BRITSCH KONINGSPAAR IN
TRIOMF DOOR LONDEN.
Jubelende liefde langs den
kroningsweg.
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN.
60ste JAARGANG N0. 17862
DONDERDAG 13 MEI 1937
DRIE BLADEN.
BUREAU: KOEMARKT 4, SCHIEDAM? ffiSËW
TELEFOON INTERCOMM. Na. 68085
een arrestatie.
italiaansche pers zwijgt.
IN BUCKINGHAM PALACE.
„We want the King".
TOEN DE AFZETTING WERD
OPGEHEVEN.
IERLAND WAS OOK VERTEGEN
WOORDIGD.
EEN SCHOUWSPEL VAN MACHT
EN GLORIE.
's KONINGS RADIO-REDE.
De ABONENMENTSFR1JS van de NIEUWE
SCHIEDAMSCHE COURANT bedraagt franco
bij vooruitbetaling:
Per week 20 cent; per maand 85 cent; per
drie maanden J 2,55.
Bi) bezorging franco per post bedraagt de
abonnementsprijs per maand f 1,10 per drie
maanden 3.bij vooruitbetaling. Incasso
kosten worden niet berekend.
LOSSE EXEMPLAREN zijn steeds aan ons
bureau Koemarkt 4 verkrijgbaar 5 cent per
stuk,
POSTCHEQUE- EN GIRODIENST No. 81440.
Uitgave van de N.V. de Courant De Maasbode
Rotterdam.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt:
Voor 16 regels 1,55, elke regel meer 25 et»
Bij. contract aanzienlijke reductie.
Reclames tusschen den tekst dubbel adv.tarief,
Liefdadigheidsadvertentiën half tarief,
Familieberichten 10 ct. per regel.
Kampioen-advertenties van 20 woorden 0,50
per plaatsing. Elke 5 woorden meer kost 10 ct.
Kampioen-annonces en familieberichten wor
den geplaatst in de gezamenlijke vier
dagbladen: Het Nieuwe Dagblad, de Nieuwe
Schiedtmsche Courant, de Nieuwe Dordtsche
Courant en de Nieuwe Zuid-Hollander.
Onder het geweldig enthousiasme van de voor het paleis verzamelde enorme menschenmenigte, verscheen het Engelsche
koningspaar met de beide prinsesjes en koningin Mary na terugkeer in Buckingham Palace op het balcon van het paleis.
Zij kwamen evenwel bedrogen uit, want de
film kan eerst morgen worden gedraaid, na
ooor den aartsbisschop van Canterbury en den
hertog van Norfolk te zijn gekeurd.
Er hebben zich enkele incidenten voorge
daan. Op Saint James Square is een man op
leeftijd in het gedrang onwel geworden en
overleden. De burgemeester van Ramsgate
is uitgegleden op het oogenblik, dat hij West
minster Abdij binnentrad en moest met een
gekneusden schouder in het ziekenhuis wor
den opgenomen.
Tegen den avond hield het op met rege
nen. Westend was overvuld met een vroolijke
menigte.
Reuter heeft uit alle deelen van de wereld
bericht ontvangen, dat de radiouitzendingen
van de kroning druk werden beluisterd.
De misdadigers in Londen hebben geen
groot gebruik gemaakt van de drukte tijdens
de kroning. Scotland Yard heeft slechts be
richt van drie groote misdrijven ontvangen,
n.l. een juweelendiefstal ter waarde van 1000
pond sterling te Streatham, een inbraak in
een postkantoor te Purley en een inbraak in
een winkel van muziekinstrumenten in het
Noord-Westen der stad.
LONDEN, 12 Mei (UN. PRESS). Om 9 nur
vanavond deelde de ambulance-brigade der
Britsche hoofdstad mede, dat zich op den kro
ningsdag 9585 ongevallen hebben voorgedaan.
Honderd zestig gewonden moesten in de hos
pitalen worden opgenomen.
