Alarm van den „Notenkrakers"
Meer textiel bij huwelijk
Belgrado treedt scherp op
BEVIN:
grootste vredesbijdrage
Het Joodsclie vraagstuk in Weenen
Intern. Maria-Congres te
Maastricht
Zwaar offensief op de leiding
k!
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
P.v.d.A. tegenover
communisme
en K.V.P.
Een aanzienlijke
verbetering
Steenkolenpri j zen
te laag?
Ontploffingsramp
in China
ONGSLAGEN
Nationale dag
Poging tot bellen
Weer brandde
hei en bosch
Ruiten was geen
troef
Van 183.000 Joden slechts 7000 over
En hun huizen door nazi 's bewoond
69ste JAARGANG
ZATERDAG 26 APRIL 1947
No. 202*9
MOSKOU BEOORDEELD
INZAKE OORLOGS
MISDADIGERS
MARSHALL: „GEEN
MISLUKKING"
Geen extraatjes
99
via loonsverhooging
VIJFMAAL PER WEEK
NAAR INDIE
VOOR DE VRUCHTEN DER
AARDE
DE KANTOREN van de Redactie en de 'Admi*
nistratie van de „Nieuwe Schiedamsche Courant"
zijn gevestigd te Rotterdam, Kortenaerstraat 1,
Tel. 25270; te Schiedam, Broersvest 8, Tel. 68804.
De abonnementsprijs bedraagt 3,25 per kwar
taal, 1,10 per maand, 0,26 per week.
Directeur: J. KUIJPERS.
Hoofdredacteur: Mgr. Dr. J. WITLOX.
Algemeen Redacteur: H. A. PAALVAST.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom
breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte.
Ingezonden Mededeelingen op redactioneels
kolombreedte 30 ets. per millimeter hoogte.
Contract-tarieven tegen gereduceerden prijs cp
aanvrage bij de Administratie verkrijgbaar.
KAMPIOENEN tot 20 woorden 1,Iedet
woord meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uit
sluitend bij vooruitbetaling.
Het blijft zich wreken, dat de
P. v. d. A. een meer radicale groep
die wij met de oude S.D.A.P. z°u"
den kunnen aanduiden, en mee
gematigden in zich vereen s
heeft. Een dergelijke twee-s1 n
tigheid moet tot moeU«k£
leiden, hoe krampachtig het p d@
bestuur ook vasthoudt
gedachte, dat allen ez vormen
groote socialistische heer Kqos
al gaf de voorzi scheutje meer
Vomnk, toe dat eech
M^ar ze?eniet, dat hier geen ge-
democratisch socialistisch
geluld klinkt en drijf het niet te
ver door te beweren, dat het
partij-bestuur minder agressief
moet zijn tegen het communisme.
Harde noten zijn hierover den
tweeden dag van het Partij-congres
te Utrecht gekraakt en tusschen
een der opposanten en den voor
zitter ontstond een incident, toen
de laatste den spreker tartte voor
beelden te noemen van unfaire
bestrijdingsmethoden. Bedoelde af
gevaardigde stond niet alleen en
had voor een groot deel de instem
ming van het congres, waarop hij
slagvaardig wees, toen de voor
zitter hem onderbrak en een
spreker, die na hem kwam, liet
niet na den voorzitter te wijzen
op het ongepaste van diens hou
ding om met groote autoriteit van
een groote hoogte zijn stem te
laten hooren tegen iets, wat hem
niet welgevallig is. Onomwonden
verklaarde hij, dat het moeilijke
politieke spel niet gespeeld is, zoo
als het behoord had. In de meeste
aanhangers van het communisme
in ons land zag hij menschen, die
in wezen geen communist waren,
doch niet geloofden in het radica
lisme van de P. v. d. A en ver
trouwen misten in het opgaan van
de S.D.A.P- hierin.
