EEN BEROEP VAN BORAH
OP DE WERELD.
.RED DE BESCHAVING".
SCHULDSCHRAPPING.
GORGULOFF„ORATOR"
DE STAKINGEN IN
BELGIE.
DINSDAG 26 JULI 1932
EEN BELANGWEKKENDE FRONT
WIJZIGING VAN BORAH.
LEIPZIG'S BESLISSING.
ENGELAND EN IERLAND
Wordt nog onderhandeld
MOTIVEERING VAN HET
VONNIS.
Geen splitsing van het staatsgezag.
RUSTIGE ZONDAG TE BERLIJN.
V erkiezingspropaganda
zonder dooden.
WAT ZAL ER NA DE VERKIEZINGEN
GEBEUREN.
DE STAAT VAN BELEG TE
BERLIJN.
Heden opheffing.
PICCARD'S TWEEDE TOCHT NAAR
DE STRATOSFEER.
MINDER WERKERS DAN
ZATERDAG.
COMMUNISTISCHE PLANNEN
VOOR 1 AUGUSTUS.
Brusselsch hoogleeraar in de knel.
TSJAO-JAN GEBOMBARDEERD.
Alle eischen van het Japansche
opperbevel ingewilligd.
DE STAD WEER ONTRUIMD.
NIEUWE JAPANSCHE AANVAL.
EEN HAGELKORREL ALS EEN
SOEPBORD
BOMONTPLOFFING.
energiek verzet voor.
BEREID.
HET FRANSCHITALIAANSCH
INCIDENT TE GENEVE.
De Italianen nemen ontslag uit
de interp. unie
BRANDSTICHTING?
GELDGEBREK IN OOSTENRIJK,
Slechts gedeeltelijke uitbetaling der
salarissen en pensioenen.
De senator wil een accoord inzake
ontwapening en de valutakwestie
en dan schrapping van
Europa's schuld aan
Amerika.
WASHINGTON, 24 Juli (R. o.). Senator Bo
rah heeft gisterenavond een radiorede gehou
den en daarin het denkbeeld geopperd, onver
wijld 'n wereldconferentie te doen bijeenkomen,
teneinde te beraadslagen over herziening of
schrapping der oorlogsschulden, in samenhang
met 'n definitieve regeling van andere na-oor-
logsche vraagstukken.
Dit moest volgens Borah het gevolg zÜn van
Lausanne, want Lausanne was een allerbelang
rijkste stap in de richting van het herstel van
het vertrouwen, zoowel in politiek als m eco
nomisch opzicht.
Indien de te Lausanne ingeluide politiek
wordt voortgezet, aldus de senator, dan zal er
een tijd komen, dat het van belang wordt voor
het Amerikaansche volk, de kwestie der oor
logsschulden te herzien.
Hij zelf was voor schrapping der oorlogs
schulden, mits dit gepaard gaat met een ac-
ooord over de ontwapening en over de valuta
kwesties. Zulk een aceoord toch zou verlie
zen rechtvaardigen, welke de Vereenigde Sta
ten door een sohuldschrapping zouden lijden
Dit wil niet zeggen, vervolgde Borah, dat de
Schulden op zichzelf niet rechtvaardig zouden
zijn, maar wel, dat een schrapping ervan of
verlaging zou gewenscht kunnen zijn, als zij
deel uitmaakt van een geheel program, dat ook
de andere oorlogsproblemen tot een oplossing
brengt.
De voorgestelde wereldconferentie moet dan
ook bevoegd zijn,
zoowel de kwes
tie der schulden
als die van de ont
wapening en van
het herstel van
den gouden stan
daard en de sta
bilisatie van het
zilver in de lan
den van het Oos
ten en andere
hangende kwes
ties op te lossen.
Het verdrag van
Versailles moet
wijken voor de
eischen van het
geweten en van
de rechtvaardigheid. Met de regeling van Lau
sanne moet het artikel inzake de schuld aan
den oorlog verdwijnen, en er dienen ook an
dere wijzigingen in het vredesverdrag te wor
den aangebracht de geweldige strijd, achttien
jaar geleden begonnen, schijnt thans zijn einde
te naderen.
Lausanne kan het begin van het eind zijn
van een lange periode van menschelijk lijden,
en zijn weldadige gevolgen zullen, naar wij ho
pen, doordringen tot de huizen van de gekwel
de en gemartelde volken van alle landen.
"Wat hoop geeft op een nieuwen tijd, is de
geest, welke eindelijk tot de conferentie van
Lausanne is doorgedrongen.
"WASHINGTON, 24 Juli. (R.O.) De drama
tische bekeering van senator Borah, den be
kenden voorzitter van de commissie van bui-
tenlandsche zaken van den senaat, ten gunste
van een herziening der oorLogaschulden, van
Welke herziening hij tot dusver een der vin-
nigste tegenstanders werd geacht kan be
schouwd worden als een feit van'zeer groote
betee&enis. Zij zal vermoedelijk diepen indruk
maken op de felle anti-revisionnlsten.
