W
DE DUITSCHE RIJKSDAG ONTBONDEN
EEN ZITTING MET VERRASSENDE
MOMENTEN
VON PAPEN'S REDE.
DINSDAG 13 SEPTEMBER 1932
RIJKSDAGPRESIDENT CONTRA
RIJKSKANSELIER.
Wie schendt de Duitsche
grondwet
DE HERSTEL-TAAK VOLBRACHT;
DE ONTWAPENING.
AMERIKAANSCHE PRESIDENTS
VERKIEZINGEN
DE OORLOGSSCHULDEN.
Vooraanstaande Amerikanen voor
vermindering.
GEWELDIGE BRAND IN HET
ROSENTAL.
Geheel dorp door het vuur
vernield.
AFSCHAFFING VAN DE MEISJES-
SLAVERNIJ IN CHINA.
Pater Cox, de werkloozenvader
candidaat gesteld.
DE MANDSJOERIJSCHE
REPUBLIEK.
De erkenning door Japan.
CHARBIN BEDREIGD.
Weer twee treinen door Chineeschë
benden overvallen.
za heeft toch geen letsel bekomen?
BERLIJN, 12 September. (W.B.) Toen
rijkskanselier Von Papen hedenmiddag
in den rijksdag het woord wilde voeren,
weigerde rijksdag-president Goering hem
dit, zeggende, dat de rijksdag tot stem
ming wilde overgaan.
Daarop overhandigde von Papen aan
Goering het ontbindingsdecreet, dat deze
evenwel weigerde aan te nemen.
Iierna verliet de regeering de zaal.
Nader wordt gemeld, dat de rijksdag
hedenmiddag om 3 uur 49 is ontbonden,
■wegens het gevaar, dat de noodverorde
ning van 4 September zou worden opge
heven.
Verloop der zitting.
BERLIJN, 12 September. (W.B.) Voor de
hedenmiddag 3 uur uitgeschreven rijkadagzit-
ting waren de tribunes, ook de diplomatenloge,
tot de laatste plaats bezet.
De leden van het rijkskabinet waren voltal
lig verschenen.
Van de nationaal-socialisten hadden ditmaal
slechts weinigen de partij-uniform aangetrok
ken.
Rijkspresident Goering, die eveneens iin bur
ger verschenen was, opende precies 3 uur de
zitting en deelde vervolgens de samenstelling
der rijksdagcommissies mede.
Afgev Torgftr (communist) diende vervol-
gens het voorstel in, om als punt op de agenda
te zetten de opheffing der noodverordening en
het votum van wantrouwen tegen de rijksre-
geering.
Zou, zooals te verwaohten was, tegen dit
voorstel bezwaar gemaakt worden, dan stelden
do communisten voor, onmiddellijk een nieuwe
zitting op heden te doen houden.
Afgev. Loebe (soc. dem.) stelde voor, als
tweede punt op de agenda te zetten het sociaal
democratische voorstel tot opheffing der nood
verordening.
President Goering richtte nu tot het huls de
vraag, of het communistische voorstel bezwaar
ontmoette. Van geen enkele zijde werd bezwaar
geopperd.
Deze verrassende wending werd. met bewe
ging en vroolijk'heid begroet, want daarmede
zou tot onmiddellijke stemming over de nood
verordening en het votum van wantrouwen
besloten zijn.
Afgev. dr. Prick (nat.-soc.) stelde voor, de
mg een half uur te onderbreken. Dit voor
stel werd met de stemmen van nationaal-socia
listen en centrum aangenomen.
Von Papen verschijnt.
Nadat rijkspresident Goering zijn plaats weer
had ingenomen, versoheen rijkskanselier Von
Papen en toonde ostentatief een rood© akten-
map: het kenteeken der rijksdagontbinding in
vroegere jaren.
De communisten maakten hierop toespelin
gen in luide uitroepen.
Rijksdagpresident Goering opende daarna
Weer de zitting met de woorden:
„Daar er tot nu geen bezwaar tegen het
communistische voorstel geuit is, komen wij
thans tot de hoofdelijke stemming over het
Voorstel-Torgler tot opheffing der noodveror
dening en over het votum van wantrouwen
tegen de regeering".
Rijkskanselier Von Papen hief de hand op,
ten teeken, dat hij het woord verlangde.
Den kanselier wordt het
woord geweigerd,
te2lWeSitot Goering
zeide met een af-
handbeweging:
durendf2'!]11 r6etis tot Sjemnring overgegaan; ge-
^rïeenen'-6 stem,ming aa llc woord niet
Door
heid Wer<* deze verklIarin'£ met groote vroolijk-
J* ®h met bewijzen van instemming begroet.
H|jkskanselier Von Papen trad daarop naar
8 Presidentstafel en legde daar een document
eor, blijkbaar het ontbindimgsdecreet van den
"Vkspresident.
