1ÜÏTENLMDSCHE PÖITTIEK
DER REGEERING-BLUM.
m
TREURREDE VAN SIR JOHN
OVER DEN VOLKENBOND.
M'
B1
Vrede voor alle volken, vrede met
alle volken".
Het arbeidsconflict
in België.
„Zijn huidige positie is er eene, die veel
verdriet geeft aan elk van zijn leden".
Treinramp in een
tunnel.
WOENSDAG 24 JUNI 1936
ONTWAPENDE VREDE".
Volkenbond en de collectieve
veiligheid.
HERVATTING VAN HET PLAN-
briand.
Critiek op het regeeringsbeleid.
Belangrijke verklaringen in de
kerkelijke weekbladen.
DE MINISTER VERDEDIGT
DE BRITSCHE MARINE.
ACHT BEDRIJFSDIRECTEUREN
IN SPANJE GEARRESTEERD.
Zij weigerden hun werkplaatsen
te heropenen.
ABESSYNISCHE GEVANGENEN
VRIJGELATEN.
VERMIST CHILEENSCH VLIEG
TUIG TERUGGEVONDEN.
Expresstrein met een vaart van
90 K.M. op een goederen
trein geloopen.
VELE DOODEN EN GEWONDEN.
Reeds 20 lijken geborgen.
Te Brussel heeft de staking
zich uitgebreid tot de
bankinstellingen.
DE NIEUWE SOCIALE WETS
ONTWERPEN.
DOODSTRAF OP KINDERROOF IN
DUITSCHLAND.
99
99
PARIJS, 23 Juni. (R. O.) Er
heerschte een levendige belang
stelling op de tribunes en de publieke
gaanderijen der kamer, toen heden-
namiddag de aangekondigde debatten
over de buitenlandsche politiek een
aanvang namen.
Onmiddellijk na de opening der ver
gadering besteeg de minister van bui
tenlandsche zaken, Delbos, de spre
kerstribune, om aan de kamer het uit
voerig document voor te lezen, waarin
de regeering-Blum haar zienswijze ten
aanzien van de politieke problemen
uiteenzet.
De regeeringsverklaring begon met een
belijdenis vun vredesgezindheid. Frankrijk
wil vrede. Vrede voor alle volken en vrede
met alle volken. „Een volk, dat zoo talrijke
blijken van zijn dapperheid gaf, als het Fran-
sohe, kan zijn vredeswil betuigen, zonder
vrees, dat die gesteldheid als een prijsgeven
van zijn kracht en zijn recht wordt opgevat.
Het kan het te veiliger doen, wijl de machts
middelen, waarover het de beschikking heeft
voor zijn verdediging, voor de naleving zijner
verplichtingen, voor zijn medewerking aan
de consolideering der collectieve veiligheid,
nimmer grooter waren dan thans.
Wij willen vrede voor alle volken, vrede
met alle volken, omdat wij weten, dat de vre
de ondeelbaar is.
Geen vrede, gebaseerd op vrees streven wij
na; noch een passieven egoistischen vrede.
Onze vredeswil is te oprecht dan dat hij niet
werkzaam zoude zijn. Daarom belijden wij
trouif aan den volkenbond. Als grondslag
voor de organisatie van de collectieve veilig
heid eifchen wfl eerbiediging der internatiö-
nalepfwetten en overeenkomsten en het her
stel van het wederzijdsCh vertrouwen.
In dezen geest heeft de regeering ook het
probleem bestudeerd, dat zich al onmiddel
lijk, bij haar optreden, voordeed: de kwestie
der sancties tegen Italië. Frankrijk heeft zich
indertijd bij de sancties aangesloten, ondanks
de banden van vriendschap, welke het met
het Italiaansche volk verbinden. Het is im
mers een Fransehe traditie, dat het steeds de
verplichtingen vervult, welke het op zich nam,
en zijn plichten van rechtvaardigheid en hu
maniteit nakomt.