Boraih's bekeering is wellicht het gevolg van
de groetend® overtuiging onder d© Amerika
nen, dat de economische reacties veroorzaakt
door de schuldbetalingen een ernstige belem
mering vormen voor den handel der Vereenig
de Staten en dat het de moeite waard zou zijn
de schuldbetalingen op te offeren in ruil voor
een algemeene regeling der 'wereldvraagstuk
ken.
Deze opvatting schijnt reeds sterk verbreid
te zijn onder de ontwikkelde bevolkingslagen
Zij stuit echter nog op een stank verzet van
anti-revisionnisten in het congres, die g©.
Bt®und worden door de Hearst-tola den.
"WASHINGTON, 25 Juli. (V.D.) Senator Bo
rah verklaarde zelf, dat bij tot schuldenschrap
ping of -vermindering was bekeerd, omdat
hij meende, dat zulks in bet belang van de Ver
eenigde Staten zelf zou zijn.
Vermindering der schulden zou voorname
lijk ook de bevolking der Vereenigde Staten
zelf ten goede komen.
Hij verdedigde het Gentlemen's Agreement
tussoben Frankrijk en Engeland. De overeen
komst van Lausanne zou vroeger of later on-
getwijfeld allerlei wijzig^®*® in "lredeH-
VW™S;eÏÏ.« ™~terl», t. Wegen In
de huM^ge economische crisis hadden naar
Borah's berekening het Amerikaansdie volk
meer dan 160 millioen dollar gekost. Inter
nationale samenwerking was absoluut noodza
kelijk.
De indruk in Frankrijk en
Engeland.
PARIJS, 25 Juli. (R.O.) Ten aanzien van de
verklaringen van senator Borah verklaart de
„Ere Nouvelle" dat, indien het Herriot niet
is gelukt, alle Franschen voor zijn politiek te
winnen, het hem blijkbaar wel is gelukt, den
meest overtuigden tegenstander van de herzie
ning van de schulden in Amerika te overtui
gen.
Dit ls de eerste maal, dat een gezaghebbend
persoon in Amerika de mogelijkheid van een
schrappen van de schulden bespreekt.
Volgens de „Figaro" we nacht Borah, dat
Duitschland van de oorlogssohulden zal worden
bevrijd en in de bewapening gelijkberechtiging
ontvangt.
Borah verklaart nadrukkelijk, dat de Ame
rikaansche schuldeisohers slechts dan hun aan-
praken zullen opgeven, als Frankrijk de vrew
desverdragen heeft herzien.
LONDEN, 25 Juli. (R.O.) Dei „Daily Mail"
noemt de „Bekeenimg van Senator Borah een
feit van groote beteekenis en zegt, dat nu de
grootste tegenstander van de annuleering van
de schulden in Amerika van den president
elscht met Europa te onderhandelen over de
herstel- en schuldenkwestie, het herstel van
den gouden standaard, de zilverkwestie in het
Verre Oosten enz. enz.
X>e medewerking van BoraJh moet zeer hoog
geschat worden, want niemand heeft zooveel
invloed op de stemming van het Amerikaan
sche volk als hij.
Senator Borah.
LONDEN, 25 Juli. (R.O.) Volgens de bladen
heeft de regee-ring van den Ierschen vrijstaat,
tegen de verwachting in, nog geen getoruik ge
maakt van de Zaterdag aangenomen wet inza
ke de heffing van invoerrechten op Britsche
goederen.
In Dublin gaat het gerucht, dat achter de
schermen onderhandelingen worden gevoerd,
welke moeten leiden tot een heropening van de
Britsch-Iersche besprekingen.
ZEVEN KINDEREN ONTVOERD.
Een mysterieuze affaire te*
Barcelona.
Uit het Fransehe weeshuis te Barcelona zijn
zeven kinderen ontvoerd door een goed ge
kleeds dame en twee mannen, die in twee luxe
auto's een vlailtie brachten aan de inrichting
De vreemde bezoekers verklaarden aan het
personeel, dat met het toezicht op de kinderen
was belast, dat de directrice van het huis hun
toe-stemming had gegeven, om zeven kinderen
mee te nemen voor een uitstapje naar het zee
strand.
De bezoekers, die haast schenen te hebben,
kozen vlug een zevental kinderen, van één tot
zeven jaar oud, uit de talrijke weesjes en re
den er mee vandoor.
Toen bleek dat er van een toestemming der
directrice geen sprake was, werd de politie in
de affaire gemoeid. Deze is er echter nog niet
in geslaagd, deze geheimzinnig© affaire tot
klaarheid te brengen en de ontvoerde kinde
ren op to sporen.
VEERBOOT GEZONKEN.
