DE PARTIJLEIDERS BIJ HINDENBURG.
bezorgdheid en onrust in de pers.
I1
ZATERDAG 19 NOVEMBER 1932
de LAATSTE KANS.
DE WAPENFABRICAGE.
EEN CONCESSIE VAN AMERIKA TE
GENEVE.
FRANSCH VAARTUIG DOOR
SPAANSCHE DOUANE BESCHOTEN.
NIEUW KLEINKIND VOOR
PRESIDENT ROOSEVELT.
DE HAND VAN MOSKOU.
De bloedige incidenten te Genève.
het relikwieschrijn van den
H. ALBERTUS.
AANVALLEN OP PELGRIMS
GESTRAFT.
VROUW MET DOLK WILDE
VON PAPEN SPREKEN.
SENSATIONEEL INCIDENT £)E
RIJKSKANSELARIJ.
BELGISCHE GRENSVERDEDIGING
ERNSTIG TRAMONGELUK BIJ METZ.
OUD-MINISTER VAN CAENEGHEM
EN LABOREMUS.
OOSTENRIJK HEEFT GELD
NOODIG.
Weenen solliciteert naar het baantje
van volkenbondsstad.
MONTE CARLO.
gearresteerd.
is l'S ,Sne"er dan algemeen verwacht werd,
6 dramatlsche beslissing gevallen, dat het
H' 6 kab'Ile'; Von Papen rijkspresident Von
1,1 ehburg ontslag zou aanbieden. En de
oude veldmaarschalk heeft de demissie onmid-
el'ijk aanvaard, het ministerie met de behan
deling der loopende aangelegenheden belast en
zich intusschen voorbehouden met de partijen
behalve met de socialistische, die Von Papen
zoo „onbeleefd" de waarheid heeft gezegd
in rechtstreeksch contact te treden.
Onwillekeurig gaan de gedachten een klein
half jaar terug, toen op 30 Mei rijkskanselier
1 ''hing, nauwelijks eenigermate van zijn ver
moeiende campagne voor de herkiezing van
President von Hindenburg bekomen, na een
langdurige ondergrondsche hetze tegen zijn
Persoon en zijn politiek, uit de Wilhelmstrasse
weggevaagd werd. Er ging een kreet van ver
ontwaardiging over de geheele wereld, en
zelfs zij, die het lang niet in alle opzichten
hiet hem eens waren, gaven van hun sympathie
hiet Brüning blijk. Het overheerschende oor
deel
was, dat Duitschland, onverstandig en
ondankbaar, zich van zijn meest bekwamen
Politicus ontdeed.
Het heengaan van Von Papen zal geen enkel
dergelijk gevoelen van sympathie verwekken
zelfs het medelijden, dat men, zeer mensehelijk,
steeds voor den overwonnene bespeurt, ont
breekt geheel en al. Men denkt alleen aan het
Woord van Brüning: „het Duitsche volk zal
geen zes maanden een dictatuur dulden een
Woord, dat, al ziet men Duitschlands toekomst
met nog zooveel angst tegemoet!, hier een
eerste verwezenlijking schijnt te krijgen.
Von Papen heeft een kans gehad. En het
zou in strijd met de geschiedkundige waarheid
zijn, als men beweerde, dat hij die kans niet
met beide handen heeft aangegrepen. Maar hij
deed het als een dilettant, niet als een er
varen volksleider. De fout, welke hij eens in
"Washington als dilettant-diplomaat gemaakt
beeft, heeft hij als dilettant-rijkskanselier,
zonder iets uit zijn minder aangename ervarin
gen geleerd te hebben, herhaald. Bij een wer
kelijk verrassende breedte van inzicht mist
uj de diepte van het inzicht, waarop elke naar
luiten hitgedragen activiteit moet gebaseerd
Zijn.
Met Von Papen is het geheele kabinet, het
z-g. baronnen-kabinet afgetreden. In hoeverre
dit noodzakelijk was, is zeer moeilijk te be-
oordeelen. Er woelen in de Duitsche politiek
nauwelijks waarneembare krachten, welke men
vaak alleen, als zij op een bepaald moment
tot uitbarsting komen, naar de werkelijke waar
de kan schatten. Zeker is, dat, naar de uiter
lijke omstandigheden te beoordeelen, de positie
van het kabinet veel minder geschokt was
dan die van zijn leider, rijkskanselier Von
Papen, tegen wie de oppositie als één geheel
in gesloten front stond. Als dan ook het geheele
kabinet en bloc is afgetreden, dan is dit wel
in hoofdzaak geschied om de geheele aange
legenheid in handen van den rijkspresident
te stellen, die nu volkomen en onbeperkte vrij
heid heeft gekregen om met de partijleiders
te onderhandelen en dienovereenkomstig be
sluiten te nemen.
