NEDERLANDSCH ELFTAL
SPEELT IN ANTWERPEN GELIJK
d
d
TWEE-NUL
VOORSPRONG
Hlh
TWEE DOELPUNTEN VAN
WILKES
ons verloren
ging voor
ie rare
werel
VRIJDAG 31 MEI 1946
PAGINA 4
BELGEN WAREN
STERKER
Uitslag welke niet geheel
bevredigt
RONDOM DEN
WEDSTRIJD
BELGISCHE SUCCESSEN
IN DE TWEEDE HELFT
De Heksenketel van Deurne" heeft zijn reputatie niet
gehandhaafd. In een wedstrijd van voor oorlogsche samen
stelling, met alle knal- en knetter-effecten, welke bij zoo'n
gebeuren passen, is het elftal zwoegende Nederlanders ten
slotte niet ten onder gegaan. Onze ploeg verkreeg in de
eerste helft een 20 voorsprong, doch na de pauze liepen
de Belgen dezen achterstand in. En de krachtsverhouding in
het veld was toen zoo, dat de paar duizend oranje-supporters
gedurende de volle tweede helft hun hart hoorden ratelen
als een afloopend wekkertje. Maar onze verdediging hield
met kunst- en vliegwerk stand tot het zeer bittere eind.
Geeft dit als altijd ietwat on
bevredigende gelijke spel de zui
vere verhouding weer? Ik geloof
van neen Goed: gedurende het
grootste gedeelte van den speeltijd
voor de rust waren onze jongens in
den aanval en pas bij het naderen
der pauze kwamen de Belgen op
zetten, zóó zelfs, dat het inter
mezzo-signaal van den arbiter als
een verlichting kwam. Maar daarna
was België dan ook dusdanig troef,
dat een kleine overwinning mogelijk
een wat juister uitslag ware ge
weest. Mjj dunkt: vager valt het
niet te zeggen!
Wat het meeat dezen wedstrijd
typeerde was, dat er geen enkel
cogenblik van verslapping kwam,
zoodat het een slechte tydpassee-
ring was voor lieden met een kra
kend corpus en er bovendien ook
geen sterveling was die hem stie-
kum voor het eind smeerde. Er
werd ,hard" gespeeld hoewel zeker
niet unfair doch het gevolg hiervan
was dat er nogal eens moest wor
den gestopt en dat er herhaaldelijk
half-valide deelnemers binnen de
lijnen stonden die echter allen weer
opknapten.
De ontmoeting stond op een aan
merkelijk hooger peil dan die in Am
sterdam. Speciaal het aanvals-spel
der Belgen deed aan hun vroegere
gloriedagen denken_ bovendien klop
te hun verdediging' nu beter zoodat
onze goa,l-scoring-machine niet meer
kon fungeeren als een rocket-firing
typhoon", be
halve dan in het
korte tijdsbe
stek van twee
minuten, die
tvenveel doel
punten oplever
den, waarbij
Roozen beide
malen de man
was, die Wilkes
aan een schiet,
kans hielp en
de laatste maak
te van deze ge
legenheid dank.
baar gebruik. Dit gebeurde vlak
voor de rust en deze wijze van sco
ren was geen reclame voor de
stopper-spillers
De kansen in de rust stonden qua
cijfer* dus niet ongunstig voor onze
landfeenooten, maar het beruchte
groote offensief na de thee",
waarop de Belgen ons al zoo vaak
hebben getracteerd, werd ons nood
lottig. Toen kwam hun groot tech
nisch overwicht en hun verrassend
positiespel tot volle ontplooiing. Br
was tijdenlang maar één elftal in
den aanval en wat onze defensie in
deze periode verwerkte, mag we'
met bijzondere eere worden ver
meld. Bitter pijnlijk was het dan
ook, dat in de hitte van het ge
vecht onze nimmer falende doelman
een blunder beging van de eerste
orde, pijnlijk vooral omdat het ons
achteraf de zege onthield.
