DE FINANCIERING DER TEWERKSTELLING
DE JEUGD IN SOVJET-RUSLAND.
DNTZETTEND OORLOGS
WAPEN.
LANCASHIRE STAAKT,
HEDEN RIJKSDAG.
DE REVOLUTIE IN
BRAZILIË,
DINSDAG 30 AUGUSTUS 1932
DE DEMORALISEERENDE
INVLOED VAN HET
BOLSCHEW1SME
I Een noodkreet van het jonge hart.
1 door Dr IWAN KOLOGRIOFF.
L
r
OM DE WERELD TOT ONTWAPE-
NING TE DWINGEN.
Een grootstad zou daardoor in 24 uur
geheel vernietigd kunnen
worden.
DE STRIJD IN MANDSJOERIJE.
Nieuwe aanvallen van Chineesche
vrijwilligers.
DE OPSTAND IN ECUADOR.
De insurgenten door regeerings-
troepen omsingeld.
MINISTERCRISIS IN BOLIVIA.
Als gevolg van het conflict met
Paraguay.
TORNADO IN ARGENTINIË.
IN HET NOORD-OOSTEN ALLE
FABRIEKEN STOP.
VROUWEN VAN WERKLOOZEN
LATEN KINDEREN IN STEM
PELLOKALEN ACHTER.
de kulturkampf in LITAUEN.
Opening der Katholieke universiteit
verboden.
AUTOBUS-RAMP.
18 dooden.
HITLER ONTVANGT DE NAT. SOC.
RIJKSDAGFRACTIE.
NIEUW OFFENSIEF VAN DE
REGEERINGSTROEPEN.
Groote opmarsch der opstandelingen
De jeugd jacht naar het geluk, en ln haar
teleurstelling over het mislukken van haar
moeizaam pogen zoekt zij naar een middel om
dat geluk te vervangen: de alcohol. De kom
somols van Leningrad werden bijeengeroepen
voor een groote vergadering, speciaal belegd
met het doel een onderzoek ln te stellen naar
den omvang en de oorzaken van het alcoholis
me. Over deze vergadering verscheen in het
Russische blad „Projector" te Leningrad een
verslag, waaraan wij het volgende ontleenen.
„Met zijn zeventienen", zeide een jonge
werkman, wonen wij op een zolderkamertje.
Dit leven is onverdraaglijk. Als wij van de
fabriek naar huls terugkeeren, dan krijgen we
het gevoel, dat we naar de gevangenis moeten.
Maar waar zullen we anders naar toe gaan?
Naar het Casino? Iedereen verafschuwt het
Casino, waar men ziek wordt van het gezwam
der redenaars. Wij zouden kunnen lezen, maar
dat doen we nooit, en zoo blijft er niets over
dan het theater en de bioscoop. Ma^r meestal
gaan we een uurtje zwerven met een vriendin,
soms ook wel den geheelen nacht".
„Wij allen", zoo zei een meisje, „zijn aan
den drank verslaafd. Wijn en alcohol verzwak
ken natuurlijk onze gezondheid, dat weten wij
zeer goed. Maar we drinken toch! Hoe zouden
we anders den tijd moeten doorbrengen? Daar
Is niemandal wat ons kan schelen. De alcohol
vermoordt ons, maar wij zijn schapen zonder
herder. Soms wordt ik wel eens bang, als ik
denk aan het leven dat wij leiden, maar dan
drinken wij den angst weer weg".
Een vooraanstaand lid in de komsomol-bewe.
ging bekende: „Een man kan zich verzetten
tegen de drankzucht en de losbandigheid, maar
wij drinken altijd en leiden een liederlijk leven.
En hoe jonger onze leden zijn des te meer drin
ken zij. Bij iedere nachtelijke bijeenkomst, bij
iedere uitbetaling van het loon zijn zij stom
dronken. Kerstmis, Paschen en de revolutio.
naire feesten zijn altijd aanleiding tot groote
dronkemanspartijen. De alcohol bederft onze
komsomols en het meest fatale is wel, dat de
meisjes evenveel drinken als de jongens. Zij
koopen voor elkaar alcohol en kennen geen
grenzen voor haar uitspattingen".
„Wij drinken uit verveling", antwoordden de
meeste jongens. Honderdduizenden jonge man
nen weten in Rusland niet wat ze in hun vrijen
tijd zullen aanvangenen dus drinken ze uit
verveling. „Zoo kan het niet blijven duren",
schreef een jonge communist aan de „Komso-
molskaja Prawda" (2:IV, 1929; „wij zijn doode-
ll.ik vermoeid van de verveling; wanneer er
geen maatregelen worden getroffen, zullen er
nog verschrikkelijke dingen gebeuren. Al oijze
liefde voor de komsomols hebben wij reeds
lang verloren. Wat zal het einde zijn? Voor het
beestige leven». dat wij thans leiden, hebben wij
absoluut geen eerbied meer".
•Cak!.-®en ander lid van de komsomol schreef:
„De misdadigheid onder de komsomols neemt
1 onrustbarend toe. Zij Worden schaamteloos, zii
meest ongelooflijke beestachtighe
den. Ga des avonds eens door een arbeiders
wijk, dan zult ge gruwelijke tafereelen zien.
