IN DE CABINE TIJDENS EEN
LANDING
iVAN MOOK over het bestand
PUNTEN voor een ACCOORD
Op een vliegend toovertapijt
WOENSDAG 16 OCTOBER 1946
PAGINA 4
OP WEG NAAR NED.-INDIE
Bliksemsnelle vingers
bespelen een heel
toetsenbord
Een groote stap, misschien
de grootste, naar over-
t eenstemming
BRAND IN DE K.V.W.-
FABRIEKEN
VERKLARING VAN
SJAHRIR
De verklaring der
Comm-gen.
Arrestatie aanvoerders van
ongeregelde Indon. troepen
Lord Killearn terug naar
Singapore
MODERN SPROOKJE
ACCOORD BIJ HOTEL.
STAKING TE LONDEN
COURANTEN NAAR
INDIE
Is een lager luchtrecht
mogelijk?
NED. MAR1NEVLIEGTUIG
IN ZEE GESTORT
„Wordt nu het vliegen zoo lang
zamerhand niet te mechanisch f'
,tNeen, toch nietals ik zoo des
morgens naar het vliegtuig toe
loop, ach, dan hen }e toch eigen,
tyk wel gelukkig en trotsch, dat
je vliegen mag en heusch, je
moet toch altijd nog tamelijk wat
kracht zetten bij het opstijgen en
landen. Je doet zelf heusch nog
wel wat-
En toen we een mijl of dertig van
Basra verwijderd waren, mocht ik
heele hooge uitzondering naar
voren komen om de landing mee
te maken, vanuit een hoekje, waar
lk veel zag en niemand in den weg
stond. Links vooraan, achter een
drie-kwart stuurwiel, zat die gezag,
voerder zelf ,aan den rechterkant,
in eenzeifdien eenvoudigen vlieger,
stoel, de eerste officier en tusschen
hen in de werktuigkundige. Zij, en
vooral de gezagvoerder, hebben een
tamelijk ruim uitzicht, omdat alles,
wat niej instrumentenbord is uit
helder, gebogen plexiglas bestaat,
Het enorme aantal knoppen, wijzer
tjes, manettes, trek-druk.duw-
schuif en weet-ik.wat-voor.dingen,
doet Je werkelijk allen lust vergaan
om te vragen: „En als lk nou hier
op douw, meneermaar boven.
dien interesseerdie mij 'het meest de
aanstaande landing.
Ik kreeg een kop-telefoon op en
zag gezagvoerder van ITlsen de mi.
crofoon opnemen, nadat die R(adio)
T(eiegraphle) was ingeschakeld.
Het geluid hagelde in mijn ooren,
tot plotseling keihard de gezagvoer
der in het Engelsch den controle,
toren in Basra opriep: „Hallo, hallo
Skymaster Ph. Able Love, Ontvangt
u mij goed? Over".
En meteen in voor mij onverstaan
baar Engelsch het antwoord van
Basra, dat Inhoudt dat de verbin.
dling goed is. Opnieuw de stem van
den gezagvoerder: „Wij bevinden
ons ongeveer tien mijl van 't vlieg
veld, op 2000 voet, dalend. Vraag
Instructies voor mijn landing.
Over"
Basra meldt zich, „Maak 'n bocht
op 1000 voet. Startbaan 296 wind N
N. W., 5 mijl".
We dalen, de neus zakt iets en
nu komt langs de groote ruit plot.
sellng een ongelooflijk helder beeld
van duizenden palmboomen, lucifer
houtjes met een kwastje van een
stoffig grijs groen, en de hulzen,
geel.bruin en zoo vreemd helder van
kleur en iets verderop de Euphraat,
een schip aan de kade, en zeil
bootjes met de typische vlerkzeilen,
maar het geheel dor geblakerd on
der een helsehe zon, en zoo heldler
en duidelijk ligt daar een van de
warmste plaatsen der aarde, dat 't
juist ls of ïe met 3e neus vlak op
een miniatuurwereld neerkijkt.
