*gpHy£
- -■
it
EERHERSTEL TE AMSTERDAMSCHE VELD.
si
MGR. JANSEN OVER DE LIEFDE TOT
DEN CHRISTUS EUCHARISTICUS.
i
i
MAANDAG 12 SEPTEMBER 1932
m
DE BROEDERSCHAP VAN EER
HERSTEL.
De viering van het koperen bestaans-
feest der Parochie.
'0mmm
IPPlFJIH
•Jm
De plechtigheden
DE ONTROERENDE PREDIKATIE
VAN DEN AARTSBISSCHOP
TE AMSTERDAMSCHE
VELD.
BENOEMINGEN PATERS JESUIETEN.
VERKENNERS EN PRIESTER.
ROEPINGEN.
EEN NIEUW ONTDEKT WERK VAN
FRANZ LISZT.
gH
AmsterdamscheVeld, 10 Sept. 1932.
Amsterdamsche Veld is in feeststemming. De
mulle landweg, die langs een lijnrecht veen-
kanaaltje naar het kleine complex van nieuwe
gebouwen voert, een landelijk kerkje, een een
voudige pastorie, een stijlvol kloosterhuis van
de missioneerende Zusters Franciscanessen en
een school, is voor een gedeelte versierd met
eeTebogen van groen en je moet de somberheid
van dit veenland kennen, om de frischheid
der groene bogen volkomen te kunnen waar-
deeren.
Voor de pastorie en voor het klooster hangt
een vlag stil naar beneden in den reeds even
d-uisteir enden avond.
Nog kort geleden vermeldden wij, puttend
uit een levendige herinnering, de geschiedenis
van deze parochie in het veen. Hoe Nederland
in 1925 werd opgeschrikt door een gruwelijken
roof van het tabernakel, maar ook hoe een
grootsche opbloei van eerherstellende gods
vrucht* tot het Allerheiligste het gevolg was
van deze heiligschennende daad.
Om precies half zeven uur nadert de auto,
•waarin Mgr, Jansen, vergezeld van zijn secre
taris dr. J. A. Geerdink, is gezeten, voorafge
gaan door een stoet van ruiters, die hun klenrig-
opgetuigde paarden ongezadeld berijden en door
een eere-escorte van versierde fietsen.
De begroeting.
Als de auto tot voor de kleine kerk is ge
komen, waar de pastoor der parochie de Hoog-
eerwaarderj deken P. J. Vèltman, pastoor A.
van Welsem, kapelaan B Veltman uit Amers-
;;ï;i -
Mgr. Jansen verlaat na de plechtige Hoog
mis de kerk.
foort alsmede mevr. de wed. Jos. F v.d. Grlendt
de hr. en mevr. J. P. v.d- Grlendt, mej. v.d.
Griendt en de heer H. Kuijpers, allen uit R'dam
ter begroeting aanwezig zijn, wordt Mgr. door
den pastoor der parochie toegesproken.
Het jaar 1932 aldus deken Veltman zal
in de geschiedenis van de parochie met gulden
letters moeten worden aangemerkt. In dat jaar,
ssoo zal het heeten, kwam Mgr. Jansen tweemaal
onze parochie met Zijn hoog bezoek vereeren.
Eerst om aan onze kinderen de gave des H.
Geestes mede te deelen en veertien dagen later
om als een goede Vader met Zijn kinderen
mede te vieren het koperen bestaansfeest der
parochie.
Dat de parochianen, namens wie ik hier
tspreek, uw komst hier op hoogen prijs stellen,
moge hlijken uit deze ontvangst, maar vooral
bok uit de wijze, waarop zij hun godsvrucht be
teren.
Namens hen allen mag ik u verzekeren, dat
|wij na en alls gevolg van dit feest, met alle
kracht zullen streven naar hooger godsdienstig
leven.
Mgr. Jansen spreekt.
Nla het korte welkomstwoord van den pastoor
Ider parochie, neemt mgr. Jansen het woord.
„U weet, aldus de Aartsbisschop, dat
Ihet mij ten zeerste verheugt, dat ik tegenwoor
dig mag zijn bij deze feestviering en ik dank
u voor de ontvangst en de beate voornemens,
Idlie gij hebt uitgesproken.
Ik danik u allen voor het welkom, dat gij mij
(hiefbt bereid, voor de ruitens en fietsers en voor
fle versiering. Dit alles stemt mij tot vreugde en
lik weet mij gelukkig, getuige te mogen zijn van
juw feeststemming.
Morgen ia het de groote dag van het Heilig
Baorament en ik ben blij, mee te mogen gaan
Sn de processie, om in nederigheid lets te her
stellen, van wat hier is misdaan."
In die lucht, die zwaar hangt boven die don
kere grauwheid van dit wijde land, is het onder
het spreken van mgr. Jansen beginnen te lich
ten. Heel ver weg rommelt een onweer, dat we!