Wij weten geen raad met de losbandigheid der
komsomols. Voorbijgangers worden lastig ge
vallen en mishandeld zonder eenige reden-
geen vrouw of meisje kan ongehinderd over
straat gaan; de oudere komsomols vinden er
een bijzonder genoegen in om de meisjes, di»
hen met ter wille zijn vast te binden aan de
lantaarnpalen. Desnoods gebruiken zij prik.
keidraad om hun slachtoffers het ontkomen
moeilijker te maken.
De hartstocht voert de komsomols tot de
-vreeselijkste misdaden. Zij leert hun een an
dete manier van leven, zij jaagt hen voort zii
laat hen zelfs geen rust in den slaap. Maar
vooral, wanneer zij zich bewust worden van de
communistische denkbeelden, worden de jon
gen. leden totaal onhandelbaar. Of wel komen
ze dan niet meer naar de vergaderingen, of wel
ze begaan ook hier de grootste buitensporig
heden".
Op de bovengenoemde vergadering werd ook
de kwestie der moraliteit besproken. De om
etaudigheden, waaronder de komsomols leven,
zijn in één woord verschrikkelijk. Wij weten
dat niet alleen uit de sow jet-literatuur, maar
ook uit den mond van jonge komsomols zelve.
„Wij praten allen graag", zegt er een, „over
het nieuwe geziuneven, het nieuwe huwelijk
en de nieuwe moraal. Alles is hier nieuw
maar thuis is het nog altijd de oude vuilig.
held. Gij denkt misschien, dat wij de vrouwen
beschouwen als kameraden of vrienden. Laat
TJ niet3 wijs maken. Wij zijn verlegen de waar
heid t® zeggen. Wie kan mij een enkel trouw,
standvastig meisje aanwijzen? Zij zijn erger
DOOR PPRPBSjl
VICTOR BRIDGES /gg
60).
Vertaling van
F. VAN VELSEN
dan wij, veel erger. En daarom moet een man
ook niet trouwen, want op de standvastigheid
en de liefde der vrouwen is niet te vertrouwen.
De oude sexueele moraal is wel afgeschaft,
maar de nieuwe is nog niet in de maak".
Mevr. Smidowitch schrijft in de „Prawda"
over de sexueele moraal van de communistische
jeugd: „onze komsomols hebben bepaalde leer
stellingen omtrent de liefde; hoe beestachtiger
iemand leeft, hoe beter communist hij meent
te zijn; alle leden van deze organisatie, werk
lieden, studenten, jongens en meisjes beschou
wen het als een ouderwe'sche dwaasheid zich
zelf ook maar de minste beperking of zelfbe-
heersching op te leggen".
„Gij zult de heeren der wereld zijn", profe
teerde ICaganowitsj, de partijsecretaris en de
rechterhand van Stalin, op het congres der
komsomols. Kasareff, de voorzitter van alle
komsomols der vereenigde sovjet-republieken,
een jongeman van 23 jaar, werd door de
wierookwalmen van de vleierij zoodanig be
dwelmd, dat bij de werkelijkheid in het geheel
niet meer vermocht te onderscheiden. Hij zag
niets meer van den honger en heit gebrek aan
de allernoodzakelijkste levensbehoeften en
bralde in het slot van zijn redevoering: „Met
zevenmijlslaarzen gaan wij vooruit! De opbloei
van onzen landbouw gaat samen met een onge
kende verbetering in den stoffelijken en gees
telijken welstand van het Russische volk".
Leest de Russische jeugd dan niet? Zeker
zij leest, maar wat?
Uit de antwoorden op de vragen, die wij aan
verschillende boekhandelaars gesteld hebben
blijkt, dat noch Tolstoi, Dostojewski, Gorki of
andere klassieken, noch de moderne proleta
rische auteurs gelezen worden.
De komsomol stelt niet het minste oelang
in politieke, economische of natuurwetenschap
pelijke literatuur. Alleen boeken, waarin
sexueele kwesties worden besproken vinden
nog grage koopers.
De levensemstandilheden zijn van dien aard,
dat geen enkel hooger ideaal de Russische
jeugd nog kan bezielen. Afgezien van de ver
werkelijking van het vijfjarenplan, waarvoor
de stormtroepen van de komsomols door het
vuur willen gaan, is er niets, dat de jeugd uit
haar botte onverschilligheid kan opwekken.
e pogingen die van hooger hand gedaan zijn
om op dir gebied iets te bereiken, zijn op niets
uitgeloopeu. En thans zijn de leidende begin
selen van het communistische geloof dood, om
dat zij onmachtig bleken te zijn om een oplos
sing te brengen voor de problemen van het
leven en het lijden.
De communistische Jeugd is opgegroeid zon
der onderwijs, zonder godsdienst of zedelijkheid,
en gebogen onder den. zwaren last, die thans
op haar schouders drukt, zoekt zij in hare wan
hoop den weg, waarlangs zij kan ontkomen
aan de lasten van het leven.
