het bloemendaalsch zieken,
apostolaat.
r IVÖROL
leder pak HONIG's VERMICELLI
GRATIS
ZAÏEtfMÖ ÏS öfcYolflR 1934
.Rooke rs, ook
f" ZIJN WONDERE GROEI.
De verheffing van het Apostolaat
tot een Unio Prima
Priniaria.
Reeds in twintig landen afdeelingen.
Uw tanden frisch
en blank mei
Uitgroei.
DE ZAAK-ONNES VOOR HET HOF.
KIND VERDRONKEN.
PLOTSELING DEN WEG
OVERGESTOKEN.
VERVALSCHING VAN RIJWIEL-
BELASTINGPLAATJES.
MOTORRIJDER ZWAAR GEWOND.
Verblind tegen auto gereden.
VRIJGESPROKEN.
DE MALVERSATIES TE
ROOSENDAAL.
DE ZAAK-ROELOFSEN.
TOPPUNT VAN BRUTALITEIT.
FLESSCHENTREKKERIJ.
NOODLOTTIGE VERGISSING.
FELLE BRAND TE KERKDR1EL.
bevat ter kennismaking een
HONIG's BOUILLONBLOKJE
WYNDHAM
Het is als een beschikking van Gods Voor
zienigheid aan te zien, dat het heerlijk werk
van het Apostolaat der Zieken juist in dezen
tijd zoo rijk is uitgegroeid. Ook de Vader der
Christenheid heeft dit aldus begrepen en heeft
aan dit werk, dat nu negen jaar geleden in
Bloemendaal ontstond, zijn bijzondere, offi-
cieele goedkeuring willen hechten door het
te verheffen tot een Unio Prima-primaria.
Misschien zal dit feit, niet op alle lezers dien
indruk gemaakt hebben, welken het verdient.
Er is hier sprake van een zeer bijzondere
onderscheiding, de hoogsté, die de Kerk in
zulke gevallen kan toekennen. Hierdoor is het
Ziekenapostolaat opgenomen in de zeer kleine
reeks van vereenigingen en genootschappen,
die plechtig door het hoogste Kerkelijk Gezag
zijn goedgekeurd en aanbevolen.
De stichting door pastoor
L. Willenborg.
De eerste stichting van dit apostolaat, dat nu
reeds in bijna 20 landen afdeelingen telt, ligt
velen nog versch in het geheugen. In het be-
gii^ van de Julimaand in het jaar 1925 werd in
de kleine, intieme parochiekerk van Bloemen
daal het eerste ziekentriduum gehouden.
In de eenvoudige openingstoespraak, die de
organisator van het triduum, pastoor L. Willen
borg, voor zijn zieken hield, ontvouwde hij
reeds, zonder het te bedoelen, de groote idee
van het ziekenapostolaat. Hij zei tot de zieken,
hoe welkom hun tegenwoordigheid hem was,
omdat zij tijdens him triduum zulk een pries
terlijk werk zouden verrichten: een preek van
drie dagen lang, die ze door hun voorbeeld en
vooral door hun vreugde voor de parochie
zouden houden. In ruil voor de oprechte vreug
de, die deze geestelijke oefeningen aan de
zieken zouden schenken, vroeg hij hen, het
offer van hun lijden op de pateen neder te
leggen, om zoo met den Zaligmaker te offeren
voor de overledenen, voor alle zieken en voor
de belangen der geheele H. Kerk.
Deze eenvoudige opzet zou uitgroeien tot het
werkprogram van een wereldapostolaat. In
September van hetzelfde jaar nog, ging pastoor
Willenborg naar wijlen mgr. Callier om diens
goedkeuring te vragen voor de oprichting van
het ziekenapostolaat. Het doel was toen nog
slechts, door maandelijksche brieven contact
te onderhouden met de zieken, die op het tri
duum geweest waren. Reeds aanstonds echter
werd dit doel wijder genomen. Monseigneur
Callier was de eerste, die zich als lid van het
nieuwe apostolaat opgaf. Den lsten November
werd de eerste brief verzonden aan de zieken,
in den derden brief kwam het voorstel van den
secretaris, om eiken dag van 12 tot 3 uur des
middags het lijden op te dragen voor de stille
wenschen van de andere zieken. Vele leden
hadden namelijk om het gebed van de overigen
gevraagd, maar pastoor Willenborg, die van het
begin af elke bepaalde gebedsactie geweerd
heeft, omdat die aan het apostolaat aanstonds
een particulier karakter zou geven en boven
dien voor vele zieken te zwaar zou zijn, vatte
deze wenschen samen in zijn voorstel, dat uit
voerbaar is en in zijn algemeenheid en zuiver
heid van aanvoelen ieders sympathie moest
hebben. Sindsdien is dit voorstel een der pro-
pagandapunten van het ziekenapostolaat ge
bleven.