Irciel schijnt te naderen, want als de geloovigen
neerknielen om van mgr. Jansen den bisschop-
pel ijken zegen te ontvangen, begint een zware
stortbui plotseling in groote dikke druppels
tueer te vallen. En terwijl allen eeh goéd heen
komen zoeken bininen de kerk, vindt mgr. Jan-
Ben nog tijd om de Zusters Franciscanessen,
die in haar Witte halbijt wat terzijde stonden,
hartelijk te begroeten.
Snel valt dan buiten de avond over de zwarte
bouwsels van turven, die tot aan den einder
Bijn opgesteld.
conden In een algemeene vlucht deed veran
deren, konden wij niet vermoeden, dat diezelfde
regen vandaag de eenvoudige plechtigheden,
welke de parochie te Amsterdamsche Veld zou
gaan vieren, op zoo wreede wijze in de war zou
sturen.
De morgen zette reeds zoo grijs en somber
in, de lucht hing zoo zwaar en druilig Over
de wijde eenzaamheid van het lan'd en reeds
spoedig zwiepte de wind de regenvlagen voort
over de turfhoopen, slingerden en sloegen de
groene eerebogën, waarin liefdevolle handen
de in 'dit land zoo schaarsche bloemen staken,
heen en weer.
De regen, de steeds maar neerstortende Tegen
maakte de wegen, die als lange lijnen door de
zwarte turf snijden onbegaanbaar en isoleerde
bet kleine oomplex gebouwen, die verrezen zijn
om het eens zoo zwaar beproefde altaar, geheel
van de buitenwereld.
Wij vreesden reeds het ergste. Het lag in de
bedoeling dat er na een door Mgr. Jansen op
gedragen stille H. Mis een plechtige Hoogmis
„Coram Pontifice" zou worden opgedragen aan
een altaar dat was opgericht op de plek, waar
men in 1925 na dagenlang zoeken het geroofde
tabernakel terugvond.
In den middag zou er door dit zwarte veen-
land, na een plechtig Lof, eveneens in de open
lucht een processie plaats hebben. Maar toen
de regen steeds maar bleef stroomen, toen de
wind bijna tot een storm aangroeide en over
het veenland gierde, langs de ramen der pas
torie huilde en de regendruppels in onafgebro
ken felheid op de glazen deed kletteren, toen
bleek de vrees maar al te zeer gegrond.
Het was een teleurstelling; het ergste wel
voor Deken Veltman en zijn parochianen, die,
zooals hun voorbereidingen getuigden, zich
zoo veel van dezen dag hadden voorgesteld en
die zich thans gehandicapt zagen door den
onberekenbaren factor van ons wispelturige
klimaat.
Maar des te beter kwam wel naar voren, de
godvruchtige liefde der parochianen, die zich
des morgens niet lieten afschrikken door het
slechte weer en die des middags toen de wind
als een ware storm over de onbeschutte wegen
loeide, de kerk van Amsterdamsche Veld tot
in de uiterste hoeken vulden.
De moeizaamheid van den arbeid ln dit
zwarte land heeft de menschen moedig ge
maakt. Zij kennen de taaiheid van den grond
en de zwaarte van den strijd om een simpel
bestaan heeft de zielen gevormd 'dezer mannen
en vrouwen uit het veen. Hun leven is als de
wegen in dit land: een mulle zandweg, dwars
door de zwarte turvenstapels.
Je Ziet geen horizon, nergens, want overal is
het uitzicht belemmerd 'door de donkere heu
vels van turf, die gestoken is uit den grond,
waarop men leeft.
En wijd en zijd verspreid om de kleine lan
delijke kerk, die met zijn rood dak reeds van
ver 'in 'de somberheid van het landschap opvalt,
wonen de menschen tusschen deze bouwsels van
turf, leven zij hun moeilijk leven van iederen
dag. Maar voor deze menschen was het barre
weer dan ook geen hinderpaal om vandaag naar
de kerk te komen, waar de Aartsbisschop zelf
aanwezig was om te deelen in de vreugde, die
geboren werd uit de groote beproeving, die deze
kerk heeft doorstaan, toen sehennende handen
het Heilige der Heiligen roofden uit do kerk.
Bij 'de plechtigheden die thans wegens het
weer ia de kerk plaats vonden, kwamen de men
schen, loopend of fietsend, ja zelfs per autobus
van verder af en steeds was de kerk gevuld met
een groote schare van parochianen, die storm
en regenbuien hadden getrotseerd.
En dank zij den godsvruchtigen moed van de
bewoners dezer streek; ja, wij durven haast
zeggen, dank zij het noodweer, dat de uiterlijke
plechtigheden helaas zoo jammerlijk deed mis
lukken, werd het feest thans van een intimiteit,
van een geestelijke beslotenheid binnen de mu
ren van de kleine kerk, die door degenen, die
er getuige van mochten zijn, ten volle kan
worden begrepen.
