DE VRIJMETSELARIJ IN SPANJE
Bij Verkoudheid
HAND IN HAND MET
HET SOCIALISME.
y^aeroiEf
MAANDAG 12 DECEMBER 1932
WIE DE REVOLUTIE FINAN
CIERDEN.
DE „VERSCHIJNINGEN" VAN
BEAURAING.
EEN IDYLLISCHE GEVANGENIS.
OP DEN FEESTDAG VAN MARIA
ONBEVLEKT ONTVANGEN.
EEN PSEUDO-GEST1GMAT1SEERDE.
NIEUWE POLITIEKE MOORD IN
BULGARIJE.
GEHEIME FASCISTEN-ORGANISATIE
IN CHINA.
LEERAAR UIT ZIJN AMBT ONTZET.
PROTEST VAN DEN NUNTIUS TE
MADRID.
BIJBELS NAAR RUSLAND
GESMOKKELD.
M UN HA RD T'S
SALMIAK
Ötab/etien
NAAR DEN VERVALDAG.
ROOSEVELT REEDS THANS
BEWAAKT.
TERUGKEER VAN AUSTRALIË-
vlieger.
Aan het werk van Juan Tusquets, professor
aan het seminarie van Barcelona, „Origines
de la Revolueion espanola" ontleent pater dr
W. Speekman S.J. eenige interessante bizon-
derheden over de vrijmetselarij in Spanje.
Voor den staatsgreep van Primo de Rivera
nam de vrijmetselarij in Spanje een zeer
zwakke positie in maar tijdens het bewind van
den dictator organiseerde zij zich en liet zij
haar invloed op leger, vloot en politiek gelden
Primo zelf zag het gevaar niet in en toonde
zich sceptisch tegenover alles wat men hem
ever de loge en baar plannen voorlegde. Wel
verbood hij in Madrid een vrijmetselaarscon-
gres maar een van zijn ondergeschikten, gene
raal Barrera, liet het in Barcelona toe.
Qninones de Leon, voormalig gezant te Parijs
en rampzalig raadsman des konings, was lid
van de loge. Vele andere aanhangers van Primo
waren met de loge bevriend.
De „Grande Oriente Espanol" telde 362 loges
in 1883, in 1922 slechts 33 maar in 1927 weder
om 85 en in 1931 reeds 105.
De „Gran Logia Espanola", een andere ver
takking, die hoofdzakelijk Catalaansche ele
menten omvatte en een lokaal karakter droeg,
telde in de genoemde jaren respectievelijk
18, 10, 42 en in 1931 eveneens 42 loges.
In de jaren 192528 liet zich het grootste
deel der linksche politici van Andalusië en
Catalonië als lid der loge inschrijven. Macia,
de tegenwoordige president der Catalaansche
generaliteit en majoor Franco, de leider van
den opstand in Jaca, waren lid van buiten
landsche loges.
Om van het streven' der Spaansche vrijmetse
laars eenig idee te geven, zij hier vermeld, dat
het bulletin der groote Spaansche loge van
1924 het ongehoorde plan opperde, om de
geestelijkheid van Catalonië naar de Baskische
provincies te verplaatsen en de Baskische
«,'istelijken naar Catalonië. De bedoeling van
dn plan wordt terstond duidelijk als men be-
genkt. dat het Cataiaausch en het Baskisch
S v-paveei van elkaar verschillen als het Neder-
Hndsch tan het Chineesch.
Nadat de vrijmetselarij ook. in regeerlnrs-
kringen vasten voet gekregen had begon zij
met de doorvoering van haar plannen Ook
toen echter bleef de dictator blind voor haar
booze bedoelingen.
j. wee hooge officieren schreven een zeer ten-
deatieuse brochure, waarin ook de vrijmetse
larij verdedigd werd. Zij kregen een maand
arrest maar hun vonnis werd al heel spoedig
herzien en kort daarna werden zij vrijgelaten
De politie ontdekte tijdens de dictatuur ver-
schillende samenzweringen, waarbij vele le
den van de loge in Alhama en Jerez gearres
teerd werden. Maar ook zij werden spoedig
weer op vrije voeten gesteld en de vrijmetse
laars koelden hun wraak op den aartsbis
schop van Tarragona.
Men deelde Primo mede, dat zijn vriend, de
leeds eeider genoemde Barrera, onder leiding
Vt,n de loge aanvallen deed op het Catalaan
gclie episcopaat maar de dictator „kou"' het
niet gelcoven. Integendeel, hij benoemde zelfs
d'-n vrijmetselaar Perrena tot minister van
financiën.
x'q 1926 en 2/ deden ook de leiders der so
cialistische partij hun intrede in de loge en
i«mn hunner kregen hooge regeeringsposten.
Gees vonder dan ook, dat de secretaris van
den hoogen raad der vrijmetselarij in 1927 op
vergaderingen verklaarde „Wij vrijmetselaars
he - - - reeds de stellingen veroverd, welke de
revolutie mogelijk zullen maken
Op de ledenlijst der „Logia Hispano-Ame-
ricana komt de naam voor yan een Joodschen
groot-industrieel uit Manila, Richard Benja
min, die de revolutie gedeeltelijk financierde.
