IN DEN ZESDAGEN ROES.
I
g-
K
ZATERDAG 19 NOVEMBER 1932
VREDESORGANISATIE VAN ONS
VELDLEGER.
DE REORGANISATIE-PLANNEN.
Het beroepskader.
DE LEIDING VAN DEN ALG. NED.
FASCISTEN BOND.
ONZE ZEEMACHT.
Bouw van een onderzeeboot.
DE PLANNEN VOOR DE TOEKOMST.
AMSTERDAM OP DEN VOOR
AVOND.
MISLUKTE REQEPTIE.
ANNA PAWLOWA.
Klokslag 10 lost John Stol het
startschot.
DE VERDACHTE SCHILDERIJEN
UIT DE VEILING-MAK
Alles lijkt valsch, zelfs de naam
van den collectionneur.
M. CHANTEROU OP HET SPOOR
(Van onzen correspondent).
REEDS SPOEDIG PREMIES AANGE-
KONDIGD.
heeft oude schilderijen "ustnie ,n - op
ENKELE SCHILDERIJEN REEDS
EERDER TE BRUSSEL GEVEILD?
CHANTEROU'S VERLEDEN.
EEN GROOTE ZWENDELAAR.
aangekondigd® Premie van ioo gewonnen. De
BEZUINIGING BIJ HET LEGER.
In antwoord op de in het voorloopig verslag
door de Tweede Kamer inzake de Defensie-
begrooting categorisch gestelde vragen wordt
o.m. in de memorie van antwoord het volgende
medegedeeld:
L Van 8 regimenten infanterie, naar den maat
staf van één per brigade, zullen dé in de regi
mentsschool vereenigde oefeneenheden worden
opgeheven;
de samenstelling van elk der acht regimenten
veldartillerie zal worden teruggebracht van drie
tot twee schoolbatterijen.
Vermits van de bedoelde acht infanterie-
regimenten de staven blijven bestaan en de
sterkte der overige regimenten, in totaal met
64 instructieve onderofficieren is uitgebreid,
zoomede bij de regimenten veldartillerie, de
regimentsstaven niet in de reorganisatie zullen
worden betrokken en voorts het veldleger een
groot aantal andere legeronderdeelen omvat,
welker samenstelling ongewijzigd blijft, kunnen
de voorgenomen maatregelen tezamen genomen,
niet worden aangemerkt, als practisch de be-
teekenis te hebben van opheffing van ongeveer
één derde van de vredesorganisatie van ons
veldleger. De opheffing- omvat een veel kleiner
deel.
2. De organieke vermindering van het beroeps
kader als gevolg van de voorgenomen reorga
nisatie, bedraagt:
A. Infanterie: 116 officieren of 20 pet.. 268
onderofficieren of 15 pet. van de huidige orga
nisatie sterkte.
In verband met een mede voorgenomen en
nader te omschrijven wijziging in de organisatie
van het vooroefeningsinstituut, zullen de boven
genoemde getallen geleidelijk worden terug
gebracht tot:
pl.m. 100 officieren of 18 pet., pl.m. 160 onder
officieren of 10 pet. van de huidige organisatie-
sterkte
3. Elke infanterie brigade zal bestaan uit: de
staf der brigade, twee regimenten infanterie
den afzonderlijken staf van een regiment infan
terie.
Elk regiment infanterie zal bestaan uit den
staf van het regiment waarin opgenomen het
mobilisatiebureau): de regimentsschool, be
staande uit den staf van de school, twee tirail
leurscompagnieën en de '-pecialistencompagnie.
De opleiding van het dienstplichtig kader zal
plaats vinden bij de compagnieën, waarvoor het
krachtens zijn functie (tirailleur. mitvaillist.
verbindingsman of mortierist) is bestemd.
Elk regiment veldartillerie zal bestaan uit den
staf van het regiment (waarin opgenomen het
mobilisatiebureau) en twee schoolbatterijen De
opleiding van het dienstplichtig kader zal. even
als bij de infanterie, plaats vinden bij de school
batterijen, onder rechtstreeksche leiding van de
batterij commandanten.
Vervanging van beroepskader door dienst
plichtig en reservekader, ligt niet in het voor
nemen.
De meening van die leden, welke de voor
keur wenschen te geven aan een natuurlijke,
geleidelijke dienstverlating boven gedwongen
opwachtgeldstplij-- „f pensi0nneering, kan de
minister niet deelen.
De mogelijkheid van het vervangen van offi
cieren der militaire administratie door adjudant-
onderofficieren is eenige jaren geleden in studie
geweest.
Het bleek toen. dat de behoeften van de
oorlogsorganisatie zoodanig zijn, dat het aantal
beroepsofficieren slechts voldoende is om met
de allervoornaamste administraties te worden
belast.
Paarden voor het oorlogs-
leger.
Vervanging van officiersdienstpaarden door
rijkspaarden zou slechts mogelijk zijn door ge
lijktijdige overeenkomstige uitbreiding van het
getal rijkspaarden.
Instandhouding van de fokkerij van paarden,
geschikt voor het leger, is in verband met de
groote behoefte aan paarden voor het oorlogs-
leger, een gebiedende eisch.
Naar de memorie van antwoord aan de Tweede
Kamer inzake de Defensiebegrooting mededeelt,
is de eerste termijn van 100.000 aangevraagd
voor den bouw van een onderzeeboot, ter ver
vanging van de in 1916 te watergelaten O 6,
welke boot als verouderd moet worden be
schouwd.