Thans, bij den loeienden wind om het dak van
de kerk, bij do kletterende regenvlagen tegen
de ramen van de kerk, werd de viering van dit
koperen bestaansfeest der parochie, dit her
nieuwde feest van eerherstel een vreugde als
van een gezin, dat blijde is geschaard rondom
den vader.
De buitenwereld scheen zoo ver, scheen onbe
reikbaar te liggen buiten den storm, die hier
rondjoeg.
En in de kerk was het veilig te zijn, in de
kerk was Mgr. Jansen als een vader tusschen
zijn kinderen. Hij sprak eenvoudige woorden
van opbeuring en 'bezieling, ven troost en
liefde, hij sprak tot de geloovigen en tot de
priesters, die hier in kleinen kring rondom
hem waren vergaderd, hij sprak over de hoof
den heen tot de buitenwereld en tot alle men
schen, maar bovenal sprak hij als iemand, die
onze nooden kent, die onze harten begrijpt, die
met ons is bij de zorgen van iederen dag.
Het was allemaal zoo eenvoudig, de gecom
pliceerdheid van het bestaan scheen weg te
vallen bij dit vriendelijke en persoonlijke oon
tact met den Aartsbisschop; en voor ons allen
werd het een feest van wonderlijke intimiteit,
van blijde godsvrucht binnen de muren van
deze kerk.
Zoo vierden wij dit schoone feest.
Telegram
deman.
aan Mgr. Huur-
Aain den Vicaris generaal van het Aartsbis
dom Utrecht mgr. D. Huiurdsman, die eenmaal
als pastoor dier moeder parochie Nieuw Schoone
beek den eersten steen gelegd heeft voor de
kertc van Amsterdams-cbe Veld werd het vol
gend telegram gestuurd:
Overtuigd vain uw medeleven met die plecihtlg-
Iheden in het AmsterdamBQhe Veld, betuigen wij
u ibij de blijde aankomst vam dien Aartsbisschop
"ónze eerbiedige en hartelijke gevoelens van ge
negenheid en bevélen ons ln uwe intentie aan.
Js'amonB alle aanwezigen, deken Veltman.
j Amsterdamsche Veld 11 Sept. 1932.
Toen wij gisteren schreven over een plot-
dinge stortbui, die de aankomst van Z. H.
Mgr. J, H. G. Jansen binnen weinige se-
Des morgens om -half acht uur werd de feest
dag ingezet met een stille H. Mis, die werd op
gedragen door Z. H. Exc. Mgr. J. H. G. Jansen,
die aan het altaar werd geassisteerd door den
Zeer.Eerw. Deken P. J. Veltman, pastoor der
parochie en diens broeder, kapelaan B. Velt
man uit Amersfoort, waarbij Mgr. eên pre'di
catie heeft gehouden, waarvan wij den tekst
apart elders ln dit nummer publiceeren.
Na de H. Mi3 naderde een groot aantal ge
loovigen tot de H. Tafel.
Had het weer in den morgen twijfel gelaten
omtrent de mogelijkheid om de Plechtige Hoog
mis op het open veld op te dragen, toen het uur
Ondergeteeken-de,
wensoht lid te worden van de Broeder
schap van Eerherstel te Amsterdamsche
Veld, zonder Maandbulletln en zonder
Jaarboek;
met Maandbulletln en zonder Jaarboek;
met Maandbulletln en Jaarboek.
(.doorhalen wat niet gewenscht wordt).
Onderteekening:
Adres:
Formulier voor inschrijving in de Broe
derschap van Eerherstel te Amsterdamsche
Veld. Ingevuld te zenden aan deken P. J
VeltmanAmsterdamsche Veld (post Nieuw
Schoonebeek
Tijdens de plechtige Hoogmis te Amsterdamsche Veld opgedragen door deken P.
J. Veltman. Links van het altaar Mgr. Jansen.
Onder de Eerherstellende H. Mie te Amster-
damsch Veld heeft Z. H. Exc. Mgr. J. H. G.
Jansen Aartsbisschop van Utrecht de volgen
de treffende predicatie gehouden
„Waardig is het Lam, dait gedood is, te ont
vangen eer en lofprijzing", openb. 5,12.
Beminde Christenen,
Wij zijn hier te zamen gekomen, om Jesus,
het Lam Gods, dat geslachtofferd ie voor de
zonden der wereld, eerherstel aan te bieden
in Zijn H. Sacrament, dat hier door heilig
schennende handen is onteerd, toen uit deze
kerk door inbraak, het H. Tabernakel werd
gestolen met de H. Ciborie, die het Allerheilig
ste bevatte, toen het H. Tabernakel met zijn
Ailerh-eiligstein inhoud werd gesleurd over de
venen, opengebroken en de H.H. Hostiën ver
spreid werden en met veengrond bestoven.
