Wat het leven leeren kan...
R
Ufferschaal
wereld
Ruit-nieuwtjes
Pleidooi voor een gezinswoning
Gedachten bij een afscheid
BOUDEWIJN en de tooverschoenen.
ADIO
programma
I R<4 R£
DE GESTOLEN
PAGINA 2
DINSDAG 11 MAART 1947
Go West, young man.
NA TWEE JAAR VREDE I
VALLENDE VLIEGTUIGEN
Reünie van R. K. Midden.
Op het spoor van C.C.
G
Hij was jaren geleden de Heimat ontvlucht, die hem geen
Heimat wilde zijn, omdat hij een Jood was. Van toen af was
hij meegetrokken in den langen tocht, die vele eeuwen
geleden in Palestina begon. Hij had geen huis meer, geen
werk en geen vrouw. Hij had alleen nog zijn vrienden. Maar
wat zijn vrienden voor wie niet rusten mag? Een durende
noodzaak tot onthechting.Nu stond hij op het punt om
naar Amerika te vertrekken. Hij wilde er opnieuw beginnen.
In New York zou hij een vriend vinden, en daarna in Los
Angeles de eenzaamheid, want waar is de eenzaamheid
wijder dan in de groote stad, waar het leven zóó gesloten
voorbijgaat aan wie nog niet in zijn snellen stroom zijn
opgenomen
ze benijden mogen, wij. die in de
gespaarde steden van Holland we
nen. en die. als het onherroepelijke
ons niet op andere wijze getroffen
heeft, konden terugkeeren naar
het veilige leven, waar de belas
ting en de woningnood wel incon-
veniënten zijn. maar niet aan de
essentie des levens raken. Wij
konden ons de weelde permittee-
ren van bedachtzame burgers 1e
blijven in een bedachtzaam land.
Wij weten alleen nog maar in
theorie, dat de oorlog offers van
ons allen vroeg en zoeken veler
lei verontschuldiging om te behou
den wat ons niet ontnomen werd.
Wij hebben den naam, gastvrij
te zijn, maar wij wenschen zelf
uit te maken, wie dat ondervinden
zal. Wij zijn royaal, zoolang wij
zelf het initiatief mogen nemen, en
in ons zelf het begin bewonderen
kunnen van een spontaan gebaar.
Maar de deugd van den chris
ten is dat "let. De deugd van den
christen is toet, alle initiatief te la
ten aan Hem, Die den wederop
bouw en de volkshuisvesting en de
ambtenaren en de wettelijke
traagheden even goed als onze
particuliere tekorten heeft aan
vaard. Daarom zijn z jj te benij
den, wier litteekens actueel blij
ven tot de dood er zich over ont
fermen zal. Daarom zijn zij te be
nijden, die alles moesten achter
laten, omdat zij het moesten ach
terlaten omdat er geen vlucht en
geen offer werd overgelaten ian
hun eigen initiatief, omdat zij zien-
zelf niet konden behouden, en niet
konden uitmaken, wat zij wilden
afstaan.
In een koestal bij Trondhjem
heeft men een Rus aangetroffen,
zekeren Vasili Rembofski, die er
uitzag als een Robinson Crusoë,
met lange haren en baard en ge
kleed in lompen. Hij bleek des.
tijds ontsnapt te zijn uit een
Duitsch krijgsgevangenenkamp
bij Levanger en zich sindsdien
verborgen te hebben gehouden in
de bosschen. Hij kwam met de
handen omhoog te voorschijn,
want hij had nog niet vernomen
van de Duitsche capitulatie.
Een Fransch militair vliegtuig
is Zondagmiddag tijdens een
oefenvlucht te Kouribga, nabij
Casablanca, neergestort. De
beide piloten kwamen om het
leven.
.a. Tengevolge van het slechte zicht
is een viermotorig toestel van
de R.A.F. Zondag op het eiland
Ischia, in de Golf van Napels,
tegen een berg gevlogen. Tien
inzittenden kwamen om heit leven.
Wij hebben afscheid genomen
zooals men van vrienden afscheid
neemt. Een zwijgende handdruk,
een enkel woord. Het is niet goed,
sentimenteel te zijn, als het leven
zonder erbarmen is. Maar in zijn
oogen waren de vreemde weemoed
en de vreemde glans van het zon
der bravour gedragen, dappere
verdriet, waarvan wij de pijn
hebben meegevoeld, omdat wij nu
eenmaal menschen zijn en het on
herroepelijke vreezen. Dit was on
herroepelijk, zoo onherroepelijk
als de dood.
