van een o
Opleiding helpsters
Roode Kruis.
autobusvervoer
feestdagen,
DONDERDAG 21 DECEMBER 1939
DE 100.000ste KOE OP DE
BOSSCHE VEEMARKT.
Belangrijk feit met veel hartelijke
ivoorden herdacht
Desgevraagd verruiming van
vervoergelegenheid.
DE SIERADEN VAN EEN
PSEUDO-EMIGRANT.
Het verhaal van den Spaansehen
schatgraver in moderne
bewerking.
Werkloosheidssubsidiefonds
De bijdragen aan de gemeenten.
RICHTPRIJS koolzaad.
R. K. EERSTE HULP.
Waarom niet, ik ga
hem uit de kist halen,
dat is makkelijker I
Zeg oom Kees, je bent toch
r-r, r> r\n hasviool
met je paard te halen
Oom Kees, ik j
zal onmiddel-
lijk een tele- i
gram daarvoor
versturen.
toch zeker niet op
je paard mee
nemen
Miss Pepper, voor de
komende „rodeo" ont
breekt nog alleen een
bas-viool, wil ik daar
voor zorgen
Neem een
vrachtauto.
Jimmy ik ben van m'n naard
gevallen, loop jij even naar de
ranch en laten ze me met een
~~Zr\ vrachtauto komen halen.
Tommy we zullen er
samen op uit moeten,
want Jimmy laat ons
weer in den steek.
|k had 't niet mogen ver
geteny--
Jimmy, ik had je toch
iets gevraagd
Ja, maar
ik zag U
zoo'n leuk
busje onder
weg
geopend. Er zaten inderdaad sieraden in,
maargekocht op het Waterlooplein te
Amsterdam. Verdachte B., de uitgever, deed
of hij ook bedrogen was door den koopman,
die naar het buitenland was gevlucht.
Met groote scherpzinnigheid heeft de
rechter-commissaris in deze zaak, mr. La-
mers, het kluwen van leugen en bedrog ont
ward en daaraan is het te danken dat zoo
direct ook de derde verdachte in deze zaak
terecht kan staan voor zijn aandeel in deze
oplichting.
Tegen beide verdachten requireerde de
Officier van Justitie een gevangenisstraf van
anderhalf jaar met aftrek van de voorloe
pige hechtenis.
De verdedigers, mr. J. de Pont en mr. j.
L. Frankenhuis, hielden uitvoerige betoogen,
waarin zij op de uiterste clementie aandron
gen.
Vervolgens stond nog een 54-jarige kellner
terecht, die in de comedie de rol van „ver
trouwensman-smokkelaar" had vervuld. Hij
was aldus legde de dagvaarding ten laste
geheel van het complot op de hoogte. Hij
ging inderdaad naar Duitschland en kwam
zgn. terug met het kistje met kostbaarheden.
Die „kostbaarheden" waren hem door de twee
andere verdachten ter hand gesteld, zoodat
hij wist, dat er in het kistje niets dan rom
mel zat.
Primair was verdachte oplichting, subs,
heling ten laste gelegd.
Verdachte bleef ontkennen, hij had van
het complot niets geweten.
De officier van justitie mr. H. A. Wassen-
bergh zeide, dat er geen sprake van was, dat
verdachte iets uit Duitschland heeft gebracht;
het trommeltje met de zgn. kostbaarheden
ontving verdachte immers na zijn terugkomst
in Amsterdam. Daarmede staat reeds volko
men vast, dat verdachte van a «ot z o'P de
hoogte was van de oplichting.
Ook tegen dezen verdachte requireerde de
officier van justitie wegens oplichting een ge
vangenisstraf van anderhalf jaar, echter zon
der aftrek van voorarrest, daar het voor
onderzoek door de hardnekkige ontke-itenis
langer heeft geduurd dan noodzakelijk was.
De verdediger mr. P. G. Vos concludeerde
tot vrijspraak, subs, drong hij op clementie
aan.
Vonnis 3 Januari.
twee ton aan sieraden in Koningsberg had
liggen, had hij het grif geloofd. Hij had ge
meend aan dit zaakje een flink sommetje
te kunnen verdienen en toen hij tot de ont
dekking kwam dat er slechts waardelooze
rommel in het pakje zat, had zijn vriend
de uitgever gezegd: „hoe is het mogelijk,
dat we er zoo zijn ingeloopen".
Requisitoir.
De Officier van Justitie, mr. H. A. Was-
senbergh, zeide in zijn requisitoir dat we ons
allemaal de jongensboeken nog wel herin
neren, waarin helden over verre zeeën trek
ken om op afgelegen eilanden schatten te
vinden. In dit geval zijn er geen helden en
er was ook geen schat.
Uitvoerig schetste spr. in zijn requisitoir,
hoe dit tweetal tewerk is gegaan. Inderdaad
is er een man, een zeker E. H., die de rol
van tusschenpersoon en vertrouwensman
speelde, inderdaad in Duitschland geweest;
hij is steeds, door de Duitsche politie in het
oog gehouden en toen hij in Nederland terug
kwam, belde hij aan de grens K. op....
Eindelijk was het groote moment daar:
de trommel met den kostbaren inhoud werd
De uitgever, een 32Tjarige man, die door
den president het eerst aan den tand werd
gevoeld, verklaarde, dat hij zich op K.,
waarmede hij nog het een en ander te „ver
rekenen" had, had willen wreken.
„Waarom die wraakoefening", vroeg de
president.
Verdachte was vaag in zijn antwoord: „hij
had een lesje noodig".