Velen zoeken hun vergetelheid in de losban
digheid, maar hortor en gemakkelijker is de
zelfmoord. Als men de Russische bladen leest,
staat men versteld over de lange lijst van
jongelui, die door verhanging, verdrinking of
vergiftiging een eind gemaakt hebben aan hun
'even. Deze slachtoffers zijn meestal niet ouder
dan 20 tot 25 jaar. Niemand heeft vermoedelijk
beter de communistische leerstelling uitgebeeld
dan de Russische schrijver Gladkow in zijn
roman „Cement". Gladkow is communist en
zijn werken zijn bolschewistisch van opvatting.
„Slechts één ding is van belang", zegt de
held van bovengenoemd werk, „de partij en
haar werk, er is geen plaats meer voor het
individualisme. Wat Is liefde?
Wat zijn vragen en gedachten ln onze her
senen? Niets anders dan vlekken van het over
wonnen verleden, die wij tot de laatste sporen
toe moeten uitwisschen. Alle zieke cellen in
onze hersenen moeten gedood worden. Er is
in de wereld slechts één ding: „de partij" en
alles tot den laatsten zenuwvezel moeten wij
aan haar afstaan".
Hoe deze theorie in het leven wordt toe
gepast? Vraag het aan de Russische jeugd en
zij zal u het antwoord geven. Wij nemen thans
den roman van Bragnin „Het zout", waarin
hij de komsomol en het leven van de leden dier
jeugdorganisatie beschrijft. De helden van het
verhaal zijn een man en een vrouw, die onlangs
zijn getrouwd. Hij is. een proletariër, maar zijn
vrouw niet. Hij houdt van haar en wil haar
niet verlaten, en daardoor overtreedt hij dus
de strenge wetten van de komsomol. Hun hu
welijk wordt met een Mnd gezegend en het
werk voor de partij wordt hem tot een last.
Hoe ijan een man alle meetings bezoeken, als
hij thuis gelukkig is? En zoo vervalt hij van
kwaad tot erger. De man lijdt, omdat hij ofwel
zijn vrouw öf de partij moet verlaten.
Ten slotte moet hij beslissen over zijn lot.
un plicht zegeviert' en voor altijd verlaat hij
zijn vrouw, omdat zij niets gemeen heeft met
den geest van. den komsomol en niet kan be
kuipen, welke sterke banden haar echtgenoot
aam de partij vinden.
,D® Ufde-,die de natuur zelfs bij de nietigste
schepselen heeft ingestort, is onbekend in de
0al3 w'i hierboven reeds zagen,
wordt de liefde daar vertrapt en besmeurd.
Bestaat er dan misschien voor hen een hoo
ger beginsel, waardoor kun wilde leven wordt
NEW-YORK, 29 Augustus (H.N.) De Ameri
kaansche ingenieur Barlow is van een reis
naar Rusland teruggekeerd, waar hij, naar
verluidt, de Russische regeering zijn uitvin-
ding, een oorlogswapen van ontzettend ver-
me ende werking, heeft aangeboden, om deze
m staat te stellen, de wereld tot algemeene
ontwapening te dwingen.
r moet de vervolmaking van een vliegenden
uchttorpedo betreffen, waarvan de aanvals-
kracht zoo groot is, dat een stad als Berlijn
daardoor in een tijd van 24 uur geheel met
den grond gelijk gemaakt zou kunnen worden.
De Russische regeering moet voornemens
zijn, in Februari op de ontwapeningsconferen
tie de aandacht op dit nieuwe wapen te vesti
gen, teneinde zoodoende een druk voor de
algemeene ontwapening op de conferentie te
oefenen. Zij moet Barlow verzocht hebben, ook
den president der Vereenigde Staten op de
hoogte te brengen, teneinde ook diens mede
werking te verkrijgen.
PEKING, 29 Augustus. (V.D.) De Ohineesche
vrijwilligers, die zeer g-oed zijn uitgerust en
ook over tanks en artillerie beschikken, zijn
heden in de omgeving van Moekden opnieuw
met hun aanvallen begonnen. Ook bij Nanling
hebben zij hun aanvallen hervat.
Eerst na een hevigen strijd, waaraan pant
serauto's en tanks deelnamen, slaagden de
Japanners erin den aanval af te slaan. De Ja
panners zouden zeventig dooden en tweehon
derd gerwonden hebben, terwijl deze aantallen
aan Chineesche zijde het dubbele bedragen.
Ook nabij den spoorweg van Tsjintsjau naar
Tsjaujang vonden gevechten plaats. Op twee
plaatsen werden door de Ohlneezen de rails
vernield teneinde het oprukken der Japansche
panfcsert'reinen te verhinderen. Japansche vlieg
tuigen bombardeerden het spoorwegstation
Itsjau.
NEW-YORK, 29 Augustus. (R. O.) Volgens
een bericht uit Guayaquil zouden de opstandige
partijgangers van Bonifaz, die door dé garni
zoenstroepen van Quito Zaterdag tot president
is geproclameerd, door de troepen, welke ge
trouw zijn gebleven aan de oude regeering, zijn
omsingeld. De -opstandelingen zouden bereid
zijn tot onderhandelen.
BÜENOS-AYRES, 29 Augustus (V.D.) Als
gervolg van het oonflict met Paraguay zijn de
Boliviaansche minister van buitenlandsche
zaken Cal los en de minister van onderwijs,
Obero, afgetreden.
Men verwacht, dat het geheéle kabinet zal
aftreden en dat president Salamanca een
coalitie-regeering zal vormen.
