Krachtige taal
van Cajander.
Moord om een
dukaat.
AKKEtilJE
De besprekingen der
Finnen met Moskou.
FLNLAND BEDREIGT
NIEMAND.
r
Mode van den dag.
J
DE „CITY OF FLINT"
TE BERGEN.
DE BRITSCHE LUCHT
BESCHERMING.
Een dure geschiedenis.
Kiespijn
Ëngelsclie
koopers.
tor
MAANDAG 6 NOVEMBER 1939
Doch het zal zijn vrijheid
en zelfstandigheid
verdedigen.
Pas Donderdag nieuwe Finsclie
instructies
REDE VAN HERTZOG.
Aanvallen op premier
Smuts.
Economische betrekkingen
met Zuid-Afrika.
A merikaansche dank aan
Noorwegen
DE OPIUMHANDEL BLOEIT IN HET
VERRE OOSTEN.
MAANDAG OSLO-GROEP TE
KOPENHAGEN BIJEEN.
Geautoriseerde vertaling naar het
Engelsch van
HELEN RE ILLY.
MOSKOU, 4 November. (U.P.)
De besprekingen tusschen de
Finsche delegatie en Stalin en Molotof,
welke hedenavond om 6 uur werden
hervat, hebben een uur geduurd. Zij
zullen worden voortgezet. Omtrent
het resultaat van het besprokene is
niets hekend gemaakt.
De FinschRussische onderhande
lingen schijnen een hoopvolle wen
ding genomen te hebben na het be
zoek van Paasikivi aan Stalin.
Ofschoon men in Finsche kringen
weigert commentaar te geven, schijnt
men optimistischer gestemd. De drei
gende afbreking der onderhandelin
gen is nu voorkomen en blijkbaar
hebben de Finnen een bevredigende
basis voor een voortzetting der be
sprekingen gevonden.
Stalin heeft de Finsche tegenvoorstellen
nog steeds in studie. Ofschoon de Finnen
bereid zijn op de meeste pünten toe te geven,
blijven zij zich verzetten tegen afstand van
een deel van het schiereiland Hangoe en de
haven van Petsano.
De Russen daarentegen beschouwen Han
goe als van vitaal belang voor de bescher
ming van Leningrad.
Petsano aan de Noorsche grens zou Rus
land in het bezit stellen van een ijsvrije
haven aan de Noordelijke Uszee.
HELSINKI, 4 November. (Havas.) Cajan
der, de Finsche premier, heeft voor de radio
een rede gehouden, waarin hij o.m. zeide,
dat Finland zich niet zonder discussie bij de
Russische eischen kan neerleggen.
Wij bedreigen niemand, aldus Cajander, en
tot nu toe zijn wij de aangegane verplich
tingen steeds nagekomen, doch onze neu-
traliteitswil moet niet als springplank die
nen voor de Russische eischen.
Wij hebben, om onzen vredeswil te be
wijzen, in onderhandelingen met de sovjet
unie toegestemd, doch verwachten, dat bij
deze onderhandelingen iedere concessie van
onzen kant gecompenseerd wordt door ge
lijkwaardige concessies van de andere party.
Er is één ding, waarbij wij ons niet kunnen
neerleggen, d.i. de vrijheid van ons land, dat
een neutraal land is, prijsgeven. Wy zijn met
de Scandinavische landen verbonden door
een duizendjarige gemeenschap van geschie
denis, zeden en cultuur. Niettemin willen wy
onze betrekkingen met de sovjet-unie verbe
teren.
Cajander verklaarde vervolgens, dat de
publiciteit, die de sivjei-unie aan de onder
handelingen gegeven had, een voor beide
partyen gunstig resultaat der besprekingen
niet vergemakkeiykte. Toch hopen wy tot
een resultaat te komen.
Ten aanzien van het standpunt van de
sovjet-unie, die de veiligheid van Lenin
grad wil verzekeren, gaf Cajander toe. dat
de Finsche grens zeer dicht by deze groote
Noord-Russische stad tag, doch hy voegde
hieraan toe, dat dit niet een voldoende re
den is om tot herziening der grenzen over
te gaan.