Qe NederlandscheTandpasta
»rWAT MIJNHARDT MAAKT IS GOED"
Reel. 9294VSDG 11
De verplichtingen van de leden.
Wat de verplichtingen van de leden betreft,
deze zijn al zeer eenvoudig, zoo eenvoudig, dat
ze zonder moeite boven eiken blief, die de
zieken maandelijks van het secretariaat ont
vangen, kunnen worden afgedrukt.
Voor de toetreding tot het Apostolaat en de
beoefening er van is alleen noodig:
a. de vaste wil en het krachtig besluit het
lijden aan te nemen uit de hand van God;
b. het te dragen volgens den Wil van God,
als Christen in den geest van Christus;
c. het aan te bieden als offer aan God voor
het Rijk van God;
d. opgeven van naam en adres aan het
Secretariaat Ziekenapostolaat R. K. Pastorie,
Bloemendaal 1.
Spoedig breidde zich het Ziekenapostolaat
uit. In 1926 werd reeds het Belgische Secreta
riaat opgericht, onder leiding van den beken
den Antwerpschen priester H. van Hoeck. Op
't oogenblik zijn reeds in bijna 20 verschillen
de landen afdeelingen opgericht, zoodat zon
der overdrijving van 'n wereldapostolaat kan
gesproken worden. Bijna overal gaat aan de
oprichting het houden van ziekentridua voor
af. Deze moeten zooals bij de eerste op
richting het uitgangspunt blijven. Het groote
succes van het Apostolaat is ongetwijfeld
als we ons 'n oogenblik tot louter natuurlijke
factoren mogen bepalen wel daarin gele
gen, dat zelfs de scherpste criticus, er zelfs geen
spoor van particuliere devotie In kan vinden,
die sommigen minder zou kunnen aanspreken.
De zieken voelen zich niet zoozeer onder de
leiding van 'n bepaald priester, die hun zijn
persoonlijke inzichten mededeelt, als wel on
der de directe leiding van de Kerk.
Daarom heeft ook juist de verheffing van
hun Apostolaat tot een Unio Prima-Primaria
op de zieken zulk een grooten indruk gemaakt,
omdat zij die voelen als de officieele erken
ning, van datgene wat hun reed lan0
en duidelijk was.
Sterk is deze blijdschap en dankbaarheid
oa. tot uiting gekomen op enkele Ziekentri
dua in België, die juist gehouden werden in
de dagen, dat de lang verwachte Pauselijke
Breve te Bloemendaal aankwam.
De ziekentridua mogen geen uitzonderingen
Ze moeten de gewone geestelijke oefeningen
blijven, meenen de secretarissen van het Z. A.
voor de zieken der parochie worden, op gestelde
tijden! herhaald. Zoo moeten de zieken aan het
parochieele leven meedoen als bevoorrechte
kinderen.
Veel kunnen de secretarissen vertellen over
de successen, die het Apostolaat reeds behaalde.
Enkele treden er naar buiten door 'n bijzon
der feit of door een openhartig-dankbaren
brief aan den secretaris.
Een zeldzame petitie.
In 1929 maakte Mgr. Carolus Krnetho, bis
schop van Nitria in Tsjecho-Slowakije, kennis
met het Z. A. Hij was aanstonds zoo enthou
siast over dit werk, dat hij, toen hij op z'n reis
naar 't Euch. Congres van Carthago, bij den H.
Vader op audiëntie was, dezen aanstonds vroeg
van het Z. A. 'n wereldbeweging te maken en
het te verheffen tot 'n Unio-Prima-Primaria.
De Paus, Die het apostolaat reeds kende gaf
zelf den weg aan om dit te bereiken: een ver
zoek van een groot aantal bisschoppen zou Hem
aanstonds bereid vinden om het Z. A. tot een
wcreld-apostolaat te maken. Spoedig werd nu
'n groote actie ondernomen. Kardinaal Hiond
sprak over het nieuwe Apostolaat op 'n verga
dering van 40 bisschoppen. In den zomer van
1930 zond Z. H. Exc. Mgr. J. D. J. Aengenent,
Bisscihop van Haarlem, aan alle kerkoversten
der wereld een schrijven over het Zieken
apostolaat, en een formulier ter onderteeke-
ming, om aan den Apostolischen Stoel de ver
heffing te verzoeken. 410 onderteekende for
mulieren kwamen in Haarlem aan, en spoedig
werd deze zeldzame petitie in een prachtig al
bum aan z- H. den Paus aangeboden. Bij die
gelegenheid sprak de H. Vader begeesterd over
de groote waarde, die Hij aan het Z .A. toe
kende. Het was dan ook duidelijk, dat men eer
lang de vurig verhoopte goedkeuring uit Rome
mocht verwachten.
De Breve.
