NEDERLANDSCHE INDRUKKEN OVER BUENOS-AIRES.
RADIOREDE VAN Z. H. EXC.
MGR. J. JANSEN.
EEN ONDERHOUD MET Z.H.
EXC. MGR. DR. J. LEMMENS.
EEN ONDERHOUD MET MGR.
DR. B. ERAS.
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN.
r/7ste JAARGANG.
DINSDAG 6 NOVEMBER 1934
No. 17094
BUREAU: KOEMARKT 4, SCHIEDAM
TELEFOON INTERCOMM. No. 68085
Van zijn verblijf aan boord van de Flandria op het laatste gedeelte van
de terugreis heeft onze verslaggever gebruik gemaakt om aan H.H. Exc.
mgr Jansen, mg'r- Lemmens en mgr. Eras hun indrukken te vragen van
liet Eucharistisch Congres. Met groote bereidwilligheid hebben H.H.
Exc naar woorden gezocht, die bij benadering een beeld konden geven
van hun indrukken. Hierbij vindt men ze,'en in elk dezer stukken zal
men zonder moeite de persoonlijke visie terugvinden van de drie lei-
cjers der Nederlandsche deputatie naar het Eucharistisch Congres.
Daar Z. H. Exc. mgr. Jansen bij zijn aankomst te IJmuiden voor de
K.R-C.-microfoon zou spreken, was het overbodig tot een afzonderlijk
interview over te gaan. Den tekst van monseigneur's rede publiceeren
wij hierbij.
Wel heeft Z. H. Exc. mgr. Jansen ons nog zijn groote voldoening be
tuigd over de reis en met nadruk verzocht hij ons te gewagen van de
overweldigende ontvangst, welke de Nederlandsche katholieken in Bu
enos Aires den bisschoppen en hun gezelschap bereid hebben. Met
ontroering sprak mgr. over de oprechte vriendschap, welke in die dagen
ontstaan is.
De Nederlandsche Katholieken te Buenos Aires, zoo deelde mgr. ons
mede, ondervinden ernstige moeilijkheden op het gebied van hun gees
telijke verzorging, wegens het ontbreken van Nederlandsche priesters
te Buenos Aires. Deze aangelegenheid heeft de volle aandacht van mgr.,
die reeds overweegt op welke wijze het best en het snelst te voldoen
is aan het verzoek der Nederlandsche Katholieken, die te Buenos Aires
wonen, om een Nederlandschen priester in hun midden te mogen hebben.
DE ABONNEMENTSPRIJS van de NIEUWE
SCHIEDAMSCHE COURANT bedraagt, franco
bi) vooruitbetaling:
Per drie maanden ƒ3,25; per maand 1,10:
per week 25 cents.
Bij bezorging franco per post bedraagt de
abonnementsprijs per drie maanden 3,75, bü
vooruitbetaling.
LOSSE EXEMPLAREN zijn steeds aan ons
bureau Koemarkt 4 verkrijgbaar 5 cents
per stuk.
Postcheque- en Girodienst No. 81440.
Uitgave van de N.V. de Courant De Maasbode
te Rotterdam.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt:
Voor 16 regels 1.55, elke regel meer 25 cti.
Bij contract aanzienlijke reductie.
Geen prijsverhooging voor den Zaterdagavond.
Reclames tusschen den tekst dubbel adv.tarief.
Liefdadigheidsadv. half tarief. Voor Liefdadig-
heidsadv. worden geen contracten afgesloten.
Kabouter-advertenties; 5 regels 0.50; 10
regels 1.15 regels 1.50, bij vooruit
betaling. Porto voor opzending van brieven
gelieve men bij te voegen.
Gratis-Ongevallenverzekering 500.— bij overlijden door een ongeval; 500.— bij verlies van beide handen, voeten of oogen; 250.— bij verlies van één hand, één voet of één oog; 150.— bij verlies van een duim; 75.— bij verlies van
een'1 wijsvinder; ƒ50.— bij verlies van twee voorste ledematen alle vingers van een band; 25.— bij verlies van eiken anderen vinger. De Verzekering loopt op de voorwaarden als eenmaal per maand in dit blad wordt afgedrukt.