Rijksdagpresident Goering schoof dit docu
ment terug en verklaarde:
„Wij houden thans eerst de stemming. Wij
Waren reeds tot de stemming overgegaan en
voor deze gehouden is, kan ik niets anders
doen".
de nationaal-socialisten en de linker.
Onder groote beweging werd hierop do hoof
delijke stemming gehouden.
Do communisten riepen: s
„Weg met de honger-regeerlng!
De regeering vertrekt on
der hoon-geroep
De regeeringsleden verlieten onder hoonende
toeroepen der communisten de zaal.
Bij de hoofdelijke stemming gaven de
Duitsch-nationalen roode „neen"-biljetten a
Rijksdagpresident Goering deelde t resu taat
der hoofdelijke stemming over de motie van
wantrouwen en over de opheffing der nood
verordening mede.
513 stemmen tegen de re
geering.
Afgegeven waren 550 kaarten. Vijf afgevaar
digden hadden zich van stemming onthouden,
32 hadden met „neen" (dus tegen de motie
van wantrouwen) en 513 met „ja gestemd
(dus voor de motie van wantrouwen).
De motie van wantrouwen en het voorstel
tot opheffing der noodverordening werden dus
aangenomen. (Stormachtige bijval van ïjna het
geheele huis).
Rijksdagprasldent Goering verklaarde daair-
op:
De afgevaardigden dr. Oberfohren en Torg-
ler hebben zich aangemeld om te spreken over
de agenda. Ik geef daartoe het woord thans
niet.
Nadat de stemming reeds begonnen was,
had de rijkskanselier het woord gevraagd. Na
de stemming heb ik hem volgens de grondwet
het woord verleend. Tijdens de stemming was
dit ni©t mogelijk.
Gedurende deze stemming heeft hij mij een
ontbindingsdecreet van den rijkspresident over
handigd, een schrijven, dat thans, daar het
mede-onderteekend is door een rijkskanselier
en een regeering, die door de thans gehouden
stemming als ten val gebracht zijn te betitelen,
overbodig is geworden. (Stormachtige bijval bij
de nationaal-socialisten).
Goering verklaart de ont
binding ongeldig.
Da rijksdagpresident las daarna het ontbin
dingsdecreet voor en verklaarde nogmaals, dat
zulk een ontbindinigsdeereet niet rechtsgeldig
zijn kan, als het onderteekend is door een
regeering, waaraan de overweldigende meer
derheid der Duitsche volksvertegenwoordiging
het vertrouwen ontzegd heeft een waar achter
in den Duitschen rijksdag slechts 32 afgevaar
digden staan.
Spr. zou den rijkspresident van dit feit me-
dedeeling doen en hem verzoeken, onder deze
omstandigheden zijn ontbindingsdeoreet in te
trekken.
Hat ontbindingsdecreet, aldus spr., komt niet
verrassend. Reeds bij de ontvangst van het
rijksdagpresidium heeft de Duitsch-nationale
rijksdagafgevaardigde, Graef (Thüringen) aan
den rijkspresident verklaard, dat zijn vrienden
tegen het parlementaire regime zijn.
In tegenstelling met deze verklaring wil hij,
rijksdagpresident Goering volgens de grond
wet verder werken en de rechten der Duitsche
volksvertegenwoordiging beveiligen. (Storm
achtige bijval hij de nationaal-socialisten).
De rijksdagpresident stelde daarna voor mor
gen een verdere zitting te houden met een
agenda, die door het seniorenconvent zal wor
den bepaald.
Het ontbindingsdecreet.
BERLIJN, 12 September. (W.B.) De tekst
van het ontbindingsdecreet van den rijksdag
luidt:
„Op grond van artikel 25 van de rijksgrond
wet ontbind ik den rijksdag, omdat er gevaar
bestaat, dat de rijksdag de opheffing van mijn
noodverordening van 4 September 1932 ver
langt."
Het decreet was gecontrasigneerd door rijks
president von Hindenburg, rijkskanselier von
Papen en den rijksminister van binnenlandscbe
zaken, Freiherr von Gayil.
Een berisping aan Goering
BERLIJN, 12 September. (W.B.) Naar de
parlementaire dienst van het Wolffbureau ver
neemt, zal de rijksminister van binnenlandsche
zaken aan den rijksdagpresident Goering een
mededeeling doen toekomen, waarin hij hem
opmerkzaam zal maken op zijn houding in den
rijksdag, welke in strijd was zoowel met de
grondwet als met het recht.
BERLIJN, 12 September. (VJD.) Rijkskanse
lier von Papen heeft een schrijven gezonden
aan den president van den rijksdag, Goering,
waarin hij constateert, dat Goering twee malen
in strijd met de grondwet heeft gehandeld,
door dat hij de eerste maal den rijkskanselier
op diens verzoek niet het woord heeft verleend
en ten tweeden male, dat hij, hoewel de rijks
dag was ontbonden, nog een stemming heeft
laten houden.