Op den 12en Augustus werd de lang ver
wachte Breve door den Secretaris van de Con-
Ir. J. F. de Vogel (rechts) opent in het gebouw van de IJsclub te Amsterdam
de ,,Luto". Geheel links generaal Snijders, mevr. Röell en Z. Exc. Jhr.
Röell, Commissaris der Koningin in Noord-Holland.
gregatie van het Concilie op de Villa van
Castel Gandolfo aan den Staatssecretaris ter
onderteekening voorgelegd. Nu prijkt ze fraai
geëncadreerd op den schoorsteenmantel van de
werkkamer in de Bioemendaalsche Pastorie.
Pius PP XI.
Tot altijddurende herinneringWij nu,
aan deze wenschen goedgunstig tegemoet
komend verheffen en bevorderen door
dezen Apostolischen Brief met Ons Gezag in
een vorm van altijd blijvenden aard boven
vermelde godvruchtige vereeniging met den
titel- Ziekenapostolaat in de gemeente Bloe
mendaal tot een prima-primaria en ver-
leenen volgens den regel der Canons 722 en
723 van het Kerkelijk Wetboek aan de tegen
woordige en toekomstige bestuurders van
deze prima-primaria vereeniging „Zieken
apostolaat" de volmacht óm alle godvruch
tige vereenigingen, welke onder denzelfden
titel en met hetzelfde doel overal ter wereld
bestaan of zullen worden opgericht, geza
menlijk of afzonderlijk wettig bij zich aan te
sluiten en ze deelachtig te maken aan alle
aflaten en geestelijke gunsten door den
Apostolischen Stoel aan deze prima-primaria
geschonken, af nog te schenken
Gegeven vanuit het Kasteel Gandulphus bij
Rome, onder den Visschersring, 12 Augustus
1934, het dertiende jaar van Ons Pausschap.
Uit de Staats-Secretarie.
E. CARD. PACELLI.
Uitstel van behandeling verzocht.
Zooals gemeld, zal binnenkort de zaak tegen
den heer Onnes van Nijenrode dienen voor het
Gerechtshof te Amsterdam. Thans is de dag
vaarding uitgebracht.
De heer Onnes, die sinds de rechtszaak op
zijn landgoed in Mecklenburg woont, waar hij
zich voor goed heeft gevestigd, heeft gisteren
middag te Utrecht met zijn beide verdedigers
de hoeren mr. Th. Muller Massis en mr. N. J.
Kappeyne van de Coppello een onderhoud ge
had. Hij deelde hun daarbij mede, dat hij een
keeloperatie zal moeten ondergaan, waardoor
het spreken hem geruimen tijd onmogelijk zal
zijn. In verband hiermede verzocht de heer
Onnes zijn verdedigers stappen te doen om de
behandeling van de zaak, die 6 November a.s.
zou aanvangen, uitgesteld te krijgen tot lateren
datum, daar hij persoonlijk op de zitting tegen
woordig wil zijn. Roads gisteren is een des
betreffend verzoek ingediend bij den procureur-
generaal en bij den president van het gerechts
hof. Een beslissing over dit verzoek is uiteraard
nog niet genomen.
In een onbewaakt oogenblik is het 5-jarig
zoontje van den landbouwer J. N. van der
Geest, nabij de Zijl te Warmond te water ge
raakt en verdronken.
Bij het plotseling oversteken van den weg is
het vierjarig dochtertje van den heer D. te
Lewedorp door een auto gegrepen en onmid
dellijk gedood.
Voor de Rechtbank te Groningen hadden zich
Donderdag personen te verantwoorden die be
schuldigd waren annex te zijn geweest met de
vervalsching van rijwielplaatjes. Eerste ver
dachte was de 32-jarige J. R. R. te Groningen,
die aan derden valsche rijwielplaatjes had
aangeboden en die in de werkplaats van zeke
ren A. V. ook een aantal plaatjes had gemaakt.
De man had een ongunstig verleden, doch
zeide, dat hij alleen in de „zaak" was gekomen,
omdat het zijn bedoeling was de politie op de
hoogte te brengen van de vervalschingen die
plaats vonden in de werkplaats van V.
De Officier van Justitie, die toegaf dat deze
verdachte de politie met het geval in kennis
had gesteld, meende dat hij tevens een dub
bele rol in het gebeuren had gespeeld. Eisch 1
jaar gevangenisstraf.
Daarna had A. V. zich te verantwoorden. In
diens werkplaats waren een 3antal nagemaakte
plaatjes gevonden, o.a. onder een stoelzitting.
Ook vond de politie hier later gipsafdrukken
en verdere materialen.
De Officier van Justitie, die aanvankelijk
meende dat V. door andere in het avontuur
was gesleept, kwam hierop nu terug en vroeg
1 jaar gevangenisstraf.