Een dienstdoende officier van de ambulan
ce bevestigde tegenover een correspondent
van de „Un. Press" dat 160 menschen met ge
broken beenen, armen, ribben of enkels, ver
oorzaakt door een val bij het klimmen op
hekken of andere hoogtes, naar de ziekenhui
zen .moesten worden overgebracht. Negentig
anderen, die onwel geworden of flauw geval
len waren en daarom naar de hospitalen wer
den vervoerd, konden spoedig weer geheel
hersteld naar huis gezonden worden.
LONDEN, 12 Mei (HAVAS). Hedenochtend
is het 4-jarig dochtertje van sir Gustavus
Lascelles Hamilton Russel, Charmian, in een
liftkoker gevallen en om het leven gekomen.
Het meisje vertoefde bij lord Bearstead om
den kroningsstoet te zien, terwijl haar ouders
in de Westminster Abdij tegenwoordig
waren bij de plechtigheid. Niettegenstaande
de zorgen van 5 doktoren, overleed het kind
in de armen van haar ouders, die in allerijl
gewaarschuwd waren.
LONDEN, 12 Mei (HAVAS). Op het oogen
blik, dat de stoet zich weer opstelde, om naar
Buckingham Palace terug te keeren, heeft de
politie op den hoek van Bridge-street en Can
non Bow een man gearresteerd.
De politie had hier groote moeite, het pu
bliek binnen de voorgeschreven afbakening
te houden en op bevel van een hoog marine
officier kwamen mariniers de politie te hulp.
De officier gaf eenige orders aan zijn onder
geschikten en op dit oogenblik werd een van
ce toeschouwers door een politieman gearres
teerd en naar Scotland Yard gebracht.
ROME, 12 Mei (HAVAS). De Italiaansche
pers zwrjgt over de kroningsfeesten te Lon
den. Alléén het agentschap Stefani bracht een
bericht van elf woorden, waarin werd mede
gedeeld, dat heden koning George VI van En
geland is gekroond.
ROME, 12 Mei (D.N.B.) „Wegens versprei
ding van valsche berichten over Italië", al
dus een mededeeling van bevoegde zijde,
„heeft de Romeinsche correspondente van de
News Chronicle", mevrouw Mackenzin, van
ae politie aanzegging gekregen, dat zij Italië
moet verlaten".
LONDEN, 12 Mei. (R.O.). In Iersche krin
gen in Londen verklaarde men vanavond, dat
het gerucht, dat Ierland niet vertegenwoor
digd was bij de kroning, niet juist is. De
hooge-commissaris van den vrijstaat, Dylanty,
woonde de plechtigheden in Westminster Ab
bey by.
(Van onzen correspondent).
LONDEN, 12 Mei 1937.
HET hart van het Britsche wereld
rijk heeft vandaag geklopt van
geestdrift en groote, edele konings
liefde.
De terugkeer van de gezalfde en
gekroonde vorsten naar hun paleis is
«reworden tot 'n onvergetelijk schouw-
O
spel van macht en glorie, van weelde
en schittering, doch bovenal van
blijde, jubelende, fiere liefde voor
vorst en vorstenhuis.
Machtig en overweldigend had in de West
minster Abdij het „Te Deum" weerklonken.
Luid en triomfantelijk schalden de bazuinen
en trompetten. Alle aanwezigen waren opge
staan. De indrukwekkende plechtigheid was
ten einde.
Langzaam daalt de koning, met de scepters
in de handen, van de estrade, voorafgegaan
door de vier zwaarddragers, en begeeft zich
door de deur aan de Zuidelijke zijde van het
altaar naar de kapel van Eduard, den Belij
der, waar de koningin zich bij hem voegt.
De scepter met de duif wordt hier overhan
digd aan den aartsbisschop en door dezen op
bet altaar gelegd; daar plaatst de Dean van
Westminster ook de gouden sporen. De ko
ning wordt ontdaan van zjjn kroningsmantel
en in een purperen mantel van fluweel ge
huld. De rijkskroon wordt hem op het hoofd
gezet en de aartsbisschop geeft hem den rijks
appel in de linkerhand. Door 't koor schrijden
de souvereinen dan, gevolgd door de hoog
waardigheidsbekleders en de Peers, die aan
de processie deelnemen, naar de Westelijke
deuren der Abdij.