Toen mij radio-telegrafisch werd gevraagd
om bij mijn terugkeer te Amsterdam door
den K.R.O. mijn indrukken weer te geven
van het 32ste Intern. Euch. Congres te Bue
nos Aires van 10 tot en met 14 October ge
houden heb ik gemeend, dat het in de be
deling van de aanvraag lag, uit mijn vele
indrukken slechts die door te sturen van fei
ten die dit Congres hebben gekenmerkt, in
drukken van daden tot op heden gesteld al
leen door dit Congres. Dat zijn m.i. vooral
drie grootsche daden, die, naar wij vertrou
wen, ook den meest ingrijpenden indruk zul
len gemaakt hebben en daarom ook een
meer blijvende vrucht zullen afwerpen.
Zeker, de technische voorbereiding werd
reeds geprezen als tijdig en degelijk door
den president van het Permanent Comité
van de Int. Euch. Congressen, Mgr. Heijlen,
be geestelijke voorbereidingen in geheel Ar
gentinië waren ernstig gehouden en voort
gezet, triduums voor vrouwen en meisjes
alle kerken van de groote republiek, met
hreeken, aanbidding van het Allerheiligste,
^Peobare gebeden en algemeene H.H. Com-
j7niën vanaf 4 October en al diezelfde hei-
jj e °efeningen voor de mannen en jonge-
nSen van den nacht van 7 October tot en
11 October.
Geheel de organisatie bleek voortreffelijk
V'n de bovenste to de onderste geledingen
Cn tot in alle onderdeelen.
De harmonische samenwerking tusschen
c e leeken-burgers en militairen van leger en
Vi°ot en de geestelijken, overheden van kerk
republiek en al hun ondergeschikten was
°ven allen lof eendrachtig verbonden tot
schitterend geheel van activiteit en van
httvoering, waaraan niets merkbaar ontbrak,
2°°dat alles met die honderdduizenden en
'?rnaals honderdduizenden liep en verliep
etl dag en bij elke oefening, waar ook
gouden, alsof niemand de leiding van
niS6e was in een woord schitterend georga-
niset? en bet liet zicb schitterend orga-
sierin'.?n' Stad en burSers hadden een ver
waren aangebracht' waaraan geen kosten
uiterst gespaard' mtschitterend vooral in de
verlichtkUnstzinnig gevormde- fijnkleurige
Per Van telkens in afwisselende licht-
1 en terugkeerer)de grootsche versieringen,
n meed vertakte kaarsenstandaards en fon
emen, slingers gevormd tot eerebogen en
houdende pronkstukken van lands- en
As wapenen en congresschilden en bekro-
kep^'" van uitstralende hostiën, *één spran-
Van Paarien en juweelen gelijk.
*fen gahV°ndldl' *angs de Plaza de Mayo en
een w6e^len processieweg tot Palermo was
de stampa' De nachtelijke aanbiddingen in
levendig ge°j|Ie kerken getuigden van het
Ivlaardj?* van een diep-geloovig volk.
De massale6 ?erden ook elders gehouden!
meisjes en jong^lclercommunie 11 October,
weidende onder de7 ,77 wd' bed Gam Gods
•zjivra„„_,. mhën. De Zoon Gods en
Zoon des Menschen
rnenschen.