Derde verdachte was de knecht van den rij
wielhersteller V., in wiens bezit rijwielplaatjes
gevonden zijn, die op gelijke wijze als de an.
dere waren nagemaakt en die ook een stuk
lood bezat, waarin een afdruk van een ver-
valscht plaatje.
Ook tegen dezen verdachte werd 1 jaar ge
vangenisstraf gevraagd.
Gisterenavond is op den Haagweg onder de
gemeente Leiden de 66-jarige B. G. B., manu-
facturier te Alphen a/d Rijn, met zijn motor
rijwiel in botsing gekomen met een bestel
auto van de Haagsche broodfabriek, bestuurd
door den 31-jarigen J. P.
Den heer B. werd het linkerbeen als het
ware van het lichaam gerukt. Zijn zoon, die
op de duo zat, kwam er daarentegen goed af.
In ernstigen toestand is de heer B. naar het
Academisch Ziekenhuis te Leiden overge
bracht.
De aanrijding is vermoedelijk te wijten aan
verblinding door een schijnwerper van de
auto.
De rechtbank te Zutphen heeft gisteren uit
spraak gedaan in de strafzaak tegen A. H.,
landbouwer te Winterswijk, verdacht van po
ging tot zware mishandeling te Winterswijk.
H. werd ontslagen van rechtsvervolging.
Wethouder Ridders nog als getuige
opgeroepen.
Voor de rechtbank te Breda stond Donder
dag terecht de 44-jarige J. P. M„ van beroep
oommies-chef ter gemeentesecretarie te Roo
sendaal, thans gedetineerd in het huis van be
waring te Breda, terzake van verduistering van
gelden en valschheid in geschrifte gedurende
het tijdvak 1 Januari 1930 en 31 December 1933.
In deze zaak werden een twaalftal getuigen
gehoord.
Verdachte hield vol op de quitanties alleen
de werkelijk gemaakte kosten te hebben gede
clareerd.
Getuige Mariën, chauffeur te Roosendaal,
verklaarde, dat verdachte het aantal gereden
K.M. verdeelde over b.v. twee dagen; drie rei
zen naar Antwerpen had hij zeker gemaakt en
ongeveer 6 of 8 naar Mariënburg.
Getuige kon niet precies meer zeggen, wan
neer de laatste rit is geweest. In ieder geval
was het in 't najaar van 1933. Verdachte maak
te deze ritten steeds in gezelschap van den uit
voerder Verkaart, steeds betaalde verdachte.
Getuige van Dongen te Wouw heeft getuige
ook meermalen gereden naar Esschen en ook
eenmaal naar Mariënburg. Ook deze getuige
mocht niet de plaatsen van bestemming op de
nota's vermelden, maar alleen het aantal kilo
meters.
Getuige A. de Jong autoverhuurder te Roo
sendaal verklaarde verdachte driemaal naar
Mariënburg te hebben gereden en ook eens
naar Arnhem. Namen van plaatsen van be
stemming mochten niet worden vermeld en ook
van sommige ritten, moest het aantal gereden
kilometers over twee dagen worden verdeeld.
Getuige J. de Jong heeft ook verdachte
meermalen gereden o.a. ook twee keer naar
Mariënburg. Als er veel kiloemters waren ge
reden, moest dit aantal worden gesplitst in
twee keer.
Getuige Verkaart, opzichter der Nederl. Hei
de Maatschappij, verklaarde nooit te hebben
betaald, noch de auto, noch de verteringen. Van
afspraak van splitsing der diverse reizen kan
hij zich niets herinneren. Éénmaal zijn ook
Krugers en de Ridder mee naar Esschen ge
weest, verklaarde getuige.
Getuige Krugers zegt te hebben geijverd voor
de subsidieverleening voor 't bedoelde werk.
Zijn advies werd gegeven in volle overtuiging,
zonder verdere overwegingen. Van de verre
kening van beklaagde wist hij niets.
Ir. Hanraats, vertegenwoordiger der grond-
maatschappij als getuige gehoord, verklaarde
éénmaal met verdachte de Ridder en Krugers
te Mariënburg te zijn geweest, wie toen betaald
heeft, weet getuige niet meer.
Getuige Verhagen, hoofdopzichter der Ned.
Heide Maatschappij, verklaarde het vreemd ge
vonden te hebben, dat verdachte declaraties
indiende bij de Heide Maatschappij. Hij heeft
met den inspecteur te Arnhem er over gespro
ken over de noodzakelijkheid, dat de naam van
verdachte op de declaraties voor kwam.
Getuige Born, inspecteur der Nederl. Heide
Maatschappij te Arnhem, verklaarde aanvanke
lijk aanmerking te hebben gemaakt op de de
claraties. Hij gaf instructies en practisch werd
verder alles aan de administratie overgelaten.