nt heer Vomnk liet een en
ander verder rustig aan zich voor-
bü gaan om tégen het einde van
de middag-zitting eerst goed los
te komen en een hartstochtelijke
rede te houden, waaruit blijken
moest, dat er geen betere socialist
is dan hij. Men had de houding
van de P. v. d. A. ten opzichte
van de Sovjet niet alleen gevaar
lijk voor den vrede genoemd, maar
ook voor het internationaal socia
lisme, doch de heer Vorrink bleef
volhouden, dat het communisme
een gevaar is voor de Westersche
cultuur, doordat het geen eerbied
heeft voor den menschelijken per
soon en hij weigerde aan één tafel
te zitten met lieden, die leugen
en indringen tot principieele uit
gangspunten maken. Daarbij doel
de hij op het gebeuren tusschen
E.V.C. en het N.V.V. Ondanks het
applaus, dat de heer Vorrink door
zijn meesleepend betoog wist te
verwerven, was het toch goed
merkbaar, dat niet het geheele
congres het standpunt l van het
partij-bestuur, zoo welsprekend
verdedigd, deelde en de opmer
king uit de zaal „uw spreektijd is
om» zelf had de voorzitter
streng aan' drie minuten vastge
houden was niet alleen ironie.
IIPt Vrije Volk
De bezwaren tegen het partij-
"bestuur, dat het niet radicaal ge-
noeg zou zijn en te veel de
coalitie-genooten ontzag, waren
vanzelf ook gericht tegen het or
gaan ,.Het Vrije Volk" en er werd
op gewezen, dat deze krant niet
alleen regeeringsblad, maar ook
partij-blad had te zijn. Waarop de
heer K. Voskuil een opsomming
gaf van hetgeen zijn blad voor
het Ned. volk geëischt had en
voor een deel verkregen, zoodat
een onbevangen toehoorder wel
sterk den indruk moest krijgen,
dat de zegeningen, die wij bij alle
moeilijkheden toch kennen, uit
sluitend aan de P. v. d. A. en „Het
Vrije Volk" te danken zijn. Maar
dat zijn wij in dit gezelschap nu
wel zoo'n beetje gewoon. Men
hoort allerlei lofwaardigs over het
geen deze regeering heeft bereikt,
maar daarbij worden alleen de
eigen ministers in het zonnetje
gezet en namen van katholieke
ministers worden in dit verband
zelden of niet genoemd.
Het beleid der Ka nerfractie
Mr. v. d. Goes van Naters bleet,
toen hij het beleid van de Kamer
fractie verdedigde, uitvoerig stil
staan bij de samenwerking met de
K.V.P., welke samenwerking hij
gaarne tot een reëel bestand zag
uitgegroeid. Hij achtte deze samen
werking niet mislukt en meende,
dat men daar matig tevreden over
kan zijn. Zij moet hechter worden,
vooral op die gebieden, waar beide
partijen gezamenlijk in 's lands
belang iets goeds kunnen doen Hij
achtte het onvruchtbaar, de vraag
te stellen, wie het hardst trekt, en
men moet het, zoo zei hij, niet
voorstellen, alsof de P. v. d. A.
door de K.V.P. op sleeptouw is ge
nomen. „De oppositie" tegen het
democratisch socialisme strekt zich
uit van Gerbrandy tot Arnold
Meijer. Ook spr. ontkende ,dat
Partijbestuur of Kamerfractie in
felheid tekort geschoten zou zyn.
Ten aanzien van de motie-Romme,
die hij mede onderteekend had,
merkte de heer Van der Goes van
Naters nog op, dat het aandeel van
de P. v. d. A. daarin positief is
geweest en zij zich daarover niet
te schamen heeft.
Wij hadden den heer Van der
Goes van Naters gaarne wat dui
delijker gewenscht, toen hij spre
kende over de toenadering tus
schen België, Luxemburg en Ne
derland, aanspoorde tot een zekere
terughoudendheid in het cultivee-
ren. van vriendschappelijKe be-
trekkingen. Wat bedoelde hij daar
mee precies? Vreesde hij soms
een bepaalden invloed?
Minister Vos, die een verwijt te
incasseeren kreeg over de vele
auto's, die bij de overheid in ge
bruik zijn, deelde mee. dat dit
aantal in 1946 in den socialen sec
tor is teruggeloopen van 7600 tot
4600 en spoedig nog aanmerkelijk
zal verminderen.