°nder de kinderen der
Steeds opnieuw verrukkpj..,
^aai het was een herhaun!?' grijpend,
3 i» Nederland
de innerUlke waarde „c, d
Jij, ®^fect van de veelvuldige, van de dage-
w0Sche kindercommunie. De meer dan ge-
din'7 'ndrukken van den diep-devoten kar-
alm^-Legaat, die in vloeiend Spaansch bijna
zonder papier, met heilig vuur over
tuigend gesproken heeft en door Zijn een
voudige beminelijkheid en zich oprecht ge
ven, de harten der menigte stormenderhand
veroverde. Een éénige Legaat van den gees
telijken Vader van alle menschen, de Pau
selijke Legaat kardinaal Pacelli, die op zijn
autotocht door de zich opdringende men-
schenmassa staande en vallende in hun ar
men, als op de golven dier menschenzee ge-
lagen, maar aldoor zegende en zegende,
omdat hij ze iief had als de Vader in Rome|
ie em gezonden hadmaar dat was
s ec s een verschil in persoonlijkheid van
mm die op de Eucharistische Congressen
den Paus vertegenwoordigt.
Het woord en de zegen van den Paus zelf
P radio was nieuw, kwam duidelijk door.
aar niet met den zachten toonaard den
r van het Wereidgezin eigen.
afzienblre11?3^ WUiV6n 3]len' die on"
om het -in onderbduizenden in kruisvorm
tie van d opgesteld onder de consecra-
naal-Legaat nntifiCale MiS Van den kardi"
den Plechtigen??1 SÜPt voldaan was aan
schenden luidst?? de" allesbeheer-
silentio" was buiten? »Sllentio, silentio,
diep ontroerend was d7°°n indrukwekkend:
uiting van geloof en if??011'3"6
j„„ mo,. i uetde van die honderd-
dmzenden menschenkinderen .-n mgt den
onbloedig Zich offerenden Menschenzoon in
aanbidden, dankzeggen, vergiffenis vragen en
smeeken om nieuwe genaden voor levenden
en dooden. Onvergetelijk oogenbiik! Maar
wij kunnen medewuiven onder elke conse
cratie van iedere H. Mis van den opgang
van de zon tot haar ondergang.
De processie een ware triomftocht
van den Koning der glorie in Zijn liefde
geheim, de H. Eucharistie, tot Wiens Eere
7as, aangelegd geheel de grootsche feeste-
JJ ïeid van het 32ste Intern. Euch. Congres
C -t .K0nOS Aires> waarheen 4 kardinalen, 40
aar s isschoppen, Ho bisschoppen en ontel-
are pnesters en geloovigen waren saam
ges 1 oom uit alle hoeken der aarde, ook
uit het verre, kleine Holland.
Maar alle internationale Eucharistische
ongi essen woiden naar omstandigheden op
de meest luisterrijke wijze gesioten, al had
Buenos Aires- de meest volkomen mede
werking van de geheele republiek, van pre
sident en regeering, van land- en vlootieger,
van alle autoriteiten van kerk en staat en
van alle onderhoorigen, zooals nog nergens
te voren
Maar wat ik u wilde voorhouden, Zijn de
drie daden, die zijn gesteld tot op heden
alleen in Buenos Aires, dat is ten eerste de
middernachtelijk Mis op de Plaza de Mayo,
alwaar aan vier altaren rond de Piramide
de Mayo door vier aartsbisschoppen de H.
Mis werd opgedragen, waaronder een begin
gemaakt werd met de nachtelijke H. Com
munie van 350.000 mannen en jongelingen,
waar honderden priesters onder de vol
maaktste orde en stichting de H. Communie
uitreikten tot over 3 uur in den morgen,
terwijl andere honderdtallen priesters
biechthoorden in de kerken, op de staat, op
het plein, tusschen de menschen in, met de
rouwmoedige mannen en jongelingen naast
zich gëknield.
De loudspeakers bereidden intusschen de
mannen en jongelingen vóór met de beken
de gebeden vóór de H. Communie en het
schokte door de harten dier stoere menigte
van alle standen, gelijk het ons doortrilde
van nederige aandoening: „Domine non sum
dignus". Na een, Heer, ik ben niet waardig,
dat Gij komt onder het schamele dak van
mijne armzalige ziel.
