DE BERG ATHOS IN BRAND.
r
VERBINDING VAN ROTTERDAM VIA
MAASSLUIS MET HOEK VAN
HOLLAND.
HET s.s. SF. NICOLAE.
INTERN. RACES OP „WOUDESTEIN".
KAASHANDEL MIJ. „GOUDA".
EEN VAN GRIEKENLANDS
MOOISTE MONUMENTEN
IN ASCH.
ROTTERDAMSCHE SCHAAKBOND.
ROTTERDAMSCHE RECHTBANK.
EXAMEN NUTTIGE HANDWERKEN.
TOONEEL IN HET ZUIDEN.
NORMALISATIE VAN KLEUREN.
Het Grieksche klooster van de
Groote Rotsholte.
geotterd. Fe 'buae "muurscSflaeringen, vooraf
dat heerlijk tympanon van starre heiligenbeel
den met er boven het Michel-Anglicaansche
visioen van den Zondenval, zooals het boven
den ingang van het klooster was aangebracht,
ligt thans in honderdduzenden zwartgebrande
stukjes tusschen de puinen, en broeder bak
ker, die zoolang als een vorst geheerscht had
over het laaiende vuur van zijn oven, werd
thans overwonnen door een eindje sigaret, zegt
men. Is het bij die verwoesting van cellen en
loggias, van kerk en overtoria den niet een
ironie, dat de wijnkelder in de onderste rots
kloof met zijn twee, anderhalve eeuw oude en
20.000 liter wijn bevattende vaten niet buiten
gebruik gesteld werd of was dat misschien aan
den omnieusen naam van den wijn: Stamata
(Houd stil) te danken?
DE MAN DIE NIET BEHOEFDE
TE HOOREN.
HILLEGERSBERG.
burgerlijke stand
HET FEEST OM DEN 20.000ste.
En het niet-doortrekken van lijn 23.
VLAARDINGEN.
g§ - m wmfémmL
--- J^ÊËÈËF'
DE LAATSTE WERKZAAMHEDEN aan den nieuwen verkeersweg Hoek van
RollandRotterdam, die binnenkort voor het verkeer wordt opengesteld»
BERKEL en rodenrijI
Maassluis.
't\ A f*- yy
Het aanbrengen van rijwielpaden.
Aangezien het in het voornemen zou liggen
bij de aanstaande reconstructie van den weg
No. 17 van het provinciaal wegenplan van
Zuid-Holland van Maassluis via den Maasdijk
naar Hoek van Holland op een breedte van
5—6 M. geen rijwielpaden te doen aanbrengen,
hebben de A.N.W.B. en de K.N.A.C. zich ter
zake met Gedeputeerde Staten van die provin
cie in verbinding gesteld. Zij hebben betoogd,
dat, waar in beginsel langs alle provinciale
planwegen bij verbetering aansluitende of
vrijliggende rijwielpaden worden aangelegd,
deze wijze van verbetering nog niet eens zoo
ver zou gaan als voorzien bij de vaststelling
van het provinciaal wegenplan 1927, toen ge
rekend werd op een totale breedte van weg
verharding van 7.20 M.
Genoemde vereenigingen hebben, in verband
hiermede en gelet op de veiligheid zoowel van
het snelverkeer als van het rij wiel verkeer
langs den weg, dat vooral in de zomermaan
den zeer druk zijn kan, aan Ged. Staten ver
zocht den aanleg van rijwielpaden hetzij op
den dijk op gelijke hoogte als de wegverhar
ding hetzij langs of onder aan de taluds zoo
veel mogelijk te willen bevorderen.
De brand is gebluscht.
Naar wij vernemen, is de brand in het Roe-
meensche vrachtschip. Sf Nicolae gebluscht.
Met het lossen van de lading zonnebloempit
ten wordt nog voortgegaan. Zaterdag hoopt men
daarmee géreëd te zijn.
Wanneer 't. schip zelf geer, schade heeft be-
loopen, zal de gezon.de lading weer worden
ingenomen, waarna de Sf Nocolae,, indien een
certificaat van zeewaardigheid wordt verkregen
de reis naar Aarhuus' zal voortzetten.
De „Zwarte Zee',' zal in den loop van don
dag naar Maassluis terugkeeren.
Vijf buiténlandsche deelnemers.
De derde internationale motorraces, welke dit
seizoen op het sportterrein „Woudestein" te
Rotterdam a.s. Zondag 29 dezer gehouden wor
den, dragen een zeer internationaal karakter,
dank zij de deelneming van de Duitschers Wal
ter Buttler en Sedan Graf, den Nederl.
Franschman van Hulzen, den Hongaar Franto
Johan en den Deen Tiger Stoelting.
Buttler en Sedan Graf zijn voldoende bekend,
want beiden zijn reeds meermalen gestart in
ons land en hebben bewezen, dat zij renners
zijn van superieure klasse. Van Hulzen heeft
de vorige maal veel pech gehad met zijn ma
chine en was dus niet in staat te laten zien, tot
welke verrichtingen hij capabel is. Zijn nieuwe
machine en zijn oude routine zullen hem dit
maal wel in de gelegenheid stellen zijn concur
renten te toonen, dat men nog terdege rekemng
met hem zal moeten houden. De beide andere
buitenlanders staan bekend als uitstekende
„doortrekkers" en moeten bijzonder snel zijn.