De volkenbond heeft destijds het feit
der agressie geconstateerd, Frankrijk kon
dus niet verzaken. Het moest zijn trouw
toonen aan het pact van Genève, de wet der
gemeenschappelijke bescherming der naties,
die georganiseerd zijn voor de handhaving
van den vrede.
Rij den huidigen stand van zaken echter
zou handhaving der sancties niet meer zijn
dan een symbolisch gebaar zonder werkelijke
doeltreffendheid. Waartoe zou het dienen
maatregelen te continueeren, waarvan het
karakter ernstiger zou worden alleen reeds
door het feit, dat men er voortaan geen wel
omlijnd doel meer aan zou kunnen toekennen?
Onder deze omstandigheden hebben wij j.l.
Vrijdag onze opvatting bekend gemaakt, wel
ke overigens in overeenstemming is met die
der bevriende volken, van wie wij ons in ons
optreden niet willen afscheiden.
De opheffing der sancties gaat intusschen
gepaard met andere problemen, welker op
lossing onderhandelingen vereischen, die moe
ten leiden tot een consolidatie van den vrede.
De vrede kan slechts worden geconsolideerd
door de versterking van de veiligheid der na
ties. Wijj zullen aan die versterking al onze
krachten wijden. Wij gelooven niet, dat het
onder de huidige omstandigheden passend zou
zijn, een te uitgebreid en te veel-eischend plan
op te stellen.
De collectieve veiligheid moet op twee fac
toren berusten: in de eerste plaats moet een
groep mogendheden of die groepeering tot
stand komt uit belangengemeenschap of geo
grafische redenen doet niet ter zake, bereid
gevonden worden al haar hulpmiddelen tegen
een aanvaller in te zetten en daarbg moet
dan de geheele volkenbond zich aansluiten
met economische en financieele sancties.
Ten aanzien van de Fransch-Duitsche be
trekkingen verklaart de regeering, dat in
dien Duitschland zal antwoorden op de Brit-
sche vragenlijst, Frankrijk de Duitsche plan
nen zal bestudeeren met den oprechten wensch
er de basis voor een overeenstemming in te
vinden. Een dergelijk accoord zou evenwel
Slechts kunnen worden verwezenlijkt, indien
het beantwoordt aan het principe van den
ondeelbaren vrede, zonder bedreiging tegen
eeniS land.
De regeering zou door een collectieve po
ging den wapeningswedloop willen stopzetten
en een geleidelijke algemeene ontwapening
mogelijk willen maken, onder controle van de
gemeenschap der naties.
In de eerste plaats zou zij daartoe een pre
ventieve publiciteit van en een controle op
de fabrikatie van oorlogsmateriaal willen in
gesteld zien vanwege een permanenteinter
nationale commissie.
De Fransehe regeering zou zich, met vol
komen loyaliteit, willen verbinden tot lederen
maatregel, "welke met algemeene stemmen
zou worden genomen en tot doel zou hebben
de bewapeningen te controleeren, te beper
ken en te verminderen.
De regeering zal ook de bijeenroeping vra
gen van een commissie voor de bestudeering
van een Europeesche unie, zooals deze inder
tijd door Briand is gedacht en ontworpen; een
unie, welke alle staten van Europa zou moe
ten omvatten, met inbegrip van Duitschland
en sovjet-Rusland.
De partgen, welke thans vereenigd zijn in
het volksfront' hebben steeds geijverd voor
een goede verstandhouding tusschen Frank
rijk en Duitschland. Wij zijn vastbesloten deze
actie voort te zetten en tegelijkertijd de eer
der beide landen te verzekeren.
Herhaaldelijk heeft Hitler zg'n bereidheid
uitgesproken, met Frankrijk tot overeen
stemming te komen. Wij willen niet twijfelen
aan zgn woord van oud-strgder, maar hoe
innig onze wensch tot een goede verstand
houding ook moge zgn, wjj zullen de lessen
der ondervinding en der feiten niet kunnen
vergeten. De Duitsche herbewapening ont
wikkelt zich' met een tempo, dat dagelijks
versneld wordt en sinds 7 Maart is de toe
stand ernstig gebleven.
