffie
tafel.
Als een bom viel deze mededeeüng in de be
drukte stilte, waaronder het echtpaar van Hin
ten de sohriel-belegde 'boterhammen, die hun
twaalfuurtje vormden, verorberde. Want zij
waren er ellendig aan toe. Een half jaar ge
leden had Wlm zijn betrekking verloren. De
faJbriek, waarbij hij vijf jaar als veelbelovend
jong Ingenieur werkzaam geweest was, moest
tengevolge van de slechte tijdsomstandigheden
stopgezet worden en Wim deelde het lot van
zoovele andere jonge krachtige menschen: hij
werd werkloos.
Gelukkig hadden de van Hintens de laatste
jaren wat overgespaard, zoodat zij niet direct
bij hup ouders behoefden aan te kloppen om
hulp. Maar dat was dan ook het eenige licht
punt. lederen dag trok Wim er op nit om een
betrekking te zoeken, het aantal sollicitatie
brieven, dat hij schreef, was verbazend groot,
maar de resultaten waren tot nu toe nihil. Hij
was al eenige malen bij verschillende firma's
persoonlijk ontboden, doch telkens was er
weer wat tussohen gekomen. Het optimisme,
waarmede Wim den toestand aanvankelijk had
bekeken, was allang verdwenen, evenals de
spreekwoordelijke opgewektheid van Bep, zijn
vrouw. Zij waren in den put en hadden zelfs
geen hoop er binnenkort uit te zullen raken.
Het valt dus te begrijpen, dat Bep ontdaan was
over Wims opmerking.
„Waarvoor heb je kaarten genomen V' vroeg
zij, meenend het verkeerd verstaan te hebben.
„Voor een malaise-foal, een feest, waar ge
danst wordt
„Maar Wim", zei zij zacht verwijtend. „Hoe
kan je dat nu doen Ons geld gaat toch al
zoo gauw op. Wij mogen in deze omstandig
heden toch niets aan vermaken besteden."
„Ach, vrouwtje, die paar guldens kunnen
•er altijd wel af. Ik kwam Jan Vestérs tegen in
de Kalverstraat. Hij zit in het bestuur van
een turnclub. Zij geven aanstaanden Zaterdag
hun jaarlijksch feest in een h&tel in Hilversum.
Entrée, en verteringen zijn zoo goedkoop mo
gelijk gesteld. Daarom heet het ook „malaise-
bal". Vesters dacht ook, dat het ons goed zou
doen om eens voor één avond de zorgen te
vergeten. Jouw avondjapon en mijn smoking
hangen toch in de kast Waarom zouden wij
die kleeren niet eens gebruiken?"
Bep dacht even na. Zij had er eigenlijk
heele maal geen zin in. Wat had het nu voor
nut om op zoo'n gewilde wijze feest te vieren?
Het bleef dan toch kunstmatige vroolijkheid.
Maar, als Wim nu graag wilde, moest zij er
maar een beetje opgewekt op in gaan. Hij had
al zooveel moeten opofferen. Zijn tennisclub
en zijn kaartavondje had hij direct na het
ontslag opgezegd en rooken, waar hij zoo dol
op was, deed hij ook a.l niet meer. Het was toch
ook wat waard, als hij eens een beetje opge
monterd werd. Zij besloot derhalve het geval
maar zoo goed mogelijk op te nemen.
„Wel ja, vent", zei zij dus, „laten wij onze
narigheid maar eens heelemaal vergeten".
Het malaise bal was in vollen gang, toen
Bep en Wim in hé tel Bellevue aankwamen.
Jan Vesters stond bij den ingang op hen te
wachten en gaf hun een programma van de
feestelijkheden. Er was een bridgedrive voor
de heeren en een sjoelbakwedstrijd voor de
dames. In de groote zaal werd een danscon-
oours gehouden, terwijl bovendien voor attrac
ties, zooals tombola's, prijsraden enz. gezorgd
was.
„Ik heb jou opgegeven voor de bridgedrive,
Wim", zei Jan, „je bent zoo'n matador."
„Vindt je het niet saai, Beppy," vroeg Wim,
„als ik je voor een paar uur alleen laat?"
„O, ik zorg wel voor Je vrouw", verzekerde
Jan blijmoedig, „zij zal Je geen oogenblik mis
sen."
Nadat Wim ln de kaartzaal verdwenen was,
ondernamen Jan en Bep een rondtocht door
alle vertrekken.
„Wij gaan aan alles meedoen" zei Jan, „des
te meer kans hebben wij op een prijs".
