ENGELAND OOSTENRIJK 4~3
L DtYERcVERMi
h
SPORT EN SPEL
VRIJDAG 9 DECEMBER 1932
RADIO-PROGRAMMA
radio-berichten
ZATERDAG-
VERLOREN, MAAR MET EERE.
DE BELANGSTELLING VAN
HET CONTINENT.
Het verloop van den strijd.
Spanning, hoogspanning, emotie.
I. V. C. B.
D. H. V. B.
K. N. V. B.
r. v. B.
DE BILJART-COMPETITIE.
V,
iÉSÉSÉillI
HBM
vlfiilïïli
iPiM
- W
PiMPKi')
c
ZESDAAGSCHE TE KEULEN.
M.WODEHOUÖL
3
ZATERDAG 10 DECEMBER.
Hilversum (296 M„ 1013 K. H.) VA.H.A.-
Uitzending. 810 Gramofoonpl.; 10.15 Hetty Bec
(voordracht), de Flierefluiters, LeoFuld (zang),
V.A.R.A.-tooneel; 12—2 V.A.RA.-Klemorkest en
gramofoonpl., o.a. Intern, marschen; 2.1a 1
mofoonpl.; 2.50 Causerie over Ruslwd do« J.
W. Matthijsen; 3.10 Gramofoonpl.; 4.30 Coopera-
tiekwartiertje; 4.50 De Notenkrakers g
foonpl.; 5.40 Litterair halfuurtje door A M de
Jong; 6.00 Volksliederen door „De Wielewaal
6.30 De Notenkrakers; 7.00 Voor het Platteland
7.30 Louis Davids; 7.50 Orgelspel Joh. Jong, 8.05
SOS berichten' 8 10 Vervolg Louis Davids, 8.30
lie dorpsbarbier; 8.45 Uitz. uit het Concertge-
bouwSS. Joodsche Marmenzangvereem-
ging Ha rot Davids V.A.R.A.-orkest, Josef
Schmidt (tenor), A. Roodenburg (viool), mevr.
R. Vegt—de Zwarte (piano), o.a. Jeruzalem, Is.
Olman- 9 25 Toespraak door A. de Vries en
V.A.R.A.-varia; 9-45 Vaz Dias; 9.55 Vervolg con
cert uit het Concertgebouw, 11 12 vrramofoonpl.
D a v e n t r y (1554 M., 193 K. H. 10.50 Tijd
sein en berichten; 11.05 Lezing; 12.20 Midland
Studio-orkest, o.a. Passiebloem, Clarke; '1.05 Or
gelspel Reg- New; 1.50 2.50 Commodore Grand-
orkest, o.a. Russisch ballet, Luigini; 3.50 Michael
Doré's Octet met medew. van E. Hargreaver
tenor); 5.05 Orgelspel Reg. Foort; 5.35 Kinder
uur; 6.20 Berichten; 6.50 Golfpraatje; 7.05 Welsh
Intermezzo; 7.25 Lezing; 7.50 Zang door het
Radio-koor; 8.20 Vaudeville-programma; 9.20 Be
richten; 9.40 Juridisch hoorspel; 10.10 BBC-
orkest, o.a. balletsuite „Notenkraker", Tschai-
kowsky; 11.0512.20 Ambrose en zijn Band.
P a r ij s („Radio-Paris" 1724 M., 174 K. H.)
8.05 Gramofoonpl.; 9.20 Orkestconcert, o.a. Scot-
tisch memories, Sullivan; 12.20 Omroeporkest;
4.10 Orkest; 5.05 Concert door de Assoc. des Con
certs Lamoureux; 9.05 Zang door D. Bonnaud.
Kalundborg (1153 M., 260 K. H.) 11.20
—1.20 Concert uit Rest. „Wivex"; 1.502.20 Gra
mofoonpl.; 2.504.50 Radio-Harmonie-orkest; 7.50
Bonte avond met medew. van orkest en solisten;
9.20 Gramofoonpl.; 9.40 Engelsch-Amerikaansche
operettemuziek; 10.2511.35 Dansmuziek o.l.v.
Kai Julian.
Langenberg (473 M., 634 K. H.) 6.25.
7.25 en 10.40 Gramofoonpl.; 11.20 Orkestconcert,
o.a. portp. Die Blume von Hawaii; 12.20 Concert,
o.a. fragm. Carmen; 1.55 Gramofoonpl.; 4.20 Con
cert door Kamerorkest met medew. van tenor.
Dirigent H. Spitz; 7.20 Vroolijk programma; 10.05
Dansmuziek o.l.v. Karry Risch; 11.2012.20 Dans
muziek (gramofoonpl.)
Rome (441 M., 680 K. H.) 4.50—5.35 Dans
muziek; 7.50 Gevarieerd programma met medew.
van het omroeporkest.
Brussel (338 M., 887 K. H.) 12.20 Gramo
foonpl.; 1.30 Omroepkleinorkest, o.a. fant. Czar-
dasfürstin; 5.20 Piano-recital Suz. Daneau; 5.35
Dansmuziek uit St. Sauveur, Brussel; 6.50Om
roepkleinorkest, o.a. suite Caucasienne I.
Iwanow; 8.20 Omroeporkest, o.a. fant Vlasbaard
V- ,loM"Ulen: 10-8° 11.20 Max Alexys' orkest.
1 m r' t 90 12.20 Omroepkleinorkest;
1-30 Gramofoonpl.; 5.20 Omroeporkest; 6.35 Zang
door mevr. van Houdt—Völckaert; 7.10 Radio-
tooneel; 7.20 Gramofoonpl.; 8.20 Gramofoonpl.:
8.50 Concert, o.a. Symphonie d gr. t., Bach; 10.30
11-20 Zie 338 M.
z e e s e n (1635 M., 183.5 K. H.) 5.50—7.20
Concert; 11.20 en 1.20 Gramofoonpl.; 3.50—4.50
Orkest, o.a. ballet „Die Vogel", Braunfels; 7.00
Ouitsche volksmuziek door orkest en solisten; 8.20
Cevarieerd programma; 9.35 Berichten en hierna
tot 11.50 dansmuziek.
„ft otterdam (gem. radio-distributie).
?tegranlIna 3' 9.25 Langenberg; 1.20 Königswus-
ptiausen: 2.26 Langenberg; 2.50 Kalundborg; 4.10
f®rijs; 7.00 Königswusterhausen9.35 Warschau;
00 Ktfnigswusterhausen.
Programma 4: 9.20 Parijs; 11.20 Königswuster
hausen; 12.20 Daventry: 3.50 Daventry: 5.35 Brus
sel (Vlaamsch); 7.25 Daventry; 9.15 Londen R.;
10.25 Daventry.
De K.R.O. geeft te 12.15 met zijn Sextet een
gemengd programma.
