HAILE SELASSIE'S PLEIDOOI
-TE GENEVE.
BLUM VOOR DE ASSEMBLEE.
Harde waarheden, door den Afrikaan
uitgesproken.
het onwaardige
„Geen Franschen vrede wil Frankrijk,
maar den wereldvrede".
Geneve, i juli. (van onzen
fV0°'' O»-'
Insiantine
öüd-afgevaardigde
VERMOORD.
DE VOLKENBONDS
CRISIS.
ZEELIEDEN-STAKING
IN ANTWERPEN.
DE LUCHTMACHT DER
SOVJETS.
DONDERDAG 2 JULI 1936
INCIDENT.
Dergelijke gebeurtenissen
mogen nooit voor
komen.
HET INCIDENT IN DE
ZITTING VAN DINSDAG
De Italiaansche journalisten
voorloopig vrijgelaten.
Uit Genève uitgewezen.
GENEVE, 1 Juli. (R.O.). De acht Italiaan
sche journalisten, die gisteren in de assem
blee rumoer verwekten, toen de negus zich
naar het spreekgestoelte begaf, zullen mor
genochtend uit het Kanton Genève worden
hitgewezen.
FRANSCHE STAKERS BEZETTEN
EEN KERK.
MILITAIR VLIEGTUIG NEER-
GESTORT.
WAAROM HEEFT MEN ONS
GEDECLASSIFICEERD
Was het een teeken van zwakheid,
dat wij 7 Maart slechts gre
pen naar de wapenen
van het recht
Verklaring van de zeven
neutralen.
INZAKE TOEPASSING VAN HET
COVENANT.
Ook het trampersoneel dreigt
het werk neer te leggen.
Antwerpen, i juli. (van onzen
„Laat de Duitschers geen ij dele
hoop voeden"
HET STRIJDBONDENDEBAT IN
FRANKRIJK.
Dat de volkenbondszitting, waarin negus
Haile Selassie het woord zou voeren, een zeer
pijnlijk moment in de geschiedenis van het
vredesorganisme zou worden, werd door nie
mand betwijfeld. Men wist, dat zijn rede
tegelijk een klacht en een aanklacht zou be-
teekenen en dat elk van de bondsleden indi
vidueel, zoowel als de gemeenschap der vol
ken een mea culpa zou moeten uitspreken.
De negus heeft destijds zijn volle vertrouwen
in den volkenbond gesteld; tegen alle hoop in,
tegen de duidelijke ontwikkeling der feiten,
is hij hulp en heil van Genève blijven ver
wachten. En nu als keizer zonder rijk, als
vluchteling doet hij nog een laatste beroep
op het recht, zeker innerlijk Overtuigd, dat dit
beroep vruchteloos zal zijn. Voor allen een
pijnlijk, een tragisch oogenblik, indrukwek
kend besloten met de woorden: „Vertegen
woordigers van de wereld, ik kwam naar
Genève om een plicht te vervullen, welke
voor een staatshoofd zeer smartelijk is. Welk
antwoord zal ik mijn volk kunnen brengen'"
Niet alleen van de tribunes, ook uit de
rijen der gedelegeerden klonk een diep
waardeerend applaus. Warmer dan verwacht
was Want toen de negus de vergaderzaal
V, neng i.d' geschiedde dit zonder
U1 ei e Praal- Toen was Eden juist aan het
vooid, opdat geen toejuichingen zouden los-
aisten. De ensceneering was eenvoudig vol
maakt: de eerste maal, dat een keizer de ver
gadering van den volkenbond bijwoonde,
werd deze zonder plechtig ceremonieel ont
vangen. Het was een keizer, die een verloren
zaak kwam bepleiten. Maar toch ook een kei
zer, die zijn zaak waardig verdedigde en die
dingen dorst zeggen, de volle waarheid overi
gens, welke andere gedelegeerden liever ver
bloemen: alleen het eigen belang gaf den
doorslag.