Zij raadden dus naar het aantal knikkers,
dat zich in een tentoongesteld en ton bevond
naar den naam van een pop in Gooisch boerin-
necoetuum, welke het eigendom zou worden
van degene, die den juisten naam had opge
geven, naar de hoeveelheid haringen, die noo-
dig zou zijn om den afstand van Rome naar
Moskou met deze dieren te bedekken enz. enz.
Vervolgens deden zij mede aan het danscon-
cours, waarbij zij echter in de eerste ronde al
smadelijk uitvielen. Voor het sjoelbakken was
het inmiddels te laat geworden en dus stemde
Bep in met het voorstel van Jan om wat te
gaan drinken in de bar. Daar hadden zij zich
juist in een gezellig hoekje geïnstalleerd, toen
Jan in zijn functie van bestuurslid werd weg
geroepen.
„Rustig is het hier" dacht Bep, terwijl zij
rondkeek ln het aardige zaaltje, waar zich
op het oogenblik niemand anders bevond dan
een oude heer, die een .paar tafeltjes verder
een whiskey soda zat te drinken. Nu zij niet
door de grappen van Jan werd afgeleid, kon
zij haar gedachten niet afhouden van de zor
gen, die Wim en haar kwelden Zij "hadden nog
een driehonderd gulden op de spaarbank staan.
Hoe zuinig zij ook waren, zij zouden toch over
een paar maanden bij de familie steun moeten
vragen, 'n Ellendig idee! 't Was toch eigenlijk
een onzinnig plan om in zulke omstandigheden
naar een feest te gaan.
„En hoe vindt u ons malaise bal?". Een
vriendelijke stem stoorde haar in haar over
peinzingen. Het was de oud© heer, dien zij te
voren al had opgemerkt.
„Mag ik mij even voorstellen: Kraneberg,
eere-voorzitter van de turnclub. Als u het
goed vindt, houd ik u gezelschap tot Vesters
terugkomt. U zit hier anders zoo alleen."
Op haar toestemmend antwoord voegde hij
de daad bij het woord. Hoe het kwam, wist
Bep zelf niet, maar vóór zij zich goed had be
dacht, had zij hem verteld van Wims werk
loosheid en moeiten om een betrekking te
vinden. Haar toehoorder toonde groote belang,
stelling en vroeg nadere bijzonderheden over
de studie van haar man, zijn vorige betrek
king, getuigschriften enz.
„Mevrouwtje", zei hij tenslotte, „een ge
lukkig toeval heeft ons In kennis gebracht. Ik
ben directeur van Fortgens Machinefabrieken.
Wij hebben Juist een jong ingenieur met de
ervaring van uw man noodig. Het za-1 wel in
orde komen, als de persoonlijke kennismaking
gunstig uitvalt."
„Daar twijfel ik geen oogenblik aan", zei
Bep.
Op dat moment kwamen Jan en Wim sa
men de bar émnen. Eerstgenoemde zwaaide
vrooilijk met de Gooische boerinne pop.
„Wij hebben den naam geraden, Bep", riep
hij opgewonden. „Zij heet inderdaad „Alida".
Wim gaf zijn vrouw een kleiu pakje: „De
tweede prijs va.n de bridgedrive, een zilveren
kaartendoos", deelde hij mee.
Bep stond op, lachend met tranen in haar
oogen zei zij;
„Maar wat ik gewonnen heb, spant de kroon
Wim, dit is mijnheer Kraneberg. Hij heeft
hoogstwaarschijnlijk een betrekking voor je".
„Hoera", riep Jan, terwijl hij van puur ple
zier Alida rond zwaaide „leve het malaise bal".
I. v. E.
(NADRUK VERBODEN).
BRAND.
Dinsdagmiddag omstreeks half vijf brak
brand uit door tot nog toe onbekende oorzaak
in het dubbel woonhuis van den alleeuw'onen-
den H. Nies, Hushoven Weert.
De brand begon in de eerste woning van
Nies en breidde ,zich uit tot de woning, waar
in het huisgezin van Thielens woonde.
Beide woningen brandden geheel uit. Het
huisraad van Th. kon alleen worden gered.
Dinsdagavond brandden door onbekende oor
zaak een wagenloods; twee schuren en twee
hooibergen toebehoorende aan den landbouwer
C. J. van Straten te Achterwehl totaal af.
Door krachtig optreden der buren is het woon
huis gespaard gebleven. Verzekering dekt de
schade.
DE KAMPIOEN IN WELSPREKENDHEID
UIT AMERIKA TERUG.
Men deelt ons mede, dat Henri van Hooff,
die verleden jaar in Amerika het kampioen
schap in welsprekendheid verwierf, heden
avond om 6.02 uur aan het Holl. Spoorstation
te den Haag van zijn verblijf in Amerika zal
terugkeeren en daarna zal doorreizen naar
Haarlem, zijn woonplaats.