De groote winst van dezen wed
strijd is nu toch wel, dat onomstoo-
telijk vaststaat, dat we ons partij
tje in het internationaal concert
kunnen meeblazenhet verhaaltje
van de „zwakke" tegenstanders is
voldoende geloochenstraft. Ook phy-
siek hielden onze knapen het tot de
laatste minuut uit en er werd toch
heel wat gevergd. En derhalve is
onze keuze-commissie, die het den
laatsten tijd nogal eens te verant
woorden heeft gehad, thans afdoende
gerehabiliteerd. Wat natuurlijk niet
zeggen wil, dat aan dit team niet
nog wat te schaven valt, maar de
tijd heelt ook deze wonde. Wij zijn,
ook wat het Nederlandsche elftal
betreft, nog steeds in de periode
van „herstel en vernieuwing" en
de resultaten zijn meer dan gerust
stellend.
De Nederlandsche spelers
Wanneer we het Nederlandsche
Hjtje even de revue laten passeeren,
dan valt misschien aan het eerste
doelpunt, dat Kraak aan zich
voorbij liet gaan, niets te tornen en
over het tweede zullen we maar niet
meer praten. Daarnaast heeft hij
zeer moeilijke situaties op de hem
eigen wijze opgeknapt. De beide
achterspelers Potharst en Van der
Linden graafden zich een beetje
dieper in het oranjeteam, hetgeen
vooral van eerstgenoemde een ver
heugende vooruitgang is. Het was
jammer dat Van der Linden een
groot gedeelte van den wedstrijd op
halve kracht voort-stoomde, maar
zijn durf en uithoudingsvermogen
vielen te prijzen.
In de middenmoot bewees Paauwe,
die zijn voet-
Paauwe
bij zijn twee
De Belgische doelman weet den bal bij een Nederlandschen aanval
nog juist over de lat te werken
Wilkes
balschoenen
reeds aan de
wilgen wilde
hangen, dat
hij nog steeds
van interna
tionale klasse
is en de ge
vaarlijke lin
kervleugel der
IBelgen had
niet veel te
gen hem te
vertellen. Zijn
aangeven was
zuiver, al ont
brak, gelijk
collega's, de on
verwachte langé pass naar den ver
sten vleugel, waarin de Belgen zich
zulke meesters toonden. Kuppen
mag ook op een goeden wedstrijd
terugzien, maar De Vroet was,
speciaal in de eerste helft, de man,
die groote gapingen deed ontstaan
en het gevaar dreigde dan ook
nogal eens van dezen kant.
De voorhoede was minder effec
tief dan wij gehoopt hadden en
speciaal het spel van Rijvers was
daar de oorzaak van. Dit mannetje
hanteerde te veel zijn specifieke
wapen: het drijven. Dit is nu wel
heel aardig om te zien en dat het
nuttig kan zijn, is bewezen, maar
je kunt dergelijke zwerftochten nu
eenmaal niet in het oneindige
doorvoeren, waarbij zijn lichaams
bouw, in tegenstelling met die van
Wilkes, een geduchte handicap is.
Rijvers was te veel „op pad" met
verwaarloozing van zijn collega's
en hij stond tegen een sterker spé
lende Belgische verdediging. Bo
vendien was zijn aangeven meer
dan slordig en de heele voorhoede
heeft hieronder geleden
Grandioos als steeds was Wilkes.
Hij had weer van die bevliegingen
waarbij hij aan een heel leger
roodhuiden zijn hielen liet zien;
hij stichtte veel verwarring, loer
de op elke kans en zijn beide doel
punten waren van groot formaat.
Hier tusschenin stond Roozen en
bij Roozen de Belgische centerhalf
Vermeulen. Ging Roozen naar links,
dan ging Vermeulen mee het
was haast aandoenlijk om aan "e
zien en als er ooit de verbroedering
der volken werd gedemonstreerd,
dan wel door de wijze waarop Ver
meulen aan Roozen scheen gehecht.
De waarde van onzen centervoor
was dan ook dat hij tenminste één
man volkomen uitschakelde en zijn
nadeel was, dat hij nauwelijks een
scoring-kans kreeg en de enkele die
daarop leek, niet kon benutten. Een
waardevol en daardoor onmisbaar
speler, maar eenigszins in het nega
tieve wat hem zelf betreft.
