%im tijd «ooft
ïoiïll f-*-35 vocaal en
DE GOUDZOEKERS.
SPORT EN SPEL
LUCHTVAART
DINSDAG 13 SEPTEMBER 1932
RADIO-PROGRAMMA
i 9.2o r -m
DE NEDERLANDSCHE ZEILERS IN
ENGELAND.
HET EINDE VAN DEN BURNHAM-WEEK
HET VERONGELUKKEN VAN ZWIRKO.
MARKTBERICHTEN.
UDET OP ZOEK NAAR DE
VLIEGENDE FAMILIE.
AANBESTEDINGEN.
S>8 ka
dere r(w ^iiiu zich vergissen.
HOOFDSTUK VII.
DE VERLATEN AUTO.
WOENSDAG 14 SEPTEMBER.
NGRv L? 6 n (296 M„ 1013 K. H.) Uitsluitend
endinS- 8.00 Schriftlezing; 8.15—9.-10
ucntendeoncert10 00 NCRV-dameskoor10.30
^ïekendienst; 1100 'Cen0-recital, H. Franke met
10.15 van mevr. A. Franke—Hendriks (piano);
J.z.15 Gramofoonpl. 12.30 Kinderkoor „Hosanna"
°-'.v. H. G. v. d Èerg met medew. van mej. A.
Kieywegt (piano); 2.30 Gramofoonpl.; 3.00 Hol-
mndsch Harpkwartet (harp, viool, cello en har-
momum(, O.a. Sonate in c-dur, P. Hellendaal—Jul.
Röntgen5.00 Kinderuur; 6.00 Muzikale causerie
door G. v. Ravenzwaay6.30 Declamatie door S.
Kloosterman; 7.00 Afgestaan; 7.45 Ned. Chr. Pers
bureau; 8—10.30 Concert door de H.O.V. o.l.v. F.
Schuurman met medew. van NCRV-dameskoor,
P-l-v. mej. L. Lauenroth, o.a. ouv. „Jean da Paris"
Boieldieu, en fant. „Mignon", Thomas; 9—-9.30 J.
de Vries Jr.„Het mobilisatiekruis een nationale
mstelling"i ca. 9.50 Vaz Dias; 10.30—11.30 Gramo-
foonplaten.
Hilversum (1875 M., 160 K. H.) VARA-
Uitzending. 6.30—7 R.V.U. 6.45—7 en 7.30—7.45
Gymnastiekles; 8—10 Gramofoonpl.; 10.15 Trio J.
BrookhouseMcCarthy, VARA-tooneel o.l.v. W.
V. Cappellen, Hetty Beck (voordracht) en gramo
foonpl.12—2 Trio Willem Drukker, o.a. Zion
Phihp^om en Berceuse de Jocelyn, Godard; 2.15
^30 THo £o^ CohPeUken; 3'°° V°°r de kindeTen;
TOO Ve^lg trio p0p' muziek; 6.30 R.V.U.
honrs^u'S ert; 7.30 ..Kleine oorzaken
o.l.v." W v r! ,?r Fr. v. Duin (VARA-tooneel
Cappellen); 8JX) VARA-orkest o.l.v.
Wiener Btirger, wals, Ziehrer;
O.I.V. W V 11 V V V
H. de Groot Ppe,Llen) I 8.00 VARA-orkest o.l.v.
8.45 Waku' ^'ener Biirger, wals, Ziehrer;
VARA-orkest ®n T«>pendult"; 9.00 Vervolg
lossi q in tj °'a' Grasshoppers Dance, Buca-
(ore-en Herman Gorter-herdenking. Joh. Jong
10.20 VAB, utnah (vordracht); 10.10 Vaz Dias;
(refroi^ kest met medew. van Leo Fuld
1 refreinzang)u_12 Gramofoonpl.
e-B a v Itry (1554 M„ 193 K. H.) 10.50 T*jd-
=em en berichten- 11.05 Lezing; 122.0 Orgelspel Q.
lr»ïï«?®: 1'05 Gramofoonpl.; 1.50—2.50 Jacl<
3 m 8 ©rkest, o.a. ouv. Cosifantutte, Mozart
Git .cd. orkest Bournemouth o.l.v. Sir Dan
(nis ®n H. Wright met medew. van J. Sterling
ork<2,?%' -S'8" Variations symphoniques (piano en
Kins2 ranck5.05 Orgelspel Norah Milne; 5.35
»uzi«[U?6-20 Berichten; 6.50 Scriabin's piano-
zinvln door L. MacKinnon; 7.10, 7.30 en 7.50 Le-
8.20 Promenade-concert (Brahms-pro-
Wn^ima) hit de Queen's Hall: BBCorkest o.l.v.
VinnT' met medew. van Adolf Busch (viool), o.a.
Beriiv°ncert in D en 4de Sytnphonie e kl. t.10.00
10 vu en: 10.20 aDnsmuziek (gramofoonpl.);
12.20 Roy Fox en zijn Band. (Dansmuziek).
(„Radio-Paris" 1725 M., 174 K. H.)
jj'-p 811 12.50 Gramofoonpl.4.206.20 Concert nit
G,. Grand Palais, o.a. Serenade, Moszkowski7.20
Sonbtoonpl.9 05 „Pomme d'Api", Offenbach,
'«en en orkest, o.l.v. R. Labis; 9.50 Vervolg
beert, o.a. Aubade, Luigini.