Om van de sterkte van sommige loges een
idee te geven, zij hier slechts vermeld dat de
ledenlijst der „Gran Logia Regional'de Me-
diodia" den 15en October 1926 reeds 1059 le
den telde, van wie 604 voorname posten be
kleedden. In geheel Spanje zijn er thans 106
loges met vijf duizend leden. Sinds December
1931 bestaat er ook een vrouwenloge
Tegelijk met de loge ging ook het socialisme
in 1928 tot den aanval over. Primo de Rivera
nam van dat oogenblik af aan zijn toevlucht
tot strenge maatregelen maar zija ingrijpen
kwam te laat en de dictator viel.
Berenguer kwam aan het bewind. De vrij
metselarij juichte deze verandering toe en
noemde 1930 een „geluksjaar". De beruchte
majoor Franco schreef een jaar later: „De
regeering deed alles, om een mislukking van
haar maatregelen te voorkomen waar wij be
reidden den republikeinschen aanval voor."
De grootmeester der loge Esteva verkondig
de op een congres, dat van 7 tot 9 Juni 1930 te
Madrid gehouden werd, de noodzakelijkheid
om alle linksche partijen in een eenheidsfront
tegen de regeering te vereenigen.
Tijdens het bewind van Berenguer werd het
aantal socialisten verdrievoudigd en ook de
loge breidde zich sterk uit onder de studen
ten en het leger. De koning was door vrijmet
selaars omringd.
Onder de fabrieksarbeiders en soldaten wer
den vlugschriften verspreid, waarin Kerk en
geestelijkheid heftig werdén aangevallen. Het
revolutionnaire comité te Parijs, gesteund door
de logebroeders van Frankrijk en Portugal,
was midden Februari 1931 reeds geheel en al
gereed met de voorbereiding der revolutie, wel
ke in April uitbrak.
Een der voornaamste leiders der revolu
tionnaire beweging, Pujula, Kadesh-rldder in
de Catalaansche loge, agent der bank van Ca
talonië, werkte zooals de Fransche „Cahiers de
l'Ordre" van Maart-April 1931 (pag. 173) mel
den, „onder het vaderlijk oog van de leden van
ons politiek bureau", die hem zoo genegen wa
ren, dat zij op zijn verzoek en om hem een
dienst te bewijzen, in October 1928 een zekeren
Pedro Sanz, artiest en correspondent van
Spaansche bladen en vrijmetselaar, die in
Frankrijk wegens zedeschandalen gearresteerd
en veroordeeld was op vrije voeten stel
den."
Men gaf millioenen uit. Vanwaar kwam dit
geld? „Ongetwijfeld uit Rusland; het ging
door de handen der Amerikaansehe joden en
werd door de Spaansche loge verdeeld", aldus
luidt het antwoord, dat de heer Fouquet,
secretaris van de „Cahiers de l'Ordre" op deze
vraag geeft. Dit wordt overigens bevestigd
door uitlatingen, welke majoor Franco bij een
souper in het casino der veld-artillerie deed.
Kolonel Macia vreesde, dat de rechts georien
teerde politicus Cambo in Catalonië de over
hand zou behouden. Dit moest door een opstand
der massa verhinderd worden. De vertegen
woordigers der arbeidersorganisaties waren
het hiermee eens en wezen erop, dat door
Noord-Amerikaansche vrienden ter beschik
king gestelde gelden toch ergens voor dienen
moesten. Naar aanleiding hiervan ontspon zich
een uitvoerige discussie, in het verloop waar
van Franco uitriep „De joden loopen gevaar
hun millioenen te verliezen en wij onze kan
sen, als wij met dit hasardspel meedoen".
Nog andere feiten zijn er die de mededee
ling van den heer Fomquet bevestigen. Eenige
dagen voor den opstand in Jaca werd aan het
filiaal van een buitenlandsehe bank in Bar
celona een zeer hoog bedrag door een joou
schen bankier in Noord-Amerika geremitteerd
an toen de republiek was uitgeroepen, werd tot
president van den hoogen bankraad benoemd
Augusto Barcia, groot-commandeur van den
ouevereinen raad der vrijmetselarij in Spanje
en tot liquidateur van de bezittingen der
Jesuieten, Demofilo de Buen, groot-meester
van het Spaansche Groot-Oosten.
Arbeidsgemeenschap" tusschen directeur
en gevangenen.
In een klein stadje in Griekenland be
vindt zich een gevangenis waarin zich een
soort arbeidsgemeenschap gevormd had tus
schen den directeur, de gevangenbewaarders
en de gevangenen.
De directeur was een man die graag een ge
noeglijk leventje leidde, hetgeen echter zijn
karig salaris hem niet veroorloofde. In zijn
„grooten nood" nam hij daarom zijn toevlucht
tot enkele „jongens van de vlakte".
Met medewerking van enkele gevangenbe
waarders kregen de inbrekers iederen nacht
„avondpermissie" met de boodschap dat ze van
hun verlof een goed gebruik moesten maken,
om in een der eerstvolgende nachten in te
breken.
Gedurende geruimen tijd werd in het stadje
en in de naaste omgeving geregeld Ingebroken
zonder dat de politie er ln kon slagen de da
ders op het spoor te komen. Geen wonder,
want de dieven zaten veilig en wel in de ge
vangenis waar zij buitengewoon goed behan
deld werden.
In enkele maanden tijd hadden zij voor meer
dan een mlllioen drachmen gestolen: de buit
werd verdeeld tusschen den directeur, de ge
vangenbewaarders en de jongens met avond
permissie. De directeur kon zijn vroolijk le
ventje voortzetten, ook de ambtenaren maak
ten goeden sier en de dieven zelf bleven voort
durend in training.