Voor de verdediging zijn in Nederland 10
onderzeebooten noodig. Met 7 onderzeebooten
kan niet worden volstaan. De tonneninhoud van
de aangevraagde onderzeeboot zal ruim 800 ton
bedragen; de totaal kosten, te verdeelen over 4
begrootingsjaren, worden begroot op 2« a 3
millioen gulden.
Wat de plannen voor de toekomst betreft,
merkt de minister op, dat de grondslagen voor
de verdediging zullen worden gehandhaafd.
De opleidingen in Neder
land.
De opleidingen in Nederland hebben inder
daad plaats op verouderde schepen. Ook de
Regeering is van meening, dat die schepen ver
vangen moeten worden. De toestand van 's Rijks
financiën verzet zich hier thans tegen, maar het
aanvragen van gelden teneinde een aanvang met
die vervanging te maken, zal niet lang meer
kunnen uitblijven, te meer daar die schepen
niet alleen voor opleidingsdoeleinden noodig
zijn.
De kosten van onderhoud der oudere schepen
zijn vrij hoog en er is een grens, waarbij het
om financieele en andere redenen voord eeliger
is nieuw materiaal aan te bouwen, in plaats van
door te gaan met het herstellen van verouderde
schepen.
De kosten-verdeeling.
De Regeering kan er niet toe medewerken de
kosten van de marine, uitgezonderd de politie
diensten, ten laste van het moederland te bren
gen, aangezien zij van meening is, dat Neder-
landsch-Indië als een deel van het Rijk in de
kosten van het Rijksorgaan, dat in hoofdzaak tot
bescherming van dat deel dient, moet bijdragen.
De werf te Hellevoetsluis.
Werd de werf te Hellevoetsluis gehandhaafd,
dan zou begonnen moeten worden met een niet
onaanzienlijk bedrag ineens te besteden, om
haar althans eenigszins te moderniseeren. Tevens
zou, evenals bij sluiting der werf het geval zou
zijn, een aantal werkl.eden zij het ook in
mindere mate zoowel te Hellevoetsluis als te
Willemsoord moeten worden ontslagen, omdat
het thans totaal aanwezige aantv werklieden te
groot is zoor de in de komende jaren te ver
wachten werkzaamheden.
De uitbreiding die de werf te Willemsoord zal
moeten ondergaan, wanneer zij met het gezamen
lijke werk wordt belast, is van weinig betee-
kenis.
Reorganisatiecom missie licht een
tip van den sluier.
De beeren M. Heijbroek te Oosterbeek, P, E
Keuchenius te '8 Gravenhage en C. J. van
Knotsenborg te Rotterdam, vormende met bun
drieën de reorganisatie-commissie, welke door
de jongste algemeene vergadering van den Al-
gemeeuen Nederlandsehen Fascisten Bond is
benoemd om te trachten, orde in de leiding
van die organisatie te brengen hebben in een
pers-conterentie te 's Gravenhage een uiteen
zetting gegeven van de strubbelingen in de
fascistische beweging en van hun plannen tot
saneering van de leiding in den A. N, F. B
Het volgende is een samenvatting van hetgeen
zij zeiden.
Zij meenen, dat hoogstaande Nederlanders
uit onkunde in zee gaan met menschen, die
dit vertrouwen niet waard zijn, zoodat zij 'kans
loopen. hopeloos geblameerd te worden, zij
achten het een gevaar voor de gemeenschap
wanneet jongentenschen zonder gefundeerde
meen mg door menschen worden geleid tot
woordelijkheidsgevoel worden geleid tot
dingen, die tegen de wet en de goede zeden
ingaan en zij wenschen niet, dat bonafide Ne
derlanders uit onkunde slachtoffers zullen
worden vau menschen, die zich opwerpen als
behoorende tot de leiding van den A. N F. B.
en contracten sluiten of vorderingen veroor
zaken, welke niet door den A. N. F. B. zullen
worden erkend.
Onlangs, had de groep-Baars een comité van
actie ingesteld: het statuut van den A. N F B.
was van dien aard. dat men op net hoofdkwar
tier allerlei uitgaven zonder eenige contróle
kon doen. De gevolgen waren excessen en uit
spattingen en daarna kwamen de klachten. De
beer Baars heeft zich toen tot den heer Keu
chenius gewend om de admiutstratie uit te
zoeken. De beei Keueh nius vond echter een
zoodanige wanorde, dat er voor hem geen be
ginnen aan was. Daarna is de heer Wijnmalen
oud-chef vau het afscheep en veembedrijt van
de Handelmij. op Java erbij geroepen, doch
deze kon evenmin de zaak goedkeuren Toen
is er een algemeene vergadering te Delft bijeen
geroepen, welke een reorganisatiecomitc heeft
ingesteld, bestaande uit de beeren baron van
Lijnden (chef Rijksgebouwendienst), Krediet
Ravenswaay, Keuchenius. Baars en van Knot
senborg. Het comité ging naar de Park iraat
23, waar het hoofdkwartier is gevest,gd en
trof inderdaad een hopeloozen Jaubo. boven
dien enkele aangelegenheden, die een politie
onderzoek wenst helijk .naakten.
Een van de H.B.-leden, de heer Ekering. er
kende voor het reorganisatie-comité, dat het
geen zich in het hoofdkwartier had afgespeeld
wanneer het publiek bekend zou worden, on
noemeljjke schade zou doen aan de fascistische
beweging hier te lande en legde zijn hoofdbe-
s'uursfunetie neer.