Drager is geen groot vleugel
speler en zijn heele optreden miste
een opbouwende constructie, doch
hij is een voetballer. Holleman
daarentegen is iemand, die fantas
tisch hard loopt, maar hij is geen
voetballer. Vooral met betrekking
tot de rechtsbuitenplaats zal het
gewenscht zijn dat daar een sterk
speler kan worden opgesteld- Maar
waar haalt rpen zoo Iemand van
daan? Journalistiek gesproken, heb
ben wij gemakkelijk praten Het is
te hopen, dat er zich een gegadigde
aandient, die in de bestaande be
hoefte zal voorzien
De Belgen
De Belgen zoo zeide men des
tijds in België hebben verloren
door hun voetbalmoeheid. Deze
moeheid viel hier, eerlijk gezegd,
nogal mee. Thans hebben ze niet
kunnen winnen door het simpele
feit, dat in hun aanvallen de groote
kanonnen ontbraken. Decleyn, cen
tervoor, was duivelsch gevaarlijk
maar dat wist de Nederlandsche
defensie ook wel. Hij werd conform
deze wetenschap beViandeld- Doch
zijn mede-buurlui hebben in die
tweede helft legio kansen voorbij
laten gaan, die een Wilkes niet
zou hebben gemist De vleugel
spelers staken ver boven de onze
uit. In de verdediging blonk de
rechtshalf Puttaert uit en ook Ver
meulen verrichtte zijn taak van
politie-agent naar behooren. Pave-
rick was goed en na het falen van
Pannaye in Amsterdam, was diens
herkiezing, gezien het vertoonde,
gerechtvaardigd. Doelman Meert
heeft zijn werk volkomen veilig
vervuld.
Rest ons nog te memoreeren, dat
arbiter Eklind (Zweden) recht
vaardig en streng de fluit bespeelde
en zich niet liet intimideeren door
het geloei der menigte, die bij elk
wissewasje zich in het geval meen
de te moeten mengen.
eenmaal in het Stadion te Deurne
waren aangekomen, was het donde
ren en elk moment dreigde een
heele wolkbreuk zich te ontlasten
op het veld en de toiletjes der da
mes, die nu eenmaal niet meer zoo
wascheeht zijn als vroeger, doch
het bleef bi] spetters.
De politie-agenten van Amster
dam en Antwerpen gaven in die
groote sauskom vooraf een demon
stratie scherp-schieten, maar daar
haperde nogal wat aan. De menigte
was echter eventjes zoet.
Toen kwamen er een fanfare en
de volksliederen. Ik kreeg een stuk
In mijn keel, toen die paar duizend
„ordres de mission" het Wilhelmus
zongen. Een prachtlied en een in
drukwekkende manifestatieDe
Belgen, die met hun zestig duizend
waren, wilden het halverwege de
Brabanqonne ook eens probeeren,
maar dat moet beter worden gere
peteerd.
Paauwe kreeg een ontzaglijken
krans en de perstribune, die hope
loos slecht gelegen was, een nog
ontzaglijker lijst van aanwezige
autoriteiten, maar dat Beven wij
een extra-nummer, als U het mocht
willen weten
Vijf minuten voor rust scoorden
wij twee doelpunten en wij wisten
dat wij zouden winnen. Vijf minu
ten na de pauze hebben de Belgen
twee goals gescoord en wij vrees
den dat we zouden verliezen. We
gingen achteraf allemaal tevreden
naar huis, want niemand had ver
loren. En wat kan men meer wen-
schen dan dit?
OPINIE-ONDERZOEK
Herberts: Tevreden. En wat 'n
prestatie, ik zou haast zeggen,
moed, van deze debutanten om juist
op dit veld de felle vuurproef te
doorstaan. De Belgen zijn stukke»
beter geweest dan in Amsterdam»
Over de spelers dit: dat onze backs)
zooveel beter zijn geworden; Verder
wil ik geen namen noemen na dit
dankbare gelijke spel.