Zooals de zaken op het oogenblik staan, is
de politieke toestand in Duitschland nog aller-,
minst opgeklaard; alleen en uitsluitend is de
mogelijkheid, volgens velen zej£8 maar een
zeer kleine mogelijkheid geschapen, om tot
opheldering te komen. En die kans om, zooals
wij gisteren streven, „tot een eersten teruggallg
naar grondwettelijke toestanden te komen, met
de mogelijkheid van steeds verdere ontwik
keling in die richting" zal alleen benut kun
nen worden, als de partijen tot een zekere
mate van overeenstemming over een regeer-
rlkenam nuf 6611 basis in den rÜksdaS ge"
tegenov ')ai'"len even
onwrikbaar
"I*1 elkaar staan als tot dusverre het
binpt S' an Za' een nie«w presidentieel ka-
iet, maar nu als absolute dictatuur, in het
geroepen worden; zouden de partijen tot
overeenstemming komen, dan zal de nieuwe
regeering wel een sterke presidentieele signa
tuur behouden, zooals reeds onder Brüning,
maar met de natuurlijke tendens om, zoodra
de algemeene toestanden zich gunstiger ont
wikkelen, weer naar het gezonde parlementa
risme te evolueeren.
Er worden, reeds voor de besp. „amgen met
V"n Hindenburg begonnen zijn, tallooze namen,
genoeg om een bevolkingsregister van een
flinke stad te vullen, voor het zware ambt van
kabinetsformateur, en eventueel van rijkskan
selier neergeschreven en uitgesproken. "Wij
zuilen ons niet verdiepen in de vraag, wie de
"ge ukkige" uitverkorene zal worden.
zuiver volgens beproefd-parlementaire
leider ri V°ortgescbredon worden, dan zou de
er nationaal-socialistische partij Hitier
U).
Juffrouw aiLtw°'Ord.de, dat liet
^ker veel plezieriger was ln eeaea^ap te
re|zen. Waarna de beer Trickett per
missie kreeg, om een een sigaret op te steken.
genoemde heer maakte K-' iJ' 1 toen gemak-
kslijik en be-kren amu^eel en 21 ej,g goed,
zoo dat het voor hen een verrassing was, toen
z'j bemerkten, dat de boot Ca.ais linnen liep.
J'i'ttumie werd opeens weer een en a activiteit.
Hij pootte zich bij de bagage van de assistente
'ot een kruier op de boot kwam, die haar ko£.
f®rs en ook de zijne naar <3en treM1 acht-
""'j zochten een gezellige eerste kias coupe uit
j"1 daarna geleidde hij haar naar de les auna-
Daar speelde hij zoo leuk den gast eel
<1^ dover juffrouw Walsden, dat bij best von
g,.'kaan. voor een ouderen broer of v0°' 'a"'r
n^.'vader. Deze rol lag hem heel goed, van
was hij iemand, die steeds zichzelf zou
les ^v®n, om een ander goed te doen. Dit al
ken ':rkte er toe mee, dat, toen zij hun kui-
Bor^onsumeertl hadden en van den lichten
den gaproefd hadden, juffrouw Walsden
vrietnj Jimmie Triokett een charmanten,
tend st( ''ken jongeman vond, die even op'et-
<le Se®b ^rgzaam was als beleefd. En zij to n-
b'agen. Verrassing en maakte geen tegenwer-
v is-a-v^ °6ti zij zich zelf even later met hem
niemand Nv*>nd in een comipartement, waar
Jen zoe)t rikieu-g meer een plaats scheen te zul-
of een door dezen aan te duiden persoonlijk
heid, waarschijnlijk Gregor Strasser, met de
kabinetsformatie heiast moeten worden. Maar
Hindenburg schijnt een onoverwinnelijken af
keer tegen Hitier persoonlijk te bezitten, ter
wijl de Duitsche duce, naar verluidt, zelf de
verantwoordelijkheid op zich wil nemen, als
daartoe de kans bestaat, waarschijnlijk wijl
hij vreest, dat hij anders geheel op den achter
grond zou worden gedrongen.
Von Hindenburg heeft de richting, welke
hij wil inslaan, tamelijk duidelijk gedemon
streerd door niet eerst den leider der grootste
partij Hitier, maar den man, die de situatie
meent te beheerschen Hugenberg in audiëntie
te ontvangen. Aan de beurt komt voorts heden
het centrum, en men, weet, dat dit met alle
kracht op een zoo sterk mogelijk parlemen
taire oplossing zal aandringen. In het onder
houd HindenburgKaas zal waarschijnlijk het
beslissende moment der crisis liggen. Weet
Hindenburg welke gevoelens bij het volk le
ven? Men gelooft het niet; maar mgr. Kaas
zal hem daaromtrent zeker nauwkeurig en vol
ledig inlichten en de rijkspresident zal dan
zelf de conclusie moeten trekken, of hij met
dan wel tegen het volk wil regeeren.
De volksvertegenwoordiging doorleeft in
Duitschland een hoogst belangrijk moment. Zal
zij ln staat zijn de vredelievende en organische
ontwikkeling van het politieke leven der natie
te schragen, of zal zij een in zijn gevolgen
onmetelijk fiasco moeten boeken? De komende
dagen zullen het aantoonen. Maar de machte
loosheid der partijen zou het huidige kabinet
weer aan het bewind brengen, misschien het
is denkbaar zelfs Von Papen in het rijks-
kanselierlijk paleis terugvoeren.