Het reorganisatie-comité wenschte eer en
goeden naam niet in de waagschaal te stellen
en stelde 5 Nov. j.l. zijn mandaat ter beschik
king.
Daar toen de bond zonder leiding was trad
het comité van actie in werking, waarin een
16-tal leden zitting had. Het schreef vergade
ringen uit doch Baars verscheen er niet. Toen
werd besloten de heeren Baars, De Blij, Her
mans en Ekering (die, zooals gezegd, inmid
dels was terug getreden) te schorsen en uit de
leiding te ontzetten.
Op 10 November is daarop een vergadering
van afd.-besturen, correspondenten en actie-
comité gehouden te Rotterdam. Er waren 18
afdeelingen aanwezig. Met algemeene stem
men hechtte de vergadering goedkeuring aan
de handelingen van het comité van actie,
welke goedkeuring 12 Nov. in Den Haag met
bijna algemeene stemmen werd bekrachtigd
door de algemeene vergadering, gehouden in
het Hof van Berlijn.
Een nieuwe reorganisatiecommissie werd be
noemd. t.w. de heeren Heybroek', Keuchenius
en Van Knotsenborg. Deze heeft haar hoofd
kwartier voorloopig opgeslagen te Rotterdam,
Haagsche Veer 13. omdat de heer Baars c.s.
door een eigenaardige contractkwestie zich
nog heer en meester acht in het perceel aan
de Parkstraat in Den Haag.
De nieuwe leiding aan wier mededeelingen
het bovenstaande is ontleend, wenscht den A.
N. F. B. langs legalen. loyalen weg. met be-
hoorlijke statuten waarop Kon. goedkeuring
kan worden verkregen, tot bloei te brengen.
AMSTERDAM, 17 November 1932
Amsterdam, het oude....
Amsterdam, het hart van Nederland.
Het water glanst er donker in de grachten
waarin zooveel roemrijke historie verzonken
ligt, de strakke, in zich zelf gekeerde huizen
ademen den geest der oude patriciërsgeslachten
Maar ook gist het warme, woelige leven er
in de straten: in de Kalverstraat paradeeren de
menschen in lange rijen langs elkaar heen, het
Rembrandtplein is vol van speelsche, kleurige
lichten en een druk, gezellig beweeg, het Leid
sche plein houdt zich wat statiger en deftiger,
al kan het een zekere naieve ijdelheid niet
onderdrukken om de nieuwe verkeerslicht-
signalen' groene, roode, gele lampen, die nog
steeds de nieuwsgierigheid van den goedigen
Amsterdammer gaande maken.
Ja, het is nog het oude Amsterdam, trotsch
maar minzaam Het oude Amsterdam, door Gijs
bregt gesticht aan de Aemstel, waar nu de
duizencfen lichtjes boven het water twinkelen
het Amsterdam van Pieter Bast en Balthazar
Florisz. het Amsterdam van Rembrandt en onze
groote 17e eeuwsche kooplieden.
Maar er is iets met deze stad, er is iets met
deze burgers. Waar ie gaat, p/aar je staat of
zit, hoor je „zes"-klanken sissen tusschen de
lippen der menschen; welke vriend, welke ken
nis. welke vreemde je spreekt, hij informeert
naar Pijnenburg, naar Dinale. naar Rausch. naar
Broccardo
Amsterdam, het trotsche, zelfbewuste heeft
zich zelf prijsgegeven aan den zesdagen-roes. het
interesseert zich thans boven alles voor het
snelle trappen van bloote beenen op blinkende
pedalen De stad. waarvoor geen horizonten
bestonden en die haar schepen zond tot de
uiterste uithoeken van de verre wereld, voelt
thans haar blikken vastgezogen aan een klein
UITVOER ONGEKEURDE POOTAARD-
APPELEN.
De wnd. directeur-genefaal van den land
bouw brengt ter algemeene kennis, dat het in
de bedoeling ligt de bij wijze van overgangs
maatregelen toegestane uitzonderingen op het
verbod tot uitvoer van ongekeurde pootaard-
appelen, bedoeld in artibp' 2 van hri i'm-t
aardappelen besluit 1932, na 1 ..la.ut 1333 niet.
fe bestendigen.
Een boek over haar door haar
echtgenoot geschreven.
Nadat kort na het overlijden der groote dan
seres, haar vroegere impresario, Ernst Krauss.
eeP b°ek over Anna Pawlowa in de Nederland-
c e taal heeft doen verschijnen („Anna Paw-
,a'„aaJ Leven en haar Kunst", bij J. M. Meu-
msterdanO is op het oogenblik ter
nor,arfenA 'n de Engelsche taal van Victor
wA A Pawl°wa's echtgenoot.
a,? I9n"tnna. PavIova in Life and Art",
dat met 120 illustraties in diepdruk en 2 in
kleurendruk zal worden opgeluisterd, verschijnt
einde November bij Cassell in Londen
Een supplement met uittreksels van eritie-
ken van bijna de geheele wereld zal aan dit
werk worden toegevoegd.
LILIAN DAGOVER.
De filmster Lillian Dagover is te 's-Graven-
hage aangekomen en heeft haar intrek in Hotel
des Indes genomen.
PAUL HAAKON.
De vermaarde jeugdige danser Paul Haakon,
die met eenige danseressen van het voormalige
Pawlowaballet in October een tournée door Ne
derland zou maken, maar door een ongeval deze
moest uitstellen is nu weer geheel hersteld en
zal dezer dagen zijn Europeesche tournée voort
zetten en gedurende de maand Januari in ons
land optreden.