Hallo, hier Skymaster P.H. Able
Love", begint de gezagvoerder weer.
.Down wind (bepaalde sector t. o.
fan dien wind), klaar om te landen".
Basra antwoordt: „Alles vrij",
maar dit Clear final" is een ver.
gissing van den operator in den
controletoren, die slecht Engelsch
spreekt en had moeten antwoordien:
„U is vrij om te landen".
Gezagvoerder: „Wij komen bin.
nen".
Basra: „Volledig vriji'
En dieper zakt de neus, wij van
gen verder af, komen in het ver
lengde van de aangewezen start,
baan aanrazen, die plotseling in
witte bloklijnen naar ons opspringt
en ik hou m'n hart vast omdat het
nog zoo razend snel gaat en het
einde dier startbaan reeds heel ver...
maar de gezagvoerder heeft geen
oog meer van den weg voor hem af
gewend en nu bespelen bliksem.
snelle vingers een heel toetsenbord
vutn knoppen (eenigste knop djie ik
begreep: „Maak stoelriemen vast",
omdat het er onder stond), en dan
komen we met een lichten bons aan
den grond. Remkleppen zorgen, dlat
de snelheid waarmee we binnenko
men, getemd wordt, lang voor de
palmboomen nog ver weg drei.
geneen rood wagentje met
'n mannetje met groene vlag er op
rtjdt ineens voor ons uit en wijst
ons den weg en dian worden we af-
gevlagd.
Basraeen gloeiende oven,
zwarte gieren, die trage cirkels
trekkenin de schaduw dier vleu
gels, recht onder de machine, hur.
ken twee Iraqueezen, terwijl wij
binnen onder de koelte van diraaien-
den fans uit een lunch krachten
putten.
Het is momenteel 4.45 GMT, by u
in Nederland is het een uur later,
maar wij vliegen al bijna twee uur
in het donker!
Misschien vertel ik u een anderen
keer over den sprong van 6% uur
Basra—Karachidat we over 'n
kwartier hopen te bereiken.
Er was een oogenblik kans, dat
we in Jodpur zouden landen, omdat
vroegere weerberichten uit Karachi
zwaren grondmist meldden, maar
toen de radio-telegrafist even na
Jiwanj. het eerste station met
r I .1
staand morse-telegram opving en
het aan den gezagvoerder doorgaf,
was Jodpur van de baan.
Vóór in den neus-koepel hangt
de fosforiseerende schemering van
het instrumentenbord. Het is er
duister, de bemanning, ingesloten
binnen haar eigen voorpost-een
zaamheid, controleert de tientallen
groen oplichtende wijzers, die tril
len en als de geleede pootjes van
vreemde insecten over cijfers rond
scharrelen. En in dezen nacht, drie
duizend meter boven Britsch-Indië,
eenzaam tusschen de sterren en
vliegend boven blauwige wolken
eilanden, drijvend in een inktzwart
niet, tast de radio-telegrafist de
stations af, onzichtbare, maar vei
lige bakens, wier roepletters in
hooge, snelle morsetonen, enorme
afstanden overbruggen: de aarde,
die ons niet in den steek laat,
zooals ook wq de aarde niet in den
steek laten.
De passagiersruimte lijkt een huis
kamer vol groote menschen. Boven
alle zetels branden de ingebouwde
leeslampjes en de vier groote lam
pen boven den middengang maken
de ruimte besloten en gezellig.
Hier en daar ritselt „La Bourse
Egyptienne", Cairosche editie, die
met vette koppen over de heele
pagina-breedte de „12 condem
nations mort 3- Nurenberg" aan
kondigt. Men leest, slaapt, praat,
anderen schrijven brieven.
