DE SPORTDEMONSTRATIES
VAN GISTEREN.
a
1
l
Het Youngivell
Mysterie.
mm
KORPS MARINIERS.
DONDERDAG 1 SEPTEMBER 1938
RONDE VAN FEIJENOORD
Kolonel Dorren draagt de leiding
i'ffhet Korps over aan Kolonel
von Freytag Drabbe.
"VfiKtaire parade en afscheid
in de kazerne.
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch van
CECIL FREEMAN GREGG.
Hè
Door Gommers gewonnen.
Onder enorme belangstelling van het publiek
er waren in den ochtend reeds voor de ama
teurs naar officieeie schatting ruim 100.000 toe
schouwerswerd gisteren de vierde ronde van
Feijenoord verreden. Het traject, dat evenais
vorige jaren liep over Maashaven, Putschelaan,
Hilledijk, Paul Krugerstraat, Bloemfontein
straat en Maashaven, was 2% K.M. lang en
moest door de amateurs 36 maal gereden wor
den. De regeling van het verkeer stond onder
leiding van commissaris Kok en den hoofdin
specteur Weekenstroo, geassisteerd door de in
specteurs Van der Most en Enklaar, en wa3 tot
in de perfectie verzorgd.
De start.
Op het startsein vertrokken er pl.m. 120
amateurs. Op dit buitengewoon goede traiect
het bestaat bijna geheel uit de bekende Ham
burger bestrating, waarin slechts een 600 me
ter .kinderhoofdjes" zitten werd van stort
af 'n fel tempo ingezet. De eerstte 50 K.M.
werden afgelegd in 1 uur 13 min. 55 sec. Teen
begon er eenige teekening in den strijd te ko
men. De felle jacht om de leiding bleef voort
duren. De Belg Mouke nam het initiatief over
en nestelde zich eenige ronden lang aan den
kop met Sprengelink en den Amsterdammer
Wijdenes, die in een geweldig tempo er vandoor
gingen. Het bleef zoo tot de laatste ronde, toen
zij in een feilen eindsprint voor de laatste maal
over de streep stoven. Mouke won het duel en
werd winnaar in den tijd van 2 uur 14 min.
57 sec.
De uitslag luidt: 1. Mouke, België; 2. Luppers,
Amsterdam; 3. Sprengelink, Hengelo; 4. Hor
dijk, Rotterdam; 5. Nuyen, Rotterdam; 6. Joo-
sen, Made; 7. Saas, Weert (L.); 8. Pippermans,
Hoensbroek; 9. van Vliet, Gouda; 10. Lodewijks,
Rotterdam.
De middagrace.
Was het aantal toeschouwers bij de ochtend
race ver over de 100.000 te schatten, in de mid
daguren, toen de profs aan den start verschenen
was het aantal toeschouwers nog veel grooter.
Precies om 1.45 uur vertrokken de 68 profs en
onafhankelijken voor de 150 K.M. race. Zestig
maal moesten zij de finish passeeren. Het valt
dan ook niet te verwonderen, dat van de 68 deel
nemers 39 het eind niet bereikt hebben. Deels
door pech, en een nog grooter aantal moest de
vlag strijken voor het geweldige tempo, dat de
leiders reden.
Reeds in de tweede ronde had Weemaes uit
Bergen op Zoom de leiding genomen met een
40 M. voorsprong op het jagende peloton,
waarin als van ouds Middelkamp achteraan
bungelde. Het interesseerde hem voorloopig nog
i tets wat de renners in de kopgroep deden. In
de kopgroep was het een gedrang om de leiding
te nemen. Dan weer was het Gommers en ron
den lang A. de Korver uit Willemsdorp, die het
tempo aangaf. Dit had tot gevolg, dat het pelo
ton in stukken getrokken werd, want de Korver
werd weer van den kop verdrongen door Over-
weel uit Rotterdam, die een ronde later moest
bukken voor de macht van Kees Valentijn, die
toen doorkwam met Jan Leeuwenburg aan het
wiel en den Hagenaar Motke. Maar toen was het
weer gedaan, want de Korver hield weder vier
ronden lang de leiding, terwijl J. Braspenninx
de rij sloot. De eerste 25 K.M.. werden afgelegd
in 33 min. 10 sec.
J. Gommers deed rondenlang veel kopwerk,
maar blijkbaar vond hij het nog wat te vroeg
om er tusschenuit te gaan, de Korver en Janus
Hellemons hielden hem bovendien trouw gezel
schap, zoodat er van wegkomen geen sprake
vjas. In de 15e ronde zat de Korver weer aan
den kop met Leeuwenburg en Willemse bij zich,
terwijl Hellemons met Middelkamp het renners-
veld sloten. Weer was het Motke, die in de 25e
ronde als eerste doorkwam, gevolgd door Ser
vers uit Delft en Piet van Gerven, die een ge
weldigen koers reden in een razend hoog tempo.