Eerst in de avonduren kwam het
beginselprogramma aan de orde en
kreeg prof. W. Banning gelegen-
heid dit in te leiden. Merkwaardig
was de bereidheid van verschillen
de afdeelingen voor het intrekken
van amendementen. Een voorstel
van orde van een der afgevaardig
den om het beginselprogramma
aan te houden, daar er niet genoeg
tijd voor bestudeering was geweest
kon geen genade vinden.
De nieuwe honing van Griekenland Paul, legt in gezelschap van
koningin Frederica» den eed op de grondwet af in het parle
mentsgebouw.
Zegge en schrijve 15 textiel
punten plus vergunningen voor
vloerbedekking, gordijnstof en
vitrage, dekens en matrassen
vormen, naast de geldige punten
der textielkaart, momenteel de
bijdrage van de overheid voor
hen, die het plan hebben opge
vat In het huwelijksbootje te
stappen. Geen wonder, dat de
klachten van huwelijkscandida-
ten legio zijn en zij in de ver
leiding komen hun uitzet dan
maar tegen zwart gekochte pun
ten aan tt schaffen.
tan aan deze categorie
Waarom BOrtie textiel wor-
geen ruime:re P vraag, die bij
den toegekend. opgekomen
velen ongetwijfeld15 Jëonze in_
en die wij, op g^jTÓlaatse, als
formaties te bevoegder
opnieuw door de desbetreffende
overheidsinstanties onder de oogen
gezien.
Wij zijn dan ook in staat me
de te deelen, dat zeer binnen-
Kort een nieuwe regeling zal
worden bekend gemaakt, die
een aanzienlijke verbetering in
deze materie zal brengen. De
bedoeling is, dat inplaats van de
15 extra punten een aanmerke
lijk grooter aantal zal worden
verstrekt.
Weliswaar zal men ook daar
mede nog niet in staat zijn, zich
een vooroorlogschen uitzet aan te
schaffen; de textielpositie laat
zulks voorloopig niet toe.
Desondanks is het een welkome
verbetering, die door huwelijks-
candidaten dankbaar zal worden
geaccepteerd.
Groote exploitatieverliezen
bij de mijnen
Reeds in den bezettingstijd ble
ven de vastgestelde prijzen van
steenkolen achter bij het hooger
wordend algemeene prijspeiL
Sinds de bevrijding hebben de
verliezen van het mijnbedrijf in
derdaad een ernstig karakter aan
genomen, aldus de M. v. A. aan
de Eerste Kamer inzake de be
grooting der staatsmijnen.
De uit de Ver. Staten geïmpor
teerde kolen hebben in 1945 een
verlies opgeleverd van ongeveer
8.000.000, in 1946 een verlies van
ongeveer 36.000.000. Dit verlies
bedroeg t.a.v. de in 1945 uit Enge
land ingevoerde kolen ongeveer
500.000. De- verliezen op de uit
Duitschland ingevoerde kolen be
droegen in 1945 plm. 5.500.000,
in 1946 ongeveer 9.000.000.
Het verlies op den afzet van de
Limburgsche kolen, ontstaande uit
het feit, dat het Rijkskolenburcau
deze kolen loco mijn koopt tegen
prijzen, welke geen verband hou
den met de verkoopprijzen aan
verbruikers, bedroeg in 1945 on
geveer 36.500.000, in 1946 onge
veer 20.200.000.
De minister heeft reeds opdracht
gegeven een accountantsonderzoek
in te stellen naar de rentabiliteit
van alle Limb, mijn-ondernemin-
gen. Zoodra dit onderzoek is vol
tooid, zal worden overwogen of
en zoo ja, in hoeverre er termen
aanwezig zijn de kolenprijzen te
herzien.
Volgens een „U.P." bericht uit
Sjanghai is te Hoetsjau Woens
dagavond een groot ammunitie-
depot in de lucht gevlogen, waar
door alle huizen en militaire ba
rakken in de omgeving met den
grond gelijk werden gemaakt,
terwijl een groot aantal personen
gedood en gewond werd. Het
juiste aantal is nog niet bekena,
doch in berichten uit Hoetsjau
wordt gezegd, dat „een uitgestrekt
gebied bezaaid met lijken ligt-
Het depot was het voornaamste
bevóorradingscentrum der na
tionalisten, die op een uitgestrekt
front in Sjantoeng strijden, en van
de regeeringstroepen, die in JN-'
Kiangsoe communistische guern-
la-strijders vernietigen.