De Fransehe regeering is unaniem over
tuigd, dat 'n gewapende vrede tot catastrofen
leiden moet en dat derhalve de tegenwoordige
internationale situatie zoo spoedig mogelgk
moet worden herschapen in een internationa
len toestand van collectieve veiligheid.
PARIJS, 23 Juni. (R.O.) Zooals aangekon
digd, begonnen, onmiddellgk na de voorlezing
der regeeringsverklaring, de debatten.
Montigny, democraat-radicaal, was de eer
ste spreker. „De toestand is ernstig", zeide
hg, ,,wg' hebben jaren lang Frankrijks veilig
heid gezocht in collectieve veiligheid. De
kwestie is echter, of na de gebeurtenissen,
waarvan wg den laatsten tijd getuigen zg'n
geweest, de Fransehe politiek nog op dien
grondslag te handhaven is. Het moreele ge
zag van den volkenbond zal morgen even
weinig te beteekenen hebben, als in het ver
leden.
Kan men een systeem van collectieve vei
ligheid opbouwen op de samenwerking van
slechts drie mogendheden: Engeland, Rus
land en Frankrijk? Engeland zelf wil van
dien driebond trouwens niet weten, het wil
den universeelen volkenbond.
Montigny vreest zeer, dat het mooie Fran
sehe initiatief tot wapenbeperking geen weer
klank zal vinden in de wereld.
„En hoe staat het met het Fransehe leger?'
vraagt spreker. Indien morgen het rta-
liaansch-Duitsch accoord tot stand zou ko
men, kan dan dat leger front maken tegen
twee zoo machtige tegenstanders
Frankrijk had het initiatief moeten nemen
tot opheffing der sancties. De regeering heeft
er echter de voorkeur aan gegeven, dit ini
tiatief over te laten aan Eden en Litwinoff.
Men zou nu een proef moeten nemen met
onderhandelingen met Duitschland."
Montigny verklaarde verder, het ten zeer
ste te betreuren, dat buitenlandsche invloe
den druk uitoefenen op Frankrijks buiten
landsche politiek...
Delbos, de minister van buitenlandsche za
ken, sprong, bg het hooren van deze be
schuldiging op. „De regeering protesteert",
riep hij uit, „tegen deze insinuaties. Politieke
passie moet nimmer doen vergeten, welk
groot nadeel dergelijke beschuldigingen ons
land kunnen berokkenen."
Marcel Heraud, afgevaardigde van rechts,
verklaarde niet vernomen te hebben met welke
middelen de regeering de collectieve veilig
heid denkt te verzekeren. Ook deze spreker
wenschte rechtstreeksche onderhandelingen
met Duitschland en Italië: „Laat zich de toe
nadering tusschen Engeland en Italië niet vol
trekken" waarschuwde hg, „terwgl gg zelf op
den achtergrond blijft. Is dat Frankrgk en
den vrede verdedigen?"
De zitting werd toen geschorst.
In den senaat heeft minister-president
Blum de regeeringsverklaring over de bui
tenlandsche politiek voorgelezen.
Bijna alle kerkelijke weekbladen van de
verschillende Fransehe bisdommen bevatten
in het jongste nummer belangrijke verkla
ringen omtrent de jongste stakingen.
Wg laten hieronder de instructies volgen
van mgr. Dubourg, bisschop van Marseille,
die in alle kerken vanaf den kansel werden
voorgelezen:
In het laatste nummer van de „Echo de
Notre Dame de la Garde" hebben wij den
brief van Z. H. E. Kardinaal Verdier, de
aartsbisschop van Parijs, gepubliceerd, wel
ke Z. E. aan zijn diocesanen had gericht bg
gelegenheid van de groote gebeurtenissen,
die ons land in beroering hebben gebracht.
Dit ontroerend document, dat door alle bla
den werd opgenomen, is met blijdschap ont
vangen door de katholieken, die voorlichting
verlangden in de moeilijke omstandigheden,
waarin wg ons thans bevinden.
