EÊSÊtm
rfLgs
■MbM&Sf
WISS
m m
WSËM
VRIJDAG 16 DECEMBER 1932
liïET ZILVEREN JUBILE VAN
Z.EM. GASPARRI.
wmm
IKii!
WÊÊÊÈam
PI
fSm
aegaiü
DE WERELD-BIEREXPORT.
Duitschland hfl«ft in 1932 de eerste
plaats aan Engeland moeten
afstaan.
de nieuwe finsche regeering.
DE POLITIEKE CRISIS IN BELGIE
resoluties van het intern,
mijnwerkerscomite.
KOLONEL MACIA.
KUNST SPORT EN VERVELING
DE „FATALE" 15de.
LLOYD GEORGE'S CRITIEK IN
HET LAGERHUIS.
DF, GESPANNEN VERHOUDING TUS
SCHEN ENGELAND EN IERLAND.
vëNIZELOS ZAL KERSTMIS VIEREN
BIJ MUSSOLINI.
OVER DEN OCEAAN IN EEN
ZEILKOTTER.
Een der groote figuren in de Katholieke
Kerk viert heden een bijionder en zeldzaam
feest de tachtigjarige camerlengo der Room-
sche Kerk, Z. Em. kardinaal Pietro Gasparri,
herdenkt den dag, waarop hij een kwart eeuw
geleden door Z. H. Paus Pius X tot het purper
verheven werd.
Inderdaad een dag, welke door de geheele
Katholieke wereld met vreugdevolle herinne
ringen zal meegeleefd worden, wijl aan den
naam van kardinaal Gasparri zulke groote en
rijk gezegende gebeurtenissen verbonden zijn,
dat men zich nauwelijks kan voorstellen, dat
zóóveel grootsche dingen door één man, ook
al is hij een der uitverkorenen van het intel
lect al mocht hij tot op den dag van heden,
ver boven een normaal menschenleven uit
gaande, zijn volle werklust en werkkracht be
houden, kunnen verricht zijn.
Reeds nu wordt kardinaal Gasparri met den
grooten Consalvi vergeleken, en de verheven
lofprijzing, waarmede onze roemrijk regeerende
Paus Pius XI den 14den Januari 1930 afscheid
van Zijn staatssecretaris, met wien Hij zoovele
jaren in de nauwste arbeidsgemeenschap „in
den dienst der Kerk" had samengewerkt, wet
tigen het vermoeden, dat de wereldgeschiedenis
den jubileerenden gepurperde onder de grootste
figuren op het keerpunt der moderne historie
zal rangschikken.
Kardinaal Gasparri werd den 5den Mei 185;:
te Ussita, in de provincie Macerata, geboren
Steeds bleef de jubilaris met een gekenmerkte
voorliefde aan zijn geboortegrond gehecht hij
heeft er ook de karakteristieken vaniets
zwaars, iets bedachtzaams, iets stroefs zelfs,
dat hij slechts aflegt, als hij als patriarchale
landheer te midden van de landelijke bevolking
leeftdan kan hij, nu nog, als scheidsrechter
optreden, als de boeren ruzie krijgen over een
partij boccia of bij het kaartspel te midden
van zijn veertig neven en achterneven tegen
het vallen van den avond vroom de rozenkrans
voorbidden. Dezelfde man, die, door zijn tegen
standers wel eens als „de beer van het Vati-
caan" betiteld, op de staatskanselarij de groot
ste en beroemdste staatslieden ter wereld ont
ving en de verwikkelde wirwar der moderne
opvattingen en ideeën met een onbeperkte luci
diteit naar het eenige richtsnoer van dogma en
moraal beoordeelde, was in het boerendorpje
Ussita, het land van den grooten Benedictus,
nog slechts vriend en patroon, de vaderlijk
vereerde pachtheer van zijn pachters.
Op het seminarie van Nepi, later op het
Pauselijk seminarie van de Apollinare te
Rome, schitterde hij door zijn ongemeene be
gaafdheden, maar evenzeer door zijn edel ka
rakter uit. Al heel spoedig na zijn priester
wijding werd hij professor in de theologie aan
de Apollinare, in het kanoniek recht aan het
Collegium Urbanum van de Propaganda Fide.