Politieke wapenstilstand
BERLIJN, 18 November. (H.N.) De bespre
kingen van den rijkspresident zijn vanmorgen
met de ontvangst van den Duitsch-nationalen
leider Hugenberg begonnen. De besprekingen
zullen vermoedelijk tot het midden van de
volgende week duren. Zoo deze, wat algemeen
aangenomen wordt, niet tot het gewenschte
doel, de vorming van een nationale concen
tratie, leiden, verwacht men, dat een soort wa
penstilstand tusschen de regeering en de
volksvertegenwoordiging gesloten zal worden,
gedurende welken tijd alle hervormingsplan
nen en ook de ontbinding van den rijksdag
zullen blijven rusten.
Beschouwingen van Fran-
sche bladen.
PARIJS, 18 November. (R.o.) De Fransche
bladen houden cich uitvoerig bezig met het
aftreden van het kabinet-von Papen.
De „Victoire" is van meening, dat het niet
uitgesloten is, dat von Papen zijn eigen op
volger zal aanwijzen, indien de Duitsche poli
tieke partijen onderling niet tot overeenstem
ming kunnen komen..
De „Figaro" voorspelt, dat het presidents
kabinet von Papen door een ander presidents
kabinet zal worden vervangen, welks leider
met meer tact als zijn voorganger te werk zal
gaan.
Overigens zal het aftreden van het kabinet-
von Papen, naar de „Figaro" en ook de „Ordre"
meent, nocli op de Duitsche politiek, noch in
het algemeen op de Europeesche aangelegen
heden een beslissenden terugslag hebben.
De „Ami du Peuple" schrijft: Het is bewe
zen, dat de samenstelling van den nieuwen
rijksdag niet de door de regeering gewenschte
concentratie mogelijk maakt. Het valt daarom
te betwijfelen, of het rijkspresident von Hinden
burg zal gelukken, wat aan den rijkskanselier,
die zijn vertrouwen had. mislukt is.
Men schijnt zich in Duitschland, zoo ver
ast het blad, niet de geringste illusies hier-
ove:..te maken, ofschoon het den polltieken
pai ijen duidelijk is, dat een mislukken der
lans Jeginnen(je onderhandelingen tot ont
bind mg van den rijksdag en de invoering der
dictatuur zou leiden.
t
De indruk te Londen
LONDEN, 17 November. (V.D.) Het aftre
den van het ka ünet von Papen is te Londen
niet onverwac 1 ge omen, zoodat er geen groote
verrassing is gewekt. Of de partijen evenwel
tot overeenstemming zullen komen, wordt be
twijfeld, zoodat men m EngeiSChe politieke
kringen reeds re en op een voortbestaan van
een presidiaal kabinet en het mogelijk acht,
dat de persoon van den rijkskanselier zal wor
den verwisseld.
„Evening Standard" beschouw Dr. Bracht
als den candidaat, die de beste kansen heeft
op den rijkskanselierspost.
In regeeringskringen heerscht eenige bezorgd-
heid er over dat Duitschland in verhand met de
kabinetscrisis geen gevolmachtigd minister
naar Engeland zal kunnen zenden.
é)u
zei Jimmie, terwijl de trein lang
zaam het station uitstoomde, gaat u regelma
tig naar Parijs?
Ten minste eens per maand.
Om te zien, hoe nieuwe hoeden wor en
gemaakt
Juist om te zien, hoe nieuwe hoeden
worden gomaaM. Soms ook om de mensehen in
de Rue de la Paix te vertellen wat wij doen
in de South Molton Street. Nu en dan beto-
ben wij in Londen een schitterend en originee'
ontwerp, waarvan wij denken, dat het met
succes naar Parijs zal kunnen worden overge
bracht wij toornen daarmee tevens, dat zij in
Parijs niet de eenige zijn, die hersens hebben.
Daar, bij voorbeeld, in die hoedendoos u
herinnert zich, dat ik tegen den kruier zei,
daar speciaal zorg voor te dragen is een
creatie, die Madame Charles en mij eenige sla-
Pe looze nachten heeft bezorgd morgen zal
Z1i ln onze etalage in de Rue de la Paix ten
toongesteld worden en binnen een week zal een
balf dozijn dames van de beau monde dien
hoed dragen.
Waarom slechts een half dozijn? vroeg
Jimmie.
Hm da t iedere hoed, dien wij maken, een
daT" 61creatie is en wij garandeeren,
we nooit twee hoeden eender zullen maken
Daarom zei ik, dat sl,ecütg f3n ha,f dozjjn yaB
c ien en een hoed zullen dragen, die on
geveer, Zij zul'en v^i u
a vol bewondering zijn over
het algemeene effect vo„
van de creatie en we ma-
•en an een hoed, die in de hoofdpunten daar
mee overeenstemt. U begrijpt, dat, als we ook
maar twee hoeden hetzelfde maken, het succes
met zoo grort zal zijn.
Dat. is dus juist het tegenovergestelde
van hetgeen de mannen wenschen, merkte
Jimmie op. Onze bedoeling is, dat wij zooveel
mogelijk, hetzelfde gekleed gaan. ik veronder-
Wie wordt rijkskanselier Een greep uit de gegadigdenStegerwald, Bracht, von
Schleicher, Goerdeler, Hitier.
