Derde eeuwgetij van
Vondel's bekeering.
1
T
Plechtige herdenking
in de Hoofdstad.
ZATERDAG 21 OCTOBER 1939
MGR. J.P.
draagt H. Mis
HUIBERS
van dank
baarheid op.
Plechtige herdenkings
bijeenkomst.
Openingsrede Mgr. Dr.
G. C. v. Noort.
TOESLAG OP DEN STEUN
GEVRAAGD.
LUCHTBESCHERMINGSOEFENING TE BATAVIA.
J
TUINBOUWEXPORT NAAR
DUITSCHLAND.
Verzoek om verhooging
B-steun.
Geheimzinnige verfijning van
kostbaar Pakket.
Haarlems bisschop over Neerlands
grootsten dichter.
DE PRINS BIJ MINISTER
DIJXHOORN.
NIEUWE BRITSCHE LUCHTVAART-
ATTACHÉ.
PASSIEVE LUCHTBESCHERMING.
BRITSCH-INDIËRSIN OLDENZAAL.
NATURALISATIES.
ONTWIKKELING EN ONTSPANNING
VOOR militairen.
PROMOTIE PATER CYRILLES
O.Cap. TE LEUVEN.
Geldzending van f 25,000 vermist.
VEERTIG JAAR YTNCENTLAAN.
AANMAAK INDISCHE POSTZEGELS
IN INDLË.
OP initiatief van den Vondelkring
is heden, op St. Ursula-dag, in
Amsterdam het derde eeuwgetij van
de bekeering van Joost van den Von
del plechtig herdacht.
In de kerk van het Bagijnhof, waar
drie eeuwen geleden Vondel door den
toenmaligen deken van Amsterdam,
Manns, werd opgenomen in den
schoot der Moederkerk, heeft heden
morgen Z. H. Exc. Mgr. J. P, Huibers,
bisschop van Haarlem, een H. Mis van
dankbaarheid opgedragen, welke
door een groot aantal belangstellen
den werd bijgewoond.
Het altaar en het priesterkoor van het in
tieme Bagijnhof-kerkje waren op dezen dag,
die tevens het patroonsfeest is van deze
kerk, in een feestkleed gestoken.
Bij het opdragen van het H. Misoffer werd
mgr. J. P. Huibers geassisteerd door de
Hoogeerw. Heeren mgr. dr. G. C. v. Noort,
deken van Amsterdam, en mgr. J. Th. La-
gerweij, pastoor der kerk van O. L. Vrouw
Onbevlekt Ontvangen, resp. als diaken en
sub-diaken. Ceremoniarius was de Z. Eerw.
Heer F. Bank, secretaris van Mgr.
Predikatie van mgr. Huibers.
Na het Evangelie heeft de bisschop een
korte predikatie gehouden, waarvoor hij als
tekst had gekozen het woord van St. Paulus:
„De rechtvaardige leeft uit het geloof".
In stille godsvrucht, aldus mgr., zijn wij
hier vereenigd, om uit den grond van onze
ziel God te danken voor de onwaardeerbare
gave van het geloof, welke Hij aan onzen
grootsten dichter heeft gegeven en voor den
zegen, welken Hij daardoor aan ons volk
heeft geschonken. Na drie eeuwen wordt
deze zegen van God door ons nog met dank
baarheid gevoeld. Het is een treffende ge
dachte geweest, om Vondel's bekeering tot
het katholicisme te herdenken op den dag
en op dezelfde heilige plaats waarop zij is
geschied. Wij zijn fier op Vondel's bekee
ring, omdat deze bekeering zoo echt was,
omdat zij heel het leven van den dichter
heeft beheerscht, omdat zij rijke vruchten
heeft voortgebracht en omdat zij ons ook nu
nog tot voorbeeld strekt. De ware grootheid
van Vondel heeft hem klein gemaakt en die
kleinheid heeft hem gevoerd ,tot de hoogste
grootheid.
Vondel's bekeering bewijst de juistheid
van Tertulliaan's stelling, dat de mensche-
lijke ziel van nature christelijk is.