Vrijdagavond zal de jonge kampioen weder
naar den Haag terugkeeren en in de algemee-
ne jaarvergadering van de Maatschappij tot
Bevordering der woordkunst, welke in Hotel
De Witte Brug gehouden wordt, mededeelin-
gen doen over zijn ondervindingen in Amerika.
Kwestie over verzorging van de
athletiekploeg.
HET GEVAL-PETERS.
Een nieuwe „question bruiante" brengt de
athletiekwereld in beroering
Eerst het geval Peters Deze Zwolsche athleet,
specialist op hink-stap-sprong, is een der beste
athleten op dit echter weinig beoefend nummer.
Hy zou in Amerika een zeer mooie kans maken,
zoo niet op de eerste, dan toch by normaal ver
loop op één der eerste plaatsen. Want in heel
de wereld zyn er maar twee athleten, die onge
veer dezelfde prestatie halen als Peters. Dus: In
Los Angeles, op de Olympische Spelen, zou hy
een zéér mooie kans maken
MaarPeters had pech Op 5 Juni j.l. te
Haarlem kwam hy tydens een sprong op een
zacht gedeelte van de grasmat terecht en kreeg
last van zyn knie. En dit eenige weken voordat
de ploeg naar Amerika zal vertrekken
Hy stelde zich onder dokters behandeling, wat
tot gevolg had, dat een Amsterdamsch medicus,
dr. Boer, het niet gewenscht achtte Peters aan
de Olympische Spelen deel te laten nemen.
Daarna kwam een Zwolsch medicus verklaren,
dat er géén bezwaren waren. In dat stadium
heeft de K. N. A. U. advies verzocht aan onzen
eersten expert op sportgebied, n.l. aan prof.
Snapper. Op grond van zyn advies waarin
de uitzending van Peters niet verantwoord werd
geacht is toen het besluit gevallen Peters
thuis te houden.
En nu mogen eenige Zwolsche raadsleden aan
den raad van hun gemeente een voorstel doen
om Peters op kosten van de Zwolsche gemeente
naar Amerika te laten gaan, vast staat, dat de
K. N. A. U. in deze zaak op faire en correcte
wijze gehandeld heeft.
Terwyl deze kwestie voor de K. N. A. U. was
afgedaan, kwam een nieuwe donderslag, al was
dit niet by helderen hemel, de rust in ons
athletiekwereldje verstoren. De ouders van mej.
Schuurman hebben Zaterdag aan de K. N. A. U.
geseind, dat hun dochter geen toestemming zou
krjjgen om naar Amerika te vertrekken, indien
haar trainer, den heer Britstra, niet zou mee
gaan
De K. N. A. U. heeft nl. den heer van der
Putte, den trainer van Berger, aangewezen als
verzorger van de Olympische athletiek-ploeg.
Deze benoeming geschiedde in een gecombineer
de vergadering van het bestuur en technische
commissie der K. N. A. U. met op één na alge-
meene stemmen. De heer van der Putte werd
algemeen als de beste geacht, aan wiens
leiding de heele ploeg met gerust geweten kan
worden toevertrouwd. Van der Putte heeft tydens
het verblyf van Kreigsman hier te lande met
veel energie de lessen van dezen wereldberoem-
den athletiek-coach gevolgd en heeft later in
diens woonplaats te Oslo zyn verdere bekwaam
heden en kennis op athletiek-gebied nog be-
langryk vermeerderd.
Het feit, dat de heer Britstra, de oefenmees-
ter van mej. Schuurman, aanvankelyk had toe
gezegd voor eigen rekening naar Los Angeles
te gaan, welke toezegging eenige weken geleden
vóórdat de heer van der Putte als verzorger
was aangewezen door hem werd ingetrok
ken, heeft vanzelfsprekend op het besluit der
K. N. A. U. géén invloed gehad. De K. N. A. U.
stond immers vry te benoemên dien verzorger,
die door haar als de beste werd geacht En zoo
werd dan ook Inderdaad gehandeld
Voor de bezorgdheid van de ouders van mej.
Schuurman ls allerminst eenige reden. De dames,
die aan de Olympische Spelen deelnemen, staan
onder leiding van twee oudere dames, terwyl de
heer C. F. Kellenbach, een algemeen geacht
sport-offielal, de geheele leiding in handen heeft.
Te Los Angeles zal een Hollandsche masseuse
de dames-athleten en ook de zwemsters massee-
ren, terwyl ten overvloede de Nederlandsche con
sul te Los Angeles zyn volle medewerking en toe-
wyding heeft toegezegd gedurende het verblyf
aldaar.