Ku nam A. Overweel het initiatief over en
demarreerde hard aan den kop, scheurend en
trekkend. Lauwers kreeg een lekken band en
kon nog juist bij den verzorgingspost van rijwiel
verwisselen, maar dit oponthoud had zooveel
tijd gevergd, dat zijn achterstand hopeloos was,
In de 30e ronde gaf hij dan ook den ongelijken
gtrijd op. Andere renners kwamen bij het hoofd
peloton en het was de Rotterdammer van Gent,
die in de 27e ronde de leiding nam, rondenlang
wist hij deze te behouden, maar Middelkamp
joeg er zoo hard op los, dat hij van Gent toch
te pakken kreeg en in het hoofdpeloton opnam,
er voor zorgend, dat hij geen kwaad meer kon
doen. In die groep zaten Gerrit van der Ruit,
Van Amsterdam en Braspenninx .Het gevecht
werd echter onverminderd voortgezet want op
een gegeven moment gingen Kees Valentijn en
van der Zande er vandoor. Verscheidene ronden
wisten zij zich aan den kop te handhaven, on
danks het feit, dat zij danig op de huid gezeten
werden door een groep van acht renners. Jam
mer genoeg konden de leiders tegen zoo'n over
macht niet op en de groep Van der Ruit c.s.
haalde ook deze vluchtelingen terug. Toen zag
Gommers zijn kans schoon, met een sprong was
hi) weg, nam 100 meter, daarop volgden Van
Amsterdam en van der Ruit, Braspenninx e.a.
Gommers had den smaak te pakken, zette hard
door en nu kwam hij, steeds zijn voorsprong
vergrootend, ronde na ronde alleen door. Dat
bracht in de groep, die aanvankelijk de leiding
had, nogal eenige consternatie, maar van een
jacht was nog geen sprake, niemand wenschte
voorloopig Gommers te achterhalen. Het gevolg
v/as dat deze steeds verder uitliep en nu werd
het jagende peloton wakker. Van Amsterdam
sprong weg, maar van der Ruit lag op de loer
loer en sprong mee en wel in zulk een geweldig
tempo, dat Van Amsterdam en alle anderen,
die aan het wiel zaten, moesten lossen. En in
die groep zaten Stuyts en Middelkamp, maar
Gommers had nu reeds een voorsprong van
eenige minuten genomen en kwam onbedreigd
als eerste over de streep. De Strijd in het tweede
peloton werd een duel tusschen van der Ruit
en van der Zande, maar van der Ruit won het
sprintje met eenige lengten van v. d. Zande, die
evenals de overige renners een schitterenden
wedstrijd gereden hebben.
De uitslagen luiden: 1 Gommers, Dongen, in
3 uur 50 min. 5 sec.; 2 G. van der Ruit, Capelle
a. d. IJssel; 3 van der Zande, den Haag; 4 v.
Amsterdam, Leiden; 5 K. Valentijn, St. Wille-
brord; 6 Middelkamp. Kieldrecht; 7 Braspen
ninx, Princenhage; 8 Stuyts, Hoogerheide; 9 de
Korver, Willemsdorp en 10 A. Overweel, Rot
terdam.
Wieier- en Motorwedatrijden
op Woudeatein.
Gistermiddag zijn op het Sportterrein Wou-
destein alhier, georganiseerd door de Rot
terdamsche Sportcommissie voor Nationale
Feestdagen wieier- en motorwedstrijden ge
houden, waarvoor vrij groote belangstelling
bestond.
Het was een programma, dat op papier niet,
maar in feite zeer lijvig was.
Nadat de heer G. Grootveld, voorzitter
van de Rennersclub „De Rotterdamsche
Leeuw" een woord van welkom tot aanwe
zigen gericht had, vingen de wedstrijden
aan met een wedstrijd voor gewone rijwie
len over zes ronden. Het spreekt vanzelf,
dat de spanning in dezen strijd niet minde?
fel was, dan men van renners op de baan
gewoon is. De rijders hebben bewezen ook op
'n alledaagsch rijwiel een afstand van 6 x
880 meter in zeer snel tempo af te leggen.
De waardeering van het publiek voor dit
interessante nummer werd dan ook niet on
der stoelen of banken gestoken.
Daarna kwamen de junioren-renners in
de baan voor een race over 10 ronden, waar
bij het al niet minder spande. Men kreeg
'n zeer fraaien strijd te zien. Ook de daarna
volgende race voor tandems, eveneens over
10 ronden, was qua kijkspel zeer geslaagd.
Er verschenen zes machines in de baan en tot
groote hilariteit van de aanwezigen bleken
Snip en Snap op een fraai geel geverfde tan
dem'van de partij te zijn.
De groote wedstrijd van dezen middag
vormde echter een race om den Dagblad-
Beker, waarbij elke deelnemende vereeni-
ging met 6 renners aan den start moesten
verschijnen. De deelname op dit nummer
bleek niet groot te zijn. Slechts hadden inge
schreven de rennersvereeniging „Voorwaarts"
en de rennersclub „De Rotterdamsche
Leeuw". Het was een klassementsrace over 15
ronden, met drie klassementen terwijl in
ieder klassement 6 renners geplaatst zouden
worden. Gedurende de eerste vijf ronden
bleef het geheele veld gesloten, behalve een
renner van De Rotterdamsche Leeuw, die
reeds bij den start pech aan zijn machine
kreeg en ondanks zijn zeer goed rijden, in
een der laatste ronden weer panne kreeg,
zoodat hij zijn fraaie prestaties al bitter
slecht beloond zag. Het waren twee renners
van De Leeuw, die na circa 7 ronden den
kop wisten te nemen en hun voorsprong tot
het einde toe wisten te behouden. Vooral de
eindspurt was fel en het was „De Rotter
damsche Leeuw", die zeer verdiend als eerste
vereeniging de finish passeerde in den tijd
van 26 3/5 minuut, zoodat deze vereeniging
in het bezit kwam van den begeerden beker.