Te 5.05 speelt 't Lamoureux-orkest via Radio-
Paris. 5.20 kan men via Boedapest enkele su
blieme pianosonates hooren van den pianist
Ernst Dohnanyi, en men zal zich. verbazen ver
het feit, dat deze muziek zoo zelden door heeren
solisten in 't openbaar wordt gespeeld: deze
Pianomuziek, die tot de meest muzikale uitingen
behooren van Mozart's genie, dus van de geheele
Akos Paulen leidt dit concert In met „Mozarts
Getst waar men dan zoo noodig nadere bijzon-
uerheden kan vernemen.
Om 8,06 klinkt via 't zelfde station de Toccate
cn Fuga In d kl. t. voor orgél van Joh. Seb.
Bach: dat bliksemflltsende stuk, dat heel den
muzlkalen horizont bij het klinken nog heden
In vlammen kan zetten....
Londen, 7 December 1932.
Gesneuveld! Maar op het veld van eer! Beter
kan ik 't u niet zeggen dan slechts de woorden
te herhalen, die ik na den wedstrijd tot Hugo
Meisl sprak: „Ich congratuliere Ihnen met die-
ser Niederlage!" In dit zinnetje was de heele
strijd vervat. Een nederlaag, met alle eer aan
den verslagene! Bravo Austria!
De partijen om het even.
Zoo heeft dus het Weensche „Wunder-team"
niet als voetveeg gediend voor Brittanje. En het
moet voor Engeland toch wel lichtelijk een
ontgoocheling geweest zijn tegenover zich een
elftal te vinden, dat dan weliswaar een ander
spel speelde als het hoog-gerenommeerde Brit-
sche, maar dat met dat systematisch, automatisch,
mathematisch voetbal niettemin ontelbare be
nauwde oogenblikken bezorgde aan Hibbs, Blen-
kinshop en Goodall, het befaamde achter-trio
van onverslaanbaar Albion. Het was een wed
strijd, hoogstaand van kwaliteit en spannend tot
het laatste oogenblik, waarin waarlijk weinig
keuze te doen viel tusschen twee naties. Met
de kleinst mogelijke zege bleven de aloude
grootmeersters de baas over hunne leerlingen,
maar als de score andersom geluid had, was het
heusch niet gek geweest. De partijen waren
om het even.
Ik weet niet of uwe liefde gaat naar het
verrassende, het snel beweeglijke, het strate
gische voetbalspel. Zoo ja, dan geeft ge Engeland
alle eer. De Britten werkten meer met hun
hersens, zij wisten elke situatie meer uit te
buiten, zij zaten veel sneller op den bal. Zij
hadden geen één systeem, zij hadden tallooze
systemen. Hun heele optreden in dezen wed
strijd was gebaseerd op wat zich ter plaatse
zou voordoen. Zij pasten zich aan de omstandig
heden volledig aan, wisten na een kwartier
precies de kwaliteit van eiken tegenstander,
handelden daarmee in overeenstemming.
Zoo waren de Weeners niet. Hun attaques
misten de verbazing der massa. Men wist van
te voren wat er ging geschieden. Ieder speler
stond steeds op de voor hem bestemde plaats
en ieder ander speler wist, waar die plaats was.
Maar die machinerie van centers haperde nim
mer en het werd met zoo'n verbluffende perfec
tie uitgevoerd, zooals wij slechts zelden mochten
aanschouwen. Geen wonder was het dan ook dal
de Britsche verdedigers meermalen totaal geen
vat kregen op den bal, die van hoofd tot hoofd
en van voet tot voet danste en de Weeners
waren ook niet bang om een schot te lossen. Er
knalde menige kanjer en kartetsen knetterden
naar hartelust!
Dat de Weeners tegen een zoo geroutineerde
Engelsche verdediging drie goals te scoren wis
ten kwam omdat de „School van Meisl" blijk-
niet het ver-doorgevoerde short-passing als
eerste eisch stelde Ik weet niet of men zich van
te voren had opgelegd met open trappen naar
den vleugel zoo nu en dan 't spel veplaatsen. doch
een feit is het, dat we verschoond bleven van
het eindeloos gepingel in het penalty-gebied.
Alleen de achterhoede der gasten startte met
een volkomen foute tactiek om zich bij eiken
Engelschen aanval steeds op eigen doel terug
te trekken, bang als ze waren om spontaan de
Britsche attaque te „chargen" voor den bal.
Die fout dreigde haast fataal te worden en
terecht -kon men bij den aanvang vreezen, dat
Oostenrijk eenzelfde ongenadige afstraffing zou
krijgen als Spanje juist een jaar geleden, toen
de heeren Zamorra cum suis met een 71 ne
derlaag naar huis werden gezonden. Deze terug
trekkende manoeuvres werden immers reeds na
vier minuten noodlottig, toen Hampson een
wandelingetje ging maken langs Rainer en
Szesta en zonder eenige moeite Engeland de lei
ding bezorgde. Op dat moment voelde ik de
tragedie zich gaan voltrekken, de „clean sweep"'
Doch ziet! Alsof de Oostenrijksche achterhoede
plotseling beseffen ging, dat het Engelsche
recept „go and get it" het eenige juiste was.
veranderde die heele defensie plotseling van
taktiek. Ik kreeg tevens zoo den heiligen indruk,
dat men die eerste goal als onvermijdelijk had
moeten accepteeren, er haast op had gerekend.
en dat nu die goal er was, men van een groote
ZOTe bevrijd was. Er werd wat vrijer gespeeld,
wat meer getackled, en de aanval kwam zoo
doende aan het werk. Zoo na een kwartier was
er dus werkelijk sprake van strijd, en deze
strijd heeft tot het bittere einde geduurd, hoogst
emotionneerend en volkomen fair. De partijen
waren volledig aan elkaar gewaagd.
Oe belangstelling °P den
Ghelsea-grond.
Ik weet niet hoeveel duizend het er waren,
maar 60 mille menschen bevolkten zeker den
Chelsea-grond. Daaronder waren een paar dui
zend Oostenrijkers, die jaren lang hun duur ver
diende duiten apart hadden gelegd om van het
treffen tusschen twee titanen getuige te zijn.