Het trof wel ongelukkig, zeide de negus,
dat in de eerste periode van het conflict er
een zekere regeering was, welke van meenmg
was, dat de Europeesche toestand haar dwong
de vriendschap van Italië tegen eiken prijs te
koopen. De koopsom was: de annexatie van
Afcessynië door Italië.
"Harde woorden. Maar het is goed, dat ze
uitgesproken zijn. Ze zullen geen wijziging in
dén toestand brengen; ze zullen den loop der
gebeurtenissen niet veranderen. Zij zijn en
blijven het vonnis van een, die op het recht
gebouwd had, over „het heilige egoïsme", niet
alleen van den aanvaller, maar evenzeer van
de naties, die te Genève beloofd hadden den
aangevallene te beschermen. En daarom klonk
zoo vlijmend scherp het oordeel van den
Afrikaan over Europa: „Men wil de sancties
opheffen en den volkenbond hervormen. Hoe
kunnen sancties, welke met moedwil slecht
werden toegepast en welke in zich ondoel
treffend waren, ooit een aanval tegenhouden?
En welke hervorming van het convenant zal
eenig nut afwerpen, als de wil niet aanwezig
is om de aangegane verplichtingen na te
komen. De internationale moraal heeft ge
faald, niet de tekst van het volkenbondsver
drag".
De rede van den negus was waar en waar
dig. Dan kan men van meening verschillen
over de vraag, of het opportuum was hem te
Genève persoonlijk het woord te laten voeren;
of het niet beter geweest ware die stem van
een roepende in de woestijn niet in de ver
gaderzaal te doen weerklinken. Waarschijn
lijk is Haile Selassie dat advies ook wel ge
geven, doch heeft hij zijn volk willen toonen,
dat zijn vlucht uit Abessynië bedoeld was om
zijn land voor dit wereldforum te kunnen
verdedigen en heeft hij aldus zijn geschokt
prestige bij de Abessyniërs willen herstellen.
Maar als hij sprak, had hij het recht der rid
derlijkheid om minstens zwijgend aanhoord
te worden. Het „vae victis" kon in heidensche
tijden opgang doen; sindsdien heeft men steeds
een menschelijken eerbied voor den overwon
nene getoond. Het werd als een triomf dei-
christelijke beschaving beschouwd, dat de ver-
slagene, die voor zijn land of voor zijn ideaal
gestreden had, onaantastbaar was voor phy-
sieke of moreele krenking.
Daarom is het incident, dat zich daarbij
te Genève heeft afgespeeld, niet alleen pijn
lijk, maar onwaardig. Een volk, als het Ita-
liaansche volkomen onwaardig. En we hadden
ons niet kunnen voorstellen, dat Italiaansche
journalisten zich tot een dergelijke minder
waardige en laffe betooging zouden organi-
seeren. Indien zij van oordeel waren geweest,
na een stilzwijgend aanhooren van de rede
van den negus, dat een machtig protest moest
weerklinken, dan hadden zij zich tot den vol
kenbond kunnen wenden. Dat zou het prestige
van Italië verhoogd hebben. Nu weerklinkt
door de geheele internationale pers slechts
één stem van verontwaardiging en afschuw
over het gebeurde.
Bovascopa, de officieele vertegenwoordiger
van de Italiaansche regeering bij den volken
bond heeft verklaard: „deze incidenten waren
onvermijdelijk". Men kan hem slechts ant
woorden: „dergelijke incidenten mogen nooit
voorkomen". Als men ze, zooals de Italiaan
vroeg, objectief beoordeelt, kan men slechts
zeggen, dat ze Italië een bijna onherstelbaar
kwaad doen. Men kan zich tenslotte indenken,
dat een land in den uitersten nood den laat-
sten uitweg aangrijpt. Maar dat het den over
wonnene dan nog hoont, zooals gisteren ge
beurd is, gaat onze elementaire opvattingen
van christelijke beschaving te boven. En we
kunnen begrijpen, dat in een moment van de
bitterste verontwaardiging de Roemeensche
minister van buitenlandsche zaken uitriep:
„Mijnheer de voorzitter, in naam van de ge
rechtigheid: laat die wilden zwijgen".
