Handvest en Volkenbond
Het parlement compleet
Hoop voor de hooploozen
EERSTE KAMER
Van Embden heeft het
altijd wel geweten
Die rare wereld
DE NIEUWE LEDEN
BENOEMD
Ziekenfoncfsenbesiuif
Loongrens is nog 3000
Prinses Juliana
WEERBERICHT
HET LAND DER
LEVENDE DOODEN
Angst, woede en ellende
Kwetsuur, die geneest
Bevredigende resultaten
Mijlpaal' op den langen
weg
(Van onzen parlementairen
redacteur.)
DEN HAAG, 7 Nov. 1945.
EVENALS de Tweede Kamer
heeft ook de Senaat het hand
vest der Vereenigde Volken aan
genomen.
Had het anders gekund? Och
neen! De Senaat weet even
goed als de Tweede Kamer, dat
er toch niets anders op zit. Niet
toetreden zou gelijk staan met
terugvallen in de internationale
anarchie of tenminste in het iso
lement Dat is geen keus!
Intusschen is het Handvest een
verre van ideale wereldgrondwet.
Verscheidene Senatoren hebben
rich in het voetspoor van de leden
der Tweede Kamer, aan het op
sommen der bezwaren gezet. Maar
wat kunnen zij met dat al aan het
Handvest veranderen. Zij kunnen
den minister op het hart binden,
dat hij op de eerstvolgende Ver
gadering van de Vereenigde Vol
ken aan ■'et amendeeren slaat
doch dat gaat zóó niet. De heer-
Kropman klaagde zeer terecht over
de geringe amendeeringsmogelijk-
heid van het Charter. Die geringe
mogelijkheid heeft men zeer be
wust gewild, verzekerde de minis
ter. Op aandringen van Rusland
vooral heeft men den wijzigings-
lust den pas afgesneden, zulks uit
de zeer plausibele overweging, dat
het tijd wordt eindelijk weer eens
een verdrag in elkaar te zetten
waar men niet voetstoots weer aan
kan tornen. Het wordt hoog tijd.
dat de wereld weer eenigen eerbied
gaat krijgen voor verdragen, dat
zij verdragen weer éérst leert na
leven alvorens over verandering
te praten. De Senatoren mogen
den minister dus op het hart bin
den wat zij willen, of hij binnen
afzienbaren tijd een kans krijgt
ook maar één stap in de richting
eener vervulling van hun deside
rata te zetten, dat staat te bezien
Men moet het Handvest voorloopig
nemen zooals het ter tafel ligt
Graag of niet.
Dat heeft de debatten uiter
aard gedrukt. Zoowel in de Tweede
Kamer verleden week als vandaag
Sn den Senaat. Het ging niet van
harte.
Schouderophalend, zonder een
vonk geestdrift zou Nederland met
een onbelangwekkend verlegen
heidsdebat den kring der Ver
eenigde Volken zijn binnenge
treden
WANNEER er tenminste geen
professor Anema in den Se
naat had gezeten.
Deze grijze en waardige hoog
leeraar der Vrije Universiteit
opvallende figuur met zijn groote,
hangende snor heeft in een
glashelder betoog, verreweg het
beste, dat aan beide zijden van
het Binnenhof aan deze materie
werd gewijd, uiteengezet waarom
naar zijn meening Nederland aan
zijn nationale roeping verplicht is
de taak. die het in het kader der
Vereenigde Volken wacht, met toe
wijding te aanvaarden.
Om duidelijk te zien wat de
Vereenigde Volken zijn en wat het
Handvest inhoudt moet men een
vergelijking maken met den Vol
kenbond van vóór dezen oorlog
Deze immers heeft het bestek en
de materialen geleverd voor de
organisatie der United Nations.
De Volkenbond bezat zijn onvol
komenheden. De bevoegdheden
der verschillende organen waren
slecht afgebakend; de eisch der
eenstemmigheid was te ver door
gevoerd. de verplichtingen der le
den waren gebrekkig omschreven
en zoo ware er meer te noemen.