De heer A. J. G. Strengholt, vlce-voorzitter der
K. N. A. U., heeft direct pogingen ln het werk
gesteld om mej. Schuurman, die ook met den
gang van zaken ontevreden was, en den heer
Britstra, haar trainer, van meening te doen ver
anderen, echter zonder resultaat. De houding van
den heer Britstra was zoo arrogant, dat van een
oplossing géén sprake kon zyn.
Reel. 609DGVS 5
Ten einde raad is aan de ouders van mejuffrj
Schuurman verzocht, uiterlyk heden te berichten
of zy by hun besluit blyven onder mededeeling,
dat, zoo dit wel het geval mocht zyn, hun doch
ter Tollien dan niet in Amerika zal starten.
Het zou werkelyk zéér te betreuren zyn, als
deze onverkwikkelyke geschiedenis tot een der-
gelyk einde zou komen en begin Juli de boot naar
Amerika zonder mej. Schuurman zou vertrekken*
En niet alleen zonder onze sprintkampioene, doch
ook de drie andere meisjes, die met haar de es
tafette zouden loopen, worden er de dupe van.
Om het Scandinavische kampioenschap,
HET HERSTEL DER ZWITSERS. 1
Het is een merkwaardig verschynsel, dat tegen,
woordlg op een groot deel van den zomer beslag
gelegd wordt voor het spelen van zeer belangryka
internationale ontmoetingen. Het ls het gevolg
van het feit, dat in den regel de nationale wed-
stryden te veel tyd in beslag nemen waardoor
het dan noodig wordt dat men de internationale
ontmoetingen naar het late voorjaar verschuift
en dat late voorjaar wordt meestal zomer, ten
minste voor-zomer. Wat Scandinavië betreft, is
dat de natuurlykste zaak van de wereld. Daar
voetbalt men ln de wintermaanden niet en daar
dient juist de zomer voor de voetbalsport, die dus
in Noord-Europa ofticieel zomersport is. Daar
zyn voor dezen zomer nog ettelyke interland-
matches vastgesteld, want daar wordt door Noor
wegen, Zweden, Denemarken en Finland om den
Scandnaafschen beker gespeeld volgens hetzelfde
systeem als Oostenryk, Italië, Tsjecho-Slowakië,
Hongarye en Zwitserland om den Europa-beker
spelen. Noorwegen won met 2—1 van Finland en
Denemarken met 31 van Zweden. Deze laatste
uitslag verbaast velen eenigszins, want nadat
Denemarken met 43 van België in Kopenhagen
verloor, konden de Zweden de Belgen met 31
de baas blyven. Het vermoeden was dus gewet
tigd dat de Zweden iets sterker waren dan de
Denen, doch de Denen behaalden een verdiende
overwinning en de kansen van Noorwegen, om
den beker opnieuw te winnen, zyn thans gunstig.
Van veel belang is de overwinning van Zwitser
land op Hongarye. Na de zege der Zwitsers over
de Tsjechen was duidelyk dat de voetballers uit
het alpenland vooruit gegaan waren. In dien
wedstriid hadden de Tsjechen echter een slechte
en tevens onfortuinlyke bul en hun gereorgani
seerd team bleek later in staat met 1—1 tegen
Oostenryk gelyk te spelen en Nederland in Am
sterdam met 2—1 te slaan. Het stond dus nog niet
vast dat het succes der Zwitsers aan eigen kracht
te dank enwas. Dat is hans echter wél het geval
nu de Zwitsers er in geslaagd zyn Zondag te
Bern me 3—1 van Hongarye te winnen.
De Hongaarsche ploëg was op volle kracht ver
schenen met 5 spelers van Ferencvaros, 4 van
Ujpest en 2 van Hungaria, dus samengesteld uit
de no.'s 1, 2 en 3 van de Hongaarsche le klasse
prof-Liga. De Zwitsers wonnen echter welver-
diend en de stand voor den Europa-Cup is thans
een zoodanige, dat het om den beker alleen nog
maar gaat tusschen Oostenrijk en It£Uie« terwm
de 3 anderen nog gelyke kansen hebben voor de
3 overige plaatsen in den eindstand. Waar tot
dusverre de Zwitsers steeds bjj voorbaat aange
wezen schenen voor de laatste plaats, is deze
stand van zaken als een groot succes voor hen
te beschouwen. Thans hebben de Zwitsers hun
zelfvertrouwen herwonnen en zullen zij verder
geduchte tegenstanders blyken te zijn van gelijke
kracht als de andere midden-Europeesche landen.'