Uit Genève wordt nog gemeld, dat na ver
hoor door den commissaris van politie twee
der gearresteerde Italiaansche journalisten,
die tijdens de rede van den negus op de ge
schetste wijze zijn opgetreden, Marchini, de
vertegenwoordiger van het agentschap Stefani
en Fascetti van de „Gazette del Popoio'op
vrije voeten zijn gesteld.
De andere journalisten, Ciucci van de
„Corriera della Sera", Caprin van hetzelfde
blad, Monelli van de „Gazetta del Popoio",
Signoretti, directeur van de „Stampa", Mor-
reale van de „Popoio d'Italia", Cassuto van de
„Piccolo", Angeli van de „Lavore fascista" en
Caini van de „Popold d'Italia", zijn over
gebracht naar de gevangenis Saint-Antoine,
waar zij ter beschikking van de justitie zijn
gesteld. Besloten werd, dat het hechtenisbevei
voorloopig van kracht zou blijven. Intusschen
is nog geen aanklacht tegen de ordeverstoor
ders ingediend.
GENEVE, 1 Juli. (VAN ONZEN COR
RESPONDENT). De Italiaansche gezant te
Bern heeft vandaag stappen by de Zwitaer-
sche regeering gedaan, om de invrijheidstel
ling van de Italiaansche journalisten, die
gisteren by het incident in de volkenbonds
vergadering in hechtenis genomen zyn. te
verkrygen.
Vanavond heeft de Zwitsersche regeerin"-
op aanbevelng van den procureur-generaal,
besloten, de journalisten voorloopig op vrye
voeten te stellen.
Vrydag zal de Zwitsersche regeering be
sluiten, wat voor andere maatregelen kunnen
genomen worden.
ROME, 1 Juli. (STEFANI). De minister
van pers en propaganda, Alfieri, heeft den
te Genève gearresteerden Italiaanschen jour-
nalieten een telegram gezonden, waarin hij
uiting geeft aan zijn sympathie voor hun
optreden en zyn solidariteit met hun hou
ding betuigt.
Rome, 2 Juli. (R.O.) In officieuze kringen
geeft men uiting aan de verwachting, dat het
incident, dat Dinsdag in den volkenbondsver-
gacierlng is voorgevallen, zoo spoedig moge
lijk zal kunnen worden geregeld, opdat Italië
de samenwerking met de andere mogendhe
den zal kunnen hervatten en geen vyandige
stemmipg den terugkeer van dat land hl de
Vergaderzaal der volken zal beletten.
Zooals gemeld, werdden acht Italiaansche
journalisten die naar aanleiding van het in
cident in de volkenbondavergadering werden
gearresteerd, verzocht het grondgebied van
de stad en het Ka-nton Genève Woensdagavond
te verlaten.
De journalisten zyn dan ook vannacht ver
trokken, zij willen zich voorloopig te Coppet
vestigen, dat op enkele kilometers afstand
van Genève in het Kanton Waadt is gelegen,
teneinde aldaar het verder verloop der ge
beurtenissen af te wachten.
In auto's had de exodus plaats, vannacht
om 23 uur 50. Onder de Inzittenden dezer
auto-colonne merkte men op, behalve de ver
bannen journalisten, den Italiaanschen gezant
te Bern en den consul-generaal van Italië te
Genève, alsmede talryke vrienden van de
uitgewezen journalisten.
Intusschen hebben de acht Italiaansche
journalisten aan twee advocaten opdracht ge
geven, by den Geneefschen staatsraad beroep
aan te teekenen tegen het te hunnen opzichte
getroffen besluit van het kantonnale departe
ment van justitie en politie.