Vormen de United Nations nu een
verbeterden Volkenbond in zoo
verre. dat deze onvolkomenheden
zijn weggenomen? Geenszins! Het
heele beginsel, waarop de organisa
tie steunt is verouderd. De Volken
bond was in wezen een poging tot
herscheppen van een vreedzame
organisatie, waarin de nadruk viel
op het uitbannen van den oorlog
door arbitrage Niet aldus de Uni
ted Nations. Deze stellen zich tot
eerste doel niet het uitbannen van
den oorlog tout court doch het
bereiken van een zekere veiligheid:
het bedreigen alleen reeds van die
veiligheid is een gewettigde reden
•m een oorlog te ontketenen.
Reëel gesproken is dat een voor-
Tooneel; een Fransch vliegveld
bij de Middellandsche Zee, begin
van deze week.
Een journalist van Malta, op
weg naar Engeland, vertreedt zich
enkele oogenblikken op 't veld. ter
wijl de benzinetaRks van zijn vlieg
tuig worden bijgevuld. Hij steekt
een sigaret op, de eerste na vier
uur, en wordt streng berispt door
een Franschman, die, wijzend op
een groot bord, tot hem zegt: „Ziet
u die verbodsbepaling niet?"
Het bord vertoont in groote
roode letters, die niemand in de
afgeloopen twaalf maanden heeft
uitgewischt, of zelfs maar ver
taald: „Rauchen Verboten".
uitgang. Men heeft ingezien dat
men in den Volkenbond te hoog
heeft gegrepen; men is dus een
stap terug gegaan.
Is het eigenlijk wel een stap
terug? Is de uitbanning van iederen
oorlog zoo'n ideaal? Het Christen
dom, het eenige leerstelsel ter
wereld, waar de gedachte van een
organisatie als die der United
Nations op kan bouwen, de „Pax
Romana" uit den heidenschen' tijd
was niets anders dan een door de
Romeinsche macht opgelegden
vrede heeft altijd erkend, dat
de oorlog als middel tot zelfver
dediging en tot executie van een
misdadiger rechtvaardig kan zijn.
Het Handvest laat de mogelijk
heid van zulk een oorlog open. Het
legt alleen de beoordeeling van
het al of niet rechtvaardig karakter
van een eventueelen oorlog in de
handen van den Raad. Het. ant
woord op de vraag of de United
Nations vergeleken bij den Vol
kenbond als een stap vóóruit zijn
te beschouwen, hangt dus af van
de wijze, waarop de Veiligheids
raad zijn bevoegdheden gebruikt.
In ieder geval: het charter bevat,
een poging om op meer reëele
basis dan die, waarop de Volken
bond werd gefundeerd, te geraken
tot een wereldorganisatie, die de
macht een goed ding op zichzelf;
onmacht en machteloosheid zijn èn
ethisch èn aesthetisch een kwaad!
den breidel aanlegt van het
recht, zoodat de macht in haar
mogelijkheden om tot excessen uit
te groeien, wordt beknot. Een her
haling van het Duitsche drama,
waarin eerst Bismarck de macht
oproept en tot een bereikbaar doel
leidt, dan de Keizer met de macht
paradeert, de machtsvorming als
een doel op zichzelf beschouwt en
er behagen in schept Europa te
doen schrikken met zijn sabelge-
kletter en tenslotte Hitier tot een
machtscultus geraakt, die slechts
uit overmoed en zinsverbijstering
voortvloeit en tot een wellust en
wreedheid leidt, die niet meer uit
normale geesteseigenschappen te
verklaren vallen een herhaling
van dat drama kan aldus worden
voorkomen.
Daaraan mee te helpen is een
daad, die de volksvertegenwoor
diging, sprekend ook in naam van
die jeugd, die zooveel offers moest
brengen aan den Duitschen machts-
waan, niet met een schouder
ophalen mag afdoen.