Vondel was een man van groot karakter,
van een grootsch verstand, van een wonder
baar geheugen, een fijn en zuiver gevoel,
een groote opgewektheid, die hem deed zoe
ken naar de waarheid en die hem nader
bracht tot het Goddelijke. Nochtans niet al
toos is de mensch er zich van bewust, dat
zijn verstand een gave Gods is, hem ge
schonken opdat hij daardoor zijn Schepper
zou kunnen kennen en beminnen. Dikwijls
ziet men hoe grooter gave de mensch ont
vangt, hoe meer hij zich tracht los te ma
ken van God en zich aan Zijn dienst ont
trekt. Het verschrikkelijkste voorbeeld in
dit opzicht is de opstand en de val van Lu
cifer. die navolging heeft gevonden in de
geschiedenis der menschheid. Voor kleinen
en eenvoudigen is het zoo gemakkelijk te
begrijpen, dat de mensch zich heeft neer te
leggen en zich veilig kan neerleggen bij
God's onfeilbaar woord. Maar voor den
mensch, die begiftigd is met grooter ver
stand dan anderen, die niets aanneemt dan
hetgeen hij zelf bewijzen kan, is het niet
zoo gemakkelijk omdat zijn verstand bene
veld wordt door een waas van hoogmoed.
Het is deze hoogmoed, die hem belet binnen
te gaan in God's Kerk.
Vandaar, dat Cïtristus tot de menschen
heeft gezegd: „Als gij niet wordt als kleine
kinderen, zult gij het Rijk Gods niet bin
nengaan."
In Vondel is de strijd tusschen den men-
schelijken hoogmoed en de waarheid Gods
een geweldige strijd geweest. Deze strijd
heeft volgens de getuigenissen van hen, die
hem gekend hebben, verschillende jaren ge
duurd. De beslissing in dezen strijd kwam
eerst, toen Vondel de hemelsche les had be
grepen van den Zaligmaker, die gezegd
heeft: „Komt tot Mij en leert van Mij, dat
ik zachtmoedig en nederig van harte ben".
In deze verborgen kerk, zoo vervolgde mgr.,
heeft Vondel geluisterd naar den geleerden
Marius, hier heeft hij gedisputeerd en hier
heeft hij ook gebeden. Hier heeft hij ge
schouwd in het Hoogheilig Geheim onzer al
taren. Hier heeft hij begrepen, dat 't waar
achtige grootheid is, zichzelf te vergeten,
zich klein te maken als een kind voor Hem,
Die tot ons als een kind is gekomen. Toen
heeft hij ook besloten te doen, waarvoor
zoovele anderen terugschrokken. Toen heeft
hij het hoofd en de knie gebogen en zijn
Schepper gevonden en kon hij getuigen:
„Al wie door ootmoed wordt herboren,
Die is van 't hemelsche geslacht".
Zijn geloof werd de ziel van zijn leven en
werken en dit geloof heeft hem groot ge
maakt bovenmate. Wie staat niet verbaasd
om Vondtel's werkelijk verbluffende kennis
van de Heilige Schrifti van de leer en de
mysteriën van het geloof en van de liturgie
en hoe indrukwekkend heeft hij deze kennis
niet weten te belichamen in de gedichten,
die tot de schoonste behooren die hij heeft
geschreven: zijn „Altaargeheimenissen" en
zijn „Heerlijkheid der Kerke". Inderdaad is
op Vondel toepasselijk hetgeen de kerk van-
Marius en Vondel, bekeerder en bekeeer-
ling, naar een schilderij van L. Arentzen
Begijnhof
daag zegt over de heilige Ursula: „Mijn hart
is een heerlijk woord ontweid, ik wijd mijn
werk, mijn leven, den Koning".