Dit rechtvaardigt niet een slechting der
versterkte stellingen in Finland. De sovjet
unie diende rekening te houden met de
eischen der Finsche veiligheid.
Cajander verklaarde, dat het afstaan van
een basis in de buurt van Hangoe een ge
vaar zou vormen voor de veiligheid van Fin
land en dat het voor de verdediging van
Leningrad niet noodzakelijk is.
De openbare wereldmeening, zeide de
premier, zal oordeelen, van welken kant de
bedreiging is gekomen. In elk geval niet van
den kant van Finland en van Zweden:
Wij zijn niet overrrompeld. Wij zijn op
onze hoede. Het is niet voldoende, te zeg
gen, dat men neutraal wil blyven. Men moet
ook in staat zyn, zijn neutraliteit te ver
dedigen.
Op het oogenblik werken tienduizenden
vrouwen en zelfs gevangenen voor de lands
verdediging. De inschrijving, welke voor de
landsverdediging is geopend, is snel voltee-
kend.
Met krachtige stem besloot Cajander: Fin
land bedreigt niemand. Het vraagt slechts,
met al zyn buren in goede verstandhouding
te mogen leven en in vrede te arbeiden.
Doch als wy het niet onder eervolle omstan
digheden kunnen doen, zullen wij onze vrij
heid en onze onafhankelijkheid verdedigen.
BERLIJN, 4 November. (D. N. B.) Omtrent
de positie van Italië en Rusland schrijft de
„Frankfurter Zeitung" o.m.:
Voor zoover het den Westelijken mogend
heden er om te doen is, een dezer beide
landen van Duitschland te scheiden, of met
hun hulp de Britsch-Fransche positie (b.v.
op den Balkan of op de Zwarte Zee) te ver
sterken, zullen alle pogingen ver geef sch zyn.
Men behoeft van Italië niet veel te weten,
om in te zien, dat het program van Molotof
niet veel verschilt van het Italiaansche, het
program, dat heet: een sterk Duitschland,
verzet tegen het imperialistische kapitalis
me van de rijke Westelyke mogendheden,
die alles voor zich alleen opeischen, vernie
tiging van het verdrag en systeem van Ver
sailles, opbouwende politiek, begrenzing van
den oorlogsbrand, en niet in de laatste plaats
ook de wensch, „de handen vrij te houden".
Volgens dit recept handelde de Italiaan
sche regeering van den eersten dag van den
oorlog af.
HELSINKI, 5 November (D. N. B.). Óver
de onderhandelingen in Moskou deelt het
Finsche regeeringspersbureau het volgende
mede
De Finsche onderhandelaars zullen een
uitvoerige uiteenzetting van alle gezichts
punten welke in den loop der besprekingen
aan den dag traden, aan het Finsche ministe
rie van buitenlandsche zaken toezenden.
Het ministerie van buitenlandsche zaken
zal deze gezichtspunten bewerken en, al
naar de omstandigheden, ook in een plenaire
zitting van de Finsche regeering laten be
handelen.
Nadat de Finsche onderhandelaars nieuwe
instructies ontvangen hebben, zullen de be
sprekingen worden voortgezet.
HELSINKI, 5 November (R. O.). De
woordvoerder van het departement van
buitenlandsche zaken heeft Zondagavond
verklaard, dat, .zoodra het rapport van
de Finsche delegatie in Moskou zorgvul
dig zou zijn bestudeerd door de regeering,
nieuwe instructies zouden worden verzonden
en de onderhandelingen zouden worden
voortgezet.
Het was niet waarschijnlijk, dat nieuwe in
structies vóór Donderdag gezonden zouden
worden.
Het inlichtingenbureau der Finsche regee
ring deelt volgens het „D. N. B." mede
De besprekingen te Moskou nemen een nor
maal beloop en schieten langzaam op.
Pas nadat de Finsche regeering haar on
derhandelaars nieuwe directieven zal hebben
gegeven, zullen de besprekingen worden
voortgezet.
De Finsche regeering is op het oogenblik
niet voornemens een witboek te publiceeren
over de besprekingen te Moskou, doch het is
mogelijk, dat dat nog later zal geschieden,
meldt Havas.