Va.jdaar ging Gasparri naar het pas opgerichte
Institut Catholique te Parijs, waar hij achttien
jaar lang, „de schoonste tijd van mijn leven",
doceerde en zijn roem als kenner van het
kerkelijk recht vestigde. Dit professorale
element is in het leven van den jubilaris, naast
dat van den staatsman, zeer sterk op den voor
grond getreden, en toen hij, als acht en zeven
tig-jarige, het staatssecretariaat verliet, ver
koos hij niet het wel verdiende otium cum
dignitate, maar keerde hij tot zijn geliefde
studies, welke hij ook als staatsman nooit ver
loochend had, terug om na den grootendeels
van zijn hand gekomen „Codex Juris Canonici"
het monumentale werk van de „Codicis Juris
Canonici fontes waarvan meerdere afleve
ringen reeds tusschen 1923 en 1929 verschenen
waren, te voltooien. Belangrijke werken van
Gasparri zijn nog het Latijnsche handboek over
het huwelijksrecht (1891), zijn werk over de
priesterwijding (1893), over de geldigheid der
priesterwijdingen in Engeland (1895) en over
de H. Eucharistie (1897).
De fijne menschenkenner Leo XIII benoemde
prof. Gasparri tot Apostolisch Delegaat voor
Peru, Ecuador en Bolivia, onder gelijktijdige
verheffing tot de aartsbisschoppelijke waardig
heid. Drie jaar later werd hij secretaris van
de H. Congregatie voor buitengewone kerkelijke
aangelegenheden, in welke functie hij door zijn
talrijke relaties te Parijs herhaaldelijk ten
gunste der Kerk in den in Frankrijk ontbran
den strijd tegen de Orden en Congregaties kon
ingrijpen.
Den 16den December 1907, heden vijf en
twintig jaar geleden, verleende 1 ius X den
Curie-diplomaat en voortreffelijken geleerde
het purper en benoemde hem bijna tegelijker
tijd tot secretaris van de kardinaalscommissie
voor de codificatie van het kerkelijk recht
het resultaat van dien arbeid, een der eere-
titels van het Pontificaat van Benedictus XV,
de Codex, werd op het Pinksterfeest van 1917
voor de geheele Kerk plechtig afgekondigd.
Nog hooger onderscheiding, maar evenzeer
nog zwaarder arbeid wachtte kardinaal Gas
parri, toen hij in October 1914, in de eerste
maanden van den wereldoorlog, na het over
lijden van kardinaal Ferrata, tot kardinaal
staatssecretaris van Z. H. Paus Benedictus XV'
benoemd werd. Moeilijke tijden braken, te mid
den van nationale overprikkeling, voor deii H.
Stoel aan. Clemenceau sprak van den „Pape-
boche", LudenJorff van den "„Franzosenpapst"
Maar het Vati aan bleef boven-nationaal: hielp
d« lijdende en strijdende menschheid, waar hel
mogelijk was; gaf de richtsnoeren voor een
werkelijke pacificatie der volken aan en mocht
zich, op het oogenblik dat de vrede gesloten
werd, in een ongekende hoogachting en eer
bied over de geheele wereld verheugen.
Dat is mede het werk van Benedictus' ver-
trouwsten en intiemsten medewerker kardinaal
Gasparri geweest. Toen dan ook de groote
Vredespaus het loon van Zijn arbeid ging ont
vangen en de nieuwe Vredespaus Pius XI, met
het devies: de Vrede van Christus in het Rijk
van Christus", «en nieuwe periode in het leven
der Kerk opei.de, bevestigde Deze, tefen de
heerschende traditie in, den staatssecretaris
van Zijn voorganger in diens ambt van minister
van buitenlandsche zaken van den H. Stoel,
met de bijna bovenmenschelijke opdracht om
de bet ekkinge t tusschen den H. Stoel en den
Italian...*chen staat in nieuwe, vriendschappe
lijke bunen te leiden.
Na moeizame, langdurige besprekingen wer
den 11 Febr 1929 de Lateraansche verdragen
ondert el end. het hoogtepunt in kardinaal Gas
parri* rijke loopbaan, waardoor de vrede tus
schen de Kerk en Italië hersteld werd. Kar
dinaal Gasparri. die jarenlang het staatsver
drag en hei concordaat met Italië voorbereid
had, be-'-lMUwda met de ratificatie van de ver
dragen "P nel bezoek van de Italiaansche ko
ninklijke f-mT-e aan Z. H. den Paus zijn zen
ding als beëindigd. De opdracht, welke hij van
twee Pausen ontvangen had, was vervuld. Den
14den Jauuari 1930 verliet hij. de Vaticaansche
staatskn nseln- ij.