Ongetwijfeld: men kan zich
thans, evenals Grotius in zijn tijd,
eenigszins bevangen voelen door
den afstand tusschen eenerzijds het
ideaal eener internationale organi
satie en anderzijds de rauwe wer
kelijkheid van een tijdperk vol van
imperialistische tendenzen. Doch
dan putte men. evenals Grotius
ook, kracht en geestdrift uit het
gebed tot Hem, die den geest moge
verlichten van al degenen, die op
de wereld regeeren over den
mensch, dien Hij het liefste van
Zijn schepselen noemt.
Aldus professor Anema's magis
trale betoog.
OVERIGENS loopt het met die
imperialistische tendenzen zoo'n
vaart niet, verzekerde minister van
Kleffens naar aanleiding van een
ietwat schampere opmerking, door
prof. van Embden aan het adres
van Rusland gericht. Een kwalifi
catie van de Russische politiek als
„imperialistisch" achtte de minister
onjuist, althans zeer onvoorzich
tig. „Ik weet, verzekerde hij. dat
de Russsche Regeering zich haar
politiek volstrekt niet als imperia
listisch bewust is en dat ZÜ even
min de bedoeling heeft een impe
rialistische politiek te voeren. Zij
heeft alleen haar eigen wijze om
de veiligheid van het land te ver
zekeren." Het is aardig gevonden
maar het zegt toch niet veel.
Prof. van Embden zei overigens
ook niet veel. Van een heelen stapel
kriskras overplakte en aan elkaar
gelijmde vellen elk met een paar
regels van zijn zéér groote hand
schrift bekrabbeld, las hij een be
toog voor, ,dat moest dienen om
den volke kond te doen, dat. hij
het oude ontwapeningsjasje weer
heeft aangetrokken Het laatste
jaar voor den oorlog gaf hij toe,
dat zijn politiek had gefaald en
stemde hij voor de oorlogsbegroo-
ting. Nu is de angst voorbij en
komt de held weer voor den dag
Nu heeft hij het altijd wel goed
geweten. Dat het mede door zijn
vervloekt ontwapeningsdrijven
kwam, dat onze jongens in Mei
1940 aan de Peel bijvoorbeeld,
werden weggemaaid door de Duit
sche vliegtuigen omdat zij geen
stuk luchtafweer en kanonnen uit
de vorige eeuw hadden, allemaal
niets mee te maken. Prof. van
Embden had gelijk, nooit anders
dan gelijk. Zouden het werke-
iijk de knapste hoogleeraren zijn.
die meen en, dat ZU altijd gelijk
hebben gehad?
(Van onzen parlementairen
redacteur).
Het herstel van het parlemen
taire leven is niet met zooveel
horten en stooten gegaan, als het
zich aanvankelijk het aanzien.
Van het oogenblik af, dat de
Tweede Kamer het wetsontwerp
op het noodparlement in behan
deling nam, heeft het parlemen
taire werk geen week meer stil
gestaan. En nu zijn reeds de leden
van het noodparlement aangewe
zen. Binnen vier dagen moeten zij
hun benoeming aanvaarden; de
volgende week is .het parlement
dus definitief weer op zijn oude
sterkte.
En wanneer dan de week daar
na, den 20sten van deze maand
dus, de Kamers worden geopend,
kan de parlementaire machine
weer op volle toeren gaan draaien.
De aanvulling van de Kamers
heeft plaats gehad op een wijze,
die zoo dicht mogelijk de normale,
door de Kieswet voorgeschreven
procedure benaderde. Men heeft
niet, zooals sommigen aanvanke
lijk vreesden, in het wilde weg
de vacante plaatsen vervuld, doch
angtvallig toegezien, dat iedere
fractie uit eigen kring werd aan
gevuld.