In Vondel is God's genade niet tevergeefs
werkzaam geweest. Hoeveel duizenden heb-
bij niet op zijn woord de waarheid van hun
geloof nog inniger omhelsd. Wij verwonderen
ons er niet over, dat Vondel's kunst haar
hoogste triomfen viert in zijn katholieke
werken. Doch de roem van den grootsten
dichter beteekant niets, als hij zich niet kan
beroemen bij God. Doch dit kan Vondel, want
hij heeft heel zijn leven en werken, in dienst
gesteld van God en hij zal bij God thans het
levlen bezitten, dat alle aardsche grootheid
te boven gaat, nu hij schouwen mag in de
stralende en niet langer, zooals op aarde,
door nevelen vervulde, grootheid van God.
Wij danken God, voor de groote gave, die
Hij Vondel heeft geschonken en wij vragen
de voorspraak van onzen grooten geloofs
genoot, opdat wij steeds ons geloof zoo zullen
kennen, beleven en verheerlijken, als hij het
heeft gedaan.
Om half twaalf is de herdenking van Von
del's bekleering voortgezet in een eenigszins
plechtige herdenkingsbijeenkomst, welke ge
houden werd in het Maagdenhuis aan het
Spui, onder leiding van den hoogeerw. heer
mgr. dr. G. C. van Noort, deken van Amster
dam.
Allen die de kerkelijke herdenking op'het
Bagijnhof hadden bijgewoond, waren ook op
deze Vergadering aanwezig. Onder hen be
vonden zich Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers,
bisschop van Haarlem, de hoogeerw. heet
mgr. H. J. M. Toskin, proost van 't kathedraal
kapittel, mgr. J. Th. Lagerweij, mr. G. C. J. D.
Kropman, voorz. van de vereeniging „Katho
liek Amsterdam", prof. dr. B. H. Molkenboer
O.P., voorzitter van den Vondelkring, dr. J.
F. M. Sterck, dr. C. de Klerk, rector Berkhout
van het Maagdenhuis, pater lector J. Dito
O.P., voorzitter van den K.R.O., de heeren
H. van den Eerenbeemt en K. Tholens, voor
zitter en bestuurslid van den Kath. Kunst
kring „De Violier", mr. Vroom, A. Elsenburg,
voorzitter van het gezelschap van den Stillen
Omgang, alsmede de heeren W. Dreesmann,
C. Baard en L. A. P. M. van den Broeke, be
stuursleden van de stichting „Museum Am-
stelkring".
Verder woonden nog een aantal katholieke
studenten en leerlingen van katholieke mid
delbare scholen de bijeenkomst bij.
Onder de aanwezigen bevonden zich voorts
prof. R. Welschen O.P., Paul Huf, Anton van
Duinkerken, Jan Engelman, verschillende
Amsterdamsche geestelijken en enkele katho
lieke gemeenteraadsleden.
De voorzitter mgr. dr. G. C. van Noort, de
ken van Amsterdam heette de aanwezigen
welkom en sprak er zijn vreugde over uit,
dat verre de meesten, die uitgenoodigd wer
den, die uitnoodiging hebben aangenomen,
terwijl anderen, die verhinderd waren, dui
delijk te kennen gaven, dat zij slechts noode
zouden wegblijven. Bijzonder stellen wij het
op prijs, aldus spr. dat gij, mgr. Huibers, niet
enkel van uw krap gemeten tijd een heelen
morgen hebt willen afnemen om hier tegen
woordig te zijn, maar dat gij bovendien aan
deze herdenking een hoogere wijding hebt
willen geven door het opdragen van het H.
Offer en het hoogepriesterlijke woord, dat
gij daarbij gesproken hebt.
Eerlijk gezegd, voel ik mij als leider dezer
vergadering maar weinig op mijn plaats.
Want al ben ik als rector der H. Stede de
opvolger van Marius, dien Vondel eenmaal
noemde den overwinnaar van zijn „weerstre
vende onbekeerdheid" bij al het goed, dat
men van mij terecht of ten onrechte wel eens
gezegd heeft heeft niemand mij ooit uitge
geven voor een Vondelkenner, of zelfs maar
I voor een bijzonderen Vondelvereerder. Toch
I ben ik vrij gemakkelijk bezweken voor den
aandrang van prof. Molkenboer, om hier
vandaag te komen staan. En wel om twee
redenen.