De-ze snoode menschen zijn onbekend geble
ven voor de menschen, maar niet voor het
alziend oog van God.
Deze' menschen wisten, dat zij inbraken, zij
wisten dat zij diefstal pleegd-en, zij wis-ten, dat
zij zich aan kerkroof plichtig maakten en iets
roofden, wat den Katholieken bijzonder dier
baar, ja heilig was, maar ten volle wis
ten zij niet wat zij deden.
Zij kenden niet de volle zwaarte van hun
misdrijf, niet het God-onteerend, het God-grie
vende de -heiligschennis. Immers
Zij wtete® ndet, dat Jesus Christus, de
menschgworden Zoon van God tegenwoordig
was daar in dat tabernakel, in die ciborie on
der de broods-gedaanten der H.H. Hostiën, om
dat zij niet geloofden in de waarachtige, wer
kelijke en wezenlijke tegenwoordigheid van
Jesus Christus ln het Allerheiligst Sacrament,
want wij durven toch niet veronderstellen,
dat Katholieken zulk eene gruwelijke heilig
schennis hebben durven bedrijven de-ze men
schen dus wisteen niet, dat zij Christus-roovers,
Christus-dragers waren. Is hun daarom d-e last
al zwaarder en zwaarder geworden, evenals
aan Christophorus Hébben zij daarom dien
kostbaren last moeten achterlaten Of hebben
zij, den grootsten schat niet kennend, de wei
nige waarde aan zilver zooveel zondige inspan
ning de moeite van het meenemen niet waard
geacht.
Wij weten het niet; wij weten niet, wat zich
in dien zwarten nacht van 3 op 4 Mei 1925
hier op de venen, - waar thans het Kruis
van Christus is geplant heeft afgespeeld
tusschen die Christusdragers en den Christus,
den verborgen God onzer altaren.
Dit w-eten wij; zij hebben met hun snood
werk geen tijdelijk voordeel behaaldzij zijn
niet gevallen in de handen van den wereld
lijken en tijdel ijken rechter en d-e Goddelijke
en eeuwige Rechter heeft hen in Zijne lank
moedigheid niet veroordeeld, noch gestraft.
O, hadden zij die allerkostbaarste Gods-gave
gekend, zij zouden die heiligschennende gru
weldaad niet hebben durven bestaan
Daarom bidden wij met Christus aan het
Kruis: Vader, vergeef het hun, want zij wis
ten niet, wat, zij deden.
Maar wij, Katholiek-en, wij, die Zijne niet-
gekende, maar toch aangerande, geschonden,
onteerde en gesmade liefde God zij gedankt
en geprezen in eeuwigheid wèl kennen, wij
bieden Hem eerherstel voor deze heiligschen
nis, waarvan het verhaal alleen reeds den
Katholiek met ontzetting slaat en van afschuw
vervult.
Gods eer ia geschonden in Zijn Li-efdegehedm
en die schennis van Gods eer willen, wij, dde
ln Heim gelooven, op Hem hopen en Hem lief
hebben in Zijn H. Sacrament, herstellen, zoo
veel wij vermogen. Daarom vereenigen -wij ons
met het Misoffer, waarin aan de-n betle-edigden
God wordt opgedragen het Lam Gods, dat ge
slachtofferd is aan het Kruis voor de zond-en
der wereld en bieden wij Hem aan onze eerher
stellende Communie, wanneer wij Hem lm onze
harten ontvangen en onze wederliefde schen
ken, omdat Hij werd onteeird.
Maar, B-emIn-de Christenen, zij, die hier In
de venen het H. Tabernakel, de H. Ciborie en
d-e H.H. Hostiën roofden en aldus schennis
pleegden aan het Allerheiligste ea niet wisten,
dat zij zich vergrepen aan den Zoon Gods Zelf,
staan niet alléén want aan Jes-us in Zijn H.
Saorament wordt onthouden de eer die Hem
toekomst Zonder dat zij het weten door allen,
die niet in Hem gblooven en daarom Hem niet
kennen, Hem niet eeren, niet aanbidden, ni-et
aanbidden, niet liefhebben in het aambidde-lijke
Geheim Zijner godmenschelijke liefde. Hier
mogen wij toepassen het woord van Johannes
den Dooper tot de Joden: „In uw midden staat
Degeen, dien gij niet kent", maar ook het
woord va-n Christus tot de Samaritaansehe
vrouw: „Si scires donnm Dei". O, mochten
ook zij Hem kennen, wat zouden zij Hem eeren
en liefhebben, den thans nog hun onbekenden
God onzer Altaren En wij bidden voor allen,
die nog niet gelooven
„Vader, vergeef het hun want zij weten niet,
wat zij doen". En wij, die in Heem gelooven,
wij dragen onze eerherstellende H. Mis en
H.H. Communiën op voor allen, die nog niiet
in Hem gelooven in zijn Liefdesacrament.