„MISSA POPULI" VAN HUB. CUYPERS.
In de St. Agneskerk te Amsterdam heeft a.s.
Zondag te 10 uur de eerste uitvoering plaats van
Hubert Cuypers' Missa Populi. Deze mis is ge
schreven voor vier stemmen, waarvan één door
het volk wordt gezongen. Op deze wijze is. voor
het eerst hier te lande, getracht den meerstem-
migen koorzang met volkszang gedurende den
liturgischen dienst te vereenigen.
De mis, die dezer dagen in druk is versche
nen, kan ook door vierstemmig mannenkoor of
driestemmig mannenkoor met knapen gezongen
worden.
NAAR DE MISSIE.
Uit het Missiehuis der Rel. Ursulinen van de
Romeinsche Unie keerde naar de Missie van
Java terug, de Eerw. Moeder Emmanuel Koch,
Vice-Provinciale Overste van deze Missie.
Moeder Emmanuel was naar Europa gekomen
ter bijwoning van het Generale Kapittel der
Orde, dat te Rome in 't Moederhuis, gehouden
werd. Zes religieuzen vergezellen haar naar de
Java-missie. Zij vertrokken van Marseille per
m.s. „Dempo" van den Rotterdamschen Lloyd
Op 21 October vertrokken drie Religieuzen
van deze Orde naar de Missiestaties in Trans
vaal en op 4 November scheepten vier harer
Missionarissen zich in voor de Missie te Siam
waar deze religieuzen huizen hebben te Bang
kok en Xieng-Mai.
„Een glimp van Van Kempen".
rond houten baantje van 160 meter omtrek en
dat bovendien nog omsloten wordt door een zaal
Je kunt erom vloeken, je kunt erom lachen,
je kunt er weemoedig van worden, maar ver
helpen kun je het niet: voor het eerst in z'n
historisch bestaan, heeft Amsterdam de zesdagen
koorts, en het lijkt op een volwassene, die
plotseling de mazelen gekregen heeft.
Adieu historie, adieu horizonten Amsterdam
doet gek, het hart van Nederland slaat over,
van vandaag af zijn wij wielerziek.
Symptomen-
Waarom wil de Amsterdammer eigenlijk niet
weten, dat hij nieuwsgierig is Het is een iet
wat primitieve eigenschap zeer zeker, maar
toch heusch niet zoo verschrikkelijk en zij staat
hem intens-aardig. Hij is werkelijk grappig,
zooals hij daar stiekum en schijnbaar zonder
eenige bedoeling hij moet immers een luchtje
scheppen en een wandelingetje zal hem goed
doen de Vijzelstraat afdrentelt en langzaam
de Ferdinand Bol op, tot hij toevallig en als
bij vergissing plots voor het R.A.I.-gebouw
belandt.
En daar ontmoet hij tot z'n innige verwonde
ring heel veel andere Amsterdammers, die alle
maal de Ferdinand Bol zijn opgedrenteld en
die nu in groepjes samenklonteren voor het
groote, witte gebouw en allerlei wielergebaren
tegen elkaar maken of met de hand boven de
oogen door de ramen naar binnen trachten te
gluren.
De aller-echtste Amsterdammer gaat verder
Hij licht voorzichtig de klink van de groote
deur, schuift ze zachtjes open en steekt zijn
hoofd naar binnen. Als hij tot zijn voldoening
ziet, dat er nog geen portier achter staat, legt
hij den kop in den nek, trekt een gezicht, alsof
hij hier zaken heeft te doen en wandelt de
ruimte in. Een oogenblik aarzelt hij, onder den
spiedenden blik van een of ander semi-officieei
personnage, voor het groote touw, dat den in
gang tot de hal afspant. Dan licht hij met een
ietwat-schuw en vlug gebaar het touw, schiet
er onder door en beweegt zich in de zesdagen-
sfeer.
Hij verlustigt zich in het zagen en timmeren
en kloppen en hameren en passen en meten en
schilderen en vegen der werklieden, hij kijkt
aandachtig toe. hoe de groote, kleurige reclame
plakkaten worden aangebracht, die de houten
gevaartes wat op moeten monteren, hij schuift
het restaurant binnen, waar juist een vijftigtal
pas-aangenomen, werklooze kellners hun laatste
instructies krijgen, hjj klautert op de trappen en
kijkt met welgevallen naar de baan. waar een
paar jongere rijders, in dikke truinen gepakt,
rondsuizen en als hij zoo alles op zijn montere
gemak gezien heeft, zeult hij weer naar buiten
en de Ferdinand Bol af.
Och nee, nieuwsgierig is hij niet, maar bij
tijd en wijle moet hij toch eens een luchtje
scheppen en dan doet een wandelingetje immers
goed.
Receptie.
Ik ben vanmiddag op receptie geweest. Gij
begrijpt, ik had een uitnoodiging gekregen en
ik ben gegaan, zooals ik dat op uitnoodigingen
veelal doe. Een zonnige gewoonte. Het is wel
niet alles geloopen, zooals ik mij had voorge
steld, maar ik ben toch niet ontevreden. Hoe
wel ik mij bewust ben, dat alels mooier had
kunnen zijn.
Men had mij namelijk gezegd, dat wij, be
scheiden journalisten, de gelegenheid zouden
krijgen om kennis te maken met de heeren
renners. Ik had mij in dit voorrecht met een
gevoelvolle verbeelding ingeleefd. Stel u voor,
het is geen alledaagsch gebeuren, dat men zijn
nederige en onbekende persoonlijkheid tot in
het licht van de grooten mag dragen.