Een ensemble bestaande uit een japon
van roode wol, waarop een jasje van
persianer gedragen wordt.
SMITHFIELD (Oranje Vrijstaat), 4 No
vember. (R. O.) De gewezen premier van
Zuid Afrika, Hertzog, heeft in een redevoe
ring medegedeeld de leiding op zich te heb
ben genomen van het „gereconsolideerde
Afrikanerdom", nu er in de vereenigde party
scheuring is ontstaan over de deelneming
van Zuid-Afrika aan den oorlog.
Hertzog voegde hieraan toe, dat de leider
der nationalistische partij, Malan, onder hem
zou staan.
Hertzog deed aanvallen op minister-presi
dent Smuts, dien hy een „Britschen chauvi
nist" noemde.
Hoewel hy nog geen verbreking van alle
banden met Groot Brittannië en het rijk
wenschte, verklaarde Hertzog, dat de hou
ding van Smuts ten zeerste by droeg tot de
vernietiging der banden met Groot Brit
tannië.
Tenzij Zuid-Afrika bestuurd zou worden
als onafhankelijk land, aldus Hertzog, zou
zyn deelneming aan het Britsche gemeene-
best niet van langen duur zyn.
De plicht van alle Zuid Afrikaners is er
voor te zorgen, dat de oorlog niet langer ge
duld zal worden dan gerechtvaardigd zal zyn
door de deelneming of het feitelyke belang
van Zuid-Afrika.
Hertzog verklaarde, dat de betrekkingen
tusschen de Engelsch-sprekende en Afri-
kaansch-sprekende bevolkingysgroepen een
ernstigen schok hebben ondergaan, doch dat
hy er nog steeds van overtuigd is, dat het
mogelyk is een zuivere Afrikaansche natie
op te bouwen uit de twee groote bevolkings
groepen.
De belangstelling, die er bestaat vooy de
ontwikkeling van de economische betrekkin
gen met de Unie van Zuid-Afrika, heeft de
regeering er toe geleid uitvoering te geven
aan het reeds lang overwogen plan om aan
Harer Majesteits gezantschap te Pretoria een
handelsattaché te verbinden met standplaats
Johannesburg op een salaris van 12.000.
In verband hiermede kan het op hoofd
stuk X der Rijksbegrooting voor 1940 uit
getrokken subsidie voor de commissie voor
den NederlandschZuid-Afrikaanschen han
del met 5000 worden verminderd, zulks
omdat de persoon, die voor de vervulling
van het ambt van handelsattaché te Pretoria
zal worden aangewezen en die in dienst staat
van de genoemde commissie, door die com
missie bezoldigd werd. Nu deze persoon in
Ryksdienst wordt overgenomen, kan het
subsidie van meergenoemde commissie ge-
deeltelyk verminderd worden.
Hf
OSLO, 4 November. (R. O.) De „City of
Flint" is vandaag, met de Amerikaansche
vlag in top, te Bergen aangekomen.
Bovendien is, aldus meldt „U. P.", de
Amerikaansche vlag op het schip geschil
derd. De bemanning, met wie één der cor
respondenten van dit bureau sprak, rustte
op het dek uit in den zonneschijn; zij zagen
er vermoeid en ongewasschen uit, maar erg
gelukkig.
Paragraaf zeven van het Koninklijk Be
sluit van 13 Mei 1938 luidt, dat een in be
slag genomen schip van vreemde nationa
liteit niet naar een Noorsche haven of naar
een andere plaats gebracht mag worden,
tenzij het beschadigd is of om slecht weer
of gebrek aan brandstof en voedsel. Een
schip, dat om een van deze' redenen een
Noorsche haven heeft opgezocht rroet deze,
zoodra de reden weer is opge.bdven, zoo
spoedig mogelijk verlaten. Dit b' sluit werd
door de Duitsche prijsbemanninf overtreden
en daarom hebben de Noorsche autoriteiten
geintervenieerd.
WASHINGTON, 4 November. (U.P.) De
Amerikaansche gezante, mes. Harriman,
heeft het ministerie van buhenlandsche za
ken alhier medegedeeld, dut zij Maandag
persoonlijk naar Bergen aal gaan om de
kwestie van de „City of Flint" te onderzoe
ken. Het schip zal tijdelijk in Bergen onder
gebracht worden.