PEKING, 24 Juli. (V.D.) Volgens een tele,
gram uit Tsjifoe is in het dorp Cinsi een veer
boot, welk» te sterk belast was, gezonken.
Vier en dertig personen worden vermist. Tot
au toe konden twintig lijken worden geborgen.
„Ik zag het witte hoofd van den president
en deze is gevallen als slachtoffer van
den oorlog der volkeren"
HET OORDEEL VAN DE PSYCHIA.
TERS DER VERDEDIGING VAN
GEEN WAARDE?
Het proces, dat voor 12 uur was aangekon
digd, ving eerst na één uur aan.
In de propvolle zaal hield plotseling alle le
ven op, toen de president van het hof en de
raadsheeren binnenkwamen, indrukwekkend in
scharlaken-rood-e toga's met de hermelijnen
schoudermantels.
Aan den wand zaten, als in een koorbank, de
twaalf gezworenen en de plaatsvervangers.
Tusschen de advocaten hield zich de vrouw
van Gorguloff in het zwart gekleed en snik
kend weggedoken, verborgen, maar trok niet
temin d.e aandacht, die niet zonder ontroering
was.
De eerste president van het hof Dreyfuss,
een eerbiedwaardig^, oude heer met grijzen
baard en energieko^%op, heeft zelf het proces
willen leiden.
Als de beklaagde binnentreedt wordt eenige
opschudding verwekt.
PARIJS, 25 Juli (VAN ONZEN CORRES
PONDENT). Alvorens het verhoor aanvangt
richt de verdediger mr. Henry Guéraud mede
namens den medeverdediger mr. Marcel Roger
tot den president het verzoek, dat deze gebruik
zal maken van diens dls-eretlonnaire bevoegd,
heid, om de beide psychiaters van de verdedi
ging in de gelegenheid te stellen, ia de pauze
en van avond met Gorguloff te mogen spreken.
Op de gepubliceerde verklaringen van die psy.
chiaters, die öp grond van de gegevens van
het deskundigenrapport Gorguloff voor krank-
zinnig houden, is door de deskundigen geant
woord met een aanvullingsrapport, waarin ge
zegd wordt, dat oordeelvellingen van de doc
toren der verdediging van geen waarde zijn,
daar die doctoren Gorguloff zelf niet hebben
gesproken.
Door hen daartoe nu nog iu de gelegenheid
te stellen, kan voorkomen worden, dat hef
proces naar 'n andere zitting zal moeten wor
den verwezen.
Gorguloff wil onmiddellijk een redevoering
houden, die begint met „In naam van de
Justitie" doch de president merkt op, dat hij
op volkomen onpartijdigheid kan rekenen
maar dat thans zijn advocaat aan het woord
ia. De president weigert daarna hef verzoek
der advocaten formeel op grond van het wet
boek van instructie, dat verbiedt, dat getuigen
mef den beschuldigde kunnen spreken, en ver
klaart, dat de desbetreffende doctoren als ge
tuigen zijn gedagvaard.
De president Dreyfus vangt daarna mef ge
duld en zachtheid het verhoor van Gorguloff
aan, die op elke vraag mef redevoeringen wil
antwoorden en onsamenhangende uitweidingen
geeft, zóó zelfs dat een samenvattend verslag
van dit verhoor het karakter daarvan geheel
verkeerd zou weergeven daar het een logica
in Gorguloff's redeneeringen zou doen veron
derstellen, die in werkelijkheid op opvallende
wijize ontbrak.
De geheele middag wordt door dit verhoor
in beslag genomem Gorguloff antwoordt snel
en uitvoerig.
De dialoog ls moeilijk te volgen. Beschuldig
de wordt telkens phanfastlsch en spreekt in
hoogdravende taal over zijn idees, ontkent wat
hem hindert, stelt mededeeliogen omtrent hem
op rekening van vervolging en laster, chantage
en kwade trouw.
Over verschillende belangrijke punten de
daad zelf betreffend gaat hij heen alsof hem
naar hallucinaties gevraagd werd.
Wanneer men zijn uitspraken moet bescbon
wen als werkelijk zijn gemoedsstemming weer
te geven dan zou men de gevolgtrekking moe
ten maken met een heethoofd te doen te heb
ben, die aan vervolgingswaanzin lijdt en na
het luchten van zijn phantasleën tot kalmte
schijnt te komen, om daarna over zich zelf
zeer voldaan te zijn.
Hij poseert geheel als slachtoffer, dat zich
er geen rekenschap van geeft, dat er werkelijk
een ander slachtoffer is.
Aan het einde van de zitting worden de eer
ste ooggetuigen gehoord, oud-minister Reynaud
de schrijver Claude Farrère, Montane en de
politle-directeiur Guichaxd.
Zij geven een omstandig relaas van den aan.
slag, zooals dat uit vroegere mededeeling be
kend is.