Laten zij beginnen althans met niet te be
spotten, niet te hoonen, niet te lasteren wat
zij niet kennen en moge dan Gods H. Geest hen
verlichten en den moed geven, om naar waar
heid te verstaan: vooreerst de woorden van
Christus, waarmede Hij zoo allerduidelijkst be
looft te zullen geven: te eten en te drinken
Zijn Vleesch en Bloed, Zich Zeilf, het Brood,
dat uit den hemel is neergedaald, en d&n, de
woorden op het laatste Avondmaal, waarmede
Hij die belofte vervult en Zijn Lichaam en
Zijn Bloed tegenwoordig stelt, te eten en te
drinken geeft aan Zijne Apostelen en hun be
veelt, dus ook de macht geeft, om datzelfde
te doen.
Maar, Beminde Christenen, wat veel erger
is, er zijn onder ons, Katholieken, dus onder
-ons, die wèl weten wat zij doen, schen-ners van
het Allerheiligste. Immers er zijn onder de
Katholieken onverschilligen, die de heilige
plaats waar Jesus Christus, de Allerheiligste
wordt bewaard dag en nacht, ontearen, omdat
zij Hem niet, of slechts weinig bezoeken, of,
als zij Hem bezoeken, zich oneerbiedig gedra
gen; hie weten, dat Jesus Christus onder ons
woont in onze Kerken, en Hem toevergeefs,
maar hl laten wachten en wachten op hun
bezoek, of, als zij bij Hem op bezoek zijn, zich
misdragen door lachen en praten en ar-ger.
Br zijn onder ons, Katholieken, lauwen, d-ie
weten, dat Jesus Christus onder d-e H. Mis
dagelijks voor de zonden de,r wereld het bloedig
offer d-es Kruises op onbloedige wijze ver
nieuwt volgens de profetie van Malachtas van
zonsopgang tot zonsondergang, maar doen, als
of dat offer niet bestaat voor hen, zich n-ieit
met dat offer komen vereenigen, zich niet
medeofferen, ja zelfs niet eens op die dagen,
waaro-p het gebod van Christus' Kerk heit hun
gobieht> of die, wanneer zij komen, het Offer
onteeren door hun vrijwillige onaa.ndiac.htig-
heid.
Br rijn onder ons, Katholieken, tragen, die
weten, dat Jesus Christus, onder de gedaan
te van brood, Zich Zelf als offerspijs en boven,
natuurlijk voedsel der ziel geaf-t aan den
mensch in de H. Communie, en dringend ver
langt naar die innige vereenigin-g van God
met hen mensch, maar in ko-ela traagh-eld ver
wijdend blijven van de Tafei des Heeren; ja,
er zij-n zelfs heiligschenners, die het Allerheilig
ste onwaardig durven nuttigen en Jesus dur
ven binnenleiden in eene ziel, die Hem vijan
dig is door vrijwillige groote overtreding van
Gods H. Wet en zich al-dus schuldig maken
aan groote heiligschennis, zich vergrijpende
aan het Lichaam en Bloed des Hieeren.
Beminde Christenen,
Wij brengen thans eerherstel aan Jesus Chris
tus in Zijn H. Sacrament voor die snoode tem
pel sehenners en tem pelroovers, zeker, wij
brengen eerherstel voor hen, die nog niet ge
looven en daarom Hem nog niet eeren, zeker,
maar wij brengen op de allereerste plaats
liefdevol eerherstel aan den liefdevollen God
in Zijn H. Sacrament voor al de onverschillige,
lauwen, trage en heiligschennende Katholieken,
dia Hein wèl kennen in Zijn Liefdegeheim,
maar tóch aan Zijne Liefde in het geheel niet
of niet genoeg beantwoorden, en Zijne Liefde
onteeren.
Voor hen allen dragon wij op Onze eerher
stellende H. Mis en H.H. Communiën, maar ook
ook voor onze eigen zanden, verzuim en nalatig
heden jegens het Allerheiligst Sacrament.
„Geloofd, aanbeden, bemind en gedankt zij
ieder oogen-blik het Eucharistisch Hart van
Jesus, in a-lle Tabemakeden der wereld, tot
aan de voleinding der eeuwen. Amen".
sen van Maria en aan de Vereeniglngen van
mannen, vrouwen, jonge mannen en meisjes, die
zoo trouw eerherstel brachten aan het H. Sacra
ment en waaruit thans de „Broederschap van
Eerherstel" is voortgekomen.
