De kwaal der centralisatie
De vrijheid van Pasoendan
Links en rechts voetangels
Ramadier door socialisten
gesteund
G
„Keverachtigheden A merika
De Ned. dollarlening in V.S.
Verhit debat over Palestina
Perikelen bij Tribunalen
A
De wereld op losse schroeven
Een Amerikaans antieoord op
een Nederlands probleem
lïïaSK**,*' -
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
bSSS
Consumenten
erediet
Kinderen meer
boter
De totalisator
ONGSLAGEN
Prachtige strijd
tegen insecten
20 millioen
dollar
69ste JAARGANG
WOENSDAG 7 MET 1947
No. 20308
-
„De Nederlanders zijn de
schuld"
ALS V.S. ITALIE-VREDE
VERIJDELEN
Nieuwe aanvragen mo,
EEN KWESTIE
DURVEN
VAN
VREES VOOR EEN
ALGEMENE STAKING
„Een der beste la.nd-
bouw-artikelen"
Joods bureau en Arabisch
comité worden geboord
CONFLICT TUSSEN
PRESIDENT EN
VERDEDIGER
VERDEDIGER BESCHUL
DIGT HET NED. VOLK
DE BRUGSE H. BLOED
PROCESSIE
ADVISEUR VAN MUS-
SERT VEROORDEELD
gjj
DE KANTOREN van de Redactie en de Admi
nistratie van de „Nieuwe Schiedamsche Courant"
zijn gevestigd te Rotterdam, Kortenaerstraat 1,
Tel. 25270; te Schiedam, Broersvest 8, Tel. 68804.
De abonnementsprijs bedraagt 3,25 per kwar
taal, 1,10 per maand, 0,26 per week.
Directeur: J. KUIJPERS.
Hoofdredacteur: Mgr. Dr. J. WITLOX.
Algemeen Redacteur: H. A. PAALVAST.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom
breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte.
Ingezonden Mededelingen op redactionele
kolombreedte 30 ets. per millimeter hoogte.
Contract-tarieven tegen gereduceerden prijs cp
aanvrage bij de Administratie verkrijgbaar.
KAMPIOENEN tot 20 woorden 1,ledei
woord meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uit
sluitend bij vooruitbetaling.
Deskundigen op het gebied van
het landsbestuur proberen net
Amerikaanse volk ervan te over
tuigen, dat een machtig gecentrali
seerd overheids-apparaat onver
«lijdelijk is. Er wordt ons
verte.d,
dat ieder probleem een
probleem is geworden
nationaal
van wege
het ingewikkelde moderne^lewm,
de snelle verbinding
-Daarom moet lede*
snelle vervoer.
1 leven, aldus begint
re fase in ons te
David Liüenthal »jn arükel „van
uit Washington worden gediri
geerd." Hij vervolgt:
jjet is duidelijk dat vele pro
blemen, die vroeger als plaatselij
ke of provinciale aangelegenne-
den konden worden afgedaan, nu
een nationale politiek vereisen.
Door actie van het congres moet
de centrale regering zich in die
gevallen voor zulk een nationale
politiek uitspreken en tot uitgave
machtigen van federale gelden.
Maar het is niet logisch, dat de
uitvoering van die politiek moet
gebeuren op nationale voet. We
moeten ons los maken van de idee,
als zou een nieuwe staf, waarvan
ieder lid uit de federale schat
kist betaald wordt, ieder onder
deel van iedere nieuwe federale
wet of maatregel moeten regrnen.
Het alternatief van de machtige
overheid is het uitvoeren van een
nationale politiek door provinciale
en stedelijke bestuursschappen.
Ons probleem is de twee ideeen:
gezag en uitoefening van gezag te
scheiden. Het onderscheid wordt
door de voorstanders van een macn-
tig overheids-apparaat hardnekkig
over het hoofd gezien.
Tennessee als voorbeeld
Het Bestuur van het Tennessee
dal is een practisch bewijs van de
mogelijkheid om de uitvoering van
nationale richtlijnen met goed ge
volg in handen te leggen van
plaatselijke lichamen, ondanks de
grote onderlinge verbondenheid van
ons enorme land, ondanks de nood
zakelijkheid van een nationale po
litiek in zaken, tot nu toe plaat
selijk afgedaan.