President: „ja, u met uw strafblad met
tien veroordeelingen wegens diefstal, ver
duistering en oplichting, was wel de aange
wezen man om als zedemeester op te treden.
De tweede verdachte had direct het plan
van zijn vriend, den uitgever, prachtig ge
vonden; hij was direct bereid voor Duitsch
emigrant te spelen.
President: u bent toch geen emigrant.
Verd. (in gebroken Duitsch): Ik ben Ne
derlander, maar ik ben vroeger jaren lang
in Duitschland geweest. Ik had er een
pracht positie.
President: ja, die positie zal aan u ook
wel tekort zijn gekomen.
De benadeelde deed zijn uitvoerig verhaal.
Hij had den uitgever B. vast vertrouwd en
toen deze hem vertelde een Duitschen vluch
teling te kennen, die voor een kapitaal van
Omtrent het passagiersvervoer met auto
bussen op de a.s. Kerstdagen en Oud- en
Nieuwjaarsdag deelt de regeeringspersdienst
mede zulks in verband met een onjuist
dagbladbericht dat voor zoover in ver
band met de bijzondere tijdsomstandigheden
de Nederlandsche Spoorwegen of andere
openbare vervoerdiensten, niet voldoende in
de vervoerbehoefte kunnen voorzien door het
verleenen van toestemming voor ongeregeld
vervoer krachtens de wet autovervoer perso
nen desgevraagd de noodige verruiming van
vervoergelegenheid zal worden verschaft.
Men kent de geschiedenis van den Spaan
sehen schatgraver, een geschiedenis die tien
tallen malen door oplichters is verteld aan
aanstaande slachtoffers, die dan na korter
of langer tijd tot de ontdekking kwamen, dat
zij er aan geld en idealen bij hadden inge
boet.
De twee mannen, die Woensdag terecht
stonden voor de Amsterdamsche rechtbank,
gepresideerd door mr. J. Boon, kenden blijk
baar het verhaal van den berechten Spaan
sehen schatgraver, ook. Zij hebben er echter
een moderne bewerking van gegeven en aan
gepast aan deze tijden.
De schat bevond zich in het verhaal van
den fantasie-rijken koopman en uitgever
niet in Spanje, doch in Duitschland.
De uitgever vertelde aan den man, dien
zij als slachtoffer hadden uitgezocht, een
zekeren K., dat hij een Duitschen emigrant
kende, die al geruimen tijd rn Nederland
vertoefde. Die vluchteling, zoo luidde het
verhaal verder, zou in Koningsberg een
groote waarde aan sieraden hebben afgegeven
aan een vertrouwensman. Hij wilde nu pro-
beeren dien schat, ter waarde van 200.000,
naar Nederland te smokkelen. De vraag was
nu, aldus de uitgever, hoe aan het geld te
komen om deze smokkelpartij te financieren.
Wilde K. hem misschien 250. leenen?
De man had er wel ooren naar, maar voor
een leening voelde hij weinig. De uitgever
kwam toen met een ander voorstel, in dien
zin, dat K. de zaak zou financieren om dan
later een derde deel van de waarde der
sieraden uitgekeerd te krijgen.
K. zag de 200.000 aan sieraden al op
tafel en hij zag zich reeds eigenaar van een
derde gedeelte. Grif ging hij dan ook op
dit aantrekkelijke voorstel in.
De schatgraver had beet. Er werd een
Naar aanleiding van het door verscheiden
leden in het voorloopig verslag der Tweede
Kamer naar voren gebrachte bezwaar tegen
de met verlenging van de wet van 4 Maart
1935 (Staatsblad no. 76) gepaard gaande
wijziging, hierin gelegen, dat daardoor de po
sitie van de gemeenten met betrekking tot
de z.g. extra- en belastingbijdragen wordt
verzwakt wijst de regeering er Op, dat inge
volge de'artikelen 9, lid 2^en 12, lid 3. van
het thans van kracht zijnde uitvoeringsbesluit
de toekenning van de bijzondere bijdragen
evenzeer langs den weg van subjectieve be
oordeeling plaats heeff- Dat de gemeenten
momenteel een bepaalde aanspraak op zoo
danige bijdragen zouden kunnen doen gelden,
zooals de hier aan het woord zijnde leden
van meening zijn- is dan ook niet in
overeenstemming met de huidige voorschrif
ten. De voorgestelde wijziging zal dan ook
geen wezenlijke verandering brengen in de
toekenning van de verleende hulp-
De regeering is niet voornemens andere
maatstaven bij de toekenning van de bij
dragen uit bedoelden begrootingspost aan te
leggen, dan tot nu toe hebben gegolden bij
het verleenen van bijdragen uit meerge
noemd fonds.
Van officieele zijde vernemen wij, dat de
richtprijs voor koolzaad van den oogst 1940,
welke in den afgeloopen zomer werd vast
gesteld op 15 per 100 kg., niet als defini
tief is te beschuwen, daar, wanneer wordt
overgegaan tot het vaststellen der richtprij
zen voor andere in 1940 te oogsten akker
bouwproducten, de koolzaadprijs in verhou
ding daarmede 'nader zal worden bepaald.
De Nationale commissie voor E. H. B. O.
van het Wit-Gele Kruis heeft te Loon op
Zand de 137e onderafdeeling R. K. E.H.B.O.
opgericht. Dr. Smals zal als docent optreden,
terwijl 62 dames en heeren als lid toetraden.
Te Beek (N.-Br.) werd de 138e onderaf
deeling opgericht. 52 Dames en heeren traden
als lid toe.