Vervolgens wordt gehoord de heer F. Ver
meulen, hoofdboekhouder der Ned. Heide Maat
schappij te Arnhem. Deze verklaarde dat de
rekeningen na opgemaakt te zijn worden door
gezonden naar de inspecteurs van den techni-
schen dienst.
Getuige van Maanen, adj. directeur der Ned.
Heide-Maatschappij, weet niet hoe de redactie
der eerste rekening is ontstaan en waarom spe
cificatie niet werd toegepast. Op de tweede re
kening ontstond wel een nieuwe redactie, maar
op verzoek van verdachte werd teruggekeerd
op de eerste redactie en bleef de naam Mel-
sen weer weg.
Tenslotte verklaarde de heer Groenewoud,
secretarie-ambténaar te Roosendaal, dat hij er
bij de controle der rekeningen aan 't einde
van 't jaar er nooit aan heeft getwijfeld, of de
kosten door de Heide Maatschappij verant
woord waren door haar gemaakt. Nooit had hij
vermoed, dat er declaraties van verdachte on
der waren.
Als getuige deskundige werd gehoord de heer
F. Grosfeld, controleur der gemeenten-finan-
ciën te Roosendaal, die een gedeelte der reke
ningen controleerde en declaraties had ge
vonden, welke zoowel bij de Ned. Heide Maat
schappij als bij de gemeente Roosendaal voor
kwamen.
De verdediger mr. Rassers vroeg alsnog den
gewezen wethouder Ridders te hooren onder
eede, hetzij in een speciale zitting te Roosen
daal, hetzij in een gewone zitting of voor den
rechtercommissaris, omdat hij diens verklarin
gen noodig heeft voor zijn verdediging.
De rechtbank besliste na in raadskamer te
zijn geweest, tot uitstel van deze zaak tot
Maandag 29 October des namiddags om 2 uur
tot het hooren van getuige Ridders.
Motiveering van liet vonnis.
Blijkens de motiveering van het gisteren
door de arrondissementsrechtbank te Zutphen
tegen den N.S.B.-propagandist H. Th. Roelof-
sen gewezen strafvonnis, waarbij het O.M. niet
ontvankelijk werd verklaard in zijn strafver
volging, is zulks geschied op grond, dat uit de
stukken niet bleek, dat de klacht bij de be
voegde ambtenaren was ingediend, hetgeen
door de wet wordt vereischt..
Poging om een agent zijn revolver
te roUcn.
Gisteren omstreeks half 5 moest te A'dam de
verkeersagent, die staat in de Sarpathistraat bij
het Amstelhotel, aanteekeningen maken over
een aanrijding, welke omtrent dit tijdstip had
plaats gehad. Terwijl de agent een automobilist
ondervroeg, trachtte een buitenstaander hem
zijn revolver te rollen. De agent bemerkte ech
ter, dat iemand aan zijn kleeren zat, hij draai
de zich plotseling om en wilde den dief grij
pen, doch deze wist opzij te springen en daar
na te ontkomen.
„Handlijnkundige" veroordeeld.
De rechtbank te A'dam veroordeelde den
handelsreiziger en „handlijnkundige", zich
noemende Fakir Rama Krishna wegens fles-
sehentrekkerij tot een jaar en negen maanden
gevangenisstraf.
De man had zijn „handlijnkundig instituut"
op crediet ingericht, ook kocht hij een groot
aantal boeken op crediet, welke hij direct
verkocht tegen 40 a 50 pet. van de waarde.
Het O.M. had eveneens een jaar en negen
maanden gerequireerd. Tegen een handlanger,
den handelsreiziger A. J. P. had de officier een
jaar geëischt. De rechtbank gelastte tegen
dezen verdachte een onderzoek naar zijn
geestvermogens.
Donderdagavond stond de heer v. d. B. uit
Amsterdam op den Rijksweg Amsterdam-Baarn,
nabij de Meersteeg te Naarden, het achterlicht
van zijn auto te repareererr. De reparatie was
bijna gereed, slechts het glas ontbrak nog en
juist dit werd den heer B. noodlottig. Hierdoor
straalde het lampje inplaats van rood, een wit
licht uit met het gevolg, dat de heer J. uit
Bussum, die met zijn auto uit tegenovergestelde
richting naderde, den wagen van den heer B.
voor een tegenligger aanzag. Op het laatste
moment trachtte de heer J. een aanrijding te
voorkomen door geheel naar rechts uit te
wijken, doch het mocht hem niet meer geluk
ken. De wagens werden beide geheel in elkaar
gedrukt, terwijl de heer v. d. B. een slag van
zijn draaiende wagen kreeg. Hij bleef op het
plaveisel liggen. Dr. van Croiset van Uchelcn
vond het raadzaam den man naar de St. Gerar-
dus Majella-stichting te Bussum te vervoeren,
waar hij ter verpleging werd opgenomen.