De regeering der Vereenigde Staten is,
naar Havas meldt, voornemens, haar dank te
betuigen aan de regeering van Noorwegen
voor haar optreden in de zaak van de „City
of Flint".
Volgens inlichtingen uit politieke kringen
zal de Amerikaansche regeering uiting geven
aan haar groote voldoening en hulde bren
gen aan de houding van Noorwegen, dat
zich op alle punten gehouden heeft aan hei
internationale recht en aan de nauwgezette
regelen van de neutraliteit.
OSLO, 4 November. (Havas.) De Duitsche
consul heeft vandaag een bezoek gebracht
aan de geïnterneerde prijsbemanning van
de „City of Flint". Hij verklaarde later, dat
onderhandelingen gevoerd werden om eenige
geschilpunten op te lossen.
De Amerikaansche bemanning en de ka
pitein van het schip hebben een bezoek ge
bracht aan den Amerikaanschen consul in
Bergen en verslag uitgebracht van hun reis.
Daarover zijn hier echter geen bijzonder
heden verstrekt. De mannen hebben tele
grammen naar huis gezonden. De Ameri
kaansche consul is in voortdurend contact
met de legatie der Vereenigde Staten te
Oslo en met het departement van buiten
landsche zaken te Washington.
De Britsche luchtbeschermingsmaatregelen,
met inbegrip van de verdL..stering, koster.,
naar U. P. meldt, Engeland naar schatting
van den voorzitter van het Civil Defence
Emergency Committee, C. P. Grobel, 104.
millioen pond sterling (ongeveer 783.640.000
gulden) per jaar, dus voor iederen inwoner
een shilling (ongeveer 37'/s cent) per week.
Dit geweldige bedrag dekt dan nog maar
alleen de kosten van personeel en vervoer,
en niet de geïnvesteerde gelden.
Alleen reeds in het graafschap Londen
zijn sedert het begin van den oorlog rond
vijf en twintig duizend hulpbrandweer-man
nen en vrouwen in dienst genomen, hetgeen
wekelijks 527.450 gulden kost; daarnaast zijn
nog tien duizend onbezoldigde hulpkrachten
beschikbaar. Uit dit voorbeeld blijkt, dat de
loonlijsten van de Londensche gemeenten
hierdoor verdubbeld zijn.
De luchtwachten van Croydon krijgen we
kelijks tezamen 9.381 gulden, de soldijlijst
van Barnes bedraagt wekelijks 6.028 gulden,
daarbij niet inbegrepen de salarissen van de
leidende ambtenaren.
Dat zich onder de vrijwilligers van den
luchtbeschermingsdienst zakenlieden met 'n
inkomen van duizend pond (ongeveer
7.535 gulden) per jaar en gepen-
sionneerden met hooge pensioenen bevin
den, heeft eveneens de aandacht van de pu
blieke opinie getrokken alsook het feit, dat
bijna 75.350 gulden aan radiotoestellen voor
de luchtwacht werd uitgegeven. Zoo kwam
het, dat bijv. het gemeentebestuur van Sut
ton en Cheam (Surrey), dat tusschen de
29.140 en 36.675 gulden per week aan het
personeel van den luchtbeschermingsdienst
uitbetaalde, de waarschuwing ontving, dat
dergelijke uitgaven tot een bankroet zouden
kunnen leiden.
Er zijn gezinnen, die met de luchtbescher
ming bijna honderd gulden per week ver
dienen. Zoo werd vastgesteld, dat een arm
gezin uit het Londensche East-end op deze
manier zeven en negentig gulden en den kost
verdiende. De vader ontving als slooper ne
gen en twintig gulden, de moeder als lucht
wacht vijftien gulden, de jongste zoon als
looper bij den luchtbeschermingsdienst ze
ven gulden en vijftig centen en de beide an
dere zoons als ambulancechauffeurs ieder
twee en twintig gulden en vijf en zeventig
centen.