He is wel interessant dat in de naaste toekomst
juist nu een wedstrijd NederlandZwitserland
overeen gekomen is
Ook met de wedstrijden om den Mitropa-Cupi
(tusschen de no.'s 1 en 2 van Italië, Tsjecho-
Slowakië, Oostenrijk en Hongarije) is een begm
gemaakt. ï>e Italiaansche runner-up blijkt een
der favorieten voor den beker te ztfn want zjj
slaagde er in Zondag te Boulogna met 5—0 van
Sparta uit Praag te winnen. Reeds a.s. Zondag
vindt in Praag de revanche plaats. In de Tsjechi
sche hoofdstad vond de wedstryd SlaviaAdmira,'
kampioen van Oostenrijk plaats. De Weenera
verloren met 30 en ook hier wordt a.s. Zondag
al de revanche gespeeld. Het vermoeden is gewet
tigd dat de kampioenen van Tsjecho-Slowakie en
Oostenryk afvallen zullen, want zy moeten resp*
met meer dan 50 en 3—0 om de 2e ronde te
bereiken. In die landen is dan de hoop op de
Vienna en op Slavia gevestigd. Verder doen dus
nog mee Juventus, kampioen van Italië, en de
Hongaarsche clubs Ferencvaros en Ujpest. Wjj
beschouwen de Italiaansche clubs als de favorie
ten. Zy zyn sterk, doch bovenal zy hebben het
ware temperament voor zulke vechtwedstrydeiu
En om thans na zulk een zwaar seizoen nog de
volle 100 pet. strydlust te ontwikkelen, dat is geen
kleinigheid.
ROTTERDAM, 22 Juni. (Coëp. Tuinbouwveiling
Rotterdam en Omstreken G. A.) Holl. platff.
komkommers le srt 3.406.20, 2e srt 1.70—4.20,
3e srt f 0.60—2.80 per 100 stuks, komkommerstek
1—2 ct per kg., spinazie 8_10—14.10 per 100 kg.,
bloemkool le srt ƒ7.1013.50, 2e srt ƒ3.208.10,
uitschot f 1—4.10 per 100 stuks, peen ƒ6.50—12.70
per 100 bos, tomaten A 16.2017.80, B 14.30
—16.30, C 15.40—17.50, CC ƒ11.30—15.20 per 100
pond, postelein 2.906.90, spitskool 1.503.30
per 100 kg.
Naar het Engelsch van
11.)
Vervolgens
verzameld had >zag: hij de Segevens dle h«
Keith en Ruffo™ X?rband met de inbraak bÜ
Jireker een groote knoeier geweest. ae ln"
Uit een van de achterramen was een stuk
glas gesneden, waardoor de inbreker geieg6IU
Iheid had gekregen zijn hand naar binnen
te steken om de knip los te maken. De looper
en het stuk uitgesneden glas waren op den
grond achtergelaten, en de glassnijder was er
naast gevonden. De glassnijder was 'n goedkoop
soort instrument, hoewel goed genoeg voor
het beoogde doel. De inspecteur had terstond
vermoed, dat dit werktuigje in den kwartjeS-
bazar moest zijn gekocht.
Er bestaat eenig verband, als ik het maar
kon vinden, zeide Ashton bij zich zelf. Het
meisje heeft mijn verdenking verschillende
malen gaande gemaakt. Waarom zou zij bij
voorbeeld gezegd hebben, dat zij dien avond
de lichten had laten branden? En haar gedrag
bij Silecroft was ook vreemd. Ik wil wed
den, dat rij den man kende. Toch zei zij, dat
Zij hem nooit tevoren gezien had.
Zorgvuldig sloot hij zijn notitieboek, hetwelk
hij wegsloot.
Ja, zeide hij bij zich zelf, er bestaat eenlg
«rband. Ik vraag mij af, of het verstandig
zijn haar te laten weten, wat ik heb ont
lat. Indien ik het haar bij verrassing vertel,
^t zij misschien iets los.
^en dag tevoren was inspecteur Ashton
den Kwartjesbazar gegaan waar men hem
«H^sld had, dat Miss Peggy Marsden
dagen tevoren een glassnijder had ge-
was Gwen Stafford geweest, die hem
-.had yerteld» Ju-.—
HOOFDSTUK IX.
SCOTLAND YARD VERSCHIJNT TEN
TOONEELE.
Een machtige gesloten auto stopte vóór het
politiebureau te Hamington en detective-in-
speoteur Kilby van Scotland Yard stapte er
uit. Zijn slanke, rechte figuur en kortgeknipt
snorretje gaven hem het aanzien van een
officier van de Guards in burger.