De rijksregeering is voornemens, ingeval de
rijksdag, hoewel hij ontbonden is, niettemin
mocht trachten bijeen te komen deze samen
komst onmogelijk te maken. Zij wil slechts die
afgevaardigden toegang tot het gebouw van
den rijksdag verleenen die deel uitmaken van
de commissie tot handhaving van de rechten
van het parlement of van de commissie van
buitenlandsche zaken, aangezien slechts deze
beide commissies ook in den tijd tusschen de
ontbinding van den eenen rijksdag tot het bij
eenkomen van den nieuwen rijksdag in functie
blijven.
De rijksregeering heeft den rijkspresident nog
geen voorstel gedaan betreffende de vaststel
ling van den datum der nieuwe verkiezingen,
aangezien zij eerst de verdere ontwikkeling ge
durende de volgende dagen wenscht af te wach
ten.
Loebe roept Ueberwa-
chungscommissie" bijeen.
BERLIJN, 12 September. (V.D-) Als lid van
het seniorenconvent en tegelijkertijd als voor
zitter van de commissie tot handhaving van de
rechten van het parlement heeft de sociaal
democratische afgevaardigde Loebe den volgen
den brief gezonden aan den president van den
rijksdag Goering:
„Zeer geëerde heer president. De sociaal
democratische leden van het seniorenconvent
nemen niet meer deel aan de door u bijeenge
roepen zitting van het seniorenconvent, aange
zien het seniorenconvent mede getroffen wordt
door bet ontbindingsdecreet van den Rijksdag.
De kwesties van staatsrechtelijken aard welke
in uw sluitingsrede zijn opgeworpen, bebooren
'thuis in de commissie voor de handhaving van
de rechten van het parlement, welke commissie
niet door het decreet wordt getroffen. Als voor
zitter roep Ik deze commissie bijeen. Het juiste
tijdstip der zitting zal ik nog heden bekend
maken. Met hoogachting: Loebe".
De socialisten vragen
Volksbegehren.
BERLIJN, 12 September. (V.D.) De S.P.D.
heeft bij den rijksminister van binnenlandsche
zaken de toelating gevraagd van een Volks-
begehren tot opheffing van het speciaal poij.
tieke deel der verordening van rijkspresident
von Hindenburg d.d. 4 September.
Naar van sociaal-democratische zijde wordt
verklaard, moeten door de aanneming van dit
Volksbegehren ,-,de loonsverlagingen" onmoge
lijk worden gemaakt. De andere deelen van de
noodverordening moeten niet in het Volksbe
gehren worden 'betrokken, aangezien deze be
palingen betreffen van de rijksbegrooting 0f
financieele wetten, welke volgens de grondwet
niet langs den weg van een referendum kun
nen worden gewijzigd.
„De rijksdag luisterde met aandacht
naar Klara Zetkin, doch de re
geering werd het spreken
onmogelijk ge
maakt."
BERLIJN, 12 September. (H.N.) Rijkskan
selier Von Papen heeft vanavond door de
radio een toespraak tot het Duitsche volk
gehouden, omdat, naar hij verklaarde de thans
ontbonden rijksdag bet niet noodzakelijk
heeft geacht, een verklaring van de regeering
aan te hooren. Deze verklaring was op de
agenda voor de rijksdagzitting aangekondigd,
zeide do rijkskanselier, die vervolgens bet ge'
beurde in den rijksdag naging.
Volgens de grondwet, aldus de kanselier,
was de voorzitter van den rijksdag verplicht,
mij het woord te verleenen. Ik verzocht het
een tweeden keer, doch het werd opnieuw ge
weigerd. Daarop overhandigde ik het besluit
tot ontbinding van den rijksdag van den rijks
president, daar ik geen gelegenheid had dit
voor te lezen.
Met de overhandiging van het besluit Is de
rijksdag volgens de bepalingen van de grond
wet ontbonden. De stemmingen, die daarna
plaats hadden, zijn ongrondwettelijk en on
geldig. Hieruit zal het Duitsche volk zien, dat
bet de regeering door de anticonstitutioneele
handelwijze van den voorzitter van den rijks
dag onmogelijk is gemaakt een overzicht te
geven van hetgeen zij in ,de drie maanden,
sedert zij baar ambt heeft aanvaard heeft
verricht en het programma voor de toekomst
bekend te maken.
De rijksdag heeft met aandacht geluisterd
naar hetgeen de communistische uit Moskou
gezonden afgevaardigde Klara Zetkin heeft
gezegd doch het werd de regeering onmoge
lijk gemaakt, een verklaring af te leggen. Daar
om heeft de rijkskanselier van de door de
radio geboden gelegenheid gebruik gemaakt,
om opnieuw rekenschap af te leggen van de
handelingen der regeering en een verklaring
te geven over het doel, dat zij zich in het
belang van het geheele volk heeft gesteld.