Het Chineesche leger heeft een
onderzoek gelast.
De Engelsche kruiser W ar spit die op weg naar den slooper
op de rotsen van Prussia Cove, Cornwall, strandde en verging.
iormaues xe ucv^0-~ -
volgt kunnen beantwoorden.
De huidige boven aange
eduide
regeling dateert van begin 1946.
toen de overheid voor het eins g
probleem stond, niet minder nd
800.000 oorlogsslachtoffers van net
meest noodzakelijke op textielge-
bied te moeten voorzien. Als ge
volg van de destijds uiterst be
narde textielpositie, werden den
gedupeerden 15 punten plus ver
gunningen voor vloerbedekking,
overgordijnstof en vitrage, dekens
en matrassen verstrekt en steld,e
men billijkheidshalve dezen norm
ook vast voor te huwen personen.
Men kon uiteraard deze laatste
categorie geen distributie-beschei
den verstrekken, die de toewij-
ringen ten bel?oeve van °orlogs_
achtoffers te boven zouden gaan.
It „re echter bijna anderhalf
i-ar venier zü" en de 1textielpo"
- dan zeer langzaam,
sitie, zij het gestie van
De geallieerde autoriteiten in
Italië hebben besloten, de 9 Joe-
goslaven, die van oorlogsmisdaden
worden beschuldigd, aan Joego
slavië uit te leveren.
In Maart hadden Joegoslavische
diplomatieke vertegenwoordigers
te Caserta, het geallieerd hoofd
kwartier in het Middellandsche
Zee-gebied, een nota ingediend,
waarin om uitlevering werd ver
zocht van verschillende Joegosla-
ven, aangeduid als „Oestasji-oor-
logsmisdadigers", die in Italië
werden gearresteerd, toen zij op
het punt stonden zich naar Ar
gentinië in te schepen.
Onder hen bevinden zich gene
raal Moskov, tijdens den oorlog
bevelhebber van de vloot der
Oestasji (Kroatische verzetslie
den), in de Zwarte Zee, en Vladi
mir Kren, bevelhebber van de
luchtmacht der Oestasji, die, naar
verluidt, 2 dagen vóór het begin
van den oorlog met enkele een
heden van de Joegoslavische
luchtmacht in het geheim naar
Duitschland is gevlogen.
De waarnemende Amerikaan-
HET WERK VAN DEN HEROPBOUW Te Enkhuizen (de
Dromedaris ziet men op den achtergrond), worden de visschers-
schepén, die duchtig te lijden hadden, wederom gekalfaat.
sche minister van buitenlandsche
zaken, Dean Acheson, heeft ver
klaard, dat de Amerikaansche en
Britsche rêgeering niet voorne
mens zijn de bewoners van de ge
allieerde kampen in Italië, die
door de Joegoslavische regeering
als verraders worden beschouwd,
uit te leveren, tenzij de Ameri
kaansche en Britsche regeering
hen schuldig achten aan opzette
lijke collaboratie met den vijand.
Dit standpunt is ter kennis van
de Joegoslavische regeering ge
bracht, waarbij de V. S. tevens
meedeelden, dat zij het wensche-
lijk zouden achten wanneer zoo
veel mogelijk Joegoslavische vluch
telingen naar hun land terugkee-
ren, doch dat dit slechts kan wor
den verwezenlijkt, indien de Joe
goslavische regeering amnestie
zou afkondigen.
In een antwoord van de Joego
slavische regeering worden de
Britsche en de Amerikaansche no
ta van de hand gewezen.
De V. S. hebben Joegoslavië
voorts een nota doen toekomen,
waarin zij opnieuw protesteeren
tegen de inbeslagneming door
Joegoslavië van 9 Italiaansche
scheepswrakken in de wateren
van Venezia Giulia.
De plaatsvervangende Joegosla
vische minister van buitenlandsche
zaken, Bebler, heeft te Belgrado
verklaard, dat de Joegoslavische
regeering resolute diplomatieke
stappen zal ondernemen, indien de
Britsche en Amerikaansche auto
riteiten de 950, van oorlogsmisda
den beschuldigde, Joegoslaven niet
zouden uitleveren. In dit verband
noemde Bebler zelfs de mogelijk
heid, dat Joegoslavië de zaak voor
de V. N- brengt.