Mooie staaltjes van handigheid op solo-
motoren gaven ook de motorrijders op de
hierna volgende behandigheidswedstrijd te
zien, welke wedstrijden waren georgani
seerd door de Algemeene Motorclub Rotter
dam en omstreken, de A. M. R. O; Onder
leiding van het bestuur van deze motorclub,
werd een vlot programma afgewerkt, waarbij
de 30 deelnemers, al rijdende, een blad met
twee flesschen moesten vervoeren plankrij
den, ringsteken, een bal in een mand wer
pen, een glas water vervoeren, de baan te
rug rijdende met brandende pijp en ten
slotte tusschen zes achter elkaar geplaatste
flesschen doorrijden. Velen hebben blijk ge
geven van groote rijvaardigheid, maar velen
ook verloren uit het oog, dat het meer om
het aantal strafpunten ging, dan om de ge
maakte snelheid!
Tenslotte volgde nog een aardige wed
strijd op transportrijwielen met bak over 6
ronden, een wedstrijd voor niet-licentiehou-
ders over 20 minuten zonder klassementen en
een één-uurswegwedstrijd voor nieuwelingen
met licentie. De wielerwedstrijden stonden
De op de rails neergevallen boomen en
grondmassa's maakten op sommige plaat-
sen in West Duitschland, waar een hevig
onweer woedde het spoorwegverkeer
onmogelijk.
onder leiding van „De Rotterdamsche
Leeuw"
Vermelden wij tenslottee dat op het terrein
van hun belangstelling blijk gaven de hee-
ren H. de Wied en notaris R. L. Verhey resp.
lid en voorzitter van de Rotterdamsche
Sportcommissie voor Nationale feestdagen.
Op den Kralingschen Plas.
De watersportbeoefenaren hebben het
feestelijke in den Koninginnedag gezocht ver
van de drukte in het hartje van de stad,
waar het feestrumoer even continu is ge
weest als de aangebrachte versleringen. De
zeilers en de kano'ers zijn er op den Kra-
lingsche Plas op uitgetrokken en hoewel het
er, in verband met den trek naar de stad,
vrij stilletjes was, heeft toch ook daar aan
de boorden van het water een opgewekte
stemming geheerscht. Verschillende club
huizen waren versierd, een enkel, o.m. dat
van de Rotterdamsche Zeilvereeniging is
zelfs geillumineerd, zoodat ook des avonds
nog iets van de feestelijkheid kon blijven
doorgloeien en er was veel werk gemaakt
van de versiering van de bootjes. Er lagen
tientallen gepavoiseerde scheepjes in de
haventjes en ook op het water wapperden de
slingers en de wimpelc fier in den bries. Men
had het met het weer best getroffen voor
zoover het de zeilers betreft. Er liepen kop
jes en de scheepjes gingen er vandoor, dat
het een lieve lust was. Voor de kano'ers was
het af en toe wel een beetje erg knobbelig.
De Kralingsche Zeilclub had behalve dc
vastgestelde zeilwedstrijden nog een aantal
attracties voor de leden uitgedacht; er waren
terreinspelletjes in den vorm van mastklim-
men, zakloopen e.d. en na afloop van de
wedstrijden is er een vossenjacht voor motor
booten geweest, waarbij men duchtig naar
het verstopte beest heeft moeten zoeken
De jaarlijksche zeilwedstrijden op dé Rotr
terdamsche Zeilvereeniging begonnen na
tuurlijk weer met den traditioneelen jollen-
wedstrijd voor de veteranen, die wel eens
heel oneerbiedig de „oude-heeren-wedstrijd"
wordt genoemd, maar desalniettegenstaande
een attractie van den eersten rang is en
steeds bijzonder geanimeerd verzeild wordt.
Ditmaal heeft van den Berg Sr. den wed
strijd gewonnen. Er was ook voor de andere
klassen, Jollen, Olympiajollen, regenbogen,
Noord-Nederlanders en gemengde-klassers
ai-met-al een zeer behoorlijke inschrijving
en men heeft heel wat pleizier bij de talrijke
kijkers verwekt met den flesschenwedstrijd
voor de motorbooten.
Der gewoonte getrouw zijn op den Kraling
sche Plas ook dezen Koninginnedag weer
kanowedstrijden gehouden en ditmaal waren
er ook eenige lange-baan-wedstrijden inge-
lascht, die golden voor de Rotterdamsche
kampioenschappen. Op de korte baan heeft
men met de zeilers niets te maken; daar
liggen de kano's vrij in een hoek, maar de
groote baan beteekent: den plas rond en dan
komen kano'ers en zeilers in eikaars vaar
water. Ernstige aanvaringen zijn gelukkig
niet voorgekomen, maar toch lijkt het ons
zeer raadzaam, dat men eens een beetje meer
contact zoekt; nu zeilden de zeilers, die in
den wedstrijd lagen gewoon door, hetgeen,
noar ons bij informatie is gebleken, heel
goed te begrijpen is, want zij waren er niet
van op de hoogte, dat het hier bij de kano's
om een kampioenschapswedstrijd ging.
Het waren overigens aardige wedstrijden.
Er waren heel wat kano'ers aan den start
verschenen al hadden er ook velen de stad
verkozen boven het water, en er was van
alles wat. De gewoonlijke varianten van
race- en toerkano's, één- en tweepersoons,
heerep, dames en gemengd, waren alle aan
wezig en bovendien heeft men bij deze wed
strijden thans ook eens kennis kunnen maken
met de mooie R IV S-booten, waarin Viking
Recers en Never Dry elkaar ontmoetten. De
organisatie van de wedstrijden klopte dit
maal veel beter dan een vorige maal op den
Plas; alleen moet er nog wat streng; op
gelet worden, dat de deelnemers aan een
bepaalden wedstrijd wat stipter aan den
start verschijnen.