Toen de regeering drie maanden geleden
aan het bewind kwam, bevond zij zich in een
buitengewoon moeilijke positie. Destijds heb
ik geweigerd aldus zeide von Papen, beloften
te geven, ik heb gevraagd, dat men de regee
ring naar haar daden zou beoordeelen. De re
geering beeft gehandeld. Zij heeft niet geaar
zeld de grootste vraagstukken, die sedert het
einde van den oorlog opgelost moesten worden,
doch waarmede nog geen begin was gemaakt,
aan te vatten.
Het is onmogelijk om in drie maanden tijd
daden te verrichten, die reeds haar uitwerking
in het leven van de natie doen gevoelen. De
rijksregeering is echter vast besloten verder
op den ingeslagen weg te gaan, zonder aar
zelen, doch ook zonder overhaasting. Haar
handelen geschiedt in het besef, dat een oud
tijdperk afgesloten en een nieuw tijdperk
geopend is.
De regeering heeft de taak, die zij van haar
voorgangster heeft overgenomen, ten uitvoeT
gebracht. Het eerste gedeelte van deze taak
was de afdoening van het vraagstuk der scha
devergoeding. Te Lausanne is eindelijk daar.
onder een streep gezet. Het stelsel van de
schadevergoeding en het Youngplan zijn dood
en zullen nooit meer levend worden. Het besef,
dat het stelsel dar schadevergoeding de eigen
lijke oorzaak van de wereldcrisis was, is ook
tot de andere partijen doorgedrongen. De po
litiek moest rekening houden met de econo
mische wetten.
De kwestie der gelijkge
rechtigdheid inzake bewa
pening.
Verder herinnerde de rijkskanselier er aan,
dat hij reeds te Lausanne voor Duitschland
Uet recht aangemeld heeft, om aanspraak op
gelijke rechten en plichten te maken. Deze
kwestie staat thans op de agenda van de in
ternationale politiek. De volledige souverei-
niteit van het rijk en gelijke rechten op het
gebied van de buitenlandsche politiek vormen
den eenigst mogelijken grondslag voor de
betrekkingen met het buitenland.
Daarna besprak de rijkskanselier het ont-
wapeningsvTaagstuk en wees er daarbij op,
dat sommigen gezegd hebben, dat de regee
ring zich bij de behandeling van dit vraag
stuk op een te smallen grondslag heeft gesteld.
Met nadruk verklaarde von Papen, dat de re
geering op een veel broederen grondslag staat
dat eenige politieke partij, n.l. op den grondslag
van de ondersteuning en de goedkeuring van
bet geheele Duitsche volk. Het is niet alleen
bet recht doch de plicht van iedepe Duitsche
regeering, om dit vraagstuk tot oplossing te
brengen en daarbij in opdracht van de geheele
natie te handelen. Enkele dagen geleden is de
Duitsche opvatting daarover aan den Fran
se hen gezant medegedeeld en deze opvat
ting is thans voor de geheele wereld duide
lijk geworden. Met nadruk stelde de rijkskan
selier vast, dat Duitschland ontwapening wil.
Niemand zal het met meer vreugde begroe
ten dan het Duitsche volk, indien alle staten
bun juridische en moreele verplichtingen na
komen en in overeenstemming met het ver
drag van Versailles ontwapenen. Duitschland
,kan echter de ontwapening slechts aanvaarden,
indien deze door alle staten gelijkelijk geldt.
Duitschland kan het niet verdragen, als een
staat van den tweeden rang behandeld te wor
den. Ieder levend wezen heeft aanspraak op
veiligheid, en ook Duitsohland maakt daarop
aanspraak als op een natuurlijk en door het
Pact van den volkenbond bevestigd recht.
Wij willen den vrede en wij keuren den wed
strijd in de bewapening af. Duitschland is
echter over de tot nu toe bereikte resultaten
teleurgesteld. Ondanks den volkenbond, Lo
carno en het Kelloggpact tracht men toch de
ontwapening te ontgaan. Wat is er van het
Stootsche voorstel van den president der Ver-
eentgde Staten gekomen Men heeft er har
telijke woorden over gesproken, doch tot aan
vaarding is het niet gekomen. Wat tot nu toe
te Genève is bereikt, beteekent geen ontwa
pening. Het is duidelijk, dat andere staten er
haar streven, 'bewapend te blijven. Zonder een
oplossing van het vraagstuk der gelijke rech
ten kan Duitsohland niet verder deelnemen
aan de beraadslagingen.
Niemand heeft het Duitsche standpunt heter
kunnen verdedigen dan het hoofd van de Ita-
liaansche regeering en geen betere woorden
kunnen voor de verdediging van Duitschlands
aanspraken worden gezegd dan die, welke
Mussolini gisteren in zijn artikel heeft ge
bruikt.
Het Fransche antwoord is gisteren ontvan
gen en wordt thans door de regeering nauw
keurig bestudeerd. Do rijkskanselier wilde
thans reeds verklaren, dat de inhoud van dit
antwoord niet geschikt is om een oplossing te
bevorderen. Over de stappen, wat verder zal
geschieden, zal het kabinet in de eerstvolgen
de dagen beraadslagen. De beslissing zal ge
dragen worden door de overtuiging, dat de op
lossing in overeenstemming moet zijn met de
eer en het recht van de natie om te leven.