Tijdens een persconferentie op
de Britsche ambassade te Mos
kou heeft Bevin vóór zijn ver
trek uit Moskou zijn eindoor
deel uitgesproken over de con
ferentie van Moskou. Hij had
het gevoel, dat de eenheid van
de groote vier hechter was ge
worden dan eerst, doordat de
ministers een groote openhar
tigheid aan den dag gelegd
hadden.
Wat Duitschland betrof waren
meer vorderingen gemaakt, dan
hij tot dusverre vnrwacht had. Of
schoon het tijd gekost heeft, ge
loof ik, dat wanneer de uitwis
seling van denkbeelden en de ons
gefooden gelegenheid, om in de
volgende maanden de kwesties
meer in bijzonderheden te bestu-
deeren. in aanmerking genomen
worden, men tot de conclusie zal
komen, dat de conferentie van
Moskou per slot van rekening één
der grootste bijdragen tot het ves
tigen van den vrede op gezonde
basis is geweest".
Bevin was van meening, dat de
meeningen der vier ministers over
de Duitsche staatsregeling niet te
ver uiteenliepen en dat bij de vol
gende conferentie hierover over
eenstemming zou kunnen worden
ereikt.
Ook over het viermogendheden-
verdrag was Bevin „niet wanho
pig" gestemd. Dit zou de eerste
brug vormen tusschen Oost en
West. Het Amerikaansche voorstel
hield de mogelijkheid in geduren
de veertig a vijftig jaar een ver
binding tusschen Oost en West tot
stand te brengen.
Bevin was hoopvol gestemd over
de mogelijkheid van een spoedige
totstandkoming van het Oosten-
rijkscbe vredesverdrag. De com
missie, die hiervoor in het leven
geroepen was, zou doorwerken
totdat deze kwestie zou zijn gere
geld.
De Amerikaansche minister van
buitenlandsche zaken, George
Marshall, heeft na zijn landing op
het vliegveld Tempelhof bij Ber
lijn verklaard, dat hij de afgeloo-
pen conferentie niet als een mis
lukking beschouwt. De meenings-
verschillen moeten uit den weg
worden geruimd. Het is slech s de
vraag, hoelang Europa hierop kan
wachten.
Marshall was wel teleurge?/jld
over het resultaat van de confe
rentie. Hij h.ad gehoopt, dat het
verdrag met Oostenrijk gereed
zou komen- De meeningsverschil-
len tusschen de Westelijke en de
Oostelijke geallieerden waren tij
dens de conferentie niet vergroot
of verkleind.
Marshall zeide, dat de ihinisters
eet. commissie hebben benoemd,
om in de periode voor de volgen
de conferentie de gerezen geschil
len te bestudeeren. De commissie
voor de Duitsche activa in Oos
tenrijk zal 12 Mei te Weenen ver
gaderen en zoo snel mogelijk rap
port uitbrengen.
Duitsche politieke kringen, al
dus Reuter, zijn verbaasd en te
leurgesteld door de mededeeling,
dat de vier ministers pas in No
vember te Londen weer bijeenko-
De algemeene voedselsituatie ffl
ons land maakt het niet mogelijk,
dat wegens den nationalen feest
dag op 5 Mei extra verstrekkin
gen worden gegeven. Dit geldt
zoowel voor de geheele bevolking
als voor bepaalde groepen, die
feestelijkheden willen organisee-
ren. zooals kinderfeesten e.d. Of-
ficieele instellingen zullen aan
desbetreffende verzoeken niet
kunnen voldoen* l
men, hoewel zij zich er reeds op
voorbereid hadden, dat de confe
rentie van Moskou besloten zou
worden, zonder dat er overeen
stemming bereikt zou zijn over de
toekomst van Duitschland. Zij zijn
van oordeel, dat zelfs na een uit
stel van 6 maanden een regeling
nog niet bereikt zal worden, wijl
de toestand in Duitschland dan
niet verbeterd, maar verslechterd
zal zijn.