Eén keer ben ik, met enkele honderden an
dere personen weliswaar, maar één keer ben
ik dan toch op een soirée ten hove ontvangen
en in dezen stijl, schoon, ik moet toegeven,
iets minder plechtig, had ik mij den gang der
gebeurtenissen van hedenmiddag gedroomd.
Ik stelde mij voor, dat Piet van Kempen en
Pijnenburg, Braspenning en Wals in een deftig
jacquet gestoken en met een welriekende witte
bloem in het knoopsgat, aan het einde der ont
vangzaal zouden staan opgesteld, Eén van de
lagere helpers der équipe, laten wij zeggen
de band-oppomper, moest dan onze simpele
namen afroepen, de persoonlijke verzorgers
zouden ons aan de renners voorstellen, waarna
ik hoopte, dat de groote Piet en de groote Jan
Ècb oojaanKKk mat nns ztuidan onderhout-
den, Piet bijvoorbeeld over het feit, waarom
hij in Berlijn zoo wispelturig was om op te
geven. Daarna zouden wij verder gaan, eenige
vriendelijke italiaansche uitdrukkingen wisse
len met Di Paes en Dinale, die ik mij voor
stelde in een met eereteekenen overdekt fascis
ten-uniform, een gracieus Fransch gezegde pre
velen tegen Wambst en Broccardo en zoo tot
het einde der rij.
Het verloop was echter eenigszins anders.
Zeker, wij zijn keurig ontvangen, daarover niet.
Wij hebben den innerljjken mensch versterkt
gekregen, men heeft ons en dit was ons
werkelijk een genoegen in alle toonaarden
verzekerd, dat deze Nederlandsche zesdaagsche
allereerst "een sportief karakter zal dragen, en
dat de Berlijnsche tooneelen zich hier niet
zullen herhalen, maar van de renners hebben
wij er slechts enkele vluchtig gezien.
Het jacquet van Piet en „den Pyn" ontbrak
en wat wij zagen, toen de volijverige directeur
ons uit de ontvangzaal op de baan voerde, was
een glimp der roode, wollen trui van Van
Kempen, die zich met zijn fiets haastig voor
zooveel journalistieke belangstelling verschool.
Braspenning keek ons van boven uit de bocht
met een min of meer verbaasd oog aan en de
kleine Duitschertjes. die elkaar achterna zaten,
hadden meer aandacht voor eikaars achter-
wieltje dan voor ons alledaagsche voorkomen
Ook het afroepen onzer namen door de hel
pers had natuurlijk niet plaats en evenmin heb
ben de grooten zich vriendelijk met ons Inge.
laten.
Doch daarom niet getreurd. Wij zijn desal
niettemin door ons bezoek in de echte zesdagen-
stemming geraakt en onze fantasieën leven zich
nu nog slechts uit op de rijwielen Wel te ver
staan op de rijwielen der grooten
Als gij dit leest, dan tollen zij misschien
reeds rond.
Zes dagen lang!
v. D.
De eerste Nederlandsche Zesdaagsche is gis
terenavond om 10 uur, in het R. A. I.-gebouw
te Amsterdam begonnen. Van S tot 10 uur wei
den nationale en internationale sprlntwedstrij
den gehouden.
Opening Wielerbaan-
Om 8 uur opende de voorzitter der N. W. U
jhr. I. L. van den Bergh van Heemstede de
Amsterdamsche wielerbaan. Hij sprak zijn
voldoening uit over de totstandkoming van df
baan, bracht dank aan degenen, die de baan
in het leven riepen en hoopte op een succes
voor de wielersport.
De publieke belangstelling was overigens om
8 uur nog slechts matig, maar tegen 10 uur
werden de tribunes beter gevuld, al bleven nog
tal van open plekken. Naarmate het tijdstip
van den aanvang naderde, werd de stemming,
zoowel binnen als buiten de baan, eenigermate
irveus.
Sprintwedstrijden.
Een internationale sprintwedstrijd voor ama
teurs werd verreden tusschen van Egmond.
Chaillot. Merkens, v. d. Linden en van Dijk
Onze Olympische kampioen werd bij zijn eer
sten sprint geklopt. De uitslag was 1 Merkens
2 Chaillot, 3 van Egmond, 4 van Dijk.
De eerste valpartij deed zich reeds voor bij
den sprintwedstrijd Chaillotv. d. Linden. De
va] van laatstgenoemde was echter niet van
ernstiged aard.
In de nationale sprintwedstrijden, waaraan
door twaalf renners werd deelgenomen werd
1 Homma, 2 Ooms.
De internationale puntenwedstrijd over 20
ronden tusschen v. Egmond, Chaillot, Merkens.
v. d. Linden en van Dijk werd gedecideerd met
een ronde voorsprong door van Egmond ge
wonnen. Na het eerste klassement, waarin hij
op de laatste plaats kwam, liep hij uit om na
enkele ronden reeds een ronde te „nemen".
Het groote moment.
Te circa kwart voor 10 was dan het groote
moment gekomen. De deelnemers aan de zes
daagsche werden aan het publiek voorgesteld en
zij kwamen hiermede dus voor het eerst offi
cieel op de baan.
Eerst de Franschen, dan de Belgen, de Ita
lianen, de Duitschers en daarna onze landge-
nooten. Allen werdfen met hartelijk applaus
ontvangen. Te 5 voor tien uur verschenen de
renners gezamenlijk in de baan, van leder kop
pel een, om enkele looze ronden te rijden. Dan
komt het beslissende moment.