.ïalundborg (1153 m., 260 K. H.) 12.20—
5 0^ Concert uit het Bellevue-Strandhotel3.20
0.20 L. Preii's orkest- 5.20—5.50 Gramofoonpl.;
t.20 Balletmuziek o.l.v.'Reesen, o.a. uit „Sylvia",
Hélibes; 9.50 Liederen van Nielsen (zang en'piano)
^•35 Concert o.l.v. Reesen, o.a. ouv. „Barbier van
°®vtl]a", Rossini; 11.05—12.50 Dansmuziek.
iangenberg (473 M., 634 K. H.) 7.25—8.20
0 •J1* tal re muziek uit Bad Salzuflen; 12.20 Concert,
n, Melancholie, Demaret; 1.202.50 Concert, o.a.
uUv, w L
Raymond", Thomas; 8.20 Lanner-strauss-
lehrer-cóncert uit Weenen. Josef Holzer's orkest
,"®t medew. van C. Erb (zang). O.a. „Die Schön-
v.Unner'Banner; Sphdrenklange, Strauss en
acher-polonaise, Ziehrer; 10.25 Reportage uit een
müÏÏeernTdanhs^uzie°k»:12-20 Kapel Uldwi& WÖrth"
ziek O a tutV? Ita»aansche operamu
SUvano^', Ma.scagnT°n De,°rme"' PonchieU1 6'
g'oï Vlooi- en cello-sonates; 8.20 Gramofoonpl.;
ork Hadio-tooneel8.55 Gramfoonpl.9.20 Omroep-
Ma St me£ medew. van E. Harvant (viool) ei
10 V? T»ys (zang), o.a. Vioolconcert, Lunssens
tl.20 Concert uit Antwerpen.
5 203SA2 :m-. 887 K. H.) 12.20 Max Alexys' orkest;
d0or Gramofoonpl.6.50 dito; 8.20 Kamermuziek
Ronf. Filomusi-trio, o.a. Improsuptu voor trio,
Ant«' 11.20 Concert uit
•wernpn
Pn-. net Filomusi-trio, o.a. Improsuptu voor trio
Verpen.
tv* 6 e s e n (1635 M„ 183.5 K. H.) 6.358 20
poneert; n.20 en 2.20 Gramofoonpl.; 4.50—5 50
poneert, o.a. fant. Siberia, Giordano; 8.20 Ban-
•pt ^"Strauss-Ziehrer-concert uit Weenen; 9.50 Karl
zing:t, a.d. vleugel Bruno Seidler-Winkler
Ïïri'i Berichten en tot 12.20 dansmuziek door Bru-
0 Mahnkopf's kapel.
IbL? m?;1? tgem. radiodistributie)
dep ï^r.a^1J!aTi.i: 25 en 12.20 Daventrv2.50 Bon-
7-30 Da'ventry aveiltry; 5.20 Brussel (Ylaamsch)
„Lieve hemel, Abelison" zuchtte Opveld, ter
wijl hij ademloos neerzeeg In een ligstoel, „hoe
kom je er toe, z.ullk een onherbergzaam oord
tot vacaintieverbüjf te kiezen
„Zeker", gaf hij toe, „het plekje, waarop dit
huls staat, is werkelijk nog zoo slecht niet.
Maar je moet ©en hel passeeren om het te be
reiken. Drie uur lang heb ik gefietst over een
steenweg, zonder een enkel boomipje, of zelfs
maar een struikje,' dat een beetje schaduw gaf.
Ik ben gaamgestoofd, gebakken en geroosterd
in de gloeiende zon. Ik heb drie uur lang niets
dan stof geproefd, geslikt en gegeten".
Abelisoti glimlachte maar eens. Er was niets,
dat de stilte verbrak dan het gemurmel van
een beekje en de zang van een vogel ergens
in de verte. Het kom een merel züo een
roodborstje, miiascihden ook een lijster of een
nachtegaal; O.pveld wist het niet en waarschijn
lijk zou ook Abelson hem niet kunnen inlich
ten. Sbadsmensiohen hebben 't gewoonlijk niet
ver gebracht in de vogelkunde.
„Hadt U", vroeg Abelson, terwijl hij de asöh
van z'n sigaar wipte „een bijzondere reden
om mij hier te komen bezoeken Moeilijkheden
met dan een of anderen klant
Opveld dronk een teug uit zijn glas, knikte
goedkeurend tegen een kikker, die op den rand
van het grasperk naar hem zat te kijken.
„Neen", zei hij dan, „geen moeilijkheideu.
Alleen maar nieuwsgierigheid. Kijk eens,
Abelson, je wieet natuurlijk, dat je over 't geheel
genomen, maar een heel middelmatig verkooper
bent. Gedurende elf maanden in het jaar zijn
de orders, die je inbrengt, maar heel matig.
Alleen in de twaalfde maand, juist als je
vacantia neemt sluit je de meeste orders af
van hiet beeile jaar. We hebben de reden daar
van nooit kunnen begrijpen. En daarom hen
ik maar eens hierheen gebietst, om te probeeren
bet raadsel op te lossen."
AJbelson knikte zijn clhef vriendelijk toe.
„Wel", zedde hij, „de kwestie is heel een
voudig. Elf maanden van het jaar moet ik de
klanten nailoopen. En dan tref ik hen meestal
in hun zakelijke beslommeringen, zoodat ze
geen tijd hebben me behoorlijk te woord te
staan. Daarom laat ik ze in mijn vacantietijd
bij mij komen op dit rustige, afgelegen plekje.
Hier worden we door niemand gestoord. Hier
heb ik volop gelegenheid om de voondeelen,
die onze firma biedt, uiteen te zetten. „Van
daar mijn siuoces in deze twaalfde maand."
Ih Oipveild's oogeo kwam een glans van onge^
loovige verbazing.
„Naair jou komen vroeg hij onthutst.
„Maar man, het Is nog noodt vertoond, dat de
klanten een reiziger maloopen
„Toch ls het zoo", hield Abelson vol.
Hij snuffelde in zijn agenda.
„Vandaag is het 18 Angustus. Binnen enkele
oogenblikken verwacht ik Roshijter, den be
kenden makelaar
Waarschuwend hief Abelson de hand op.
„St. Diaair is hij al".