De schrijver gaat vervolgens m
op het werk van het Bestuur van
het Tennessee Dal, een enorm
project, dat electriciteit levert aan
een gebied even groot als Groot
Brittannië.
Hij schrijft dan verder:
Het T. V. A. plan ontmoette mas
sa's oppositie tegen de spreiding
van de verantwoordelijkheid bij
de uitvoering; dat zal bij iedere
andere federale opzet gebeuren.
Het pleidooi ten gunste van con-
tróle vanuit een punt door spe
ciaal ingerichte bureaux berust op
een dubbele voor-onderstelling. En
wel, dat uniformiteit wenselijk en
doel in zichzelf is; en dat ge
lijksoortige uitvoeringen alleen te
verkrijgen zijn door onmiddellijh
toeziende controle. Geen van bei
de veronderstellingen vindt een
verklaring in zichzelf.
Te veel centraliseren heeft een
bijzondere bekoring voor de be
stuurder, die uit nauwgezetheid
voor zijn ingewikkelde taak be
angst is voor een verantwoorde
lijkheid die van kust tot kust
reikt. De vereenvoudigingen, de
eensluidende bepalingen en maat
regelen, waartoe centralisatie aan
leiding geeft, zijn gemakkelijk
voor hem, hoe ongemakkelijk ze
ook voor het publiek mogen z'jn.
Bovendien zijn er leiders, die
er eerlijk gezegd aan twijfelen, of
zij hun ontzaglijke verantwoorde
lijkheid voor een het gehele land
omspannend programma kunnen
dragen, als zij afhankelijk zijn van
bestuursschappen, waarover zij
geen gezag hebben. Maar de ge
varen, die verbonden zijn aan het
belasten van en tot overeenstem
ming komen met plaatselijke be
middelaars schijnen duidelijk te ver
kiezen boven de dwaasheid van een
gecentraliseerd bestuurs-apparaat.
Deze gevaren zitten vast aan ons
democratisch geloof.
Laten we niet het dieper liggen
de vraagstuk over het hoofd zien.
hoe we de provinciale en plaa.se-
7 .„overheden kunnen helpen bij
lijke ove bevoegdheid en be-
het winne m0eten de plaat-
schuiven naar de machtige over
held, want deze methode besten
digt slechts de plaatselijke zwak
ten.
i i -Te ^et behandelen van
plaatselijke problemen overdragen
aan Washington onder het vooi-
wendsel, dat we op die maniei
de onvolmaaktheden en politieke
konkelarijen van plaatselijke ge
meenschappen ondervangen, be
dotten we alleen ons zelf. We
brengen de politieke druk in be
stuurszaken louter van plaatselijke
naar landelijke kanalen over.
Meer verantwoordelijkheid
De fundamentele oplossing is
méér en niet minder verantwoor
delijkheid aan de lagere gemeen
schappen te geven. Alleen wanneer
de gevolgen van beleids-foulen
plaatselijk worden afgedaan, zullen
we van de burgers kunnen ver
wachten, dat zij verkeerde plaat
selijke toestanden opruimen. Het
is dwaasheid om steeds meer macht
in de hoofdstad te concentreren,
ver weg van het alle-daagse le
ven, van de gewone man, met als
enig resultaat, dat zijn burgerziu
tot deelneming in de regerings
zaken wegkwijnt en afsterft. Want
juist in deze deelhebbing van de
burgers ligt de levenskracht van
de democratie.
Centralisatie verheerlijkt altijd
de betekenis van werken met pa
pieren. Hoe meer mensen en or
ganisaties zich gaan bezighouden
met papieren, des te minder vei-
stand en des te minder doorzicht
krijgen zij van de werkelijkheid
der dingen, die zij behandelen; le
Het lezen van de populaire
Digests, boekjes, waarin uiL-
treksels uit belangrijke artike
len uit diverse tijdschriften zijn
verzameld, mag dan volgens
enkele critische geesten nutte
loos werk zijn; het stelt ae
dieper denkende lezer in staat
in klein bestek kennis te maken
met problemen uit vele landen.