De economische ^maatrege
len.
Vervolgens ging de rijkskanselier tot het
economische gedeelte van zijn programma over.
Hij wees er op, dat de ontzaglijke economi
sche en sociale spanningen het meer dan ooit
tot een plicht maken, alle nooddge maatrege
len voor de stabiliseering van Europa te tref
fen. Duitschland heeft daarvoor steeds offers
gebracht. Het is ook thans bereid, een laatste
inspanning te doen en over zijn laatste reser
ves te beschikken, om dit doei te bereiken.
Deze inspanning moet in Europeescken zin
worden gewaardeerd. De vergiftiging van de
politieke betrekkingen door onhoudbaar ge
worden verdragen moet ophouden. Het einde
van de schadevergoedingsverplichtingen maakt
't mogelijk, om den wederopbouw van Duitsch
land ter hand te nemen. Het Duitsche volk
weet thans, dat het weder voor zich zelf werkt.
Toen de regeering de noodige maatregelen
trof voor de handhaving van het evenwicht in
de begrooting, stond haar het streven reeds
duidelijk voor den geest om het economische
leven weder te doen opleven door een vermin
dering van de ontzaglijke uitgaven voor de
werkloozen. Daarop is besloten, den economi-
sohen koers te wijzigen. Het roer is omgewor
pen om bet groote doel te bereiken, in den a.s.
winter de werkloosheid te doen verminderen.
Nog ligt de crisis over Duitschland en de ove
rige wereld, doch er zijn reeds bemoedigende
teekenen merkbaar, dat een verbetering op til
is, of dat althans een stilstand in de crisis is
ingetreden. Een groote weg zal nog moeten
worden afgelegd, voordat het aan de genezen
de krachten van het economische leven zal ge
lukken, de oorzaken van de ziekte te doen ver
dwijnen. Het oogenbli'k was echter gekomen,
om de genezing te bevorderen en dit is ge
schied door de publicatie van het bekende eco
nomische programma van de regeering.
NEW-YORK, 12 September. (V.D.) Een
groot opgezette campagne voor vermindering,
resp. schrapping der oorlogsschulden is in de
Veroenigde Staten ingezet door de vorming
van het „Committee for the Consideration of
Intergovernemental Debts".
Voorzitter is Alfred Sloan, president van de
General Motors Company. In het bestuur heb
ben voorts zitting leiders van industrie, land
bouw, vakvereenigingen en politici. Een aan
tal invloedrijke personen beeft een oproep ge
daan aan tal van industrieelen en belangrijke
figuren op economisch gebied, om zich bij de
actie van het comité aan te sluiten.
Professor Murray Butler verklaarde, dat
Europa zonder den steun van Amerika reeds
al bet mogelijke heeft gedaan voor 't herstel
van zijn welvaart. De volgende stap moet dooT
Amerika worden gedaan. SenatoT Borah ei sell t
een verlaging of schrapping der schulden,
omdat de huidige toestand de voornaamste be
lemmering voor het herstel der normale inter
nationale betrekkingen is.
Amerika moet handelen In zijn eigen be
lang, aangezien de economische crisis groote-
re 'sommen gelds verslindt dan de oorlogs
schulden bedroegen.
De schrapping der schalden beteekent het
weder ontsluiten van de wereldmarkt, stijging
der prijzen, vermindering der werkloosheid en
ontdooiing van de bevroren credieten.
KLAGENFURT, 12 September. (R.O.) Het
plaatsje Oberdörfl in het Rosental is gisteren
morgen vroeg door een geweldigen brand bijna
geheel vernield.
Het vuur greep, aangewakkerd door een be-
vigen wind, zoo snel om zich heen, dat, voordat
de inwoners goed en wei gealarmeerd waren,
bet geheele dorp reeds in vlammen stond.
De brandweer stond vrijwel machteloos en
moest de vernieling lijdelijk aanzien, omdat,
behalve uit een put, nergens water te krijgen
was.
In totaal zijn vijftien huizen plat gebrand,
terwijl slechts een enkel huis gedeeltelijk be
houden is gebleven.
NANKING, 12 September. (R.O.) Door het
ministerie van binnenlandsche zaken is aan de
nationale regeering een voorstel voorgelegd tot
afschaffing van de zoogenaamde „Moeitsai", dat
is het slavinnensysteem, dat eeuwenlang in
China in zwang is geweest.
De nieuw gevormde Amerlkaansche werkloo-
zenpartij, de zoogenaamde Jobless Party, heeft
op haar eerste partijbijeenkomst te St. Louis,
onder daverende toejuichingen den eerwaarden
pater James R. Cox. pastoor van de St- Pa-
trickskerk te Pittsburgh tot 'haar candidaat
voor de presidentsverkiezingen gekozen, meldt
Kipa.