Tenslotte wordt de geneetotsdokter Paul ge
hoord, die den toestand van 't slachtoffer be
schrijft na den aanslag en aJs dat nog een
aanleiding geeft, om Gorguloff de vraag te
stellen, waarom hij geschoten heeft, dan zegt
hij: „Ik weet het niet, ik zag bef witte hoofd
van den president en deze is gevallen als
slachtoffer van den oorlog der volkeren.
De eerste procesdag werd in groote span
ning en ad-emlooze stilte gevolgd en geen enkel
incident deed zich voor.
LEIPZIG, 25 Juli (V.D.) In de motiveering
van de uitspraak van het staatsgerechtshof
wordt verklaard, dat inwilliging van het ver
zoek der Pruisische ministers moest worden
afgewezen, aangezien volgons de nieuwe for
muleering van het voorstel het uitvoeren van
een verordening als door de Pruisische minis
ters was bedoeld tengevolge zou hebben, dat
de staatsmacht zou moeten worden gedeeld
door den rijkscommissaris met de afgetreden
miuisfers.
Het staatsgerechtshof kon aan een derge
lijke splitsing van het staatsgezag zijn mede
werking niet verleenen en achtte zich ook niet
competent om op eigen initiatief voorstellen
te doen tot regeling van de verhoudingen in
Pruisen.
Ook het verzoek van centrum en S.P.D.-
fractie moest worden afgewezen en wel op
dezelfde gronden als de afwijzing van het ver
zoek der staatsministers.
BERLIJN, 24 Juli. (V.D.). Hoewel Zondag te
Berlijn voor de a.s. verkiezingen veel propa
ganda is gemaakt, heeft de dag, voor zoover
tot nu toe bekend, een rustig verloop gehad.
Slechts ln de Luetzowstrasse is het des mor
gens tot een vechtpartij gekomen tusschen
nazi's en Centrum-leden. Vier nazi's en een
Centrumman zijn gearresteerd. In Noord-Oost-
Beriijn zijn twee aanplakzuilen in brand ge
stoken. De daders zijn onbekend gebleven.
Ook uit het rijk werden geen ernstige onge
regeldheden gemeld. Er zijn tenminste tot dus
ver geen dooden gevallen.
Uit Neumünster (Sleeswijk) echter meldt
men gevechten met vier zwaar gewonden en
uit Leiferde (Brunswijk) hotsingen met even
eens vier ernstig en acht licht gewonden.
De militaire bevelhebber van Groot-Berlijn
en de provincie Brandenburg heeft op grond
van de paragrafen 1 en 3 van de verordening
van den rijkspresident d.d. 20 Juli 1932 de
„Berliner Volkszeitung" voor vijf dagen ver
boden wègens het afdrukken van een artikel:
„Heeren en lakeien" in het nummer van 24
Juli 1932.
Naar Wolff uit Berlijn meldt, heeft de mili
taire bevelhebber voor Berlijn en Brandenburg
het gebruik van luidspreker-auto's bij de ver
kiezingspropaganda verboden.
Verbod der communistische partij?
PARIJS, 24 Juli. (R.O.) De correspondent
van het „Journal" in Duitschland heeft onder
de gewone reserves medegedeeld, dat een wel
ingelicht persoon heeft medegedeeld, dat on
middellijk na de rijksdagverkiezingen de com
munlstische partij zal worden verboden, on
der beschuldiging van hoogverraad.
Indien een rechtsche meerderheid in den
rijksdag na de verkiezingen mogelijk is, zal
de rijksdag worden ontbonden en zal, na een
sensationeel ontslag, Hitier tot de hoogste
functie van het land worden benoemd.
Het desbetreffend plan is tusschen Hitler en
von Schleicher ontworpen; over de groote
lijnen ervan zou reeds overeenstemming tot
stand zijn gekomen.
BERLIJN, 25 Juli (WH.) Naar wij vernemen,
zal de staat 'van beleg beslist morgen, Dinsdag,
opgeheven worden.
Bevestigd wordt, dat het rijkskabinet heden
besloten heeft den rijkepresident een desbe
treffend voorstel te doen. De verordening zal
echter hedenavond niet meer verschijnen.
Onze Bhisselsche correspondent meldt ons:
Professor Piccard vertrekt deze week met
zijn medewerker Oosijn naar Ziirich, waar hij
hoopt op 5 Augustus zijn tweeden tocht naar
de stratosfeer te kunnen aanvaarden.
Hij verklaarde in een interview, ervan over
tuigd te zijn meer dan 16.000 meter hoogte te
kunnen bereiken.
Maatregelen der regeering.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
In het bekken van Charleroi hebben de ka
tholieke mijnwerkers bes-loten het werk te her
vatten. In het centrum daarentegen hebben de
roode federaties zich met een .groote meerder
heid voor het voortzetten der stakingen uitge
sproken.
