LEZERS VAN ONS BLAD.
n
5
GEADVERTEERDE ARTIKELEN.
INSPIRATIE.
m
31 AUGUSTUS. I TAT 0NS interesseert.
HEIDE-DROOM.
„AMSTERDAMSCHE
KRONIEK."
iiiiiiiiiiin
'T IS NACHT
ZATERDAG 27 AUGUSTUS 1932
VERJAARDAG VAN H. M. ONZE
BEMINDE KONINGINNE.
mm
1
HERFSTHOEDJES.
Moderne kooplieden geven door hunne advertentiën
in de dagbladen blijk, met hunne aanbiedingen de
concurrentie bet hoofd te gunnen bieden.
Zij treden met hunne producten en de prijzen, welke
zij er voor rekenen, openlijk op en leveren hierdoor
bet bewijs, aan bet publiek de beslissing in daden
van koop te durven overlaten.
De meest geadverteerde goederen vinden den groot
sten aftrek. Zij zijn bijna altijd de beste en de goed
koopste. Koopt dus uitsluitend
VOOR DEN GARNALEN-TIJD.
EEN GOEDE GEDACHTE VOOR
ELKEN DAG.
SCHETS NAAR HET LEVEN.
VOOR TIJDVERDRIJF.
Speel niet op den rijweg.
Het zal velen oudera zeker een vreugde zijn,
dat tegenwoordig zoovele wenken het verkeer
betreffende gegeven worden ook op de
scholen.
In het Handelsblad beschrijft dir. Linker
hoek de gevaren van het bal- en andere spe
len op straat en 't is ook wel heit balspel wat
zeker het meets gevaarlijke in deze is.
Al speelt 'n kind op het trottoir; de bal
rolt weg; 't kind hem achterna, denkt om
niets en dikwijls suist rakelings een auto
langs; doodelijk verschrikt, rukt iemand het
kind weg, in 't gunstigst geval, alleen maar 'n
val 'n schrik en dikwijlso, we mogen er
niet aan denken.
Ieder jaar" treuren er in ons land en over
geheel de wereld, vele ouders, wier kinderen
spelend werden overreden verminkt ge
dood.
Nu is er een plaat ontworpen, in opdracht
van den ,,Nederlandschen Bond voor Verkeers
veiligheid" die zulk een tragisch gebeuren
weergeeft. 'Op 't kantje af, remt de automobi
list voor een meisje van circa 8 jaar, al spe
lend met heur bal er onder komt.
Doodverschrikt holt 't kind naar huis,
waar zij de straf krijgt; ,,in 3 maanden niet
meer buiten spelen".
Waait vrij uit het pure blank het I Onder de plaat, die zeer goed uitgevallen is,
glanzend blauw 't vonkelend goud van ons staat:
Oranje blanje bleul Speelt niet op den rijweg"
Waait uit en ontplooit en wappert in den De plaat zal over het land verspreid worden
gouden gloed van de Oranjezonne de zonne en ln vele, misschien alle scholen worden op-
die nimmer achterwege bleef den verjaardag gehangen.
onzer Vorstinne vreugde en luister bij te zet- Moge deze weldaad aan de onnadenkende
ien jeugd ten zeerste waardeering vinden.
Waar wij a.s. Woensdag de geboortedag on. Onzen dank aan hen voorzeker hoogstaan-
zer Landsvrouwe mogen vieren en eerlang de en nobele kindervrienden, die het initiatief
het Domine Salvam fac Reginam nostram" na- wisten te nemen.
klinke is het ons een vreugde in een Onthoud het allen ouders opvoeders
blijden implus den gelukwensch van alle vrou- en kinderen:
wen en meisjes neer te schrijven, te bieden
aan Haar het voorbeeld van deugd lief
de en vorstelijke plichtsbetrachting.
H.M. Koningin Wilhelmina wie voelt niet
ln zich iets trillen van eerbied liefde
en verknochtheid aan die Hooge Vrouwe.
Hóór die wij als kjnd als meisje als
Bruid als echtgenoote en moeder stap voor
stap gevolgd zijn.