Aan dezen idyllischen toestand Is nu een
einde gemaakt: de organisatie werd ontdekt
en de bevolking van de gevangenis is
thans met enkele gasten vermeerderd, die
het Interne leven der gevangenis heel goed
kennen en die onder de verdere pensiongasten
zeer veel vrienden tellen. De directeur en de
gevangenbewaarders zijn nl. in hun eigen ge
vangenis onderdak gebracht, maar thans in
een cel die ze vroeger meestal aan den buiten
kant zagen.
SMOKKELARTJ AAN DE BELGISCH-
NEDERLANDSCHE GRENS.
De Belgische douane heeft langs de Neder-
landsche grens, aan de zijde van het land van
Waes, een bijzonderen bewakingsdienst Inge
steld, daar eiken nacht van Nederland uit en
kele honderden sluks vee en een groote hoe
veelheid levende en geslachte varkens clan
destien naar België gebracht worden.
Zooals bekend, is Beauraing, een dorp nabij
Dinant, een tiental dagen het tooneel geweest
van alleszins mysterieuse gebeurtenissen waar
omtrent zeker nog de grootste voorzichtigheid
is geboden, doch welke toch merkwaardig ge
noeg zijn, om hier uitvoerig te worden ver
meld.
Aan de Brusselsche „Standaard" ontleenen
wij daarom het volgende relaas van het ge
beurde
Te Beauraing. op den weg van Rocbefort
bevindt zich eene school, bestuurd door de
Zusters van O. L. Vrouw. In den tuin is een
grot, toegewijd aan O. L. Vrouw van Lourdes
Op 29 November j.l. waren vier kinderen
van 9 tot 15 jaar het zusje van een hunner
aan school komen afhalen. Het was ongeveer
half zeven 's avonds. Plotseling beweerde het
eenige knaapje van de groep de vier andere
kinderen waren meisjes dat hij eene geheel
in 't wit gekleede vrouw zag, in wie hij O. L
Vrouw meende te herkennen. Kort daarop
zagen ook de andere kinderen de „verschij
ning".
Sedert dien heeft de „verschijning" zich el-
ken dag voorgedaan rond hetzelfde uur, dus
in den vroegen avond. In den beginne werden
de kinderen niet geloofd; ze werden berispt
en afzonderlijk aan een streng verhoor onder
worpen. Allen legden precies dezelfde verkla
ringen af omtrent de „verschijning", welke ze
op dezelfde manier beschrijven. Men heeft ben
op honderd verschillende manieren onder
vraagd, listen verzonnen om hen elkaar te
Joen tegenspreken; alles tevergeefsch. De kin
deren bleven onwankelbaar in hunne overtui
ging, dat werkelijk de H. Maagd hun ver
scheen. Ze beweren dat de „verschijning" hen
zelfs al heeft toe gesproken en geantwoord op
hunne vragen.
Honderden personen hebben zich dagen ach
ter elkaar naar de plaats in kwestie begeven,
doch het zijn altijd alleen maar de vijf kin
deren, die iets „zien". Zoodra een der kinderen
uitroept „Ze is daar", vallen allen spontaan
op de knieën en beginnen vurig te bidden.
Na de „verschijning" van Woensdagavond
werden de vijf „bevoorrechten", zooals de be
volking de kinderen reeds noemt een voor een
langdurig ondervraagd door een groep van vier
geneesheeren, waarbij een specialist uit Has-
tière. De antwoorden van de kinderen waren
volkomen eensluidend. Zij beschreven de
vrouw, die hen in een glorie van licht ver
schijnt, en haar kleed, op dezelfde wijze.
Volgens de geneesheeren kan van collectieve
hallucinatie op dezen ouderdom geen sprake
zijn.
De geestelijke overheid heeft, sooals bekend
van haar kant de grootste omzichtigheid ge
boden, en aan de geestelijken verboden zich
op de plaats dér „verschijning" te begeven
rond het uur, dat deze zich aan de kinderen
vertoont.
Op een vraag der kinderen aan de „ver
schijning" om genezing van een lam school
makkertje en van een blinden oom van twee
der kinderen, had de verschijning, naar zij
beweren, geantwoord; „Komt hier op den dag
der Onbevlekte Ontvangenis".
De ontroering in de streek, welke met den
dag toenam, bereikte Donderdag haar toppunt.
Honderden en honderden personen kwamen
mét allerlei vervoermiddelen naar Beauraing
toegestroomd. Men spreekt van 10.000 mannen
en vrouwen, die zich 's avonds, ondanks de nij
pende koude verdrongen nabij de spoorweg
brug van de lijn Houyet-Gdinue, zoo dicht mo
gelijk bij de plaats van de „verschijning." De
gendarmen slaagden er niet in een regelmatig
verkeer te verzekeren.
Door de dichte drommen baanden de vijf
„bevoorrechten" zich moeilijk een weg naar
de tralies voor de grot, waar sedert 29 Novem
ber de H. Maagd hun eiken dag zou verschij
nen.
„Daar is ze", riep een der kleinen. De vier
anderen vielen op de knieën, en begonnen vol
vuur den rozenkrans te bidden, luide medege
beden door de ontroerde omstanders. De blin
de oom en het lam schoolmakkertje smeekten-
„Heilige Maagd, maak dat ik zie, dat ik gaan
kan."
De vijf kinderen waren in geestvervoering.
Verscheiden geneesheeren, die naast hen ge
knield zaten onderzochten de kleinen, terwijl
te, met bleek gelaat, trillende lippen een he-
melsche uitdrukking op hun gelaat, de oogen
strak gevestigd hielden op een voorwerp, dat
niemand van de andere aanwezigen zag.