Mag men aannemen, dat daar
over met de betrokken partijbe
sturen overleg is gepleegd, dan
komt men tot de bevinding, dat
precies dezelfde instanties, die
voor den oorlog in feite de candi-
datenlijsten vaststelden, die dus
verantwoordelijk waren voor de
Verscheidene werkgevers blijken
van meening. dat de loongrens met
betrekking tot het ziekenfondsbe-
sluit is verhoogd tot 3750. Er
wordt de aandacht op gevestigd,
dat hier een misverstand in het
spel is. Er is aan de regeering ver
hooging van de loongrens ten aan
zien van de ziektewet dus ook
met betrekking tot het Zieken-
fondsenbesluit verzocht, maar
de regeering heeft hierover nog
geen beslissing genomen. De loon
grens is dus, zooals ook tot nu toe
het geval was, 1 3000,
DE BESTELLING VAN 500 AUTO-
CHASSIS IN ENGELAND
Naar aanleiding van het Reuter-
berieht over een order geplaatst bij
Crossiey Motors tot het leveren van
50Q autobus-chassis met Diesel
motoren, welke bestelling een waarde
vertegenwoordigt van 900.000, ver
nemen wij van het ministerie van
verkeer en energie, dat de auto-
chassis niet bestemd zijn voor de
Nederlandsche spoorwegen alleen.
Prinses Juliana zal Zaterdag een
bezoek brengen aan Groningen ter
bezichtiging van de oorlogsschade in
stad en provincie. Ook zal Zij een
vergadering bijwonen van het Prov.
comité van N.V.H. Des middags ual
H.K.H. ook een bezoek brengen aan
N.V.H. in Frfesland.
Medegedeeld door het K.N.M.I.
te De Bilt. Verwachting tot Vrij
dagavond: Wisselende bewolking.
enkele buien, voorat de kust
streken. Matige, tijdelijke krach
tige Noord-Westelijke wind, vrij
koud.
Waarneming te Rotterdam van
hedenmorgen 11.30 uur:
Barometerstand; 757,2 mm.
Windrichting: W-Z-W; kracht: 3.
Temperatuur: 11,6 Cels.
Weersgesteldheidregen.
Maximum-temperatuur (voor
gekomen tusschen 8 uur gisteren
en 8 uur hedenmorgen: 11,6 C.;
minimum 9.0 C.
Vier Engelsche chirurgen hebben
eenigen tijd geleden in het tijd
schrift „Lancet" over hun arbeid
een rapport gepubliceerd, dat een
sprankje hoop brengt voor een
der vreeselijkst getroffen groepen
der menschheid.
Overal ter wereld, in reusachtige
gestichten, die op kosten van het
algemeen in stand worden ge
houden, bevinden zich tienduizen
den mannen en vrouwen, die
volkomen nutteloos zijn voor de
maatschappij en een last voor zich
zelf: de lijders en lijdsters aan de
een of andere geestelijke ziekte.
Een aantal hunner is, vaak na
vele lange verloren jaren, in staat
terug te keeren uit het land van
de levende dooden en weer eenig
geluk in het leven te vinden. Doch
er zijn ook veie anderen, voor wie
er geen hoop bestaat. Zij zijn de
ongelukkigen, de ongeneeslijken,
achtervolgd door gedachten en ge
voelens welke hen met angst,
woede of ellende vervullen, zonder
dat daartoe eenige reden bestaat
en zij brengen hun leven door in
een hel, waaruit voor hen, tot zeer
kort geleden, geen ontsnapping
mogelijk was.
Tien jaren geleden constateerde
een geleerde, dat, als het voorste
deel der hersenen van een persoon
werd gekwetst, deze kwetsuur den
betrokkene zorgeloos maakte. De
geleerde vroeg zich af, of een met
opzet aan een deel der hersenen
toegebrachte verwonding moge
lijkerwijze de ingebeelde zorgen
niet zou wegnemen bij een zeker
type van ongeneeslijk krank
zinnigen.