Maar ook de rest van Europa leverde een be
hoorlijk contingent toeschouwers, waarbij Ne
derland waardig was vertegenwoordigd door den
heer K. J. J. Lotsy en den heer L. Boeljon, plus
het heele eerste elftal van Ajax met nog 'n stuk
of twintig supporters. Vervolgens was het F. I.
F. A.-bestuur in toto present tot aan dr. Eber-
staller uit Boedapest en den heer Mauro uit
Milaan toe! Hen had in Engeland werkelijk niet
te klagen over belangstelling.
Om kwart over twee zou de kamp een aan
vang nemen, en alles was tot het uiterste ge
spitst. Daarbij kwam dat de omstandigheden gun
stig waren voor een waardige ontplooiing van
de wederzij dsche talenten. Het veld was in goe
den staat en het weer was ideaal voor voetbal,
matig koud, geen zon en geen wind. Wat wilt ge
nog meer?
De massale staantribune begroette de Oosten
rijkers met een weldadig applaus, Engeland met
een geweldige ovatie. Het leek wel Cup Final
Day. Terwijl ik overal vlaggen en zakdoeken
zwaaien zie, komt ook de referee binnen, John
Langenus van België, in zijn costuum dat veel
weg heeft van dat van Prikkebeen, plus een pet
met-klep, Het Engelsche volk 's dat nie't gewoon,
maakt er grapjes over. Soit! Het heeft 'm later
met spontaan applaus beloond voor de perfecte,
rustige, zekere wijze waarop hij dezen moeilijken
strijd heeft geleid. Langenus is iemand, die niet
alleen met lichaamslengte maar ook met capa
citeiten ver boven de rest uitsteekt. Een klasse
apart onder de referee's!
De teams stonden opgesteld als volgt:
Hibbs
Goodall Blenkinshop
Strange Hart Keen
Crooks Jack Hampson Walker Houghton
Vogl Schall Sindelar Gschweidl Zischek
Gall Smistik Nausch
Szesta Rainer
Hiden
Het verloop van den strijd.
De strateeg Jack toonde dadelijk zijn kunnen.
Hij, die gedurende den ganschen wedstrijd het
aanvalsspel zou leiden, zigzagde door de Ween
sche achterhoede, dat het een lust was om te
aanschouwenbehalve dan voor de groep
toeschouwers uit Oostenrijk. Het bleek duidelijk,
dat er geen sprake van was. dat Engeland eerst
eens even de kat uit den boom ging kijken om er
dan in de tweede helft eens een schepje op te
leggen, en met de beide backs in een „dolce far
niente" had Hampson geen moeite om met een
volkomen onhoudbaar schot Hiden geen kans te
geven.
Daarna kwam Oostenrijk pas recht los en on
danks den goeden vorm van Goodall en Blen
kinshop kreeg Hibbs in goal het akelig druk
zoodat ieder oogenblik de gelijkmaker kon wor
den verwacht. De Britsche wachter was echter
zeer zeker van z'n zaak, met uitzondering van
een fatalen misser, waarbij met meer geluk dan
wijsheid het leder niet in den Engelschen doel-
mond verdween. In deze periode waren de En
gelsche aanvallen, hoewel sporadisch in aantal,
hoogst gevaarlijk door de verbluffende snelheid
waarmee de voorwaartsen van positie verander
den en bij een dezer aanvallen, waarbij elk van
de vijf den bal had aangeraakt, scoorde Hampson
ten tweeden male.
Hoewel men toen zou verwachten, dat Oosten
rijk, met een haast niet meer op te halen ach
terstand, zou gaan verslappen, bleek daar geen
sprake van te zijn. Integendeel.
Herhaaldelijk werden kansen geschapen voor
Gschweidl en Sindelar, en had de laatste zijn
schot wat beter gericht dan was het verschil
reeds voor de rust met een goal verminderd ge
weest. De kans van den dag werd echter een paar
minuten voor de pauze gemist door Vogl, die met
den bal voor z'n voeten er finaal naast zwaaide.
Een onbegrijpelijke blunder!
Prince George kwam de tweede helft bijwonen
en His Royal Highness aanschouwde het beste
gedeelte van den wedstrijd. Keer op keer moes
ten Hiden en Hibbs er aan te pas komen. Zischek
begon met een tegenpunt te scoren, onder dave
rend gejuich van al wat Oostenrijk was, en weer
was de vonk er. De strijd kreeg een ander aspect,
was blijkbaar nog niet beslist. Uit een Vrijen
schop scoorde toen Houghton, onhoudbaar vooy
Hiden, daar een der achterspelers het Ieder van
richting veranderde. Het was toen 3—1 voor
Engeland maar weer kwamen de Weeners met
eenzelfde fanatisme voor het Britsche doel. Vier
achtereenvolgende corners bleven zonder resul
taat, een kogel van Gschweidl, uit moeilijken
stand met z'n linkervoet gelost ketste tegen den
paal terug, maar ten langen leste scoorde Sinde
lar na algemeen opbrengen. Weer zag Oosten
rijk nog een draw in het zicht doch even regel
matig werd het voordeel teniet gedaan, toen
Hampson en Houghton al samenspelend op Hiden
aftrokken en de Villa-man het vierde Engelsche
doelpunt ter wereld bracht. Doch zelfs toen ga
ven Meisl's leerlingen het niet op en Zischek
verkleinde bij de zooveelste corner opnieuw den
achterstand. Er waren toen nog vijf minuten te
spelen, doch Engeland verdedigde het veroverde
en met zooveel moeite behouden terrein met men
en machten slaagde. Oostenrijk haH
zwaren strijd verloren.
Desondanks kunnen de Continentalen tem- a
zijn over het resultaat. Niet alleen dat zii J
vol voetbal schonken, zij gaven als eerste E
peesche elftal de Engelsche ploeg evenwaardi^en
Er was in Albion heusch niet op gerekend!
Ie klasse.
A: MarsanaR.K.V.V.L.; K.N.V.—Caesar;
Kerkrade—V olhardingChè vremont—Kimbria
Sittardsche Boys—R.K.O.N.S.; Valkenburg—
V.V.H.; D: V.D.Z. Grol; Altior's-Heeren-
berg; S.D.OO.U.C. Swift; E: ZwolleQuick;
De ZweefN.E.O.; AchillesP.H.; Denekamp
Vosta; F: Volendam—Fortitudo; Wilskracht—
V.V.Z.; E.M.M.De Meer; V.I.C.H.M.S.;
G: D.H.L.—Leonidas; S.J.C.—H.B.C.; G.D.A.
Santpoort; Spartaan—Gr. Willem; T.Y.B.B.—
Donk.
2e klasse.