In de streek van de Beneden^Samber Is de
staking weer algemeen en in het Luiksche zijn
Maandag veel minder arbeiders afgedaald dan
er vorige week Zaterdag aan bet werk waren.
De regeering neemt uitvoerige en strenge
maatregelen, om op 1 Augustus, den commu-
nlstischen feestdag, alle eventueele onlusten
met kracht te kunnen onderdrukken.
Uit bet Llmburgsche wordt gemeld, dat ge
middeld 30 pCt. der arbeiders weer present is.
Het blijkt meer en meer, dat de socialistische
leiders de roode mijnwerkers, wien zij gouden
bergen beloofden, niet meer in de hand heb
ben en dezen hun toevlucht zoeken hij de
communisten.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
OndeT de huiszoekingen, welke gedaan wer
den in verband met het communistisch com
plot dat tijdens da stakingen en de daaruit
voortvloeiende onlusten te Bergen ontdekt
werd is er een, waarover tot nu toe het groot
ste stilzwijgen in acht werd genomen en wel,
omdat ze plaaits had bij een professor aan de
hoogeschool van Brussel, den beer Llbois.
Deze moet eenig vermoeden hebben gehad,
dat men hem verdacht, want toen de politie
zich bij hem aanmeldde, was hij afwezig, ter
wijl hij aan zijn vrouw een brief had achterge
laten, ter overhandiging aan de agenten.
De professor vroeg in dit schrijven, dat men
zijn paperassen niet al te veel zou door elkaar
gooien en Het weten, dat hetgeen ze zochten
zich ln den vuilnisbak in zijn tuin bevond. De
papieren, welke daarin gevonden werden, toon
den inderdaad aan, dat de hoogeschool van
Brussel een zeer actieve communistische „cel"
rijk is, met als bezieler prof. Llbois, wiens
rechterhand hierbij was een zekere Arthur
Tondeur, zoon van een directeur aan het mi
nis-terie van koloniën, die na zijn studies voor
Ingenieur aan de Universiteit van Brussel be
ëindigd te hebben thans te Braschaet zijn mi
litairen dienst doet. Liibois bekwam onlangs
dóór zijn bemiddeling belangrijk» inlichtingen
omtrent die techniek van de nationale defensie.
Uit de documenten, waarop men links en
rechts de hand heeft weten te leggen, blijkt
thans, dat het communistisch complot op 1
Augustus moest uitbreken en dat over heel het
land iniichtings- en waarschuwingsdiensten
waren ingericht.
Vooral op de groot© fabrieken en meer in het
hijzonder de munitie- en wapen-fabrieken had
men het gemunt. Zoo was de carbo-dhemische
fabriek van Tertr-e een waar broeinest van
communisten geworden en men heeft den in
druk, dat deze zeker bij het minste alarm in
de lucht zou zijn gevlogen.
TOKIO, 24 Juli (V. D.). Officieus wordt ge-
meld, dat Japansche bombardementsvliegtui
gen Tsjao-Jan opnieuw met bommen hebben be
strooid. Er werden 40 bommen geworpen,
waardoor de stad gedeeltelijk verwoest werd.
Na vrij langdurige gevechten zijn Japansche
troepen Tsjao-Jan binnengetrokken en hebben
zij de stad bezet.
Naar het Japansche ministerie voor oorlog
mededeelt, hebben de Chineesche autoriteiten
tegenover het Japansche opperbevel verklaard,
dat alle eischen van het Japansche opperbevel
zullen worden ingewilligd. Zij zullen er zorg
voor dragen, dat den verdwenen Japanschen
stafofficier niets zal worden misdaan.
Op grond van deze verplichting heeft de Ja
pansche minister van Oorlog Araki den op
perbevelhebber instructie gegeven Tsjao-Jan
binnen 24 uren weer te ontruimen, hetgeen blij
kens een nadere mededeeling van het Japan
sche departement van oorlog reeds is geschied.
CHARBIN, 25 Juli (V. D.). Aan de Oostelijke
lijn van den Chineeschen Oosterspoorweg heb
ben Chineesche opstandelingen het station
Erdsinkansi bezet, waaTbij de Japansche troe
pen ernstige verliezen hebben geleden.
De Japansche garnizoenen, die aan de Oos
telijke lijn lagen, zijn van het Japansche hoofd
kwartier te Charbin afgesneden.
Hun positie is zeer gevaarlijk.
Merkwaardig verschijnsel in
het Emmenthal.
BERN, 24 Juli. (R.O.) Berichten uit BigJen
in het Emmenthal maken melding van een he
vige hagelbui, waarbij een zeldzaam natuur
verschijnsel is waargenomen.
Er is daar nJl. een buitengewoon groote
hagelsteen gevallen, met een dikte van drie
c.M. en een omvang van een soepbord.
Hij sloeg een gat in den bodem en was eerst
drie dagen later geheel gesmolten.