Men wil er thans toe overgaan, bij de
luchtbescherming zooveel mogelijk werkloo-
zen in te schakelen. Verder zouden de lucht
wachten niet meer permanent, doch alleen
wanneer er alarm gegeven is als zoodanig
fungeeren.
Anderzijds heeft het ministerie van bin-
nenlandsche zaken aangekondigd, dat geen
massa-ontslagen bij de luchtbescherming zul
len plaats hebben, en heeft het den plaatse
lijken autoriteiten opdracht gegeven, ervoor
te zorgen, dat een ieder, die zijn betrekking
heeft laten varen, om zich "ter beschikking
van de luchtbescherming of van de hulp
brandweer te stellen, voordat hij uit deze
organisaties ontslagen wordt, een nieuwe be
trekking krijgt.
3568—S 5
Naar het Amerikaansche ministerie van
financiën van toonaangevende zijde ver
neemt, worden door de Japanners groote
hoeveelheden opium in de door hen ver
overde Chineesche gebieden ingevoerd. De
vraag naar het verdoovende middel zou zóó
groot zijn, dat de Japanners ertoa overgin
gen, op groote schaal opium uit Perzië te
importeeren, daar de Chineesche opium-
Productie tengevolge van den langdurigen
oorlog in het Verre Oosten sterk is terugge-
loopen.
Het opiumgebrek in het Verre Oosten heeft
voor de Vereenigde Staten althans in zoo
verre een gunstige uitwerking gehad, als,
naar de chef van de afdeeling narcotica van
het ministerie van financiën, H. J. Amelin-
ger, dezer dagen na zyn terugkeer van de
Pacifickust verklaarde, de opiumsmokkel
daar bijna geheel is opgehouden. Het tot-
dusver uit Japan en China binnengesmok
kelde bedwelmende gif wordt thans blijk
baar op de Chineesche markt gebracht. Het
Perzische opium, dat thans zijn weg naar
Oost-Azië vindt, komt hoofdzakelijk Via
de kleine Portugeesche kolonie Macao en
gaat dan, volgens inlichtingen van het mi
nisterie van financiën, met Japanscne sche
pen verder of wordt voor Japansche reke
ning opgeslagen.
He Portugeesche gedelegeerde heeft in de
laatste zitting van de opiumcommissie te
Genève medegedeeld, dat de nieuwe gouver
neur van Macao bevolen heeft, den Perzi-
schen opium-import van 540 tot 400 kisten
per jaar te beperken; elke kist bevat honderd
zestig pond van het bedwelmende gif. Het
ministerie van financiën beschikt echter
over bewijzen, dat verleden jaar niet minder
dan drie duizend kisten in Macao zijn Bange-
komen en heeft de Portugeesche regeering
hiervan in kennis gesteld. Tegeiykeityd
heeft het zich bereid verklaard, een lijst over
te leggen van de schepen, die dezen handel
op Macao drijven en van het aantal kisten
met opium, dat door deze vaartuigen werd
vervoerd.
KOPENHAGEN, 4 November. (D.N.B.)
Ter voortzetting van de beraadslagingen der
deskundigen zal Maandag te Kopenhagen
opnieuw een conferentie van vertegenwoor
digers der Oslo-groep worden gehouden.
Midden September waren de gedelegeer
den te Brussel bijeengekomen.
BOEDAPEST, 4 November. (Havas.) Te
ruggekeerd van een reis naar de provincie,
waar hij zijn zestigsten verjaardag heeft ge
vierd, moest de minister-president graaf
Paul Teleki, zich te bed begeven. Ewi van
avond uitgegeven bulletin meldt, dat de
premier verscheidene dagen rust moet hou
den.
Britsche soldaten
als koopers op de
markt in 'n Fransch
stadje, de keus is
gevallen op
pantoffels.
15)
Zij wist dat het allerminst Hilary's ideaal
was om te wonen in het huis van een ander,
zelfs al was het dat van haar grootvader,
en dat hy zulks in het begin althans
om harentwille gedaan had. Hij kon Rufus
niet vragen haar op te geven en hy wilde
niet langer van haar gescheiden bhjven, nu
dat niet meer strikt noodzakeiyk was. Zijn
houding inzake Andrew had haar dan ook
zoowel verrast als geschokt. Het was hun
eerste ernstige verschil. Het had een kloof
tusschen hen doen ontstaan. Zy voelde een
plotseling verlangen in zich opkomen om
die kloof te overbruggen.