Bfl zijn vertrek verklaarde Bi-
dault onder meer: „Wij hebben
in de afgeloopen weken gedaan
wat wjj konden om overeenstem
ming te bereiken over de kwes
ties, die met den vrede in Europa
ten nauwste samenhangen. Onze
pogingen zijn nog niet geëindigd
en de hoop heeft het laatste
woord".
De American Telephone and
Telegraph Company heeft er in
toegestemd om de vastgeloopen
onderhandelingen met de staken
de telefoonarbeiders in de Ver.
Staten te hervatten.
Naar verluidt heeft de regeering
druk op de maaschappij uitge
oefend om de stakers loonsverhoo
ging te geven. Ongeveer twee
weken geleden waren dé onder
handelingen afgebroken.
De bosch- en heidegebieden rond
Ommen in Overijssel hebben het
de laatste dagen wel zwaar te
verduren gehad. Nadat dezer da
gen nabij de buurtschap Giethmen
een prachtig natuurgebied ter
grootte van ruim 50 h.a. in vlam
men opging, ontstond Donderdag
een groote heidebrand op het
landgoed Vilsteren. De felle wind
wakkerde het vuur geweldig aan.
Toen een ruim 40-jarig grove-
dennenbosch vlam vatte en het
vuur hier meters hoog opbrulde,
scheen het blusschingswerk hope
loos. Dat de brand midden in dit
bosch langs een wegje toch werd
bedwongen, is voor een groot deel
te danken aan het optreden van
de militairen uit het kamp Laar-
brug te Ommen, die in den ver-
stikkenden rook en verzengende
hitte een kranig stuk blusschings
werk verrichtten.
Ruim 30 ha. heide met vlieg
dennen en plm. 10 ha. bosch gin
gen verloren. De brand is waar
schijnlijk ontstaan door vonken
uit de locomotief van den trein,
die tevoren in de richting Zwolle
was gepasseerd.
De frequentie van den Licht
dienst naar Batavia door de K.L.M.
in opdracht van den Ned. regee-
rings-luchttransportdienst uitge
voerd, zal in het vervolg in beide
richtingen vijfmaal per week be
dragen instede van vier maal, zoo
als tot dusver. Deze verhooging
van de frequentie komt echter nog
nauwelijks tegemoet aan de enor
me vraag naar luchtpassage op
deze route.
In de boeken van St. Petrus
worden vele zwarte notities ge
maakt. We wenschen elke ziel van
harte, dat bij het bijzonder oor
deel St. Johannes, die de goede
werken met gulden letters in
boekt, tegenover het zwart vol
doende goud kan stellen. Ook Bo
ven hebben we deviezen noodig.
om een goede, eeuwige plaats te
bemachtigen.
De interesse daarvoor lijkt ons
overigens niet levendig genoeg.
We hebben het hier beneden zoo
druk ,dat velen onzer bij 't eind
punt de verzuchting zullen uiten:
Zijn we er nu al?
Deviezen, werken en sparen is
het slagwoord der regeering. Maar
dat woord geldt op geestelijk ter
rein even hard. Practijk?.
Woensdag was het Bescherm-
feest van St. Joseph. Hoevelen
hebben den Patroon van Kerk en
gezin vergeten, 's Morgens was er
geen extra-opkomst, het Lof des
avonds telde in mijn kerk dertig
personen.
Gisteren vierden we St. Marcus.
Op dezen dag wordt de litanie
van alle Heiligen gebeden voor
de vruchten der aarde.
Is dat noodig of niet? En meer
dan ooit in onze belabberde po
sitie of niet? Hebt u iets gemerkt
van begrip voor deze gebedsactie?
van een zekeren nood onder de
bevolking. Ik niet.
We doen in alles en overal vaak
zoo bar over afgezakt moreel,
over stelsels, over de daden van
particulieren.
Zouden we maar weer niet op
nieuw beginnen met onszelf te
herzien.
Wij zeggen toch te weten, hoe
het behoort. Al doen we anders.
Een herziening zal den aard-
schen en hemelschen vruchten
ten goede komen.
HENK VAN DER MAZE.
Op last van den» officier van
justitie is ongeveer 10 vierk. me
ter glas, dat aan ruiten was in
gezet in een hotel te Vught, ver
beurd verklaard omdat het niet
op toewijzing was verkregen. Gis
teren kwamen ambtenaren van
de econ. controle met enkele
mannetjes om de ruiten er weer
uit te halen.