In het dorp Saint Cézaire, dicht bij Cannes,
hefobcn de stakers een kerk bezet. De arbei
ders, die bezig waren herstelwerken uit te
voeren in de parochiekerk, hebben het werk
neergelegd, daar zij met den aannemer geen
overeenkomst konden treffen voor het afslui-
C?, van een collectief arbeidscontract. Zy
e en de kerk ln bezit genomen en zich ge
ms aiieerjj in de biechtstoelen en de sacris-
ïe, eiwyi zy hun maaltyden gebruiken in de
ban «n. clie voor fje geloovigen bestemd zijn.
De pas oor heeft tegen deze profanatie een
scherp p10 est aangeteekend, doch tevergeefs.
De stakers wallen van geen wijken weten.
Alleen hebben ze de verzekering gegeven, dat
zü op geen enkele wyze de godsdienstoefenin
gen zullen verstoren.
BRUSSEL, 1 Juli. (VAN ONZEN COR
RESPONDENT). Naby Fooz is een Belgisch
militair vliegtuig neergestort. De luitenant
piloot en de luitenant-waarnemer werden
gedood.
BELGRADO, 1 Juli. (STEFANI). Van
nacht hebben bandieten den oud-afgevaar
digde Uroscevitsj, terwijl deze lag te slapen,
gedood om zich vervolgens met een bedrag
van byna een millioen dinars, dat zich in de
brandkast van het slachtoffer bevond, uit de
voeten te maken.
De Italiaansche journalisten, die tijdens de rede van Haile Selassie in den volken-
bond te Genève het fluitconcert aanhieven, worden ondanks het feit, dat zij
heftigen tegenstand boden, door gendarmen meegevoerd.
CORRESPONDENT). De vol-
kenbontlsvergadering kwam heden
ochtend, om half elf, andermaal
bijeen onder presidium van Van
Zeeland. Alles wees er op, dat het
wederom een belangrijke zitting zou
worden. In en om het volkenbonds
paleis hcerschte een buitengewone
drukte. De toevloed van belangstel
lenden was zeker niet minder dan
gisteren.
Onder de ingeschreven sprekers van
deteen dag figureerde de naam van
Blum, den nieuwen Franschen pre
mier, en Genève scheen vol belang
stelling, om den socialistischen staats
man te ho<*en.
By de opening der zitting wydde de voor
zitter, van Zeeland, enkele ernstige woorden
aan het incident van gisternamiddag. „Er is
niemand onder ons", aldus spreker, „die een
dergeljjk optreden niet betreurt en veroor
deelt. Voor dergeiyke ongeregeldheden kan
zeker de Vergadering der volken niet ver-
antwoordelyk worden gesteld. Geen enkele
manifestatie zal ik dulden. De meest elemen
taire orderegelen moeten en zullen hier wor
den geëerbiedigd".
Nadat nog enkele sprekers het woord had
den gevoerd, was Léon Blum aan de beurt.
Hy las een uitvoerige verklaring voor, waar
aan het volgende is ontleend:
„Gy zult als gedelegeerde van Frankryik
vandaag een man hoóren, die nieuweling is in
deze vergadering, zooals hij ook, een „homo
-novus" is in den Franschen ïegeeringsraad.
Ik zal zonder omwegen tot u spreken,
openhartig; ik hoop, dat gij aan die open
hartigheid uw sympathie niet. zult onthouden.
Veroorlooft my. derhalve, alvorens ik het
standpunt uiteenzet van de Fransche regee
ring en van het Fransche volk, zekere duis
terheden op te klaren, welke vrij zwaar druk
ken op de internationale situatie.
Ik heb gehoord en ik heb gelezen, dat, se
dert eenige weken, de invloed van Frankrijk
in Europa en zyn actie-vermogen in de Euro
peesche aangelegenheden in dalende richting
zyn gegaan. Het zou een mogendheid gewor
den zyn, incapabel, om nog krachtlgen weer
stand te bieden aan schendingen der inter
nationale wet, of effectieven steun te bieden
by de uitvoering van internationale verdra
gen,... een mogendheid naar buiten geneu
traliseerd door binnenlandsche moeilykheden
een mogendheid thans van den tweeden
rang.
