KOOS VORRINK op oorlogspad O Wat brengen en koopen we in Engeland? Een MODEL-PADVINDER DIAMANTEN GINGEN NAAR ENGELAND K.V.P. ondergaat een geeseling en een pracht-katholiek r'efntTsZÏ"" Het laatste avontuur Onf risch. politiek gekrakeel Nederl. optreden bij Soerabaja? DINSDAG 28 JANUARI 1947 PAGINA ALTIJD MAAR WEER DUITSCHLAND STAATSLOTERIJ Het Katholiek Werkverband van 4e Partij van den Arbeid is het nieuwe jaar begonnen met de uit- ggave van een maandblad, dat den langen titel draagt: ..De Katholiek 4n de Partij van de Arbeid". Over de verschijning van het blad kun nen wij ons meer verheugen dan ever den inhoud. Deze is te nega tief- Instede van het democratisch aocialisme in zijn geheel of in be paalde onderdeelen te Jrestudeeren vanuit de visie, die het Katholiek Werkverband op staat en maat schappij heeft, geeft het blad in bijna elk artikel critiek en nog eens critiek op de K.V-P en het •partijwezen op confessionele" grondslag. Zelfs dat de K-V-P- in plaats van drie voorzitters (An- driessen. Matser en Sassen) één voorzitter (Andriessen) en twee vice-voorzitters (Matser en Sas sen) gekregen heeft. moeUals be wijs dienen ..hoe in de KV-P- de verbitterde strijd gaande is om de vernieuwing"! Na Kortenhorst, Teulings en zelfs Romme is nu dus ook An driessen een conservatief man ge worden, waar de vooruitstrevende Matser en Sassen maar weer onder door moeten! Oude geluiden en (om een woord van Ruygers te ge bruiken) ..partij-politieke" pro paganda niets anders! Met zulke publicaties komen wij niet verder en wordt noch de P. v. d. A-. noch de K-V-P.. noch beider samenwerking gediend. Indien Vorrink erkent dat «scherp gezien vanuit de sleutel positie van het Katholicisme in Europa, juist daar een der beslis sende factoren van een construc tieve, radicale politiek gelegen is", schiet hij zijn doel dan niet voor bij door in hetzelfde artikel de Katholieken georganiseerd in de K-V.P., te gee^elen zooals hij het in feite doet? Ik doe maar een paar grepen uit lijn artikel. Sprekend over de «confessionele coalitie-politiek" is volgens Vorrink de bijl aan den wortel gelegd door het toetreden van enkele Katholieken tot de Partij van den Arbeid. Ware het niet juister geweest te erkennen, dat door de samenwerking van de K V-P. met de PvdA. een einde gemaakt is aan die confessioneele coalitiepolitiek? Moeten de feiten in een valsch licht geplaatst wor den terwille van een zeer klein aantal Katholieken in de P v.d-A.? De constructieve kracht van de nieuwe coalitie wil de heer Vor rink volledig erkennen dank vooral aan de progressieve instel ling van den Minister-President Maar onmiddellijk daarop volgt, dat een ..samenwerking in re geringscoalitie tussen sociaal - democraten en Katholieken slechts een beperkt resultaat kan op leveren"- Erger! De ..politiek onlogische structuur der Katholieke partijen, het samenleven van stok-conser- vatieve, ja zelfs reactionnaire en radicaal-progressieve in één partij is tegennatuurlijk en voert trn een compromispolitiek, die precies in zodanige mate van haar radicale tendens is beroofd, dat zij on machtig wordt om het radicali seringsproces der massa's in zo danige constructieve ibanen te lei den, dat van daaruit het nieuwe Europa kan worden opgebouwd. En deze onmacht drijft Europa in de armen van de bolsjewisering of van de reactie". Wel prettig voor de K.V-P. van den voorzitter der coalitie-partij te vernemen, dat zij het ..precies in zodanige mate" is, die den weg baant voor het bolsjewisme. En dan klaagt de heer Vorrink nog, dat door het «dode gewicht van de conservatieve en reaction naire elementen" niet alleen de oprechte radicale gezindheid van de K.V-P- gecompromitteerd wordt, maar ook en «uiteraard in niet mindere mate die van den evnn- tüeleh partner uit het kamp van het democratisch socialisme"- Als er zóó geschreven moet wor den, kan men de redeneering evengoed omdraaien en beweren, dat de linkervleugel van het demo cratisch socialisme den Katholie ken coalitiegenoot in opspraak brengt. Wij nemen aan, dat de heer Vorrink geen lid van de Redactie is van dit maandblad, maar zijn Katholieke collega's in de