Inspecteur Ashton kwam hem tot aan de
deur tegemoet en na een korte begroeting
ging hij hem voor naar binnen.
U bent precies op de minuut af op tijd,
zeide Ashton, nadat zij op zijn bureau waren
aangekomen. De commissaris zeide mij, dat
U om tien uur hier zou zijn en ziet, de klok
heeft nog maar net geslagen of U komt bin
nen.
Inspecteur Kilby glimlachte.
't Is gemakkelijk om punctueel te zijn met
een auto als deze, welke de Yard te mijner
beschikking heeft gesteld, antwoordde hij. Hij
stak een sigaret op en ging verder. En nu ter
zake. Ashton, ik zou gaarne zien, dat je mij
alle tot nu toe bekende feiten mededeelt,
maar geen theorieën als je blieft. Ik vorm
liever mijn eigen theorieën.
De inspecteur voelde zich een beetje op de
teenen getrapt. Later zou hij bemerken, dat de
^hijnbaj.g bruuskheid van den detective niet
tighT Was dan een soed bedoeIde öpenhar.
zing n maar nu besloot hij Kilby's aanwij-
precies^1" de letter op te volgen. Alles wat niet
nri66- "ïelt" genoemd kon worden ver
ander luiste^6 hli de zaak uiteen' terwijl de
nu ln Barthrum
veerhu y toen alles geyoor(j
had wat er blykbaar te hooren VJel
Neen. Ha afgelost. lnsiJecteur 0romer
en ik besloten, dat be'6r eea van mijn mannen
de wacht kon overnemen, ik heb daar nu een
sergeant geposteerd.
Dan zou ik gaarne zien, dat u ziCh tele
fonisch met Thornton verstond. Vraag hem
ons bij het veerhuis te ontmoeten en zeg hem,
dat hij dien Wraycott ook meebrengt. De
veerman Zal er natuurlijk vanzelf wel zijn. Ik
wil het lfjk wel even zien en ook hooren wat
die menschen te zeggen hebben.
Ashton greep de telefoon en bracht Kilby's
wenschen aan inspecteur Cromer over.
Denkt ge niet dat het maar 't beste zou
zijn, indien ik het lichaam hier naar het
lijkenhuis liet overbrengen? vroeg hij, terwijl
hij de telefoon neerhing. Zoowel het schuiten
huls als het woonhuis zijn daar nog al primi
tief en er is geen enkele andere geschikte ge
legenheid.
Kilby knikte.
Een uitstekend idee, gaf hij toe. Terwijl
wij daar zijn, kunnen wij toezien op het over
brengen van het lijk. Wilt ge de ambulance
waarschuwen.
De Inspecteur belde en den binnentredenden
sergeant werd gelast voor de ambulance te
zorgen. Daarna vertrokken Ashton en Kilby
in den auto, welke nog voor het bureau
wachtte.
Inmiddels genoot de sergeant, die de wacht
bij het veerhuis had overgenomen, van eenige
van Charlie's oude herinneringen, toen een
goed gekleed man van middelbare grootte
zich bij hen voegde.
Morgen, heeren, zeide de nieuw aange
komene, tot groote vreugde van Charlie. Dit
was een mooie grap, dat is zeker. Charlie's
vrienden in „De Groene Enhoorn" zouden
zich ongelukkig lachen, wanneer hij hun ver
telde, dat men hem „mijnheer" had genoemd.
Morgen, antwoordde sergeant Eaton niet
al te vriendelijk. Alleen in de fantazie van
roman-schrijvers lassch£p politieagenten om
de twee woorden een'bweefd „sir" in.
De oogen van den vreemdeling schitterden
achter de dubbel geslepen glazen van zijn bril.
Dit is een droevig geval, zeide hij, heel
droevig. Ik vertegenwoordig de pers en ben
hier naar toe gekomen om de zaak te onder
zoeken. Waar Is de ongelukkige?
Sergeant Eaton wees naar het bootenhuis.
Daarbinnen, zeide hij.
En U bent hier zeker op wacht, niet waar?
Ik vermoed, dat eV geen bezwaar tegen bestaat
mij het lijk te toon en?
Spijt me, zeide de sergeant beslist. Ik
mag U daartoe geen toestemming geven. Mis
schien, indien ge het den inspecteur vroeg
Doet er niet toe, sergeant, doet er niet
toe. Ik wil U niet3 vragen wat buiten Uw
macht ligt. Maar ik begreep het nietIk
veronderstel, dat deze heer hier het lijk ge
vonden heeft?
Gedeeltelijk, zeide seTgeant Eaton.
Ik veronderstel, dat er geen bezwaar
tegen bestaat, dat ik hem enkele vragen stel?