Zooals gezegd was het voor de kano'ers
nogal knobbelig water, maar men heeft zich
niet uit het veld laten slaan en er zijn heel
behoorlijke tijden bij deze spannende races
geregistreerd.
De uitslag K. I. voor de lange baan was:
1 H. van Mastrigt (Never Dry) kampioen
van Nederland, thans ook officieel Rotter-
damsch kampioen; 2 A. Wezenaar (Viking).
Twee K.M. zwemwedstrijd in de
Schie.
Ook dit jaar stond weer op het program
ma, hetwelk de Rotterdamsche Sportcommis
sie voor Nationale feestdagen, op Koningin
nedag verzorgd, de 2 K.M. wedstrijd in de
Schie. Hoe lang nog zal de Rotterdamsche
Schie het tooneel zijn van dezen strijd? Al
verdwijnt echter mettertijd dit water, de
Rotterdammers hopen toch dezen wedstrijd
te kunnen behouden en ongetwijfeld zal men
dan ook wel een ander oplossing weten te
vinden. In afwijking van andere Jaren was
de start nu daar, waar anders het keerpunt
is. De deelnemers(sters) vaarden er wel bij,
want het Sportfondsenbad aan de van Maa-
nenstraat bood een schitterende gelegenheid
voor het verkleeden, en bovendien waren
de douches zeer welkom na het volbrengen
van den tocht. De RZC 1890, deze vereeni
ging had wederom de leiding had gezorgd
voor groote dekzeilen over den weg, waar
over de zwemmers zich naar de startplaats
moesten begeven, zoodat de regeling weer in
goede handen bleek.
Omstreeks half drie startten de 27 zwem
sters voor de zg. Volkklasse, d.w.z. niet-wed-
strijd' menschen. Precies 8 minuten later ver
trokken de zwemmers van deze groep en bo
vendien de dames en heeren voor de wed
strijdklasse. Dit aantal was dan ook nogal
groot, totaal 77. Het was aardig te zien hoe
de meer geroutineerde wedstrijdmenschen
onmiddellijk na de start naar voren zwom
men, om meer en meer uit te loopen. Nadat
allen waren gestart werd de baan uitgelegd
voor het nummer 100 M. gekleed zwemmen,
waarvan 50 M. met drenkeling om den Da-
verman-wisselbeker, een niet gemakkelijk
nummer. Slechts 5 deelnemers waren aan
de start verschenen. De zwemmers van de
NCRB bleken zich op het laatste moment
bedacht te hebben en bleven afwezig. Zoo
doende kreeg de Rott. zwemclub het tegen
de Rott. Reddings Brigade op te nemen.
Eerstgenoemde vereeniging won den groeps-
prijs, doordat haar zwemmers C. Schuurhui-
zen, L. Korpershoek en W. Delwel, resp. de
eerste, derde en vierde plaats wisten te be
zetten, R. Wessels (RRB) plaatste zich twee
de. Men had nog juist gelegenheid de baa»
weer te ontruimen toen de eerste armen van
de langeafstandzwemmers zichtbaar werden
en de jury onder leiding van den heer J. J.
Oster, de handen vol kreeg met het notee-
rcn ven de aankomenden.
De aankomst.
Allereerst een groep met oranjemutsen (de
wedstrijdklasse), die elkaar dicht op de hie
len zaten. Zou een zwemster of een zwem
mer de eerste te zijn? Het bleek dat de hee
ren galant waren en den dames den voorrang
gunden, want als eerste kwam daar aan
Annie Ladage van de Zwemclub Rotterdam,
die wel een zeer mooien tijd maakte, nl. 32
min. 56 sec. Luide werd zij voor deze pres
tatie door talrijke kijkers langs de oevers
toegejuicht en het was ook niet te verwon
deren dat mevr. Kerkmeester haar leerlinge
als eerste complimenteerde. Nummer 2 bleek
de RZC-er Bijsterveld te zijn, met slechts 8
sec. achter de Rotterdamsche. Achtereenvol
gens kwamen dan binnen Samkalden (RZC)
en mevr. Aarsbergen-Olsen (RDZ) en vele
anderen.
Slechts enkele uitvallers bleken er na af
loop te zijn, niettegenstaande het koude
water.
Tenslotte werd nog een waterpolowedstrijd
gespeeld tusschen twee combinaties van de
RZC. Een wedstrijd die zeer spannend W3S
en gewaardeerd werd door de toeschouwers.
.De uitslagen:
Volksklasse:
Dames: 1. J. Limburg, 41 min. 31 sec.; 2.
L. van Oosterom, 41 min. 34 sec.; 3. J. Otiwer-
kerk, 45 min. 42 sec.; 4. D. Kint, 4 min. 15
sec.; 5. T. Vogel, 45 min. 14 sec.; 0. F. Lee
mans, 45 min. 42 sec.
ET een parade op het Schutters
veld, welke door vele burgerlijke
en militaire autoriteiten werd bij
gewoond, heeft hedenmorgen kolonel
C. J. O. Dorren afscheid genomen uit
den militairen dienst en de leiding
van het Korps overgedragen aan zijn
opvolger, kolonel H. T. J. M. A. von
Freytag Drabbe.
De geheele afdeeling Rotterdam van het
korps Mariniers, verdeeld in twee compag
nieën onder leiding van kapitein L. Lange-
veld en kaptein P. van Gijn en een afdee
ling recruten onder le luiitenant Baron de
Leeuwe van Aduard, stond hedenmorgen on
der algemeen commando van Overste F.
Lugt op het exercitieveld aangetreden bij
gelegenheid van het afscheid van kolonel C.