P.vd.A- die dit blad wel. voor hun reke ning genomen zullen hebben hameren op hetzelfde aambeeld. Zoo hebben de Indonesische kwestie en het geheele laatste half jaar politiek in de Kamer aan deze redacteuren slechts laten zien „hoe de K.V-P. een belangrijke con servatieve vleugel telt"- Daardoor krijgt haar politiek „iets onbe rekenbaars" en het „streven om tot iedere prijs de eenheid te be waren verhindert soms het volgen van een vaste, duidelijke lijn, welke spreekt tot de verbeelding van de massa"- Waar zit die „belangrijke" vleu gel en" zijn het allen „conservatie ven", zij die Linggadjati I ver werpen? Over de „vaste lijn" en de „verbeelding van de massa" zal ik maar zwijgen. Stel je voor: Linggadjati en de verbeelding van de massa. Als de Katholieke fractie tot die verbeelding had willen spreken, zou ze het anders vertoond moeten hebben! Het heeft geen zin nog meer voorbeelden van dit genre aan te halen. Nogmaals: met zulke publi caties komen wij niet verder! Indien de heer Vorrink erkent, Aneta meldt uit Batavia, dat vol gens berichten van het republi- keinsche persbureau „Antara" te Krian in den sector van Soerabaja een hevige strijd is ontbrand. De dessa Krian zou. volgens Antara, op 24 Januari zijn geëvacueerd, doch de Ned. legervoorlichtings- dienst heeft hieromtrent geen nadere gegevens beschikbaar. Dr. Van Mook en generaal- majoor Buurman van Vreede zijn gistermorgen per vliegtuig naar Soerabaja vertrokken „in" verband met den militairen toestand aldaar en de gevechten te Krian". United Press meldt uit Batavia, dat volgens daar ontvangen be richten een halve divisie Ned. troepen met zware artillerie, tanks en vliegtuigen den 24sten Januari een actie op groote schaal is be gonnen. in Zuidwaartsche richting van Soerabaja uit. Volgens de be richten trokken zij op tegen het spoorwegknooppunt Modjokerto Sidoardjo. Duizenden inlanders namen de wijk en verschillende dorpen zouden keer op keer in andere handen zijn overgegaan. Bericht wordt, dat vliegtuigen markten, stations en andere doelen onder vuur namen en naar ver luidt, werd een groot aantal bur gers gewond. Het spoorwegverkeer werd onderbroken- dat „het politieke Katholicisme tusschen haakjes: hdd 'hij dit woord maar niet liever wegge laten? ongetwijfeld nastreeft: behoud van de Europese waarden, doe- een hechte aaneensluiting van de eigen geloofsgenoten", dan wordt het tijd iets voorzichtiger te worden met de beschuldiging, dat het behoud dier Europeesche waarden juist door de „confessio nele politiek" in het hoogste ge vaar gebracht wordt. Is het leven dan zoodanig verpolitiekt, dat het behoud der Europeesche cultuur waarden alleen nog maar afhangt van de vraag, of de Katholieken bereid zijn hun eigen organisaties op politiek (en ander) gebied vaarwel te zeggen, terwille van het democratisch socialisme van den heer Vorrink? Of terwille van het personalistisch socialisme waarover de redacteuren van het nieuWe maandblad spreken, zon der ons overigens mee te deelen, of hun opvattingen over persona listisch socialisme gedekt worden door het democratisch socialisme van den heer Vorrink? Wij meenen dat democraten en personalisten beiden de beteekenis en de functie van de beginselen in den strijd voor het behoud der Europeesche cultuurwaarden on derschatten- En dat zij die mét name ook onderschatten in het practische politieke leven. Wel licht ligt daar de kern van het vraagstuk en de verklaring van het weinig begrip voor en de als maar terugkeerende agitatie tegen de Katholieke partijen" op het Europeesche continent. S STOKMAN O F M. De mijnenlcgger „Willem van der Zaan", die de saluutschoten lossen zal bij de geboorte van prins of prinses, heeft aan de Parkkade te Rotterdam ligging genomen. Onder: de telefoon verbinding is aangelegd en een officier constateert het contact tot zijn blijkbare vreugde. 7^ Naar aanleiding van de Britsdh- Nederlandsche handelsjbespretkin- gen, welike deze week te 's-Gra- venhage zullen worden gehouden, wijst het bekende weekblad „The Economist" er op, dat Groot Brittannië in de eerste 9 maanden van 1946 naar Nederland uitvoer de voor een waarde van £25.62,2.000 tegen een waarde van 11. 