Vooreerst, omdat het hier gaat om een
dankbare hulde aan den bekeerling Vondel.
De bekeering van Vondel is natuurlijk aller
eerst 't werk geweest van Gods genade, maar
toch ook van Vondels zéér ernstige en zéér
consciëntieuze medewerking. De stap, dien
Vondel zette, toen hij Katholiek werd, is
waarlijk niet geweest een lichtvaardige of
overijlde stap. Hij was jaren lang voorbereid.
Ook niet een stap om redenen van sentiment,
die zijn kunstenaarsziel vóór alle redenee
ring zouden hebben getrokken, maar een
stap uit volle overtuiging, moeizaam ver
kregen door bewonderenswaardig diepgaande
studie. Het is een zware stap geweest, voor-
afgegaan door langen zielestrijd en gevolgd
door veel bitterheid en verguizing. Het is
tenslotte een stap geweest, welks consequen
ties Vondel tot aan zijn dood, veertig jaren
later, in leven en werken trouw vervuld
heeft. Zelfs zijn remonstrante levensbeschrij
ver Brandt getuigt, dat Vondel „eenmaal
overgegaan zijnde, niet geveinsdelijk maar
in vollen ernst het Pausdom heeft aangehan
gen, buiten opspraak naar de leer der Room-
sche Kerk geleefd heeft." En van zijn ijveren
om ook anderen voor de katholieke waarheid
te winnen zegt hij „Nu schrijft en wrijft
en zweet en draaft hij dag en nacht om al
zijn vrienden te bekeeren."
Het blijkt niet, dat de katholieke tijdge
nooten met Vondels bekeering groote inge
nomenheid hebben aan den dag gelegd; mis
schien maakten de bange tijden, waarin zij
leefden, hen eenigszins huiverig voor den
man, van wien zij wisten, dat hij niet slechts
geen blad voor den mond nam, maar ook een
zeer felle strijder placht te wezen. Laten wij,
die onder zooveel gunstiger omstandigheden
leven en die weten, dat Vondel, eenmaal ka
tholiek geworden, zijn natuurlijke felheid
niet weinig getemperd heeft, aanvullen Wat
onze vaderen wellicht te kort geschoten zijn.
Op de tweede plaats. Bij de grootsche vie
ring van Vondels 350sten geboortedag om
streeks twee jaar geleden, is de bekeering
van Vondel wel zeer sterk in het duister ge
laten. Niemand kon verwachten, dat niet-
katholieken zouden juichen om 's mans over
gang. En als zijn bekeering geweest was, zóó
als b.v. die van Jan Holland en Frederik van
Eeden, die tot de Kerk kwamen toen hun
leven ongeveer ten einde was en wier over
gang dus geen invloed meer kon hebben op
hun litterairen arbeid, dan zou dit zwijgen
natuurlijk geweest zijn. Maar zoo was het
bij Vondel geenszins. Toen Vondel katholiek
werd was hij 52 jaar of daaromtrent dus in
zijn volle mannelijke kracht. En alle kenners
zijn het erover eens dat juist omstreeks dien
tijd zijn glansperiode begonnen is, de periode
waarin hij zijn beste werken geschreven
heeft. Hebben zijn katholieke overtuiging, de
heerlijke „vastigheid" en de geestelijke rijk
dom, die zijn van jongs af Christelijk hart
in de Moederkerk gevonden had, daarop geen
invloed gehad Ongetwijfeld, en wel een
zeer grooten, ja overwegenden invloed. En
het hooge, dichterlijke gehalte van zijn „Pe
ter en Pauwels", van zijn „Altaargeheime
nissen" van zijn „Heerlijkheid der Kerke",
van zijn „Lucifer" en „Adam in ballingschap"
levert daarvoor het afdoende en welspreken
de bewijs.