A: DovaLachapelle; Halstern—S.D.O.R.;
Oudenbosch—B.S.C.; B; Zwaluw—S.V.D.;
G: Rios—Steijl; MeijelE.V.V.; Nivea Tiglia;
Linne—Belfeldice; H.V.V.—Panningen; K:
Lob. Boys—Viod; R.K.D.V.V.—St. Jan; L:
Losser—Quick 2; Enter—L.S.V.; Emos—Achilles
2; M: H.M.S. 2—Zwaluwen Vooruit; V.E.P.—
Semper Avanti; S.D.O.—V.V.Y.; L.V.V.—M.S.V.;
N: Geel Wit—Wilskracht 2; R.K.A.V.—G.V.O.;
DossForward; Onze GezellenZwaluwen; Vi
tesse—V.V.A.; O: Leiden—Excelsior; Wilhel
musL. en S.; TeylingenSpartaan 2; P.F.C.
Blauw Zwart; Gr. Floris VLisse.
Ie klasse.
A: Volendam 2S.D.E.; A.R.C.Sparta; Pur-
merendVoorwaarts; B: NeaZ.P.C.; Con-
stantiusVictory; C: H.B.C. 2—St. Louis; De
Meer 2Santpoort 2; IndiaConcordia; D:
D.H.L. 2—Cel er; Leonidas 2S.D.C.; Westlan-
dia—Activitas; St. LodewijkOliveo.
2e klasse.
A: S.V.W.—S.E.W.; S.R.C.—H.S.V.; B: Dem
2—V.V.E.; E.S.V.—Vitesse 2; C: Gez. Vier—
St. Martinus; VictrixOr. Zwart; P.V.C.B.
Alliance; D: V.V.L.—A.V.V.; S.N.A.—N.V.C.;
DosS.M.C.; E: V.G.M.—Aio; RC.D.S.D.S.;
Ria—S.G.V.; H.V.C.—M S B.; F. Spartaan 3—
Aeolus- Excelsior 2Donk 2; Gr. Willem 3
G.D.A.
3e klasse.
A: R c B.Rood Wit; Geel ZwartCon Zelo;
- B: ViosU.S.V.; V.V.O.—Berdos; S.V.A.—
Meervogels; C: St. George- De Valken D:
St. Louis 2Diemen; Victory 2P.V.C.B.; E:
BernardusLeiden 2; A.S.C.Vogelenzang;
V.V.S.B.Teylingen 2; Alph. BoysR.W.D.;
F' Valkeniers—D.V.S.; D.H.B.—Velo; G: M.
AnimoCeler 2; S.G.V 2—Ignatius; Leonidas 3—
Overschie; Spartaan 4Unitas.
Afdeeling I.
Ie klas: Z.F.C.—R.C.H.; H.B S Feijenoord;
't Gooi—V.S.V.; Hermes D.V.S.—D.H.C.; Blauw
Wit—A.D.O.
2e klas A: KinhelmE.D.O.; Alcm. Victr.
H.R.C.; D.E.C.—W.F.C.; Zeeburgia—V.V.A.; T.O.G
Z.V.V.; B: BloemendaalA.F.C.; Hercules
De Spartaan; AlphenB.F.C.; D.W.S.Velox;
H.F.C.aarn.
Afdeeling II.
Ie klas; D.F.C.Ajax; SpartaV.U.C.; Storm
vogelsHilversum; West FrisiaXerxes; Haar
lem— K.F.C.
2e klas A: Unitas—O.N.A.; B.E.C.—R.F.C.;
H.V.V.Neptunus; D.C.L.Quick; St. Hooger
O.D.s. B: ViosV.D.L.; GoudaFortuna;
C.V.V.Excelsior.
Afdeeling JU.
te klas: Heracles—A.G.O.V.V.; Tubantia—
Wageningen; VitesseEnscheüe; Ensch. Boys
Go Ahead; Robur et Vol.—P.E.C.
2e klas A: Z.A.C.—K.H.C.; Roda—Rigtersbleek;
ApeldoornBorne; B: QuickA.Z.C.; U.D.
S.C.H.
Afdeeling IV.
le klas; LongaBleijerheide; Middelburg
Eindhoven; P.S.V.—N.O.A.D.; M.V.V.—B.V.V.;,
N.A.C.—Willem II.
2e klas A: DongenBreda; HeroVlissingen;
T.S.C.—Mevo; R.B.C.Doskot; TerneuzenAlli
ance; B: TegelenV.O.S.; HelmondV.V.V.;
GudokRoermond; WilhelminaT.A.C.; W.S.C.
De Volk; C; St.m. HendrikPalemig; Hoens
broekSt.m. Emma; JulianaHeer; Heerl.
SportA.A.C.; WaubachMiranda
Afdeeling V.
le klas: AlcidesG.V.A.V.; Be QuickVeen-
damLeeuwatrdenAchilles; VelocitasFries
land; FrisiaSneek.
2e klas A: Black BoysM.S.C.; Heerenveen
S.S.c.; De Kooi—F.V.C.; Rood Geel—L.S.C.;
B: H.S.C. Hoogezand; Ba toNoordster; Mun
tendam— Gron. oys; G.V.V.W.V.V.
le klasse A; Olivio—H.O.V.; D.L.V.S.—O.D.I
yr?"s FlorissantRadio; Mar-
j IT Hellev°etsluisBolnes; Germinal—
ij CharloisNoordereiland;
D.E.Z.V. Pechvogels; SaturnusErasmus- Flak-
kee—A.V.S.
2e klasse A: Luno—Slikkerveer; Vooruitgang—
Sportlust; Zaoth—Spijkenisse; N.H.S.—Dindua-
B: WibicH.W.S.; C.K.C.—L.V.H.; Sunrise-^
Pretoria; RotterdamNestoro; C: W.T.R.
Poseidon; S.S.S.T.A.G.; DelfshavenH.B.B.
3e klasse A; Top Speed—Rovover; Wit Rood
Wit—H.C.F.; S.H.S.V.Z.O.D; G.L.Z.—S.C.V.;
3e klasse B: VidarC.S.S.V.; Nieuwenhoorn
Kampioen; Eureka-OV.; C; P.F.C.De Bijen;
H.W.D.—Belvedère; Poortugaal—D.Z.D.; H.R.Z.—
D.S.B.; D: Semper MeliorC.D.A.; R.E.S.