De strijd begonnen.
Klokslag 10 lost John Stol het startschot en
hiermede Is de eerste zesdaagsche In Neder
land begonnen. Aanstonds wordt er een flink
tempo ingezet. Wel gaat men nog even terrein
verkennen, waarbij de renners aanhoudend van
plaats verwisselen, maar bet tempo wordt on
middellijk hoog opgevoerd. Spoedig rijdt men
reeds met een klein sneltreinvaartje n.l. met
een gemiddelde snelheid van 46 K.M. Een span
nend en verrassend begin voorwaar en de ren
ners verslappen voorloopig niet. Aflossingen
komen reeds regelmatig voor. Met groote zeker
heid wordt de eene baan na de andere afgelegd.
Jan van Kempen wint eerste
premie van 100.
Reeds na het eerste kwartier komt er meer
leven de baan. Het Carlton-Hotel kondigt een
premie van ƒ100 aan! In razend tempo gaan
allen er van door. Groote spanning! Tot Jan
van Kempen op de eerste premie van 100 be
slag legt. Met een luid applaus begroet het pu
bliek deze prestatie. Even later wordt een
tweede premie aangekondigd voor het koppel,
dat voor 12 uur een ronde weet uit te loopen.
Reeds een sensationeel begin! Intusschen
houdt men er het tempo uitstekend in, regel
matig worden de baantjes afgelegd, terwijl wij
van bandenpech of andere strubbelingen be
vrijd blijven. De 12 renners blijven in volko
men regelmaat bij elkaar.
Eerste klassement.
Het eerste klassement van 10.30 wordt reeds
aangekondigd. Na 8 van de tien voorbereidings
ronden te hebben afgelegd krijgt Piet van Kem
pen een lekken band en is dus uitgeschakeld-
Een desillusie voor de massa. Geweldig is de
strijd bij de eerste sprints. Het publiek be
gint zich op te winden.
De uitslagen van het eerste klassement z'J11
als volgt.
In de eerste zes sprints eindigen achtereen
volgens als eersten: Deneef, pijnenburg, an
van Kempen, Schorn, Jan van Kempen en
Wals.
Een enorme jacht ontketent z'c'1 voor de
zesde sprint, welke geruimen tijd aanhoudt.
Het heele veld ligt door elkaar en men kan on
mogelijk eenig idee van de volgorde krijgen.
Het publiek is zeer opgewonden, joelt en gil;
en juicht. De heele baan is een groote chaos.
Dinale—di Paco gaan de eerste jacht ontke
tenen. Zij houden niet vol, maar het blijkt,
dat het koppel Braspenning-Wals en Charlier-
Deneef een voorsprong van een ronde hebben
verkregen. Bij een volgende jacht sluiten zich
de kappelft Piet vail KemDen-Plinanhure en
Parijs, 17 November 1932.
üet is ons nog steeds niet mogen gelukken
het „geschenk van den artiest aan den heer
Chanterou door ook maar één enkelen kunste
naar, in den catalogus genoemd, erkend te
zien. De Alix, de Marc Chagall, de Chariot's, de
Durey's enz., t is er mee als met de werken,
die in het avondblad van gisteren door ons ge
noemd werden. De artiesten weten noch van
de schenking, noch van Chanterou. Germaine
Agute, Roger de la Fresnaye, Modigiiani, Henri
Ottmann, Pissarro, Vallotton zijn overleden,
maar wat de schenking betreft en de vermelde
werken is het er mee als met de valsche
Pascin's. Nabestaanden en vrienden weten van
niets en voorzoover de reproducties konden
worden getoond, leidden die tot de slotsom
van kinderachtig slechten namaak. Forain's
zoon spraken we zelf niet, maar we vonden
zijn moeder, mevrouw de wed. Forain, uiterst
verbaasd over de schenking aan Jean-Loup
Forain Jr. toegedicht: „schenking van drie
werken aan iemand van wien ik nog nooit heb
gehoord, terwijl mij geen enkele schenking be
kend isU begrijpt dat mijn zoon noch ik
er aan zouden denken werken van onzen dier
baren overledene weg te geven en dat nog
aan den eersten den besten vagen collection
neur."
De keuze der schilders-slachtoffers is in vele
opzichten zeer handig geweest. Foujita zit in
Amerika, de Chirico in Italië. Henri Matisse
aan de Cote d'Azur, Menkes in Polen. De Fou
jita uit den catalogus doet zijn vrienden lachen
Wat de Matisse betreft, die werd gekocht in
opdracht van een zeer bekenden kunsthandel,
die bijzonder met Matisse werkt. Wij zeiden
reeds, dat bij aankomst te Parijs, bij bet uit
pakken van het doek, de eerste kreet was:
„Maar dat ding is valsch" en zelfs was geen
bevestiging van Matisse noodig. Men kan niet
eens zeggen, dat de signatuur van Matisse was
nagebootst, want de onderteekening leek naar
niets.
Men pakte het zaakje weer in en telefoneerde
naar Amsterdam en de veilingdirectie heeft
dan ook onmiddellijk het bedrag van den koop
prijs gerestitueerd.
Uit dat alles blijkt genoegzaam, dat de col
lectie dr. L. J., vroeger collectie Chanterou, het
product is van een opzettelijke zwendelarij in
namaak-schilderijen, te meer waar de aanwij
zingen in den catalogus vermeld, volkomen op
fantasie berusten.
Fantasie het oud-secretarisschap van den
Herfstsalon.