Die woorden en het uitspreken ervan hier
voor deze vergadering doen my pyn, maar
men zegt het en men schrijft het en het zal
u derhalve niet verwonderen, indien ilk deze
kwestie hier aanvat, openlyk, zooals ik doen
zal met alle andere kwesties.
Maar waarop grondt men dan de vermoe
dens of de zekerheid van de devaiorisatie van
den factor Frankrijk in de Europeesche aan
gelegenheden? Men steunt daarbij biykbaar
op twee verschillende feiten: de anbeiders-
eischen ln het land zelf en de crisis, welke 7
Maart j.l. geopend werd, door de militaire
bezetting van het Rynland. In de eerste fei
ten ziet men den aanvang van een burger
oorlog in het andere het Inluiden van een
periode van Fransche machteloosheid, rechts-
verzaking.
In beide gevallen vergist men zich ernstig.
Wat de feiten van 7 Maart betreft: Men
had biykbaar in Europa verwacht, dat de
militaire bezetting van Rynland van den kant
van Frankryk eveneens een militaire repliek
zou hebben gekregen. Frankrijk heeft dat
niet gedaan, het heeft de oplossing van een
zoo gevaarlijke crisis willen zoeken in een
internationale procedure. In plaats van te
mobiliseeren heeft het den Locamo-mogend-
heden en den volkenbond de zaak te regelen
gegeven.
Was dat een teeken van zwakheid? Zijn wij
zóó" ver reeds in Europa gekomen, dat een
volk zwak heet en gedeclassificeerd wordt,
als het zijn toevlucht neemt tot de wapenen
van het recht, en niet tot de kanonnen?
Wat de arbeidersbeweging betreft in
Frankrijk ze^> ik behoef wel niet te zeggen,
dat het hier betreft de sociale politiek, waar
toe zich Frankrijks nieuwe meerderheid en
zyn nieuwe regeering verbonden hebben.
De Fransche delegatie voelt zich dus nog
best in staat met krachtige stem hier te spre
ken, rustig, overtuigd, den wil te vertolken
der natie.
Die wil is duidelyk: het Fransche volk wil
den vrede; het wenscht dien eenstemmig. Het
wil dien ondeelbaar.
Geen Franschen vrede wil Frankryk, doch
een wereldvrede. De tegenwoordige wereld
is helaas geen vrederwereld. Blum wilde niet
onderzoeken sinds wanneer en waarom de we
reld geen vrederwereld meer is. Hij wilde
echter op dit weersohikkelyk feit met nadruk
wijzen. Voor het eerst sinds 1918 is een Euro
peesche oorlog weer een mogelijkheid ge
worden, vooral omdat men overal een nieu
wen oorlog voor mogelijk houdt. De. oorlog
zal''ónvermydeiyk worden, indien men hem
algemeen voor onvermydelijk zal gaan hou
den.
De volkenbond heeft dit jaar een ernstig
echec geleden. Iedereen moet dit erkennen. De
volkenbond was onmachtig den oorlog te ver
hoeden, de volkenbond was onmachtig den
oorlog stop te zetten. De fout ligt echter niet
by het volkenbondsverdrag, de fout is geweest
een te late en te aarzelende toepassing van
de bepalingen van het volkenbondsverdrag.
De les moet dus zyn een versterking van
het volkenbondsverdrag.
De Fransche regeering zal daarom naar
progressieve bewapeningsvermindering stre
ven. Blum eindigde met de volgende woorden:
„In dit jaar zijn twee ernstige overtredingen
van internationale verdragen begaan. Het
volkenbondsverdrag is geschonden en het
verdrag van Löcamo.
De Fransche regeering hoopt dat het ge
beurde een bydrage sal worden voor een
meer duurzamen vrede en dat de twee staten,
die de overtredingen hebben begaan, zich be
reid zullen verklaren mede te werken tot de
schepping van i een betere internationale
samenleving in een wereld van ontwapenden
vrede. Het Italiaansche memorandum, dat
gigteren by den volkenbond is ingediend, is
een bijdrage in de goede richting".