Het sprookje van 't Koningskind dat wij
Amsterdammers in onze jeugd jaarlijks moch
ten beleven en medevieren. Hoe afgunstig wa
ren wij niet op de Residentie die zooveel
meer dan wij het liefdadig Prinsesje mocht
aanschouwen hoe genoten hoe levendig
Interesseerden wij ons voor Onze Prinses
later onze Koninginne_
Visioenen van stralende, zon overgoten
rijtochten en boven al die gulden kro
ningsdag het huwelijk alles komt ons
voor den geest en altijd is 't een gonden vlecht-
Wefl£ onzer herinnering, waaraan immer
nieuwe draden woTden toegevoegd.
Heil dan! dierbare Vorstinne Moeder des
tends trouwe nobele Vrouwe die nooit
versaagde offers te brengen soms van den
innigst persoonlijksten aard waar het gold
het geluk de welvaart den vrede van
uw land van uw kinderen allen zonder
onderscheid.
Want alles wat Gij ooit deedt en doet is ge
boren uit een koninklijk plichtsbesef niet al-
jeenmaar als doorgloeid van een waarachtig
vorstelijke liefde tot uw volk uw kinderen
zij die het erkennen, ook zij die in schuldige
verblindheid het durven ontkennen. Wanneer
dan a.s. Woensdag het dundoek zal ont
plooien en vroolijk wapperen tegen azuren
lucht en gulden zonneschijn zal ons aller
harte IJ gelukwenschen zullen onze lippen
ééne bede vormen: „dat God U beminde Vot-
stinne moge sparen dat Zijne Majesteit U
blijve bezielen dat Zijn Geest U blijve ver
lichten uw volk uw huis uw zelve
ten heil! tot in lengte van dagen.
HELLENEN.
21 Aug. 1932. 'n Blad uit n'n dagboek.
Vandaag is me iets verrukkelijks overkomen;
de post bracht 'n groote doos, die bij opening
heide frissche geurige levenade-
an^nde Erica bevatte.
Welk een weelde gebogen over t geurig
kruid - moest je wel je gelaat er in verber
gen ademen diep en zwaar met lange teu
gen en den zoeteen geur der heide genieten
De helde de nu bloeiende heide purperen
- mauve rood en paars-Ula golven deinen
on en neer fluweelig van schakeering, glan
zend of dof naarmate licht en schaduw spe-
Dóór zoemen nu de bijen de libellen dan
sen heur dartel epel de kregels Pi®!*®;-
't is hoog hoog zomer.
SPEELT NIET OP DEN RIJWEG".
CRONICA.
En op de oude schans
daar is de Spokendans"
Ze fluisterden het elkaar toe, de neepjes- en
tullen mutsen en Miebet, die met haar galant
een schansje had omgenomen rilde nog als ze
dacht aan die geheimzinnige lichten, die zwer
vende witte doorzichtige gestalten, die ze
heusch „zeivers" met Oobus had waargenomen.
Langzamerhand kwam heel de stad onder den
indruk; 's avonds of liever 's nachts werden
daar op de bovenverdieping van 't hoekhuis ge
luiden gehoord rammelen van ketenen en
'n witte gestalte met geboeide handen en oogen
als kolen vuurs, verscheen.voor de vensters, of
in de dakgoot. Dan klonk er 'n gil of gekerm,
als iemand, die om bevrijding riep. De dap
persten waren over de daken van omliggende
perceelen geklauterd, doch bij hun nadering was
altijd het spook verdwenen. Dan bleef het weer
dagen stil of liever nachten aaneen, om
opnieuw te verschijnen
Het huis laag en smal, had 'n pothuis en
kelder, waar Bram, de voddenkoopman met
z'n Saar en 9 bloeiende jong, een armzalig be
staan voerde.
't Huis was aangeslagen voor afbraak, en och
Bram was er zoo graag gebleven, 't kostte niet
veel, z'n keldertje, en hij had er z'n brood en
z'n kesausies (Curasaosche amandelen) in den
volksmond zoo genoemd. Tegenwoordig pinda's
of op z'n Rotterdamsch apennooten.
Bram zat gedoken en peinsde en piekerde
en z'n glundere oogjes, glinsterden, toen hij
zacht met Moosie z'n oudste 't geval besprak.
,,'n Gijntje, vader, 'ngijntje! Ik zal 'twel
doen
Den volgenden avond had 't voor 't eerst ge
spookt.