Fantasie het mede-oprichterschap van een
kunstenaarshuis, dat slechts in de verbeelding
des heeren Chanterou bestaat.
Fantasie het vijftigtal schenkingen aan den
heer Chanterou.
Fantasie de „vente Appollinaire".
Maar hoe is die collectie naar Amsterdam
gekomen? Zeker niet direct uit Parijs. Bestaat
die „dr. L. J." uit Brussel of is ook hij een
product van de fantasie des heeren Chanterou?
De zekerheid daaromtrent kan slechts door het
betrokken vellingshuis worden gegeven en het
is een publiek belang dat zulks geschiedt. We
hebben natuurlijk geeh énkele réden om te ver
onderstellen, dat aan het kunstkoopend pu
bliek licht in deze zaak zal worden onthouden.
Langs dien weg is licht te verkrijgen omtrent
dien merkwaardigen kunstverzamelaar Chan
terou. (Zooale men gisteren in ons blad heeft
kunnen lezen, zocht de heer Baart de la Faille
„dr. L. J." indertijd te Brussel op. Deze per
soon bestaat dus. Of hij echter medeplichtige
Is of bemiddelaar te goeder trouw, Is nog niet
gebleken. R-ed.)
Maar ook op andere wijze Is licht te verkrij
gen. Wij hebben ook kunstenaars ontmoet voor
wie de naam .van Chanterou niet een onbekend
geluid was. Maurice Utrillo, Suzanne Valadon,
Uter en nog eenige anderen herinnerden zich
dien naam en verwezen ons weer naar anderen
op Montparnasse en we hebben ten slotte
iemand gevonden, die wist waar „Chanterou"
eenige jaren geleden gewoond had.
In een straatje bij den uithoek van de porte
de Versailles, dicht bij het Croix-Nivert, spraken
we een concierge aan.
„M. Chanterou, s.v.pl.?"
„O, IJ bedoelt Gabrlël Dubois.... niet meer
hier sinds hij is uitgezet. Zoo juist heeft nieo
mij ook al naar hem gevraagd."
Dus geen Chanterou zelf, maar een Dubo s-
Gabriël Dubois, alias m°n
sieur Raphael Chanterou
waarheen zendt U zijn corr»**'
Hindenburg, meer dan ooit het midden
punt der belangstelling, offert op boete
dag zijn gave voor de oorlogsgraven.
„En
tie op?"
eens, een
„Die blijft hier liggen, zie maar Misschjen
heel pak, al van een paar jaar la maar u be-
is hij in België, want hij is Belg. blijven B(J
grijpt, na zijn proces kon Mj^n Qm netjes te
wio inderdaad, maar
nfbjeriJen'restaUrateur- Hij
was leiieiijk meer schilde™restaureerd"
een wijze die hem niet a-= King
heeft gebracht. Het eenl® flat catalo-
aas wddr bliikt te zUn 1 vr°Uw bij
gus wtór blDkt en)d en 00k schilderde. yer
kernen Pr cUe n1euwe vandaan is ge
rief rie i n n°r zoov©ei „kunst" gefabriceerd,
nK baars zelf wei genoodzaakt wor
den maar de oogen te sluiten, wiiien zij niet
veel geld en tijd vermorsen aan de processen
tegen kunstvervalsching en namaak.
Raphael Chanterou, dus Gabriël Dubois, ia
veroordeeld geweest en dat heeft natuurlijk
sporen gelaten. Met zijn veroordeeling is ver-
blijfsverbod gepaard gegaan. Zijn schoonzoon
Destrée is nog wel teruggekomen en heeft toen
ook weer met de justitie kennis gemaakt. Er
is dus geen twijfel mogelijk of Chanterou be
hoort tot de beroeps-scharrelaars in valsche
kunst en de vraag dringt zich op of hij niet
behalve collectionneur en verkooper, ook maker
van het valsche goedje is geweest.
Tal van de betrokken kunstenaars zijn
zoodanig verontwaardigd, dat verwacht mag
worden, dat ook de justitie nieuwsgierig zal
worden gemaakt, naar deze zaak, ook al zal
het verhaal op de zwendelaars al bijster gering
zijn.
Dr. L. J. en Chanterou bij de Brusselsche
kunsthandelaars -niet bekend.
Onze Brusselsche correspondent seint ons
d.d. 18 dezer
In verband met het artikel in de „Comoedia"
over de te Amsterdam geveilde schilderijen van
hedendaagsche Fransche meesters, die volgens
den schrijver van dat artikel valsch zouden
zijn, hebben wij bij Brusselsche kunsthande
laars en collectionneurs geïnformeerd, of te
Brussel „een collectie dr. L. J." heeft bestaan,
waarvan die werken afkomstig zouden zijn.
Deze personen, zonder zich evenwel in per-
tinenten vorm te durven uitlaten, deelden Ons
medé. nooit over een dergelijke t
Brussel te hebben hooren spreken. Nochtans,
zoo, voegden zij eraan toe, indien te Brdssel
of in een der andere plaatsen des lande Iemand
een collectie hedendaagsche schilderijen van
meer dan 60 verschillende Fransche meesters
zou hebben gehad, zouden de kunsthandelaars
dat toch wel hebben moeten weten, daar de
kans bestaat, dat wel enkele van die werken
in België zelf zouden zUn aangekocht op een
veiling of op een tentoons e ing.