Over den gloeiende® straatweg kwam een
stoffige auto aangereden. Een paar seconden
later Meld het Fordje stil voor Abelson's land
huisje. Een hoofd, even roodgeroosteird als dat
van Oipveld, kwam te voorschijn, en een ver
moedde stem, uit de kurkdroge keel gewron
gen, informeerde: „Kunt U mij den weg zeggen
naar het huis van meneer Paul Landon
Abelson's hand wees in de richting van die
ruiigibegroeide heuvels.
„RechtuitHet is nog hoogstens drie minu
ten".
Toen de roodgestoofde weder was weggetuft,
glimlachte Opveld sarcastisch.
„Je hebt je vergist, Abelson. Het bezoek.was
niet voor jou bestemd."
„Toeili wel", besliste de ander. „Het was Ros-
bijter. Je zult zien, dat hij binnen enkele minu
ten terugkomt."
Aihelson kreeg gelijk. Het duurde geen vijf
minuten of die bestofd'e auto hield weer stil
voor Abelson's landhuis en de roodigestoofde
man stapte er uit. Er was iets in zijn oogen,
dat er op dulididie alsof 'hij zoo pas In z'n eentje
Iets heel onbehoorlijks gezegd had.
„Kunt U mij ook vertellen", informeerde hij,
„wat voor een soort man die Roul Landon is,
die een klein eindje hier vandaan woont 7 Is
de kerel volslagen idioot, of7"
Abelson haalde rustig de schouders op.
„Ik zou 't U niet kunnen zeggen. Ik ken den
man eigenlijk maar heel weinig. Hij leeft hier
vrijweil afgezonderd en laat zich. bijna nooit
zien. E,n danik logeer hier maar een
maandje
„Hebt U," vroeg hij verder met deelnemende
belangstelling, „hem niet thuis getroffen 7
De Tnakeiliaar uitte iets schors en vaag-direi-
gends, waardoor hij in damesgezelschap beslist
een omnetten indruik zou hebben gemaakt. Maar
gelukkig waren hier geen dames aanwezig.
„Verbeeld U", lichtte Rosbijter zijn onnette
uitdrukking toe, „die Paul Lauidon maakte met
mij een afspraak om me vandaag in zijn huis
te ontmoeten. Ruim anderhalf uur heb ik gere
den over een weg vol gaten en kuilen, in de
gioeiende zon, temidden van stofwolken, die me
bijna verstikten. Geen uitspanning, geen boe
renschuur zeilfis, waar ik even kon afstappen
En toen ik eindelijk bij zijn huis kwam,
©en onooglijk planken gebouwtje midden tn
de wildernis, vond ik op de deur een bi ief je
geplakt: „Paul Landon afwezig tot 23 October.
Weder rolde een stroom van kernachtige uit
drukkingen uit den mond van den makelaar.
Abelson keek hem meewarig aan.
„Die Landon is beslist idioot", stemde hij
hartgrondig in; en hartelijk voegde hij er aan
toe:
„Maar natuurlijk kpnt U zóó niet teruggaan.
U moet even hij mij binnenkomen am U een
beetje te veadrisschen en iets koels te duimken.
Ik zal U even den weg wijizen naar de badka
mer."
In de oogen van den makelaar kwam een
ontroerde uitdrukking.
Terwijl Rosbijter de zaligheden van een koul
waterbad genoot, wendde Abelson zich wener
tot Opveld.
,,'t Is jammer", zei hij, „dat sommige meu-
sclien alleen door list tot klanten van onze
firma kunnen woeden gemaakt. Onze artikelen
zijn voortrefifedijik, onize prijzen laagen toch
heeft Rosbijter nimmer een half uurtje kunnen
afzon deren om me eens rustig met hem te
laten praten. Maar, zoodra de een of andere
idioot 'hem een briefje schrijft, dat hij goud
gevonden heeft in een afgelegen streek, laat
diezelfde Rosbijter zijn zaken een gansohea
dag in den steek, om naar dat gouid te komen
kijken
Opveld keek zijn reiziger verbaasd aaiu
„Goud 7", vroeg hij/ „Wat bedoel je
Abelson haalde de schouders op.
„U begrijpt natuurlijk, dat Paul Landon ui-
leen in mijn verbeelding bestaat. Ik schreef
Rosbijter een briefje uit Landon'» naam. Het
was het eaniige middel om d©n makelaar hier
heen te lokken.
Ik schreef hem, dat Lamidon een goudader
had ontdekt in deze wildernis en noodigcte
Rosbijter u)it, hiieriheeu te komen om ziöh te
overtuigen. Als d© makelaar er iets voor voel.
de, wilde Landon graag met hem een contract
maken voor gemeenschappelijke exploitatie..."
Droomeirig keek Abelson voor zich uit, terwijl
Opveld afkeurend het hoofd schudde.
„Op 't oogenblik is Rosbijter nog eeil
beetje teleurgesteld", ging de reiziger voort,
„maar etiraiks, als hij aicih lekker heeft ver-
friisclht en een goed glas bier bij me gedronken,
verkeert hij in de beste stemming voor ee.'i
vriendscJhappelijik zakengesprek. Uit dankbaar
heid voor de gastvrije ontvangst voelt bij zich
verplicht, een ordiertje bij me te plaatsen, voor
al wanneer ik hem aantoon, dat onze artikelen
goed en goedkoop zijnGisteren heb lik een
steenhandelaar hij me gehad en morgen ver
wacht ik een exporteur uit Amsterdam. Er is
niemand, die weerstand kan bieden aan de ult-
noodiging, om een pasigevonden goudader to
komen bezichtigen...."
Eenige dagen later vermelddien de couranten,
dat in een eenzaam landhuis in een zeer afge
legen streek een aldaar vertoevend handelsrei
ziger door een bezoeker ernstig was mishandeld.
De exporteur uit Amsterdam, had op de een
of andere wijze de list doorzien.
J. D.
{NADRUK VERBODEN
De burgemeester van Southend-on-Sea,
de heer Fottersall (links) op bezoek bij
burgemeester De Vlugt van Amstèrdam.