Tot slot zeide Deken Veltman, mede namens
zijn parochie te beloven, dat hier in het Am
sterdamsche Veld de dankbaarheid voor de ver
kregen weldaden getoond zou worden door trouw
lidmaatschap van de Broederschap en door een
krachtig werken aan een hooger godsdienstig
leven. Na de H. Mis schreed Mgr. Jansen ze
genend tusschen de geloovigen door.
Plechtig Lof en Processie.
Tegen -den middag vervloog ook de laatste
hoop bij het steeds slechter worden van het
weer. Inmiddels waren nog eenige geestelijken
uit de omliggende plaatsen gearriveerd. Be
halve Pastoor M. N. v. d. Steel-e, uit Nieuw
Schoonebeek, die, geassisteerd door Paetoor
Jongerius uit Klazienaveen en Pastoor A. Aukes
uit BargerOosterveld als diaken en sub-dia
ken, het Lof zou celebreeren, was ook Pastoor
H. H. R. van Esveldt uit Nieuw-Amsterdam
aangekomen, terwijl voordat -het Lof een aan
vang nam de heer Norbruis, Burgemeester van
Schoonebeek en de as-sisiteutie van de gene
raal Overste uit Rome tezamen met de Overste
uit Amsterdam van de Zusters Franciscanes
sen van -de gelegenheid gebruik maakten om
den Aartsbisschop te begroeten.
Tijdens dit Plechtig Lof hield Pastoor A. v.
Welsem een predicatie, waarin hij nogmaals na
ging, hoe op de gruwelijke daad vah heilig
schennis een eerherstel is gevolgd.
„Het eerste eerherstel van 17 Mei 1925, al
dus de gewijde redenaar, is he-t zaad geworden,
waaruit de Broederschap van Eerherstel is ge
groeid, die in uw eenvoudige parochiekerk haar
zetel heeft.
Ilt ben er zeker van, dat deze Broederschap
onder het beschermheerschap van onzen be
minden Aartsbisschop en onder het eere-voor-
zitterachap van mgr. B. Eras zich zal uitbrei
den over geheel Nederland tot eere van den in
Zijn eer zoo aangetasten Christus Eucharisticus.
Hier op dezen heiligen grond beloof Ik, dat
wij allen hier tegenwoordig ons een voor een
tot propagandisten zullen maken vian de Broe
derschap van eerherstel. Trouw willen wij de
Statuten onderhouden en door ons opwekkend
woord en ons trekkend voorbeeld anderen daar
toe trachten te brengen. Indachtig, dat onze en
onzer medemenschen zielen tempels zijn, waar
in God met Zijn genade woont, zullen wij hier
op dezen heiligen grond nogmaals een eeuwi
gen haat zweren aan de zonde, waardoor h'et
tabernakel der ziel wordt aangerand om er
den Heer der zielen te rooven."
Pastoor v. "Welsem schetste vervolgens de droef
heid, die de parochie beving toen het altaar
bestolen bleek te zijn, om vervolgens aan te
tooneu hoe droef het leven moet zij-n van hen,
die Christus nooit in hun Tempel bij zich
hebben.
Ach, mocht ook voor diezen, aldus de ge
wijde redenaar, d-ie andere Meimorgon aan
breken, di-a h-eerlij-ke Zondag, waarop de Chris
tus Eucharisticus wede-r Zijn intrek neemt on
der de oude gewelven, waar nog een vage her
innering van wierook hangt.
Mochten ook daar weer de Sacramentshym
nen ruischem langs de wand-en die nog staan
te droomen van heerlijke processies, die daar
eens voorbij trokken. Mocht spoedig de dag.
verschijnen waarop alle Christenen weer één
zijn, eendrachtig vereenigd om dat ééne en
eenige middelpunt Jesus in het H. Sacrament.
Kan er hier op deze plaats en heden op dezen
dag wel een aangenam-er bede door ons worden
ten hemel gezonden, dan het gebed, dat Jesus
zelf cp-zom-d, toen. Hij zeide: ,,Va»der iik vraa;g
U, diat allen één mogen zijn golijk Gij Vader
en Ik"
Zij dan deze onze bede heden en in de toe
komst al de dagen van ons leven. En geve God,
dat wij allen na hier ve-reenigd te zij-n ge
weest aan het H. Eucharistisch Gastmaal eens
voor eeuwig vereenigd mogen worden geven-
den aan het Hemelsch Gastmaal zonder einde.
Amen.
Na bet Lof werd het Allerheiligste ln een
plechtige processie door d-e kerk gedragen.
Voorafgegaan door een s-toet van kleine witte
bruidjes, die met ver-legen vingertjes bloem
blaadjes strooiden en eenige wi-t-gesfluierde
Zusters Franciscanessen, werd d-e Monstrans
gedragen door Pastoor v. d. S-teele, waarboven
de baldakijn werd gedragen.