Hij komt tot de conclusie, dat
bepaalde nationale ondeugden
niet nationaal zijn, dat stenen
des aanstoots in zijn vaderland,
internationale stootblokken z.jn.
In de Reader's Digest van
Mei van dit jaar lazen wij een
artikel van David E. Lilienthal,
de voorzitter van de commis
sie voor atoomenergie. Hij
noemde het: „An alternative
to big government", d.i. „Een
andere mogelijkheid dan de
machtige overheid".. Vrij ver
taald zou men ook kunnen
zeggen: Hoe zonder over-cen-
tralisatie? Waar Lilienthal
Washington schreef, zouden wij
Den Haag kunnen zetten, waar
hij spreekt over federale sta
ten en steden zou men provin
ciale en gemeentelijke autori
teiten kunnen zetten. Het Con
gres vindt in onze Staten Ge
neraal een goed te gebruiken
pendant. Zo gelezen, wordt zijn
artikel van Nederlandse bete
kenis.
vende mensen en vraagstukken in
een werkelijk Amerika: verkeers
wegen, graan, droogte, overstro
mingen, hoogovens, sloppen.
Nog rampzaliger is het verlies
waarmee we bedreigd worden van
het vertrouwen der burgers, het
fundament zelf van een democra
om
de
De kwestie van de onafhanke
lijkheid van Pasoendan wordt nog
niet veel duidelijker. Enerzijds is
daar de Zondag afgekondigde
proclamatie, waarin die onafhan
kelijkheid onder president Soeria
Katalegawa plechtig werd afge
kondigd. Anderzijds echter zijn er
geen berichten, die een betrouw
baar en helder inzicht geven in de
toestand, terwijl van republikein
se kant het geval elke reële be
tekenis feitelijk wordt ontzegd.
En tegenover de zelfstandige „Ne
gara „Pasoendan" is de vereni
ging „Pagoeboelan Pasoendan" op
nieuw in het leven geroepen
Deze vereniging streeft als wettig
lichaam de erkenning na van de
staat Pasoendan als deel van de
republiek en wil krachtig oppo
neren tegen de vorming van een
„Negara Pasoendan Nicalegawa".
De partij zegt vele afdelingen te
tellen in grote plaatsen van
West-Java.
Ondanks officiële uitlatingen
van Nederlandse zijde, dat men
zich niet met deze kwestie wenst
in te laten, blijft men van repu-
keinse kant beweren, dat de Ne
derlanders wel degelijk de separa
tistische beweging steunen.
Natsir, de republikeinse minis
ter van voorlichting herhaalde de
ze verdachtmaking nog eens te
genover een correspondent van
A. F. P., maar, zo zei hij, „de Ne
derlanders vergissen zich, wanneer
zij hopen voordeel te trekken uit
hun traditionele „verdeel en
heers"-politiek. De zogenaamde
Soendanese onafhankelijkheid
zou slechts een bron van wanorde
zijn." Natsir beweerde voorts,
dat de vorming van een onafhan
kelijke Soendanese staat formeel
In strijd is met de overeenkomst
van Linggadjati, doch waarop hij
die bewering grondde vermeldt
het telegram niet. Verder zei hij
nog, wij erkennen het bestaan van
een „Pasoendan" niet, maar wil
len toch tot elke prijs burgeroor
log voorkomen. Daarom hebben
wij opdracht gegeven het vraag
stuk te onderzoeken."
„Een muskieten-beet"
Het republikeinse „Nieuws
blad" schrijft o.m.: „Elke mus
kietenbeet is lastig. Ook deze Pa-
soendan-beweging is lastig voor
ons. De actie zal echter geen in
vloed hebben. Wij willen deze
propaganda-staat als afleidings-
politiek beschouwen, afleiding
99
99
De Amerikaanse minister van
buitenlandse zaken, George
Marshall, heeft de waarschu
wing Uitgesproken, dat „de si
tuatie in de wereld geheel op
losse schroeven zou komen te
staan, indien de Verenigde Sta
ten het vredesverdrag voor
Italië niet zouden bekrachtigen.
■We zouden dan weer zijn be-
vonnen met onze houding van
102(1" (n.l. de verwerping van
de Volkenbond).