Het spreekt vanzelf, dat men tegenover dit
vijftal buitenlanders de beste rijders uit ons
land heeft gekozen, waarover men beschikken
kon, al valt het niet te ontkennen, dat de ledige
plaats, die door den plotselingen dood van
Arie van der Pluym is ontstaan, niet zoo ge
makkelijk door een ander op dezelfde wijze zal
worden ingenomen.
Het programma, dat precies te 2 uur aan
vangt, nadat van 12.45—1.30 uur gelegenheid
wwrdt gegeven tot trainen, is als volgt samen
gesteld:
A. Juniores 350 c.c. series. B. Seniores 350
c.c. Ie manche. C. Juniores 500 c.c. Ie manche.
D. Seniores 500 c.c. series.
De 5 snelste rijders van beide series komen
in de halve beslissing en de overige rijders in
een herkansingswedstrijd.
E. Juniores 350 c.c. beslissing. F. Seniores 350
Aan het jaarverslag over het boekjaar 1933-34
der Kaashandel-Maatschappij „Gouda" ontlee-
nen wij het volgende:
Voorgesteld wordt een dividend van 3 pet.
(5) uit te keeren.
Dat wij nietttegenstaande de groote moei
lijkheden die de exporthandel overal onder
vindt, toch nog na ruime afschrijvingen een
werkelijk verdiende kleine uitkeering kunnen
voorstellen, achten wij een teeken, dat onze
zaak nog goed gezond is.
Nog steeds hebben wij, in toenemende mate,
te kampen met de vele belemmeringen die aan
den export van ons artikel in den weg worden
gelegd.
Het is ons streven geweest om, ondanks deze
bezwaren, onze relaties te handhaven en, voor
zoover dit mogelijk was, meenen wij hierin
geslaagd te zijn en ons evenredig aandeel in
den, weliswaar verminderden, export op peil
gehouden te hebben.
De overeenkomsten met de Kaasverkoop-
Combinatie „Noord-HollandGouda" en met de
Coöperatieve Zuivelverkoopvereeniging „Noord-
Holland" G.A. werden wederom vernieuwd.
Ons aandeelenbezit in andere ondernemingen
verminderde met 40.000, door uitwisseling
tegen een schuld aan de betreffende onder
neming..
Aan de toelichting op de activa is het vol
gende ontleend:
De aandeelen in andere vennootschappen zijn
gewaardeerd naar de intrinsieke waarden, de
vreemde valuta tegen de koersen van 30 April
1934.
De voorraden zijn in verband met de econo
mische omstandigheden weder zoo laag moge
lijk gehouden; de taxatie geschiedde voorzichtig;
de jonge kaas naar inkoopprijzen en de oude
kaas naar zoodanige prijzen, welke een winst
marge mogelijk maken.
Tegen dubieuze debiteuren is op de gebrui
kelijke wijze ten volle gereserveerd.
De winst en verliesrekening 1 Mei 193330
April 1934 staat debet voor: onkosten, in
trest, salarissen, loonen en gratificaties ƒ523.398
(545.655), reserve dubieuze debiteuren 78.757
(44.272(, afschrijvingen 74.151 (60.124) verdeeld
als volgt: gebouwen en terreinen 37.500 (32.000),
inventaris 21.770 (19.499), motorbooten 2.500
(2000), aandeelen in andere ondernemingen
11.224 (5024), effecten tot beurze genoteerd 1.156
inventaris kistenfabriek nihil (1000), winst
82.331 (222.915), te verdeelen als volgt: dividend
3 pet. (5) 57.840 (96.800), dividendbelasting 5.098
(9.657), reserve 7.682 (42.627), onverdeelde
winst 11.710 tantièmes directie en commis
sarissen nihil (24.909) extra reserve nihil
1.48.922), en credit voor: exploitatie 747.338
(851.414), exploitatie huizen 9.800 (9.599), divi
dend op aandeelen in andere ondernemingen
1.500 (11.954).
Persoonlijk kampioenschap le klas.
Gisteravond zijn voor het persoonlijk kam
pioenschap 1ste klas van den Rotterdamschen
Schaakbond de partijen Fontein-Van den Tol
en Ten KakSameUus gespeeld.
Fontein en van den Tol besloten al spoedig
tot remise; in de ontmoeting Ten KateFon
tein ontplooide zich een aardige strijd uit een
Siciliaansche verdediging met de Aljechin-
variant: franchetteering van den koninginne-
raadsheer.
Xn het eidspel won Samelius een pion en
vermoedelijk zal hij daardoor de partij, die is
onderbroken, na voortzetting winnen.
Zitting van Donderdag.
Uitspraken.
De rechtbank heeft veroordeeld
H. J. du P. 51 jaar koopman, recidivist en
gedetineerd wegens diefstal van een portemon-
naie met 100 uit een lade in den bloemen
winkel van C. L. de Rouw aan het Broersvest
te Schiedam met vrijspraak van den mede ten
laste gelegden diefstal van een etui met gou
den sieraden uit de winkellade van S. Derscho-
witzPinhashick aan den Schiedamschen weg.
tot 2 jaren gevangenisstraf.
P. G. 32 jaar autogeenbrander en W. C. P.
30 jaar koperslager, beiden recidivist en gede
tineerd, wegens diefstal in vereeniging van
twee benzinelampen en eenig gereedschap uit
wagens van de Rijkstelegraaf, die onder de
gemeente IJsselmonde, waar werk werd uit
gevoerd, stonden, tot ieder 8 maanden gevan
genisstraf met aftrek van de preventieve hech
tenis.