BERLIJN, 18 November. (W.B.) De bevoeg
de instanties hebben ook heden geweigerd,
over het verloop en den inhoud der onderhan
delingen van de partijleiders met den rijkspre
sident eenige mededeeling te verstrekken.
Over de ontvangsten bij president Hinden
burg werd vanavond slechts volgend officieel
communiqué openbaar gemaakt:
„De rijkspresident ontving heden voormid
dag den leider der Duitsch-nationale volkspar
tij, Geheimrat Hugenberg, en heden namiddag
den leider der centrumspartij, prelaat Kaas,
alsmede den leider, der Duitsche volkspartij,
Dingeldey, voor een bespreking over den poli-
tieken toestand".
Behalve dit officieele communiqué, zullen
dus, van bevoegde zijde althans geen mededee-
lingen worden verstrekt.
Ook den partijleiders Is verzocht, de bespre
kingen als streng vertrouwelijk te beschouwen.
Met spanning ziet men thans den dag van
morgen, waarop Hitier door Hindenburg ont
vangen zal worden, tegemoet.
De nationaal-socialisten zijn blijkbaar voor
nemens,, ietwat minder stroef te werk te gaan
dan op 13 Augustus j.l.
Zoowel in nationaal-socialistische als in cen
trumskringen is men er zich volkomen van be
wust, dat alle krachten moeten worden inge
spannen, om de hun door den rijkspresident
gegeven kans op formeering eener nationale
concentratie waar te nemen.
GEN VE, 18 November. (VAN ONZEN COR-
RESPONDENT). Amerika heeft vandaag in
het bureau der ontwapeningsconferentie een
nieuw bewijs gegeven, dat het bereid is tot
concessies, wanneer daardoor de ontwapenings
conferentie tot een goed einde kan worden
gebracht.
De Amerikaansche gedelegeerde verklaarde
vanmiddag, dat Amerika bereid is, overeenkom
stig Frankrijks wensch af te zien van het voor
behoud dat Amerika tot dusver gemaakt heeft
met betrekking tot het toezicht op de private
wapenfabricage.
Amerika is thans bereid, een dergelijk toe
zicht goed te keuren, doch verbindt daaraan
dezelfde voorwaarde, die het de vorige week
gemaakt heeft in de kwestie betreffende inter
nationaal toezicht op de naleving der ontwape-
ningsconventie, waarin Amerika eveneens aan
Frankrijks wensch is tegemoet gekomen, nl.
deze voorwaarde, dat de ontwapeningsconventie
inderdaad een belangrijke bewapeningsvermin
dering zal brengen.
Engeland en Italië verklaarden, zich bij dit
Amerikaansch standpunt aan te sluiten.
PARIJS, 18 November. (H.N.) Aan de
Spaansch-Fra.nsclie kust heeft zich een bloedig
incident afgespeeld. Een Fransch visschers-
vaartuig met een bemanning van 3 koppen
werd door een Spaanschen douanekotter be
schoten, zoodat een der visschers gedood werd
De Spaansche kotter zelf landde aan de Fran
sche kust, waar een deel der bemanning ib
hechtenis werd genomen.
De Spaansche gezant heeft zich terstond naar
het departement van buitenlandsche zaken he
geven om het leedwezen zijner regeering over
dit Incident te betuigen en een onderzoek toe
te zeggen.
NEW YORK, 18 November. (V.D.) De nieuw-
gekozen president der Vereenigde Staten,
Franklin D. Roosevelt, heeft gisteren zijn vier
de kleinkind erbij gekregen. Zijn dochter mrs.
Elliott-Roosevelt, Is nl. bevallen van een zoon.
Mevrouw Roosevelt, die het blijde nieuws
vernam, spoedde zich uit Albany naar New
York. In haar opwinding vergat zij echter zich
van reisgeld te voorzien. Toen zij dit merkte,
leende zij van een politieagent bij het station,
nadat deze haar als de echtgenoote van den
nieuwen president had herkend, een bedrag
van 10 dollar om de reis te kunnen betalen.
Het persbureau van de „internationale enten
te tegen de lilde internationale" gevestigd te
Genève heeft een uitvoerige mededeeling gepu
bliceerd over de ongeregeldheden, welke zich
te Genève hebben voorgedaan en waarbij, zoo
als men weet, talrijke dooden en gewonden zijn
gevallen.
In dit communiqué wordt o.m. gezegd, dat
deze gebeurtenissen in samenhang bezien moe
ten worden met de aanwezigheid in Genève
van een sovjet-dglegatie ter bijwoning van de
ontwapeningsconferentie. De heer Henderson
had op den Zwitserschen bondsraad druk uit
geoefend, door middel van het volkenbondsse
cretariaat om den bekenden agitator Radek als
gedelegeerde ter conferentie toe te laten.
De gevolgen van de aanwezigheid van zoo
vele bolschewistische agenten, zijn niet uitge
bleven. De gebeurtenissen van 9 November zijn
van een voor Genève ongekende hevigheid ge
weest. De stad heeft een vreedzame bevolking.