Ach-ter het Allerheiligste volgde Mgr. J. H.
G. Jansen. Drie maal ging de eenvoudige, maar
niettemin indrukwekkende stoet door de smalle
gangen van de kerk, drie maal ging de Chris
tus Eucharisticus, gedragen ln priesterlijke
handen rond, langs de gel-oovigen, die weer
en wind getrotseerd hadden o-m van dit mo
ment getuige te zijn.
Een steen onthuld.
Nadat de plechtige omgang was afgeloopen,
nam Deken Velt-man no-gmaals -het woord om
als groote gunst van Mgr. Jansen te vragen,
den gedenksteen te willen onthullen, die e
rechterzijde van het altaar was aangebran
ter herinnering aan het koperen beataam^^
der parochie en de stichting van de .,Br
schap van Eerherstel".
Nadat Mgr.' aan dit verzoek had
de doek van den gedenksteen bad
beklom Mgr. Jansen het hitaar 1 de
laatste maal tijdens dit feest t e-lde
geloovigen toe te spreken.
Mgr. Jansen spreekt de ge
loovigen toe.
Ik wil de-zen dag niet laten Voorbijgaan, al
dus zeide Mgr. ongeveer/ondcr nogmaals een
kort woord tot te hebtfn Seriobt. Deze dag
is een dag van dankzegging, maar tewn8 een
van eerherstel. Blijde hebben wij ons in herin
nering gebracht de groote genade en zegenin
gen, die in l2^ Jaar over de parochie zijn uit
gestort en het is mij een groote vreugde ge
weest met u dit feest te mogen vieren.
van de Hoogmis naderde, bleek, dat het he
laas ondoenlijk zou zijn, de plechtigheid buiten
te doen plaats vinden.
Maar om van de feestviering toch nog iets
naar bulten te doen blijk-eu, trokken de geeste
lijken, waaronder mgr. Jansen, buiten om, ge
kleed ln de misgewaden, naar de kerk.
Voorafgegaan door misdienaars gingen de
officiant en de assistenten, Deken Veltman,
Pastoor A. v. Welsem uit Maurik en kap. B.
Veltman, alsmede Z. H. Exc. Mgr. J. H. G. Jan
sen door de smalle paadjes van den tuin voor
de pastorie naar de kerk, waar de H.H. Hande
lingen een aanvang namen en het koor der pa
rochie onder leiding van Pastoor H. C. Brug-
geman, uit Zwartemeer de eerste gezangen van
de Gregorlaan-sehe Mis inzette.
De kerk was slechts eenvoudig versierd en
bij het altaar stonden enkele schoone bloemen
manden, die gezonden waren o.m. door de
veroeni-ging „Stille Omgang", uit Amsterdam,
door den Vriendenkring van het Allerheiligste
Sacrament te Rotterdam, door den Bond van
Eerherstel uit Rotterdam en d-oor het dagblad
„De Maas-bode".
Deken Veltman, die na het Evangelie een kor
te predicatie hield, zeide Gode dankbaar te
zijn voor de gelukkige jaren, die de parochie
heeft gekend en schilderde de weldaden, die
men in de afgeloopen jaren reeds had mogen
ontvangen. Naast God en Maria zegde spr. dank
aan den Aartsbisschop Mgr. Jansen en diens
Doorluchtigen Voorganger Mgr. v. d. Wetering,
voor de stichting der parochie, evenals aan den
vroegeren pastoor van Schoonebeek, den huldi
gen vicaris generaal van het Aartsbisdom, Mgr.
D. Huurdsman. VerdeT bracht de Deken dank
aan de Zuster» Franciscanessen, Mlsalonarie-
Wij hebben intussohen wel het bestaansfeest
der parochie herdacht, maar ver-geten, dat te
vens het feest moest worden gevierd, dat De
ken Veltman 12% jaar onder u is als herder.
Hij heeft het niet in luister willen vieren en
het is ook geen gewoonte om een dergelijk feest
bij 12% jaar reeds te vieren, maar waar deze
streken een missiegebied waren tellen de jaren
dubbel. Gij weet, dat uw herder eenvoudig is
en trouw en Ik verheug mij, dat uw schitteren
de parochie aan zoo'n herder is toevertrouwd.
He-t verheugt mij, dat Gij de genaden van God
uit zijn handen hebt mogen ontvangen.
Dit feest was een fees-t van eerherstel en het
was een feest, van onzen broeder Jesus Chris
tus, Dien wij door de tranen van de on-teering
heen blijde naar ons zien -blikken. Door ons
eerherstel zullen wij trachten goed te maken,
wat anderen, wetend of onwetend misdoen en
daarom ben ik er zeker van dat de Broeder
schap van Eerherstel onder u zal bloeien. Deze
parochie, die behalve zoo vele genaden ook
deze zegening heeft ontvangen, dat gij de Zus
ters Missionarissen in uw midden hebt, die
heel haar leven tot een durend eerherstel heb--
ben gemaakt, zal gesteund door haar gebed en.
versterving de Broederschap van Eerherstel
doen bloeien.