(T ENÊVE, 1 Juli. (VAN ONZEN
y CORRESPONDENT). Zeven
sprekers hebben vandaag in de volken
bondsvergadering het woord gevoerd
bij de algemeene beschouwingen
over de gevolgen, die voor den volken
bond uit de verovering van Abessynië
door Italië moeten voortvloeien.
De sprekers waren de gedelegeerden
van het drietal groote mogendheden,
dat in de volkenbondsvergadering nog
vertegenwoordigd is, namelijk Enge
land, Frankrijk en Sovjet-Rusland,
de vertegenwoordigers van twee Zuid-
Amerikaansche staten, Columbia en
Panama, en de gedelegeerden van
twee Britsche Dominions, Zuid-Afrika
en Canada.
Van deze sprekers heeft alleen de gedele
geerde van Zuid-Afrika, Te Water, zien
tegen de opheffing der sancties verzet.
Hy verklaarde, dat de volkenbondsstaten,
toen zy In October besloten, hun sanctie
verplichtingen na te komen, daarbij geens
zins als voorwaarde hadden gesteld, dat
Abessynië zich met succes tegen den Ita
liaanschen aanvaller zou kunnen verdedigen.
Integendeel, juist de vernietiging van Abes
synië maakt de volkenbondshulp des temeer
nóodzakeiyk.
Te Water gaf te verstaah,dat de kleine
staten zullen moeten gaan overleggen, of
verdere samenwerking met de groote mo
gendheden in den volkenbond van nut blijft,
indien de groote mogendheden de toelaat
baarheid van daden van geweld naar het
militaire succes ervan blyven beoordeelen.
Dit was echter de eenige spreker, die het
nut van een voortzetting van de sancties
uitsprak, doch ook Te Water bleek wel te
beseffen, dat hij voor een verloren zaak
pleitte.
Dit werd dan ook bevestigd door de andere
redevoeringen. Vooral Eden, Litwinoff en de
gedelegeerde van Canada lieten geen twyfel
erover bestaan, dat naar hun meening Abes
synië toch niet meer te redden is, tenzij
door militaire maatregelen, waartoe echter
geen enkele staat wil overgaan. Zij meenden
dus, dat de sancties thans moesten worden
opgeheven.
Doch deze harde werkeiykheid, zooals
Eden zelde, mag niet tengevolge hebben, dat
de vijftig staten hun in October uitgesproken
oordeel over de Italiaansche gedragslyn op
eenigerlei wyze zouden herzien.
Ook verklaarde Eden, dat de volkenbonds
vergadering de erkenning van de verovering
van Abessynië door Italië op geenerlei wyze
zal mogen uitspreken.
Ook de Zuid-Amerikaansche staten spraken
zich tegen de erkenning van de verovering
van Abessynië uit.
Ook de kwestie van de volkenbondshervor
ming werd vandaag weder druk besproken.
Litwinoff kwam vanmiddag echter met
kracht tegen een dergelyke verzwakking van'
de volkenbondsverplichtingen in verzet. Hy
betoogde, dat artikel 16 van het volkenbonds
verdrag ongewijzigd moet blyven en dat alle
volkenbondsstaten zonder onderscheid tot
sanctie-maatregelen moeten verplicht bly
ven.
De kwestie van de volkenlbondshervormlng
zal, zooals ook Eden vanmiddag uitdrukke-
lyk aanbeval, tot September worden uitge
steld.
Voor de opheffing van de sancties zal de
coördinatie-commissie waarschijnlijk nog deze
week byeenkomen, om in een korte verga
dering een datum voor de opheffing van de
sancties te overwegen.
GENEVE, 1 Juli. (VAN ONZEN COR
RESPONDENT). De ministers van buiten
landsche zaken van de zeven neutrale mo
gendheden hebben vanochtend de volgende
verklaring openbaar gemaakt.