En die mannen allen hebben teruggedacht,
evenals ik, waarop wij als laatste voorberei
ding op onze eerste H. Communie innig over
tuigd baden; O Heer, neen, ik ben niet waar
dig, maar Gij, Gij hebt mij waardig gekeurd;
Gij in Uwe barmhartige Liefde wilt komen
onder mijn dak".
Daar waren er onder, die in geen jaren
meer „Ons Heer" hadden ontvangen, mis
schien niet meer sinds dien eersten keer
Want, helaas, in die landen praktisee-
ren de mannen niet veelvuldig
Maar nu wat een opleving Wat een ge
weldige schok door de gelederen van man
nen en jongemannen Wat een steun voor
elkander zooveel mannen en jongens open
lijk weer ter H. Communie.
Laat ons bidden om volharding voor de
mannen en jongelingen van Argentinië.
Maar ook buiten Argentinië zijn staten
waar ook de mannen niet meer of slechts
zelden Jesus Christus ontvangen.
Blijven wij dagelijks bidden voor de veel
vuldige H. Communie der mannen.
Eén morgen extra voor de militairen,
tweede glanspunt.
Luistert: een H. Mis, waaronder de
H. Communie werd uitgedeeld aan 10.000
militairen van leger en vloot, waaronder
zeer talrijke hoofdofficieren en aan hun
hoofd de president der Republiek, die zien,
naar ik uit goede bron vernam, drie dagen
door een priester liet voorbereiden.
Wat een massaal voorbeeldWat een
krachtig geneesmiddel tegen lafheid Mili
tairen van hoog tot laag, mannen van eer,
mannen met stervensmoed, die openlijk voor
geheel de stad, voor geheel de republiek,
voor geheel de wereld ervoor uitkomen, dat
zij honger hebben naar het Brood des levens,
dat zij dat Brood uit den hemel nedergedaald
willen eten, om, volgens Christus' woord, niet
te sterven, maar het eeuwig leven te hebben.
En dan daarbij die redevoeringen.
Gij had moeten hooren het enthousiasme
van het land- en vlootleger èn van geheel
het volk rondom de Kardinaal-legaat
was ook aanwezig toen daar sprak de
generaal Fasolda Castano. Neen, maar de
„Viva's" waren niet van de lucht en het
stormachtig handgeklap kwam slechts dan
tot bedaren, als de stem van den generaal,
versterkt door de forsche loudspeakers, de
stilte weer opriep van een publiek, dat bang
werd ook maar één woord van den gene
raal te missen. Ten allerduidelijkste kwam
dit uit door de spontane instemming, die
telkens losbrak uit die honderdduizenden
keelen, die wilden getuigen, dat zijn woord
insloeg, dat zijn woord hun innerlijke ge
dachten en verlangens vertolkte.
Die man moet rake dingen gezegd heb
ben, die generaal moet uit hun aller naam
stellige beloften hebben afgelegd aan den
Eucharistischen Christus-Koning. Die gene
raal heeft de Roomsche volksziel der Ar
gentijnen forsch gegrepen in alle snaren
Die hooge militair.... dat is geweest de
grootste redenaar van geheel het sprekend
Congres.
Moge God hem zegenen en zijn leger en
vlootMoge de Heer der legerscharen den
vrede van Christus bevechten in het Rijk
van Christus, dus voor geheel de wereld
En de climax, het hoogtepunt was.... de
toewijdingsrede van den President der re
publiek, van geheel Argentinië aan
den Christus der H. Eucharistie! Hoogtepunt
van het Congres Niet in uiterlijk vertoon,
maar door de kracht van de daad, die daar
gesteld werd.
Geen effect-bejag, maar een eenvoudige
opdracht, een goed gestelde toewijding van
Argentinië aan den Christus in Zijn Aller
heiligst Altaar-sacrament.... door den
president van de republiek....