Terwijl we over onafzienbare een
tonige vlakten vliegen, nu in den
regentijd, bedekt met een groenig
waas, en reeds uren de Indus ge
passeerd zijn en later de zout-
vlakten, verblindend als sneeuw
velden, peilt onze radio-telegrafist
een „tegenligger", een collega op
thuisreis en boven de eenzaam witte
Poolzee, waarin hoog als ijsbergen
de cumulus-wolken drijven, klinkt
plotseling het volgende gesprek,
metalig luid, maar duidelijk als een
interloeaaltje RotterdamAmster
dam
„Hallo van Rees, dit is van Ulsen.
Mijn bemanning bestaat uiten
een reeks namen volgtIk wou
graag het weer weten vanaf Bang
kok tot hier. Over".
Gezagvoerder van Rees: „Hallo
van Ulsen. Van Bangkok naar Cal
cutta is het weer vrij bedonderd.
Cumulus tot 5000 meter, met plaatse-
l Dinsdagmiddag- heeft dr. Van
i Mook een radiorede gehouden, naar
1 aanleiding van den wapenstilstand
i tn Indonesië.
Spreker noemde dezen stap een
4 grooten stap, misschien den groot
st sten stap op den weg naar over
eenstemming en bevrediging, waar
langs wü nu een jaar lang voetje
voor voetje en met veel onzeker
heid en tegenslag zgn voortge
schreden.
Wij hebben voortdurend getracht
den brand in het schip in bedwang
te houden en zgn uitbreiding naar
vitale deelen te verhinderen. Onze
atrgdkrachten hebben daarbij soms
uiterst provoceerende omstandighè-
den in aanmerking genomen, een
ïelfbeheersching en een menschelijk-
heid aan den dag gelegd, die allen
taf verdient. Zij hebben er toe bij
gedragen, niet alleen- een onge-
wenscht# «itbreiding of intensivee.
ring van hefc conflict te voorkomen,
terwijl zij tegfcltjkertgd bescherming
aan de hen toevertrouwde menschen
en belangen verleenden, maar zij
hebben ook krachtig er toe bijgedra.
gen, het vertrouwen in onze bedoe
lingen te versterken.
Maar ook aan Indonesische zijde
Is de stryd niet als een regelrechte
oorlog gezien of gevoeld. Wij zijn
Wel eens geneigd geweest dit te ont
kennen. Het simpele feit, dat wij
hier in Batavia steeds gas en water
hebben uit republikeinsch gebied,
geeft een veel beter beeld van de
situatie, dan de opwindende radio
verslagen uit het binnenland.
In de verwarring, die na 15 Aug.
1945 ontstaan is, is de plicht van
Nederland geweest zoo snel en zoo
goed als het kon die kracht te ont.
wikkelen, welke ons in staat zou
derden op te zeggen en welke den
op zichzelf gewaardeerden bijstand
van onze geallieerden zoo spoedig
mogelijk overbodig zou maken. Maar
de troepen, die daartoe noodig wa
ren en uit Nederland gekomen zijn
of komen zullen, zijn zeker niet be
stemd om een vrijheid weg te ne
men, die voor den Indonesiër van
een ideaal is geworden tot een be
reikbare werkelijkheid.
De heer Sjahrir en de zgnen heb
ben begrepen, dat het leger niet
gereed staat om de jonge republiek
te bespringen en weg te vagen van
het wereldrond, doch om tezamen
met haar direct te strijden voor een
leven, waarin vrijheid en zelfstan
digheid haar duurzamen waarborg
zullen vinden. Onder deze omstan.
digheden hebben zij den moed en
de overtuiging gehad om tegen wan
trouwen, misverstanden en mis
schien kwaden wil in, 't besluit mede
te onderteekenen, op te houden met
vuren.
De beteekenis van het getroffen
bestand ligt slechts ten deele in het
ophouden van schermutselingen en
strijd, hoe belangrijk dit ook op zich
zelf zal mogen zijn. Het ligt vooral
ook in het scheppen van een
atmosfeer, waarin het wantrouwen
kan worden opzij gezet.