Hilary's oogen, vermoeid, diep in hun kas
sen, waren vol spanning op haar gericht. Ze
sprak een beetje ademloos: Vader, groot
vader behoeft zich over Andrew niet bezorgd
te maken voor wat Rose betreft. Andrew
heeft Rose niet gedood. Ik weet, dat hij het
niet gedaan heeft. Ik kan niet zeggen hoe,
maar ik weet het.
Zij zag Hilary's gelaat versomberen, ter
wijl al het smeekende, het zachte er uit ver
dween. Waarom was hy zoo.... zoo bitter
tegenover Andrew? Zy kon hem niet over
tuigen. Een gevoel van hopeloosheid overviel
haar. Haar vader was niet van plan iets toe
te geven. Hij had haar opzettelyk van zich
af gestooten. Zij wendde zich weer naar het
vuur teneinde het beven van haar lippen voor
hem te verbergen.
Sayre vulde de pynlijke pauze, wist de
aandacht van haar af te leiden, door zyn in
structies te geven; zy mochten Rufus onder
geen voorwaarde gelegenheid geven zich op
te winden, hy moest kalm gehouden wor
den, in bed. Hij zou later op dien avond, na
zijn spreekuur, nog eens komen kijken. Say
re ging weg. Nan en Hilary gingen kijken
hoe het nu met Rufus ging en Daphne be
gaf zich naar haar slaapkamer.
Op dat oogenblik, terwyl zij in de hall
was, belde de Franschman op. Doris, een
van de dienstmeisjes was bezig versche se
ringen in een vaas te zetten. De telefoon
stond in een nis onder de trap en Doris
stond er vlak bij, maar Daphne zei: Laat
maar, Doris, ik zal wel aannemen, daartoe
aangespoord door de hoop, dat het de detec
tive zou zijn, van wien Andrew gesproken
had. Todhunter, zou misschien nieuws
brengen, da' een einde zou maken aan An
drew's eenzame en gevaarlijke afzondering
daar buiten in de schemering, welke snel in
donkerte overging-
Maar toen zij den hoorn van de haak nam,
zei een mannenstem met een sterk Fransch
accent ongeduldig: Allo, allo, allo, mr. Bre-
van, als 't U blieft? Mr. Brevan,.... ik
moet mr. Brevan spreken....
De stem, hoog, schril, bevelend, had een
onaangename uitwerking op Daphne. Zy
wist niet goed waarom. Mogelyk kwam het
door de teleurstelling, dat zij een instinc
tleven afkeer voelde. Ze zei kort: Wacht
U maar even, stuurde Doris naar haar vader
en begaf zich naar boven om zich te ver-
kleeden.
Pas toen zy onder de douche stond, her
innerde zij zich plotseling den indringer in
het park van vier of vijf avonden terug.
Zij hadden in de huiskamer gezeten, Rose,
Hilary, Nan en zijzelf, toen door de open
ramen plotseling een gedeelte van een liedje
naar binnen had geklonken, een Fransch
liedje. Het had een heele consternatie ge
geven. Het was al over twaalven geweest en
de zanger verkeerde blykbaar in een luid
ruchtige fuif-stemming. Rosé was veront
waardigd geweest, maar, toen zy ging kij
ken, was er niemand te bespeuren en de
bedienden bleken allemaal te slapen.
Was het mogelyk, dat dat er een man
in Rose's leven was geweest, omtrent wien
zy niets geweten hadden? Zij was altijd op
vallend zwygzaam en gesloten geweest. Ge
slotenheid was een van de opvallendste
trekken van haar karakter. Zij was tenslotte
een vrouw geweest, met een niet al te on
dankbaar uiterlyk, en ze had geld gehad..
Het was tenminste een mogelijkheid. Zy
zou haar vader naar den man met het
Fransche accent vragen, wie hij was, waar
om hij had opgebeld, en het later aan An
drew vertellen. Daphne voelde zich een stuk
opgewekter, toen zy zich stevig afdroogde
en zich begon te kleeden.