Pater Cox, die, zooals men weet, den beken
den marsch der werkloozen naar Washington
beeft geleid, verklaarde, dat bij zijn candi-
daat-stelling aanvaardde en dat hij zijn can-
didatuur ook niet zal terugtrekken, als de gods
dienstkwestie weder op het tapijt zal worden
gebracht. Hij voegde hieraan toe: „Ik zal steeds
nog de candidaat der weldenkende burgers
zijn."
Het partijprogram van pater Cox bevat 18
punten. De volgende eischen komen er o.a- op
voor: economische hulpmaatregelen, hoofdzake
lijk door afschaffing van het particuliere bank
en rentewezen; vervanging van den gouden
standaard door den zilveren; kortere weTkdag
en kortere arbeidsweek: afschaffing van de
prohibitie: werkloozen- en ouderdomsverzeke-
ring; scherpe belasting van de groote inkomens
en vermogens.
Kort na de aankomst van Pater Cox te St.
Louis heeft een conferentie plaats gehad, waar-
van men een fusie der werkloozenpartij en libe
rale partij verwachtte. Deze fusie is echter niet
tot stand gekomen, daar de voorzitter der li
berale partij verklaarde, dat het gevaarlijk
was, zichzelf door het candidaat stellen van
pater Cox „het domme struikelblok" van de
godsdienstkwestie in den weg te leggen.
Er bestaat dan ook alle kans, dat de gods
dienstkwestie bij de presidentsverkiezingen van
dit jaar, evenals dat in 1928 het geval was, een
gewichtige rol zal spelen.
TOKIO, 12 September (V.D.) Naar verluidt
aou de Japanscihe regeering voornemens zijn,
de overeenkomst waarbij de erkenning door
Japan van de Mandsjoeirijscbe republiek wordt
geregeld, niet éénzijdig af te kondigen, doch
overeenkomstig artikel 18 van het volkenbond
te doen registreeren.
Het is de vraag, hoe het volkenbondssecro-
tarlaat hierop zal reageeren en of geen der
andere bij den volkenbond aangesloten mogend
heden naar aanleiding hiervan tegen den in,
houd van het verdrag zal protesteeren.
LONDEN, 12 September. (H.N.) Volgens be
richten uit Charbln zijn Zaterdagnacht weer
twee treinen door Chineesche vrijscharen over
vallen en geplunderd. Bij Sjoentjenpoe werd
een trein tot ontsporing gebracht. Ongeveer
100 personen werden gedood of gewond, ter-
wijl ongeveer 600 reizigers uitgeplunderd wer
den. De gewonden en dooden zijn Zondagmor
gen naar Charbin gebracht.
Bij den tweeden treinoverval, die in de buurt
van Oesjihe plaats had, werden 7 personen ge
dood en 10 gewond. Kleine benden drongen
ook in de voorsteden van Charibin door en kon
den slechts na een verbitterd handgemeen te
ruggedreven worden.
INBREKERS RIJDEN POLITIE DOOD.
RHEDA. 12 September (H.N.) Te Warendorf
wais een Inbraak gepleegd, waarbij de inbre
kers per auto ontkomen waren. De politie tele
foneerde naar de omliggende gemeenten, om
den auto aan to houden, die inderdaad op den
straatweg naar Rheda gezien werd. De inspec
teurs van politie Bökenhans en Grafhorst, die
zich op den weg opgesteld hadden, sommeerden
den auto stil te houden, doch deze reed een
voudig op de beide politieambtenaren in met
het gevolg, dat beiden zwaar gewond werden.
De inspecteur Grafhorst werd ongeveer vijf
tot 600 meter meegesleurd en is aan de be-
komen verwondingen overleden.
De auto werd Zaterdag in de gemeente Lintei
gevonden. Vastgesteld kon worden, dat de
daders in de afgeloopen week verscheidene
inbraken hebben gepleegd, o.a. te Bad Pyr.
mont, te Soest, te Lipstad en ten slotte te
Waireendoirf.
SCHWERIN, 11 September (V.D.) In den
nacht op heden zijn in de anti lier iekazerne al
hier door slechte isoleering van de lichtledding
dertien paarden door den stroom getroffen en
op slag gedood.
VICTOR BRIDGES;
Vertaling van
Jf. VAN VELSEN
61).
Jeluii zijit te laat, zei hij kalm. Vooruit
imiaar Jimmy. Terwijl hij sprak reed de auto
den weg op, die met een bocht naar het
strand liep en otp hetzelfde oogenbllk ont
snapte aan alle drie de inzittenden een half
^«ehopuden kreet. Dwars over den weg stond
ossenkar vol geladen met zand. Er was
kans om er voorbij te rijden. Eenige
jters yerdjar Btomd de voermain met een
hij r visschers te praten, doch zelfs al had
Se^^Men helpen zou hij te ver verwijderd
zijp zijn om van eetnig nut te kunnen
deed het eenige, wat hem onder de
vlhg jjj. omstandigheden kon redden- Zoo
recbts> v,lcc>n) draaide hij zijn stuurrad naar
Yah <4^ ®frdoor de auto met een korte bocht
Sebl6® ntneed en in het mulle zand tot
'wend.