Een geneesheer hield een brandenden luci
fer onder de gevouwen handen van een der
meisjes, die niet het minste teeken van pijn
vertoonde. Met den punt van een zakmesje
werd in hun wangen geprikt; onverwacht
werd het schijnsel van een electrisohe zaklan
taarn in hun oogen gericht; maar dit alles
verwekte niet de minste reactie bij de kinde
ren.
De extase duurde voort totdat de rozenkrans
geëindigd was. De kinderen stonden schreiend
op en verklaarden: „Ze is weg". „Ze was nog
schitterender: nog blanker nog mooier" zeg
gen ze later.
Over de menigte hing een benauwende stil
De bedriegster voortvluchtig.
Sedert eenige maanden, schrijft Fr. Ritter
von Lama, kan men in sommige buitenland
sehe godsdienstige tijdschriften telkens weer
opnieuw allerlei berichten vinden over een
geval van stigmatisatie, dat zich zou hebben
voorgedaan bij een Portugeesch dienstmeisje,
Maria da Conceigao Matbeiro, dat in betrek
king was bij dr. Almeida, kanunnik in de stad
Lamego. Er werd ook bij vermeld, dat deze
voorzichtige priester haar in het ziekenhuis
had doen opnemen ter verder klinisch onder
zoek.
Daar men sindsdien geen nieuwe bijzonder
heden meer vernam, was men in de veronder
stelling, dat het onderzoek nog niet was afge
loopen. De groote liberale bladen hadden des
tijds allerlei bijzonderheden over dit geval ge
publiceerd en terwijl zij stelling namen tegen
Konnersreuth, hielden zij het geval van La
mego voor echt.
Men zou juist van dezen kant een heel ander
oordeel hebben verwacht. De katholieke pers
daarentegen was zeer voorzichtig, stelde een
degelijk onderzoek in, zoodat de bisschop die
zich op dat oogenblik in retraite bevond bij
zijn thuiskomst een volledig dossier vond,
waaruit de kerkvorst zich een oordeel kon
vormen.
Het was een uitgemaakte zaak, dat Maria
Matheiro wonden had en deze wonden bloed
den Donderdags en Vrijdags; deze wonden
bevonden zich aan den binnenkant der hand
en ook uit haar hoofd vloeide bloed. Dat was
niet te ontkennen, want het meisje liet de
wonden aan het volk zien als een opgewonden
volksmenigte, die voor het huis samenschoolde,
zulks vroeg.
Uit het onderzoek van het katholieke blad
„Novidades" kwam echter ook vast te staan,
dat Maria Matheiro vroeger in dienst was ge
weest bij een geneesheer in Porto, dr. Rodri
guez de Cavalho. Deze geneesheer deelde mee,
dat kort voor haar vertrek geconstateerd was,
dat het meisje met een scheermes de wonden
in haar handen en hoofd veroorzaakte. Door
een vriendin had Maria Matheiro gezorgd, dat
in Lamego spoedig het verhaal van haar
„stigmatisatie" bekend werd.
Toen zij acht dagen later naar het zieken
huis werd gebracht, kreeg zij Donderdagc-
avonds hevige „krampen" en terwijl zij zich In
het bed wentelde, krabde zij zich ds wenden,
die reeds met een roofje overdekt waren, weer
open, zoodat de bloedingen weer optraden.
Uit alles is gebleken, dat hier het zuiverste
bedrog 'n bet spel was. Het meisje werd uit
het hospitaal ontslagen en is sindsdien spoor
loos verdwenen, daar de politie haar ter zake
van bedrog en misleiding wilde arresteeren.
Daarmee behoort het geval „Lamego" tot
het verleden. Het is echter wel merkwaardig,
dat de liberale pers, die zich door dit geval
zoo geblameerd heeft, in alle toonaarden het
stilzwijgen bewaart.
Het katholieke blad „Novidades" heeft zich
zeer verdienstelijk gemaakt door dit bedrog
te ontmaskeren.
BOEDAPEST, 10 December. (R.O.). Naar de
„Pester Lloyd" uit Sofia verneemt, is in Phi-
lippopel de particuliere secretaris van den
aldaar wonenden raillionnair Koetogloe. een
aanhanger der Macedonische radicale groep
.Protagerow" in de hoofdstraat der stad voor
het Fransche consulaat door verscheidene per
sonen aangevallen en neergeschoten.
Een der daders kon worden gearresteerd.
Deze verklaarde, dat hij het vonnis van een
den leden der „Protagerow" vijandig, comité
had voltrokken. Het vonnis was hem twintig
dagen geleden medegedeeld.
te. Het mirakel was niet geschied. Voorge
steld werd, een tweede rozenkrans te bidden.
Maar de „verschijning" bleef weg. En teleur
gesteld keerden de duizenden nieuwsgierigen
huiswaarts.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons
nog:
Het was Donderdag de negende maal, dat
de kinderen de „verschijning" zagen. De oud
ste van hen Is een stevig 15-jarig meisje, Gil-
iierte Degeimbre, die ten overstaan van ieder
een beweert, dat het wel degelijk O. L. Vrouw
ls, die zij gezien heeft. „Zij was schoon en ge
heel in het wit, zeide het kind, met blanke
weerkaatsingen en stralen die het hoofd om
ringden. De voeten waren in de lange plooien
van het witte kleed verborgen, dat van onder
gelijk een wolk was."