J. H. A. v. D. 37 jaar kellner, wegens diefstal
van een bedrag van 15 ten nadeele van den
schipper J. Kik, met wien hij een avond was
uit geweest, tot 4 maanden gevangenisstraf.
W. F. v. D. 19 jaar fabrieksarbeider, gedeti
neerd uit anderen hoofde, wegens diefstal van
een dekkleed, tot 1 maand gevangenisstraf.
A. H. 25 jaar magazijnbediende te Zaandam,
die terechtgestaan had terzake van het aan
zijn roekeloos en onachtzaam rijden te wijten
hebben, dat op den Rijksweg te Overschie
F. C. van Kempen door het door hem bestuurde
motorrijwiel werd aangereden, waarbij van
Kempen was gevallen en zoo ongelukkig was
terechtgekomen, dat hij korten tijd later was
overledeu, werd vrijgesproken.
M. G. S. 35 jaar automobielmonteur, gedeti
neerd, wegens het plegen van ontucht met
iemand beneden 16 jaar, tot 6 maanden gevan
genisstraf met aftrek van de preventieve hech
tenis.
J. K. 27 jaar landbouwer te Nieuw Helvoet,
gedetineerd, wegens een zelfde feit tot 1 jaar
gevangenisstraf.
M. B. 21 jaar melkslijler te Nieuw Helvoet,
gedetineerd, wegens eenzelfde feit tot 8 maan
den gevangenisstraf.
A. G. 28 jaar koopman, wegens het plegen
▼en ontucht met een minderjarige van hetzelf
de geslacht, tot 4 maanden gevangenisstraf.
ROTTERDAM, 26 Juli. Geslaagd de dames
M J. van der Ark, M. J. M. Belfroid, M. J. H. P.
Voets, M. C. T. M. Konings, M. van Hooren, M.
J. van Driel, A. P. Beckers, J. Volwerk en A.
van den Berg.
In het tijdschrift „Op de Hoogte" heeft Mr.
H. M. Merkelbach een balletje opgeworpen over
de mogelijkheid van een tooneelcentrum in het
Zuiden, b.v. te Eindhoven, met een eigen ge
zelschap.
Het „Eindhovensch Dagblad" voelt niets voor
het plan en schrijft:
„Het is niet waar, dat het Zuiden zooveel
tekort komt op tooneelgebied.
Als de outillage van de schouwburgen in
het Zuiden des lands en de strekking en in
houd van 't stuk het maar toelaten, worden de
belangrijke tooneelstukken ook wel degelijk
in onze provincies vertoond jammer ge
noeg lang niet altijd genoeg gewaardeerd
door het groote publiek.
We moeten ons dus met eenige verbazing
afvragen:.- wat wil de heer Merkelbach met
een eigen tooneelcentrum in het Zuiden 7
Toch niet een droeve herhaling van de dé-
bacle als het Oost-Nederlandsch Tooneel te
zien heeft gegeven? Zoekt hij voor het over
compleet aan tooneelspelers en -speelsters in
Amsterdam een afzetgebied naar het Zuiden
Het lijkt ons niet verantwoord in deze tij
den onze werklooze tooneelspelers dezen
stroohalm voor te houden en de illusie te
wekken, dat er naast het groot aantal meer of
minder noodlijdende tooneelgezelschappen
boven den Moerdijk nog plaats is voor een
ensemble speciaal voor het Zuiden.
Er is te minder plaats voor, naarmate de
afstanden in ons toch al zoo kleine landje
sneller kunnen worden afgelegd.
Maar stel de mogelijkheid van een eigen
Zuidelijk tooneelensemble. Dan zou het pu
bliek in onze Zuidelijke provinciën daarop
vrijwel aangewezen zijn, er zou in ieder ge
val oneindig veel minder gelegenheid zijn om
de voornaamste tooneelgezelschappen uit Den
Xlaag en Amsterdam in het Zuiden te zien.
Dat dit voor die gezelschappen een finan-
cieele klap zou beteekenen, behoeft niet na
der te worden toegelicht, maar ook het Zui
den zou er al heel spoedig voor passen in zijn
tooneelgenoegens aan één gezelschap met
beperkte mogelijkheden gebonden te zijn."
Door de hoofdcommissie voor de Normali
satie in Nederland is ingesteld Commissie 40,
voor de normalisatie van kleuren onder voor
zitterschap van ir. G. J. Th. Bakker, directeur
G.E.B. te 's-Gravenhage.
De normalisatie van kleuren kwam reeds
geruimen tijd geleden bij de hoofdcommissie
ter sprake, aangezien verschillende industrieën
en verbruikers veel nut verwachten van één
genormaliseerde kleurenreeks, vormende een
selectie uit het oneindige aantal kleuren en
kleurnuances. Echter deed zich destijds de
moeilijkheid voor, dat nog geen juiste weten
schappelijke methode voldoende was ontwik-
-keld om de uit de oneindige reeks te kiezen
kleuren ondubbelzinnig te kunnen deflnieeren
en om omgekeerd deze kleuren uit de defini
ties te kunnen terugvinden. Enkele sterk ge
propageerde theorieën, o.a. die van Ostwaid,
konden ter zake niet worden aanvaard. Ge
durende de laatste jaren zijn echter tal van
onderzoekingen gedaan en een methode, welke
aan de gestelde eischen voldoet, is vervat in
de besluiten van het in 1931 te Cambridge ge
houden congres van de Commission Interna
tionale de i'Eclairage. Deze methode berust op
een systeem van grondkleuren, t.w. spectrale
kleuren rood, groen en blauw van bepaalde
golflengten. Alle gewenschte kleuren kunnen
worden verkregen door menging van
bepaalde hoeveelheden dezer grondkleuren.