Pracht apotheose, gebracht aan den voet
van het altaar. Krachtig, maar rustig en
kalm
Wat een durf Wat een stoutmoedig be
staan Wat moet dit land, dat volk goed
Katholiek voelen, om dit feit te kunnen en
te durven stellen voor de oogen van geheel
de wereld.
Wat voelt die Katholieke president zich
één met zijn echt Roomsch voelend volk
Maar intusschen welk een wereldgebeu
ren Wat een wereld-succes
-■ƒ. God, loven mij; U, Heer, belijden wij
Dank mijn God, voor dit grootsch eer
herstel, terwijl zoovele regeeringen U loo
chenen, U bespotten, U verwerpen.
God zij geloofd voor dezen Christenhel
dendaad van den president van de republiek
van Argentinië
God zegene den president en zijn volk
Moge Christus regeeren ook over hen,
die niet willen, dat Hij over hen heersche.
Zijn Rijk kome
O nee, zegt mgr. Lemmens, een in
terview, daar houd ik niet van. Wij, Lim
burgers zijn maar heel eenvoudige menschen
en wij hebben het niet begrepen op zulke
plechtigheden.
Ondanks deze blijkbaar afwijzende hou
ding, zucht de interviewer verlicht. Hij houdt
ook niet van plechtige interviews, maar hij
kent behalve plechtige, ook niet-plechtige
interviews, die in het gewone leven babbel
praatjes worden genoemd. Het is typeerend
voor onzen Limburgschen bisschop, dat hij
alleen op de laatste wijze te interviewen is
en dus is het gebeurd voor mgr. er zelf erg
in heeft.
Bovendien, zoo gaat mgr. Lemmens
voort in zijn eigen hierboven weergegeven
gedachtengang, je kunt er niet over praten.
Je moet het zelf gezien hebben, en wij, die
zoo gelukkig geweest zijn weten, dat wij
het zóó wel nooit meer zullen aanschouwen.
In mgr.'s oogen komt een diepe glans, ter
wijl hij dit zegt en alles weer voor zich ziet.
Een oogenbiik is het stil, dan vervolgt mgr.
langzaam.
Wat is nu eigenlijk wel het mooiste
geweest?
En dan levendiger:
Ja, het was de kindercommunie. Overal
kinderen, kinderen, de zon, een witte zon
was het op dezen dag. En dan de witte Hos
ties. ja, het was een wit feest. Het was het
mooiste van het Congres.
En wat mij ook zoo getroffen heeft, dat
was de vereering van O. L. Vrouw van
Lujan. Dat was voor mij, als Maria-bisschop
natuurlijk al bijzonder ontroerend. Maar,
jch, ik zeg nog eens, je kunt het niet in
wooiden zeggen en niemand, die het niet
zelf gezien heeft, kan begrijpen, hoe het was,
dit enthousiasme, deze massale geestdrift,
die door een heel volk gedragen werd.
Nu ja, ik weet het, Argentinië is wel heel
anders dan Nederland. De schoone uiterlijke
schijn telt in zulke landen heel wat zwaar
der dan bij ons. Er was ook uiterlijkheid en
wat daar plotseling opvlamt, kan weer snel
nok uitdooven. Maar hierin kon men zich
toch ook niet vergissen: deze bezieling was
te groot en zij hield te standvastig aan om
alleen door uiterlijke dingen gestimuleerd
te kunnen zijn. Neen, er was hier wel de
gelijk sprake van een echte geestdrift, die
diepere oorzaken had.
Een krant, een journalist, publiciteit, dit
alles is nu lang vergeten. Een priester uit
daar naast mij met een groote liefde, die
hem thans overweldigt, nu de herinneringen
weer versch in hem opkomen. Mgr. Lem
mens heeft een boek gepakt en terwijl hij
de bladen opensnijdt, gaat hij in gedachten
voort:
Zulke dagen geven je te denken. Een
feest als dit, was een wereldgebeurtenis.
Denk eens aan: een wereldgebeurtenis en
dat allemaal rondom die kleine witte Hostie.