„11 legde zijn verklaring
Marshall iws tsc0mmissie voor
af voor de se:V trekkingen der
buitenlandse telt een en-
V.S. Deze comnüSSie^^ met
quete in over ae Italië en
Bulgarije, HongariRdragen ver-
Roememe, welke discussie
volgens in de senaagerati-
komen om dan eventuee ^drag
ficeerd te worden. EIK j
moet tweederde van het
aantal door de senatoren Uiige
brachte stemmen op zich ver.e".
gen en het is de senaatscommissie
gebleken, dat tegen het verdrag
met Italië een zodanige oppositie
bestaat, dat het niet zeker is, of
het vereiste stemmenaantal be
reikt wordt.
Marshall verklaarde intussen,
dat uitblijven van de ratificatie
de ernstigste gevolgen kon heb
ben „De wereld zou alle vertrou
wen in onze leiding verliezen,
Voor mij, als minister van buiten
landse zaken, zou het zeer ern
stig zijn, wanneer thans deze zaak
niet in het reine zou komen."
Marshall ontkende, dat het
voor de Verenigde Staten moge-
liik zou zijn nieuwe voorwaarden
met betrekking tot Italië te dic-
Marshall heeft de commis
si een brief van president Tru-
belang is voor onze
P°Toink de voorzitter der commis
sie, senator Vandenberg, Marshall
vroeg, of uitstel Ier ratificatie
tot na de totstandkoming van ai
gehele overeenstemming
mzake Duitsland en Oostenrijk
kansen om met betrekking
tot Duitsland en Oostenrijk een
accord te bereiken, al dan niet
zou vergroten, gaf de minister ten
dat naar zÜn mening
rasP- verwerping „buiten
ge o n gevaarlijk" zou zijn voor
de Jansen op succes inzake
Duitsland en Oostenrijk De si
tuatie zou zo hachelijk' worden
dat ik met zou weten, hoe wij met
de onderhandelingen verder zou
den moeten gaan. De zaken op
hun beloop te laten zou het ge
vaarlijkste ding ter wereld zijn."
Toen men Marshall's opinie over
de kwestie Triëst vroeg, ant
woordde hij, dat, indien het ver
drag voor Italië niet spoedig ge
ratificeerd zou worden, men ook
in deze materie „van kwaad tot
erger" zou vervallen-
van hetgeen dezer dagen te Ma
kassar geschiedt. Daar wordt een
stille strijd met inzet van alle
krachten .geve d, enerzijds om te
trachten het Oost-Indonesische
kabinet op de been te houden,
anderzijds voor één vlag. één
volkslied en de eenheid van de
staat".
De beruchte radiospreekster te
Singapore „Soerabaja Sue" weet
intussen al precies te vertellen,
waaraan het intrigeren van de
Nederlanders te wijten is. Zij
vertelde in een uitzending, dat
wanneer volgens Linggadjati de
republikeinen alle ondernemin
gen en fabrieken aan de recht
matige eigenaars teruggeven, de
Nederlanders geen enkel excuus
hebben om hun leger in Indonesië
te handhaven.
„Als echter „deze marionetten-
staat" bij de Nederlanders be
scherming vraagt, hebben zij een
reden om hun leger daar te hou
den."
tische regering. Trots maakt plaats
voor vrees of lachlust om de wis
pelturigheid van de regeringsver
tegenwoordigers.
Democratie kan niet gedijen in
een atmosfeer van toorn of vrees.
Een van de twee dingen gebeurt
uiteindelijk: de wantrouwige bur
gers weigeren aan de nationale
regering de macht af te staan, cue
zij nodig heeft of een aanmatigen
de centrale regering legt haar wil
gedwongen op. In beide gevallen
is een einde gemaakt aan het we
zenlijke van de democratie.
Een machtig overheids-apparaat
zal steeds machtiger en steeds
meer gecentraliseerd worden, ten
zij er een nauwgezette, voortdu
rend scheppende poging is om dia
neiging te veranderen.
Onlangs hebben we gemeld,
dat in bepaalde gevallen gele
genheid zou worden gegeven
alsnog een aanvrage in te die
nen voor een consumentencre-
diet.