Men heeft de aanwezigheid geconstateerd
van communisten, uit andere kantons gekomen
en uit de aangrenzende Fransche gebieden.
Uit alles blijkt het bolschewistisch karakter
der ongeregeldheden, die geheel plaats grepen
volgens de aanwijzingen voor straatgevechten
van Moskou.
In het communiqué wordt er voorts op ge
wezen. dat in 1918 het verblijf van de sovjet-
delegatie-Bersine uitgeloopen is op een alge
meene staking. In 1932 veroorzaakte het ver-
hiijf van de delegatie-Litwinoff, Dovgalevsky,
Radek het bloedige oproer in Genève en op
stootjes in Lausanne.
Het communiqué besluit met de meening
uit te spreken, dat „deze poging tot burgeroor
log, door Moskou aangestookt in de stad en het
land. waar de zetel van de ontwapeningsconfe
rentie is, de belangrijke militaire maatregelen,
tot het nemen waarvan de Zwitsersche regee
ring genoodzaakt was, duidelijk aantoonen, dat
geen ontwapening van eenige beteekenis moge
lijk is, zoolang Rusland onder sovjet-heerschap-
pij staat".
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Het relikwieschrijn van den H. Albertus-
clen-Groote dat, zooals men weet, enkele dagen
in Brussel is geweest, is weer naar Keulen
teruggebracht, waar het door de bevolking
met groote vreugde ontvangen werd.
Processiegewijze en onder klokkengelui werd
het schrijn daar naar de St. Andreaskerk ge
dragen, waar het door de geloovigen mocht
vereerd worden. Lofliederen werden gezongen
en een Belgische Dominicaner pater vertelde
aan de aanwezigen, hoe St. Albertus-Magnus in
zijn hoedanigheid van heilige, geleerde en vre-
despromotor, in België is gevierd. Hij dankte
Z.Em. Mgr. Schulte, kardinaal van Keulen en
den pastoor van St. Andreas uit naam der Bel
gische katholieken, voor hun goedheid om de
tijdelijke overbrenging van het relikwieschrijn
naar België, toegestaan te hebben. „Zijn laat
ste woorden waren: Heilige Albertus, zegen
Keulen, zegen België, zegen de wereld".
Hierna ving het plechtig triduum ter eere
van St. Albertus-Magnus aan.
Men herinnert zich ongetwijfeld nog, dat
inwoners van Portadown in het graafschap
Armagh een van het Eucharistisch Congres
terugkeerende groep pelgrims hebben aange
vallen.
De schuldigen zijn thans, naar Kipa uit
Dublin meldt, door de rechtbank veroordeeld
tot het betalen van een schadevergoeding,
waaronder een van 250 pond sterling aan een
der aangevallenen. De rechter brandmerkte de
daad der aanvallers in de meest scherpe be
woordingen.
ENGELAND IN DE MIST.
LONDEN, IS November. (H.N.) Tengevolge
van den dikken mist, welke aan de Zuidkust
van Engeland hangt, moesten 2 vliegtuigen,
die naar Parijs onderweg waren, een noodlan
ding maken.
BERLIJN, 18 November. (W.B.) Naar eerst
heden, toen de zaak voor den rechter kwam,
bekend werd, heeft zich j.l. Dinsdagmiddag een
sensationeel incident afgespeeld in de rijks
kanselarij.
Toen dien middag de portier tegen twee uur
zijn loge had verlaten, om staatssecretaris
Planck uit te laten .stormde plotseling een
vrouw de rijkskanselarij binnen en liep de
trappen op.
De portier ijlde haar na en kon haar op de
tweede verdieping grijpen.
Toen de vrouw door den portier en een re
chercheur werd gefouilleerd vond men bij haar
een 28 c.M. langen dolk; de vrouw werd on
middellijk gearresteerd.
Heden had zij zich te verantwoorden wegens
het onbevoegd dragen van wapens. De vrouw
die gehuwd is en Buddo heet, zeide lid der so
ciaal-democratische partij te zijn en vroeger in
deze partij een functie te hebben bekleed.
Op een vraag van den voorzitter, naar het
doel van haar binnendringen in de rijkskanse
larij, verklaarde zij absoluut den rijkskanse
lier te hebben willen spreken om hem te dwin
gen tot verandering zijner politiek.
De Voorzitter: Waarom hadt u dan echter
den dolk noodig?
Verdachte: De rijkskanselier moest mij ver
klaren, dat hij zijn politiek direct zou wijzigen
en anders zou ik een of ander met dien dolk
hebben uitgehaald.
Op verdere dringende vragen van het O.M.
en den voorzitter, wat zij eigenlijk met deze
duistere woorden bedoelde, weigerde de vrouw
te antwoorden.
Het O.M. eischte, onder toekenning van ver
zachtende omstandigheden wegens haar blanco
strafregister en haar.politieken hartstocht te
gen de vrouw drie maanden gevangenisstraf.