Daarom was een huldiging van onzen groo
ten dichtervorst, bij welke zijn bekeering,
het groote keerpunt in zijn leven, als een
weinig belangrijke bijzonderheid voorbij
werd gegaan, een onvolledige huldiging. En
dat is de voornaamste reden, waarom ik het
zoo heerlijk vind, dat wij vandaag, zij het
op bescheiden wijze en in beperkten kring,
dat onvolledige eenigermate mogen aan
vullen.
Nadat mgr. dr. G. C. van Noort de bijeen
komst had geopend, voerde een klein ge-
Op de kruising van den langs den IJsel loopenden weg en de plaats van de
nieuwe brug te Deventer werd een tunnel gebouwd. Een typisch doorkijkje
onder deze tunnel.
mengd koor onder leiding van dr. L. Kat,
kapelaan van St. Bavo te Haarlem, een frag
ment van Vondel's „Kruisbergh", getoonzet
door Corn. Pasbrue uit.
Mej. Tonny de Groot uit Den Haag gaf
vervolgens een intelligente vertolking van
een fragment uit de Vondelportretten van J.
A. Alberdingk Thijm, getiteld: „Aan den
vooravond van Vondel's bekeering".
Hierna sprak prof. dr. B. H. Molkenboer
O.P., voorzitter van den Vondelkring, de ge
dachtenisrede uit.
Z.K.H. Prins Bernhard heeft hedenochtend
om half twaalf een bezoek gebracht aan den
minister van defensie op het departement.
Majoor Adams, de nieuwe Britsche lucht
vaartattaché, heeft hedenochtend bezoeken
afgelegd bij de ministers van defensie en
buitenlandsche zaken.
Vrijwillige verzekering ten behoeve
van arbeiders.
Naar wij vernemen, heeft het bestuur van
het Verbond van Nederlandsche Werkgevers
het initiatief genomen tot het doen treffen
van een vrijwillige aanvullende verzekering
ten behoeve van die arbeiders, die dn op
dracht van hun werkgever in oorlogstijd een
speciale functie uitoefenen, ter beveiliging
van lijf en goed tegen oorlogsgevaar en daar
door blootstaan aan een bijzonder risico. Dit
zijn derhalve arbeiders, die deelnemen aan
de z.g. passieve luchtbescherming. Zij bevei
ligen het leven van hun mede-arbeiders en
treffen op vitale punten in de onderneming
tijdig de noodige voorzorgsmaatregelen, ten
einde de nadeelen van eventueel oorlogsmo-
lest zoo gering mogelijk te doen zijn. Het
ligt in de bedoeling, dat de kosten van deze
vrijwillige verzekering voor rekening van
de werkgevers zullen worden genomen.
Op verzoek van het bestuur van het Ver
bond van Nederlandsche Werkgevers is de
Coöp. Vereeniging „Centraal Beheer" G. A.
te Amsterdam bereid gevonden de noodige
maatregelen te treffen.
Dit initiatief houdt verband met de aan
neming door de Eerste Kamer van een wets
ontwerp tot wijziging van de Ongevallenwet
1921 en van de Land- en Tuinbouwongeval-
lenwet 1922, waardoor het z.g. oorlogsrisico
uit deze wetten werd uitgeschakeld.
f'
Op 10 October j.Z. werd te Batavia voor
het eerst een algemeene luchtbeschermings
oefening gehouden, waaraan door alle bevol
kingsgroepen, ook de inheemsche, werd deel
genomen. Dit viel te meer op, daar de oefe
ning op de drukste uren van den dag werd
gehouden- Een ongewoon aspect bood de
Kali Besar, anders vol van badende en was-
schende inlanders, thans geheel verlaten, al
leen het waschgoed bleef achter. De wasch-
bazen hadden zich echter niet al te ver ver
wijderd. doch in de naburige woningen be
scherming gezocht. Ze waren er niet heele-
maal zeker van of het nu oefening of ernst
was.
Schepelingen van de Hansalijn.