J. O. Dorren, den algemeenen chef van het
korps, die met ingang van heden den mili
tairen dienst zou veriaten en de leiding over
het korps zou overdragen op zijn opvolger,
kolonel H. F. J. M. A. Von Freytag Drabbe.
Onder de genoodigden, die deze plechtig
heid bijwoonden, merkten wij o.m. op den
waarnemend burgemeester van Rotterdam,
den heer A. B. de Zeeuw, den burgemees
ter van Schiedam, mr. dr. F. L. J. van Haaren,
J. Baron van Lynden, directeur van den
Rijksgebouwendienst, den garnizoenscom
mandant te Rotterdam, majoor E. T. C. J.
Motké, Overste A. P. A. Boellaard, comman
dant van de Rotterdamsche Burgerwacht,
met den toegevoegden officier Res. kapt. M.
N. F. Epkema, Res. Overste W. A. C van
Dam, commandant van het Landstormkorps
Rotterdam, Res. Overste Gerlaeh, comman
dant van het Landstormkorps Monden der
Maas, gep res kolonel H. C. van Cappelle,
It. kolonel der Mariniers K. M. R. H. Baron
van Hemert tot Dingshof, commandant van
het Marine-bataljon, Res. Majoor G. Knoth,
Res. Majoor Dijxhoorn. Res. Majoor van
Hoek, de oud-kapitein der Mariniers Wil-
lems van Beveren; de oud-luitenant-kolonel
der Mariniers J. Oele; kapitein J. van Hor
sen, commandant van de politietroepen in
Rotterdam, den havenmeester van Rotter
dam, den heer Kortlandt, den hoofdcom
missaris van politie mr L. Einthoven, den
voorzitter van de Kamer van Koophandel,
mr. K. P. van de Mandele, den heer H. g!
de Monchy, voorzitter van de Landstorm-
commissie Rotterdam, de vertegenwoordigers
van de Officiersvereenigingen, res. kapt. J.
Rodenburg, voorztter van de Ned. Ver. van
Res. Officieren, Res. kaptein P. C. Versloot,
voorzitter van de Arko, Res. kapitein J. v.
d. Wilt, voorzitter van de Christel. Officie-
renvereen. afdeeling Rotterdam, Pater W.
Hennekens C.ss.R., directeur van het R.K.
Mariniershuis, D. van Hilten, directeur van
het Christ. Militair Tehuis, het bestuur van
het Comité voor Nationale Belangen, mr.
Abr. Van der Hoeven, prof. mr. Ëigeman,
H. Ruigers, en vele anderen als Pater Dr. B.
Kruitwagen, Res. Kol. H C. de Neeve, E.
van Wely, oud-luitenant kwartiermeester der
Mariniers, oud-kol mei IJssel de Schepper
en vele oud-gediencien van het korps, als de
bekende vroegere tamboer-maitre Kees
Witteveen.
Toen kolonel Dorren in gezelschap van
mevr. Dorren en hun dochter het veld be-
trade werden aan mevr. Dorren door de dames
der officieren van het korps bloemen aange
boden.
Nadat de ban was geopend, maakte kolo
nel Dorren een rondgang langs de genoo
digden om hen te begroeten. Hierna ving
de inspectie van de troepen plaats. Dan
klonk het comando „vaandel uittreden".
Nadat het vaandel met de vaandelwacht
was opgesteld, hield kolonel Dorren voor
het front van de troepen een toespraak.
Het heeft, zoo begon spr. H.M. de Konin
gin behaagd, mij op mijn verzoek wegens
langdurigen dienst bij de Marine, met in
gang van vandaag Uit mijn functie te ont
heffen en te bevorderen tot kolonel der Ma
riniers, Overste H. Von Freytag Drabbe, die
als zoodanig mij opvolgt als ohef van het
korps.
Een kort afscheidswoord wil ik hierbij
spreken. Aan het einde van een 37-jarige
loopbaan als officier, doorgebracht hier te
lande en in Oost en West, onder omstandig
heden van velerlei aard, gaan mijn gedach
ten terug in het verleden En dan voel ik
het als een groot voldoening, dat ik in uwe
gelederen heb mogen dienen en heb
mogen aanvoeren en leiden dit korps, waarin
de tradtiie zoo diep geworteld is, welke be
zieling geeft aan tucht en discipline, karak
ter en stijl aan het troep verband fierheid en
korpsbewustzijn aan uw optreden. In alle
omstandigheden heb ik u leeren kennen als
mannen van zessen klaar, tegen alle moei
lijkheden opgewassen. Met deze getuigenis
neem ik nu afscheid van u, u dankend voor
uw trouwe plichtsbetrachting en goeden
korpsgeest. Wat ook onverhoopt over ons
vaderland moge komen, onder alle omstan
digheden, zult gij de roemvolle historie van
uw korps weten hoog te houden, gedachtig
aan het woord, door onze Hooge Lands
vrouwe gesproken bij de overhandiging van
uw vaandel; „Je Maintiendrai". In die over
tuiging zal het korps H.M. nimmer teleur
stellen en in dezen géést noodig ik u een
driewerf „Leve de Koningin" uit te brengen.
Nadat deze woorden met een geestdriftig
„Hoezee" op de Koningin waren beant
woord, richtte kolonel Dorren zich tot zijn
opvolger kolonel Von Freytag Drabbe. Het
is mij een voorrecht, zoo zeide spr. u de
leiding van het korps over te dragen. Uwe
eigenschappen wettigen de verwachting, dat
de leiding in bekwame handen zal rusten en
gij den beproefden geest zult weten te be
waren en tot hoogeren trap op te voeren.