Het gewicht moet meer dan een kilo zijn
geweest. De oppervlakte was ruw en stekelig
door de vele ijskristallen, toch zag de hagel
steen er niet uit, of hij uit verschelden korrels
was samengegroeid.
Van de hagelkorrels, die later nog vielen,
overtrof er geen de grootte van een walnoot.
Vijf dooden.
HABANA 25 Juli (R.O.) Bij een huiszoeking
zijn heden een inspecteur van politie en vier
politie-agenten tengevolge van de ontploffing
van een bom om het leven gekomen.
PARIJS, 25 Juli (R.O.) Naar het agentschap
Indo-Pacific uit Nanking verneemt, heeft
Wang Tschug Wei ln een draadloos telegram,
medegedeeld, dat de Japanners ten Zuiden van
Tojao-Jau, in het Jehol-gebied, met pantser,
auto's en vliegtuigeu een aanval ondernomen
hebben.
In het radio-telegram wordt een oproep tot
de burgerlijke en militaire autoriteiten van ge
heel China gericht om zich op energieken te-
genstand voor te bereiden.
De Chineesche regeering heeft bovendien den
volkenbondsraad er van in kennis gesteld, dat
de Japanners een offensieve daad gesteld heb
ben.
In off lei eel e kringen te Nanking is men bo-
vendien van oordeel, dat dit incident slechts
het voorspel tot een grooteren aanval is.
PARIJS, 24 Juli. (R.O.) Naar de „Matin"
uit Genève meldt, hebben de Italiiaamsche gede
legeerden vóór hun vertrek van de interparle
mentair© conferentie hun ontslag ingediend
als leden van de interparlementaire unie.
Een en twintig woningen door het
vuur vernield.
WEGSCHEID, 24 Juli. fW.B.) Het grootste
deel van het, in' de nabijheid van de grens ge
legen, Oostenrijksche dorp Kollerschlag is
door een geweldigen brand verwoest.
De brandweer uit verschillende plaatsen in
Oostenrijk en Beieren snelde te hulp om aanl
het b lu&söh i n gsiwerk deel te nemen.
Het vuur greep zeer snel om zich heen en
de brandweer moest het lijdelijk aanzien, dat
21 woningen tot den grond toe afbrandden.
Twee personen worden vermist en zeer veel
vee is in de vlammen omgekomen.
Men vermoedt, dat het hier een geval van
brandstichting betreft.
WEENEN, 23 Juli. (R.O.) Daar, ln verband,
met den toestand der financiën, ook in Augus
tus de algeheele uitbetaling der salarissen van.
de beambten en gepension neer den niet moge
lijk is, heeft de ibondsregeering besloten op I
Augustus 16 procent der salarissen en pen
sioenen en de rest tegen het midden der maand
uit te keeren.
SlOR BRÏDGE-S-
Vertaling Van
F. VAN VELSEN
21).
ver-
Ik ook niet, tel Tony, it ten altjjd
rast over mijn etë®n tulen ten.
Wat is Jimmy voor iemand? vroeg Molly.
Tony schreef toet adres.
Een leuke vent, zei bij. Een dikzak em
hij praat wat lijzig. Hij kan niet alleen aoncier
blikken of blozen veertien whiskies drink©n,
maar het heeft niet de minste opwindende
uitwerking op heim en ik geloof niet, dat hij
zich ooit in zijn leven over iets heeft druk
gemaakt.
Hij lijkt mij wei aardig, zei Molly. t Ver-
wondert mij, diat je hem liet weggaan.
Ik kon er niets aan doen, zei Tony
spijtig. Hij heeft een onoverkomelijk bezwaar
om van zijn vrienden gelid te leenen en toij
was aan zooveel andere meuschen zóó'n be
langrijk bedrag schuldig, dat hij wel moest
verdwijnen.
Ik ben benieuwd, of hij Je brief zal be
antwoorden, zei Molly.
Tony ötond op en hield d© enveloppe in zijn
hond.
Reken daar maar vasit op. Jimimy beant
woordt eiken tarief. Binnen een dag of acht
hebben wij antwoord en zoodna het er is,
kom ik hij je. Hij keek op zijn horloge. Ik
moet nu weg, Molly. Ik heib een belangrijke
ponfereutie met een van mijn pachters.
Hartelijk diank voor de moeite hoor, zei
Molly hem met warmte de hand drukkend.
ZÜ liet hem zelf uit. Precies op slag van
waailven, draaide de auto van Tony het hek
van zijn tuin in en hield voor de stoep stil.
dliet dien auto waar hij was en ging de
a nillen, waar hij op de eleotnisohe knop
Iru e, hetgeen wederom de Onmiddellijke
verso jntng -y,^ SpaJding tengevolge had.
s miss Praneis al gekomen? vroeg hij.
Spalding's hoofd knikte.
Ja, sir Antony, zij is in den tuin. Hij
zweeg vijf tellen. Mr. Oliver is bij haar,
VOöS'd.G hij 'GIT &3/EL t)06.