Een bijzondere correspondent schrijft ons uit
BUrnham-on-Crouch d.d. 9 September:
De inter-club wedstrijden zijn gewonnen
dnnr de gast-club de Royal Corinthian Yacht
Club na heeten strijd met W. V. „Loosdrecht"
als goede tweede. Het ging om den Ariel-cup,
die door dr. Thompson, den man, die ook in
Loosdrecht was met zijn sharpie en die al het
mogelijk© heeft gedaan om het den Nederland-
schen zeilers in Burnham pleizierig te maken,
is gesticht om de internationale wedstrijden in
deze klasse aan te moedigen. Het resultaat van
de eerste van de serie van drie groepswedstrij
den schreven we reeds; in de puntentelling
kwam een wijziging, doordat een der booten
van de United Hospital Sailing Club niet was
teruggekeerd na een te vroege start, doordat
het terugroepingsnummer niet werd gezien.
De tweede race, Donderdagmiddag, werd
gezeild in een halven storm, zoodat alle booten
met drie bemand waren, hetgeen geen over
dreven maatregel bleek te zijn. Wilton Wist
weer spoedig de leiding te nemen en die te
behouden tot het eind. Voor het zeilen van
dezen j°nSen stuurman hebben we niets dan
lof! Jammer genoeg kon zijn teamgenoot voor
Loosdrecht" Huisken het slechts tot de 8ste
Plaats brengen, doordat hij veel water binnen
kreeg- Het team van de „Koninklijke" bracht
het er nog slechter af, welsiswaar 'was Dudok
van Heel 4e, maar Baerselman moest zich
terugtrekken na een aanvaring, die hij met een
der Engelsche booten had, terwijl hij over stuur
boord lag. zoodat hij had moeten wijken. De
Roval Corinthian bracht het er goed af. Miss
j0y werd 2de en Kempsley 3de, de' Duitsche
booten werden 6de en 7de, terwijl Thomson
zijn mast brak en zijn teamgenoot voor de
Dotted Hospitals Grogono 5de werd. Het
resultaat van de puntentelling na deze race
was, dat de Royal Corintian 28, Loosdrecht
ZGVa, de Norddeutsche Regatta Verein 26 pun-
ten kregen en dus alle drie een mooie kans
hadden terwijl de „Koninklijkemet 19 en de
UnitedHospitals met 10 punten vrijwel kans-
lOOS W3r6H.
De laatste groepswedstrijd op Vrijdagmid
dag werd bij heel wat ander weer gezeild,
zon en een aardig briesje. Hierdoor werd de
invloed Van den stroom en de terreinkennis
grooter dan de voorgaande dagen, zoodat het
voor de vreemdelingen in dit water heel wat
minder gemakkelijk werd.
Het werd een mooie overwinning voor Miss
Joy, die op het laatst evenwel erg werd in
gelopen door Wilton. Huisken stelde evenwel
teleur, de Wijde Keel" liep opvallend slecht
en kon niet van de laatste plaats af komen.
Miss Joy's teamgenoot moest opgeven na een
aanvaring met Baerselman, die derde werd,
terwijl Dudok van Heel 5de werd. -Ook Von
Eicken, de beste Duitscher, bleef in de ach
terhoede met Grogono en Huisken en deze
drie hadden een race op zichzelf, die voor den
wedstrijd beslissend had kunnen zijn,_ want
Loosdrecht kwam voor een overwinning 1%
punt te kort. Het resultaat was, dat de gast-
heeren 39>i punt kregen „Loosdrecht" 37%, de
Duitschers 37, de Koninklijke 32 en de United
Hospital S. C. 19, zoodat de R. Corinthian
Y C. welverdiend won. Het zijn waarlijk ge
slaagde wedstrijden geweest waarin ook onze
zeilers een uitstekend figuur hebben geslagen.
De open wedstrijden Donderdag- en Vrijdag
morgen waren minder belangrijk, in den eer
sten deed van onze zeilers alleen Huisken mee,
die tweede eindigde achter Kempsley. De
andere wedstrijd was een drijfpartij, de eerste
drie booten werden uitgesloten wegens het
peilen met een stok, inplaats van met een lood,
zoodat Grogono le, Huisken 2de en Dudok van
Heel 3de werd.
Zaterdag zijn er nu nog de „al-m-races
waarbij de booten en bemanning verloot wor
den; er worden dan twee heats gezeild en
een eindstrijd tusschen de besten in deze heats.
Dan is de Burnham-week voorbij en gaan onze
zeilers weer naar huis met een gevoel van vol
doening over de behaalde resultaten al
werd de Ariel-cup niet gewonnen met een
gevoel van dankbaarheid voor de uitstekende
ontvangst, die hun werd bereid, met bewonde
ring voor het mooie, interessante en moeilijke
zeilwater, dat onze Engelsche zeilmakkers heb
ben, ook met bewondering voor de eigenschap
pij van de 12 M2. sharpies, die in harde win
den en in waarlijk ruw water zich boven ver
wachting goed hebben gehouden en zeker met
plannen het volgend jaar naar Burnham terug
te komen.
Nader schrijft onze correspondent d.d. 11 Sep
tember:
Vandaag vonden tot slot de „all-m-races
plaats, waaraan een ieder, die wilde kon deel
nemen. De bemanningen en de booten werden
verloot. Wie 's morgens stuurde was 's mid
dags bemanning.
Bij zulke wedstrijden kan men tot merk
waardige resultaten komen, want menschen,
die nog nooit als stuurman een race gezeild
hebben komen dan aan het roer, ook merken
de stuurlui op deze manier eens hoe zwaar de
bemanning het bij wat bries heeft te verant
woorden. En er stond ditmaal weer een flinke
blWiiton trof het met den goeden Duitscher
Von Eicken als tweede man, hij werd eerste,
terwijl Von Eicken het 's middags slechts tot de
7de plaats bracht. Dr. Thompson zeilde de
„Motketel" met een anderen Engelschman,
's morgens waren ze 2de, 's middags 3de, hier
mee het beste gemiddelde van den dag be
halende. Burger, anders Wilton's bemanning,
werd met Bos, anders Dudok van Heel's
tweede man, 's morgens derde en 's middags
was Bos zesde, waardoor in totaal de derde
plaats achter Wilton-Von Eicken behaald werd.