De vrouw verklaarde nog, dat zij slechts in
het algemeen belang de rijkskanselarij was
binnengedrongen, maar de rechter veroordeel
de haar conform den eisch, tot drie maanden
gevangenisstraf wegens het onbevoegd dragen
van wapens.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Een Nederlandseh blad heeft dezer dagen
geschreven dat, hoewel de Belgische generale
staf ernstige redenen heeft om te gelooven dat,
bij schending der Nederlandsche neutraliteit
door Duitschland en bij een opmarsch der
Duitsche troepen door Nederlandscli-Limburg
en Noord-Brabant, het Nederlandsche leger
niet achter de waterlinie zou blijven, de Belgi
sche staf toch besloten heeft de linie van de
Oostgrensfortificaties te verlengen naar het
Noorden, langs de Nederlandseh-Belgische
grens, tot aan den rechteroever van de Schelde,
ten Noorden van Antwerpen. Achter deze lijn
zouder moderne forten gebouwd worden, o.m.
tff Turnhout en te Herenthals.
Kolonel Tasnier, broer van generaal Tasnier,
lid van den staf, die in het ministerie van
landsverdediging een der hoogste functies be
kleedt, haalt in „Le Soir" dit bericht als cu
riosum aan en zegt o.m.: „Deze informatie
komt ons nogal verbazingwekkend voor. Het
versterken der Noordgrens is in tegenstelling
met het feit dat België langs zijn linkervleu
gel op een eventueele Nederlandsche interven
tie zou rekenen. De versterkte linie tot aan
Antwerpen of tot de zee door te trekken, komt
neer op het nog meer verlengen van het reeds
door de Belgische troepen te verdedigen en te
bezetten cordon. Hoe zou België een 300 K.M.
lange verdedigingslinie kunnen bezetten, waar
iedereen toch weet dat het met zijn effectieven
absoluut machteloos is, om alvast de 200 K.M.
lange verdedigingslinie langs de Oostgrens te
bezetten?"
PARIJS, 11S November (R. O.). Tusschen
Neufchef en Mayangue (Metz) ontspoorde he
den een tram.
Tot dusver zijn twee dooden geborgen en
dertig gewonden.
Een laster-proces.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
Voor de rechtbank van Ion ge1 en is da so
cialistische wethouder Thais verschenen, die
in den loop van een verkiezingscampagne ver
teld had, dat de oud minister van Openbare
Werken, Van Caeneghem, documenten aan de
maatschappij Laboremus ontstolen had, om ze
aan den Boerenbond te verknopen.
Thais is veroordeeld tot 50 frs. boete, we
gens laster.
Het betreft hier het bekende incident rond
het uitschakelen der Nederlandsche firma den
Breejen van den Bout (Laboremus), van wer
ken aan het Albert-kanaal, ten gunste van een
Belgische firma, waarin de Boerenbond finan
cieel zou geïnteresseerd zijn en waarover des
tijds in het parlement van socialistische en
frontistische zijde is geïnterpelleerd.
De stad Weenen niet het Weenen van de
operette-films natuurlijk zit op zwart zaad.
Wat het geval is met meer steden tegenwoor
dig. Ook de financiën van den volkenbond
zien er niet al te rooskleurig uit. Wat heden
ten dage eveneens het geval is met een aan
tal andere bonden. Wat beide lichamen echter
niet doen, is bij de pakken neerzitten. De vol
kenbond gaat radicaal bezuinigen en de stad
Weenen bezuinigt op de reeds bezuinigde uit
gaven.
Dr. Renner, de tegenwoordige president van
het Oostenrijksche parlement en woordvoerder
van den Weenschen gemeenteraad is echter
van meening, dat alleen bezuinigen niet vol
doende is en dat andere maatregelen dienen
getroffen. Hij redeneert, aldus meldt de „Daily
Express", aldus. De volkenbond is stervende;
Weenen ook. Laat de twee lijders tot elkaar
komen. In ruil voor hernieuwden voorspoed en
aanzien, biedt Weenen den volkenhond een
nieuw begin en een goede kans om met veel
minder rond te komen dan in Genève, dat de
duurste stad in Europa is.
Genève, aldus dr. Renner, mist alles, wat
intellectueele mannen en vrouwen noodig heb
ben. Er is een tekort aan scholen, bibliothe
ken, musea en clubs. Het volkenbondssecreta
riaat dr. Renner is nog steeds aan het
woord voelt wel voor een verhuizing naar
Weenen, ik weet het zeker.
Als de volkenbond naar Weenen zou komen,
zou dat de politieke toestand in Centraal-
Europa stabiliseeren en den volkenbond in staat
stellen, zijn functie als gids, raadsman en vriend
van de Balkan-staten te vervullen.
Ik weet^ aldus gaat dr. Renner voort, dat er
heel wat te doen is over het nieuwe volken
bondsgebouw. Het zal nooit worden afgebouwd.
Er is geen geld genoeg. Maar waarom zou het
worden voltooid? Alleen al een van de leeg
staande koninklijke paleizen in Weenen zou het
heele volkenbondssecretariaat kunnen opnemen
en er staan een half dozijn van dergelijke
groote paleizen, die hier leeg staan, te wachten,
om gebruikt te worden. Bovendien hebben we
in Weenen zooveel particuliere paleizen dat do
hoofden der verschillende volkenbonds-afdee-
lingen, als zij wilden er ieder een voor zich
alleen zouden kunnen krijgen.