Gisterenavond omstreeks negen uur zijn in
de gemeente Kerkdriel twee woningen een
prooi der vlammen geworden De brand ont
stond in de woning van J. Jaarsveld. Het huis
stond weldra in lichte laaie en de vlammen
sloegen over naar het naastbij gelegen pand
van den heer G. v. d. Anker, waarin een meel-
handel is gevestigd. Ook dit huis brandde af.
Een groote hoeveelheid meel ging verloren.
De omliggende huizen, die alle met riet bedekt
zijn, werden door de bewoners en de motor-
brandspuit van Kerkdriel nat gehouden. De
oorzaak van den brand is onbekend.
mrnnrmfflLi
NAAR HEt
Vi
eNGELSCH
van
16.)
Van een zekeren generaal Ling, rneileer>
een erg voornaam persoon. Toevallig heb
"vanmorgen iets over hem gelezen in de t>aily
New*. Het schijnt dat een vrouwelijke journ*.
liste hem heeft geinterviewd. Het ging over
oorlog en zoo. Allemaal kletspraatjes a s u ie
mij vraagt.
.7- Sensatie-zucht denk ik, gaf Trent toe. r
ziin altijd menschen, die niet tevreden zyn
Voor ze den vrede op de wereld hebben ver
stoord.
Nat b0ll volkomen met u eens, meneer,
antwoordde de dienaar der wet
'Ci uit bieek> dat in het jaar 1913, de men
schen 111 ngeland rotsvast geloofden, dat de
vrede, ah ians wat hun eigen land betreft, door
niets in gevaar kon worden gebracht.
Het was voor Trent een heele opluchting te
weten, dat er vrij zeker geen enkel verband
bestond tusschen den zonderlingen generaal
Ling en den onbekende, die hem zoo hardnek
kig achtervolgde. Wanneer schurken een ver
bond sluiten wordt de strijd er slechts te he
user door, en Trent gaf er de voorkeur aan
zijn vijanden afzonderlijk en niet in bond-
6 £°°tschap af te rekenen.
wat'J,Veerste werk moest nu zijn om na te gaan
ondernemende journaliste te zeggen
c' Ver haar onderhoud met generaal Ling,
if0,fT^n Broederschap van den rooden ro-
n,met wa5 heel d mogelijk, dat hij door
!L! «ttkel enkele waardevolle aan-
zuigen zou krijgen betreffende de inrich
ting van het statige huis in Bromley en ook
over de wijze waarop de huishouding van Ling
gevoerd werd. Op dat oogenblik koesterde
Trent bijna vriendschappelijke gevoelens voor
zijn broer. Niet, dat hij van plan was den
strijd met hem op te geven, doch veel belang
rijker was het thans voor Trent om zich bezig
te houden met het beramen van plannen op
welke wijze hij in het bezit kon komen van
den robijn, die reeds voor zoovele liefhebbers
de oorzaak van een verschrikkelijken, snellen
dood was geweest.
Het beteekende in ieder geval den leeuw in
zijn hol te gaan opzoeken. Natuurlijk zou men
in het huis, dat de schatten van den generaal
herbergde de noodige voorzorgsmaatregelen
genomen hebben. Deze zouden ongetwij leid
bestaan uit alarmsignalen, gewapende oppas
sers binnenhuis en wachtslieden buiten het
huis. Zelfs voor 00b bendie zou het een meer
dan lastig karwei zijn om op te knappen, laat
staan dus voor een enkelen man.
Qp weg naar zijn hotel kwam Trent zijn
^snd Bargery tegen, die zich naar zijn club
delPhi Terrace begaf.
a mee en laten we samen een borrel drin-
n'p7pOD<HS<ie Bargery hem uit.
'L?wmo,ïtin§ was Trent in alle opzichten
T d kreeH hiJ zoodoende de gelegen-
r V waren te h dlngen. die hem niet duide-
lijk waren, te bespr€keil
Ik heb straks je vrtend Li 4 merk.
te hij terloops op en ik heb h° d d in
Daily N«wa «n „Uk„
ceerd is?
Ja, dat heb ik gelezen, antwoordde Bar
gery. Het is f schreven door Kitty Pre3tage.
Zij is werkelijk een erg and-g meisje in haar
vak maar mijns inziens begaat ze nog ai eens
de fout om meer acht te slaan op de beminne
lijkheden der menschen dan op op hun ware
karakter, dat achter die manieren verscholen
ligt. Ik zal je zeggen wat ik bedoel. Stel, dat
?e een onderhoud zou hebben met den aartsbis
schop van Canterbury en dat deze haar wat
kortaf ontving, terwijl ze even later een onder
houd zou hebben met een man, waarvan het
bekend is, dat hij zijn vrouw mishandelt, doch
d a haar voorkomend en beleefd te woord
stond, dan kan je er van op aan» dat in haar
artikelen de aartsbisschop er het slechtste af
kwam. Te oordeelen naar dat artikel
a propos heb je het gelezen?