En toch hebben wij dezen man
benijd-
Niet omdat hij wegging uit het
oude Europa dat de Vader van
alle menschen ons heeft toever
trouwd, opdat wij het zouden ma
ken tot' wat het straks zal zijn. En
wij hebben hem ook niet benijd
om wat hij aan den overkant aan
nieuwe kansen vinden zal. Dit
oogenblik was te zeer geladen van
supreme gespannenheid, van smar
telijke maar aarzellooze onthech-
ting.
Wij benijdden hem, omdat hij al
les en alles had moeten loslaten
wat eenmaal zijn leven was, en
niet eens meer de puinhoopen zijn
bezit mocht noemen; omdat de
goddelijke Beschikker van het on
ontkoombare lot dat harde woord
tegen hem gesproken had, dat Hu
al tot zoovelen heeft gezegd; Ver
laat uw land- Wij benijdden hem,
omdat hem de heldhaftigheid was
opgelegd, die de droom is van
velen, en die niemand zich zelf
aanmeten kan. Wij benijdden hem
omdat in zijn leven de onherstel
bare breuk met het verleden een
feit was geworden, omdat zijn
hart litteekens droeg die nooit
meer zouden ophouden pijn te
doen, omdat zijn leven geteekend
was door het onherroepelijke, door
het sterven, dat de meest werke
lijke werkelijkheid van alle leven
is.
Wij benijdden hem niet om
wat hij verliezen moest, maar om
dat hij een dapper, vertrouwend
mensch was, die wist, dat het de
opperste rijkdom van het leven is.
volstrekt niets meer te bezitten.
Het leven doet zjjn rijkdom aan
niemand cadeau. Daarom zijn zij
te benijden, aan wie de oorlog niat
is voorbijgegaan. Dat klinkt bijna
onmenschelijk. Maar juist op dit
oogenblik wil ik het zeggen, nu ik
door het raam van mijntijdelijk 24. Verkeerd paar schoenen!
verblijf de platgeschoten resten
<o, Naar A.P. uit Sydney meldt, zijn
Maandag drie- en zeventig per
sonen gewond bij een busongeluk
in Sydney. Een bus met een bo
venverdieping, vol arbeiders, die
op weg waren naar liun werk,
kantelde met bovengenoemd resul.
taat. Er zijn 21 ernstig gewonden
<z> Naar uit Vaticaanstad wordt ge
meld, is de Amerikaansche admi
raal Ellery Stone, hoofd van de
militaire missie in Italië, Zater
dag j.l. in de Katholieke Kerk
opgenomen. Zondag heeft hij in
een Vaticaansche kapel de H.
Communie ontvangen. Des mid-
dags werd de admiraal door den
H. Vader in particuliere audiën
tie ontvangen.
<J> Te Montreal zijn twee geestelij.
ken, pater Brossard en broeder
Vincent, op straat aangevallen
door een maniak en met een mes
gestoken. De toestand van pater
Brossard is zorgwekkend.
Door Indonesische studenten, te
Leiden bijeen, is een sociaal-eul-
tureele organisatie opgericht, die
zich ten doel stelt door een zoo
nauw mogelijk contact met het
Ned. sociale en cultureele leven
wederzijds begrip en goede sa
menwerking tusschen Nederlan
ders en Indonesiërs aan te kwee
ken en te bevorderen.
<a. Hr. Ms. „Van Speyck" is voor
een bezoek van eenige dagen in
Paramaribo aangekomen.
<J> Het proces tegen lg Amerikanen
in Palestina, beschuldigd van
hulpverleening aan illegale Jood-
sche immigranten, is 14 dagen
Daarom hebben wij den mensch
benijd, die als een schip in den
nacht ons is voorbijgegaan, en
voor wien er nooit meer een terug
keer zal zijn, en nooit meer °en
stoorlooze gehecfatheid of een vei
lig bezit.
IN TE
standers-gemeenteraads
leden
Te 's-Hertogenbosch had de 2e
reünie plaats van de Katholieke
gemeenteraadsleden - middenstan
ders uit het diocees Den Bosch,
waarin de kwestie der volkshuis
vesting belicht werd door mr. dr.