Todhunter zou er intusschen heel wat voor
over gehad hebben om te weten wat Daphne
wist. De kleine, bruine, detective van Cen
tre Street had een langen én uiterst onpro-
ductieven dag achter den rug. Een groot deel
van dien tyd was gevuld met het rondhan
gen in de buurt van het hotelletje en te
waéhten, tot de telefoon zou bellen.
Om vier uur dien ochtend had hy een
klein, In bruin papier gewikkeld en met
sterk touw dichtgebonden pakje uit handen
gegeven, dat met een snelle politie-auto
van Greendale naar de grens van den staat
en vandaar naar het laboratorium van het
hoofdbureau van de New Yorksche politie
in Brooklyn gebracht zou worden. Het pakje
bevatte de glasscherven, de rottende blade
ren en het handjevol aarde, dat Todhunter
in Andrew Storm's hoed had gevonden.
Het rapport van het laboratorium zou hem
heel wat kunnen leeren. De glasscherven
waren van een fleschje geweest, fleschjes
dienden voor het bewaren van vloeistoffen.
Strychnine, welke in een injectiespuit was
toegediend, moest in vloeibaren vorm ziin
geweest. Fleschjes konden heel wat ver
klappen en ze hadden de hebbelykheid,
vingerafdrukken behoorlyk op te nemen. Er
zat niets anders voor hem op dan te wach
ten, tot het rapport zou binnenkomen.
Todhunter probeerde zyn tyd inmiddels
zoo productief mogelijk te maken door alle
mogelyke inlichtingen omtrent de Knight-
huishouding te verzamelen bedienden,
vrienden, bekenden enz. en die voor mo
gelijk later gebruik veilig in zyn herinne
ring op te bergen. Wat Andrew Storm be
treft, was het oude Fransche gezegde (Tod
hunter hield wel van een beetje Fransen)
nog altyd van kracht. La femme, miss
Daphne Brevan, zou hem te zijner tijd haar
Storm voeren. Inwendig begon Todhunter
meer en meer een groeiende aarzeling te be
speuren, om het probleem van dien jonge
man onder de oogen te zien. De kleine de
tective had iets gedaan, wat hem maar zel
den overkwam; hy had genegenheid opge
vat voor een persoon, die onder verden
king stond.
Maar genegenheid, of geen genegenhaid,
feiten waren feiten en Todhunter interpre
teerde de feiten in deze zaak grootendeels
op dezelfde wyze als de assistent-staais-
attorney Broughton het gedaan had: Andrew
Storm en moeilykheden in huize Knight in
November j.l. (het ongeluk van Rufus
Knight), geen Andrew Storm en geen moei
lijkheden gedurende de verdere wintel -
maanden en het vroege voorjaar, Andrew
Storm na vijf maanden weer terug, en een
moord.
Ondanks dit alles en zonder, dat hij er
eenig tastbaar bewys voor had, had hij toch
sterk het gevoel, dat er „something rotten in
the state of Denmark" was, dat er iets r iet
klopte. Hy kon echter maar niet vinden wat.
Dit maakte hem bezorgd. Hij probeerde het
daaromtrent met zich zelf eens te worden,
terwyl hy onder het genot van een dubhel-
tjes sigaar, na het diner op een ongemakke
lijke paardenharen sofa in de gelagkamer
van het hotelletje zat. Hij moest gelyktydig
twee theorieën onder de oogen zien: ofwel,
dat alles was zooals het leek en dat Storm
dus schuldig was, of wel dat iemand hem
moedwillig als dekmantel gebruikte, en oro-
beerde hem tot zondebok te maken. Maar
Storm was de eenige, voor wien Rose North-
rupp een bedreiging had gevormd. Dat
iemand anders haar verm°fr ebben,
baar by toeval als slachtof e*" 1 u'tgeko-
zen alleen om de schuld va" 'sdaad op
Andrew te werpen, was baar- Die
redeneering hield ëee" a
De sigaar smaakte he™ met meer en hij
wierp haar weg- eeb courant en
legde die direct dfaT^,Weer Vrijde. Hy
probeerde wat ademna"nSs-gymnastiek op
de veranda en vergat halverwege adem te
halen. Storm. 01niet Storm. En, als het
Storm niet was, wie dan wel?