't Spook werd al driester, naarmate de dag
van uitzetting naderde.
Door 'n „luikie" bespiedde Bram de me
nigte en boven op 't dak rammelde de ke
tenen, wapperden de spookgewadenwendde
het doodsbleeke gelaat met de roetzwarte tan
den en de gloeiende vurige oogen zich naar alle
zijden keek dan hier, dan daar naar de
hooge lijst.
Ademloos stond de menigte; nicht Gitje
vertelde fluisterend't was de ziel van een
schurk, die 'nmeissie vermoord had; omdat ze
Waarom, zouden we niet
reeds nu. een praatje maken
over de hoeden, welke in den
vroegen herfst zullen gedra
gen worden t De mode toch
loopt steeds het seizoen voor
uit en ofschoon het nog vol
op zomer is, hebben al vele
dames op de mousseline ro
bes een velours herfsthoedje
zich aangeschaft. En nie
mand zal durven beweren,
dat het misstaat.
De hoedjes, welke bestemd
zijn voor de eerste herfstda
gen, zijn werkelijk charmant
De modistes der grootede
mode regelende huizen, heb
ben wederom voortreffelijke
ideden uitgewerkt en schep
pingen gewrocht, toaarvan
de eene de andere in gratie
overtreftm Wintersche ten
densen hebben de herfst-
hoedjes echter geen van alle:
deze blijven gereserveerd tot
later. j
Wollen stoffen en voorna
melijk laken vormen het ma
teriaal, waaruit de herfst-
hoedjes zijn vervaardigd. Ze
worden toegepast als vilt en
men maakt er dan ook toques,
baretten en tulbanden van. Zwart laken wordt
zeer veel gebruikt, doch bijna steeds met een
lichtkleurige garneering, dus: rose, groen, wit
of violet, de laatste 'n nieuwe nuance, die spoe
dig en vogue zal zijn.
Welk model zich een blijvende plaats zal ver
overen is niet met zekerheid te zeggen; want
terwijl nog vele dames de voorkeur geven aan
hoeden, die het voorhoofd geheel sn het hoofd
gedeeltelijk vrij laten, zoeken andere juist naar
het tegenovergestelde effect.
Zooals te verwachten was bestaan de garnee
ringen in hoofdzaak uit fantasieveeren, krul
lende struisveerenminoches enz. Toques wor
den zelfs uitsluitend met minoches versierd.
Op sport- en wandelhoedjes prijken doorgaans
puntveeren, de garneering van tulbanden voor
de avondgelegenheden daarentegen bestaat uit
'n meer gedrapeerden en gedraaiden tooi.
Van de op dit oogenblik het meest voorko
mende en gemakkelijk te dragen modellen beel
den we er eenige af. Allereerst een baret van
velours, bewerkt met blokken, die omlijnd zijn
met eenige rijen stiknaadjes.
Daarnaast 'n tulband, eveneens van velours,
marine blauw met wit opgemaakt.
Even talrijk als de combinatiesin velours
zijn die in vilt: Het bovenste der getoonde mo
dellen is geheel zwart; dat er onder kastanje
bruin en versierd met kleine oranje en beige
kralen. Tenslotte een baret, die op zij wordt
vastgehouden door een motief van zwart gala-
liet. B.
liever stierf dan 'r onschuld te verkoopen.
Nu komt hij in de maand van z'n snood be
drijf hier spoken; tot haar geest hem verlost.
Of 'tis ©en vrouw, die heur eigen kind ge
dood heeft, of 'nman, die z'n broedeT wurgde;
daarom is bij veroordeeld, die vreeselijke kre
ten te slaken; de scnim zijns broeders nijpt hem
de keel toe."
Rillingen van ontzetting gingen door de
menigte.
En 't spook zweefde en rammelde, gilde en
kreunde, dat 't door merg en been ging.
Moosie had 't laken over z'n pientere kop
gebonden en daarbovenop die uitgeholde kool
raap met 't lichtje gezet 't ging goed en
beneden huiverde de menigte.
Zoo 'n tijdje voortspoken, en niemand zou
't huisje koopen en ze konden ongestoord hun
mazzeltje in vodden en lompen voortzetten.