*a schok, had Tony het portier
!164 111 op het strand, voor de
0111 den hadden te draaien.
P 6611 tow®61 hij koel, tijd in overvloed,
ring waaP g6^ a<1igheid na, zou zijn bewe-
rmde zijn. En deze omstandig-
v ltT *^whet Groote verschil. Het
h*". Jimmy met zoo'n
pijn adem uit Vuurrad gebonkt, dat al
aam was gedrukt en. hij
vtooir ihet oogienbllk zoo hulpeloos was, als
een mensclielijk wezen maar kan zijn.
Toen Tony zag, wat er gebeurd was, sprong
hij meer dan hij liep naar den anderen kant
van den auto. Hij pakte hem beet em droeg
hem uit het voertuig. Juist toen hij hem er
buiten had, weken de bedwelmende gevolgen
van den schok, maar het oponthoud hoe
kart het ook moge geweest zijn was lang
genoeg, om bijna noodlottig voor hen te zijn.
Reeds waren de hen achtervolgende politie
agenten bij de ossenkar en gaven den voer-
man en de viisschers duidelijke bevelen. Niet
tegenstaande zij hevig verschrikt waren, be
hielden zij toch voldoende hun besef om te
begrijpen, dat zij gesommeerd werden, om
de wet te hulp te komen. Slechts een oogen-
blik aarzelden zij en dan stapten zij. als bij
onderlinge afspraak met plomp© schreden
over het strand en rukten samen op hun
prooi uit.
De volgende minuut was waarschijnlijk de
bedrIJvigste in Tony's leven. Hij liet Jimmy
wdar hij was en sprong vooruit om den eer
sten van zijn aanvallers tegemoet te gaan.
Heit was een groote zwartgebaarde klant en
bij had zicto een weinig van de anderen ver
wijderd. De man vocht om zelfbehoud, doch
Tony hief zijn linkerhand omhoog en gaf
heim een vuistslag midden op het gelaat. De
slag was zoo hevig, dat de man bewusteloos
in het zand viel. Vervolgens draaide hij zich
bliksemsnel om, teneinde den voerman te
woord te staan. Er bestond geen kans, om
zijn vorige taktiek te volgen, want de kar-
reman was te dicht bij hem en het volgende
©ogenblik hadden zij elkaar omkneld en zwaai
den worstelend heen en weer.
Onder gewone omstandlgbedein zon het een
ftajnelllj^ gejijkwaardig paair geweest zijn,
maar de wanhoop van het oogenblik, scheen
Tony met een wilde woede te vervullen 4ie
zijn krachten bijna scheen te verdubbelen.
Hij wrong zijn rechterarm vrij en drukte zü'°
vuist met de kracht van een hydraulische
pers in het middenrif van zijn tegenstander-
Als een knipmes sloegen zijn beenen samen
en viel de voerman met een gorgelend H8"
luid onmachtig neer: Tony in zijn val mee-
sleetpend.
Deze was bijna onmiddellijk op de been,
maar zijn eerste blik in het rond, toonde
hem het hopelooze van den toestand. De po
litieagenten hadden nu ook het gevechtster
rein bereikt. Een van hen kwam met ontbloot
zwaard op hiem af en gelastte hem, zich over
te geven,. Zijn kameraail speelde krijg<rUe
om -den auto met Isabel.
Op dat oogenblik, juist toen alles verloren
scheen, klonk er een hevig ,,pang" achter hem-
Instinctmatig draaide Tony zich om en daar
kwam als een door den hemel gezonden wre
kende engel, Tijger Bugg met de vlugheid
en woedde van zijn verscheurenden naamge
noot aanrennen. Iets verder op den achter
grond stond Guy Oliver, zonder hoed, transpi-
reerend met een nog rookenden revolver ia
zijn hand.
Op hetzelfde oogenblik, dat Tony hem zag.
klonk er wederom een schot. Hij hoorde het
fluiten va-n den kogel langs hem gaan en op
hetzelfde moment een vreeselijke kreet van
pijn, welke bewees, dat het schot bad doel
getroffen. Tony keek om zich heen en zag, dat
zijn aanvaller, de politieagent, zijn zwaard
Met vallen, eenige stappem terug wankelde
en zijn linkerhand tegen zijn rechterschou
der klemde.
Zich om niets bekommerend, vloog Tony
naar Isabel om haar te bevrijden. Op het hoo-
r©n Tan bet revolverschot, had de man die
haar wilde grijpen, plotseling zijn pogingen
gestaakt en scheen met zichzelf te beraad
slagen of het onder deze veranderde omstan
digheden niet beter was een weinig minder
ijver aan den dag te leggen. Doch voor hij
het met zieih zelf eens was, had Tony zich
reeds op hem geworpen. De man hief zijn
armen op, om zich te verdedigen, maar een
■vuistslag links van zijn hals deed hem neer
tuimelen en hij viel met zijn hoofd zoo on
zacht tegen dein radiator, dat hij voor gerui-
men tijd buiten gevecht gesteld was.