Rechts ware" ae lichten van het huis van
den dokter door het gebladerte zichtbaar.
Richard Sayre was niet alleen Rufus Knight's
medicus, hij was ook zyn vriend en hij kende
idereen in huis, en iedereen, die het huis re
gelmatig ezocht, intiem. Todhunter zette
zijn hoed op en gjng 0p weg om gayre te be-
De detective trof Sayre en Gilbreath sa
men in een lange, laaggezolderde huiskamer,
we e ongedacht aantrekkebjk was met haar
W1 muren, oude, breede vloerplanken,
vioolyke chintz kussens, gemakkelyke stoel-
en en smaakvolle lampen. Deze kamer
was in verrassend contrast met het overige
gedeelte van het huis, dat zonder smaak of
comfort en tamelijk poovertjes was gemeu
beld. Feit was, dat Nan Brevan ruim een
jaar geleden had doorgezet, dat zy met be
hulp van Daphne deze kamer voor Sayre
zou inrichten; zy had zyn huis altijd buiten
gewoon aantrekkebjk gevonden.
De dokter ontving Todhunter vriendelijk
maar zonder enthousiasme. Gilbreat ie
om zoo te zeggen getuige was gewees 1 an
Rose Northrupp's dood, was nieuwsgierig
naar byzonderheden. Beide mannen kenden
Todhunter enkel als mr. Tod, die met de
Staatspolitie samenwerkte Er stond whisky
ijs en een siphon soda op tafel, Sayre dronk
zelf niet, maar hij had er geen bezwaar tegen,
dat anderen dat wel deden. En, gewapend
met een highball, maakte Todhunter zich
op om zooveel inlichtingen te verzamelen,
als de herhaalde interrupties van de tele
foon hem dat mogelijk zouden maken. Tod
hunter was op het bureau aan dergelijke on
derbrekingen gewend geraakt: het hinderde
hem allerminst in zijn gedachtengang.
Weldra kwam hij tot de conclusie, dat
Sayre zich bezorgd maakte, en dat zyn be
zorgdheid op de een of andere manier ver
band hield met den moord op Rose North-
rupp. Toen men hem over een medisch Pro
bleem telefoneerde, ontspanden zich ri'n
trekken. „Urn.,., honderd en twee
Wasch haar ieder kwartier met warme a*Ün
en water half om half en 0VPr
een paar uur nog eens opidis 10" er
dan direct mee op. Om een uur o negen kom
ik wel eens even kyken". Toen nj zie daar
na weer tot Todhunter wendde, verstrakte
zyn uitdrukking weer bhna onmerkbaar en
hy liep even voorzichtig a - en kat op een
gloeiende plaat.
Of er iets eigenaardigs was geweest met
dat ongeluk van Knight in Novem
ber? Neen, hij had e destljds niets vreemds
in gevonden. Bu us reed altyd tamelijk on
besuisd en bet was een gevaarlijke plek....
Todhunter was volkomen op de hoogte om
trent dat ongeluk.
Er kon aan den wagen geknoeid zijn, of er
kon een err>is op den weg zyn geplaatst,
ee? S- n ,Sbahnen draad, of een rotsblok,
VJL eC>? °Scr gelegen punt omlaag was
r? Alle sporen, welke mogelijk
haddtm, war.cn reedt lang verme-
„ieió 6r! onderzoek in die richting zou hem
r *t veren- Hij concentreerde zich op
ose Northrupp. Had miss Northrupp, be-
alve Storm? nog andere vijanden gehad?
Sayre antwoordde droogjes, dat het een-
v°udiger zou zyn te zeggen, dat zij geen en
kelen vriend had bezeten. Zy had er geen
behoefte aan. Zij was in alle opzichten mees
teres op Clifftop geweest. Rufus deed niets
zonder haar te raadplegen. En zij genoot van
haar macht. Ik geloof, dat dat een van de
redenen was, waarom zij Storm niet kon uit
staan.
(Wordt vervolgd.)