BUENOS-AIRES, 29 Augustus. (V.D.) De
Argentijnsche provincie San Juan is door een
hevigen wervelstorm geteisterd. Tegelijkertijd
kwam ook een dichte asohregen op de om-
gevïng neer. De wervelstorm zou verscheidene
slachtoffers hebben gemaakt.
geleid, een gemeenschappelijke gedachte, eenig
idee van broederschap? Niets van dit alles. „Wij
geven ons geld gaarne uit aan drank, maar wij
helpen nooit iemand, die tot ellende is verval
len. Wie zoo iemand zou bijstaan, maakt zich
verdacht, en wij smijten met slijk naar die
dwaasheden". Zoo schreef een lid van de kom
somol.
QJadrult verboden
Betrekkelijk spoedig was hij weer terug;
iijn gezicht straalde alsof hij een overwinning
had behaald, die hem reuzenmoeite had ge
kost.
't Is dik In orde, kondigde hij fluiste
rend aan. Kom maar mee, sir, zij is juist vrij.
Hij ging Tony voor, de trap op tot aan het
eerste portaal, waar hij voorzichtig op de
tweede deur klopte. Een geheimzinnig doende
juffrouw, uit wier m-ond een paar dozijn spel-
deknoppen staker, deed de deur open en on
middellijk daarop klonk de vroolijk heldere
stem ran Molly.
Ben JU het, Tony? Ja? Kom dan maar
binnen.
Gevolg gevende aan de uitnoodlging be
vond Tony zich het volgende oogenblik ln
een klein, helder verlicht vertrek. Het boofd-
meubilair bestond uit een grooten spiegel,
een lange smalle toilettafel, een gemakkelij-
ken leuningstoel en een niet te beschrijven
Collectie van costumes, welke langs den wand
aan haken hingen.
Molly zat in den stoel. Zij was gekleed als
eenvoudig boerinnetje; wel te verstaan een
boerinnetje uit een opera oomique, wier kleó-
ding bij het koelenmelken weinig practisch
nut sou blijken te bezitten.
O, Tony! riep zij, gelukkig, dat je geko-
bent. .Vervolgens wendde zij zich tot
ze.
de oostumière. Je kunt wel gaa^ Jane zei
Ik moet mijnheer alleen spreken
Na deze wenk verliet de juffrouw met de
spelden de kamer en Moldy sprong zoodra zij
weg was van haar stoei op.
Is er iets bijzonders gebeurd. Tony?
W>eg zij met opgewonden stem. Ik weet niets
behalve hetgeen ik in de kranten heb gelezien'
Ik heb je tweemaal opgebeld maar
Hoeveel tijd heb Je nu? vroeg Tony.
- Zij keek op ren klein zilveren klokje, dat
op de toilettafel stond.
Ongeveer tien minuten. Dan moet ik gaan,
om een lied te zingen en daarna volgtt de
pauzo
Ik kan je alles wat ik weet, ln tien minu
ten vertellen, zei To y, als je mij niet in de
rede valt.
Molly trippel tit vlug naar de deur en draalde
den sleutel om.
Steek maar van wal, commandeerde zij.
Vroeger zou het Tony totaal onmogelijk ge
weest zijn, de eenigszins gecompliceerde ge
beurtenissen der laatste vier en twintig uren,
ln den korten tijd welke hij tot zijn beschik
king had, duidelijk te verhalen. De praktijk
had echter zijn talent als geselt led v er h al er
aanmerkelijk ontwikkeld en zoo wist hij alles,
zonder eenlg belangrijk punt over te slaan,
voor haar duidelijk te maken en hield nog
ruim anderhalve minuut over.
Molly was een uitstekend toehooreter. Zij
stond bewegingsloos bij de deur, met haar
onderlip tussehen haar hagelwitte tandjes ge
klemd, met gespannen aandacht te luisteren.
Zelfs toen hij ophield met spreken, bleef zij
no|g een oogenblik zwijgen. Dan kwam zij
met een ploteelingen ruk naar hem toe en
vestigde haar door opwinding flikkerende
blauwe oogen strak op hem. Zichtbaar bedwong
zij zlcb echter en zei toen met kalme stem;
Is het je beslist volle ernst, Tony, hem
te Volgen? Ga je heusch vanavond scheep naar
Braxa?
Ja, dat doe ik, ,zei Tony op ongewoon
erastigen toon. Zooals ik je heb verteld, heb
ik pas ontdekt dat ik Isabel bemin en ik zie
geen ander middel, om haar terug te krijgen.
En geloof je, dat dit plan eenige moge
lijkheid biedt?
Zij stelde de vraag zoo diep ernstig, dat elke
zweem van sarcasme was buitengesloten.
Zeer weinig, bekende hij eerlijk, maar per
slot van rekening kan men nooit weten, hoe
het loopt. Hij zweeg een oogenblik. Tot Op
zekere hoogte, Molly, voegde hij er aan toe,
hangt het van jou af.
Plotseling hield, zij haar adem in
Van mij?
Tony knikte.
Jij bent mijn troefkaart, zei hij optimis
tisch. Je hebt Immers die gelee kende pas,
welke onze vriend Peter zoo vriendelijk was je
te geven en waarmede jij overal ln Livadla
toegang hebt als hij koning wordt?