K.E.Z.; Numansdorp—Favoriet; D.V.W.—Viod
E: D.S.L.—N.R.C.; Oldi—P.V.V.; Puttershoek—
D.R.L.; F: D.W.K.—N.H.K.; Medio—Rood
Groen; D.W.L.—Demos; G: Abbenbroek—
A.V.O.; HillegersbergWodan; Nw. Hellevoet—
't Zuiden.
De eerste ronde loopt ten eind.
Nog enkele weken en de eerste ronde van de
groote biljartcompetitie loopt ten einde.
In klasse A is de eerste klasser de Leeuw door
Brandts geklopt. De Leeuw is maar zeer matig
op dreef den laatsten tijd. Daartegenover staat
een partij van Tjoa tegen Kuyper waarin eerst
genoemde met 30.moyenne speelde. Tjoa, die
nu in topvorm is, gaat voor korten tijd naar
Indië. Daarmee is een maand of 8 gemoeid, het
geen zijn spel niet ten goede zal komen.
De Rotterdammer van der Pol heeft een partij
met ruim 14 gem. gespeeld. De a.s. eerste klasse
kampioenschappen zullen bewijzen welke spelers
inderdaad in het oog loopende vorderingen heb
ben gemaakt.
Bij onze volgende uitslagenreeks zullen we
kunnen publiceeren tusschen welke vereeni-
gingen de tweede ronde der competitie kan wor
den verspeeld.
De uitslagen.
Klasse A.
Afd. 2; C. Slikker 250 (gem. 9.25) sl. S. v.
Lochem 202 (gem. 7.73); A. D. Brandts 250
(7.35) sl. P. de Leeuw 173 (5.23); Afd. 3; Tjoa
Sr. 300 (30.—) sl. H. Kuyper 67 (6.70); P. v. d.
Pol 300 (14.28) sl. H. Kuyper 123 (5.85).
Klasse BI.
Afd. 2: B. Buitekant 20 0(6 45) sl. F. v. Leeu
warden 172 (5.54); Afd. 3: E. Amouts 200 (5.26)
sl. L. Penning 181 (4.89); L. Penning 200 (5.55)
sl. A. Dorland 146 (4.02); A. Speyer 200 (5.12)
sl. A. Dorland 169 (4.33).
Klasse B2.
Afd. 1; A. Niessen 150 (6.sl. F. J. Deken
109 (4.36); Afd. 2: H. v. d. Heyde 150 (3.33) sl.
P. v. Someren 134 (3.04); I. Davidson 150 (5.—)
sl. H. Theurezeit 100 (3.44); J. J. S. Sweering
150 (3.26) sl. H. J Heytbrink 122 (2.65); Afd. 3:
S. M. v. Nifterick 150 (2.45) sl. S. Groenteman
1 - -
Engeland maakt het eerste doelpunt in den wedstrijd tegen Oostenrijk
145 (2.37); Afd. 4: L. Koppel 150 (5.76) sl. W. S.
Briejer 65 (2.50); M. A. v. Deventer 150 (4.83)
sl. W. S. Briejer 138 (4.60); L. Koppel 150 (6.81)
sl. M. A. v. Deventer 76 (3.45); M. A. v. De
venter 150 (3.33) sl. B. H. Bornkamp 121 (2.75);
Afd. 5; F. de Kleyn 150 (5.55) sl. A. Mulder 86
(3.30); Tjoa Jr. 150 (6.—) sl. F. de Kleyn 101
(4.20); W. Boerdam 150 (3.48) sl. A. Mulder
102 (2.42).
Klasse C.
Afd. 1: Benoorden het IJ—H.E.T.E.Y. 2—2;
Afd. 3: De Maasstad't Zuid 35. -
Klasse D.
Afd. 6: Breda—D.O.S. 1—3; Afd. 8: De Koren
beursB.C.H. 22.
Klasse E.
Aid. 1: H.E.T.E.Y.De Roemer 1—3; Afd. 2:
Noord-BrabantRembrandt 31; Afd. 3: Het
Zuiden't Zuid 35.
Klasse F.
Afd. 2: K.E.T.S.H.E.T.E.Y. II 1—3; Afd. 3:
Wilhelmina IBenoorden het IJ 31; Afd. 4:
VondelDe Roemer II 31; Afd. 5: Rembrandt
Jacob Maris 22; De Roemer ISarphatie
13; Jacob MarisSarphatie 22; Afd. 6: Vrien
denkringDe Korenbeurs 31; Afd. 10: Die
Haghe IIRoyal 17; Stadion IK.R.A.Z. II
6—2; Afd. 11: Caland—Du Nord 3—5; Caland—
Het Zuiden 26; HillegersbergDe Spil 26;
Afd. 12; D.O.S. I—S.D.O. I 2—2.
Klasse G.
Afd. 1: Plan Zuid IIVriendenkring 13;
Afd. 2: H.E.T.E.Y. I—Rembrandt II 1—3; Afd. 3:
Onder Ons—K.E.T.S. 2—2; Afd. 4; Victoria II—
Benoorden het IJ 2—2; Afd. 5: Amsterdam-
Vondel I 40; Afd. 6; Victoria INoord-Brabant
2~2; Afd. 7: Het ZuidenRotterdam 17; Rot
terdam—Hillegersberg 8—0; Rotterdam—'t Zuid
6—2; Afd. 9: Stadion—Caland II 1—7.
n E„r'edanden: Rotterdam's-Gravenhaagsche B.
L. o 3.
ZWEMRECORD VERBETERD,
Te Seacombe heeft de Engelsche zwemster
miss Harding de 400 meter rugslag afgelegd in
6 min. 12.4 sec., wat een nieuw wereldrecord
beteekent. Dit stond sinds 1928 op naam van
mevr. Philipsen—Braun met 6 min. 16,8 sec.
Stand van Donderdagmiddag 5 uur.
De sprints van de zesdaagsche werden gister
middag gewonnen door Richli, Oszmella, Pijnen
burg, van Kempen, Richli, Pijnenburg, Oszmella,
Pijnenburg, van Kempen, Rausch, Oszmella,
Pijnenburg. Bij de tempo-ronden behaalden
Pijnenburg*-van Kempen 15 punten.
De stand van 5 uur luidt:
1. van Kempen—Pijnenburg 463 punten; 2.
Richli—Broccardo 369; 3. Rausch—Hürtgen 309;
4. Funda—Maidorn 200; op 1 ronde: 5. Siegel
Thierbach 139; op 2 ronden: 6. Braspenning
Vroomen 145; op 4 ronden: 7. Oszmella Schom
269; op 6 ronden: 8. Vopel—Korsmeyer 146; op
8 ronden: 9. ZimsPerelaer 216 punten.