De ministers van buitenlandsche zaken
van Denemarken, Spanje, Finland, Noor
wegen, Nederland, Zweden en Zwitserland
hebben een gedachtenwisseling gehouden
over de gevolgen van de tegenwoordige ge
beurtenissen op de grganisatie en de werk-
wyze van den volkenbond. Zy hebben vast
gesteld, dat overeenstemming tusschen hen
bestaat, o.a. op de volgende punten:
De verscherping van den internationalen
toestand en de gevallen, waarin toevlucht is
genomen tot internationaal geweld, welke
zich deze laatste jaren hebben voorgedaan,
in strijd met het volkenbondsverdrag, heb
ben in onze staten twyfel doen ontstaan
over de kwestie, of de voorwaarden, waar
onder zy de verplichtingen van het volken
bondsverdrag zyn aangegaan, nog in vol
doende mate bestaan.
Volgens onze meening is het niet toelaat
baar, dat zekere artikelen van het volken
bondsverdrag en in het byzonder het arti
kel over de bewapeningsvermindering
doode letter blyven, terwyl andere worden
toegepast.
Hoewel de gebeurtenissen er toe leiden,
dat men zich afvraagt, of de beginselen van
het volken bonds verdrag in voldoende mate
worden toegepast, zyn zy van meening, dat
alles in het werk gesteld moet worden, om
de by de stichting van den volkenbond on
dernomen poging tot een goed einde te bren
gen, teneinde een internationale organisatie
in te stellen, die op het recht gegrond Is.
Gezien de ernst van den toestand, waar
mede de volkenbond te kampen heeft, erken
nen wy, dat het noodzakelyk is, te onderzot
ken, of het mogeiyk is tot wyzigingen in he'
volkenbondsverdrag over te gaan, of zyn toe
passing zoo te veranderen, dat men tot een
versterking van de veiligheid kan komen,
welke het volkenbondsverdrag aan alle staten
moet verzekeren.
Voor het geval, dat voorstellen gedaan zou
den worden voor wijziging van het volken
bondsverdrag, zyn wy bereid ze zorgvuldig te
bestudeeren.
Maar wij geven ons rekenschap van de
moeilykheden, welke deze methode in de prac-
tyk zou kunnen hebben.
wy gelooven dus onder het voorbehoud var
onverwachte gebeurtenissen, dat het goed zou
zyn, zich te houden aan een procedure, waar-
by de volkenbondsvergadering de richtiynen
van toepassing zou vaststellen.
In de eerste plaats moet men zich verstaan,
teneinde te komen tot een preciese voorberei
ding van de toepassing van de regels van het
volkenbondsverdrag en die ten doel hebben de
schending van zyn beginselen te verhinderen
door de preventieve actie van den volkenbond
te versterken.
Er aan herinnerend, dat in 1021 richtiynen
zyn aangenomen, om artikel 16 in werking t»
stellen, verklaren wy, dat zoolang het volken
bondsverdrag in zyn geheel slechts op onvol
ledige en inconsequente wijze wordt toege
past, wy gedwongen zyn daarmee rekening
te houden by de toepassing van dat artikel.
In de tweede plaats is het van belang, op
alle economische en politieke gebieden de
activiteit van den volkenbond weer ln handen
te nemen, die ln zekere mate door de crisis
van de laatste tyden verlamd Ls en te zoeken
naar een geleidelijke oplossing van de groote
problemen, die opgeworpen zijn.
GENEVE, 1 Juli. (R.Q.) Tenzy het volken
bondshandvest hervormd wordt en sancties
doelmatiger worden gemaakt, zullen de neu
trale mogendheden weigeren deel te nemen
aan welke andere sancties ook aldus ie
men de beteekenis uit van het officieele com
munlqué, dat vandaag na de bijeenkomst der
neutrale staten is uitgegeven.
Onthoudt den naam INSTANTINEt
''Weni dt>
k"<ilt L 0tr« i
50 cis:
stilt en voorkomt
pijnen!