De kinderen in kwestie zijn de gezusters Gil
berte en Andrée Degeimbre en Fernande, Gil-
berte en Albert Voisin,
Het parket van Dinant heeft het verbod tot
manifesteeren op de plaats der „verschijnin
gen" ingetrokken.
De burgemeesteresse van Beauraing beeft
n.l. zelf de noodige maatregelen getroffen om
de orde in de gemeente te handhaven, die de
laatste dagen verstoord werd door belangstel
lenden ook van buiten de gemeente.
Haar doel en haar oorsprong
SJANGHAI, 10 December. (R.O.) Het bestaan
van een geheime fascistische organisatie in
China, de „blauwhemden" wordt thans alge
meen erkend, ondanks de tegenspraken van
officieele zijde.
Deze organisatie heeft zich ten doel gesteld:
lo) Het vormen van een geheime politieke
partij met 10.000 actieve leden-in alle deelen
van China, gesteund door 300.000 man gewa
pende leden.
2o) Het verkrijgen van een tweederde meer
derheid in de commissies ,die de Koeomintang-
partij controleert, welke op haar beurt toezicht
uitoefent op de nationale regeering.
3o) Het toepassen van wetten en verbods
bepalingen nog strenger dan dit in Rusland
geschiet.
De 4ëden der partij moeten afstand doen van
alle persoonlijke gemakken en rijkdommen.
De toenemende invloed van deze fascistische
partij is een gevolg van de geweld-politiek van
Japan en de houding van de regeering van
Kanton.
De oorsprong van deze fascistische beweging
was een vertrouwelijk memorandum, dat door
den chef van den generalen staf van bet na
tionalistische leger aan maarschalk Tsjang Kal
Sjek ,den feitelijken president van China, en
aan den minister van oorlog was gericht, waar
in de zwakheid van de tegenwoordige Koeo-
mintang organisatie wordt uiteengezet en
waarin wordt aangedrongen op de noodza
kelijkheid van het oprichten eener krachtige
politieke partij.
In het memorandum wordt voorts verklaard
dat de Koeomintang het vertrouwen van het
land heeft verloren, daar deze uit te weinig
eerlijke werkers bestaat
Wat China noodig heeft, aldus het memoran
dum, is, leiders met den moed van een Gandhi
en een partij-organisatie, nog beter gediscipli
neerd dan de communistische partij in Rusland.
Het memorandum stelt verder voor een be
perkt bedrag vast te stelen als particulier be
zit en alles wat daarboven gaat automatisch
aan de schatkist der partij te doen komen.
Alle onroerende goederen der leden moeten
ingeschreven worden bii de partij en de op
brengst daarvan moet gedeponeerd worden bi)
de Centrale Bank van China.
Ieder lid, dat zijn bezit onjuist opgeeft, zal
zwaar gestraft worden en zonder toestemming
van het bestuur zal men niet uit de partij mo
gen treden.
De naam „blauwhemden" is gekozen, omdat
de kleuren van de Koeomintang blauw en wit
zijn en omdat blauwe kleederen in China bij
ceremonieele plechtigheden worden gedragen.
Bovendien moeten alle leden in China ver
vaardigde kleeren dragen om de nationale in
dustrie te bevorderen.
Een besluit der Thiiringsche
staatsregeering.
WEIMAR, 9 December. (WèB.) De staatsre
geering van Thüringen heeft besloten dr. Fied
ler, leeraar aan het gymnasium te Altenburg,
voorloopig uit zijn ambt te ontzetten en een
strafvervolging tegen hem in te stellen, daar
hij, ondanks dringende vermaningen, hardnek
kig geweigerd heeft, door zijn leerlingen de
samenspraak tegen de artikelen van het ver
drag van Versailles te doen houden op het einde
van het laatste lesuur der wedk, zooals door
de regeering is voorgeschreven.
Deze openlijke tegenstand tegen een regee-
rings verordening beschouwt het staatsmlnls-
terle als een ondermijning van den eerbied der
leerlingen voor bet staatsgezag en als een ern
stige schending van de ambtelijke en paedagogl-
sche plichten.
Tegen brandstichtingen in kerken,
ROME, 10 December. (R.O.) De apostolische
nuntius te Madrid heeft aan minister Zulueta
een protestscbrijven overhandigd tegen de
brandstichtingen, die in kerken en religleuse
inrichtingen, sedert II Mei 1931 hebben plaats
gehad.
PITTSBURG, 10 December. (R. O.) In een
hier gehouden redevoering heeft Rev. Wi"ia»
Fetler, de stichter van het Zendelingen-Genoot
schap voor Rusland, verklaard, dat er duiz-
den bijbels Rusland worden binnengesin0
Ondanks de onderdrukking van ellcettFetler
dienst door de Sovjet-autoriteiten, alda®
is het Russische volk meer dan anQer
volk ook, ontvankelijk voor godsd e
DUBLIN. 10
der spoorwegarbeiders, dm niet d te
middernacht zou ingaan,
De verlaging der loo"eUH1 De f w<3r"
den uitgesteld tot 30 AP» "h "Ag zal
de spoorwegroaatscli^PP stellen.
Do os 20 en 3Q ct.
Reel. C542 DGVS 3
LONDEN, 10 December. (R.O.) De beslis
singen, welke het Engelsche kabinet nog in
verband met de schuldenbetaling op 15 Decem
ber moet nemen, zijn slechts van technischen
aard.
De regeering is voornemens in goud te beta
len en men bestudeert op het oogenblik da
transfer-kwestie.