„Wij zijn allen Genève moede en verlangen
naar Weenen", verklaarde eens een der meest
vooraanstaande vrouwelijke autoriteiten van
den volkenbond aan dr. Renner „Wat is er na
het werk des avonds in Genève te doen? Niets.
Ik ben geheel voor verhuizing en mijn collega's
eveneens".
Naar verluidt houden eenige verhuisfirma's
haar inschrijvingsbiljetten al gereed en een be
kend componist is reeds bezig het aloude „We
gaan verhuizen" van een meer officieele en mo
derne melodie te voorzien.
Een onfeilbaar systeem om te
winnen ontdekt.
In het mondaine Monte Carlo in het zonnige
Zuiden van Frankrijk verbleef dezer dagen een
tiental Italiaansche, Spaansche, Chileensche en
Fransche heeren, een uiterst internationaal ge
zelschap dus, dat een onfeilbaar systeem scheen
te hebben ontdekt om de speelbanken van het
Casino te laten springen. Het aanhoudend suc
ces van de heeren, die met een paar spelletjes
baccarat 2500 pond sterling wonnen, wekte den
argwaan op van de geheime politie van het
Casino en deze argwaan werd nog versterkt
door het nerveuze tikken met de vingers op
de tafel door een meneer, die een donkeren
bril droeg en geregeld achter den croupier
stond. Bij een onderzoek bleek, dat men te
doen had met een bende internationale oplich
ters. De donkere bril was speciaal gemaakt
om den drager ervan in staat te stellen ge
heime merkteekens op de ruggen der kaarten
te zien.
Naar de „Daily Herald" meldt, zou een lid
van het Casino-personeel een der bendeleden
in de gelegenheid hebben gesteld, de kaarten
te merken.
GEZANTSCHAPSSECRETARIS
WARSCHAU, 18 November. (H.N.) De secre
taris van de handelsafdeeling van het Fransche
gezantschap te Warschau is wegens verduiste
ring gearresteerd. Hij wordt ervan verdacht,
zich een waarborgsom te hebben toegeeigend,
die door 2 kooplieden was gedeponeerd om de
concessie voor den verkoop van kolen der
Fransch-Poolsche maatschappij „Skarboferm"
te verkrijgen. Deze concessie zou door bemid
deling van den gearresteerde worden verleend.
MALARIA-EPIDEMIE.
LONDEN, 18 November. (V.D.) In aanslui
ting op den hevigen wervelstorm, die Cuba
heeft geteisterd, is in het gebied van de over
strooming een malaria-epidemie uitgebroken.
Er zouden reeds meer dan duizend zieken me
dische hulp behoeven.
stel, vervolgde hij, Madame Charles is de da-
nie' die ik gisteren in de zaak ontmoette?
Madame Chaa'les is de daime, die u gis
teren ontmoette - ja.
l6Mt '>e'de zaken, eh?
y leidt beidp zaken, juist als u veron
derstelt.
Ab' zii behooirt tot het soort vrou-
vven, a in graag mag. ik heb het idee, dat
ZJJ zich als artiste beschouwt, eh?
- Oh, absoluut! Het vereischt ook kun
stenaarsgevoel zulke hoeden te kunnen ma
ken.
- Natuurlijk, natuurlij,k! riep U,u
Hoewel ik het niet wist begrijp ik het nu
toch wel. Ik herinner mij. dat er ©ens cup een
fancy-fair een wedstrijd gehouden werd in het
maken van hoeden. Iemand haalde mij over
om mee te doen men gaf imij, wat zij noem
den: een vorm, vilt. zÜ'de en nog allerlei din
gen, zooals draiad en naald. Ik won den eer
sten prijs een heel mooien sigarettenkoker.
En wat, vroeg juffrouw Walsden streng,
wat deden zij met diien hoed?
7— Oh, ik weet het niet. Lij opbod verkoo-
pen, geloof ik. Hij zag er niet onaardig udt
die hoed. Hij was opgesierd met wat chrysan
themums kunstbloemen natuurlijk. En wat
mooie veeren met gele uiteinden.
Het moet dan wel een heel mooie ge
weest zijn, merkte zij op. Ik ben er zeker van,
dat wij voor gegeven zouden hebben om bet
voorecht te verkrijgen, dien hoed tentoon te
stellen in onze eta'age in de South Molton
Street, Zij keerde zich om en keek onderzoe
kend naar de verschillende voorwerpen, die
zij als bagage bij zioh had. Laat eea» kijken
een, twee, drie vier, vijf ik heb altijd
zooveel van die kleine dingen bij me, ver
volgde zij. Op het laatste moniWit kwamen
er weer eenige bij. Ik moest dat daar goed in
het ooig houden, voegde zij e,r aan toe, wijzend
op een klein siuitmandje. Het zou vreeselijk
zijn, it's er iets mee gebeurde of als het ver
loren zou gaan.
Wlait is het? vroeg Jimmie onverschillig,
Lunch-mand?