Hij en zijn volgelingen behan
delden verschillende hopelooze ge
vallen van menschen, die volkomen
ongeneeslijk waren en wier geheeie
leven één keten van geestelijke
martelingen was. Zij dachten een
methode uit, volgens welke zekere
vezels in het voorste deel der
hersenen werden afgesneden echter
zoodanig, dat de overige deelen van
het brein niet werden aangetast.
Dit was een zeer drastische vorm
van operatief ingrijpen, welke
alleen was verantwoord, wanneer
alle overige middelen hadden ge
faald.
Nu zijn de geleerden niet vol
komen zeker, waarom hun ingrijpen
een dergelijk resultaat heeft, doch
zij constateerden, dat vele patiën
ten na een dergelijke operatie beter
werden.
Het schijnt, dat de angstaan
jagende of droef-makende gevoe
lens zete.len in dat deel van de
hersenen, dat op die wijze van de
rest van het bredn wordt afge
sneden. Wanneer deze vezels een
maal zijn afgesneden, schijnen zij
niet langer de gedachten en ge
voelens van den patiënt te be-
invloeden
De geleerden zijn het er dus niet
over eens, hoe de genezing precies
plaats vindt, doch wel is voldoende
komen vast te staan, dat er inder
daad verbetering komt in den toe
stand van den patiënt.
Het in de „Lancet" gepubliceerde
rapport is gebaseerd oip de resul
taten van niet minder dan 100
va«. zulke operaties. Slechts 16
patiënten vertoonden geen enkelen
vooruitgang, doch niet minder dan
"3 dus éen op de drie bleken
na afloop van de operatie in zoo
verre hersteld, dat zij weer naar
huis konden, worden gezonden en
in staat bleken een nuttig er,
opgewekt leven te leiden.
Met nadruk wordt er in het
rapport op gewezen, dat de be
trokken patiënten zonder die ope
raties hoogstwaarschijnlijk achter
slot en grendel hadden moeten
blijven tot de dood zich over hen
ontfermde en hen van hun geeste
lijike smarten verloste.
In het rapport worden o.a. de
volgende gevallen beschreven: Een
vrouw van 33 jaar oud had zich
gedurende de helft van haar leven
verbeeld dat iedereen haar achter
volgde. Ieder, die zich in haar
nabijheid waagde, overstelpte zij
met verwijten, terwijl zij vaak tot
handtastelijkheden overging. Zij
wilde niet behoorlijk eten en kon
Zelfs de lichte werkzaamheden niet
verrichten, welke men in een
inrichting van geestesziekten de
patiënten voor hun eigen bestwil
tracht te laten doen
Na de operatie waren alle symp
tomen van haar ziekte verdwenen.
Zij was opgewekt en hield van
gezelschap. Thans is zij in den
winkel van haar ouders werkzaam.
Een 31-jarige advocaat had ge
durende zes jaren geweigerd ook
maar een woord met iemand te
spreken, of eenig belang te stellen
in zijn omgeving. Hij wilde niet
eten, weigerde zichzelf te wasschen
of zich in eenig opzicht behoorlijk
te gedragen. Zes maanden na de
operatie was hij, blijkens het dok
tersrapport, „vriendschappelijk,
vriendelijk, netjes en welgevoed".
Het zou niet juist zijn te bewe
ren, dat velen van deze ongeluk
kigen in volkomen normale, ge
zonde menschen zijn veranderd. Na
tien jaren van waanzin kan men
zooiets niet verwachten doch deze
gevallen vertoonen den hoo„sten
graad van succes, welke ooit is
De meeste patiënten leden aan
schizofrenie (een geestesziekte, die
bestaat uit een verandering van
de persoonlijkheid met onverschh-
ligheid tegenover de buitenwe
reld), doch enkelen waren van
het type, dat obsessioneel wordt
genoemd.