Z. fl de Paos Jen .s-'hrld iid ii .-slaac»
secretaris jI- bewi.n van hoogacht.lig en dank
baarheid een villa, waar deze de wel verdiende
yust zou kunnen genieten. Rust echter kent
- s. -.-v .- -
t#
Srai® is»®?-. .-.•*<
W*-.
-
«v -
EET BPAANSCEE 8.8. „CA NTABRIA" liep in de mist op de rotsen van Z.-Devon; 't schip 4a verloren
kardinaal Gasparri niet, maar wel vertoeft hij
nu gaarne vaak in zijn geboortestad Ussita,
welke altijd zijn bijzondere liefde heeft gehad
en waar hij eens na zijn rusteloos en werkzaam
leven de groote rust hoopt te vinden. Reeds
heeft hij daar op het tusschen de torenhooge
heuvelen gelegen witte kerkhof zijn graf laten
bouwen. Op den marmeren grafsteen staat in
het Italiaansch gebeiteld: „Hier rust Pietro
kardinaal Gasparri geboren den 5den Mei
1852 overledenBidt voor hem!"
Moge het oogenblik, waarop die eene datum
zal moeten ingevuld worden, door Gods Voor
zienigheid nog lang uitgesteld worden.
SOCIETAS LATINA.
In Mei 1932 werd in Duitschland een ver-
eeniging van vrienden der Latijnsche taal ge
sticht met den naam „Societas Latina". Het
doel dezer vereeniging is het gebruik van het
Latijn als internationale hulptaal der ontwik
kelde kringen te bevorderen. Reeds bij de
stichting telde de Societas Latina ongeveer
100 leden, welk aantal op de eerste algemeene
vergadering te München in October reeds tot
630 gestegen was. De eerste voorzitter der ver
eeniging is Dr. Hermann Weller, privaatdocent
in de Indologie aan de universiteit te Tflblngen
In October is de eerste aflevering verschenen
van het tijdschrift der vereeniging, dat even
eens „Societas Latina" heeft. Dr. Lurz be
schrijft hierin uitvoerig het doel der vereeni
ging. Het Latijn, dat men gebruiken wil, moet
zich niet te ver van het klassiek Latijn ver
wijderen in geen geval mag het een kunst
taal worden, zoo iets als een „Latino sine
flexione" Alleen zal het noodzakelijk zijn de
noodige nieuwe woorden te vormen. Het tijd
schrift bevat verder een door het „Legatum
Hoeufftianum" in Amsterdam bekroond La-
tijnsch gedicht van Dr. H. Weller, „Homines
Primi", met een Duitsche vertaling.
Het eerste nummer der „Societas Latina"
bevat verder ook mededeelingen over de werk
zaamheid van zustervereenigingen in andere
landen, b.v. over de „Union médical Franco-
Ibéro-Americaine" (Umfia) der Fransche art
sen, die al 20 jaar bestaat en een eigen maand
blad uitgeeft. Hieruit is een Latijnsch artikeltje
overgenomen, dat over een medisch onderwerp
handelt. Verder wordt een lijst gegeven van
Latijnsche technische termen, die op het auto
wezen betrekking hebben. Ook wordt gespro
ken over de activiteit van het „Instituto di
Studi Romani" in Italië en over de bevordering
door de fascistische regeering van het gebruik
der Latijnsche taal over het reeds 18 jaar
bestaande Latijnsch Vaticaansch tijdschrift
„Alma Roma".
De vrienden van het Latijn in New-York zijn
al jaren lang bezig met het vertalen van bei-
langrijke werken der wereld-letterkunde in het
Latijn. Als 5de deel verscheen in 1922 een
Latijnsche vertaling van Stevensons roman
„Het schatteneiland", waarvan de „Societas
Latina een passage ter kennismaking over
neemt (met 'n Duitsche vertaling). Volgens
de „Osservatore Romano" zou in Brooklyn zelfs
een Latijnsch-Engelsche krant verschijnen. Tot
slot gee t t tijdschrift eenige proeven van
Latijnsche berichten van het Vaticaansch radio
station (SapJentlum pervestigationes a radio-
phoma \aticana stations latine vulgatae).
Het lidmaatschap der vereeniging „Societas
Latina kost R.M 2.- (twee) per jaar de leden
ontvangen het tijdschrift gratis. (Geschafts-
stelle der Societas Latina, Thierschstrasze 46,
München 2 NO.).
Venlo.