Gisteravond om half elf arriveerden aan
het station Oldenzaal zesentwintig Britsch-
Indische zeelieden, afkomstig uit Bremen,
die werkzaam waren geweest op de schepen
van de Hansalijn. Daar zij als Engelsche on
derdanen werden beschouwd, zouden zij door
de Duitsche regeering moeten worden geïn
terneerd. Naar verluidt zou men met het oog
op de daaraan verbonden kosten daar echter
van hebben afgezien en is door de directi-
van de Hansalijn moeite gedaan de men
schen naar hun geboorteland terug te bren
gen. Door bemiddeling van de Vereeenig to
Nederlandsche Scheepvaartmaatschappij 's
het mogelijk gebleken de Britsch-Indiërs
via Nederland naar Britsoh-Indië terug te
brengen. Onder leidinig van den heer Van
Nieuwkerik, vertegenwoordiger van de Han
salijn in Nederland is het gezelschap uit Bre
men vertrokken en na een lange en inge
wikkelde reis in Bentiheim gearriveerd. Na
aldaar door de douane- en Gestapobeambten
te zijn gecontroleerd, kon het gezelschap zijn
reis naar Oldenzaal voortzetten. Gisteravond
zou vandaar per autobus naar Amsterdam
worden gereisd, waar de manen zich zulten
inschepen op de „Jagersfontein" van de Hol-
land-Afrikalijn, welk schip hen naar Kaap
stad zal brengen.
Met een ander schip zal dan vermoedelijk
de reis worden voortgezet.
Op wetsontwerp 104 is voorgesteld h®!
Nederlanderschap te verleenen aan G. 1'.
Burdinski, Utrecht; C. H. H. Butz, Den Haag;
C. J. Grooten, Holtum (L.), H. M- Huttar,
Voorburg, J. p. jaskier, Heerlen; F. Jung-
bauer, Heerlen; H. K. C. Kastm, Rdam; F.
J. Keymer, Den Haag; K. Klur, Enschedé;
M. Landau, R'dam; F. J. Rfertens, Heel (L.);
B. L. Radzuweit, Heiloo; A- F. Salens alsmede
Jean en Jozef Salens, Sittard; M. S. Schlo-
mer, Den Haag; E. J- Schott. id.; E. l. Sell-
ner, A'dam; E. J- F- Weise> id.; A. F. C.
Wiesinger, id.; D. N. Yocarini, id. m. J. Ja
cobs, Den Haag-
Naar wij vernemen is in Noord-Brabant in
oprichting een provinciaal comité voor ont
wikkeling en ontspanning van militairen.
Een herfst- en wintertoilet van bruine
crêpe-stof, met een typische afwerking
van taille en heupen.
Gecentraliseerde verkoop tegenover
gecentraliseerden inkoop.
Dezer dagen is voorloopig overeenstem
ming bereikt inzake een kwestie, die princi
pieel en practisch voor onzen tuinbouwexport
naar Duitschland van groot belang was,
schrijft men uit Naaldwijk aan het Handels
blad.
Het Duitsche streven naar volkomen be-
heersching van het economisch leven had
geleid tot een scherpe centralisatie van den
invoer van tuinbouwproducten. Een college,
bestaande uit enkele personen, had volledige
zeggenschap over de uitgifte van Genehmi-
gungen gekregen en deze hadden de beschik
bare deviezen slechts over enkele Neder
landsche exporteurs verdeeld met de op
dracht, 'n bepaalden uiteraard lagen prijs voor
de producten te betalen. Hierdoor was de
concurrentie van de exporteurs op de veilin
gen uitgeschakeld met alle gevolgen v';!"
dien. Omdat een toegeven in deze
een precedent zou scheppen, hebben an_
voegde Nederlandsche instanties zich a
sfonds met alle kracht tegen de ms^ n i
verzet. De Nederlandsche Groe^U'°'i
Fruitcentrale centraliseerde har"J'ZIJ Qen
uitvoer en gaf geen machtiging"" - xP°rt
af, zoolang de afgekondigde 'e" ^en
uitvoer in dezen vorm va° deden
blijven. Het gevolg was, da1 Ve,'ingen
gedurende de laatste twee de prijzen
van druiven en appelen ^aag wa-
ren. Het binnenland °pn den ge-
en prijs
Arbeidersbeweging wendt zich tot
de regeering.