Het zou een groote fout zijn,
de verwachting te wekken, dat
hiermede een geneeswijze voor
krankzinnigheid was gevonden.
Het werk van deze vier chirurgen
is slechts een mijlpaal op den lan
gen weg daarheen.
Voetje voor voetje dringen
geleerden deze ergste van
menschelijke plagen terug, uw
er is nog een lange, zeer lange
weg af te legffan
aauwijzing van de vervangers der
stnnS' wier Plaatsen thans open-
opnieuw die plaatsver-
leen°^f-S hebben aangewezen. Al-
1007 de plaatsvervangers van
„l„ m de partijen over het
rang warengUren van den tweeden
die deels T man"en>
deels tijdens öe j" 1°rl°f'
ting gezag en^Sw? hebben
verworven. 11 neDDeu
De bezwaren dergenen, die het
afwijken van de letter der wet
tot het laatst toe bleven betreuren,
kunnen dus aanzienlijk vermin:
derd zijn.
Bij het doorloopen van de lijst
der nieuwbenoemden is onze eerste
indruk, dat het parlement een we
zenlijke versterking ondergaat.
Voorzoover de nieuwe afgevaar
digden ons bekend zijn, vereenigen,
zij twee eigenschappen in zich, die
hen tot uitstekende volksvertegen
woordigers maken. Het zijn be
kwame lieden, menschen van
groote deskundigheid, menschen
van gezag.
Het zijn in de tweede plaats
menschen, die zich gedurende de
moeilijke jaren, die achter ons
liggen, groot vertrouwen wisten te
verwerven door de wijze, waarop
zij ook in dien zwaren tijd handel
den en leiding gaven aan het ver
zet, leiding aan het geheeie volk.
Daarmee wint het parlement aan
twee kanten in kracht: de be
kwaamheid zijner nieuwe leden
verhoogt de geschiktheid voor den
arbeid, waartoe het is geroepen en
het vertrouwen, dat deze menschen
genieten, verhoogt zijn aanzien in
het land.
De commissie voor de benoeming
van leden der Slalen-Generaal
heeft haar taak verricht en voor
zien in de vacatures, welke in
Eerste en Tweede Kamer bestonden.
Tot leden der Eerste Kamer zijn
benoemd;
in de vacature S. de la Bella
(S.D.A.P.): mr. J. H. Cramer. Assen;
C. W. v. d. Bilt (S.D.A.P.)C. Wou
denberg, Amsterdam: vac.-.ihr. mr.
E. J. B. M van Bönninghausen
(N.S.B.): prof. dr. J H. W Verzijl,
Utrecht; vac.-J. A M. Bruineman
(R.K.): Ch. I. J. M. Weiter. 's-Gra-
ven-hage; vac.-jhr. dr. S. va-n Cittern
mr. dr. E. J. Beumer, Utrecht- vac:
dr. H. Coiijn: (A.R.): A. Stapel
kamp, Utrecht; vac.- J. ter Haar
(C.H.); prof. mr. P. Schotten. Den
Haag; vac.-P. W. de Jong (R.K.):
mr. Ch. M. J. H. Hustinx, Nijme
gen; vac.-mr. W. M. van Lanschot
IR K.)fr. F. C. M. Wijffels, Biuns-
sum; vac.-J. Maarsingh (N.S.B.). A.
J Koejemans, Am-terdam. hoofd
redacteur dagrbtad ..r>e Waarheid";
vac.-P. Moltmaker (S.D.AP.): dr. F.
Wibaut. Amsterdam; vac -F L D.
Nivard (R.K.): pro*, dr. J. R. M. v.
d. Brink. Laren (N.H.); vac-mr W.
de Rijke (N.S.B.): prof. dr N A.
Donkersloot. Amsterdam; vac-dr A.
M. A. A. Steger (R.K.): mr. dr P.
J. Witteman. Overveen; vac.-mr. A.
J. van Vessem (N.S.B); mr. M. N D.
Pamontjak, Leiden; vac.-A. B de
Zeeuw (S.D.A.P.): dr. J. P. Kruyt,
Utrecht.