Tony keek verrast op.
Mr. Oliver! herhaalde hij. Waf doet hij?
Ik hoorde hem zeggen, dat hij haar dé
Ranonkels wilde laten zien, zei Spalding be
daard.
Tony ging maar de studeerkamer, waarvan
de ramen op den tuin uitzien. De gedachte,
dat Isabel aan Ie genade van Guy was oveng©.
levard, vervuld© hem met plotselinge bezorgd,
beid. Waarschijnlijk was zijn neef van plan
veranderd en had hij haar medegenomen naar
den tuin, om haar zijn misnoegen te kennen te
geven, zooals hij 's morgens zoo vastbesloten
had aamgekondiiigd.
Toen Tony bij de openslaande glazendeur
kwiaim, bleef hij plotseling staan. Het tafereel,
dat zijn oogen ontwaarden, was onder de
huidige omstandigheden zeer interessant.
Halverwege het grasveld stond een amandel
boompje waarvan de bloesemtakken een net
werk van roeeachtig wit vormden. Guy en Isa
bel stonden voor dit lente-ornament en hun
houding verried alles behalve een onaange
naam, gespannen onderhoud. Met half geopende
mond beschouwde Isabel de takjes van liefe
lijke voorjaarsweelde, terwijl een glimlachje
vaja bewondering baar l'rissctoe lippen deed
krullen. Ben paar passen van haar af stond
Guy, die haar met een uitdrukking van bijna
even ernstige bewondering gadesloeg, als waar
mede zij in de beschouwing der bloesems ver
diept was.
Slechte enkele seconden stond Tony bewe
gingloos, geheel geboeid door hfet onverwachte
tafereel voor hem. Dan herstelde hij zich,
haalde zijn zilveren koker uit zijn zak en sitak
langzaam en als dn gedachten verdiept een
sigaret op.
Terwijl hij dit deed, stapte Guy op bet
boompje toe, brak er een bloesemtakje af on
bood het Isabel aan. Zij accepteerde het ge
schenk met een licht gebaar van dank, zoo-
als een prinses een geschenk van een ondier-
daan in ontvangst zou nemendaarna be
dankte zij Guy met een glimlachje, toen hij
het bouquetje op haar japon bevestigde.
Tony oordeelde dit een geschikt oogenblik
om van zijn aanwezigheid te doen blijken. Hij
opende de glazen deur, liep de steen-en trap af
en slenterde kalm naar hen toe.
Zij hoorden hem aankomen en keken om
in de richting van waar hij kwam. Isiabel
slaakte een zachiten kireet van aangename ver
rassing, terwijl op Guy's gelaat een uitdruk
king van plotselinge verlegenheid waarneem
baar werd. Tony had schik in het onbeholpen
gelaat van Guy. Hij keek hen een oogenblik
ernstig aan, vatte daarna de hand van Isabel
en drukte eerbiedig een kus op het rose topje
van een haver vingers.
Goeden morgen, nicht Isabel, sprak hij.
Het spijt mij dat ik zoo laat ben. Ik ho-op,
dat Guy niet oinvriendtelijk voor 'je is ge
weest.
Onvriendelijk? herhaalde Isabel, groote
oogen opzettend. Integendeel, hij is alleraar
digst geweest. Hij heeft mij den tuin laten
zien. Zij keek Guy met dien openhartigen eigen
aardig aantrekkelijken glimlach aam welke
baar zoo bijzonder eigen was. Ik geloof niet.
dat wij een enkele maal gekibbeld hebben, is
het wel mr. Guy?
In het geheel niet, zei Guy met naar
het scheen geheel onnoodige warmte.
Dat doet mij genoegen, zei Tony met vol
doening. Ik vind het altijd vervelend, als fa
milieleden niet goed met elkaar overweg kun
nen. Hij liet de hand van Isabel los en keek
op zijn horloge. Wat denk je van een tochtje
met den auto? vroeg hij. Het is nu precies
tien minuten over twaalven en wij kunnen op
ons gemak naar Cookham gaap om tegen één
uur te lunchen-
O, heel gaarne, zei Isabel met blij stra
lende oogen. Ik weet in het geheel niet waar
Cookham ligt, maar de naam klinkt heel
smakelijk.
Tony keek haar lachend aan.
Ik vind het leuk, dat je -van woordspe
lingen houdt Het is een zeker bewijs van een
gezond en scherpzinnig verstand.
Hij ging voor, om het huis heen waar de
Hispano-Suiza reeds stond te trillen, terwijl
Jennings op de open geslagen kap leunde. Toen
zij aankwamen, keek hij misnoegd op en tikte
met onwillige armbeweging aan zijn pet.
Ik heb deze maar genomen, maar als n
liever een aindere heeft, zei Jennings traag.