Nog niet.
Enfin, ik zou zeggen, dat Ling zich tegen
over haar zoo buitengewoon beminnelijk heeft
voorgedaan, dat het er veel van weg heeft alsof
ze zijn zaak tot de hare tracht te maken. Onder
gewone omstandigheden zou het News er niet
aan denken iets waardeerends over den man
te publiceeren, maar vergeet niet, dat dit het
allereerste interview is, dat hij ooit heeft wil
len toestaan. En dat is buitengewoon vreemd
als je bedenkt, dat hij niets liever doet dan
aan den weg te timmeren.
Trent had hierover zijn eigen gedachten.
Zeer waarschijnlijk was het toe te schrijven
aan den wensch van Ling om alle buitenstaan
ders uit zijn huis te weren.
Je vertelde me, bracht hij Bargery in her
innering, flat sir Elliot Coutts van meening
was, dat het in het belang van de regeering
zou kunnen zijn om Ling een aanzienlijk be
drag uit te keeren. Wil dat zeggen, dat sir El
liot daar zelf niet heelemaal van overtuigd
was?
Precies. Coutts is er absoluut van over
tuigd, dat de man een geweldigen invloed be
zit, maar hij is er nog lang niet zeker van, of
Ling in staat zal blijken te zijn de vijanden
van Engeland van hun plannen te doen af
zien. Het is lang niet denkbeeldig, dat hij in
geval de regeering hem dergelijke aanzienlijke
middelen ter beschikking stelt om den vrede
als het ware te koopen, hij zich van de heele
zaak verder niets zal aantrekken en het geld
uitsluitend voor zich zelf zal gebruiken. Het
staat echter als een paal boven water, dat zijn
huis het hoofdkwartier is van alle mogelijks
soorten uiterst gevaarlijke lieden. Heb je wel
eens over een zekeren Lening hooren spreken,
ja zeker?
Nog nooit, bekende Trent. Wat is dat voor
iemand?
De knapste en sluwste van alle Russische
anarchisten, die, zooals je natuurlijk weet, hun
100 wartier in Genève hebben. Die man is er
vas van overtuigd, dat de tijd van alle regee-
rende vorstenhuizen, onverschillig in welk
land, voorbij is. Nu is het bekend, dat die man
een bezoek gebracht heeft aan dat groote huis
in Bromley. Hetzelfde is het geval met
Mackellie.
Mackellie? Wie is dat nu weer? Je moet
er een beetje rekening mee houden, dat wij
Amerikanen ons niet bijster interesseeren voor
de intriges en de politiek, die in het buitenland
gevoerd worden.
En toch zou het niet meer dan natuurlijk
zijn, indien je over Mackellie had hooren spre
ken. Verreweg het grootste gedeelte van het
geld, dat hij voortdurend noodig heeft voor
zijn geweren-smokkelende landgenooten ont
vangt hij uit jelui groote steden, waarschijnlijk
uit New York, Chicago en San Francisco. Dat
was de reden waarom mijn krant mij voor zoo'n
langen tijd naar Amerika gestuurd heeft, na
melijk om te trachten uit te visschen, hoe nij
aan die aanzienlijke geldmiddelen kwam.
Heusch ik ben er van overtuigd, dat het in het
belang van de Amerikaansche regeering zou
zijn, wanneer zij aan dergelijke zaken wat
meer aandacht besteef^ie. Ik heb me er altijd
over verwonderd, dat de menschen in Amerika
er maar kalm genoegen mee nemen te worden
geregeerd door lieden, wier nationale belangen
zoo hemelsbreed van elkaar verschillen. Mijns
inziens had Roosevelt groot gelijk toen hij zei,
dat de meeste Amerikanen meer dan een na
tionaliteit bezitten.
Na enkele oogenblikken gezwegen te heb
ben legde Trent de foto van zijn onbekenden
achtervolger op tafel.
Ken je dien man? vroeg hij.
Neen, ik herinner me alleen, dat hij me
destijds in de Weald om vuur gevraagd heeft.
Een vriend van je?
Graham Hopkins heeft hem gekiekt, ter
wijl hij bezig was mij of jou te fotografeeren
Ik snap niet goed waarom hij een foto van jou
zou willen hebben.
Dat is nog al duidelijk; hij zal een aitikel
willen schrijven over: „Beroemde journalis
ten", lachte Bargery. Maar alle gekheid op
een stokje, ik denk, dat je je vergist en dat hij
een kiek van jou heeft willen nemen. Onder
het spreken bekeek hij de foto met meer aan
dacht.
Niet wat je noemt een innemend gezicht
vind je wel?.