Thans vernemen wij hierover
nader, dat de ministers van Finan
cien en van Soc. Zaken voorne
mens zijn, personen, die tenge
volge van een misverstand hun
aanvraag niet of te laat hebben
ingediend alsnog aan een consu-
mentencrediet te helpen.
Het aan hen te verstrekken ere
diet zal dan echter niet meer dan
drie kwart van het normale De-
dragen.
In de afgelopen wintermaan
den is ee:t enkele maal voor per
sonen boven 4 jaar het boterge-
deelte van het vetrantsoen ver
vangen moeten worden door-
margarine en/of vet. Aan de C-
groep (kinderen van 514 jaar)
zal min of meer ter compensatie
voorlopig meer boter worden ge
geven en wel elke veertien da
gen in totaal 250 in plaats van
125 gram. Voor deze groep be
staat het rantsoen de volgende
week dus uit 250 gram boter en
250 gram margarine en/of vet.
Voor de oudere leeftijdsgroepen
zal voorshands geen wijziging in
de bestaande verhouding tussen
boter en margarine worden aan
gebracht.
Het A.N.P. zegt van bevoegde
zijde te vernemen, dat binnenkort
de indiening kan worden ver
wacht van het wetsontwerp,
waarbij wordt voorgesteld de to
talisator wederom in te voeren.
Aa de installatie van de Ned. Padvindersraad te Den Haag, inspecteerde Z K. H. prins
Bernhard de pa dvinders-troepen
Paul Ramadier, de Franse eer
ste minister, heeft Dinsdag op de
bestuursvergadering van zijn par
tij (de socialistische) verklaard,
"dat het noodzakelijk is. dat oe
coalitieregering (zonder de com
munisten) tot Juli met haar werk
voortgaat. Het bestuur van de par
tij was bijeengekomen om deze
kwestie te bespreken.
Eerder op de dag heeft Guy
Mollet, secr.-gen. van de socia
listische partij, er bij Ramadier
op aangedrongen af te treden „len
einde niet in de voetangels te
•trappen, die links en rechts van
hem zijn gelegd".
Ramadier betoogde, dat zijn af
treden niet alleen een regerings
crisis zou veroorzaken, doch een
crisis in het huidige parlemen
taire stelsel. Men zou aldus in
de kaart spelen van hen, die le
gt n de huidige grondwet zijn. Mo
menteel is volgens Ramadier de
partij van de Gaulle geen bedrei
ging voor het tegenwoordige stel-
a-i, doch zij zou misschien een oc'v
dreiging van dat stelsel toejui
chen.
Léon Blum verklaarde, dat het
practisch niet mogelijk is een 'ge
heel uit socialisten bestaand kabi
net onder zijn leiding te formeren.
Binnenkort lopen we weer met
vliegenmeppers door de kamers
te rennen; besmeren we ons met
citroengeurige preparaten om van
nachtrust verzekerd te zijn; kun
nen alle insecten, wat ons betreft
met een flit.Spuit-st,raal naar „wij
len" verhuizen.
In Amerika is dat anders. Daar
importeren ze kevers- Een metho
de van homoepathie in de natuur.
Het kwaad wordt met zijn broer
tjes bestreden. Enkele gegevens
hierover ontlenen we aan een sa
mengevat verhaal uit de Country
Gentleman in the Reader's Digest-
In Noordelijk Californië en Zui
delijk Oregon groeit een onkruid,
dat alle andere planten overwoe
kert. Als het neergemaaid wordt,
kruipt het langs de grond als een
wingerd. Meer dan 400 vierkante
kilometer prairie moesten worden
opgegeven om dit onkruid, dat een
enorme hoeveelheid zaad ver
spreidde.
De veeboeren deden een beroep
op professor Harry S, Smith van
het insecteninstituut Albany bij
Berkley in Californië- Al meer
dan twintig jaar was deze bezig
nuttige kevers te kweken om po
litiediensten te verrichten tegr/i
de schadelijke. Zouden kevers ook
te gebruiken zijn om onkruid in
bedwang te houden
Dit was een nieuw vraagstuk.