Zoo droomde Moosie op 'tdak; zoo droomde
Bram achter z'n luikie.
Helaas een hevige storm steekt op.
Moosie buigt te veel over de kroonlijst
groote Mozes de koolraap valt naar beneden.
Ontsteltenis ontzetting de menigte
stuift uiteen en daneen schaterlach
het doodshoofd is 'n knolraap 'n simpele
koolraap.
Joelend en lachend trekt de menigte af.
Beneden in 't keldertje raasde- Bram tegen
Moosie.
Saar griende
•n Maand later was het huisje voor afbraak
verkocht, pientere Bram had 'n ander keldertje
gevondenuit was de spokendans.
CRONICA.
Eigenlijk kunnen we tegenwoordig het ge
heels jaar door garnalen krijgen, maarer
is een groot verschil in smaak tusschen de
versch aangevoerde „springlevende" zomergax-
nalen en de vaak met behulp van zout gecon
serveerde soorten, waarmede we ons in andere
maanden de maanden met een r in den
naam! moeten tevreden stellen.
Speciaal voor op de boterham gaat er niets
boven de zelf-gekookte* Immers, waar dan het
pellen zal worden uitgevoerd door betrouwbaar-
schoone handen, daar wordt wasschen overbo
dig en blijft dus alle smaak zoo goed mogelijk
behouden.
Wie de garnalen gepeld koopt, behoort ze
wél te wasschen; aanbeveling verdient het in
dat geval, om terwille van den smaak in het
waschwaschwater wat zout te doen.
Garnalen zijn in den zomer niet duur.
Ze kunnen daarom, behalve hij de boterham,
ook uitstekend gegeven worden als vervanging
van vleesch in het middagmaal, op dezelfde
wijze dus, die we bij visch toepassen.
Garnalengehakt,. garnalenragoüt, schoteltjes,
waarin garnalen de hoofdrol vervullen, garna
lensoep, garnalenschelpen het zijn alle ge
rechten, die ln bijna ieders smaak zullen vallen
en die 'met weinig moeite en kosten zijn klaar
te maken.
Garnalensoep (4 personen)
1 Ij. "kokend water met 4 Maggi's "bouillon-
blokjes, 1 d.L. (1 klein theekopje) melk, 50 G.
(5 afgestreken eetlepels) bloem, 50 G. (2%
afgestreken eetlepel) boter, 100 G. (1 ons) ge
pelde garnalen, 1 eetlepel gehakte peterselie.
Verwarm roerende de boter met de bloem,
giet er onder voortdurend roeren langzamer
hand den bouillon bij en daarna ook de melk.
Laat de soep een paar minuten zachtjes door
koken, roer er de garnalen en de peterselie door
en breng ze dan over in de soepterrine, waarin
desverkiezende eerst een ei is geklopt.
Presenteer bij de soep een schaaltje „croü-
tons", d.w.z. kleine dobbelsteentjes brood, die
in wat boter lichtbruin en knappend zijn ge
bakken.
Gamalenpastei [koud).
400 Gr. (4 ons gepelde garnalen, 1 uitje 1
d.L. (1 klein theekopje) melk of room, 50 G.
y2 ons) boter, wat peper, zout, nootmuskaat,
1 eetlepel fijngehakte peterselie, 5 eieren, 1
theelepel Maggi's Aroma.
Laat het gesnipperde of fijngehakte uitje in
de boter zachtjes gaar smoren (vooral niet
bruin laten worden!), roer er de melk of den
room door, de garnalen, de peterselie en 2
goedgeklopte eieren, maak het mengsel op
smaak af met zout, peper en nootmuscaat en
breng het dan over in een flink met boter in
gesmeerd vuurvast schoteltje. Klop de 3 over
gehouden eieren met de Maggi's Aroma en wat
zout, giet ze over het garnalen-mengsel en zet
het schoteltje ongeveer uur in een matig
warmen oven, tot n.l. de inhoud goed door
bakken en daardoor stevig samenhangend is.
Laat de pastei bekoelen, schud ze uit het scho
teltje en dien ze, in plakjes gesneden, koud
voor.