's Avonds was het afscheidsdiner met vele
speeches en de prijsuitdeeling. Wilton kreeg
den extra-prijs als beste stuurman in zijn
klasse over de heele week, een welverdiend
succes.
De Rijksminister van Verkeerswezen, freiherr
von Eltz—Reubanach heeft in verband met het
ongeluk, waarbij de beide Poolsche vliegers
Zwirko en Wigura den dood vonden den Pool-
schen zaakgelastigde zijn hartelijke deelneming
betuigd.
ZEILVLIEGER VERONGELUKT.
ULM, 12 September (V.D.) Tijdens proef
vluchten van een zeilvliegclub te Ulm stortte
nabij Messelstein bij Donzdorf een motorloos
vliegtuig van 60 M. hoogte naar beneden. De
37-jarige vlieger Lang kreeg een zware sche
delbreuk en inwendige verwondingen, tenge
volge waarvan hij tijdens het transport te Geis-
lingen overleed.
LOOSDUINEN, 12 September. (Coöp. Groenten*
veiling") Bloemkool le srt 3.505.30, 2e srt 1
—1.80, ryen komkommers le srt 2.704.20, 2e srt
1.702, gele komkommers le srt 4.808.10, 2a
srt 1.50—5, witte komkommers le srt 5.20—5.30.,
2e srt 1.70—1.90, perziken le srt 16, 2e srt 13.
3e srt 10.50, groene kool 2.10 per 100 stuk%
meloenen le srt 23—26 ct, 2e srt 10—18 ct per stul?
roode kool 2.40, stokprinsesseboonen 7—13.
stamprinsesseboonen 2.703.60, s n ij boon en 27
—29, boonenstek 9, komkommerstek 0.501 per
100 kg., schorseneren dikke 6.306.80, dunne
2.10, tomaten A 2.804.70, B 2.90—4.60, C
2.604, CC 11.80, bonken 1.903.50 per 50
kg., postelein 48—58 ct per 6 kg., spinazie 67—70
ct per 4 kg., druiven le srt 32—46 ct per kg.,
salade le srt 50—90 ct per 100 krop, peen le srt
2.905.30, prei 12, rabarber 2.70, selderjj
0.80—1.10, pieterselie 1.50 per 100 bos, andijvie
0.40—1 per 100 struik, zuring 12 ct per kist.
ROTTERDAM, 12 September. (Coöp. Groenten-
veiling-Vereen. „Berkel en Rodenrijs" G.A.) Aan
voer en prijzen waren als volgt: komkommers le
soort 3.506.90, 2e soort 1.503.60, witte kom
kommers le soort 4.806.30, 2e soort 3.404,
sla 0.901.40, roode kool 2.90, andijvie le soort
o,801.30, 2e soort 50 ct.. perziken 59, me
loenen 610, alles per 100 stuks; rentegevers
11, stokprinsesseboonen 215, stamprinsesse
boonen 24.80, pronkboonen 3,506.40, snij-
boonen 730, tomaten A 5.209, B 46, C
48.40, alles per 100 kg.komkommerstek 10
—25 ct., slavellen 10 ct., alles per kist.
ROTTERDAM, 12 September. (Coöp. Tuinbouw
veiling Rotterdam en Omstreken) Holl. platg.
komkommers le srt 3.606.20, 2e srt f 1.603.90,
3e srt 0l50—2.10 -per 100 stuks, sla (Meikoning)
0.60—2.70 per 100 krop, spinazie 11—19 ct per
kg., peen 3.90—6.90 per 100 kg., tomaten A ƒ2.90
—4.80, B 2.10-^4, C 2.904.70, CC 1—2.10 per
100 pond, postelein 12—18 ct, snijboonen 16—35 ct
per kg., pronkboonen 2—6.40. Duitsche prinses-
seboonen ƒ4.10—12.50 per 100 kg., stokprinsesse
boonen 715 ct per kg.
Aanvoer tomaten 105.000 pond.
ROTTERDAM, 12 September. (Veilingsvereeni-
glng Vrije Aardbeienveiling Charlois) Eigenheim.
1.60—1.90, id. poters 1.10—1.50, snijboonen 13
—15, stokprinsesseboonen z. dr. 8.1013, roode
kool 2.10—3.20, gele savove kool 4.105.20, uien
1.40—1.70, spinazie 9—16, triumph de vienne le
srt 23—26, 2e srt 16—19, 3e srt 10—16, klei-
peren f 7—7.30 per 100 kg., bloemkool le srt 8.60
—13. 2e srt 4.90—8.60, 3e srt 2.604.20, sla 0.70
—1.60. andijvie 0.40—1.50. groene savoye kool
4.20—5.70, komkommers 3.204.10 per 100 stuks,,
meloenen 10—16 ct per stuk, kroten 0.60—1.80,
selderü 0.50—1, peen 5.70—6.50, prei 2.30—2.80
per 100 bos, augurken le srt 2024 ct, 2e srt 1618
ct per kg.
Naar het Wolffbureau uit Berlijn mededeelt
is de bekende vlieger Udet, die zich momenteel
voor de opname van een nieuwe Universal-film op
Groenland bevindt, aangewezen, om te gaan zoe
ken naar de Hutchinsons. Met zijn drie toestel
len gaat hij onmiddellijk op onderzoek uit Op
order van de Berlijnsche Centrale filmleiding,
heeft dr. Franck de opnamen onderbroken en
heeft hij' de geheele organisatie ter beschikking
van den opsporingstocht gesteld.
RIJNVRACHTEN.
Weekbericht van 4 tot en met 9 Septembeü
De aanvoeren van zeezijde namen in de afge-
loopen week af.