De Christus Eucharisticus, die door hon
derd duizenden vereerd wordt.
Het is een aangrijpende gedacht, een ge
dachte, die juist in dezen tijd steeds actuee-
ler wordt. Want dringt zij niet tot steeds
breedere kringen door, de erkenning dat het
heil dezer wereld alleen in Christus is te vin
den ook de sociale rechtvaardigheid, die
het beginsel is van de gezondmaking van
onze samenleving.
Plotseling slaat mgr. het boek dicht:
Daarover' is nog zooveel te zeggen.
Maar dat is weer een heel andere geschiede
nis. Hef was overweldigend dit Congres en
het heeft rijke vruchten afgeworpen.
In een rustig hoekje van den salon zit
mgr. Eras.
Mijn indrukken van het Congres Maar
overweldigend. Het is verreweg het mooiste
Congres, dat wij ooit gehad hebben.
Ook mgr. Eras wil natuurlijk niets tekort
doen aan vroegere Eucharistische Congres
sen. Schoon waren zij allen, maar de mate
van hun welslagen is afhankelijk van veler
lei door de omstandigheden bepaalde fac
toren. En de omstandigheden werkten in dit
geval alle mede. Men was in een katholiek
land, weliswaar een land, waar velen nu
niet volijverig practiseerende katholieken
genoemd kunnen worden, maar dan toch een
land, waar de „sensus catholicus" leeft en
zich bij een geringe aansporing reeds on
miskenbaar duidelijk manifesteert. Hoeveel
ter eer dus zou dat niet gebeuren ter ge
legenheid van een zoo grootsch opgezette
plechtigheid als een Internationaal Eucha
ristisch Congres
Een tweede factor van belang was de vol
ledige medewerking, die de regeering
schonk, wat een heele reeks van gevolgen
had, die den luister van het congres aanzien
lijk verhoogden.
Tal van andere factoren kwamen daarbij.
De aanwezigheid van een zoo hooge autori
teit als de kardinaal-staatssecretaris, die
Z. H. den Paus vertegenwoordigde. De mag
nifieke versiering der stad, haar tooverach-
tige verlichting. Alles had men letterlijk
mede, maar het meest hecht mgr. Eras toch
ter verklaring van dit grandioze succes aan
de dispositie van het Argentijnsche volk
zelf, naast de werkelijk perfecte organisatie
van het plaatselijk comité van voorbereiding.
Deze twee voorwaarden grijpen trouwens
in elkaar. Over het algemeen staan Zuide
lijke volkeren in een kwaden roep als het
over organiseeren gaat. De Argentijnen
echter hebben iedereen verbaasd doen staan
over het perfecte organisatie-talent, dat zij
aan den dag legden. Maar, hoe goede orga
nisatoren er ook aan het roer hebben ge
staan, wat hadden zij kunnen uitrichten, in
dien de gedachte van het Eucharistisch Con
gres bij het volk niet zoo'n diepen weer
klank had gevonden
Hierdoor werd het mogelijk om een in
tense voorbereiding te houden. Maanden
van te voren hadden er in heel Argentinië
geestelijke voor-oefeningen plaats. Maanden
lang hielpen alle kranten mede aan het voe
ren van de voor-propaganda.
Dit, zegt mgr. Eras, is dan nog maar de
voorbereiding. Maar nu het resultaat van
het Congres, de vrucht in de zielen. Dit is
uiteraard minder precies vast te stellen. Men
staat hier tegenover de werking van de God
delijke Genade, die ongelimiteerd is en on
naspeurlijk, maar die zich ook voegt naar
de wilskracht en de standvastigheid der
menschen.
Een ding echter kan vastgesteld worden:
het Congres telt de bekeeringen bij honderd
duizenden. Menschen, die twintig, dertig jaar
niet meer gebiecht hadden, keerden in massa
naar de kerk terug. De biechtstoelen kon
den de stroomen niet verwerken. De biech
telingen konden de kerken niet meer in en
dus kwamen heel eenvoudig de priesters
naar buiten om de menschen op straat de
biecht af te nemen. Op de pleinen en in
de straten zag men in het gewoel voort-
durend priesters loopen met hun arm om
iemand heengeslagen. En zoo spraken tal-
looze verdoolde broeders hun biecht voor
het eerst soms na een half menschenleven.