(Van onzen Weenschen correspondent)
WEENEN, 15 April 1947
Toen de 73-jarige Körner, een grijsbaardige, socialistische
generaal onder den Keizer, thans op non-actief en burge
meester van Weenen, eenige weken geleden in het regee
ringsblad een zeskolommig artikel publiceerde, waarin hij
de buitenlandsche pers aanviel, vanwege haar beschuldi
gingen, dal' Weenen nog steeds een broeinest van antisemi.
tisnie was, ging er in diezelfde kringen der buitenlandsche
correspondenten een vroolijk gelach op over zooveel neer
geschreven naïveteit. Wat Körner namelijk probeerde te
bewijzen, kwam in het kort op het volgende neer: op de
groene banken van het stadspark ziet men niet meer het
hatelijke „Voor Joden verboden", ergo bestaat er geen
anti-semitisme meer in Weenen.
De Joodsche cultusgemeente
heeft echter onlangs meer door
slaggevende bewijzen van het
tegendeel gebracht, welke in droge
cijfers een juister beeld van den
werkelijken toestand geven.
Vóór den oorlog woonden er in
Weenen in totaal 183.000 Joden.
Hiervan zijn er sinds de bevrijding
7.000 teruggekeerd. Op Hollandsche
begrippen overgebracht (want
men maakt zich zelden een voor
stelling van deze cijfers), zou dit
beteekenen, dat er in geheel Ne
derland geen mensch meer in
leven zou zijn, met uitzondering
van de inwoners van Utrecht.
De 7.000 teruggekeerden zijn voor
het meerendeel Joden uit de ver
schillende concentratiekampen ver
der emigranten uit het Westen, uit
Rusland, Shanghai en Palestina.
Slechts 300 Joden hebben de zeven
jaren in Oostenrijk zelf overleefd.
Dit laatste cijfer geeft al te den
ken. Er blijkt duidelijk genoeg uit.
dat de hulp van de Oostenrijksche
bevolking bij het verbergen van
Joden niet bijster groot geweest
moet zijn. Maar eventueel zou men
dit cijfer kunnen verklaren door
het feit, dat de Jodenvervolgingen
in Oostenrijk het eerst begonnen
zijn, terwijl op dat oogenblik nog
niemand de gruwelen, die later
bekend zouden worden, voor mo
gelijk hield, en men dus op tegen
maatregelen niet voorbereid was.
Men zou échter nu, na de be-
I vrijding, mogen verwachten, dat
over deze droevige feiten zoo\ I
mogelijk gezwegen werd en dat
„Anschluss" met terreur en geweld
de woningen (met meubilair, van
zelfsprekend) in beslag genomen
hebben, er nu met wettelijke be
palingen weer uit te zetten. Niets
schijnt echter voor de langzaam-
werkende, gemeentelijke bureau
cratie ingewikkelder te zijn. Het
resultaat van dit alles is, dat nu,
na twee jaar bevrijding, 350 (drie
honderdvijftig) woningen weer in
het bezit van hun vroegere eige
naren gekomen zijn.
De referendaris voor woning
aangelegenheden, een zekere Al-
brecht, tot wien ik mij voor in
lichtingen wendde, schudde mij
met twee vleezige handen de hand;
zei, blij te zijn weer eens een
Hollander te ontmoèfEn ,want hij
had zoovele „goede vrienden" in
Holland gehad, in de twee jaren
bezetting, welke hij als burgerlijk
officier in Holland had doorge
bracht. Hij hield zoo van Holland.
Hij had een groote liefde voor het
Hollandsche landschap, wat maar
al te pijnlijk bleek uit enkele
schilderijen in zijn bureaukamer.
Toen ik dan eindelijk over de
Joodsche woningen kon beginnen,
waren zijn eenige excuses, dat er
toch al zoo'n groote woningnood
in Weenen heerschte, en dat men
natuurlijk alles in het werk stelde
om de arme, arme Joden te helpen
maar, natuurlijk, men moest op de
noodige wetten wachten, en die
wetten moesten eerst door het
parlement gemaakt en door de
intergeallieerde controlecommissie
goedgekeurd worden. Daar was
men nu al twee jaar mee bezig.