De sergeant was zeer menschelijk en de
beleefde manieren van den man bevielen hem
bijzonder goed.
Ik geloof niet dat ik daar bezwaar tegen
an maken, zeide hij. Indien Charley Oakley
brate°' !s het mijn zaak niet In ieder ge-
eb ik geen instructies gekregen hem het
spreken te beletten.
Dat is de ware opvatting, lergeant. Houd
je aan je instructies, maar ga niet verder.
Zijn sigarettenkoker te voorschijn balend,
vroeg hij deu anderen aich te bediepen, gbar-
lie stak een sigaret in zijn mond en drie in
zijn zak. Nu MrMr. Oakley, wat kunt U
mij vertellen van deze pijnlijke zaak? De hand
van den vriendelijken man verdween in zijD
zak en rinkelde met wat los geld.
Charlie grinnikte. Binnen een paar minuten
minstens vijf maal „mijnheer" genoemd te
worden! Zouden de Jongens hun buik niet
moeten vast houden van het lachen! En de
muziek van die geldsttukken stelde hem de
gelegenheid In het vooruitzicht de jongens in
de juiste stemming te brengen om de aardig
heid te kunnen waardeeren. Hij spuwde en
kele centimeters afgekauwde sigaret uit en
stak van wal:
Wel, sir, ik was gisterenavond juist inge
slapen, toen ik een gil hoorde, die mijn ooren
verscheurde. Nog nooit van mijn leven zoo
hooren gillen. Ik spring uit mijn bed, schiet
mijn schoenen en broek aan, ren naar buiten.
En wat denkt U dat ik daar zie. sir? Wel, een
van mijn booten, die stuurloos de rivier af
drijft, en dien reuzenschipper van een Bert
Draycott, die er in zit.
Charlie raakte nu ook de rest van de sigaret
kwijt en grinnikte vriendeiyk. Spoedig echter
werd hij weer ernstig en vervolgde zijn ver
haal, van alles wat er de afgeloopen nacht
was voorgevallen. Bezorgd, dat hij toch voorai
waar zou geven voor het geld dat hij hoopte
te verdienen, vertelde hij zoowel Bert Dray-
cott's verhaal als zijn eigen. De persvertegen
woordiger maakte geen enkele opmerking,
ofschoon hij zoo nu en dan wel een korte
vraag stelde.
Wel, ik ben een boon ais ik dien ouwen
Bert daar niet zie aankomen, riep Charlie
plotseling uit, terwijl hij naar den overkant
van de rivier wees. En is dat niet Bobby
Thornton, die bij hem is? Zij schijnen hier
naar toe te-komen. Ik zal ze maar eens'gaan
halen.
In een der booten springend, roeide hij naar
den overkant en toen hij daar aankwam, ston
den Bert Draycott en agent Thornton reeds
op de drie groote steenen, die dienst deden
als aaniegstijger.
Je chefs komen hier naar toe, zeide
Thornton aan den sergeant, nadat zij op den
linkeroever waren aangeland- Bert en ik zijn
hier besteld om hen te te ontmoeten. Ik denk
dat zij eens willen zien, hoe Bert er uit ziet,
wanneer hij nuchter is.
De sergeant glimlachte, doch plotseling
ernstig wordend zeide hij:
«Het zou mij ntets verwonderen als de
man van Scotland Yard was aangekomen en
ook hierheen komt.
Wat! riep de vreemdeling nlt. Komt
Scotland Yard een geval van verdrinking be-
handeienl Dat la ook ongewoon, is het miett
De sergeant gaf niet terstond antwoord. Met
een peinzende uitdrukking op zijn gelaat
staarde hij de rivier langs in de richting van
Mawley Bridge. De brug lag echter een heel
eind buiten zijn gezicht.
Misschien heb ik abuis, zeide hij ten
laatste. Voor ik vanmorgen hier naar toe
kwam, hoorde ik een praatje, dat Scotland
Yard er in gehaald was. Misschien was het
echter maar een praatje.
Maar, hield de vreemdeling vol, dat soort
praatjes berusten meestal toch wel op eenige
waarheid. Zijn oogen werden ernstig achter
zijn bril toen hij vervolgde: Misschien is 't hee
lemaal geen kwestie van verdrinken? Wat
denkt U er van, sergeant?
De politieagenten keken elkaar eens aan
doch geen van beiden gaf antwoord. Het werd
aan Charlie Oakley overgelaten om de situatie
te redden.
Agenten worden niet betaald om te den
hen, zeide hij met een knipoogje. Ik heb er
tenminste nog nooit een gezien, die wist wat
denken was. U wel eir?