Met Kard. Verdier wijzen wg er op, hoe
de H. Kerk bgna vijftig jaar geleden door
de stem van Paus Leo XIII en onlangs nog
door de stem van Pius XI de gebreken van
onze maatschappeigke orde heeft aangekon
digd, en hoe zg de wereld heeft herinnerd
aan de eischen die de ware rechtvaardigheid
en de gelijkheid stellen voor Tiet' welzgn van
den arbeider. Wanneer men deze woorden
beter had begrepen, dan zouden er veel kwa
len waaraan wij nu te lgden hebben
vermeden zg'n.
Wat staat ons nu te doen?
1. Wg katholieken, moeten" ons verhef
fen boven een partijdige oplossing; wij hebben
den plicht, een atmosfeer van vrede en broe
derschap te scheppen, wg moeten onze wre
vel, onze politieke en sociale voorkeur, en in
zekere mate ook onze eigen belangen op
offeren aan den socialen vrede.
Laat ons loyaal spreken over wat ons ge
weten ons aangeeft als de beste oplossing
van het grobleem, en vervolgens moeten
EEN MERKWAARDIG ONGEVALEen Engelsche bommenwerper stortte ter hoogte van Wight op het van New-York
komende Fransehe luxe passagiersschip „Normandie". Links: het verongelukte vliegtuig op het voorschip na aankomst van de
„Normandie" te Le Havre, rechtsde ruines van het toestel worden opgeruimd.
wij het aan onze gewone instanties overlaten,
om rechtvaardige en afdoende maatregelen
te nemen.
2. De H. Kerk heeft meerdere malen er
kend en bevestigd, dat zoowel de arbeiders
als de patroons het recht hebben, om zich
te vereenigen tot de verdediging van hun
beroepsbelangen. Van Leo XIH met de En
cycliek „Rerum Novarum" tot Pius XI met
de Encycliek „Quadragesimo Anno" heeft zg
dit recht niét alleen erkend, maar zij heeft
de katholieke arbeiders ook uitgenoodigd,
om van dit recht gebruik te maken, door
zich in katholieke vakvereenigingen aaneen
te sluiten. Had men dit maar beter begre
pen en opgevolgd!
Moge het Gods wil zg'n, dat de huidige
situatie de oogen opent van hen, die zierfde
blind waren.
De katholieke arbeiders zgn verplicht zich
aan te sluiten bg de C.F.T.C. (De katholieke
Fransehe werkliedenbond) evenals de pa
troons zich moeten aansluiten bij de C.F.P.
(de Fransehe patroonsbond). De jeugdige
katholieke arbeiders en bedienden, die deel
uitmaken van de J.O.C. (De katholieke
jonge werkman) kunnen er fier op gaan,
dat zij tot deze beweging behooren, die niet
alleen hun waardigheid als arbeiders wil
hooghouden, maar die ook het arbeiders
milieu opnieuw wil kerstenen. Zij moeten
moedig en vol vertrouwen voortgaan met
hun veroveringswerk.
3. Het huidige conclict en de gevolgen
daarvan sporen ons aan, de aandacht onzer
geloovigen te vestigen op het onderscheid,
dat, wg noodzakelijk moeten maken tusschen
het communisme en de communisten. Hoe
het communisme zich ook voordoet, in den
grond zijn zijn leerstellingen onvereenigbaar
met het katholicisme.
De communistische beginselen over gods
dienst, huisgezin en eigendom zgn door de
Kerk veroordeeld. Onlangs heeft de H. Vader
ons hieraan nog zeer dringend herinnerd.
Wg moeten het communisme bestrgden.
Maar van den anderen kant zijn de com
munisten evenals wg, kinderen van God; zij
zgn onze broeders, en wg beminnen hen en
wü verlangen hen van hun dwaling en hun
kwaal te genezen. Bij het vervullen van deze
taak moeten wg ons verstand en ons hart
laten spreken. Nu wjj onze geloovigen aan
deze waarheden hebben herinnerd, vragen
wij hun gebed, om de weldaad van de sociale
vrede van God te verkrijgen, w.g. Maurice
bisschop van Marseille.