Duitschland heeft in de eerste 9 maanden van
1932 zijn leidende positie als bierexporteur aan
Engeland moeten afstaan. De omvang van den
wereldbieruitvoer is volgens het jaarverslag
van de Verband der Deutschen Ausfuhrb-aue-
reien in het bijzonder door de handelspolitieke
maatregelen in 1931 met 21.6 pet. gedaald in
vergelijking met 1930, terwijl voor de eerste 9
maanden van 1932 wederom een vermindering
met 23.3 pet. is ingetreden in vergelijking met
de overeenkomstige periode van 1931. De we-
reldbierexport bedraagt op het oogenblik nog
slechts de helft-van den uitvoer van voor den
oorlog.
Naast den Duitschen bleruitvoer is ook de
export van Tsjecho-Slowakije zeer sterk ge
daald en wel als gevolg van de geringe koop
kracht van Duitschland.
B.
HEL6INGF0RS, 15 December. (V.D.) Zooals
gisteren reeds aangekondigd word, heeft de
Finsche president heden het nieuwe Finsche
kabinet officieel benoemd onder leiding van
minister-president Kivimaeki. Minister van
buitenlandsche zaken is Hackseli.
WERELDBIERUITVOER.
totaal in
t.o.v. V.
Jan.-Sept.
1930
1931
1930/31
1932
in i000 H.L.
in
1000 H.L.
Duitschland
590.3
467.9
—20,7
226.3
Gr.-Britannië
540,2
463,4
—14,2
285.3
Tsj.-Slowakije
233,1
153,0
—34,4
77,6
Oostenrijk
21,4
18,3
—14,5
11,5
Nederland
149,0
90,1
—39,6
68,7
Frankrijk
126,1
105,7
—16,1
70,8
Denemarken
32,1
28,0
—12,9
24,5
België
9,8
10,4
5,6
5,0*
Italië
14,4
15,9
+10,3
10,2*
Japan
69.5
65,9
5,2
86,0*
Canada
23,8
0,7
—96,7
0,8
Andere landen
20,0
15,0
—25,0
7,5
Totaal
1930,2 1434,8
—21,6
Onze Brusselsche correspondent meldt ons:
De socialistische leider Vandervelde heeft
met enkele regels geantwoord op den beken
den brief van Devèze inzake deelname aan de
regeering.
Vandervelde spreekt er in dien brief zijn
verwondering over uit, dat niet de kabinets
formateur die boodschap heeft gedaan,
De socialistische „Peuple" teekent hierbij
aan, dat de Broqueville den liberaal Devèze als
zijn boodschappenjongen heeft laten optreden,
opdat deze tegenover zijn eigen partij als con
dltionneel onderhandelaar zou kunnen figu
reeren.
BRUSSEL, 14 December. (R.O.) Het inter
nationale mijnwerkerscomité heeft een reso
lutie aangenomen, waarin met aandrang ge-
eischt wordt dat de voorstellen van bet comité
betreffende een internationale overeenstem
ming in overweging zullen worden genomen,
gezien den ernst van den toestand in de kolen-
nroduceernde landen, verder een tweede reso
lutie waarin aan het comité van voorbereiding
aanstaande economische conferentie ge
vraagd wordt, deze voorstellen op haar pro
gram te plaatsen en een derde resolutie waaiin
bij het internationaal arbeidsbeureau er op
wordt aangedrongen dat de ratificatie van de
conventie van 1932 over den werktijd in de
mijnen zoo spoedig mogelijk aan de betrokken
landen formeel wordt voorgesteld.
Januari-Augustus.
x) Januari-Juni.
In het jaar 1931 bleef de Duitsche bleruitvoer
20.7 pet. bij die van het vorig jaar ten achter.
Dit komt ongeveer overeen met den gemiddelden
achteruitgang van den wereldbierexport met
21.6 pet. In het jaar 1932 bleek de Duitsche bier
export als gevolg van de hoogere productie
kosten niet in staat te zijn aan den prijsvoor
sprong van landen met gedeprecieerde valuta
het hoofd te bieden. Terwijl de gemiddelde ver
mindering van den wereld-bieruitvoer in de
eerste 9 maanden van 1932 in vergelijking met
Januari t/m. September 1931 pl.m. 23 peta be
droeg liep de Duitsche bleruitvoer terug met
38.3 pet. Voor den bierexport op fust bedroeg
de vermindering 26 pet., voor den export van
tlesschenbier 46.4 pet. In de eerste 9 maanden
van 1932 bedroeg de Duitsche export van bier op
fust 48.8 pet. van den totalen Duitschen bier-
export en de export van bier in flesschen 51.2
pet. van het totaal.