Want nu staat de
geurige gave hier en daar in de kamers en een
tuil op m'n schrijftafel en spreekt 'n tale zoo
aoet zoo harmonisch een taal van roman
tiek en sprookjes en voert ons mede ver
ver naar die dierbare Brabantsche heide.
Meer en meer ontsluiten zich de fijne
ibloemke's, de teere klokske's klingelen heur
lied 't lied van „de heide".
HELLENEN.
't Is nachtde waereld duistert
verzonken in het niiet
van al voorbije dingen
cn vreemde stemmen zingen
een week, ontroerend lied.
dat nu de ziel beluistert,
die sproke, zoet en teer
van oorden, wairni aan kleuren,
■waar pure lelies geuren
langs maan bezonken meer.
Stijp nu, geest ontklulstert,
naar hoogten ver en wijd,
vuur'ge starren lichten
en wiond're banen richten
naar Almacbt's Majesteit.
HELLENEN.
Met groote verwoede stappen beende
Paul 't atelier op en neer, wanhopig, radeloos
wat te doen
Dan stond hij stil starend met nletsziende
oogen en toch bood 't raam uit zijn mansarde
zulk een wonder uitzicht over de wereld der
kunstenaars beeldend en scheppend over
t rijk der Parijsche artiesten.
Parijs lag te trillen in de hitte der middag
zon fel lichtte de koepel van 't Sacré Coeur
en 't was als 'n anker, 'n baken ln de zee
van wanhoop en vertwijfeling die Paul be
stormde en dreigde te verzwelgen
Dan vloog z'n blik verbeten en koortsig
langs de doeken ha 'n Mefistokop grijnzend
en spottend de oude cynicus 't was als
hoonde hij de kuisehe en reine scheppingen
rondomme, produkten, inspiraties geboren uit
de goddelijke vonk van het genie
Gen;e genie met geknotte vleugels
—sidderend stervend lag 't genie in hem
huiverend in doodskou en angst.
Want angst t vrat dag en nacht aan z'n
hart z'n zenuwen z'n talent.
Angst voor den dag, dat honger en ellende,
niet meer te weren waren waar hij onmach
tig tot arbeiden tot scheppen in razer
nij (hij voelde 't aankomen) alles zou ver
nielen en dan zich neerleggen wegkrui
pen om te sterven van honger met Reine
z'n aangebeden vrouwtje met Mi-Loor hun
kleine schat Goden weemoed stuwde
pmhoog, verzachtte 'n oogenblik den laaien-
den wanhoopsblik in z'n oogen God
help me
Arme Paul arme Jongen slachtoffer van
den tijd wat was 't mooi geweest den eer
sten tijd van hun huwelijk vol illusies vol
goede voornemens.
't Was geen rijk bestaan maar och Reine
was 't ook niet weelderig gewend beiden kin
deren uit 'n artlstengezin vroeg wees al
leen op de wereld alleen in den strijd om 't
bestaan
Ze waren naar Parijs getrokken de stad
van licht 't was daar goedkoop bij had
er z'n oude vrienden 't leven zou vroolijK
en goed zijn..
Ze waren vol moed vol levensdurf vol
liefde
En braaf dat waren ze hij zag de kunst
alleen, om de kunst in 't mooie 't zuivere
„l'art pour Tart". Nooit zou Paul z'n pen
seel bezoedelen met 't vuile 't gore 't
perverze.
Waar z'n studies 't noodzakelijk maakten, had
hij verrukt om lijn en vorm gearbeid niet
om 't individu zelve.