J. B. Sens, secretaris van Heerlen.
De inleider bezag het probleem
vooral in verband met de over
heidszorg, zoodat speciaal de juri
dische groei in zijn belangstelling
stond. De ontwikkeling tot rooi
lijn-uitbreidingsplan-streekplan en
nationaal plan is wel historisch te
verklaren, maar logischer ware de
omgekeerde volgorde. Een rijks
dienst voor het nationale plan is
noodig, maar moet voldoende ge
decentraliseerd worden, zoodat
aan de lagere organen als pro
vincie en gemeente het hun toe
komende deel wordt overgelaten.
Spreker oefende kritiek uit op
de kazernewoning en de vlakke
utiliteitsgevallen zonder eenig
karakter en pleitte vóór de één
gezinswoning met meer bouw-
bedrijvigkeid ten plattel ande en
vóór het eigenaar worden der
woningen door de thans bezit-
loozen.
Dr. Sens prees de overfreidszorg,
die het bouwen door woningbouw-
vereenigingen en met bouwspaar-
kassen had mogelijk gemaakt-
Voor de toekomst achtte hjj het
echter noodig, dat de bouwspaar-
kassen onder wettelijke controle
komen nu het in den naoorlog-
schen tijd zoo moeilijk is te sparen.
Nu geve de overheid ook steun
aan deze instellingen.
Wat de stedebouw betreft, achtte
de inleider een aparte ..Code de
l'urbanisme" noodig, zooals Frank
rijk en Engeland die kennen; het
huidige systeem, waarbij teder
denkt, dat hij op zijn grond mag
bouwen in de stad, tenzij het is
verboden, wilde spr- graag om
gekeerd zien, zoodat een algemeen
bouwverbod zou worden uitge
vaardigd terwijl dan de lagere
bestuurscorporaties uitbreiding^
plannen zouden maken, onder
goedkeuring der hoogere, waar
naar men den woningbouw zou
moeten richten.
De inleiding was een duidelijke
samenvatting, op juridisdh terrein,
terwijl de historische ontwikkelin
gen in het algemeen door spr. wer
den gebruikt om de huidige om
standigheden te verduidelijken.
)N
»_il Ion
uitgesteld. Zij maakten deel uit
van de bemanning van het schip
„Abril", dat Zaterdag met 600
immigranten naar Haifa is op
gebracht.
.A De Donau is in de omgeving van
Britislawa, de hoofstad van Slo
wakije, buiten zijn oevers getre
den. Verscheidene plaatsen staan
onder water en er is aanzienlijke
schade aangericht. De rivier in
bijna twee meter gewassen.
De minister van oorlog heeft aan
alle militairen verboden zonder
zijn toestemming met rjjksvoer»
tuigen en ander rjjksm'ateriaal
deel te nemen aan betrouwbaar
heids-, prestatie-, ster- of andere
dergelijke ritten.
Hoewel de toestand van de
typhuspatiënten te Goes over
het geheel genomen weinig zorg
baart, is wederom een hunner
overleden en wel de 65 jarige heer
A. Blok uit Kortgene.
Het ligt in de bedoeling in den
loop van de maand Augustus het
examen vakbekwaamheid sme
den bedrijf af te nemen.
a> De Stscrt van 10 Maart bevat
een beschikking „Vergoeding ge
vorderde horecabedrijven".
WOENSDAG, 12 MAART-
HILVERSUM I (301 M.) NCRV
9 45 Nieuws, 10,30 Morgenwijding,
li.00 Concert, 11,45 Ber, uit Indië,
12 00 Orgel, 12.25 Gram., 13 00
Nieuws, 13.15 Stsfmuziek, 14.00
Orgel 14-30 Caus 14,50 Metropo-
le-ork'., 15 30 Viool, 16.00 Gram.,
16-20 Zang, 16,45 Voor de jeugd,
17 30 Gram.. 18.30 voor de Ned.
strijd'kr, 19.00 Nieuws, 19,15 C?us„
19 30 Eng les, 20,00 Actual-, 20.10
Prot. kerkdienst, 21,30 Gram., 21 40
Kwartet, 22.00 Nieuws en actual
22,30 Gram 22,45 Avondwijding,
23.00 Gram.
HILVERSUM II (415 en 218 M-)
VARA 9.45 N;emws, 10,00 Mor
genwijding, 11,00 Gram., 12.00 Ac
cordeon, 12 30 Orgel, 13,00 Nieuws.