Lunch-mand? Nee! Dankt u misschien
dat ik tuschen hier en Parijs nog een lunch
zal gebruiken? Nee, dit mandje heeft met mij
gereisd van Londen naar Parijs en van Parijs
naar Londen, ik weet niet hoeveel malen,
Saipristie! riep Jimmie uit. Hij keek naar
bet mandje met een p'otseling ontwakende
interesse. Is bet heusoh? Waarom?
Ah! Nu gaat u mij uitvragen. Ik wil
met u wedden om een paar handschoenen,
dat u in drie keeren niet kunt raden, wat
or in ai't.
Accoord! Een kat.
Juffrouiw Waleden schudde het hoofd.
Dat is dom geraden. Want u zoudt dia
kat gehoord moeten hebben.
Bloemen!
Mis! Heelemaal mis1.
Jimimie wierp nog eens een langen blik op
bet mandje. Het herinnerde hem alleen aan
eenige picieos, waaraan hij deel had geno
men.
Druiven uit de kas! Eh?
Wel, u komt er al dichter bij, want het
is iets om te eten Maar u zoudt het nooit
kunnen raden, daarom zal ik het maar zeg
gen Het is een Michaelmas kaas!
Een Michae'imas kaas! riep Jimmie uit.
Waarom brengt u een Michaelmas kaas naar
Parijs?
Ik dacht wel, dat het u zou Interessee
ren. Het is een presentje een specifiek
Engelscb eetzoengeschenk, vindt u ook niet?
Madame Charles heeft in Parijs een zwager,
Monsieur Charles, die waarschijnlijk wat on
wel is endie een dat is niet waarschijn
lijk, maar zeker echte gastronoom is. Mon
sieur Charles houdt veel van het Emgelsche
voedsel daarom, als zij zelf naar Parijs
gaat, of wanneer ik ga, neemt zij het a'tijd
mee, of zij liaat het mij meenemen, iest spe
ciaals uit Engeland. Dat ligt aan het seizoen
De eene keer oesters, een andere keer patrij
zen of fazanten; dan weer vroege asperges en
zoo meer. Ik heb Monsieur Chardes al zoo-
veal vara die eetwaren meegebracht. En als
ik nu morgen in de Rue de la Paix ki m, kan
j ik hem weer verrassen met deze mooie Mi-
j ohiaelmas kaas een vette'
Zij lachte vroolijk en Jimmie Trickett
stond daarvoor weer in volle bewondering.
Ik moet zeggen, lachte hij. Het maakt mij
allemaal erg hongerig ik verlang' al weer
naar het diner. Weet U wat? Laten we sa
men dineeren. Ik weet kent u het? het
leukste, kleinste restaurant, op het eind van
de Rue Royale zullen we daarheen gaan?
Ja?
Juffrouw Walsden maakte tegenwerpingen,
doch liet zich ten slotte toch overhalen.
Het ki'inkt me zoo aangenaam in de coreni
daarom! Ik da.nk u! Maar ik moet precies
tien uur in de Rue de la Paix zijn.
Na dezen afspraak scheen het heel natuur
lijk, dat Jimmiie al haar zaken regelde. Zij
stond hem toe, voor haar bagage te zorgen
aan Gare du Nord; zij aanvaardde zijn ver
zekering, dat zij alles in goeden staat zou
vinden in de Rue de la Paix. En Jimmie, die
zijn instructies gaf en menige fooi aan eeni
ge kruiers, reed triomfantelijk met haar naar
de Rue Royale.
Het was ongeveer middernacht, toen Jim
mie, ten zeerste voldaan over het werk, dat
hij dien dag gedaan had, zijn kamer in Grand
Hotel binnentrad. En daar, boven op zijn
grooten koffer, zag hij het siuitmandje, waar
in de vette Miohaelsmas kaas voor den onbe
kenden heer Charles!
HOOFDSTUK IX
Het Siuitmandje
Bij het zien van deze buitengewone vermeer,
dering van zijn eigen zaken, was Jimmiie's eer
ste opwelling, den kruier op te zoeken, door
wiens domheid deze vergissing was begaan. Hij
had bij de vijf francs extra den man ook de
meest nauwkeurige instructies gegeven om
trent de bezorging. Deze voorwerpen alle
met een ialjel had hij zelf precieus geschei
den gehouden. Aan den eenen kant, die mot
Let adres van Mademoiselle Walsden, Rue do
ia Paix; aan den anderen kant de koffers
Monsieur Trickett, Grand Hotel. Het kon niet
eenvoudiger de kruier had het dan ook vol
komen begrepen, volgens zijn eigen verklaring.
En toch stond daar nu het mandje is geze.-
schap van Jlmmie's twee groote koffers en een
handkoffer! Juffrouw Walsden, die nu op haar
kamer in het gebouw van Valerie et Cie moest
zijn, zou het ongetwijfeld missen. Doch toen
Jimmie het mandje wat meer van nabij bekeek,
ontdekte hij, dat er geen label aanhing. De
tchuld school dus niet geheel en ai bij don
kruier, daarom vergaf hij hem nu graag d«
gemaakte fout?
- Dus zal het de eerste keer in mijn leven
zijn. dat ik met een kaas op mijn kamer slaap,
mompelde hij glimlachend.
(Wordt vervolgd)