Afgelegd werden 3.283 K.M.
Richli-Broccardo winnen.
De Keulsche zesdaagsche is door het Zwit-
serschFransche paar RichliBroccardo ge
wonnen met- 438 pnt.; 2 werden Rausch
Hürtgen met 363 pnt.;
op 1 ronde; 3. van KempenFijnenburg 538
pnt.; 4. FundaMaidorn 260 pnt.; 5. Siegel—
Thierbach 184 pnt.;
op 3 ronden: 6. OszmellaSchorn 297 pnt.;
op 8 ronden: 7. VopelKorsmeyer 176 pnt.;
op 10 ronden: 8. ZimsPerelaer 226 pnt.
In totaal zijn verreden 3515,16 K.M.
Braspenning heeft gisterenavond opgegeven,
daar hij leed onder de gevolgen van een des
middags gemaakte val. Vroomen nam daarop
om 10 uur afscheid met een eere-ronde.
In den loop van den avond kwam het nog
tot een valpartij, waarvan P. van Kempen,
Rausch en Schorn het slachtoffer werden.
Rausch en Schorn waren weer spoedig in de
baan, doch voor het koppel van Kempen
Pijnenburg moest 15 minuten worden ge
neutraliseerd.
Gedurende den geheelen avond scheen het
alsof de overwinning aan van KempenPijnen
burg zou ten deel vallen, doch tegen het laatste
uur kregen zij een ronde verlies, welke zij
ondanks de inspanning van het laatste uur niet
meer konden inhalen.
ZESDAAGSCHE TE PHILADELPHIA.
Zondagavond 12 uur begint te Philadelphia
een zesdaagsche wielerwedstrijd met de vol
gende koppels: Mac NamaraDempsey; Fred
SpencerHoran; Grimm—Severgnini; Audy—
Hill; RitterJimmy Walthour; DülbergWis
sel; DebaetsLetourneur; AmorosoDelille;
GambinoBorsari; RodakBobby Walthour;
Cohen—Lepage; Croley—Winter; PetriManera
en LandsBeekman.
DOOP
17.)
Wace, de butler, had zich over dat aanhou
dende bellen geërgerd. Met het voornemen dien
brutalen klant eens goed de waarheid te zeg
gen, vertoonde hij zich boven aan de stoep.
Maar de woorden die hij zich had voorgenomen,
berden nooit geuit. Iets groots en v agde
Wace eenvoudig opzij, en achteruit tuimelend
Zag hij een grooten, zwaren, man zonder noed
de hall insnellen in de richting van de zitkamer.
Hi I zei hfj zwakjes.
De indringer schonk aan zijn uitroep met ae
Minste aandacht. Hij was even blijven staan,
ais was hü onzeker waarheen te gaan. Maar
het geluid van stemmen achter de deur bracht
hem op het spoor. Zijn hand greep den deur
knop.
Hizei Wace opnieuw, Stop
Bill stopte niet. HÜ stortte zich in de zit
kamer.
De zitkamer was vol dames en heeren In
feestgewaad, die zich op het feest verheugd had
den. Hier praatte mr. Wilkinson van Heath
bros peet, met mrs. Hammond over het weer;
daar sprak mrs. Byng—Jervoise van The Towers
tiet haar gastheer over de laatste tooneelstuk-
ken. Colonel Bagshott dronk Sherry en onder-
Meld mrs. Wilkinson over zijn laatste wapen
kruising met den plaatselijken gemeenteraad.
Sir George en mr. ByngJervoise bespraken
de politiek. Roderick, een eenzame figuur, stond
bij de open tuindeur.
Op de eerzame verzameling stortte Bill zich
61s een briesehende leeuw. En Roderick, die
*'ch met de anderen op het geluid van het open-
8®an van de deur had opgedraaid en die zijn
Spookachtig gelaat ontdekte, handelde terstond.
~it was nu vandaag al de vierde maal, dat hij
dl5 noodzakelijkheid van een overhaaste vlucht
®evoeld had en, hoe haastig hij zich toen ook
,e'kens uit de voeten gemaakt had, leken zijn
«Wegingen van toen toch een vertraagde film,
vergelijking met de snelheid, waarmede hü
l(u handelde. Als een kanonskogel vloog hij den
'h in, met Bill dicht op zün hielen.
4.
.teugd moet voorzichtig geleid worden,
in het leven van het leidzaamste en kalm-
teeisje kunnen zich crisissen voordoen, waar-
In alleen de grootste tact en sympathie onhei
len kunnen voorkomen: en sinds het oogenblik.
dat Flick Sheridan haar opzienbarende meJe"
deeling betreffende Roderick geuit had, waren
alle tact en sympathie in het gedrag van hasr
naaste omgeving heel ver te zoeken geweest-
Het was misschien ongelukkig, dat mrs. Hate"
mond, die altijd gewend was de delicaatste kar
weitjes in en om het huis zelf, zonder eenige
hulp van haar echtgenoot, op te knappen, niet
minachting geweigerd had den vriendelijken
Sinclair naar boven te laten gaan om met zijn
nichtje te gaan praten, want daardoor werd de
eenige persoon uitgeschakeld, waarnaar Flick
in haar huidigen opgewonden toestand nog ge
luisterd zou hebben. Inplaats van een kalm
praatje met oom Sinclair, had Flick een for-
teeelen veldslag te strijden gehad met haar
tante Frances een strijd, welke haar, hoewel
onverslagen, toch vreeselük geschokt had achter
gelaten. En vlak daarboven op was toen sir
J-feorge's ultimatum door de gesloten deur tot
f„aa.r gekomen. Ongeveer op het moment, dat de
™s *Jn Roderick en van Bill en Judson Fut-
beklommen, zat zij op haar bed, somber
w t eltomst te staren.
„„me0 f0" voor geen enkel meisje een aange
name toekomst geweest zijn, maar zeker niet
voor, £en meisje als Fielt, dat een levendigen
geest nezat en altijd gewend was geweest mees
ter van haar eigen geest te bhjven. Het was
een toekomst, vol van heftige twistgesprekken,
koude, gekwetste stiltes en een nooit eindigen
den stnjd. Nooit-eindigend, dat is te zeggen,
tenzij ze maar toegaf en besloot alsnog met
Roderick te trouwen.
En bij de gedachte aan een huwelük met
Roderick, klemde Flick haar tanden op elkaar
en scbiiteiaen haar oogen weerspannig. Niets
zou er haar ooit meer toe kunnen bewegen met
Roderick te trouwen. Zij beminde Bill West.