Scheepsruimte bleef bij matige vraag vol*
doende beschikbaar.
De stemming bleef onveranderd lusteloos.
De ertsvrachten bleven onveranderd en be*
droegen naar:
Ruhrhavens: 0.25—0.35 per last, met resp.
3—4 en 6—8 losdagen; Grimberg; 0.30—0.40
per last met resp. 34 en 68 losdagen.
De vrachten naar den Bovenrijn ondergingen
een kleine stijging, doch dit voordeel ging
wederom door vlottere aflading verloren.
Het sleeploon werd genoteerd volgens het
25 ets. tarief.
In de positie der staking onder het Rijn*
sleepboot-personeel kwam geen wijziging. Da
staking duurt onverminderd voort, zonder van
eenigen invloed te zijn op de uitoefening van
het bedrijf.
De waterstand bleef vallend. Naar den Boven
rijn werd op 2 M. en naar den Benedenrijn opi
maximum 2,60 M. afgeladen.
In de Ruhrhavens bleef de toestand onver
anderd slecht. Bij weinig vraag naar scheeps
ruimte bleef deze ruimschoots beschikbaar.
Voor exportkolen naar Rotterdam bleef da
vracht op Mk. 0.60 per ton inclusief sleeploon
genoteerd.
Rotterdam, 12 September. Heden werd
aanbesteed het bouwen van een fabrieksgebouw
met zes woningen op een terrein aan de Admna-
liteitskade. Ingekomen 28 biljetten. Laags -
schrijfster N.V. Bouw- en Aannemingsbedrijf v/b
Gebr. Kwaaitaal te Rotterdam met 69.«w.
Naar het Engelsch
van
WILLIAM GARRETT
14)
U© sleutel werd in do haast van het oogen-
'k meegenomen en het vuur ontstond per
öSeluk, meende ik.
er
een
Je kunt gelijk hebben, maar Ik denk, dat
®en heel andere verklaring voor deze din-
tjj 's te vinden. In ieder geval handhaaft de
dat Clancy de moordenaar is, zich
tqr bepaald schitterend. Wat de andere fac-
Vor|:ri in deze zaak betreft ligt het in mijn
e rttebien morgenochtend het heele huis nog
's Stondig te doorzoeken, om te zien, of ik
huwelijks-certificaat niet kan vinden.
^°tseling viel mij iets te binnen.
vroeg ik, waarom stelde je zooveel
Ru8 'n dat leege portgla37
-- punnikte.
vel' 'k heb er geen bezwaar tegen, je dit
ij^^ellen, ofschoon ik nog niet kan in.
J' het in dit schema past, antwoordde
geuS^arderlnnert je misschien, dat Philips
drit uSwdat h« zoowel Farrell als zijn
gebr ,\''Sen bezoeker een glas port zag
]jngU1kt, j)1' slechts een van de glazen was
at is alles, maar het is zonder-
Onze o£ Hegen, om de een of am-
broken b
er hoogst r ®8chouwingen werden onder-
moordeiia l6Vr«(i ^innenkomst van Brook, die
Ik ga Veiijg1"' uitzae. omdat hij den
coroner s;„. 1aiot'geacIlter slot en grendel had.
naar Old p ?,,!l0cllteud terstond met den
ik denk niet111 ^aD^' U kunt het best weer
te doen zal Waar ik dan bij U kom.
t^tergd maken^aar T?°r hler veel
NU Farrell dooi°Veï a Zult U natuurliik wel
Dl©t veel meer la' WÖ..Papieren' Mr- Dr*w'
*taat dat de r,ll, Uw clIënt eISenllJk
Iapieren maar de kans be-
andere handen ge-
vallen zijn. Ik ga nu zien, dat ik iets te eten
krijg en dan naar bed.
Wij gingen vroeg naar hoven en ik was er
niets rauwig om, dat ik mij te rusten kon
leggen in een gerieflijke, antiek gemeubelde
kamer met een lage zoldering. De slaap over
mande mij spoedig en ik ontwaakte op tijd
om de eerste stralen van een schitterende
morgenzon dooi mijn raam te zien schijnen.
Wij zouden beneden ontbijten. Hoewel ik heel
vroeg was, bleek Drew mij toch nog voor te
zijn. Ik vond hem voor een kleine schrijftafel,
met zijn reis-schaakbord vóór hem.
Morgen, groette ik. Schaakprobleem aan
het oplossen?
Ja, uit het bijvoegsel van jullie Times
een primitief gevalletje ik bedoel het pro
bleem en natuurlijk niet het bijvoegsel. Hij
sprak gekscherend, terwijl zijn aandacht op
de stukken op het schaakbord gevestigd bleef,
'n Kwestie van training. Montague. Een koud
■bad, een paar goede lichaamsoefeningen vóór
het ontbijt voor het lichaam, en een klein
schaakprobleem voor den geest.
Ik zette mij aan de ontbijttafel, waar ik
een aantal couranten vond, welke een volle
dig en tamelijk gekleurd verslag gaven van
wat reeds het „Old Farm Mysterie" genoemd
werd. Nadat Drew zijn schaakbord had inge
pakt, voegde hij zich bij mij.
Succes gehad? informeerde ik.
Hij knikte..
Ik stel voor, dat wij terstond na het ont
bijt naar de plaats van den moord gaan, zei
hij. Wij zullen zien, wat een opgefrischte geest
en goed daglicht kunnen uitrichten.
Ik stemde met zijn plan in en een half uur
later waren wij op weg, terwijl wij Brook aan
een overvloedig ontbijt achterlieten. De zon
scheen helder, er zat iets van het voorjaar in
de lucht en het verkeer langs den weg had
de sneeuw hier en daar reeds in modder ver
anderd. Wij stapten stevig door, terwijl wij
met genoegen de frissche buitenlucht inadem
den, terwijl onze oogen zich te goed deden
aan het fraaie heuvelachtige landschap, ge-
huid in een schitterend wit kleed, waarop de
donkere, altijd groene pijnboomen aardig
contrasteerden. Bij stilzwijgende overeen
komst spraken wij in het geheel niet over
de geheimzinnige misdaad doch uitsluitend
over het buitengewoon aantrekkelijke gezicht,
dat een Engelsch landschap biedt, wanneer
voorjaar en winter elkaar als het ware ont
moeten.