Wat dunkt je, Isabel? vroeg Tony. Vindt,
je dezen goed of heb je liever een minder spor
tieve?
Zij keek met bewondering naar de toespit
sende lijnen van den raceauto.
Neen, laten wij deze nemen, zei ze. Ik
houd van racen.
Guy rilde.
Zeg in 's hemelsnaam zooi-ets toch niet
tegen Tony.
Isabel lachte hartelijk. Zij scheen nu een
geheel andere persoonlijkheid te zijn, dan het
overspannen, verschrikte meisje, dat Tony in
Long-Acre van haar aanranders had bevrijd.
Zij knoopte haar mantel dicht en stapte
naast Tainy in den auto.
In werkelijkheid, verklaarde Tony, ben
ik een zeer voorzichtig chauffeur. Ais er ge
vaar dreigt zal ik er mij noodt omnoodig in
begeven, niet waar, -Jennings?
Ik weet het niet, mijnheer, zei Jennings
op norschen toon en met een gezicht of hij
kinine doorslikte. Ik houd altijd mijn oogen
dicht.
Isabel lachte wederom vroolijk en verschikte
zich een weinig op haar zitplaats, waarna zij
Guy van uit den wegrijdenden auto toewuifde.
Tony reed zeer goed, maar zooals de meeste
goede chauffeurs, bald hij zijn bijzondere goede
dagen en dit was er zeker een.
Gedurende het eersite gedeelte van hun tocht
van Hampsteiad naar Hammersmith grensden
zijn prestaties aan het ongeloofelijke. De His-
pano gleed door het drukke verkeer heen, zoo
als een slanke danseuse zich door het doolhof
van een ballet een weg baant, terwijl applaus
van d» -toeschouwers in dit geVa.l werd ge
leverd door verschrikte chauffeurs van auto
bussen, diie achter hen in stofwolken voort-
puften.
Isabel scheen dit a.lles bijzon-der prettig te
vinden. Zij had inderdaad de waarheid gespro
ken, toen zij beweerde, dat zij in dat opzicht
niet bang was, want niets was in staat haar
VTootlijkheid te verstoren. Zij was zoo verstan
dig, zoo min mogelijk te spreken, zoolang zij
door het gewoel heen gleden, doch daarna bab
belde zij zonder eenige verlegenheid of be
schroomdheid. Wat ook haar geheimzinnige
zorgen mochten zijn, zij scheen er nu in ge
slaagd te zijn, die tijdblijk op zijdte te zetten.
Aangezien zij geen bijzondere haast hadden
en Tony veronderstelde dat Isabel gaarne van
de mooie omgeving wilde genieten, nam hij
niet den kortsben wieg naar Maidenhead. Hij
reed de Haimmerismithbrug over en draaide bet
Richmondpark in, dat in zijn lente kleed ge
tooid was. Toen zij drie vierden van het park
achter zich hadden en de stad naderden, brak
Isabel plotseling het gesprek af.
Zeg eens, stamelde zij, zijn wij hier niet
in het Richmondpark?
Tony staarde haar verrast aan.
Ja, z»,i hij, ik heb dezen weg genomen
cm het toertje mooier te maken. Hij zweeg
even. Wat scheelt er aan? vroeg hij gejaagd,
omdat alle kleur en uitdrukking van haar ge
laat verdwenen was.
Ik ik zou liever niet door Richmond
rijden, stotterde zij, als als het u het
zelfde ls.
Tony reed walt langzamer.
Natuurlijk, wij zullen precies rijden waar
je het liefst gaat. Ik wist niet....
De zin werd nooit voleind. Met een plotse-
1 in gen zachiten kreet dook Isabel zoover moge
lijk naar achteren en kromp ineen tegen hem
aan, alsof zij een slag had ontvangen.
De oorzaak van deze ontsteltenis was niet
moeilijk te ontdekken. Een correct gekleed,
bejaard beer, die uit de tegenovergestelde
richting, met gebogen hoofd kwam aanwande
len, was plotseling midden op den rijweg ko
men loopen en staarde haar met een soort
twijfel en verbazing aan. Ofschoon Tony hem
slechts eenmaal te voren had gezien, herkende
hij hem onmiddellijk. Het was de opgewonden
heer, die den vorigen morgen met Da Freitas
bad gesproken, in de hal van de club.
Slechts een oogenblik bleef hij, schijnbaar
paf van verbazing, midden op den weg staan,
vloog toen met voor zijn leeftijd bewonderens
waardige vlugheid op den auto toe, en riep
uit:
Isabella.
Isabel hield Tony's arm vast.
Rijd door, fluisterde zij met zwakke stem,
Stop, mijnheer! schreeuwde de vreem
deling en met verrassende behendigheid voor
een man van zijn jaren en een verontwaar
digde gelaatsuitdrukking, sprong hij op de
trede en klampte zich aan de deur vast.
(Wordt vervolgd),