Ja, zei Molly langzaam.
Welnu, als jij dat ding op 't oogenblik
niet noodig hebt, zou ik je uiterst verplicht
zijn, als je het mij zoudt willen leenen. Als het
maar de helft doet van hetgeen er ln staat,
zou het mij drommels goed te pas komen.
Er ontstond een oogenblik van stilte en toen
drong het geluid van haastige voetstappen tot
hen door en werd er een seconde later hard
op de deur geklopt.
Miss Monk, optreden, riep een schelle,
doordringende stem.
Molly keek ln de richting van het geluld.
In orde, Charles, riep zij kalm terug; toen
keerde zij zich om en keek in den spiegel.
Binnen een paar minuten ben ik terug,
Tony, sprak zij, terwijl zij een en ander aan
baar toilet ln orde bracht. Daar staan de
sigaretten en maak Je maar niet bezorgd om
die pas. Dat komt in orde.
Dus je wil hn mij leenen? riep Tony
dankbaar.
Op den drempel bleef Mollj; even staan en
LONDEN, 29 Augustus. (V.D.) De staking in
de katoenindustrie in Lancashire is heden be
gonnen. Beide partijen houden sterk aan haar
standpunt vast.
In het Noord-Oosten van Lancashire, van
Preston tot Skipton, is het parool overal op
gevolgd en is de staking algemeen.
In het Zuiden en Zuid-Oosten van Lanca
shire zijn op sommige plaatsen nog fabrieken
aan den gang.
Gisteren 130.000 stakers.
LONDEN, 29 Augustus. (R.O.) Gedurende
het week-end hebben de werknemers en werk
gevers in de katoenindustrie in Lancashire in
de verschillende steden plaatselijke besprekin
gen gevoerd. Als gevolg daarvan is een aantal
spinnerijen heden als gewoonlijk aan het werk
gegaan.
In eenige gevallen hebben de werknemers
afzonderlijke overeenkomsten gesloten, met
plaatselijke werking, voor loonsverlaging en
In andere gevallen hebben de werkgevers zich
erbij neergelegd, dat de arbeiders hetzelfde
loon behouden.
De vakverbonden rekenen er evenwel op, dat
130.000 werklieden heden ln staking zullen
gaan.
„Geen kans, van de nieuwe uitkeering
hen nog langer te voeden."
BERLIJN, 29 Augustus. (V.D.) Bij de uitbe
taling van den opnieuw verlaagden werkloo-
zensteun aan de stempellokalen te Flensburg
ontstonden eenige Incidenten. De politie moest
eenige malen samenscholingen van steuntrek-
kenden uiteen drijven.
Later kwamen vrouwen van werkloozen met
■haar kinderen naar de stempellokalen, waar
zij de kinderen binnenbrachten en achterlieten
met de mededeeling, dat zij geen kans zagen,
van de nieuwe uitkeering hun kinderen nog
langer te voeden. In totaal bleven in een der
stempellokalen twaalf kinderen achter, waar
van de moeders zich snel verwijderd hadden.
Acht kinderen konden in den loop van den
dag aan de ouders worden teruggegeven, ter
wijl de overige vier kinderen voorloopig in een
kindertehuis zijn opgenomen.
KOWNO, 29 Augustus (H.N.) De regeering
heeft de opening van de Katholieke universi
teit, welke gistere® zou plaats hebben, ver
boden, naar verluidt, omdat haar geen vol
doende gegevens waren verstrekt, waaruit het
wetenschappelijke peil van het onderwijs, dat
aan deze Inrichting gegeven zal worde®, kan
blijken
NEW-YORK, 29 Augustus (H.N.) Uit Ponce
op Porto Rico wordt gemeld, dat een autobus,
waarin gedelegeerden zaten, die zich naar het
liberale congres zouden begeven, in een af
grond is gevallen, waarbij 18 personen den
dood vonden, terwijl nog 39 personen ernstig
gewond werden.
TRAGISCH GEVOLG VAN HET CALMETTE-
PROCES
LUBECK, 29 Augustus. (H.N.) De voorzitter
van het Calmette-proces, „Amtsgerichtsrat"
Wibel, die na afloop van het proces teekenen
van overspanning vertoonde en daarom eeni-
gen tijd in een sanatorium heeft doorgebracht,
heeft zich te Hamburg het leven benomen.
Rechter Wibel had het sanatorium onlangs
verlaten en zou 15 September weer dienst gaan
doen.
BERLIJN, 29 Augustus. (H.N.) Adolf Hitler
■vertoeft op het oogenblik te Berlijn in het
hotel Kaiserhof, waar hij vanmorgen de natio.
naai-eocialistische rijksdagfractie ontving, om
haar zijn instructies voor de in den eerstvol-
genden tijd te volgen politiek te geven en de
nieuwe leden door den handslag te verplichten
zich naar de instructies van de leiding der
partij te gedragen.
keek hem ondeugend met haar heldere kijkers
aan.
Neen! zei ze. Ik leen 'm je niet, maar lk
zal 'm zelf op reis medenemen.