Smith en zijn helpers losten het
met geestdrift op. Zij kwamen er
al gauw achter, dat het onkruid
in Europa, waar het vandaan
kwam, geen bedreiging vormde,
omdat er twee soorten kevers op
leefden. Hitier liet echter in die
tijd geen kever-Prikkebenen toe
in zijn vesting Europa.
Aangezien Australië te kampen
heef-t met vrijwel dezelfde insec
tenplagen als de Calif om i-sche
boeren, stuurde dr. Smith een te
legram om te horen, of ze daar
soms al nuttige kevers geïmpor
teerd hadden. Ja, dat was zo- De
..Aussies" zouden er een partijtje
per vliegtuig sturen.
Het ging goed met de torretjes
en er kwam veel kroost. Zij
zwermden over 't onkruid, waar
bij zij blad- steel en zelfs wortel
vraten. Zij vernietigden geen an
dere planten. Het was zo sterk,
dat zij omkwamen van honger als
andere kost werd voortgezet.
De kevers zijn twee jaar gele
den uitgezet op de prairie van
Noord Californië. De resultaten
zijn zo bemoedigend geweest,, dat
het heel wel mogelijk is, dal
Smith's metho'de v- insectgebruik
een geheel nieuw terrein van be
heersing der biologische krach
ten heeft geopend. Als een be
paald soort kever een bepaald i
soort onkruid kan bestrijden moet
,het waarschijnlijk zij.n, dat een
ander soort kever wordt gevon
den. dat ons verlost van een an
der soort onkruid.
Van het ogenblik af, dat hij in
1913 naar Californië kwam, heeft
Harry Smith de nuttige kevers
aangemoedigd om zich te goed te
doen aan de schadelijke. In 1911
ging hij naar Europa om parasie
ten van de alfalfa tor te vinden.
Hij bracht uit Italië een wesp
mee. die negen tiende van het
broed van de torren uitroeide, zo
dat het alfalfa-gras goede kans
kreeg te groeien. Sindsdien heeft
zijn werk de aandacht getrokken.
In het insectarium worden in
aparte kamers parasieten en gast
heren gekweekt. De uitgaven van
het instituut belopen ongeveer
80 000. Millioenen worden per
jaar bespaard. In Californië werd
een gebied van 300 vierkante kilo-
meiter door kevers aangetast. TVee
typen Australische wespen riepen
de invasie een hglt toe en be
spaarden aan de planters
1 500.000.
De oogst van Californische per
ziken voor blikverpakking, die 'n
waarde had van 28 000 000 werd
door kevers gered. De Oosterse
fruitvlinder kwam in 1910 naar
Amerika door middel van de
bloeiende Japanse kers, die de
Mikado aan president Taft aan
bood. Tegen 1942 zwermden ze
over Californië en de radeloze
perzikkwekers wenden zich tot
Smith.
Deze fruit-motten affaire bleek
een moeilijk op te lossen geval-
De larven komen uit een ei. ge
legd door de vlinder op de vrucht
of op de bladeren. Daarna baant
de rups zich een weg door de
schil, maar spuwt de eerste hap
pen weer uit, zodat het onmogelijk
is de rups door besproeiing met
vergif te doden. Als de rups een
maal door de schil is, wordt het
vlees van binnen opgegeten- Insec
tendeskundigen stroopten de we
reld af op zoek naar natuurlijke
vijanden van de vlinder. In New
Jersey was een heel kleine wesp,
die hongerig jacht maakte op de
larven van de fruitvlinder. Het
voortplanten van deze wesp was
echter een kostbare en langdurige
onderneming. Smith en zijn man
nen pakten het probleem aan. Zij
ontdekten, dat het vrouwtje de
pieren legt in de larve, die bekend
is als de aardappel-gezwel rups-
Deze vermenigvuldigt zich op ge
wone aardappelen snel. Wanneer
zij uit de aardappel komen spin
nen deze rupsen een cocon. Het
wespen-ei komt dan echter uit:
eet de larve op en als de cocon
opengaat, komt er een wesp te
voorschijn. Met 2000 in een bus
tegelijk werden de coconnen per
vliegtuig naar de kommervolle
perziken-kwekers gestuurd. Bij
millioenen kwamen de wespen uit
en verspreidden zich door de
boomgaard op jacht naar de lar
ven van de Oosterse fruit-vlin-
der. De omvang van de plaag re
duceerden zij tot niets,
Sedert de strijd tegen de plagen
in Californië begon, heeft de staat
minder dan een millioen dollars
uitgegeven om de kevers die de
schadelijke kevers bestreden, te
vinden en te kweken. Wat aldus
bespaard werd loopt in de billioe-
nen. Een kweker zei: .Kevers zijn
een van de beste la-n dbou\yartike
len die we ooit gekocht hebben".