Eovendien heeft het wetenschappelijk onder
zoek aan de T. H. te Delft geleid tot de
opstelling van een colorimeter, waarmede alle
kleuren kunnen worden gemeten, zoodat het
tot dusver onoverkomelijke bezwaar tegen het
vastleggen van een beperkte kleurenreeks hier
mede ondervangen is. Immers elke kleur, welke
ook de drager van die kleur moge zijn, kan in
getallen worden vastgelegd. Bovendien kan
met behulp van dezen colorimeter worden na
gegaan, of en zoo ja in hoeverre de in kleu-
renatlassen afgedrukte kleuren in de loop der
tijden zijn verschoten.
In de eerste vergadering der commissie,
waarin het arbeidsveld en de werkwijze wer
den besproken, werd besloten bij de belang
hebbende groepen van industrieën en verbrui
kers een onderzoek in te stellen naar de ge
wenschte kleuren teneinde aan de hand van de
ontvangen gegevens te trachten één kleuren
reeks op te stellen, die aan de behoefte zoo
veel mogelijk tegemoetkomt en de kleuren van
die reeks met behulp van den colorimeter vast
te leggen. Vervolgens zpl de commissie de
toleranties nagaan, d.w.z. onderzoeken, in hoe
verre van de percentages der drie grondkleu
ren mag worden afgeweken om een kleur nog
dezelfde te mogen noemen, waarna aan de ge
kozen kleuren namen dienen te worden ge
geven.
Het einddoel zou moeten zijn de samenstel
ling van een kleurenatlas, waarin bij elke
kleur de nauwkeurige omschrijving is vermeld
Het secretariaat van commissie 40 Wordt
vervuld door het Centraal Normalisatie Bu
reau, Willem Witsenplein 6, 's-Gravenhage.
door Prof. Dr. F. J. DE WAELE.
Palaia Korinthos, 18 Juli 1934.
„In memoriam" Niets stemt vandaag
heel Griekenland en mij ook zoo treurig
als de overweging dat we een „In memoriam"
over het heerlijke klooster van de Groote
Rotsholte dienen te schrijven of uit te spreken.
Het is nu acht en veertig uur geleden, dat
de vlammen begonnen op te slaan en nog is
de brand van het meest beroemde klooster
der Orthodoxie hier in Hellas niet heelemaal
gebluscht. Haast in piëteit haal ik mijn oude
nota's te voorschijn: drie pelgrimstochten naar
deze zoo schilderachtige bocht in het rotsen
massief van Noord-Peloponnesos, waar zestien
eeuwen geschiedenis samengevouwen lagen
in oude perkamenten of uitgestald waren in
goud en zilver, in evangeliaria en liturgische
paramenten.
Het „Mega Spileon", zooals iedere reiziger
in Hellas het klooster van de groote Rotsholte
kent, ligt enkele mijlen te ver noordwaarts om
nog een stuk te zijn van het romantische Ar-
kadische bergland. Maar de natuur is en blijft
er volkomen Arkadisch. Wie van Patras naar
Korinthe, of omgekeerd bommelt, beleeft op
deze lijn maar eens het plezier van het over
stapje, bij Diakophto namelijk, de plaats die
wel genoemd werd naar de groote kloof van
den Boeraikos, welke hier zijn laatste stuk
door de rotsen vreet, voordat hij zich in de
golf stort. Van Diakophto brengt u een tram
metje, voorzien met heusch tandraderwerk,
over hoogten en bochten hijgend en zuchtend,
tusschen monsterachtige bergneuzen en de
eentonige muziek van den schuimenden berg
stroom naar de bijna Noordelijkste plek van
Arkadië, naar Kalavryta, en naar het Lavra-
klooster, waar op 25 Maart 1821 het „labaron"
van den Griekschen opstand door aartsbis
schop Germanos werd gezegend. Maar ge
woonlijk raakt het treintje een half uur voor
Kalavryta half leeg eft hangen de „reizigers
voor verder" reikhalzend uit de raampjes om
toch den aanblik op het klooster van de
Groote Rotsholte niet te missen.
De uitstappers werden begroet door een koor
van ezels en muildieren met evenveel bege
leiders, maar een muildierrit was heel wat
minder loonend dan het soms wel eens lastig
opklimmen naar de geestelijke oase, die wel
met wat overdrijving het „Jerusalem der
Grieksche Orthodoxie" werd genoemd en het
eindpunt was van een wandeling, een paar
honderd meter hoog, omzoomd dooreen wil
dernis van geurende doornstruiken of een
reeks nette tuintjes van monniken en keuter
boertjes.
Wanneer nu, morgen of overmorgen, de
zwarte muren van het klooster heelemaal zul
len ingestort zijn, dan zal men ook beter zien
de 30 M. hooge en 60 M. breede holte, aan het
benedenstuk van het geweldig rotsenmassief,
waartegen eeuwen menschenvlijt een reus-
actige duiventil had aangebouwd.