De vier nationale arbeidersvakcentrales
het N.V.V., het R.K. Werkliedenverbond, het
C. N. V. en de Nederl. Vakcentrale, hebben
zich tot den minister van sociale zaken ge
wend met het navolgend schrijven:
„In verband met de stijging van de kosten
van het levensonderhoud zien onze besturen
zich genoodzaakt het volgende onder de aan
dacht van Uwe Excellentie te brengen.
Heeds thans zijn de prijzen van verschil-
ende noodzakelijke levensbehoeften in be
langrijke mate gestegen. Volgens het bureau
van statistiek der gemeente Amsterdam zijn
de kosten voor voeding in September j.l. ver
geleken met de maand Augustus voor arbei
dersgezinnen met 3,x procent toegenomen,
terwijl de stijging voor het geheele gezins
budget 1,9 procent bedroeg.
Wanneer hierbij in aanmerking wordt ge
nomen, dat deze berekening gebaseerd is op
het gemiddelde prijspeil gedurende de ge-
geheele maand dan is er grond voor de ver
onderstelling, dat de stijging per 1 October
j.l. niet onbelangrijk grooter was.
Bovendien staat het vast, dat sedertdien
de stijging zich heeft voortgezet, terwijl zeer
waarschijnlijk de prijzen van een aantal ar
tikelen zich» in de eerstkomende tijd nog in
opwaartsche richting zullen bewegen.
Deze ontwikkeling vervult onze besturen
met groote bezorgdheid. Zij vragen zich af,
wat hiervan de gevolgen zullen zijn, in het
bijzonder voor de groepen van werknemers
die zeer lage loonen verdienen en voor hen,
die van steunuitkeuringen moeten leven.
Reeds voor de stijging intrad verkeerden
velen van hen, die tot genoemde categorieën
behooren, in een uiterst moeilijke positie. Het
geldt uiteraard nog meer in het bijzonder
voor degenen, die langdurig werkloos zijn.
Het tekort dat in zoo vele gezinnen in
toenemende mate is ontstaan, is nu door de
stijging van de kosten van het levensonder
houd nog vergroot en zal, naar moet worden
gevreesd, bij verdere stijging van de prij
zen van noodzakelijke levensbehoeften, een
omvang aannemen, waardoor de grens van
het uiterste bestaans-minimum wordt over
schreden, hetgeen tot groote moeilijkheden
zou leiden. Er is naar de meening van onze
besturen dan ook alle aanleiding aan dit
vraagstuk thans reeds ernstig aandacht te
schenken.
Het is in verband hiermede, dat wij tot
Uwe Excellentie het dringend verzoek rich
ten maatregelen te willen nemen, waardoor
in. elk geval de steunuitkeeringen, alsmede
de werkverschaffingsloonen tijdig worden
aangepast bij de veranderde omstandigheden,
hetgeen o.i. althans voorloopig het best zou
kunnen geschieden door de toekenning van
een toeslag, ongeveer in overeenstemming
met de stijging van de kosten van het le
vensonderhoud.
Ook door middel van verhooging van dem
z.g. B-steun zou hulp kunnen worden gebo
den.
Onze besturen spreken het vertrouwen uit,
dat Uwe Excellentie ook in het belang van
de volkskracht, met ons verzoek ernstig re
kening zal willen houden en in verband met
de urgentie zoo spoedig mogelijk to\ ean
gunstige beslissing zal kunnen komen."
r®deiijk,
weldigen aanvoer teg"n
verwerken.
Na langdurig hebben de
Duitsche en Neder a j autoriteiten een
voorloopige over^"^ernrr>ing bereikt, met
het gevolg dat J g de export naar
Duitschland 6 eel werd vrijgegeven.