13,15 Millers, 14,00 Caus.. 14.15
Orkest, 15,00 Voor de jeugd, (15.45
voor de zieken), 17.15 Ramblers,
17 45 Caus18,00 Nieuws, 18.15
Gram 18.30 RVU, 19,00 Piano,
19 15 Over Incië; 20,00 Actual-,
,2o!l5 Orkest, 21.00 Hoorspel, 22.00
Muziek, 22-30 Koor, 22,45 Caus.,
23,00 Nieuws.
van een dorp zie liggen onder de
sneeuw. Zij die er gewoond 'neb
ben, en die al h.un lief en al hun
leed tot een loutere herinnering
zagen vergaan, zij hebben de kans
van hun leven gekregen, die wij
Ondertusschen vond Boudewijn,
dat hij nu genoeg gezien had van
Amerika en besloot ecrus ergens
anders heen te gaan. Hij koos een
paar laarzen uit, <3 ie hem erg be
kend voorkwamen, al kon hij zich
maar n'et indenken waaroim. Dodh
toen hij ze aangetrokken had en
op de plaats van bestemming aan
gekomen was. wist hij al heel
gauw waarom NIETS TE KOOP!
UITVERKOCHT! GESLOTEN! Dat
was alles wat hij op de winkelra
men te lezen vonid. En ook de
bonnenlijst met z'n 400 gram brood
en toet e ne kilotje aardappelen in
de week wist hij al heel gauw
thuis te brengen. En de suikerbie
ten, brrrrrr, hij rilde er nog van.
Om den hoek van de straat ver
schenen een paar gestalten. Ojé,
dacht Boudewijn, dat ontbreekt er
nog net aan!
Een trouwe lezer van ,,Diie rare
wereld' schrijft ons:
Meneer de redacteur,
Een sopraan slaakte dezer dagen
zulk een doordringenden gil door
de radio, dat mijn vrouw en «c.
die op een afstand van 143 kdo.
meter zaten te luisteren, met onze
stoelen achterover sloegen. Toen
we overeind waren gescharreld,
constateerden wij, dat de pot van
di.n haard die uiteraard uit
was was gebarsten. Daaruit
kan men afleiden, dat een lang
aengehouden toon van groote on.
zuiverheid zelfs ij '.eren voorwer
pen kan doen barsten.
Mijn nicht, die zanglessen heeft,
hield bij wijze van experiment
haar mond boven een theekopje
en zong eenige regels van „Groot
vaders klok is een deftige klok".
Het kopje barstte niet, doch mijn
nicht bleef er met haar neus in
vastzitten, wat we nog veel leuker
vonden-
Uw dw.
Muziekliefhebber".
door
Douglas Grey
61)
Wel, iik meen dat ding ge.
vonden te hebben, antwoordde
Don Manuelo.
Zoo?
De toon, waarop Flinero h»at zei
verried noch verbazing, noch ver.
rassing,
Het heeft me natuurlijk nog
al hard en omzichtig werk ge.
kost, vervolgde Don Manuelo,
Natuurlijk, stemde Flinero
«net hem in.
Zouden we er niet bij gaan
zittfcm?
De detective trok een der ge.
wone stoelen naar zich toe. zon.
der te letten op den door Don
Manuelo aangewezen leunstoel.
De laatste haalde de schouders op
en liet zich zelf in den gemakke.
lijlken diepen stoel vallen.
Hij sloeg zijn beenen over el.
kaar, legde de topptea van zijn
vingers tegen elkander, liet zijn
bipnke handen zoo op zijn knieën
rusten en glimlachte eigenaardig.
Hij begreep, dat. de man tegen,
over hem liever rechtop zat bij
een zakelijk gesprek, dan achter,
over te liggen, vooral in het ge.
va,l, dat hfet onderhoud wat hefti.
ger mocht worden,
Heb je die schaal hier? vroeg
Flinero beiaard.
Groote goedheid, Flinero.
hoe kom je op zoo'n vraag! viel
Don Manuelo gemoedelijk tegen
•hem uit. Als dat het geval was,
dacht je dan niet, dat ik het ding
hier midden op tafel giezet zou
hebben, zoodat jfe het dodelijk ge.
zien had? Neen, ik heb die offer,
schaal nog niet in mijn feitelijk
bezitnóg niet. Maar ik kan
het ding hier hebben, zoodra we
het eens zijn over de manier,
waarop we verder zullen hande.
len.
Dat fcfcgrijp ik niet goed.