Hij, kleine beambte, kon vanzelf
sprekend heelemaal niets doen.
Wanneer de heer Albrecht een
uitzondering was, zou zijn geschie
denis niet interessant zijn. De on-
dergrondsche tegenwerking tegen
alles, wat Joodsch is in Oostenrijk
is echter zoo algemeen, dat Al
brecht in dit geval niet veel meer
beteekent als mijnheer X, de
Oostenrijker.
Intnsschen staan nog iederen
morgen tientallen vrouwen voor
de deur van de cultusgemeente.
Intusschen kan het nog voorko
men dat, wanneer er in de
Weensche bioscopen in het jour
naal de aankomst van de terug
keerenden uit Shanghai vertoond
wordt, er een tumult van gefluit
en geroep losbarst, zonder dat
iemand daartegen protesteert.
Intusschen woont Parteigenosse
Zus en Zoo, partijlid sinds 1923,
drager van het gouden partij
speldje en de Maartmedaille, nog
altijd in zijn van de Joden afge
nomen woning en er is geen
Ministerialrat, die hem eruit kan
zetten.
De Oostenrijkers zijn op dit punt
wel hardleersch, inderdaad.
Het internationaal Maria-con-
gres komt in Maastricht geleide
lijk in het brandpunt van de be
langstelling te staan. Men vormt
zich al een voorstelling van een
kleurig versierde stad vol pelgrin.s
en vreemdelingen, waarboven de
blauw-witte Congresvlag feeste
lijk wappert. Men verheugt zieh
- al op grandiooze processies, so-
er tenminste van regeenngszijde Jemneele liturgischè plechtigheden,
al het mogelijke gedaan zou wor- tentoonstellingen en tooneelspel.
den, om het geleden onrecht te
herstellen.
Een bewijs, dat dit in de verre
verte niet het geval is. blijkt uit
het woningprobleem. De 183.000
•Toden van voor den „Anschluss"
hadden namelijk in het totaal on
geveer 60.000 woningen. In Sep
tember 1945 zijn er door het wo
ningbureau van de Joodsche cul-
's-gemeente 1.200 woningen aan-
vraagd ,om de terugkeerenden
der te brengen. Let wel, hun
en, vroegere woningen, waaruit
door de nazi's verdreven waren
~n zou meenen, dat het een
cinigheid is, om de heeren partij-
genooten, die in de dagen van den
Het zal een feest worden, even
grootsch als vroom, zooals alleen
een katholieke gemeenschap vie
ren kan.
Maar er is meer. Ieder congres
heeft zijn studie-bijeenkomsten,
ook het Maria-Congres. De ware
Maria-devotie heeft een hechter
fundament en een redelijker ver
antwoording, dan sentiment en
gevoel. Zij is niet enkel emotio
neel zuidelijk, maar katholiek. Zij
s geen geïsoleerd populair heilig-
ommetje in een overigens verla-
'i kerk.
^edurende het Maria Congres
'én er da^ 'ijks tweemaal drie
gelijkloopende sectievergaderingen
worden gehouden, gevolgd door de
grootsche, algemeene avondverga
dering.
Deze bijeenkomsten zijn niet al
leen bedoeld voor priesters, semi
naristen. kloosterlingen en deskun
dige leeken. Zij wenden zich tot
allen, die eenige ontwikkeling en
belangstelling op "religieus terrein
bezitten. Zeer interessant zal voor
velen de speciale sectie zijn, die
bekende voorbeelden van geheel
aan Maria gewijde levens naar vo
ren brengt en de wonderlijke hei
ligheid en apostolaatsvruchtbaar-
heid bespreekt, die daardoor wor
den bereikt.
Maria heeft zich rechten ver
overd om geëerd te worden door
de heele wereld. Als Koningin ze
telt zij, de eerste verloste en de
mede-verlosseres, naast Koning
Christus en regeert met Hem over
enkelingen en gemeenschappen.
Zonder Christus is zij niets, naast
en met Christus is zij de Koning.n
der wereld.
Zoo zal het f,aar ver
heerlijken en st wor
den voor g l