Oom Sinclair had wel is waar gekscherend over
jeugd-romances gesproken, maar die onver
wachte ontmoeting met Bill West dien middag
bad haar beleerd, dat dit in het geheel geen
dingen waren om gekheid over te maken. Het
w?r<:" citemhg vaststaande feiten, die je onbe
schrijfelijk pijn deden.
Oh, zij wist wel hoe absurd het van haar
was. Zij wist, dat Bill verliefd was op «en of
andere kot met schitterende oogen, een meisje
ergens in Amerika, en dat hij zelfs niet naar
haar zou kijlten, maar dat maakte geen verschil.
Indien zij Bill niet kon hebben, wilde zü ook
niemand anders hebben. En zeker niet Roderick,
die in taxis sprong en haar alleen op de stoep
liet staan, overgeleverd aan de willekeur van,
voor zoover zij zich herinnerde, mannen die er
uitzagen als Airedale-terriers.
Met een onbewust weerspannige en vastbe
sloten beweging wierp zij haar hoofd achter
over. Zü had haar besluit genomen Het 1
gende oogenblik opende zij haar tasch P„ ,Iw
zü naar het geld, dat zij eerder op dien Ho
geleend had om de zwaarbeproefde mrs M nj
Pawle te helpen. Zü haalde het geld t
schijn en wierp dit op een stapeltje op het^wT
Dat was een bemoedigend gezicht. Indien ,ii T„
al ooit aan gedacht had nog terug te kr=LS
gaf het gezicht van dit geld haar nieuwe l
ten. Het leek haar een behoorlijke som juist
som waarmede een zuinig en vastbesloten vn JX
de wereld kon trotseeren. En wanneer zij™ J
verre toekomst dit kapitaal opgeteerd zm/S u
ben, was er altijd nog het restant van
sieraden, waarvan zij gebruik kon maV°
aarzelde dus niet langer. ZlJ
Zü haalde een koffer van onder haar h a
voorschijn en begon laden en kasten te w
Na een zorgvuldige selectie van de dine n"'
zij onmogelijk zou kunnen missen beo^ u
haar koffer te pakken. Zij schreef 'haastio
potlood een briefje, en prikte dit vast op haar
kussen. Daarop haalde zij het laken van S
bed en begon daarin de noodige knoopen
gen. Het eene eind bevestigde zij aan den
van haar ledikant, waarop zü dit tot voor bet
raam schoof, en juist had zij het raam eeonenrt
toen vanuit den tuin een plotseling lawaai en
rumoer tot haar doordrong. De nachtelijke
stilte was plotseling vol geroep en geschreeuw
Vol interesse leunde Flick uit het raam na^r
buiten. Indien er een plek in de wereld is rite
in den regel verschoond blijft van nacht'eliik
rumoer, dan is dat zeker het aristocratische
kwartier van Wimbledon, die déftige rij iand
huizen, waar rükdom en aristocratie droomen
en de wereld laten voorbijgaan. In al de viif
jaar, dat zij in Holly House woonde, kon Flick
zich geen enkel voorval herinneren, dat zelfs
maar in de verte op een drama leek. Maar
thans, indien zij haar ooren kon gelooven, waar
de het drama rond in den nacht, even' heftig
als in de levendigste buurten van Moskou Don
kere figuren renden over het grasveld heen en
weer; er klonken heesche stemmen. Zü kon de
zware stem van kolonel Bagschott van Pon-
dicherry onderscheiden, en het schellere geluid
van mr. Byng-Jervoise van The Towers en zij
hoorde haar oom George iets bassen over het
halen van een politie-agent.
Bij al die verbluffende gebeurtenissen vergat
Flick haar eigen zorgen. Zq leunde verder uit
het raam voorover, zich ergerend over het feit
dat haar uitzicht goeddeels belemmerd werd
door een soort tuinhuisje, dat vlak onder haar
laam tegen het huis was aangebouwd. Een
paar minuten tevoren was zq den hemel dank
baar geweest voor de aanwezigheid van dit uit
bouwsel, waarvan het dak haax een prachtig
hulpmiddel voor haar ontsnapping bood, maar
nu verfoeide zij het. In haar jeugdig enthousias
me wilde zü niets van het schouwspel missen,
want het was goed, en zü was woest, dat zij
practisch alles er van moest missen.
De kreten namen in volume toe. De rennen
de figuren bleven rennen En toen klonk plot
seling een hevig geplas. Zelfs een toeschouwer
wiens gezichtsveld maar uiterst beperkt was,
kon de beteekenis daarvan wel begrüpen, en
Flick begreep het dan ook opperbest. Er was
iemand in den vijver gevallen.
Vurig hoopte zü, dat het haar oom George
was.
5.
Het was_ haar oom George. En in een heftige
speech vanuit de diepe wateren gaf hü zoo
krachtig uiting aan zijn persoonlijke gevoelens
en nooden, dat de vervolging terstond gestaakt
werd en alle aanwezigen zich om den vijver
verzamelden teneinde hem hulp en bijstand te
verleenen.
Allen, behalve Bill. Bill was met andere din
gen bezig. Nu hij zich uit den maalstroom der
activiteit op het grasveld had teruggetrokken,
hurkte hq neer onder een zware struik, zijn
positie overwegend.
De eerste heilige verontwaardiging, die Bill
In zijn achtervolging van Roderick door de
voordeur in de zitkamer en door de tuindeuren
in den tuin gevoerd had had misschien twee
minuten geduurd. Tegen het einde van dien tijd
werd de dwaasheid van het achtervolgen van
vreemde menschen door donkere, onbekende
tuinen hem volkomen duidelijk gemaakt door
een kruiwagen, welken tuinman John onder
een boom had achtergelaten. Het was een lage.
geniepige kruiwagen, in het duister absoluut
onzichtbaar, en hij tuimelde erover heen met
een slag, welke hem even het idee gaf dat
Wimbledon en naaste omgeving door een aard
beving geteisterd werd.
Een jongeman, dié er minder aan gewend was
op het rugby veld ge-tackled te worden, zou
daardoor misschien voor goed buiten gevecht
zijn gesteld. Bill kwam echter slechts eenigszins
duizelig overeind, en het was toen dat hij tot
het besef kwam, dat de jacht-koorts hem volko
men verlaten had.
Terwül hij daar zoo stond, wenschende heel
ergens anders te zijn, kwam hij tot de con
clusie dat het aanschijn van de wereld heele-
maal veranderd was. Een oogenblik tevoren
was het een leege ruimte geweest met niemand
daarop aanwezig dan Roderick en hijzelf, maar
nu schenen er overal menschen op te duiken.