In de kerk klinken statig en indrukwekkend
de strofen van het „God save the King".
Zwaar dreunt het orgel, bezuinen juichen;
ontroerd zingen allen den plechtigen zegezang.
De souvereinen hebben intusschen den uit
bouw bereikt, waar zij een koude lunch ge
bruiken, en zich, alvorens den grooten rit door
de stad te ondernemen, 'n tijdlang van hun
kronen en zware mantels kunnen ontdoen.
Buiten de Abdij is sinds lang de stoet be
gonnen zich op te stellen. De 5000 militairen
te voet, alle landen van het rijk vertegen
woordigend, die aan de groote processie deel
nemen, hebben de poort bij Hyde Park Corner
om twaalf uur reeds verlaten en zijn Consti
tution Hill opgemarcheerd. Zij maken halt
als, omstreeks 10 minuten voor half één het
doffe gedreun van 't geschut de kroning aan
kondigt. Na 'n half uur hervatten de 5000 hun
marsch, tot zij samenkomen met de bereden
afdeelingen.
Zoo is de lange stoet geformeerd, als tegen
kwart over twee de souvereinen, onder het
donderend gejuich der menigte, en 't luiden
der klokken, de Abdij verlaten en in de kro-
stijgen.
slellJk zingen de klokken over de stad.
De koninklijke stoet vult de straten met
pracht en praal, ondanks den regen, die neer-
plenst over den kroningsstoet en over de mil-
lioenen menschen, die niet moede worden, hun
vreugde uit te juichen en hun liefde voor het
vorstenpaar.
De geestdrift van het publiek overtreft in
derdaad alles, wat wij vanochtend hebben
meegemaakt. Eindeloos is het oorverdoovend
gejubel, waarmee koningin Mary en de twee
kleine prinsesjes Elisabeth en Margaret Rose
verwelkomd worden. Het gejubel is niet meer
van de lucht. Elke afdeeling militairen wordt
met daverende toejuichingen begroet. Er
heerscht een enthousiasme gelijk men te
Londen wellicht nog nimmer beleefd heeft.
Het*publiek, dat op 3 millioen geschat wordt,
blijft voortjubelen en het gejuich groeit aan
tot een orkaan als de gekroonde souvereinen
voorbij rijden, rechtop in de gouden koets ge
zeten, de scepters in de rechterhand.
Nooit hebben wij iets medegemaakt, dat
hiermede vergeleken kan worden.
Het duurt veertig minuten aleer de schit
terende stoet 'n bepaald punt voorbij getrok
ken is. Langs het beeld van Boadicea, bij de
Westminster brug, trekt zij, om de breede
Embankment in te slaan, dan links af door
de breede Northumberland Avenue naar de
Mall en door St. James-street en Piccadilly
naar Regentstreet. Dan door de lange Oxford
street naar Marble Arch, en de terugweg
iji thans aangevangen over den aan Park
Lane evenwijdig loopenden rijweg van Hyde
Park naar Hyde Park Corner, waar Consti
tution Hill ingeslagen wordt naar 't Paleis.
Het plein voor Buckingham Palace wordt nog
éénmaal geheel omgereden; de troepen mar-
cheeren door, en de koninklijke koets met
haar escorte rijdt het voorplein voor het pa
leis op.
Zoo langs heel den zes mijlen langen weg
de stoet omstuwd geweest is, door gejubel,
niets evenaart de daverende' vreugde, die zich
uit als omstreeks vier uur de souvereinen hun
paleis bereikten. Hier voor Buckingham Pa
lace, waar tribunes weinig ruimte weggeno
men hebben, is de menschenmenigte het in
drukwekkendst. Hier ook is zij het geestdrif-
tigst. zy verwelkomt de thans gekroonde sou
vereinen in hun paleis, gelijk zelden 'n koning
door zijn onderdanen verwelkomd is. 't Ge
jubel neemt geen einde tot eindelijk uit
honderdduizend kelen 't God save the King
opstijgt. En dan breekt opnieuw 't gejuich los
met tienvoudige kracht. „We want the King!'
klinkt 't van alle kanten. En van 't balkon
af nemen voor 't eerst de gekroonde koning
en koningin de hulde van hun onderdanen in
entvangst.