Maar niet alleen hier zal die Broederschap
bloeien, maar gesteund door de katholieke pers,
die voor heel Nederland van haar katholiciteit
getuigde, toen zij het opnam voor de kerk, toen
Christus' eer, hier was geschonden, zal de
Broederschap van Eer-herstel ingang vinden
door geheel het land.
Daarom breng ik namens n allen een bijzon
der woord van dank aan de Katholieke Pers.
En nn beminde parochianen, ga ik u weer
ver-laten, maar me-t de troostende gedachte, dat
hier menschen wonen, die Jezus liefhebben in
het H. Sacrament. Dit is een troost voor Mij
en gij zult voor Mij bidden, voor Mij en voor
Mijn taak, die zich verd-er uitstrekt dan deze
plaats, die reikt over. mijn groot Aartsbisdom.
Des avonds Is Mgr. vertrokken van Amster
damsche Veld naar Zwartemeer voor een kerk-
consecratie, waarna Mgr. Dinsdag met het
zelfde d-oel naar Steenwijksmoer zal gaan.
Bij gelegenheid van het parodh-lefeest mocht
deken Veltman natuurlijk veel geilukweuschem
ontvangen, waaronder wij noemen een telegram
van den Bond van Eerherstel uit Rotterdam.
Toén wij in den namiddag bet uitgestrekte
veënlands-chap verlieten begon juist heel in de
verte de donkere lucht wat te breken en niet
lang daarna kwam een schuchter zonnestraal
tje door de wolken kijken.
D-e zon was te laat!
Gedenkboek-
Bij het 12%.jarig bestaan der parochie O. L.
Vrouw Koningin des Vredes te Amsterdamsche
Veld Is een gedenkboekje uitgegeven samenge
steld door Pastoor A. v. Welsem, uit Maurik.
De geheele geschiedenis van de parochie van
Amsterdamsche Veld wordt l-n herinnering ge
bracht, terwijl de tekst met vele foto's is ver
lucht.
Z. H. E. de Aartsbisschop van Utrecht heeft
met ingang van heden eervol ontslag verleend
aan den Zeereerw. Pater Ed. Schroder als pas
toor der paroohie van den H. Aloysius te
Utrecht, en in diens plaats benoemd den Zeer
eerw. Pater A. van Zeelst, tot dusver kapelaan
der O. L. Vrouwekerk (Elandstraat) Den Haag.
OOÜDF.N kloosterjubileum.
In het Pensionaat Mariakroon te Culemborg
vierde Zondag de Eerw. Soer Maria Theodorica
(i-n de wereld mej. van Moergestel, geboortig
uit Zevenbergen) haar vijftig-jarig klooster-
feest als religieuse van de Congregatie van
het Ges. J. M. J.
De Eerw. jubilaress-e is vanaf haar noviciaat,
dus ruim 49 jaren lang, in Culemborg werk
zaam geweest.
VEERTIG-JARIG KLOOSTERJUBILé.
Dinsdag 27 September hoopt de zeereerw.
pater Venantius Leemrei®3 van de orde der
Carmelieten en pastoor te Hoogeveea zijn
40-jarig professi-st®®®1" t6 vieren.
jn yvainlfcrijk zijn ongeveer 25.000 katholieke
padvinders- Het iis opmerkelijk, dat uit deze
jénigöomgiainfaatie zoo-vele jongens aioh gaan
voorbereiden op het H. Priesterschap. In de
laatste jorein zijn eir 600 verkenners naar het
semenanie gegiaan; uit het bisdom Parijs al-leea
reeds meer dan 100.
Onder leiding van Ignaz Neumark zal op
18 September a.s. in de studio v-an de A. V.
R. O. een èerste uitvoering gegeven worden
van een tot dusver geheel onbekend gebleven
werk van Franz Liszt, hetwelk tot tiel draagt
„Der blinde Sanger" (naar een ballade van
Alexis Tolstoj). Mateusz Glinski, de uitgever
van het W-arschauer muziektijdschrift „Mu-
zyka", heeft dit werk gedurende den oorlog
te Petersburg ontdekt in de archieven van
den muziekhandel Bessel. Het werk was in
schets aanwezig; Glinsky heeft het voltooid
en geïnstrumenteerd geheel volgens de aan
wijzingen van den meester.
Tot dusverre werd het werk uitgevoerd o a.
in Berlijn, Boedapest en Warschau.
FA
De gedenksteen, die rechts van het altaar is geplaatst ,en die gisteren door Z. H.
Exc. Mgr. Jansen pfechdg it onthuld.