Japan heeft in 1932 in Oost-Azië terrein ge
wonnen. Japan en Italië waren de eenige lan
den, die in d« eerste 9 maanden van 1932 hun
bierexport tot boven het niveau van 1932 konden
opvoeren. De Fransch- bieruitvoer heeft zich
evenals die van Oostenrijk en Denemarken naar
verhouding goed kunnen handhaven-
Voor Europeesche landen was in Januari
t/m. September 1932 46 6 pet. van den Duitschen
bieruitvoer bestemd.
In de eenige Jagen geleden gehouden verga-
dering van de Verband der Deutschen Aus-
fuhrbrauereien werd ook de mogelijkheid van
bieruitvoer naar de Ver Staten besproken. De
Ver. Staten hadden in het jaar 1913 een eigen
bierproductie van 65.500.000 barrels of 76.6 mil-
lioen hectoliter. De bierinvoer bedroeg 291.000
hectoliter, waarvan 828.000 hectoliter uit
Duitschland afkomstig was. De leidende Duit
sche exportbrouwerijen beoordeelen de vooruit
zichten van een eventueelen Duitschen bier
uitvoer naar de Ver. Staten met zeer veel re
serve ook ai kan men er op rekenen, dat nadat
men in Amerika zijn standpunt t.o v. van de
prohibitie zal hebben bepaald en dit gunstig
zou zijr, een zekere vraag naar Duitsch bier zal
ontstaan. Naast andere factoren zal vermoedelijk
vooral het feit, dat voorloopig slechts bier met
een laag alcoholgehalte zal worden toegelaten,
de Duitsche bierexport naar de Ver. Staten
tegenwerken. Daarnaast zal het invoerrecht een
rol spelen. Het thans geldende invoerrecht be-
bedraagt 1 per gallon of R M. 111 per hectoliter.
PROF. ADAM KRYNSKI t
WARSCHAU, 15 December. (R. O.). Op 88-
jarigen leeftijd is hier gestorven professor
Adam Krynski, een van de bekendste Poolsche
taalkundigen, die 80 werken gepubliceerd heeft,
waarvan het eerste 67 jaar geleden uitkwam.
V. SCHLEICHER'S RADIO-REDE.
BERLIJN, 14 December (W. B.). Bevestigd
wordt thans, dat de rijkskanselier zijn radio
rede Donderdagavond om 7 uur (d. i. 6.20 Ned.
Tijd) zal aanvangen. Zij zal door alle Duit
sche zenders worden uitgezonden en daarna,
in 't Engelsch, door een Duitsch korte golf-sta-
tion naar Amerika worden uitgezonden.
SOKOLNIKOFF-
MOSKOU, 15 December (R.O.) De geruchten,
volgens welke de voormalige sovjet-gezant te
Londen, Gregory .Sokolnikoff de 9den dezer
zou zijn gearresteerd en verbannen, worden
hier officieel tegengesproken.
Sokolnikoff zelf zegt, dat hij in de beste
stemming verkeert en van zijn vacantie ge
niet op het land.
BIERSTROOM OVER STRAAT.
LONDEN, 14 December (V.D.) In verband
met de campagne tot boycot van Engelsch bier
in Ierland, drongen 16 gewapende leden van
de Iersche republikeinsche armee het lokaal
van een Engelsche bierfirma te Cork binnen.
Met hun revolvers hielden zij de arbeiders en
bedienden in bedwang en sloten hen in een
zaal op.
Hierna openden zij een aantal biervaten en
lieten het bier op straat wegloopen.
BARCELONA, 15 December. (R.O.) In het
Catalaansche parlement heeft president Maola
een boodschap voorgelezen, waarin hij reken
schap gaf van zijn voorloopig presidentieel
mandaat sinds de vestiging der republiek, en
vervolgens zijn ontslag ingediend.
Macia werd daarna herkozen meit 63 stem.-,
men tegen 11 stemmen voor Ramon d'Abadar
Macia zal het presidentschap gedurende vier
jaar uitoefenen.
Eerlijk gezegd, had ik er genoeg van om mijn
weinige vrije avonden nog langer op concer
ten of in de opera te gaan doorbrengen. Het
is niet omdat ik stilaan het land zou gekregen
hebben aan de muziek, maar omdat mijn be
zigheden van dien aard zijn, dat ik zelden op
tijd kon komen. Niets is vervelender dan door
een kier van de deur te worden binnengelaten
en enkele menschen van hun klapperende stoe
len te doen opstaan als juist, om een voorbeeld
uit de vele te nemen, de violen op de vierde
snaar de prélude van Lohengrin als een zefier
door de zaal zenden. Meer dan eens is het mij
overkomen dat de chef d orchestre, achter zich
uit kijkend, met zijn dirigeerstokje in de lucht
bleef staan totdat ik mijn plaats had gevonden.