MADRID, 24 Juni. (R.O.) Acht directeuren
van ondernemingen, die geweigerd hebben, op
bevel van den minister van binnenlandsche
zaken hun werkplaatsen te heropenen, zg'n ge
arresteerd.
De vertegenwoordigers der werkgevers in
de buitengewone gemengde jury, die belast
is met het zoeken naar een oplossing voor
het conflict in de bouwvakken, hebben zich
teruggtrokken, zoodra zij van deze arrestaties
hoorden.
De jury zet evenwel haar arbeid voort.
BILBAO, 24 Juni. (R.O.) In het dorp Qal-
dacano hebben zich ongeregeldheden voorge
daan.
Een groep arbeiders, behoorende tot de Bas-
kische „solidariteit" wilde verhinderen, dat
landarbeiders hun werk verrichtten.
Er werd van de vuurwapenen gebruik ge
maakt.
Zes-en-twintig personen zijn gearresteerd.
ADDIS ABEBA, 24 Juni. (UN. PRESS).
Meer dan driehonderd Abessynische gevan
genen zijn heden tgdens een plechtige cere
monie op het hoofdplein van Addis Abeba in
vrijheid gesteld.
De plechtigheid werd bggewoond door leden
van fascistische organisaties en militairen.
Den krijgsgevangenen werden door de Ita
liaansche regeering levensmiddelen voor den
duur van drie dagen verstrekt, opdat zg zon
der moeilgkheden naar hun haardsteden kun
nen terugkeeren.
Nog zevenhonderd andere krggsgevangenen
zullen de komende dagen eveneens op vrije
voeten worden gesteld.
Gezien de ernstige gevaren, die ons om
ringen, zou ik echter niet gaarne zien,
dat ook maar een enkel schip zou
vergaan zelfs bij een overwin
ning ter zee voor de zaak
van Abessynië".
LONDEN, 23 Juni. (R. O.) De aan
gekondigde zitting van het lager
huis, waarin de oppositie een motie
van wantrouwen tegen de "regeering
zou indienen in verband met het be
sluit tot opheffing van de sancties
tegen Italië, werd heden geopend in
een sfeer, welke minder drukkend was
dan Donderdag.
Verschillende afgevaardigden droegen
hij gelegenheid van den verjaardag
van koning Edward bloemen in het
knoopsgat.
Op de tribune voor de diplomaten
hadden plaats genomen de vertegen
woordigers van Italië. Sovjet-Rusland,
Frankrijk, Berlgië en China.
SANTIAGO DE CHILI, 24 Juni. (A.N.P.)
Het drie-motorig Chileensch verkeersvlieg
tuig, dat sedert Zondag vermist werd, is te
ruggevonden tusschen Antofagasta en Iqui-
que.
Het toestel moest wegens motorschade een
noodlanding maken.
De piloot en de tien passagiers zijn onge
deerd.
Naar uit Georgetown aan de „Daily
Chronicle" wordt gemeld, had de geheimzin
nige reis van de „Girl Pat" ten doel, een
nieuw model Diesel-motor te probeeren.
Bij den aanvang der zitting diende de lei
der der labour-oppositie, majoor Attlee, de
motie van wantrouwen in, volgens welke de
regeering „door gebrek aan vastberadenheid
in de buitenlandsche politiek het prestige van
Engeland heeft verminderd, den volkenbond
heeft verzwakt, den vrede in gevaar heeft ge
bracht en het vertrouwen van het huis heeft
verloren".
Attlee verklaarde vervólgens, dat minister
president Baldwin geen steekhoudend ant
woord had gegeven op de redevoeringen van
Greenwood en van Lloyd George.
Wg klagen niet één lid van de regeering
aan, zoo zeide hij, doch de geheele regeering.