Wat ook de uitwerking van haar laatste
woorden op Tony moge geweest zijn, zooveel
is zeker, dat hij toen zij terug kwam, zich
tamelijk goed had hersteld. Zij vond hem na
melijk op zijn gemak achterover in den stoel
zititen met een sigaret tusechen zijn lippen,
oven rustig als toen zij de kamer verliet
Waren die laatste woorden ernst, Molly?
Kroeg hij op zij® gewone vriendelijke manier.
Terwijl hij sprak stond hij op, om plaats
voor haar te maken en zij maakte er aan
stonds gebruik va®, want zij was een weinig
bulten adem.
Ja, zei ze, volkomen ernet. Als je dat
papier van Péter wilt hebben, moet je mij
ihedememem naar Livadia. Zij wachtte even en
keek naar hem op. Zeg maar ja, Tony, voegde
zij er energiek aan toe, zie je niot dat ik
niet scherts?
Tony, die met eerbiedige bewondering op
haar neerbiikte, knikte.
Ik zie, dat het ernstig gemeend is. Molly,
zei hij kalm, maar het is zooiets als een don
derslag uit een helderen hemel. Het zal geen
aangename reis zijn, als de boel verkeerd uit
valt.
Molly ging op den hoek van de toilettafel
zitten en stak een sigaret op.
Beste Tony, ik ben maar een actrice van
de opera oomique, maar daaruit volgt nog niet
dat ik een idioot ben. Ik begrijp volkomen, dat
wij ons in een avontuur begeven, dat zoo ge
vaarlijk en hopèloo3 is als ooit een avontuur
is geweest. Indien Da Freitas het ontdekt, ge
loof ik, dat het twintig tegen een is, dat
niemand van ons ooit zal terugkeeren.
Ben je nu voldaan? vroeg zij.
Ja, Je schijnt een goeden kijk op den
toestand te hebben, beaamde Tony. Maar daar
ia het niet minder gewaagd om, Een Oogenblik
Aan de groote rede van rijkskanselier Vo®
Papen ontleenen we in verband met zijn mede-
deelingee over het werkloosheidprobleem nog
de volgende verklaringen:
Allereerst moet Duiitsohlands gebeele pro
ductieapparaat ln staat gesteld worden, om
aan een weder ten leven brengen van het be
drijfsleven deel te nemen. Daardoor wordt te
werkstellen van arbeiders in grooten omvang
mogelijk.
Van dit punt uit zal de poging gedaan wor
den, het economisch proces in grooteren om
vang tot leven to brengen. De inzet, die voor
d'fci doel gedaan moet worden, moet voldoende
groot gekotzen wonden. Deze inizet zal een be
drag van meer dan twee milliard bedragen, be
halve die sommen, dlie voor werkverschaffing
e.d. zijn uitgetrokken.
De gedachte, dit bedrag bijeen te brengen
door middel van een gedwongen leening hebben
wij afgewezen. Bedragen tot zulk een hoogte
zou het Duitsch© bedrijfsleven, ook wanneer
de 'betaling over een langen tijd zou worden
verdeeld, niet kunnen opbrengen.
In plaats daarvan zijn wij voornemens den
volgenden weg te bewandelen: Er zullen voor,,
deels bijzonder de productie remmende belas
tingen zooals bijv. omzetbelasting, grondbelas
ting etc.,, overigens zonder benadeeling van de
begrootingen der landen en der gemeenten be-
lastigregus worden uitgegeven, waarop in de
begrooUngsjaren 1934 tot 1938 alle rijksbelas
tingen met uitsluiten van douanerechten en
verbruiksbelastingen kunnen worden betaald.
Het zal hier gaan om een bedrag van ongeveer
anderhalf milliard. Deze biljetten zullen een
agio krijgen, waardoor zij dus het karakter
zullen dragen van een leening aan het rijk. Op
deze wijze zal het mogelijk zijn deze biljetten
onmiddellijk als credietmiddelen te gebruiken.
Zij zullen derhalve een grondslag vormen voor
het aanvangen en uitvoeren van nieuwe of tot
dusverre uitgestelde werken.
Daarenboven wil de rijksregeering een be
drag van nog 700 millioe® mark in belasting-
regüs voor die ondernemingen ter beschikking
stellen, die kunnen aantoonen, dat zij meer
arbeidskrachten dan tot dusverre aan het werk
hebben. Voor lederen nieuw te werk gestelde zal
per jaar berekend een bedrag van 400 mark in
regus gegeven worden. Wordt dit bedrag vol
komen gebruikt, dat zuilen 1millioe® ar
beiders te werk kunnen worden gesteld.
Deze maatregelen zullen echter slechts dan
het bedrijfsleven onmiddellijk op gang bren
gen, wanneer het probleem ook van den kant
van den arbeid wordt aangepakt. Er zal derhal
ve den werkgevers tegelijkertijd een prikkel
worden gegeven, om den arbeid over zoo veel
mogelijk arbeiders te verdeelen. Deze prikkel
zal slechts kunnen liggen op het gebied der
loonen. Men zal don werkgever machtiger, om,
wanneer hij meer arbeidskrachten aanstelt in
zekeren, nauw omgrensden omvang welke niet
onder het bestaansminimum mag liggen, onder
het tariefloon te blijven.