Hijgend en niet In staat om te spreken,
leunde Isalbel tegen het portier van de auto.
- Zie zoo, nu is het afgeloopen, zei Tony
vroolijk, terwijl hij zijn arm om haar heen
sloeg en haar een kus gaf. Ik zal je naar
de boot dragen, voegde bij er bij.
Zij maakte, nauw hoorbaar eenige woordem
van protest uitende, een zwak afwerend ge
baar, maar zonder hierop acht te slaan, nam
hij haar in zijn armen en droeg haar naar
de kade.
Het leek wel een slagveld, toen hij rond
keek, maar al het gevaar was blijkbaar ge
weken. Met behulp van Bugg, was Jimmy
weer op de been geholpen, terwijl zijn aanval
ler languit naast hem lag en voor het ver
dere verloop der gebeurtenissen alle belang
stelling scheen te hebben laten varen. Rechts
van hem stond Guy, nog steeds met den re
volver in zijn hand, op wacht, om de overige
vijanden op een eerbiedigen afstand te hou
den; geen vain hen scheen echter in een stem
ming, om tusschenbeide te komen.
Toen Tony met Isabel in zijn armen langs
hem kwam, keek hij hem met bleek, bezorgd
gelaat aan.
hijgde hij bijna ademloos.
Tony knikte hem geruststellend toe.
Wij maken het beiden uitstekend; nooit
zoo - welvarend geweest; hartelijk dank, Guy,
zei hij. Hoe staat het met de boot?
Guy haalde diiep adem.
De boot ligt ginds gereed, zei hij, ter
wijl hij naar het havenhoofd wees. Ga maar
zoo spoedig mogelijk aan boord. Bugg en ik
zullen Dale medenemen.
Zonder verder© opmerking liep Tony ving
lamgs het strand tusschen de twee houten pa
len door, die de ingang naar den ruwen stee-
nen dam aanwees. Eenige meters verder stond
de kapitein van de Betty" met den vanglijn
vain de sloep dn zijn hand. In den sloep zaten
een paar matrozen aan de riemen.
Dag kapitein! riep Tony. Ik vind het
zeer vriendelijk van je, dat je zelf giekomen
bent. Ik hoop niet dat je lang hebt moeten
wadliten.
Terwijl bij sprak, liet hij Isabel omlaag
zakken, zoodat zij op baar beenen kwam te
staan; daarna stak hij kapitein Simmons een
hand toe, welke de zeeman hartelijk drukte.
Goddank, dat u behouden is, sir Antony,
riep hij met warmte. Ik zou er alles voor over
gehad hebben am u een bandje te helpen, maar
ik durfde de sloep niet alleen laten. Als zij
den kabel doorgebakt hadden, zouden wij ver
loren geweest zijn.
O, wij hadden geen hulp meer noodig, zei
Tony lachend. Het geheele strand ligt be
zaaid met lijken.
Even zweeg hij.
Mag ik je aan miss Francis voorstellen,
besloot hij, dit is de dame, met wie lk ga
trouwen.
Gedurende eenige oogenblikken staarde de
kapitein Isabel In epriakelooze verbazing aanj
doch toen nam hij, met dat bewonderenswaar
dig aanpassingsvermogen waardoor de Kngel-
sche zeeman zich on^kThH-hektt, zijn pet at" en
maakte een even beleefde als stijve buiging
voor haar.
Aangenaam met u kennis te maken, zei
hij schor.
Op dat oogenbllk verscheen bij den ingang
van den dam de gehavende figuur van Jim
my, die tusschen Guy en Bugg kwam aan
hinken.
Ginds komen de anderen aan, zei Tony.
Het zal beter zijn, dat wij nu maar aan boord
gaan, voor er nog meer onaangenaamheden
gebeuren. Hij stapte omlaag in de boot en
zette aioh in het achtersteven schrap.
Wil je miss Francis even helpen, kapl.
tain?
Met uiterste voorzichtigheid en zoo eerbie
dig als of zij 'n heiligenbeeld was, nam hij Isa
bel in zijn krachtige armen en liet haar in
die van Tony zakken. Toen haar voeten den
bodem van de sloep raakten, verscheen Guy,
Bugg en Jimmy aan den steiger en onmid
dellijk daarna waren zij aan boord en kropen
naar hun respectieve zitplaatsen. Kapitein
Simmons volgde hen met de vanglijn,
Roeien! riep hij kortaf.
D© twte matrozen sloegen hun riemen uit
en met regelmatige, glijdende beweging dreef
de sioep weg van de opwindende kusten van
Divadia, in de blauwe wateren der zonver-
lichte baai,
(Wordt vervolgd).