Ditmaal zal de minister van buitenlandsche
zaken niet over boord kunnen worden gezet.
De labour-leider beschuldigde de regeering
er van „het Abessynische volk te hebben ver
raden en den volkenbond als doelmatig instru
ment van den vrede te hebben vernietigd.'
De regeering, die vgf jaar lang de absolute
controle heeft gehad over de staatszaken, kan,
naar zijn meening, niet beweren, dat zij door
de ontwapeningspolitiek van de labourpartg
in staat van inferioriteit is geraakt.
Zeer sarcastisch stelde Attlee daarop de
regeering de vraag, of zij Somaliland, den
Soedan en Kenya zou afstaan, als Mussolini
dat zou wenschen.
Vervolgens wees hij op het verzet van de
Unie van Zuid-Afrika tegen de opheffing van
de sancties en vroeg verder, hoe nu eigenlijk
de huidige positie der regeering is.
Onder protesten van de meerderheid van
het huis gaf Attlee zelf op deze vraag het
antwoord: „in acht maanden tgd is de afgod
geheel van zgn voetstuk gevallen".
Hierna nam de minister van binnenlandsche
zaken, sir John Simon, het woord, om de
houding van de regeering te verdedigen.
De positie, waarin de volkenbond zich op
het oogenblik bevindt, zoo ving Sir Joihn zgn
rede aan, is er eene, die veel verdriet geeft
aan elk van zgri leden.
De volkenbond heeft een ernstig échec ge
leden en wg laten geen reoht wedervaren aan
de gevoelens van een groot aantal menschen,
wanneer wij dit échec eenvoudigweg beschou
wen als een incident in de ontwikkeling van
de geschiedenis.
Men is van meening, dat aan de zaak van
de internationale moraal tekort is gedaan en
juist om deze reden ondervinden alle partgen
ten aanzien hiervan een diep gevoelen van
ellende.
De labour-oppositie, zoo ging de minister
voort, heeft waarlijk het recht niet, de re
geering een verwijt te maken, omdat de vol
kenbond niet verder is gegaan.
In antwoord op de beschuldigingen, dat
Groot Brittannië bang zou zg'n, verklaarde
Sir John met kracht, dat hij er geenszins aan
twgfelde, dat de Britsche marine in staat zou
zijn, haar taak te vervullen, doch gezien den
huidigen Europeeschen toestand en de ern
stige gevaren, die ons omringen, aldus de
minister, zou ik niet gaarne willen zien, dat
ook maar een enkel schip zou vergaan, zelfs
bg een overwinning ter zee, voor de zaak van
Abessynië (applaus van de meerderheid).
Gg zult den volkenbond een beteren dienst
bewgzen, wanneer gg de werklgkheid onder
de oogen ziet en nagaat, hoe de bond versterkt
zou kunnen worden, teneinde in de toekomst
ontgoochelingen te voorkomen.
De minister van buitenlandsche zaken,
Eden, staat reeds in formeel contact met de
andere staten, die lid zgn van den volkenbond.
Een nieuw langdurig applaus van de meer
derheid onderstreepte Simon's woorden, toen
deze zeide, dat de labour-oppositie nog on
langs gestemd had tegen het verleenen van
aanvullende credieten voor de strg'dkrachten
in de Middellandsche zee.
Ik verzoek daarom, zoo besloot Sir John,
dat de motie van wantrouwen verworpen zal
worden, zg is gebaseerd op een teleurstelling,
die wg allen ondervinden en zg is een geens
zins te rechtvaardigen poging, om de blaam
op de regeering te werpen.
Deze poging is afkomstig van lieden en
partg'en, die zelf nooit bereid geweest zgn,
om het hoofd te bieden aan de gevolgen van
een actie, die zg nu ondernemen (applaus op
de regeeringsbanken).
*-v.
[ADRID, 23 Juni. (R. O.) In de
provincie Leon, in de nabijheid
van Monferrada, heeft een ernstig
spoorwegongeluk plaats gehad.