De tariefloonen zullen binnen deze grenzen
met een te gTooter percentage worden verlaagd,
naar mate het personeel of het aantal arbei
ders groot er wordt. Het loon zal echter niet
ln dezelfde mate verlaagd mogen worden als
het personeel stijgt, opdat de in het bedrijf
betaalde totaalloonsom niet alleen blijft behou
den, maar zelfs nog gnooter wordt. Ik ben mij
bewust, dat deze maatregel een deel en wel het
tvor-ko ndo Aoel EboiLUwhA
offers oplegt, maar deze offers worden ge
bracht ten gunste vaa de huidige werklooaen
en wanneer ook de enkeling een kleine schade
lijdt, het totale loonbedrag wordt verhoogd en
en de algemeene koopkracht dus vergroot. Op
deze wijze zullen nog een belangrijk aantal
werkloozen weer in het werk worden ingescha
keld.
De in stand houding der produotieplaatsen
ligt mij bijzonder na aan het hart. Het behoor
de in den tegenwoordigen tijd niet voor te ko
men, dat bedrijven, die bij een verstandig reke
ning houden met hun bijzonderen noodtoestand
in stand kunnen worden gehouden, ondergaan
ten gevolge van bindende 'bepalingen van den
staat. De rijksregeering heeft den betrokkenen
reeds herhaaldelijk voorgesteld voor dergelijke
bijzondere toestanden uitzonderingsmogelijk
heden zelf op te nemen in het tarief contract.
Helaas is dit niet overal in den vereisehte®
mate geschied. Ik houd het derhalve voor nood
zakelijk voor deze gevallen thans op den weg
van noodverordeningen hulp te brengen. Al
deze maatregelen dienen slechts voor een over
gangstijd. Er zal derhalve een termijn voor
worden gesteld van 12 maanden. Deze maan
den moeten het bedrijfsleven mogelijk maken,
zich los te maken uit de verstarring en eigen
economische wetten te volgen.
Venn Papen heeft in een interview met een
redacteur van de „Rheinisch-Westphaeliache
Ztg." eenige vragen beantwoord.
Vraag; Bestaat er een garantie, dat dit
zakelijk en onmiddellijk uit te voeren arbeids-
program der rijksregeering niet doorkruist of
verwrongen zal worden door partijpolitieke
eischen aan den eenen kant of verlangens van
belangengroepen aan den anderen kant
Antwoord: De rijksregeering is een autori
taire-regeering, Zij staat volkomen vrij tegen
over eischen van partij politieken aard en is
volkomen onafhankelijk. Juist daarom hoopt
zij het arbeidS'program in grooten omvang en
afzijdig van alle afzonderlijke belangen te kun
nen uitvoeren.
Vraag: Is te verwachten, dat de organisa.
ties van het bedrijfsleven, zoowel de werkge
vers als de werknemers, in hun meerderheid
uw program zullen aanvaarden en het als het
hunne zullen uitvoeren
Antwoord: De rijksiregeering. hoopt beslist
zoowel werknemers als werkgevers op de®
grondslag van dit program te kunnen vereeni-
gen. De bevruchting vam het economisch pro.
ces, welk de rijksregeering tracht tot stand te
brengen, is zeer bijzonder in het belang wan
den werknemer.
Vraag: Zal het de rijksregeering niet als
een onsociale houding worden aangerekend,
dat zij ook den nog werk hebbenden werk
nemers lasten oplegt
Antwoord: Onsociaal is op het oogenblik
diegene, die de arbeidsmogelijkheden vermin,
dert. Volkomen juist daarentegen is het woord:
Sociaal is, wie arbeid schept. Overigens blijft
de grondgedachte van de tariefoontracte® en
daarmede hun sociale werking 1® vollen om-,
vang in stand gehouden.
Vraag: Het arbeidsprogram van de rijksre
geering bedoelt dus een zekere losmaking van
de tarieven ten gunste van een vermindering
der werkloosheid Zou het i® verband met
de uitvoering van dit program niet mogelijk
zij® ook de in den arbeidsetrijd tegenover
elkander staande fronten losser te maken en
thans gedachten te verwerkelijken, gelijk die
m 1919 en 1920 aan vakvereenigingszijde een
man als Legion en aan werkgeverszijde een
man als Stinnes voor oogen hebben gestaan
Antwoord: De rijksregeering is volstrekt
~v^»nvr»cr dat. tiid. PT rün voor ia e^vwor»
non, OH deze starre fronten losser te maken.
Het schijnt mij toe, dat men. door een verklei
ning der tariefdistricten en door schelding van
nieit bijeen hoorende beroepsgroepen werkge
vers e® werknemers dichter bij elkander zou
kunnen brengen.
Om een coalitie in Pruisen
BERLIJN, 29 Augustus (W.B.) Op het oogen
blik zijn naar de pai Iementaire dienst van het
Wolffbureau verneemt, de beslissende bespre
kingen aan den gang tussehen de onderbande
laars van bet centrum en van de nationaal-
sociaiisten over het tot stand komen of mis
lukken van een coalitie in Pruisen. Het re
sultaat zal waarschijnlijk nog heden, of anders
uiterlijk morgen (Dinsdag) bekend worden.