Die witte duiventil stond op een geweldig
fundament, zwaar als een vesting en keek met
haar blank gezicht vol zwarte gaten en vlek.''
ken - - noem ze lioht- of schietgaten, boog
vormige loggia's, spionraampjes, enz. op
het natuurlijk amphitheater aan haar voet en
op de kale bergbochels van Zachloroe, waar
over de bewolkte hemel overdag pantervellen
van lichte en donkere vlekken, de stervende
zon een licht gaas van wandelend purper
sleepte. En boven de duiventil was het op
nieuw rots, maar boven de rots stond de „pur-
gos" met het kruis erboven, nu een afbrokke
lend stuk, maar eenmaal de uitkijktoren en
het donjon van 't klooster,
Dit laatste hebben ze in 1821 niet hoeven te
doen, toen de belegeraar Ibrahim Pacha de
ge wij den sommeerde zich over te geven en
vader abt stout terugboodschapte: „Als jullie
ooit tot hier kunnen komen, vinden jullie niets
dan lijken van monniken, maar moeten jullie
den aftocht blazen, dan zal het heusch geen eer
zijn wanneer de rokdragers het tegenover je
wijdbroeken hebben volgehouden". Dit laatste
is gebeurd maar hun kruitkelder, een historisch
maar toch gevaarlijk monument en element
heeft nu gisteren een bondgenootschap gesloten
met het vuur en de bibliotheek die vlak in de
buurt lag, heeft er de meeste gevolgen van
gedragen.
Geen enkele Grieksche krant heeft het ge
schreven weinigen wellicht hebben het
aangevoeld maar één ding is zeker: de
ramp en ondergang van het meest historisch
klooster van Hellas is, helaas, een symbool.
Symbool van den geleidelijken ondergang van
het monastisch leven in Griekenland na de
zestien eeuwen geschiedenis, die met Wahrheit
und Dichtung is gevuld.
Eerbiedig heb ik geluisterd naar alle won
derverhalen der monniken over het ontstaan
van de stichting en eenmaal me bijna den
toorn van den cicerone fra Leontios op den
hals gehaald, omdat ik zonder eenig gebaar
van instemming of bemoediging voor hem
stond, toen hij hoog en heilig verzekerde, dat
het beeld der Heilige Moeder Gods door den
Evangelist Lukas zelf geschilderd was. De
minachtende blik van zijn oogen belette me
te vragen, of er misschien spraak kon zijn
van den middeneeuwschen schilder der tiende
eeuw Loukas de Steirioot. Trouwens waarom
met een geleerde discussie den welaadigen
indruk bederven van het heerlijke Byzantijn-
sche beeld der Alheilige Vrouwe, zwart be
rookt, en door de vroomheid der pelgrims
ingelijst in edelmetaal en bijna geheel ver
borgen onder de geofferde votieven en juwee-
len
Megaspileon .s volgens de overlevering het
oudste klooster van de Felleensche Christen
heid en zou teruggaan tot in de eerste jaren
van de vrijheid van de nieuwe leer. Op 23
Augustus, heet het, vonden twee monniken uit
Thessaloniki, Smneoon en Theodoros, geleid
door een vroom herderinnetje Euphrosune, in
de toen bvjna ontoegankelijke rotskloof en in
de buurt van een rijke waterbron, het wonder
dadige beeld der Heilige Moeder Gods.
Dat was het begin der zestien eeuwen ge
schiedenis. Houten barakken, harsrijke pijn-
bocmen, droogte en gloeiende zomerhitte zijn
ue onafscheidelijke vijanden van alle kloosters
der oudheid en vijf eeuwen na de stichting rook
te voor den eersten keer heel Megaspileon af.
In zijn tweede periode werd het een symbool
van het Grieksche verzet tegen de overheer-
sching der vreemden.
De Frankische avonturiers en roofridders
verdeelden den koek, die Hellas heette, en
huisden over den heelen Peloponnesos in de
burgen, waar thans de nachtuilen in de berooi
de nuwen een spottend Requiem krijschen. Tus
schen die centra van den Westerschen over
moed, waarvoor zoo vaak de religieuse vlag
werd misbruikt, rees Megaspileon tot groot
aanzien, vooral nadat in 1285 Andronikos de
Paleoloog na aen val van het korstondige
Latijnsche rijk van Konstantinopel met
eerbewijzen, voorrechten en gouden bullen
het klooster tot een cultureel en godsdienstig
centrum van de Orthodoxie tegen de Westerlin
gen uitbouwde.
Toen onder de Venetiaansche heerschappij
Patras, zoowel als Korinthe, de zetel werd van
een Latijnschen aartsbisschop, resideerde de
metropoliet van Patras in het klooster van Me
gaspileon.
De derde periode, die ligt tusschen het af
branden in 1400 en 1640, is wellicht minder be
langrijk dan de vierde, toen het klooster van
de Groote Rotsholte de haard werd, waar in
de tijden der Turksche overheersching het vuur
van het Hellenendom smeulde. Het klooster
was een school en vooral een toevluchtsoord
voor de vele vogelvrijverklaarden van die
dagen.
Thans, op den rampzaligen 16 Juli, zijn er
heel wat historische herinneringen en schatten
verloren gegaan, die vorige verasschingen had
den gespaard. De brief van Ibrahim-Pacha
„Geeft u overen het fiere antwoord, in
kopie, van vader abt bestaan niet meer. Goud
en zilver der offergaven is gesmolten en kleeft
thans in vormelooze lappen op rookende balken
en zwartgebrande steenen. Liturgische gewaden
en boeken der vorige eeuwen, de Turksche fir
mans, de keizerlijke zegels van Byzantion, de
perkamenten bestaan thans nog slechts in
fotos of in de herinnering van wie eenmaal
de schatkamer mocht bezoeken
Het Moeder Gods-beeld, de „Brephokratousa
Panaga", de „Alheilige die het Kind vasthoudt",
gemaakt uit een mengsel van was en masticha
en reeds geschonden bij een vorigen brand, is,
naar men zegt, met levensgevaar door den abt
gered.