Van dezen dag zal gesproken worden zoo
lang nog een ooggetuige leeft. Hij is overwel-
weldigend geweest van het begin tot het
thans naderend einde.
Londen, en dit is in dit geval Groot-Britan-
nië en het rijk, door zijn staatslieden, zijn
soldaten en zijn burgers vertegenwoordigd,
Londen heeft pret gemaakt, feest gevierd, ge
lachen, gejoeld en gejuicht en met een uitge
latenheid, waaraan het zich zelden over
geeft. En toch spreekt het met diepe inner
lijke ontroering van die onvergetelijke oogen-
blikken, waarop het gejubel der honderddui
zenden als een donderslag veelvoudig weer
kaatst werd.
Deze koning heeft geen groot verleden, hij
regeert nog maar een half jaar. Als hertog
van York was hij een beminnelijke, maar alles
behalve schitterende figuur. Heden heeft het
volk bewezen, instinctmatig te beseffen, dat
hij desondanks een groote daad verricht en
zijn land een onschatbaren dienst bewezen
heeft, toen hij in December de onnoemelijk
zware en bijna hachelijke taak aanvaardde,
de regeering op zich te nemen over de Britsche
volken, wier belangengemeenschap belichaamd
is in de Kroon.
Waarom die taak zwaar en hachelijk was
en zelfs ondankbaar zijn kon, weet een ieder.
Er was groote moed en groot plichtsbesef
noodig, om zich aan die taak te wijden. De
nieuwe koning vond weinig tegemoetkomend
heid, weinig hartelijkheid van de zijde zijner
onderdanen. Hij bezat slechts hun plichtma
tige loyauteit. Hij drong zich niet op en hij
poogde zich niet populair te maken met de
gewone en goedkoope middelen, die de dema
gogische monarch te baat neemt. Hij was als
zijn vader, een eenvoudig eerlijk werkend
man, die zich zelf zeker niet overschatte. Hij
deed zijn plicht, kalm en oprecht. Heden heeft
het volk, dat steeds edelmoedig is, te kennen
gegeven, hoezeer het zijn moed en offervaar
digheid op prijs stelt.
Dezen koning, die nog zoo weinig gedaan
heeft, hebben zijn onderdanen heden spontaan
hun erkentelijkheid betuigd, omdat hij in De
cember deed wat noodig was in het belang
.van vaderland en rijk. Want wanneer er maar
half zoo luid gejubel was en de geestdrift
maar half zoo hoog opgelaaid was, dan zou de
koning reeds alle reden hebben gehad, tevre
den te zijn.
De lange terugtocht naar het paleis was een
ware zegetocht. Het regende en niemand
sloeg acht op den regen. Het was grauw en
alles schitterde. Nog nooit hebben wij een
Londensche of eenig andere volksmassa door
zulk een ongebreideld enthousiasme bezield
gezien.
De schittering van den prachtigen stoet
droeg het hare bij tot de geestdrift der be
volking. Maar ondanks alle uitgelatenheid
van het feestvieren, ondanks alle opgetogen
heid heerschte er ook een gevoel van patriot
tisch fierheid. Het kan niet anders. De aan
blik van de afdeelingen van al die prachtige
regimenten, maar in veel hooger mate nog
van de strijdmachten der Dominions, der ko
loniën en van Indië, van de Eerste Ministers,
van de maharadiahs en sultans en getulbande
krijgslieden, dit alles deed de hai-ten kloppen
van nationalen trots over zooveel macht en
glorie.
De koning, die met zijn constitutioneel zoo
strikt beperkte macht toch al die grootheid
verpersoonlijk^, was in zijn purperen mantel
en met de kroon op het hoofd een ontzagwek
kende figuur geworden.
Met den koning was opnieuw de groote
Britsche volkerengemeenschap beklonken. Als
gezalfde keerde hij terug naar zijn paleis.
„For better for worse", zooals de Engel
sche huwelijksformule zegt, in lief en leed
waren hij en zijn volken thans voor goed ver-
eenigd, aan elkaar verbonden.