Ofschoon de tuin aardig groot was, leek hij
ongezellig dicht bevolkt, en de jacht die begon
nen was als een persoonlijke kwestie tusschen
hem en Roderick, was een publieke zaak ge
worden. Het had zich ontwikkeld tot een soort
Walpurgis-nacht. Schaduwen vloden af en aan.
Helsche stemmen schreeuwden raad en bedrei
gingen in het rond. Een onzichtbare hond blafte
als een gek.
Bill zat er een beetje mee in. Dat is het erg
ste van die wildemans-bevliegingen ze laten
je op de meest critieke momenten in den steek
om je maar zoo goed en zoo kwaad als het gaat
uit de moeilijkheden te redden. Hü voelde een
heftig berouw en begreep, dat zijn impulsieve'
aard hem parten gespeeld had. Va- het begin
af aan had hij bezadigder en waardiger moe
ten optreden. Ipplaats van als een wildeman het
huis van een vreemde binnen te dringen, vuur
en vlam spuwend, en zoekend wien hij kon ver
slinden, had hij zich rustig moeten verwijde
ren en den volgenden ochtend een goeden advo
caat moeten belasten met een aanklacht tegen
dien Pyke wegens aanranding. Nu hij dien weg
niet gewandeld had, besefte hij, dat hij in een
netelige positie verkeerde.
De duik van sir George in den goudvischvij-
ver had hem even respijt gegeven, maar hij be
sefte volkomen dat dit niet lang zou duren.
In het kamp van den vijand scheen een hatelijk
vasthoudende geest te heerschen en opnieuw
verhieven zich stemmen, dat de politie gewaar
schuwd diende te worden. Hij moest uit dien
verwenschten tuin zien te komen, en dat wel
zoo vlug mogelijk, voordat zij er aan dachten
een systematisch onderzoek te gaan organi-
dat hy, wilde hij nu den tuin verlaten, zich een
uitweg zou moeten vechten, want reeds riepen
een paar menschen tegen andere menschen, dat
zü de uitgangen in de gaten moesten houden,
opdat hij niet zou kunnen ontsnappen. Het
eenige, dat hem te doen stond, was eén schuil
plaats, een haven te vinden, waar hij kon ho
pen aan de ontdekking te ontkomen.
Zooals meer gebeurt, wanneer wij lang ach
tereen in 't donker buiten zijn, leek het lichter
om hem heen geworden. Voorwerpen, die eerst
onzichtbaar geweest waren, begonnen zich nu
aan zijn oogen te vertoonen. En onder die voor
werpen was ook een uitbouwsel, een soort tuin
huisje, dat tegen den muur van het huis stond
op enkele meters afstand van de struiken waar
onder hij verborgen lag. Op hetzelfde oogen
blik dat hij dit huisje ontdekte begreep Bill,
dat daar, beter dan waar ook, zijn kans lag. De
aandacht van de vijandelijke troepen scheen
geheel geconcentreerd op den goudvischvijver
waaruit plassende geluiden weerklonken, alsof
er een zwaar lichaam ondergedompeld en aan
wal gehaald werd. Met de promptheid van een
straateeg nam Bill zijn kans waar. Geruisch
loos van onder de struiken te voorschijn krui
pend, hief hij zich met een zwaai op het dak
van het huisje, waarop hij plat en onbeweeglijk
bleef liggen.
Niemand scheen hem gezien te hebben. Een
detachement vijandelüke troepen kwam over
het grasveld aangemarcheerd en passeerde het
tuinhuis, sir George druipend in hun midden
meevoerend. De anderen, elkaar zoo nu en dan
aanroepend, scharrelden hier en daar in het
rond. Maar niemand kwam op het idee de da
ken te onderzoeken. En na een tijdsverloop, dat
tien minuten of tien uur geduurd zou hebben,
werd de achtervolging definitief stopgezet. De
een na den ander gaf het op en wandelde terug
naar het huis, totdat ten slotte de tuin weer
even rustig en verlaten lag als voorheen.
Maar Bill bleef waar hü was. In momenten
van dergelijke hoogspanning vervallen wü gauw
in uitersten, en het verdwijnen van de moord
lustige stemming was gevolgd door een van
groote behoedzaamheid. Hü had den ganschen
nacht voor zich en was van plan het zaakje nu
verder zoo safe mogelük aan te pakken. Hoe
langer hü wachtte, hoe meer kans hü liep vei
lig te kunnen ontsnappen zonder verder gehar
rewar. Voor dien avond had hij, wat hem be
treft, geharrewar genoeg gehad.
Ten laatste echter, toen hü het gevoel kreeg
dat hij sedert zijn kinderjaren op dat dak had
gelegen, besloot hij dat hij nu wel kon ver
trekken. Hü verhief zich voorzichtig in een zit
tende houding en begon zijn sty've ledematen te
wrijven. En toen, juist terwijl hü op het punt
stond overeind te komen en zich op den grond
te laten zakken, werden al zijn zenuwen plots
tot het uiterste gespannen. Met een plons was
er een zwaar voorwerp neergevallen, nog geen
twee pas afstand van de plek waar hü stond.
Voorzichtig rondspeurend bemerkte hü, dat het
een koffer was. Waarom menschen op een derge
lijk uur koffers uit het raam zouden werpen,
ging boven zijn begrip.
Zqn beschouwingen over dit punt werden
verstoord door het gezicht van iets, dat nog
zonderlinger was een donkere figuur, die
blijkbaar langs den muur van het huis naar be
neden klauterde.
5 7.
Een man die de geheele wereld of 5n ieder
geval een deel van Wimbledon tégen zich
heeft, is natuurlijk geneigd overal vijanden in
te zien, en Bill's reacties op het gewaarworden
van deze afdalende figuur naar, wat hij als
zijn eigen privé-dak was gaan beschouwen, wa
ren nogal radikaal. Hij ging een paar stappen
achteruit en prepareerde zich op den strijd.
Het was te donker om alles goed te kunnen zien
maar de persoon die naar beneden kwam, scheen
nogal slank gebouwd en daarom zag hü den
komenden strijd met het volste vertrouwen te
gemoet. Want hoewel hij ook voor den groot
sten zwaargewicht niet bang zou zqn, was het,
wanneer je toch moest vechten, altijd plezieri
ger te weten dat je tegenstander een beetje on
der de maat was. Hij kon dit dwergje wel heb
ben en tenzij de dwerg weer gauw naar boven
klom, zou hü het doen ook.
(Wordt vervolgd), j