De opleving van liet nationaal bewustzijn bij
het Nederlandscbe volk zal u daarbij een
steun zijn. In uw ambtsperiode zal de bouw
van de nieuwe marinierskazerne in Rotter
dam worden verwezenlijkt. Ik wensch u veel
geluk en hoop, dat u de kracht moge ge
geven zijn om veel opbouwend werk voor
de defensie te verrichten. Ik leg de leiding
van het korps in uw handen en overhandig
u hierbij dit vaandel in de verwachting, dat
gij de eer van de Kon. Marine zult weten
hoog te houden, tot heil van Koningin en
vaderland. u-
Wedstrijdklasse: 1. A. Ladage (Zwemcl.
Rott.), 32 min. 56 sec.; 2. mevr. R. Aarsber-
gen-Olsen (RDZ), 34 min. 10 sec.; 3. A.
Kruis (RDZ), 34 min. 34 sec.
Heeren: 1. H. Bijsterveld (RZC), 33 min.
4 sec.; 2. J. Samkalden (RZC), 33 min. 16
sec.; 3. S. Schad (RZC), 33 min. 19 sec.'
Volksklasse: 1. G. Boogert, 35 min. 29 sec.;
2. J. H. Spiegelenberg, 35 min. 40 sec.; 3. P.
de Hoog, 35 min. 40,4 sec.; 4. B H Vermaas,
36 min. 21 sec.; 5. P. Spijkers, 36 min. 32 sec.;
6. J. Graafland, 38 min. 35 sec.
100 M. gekleed zwemmen om den Daver-
manbeker: 1. C. Schuurhulzen (RZC), 1 min.
39 sec.; 2. R. A. Wessels (RRB), 1 min. 56
sec.; 3. L. Korpershoek (RZC), 2 min. 6 sec
Zuid-Hollandsche Bond
Handboogschutterijen.
van
Gisteren heeft de Zuid-Hollandsche Bon.i
van Handboogsehutterljen op de Veemarkt
in samenwerking niet de Rotterdamsche
Sportcommissie voor Nationale Belangen
een handboogwedstrijd gehouden.
De resultaten waren als volgt:
De wisselbeker, dien de Rotterdamsche
Sportcommissie voor Nationale Belangen
heeft beschikbaar gesteld werd met 185 pun
ten en 6 rozen gewonnen door de vereeni
ging De Batavieren.
Personeel: 1ste afdeeling- 1. J. van Hecke
70 p., 2. H. Schitker 69 p., 3. G. Martens 06
p., 4. A. Goetzee 64 p, 5 P Reigersberg 62 p.
Personeel: 2de afdeeling: 1. H. van Opve
ren 52 p„ 2. A. van Herwaarden 48 p., 3. P.
Christianen 48 p., 4. H. Küchler 46 p
Damesafdeeling: 1. Mevrouw Roestenburg
24 punten.
De heer C. v. d. Linden, voorzitter van den
Zuid-Hollaindschen Bond van Handlboog-
schutterijen heeft, alvorens de prijzen uit Ie
reiken, een propaganda-rede voor de hand
boogsport gehouden. Hij memoreerde, dat de
handboogsport zich meer en meer uitbreidt.
Thans is in Vlaardingen een nieuwe vereeni
ging opgericht, die als lid van den bond is
toegetreden.
Na eenige Warme woorden van hulde te
hebben uitgesproken aan het adres van Hei
Konin lijk Huis, reikte de voorzitter de
prijzen uit en wekte tot slot de schutters op
ItoHto medewerking' te geven aan het
sluitingconcours van den bond. hetwelk
Zondag a.s. te Delft plaats zal hebben.
Op het Henegouwerplein.
Gistermiddag zijn op het Henegouwerplein
oe eindstrijden gespeeld van de seriewedstrii-
den om den Koningin Wilhelmina-beker en
om den Kees-Dekkers-beker.
De uitslagen zijn: 1ste afdeeling: om den
Koningin Wilhelmina-beker: SiodAVS 21;
2de afdeeling: om den Kees Dekkersbeker:
Steeds VooruitAVS 2 31.
42)
Mr. Gordon greep zijn revolver en deed
haastig een pas opzij.
De ridder in wapenrusting rolde omver en
zou op den grond zijn gevallen, wanneer mr.
Gordon het beeldje niet had opgevangen. Hij
zette het zorgvuldig weer op tafel neer en
liep dan achteruit.
De groote man, die hijgend ademhaalde,
lag met zijn gelaat voorover.
Dan klonk van het dek de stem van den
portier. Hela, beneden! Alles nog O. K?
Ja, antwoordde mr. Gordon, nog altijd
naar de onbewegelijk liggende figuur
kijkend.
Dan kunt u beter aan dek komen, er
is een politieboot in de buurt.
Wat voert zij uit?
Kruist heen en weer, maar
Die pakhuisbrand vermoed ik.
Mogelijk aarzelend. Maar, en dan
klonk er plotseling hevig onrust in zijn
stem. Hey Ze komen hierheen.
Wat? vol verrassing. Zet de machine
aan.
Mr. Gordon sprong naar de deur, sloeg die
achter zich dicht, draaide zorgvuldig den
sleutel in het slot om en snelde dan haastig
aan dek.
Gaan we aan de haal? informeerde de
portier op ontstelden toon.
Ja. We kunnen hun met gemak onze
hielen laten zien.
Het aarzelende aanslaan van een motor,
een brullend crescendo van het geluid, dan
een licht diminuendo en tenslotte het motor-
gezoem van volmaakt loopende motoren. Het
jacht was onderweg.