Een personentrein is in een tunnel
botsing gekomen met een goederen
trein. Hulpexpedities zijn onmiddel
lijk naar de plaats van de ramp ver
trokken.
Volgens berichten uit particuliere bron zijn
reeds acht lgken uit de wrakstukken van den
trein te voorschijn gehaald. De redders zouden
nog minstens vgf andere dooden hebben ge
zien.
Meer dan 20 personen zgn gewond.
MADRID, 23 Juni (D. N. B.) Bij de trein
botsing in de tunnel, nabij Monferrada, moe
ten verscheiden wagons in brand zg'n geraakt.
Volgens nadere berichten zijn dertien pas
sagiers gedood en dertig gewond.
LEON, 23 Juni (UN. PRESS). Midden in
de tunnel van het berggebied van Monferrada
is de Gaiicia-express met een vaart van 90
Kilometer op een goederentrein geloopen.
Beide treinen schoven in elkaar en zgn
grootendeels vernield. Reeds zijn dertien
dooden geborgen, men vreest echter, dat zich
nog talrijke slachtoffers onder de wrakstuk
ken zullen bevinden en volgens niet-officieele
schatting zou het aantal dooden wel vgftig
bedragen.
Het ongeluk is te wgten aan een verzuim
van den baanwachter van San Miguel, het
laatste station voor de tunnel, die den snel
trein niet deed stoppen, om den machinist op
de aanwezigheid van den goederentrein in de
tunnel opmerkzaam te maken.
MADRID, 23 Juni (D.N.B.) Volgens de tot
dusver ontvangen berichten over de treinbot
sing in een tunnel tusschen de stations Mon
ferrada en San Miguel de Luenas, zgn bg het
ongeluk 18 menschen om het leven gekomen
en 36 gewond. Van sommige gewonden is
toestand ernstig.
MADRID, 24 Juni. (R.O.) Tot op het oogen
blik zijn de lijken van twintig menschen ge
borgen, die bg het spoorwegongeluk bg Mon
ferrada in Leon om het leven zijn gekomen.
Er zgn meer dan veertig gewonden.
De wisselwachter is gearresteerd.
Herriot is lichtelijk lijdende. Het
volgend bulletin ia over zgn toestand gepu
bliceerd: ,,Een hevige aanval van gewrichts-
rheumatiek, gevolg van ingespannen arbeid,
noodzaken, thans den kamervoorzitter tot
eenige dagen volkomen rust."
CJ
i RUSSEL, 23 Juni. (VAN ONZEN
CORRESPONDENT)Over Hen
huidigen stand van het arbeidsconflict
in België kunnen nog de volgende ge
gevens worden verstrekt.
Te Brussel heeft de staking zich heden
uitgebreid tot de bankinstellingen.
Ook het personeel van het filiaal der
Banque de Bruxelles te Antwerpen
is in verstandhouding met het perso
neel van het hoofdkantoor te Brussel
hedenmiddag in staking gegaan. Men
vreest dat de staking zich te Antwer
pen tot nog meer banken zal uit
breiden.
In de provincies Henegouwen, Namen
en Luik is men vrij optimistisch voor
wat betreft algemeene werkhervatting.
In het Kortrijksche zgn een vijftigtal kleine
bedrgven in staking gegaan met in totaal vier
duizend arbeiders.
Te Anderlecht-Brussel hebben zich Dinsdag
nieuwe incidenten voorgedaan. Twee politie
agenten werden mishandeld.
In de Staatscourant van morgen zal een
decreet verschijnen, waarbg de provinciale
gouverneurs, de arrondissementscommissaris
sen, de ministers en afgevaardigden van mi
nisters machtiging krggen, personen en goe
deren te requireeren, om het bevoorraden en
het openbaar leven van het land te verzeke
ren.