098.000 in 1938. terwijl de invoer uit Ned. in de genoemde periode een waar de had van 7.455.000 tegen £21.978.000 in 1938. Dit gebrek aan evenwicht in den Ned. handel met Gr. Brittannië vormt slechts een deel van het al- gemeene beeld van den Nederi. buitenlandschen handel. welke thans niet in evenwicht is. Dit is het onvermijdelijke gevolg van de oorlogsvernielingen in het Ned. bedrijfsleven en in nog heviger mate het gevolg van de indirecte gevolgen der Duitsche economische overheersching. Het voornaamste doel der komende besprekingen zal zijn na te gaan in hoeverre de Bntsch- Nederlandeche handel meer in evenwicht kan worden gebracht. Er bestaat oogenschijnlijk voldoen de mogelijkheid voor een uitbrei ding van den uitvoer van land bouwproducten naar Gr. Brittan- nië. hoewel het vraagstuk der prijzen wellicht eenige moeilijk- heid zal opleveren, zooals dit ook met Denemarken het geval is ge weest. De Britsch-Nederlandsche be sprekingen kunnen echter niet los van het Duitsche probleem worden gezien. In dit verband is het van belang dat aan de Haagsche be sprekingen zal worden deelgeno men door vertegenwoordigers uit de Bnitsche en Amerikaansche be zettingszone van Duitschland De Nederlandsohe inivoermogelijkhe» den moeten ten deele afhangen van hetgeen Nederland kan uitvoeren met behulp van de Duitsche grond® stoffen en half-fabrikaten. Ze hangen tevens af van deii omvang, waarin een herlevend bét drijfsleven in het West-Duitsehq industriegebied weer gebruik kan maken van de Ne-derlandsch® havens en niet langer op grom van buitenlandsche valuta-ovei wegingen uitsluitend aangewezi is op de Noord-Duiteohe havens, Trekking van Dinsdag 28 Jan. Prijzen van f 1000: nos, 9358, 19714, „Sunday Empire News" schrijft: De diamantindustrie, die sinds eeuwen te Amsterdam en Brussel is gevestigd, heeft na de bezetting der lage. landen bij toeval ook voor Engeland beteekenis gekre gen. Toen Nederland reeds door de Duitschers was bw.et, werd een 40-jarige Nederlander, Jan Smit, tezamen met een kolonel van den Britsdhen inlichtingendienst, per parachute in Nederland neergela ten teneinde zich meester te maken van een hoeveelheid diamant, die te Amsterdam was verborgen. On der de oogen van de Duitschers wisten de beide mannen hun doel te bereiken. Zij namen voor een waarde van dertig millioen gulden mee naar Engeland. Het was aanvankelijk de bedoe ling de diamanten per vliegtuig naar Brussel te brengen. Dcör de Duitsche invasie was dit niét "nw mogelijk. Het Britsche ministe \e van financiën stelde Smit en twee zijner collega's Uit Amsterdam, een Belg en een Pool, voor in Enge land een diamantslijperij te stich ten. Bij stukjes en brokjes werd! een industrie opgebouwd, die bin nen twee jaar reeds voor tien millioen gulden aan geslepen dia® manten produceerde en in het af» geloopen jaar voor dertig millioeii gulden exporteerde. Meer dan duf# zend arbeiders vinden er wenk. Tijdens den TTorlog beteek enden de door export verkregen dollars voedsel en munitie voor ErugeianKfe De Chileensche pianist Claudio Arrau komt op Schiphol aan. had Guy ooit ge schreven en vond dezen tekst uitermate troostrijkHad hij een voorgevoel van zijn vroegen dood? Zijn laatste avontuur stond werkelijk voor de deur. In September 1939 wordt hij gemobiliseerd en komt, op zijn verzoek, bij een afdeeling bereden verkenningstroepen. Al ipoedig na 10 Mei rukt deze groep België binnen. Aan de oevers van de Musson raken zj in gevecht van dichtbij met den vijand. Guy is nog over met vier anderen. Des avonds begroeven de Duitschers ook deze vijf lijken. H (slot). Welke gevoelens hem vlak voor zijn dood bezielden blijkt wel uit een schrijven aan een Carmelites, dat op hem gevonden werd: ,Ik had heerlijke droomen en schoone plan nen. maar toch zou ik opspringen van blijheid, ware daar niet de on. metelijke smart die mijn dood gaat veroorzaken aan mijn arme moeder en de mijnen. Ik had een hunker naar den hemel en zie. weldra gaat de poort zich ontsluiten. Het offer van mijn leven is zelfs geen offer, zoo intens is mijn verlangen naar den hemel en het bezit van