Z'n vrouwtje, z'n Reine, was z'n goede genius
z'n Madonna —Zijn ziel was rein kunste
naar bij de gratie Gods
Z'n Reine lief oolijk krullenkopje, dat de
zwaarmoedige snaar in Paul's zieleleven, zoo
harmonisch met heur vroolijkheid wist te stem
men; aanvulde met heur blijden lach heur
optimisme. Altijd had ze z'n zorgen wegge
lachen maar nu Marie Louise hun Ml-
Lou was ziek en er was geen geld geen
vooruitzicht morgen de huur geen sou in
huis niets niets was er den laatsten tijd
verkocht. En er was een prijsvraag uitgeschre
ven door de Academie wie de schoonste
Madonna zou schilderen en hij hij voelde
't, 'zou "t kunnen z'n ziel spande de vleugels
en telkens en telkens werden ze teruggesla
gen door de nijpende armoede den honger
de martelende angst die z'n kracht ver
lamde z'n hersenen tot 'n looden massa
versmolt met duizend ketenen hem aan de
aarde die vervloekte aarde hond
Gedachten 't eene visioen na 't andere
gingen voorbij hij gTeep naar 't houtskool
zette lijnen vergeefs knoei, ,,'k Kan
niet meeT o God ik kan 't niet meer" en
verwoed greep hij 't doek wierp 't op den
grond schopte 't weg geen inspiratie
geen inspiratie leeg alles leeg
Dan.in z'n angst gedreven naar haar
z'n vrouwtje snelt hij naar 't vertrekje
waar hij Reine achterliet, weenend gebogen
over 't klein armzalig wiegje, waar hun kleine
in hevige koorts kreunt en woelt.
Dóór daar ligt ze geknield drooge
wreede snikken dien haar tenger lichaam
doen trillen haar groote zwarte oogen als
verstard in doodsangst staren hem aan
paul'n dokter" om Godswil, ze sterft
Dan o gril van 't lot Is-'t of z'n Muse als
'n wreede meesteres hem aangrijpt dóór
daar, ze sist 't 'm in 't oor: „dóór, dat gelaat,
die oogen die mond dóór je inspiratie
Mater Dolorosa"
Paul slaat verloren dat beeld die peil-
looze smartoogen dat jammervol gezichtje,
die lippen sidderend gedrukt op 't koortsbran
dend handje" „Mater Dolorosa". Hijgend
stoot hij 't uit"
„Paul wat heb je?"
„Ja! ja! stottert hij verward, ik ga
.vasthouden vasthouden hamert
t in z'n hersens de looden last wijkt 't
wordt licht hel licht; vasthouden nu dat
beeld Mater Dolorosa! Reine 't kind
niet laten vervagen vasthouden
Als in 'n droom, rent hij weg, 't huis uit, de
zon brandt op z'n hoofd hij voelt 't niet
dokter mater Dolorosa inspiratie
golft alles dooreen. Dan 't huis van den dokter
den grooten filantroop hij weet 't de
goede genius van Monmartre Godlof hij ri
thuis kalmeert den opgewonden man kom
spoedig wees gerust
Dan snelt hij terug met groote stappen,
drie treden tegelijk naar Reine Reine en
kind nog altijd knielt ze bij 't wiegje
,Stil! 't wordt rustiger! 't Smartelijk doods
bleek gezichtje waarin de brandende oogen
vochtig glanzen en alleen de kleine roode
mond als een hartewond rood te gloeien staat,
treffen hem tot diep in de ziel
De kunstenaar in hem herleeft.
„Reine"! uitvorschend rust zijn blik op
haal. ze kent dien blik, ze verstaat 'm ondanks
heur angst heur smart ze weet 't van
ouds de inspiratie 't is de blik van den
meester die scheppen gaat onder godde-
Hjken drang
Ze buigt 't hoofd legt alleen de vinger op
de lippen tot stilte, vermanend
paul sluipt weg, haalt doek en krijt, zet
zich neder Stilte ademlooze stilte
slechts gestoord door 't krassen van 't houts
kool de langzaam rustiger wordende adem
haling van de kleine. Stil onbeweeglijk vol
hardt Reine in heur houding; 't oog van den
kunstenaar ziet een aureool om dat beeld
de smartenrijke moeder, heur lijdend
kind
Geheimzinnige machten besturen zijn liand
streek na streek lijn na lijn voor hèm zijn
't vrouw noch kind lijnen contouren
schaduwen smart foltering - lijden
Mater Dolorosa dan 'n klop op de
deur
Plots breekt de ban; Paul vaart met de hand
over 't klamme voorhoofd de dokter
Reine Mi-lou ziek nat
De dokter treedt naderbij getroffen blijft
hij staan; ziet de schets het is als kruipt
hem iets naax de keel In de bogen de
een traan -
hoogste cijns der schoonheid
Kerel! wat is dat mooi"
Zijn blik omvat 't doek 't orinigeel
,Mater Dolorosa". Zóó met eens la Sam e
Vierge hebben neergezien op Hem Bébé
smartvolle visioenen verloren Dan ziet
over bet wiegje buigend onderzoekend en
luisterend breekt 'n glimlach op zü11 soedig
ernstig doktersgelaat door „Geen gevaa.
wees gerust de koorts zal 'bli3veEL balen
morgen veel beter courage - madame
„Dan heeft U nog meer werk? Stialend
blikt Paul hem aan ga mee boven
atelier enez tiens Dóór t kan
den dokter niet schelen, wat; groot filantroop
als hij is gefortuneerd koopt en koopt hij
in zaligen wellust gelukkig te maken.