Aan de Vereenigde Staten zal een nota wor
den gezonden, waarin het besluit van Enge
land betreffende de betaling zal worden mede
gedeeld. In deze nota zal waarschijnlijk tevens
worden gezinspeeld op een gezamenlijke be
studeering van de schuldenkwestie, terwijl
erop zal worden gewezen, dat men in Enge
land officieel van meening is, dat deze bestu
deering van het vraagstuk op de economische
conferentie dient plaats te vinden.
Fransch goud naar Enge-
land
LONDEN, 10 December. (V. D.) Mac Donald
za in den loop van de volgende week te Londen
terugkeeren.
Daai de regeering reeds heeft besloten a.s.
Donderdag Amerika ln goud te betalen, zal
in de komende kabmetszitting slechts de for-
meele bevestiging der genomen besluiten plaats
hebben.
Te Londen liep heden het gerucht, dat Frank
rijk een deel van zijn goudvoorraad ter be
schikking van Engeland zou stellen, om de
Engelsche schuldenbetalingen aan Amerika te
vergemakkelijken. Dit zou het resultaat zijn
van de besprekingen te Parijs, in welker ver
loop Engeland zich zou hebben bereid ver
klaard, als tegenprestatie voor een dergelijken
Franschen steun, voorloopig af te zien van
onderhandelingen over het accoord van Lau
sanne, zoodat Frankrijk niet aan Engeland zal
behoeven te betalen.
In afwachting van zijn ambts
aanvaarding.
NEW-YORK, 10 December. (R. o.) Ofschoon
de nieuwgekozen president Roosevelt zijn func
tie voorloopig nog niet zal aanvaarden, is er
reeds een uitgebreide veiligheidsdienst voor
hem georganiseerd, die hem nu reeds bewaakt
en beschermt.
Dag en nacht wordt hij door geheime agen
ten in het oog gehouden en op al zijn tochten
wordt hij door hen begeleid.
Gedurende zijn jongste bezoek aan Warm
Springs (Georgië) werd Roosevelt door drie
detectives bewaakt. De eene ging in het huis
van Roosevelt, de tweede bleef buiten en de
derde bewaakte de omgeving.
Zoodra de duisternis was ingevallen, werd
een groot zoeklicht in werking gesteld, dat de
geheele omgeving verlichtte, zoodat niemand
ongezien kon naderen.
Toen Roosevelt per trein op weg was naar
Georgië, werd de geheele spoorlijn onderzocht
en de geheime agenten reden in een kleine
eioctrische locomotief voorop en lieten iederen;
trein etoppen tot (le trein van rtoosevett voorbij
was.
Roosevelt moet zich aan al deze maatregelen
onderwerpen en als hij plannen maakt, die
naar de meening van de veiligheidsagenten
ongeschikt zijn, moet hij deze wijzig®11-
Als hij ln het Witte Huis geïnstalleerd is,
zal niemand Roosevelt mogen naderen met
de handen in de zakken, om te voorkomen,
dat er met een verborgen pistool een aanslag
op zijn leven zal gepleegd worden.
Deze veiligheidsdienst is ingesteld, nadat
drie vroegere presidenten, n.l. Lincoln. Gar.
field en McKinley door een aanslag om het
leven gekomen zijn.
BREMEN, 9 Pec«mber. (V.D.) Met het stoom
schip „Neckar' van den Norddeutsche Lloyd
Icvram hedenmiddag de vlieger Klausmann te
Bremen aan, die als mecanielen de vlucht
van Bertram naar Australië heeft meegemaakt.
Naar men zich herinnert, eindigde deze vlucht
met een noodlanding in de Australische wil
dernis en werden de vliegers pas geruimen tijd
later in de wildernis gevonden, na schier on-
menschelijke ontberingen te hebben geleden.
Terwijl BerAtm zich verbazingwekkend gauw
hiervan herstelde, moest Klausmann tenge
volge van de ziekte, die hij had opgeloopen,
'n Australië blijven. De angst en ontbering had
den hem echter ook geestelijk aangepakt. Toen
hij lichamelijk weer bijna hersteld was, bleek,
dat zijn denkvermogen ernstig geleden had,
en nog steeds lijdt Klausmann onder aanvallen
van vervolgingswaanzin. In verband hiermee
heeft men van een meer officieele ontvangst
van Klausmann afgezien.
3m,
30 j.
Zeg ehKentover, zei Jimmie, toen
zij in de taxi, die hen naar Blanohard zou
brengen, hadden plaats genomen, herinner jij
je nog, of mijin tante iets gezegd heeft, voor
ze weg ging, bijv. waar zij en juffrouw Wals-
den zouden lunchen1
Ja, mijnheer! Zij noemde Blanchard, mijn
fceer, toe® u haar naar de auto bracht!
Ah! Dat is iets. Enne denk je den
kellner nog te kunnen terugvinden, die de
dames heeft bediend? Den man aan de deur
moet ik ook nog eens spreken.
Als de kellner er nog is, kan ik hem wel
■vladen, want ik was er nog, toen hij de be
stelling kwam aannemen.
De man aah de deur was er nog en ook was
hij genegen, alles nog eens te vertellen. Hij
herhaalde, wat Jimmie al van Kentover had
gehoord. Had hij er nog op ge!et, waarheen
de auto was gereden? Ja zeker de wagen
reed de Regent Street in.