De deviezen z v°ortaan over alle ex
porteurs verduw worden naar een maatstaf,
die nog e"n Van discussie vormt.
Zooals de zasen thans staan, is dus de
concum'en ie. ln °nzen exporthandel en daar
mee
pet prijspeil gered. Reeds Vrijdag was
dit ze'er berken aan de druivenprijzen,
die soms - 0 pC(-_ boven hex pejx van Woens
dag lagen.
n ^n,mi^dels is de toestand nu zoo, dat de
rh SC(^e inkooPer zich tot de Nederland
se e Groenten- en Fruit.centrale heeft te
wenden, die een Nederlandschen exporteur
minwijst. Aldus wordt tegen over den geeen-
aliseerden inkoop een gecentraliseerde ver
hoop gesteld.
Onze Brusselsche correspondent meldt ons
De Nederlandsche Capucijner-pater Cyrillus,
(in de wereld A. F. de Vent) leeraar aan het
Serafijnsch seminarie der paters Capucij-
nen (N. B.), is aan de R. K. Hoogeschool van
Leuven gepromoveerd met groote onder
scheiding, tot doctor in de aardrijkskundige
wetenschappen, op een proefschrift: ,De
vormen der landelijke nederzettingen van
het holocene Nederland".
Donderdag U' Werd uit Venlo naar het
postkantoor te Maastricht een geldzending
van 2S vorz°nden, welke zending om
streeks "V einacht de plaats van bestem-
behandeld611 °P §ebruikelijke wiJze
iff/* dat omstreeks half zes gister-
°C,P-7\a geldzending nog ter plaatse aan-
WC£,s Was.
Korten tijd na genoemd tijdstip zijn de an-
c eie geldzendingen in een safe geborgen, ter-
Wljl dit van de Venlo-geldzending niet vast
zat. Te omstreeks 8 uur gistermorgen heeft
de kassier de in de safe liggende pakketten
in ontvangst genomen.
Aangenomen mag worden, dat het bewuste
geldpakket toen niet meer aanwezig was.
Omstreeks 6 uur des namiddags werd het
geld vermist.
Onmiddellijk werd onder leiding van den
commissaris van politie, een zeer uitgebreid
onderzoek ingesteld, waarbij een groot aan
tal huiszoekingen werd verricht.
Eenig resultaat leverde dit voorloopig niet
op. Op de plaats, waarheen gistermiddag het
afval-papier der posterijen was vervoerd
werd ook nog door de recherche een zeer
nauwkeurig onderzoek ingesteld. Het bewuste
pakket werd echter niet gevonden. Het on
derzoek in deze duistere zaak duurt voort.
Het zal Maandag a.s. veertig jaar geleden
zijn, dat de heer Charles van Roosmalen lid
werd van, de conferentie St. Cathrien der
St. Vincentius-vereeniging te s-Hertogen-
bosch. Naast deze lief dad \gneidsinstelling
heeft hij in den loop der verscheidene
andere liefdewerken als spijsknkerij, St. Ni-
colaas-comité e.d. niet groote toewijding ge
diend.
Morgen hoopi de heer A. J. Guinée, een
der oudste leden der St. Vincentius-vereeni-
ging, den dag te herdenken, dat hij 40 jaar
lid is van Conferentie van den H. Jaco
bus te Vlissingen. Speciaal op katholiek
Charitatief gebied heeft de jubilaris veel ge-,
daan.
Sedert de oprichting is hij voorzitter van
de gecombineerde R. K. Ree, asseering-ver-
eeniging MiddelburgVlissingen en sedert
1919 voorzitter van de plaatselijke R. K.
ereeniging voor Kinderbescherming.
BATAVIA. 21 October. (Aneta).
De „Java-Bode" meldt, dat besloten is de
Indische postzegels voortaan in Ned.-Lndië
te doen drukken. De bedrijven, welke hier
voor ,ln aanmerking komen, zijn de Kon.
Drukkerij „De Unie" en de drukkerij Kolff
Co*