Hij behaalt contant daar, ga nu alles
halen wat noodig is versterkend voedsel
voor je vrouwtje je zelf seen dank
Teruggekeerd vindt Paul z'n vrouwtje op de
knieën voor 't doek als ln gebed verzonken
Tranen verlossende weldoende tranen
stroomen langs heur teer gelaat „Reine
vrouwtje „mijn moederke van smarten
jij m'n muze - j« insPiratie -.
Zondag.
Weet dit: een verheven geest plant het groot,
sche in het leven, maar hij zoekt het er niet in.
Maandag.
Waar het strenge aan het- zachtmoedige
waar sterkte en mildheid aan elkaar worden
verbonden daar ontstaat eene schoone har-
monie.
Dinsdag.
Laten zij die zich voor eenwig aan elkander,
verbinden, zich zelve beproeven, de waan is
kort 't berouw is lang.
Woensdag.
Hij, die heldendichten wil schrijven, zon
eigenlijk van zijn heele leven een heldendicht
moeten maken.
Donderdag.
Eenvoud van karakter is geen beletsel voor
subtiliteit van geest.
Vrijdag.
Godsdienst is niet alleen maar een onder
deel van iemand's vorming, maar het middel»
punt van alles, overal het eerste en het hoog
ste eenvoudig het oorspronkelijkste.
Zaterdag.
Wij zijn ten slotte allemaal mislukkingen en,
de beste onder ons zijn zij die het weten.
Uit Pensien' e Sentenze
NIOOLO PERSICHETTI.
Met het overtrekken van schoenstrekkers en
kousenringen zijn op regenachtige vacantie-
dagen eenige uurtjes aangenaam door te bren
gen.
Later op den „Salon" hing in sobere voor
name lijst een groot doek waarvoor de
bezoekers zich verdrongen.
„Mater Dolorosa's" die zijn er zoovelen
maar dezewat n smart wat 'n bezie
ling wat 'a leven, welk een huiver van
angst voor 't onafwendbare waast over die
bleeke trekken welke bovenmenschelijke
smart spreekt uit de wijd uitgerekte pupil
len in heur zwart fluweelen gloed zoo te
schilderen dat is haast bovenmenschelijk
dat is scheppen dat is goddelijk
Op 'n afstand staat 'n jong elegant paar
tje Reine en Paul oogstend den blijden
triomf.
Bébé is onder de hoede eener goede Nounou
in het Bois &n slaapt rustig in haar voiture.
„Petite ange" zegt Nounou en neuriet dors,
dors ma petite"
Paul is beroemd met één slag —over
stroomd met werk -
Want evenals slechts een groot leed een
buitensporige vreugde een immense liefde
de snaren eens virtuosen doet juichen of
weenen zoo is 't de zweepslag van de-
smart geweest de foltering van de angst
die Paul in uitersten nood, z'n hoogste schep-
pingmacht deed oplaaien in de wondere in
spiratie zijner „Mater Dolorosa".
HELLENEN.
Schoenstrekkers worden In den regel met
zwart-beige zijde omwonden en in het midden
met een trosje kunstbloemen gegarneerd. De.
zelfde „techniek" worJlt ook op den kousen-
ring toegepast. Het is niet anders dan een met
zijde bekleeden metalen ring, die in de slaap-
of garderobekamer aan den wand of in de kast
wordt opgehangen, en wel zóó, dat de kousen
gemakkelijk uit den ring zijn weg te nemen.
Zoo'n ring op een vaste plaats biedt het voor.
deel, dat men nooit naar de kousen behoeft
te zoeken, dat ze men onmiddellijk bij de hand,
heeft,