Die verschrikkelijke welwillendheid heb ik
nooit kunnen apprecieeren. En dan, waarom is
de opera alleen maar 's winters open ,als ieder
een verkouden is en ik meer dan anderen? Ik
stond telkens doodsangsten uit als Werther zijn
bekende tirade: „Alors c'est bien ici la maison
du bailli" lanceerde en die door een ijselijke
stilte werd gevolgd juist op het moment dat ik
„atchi" had moeten niezen, 't Zou een mooie
rijm geworden zijn 1
Ik voelde er ook niets meer voor om bij
vrienden uit dineeren te gaan en wel om ver
schillende redenen: ik ben geen groo e er en
praten doe ik liefst alleen maar als het noodlg
is. Nu weet iedereen, dat men aan de vrien en"
tafel gaat om te eten en om te conv en.
Ik had wel eens gelezen, dat men bij vr n en
altijd zooveel moet eten als men kan, 0
gastheer, als hij u genegen is, da".fYh H
is en, als hij niet veel van u moet hebben, gij
hem daar leelijk dwars mee kunt zitten, maar
ik heb een te goede opvoeding genoten om
dien pantagruelieken raad op te,,.Y? ®en' 1§®n"
over de gastvrouw moet men al tijd °en bemin-
nelijksten glimlach op de lippen hebben en niet
om een complimentje verlegen zijn, zelfs niet
als de wijn niet deugt en de spijzen zoo goed
als oneetbaar zijn. Het kan overal gebeuren, dat
er drie porties zout of meer in het eten werden
gedaan; thuis kunt gij het dan laten staan, maar
het is iets anders als gij ergens geïnviteerd
zijt. Voor mij waren dat de oogenbiikken in
mijn leven waarop ik een heldenmoed aan den
dag wist te leggen. Als de gastvrouw zich dan
excuseerde, dat er werkelijk wat te veel zout
in de potage was, knikte ik niet met een half-
bevestigend-half-ontkennend glimlachje, maar
dan zeide ik allerhoffelijkst verwonderd: „Vindt
u mevrouw? Dat is zeker maar wat verbeelding
van u, want ik ging u juist vragen, mij het
zout te willen doorgeven". Maar, alle gekheid
op een stokje, met dat soort galanterie maakte
ik mijn maag kapot.
En zoo komt het, dat ik mij thans zooveel
mogelijk ver weg houd van opera, concerten
en diners bij vrienden.
Toen ik dat voornemen nam, had ik er ech
ter niet aan gedacht, hoe ik voortaan aan wel
mijn vrije avonden zou besteden en eigenlijk
was ik aanvankelijk wel wat gedesoriënteerd
Zoo gebeurde het, dat ik doelloos langs de bou
levards kuierde, niet wetende waarheen.
Eens ben ik in deze gemoedsstemmirig in
een bokswedstrijd terecht gekomen. Iets nieuws
voor mij. Maar waarom men dat een edele
kunst" noemt, is mij vooralsnog een raadsel.
Ik weet niet meer of het Ironpunch of Knock-
out-Bili, Mike Blackface of Kid de Bruut waren,
die herhaaldelijk tegen den grond gingen en
dat heeft ook geen belang, maar wel herinner
ik mij, dat ik een bliksemsnelle les praktisch
Engelsch kreeg van iemand die naast mij zat
en elke beweging der boksers voor zich zelf
commentariseerde. „Op het teeken van break
away, balanceert hij 'm 'n corkscrew van be
lang en dan nog een swing daarna, om er ster
ren van te zien. Daarna probeert hij het met
een jab, dat wordt cross, maar de andere doet
een one-two en een van de mannen is knock
out".
Tijdens de rust van de slappe lijven in 't hoek
je, hoorde ik een verzorger tegen zijn bokser
zeggen: „Gelukkig dat hij alleen maar je oogen
half toe gerameid heeft; wij zouden er beroerd
aan toe zijn, moest hij dat ook met je ooren
hebben gedaan; nu kan je tenminste mijn raad
nog aanhooren."