„Laat ons trachten als eerlijke
menschen tegenover elkander te
staan en het staken van de vijan
delijkheden tot uitgangspunt te ma
ken van een duurzaam samengaan
tusscherm Indonesië en Nederland",
zoo eindigde dr. Van Mook zijn rede,
die met het Wilhelmus besloten
werd.
In den afgeloopen nacht zijn de
Kaveeweeusigajrenfabrieken te Roo
sendaal door brand verwoest, hoofd
zakelijk kantoor en opslagplaatsen
De plaatselijke brandweer moest as-
«tenen in Indonesië 'bijsïa"nd vin Vlned^6"
lijk hevig onweer. Het weer bij de
landing in Calcutta is zeer matig,
bewolkt op 200 meter met hevigen
regen; van Calcutta tot hier op
klarend weer. Over".
Gezagvoerder van Ulsen: Hallo
van Rees. Ik heb plannen om van
nacht door te vliegen naar Bang
kok; wat denk jij er van? Over".
Gezagv. van Rees: ,,Ik raad het
je beslist af. Over".
Gezagv. van Ulsen: ,,Nou kerel,
goeie reis en hou je maar aan de
wolken vast. Over".
Gezagv. van Rees: Goeie trip
en tot kijk. Over".
Vijf minuten later komt links
vooruit een kleine zwarte stip op
dagen, die snel grooter, plotseling
een glanzend snel vliegtuig wordt.
We passeeren elkaar en de Hertog
krijgt bericht, dat ze ons ook ge
zien hebben.
Amsterdam Batavia, zilveren
dubbelspoor van snelle machines.
Eén dag achter ons zit Sillevis ook
op weg naar Indië, en anderhalf
uur voor ons vertrok Scholtmeijer,
de eenige, die aanzienlijke vertra-
jng heeft. Hij is echter al binnen,
vvanneer wij Calcutta naderen.
Het wordt vochtig benauwd en
we hobbelen over de ,,Hoogly", de
Ganges, de heilige rivier van Cal
cutta ,,and very dirty too", zegt
m'n Zwitsersche buurman, die hier
over zal stappen.
Sawah^i blinken als spiegelruiten,
een witte moskee, gemeerde sche
pen, onder ons wankelen gore stads
wijken, de morsige regenhorizont
springt plotseling scheef omhoog
en het gehobbel wordt zoo erg, dat
deze nijdige remoustikken het eer
ste slachtoffer maken
Bij „the debriefing" het zich
melden van onzen gezagvoerder
in de contrólekamer van het vlieg
veld „Dum-Dum", hoort hg, dat
we niet mogen vertrekken voor het
den anderen dag weer licht is. In
Calcutta wandelen nl. ontelbare
heilige koeien rond en een van deze
dieren presteerde het laatst om
rustig de startbaan op te kuieren,
juist op het moment, dat een
machine vertrok. De „aangetaxiede"
heilige koe werd bijna een nieuwe
reden tot een heiligen oorlog, want
de Hindoes durven deze beesten
niet dooden, en bovendien strui
kelde het vliegtuig zichzelf in de
prak.
Dergelijke dingen gebeuren in Cal
cutta. Andere belevenissen: Er was
een enorm feest met lawaai van
bellen en gongs en geschreeuw en
„botsingen", waarbij weer enkele
inwoners het leven lieten. Er wordt
zeer streng gepatrouilleerd en overal
staan gewapende posten, terwijl
zelfs de autobus, die ons naar de
stad reed, beschermd werd.
Huisvesting - problemen in Cal
cutta, zooals overigens ook in
Karachi,, zijn onbekend: 's avonds
struikelt men er over allerlei vorme-
looze gestalten, die weggekropen
onder een hoop vodden, op het
trottoir slapen. Stap in een Skymas
ter en leer, dat zelfs het begrip
„crepeer-gevallen" betrekkelijk is.