Na een groet aan den politieagent, die op
wacht stond, begaven wij ons terstond naar
de muziekkamer, waar ik Drew hielp bij een
grondig doch vergeefsch onderzoek naar de
vermiste papieren. In het bureau bevond zich,
aan weerszijden van een groef, waarin een
paar potlooden en penhouders lagen, een
tweetal inktkokers. De een was gevuld met
groene, de ander met blauwe inkt. Daarvoor
lag een schrijfmap, met een paar losse vel
letjes kladpapier en een flink stuk veel ge
bruikt vloeipapier.
Hallo, riep Drew plotseling uit. Dit kan
ons misschien het een en ander van Farrell's
correspondentie vertellen.
Hij wees op een vrijwel ongebruikt gedeelte
van het vloeiblad, waarop wij duidelijk den
afdruk van enkele met groenen inkt geschre
ven woorden, konden zien. -Het vloeiblad op
nemend hield hij het voor den spiegel, welke
boven de boekenkast hing.
Net als Alice in wonderland, zei hij. Kijk
eens aan!
Over zijn schouder kijkend las ik in den
spiegel:
„Beste Dr. Ricardo,
Ik zend U hierbij
De rest van den zin ging verloren iy een
warwinkel van groenen en blauwen inkt,
welke de rest van het vloeiblad bedekte.
Dr. Ricardo! Farrell moet hem dus ge
kend hebben! Terstond greep ik in mijn zak
naar het kaartje, dat ik den vorigen avond
gevonden had. Ik gaf het aan Drew en ver
klaarde, hoe ik er aan kwam.
Wii© is die Dr. Ricardo? vroeg hij, ter
wijl hij het vloeivel weer neerlegde.
Ik heb hem een keer ontmoet. Hij is een
typische oude musicus, zei ik. In het kort
verhaalde ik mijn bezoek aan het concert en
de daarop gevolgde ontmoeting met den
vreemden Italiaan.
Ik zou gaarne kennis met hem maken,
zeide Drew. Die groene afdruk ziet er nog
tamelijk versch uit en ik wil wedden, dat
Farrell dezen doctor op den dag van zijn dood
geschreven heeft. Ik hen benieuwd wat hij
hem gezonden heeft?... Nu, we zullen wel
zien.
Met een vergrootglas In de hand begon hij
andermaal de geheele kamer te doorzoeken,
terwijl ik in een stoel ging zitten en, een
sigaar opstekend, de mogelijke connectie van
den ouden musicus met deze zaak ging over
denken. Ik was nog niet heel ver gekomen
met mijn gedachten, toen een uitroep van
Drew mij deed opschrikken.
Kom hier eens kijken, Montague, riep hij.
Dit hebben wij gisterenavond over het hoofd
gezien.
Hij stond tusschen de glazen deuren en het
ifaarnaast liggende raam, terwijl hij de lange
gordijnen, die van een koperen roede naar
omlaag hingen, terzijde hield. Ik ging naar
hem toe. Op het witte houtwerk vonden wij
op een plek, welke door het gordijn verborgen
was geweest, twee donkere duidelijk zicht
bare vingerafdrukken en daaronder verschil
lende zwarte vlekken.
Ai! kwam ik. Dat kan Clancy wel eens
zijn nek kosten. Het ziet er naar uit, alsof dit
de vingerafdrukken zijn van iemand, die juist
d© glazen deur Is binnengekomen en zich
hieraan heeft vastgehouden.
Drew bestudeerde de afdrukken door zijn
Niet kwaad gedacht, Montague, merkte
vergrootglas.
bü' op. Maar je bent abuis. Ik wil er een eed
op doen, dat dit afdrukken van een linker
hand zijn. Het Is daarom meer waarschijn
lijk, dat zij gemaakt zijn door iemand die de
deur uit ging. Ik kan echter niet begrijpen,
bo© zij achter het gordijn terecht gekomen
zijn, indien dit gordijn gisteravond dicht was.
En hoe komt het, dat zij zoo duidelijk
zijn? vroeg ik. Het is geen bloed en ook geen
gewoon vuil. Het lijkt bijna op roet.
Of verf, zei Drew, terwijl hij zijn ver
grootglas wegstak. Wij zullen Brook hiervan
terstond foto's laten maken. Nu ga ik een
kleine proef nemen om mij te overtuigen van
iets, waarover ik mij reeds lang verbaasd heb.
Als j.e -wilt zou ik graag hebben, dat je mij
hielp.
Ik verklaarde mij tot alle hulp bereid en
daarop ging hij mij voor naar de hall, opende
de groen bekleede deur, welke naar de bedien
den-kwartieren voerde en bracht mij naar de
keuken. Philips, die bordjes stond af te was-
schen, kwam naar voren.
Goeden morgen, Philips, zeide Drew
vriendelijk. Is je vrouw ook in de buurt?
Mrs. Philips, sir? Het spijt mij. Zij Is
vanmorgen in bed gebleven, antwoordde Phi
lips. Deze heele zaak heeft haar nog al aange
grepen, vooral nu zij gehoord heeft, dat An
nie waarschijnlijk in moeilijkbeden zal komen.
Wij gaan zoo spoedig mogelijk hier vandaan.
Goed Idee, gaf Drew toe. Nu zou ik graag
hebben, dat je dezen heer precies zoo aan de
keukentafel zette als Mrs. Philips daar den
avond van den moord gezeten heeft. Ik wil
een kleine proef nemen.
Philips zette een stoel bij de tafel en ik ging
zitten, vragend wat ik moest doen.