En beneden in de hut scheen inspecteur
Higgins op werkelijk wonderbaarlijke wijze
hersteld, want hij was druk bezig met den
stoel, waar hij even te voren op had gezeten,
onder den knop van de deur te klemmen.
Hij floot zachtjes voor zich heen. Het was
jammer, dat zijn heldhaftige comedie, toen
hij over tafel viel, geen succes had opgele
verd, dank zij de vlugheid van handelen van
mr. Gordon. Een fractie van een seconde
later, en hij zou dat wapen in handen hebben
gehad, dat daar zoo Verleidelijk had gelegen!
Enfin, niets aan te doen. Maar het bleef jam
mer. Hij zou dan dat waardig tweetal boven
hebben kunnen bedwingen inplaats van zich
nu in de hut te moeten barricadeeren Mits
zij natuurlijk eerst de deur zouden hebben
geopend! H'm! En die deur zou natuurlijk
niet gesloten zij'n geworden, wanneer hij de
revolver had kunnen grijpen! Zoodra de stoel
naar zijn genoegen was neergezet, zocht hij
in zijn zak en haalde er een In elkaar ge
knepen sigaret uit te voorschijn. Hij grinnik
te. Zijn reukorganen werkten in deze zaak
wel op volle toeren! Hij had eigenlijk goo
chelaar moeten worden, gezien de handige
manier, waarop hij deze sigaret voor een
van zijn eigen rookertjes verwisseld had, ter
wijl hij schijnbaar naar een lucifer zocht! En
dwaas was hij, he? Dat zou hij ze laten zien!
Zij zouden nog een alleraardigste verrassing
te verwerken krijgen, ook al zat die politie
boot hen misschien niet achterna, of al slaag
den zij er in te ontkomen!
Hij staarde naar het water, dat langs de
patrijspoorten golfde en begreep, dat zij een
zeer behoorlijke snelheid ontwikkelden.
Het schoot hem te binnen, dat het nuttig
zou zijn zich van een wapen te voorzien, nu
hij er de kgns toe had.
Hij begaf zich naar de andere zijde van de
hut, er op vertrouwend, dat door hem ver
oorzaakte geluiden volkomen overstemd zou
den worden door het geronk van de machines
en opende de schuifdeur van een kast.
Hoe aardig! Een flesch whiskey en een si
phon sodawater. Van allé gemakken voor
zien. Er moest ergens een glas zijn. Maar zoo
niet.... Ah ja. Daar hebben wij het al.
De inspecteur nam voorzichtig een slokje
en keurde het op zijn tong. Het zou jammer
zijn een herhaling van het sergeant Camber-
well-drama te krijgen, nu hij al zoo ver was
gekomen! Neen! Het was in orde.
Hij dronk op zijn eigen gezondheid.
Een verder onderzoek van de kast bracht
wat voedsel in blik aan 't licht, dat moge
lijk als projectiel zou kunnen dienst doen,
maar overigens als wapen nutteloos was.
Maar hij behoefde niet van gebrek om te
komen, wanneer hij in deze hut belegerd
zou worden! En.Jerusalem! In een kar
tonnen doos achter in de kast een heele bun
del bankbiljetten en enkele schijnbaar kost
bare sieraden. De Youngwell buit? Higgins
onderzocht de vondst met leeken-oogen. Leek
hem voor een zoo rijken bult wat weinig,
maar het kon natuurlijk een gedeelte zijn.
Misschien had mr. Gordon de beste stukken
hierheen gebracht na zijn bezoek aan Harry
'Kilburn. Of.natuurlijk! Dit was de buit
uit de juwelierszaak van Tompson. Wel, de
politie had die in ieder geval gauw terugge
vonden. Niet dezelfde buit als die van
Youngwell House, maar wel hetzelfde slacht
offer. Die arme mr. Tompson scheen het
grootste deel van zijn bezittingen aan deze
bende verloren te hebben.
Maar mr. Gordon was meer kooper van
gestolen goed dan actief inbreker. Hij hield
zich op den achtergrond. Die portier trad
blijkbaar op als tusschenpersoon bij de on
derhandelingen met succesvolle dieven. Gor
don moest deze collectie van den eigenlijken
dief gekocht hebben, of.... maar natuurlijk,
de portier was de schuldige. Hij had het pak
huis bezichtigd, om zich duplicaat sleutels
te verschaffen, en daarna was hij naar de
zaak van Tompson gewandeld om te halen
wat van zijn gading was. Gordon moest de
buit vaA hem gekocht hebben, met uitzon
dering van de bankbiljetten! H'm!
Inspecteur Higgins kwam met een schok
tot de werkelijkheid terug. Het zou pas tijd
voor dergelijke overpeinzingen worden,
zoodra hij een behoorlijk wapen had gevon
den.
En dan vond hij in een tweede kast een
gereedschapskist, mogelijk bestemd voor re
paraties aan de machine. Hij zocht een paar
flinke moersleutels uit, welke hij nadenkend
op zijn hand woog. Beter dan niets in ieder
geval!
Higgins keek andermaal door de patrijs
poorten naar buiten. Het leek donkerder ge
worden. Er waren nu afwisselende periodes
van licht en donker en Higgins vermoedde,
dat zulks door de hoogere golven kwam, hoe
wel hij niet dacht, dat zij de zee reeds be
reikt konden hebben.
Hij raadpleegde zijn horloge en schudde
het hoofd. Het moest nog geruimen tijd du
ren, voor het donker werd. Dart moest he
mist zijn. Maar hij merkte niets van een
verminderde snelheid. Drommels, hij hoop
te maar, dat zij geen botsing zouden ve£"
oorzaken! Met deze snelheid zou het jacht
eenvoudig versplinterd worden!