Wat de ramp van 1400 in de bibliotheek had
gespaard, werd thans voor het over grootste deel
Megaspileon: een symbool in leven, een
symbool in den ondergang. Het kan den kenner
van moderne Grieksche toestanden niet ont
gaan, dat het monniksleven der Grieksche or
thodoxie in volle verval is. Van het „ora et
labora" was alleen het eerste eenigszins be
oefend, zij het dan ook in een opdreunen en
neuszingen van formules en stereotype gebeden.
Tot het „labora" heeft de onteigening der
kloostergoederen door de regeering, na het in
wijken der Klein-Aziatische vluchtelingen,
thans wel gedwongen en in het soms zoo een
zijdig oordeel van den laatsten Guide Bleu over
Megaspileon „affaibli par l'ignorance, la pa-
resse et l'immoralité des moines" mogen we
wel wat milder zijn. Eén ding is echter zeker:
de kloosters in Hellas sterven uit. Er is weinig
of geen aanwas. Het is dan ook de vraag, of
het nog de moeite en het geld zal loonen, zoo
als in de tijden van verzet tegen Franken, Ve-
netianen en Turken, den fenix uit zijn asch
te doen herrijzen en aan de historische kloof en
bergwand opnieuw leven te geven bij middel
van zeven verdiepingen cellen en den klank
van nieuwe klokken of houten hamers op de
„simantra" kloppend tot het avondgebed.
Turley wierp een blik in den spiegel en mom
pelde: „Hier in het restaurant, vier tafels van
ons af, zit een kerel, die onafgebroken naar ons
nr o.. de det3ctive, dien je bedoelt,
Moran?" J
„Dat is hij antwoordde Moran, met zijn
benijdenswaardige onbezorgdheid. „Hij is een
nieuwe kracht en hij heet Elton; hij begon zijn
loopbaan als schoolmeester."
Oakes, de groote zwijgzame man, die naast
Moran zat, keek dezen met bewondering aan.
Geen enkele dief kon het tegen Moran "opne
men, hij had steeds de laatste informaties en
verloor nooit zijn zelfbeheersching. Turley
daarentegen, die het magere scherpe gezicht
van den detective in den spiegel bekeek, zei:
„Een schoolmeester? Dat zijn knappe lui."
„De politie denkt dat blijkbaar ook," ant
woordde Moran. „Elton is hun laatste hoop. Zij
kunnen mij niet te pakken krijgen, daarom
probeeren zij het met een knappen school
meester. Zal hun niets geven. Maar om nu
weer op de Kensington juweelendiefstal terug
te komen."
„Kunnen we daarover wel zoo openlijk spre
ken, terwijl die vent vlak bij zit? vroeg Turley,
die zich niet op zijn gemak voelde.
„Onzin, zei Oakes. „Moran weet wel wat hij
doet. Bij de heele politie is geen mensch, die
Moran aan kan."
„Maar toch weet ik niet, of het wel voor
zichtig is, onder de oogen van dien vent plan
nen te maken."
„Dit is mijn werkmethode", lachte Moran.
„Brutaliteit is altijd het veiligst, bovendien
zit Elton ver genoeg weg en kan niets ver
staan. We kunnen dus gerust spreken".
„Je hebt gelijk, Moran", grinnikte Turley. „Ik
vind het alleen zoo komiek, onder de oogen
van de politie een inbraak op touw te zetten".
,Ik heb zin voor humor" antwoordde Moran,
„en dat is ook een reden, waarom nooit één
enkele detevtive me snapt. Zij kunnen mijn
gedachten niet volgenmaar om ter zake te
komen. We zullen dus over een half uur hier
weggaan en op straat verdwijnen we ieder in
een andere richting. Jij, Turley, gaat vlug naar
het station, terwijl wij langzaam gaan. Elton
zal ons volgen, omdat hij mij hebben wil. Aan
het loket vraag ik erg duidelijk twee kaartjes
naar Lincoln. Elton hoort het en koopt er ook
een. Dan gaan Oakes en ik naar de kranten
kiosk en blijven daar staan kijken. Wij wachten
tot de trein naar Lincoln zich in beweging zet
en springen er in. Op dat oogenblik moet jij
Elton den weg versperren en beletten, dat hij
den trein haalt. Denk je, dat je dat kunt?
„Zie ik er uit, of zoo iets me moeilijk zal val
len?" zei Turley. „Laat dat maar aan mij over.
Ik heb maar één bezwaar. Hij heeft me hier
met jullie gezien en zal achterdochtig worden
als ik hem bij ongeluk tegen den grond loop".
„Wat geeft dat?" vroeg Moran. „Hij zal we
ten, dat jij wilt verhinderen, dat hij ons naar
Lincoln volgt en aangezien in Lincoln geen
misdaad wordt gepleegd, kan hij niets doen.
Snap je, waarop het aankomt? Nadat hij gezien
heeft, dat wij kaartjes naar Lincoln namen en
in den trein sprongen, zal hij aannemen, dat
wij in Lincoln waren op denzelfden tijd,
waarop de juweelen in Kensington gestolen
worden. Het is een prachtig alibi. Zelfs wan
neer hij je niet gevangen neemt, lijkt het me
toch raadzaam, dat je je ergens ver van Ken
sington door een agent dronken laat inreke
nen. Als Oakes en ik de safe geplunderd heb
ben, gaan we op mijn motor als de wind naar
Lincoln. Op die manier is alles in orde".