Overigens voelden vele reizigers
zich, ondanks alle goede zorgen, op
weg naar Bangkok niet al te zeer
op hun gemakWe raakten in een
onweer, hadden behoorlijke gs-
afzetting en werden in enkele
oogenblikken een paar honderd
meter naar beneden gesmeten.
De meeste passagiers waren in-
tusschen reeds lang weer ingedut,
toen we Bangkok naderden. Op het
vliegveld wrakken van Jappen-toe
stellen en belangrijker: een lunch
van nasi-goreng met bananen en
geurige mandarijntjes na.
Een uur later kijken we met
groote kinderlijk verbaasde oogen
naar het meest fantastische speel
goed in de Siameesche hoofdstad,
waar het leven minuscuul dooreen
krioelt: honderden sampa's, een
oneindig lange sleep van woon
arken, die een soort varende huif
karren lijken, oorlogsschepen en
motorbootjes als kleine watertorren,
dit alles krioelt dooreen op de gele
Mekongrivier. En dèar, de gouden
pagode, en het wit-marmeren paleis
en tempels, en, wanneer we over
een der hoofdstraten „vliegen",
wordt je plotseling zoo overmoedig,
dat je met één hand de heele avenue
zoudt willen leegscheppen, om auto's
en rickshaw's en menschjes te
voelen krioelen in de holte van je
handZoo ziet de wereld er uit
op een paar honderd meter hoog
teEn te bedenken, hoe belang
rijk zich dit „menschen-kriei"
vindt
Maar gelukkig herinneren wij ons,
dat de machtige Skymaster, waar
naar zij opstaren, voor hen Or' k
geen musch groot is
J. W. HOFWIJK
In een onderhoud met Aneta
heeft de Indonesische premier
Sjahrir verklaard, dat, zoodra
men zou zijn gekomen tot een
principieele politieke overeen
stemming, alle niet-Indonesi-
sche bezittingen terstond aan
haar vroegere eigenaars zouden
worden teruggegeven.
Toen hem gevraagd werd, welke
punten van overeenstemming hij
noodzakelijk achtte voor het sluiten
van een politieke overeenkomst,
somde Sjahrir de volg^ide op:
a. Bepaling van het territorium
der republiek.
b. De betrekkingen tusschen de
republiek en het overige deel van
Indonesië en bijgevolg de betrekkin
gen tusschen de republiek en Ne
derland.
c. Militaire regelingen, zooals ge
talsterkte der Nederlandsche troe
pen in Indonesië en een preciese
omschrijving van hun taak.
b. De beginselen voor de toe
komstige economische en finan-
cieele betrekkingen.
e. De vertegenwoordiging van de
republiek in het buitenland.
f. Cultureele aangelegenheden,
in het bijzonder het taalprobleem.
Sjahrir zeide te verwachten, dat
de Nederlanders, wanneer men het
eenmaal eens zou zijn geworden
over de kwestie van de erkenning
der republiek, den republikeinen
weldra de voorstellen van Malino
zouden voorleggen. „Zuiver per
soonlijk ga ik in beginsel accoord
met een federatief systeem voor In
donesië, hoewel ik van gevoelen
ben, dat men bg deze federatie ver
der moet gaan dan op dit moment
voorzien wordt, teneinde aan alle
autonome deelen meer kansen te
geven".
Wat betreft het optreden naar
buiten: Indonesië wil natuurlijk
zeer gaarne lid van de Vereenigde
Naties worden.
Met het oog op het economische
en financieele apparaat in de toe
komst zullen alle particuliere econo
mische krachten zich moeten in
spannen ten behoeve van 's lands
herstel.
Aan de verklaring van de Com.
missie_Generaaly welke gedeeltelijk
werd gepubliceerd# is nog ontleend:
„De wapenstilstandsonderhandelin,
gen hebben dte Gommissie_Generaal
ook in staat gesteld hare werkwijze
kenbaar te maken, welke bestaat in
een poging om langzamerhand tot
nauwkeurig bepaalde overeenkom*
sten betreffende bijzondere punten
te komen en aldus een juiste at
mosfeer te scheppen ,in welke dë
volledige bepaling van de Ned.-In.
dkmesische betrekkingen kan ge
schieden
Daar deze onderhandelingen voort_
gaan, zullen nog geen algemeenë
formules bekend worden gemaakt.