Men weet hier m die Knngen, wie personen
zijn, die een coli0Ct,e vatl een tiental werken
van dat soort bezitten en het zou wel tot ver
wondering aanimdmg geven, dat men niet den
eigenaar z°u l:ennen Vah een collectie als deze
welke men aan den dr. L. J. uit Brussel toe
schrijft-
Ook <le Lhanterou is hier niet bekend.
Terlo°Ps ziJ nog vermeld, dat ons bekend is,
dat een PQai' jaar gejeden ai]aier enkele schil
dert)011. met ('e bekende Fransche namen erop
in veiling gebracht zijn, over welker authenci-
teit nog al twijfel bestond en die op verre na
niet de prijzen hebben opgebracht, welke voor
echte werken zouden zijn betaald.
leefd en keurig, haast te
zijn."
„Chanterou' sennaeru» .restaurateur Hi1
was feitelijk meer schildert) restaureercl„ n(J
a- n "ITde justitie ln aanrakin»
een wijze die hem met o» da(. ir< using
at eeniSe
zij" is' dat z1n vrouw bij
haar naam is genoemd ©n ook schilderde,
to
als zijn schoonvader e succes. En
er'is zelfs een co«Pf °n d e °°k „schilderde".
Maar men schi^0 kunst en de vei
ling bevatte
uleuwe kunst en we kunnen dus
Guimbretière-Pei* zich bij het leidend pele
ton aan. Braspe ng"1V als hebben tevens de
ekondigde P tme van ioo gewonnen. De
ddelde snelheid bedraagt thans 55 K.M.
gemiddeld0 sneineid bedraagt thans 55 K.M.
Het eene koppe na het andere loopt uit en aan
het jachten komt geen einde. Ten slotte gaat
p. van Kempen er onweerstaanbaar vandoor.
Goed aflossen van Pijnenburg brengt dit kop
pel een voorsprong van 1 ronde op de rest. De
drie genoem e koppels noteeren 1 ronde, de
overige oppels twee ronden achterstand. Ook
hierin omt spoedig weer verandering. Piet
60 'J.n tdoeten lmu voorsprong weer afstaan
De ij et eerste klassement behaalde punten
zun voor de koppels als volgt
manier—Deneef 12, Göbel—Schorn 10, Jan
van Kempen—Bogaert 10, Plet van Kempen—
Pijnenburg 9, BraspenningWals 8, Dinale
Di Paco 6, v. d. Heijdenv. d. Horst 6, Wamst
Brocardo 4, Klaas van Nekv. Hout 1.
De stand om 12 uu" was als volgt: 1. Guim-
bretière Peix, 2. P. van Kempen—Pijnenburg
3. BraspenningWals op een ronde 4, Rausch—
Hiirtgen, 5. WamstBrocardo, 6. Klaas van
Nekv. Hout, Op 2 ronden 7. CharlierDeneef,
8. Jan van KempenBogaert. Op 3 ronden 9.
GöbelSchorn, 10 DinaleDi Paco, 11 Rielens
van Bruggenhnut. Op 4 ronden 12. v. d. Heij
den—v. d. Horst.
Dit is slechts een tijdelijke stand, want het
jachten is niet van de lucht Reeds meer dan
een uur lang wordt in razend tempo gereden,
waarbij de stand telkens verandert.
Onze Parijsche correspondent seint ons d.d.
IS dezer:
Omtrent den schilderijen zwendelaar Ra
phael Dubois (pseudoniem Chanterou) kunnen
Wij nog niededeelen, dat onze inlichtingen om
trent zijn verleden ook wat zijn judiciaire ver
leden betreft geen hoop geveh, dat er zich ook
maar een enkel authentiek schilderij in zijn
verzameling heeft bevonden.
De collectie wordt algemeen en bloc valsch
genoemd.
In den Parijsehen kunsthandel is Dubois be
kend als namaker van schilderijen, terwijl hij
een goede bekende van de justitie is.
Hij werd 7 October 1888 te Luik geboren. Hij
is schilder en copieïst. Den 6en Februari i»2»
werd hij gearresteerd op grond van de klar 1
van een herbergier, aan wten hij een valsch
schilderij bad vorkoclit. Toen de zaak in de
commissie verscheen lieten meer koopers hun
schilderijen onderzoeken, zoodat de justitie
weldra acht aanklagers had.
Van een der te Amsterdam in veiling ge
brachte stukken vermeldt de catologus „getee-
kend en opgedragen aan de A.A.A., Chanterou".
Nu is het verbluffende, dat de president van
de aldus genaamde „association amicale des
artistes" niemand minder dan de commissaris
van politie is, die bij de veiliShei' KPolitie de
nasporingen der vervalschingen van kunstwer
ken leidt, waarom onder de kunsthandelaars in
Parijs de kwinkslag de ronde oet dat Dubois
de valsche schilderijen uit verveling in de ge-
vangenis heeft geschildei d.
Afvloeiing van officieren en kader.
BANDOENG, 18 November. (ANETA.)
De „Preangerbode' meldt, dat de afvloeiing
bij het leger omvat 23 hoofdofficieren 41 sub
alterne officieren en onderluitenants,, bene
vens 23 van het Ned. leger in Indië gedeta
cheerde officieren. Bovendien vloeien van de
Europeesche onderofficieren en minderen af
81 adj.-onderofficieren, 28 sim geant-majoors, 91
sergeanten en 20 brigadiers en minderen. Van
de inheemsche onderofficieren en minderen,
vloeien af 28 sergeanten le klasse, 116 sergean
ten 2e klasse, 295 korporaals en 1949 ongegra-
dueerden, totaal 2695 militairen, alles exclu
sief burgerpersoneel.