Het meest typische van het geval vond ik het
aspect van twee mannen, die met de beenen een
soort tango dansten en tegelijkertijd met de
vuisten werkten gelijk met hamers op een aam
beeld. Met diezelfde gebalde vuisten in hand
schoenen van vier ons, waren die heeren daar
een roemrijke bladzijde in het gulden boek van
hun geboorteplaats aan het schrijven, dat was
zeker.
Als de wedstrijd gedaan was, kreeg mijn
journalistiek instinct onweerstaanbaar de boven
hand; gelijk een pijl uit een boog vloog ik naar
den ring, waar een der helden in een hoek
lag te zuchten. Hij was vermoedelijk nog in het
land der droomen, want hij antwoordde mij niet.
En zijn verzorger had ai even weinig succes
toen hij hem in het oor brulde: „Hier is een
journalist, om je te interviewen. Hij vraagt,
welke je meest geliefde bloem is?"
Ik was toch maar half bevredigd, toen ik het
gebouw verliet. Iemand tegen den grond slaan
kan wel een „edele kunst" zijn, zeide ik tot
mijzelf, maar een groote kunst is het in geen
geval. En ik dacht aan een der klassieke helden
uit mijn collegetijd, Milon uit Kroton. Dat was
wérkelijk een groot kunstenaar in het kracht-
patsen. f
Eens liet hij zich een dik touw om het hooia
binden; hij hield even den adem in e" toe"
daarna het bloed weer aan het circuleeren ging,
deed het zoo geweldig de aderen zwellen dat
het%>uw als een draad knapte. Met een derge
lijke kracht begaafd, kon hij zelfs diensten be
wijzen bij aardbevingen. Op zekeren dag dat hij
de lessen van Pythagoras bijwoonde kreeg de
aarde den hik. Het gebouw waar zij zich ui be
vonden, scheurde langs alle kanten en de zuilen
die het droegen begonnen een onrustwekkende
wals te dansen. Milon dit ziende, smeet zijn
rekenboekjes in een hoek en hield de zuilen
recht tot dat zijn schoolmakkers en de oude
meester buiten waren; daarna gmg hij er °oK
vandoor en liet ijskoud het heele boeltie insul
ten. Een "andere'maal doorliep hij het stadion
over geheel zijn lengte met een enormen F ler
op den rug. De Atheners juichten dat "ooren
en zien verging, maar het beste moest nog ti
men. Aan het eindpunt liet Milon Y™?ht
op den grond glijden; met één enkelen vuistslag
sloeg hij den stier dood en nog denzelfden dag
at hij hem heelemaal op, want van ai me ver
tooningen had hij trek gekregen. De geschie-
LONDEN, 14 December. (V.D.) In het ver
dere verloop van de debatten in het lagerhuis
over de oorlogsschulden oefende sir Robert
Home ernstige critiek uit, op de voornemens
van den kanselier van de schatkist inzake de
dekking op de begrooting van de aan Amerika
te verrichten betaling én op zijn valuta- en
discontopolitiek, welke voor velen niet bevre
digend was. Een betaling zonder reserves zou
beter geweest zijn. De conferentie van Lau
sanne is een goed succes.
Vervolgens verdedigde spr. de schulden
overeenkomst van Baldwin, waarbij zich een
tweegesprek ontwikkelde met sir Austen
Chamberlain en Lloyd George, waaruit bleek,
dat sir Robert Home en Austen Chamberlain
tegen het zenden van de nota aan andere
mogendheden geweest waren en waarbij over
eenstemming werd verkregen over de publi
catie van de met de schuldenkwestie samen
hangende documenten.
Lloyd George viel het accoord van Baldwin
aan. aangezien het voorbarig geweest is en
aangezien het zou hebben kunnen streven naar
een algemeene regeling met Amerika Inzake
de schulden en in verband daarmede ook in
zake de herstelbetalingen.
Spr. klaagde over het feit. dat men de moe
der van. alle parlementen het recht onthoudt
aar s em uit te brengen over de schuldover-
eenkomsten.
De Franschen hebben den werkelijken toe
stand veel eerder begrepen, toen zy den Ame
rikanen zeiden eerst eens te willen onderhan
delen, alvorens zij betaalden.
Lloyd George betreurde het, dat de Engel
sche kanselier van de schatkist niet voor de
betaling met Amerika heeft onderhandeld. Zoo
noodlg zou hij hebben moeten wachten tot de
ambtsaanvaarding door Roosevelt.
De kanselier van de schatkist had de beta
ling alleen mogen verrichten onder uitdrukke
lijk voorbehoud van de resultaten van latere
besprekingen. Zijn fout heeft het land rond
30 millioen pond sterling gekost.