Alles liep volgens programma. De scherpzin
nige Elton liep er prachtig in. Hij volgde Mo
ran en Oakes naar het station, en nam evenals
z^j, een kaartje naar Lincoln. Het gelukte ver
der Turley, den detective omver te loopen. Hij
kwam zoo hard neer, dat hij een oogenblik
buiten westen was. Er was dadelijk een op
loopje, waardoor Turley gemakkelijk ontkwam.
Volgens aan wijziging van Moran begaf hij
zich naar het East End, dronk ontelbare whis
ky's en kwam natuurlijk op het politiebureau
terecht, overgelukkig met zijn alibi. Maar den
volgenden morgen was hij minder gelukkig.
Hij werd naar een politiebureau in het West
End gebracht. De eerste, die hij zag, was Elton,
die er vroolijk en monter uitzag, heelemaal
niet als iemand, die den vorigen dag een
zwaren val heeft gemaakt. Was het gezicht van
den opgewekten Elton geen pretje, erger was
nog, dat hij daar ook Moran en Oakes onder
bewaking aantrof.
Turley was als verlamd van angst. Moran
zag hem vol haat aan en beschuldigde hem,
alles verraden te hebben. Elton had hen op
heeterdaad betrapt, toen zij uit het huis in
Kensington kwamen. Hoe kon de politie dat
weten?
Elton lachte. „Turley heeft jullie niet verra
den", zei hij. „Het is merkwaardig dat de
slimme Moran aan één ding niet heeft gedacht.
Hij is handig, maar, zooals de meeste misda
digers, niet handig genoeg. Hij wist, dat ik
schoolmeester geweest was, maar hij gaf zich
niet de moeite te onderzoeken, aan welke
school. Mijn school was een school voor doof
stommen en daar heb ik lippen lezen geleerd.
Ik hoef niet te hooren, wat de menschen zeg
gen, oik kan zelfs op vrij grooten afstand van
de lippen der menschen lezen. Ja, Moran, er
is altijd baas boven baas, zei hij lachend.
F. W.
(NADRUK VERBODEN
GEBOREN: Eduardus CoenraaK, zoon van A.
Versnel E. Mattheyssen.Fre<Dj» zoon van
J. C. Akkerman en J. J. Burg.
Voor zoover dit met het zeer ongunstige weer
van gisterenavond mogelijk was, hebben de
feestelijkheden voor den 20.000sten inwoner
welke reeds eenmaal waren uitgesteld in ver
band met het overlijden van Z.K.H. den Prins,
dan toch plaats gehad.
Het muziekcorps van Jamin, dat op het Pijn-
ackerplein bijeen was gekomen, heeft toen de
regen bleef stroomen, den tocht afgelast. Het
korps van Van der Meer en Schoep werd met
een tractor van de T.O.D. naar de Lefèvre de
Montignylaan gebracht en heeft vandaar den
march naar het Zuiden gemaakt in de richting
van het Bergpolderplein, waar een muziektent
was opgeslagen.
Toen men voor het huis van den 20.000sten
inwoner was aangekomen, ontlastte zich we
derom een geweldige regenbui. Velen zochten
een goed heenkomen, anderen bleven en wilden
getuige zijn van de aanbieding van de lijst
der cadeaux aan de familie Rossel.
Op het Bergpolderplein werd hierna door
het muziekkorps van V. d. M. en S. het aan
gekondigde concert gegeven, dat, toen het weer
iets opknapte, geleidelijk aan meer belangstel
ling kreeg.
De aanwezigen werden ten slotte onthaald op
een zonderlinge spech van Dominee van der
Valk, die deze gelegenheid aangreep om op
de openbare straat zijn persoonlijk inzicht te
geven over de T.O.D. en over de R.E.T. en
de niet-doortrelcking van lijn 23 over den
Kleiweg. Ook vond hij het noodig om te ver
tellen, dat hij voor zijn reclame voor de T.O.D.
niet door de directie van de T.O.D. betaald
werd. Het was een heel vreemdsoortige rede
voering bij de wieg van den 20.000sten Huie-
gersbergenaar.
Vervolgens sprak nog de heer M. J. Janssen,
waarna de mannenzangvereeniging „Zang en
Vriendschap" zich liet hooren.
Een slotwoord werd gesproken door den voor
zitter van de winkeliersvereeniging, den heer
Sonneveldt.
BINNENGEKOMEN SCHEPEN.
In de Vulcaanhaven is binnengekomen het
stoomschip „Medée" om 3000 ton kolen te la
den en „Barcelona" om 5000 ton kolen te laden.
GEVEILDE EN VERKOCHTE GOEDEREN.
Ten overstaan van notaris van der Feltz
werden de volgende goederen verkocht:
1. Een woon- en winkelhuis aan de Markt
38 en Zomerstraat 4. Geveild voor ƒ2600. Af
gemijnd op ƒ2675.
2. Een woonhuis aan de Wilhelminastraat 40.
Geveild voor ƒ2050. Afgemijnd op ƒ225.
3. Drie huizen aan de 6de Bierslootsteeg 12,
16, en 24. Geveild resp. voor 1325, 1200 en
ƒ1525. Gecombineerd afgemijnd op ƒ4150.