Mundt: Tevreden. Vooral achter
hoede goed gespeeld, voorhoede
veel minder dan in Amsterdam. Rij
vers moet niet te veel over het veld
zwerven.
Triebei: Tevreden. Jammer dat
Roozen die kans miste.
Roozen: tevreden. Ja, ik stond
met m'n snuit voor dien vent en IK
dacht dat ik er zóó niet langs kon,
dus gaf ik den bal 'n terug-trap. 't
Klopte bij ons niet zoo best, maar
enfin, we hebben in ieder geval niet
verloren.
De hotel-portier, „ieck kom sef.
fens terug".
Hjj moet nóg komen.
ANTWERPEN-ROTTERDAM 2-1
Een „Rotterdamsch" elftal met
zeven Schiedammers! betrad
Woensdagavond het Beerschotter.
rein en tot hun leedwezen werden zij
gevolgd door een Antwer.psche com
binatie, want anders hadden zij het
rijk alleen gehad en nu hadden de
Belgen het. Dit kan een tikje ge.
chargeerd zijn, maar het zegt toch
wel iets, indien U weet dat keeper
Gedopt vrijwel geen enkel vlijm,
scherp schot te verwerken kreeg,
dat de eerste hoekschop op zijn doel
pas tien minuten voor het einde
werd genomen en dat het eerste
doelpunt kort voor de rust
mede werd veroorzaakt doordat een
Belgische verdediger een schot van
v. d. Tuyn eenigszins van richting
wijzigde (10). Hing onze voorhoede
dus min of meer als los zand aan
elkaar, achter zwoegde men onder
leiding van den overal zwervenden
Paulus om omheilen te voorkomen,
waarbij Landman een nummertje
stijlkeepen ten beste gaf om van te
watertanden. De Antwerpenaren
zouden uiteindelijk moeten winnen
dat stcad bij voorbaat vast. Een
overigens geheim buitenspeldoelpunt
bracht den stand in evenwicht
(11) en een kwartier voor den
afloop lanceerde Geuns een magni.
fieken kopbal in den uitersten hoek
(21). De zege had met wat meer
Belgisch vuur en met een anderen
Nederlandschen doelwachter gemak
kelijk hooger kunnen zijn.
Awel zulleDe Keizerlei was weer
alsof we nooit weg geweest waren.
Alleen het contingent Nederlanders
was gedecimeerd, omdat Papa Ldef-
tinck dat beter vond in verband
met zijn kasopmaak bij het einde
van elke maand. Dat wij desniette
min nog met een paar duizend man
present konden zijn, is mij niet zoo
heel duidelijk, tenzij het allemaal
,,ordres de mission" waren, want er
werd nogal geofferd aan een natje
en een droogje, vooral het eerste.
Het deed ook weldadig aan hier op
Hemelvaart een auto te zien, ge
merkt: „Departement van Handel
en Nijverheid". Waarschijnlijk voor
een regeeringsopdracht
Toen gingen wij stadionwaarts en
het verkeer werkte perfect. Wij re
den wel een kilometer of wat orru
maar dat speelde op dien afstan
tenslotte geen rol. Maar toen we
XJit Washington wordt gemeld, dat
de schoonmaaksters met het grootste
aantal dienstjaren, die werkzaam zijn
in het gebouw van het Amerikaan-
sche ministerie van oorlog, weigeren
de papiermanden te ledigen van
iemand beneden den rang wan kolo
nel.
Naar aanleiding van dit aandoenlijke
staaltje van ware democratie in het
meest democratisch land ter wereld,
verklaart Schout-bij-nacht intuitie,
in de illegaliteit bekend als Sam
Strateeg en thans strategisch-poiitiek
medewerker aan ,,Die rare wereld'*,
dat het hem thans duidelijk is gewor
den, waarom de havenarbeiders, die
lid zijn van de E. V. C», weigeren de
schepen van generaal Franco te ledi
gen. Het is eenvoudig een kwestie van
rang en anciënniteit.