En toch is het doodeenvou.
dig, beste kerel, hernam Don Ma
nuelo.
Hoe staat het met de beloo.
ning, door Don Vincente voor het
terugvinden uitgeloofd?
Bij mijn weten is daarvoor
nog geen bepaald bedrag vastge.
steld, antwoordde Flinero, maar
1 |et spreekt vanzelf, dat Don Vin.
cente zich zeer royaal zal toonen-
Tegenover jou? vroeg Don
Manuelo scherp.
Ik heb met een belooning
niets uit te staan, was het koele
antwoord. Ik dien eenvoudig mijn
rekening in aan Don Vincente
Indien een buitenstaander wat
zeer onwaarschijnlijk is die
schaal terugbrengt, dan zal hij,
naar ik veronderstel, behoorlijk
beloond worden.
Dat is nu juist, wat ik be.
doel, zei Don Manuelo. Om je de
waarheid te zeggen, ben ik niet
zoo rijk met aardsohe goederen
gezegend, als de meeste menschen
vermoedelijk denken. Ik ben niet
rijk. Feitelijk ben ik niet eens
welgesteld. Ik zit in schulden en
heb geen .gield.
Flinero zei geen woord Hij nam
den keurig gekleeden, uiterlijk
onbezorgden man, die op zijn ge.
mak in den armstoel lag, rustig
op en wachtte op wat hij verder
tertellen zou.
Zooals je misschien weet, ben
ik van goede familie, hervatte
Don Manuelo het gesprek, maar
ik ben de laatste afstammeling.
Mijn vader liet me slechts weinig
na en dat beetje is in den loop
der jaren verdwenen. Jarenlang
leef ik nu al van wat vrienden me
leenden en wat ik nu ten dan met
biljarten of op de renbaan gewon.
nen heb.
Zoo? merkte Flinero onaan.
doenlijk \0p.
Nu, dat kon zoo niet lan'ger
en daarom wierp ik me op het
speuxd'srsvak.
Als prive.detective dus fei
telijik?
Och, zoo heb ik mezelf nog
nooit aangediend, antwoordde Don
Manuelo, maar om op de zaak te
rug te komen.... als jij honderd
duizend pesos van Don Vincente
voor me los kunt krijgen, geloof
ik die schaal te voorschijn te kun.
nen brengen.
Hij zei die laatste woorden met
ongewone hardheid in zijn stem
en zijn gewoonlijk droomerige
oogen flikkerden, toen hij den
detective strak aanzag.
Honderd duizend pesos is een
heele som, merkte Flinero na een
poosje keeltjes op.
Die offerschaal wordt op een
millioen pesos geschat en er zijn
verzamelaars, die er tweemaal zoo
veel voor over hebben, antwoordde
Don Manuelo, Me dunkt, dat hon.
derd duizend voor Don Vincente de
moeite niet waard is. In elk geval
voel ik er niet voor, verder met
de zaak door te gaan, als me dat
bedrag niet gegarandeerd wordt.
Waarom ga je met je verzoek
niet rechtstreeks naar Don Vincen
te? vroeg Flinero vanzelfsprekend.
Don Manuelo schudde beslist het
hoofd,
Neen, Don Vincente denkt,
dat ik financieel onafhankelijk ben-
Als hij wist, dat ik die belooning
opstreek, zou ik geruïneerd zijn als
gezelschapsmensch. En dat zou voor
iemand van mijn stand en familie
erger zijn dan de dood. Wil je dit
voor me doen, Flineno? Wil jij me
die honderd du zend pesos garan.
deeren?
De detective dacht even na.
Daarop zei hij weloverlagd en
rustig;
Ja, Don Manuelo, ik wil u
die honderd duizend pesos garan.
deerennatuurlijk in de veron.
derstelling, "Hat u op een eerlijke
manier aan die schaal gekomen
bent_
Dón Manuelo de Montero Mo.
reno begen lu druchtig te lachen,
ging Techt overeind zitten en
sloeg zich op de knie.
Groote goedheid, Flinero, je
denkt toch zeker niet, dat ik die
sohaal gestolen heb?
Ik heb dat alleen maar voor
den vorm gezegd, antwoordde Fli.
nero. Ik had natuurlijk de bedoe.
ling n et, te insinueeren, dat je een
dief bent. Maar dergelijke voor.
waarden zijn nu eenmaal usance.
Dat weet je als detective toch ook
wel?
(Wordt vervolgd)