Dit en de herinnering aan de gebeurtenis
sen van een half jaar geleden waren oorzaak
van die geweldige ontroering, zooals een oude
tragedie een verblijdende gebeurtenis nog
schooner en treffender maakt.
Anderhalf uur duurde die ontzaglijke zege
tocht. Wij hebben reeds verteld, hoe deze bijna
drie mijl lange stoet was samengesteld, hoe
de eene afdeeling militairen op de andere
volgde. Steeds in andere uniformen, steeds
andere wapenen, zag men een half uur lang
op een gegeven punt van den weg al die dui
zenden soldaten voorbij trekken. En dan de
koetsen der eerste ministers en Indische
vorsten met hun escortes uit andere wereld-
deelen en de glazen koets van koningin Mary
en de prinsesjes en die van de leden der ko
ninklijke familie.
Men zag het Britsche rijk voorbij trekken
met zijn admiraals, zijn veldmaarschalken en
luchtmaarschalken, het dansen en trappelen
van de paarden, het blinken van het staal,
de gouden en scharlaken schittering van de
uniformen, dit alles maakte reeds dronken
van enthousiasme.
En dan nadat men dit alles een half uur
aanschouwd had naderde, aangekondigd door
het gedonder van de volksstem de door lijf-
Wachten omstuwde, door prachtige escortes
Voorafgegane en gevolgde staatsiekoets der
Souvereinen onder de bezielende marschmu-
ziek der militaire kapellen en als twee half
goden onderkronen, waarin beroemde dia
manten fonkelden, zaten de souvereinen in
den gouden en kristallen pracht van hun ka-
btis.
Maar nergens laaide de geestdrift hooger
dan voor Buckingham Palace toen de koning
en de koningin het paleis bereikten.
Van het oogenblik af, waarop de karos
het binnenplein opgereden was, werd steeds
opnieuw gejuicht, onderbroken door de kreet
„v.'e want the king". Eindelijk verscheen de
koning met kroon en mantel op het balcon.
Hij werd overweldigend gehuldigd door hon
derdduizend en meer onderdanen.
Op het oogenblik is het paleisplein een
compacte menschenmassa, honderden gelede
ren dik. Om negen uur gaven de souvereinen
eindelijk gevolg aan den oproep van het volk,
om opnieuw op het balcon te verschijnen.
Tooneelen van onbeschrijfelijk enthousiasme
speelden zich af, toen de koningin het volk
met bevallig handgebaar groette.
De koning, die een half uur vroeger een
radiotoespraak had gehouden, die van veel
ontroering getuigde, was in avondcostuum.
Thans roepen de tienduizenden opnieuw:
„We want the king". Aan het publiek is me
degedeeld, dat de souvereinen zich van avond
niet meer zullen vertoonen. Maar steeds op
nieuw stijgt de kreet op: „We want the
king".
Alom in de stad van Eastend tot Westend
wordt feest gevierd. Voor het eerst zijn van
avond de openbare gebouwen door schijnwer
pers verlicht. Ook vele schepen op de rivier
zijn geïllumineerd. In de stampvolle hoofd
straten wordt gedanst en gezongen. Maar
het weer is opnieuw ongunstig geworden en
het regent herhaaldelijk.
Voor het paleis riep, immer luider, het volk
om zijn koning, die tenslotte nogmaals, 't
was half elf, zich aan de onmetelijke men-
schenzee, welke voor het Buckingham Pa
lace golfde, vertoonde, en samen met de ko
ningin een daverende hulde in ontvangst ne
men moest. Eenige minuten vertoefde het vor
stenpaar op het balcon en trok zich ten slotte,
minzaam groetend, terug.
LONDEN, 12 Mei. (HAVAS.) In een der
zalen van Buckingham Palace heeft koning
George VI hedenavond voor het eerst door
middel van de radio tot alle deelen van het
Britsche wereldrijk een redevoering gehou
den.
Koningin Elisabeth en de andere leden der
koninklijke familie beluisterden de rede in
een ander vertrek van het paleis.