De politie verwaardigde zich te grlnneken
en Bert Draycott maakte een geluid als een
hinnekend paard. Maar degene, voor wien de
grap speciaal bedoeld was, scheen er niets
van gehoord te hebben. Vol gespannen aan
dacht, als een jachthond die het wild ln de
directe nabijheid weet, stond hij te staren
naar twee mannen, die hen haastig naderden.
De inspecteur merkte sergeant Eaton op.
Ik veronderstel dat de ander de detective van
Scotland Yard zal zijn.
De persvertegenwoordiger maakte een be
weging als wilde hij zoo gauw mogelijk ver
dwijnen. Maar zijn gespannen houding latende
varen besloot hij schijnbaar toch te blijven.
Zijn blikken wendden zich echter haastig af
naar de rivier.
De twee nieuw-aangekomenen traden op de
wachtende groep toe. Ashton wierp een onder
zoekenden blik op den vreemdeling met den
bril en daarna op sergeant Eaton.
Deze heer vertegenwoordigt de pers, sir,
verklaarde de sergeant.
Met een verontschuldigden blik in zijn neer
geslagen oogen, keerde de vreemdeling zich
om zoodat hij vlak vóór den inspecteur kwam
te staan.
Ja, inspecteur, zeide hij. Ik vertegenwoor
dig de pers. Dacht dat ik hier misschien een
mooien primeur kon halen. Maar ik moet U
mijn compliment maken over den sergeant, dien
U hier geposteerd hebt. Hij wilde mij onder
geen voorwaarde toelaten bij het lijk van den
verongelukte. Hij was echter zoo goed te ver
onderstellen, dat ik misschien van U toestem
ming zou kunnen krijgen.
Hij zweeg, terwijl zijn oogen duidelijk de
verwachting uitspraken, dat de Inspecteur toe.
schietelijker zou zijn dan zijn ondergeschikte,
Wat denk je ervan, Kilby?
Maar Kilby schudde ontkennend het hoofd.
—Ben bang, dat wij het In dit stadium van
de zaak nog- niet kunnen toestaan, antwoordde
hij. Dit zoogenaamde geval van verdrinking
verwarde hem buitengewoon en hij had zoo'n
idee, dat er veel meer achter stak dan oogen»
schijnlijk leek.
Den vorigen avond had zijn chef hem opge
dragen, den volgenden morgen zoo vroeg mo»
gelijk naar Hamington te gaan.
De hoofdcommissaris daar deelt mij mede.
dat er een lijk in de rivier is gevonden en
dat men denkt dat er misdrijf in het spel is,
had de chef gezegd. Van wat men mij verteld
heeft, geloof ik dat er een paar heel vreemde
kanten aan deze zaak zitten. Maar ik zal je
niets verder meedeelen, Kilby, want ik weet
dat je liever geheel onbevooroordeeld aan een
zaak begint.
Dit was de eenvoudige waarheid. En het
was ook, omdat hij altijd gaarne onbevoor
oordeeld een zaak ter hand nam, dat hij aan
inspecteur Ashton gevraagd had mogelijke
theorieën voor zich te houden. Hij wendde
zich nu tot den man, die zich uitgegeven had
als persvertegenwoordiger en zeide:
Het spijt mij, op Uw volkomen natuur,
lijke vraag afwijzend te moeten beschikken.
Het komt mij op het oogenblik echter beter
voor, dat het publiek niets anders te weten
komt dan dat het lijk in de rivier werd ge
vonden. Om eerlijk te zijn, is dat alles wat ik
er zelf van weet. - U hebt er misschien geen
bezwaar tegen mede te deelen, welk blad IJ
vertegenwoordigt. Wanneer wjj dan een com
muniqué kunnen geven
De ander lachte vriendelijk.
Ik begrijp het volkomen, zeide hij. En
ik moet openhartigheid met dezelfde munt
terugbetalen. Ik vertegenwoordig geen bepaald
blad. Maar ik probeer mij een positie te ver-
werven als onafhankelijk berichtgever. Ik
dacht, dat wanneer ik er in kon slagen hier
een mooien primeur machtig te worden wel
inspecteur, ik behoef U zeker niet te zeggen
wat zulks voor mij zou beteekenen.
Kilby voelde zich tot den man aangetrokken.
Zijn manieren weken zoo hemelsbreed af van
die van de gewone verslaggevers, op Jacht
naar sensatie.
Geef mij Uw naam en adres, zeide hij.
Dan zal ik zien wat ik later voor U kan doen.
De vreemdeling aarzelde een ondeelbaar
oogenblik,
(Wordt vervolgd),
fiMgV- --W