Hij trok een lade van de tafel open en
straalde, toen hij zag wat daar in lag. Een
revolver. Hij trok de la nog wat verder naar
buiten. Een doos - patronen. Drommels! Als
hij in dit tempo doorging, zou hij dadelijk
nog een paar handboeien tegenkomen! In
ieder geval voelde hij zich nu heel wat be-
hagelijker!
Hij haalde oen sigaret uit zijn zak en ge
bruikte den ridder als aansteker. Het kon
hem nu geen lor meer schelen, of zij het
zouden ruiken of niet!
De huf werd aanmerkelijk lichter. Het
was natuurlijk maar een kleine mistbank
geweest. Zij hadden nu waarschijnlijk alle
achtervolgers reeds van zich afgeschud.
Weldra zouden zij tempo minderen, en
dan kon het spel beginnen. Hoe eer hoe
liever! Ze zouden de boot moeten stilleggen,
of er zou slechts een man naar omlaag kun
nen komen, want een zou er natuurlijk bo
ven moeten blijven om te sturen en voor
den motor te zorgen. En, indien zij stopten?
H'm! Dat zou voor Higgins niet zoo gun
stig zijn.
En dan hoorde hij, hoe de sleutel in het
slot werd omgedraaid en zag hij de deur
bijna onmerkbaar bewegen, terwijl de man
buiten probeerde die te openen. Verdraaid.
Hij had dien stoel moeten weghalen, zoodra
hij die revolver had gevonden. Nu was het
te laat
Die ve^wenschte deur klemt alweer,
riep mr. Gordon verontwaardigd.
Higgins dacht snel na, of hij den stoel
zou weghalen, of niet om mr. Gordon dan
netjes op te vangen, zoodra die naar bin
nen tuimelde, want hij vermoedde, dat de
man met zijn schouder tegen de deur druk
te bij zijn poging die te openen.
Dat kan niet, schreeuwde de portier
terug probeerend zich verstaanbaar te ma
ken boven het lawaai van de machine. Ik
heb er gisteren naar gekeken.
Dan een beklemmende stilte... betrekke
lijk dan altijd, want de motoren ronkten
nog steeds. Higgins kon zich de consterna
tie buiten voorstellen en vroeg zich af, wat
zij nu zouden doen. Hij spande zijn ooreti
tot het uiterste in; dan veranderde de hoek.
welken de vloer van de kajuit maakte een
weinig en hij begreep, dat het jacht de snel
heid nog wat had opgevoerd en nu op volle
toeren liep.
Wat nu
Schijnbaar niets. Minuten gingen voorbij
en hij hoorde niets dan het monotoon gezoem
van de machines. Hij vroeg zich af. of het
fraaie tweetal aan dek het jacht misschien
verlaten had, na de machines op volle
kracht vooruit gezet te hebben en bracht
een onaangename vijf minuten door, totdat
hij aan die kartonnen doos met inhoud
dacht. Dat zouden zij toch zeker maar niet
zonder meer prijsgeven. Maar wat waren
zij in 's hemels naam van plan
Een half uurEen uur Nog steeds geen
teeken van leven buiten de kajuit.
Inspecteur Higgins stak zijn vinger tus
schen zijn boordje, de spanning werd bijna
ondragelijk.
En dan, zonder eenige waarschuwing, het
dreigende geknetter van een machinegeweer
en het gekets van kogels op de deur van de
kajuit. Hij begreep nu precies, wat zij ge
daan hadden Een afgelegen plekje opzoe
ken om een moord te bedrijven.
De deur van de hut versplinterde en de
kogels begonnen naar binnen te vliegen
Gosh hij moest zien de een of andere
veilige plek buiten de vuurlijn te vinden.
JuistMaar waar
Hij lag in zijn volle lengte op den vloer
van de kajuit uitgestrekt, zich grimmig al-
vragend, hoeveel amunitie voor het machine
geweer aan boord zou zijn. Met een afschu
welijke regelmaat kletterden de kogels naar
binnen! Vroeger of later zou er een vol
doend groot gat in de deur geschoten zijn
om den loop van het wapen naar binnen te
steken en de heele kajuit met kogels te vul
len. En dart vaarwel!
Opeens bemerkte de inspecteur een klein
luik in den vloer, dat waarschijnlijk de kim
van het schip afsloot. Maar kim-water was
beter dan bloed Hij trok het luik omhoog,
zich pijnlijk bewust van de over zijn hoofd
suizende kogels. En dan grinnikte hij.
Door de opening van het luik staarde hij
neer op een snel draaiende en op en neer
bewegende massa glanzend staal. De moto
ren Hoera I
Hij kroop naar een hoek van de kajuit en,
toen hij terugkeerde, sleepte hij de gereed
schapskist achter zich aan. Op den binnen
kant van het'luik stapelde hij een heele ver
zameling gereedschappen, hij wilde lie
ver niet getroffen worden door rondvliegen
de stukken ijzer, en dan liet hij met één
vlugge beweging de heele vracht naar be
neden glijden, terwijl hij tegelijk het luik
dichtwierp.
Terstond klonk er een luid gekraak en ge-
schuur van scheurend metaal, dat hem deed
huiveren. Zenuwachtig bevochtigde inspec
teur Higgins zijn lippen.
In de kajuit werd het opeens veel lichter,
nu het water niet meer in hooge golven
langs de patrijspoorten joeg. Het jacht liep
langzaam zijn vaart uit en bleef dan heele-
maal stil liggen, op de golven heen en weer
dansend.
Eèn doodsche stilte.
(Wordt vervolgd.)