De centrum-fractie van den Pruisisehen
landdag, die hedenavond bijeenkomt en baar
beraadslagingen vermoedelijk Dinsdagochtend
zal voortzetten, zal zich met het resultaat der
besprekingen bezighouden
Terwijl men in welingelichte kringen de kans
op het tot stand komen van een coalitie zeer
gunstig beoordeelde, hoort men heden weer
ernstlgen twijfel uitspreken, te meer daar men
finaniceele moeilijkheden met het rUh vreest,
wanneer er in Pruisen een coalitie zou worden
gevormd, welker program in politiek opzicht
niet de goedkeuring van de rijksregeering zou
wegdragen.
RIO DE JANEIRO, 29 Augustus. (V. D.) In
verband met den gespannen toestand te Rio de
Janeiro is generaal Cumha van het front in Sao
Paolo teruggeroepen en arriveerde hij per vlieg
tuig te Rio de Janeiro.
Hij kreeg vérstrekkende volmachten voor het
herstel van de rust en orde.
Aan het uitgestrekte noordelijke front zijn
de regeeringstroepen een nieuw offensief tegen
de opstandelingen begonnen.
Uit Rio de Janeiro zijn nieuwe troepen naar;
het gebied van Cruzeiro vertrokken.
De opstandelingen hebben een tegen-aanval
gedaan en maken melding van een grooten op
marsch langs do spoorlijn in do Sierra del
Mantegeira.
zweeg hij. Lieve hemel, Molly, 't ie dwaas-
beid, neen, krankzinnig!
Dat zie ik niet ln, antwoordde Molly
halsstarrig.
Tomy staarde baar mot een plotselinge uit
drukking van hernieuwde belangstelling aan.
Nu, zie je niet wat ik bedoel? Mollv
gooide haar sigaret weg en schoof van de
tafel, 't Is bqst mogelijk, dat wij door
welke omstandigheid dan ook in staat ge
steld zouden kunnen worden, daar partij van
te trekken. Zij lachte bijna zenuwachtig. O.
ik weet wel, dat het krankzinnig klinkt, maar
weeft jij iets beters?
Tony deed een paar passen naar de deur
en ging toen weer terug naar de plaats waar
zij stond.
Allemachtig, dat is een idee, Molly! zei
hij langzaam. Als wij jou daarheen konden
brengen zonder dat het werd opgemerkt.
Daar heb lk ook al aan gedacht viel zij
hem in de rede. Ik heb er op hettooneelo nop-
houdelijk aan gedacht. Zij zweeg eenige se
conden. Zeg, Tony, herinner je je nog dat
liedje dat ik een paar jaar geleden zong en
waarmede ik in het costuum van Engelsch
geestelijk optrad
Hij knikte.
Welnu, dat costuum heb lk nog en de
bIjben nod 1 gd heden ook. Het stond mij zoo
goed. dat ik er eens een wandeling mee ge
maakt heb door de stad; zelfs op het strand
ben ik, als geestelijke verkleed geweest en
geen levende ziel heeft er lets van gemerkt
Haar oude, ondeugende, tintelende blik ving
dien van Tony op en opeens begreep hij haar
Goede hemel, Molly! riep hij. En zou
le de reis In die,
Waarom niet? vroeg zij. Ik kan het zeer
goed dragen, heusch, daar kan je op aan. En
bovendien, er ls toch niets tegen, dat je een
geestelijke aan boord hebt, niet waar?
In 't geheel niet, zei Tony, absoluut niets.
Hij leunde tegen den muur en begon vroo
lijk te lache®. v
Met glinsterende oogen blikte Molly hem
aan.
-Je wilt me dus meenemen, Tony? riep zij.
Wederom knikte Tony.
Ik zal je meenemen, Molly, antwoordde
hij, al was het alleen maar, om het gezicht
van Guy te zien.
Opnieuw klonken er voetstappen op de gang
en de stem van den booneeilkneoht echo'de:]
„Eerste optreders voor de tweede akte, aani
treden!"
Tony hield op met lachen.
Hoe moet het met je werk gaan; met da
rollen tn de opera oomique? vroeg bij.
Daar trek ik mij niets van aan, zei Mol«
ly eenvoudig. Ik heb een goede plaatsver vang.
ste en zij moeten het maar met haar doen. Zij
keek vlug naar de klok.
Hoor eens, Tony, WU heM>en nog pre-
cies twee minuten en dan moet ik mij ver.
kleed endus moet de oostumière binnenkomen
en als zij er Vlij Is, kunnen wij niets bespre
ken. Zeg mij dus kort en zakelijk, wat ik moet)
doen.
Tony dacht vlug na.
Ik denk, dat het 't beste is, dat je in
de auto mee gaat, zei hij. Ik zou Guy en Bugg
In een auto met Jennings vooruit kunneB
sturen en jou met een andere auto aan hal*
afhalen. Ikz al er Guy niets van vertellen voor
wij goed. en wel aan boord zijn.
Waarom? vroeg Molly. Zou je denken,
dat hij er iets op tegen heeft?
Daar ben ik zeker van, zei Tony vrien
delijk. Maar dan is het te laat om er lets aan
te doen, behalve dat hij kan probeeren, je in
ze© te goiem. Hü wachtte etvaa, Jte*
half tien klaar süH?
Molly knikte.
Ik zal je niet laten wachten, ww
(Wordt veryolfliA J