Dit brengt mgr. Eras vanzelf weer op een
andere omstandigheid, die aan het wel
slagen van het Congres zoozeer meewerkte.
Men was immers niet gebonden aan gebou
wen, neen, men vierde het feest van Chris
tus Eucharisticus in het hart van de stad,
in parken, of pleinen en in de straten.
Door de straten werd het Allerheiligste
rondgedragen, op straat werd de Communie
uitgereikt, als de kerken te vol waren. En
het Congres had niet alleen dezen uiterlijken
schijn van een algemeen volksgebeuren.
Neen, het was dit onderdaad. Zonder eenige
restrictie maakte zich een algemeene volks-
begeestering los. Een heel volk nam deel
aan dit Hoogtij.
Hoe kan men zich zulk een feest treffen
der denken, dan wanneer een volk daarin
wordt voorgegaan door zijn Staatshoofd. De
turn's.
Z. Em. Kardinaal Pacelli, Pauselijk legaat,
naast den president van Argentinië, tijdens
de ontvangst in Buenos Aires.
President van Argentinië gaf het voorbeeld.
Tienduizend militairen, van de dertien
duizend, die te Buenos Aires in garnizoen
liggen, namen deel aan een algemeene H.
Communie. En aan het hoofd van zijn sol
daten naderde de Argentijnsche president
tot de H. Tafel.
Daar was dat andere ontroerende voor
beeld, dat de president gaf, de verrassing,
welke hij van te voren had aangekondigd.
Persoonlijk verrichte Argentinië's staats
hoofd de toewijding van zijn land aan het
H. Hart. Het was tegelijkertijd een les aan
de wereld.
Ja, zoo vervolgt mgr. Eras, wij heb
ben met onze Internationale Eucharistische
Congressen het toppunt wel bereikt. Wij
mogen vertrouwen, dat er nog vele schoone
en uitmuntend slagende Congressen zullen,
komen. Menschelijkerwijze gesproken kun
nen wij niet verwachten, dat zij Buenos
Aires zullen overtreffen.
Men kan zich dit welslagen niet vollediger
denken, dan het hier geweest is in drieërlei
opzicht:
Als een openbare hulde aan den Eucha
ristischen Christus;
Ten aanzien van de vrucht, die het in
de zielen heeft uitgewerkt en tenslotte als
men het organisatorisch bekijkt.
Dan vertelt mgr. Eras nog van de orga
nisatie der kinder-Communie. In een uur
tijd was aan dit leger van kinderen de Com
munie uitgereikt en na afloop van het vol
gende uur waren allen gevoed en alweer
naar huis.
Een verbluffende offerzin hebben de Ar
gentijnen bij deze gelegenheid ook gemani
festeerd. Er is gegeven door groot en klein.
Door de rijken veel, door de kleinen naar
verhouding ook veel.
Een Argentijnsche dame kocht een paleis
en meubileerde het om het ter beschikking
te stellen van den Kardinaal Legaat. Een
ander schonk een bedrag aan het comité
van, in Hollandsche munt omgerekend, twee
ton. Maar allen hebben gegeven zooveel z:j
konden.
Het is mogelijk, zoo besluit mgr. Eras,
dat die Zuidelijke volkeren niet zoo solied
zijn als wij Nederlanders. Maar wij behoeven
ons daarom nog niet te koesteren in een
superioriteitsgevoel. Wie de ontvankelijk
heid en het kinderlijk enthousiasme van de
Argentijnen en de uit andere Zuid-Ameri-
kaansche staten toegestroomde deelnemers
gezien heeft, zal dit nooit meer vergetei.".