De bepaling omtrent de ,,stabilL
satie en het evenwicht van geallieer
de en Indonesische troepen" betee.
kent #dat het totaal aantal Nedjerl*
troepen in Ned.-Indië na 30 Novem
ber niet he^ aantal van de op dit
oogenblik aanwezige gecombineerde
iNederl. en Britsche troepen zal
overtreffen, mits de wapens ti'l-
standsovereenkomst niet geschonden
wordt. De geleidelijke demobilisatie
aan beide kanten, zooals omschre.
ven in de wapenstilstandsovereen
komst, zal natuurlijk afhankelijk
zijn van de politieke onderhandelin
gen".
Een hooge republikeinsche woord,
voerder heeft tegenover Aneta ver
klaard ,dat ongeveer 200 aanvoer,
ders en leden van de ongeregelde
Indonesische strijdkrachten, die ope.
reeren langs Sumatra's Oostkust,
onlangs zijn gearresteerd wegens
het niet gehoorzamen van orders#
die hun door officieele republikein
sche aanvoerders waren gegeven.
Hij voegde er aan toe, dat hg ver
wachtte, dat andere leden van die
ongeregelde troepen uit deze gebeur^
tenis een les zouden trekken en dat
de overblijvende aanvoerdiers van
deze formaties .waaronder ook het
zoogenaamde „Laskar Rakjat"
(volksleger), voortaan de gegeven
orders zullen uitvoeren. De woord
voerder achtte een en ander van
zeer groot belang i. v. m. dien wa
penstilstand.
Lord Kiljearn zou heden Woens
dag naar Singapore terugkeeren.
Op Zaterdag 19 October zal hij op
nieuw naar Batavia \komen ter voor
bereiding van de plenaire zitting
van Maandag 21 October.
Er was eens, nog niet zoo heel
lang geledent een vooruitstreven
de werkgeverdie by zichzelf
had uitgemaaktdat hij nu eens
precies wilde wetenwaarom de
meisjes in zijn fabriek eigenlijk
werkten. Hij koos er twaalf uil
en vertelde hundat hij met hen
een proef \vilde nemen.
Hij begon met de meisjes ge
heel zelfstandig in een aparte
kamer te laten werken. Zij pres.
teerden tien procent meer dan
zij tot dan toe onder gewone om
standigheden hadden gedaan.
Vervolgens gaf hij den meisjes
iederen middag een gratis lunch.
De arbeidsprestatie bleef gelijk.
Daarop zorgde hij voor hun
vervoer van en naar huis. De
arbeidsprestatie ging weer met
vijf procent omhoog.
Daarop stond hij den meisjes
toe, hun lunch in gezelschap van
hun vrienden te gebruiken. De
arbeidsprestatie daalde toen.
Tenslotte ontnam hij hun al
hun privileges en liet hen wer
ken onder dezelfde omstandighe
den als vóór het experiments De
arbeidsprestatie bleef constant
10 procent boven normaal.
Vol verbazing vroeg hij den
meisjeswaarom zij thans harder
werkten dan vroeger en wat
daarvan de voornaamste oorzaak
was.
,fich"3 verklaarden de meis
jesniet om al de prettige din
gen, die u ons toestond. Maar
toen u met uw proefneming be
gon, maakte u3 dat. wy ons gin
gen voelenU liet ons merken
dat we iets te beteekenen had.
den".