0 ai J
Weet je ook, of hij onder de menschen
was, die naar binnen gingen om de plaats waar
de moorden bedreven waren in oogenschouw
te nemen? vroeg Trent.
Neen, ik weet absoluut zeker van niet. Dat
waren alleen lui van de politie en journalisten.
Maar als het hem om een kiek van jou te doen
was, wat kan hij daarmee dan voor gehad heb
ben?
Voor zijn serie: „Beroemde Golfspe'.ers"
spotte Trent. Een tijdje geleden maakte ik
op de Biackheath course een score van 70. De
grond was kurkdroog, ik had een orkaan mee
en ik putte alsof ik Travis zelf was maar dat
neemt niet weg, dat ik erg trotsch was op mijn
prestatie.
Ik heb het nog nooit onder de honderd
kunnen klaarspelen, zuchtte Bargery. Neen, als
er over golf gesproken wordt behoef je nooit
bang te zijn, dat de een of ander mijn oneer-
vollen naam op dat gebied zal uitspreken. Sir
Elliot zegt tenminste, dat ik het nooit zal
leeren.
Zoo, speelt hij ook golf?
Zijn handicap is 't, hoe vind je dat!
Heusch je moet toch eens kennis met hem ma
ken, zei Bargery.
Ik weet zeker, dat we elkaar nog eens
zullen ontmoeten, antwoordde Trent terwijl hij
opstond. Ik stap eens op Bargery. Binnen een
paar dagen ga ik weer naar huis en ik denk
niet dat ik je voor dien tijd nog zal zien. Als
je weer eens in New York komt, reken :k er
beslist op, dat je me zult komen opzoeken.
Dat spreekt vanzelf, antwoordde Bargery
hartelijk, bon voyage!
In zijn hotel teruggekeerd sloot Trent de deur
van zijn kamer af en begon met de grootste
aandacht het verslag van het onderhoud, dat
Kitty Prestage met generaal Ling gehad had,
te lezen. Hij merkte onmiddellijk, dat zij er
een sentimenteelen en breedvoerigen stijl op
nahield. Zeer waarschijnlijk werden haar ar
tikelen per regel betaald en had zij haar kans
derhalve zoo veel mogelijk uitgebuit.
Het artikel be.'^an met enkele historische
bijzonderheden over het huis, waaraan zij een
bezoek zou gaan brengen. Honderdtwintig jaar
geleden traden twee broers op denzelfden dag
in het huwelijk. De broers waren tweelingen 1
en beiden lieten zij zich in Bromley een groot
statig huis bouwen. De huizen waren omringd
door een en het zelfde prachtig aangelegde
park. Een halve eeuw later echter was door
het gemeentebestuur, met het oog op het toe
nemende verkser dwars door het park een
weg aangelegd waardoor de huizen van elkaar
gescheiden kwamen te staan. De twee.'ingen
waren thans reeds lang dood en hun nakome
lingen waren verspreid. Juffrouw Kitty Presta
ge vertelde dan verder, hoe ze in het eene huis
getroffen was door een spel van licht en kleu
ren, romantiek en intrige, van schitterende uni
formen en kostbare juweelen. Aan den anderen
kant van den weg echter lag het andere nuis,
een toonbeeld van vergane glorie en verlaten
heid.
Ofschoon deze beschrijving, van een zakelijk
kranten-standpunt bezien, absoluut niets te
maken had met de zaak waar het eigenlijk om
ging, stelde Trent er een meer dan gewoon
belang in. Indien het waar was, dat deze twee
huizen naar hetzelfde plan gebouwd waren,
zou een bezoek aan het leegstaande huis hem
onschatbare aanwijzingen kunnen geven. Dat
was echter een kwestie van later zorg.
Juffrouw Kitty Prestage weidde vervolgers
uitvoerig uit over de bijkans onoverkomelijke
moeilijkheden, waarmede zij te kampen had
gehad alvorens zij er in geslaagd was toestem
ming voor dit buitengewoon zeldzame onder
houd te verkrijgen. Zij beschreef hoe zij van
de portierswoning naar het groote huis was ge
leid. Ook noemde zij de namen en gaf zij be
schrijvingen van het uiterlijk van de personen,
die tot het gevolg van generaal Ling behoor
den.
Al deze afwijkingen van het eigenlijke onder
werp echter waren Trent uiterst welkom en
in zijn hart was hij er de schrijfster oprecht
dankbaar voor.
Sprekende over generaal Ling, vervolgde zij:
Toen ik mijn oogen opsloeg naar dat abso
luut uitdrukkingslooze gelaat, koud, streng en
ongenaakbaar, kreeg ik het gevoel, dat ik mij
bevond in de tegenwoordigheid van iemand,
die de draden van de toekomst in zijn hand
hield.
IV (Wordt vervolgd,), j
UÜ1 - L'H 4-iS t