4. Een woonhuis aan de Dahliastraat 19, te
Vlaardinger-Ambacht. Geveild voor ƒ2500. Af
gemijnd op ƒ2550.
GOUDEN HUWELIJK.
Het echtpaar A. G. BuddtenböhmerGrau
wen, van Schravendijkplein 96, hoopt 31 Juli
a.s. zijn gouden huwelijksfeest te herdenken.
BURGERLIJKE STAND.
Aangiften van 1726 Juli 1934.
G'eBOREN: Geertruida M., d. van H. C. Groen
en J. M. van Tienen. Kom. Speelmanstraat 35.
Gerardus, z. van W. G. Lens en T. du Mor
tier, Van Riebeeckstraat 32. Bastiana, d. van
B. van Hees en H. Penning, TpUensstraa't 'o2.
Hendrik, z. van J- Verkoater en KL. IVf
Menneking, Valeriusstraat 109. Maria d. van
J. Schriel en M. van der Steen, Dijklaan 63.
Agatha, d. v. D. Verburgh en J. M. P. Moree
3e Bierslootsteeg 19. Sophia, d. v. C. Tie-
leman en F. van den Berg, Westhavenplaats 29.
Cornelia en Wilhelmina ds. van P. H. van
den Boogert en H. de Bruin, Beukestraat 2.
Maria d. van J. A. van Bodegom en M. Leu-
man, Markgraafstraat 26. Theodorus G. J.,
z. van M. J. Kloosterman en M. Vink, Station
straat 79. Hubertus J. z. van W. van Schoor
en M. E. van der Knaap, 2e Maasboschstr. 78.
ONDERTROUWD: C. Gast 22 j. VI. Steijnstr.
24 en D. van Eijk 19 j- VI., Nieuwlandstraat
1. G. H. C. van Gelderen 22 j., VI., Spoor-
singel 60 en L. E. de Ligt, 19 j., VI. Burg. Pruis
singel 11. J- Struis 20 j. VI. Am. Hoogvliet
straat 59 en M. de Ligt. 18 j., VI. Rijkestraat 31.
P. Vermeer 25 j. VI. Staionstraat 106 en L.
C. Visser 21 j., VI. Ie Maassteeg 1. D. Plan
ken 33 j. VI, Trompstraat 2 en N. den Admi-
rant 33 j., VI. P. K. Dross.straat 24. J. M. van
Weelden 29 j. Maassluis, Wagenstraat en M.
Wester dijk 29 j. VI. W. Beukelszstraat 63.
GEHUWD: A. Hollaar 22 j. en G. J. Vlet
ter 20 j. E. Boomert 24 j. en I. Sala 24 j.
Th. van der Kuil 25 j. en H. H. van Embden
22 j. L. M. 24 j. en E. Mostert 18 j. A.
A. Riedijk 23 j. en M. van Selm 21 j. M. d"
Bruijne 28 j. en M. van Haften 22 j-
OVERLEDEN: D. Torn 71 1- echtgen. van J-
Boer Wilhelminastraat 20. A, Proost, 10 j.,
Steijnstraat 58. M. van S. 58 j. Arnold Hoog
vlietstraat 18.
AANBESTEDING.
Voor het verbeteren en het onder profiel
brengen van den Rodenrijsche weg, over etui
lengte van 3425 M. voor rekening van de ge
meente en van de Polder „Berkel", waren in
gekomen 5 biljetten: A. de Boo, Delft voor
18.900; L. Verstoep, Gouda, voor 17.220;
A. P. Volker, Sliedrecht, voor 15.570; W. A.
Kamsteeg, IJsselmonde, voor 15.480. Gegund
aan den laagsten inschrijver W. A. Kamsteeg.
Voor de beschoeiing met bijbehoorende wer
ken waren ingekomen 2 biljetten: Gebrs. Smit,
Zoetermeer, 3466; B. G. v. Scheijndel, alhier,
3231. Gegund aan den laagsten inschrijver
B. G. v. Scheijndel, alhier.
VERNIELZUCHT.
Van een op het land van den heer D. v. f
Lugt, alhier, staande korenmaaimachine heen.
men het vangzeil, riemwerk en bindapparaa
kapot gesneden en vernield. Door de politie
wordt een onderzoek naar de daders ingesteld.
VOOR HET CRISIS-COMITE.
De collecte voor het Crisis-Comité heelt deze
week ruim 53 opgebracht.
DE WERKLOOSHEID.
Als werkzoekenden staan ingeschreven bij
de gemeentelijke arbeidsbeurs 563 personen.
Hieronder bevinden zich 204 fabrieks- en losse
arbeiders, 45 bouwvakarbeiders, 59 matrozen
en 3 dienstboden.
BURGERLIJKE STAND.
Aangiften van 2026 Juli 1934.
GEBOREN: Maria G„ d. van T. W. Visser en
J. Jollema, Govert van Wijnkade 33. Hen-
drika M„ d. van A. de Groot en P. J.eijs, Gr.
Kerkbuurt 10. Klazina H., d. van A. Huijer
in E. Zaaijer, Matthijs van Heelstraat 3.
Jlasina P., d. van J. Koek en J. A. Bot, San-
delijnstraat 14.
ONDERTROUWD: M. Valk en H. van D^jfc
A. de Bruijn en N. J. van Gendt.
OVERLEDEN; W. van der Mark 72 j. echtg*
fluwte vaa J. U. Kardol, Noorddyk 46.