„Nooit heeft, aldus ving de koning zijn
rede aan, een kroningsplechtigheid zulk een
geweldige beteekenis gehad, wijl thans de Do
minions met vrijwillige en gelijkwaardige
banden zijn verbonden met dit oude konink
rijk en ik heb hedenmorgen het gevoel ge
had, dat in waarheid het geheele Imperium
vergaderd was binnen de muren van West
minster Abbey."
Uit naam van hem zelf en van de koningin
wenschte de koning vervolgens al zijn onder
danen geluk en voorspoed en bracht hun
hartelijken dank voor hun toewijding en trouw
waarvan zij getuigenis hadden afgelegd.
„Indien ik, aldus vervolgde koning George,
in de jaren, die komen zullen, getuigenis kan
afleggen van mijn erkentelijkheid jegens u
allen, door u op mijn beurt te dienen, dan
is dat de wijze, welke ik boven alle andere
zal verkiezen."
De koning wees er vervolgens op, dat de
kroon voor tallooze millioenen het symbool
is van de eenheid bij de gratie Gods en door
den wil van de vrije volken van het Britsche
Commonwealth.
„De uiterlijke vorm der kroningsplechtig
heid, aldus de koning, is oud. maar haar in
nerlijke beteekenis en de boodschap, welke
zij bevat, zijn altijd nieuw, want het hoogste
doel is het dienen van anderen en met woor
den van de diepste plechtigheid heb ik mij
in uwe tegenwoordigheid, met de koningin aan
mijn zijde, gewijd aan mijn koninklijke taak.
Met Gods hulp zullen wij ons trouw van onze
plichten kwijten. Degenen onder u, die kinde
ren zijn, zullen, naar ik hoop, de herinnering
bewaren aan dezen dag van geluk, zonder
zorg. Sommigen van u zullen in de komende
jaren trekken van het eene deel van het
„Commonwealth naar het andere. Dan zult gij
leeren, welk een hooge beteekenis voor ons
onze vrijwillige banden hebben en hoezeer
onze wederzijdsche vriendschap en onze
vriendschap jegens alle andere naties kan bij
dragen tot de zaak van vrede en vooruitgang.
Mogen wij, de koningin en ik, steeds de
genegenheid waardig zijn, welke, met trots
denk ik daaraan, ons omringt aan het begin
van mijn regeering.
Ik dank u allen uit het diepst van mijn hart
en dat God u allen zegene".
Voordat koning George zijn redevoering
voor de microfoon uitsprak, richtten achter
eenvolgens de vertegenwoordigers der ver
schillende deelen van het rijk het woord tot de
verst verwijderde gebieden.
De gouverneur der Bermuda-eilanden nam
het eerst het woord, gevolgd door Howley,
den vice-president van de regeeringscommis-
sie van Newfoundland, Mackenzie King, den
premier van Canada, Savoye (Nieuw-Zeeland)
Lyons (Australië), dr. Bamaw, eersten mi
nister van Birma, den vice-koning van Indië,
den premier van Zuid-Rhodesia en Hertzog,
den premier van Zuid-Afrika.
Tenslotte werd nog het woord gevoerd door
minister-president Baldwin.
KRONING VAN HET BRITSCHE KONINGSPAAR. Links; het aangrijpende historische oogenblik waarop koning George VI het hoofd buigt en de aartsbisschop
van Canterbury den koning de kroon op het hoofd gaat plaatsen; rechts: het moment van de kroning van koningin Elizabeth door den Aartsbisschop van Canterbury.
LONDEN. 12 Mei (HAVAS). Nadat de af
zetting langs den weg van den kroningsstoet
was opgeheven, had de politie groote moeite
met het regelen van het verkeer bij de sta
tions van den ondergrondschen spoorweg.
Omstreeks vijf uur in den middag stond bij
het station op Trafalger Square een rij men
schen van een halven kilometer lang te wach
ten. De reinigingsdienst begon onmiddellijk
met het wegruimen van de papieren, welke de
toeschouwers hadden achtergelaten.
Velen bestormden de bioscopen, toen deze
om vijf uur hun deuren openden, in de hoop
de film van de plechtigheden reeds te zien.