Kraak, de Nederlandsche keeper, gaat den bal opvangen, die door
een der Belgische voorwaartsen is ingekopt
Wat terreinverkenning vormt de
ouverture, doch weldra wordt het
ouiaeiijk, dat de oranje-shirts niet
van plan zijn zich te laten over
donderen. Na een tijdje glibbert
WilKes langs een heel stel rood-
baadjes heen, zijn pass schuift langs
het doel en Huttaert bad bijna als
een kat ln doodsangst ln elge
'vditgdom getrapt. doch de paal
brengt redding, zij het dan ten koste
van een noekscnop. Het eerste
kwartier blijft Nederland voortdurend
in den aanval en pas dan moet
kraan ingrijpen bij een langen vol
komen onschadelijken doorschieter,
i'wee schoten van Rijvers vliegen
hoog over. Meert krijgt nogal werk,
maar het zijn losse flodders zonder
direct gevaar. Als België aanvalt,
tluit Eklind voor buitenspel, des
ondanks schiet Decleijn keihard ln,
doch Kraak grabbelt het leer van
de lijn weg. Het is duidelijk dat
de uitvallen der Belgen bijzonder
gevaarlijk zijn door de verrassende
sneineld, waarmede zij worden uit
gevoerd. Decleijn mist ln het mid
den der eerste helft de kans van
den middag, waarbij De Vroet juist
op tijd redding brengt. Een daarna
onnoodlg door Hotharst veroorzaakte
noekscnop brengt koude rillingen te
weeg en gaandeweg wordt ons
overwicht minder. Als zoo tegen de
rust de Belgen hun volle activiteit
ontplooien en wij op onze helft wor
den teruggedrongen, kopt Roozen
een hoogen vooraet keurig naar
vv mees, die den bal vrijmaakt en
een knal van een kanjer doet su*?e*j
ln den versten hoek (01.)
deze sensatie zijn we nauwelijks
oekomen, of op vrijwel gelijke wijze
volgt nummer twee uit de combi
natie Roozen—wiikes: een center
van Rozoen en nummer twee van
wnkes' voet verdwijnt ln de netten
via den binnenkant van den paai
(li2). juist voor de pauze raakt
van der Linden gewond, dan is het
rusten.
De aftrap is nauwelijks koud of
een oorvercioovenct lawaai doet
hooren en zien vergaan, want linea
recta ls de bal van Decleijn naar
v Varen Dergh en van dezen naar
Lemberechts getransporteerd en
noog in den noek wordt Kraak
gepasseerd. (12). Wij behoeven op
den gelijkmaker evenmin tang te
wachten, want een paar minuten
later krijgt België een hoekschop te
nemen, v. varenbergh belandt den
bal bij onzen doelverdediger. die
opspringt en het ding half raakt,
zoodat het in den doe'm nd ver.
dwijnt (22.1
Wij zijn dus onzen schitterenden
voorsprong ln haast even korten tijd
kwijt als deze was ontstaan. En het
komt er dus nu maar op aan, wie
in die tweede helft de lakens gaat
ultdeelen. Dat is België. Weliswaar
komt Wilkes een keer voor doel,
maar zijn schot wordt van richting
veranderd; ook probeert Roozen
keeper Meert te verschalken, maar
het zijn maar opflikkeringen m een
volmaakt Belgisch overwicht, waar
bij ze enkele gelegenheden om de
leiding te hemen, onverwacht laten
passeeren. LTnze verdediging zet alle
■tien bij en Kraak krijgt handen
vol werk. Als Roozen alleen voor
den Belgischen keeper komt j>en
VU een doelpunt te *en Komen,
maar hij kiest van twee mogeiijk-
neden de mmst nuttige en een
onverwachte nans gaat verloren. Het
neeie verDand ln ons elftal ls zoek,
omdat v. d. Linden telkens weer
opnieuw ln botsing komt en daarbij
steeds moeilijker door kan spelen,
zoodat de middenlinle zich wijselijk
terugtrekt en de voorhoede moeder
ziel alleen opereert. Zoo verstrijkt
die enerveerende tweede helft met
als slotstuk eer. stelletje Belgische
noekscnoppen, die gelukkig geen
eltect hebben. Maar net had geen
kwartier meer moeten duren