Tweede Kamer
Tot leden der Tweede Kamer zijn
benoemd: in de vacature-mevr. mr.
B Bakker-Nort (V.D.): mei. mr. C.
Tendeloo, Amsterdam; vac.-J. Bakker
(C.H.)J. de Ruiter, Balk (Fr vac.-ir,
M C E. Bongaerts (R.K.): dr. W L.
p M. de Kort, Goirle; vac.-G. D,eters
(N.S.B.)R. M. Setyadjit, Amsterdam:
vac.-w. Drees (S.D.A.P.): H. J. Hof-
ra Wassenaar: vac.-H. G. M. Her
mans (R.K): Hub Jongen, Heerler-
r vae.-J. Hiïgenga (SD.A.P.):
fc D tT^alor: vac.-H. van Houten
mei A Tv' d' BruS' Gouda: vac.-
HVerwtv JT°nl (S.D.A.P.): mevT. dr.
r HKersteEindhoven; vac.-
oversten (St. Geref 1 7 W van
Bochove. Zeist; vac^c j kIum?
(R.K C. K. J M Recevour. Venlo;
vac.-J. ter Laan (S.D.A.P mr J té
Poole. Noordwijk aan zee; vaojnévr.
mr. C. F. bar. Mackay-Katz (C.H.):
jkvr. mr. C. W. J. Wttewaal van
Stoetwegen. 's-Gravenhage: vac.-M.
V E. H. j. M. graaf de Mar chant
et d'Ansembourg (N.SB.); F. J Goed
hart. Amsterdam; vac.-dr. H. w. E.
Moller (R.K.): dir. H. van VeHhoven.
's-Hertogenbosch; vac.-mr^ M M.
Rost van Tonningen (N.S.B.). dr. ïr.
p M. Heertjes. Delft; vac.-dr. J. R.
Siotemaker de Bruine (C.H.): mr. J.
J R. Schmal.Voorburg; vac.-J. G.
Suring (R.K.): mej. mr, J. de Vink,
Utrecht; vae.-Tli. J. Thijssen (S.D.
AP.): mr. J. A. W Burger Dor
drecht; vac.-L. L. H. de Visser
(comm.): G Wagenaar. Amsterdam;
vac.-ir. H. Vos (S.D.A.P.): H van.
Kuilenburg, Rotterdam; vac-dr. I H.
J Vos (lib.): drs. H. A. Korthals.
Voorschoten; vac.-G. Wag
(A.R.): J. smallenbroek. Asscn,^.
D Wijnkoop (Comm Woudenberg
(N?I!b!?: H. M En Randwijk Am-
^De^benoemde leden behooren be
halve voor wat de N.S.B betreft,
tot de partijen, waartoe ook de leden
behoorden, in wier vacattire zij zijn
benoemd
De aandacht wordt erop gevestigd,
dat. wanneer niet binnen vier dagen
na de dagteekenig van het telegram,
hetwelk hun op 7 November 1945 is
toegezonden, bericht van "anï?aii'!f
bij de commissie is binnengekom
de benoemingen vervallen u dat
mogelijkheid niet is »^f°dSn' be
de benoemingstelegramm.kpn wegcns
noemden Hht tijdig ce woon.p1aatsen
enzeZ1wo?df hun aangeraden in een
dergelijk gevaI ,a,nstonds: na?at dit
herfcht te hunner kennis is gekomen,
het bericht van aanvaarding zoo
deze in het voornemen ligt aan de
benoemingscommissie te verzenden
(adres Raad van State, Binnenhof 1,
's-Gravenhage)
Benoemd is tot advocaat-fiscaal
bij het bijz, gerechtshof te 's-Gra
venhage mr J Ch. Donker, subst.-
officier van justitie te Rotterdam.