Reel. 913 DGVS 18
CORRESPONDENT) Alhier zijn
heden ook de zeelieden van de koop
vaardijvloot in staking gegaan.
Vanmorgen weigerden zoowel officieren
als manschappen aan te monsteren voor
Belgische schepen.
Zij eischen loonsverhooging en betere
arbeidsvoorwaarden.
BRUSSEL, 1 Juli. (VAN ONZEN COR
RESPONDENT). Terwyi op verschillende
plaatsen in België de stakingen verminderen,
doen zich op andere plaatsen weer nieuwe
voor.
Thans dreigt ook het Antwerpsche tram
personeel met staking, indien het niet on-
middeliyk belangrijke loonsverhooging en
betere arbeidsvoorwaarden verkrijgt.
ANTWERPEN, 1 Juli (Particulier). Terwyl
een afvaardiging van het Antwerpsche tram
wegpersoneel te Brussel besprekingen voerde
met de regeering, is hier plotseling de tram-
staking uitgebroken, tot groot ongerief van
de duizenden, die op tramvervoer zyn aange
wezen.
Er had hedenavond om 8 uur een vergade
ring plaats van het personeel. Tydens de ver
gadering kwamen de personeelsafgevaardigden
uit Brussel terug. Het bestuur der organisatie
achtte de handel wyze van het personeel on
wettig en adviseerde Donderdag aan het werk
te gaan.
De vergadering besloot echter met algemee
ne stemmen de staking voort te zetten tot de
eischen zijn ingewilligd, welke zijn: loonsver
hooging van 9 frs. 50 per dag,. 40-urige werk
week en pensioen.
LONDEN, 1 Juli. (A.N.P.) De Moskousche
correspondent van de „Daily Telegraph" seint
aan zyn blad: Het totaal aantal vliegtuigen
in sovjet-Rusland in Juni was 72 procent
grooter dan het in het begin van het jaar
daaromtrent gegeven cyfer.
In „fabriek no. 24", welke voorheen de
eenige werkelyk goede Russische vliegma
chine vervaardigde, had men vroeger voor
den bouw van één machine 1.120 uren ma-
chinewerk en 1.612 uren handwerk noodig.
Deze cyfers bedragen thans nog slecht»
520 en 1066.
Deze byzonderheden zyn Maandag LL be
kend gemaakt door Michael Kaganovitsj, die
de leiding heeft over de luchtvaartindustrie,
in een redevoering voor het industrieele con
gres der unie.
„Laat de Duitschers geen ydele hoop voe
den", aldus voegde hy hieraan toe", wy zul
len altyd vliegtuigen genoeg hebben, om on*
vaderland te verdedigen. Onze toestellen kun
nen hooger en verder vliegen en onze vijan
den vernietigen, wanneer dit noodig mocht
zyn.
Onze vliegtuigfabrieken zyn thans grooter
dan alle andere ln Europa of Amerika.
wy behoeven niet naar het Westen te ky-
ken".
Motie van vertrouwen in de regeering
aangenomen.
De Fransche kamer heeft haar vertrouwen
in de regeering uitgesproken door met 375
tegen 192 van de 567 uitgebrachte stemmen
de volgende motie aan te nemen:
„De kamer, de verklaringen der regeering
goedkeurend, spreekt in haar het vertrouwen
uit voor de handhaving van de republikein-
sche orde door het met vastberadenheid toe
passen van de wetten voor de verdediging
van de republiek en gaat, elk amendement
verwerpend, over tot de orde van den dag".
BRUSSEL, 1 Juli. (VAN ONZEN COR
RESPONDENT). Tot voorzitter van den
senaat werd de katholieke oud-minister mr.
Moyérsoen benoemd ter vervanging van den
liberaal, graaf Maurice Lippens.
Weet Je zeker, dat die bank voor 10 uur
droog ts??üwant ik wou van avond
vroeg naar bed!?