Niettegenstaande de besprekingen, welke
hebben plaats gehad tusschen werkgevers en
personeel van de sleepbooten en van de bin
nenschepen, hebben deze laatste het werk
Dinsdag nog niet hervat. Hierdoor worden te
Gent ongeveer vgf honderd schepen opgehou
den. Nieuwe besprekingen zgn in het voor
uitzicht gesteld. Men hoopt, dat deze de ge-
wenschte resultaten zullen opleveren. Anders
zullen Woensdag ook te Gent de noodige re-
quisities plaats vinden.
Te Antwerpen werd de grootste inspanning
gedaan voor het lossen van graan. Dinsdag
werden 7.800 ton tarwe ontscheept, terwijl
men .anders slechts ongeveer 2.500 ton per
dag loste. Er is ook 1100 ton gerst en 1500
ton rogge ontscheept, wat meer is dan het ge
wone dagelgksche gemiddelde. Het overladen
van mais en meelwaren was eveneens zeer be
langrijk.
In de paritaire commissie voor de brouwe
rijen is men het eens geworden over de be
taalde vacanties, de aanpassing van de loonen,
de vrijheid van vakvereeniging en de toepas
sing van de veertig uren-week. Niettemin is
in een groote brouwerij te Brussel Dinsdag
het werk neergelegd.
De staking duurt voort in de cokesfabrie-
ken te Zandvoorde. Zoo noodig zullen requi
sites worden verricht, om de stad Ostende
van gas te voorzien.
In het algemeen is de voorraad steenkolen
in de gasfabrieken nog voldoende voor een
tiental dagen.
Men verwacht, dat de stakingen in het al
gemeen in het land zullen afnemen naar aan
leiding van tal van beloften, welke de regee
ring heeft gedaan, zoo veel zelfs, dat de
commercieele en industrieele kringen alsmede
de middenstand en ook de kleine burgerg zich
met angst afvragen, hoe zij het dan klaar
zullen spelen, ook weer dit reusachtige gelag
te betalen.
De talrijke vèrgaderingen, die plaats hadden
onder leiding van de regeering tusschen werk
gevers en arbeiders, hebben yan nu af aan
de volgende principieele besluiten opgeleverd:
betaalde vacanties, minimum-loonen van twee
en dertig francs per dag voor volwassen man
nelijke arbeiders en vrgheid van vakvereeni
ging- Wat de kwestie van de veertiguren-week
betreft hebben verschillende paritaire com
missies eveneens een principieel accoord be
reikt.
De regeering is voornemens, de volgende
wetsontwerpen in te dienen: een wetsontwerp
op de betaalde vacanties. een wetsontwerp,
waardoor de veertiguren-week in de takken
van ngverheid, waar gewerkt wordt onder ge
vaarlijke, ongezonde en lastige omstandig
heden, wordt ingevoerd, terwgl den koning
machtiging wordt verleend, om in alle tak
ken van de nationale bedrgvigheid deze maat
regelen uit te breiden na accoord in de pa
ritaire commissies; vervolgens ook nog een
wetsontwerp, waardoor de wet van 16 Augus
tus 1887 wordt gewijzigd, die betrekking had
op het regelen van de uitkeering van de ar-
beidsloonen.
Over de stakingsbeweging werd in den
loop van den dag nog het volgende vernomen.
De Katholieke mijnwerkers gaan accoord
met het bekende voorstel van de nationale
mgncommissie, maar het werk zal wel eerst
hervat worden, als de leden van de andere
vakvereenigingen weer aan het werk zul
len gaan.
Het nationale comité van de vakvereeni-
gingscommissies heeft in het socialistische
volkshuls te Brussel een vergadering gehou
den, waarna het aan de arbeiders te kennen
heeft gegeven, dat zij de overwinning hadden
behaald en dat zij, nu het doel der staking
was bereikt, weer aan het werk zouden moe
ten gaan. in denzelfden geest hebben zich van
avond ook Katholieke en liberale arbeiders
organisaties uitgesproken.
Volgens 'n Berlijnsch telegram heeft da
rijksregeering een wet uitgevaardigd,
waarbij de doodstraf gesteld wordt op kin
derroof met afpersing als doel. Als kind wor-
den minderjarigen onder 18 jaar beschouwd*