De bij de debatten genoemde som van 8,6
milliard pond is slechts een schatting der
oorlogsschulden geweest, maar Is nooit vast
gesteld als schuld.
Feitelijk heeft men nooit dit bedrag, maar
slechts 2% milliard pond van Duitschland
geëlscht.
Duitschland heeft 2 milliard pond betaald
en volgens sprekers meening zou het onbillijk
zijn, wanneer men zou verlangen, dat het ook
nog maar één penny betalen zou.
Doordat Amerika de handteekenlng van
Wilson niet heeft erkend, is het voor een deel
mede verantwoordelijk voor den tegenwoor-
digen toestand.
Wanneer dit anders geweest zou zijn, zouden
vele zaken zich anders hebben ontwikkeld.
Tenslotte verklaarde Lloyd George, dat hij
streed voor de bevrijding van den schulden
last.
DUBLIN, 15 December. (V.D.) In den Ier-
schen senaat legde de minister van handel, Le-
mass, tijdens een debat over de besluiten van
Ottawa, een verklaring af over de betrekkingen
tusseihen den Ierschen vrijstaat en Engeland,
waarin hij zeide, dat. Indien de omstandigheden
dit noodzakelijk zouden moken, de Iersche vrij
staat zich van het Britsche rijk zou afscheiden.
Deze omstandigheden zouden in de naaste
toekomet kunnen intreden.
Het zou dan niet meer noodlg zijn deel
te nemen aan sympathiebetuigingen voor den
Engelschen koning, zooals te Ottowa was ge
schied.
De handel met het Engelsche rijk is slechts
gerechtvaardigd, indien het Iersohe volk daar
voordeelen bij heeft.
De Iersche regeering heeft tot nog toe niet
besloten, stappen in deze richting te doen, doch
het is zeker, dot het volk een spoedige verbre
king van de banden met Engeland zal wen-
schen, indien de verbintenis
met het Britsche
wereldrijk g®en vooriJeelen oplevert.
Tenslotte verklaarde Lemass, dat de Iersche
regeering spoodlg met andere landen ln onder
handeling zal treden voor het sluiten van han-
delsverdroS011'
ATHENE, 15 December. (R.O.) Op uitnoo-
diging van Mussolini zal Venizelos als gast
van de Italiaansche regeering de Kerstdagen
te Rome doorbrengen.
Men vermoedt, dat gedurende dit bezoek
°°k politieke vraagstukken zullen worden be
sproken.
LONDEN, 14 December (V.D.) Naar uit San
Luis de Maranhao in Noord-Brazilie wordt ge
meld, is aldaar de zeilkotter „Hummel" met
de Duitschers Lois, Heilmann en Eberhard
aan boord na den Atlantischen oceaan te heb
ben overgestoken, binnen gekomen.
De kotter is negen en een halve meter lang
en heeft bij den overtocht van Freetown in
West-Afrika naar Zuid-Amerika zware stormen
te overwinnen gehad.
denis zegt van hem ook nog, dat hl) zes maal
overwinnaar was in de Olympische, zeven maal
in de pythische, negen maal in de nemesischö
en tien maal in de isthmische spelen.
„En toen greep de kerel mij bij de haren"...
Ongeduldige agent: „Nu. ja, die kunt u ln
elke kapperszaak terugkrijgen".
DE PRUISISCHE STAATSPRIJS VOOR
SCHILDERS.
BERLIJN, 14 December. (W.B.) De prijs
vraag. welke door de Pruisische academie van
kunsten voor schilders was uitgeschreven voor
schilders, is gewonnen door den schilder Al
fred Kitzig in Berlijn-Charlottenburg, wien
de groote staatsprijs werd verleend.
OPGRAVINGEN IN ECUADOR.
GUAYAQUIL, 14 December. (V.D.) De Duit
sche archaeoloog Max Uhle, die ln dienst is
van de regeering van Ecuador maakt melding
van waardevolle opgravingen ln de oude Maya-
stad Cohasqui. O.a. werd een groot bouwwerk
blootgelegd, dat waarschijnlijk een zonnetem
pel is geweest. Talrijke gouden vaatwerken en
600 skeletten werden gevonden.
ZIJ AAN ZIJ IN DE BOCHT. In het Albionpark van Brisbane worden van tijd tot tijd paardenrennen ge
houden. die altjjd een select publiek trekken. De paarden houden zich prachtig gelük.