God- Ik had gedroomd een heilige te worden en een voorbeeld te zijn voor de welpen en de padvinders; die eerzucht was misschien te groot voor mijn "postuur, maar het was mijn droom. Ik dien in een caval- lerieformatie en ik ben gelukkig. dat mijn laatste avontuur zich te paard zal voltrekken Wilt ge, als ge mijn dood zult vernemen, aan moeder schrijven om haar te troosten? Ge moet haar zeggen dat ze niet ween en moet, dat ze moet denken dat ik ben vertrokken naar een ver land, schooner dan de ko raalriffen, waar ik al het licht, al de schoonheid, al de liefde zal ge nieten, waarnaar ik zoo dorst. Dit wilde ik U zeggen, nu rest alleen om blij mijn laatste avontuur tege moet te gaan". Was het niet altijd zijn droom geweest „heel zijn leven te nemen in de holte van zijn hand om het op te heffen tot God?" „Heel mijn leven, is slechts een lang zoeken geweest naar God, overal, altijd en op elke plaats der wereld, heb ik Zijn spoor en. Zijn tegenwoordig heid gezocht Mijn dood zal voor mij niets anders zijn dan een won derbare bevrijding". Het is inderdaad even stichtend als opvallend hoe deze jongeman, temidden van zijn zoo sterk bewo gen leven, steeds zijn hart en ziel op God gericht hield. Hij hield van eenzame wandelingen, waarbij hij als het ware met God kon „keu velen". Deze God-zoeker was ech ter ook een van blijheid stralende mensch, die van een trieste vroom heid niets hebben moest. „Men kan zonder ophouden en zoo eenvoudig mogelijk God herhalen, dat men Hem bemint en dat is beter dan de tranenstroomen, in devote boeken vergoten". Van de Amerikaansche steden met haar wolkenkrabbers moe$t hij niet veel hebben; hij houdt meer van de woestijn „met alles wat ze meebrengt aan zwij gen, aan eenzaamheid, aan nabij heid van God". Hij is diep over tuigd, dat al de kleine handelingen van ons leven kunnen strekken tot de eere Gods. Ons leven is slechts een opeenvolging van nietige han delingen, maar die, vergoddelijkt, onze eeuwigheid modelleeren. „Het is even mooi aardappelen te schil len ter liefde Gods als kathedralen te bouwenHet komt er maar op aan of God wil hebben, dat wij monnik zijn of avonturier, dichter, schoenmaker of verzekeringsagent. Er is zoo weinig noodig om van eerzame heilige levens te maken: Eenvoudig een groote liefde tot God, een grooter onderwerping aan Zijn H. Wil, de offergedachte en het volmaaktheidsstreven in de meest geringe dagelijksche hande lingen. „Slechts God is van belang, heel de rest is luchtspiegeling". Het eenige avontuur dat waarde beeft iti „de algeheel© ©vergave aan God". Alleen de liefde tot God ,is in staat de onmetelijks behoeft© aan liefde te bevredigen, die ons menschenhart vervult". Deze Scout de France is wel een pracht-voorbeeld voor allö padvinders, speciaal ook in de bij zondere padvinderSdeugden opof ferende naastenliefde: „Wat hij bezit geeft hij weg", zoo getuigt d© eerwaarde .pater Forestier in het! voorwoord van Guy's boek „Etoillfi au grand large". Beleefdheid: „D« grofheid in manieren wordt ispoe» dig een grofheid van hart en geest'); en blijmoedigheid: „Padvinder^ laten we dragers zijn van dei' glimlach en daardoor zaaiers van! vreugde". Ook in liefde voor def natuur, voor het platteland, weKai stilte, zooals hij schrijft „door Gk hand gemaakt is". In liefde het kampvuur, waar zooals rnj schrijft „het gezang tot gefceffi verstilt". Hij betreurt dat d© tegenwoordige menscbheid ®®e?J oog meer heeft voor de symboliek van het vuur. i Deze levensschets van Guy dej Larigaudie door Jean Vaulon ifl voor ons, nuchtere Nederlander* misschien wat te Fransch. Guy zeil heeft zich, beschut door zijn innig©, verbondenheid met God, ook blo©»», gesteld aan moreele gevaren, waar»] aan niet iedereen zich straffeloos, zou kunnen bloo's*ellen. De boeken, echter, door dezen uitstekenden!; stylist nagelaten: behalv'e de boven-e genoemde (voora! Etoile au grandj large) ook nog Resonances du SudlJ en La route a uk aventures, zullei# echter ongetwiife'd voor onze pad-, vinders en zeker voor hun leiders een opwekkende en stichtende lec* tuur vormen» J»

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1947 | | pagina 5