Niets, antwoordde Drew, behalve dan
stilzitten en luisteren.
Hij haastte zich weg, terwijl hij mij ver
baasd achterliet. Door de keukendeur, welke
hij opengelaten had, kon Ik hem de gang zien
doorlopen en langs de groen bekleede deur,
welkL SJj achter zich sloot. Ik wachtte vol
spanning.
Plotseling kwam hij terug, terwijl hij bij de
keukendeur bleef staan.
Iets geboord? vroeg hij.
Niets, antwoordde ik. Maar wat betee-
kent
Probeer het nog eens, zei hu, en ver
dween.
Weldra Boorde ik Bet geluid van zijn stem
vanuit de 'hall tot mij doorklinken. Wel, goe
denavond, goedenavond, zeide hij, terwijl hij
dit verschillende malen herhaalde.
Het volgende oogenblik was hij terug in de
keuken.
Iets gehoord? vroeg hij nieuwsgierig.
jic hoorde je in de hall goedenavond roe
pen, indien je dat bedoelt, vertelde ik hem.
1 prachtig! Nu moeten we nog even naar
het bosch, voordat onze vriend de inspecteur
komt.
Hij snelde weer weg naar de hall en eerst
bij de voordeur haalde ik hem in.
Wat was dat voor een experiment, Drew,
vroeg ik.
Heel eenvoudig, antwoordde hij. Toen
Philips Dinsdagavond naar de keuken ging,
sloot hij die zware deur, welke naar de hall
voert, achter zich. Mrs. Philips zegt, dat zij
Farrell den vreemdeling hoorde uitlaten. Ik
wilde de proef op de som nemen. De eerste
maal dat je in de keuken zat, stond ik in de
hall en zei: Ik hoop, dat je het mij niet kwa
lijk neemt. Het verbaasde den eerzamen poli
tieagent, maar ik moest dat zeggen, omdat
Philips dat ook Farrell had hooren zeggen. Je
hoorde niets. De tweede maal riep ik; goeden
avond. De politieagent denkt nu, dat ik gek
ben, maar jij hoorde mij.
Je wilt dus zeggen, dat Mrs. Philips ge
logen heeft?
Zoo iets. Of zij heeft Farrell in het geheel
niet gehoord, of zij hoorde hem onduidelijk en
fantaseerde de woorden, welke hij veronder
steld wordt gezegd te hebben.
Maar waarom zou zijbegon ik.
Dat weet de hemel, viel hij mij in de
reden. Hier is het bosch.
Wij gingen door het bouwvallige poortje en
wandelden rond onder de boomen.
Farrell heeft hier aardig huisgehouden,
zei Drew. Als hij dan al geen konijnen geraakt
heeft, zooveel te meer boomen beeft bij be
schadigd. Kijk eens hier... en hier.
Hij wees op verschillende boomstammen,
welke duidelijke sporen vertoonden van scho
ten op korten afstand. Heele Teepen bast
waren afgescheurd en groote plekken ge
schroeid. Achter een paar struiken vond ik
de overblijfselen van een konijn. De kop, vier-
„Hoe kan zoo'n hond nou toch rui
ken. dat ik achter m'n rug een muil
korf verborgen houd
pooten en de staart waren aanwezig, benevenal
een stuk vel, maar rug en bijna het geheela
lichaam was verdwenen.
Ik begin te gelooven, dat hij tenslotte
toch gek was, merkte ik op. Hij schijnt hiet;
in het bosch gestaan te hebben en maar ge
schoten op alles wat los en vast was.
Juist op dat oogenblik hoorden wij het ron
ken van een naderkomenden auto en een
groote, donker blauwe limousine kwam den,
weg op rijden, schoot voorbij het boschje en
begaf zich naar het huis.
Wij keken den auto zwijgend na.
Wie kan dat zijn? bracht Drew mijn ge
dachten onder woorden. Laat ons gaan kijken.
Wij spoedden ons naar het huis, bekeken
even den prachtigen wagen met den chauf
feur in keurig donker-blauw livrei, die bij het
portier stond, en traden het huis binnen. Ia
de muziekkamer was de politieagent in ge
sprek gewikkeld met een donkeren man van
semitisch uiterlijk, terwijl ik vóór de open
kast, gebogen over teen vel muziekpapier, Dr,
Ricardo ontwaarde.
Ondanks hiet feit, dat lik toch sedert kort
wiist, dat er tusschen dr. Ricardo en den doodej
een relatie moest toestaan, kon ik een giesimoon
den uitroeip van verrassing niet onderdrukken*
Hij keefk op, terwijl hij mij over zijn toril metj
de grootste verwondering aanstaarde.
Kijk, dat is sir Richard Montaigneriet)
hij uit. Dat ls lederdaaid een verrassing, sir.
Wat voert U hierheen
Datzelfde zou ik U kunnen vragen, zei
ik, terwijl wij een handdruk wisselden. Ik ben
hier slechts als toeschouwer bij het onderzoek*
dat mijn vriend instelt naar den geheim zinni-
gen dood van Louis Farrell. Laat ik U mr*
Drew, den bekenden detective, voorstellen.
Beiiide mannen ibogen voor eikaar en ik zag
Drew's scherpe oogen de figuur van den prol,
van top tot teen opnemen.
Het is mij zieer aangenaam U te ontmoeten*
mr. Drew, zei de laatste vriendelijk. Ik vrees*
dat ik niet zoo bekend ben met detectives, dal;
ik uw naam ken, maar ik ben altijd zeer geïiw
teresseerd geweest in Uw werk.
Drew lachte.
Ik ben hier niet de baas, dr. Ricardo, ven*
klaarde hij. Feitelijk ben ik evenzeer toeschouw
wer als siiir Richard. Inspecteur Brook van|
Scotland Yard heeft hier de leiding in handen*
Hij zal dadelijk wel hier zijn.
(Wordt vervolgd).