Is dit niet een modern sprookje
met een mor aalt
Na een vergadering van vertegen
woordigers van stakers en werkee
veïklaHnff6 hotelbedrijven werd een
hmw J gepubliceerd waarui.
bond van hotel, en
de betrokken
vakvereenigmg erkent en dat deze
vakvereeniging maatregelen zal tref-
ten om te komen tot een hervatting
van het werk. Er zullen geen repre
saille.maatregelen tegen de stakers
worden genomen. De bond van hotel-
en restaurantbedrijven erkent, dat
werknemers vrij zijn zich hij de vak
vereeniging van hun keuze aan te
sluiten.
AARDAPPELEN NAAR BRAZILIë
Naar het „Journal of Commerce"
meldt heeft Brazilië in Nederland
een grooten order voor aardappelen
geplaatst. De bestelling werd niet in
de V. S. gedaan omdat Nederland
de aardappelen aanbood tegen een
prijs, die lager was, dan de reeds
lage prijs, welke door de V. S. werd
gevraagd.
Het groote belang, dat onze mi
litairen in Indië o.m. door toezen
ding van dagbladlectuur het con
tact met Moederland behouden,
wordt algemeen ingezien, óók door
de couranten-administraties, welke
ten behoeve van dit doel den abon
nementsprijs halveerdentalrijk
evenzeer zijn de particulieren, die
door hunne giften den dagbladen
de gelegenheid geven, een fonds te
vormen, waaruit de abonnements,
kosten bestreden kunnen worden.
Ook „Het Katholieke Thuisfront"
houdt zich met deze actie bezig.
Wil de verzending der dagelgk-
sche edities echter haar volle nut
hebben, dan dient zij per luchtpost
geregeld te worden Immers, do
tijdrovende expeditie per zgn. zee
mail heeft weinig zin.
Maar nu is het zoo jammer, dat
de luchtrechtkosten, zelfs bij den
huldigen lilliputachtigen omvang
der couranten (voor één enkel
nummer niet minder dan 7% ets.,
15 ets, per zgn. dubbel nummer)
relatief zoo hoog zijn. Men komt
dan op 60 ets. per week of 7.80
per kwartaal, een bedrag, dat niet
voor de poes is. Wat moet dat wor
den, als de couranten grooter, in
gewicht zwaarder worden?
Dankbaar zij genoteerd, dat het
bedoelde luchtrecht voor 'militairen
al reeds lager werd gesteld dan
voor particulieren. De laatsten be_
talen voor hun luchtpostzendingen
naar Indië nog veel meer Dat zal
ook wel niet anders kunnen. Doch
de vraag rijst, of de couranten
zendingen aan onze militairen door
de betrokken autoriteiten nog niet
wat gemakkelijker resp. goedkoo-
per kunnen worden gemaakt. Het
zou prachtig zijn en tot meer en
beter werk in staat stellen
Ter hoogte van Perranporth
(Cornwall) is gisteren een één-per-
soonsvliegtuig, bemand door den tul-
tenant G. Hoes van de Kon. Ned.
Marine, ongeveer vier mijl uit de
kust in zee gestort. Enkeie seconden
voordat het vliegtuig te water raak.
te wist de piloot er uit te springen.
Op de klippen volgde een menigte
menschen de sensatloneele pogingen
om den drenkeling te redden, nadat
de bestuurder van een ander vlieg
tuig per radio hulp had ingeroepen.
Binnen 35 minuten werd lqit. Hoes
opgespoord door een amphibie ied-
dingsvliegtuig, doch toen dit op zee
landde werd het beschadigd met het
gevolg, dat het niet meer kon op
stijgen. Niettemin slaagde men erin
den uitgeputten vlieger aan boord te
nemen Daarop heeft de bestuurder
van ét reddingsvliegtuig zijn toestel
over hi-t zeeoppervlak naar de kust
laten ..taxiën" en daar den geredde
aan land gezet. Toeschouwers heb
ben dev. luitenant vervolgens naar
een nabijgelegen: huis gebracht van
waar hii naar een ziekenhuis is ver
voerd. Hij leed aan een zenuwschok
en uitputting doch was niet gewond.