De kellner, die de dames had bediend, was
er ook nog. Hij vertelde, dat hij een heer had
gezien, met een gouden bril op. Hij was bin
nengékomen, had rond gekeken en was toen
op de dames toe getreden, die hem zeer ver
baasd aankeken. Zij waren echter nog meer
verbaasd, toen hij haar iets verteld had; on
middellijk had de oudste dame de rekening
gevraagd, de pakjes bij elkaar gezocht en ge
drieën waren zij vertrokken. Had hij Iets ge-
boord van het gesprek tusschen den heer en
de oudere dame: Ja, hij naa iets genoora over j
e«n ongeluk, maar erg zeker was hij er niet
van.
Jimtaie wist genoeg. Hij verliet het restau
rant en Rap Regent Streel in. Kentover in
icpe zwijgzaamheid naast hem.
us de dames waren ontv-oerd. De hoeren
ac en tante maar aiee geuomen, omdat zij
haai natuurlijk ysu giya jenden weg
krijgen. Wat te doenPolitie? Particu
lier detective? Ji-rmmie voelde iiet bezwaar,
om een van beiden erin te mengen en besloot
daarom, de zaak zelf op knappen.
Kentover, zei hij, ga naai üuis. Er be.
staat een mogelijkheid, dat je iets van haar
hoort. Nu luister - ik ga au naar L(,rJ
Scraye in Ritz Hotel. Als er iets gebeurt in
liet vo geilde uur, bel me dan daar op, daarna
ben fk bij -mijnheer Packe. Mocht je me daar
ook niet treffen, bel dan een van de Clubs op,
net zoo lang tot je mij gevonden hebt. Maai
telefoneer dan alleen pas, als je iets te ver
tellen hebt.
Kentover boog en verdween. Jimmie «tak
de Regent Street over en nam den weg naar
het Ritz Hotel. De Markies van Scraye was
thuis. Op Jimmie's vraag, of hij hem kon ont
vangen, kreeg hij onmiddellijk een bevesti
gend antwoord. Toen Jiirwniie de zitkamer bin
nentrad, vond hij Packe daar. De beide heeren
stonden op, toen hij binnen kwam.
Iets gebeurd? riep Packe uit, Wat...
Jimmie wuifde met zijn hand. KaJm keek
hij Packe aan.
Heb je Lord Scraye verteld van hetgeen
Schmidt mij rapporteerde? vroeg hij.
Nu net! Ik sprak er juist over.
Prachtig! Dat is duid-ei ijk dus! Ken
tweede moord op het debet van de bende
Een stap verder dus van... die schooiers!!
Maar, daar is er nog .een! Zij. hebben die
juist gezet.., hier, in Londen, vlak bij Hij
Keer®*» aten naar scraye en keek netm aan-
Deze lieden hebben mijn tante en juffrouw
Waisden ontvoerd, vervolgde hij. Ontvoerd!!
De twee dames zijn i.n hun macht!
Scraye fronste, zijn wenkbrauwen hij
deed een stap vooruit en maakte een beweging
alsof hij wilde bellen. Hij keek Packe aan
en zuchtte.
Het gaat niet goed, Packe! zei hij. We
zullen de po-Wtie moeten waarschuwen. Als bet
zoo blijft doorgaan, zullen we haar toch wel
alles moeten vertellen. Ik go'oof, dat het 't
beste is, als we Scotland Yard opbellen en
om een eerste-klas detective vragen. Of zullen
we er nu heengaan?
Weer wit'de hij bellen, doch nu hield Jimmie
hem inet een handbeweging tegen.
Wacht! zei hij Scraye aankijkend. Ik wil
nog eerst wat zeggen. Er zuillen nog wei an
dere wegen zij®, om tot die memschen te ko
men dan via de politie. Vanmorgen zond je
mij, door bemiddeling van Packe, de bood
schap, diie hierop neer kwam, dat ik de poli
tie maar niet moest vertellen, wat ik wist En
nu vind je beter om polittehulp in te roeper.
Maar.misschien kan ik wel aangeven hoe
we of jij direct deze bende kunnen be
reiken. Dan behoeven we de politie er niet in
te mengen.
Scraye keek Jimmie stug en zwijgend aan
E® Jimmie keek Scraye recht in de oogen
Scraye verbrak het eerst de dreigende s-ttle.
Wij? Ik? Hoe? vroeg hij.
Jiimmie ldep naar de tafel, waar de beide an
dere heeren vóór stonden. Bij ieder woord
sloeg zijn stevige vuist op het blad.
Jij kent een lid vain die bende! zeA üU
rustig. Zij is een lid uit Je eigen familie
je stiefmoeder!! De Douairière Markie2tfr-
van Scraye weet je!!!
Scraye draalde langzaam het hoofd om en
keek najr Paeke, die op zijn beurt naar Jim
mie statos.
Saprfstie! Trictott! riep Packe uit Dat
is een ©rnatige beechuldiging- Hoe kom je er
bij <j,e markiezin yan Soraye! Als je hadt
gezegd mevrouw Wythenshawe enfin.,
Ik weet niets met zekerheid van mevrouw
Wythenskawe maar van de markiezin ben
ik zeker! Je kunt mij niet bewij-zen, dat
mevrouw Wythenshawe het kruis heeft ge
stolen of dat het kruis in het pakje zat., dat
zij van het postkantoor haalde en u-aar a-e
South Molton Street bracht. Maar ik, ik kan
bewijzen, dat jij, riep hij opgewonden uit, zich
tot Scraye wendend, jij, jij weet dat!
Scraye's houding werd direct zeer gereser
veerd en scherp keek hij zijn beschuldiger aa,n-
Hoe zou ik dat weten? vroeg hij kalm.
Hoe?
Omdat jij het handschrift van de rJall^n.
zin herkende op het st-nk papier, dat ik^Je^^
langs liet aien, antwoordde Jim-mie. -m
dat jij haar gisterenavond nog bezocht je 1
Holgate Lodge. Je weet, dat zij lid
schurkenbende en daarom moeet ac
vanmorgen ook vragen ai!e« te a en
Je vreesde - een schandaal-
Scraye antwoordde niet en Jimmie iep
daarop plotseling naar d-e deur.
Wat ga je doen, Trickett? vroeg Packe.
Jimmie keek hem scherp aan.
Op de «erste plaats naar Holgate Lodge,
antwoordde hij. Als zij daar niet is. zal ik
haar vinden, waar zij wël is en ik za! haai
dwingen, de waarheid te zeggen. Indien zij
zwijgt, ga ik n-aar de politie en vertel haar
alles alles, hoor je! Alle donders, jullie
vreezen een vlek op een ouden Engelsoheu
naam. Ik heb lak aan aan zoo'n naam en ik
zal doen, wat ik noodig vind a'.s het nood
zakelijk is
Zonder de zin te beëindigen wilde hij ver
trekken. Hij opende de deur, toe® Scraye plot-
eeüuf uSry 4ra4
Wach-t! rieP uit' Sa m-e-t Je mee,
™rie verlieten liet hoted in groote zwijg
zaamheid
HOOFDSTUK XXVII.
Vruchtelooze jacht.
ve auto, waarin Jirnxnle en zijn twee gezel-
jen waren gestapt, was a-1 een heel eind naar
liet Noorden gereden, voor iemand de au'te
verbrak. Scraye was de eerste, die s-prak. Hij
legde zijn hand op JimTnJe-s arm.
Trickett! zej hij. Het spijt mij verbazend
voor je tante en juffrouw Walmden, ik zal
mijn uiterste beet doen, om haar te helpen
vinden. Je zuj,t bet nlie,t geio0yen, maar nu
eerst begin ik te begrijpen, wat jij voelt voor
Eva Waleden.
Voel! riep jimlnie uit. Hij lachte op een
koude, wreede manier, zoodat Packe hem ang-
rtig aankeek. Voel? Lieve hemel wat
kan iemand niet begrijpen? Werd zij niet door
die meooischen misbruikt, om gestolen voorwer
pen weg brengen j en ie zij nu niet in ge
vaar omdat zij veel weet van wat in de South
Molton Street gebeurde? En nog houden zij
"'et op met moorden! Begrijpen?! Aanvoe
'en?! Ha!
Wacht even met je conclusies, zei Scraye
Ik geloof niet, dat het in bun bedoeling ligt.
haar ook maar eenigszins te krenken. Wat ik
wel geloof en jk zal niet yer van de waar
heid zijn ts, dat zij haar zullen gebruiken
als een bedreiging tegenover jou.
Ja, zei Packe, ja, ik geloof, dat het dat
is ik ben er ongeveer zeker van! Zij zullen
haar houden ais gijzelaar.
Gijzelaar? Wat bedoel je daarmee?
Duidelijk genoeg, anders! Zij zullen haar
houden, tot jij beloofd hebt, ts zullen zwijgen.
*Seef ja woord, dat ja niets meer zult onder
nemen tegen hen en zij zullen Eva Walsden
vrij laten. Zij weten, d-ajt jij de eenige bent, dia
iets van hen weet. Jij bent de eenige, die da
politie informatiee zou kunnen geven, die haar
den sleutel zou kunnen overhandigen en zij
willen, dat jij zwijgt. Zij waarschuwden je! Je
zult wel vau hen hooren!
zij zullen van mij hooren. gromde Jim
mie. Al moest ik er mijn laatste geld aan geven
ik zal hen krijgen. Die man Curtis zal niet
zoo moeilijk te behandelen zijn. En met de
douairière zal ook wel teehpraten
zijn! Curtis bracht haar gisterenavond thuis.
Trickett, zei Scraye, zou je ons het ple
zier willen doen, te vertellen, hoe je dit alle3
weet? En ook, hoé je ontdekt hebt, diat ik ln
Holgate Lodge geweest ben?
Ach, wel ja, waarom niet? zei Jimmis
onverschillig. Ik zag Curtis in het theater
vergezeld vau de markiezin en mevrouw
Wythenshawe. Ik volgde hen tot Holgate Lod
ge, klom in den tuin en verborg mij. Ik zag
hem weggaan ik zag jou komen. Ik zag je
praten met de markiezin ik had wel willen
weten, wat jullie elkaar gezegd hebt! Ik zag
je het huis verlaten. Dat is allés. En ik
weet, wat ik denk!
Soraye antwoordde nuet direct. Hij keek
uit het raampje en zag. dat zij op de® Grove
End Road waren.
Zou 't niet beter zijn, nt-et uit te stappen?
vroeg hij Ik geef mijn woord van eer, dat ik
evenmin ais jullie weet. of de d-ouairière nu
■thuis is of diadel ijk weg zal gaan ik heb
niets meer van haar gehoord vanmorgen en
gisteravond heb ik niets tegen haar gezegd,
dat
Wait zei je gisteravond tegen haar?
vroeg Jimmie brutaal. Ik zou dat wel graag
willen weten!
(Wordt vervolgd), j