Wetenschap speelt de natuur te
gen, zichzelf uit.
«og gekomen. Op grond van de
geruchten, welke men de laatste
dagen in toenemende mate kon
opvangen, viel af te leiden, dat er
iets dergelijks in de lucht zat. Het
reeds eerder door ons uitgespro
ken vermoeden, dat de onlangs
geplaatste Noorse lening als een
proefballon voor andere Europese
leningen moest worden be
schouwd. is bewaarheid gebleken.
Beide leningsprojecten, dat van
Noorwegen en Nederland, stonden
n.l. tegelijkertijd op stapel.
Wanneer men de leningsvoor
waarden voor beide landen met
elkaar vergelijkt, dan blijkt dat
men voor Nederland niet tot een
3%% lening, zoals bij Noorwegen
het geval was, heeft kunnen be
sluiten. Daarentegen is de koers
van uitgifte, welke bij de Neder
landse lening a pari zal geschie
den, gunstiger dan bij Noorwegen,
welk land met een emissiekoers
I van 98genoegen moest nemen.
Aangezien de emissie door een
1 syndicaat onder leiding van Kuhn
neb Co wordt overgenomen,
het resultaat van de .ening voor
Lung verwacht Ntderlajia UÜ MWjrj&Mt yerseherd,
Naar wij via een relatie van
uit New York vernemen, zijn
de voorbereidingen van Kuhn
I.oeb Co. thans zover gevor
derd, dat een dezer dagen ten
laste van het Koninkrijk der Ne
derlanden de inschrijving voor
de uitgifte van een 3%% obli
gatielening met een looptijd van
tien jaar ten bedrage van 20
millioen tegen een emissiekoers
van 100% in New York zal wor
den opengesteld. De registratie
van deze lening is gisteren bij
de Securities and Exchange
Commission aangevraagd.
Zo zal dan na een onderbreking
n vele maanden in de onder-
ndelingen met het genoemd hui?
befaamde dollarlening, waar-
n echter het te emitteren bedrr.
an 50 a 100 millioen mmte
els tot 20 millioen is
Jan -Vi nog h
waarop door verschillende afge
vaardigden is aangedrongen.
De minister van economische
zaken, André Philip, die speciaal
uit Genève was overgekomen on:
de vergadering bij te wonen, her
innerde er aan, dat Frankrijk ae
eerste paar jaar grotendeels van
buitenlandse hulp afhankelijk zal
zijn. Het zou absoluut noodzakelijk
zijn de huidige prijspolitiek (vei-
laging der prijzen) voort te set-
ten.
De vergadering werd tot latei
op de avond verdaagd.
Reuter meldt, dat de Franse
werkgeversbond geweigerd heeft,
aan de eis der vakverenigingen
tegemoet te komen om een pro
ductie-bonus voor alle Parijse me
taalbewerkers toe te staan. Dit zou
aldus de werkgeversbond, neerko
men op loonsverhoging en daarin
dient de regering te beslissen.
Deze beslissing der werkgevers,
aldus Reuter, heeft de taak der
genen, die een compromis tussen
de opvattingen der communisten
en der regering willen tot stand
brengen, verzwaard. Het compro
mis zou tot bedoeling hebben de
communisten in de gelegenheid te
stellen opnieuw deel van de re
gering uit te maken.
Intussen is van welingelichte zij
de, volgens A. F. P., medege
deeld, dat de Franse minister-pre
sident, Ramadier, een compromis
voorbereidt ten aanzien van de
loonkwestie, gebaseerd op invoe
ring van een premiestelsel en ver
hoging van de kindertoeslag.
De nationale raad van de
Franse socialistische partij heeft
zich aan het einde van een
gisteren gehouden vergadering
met 2529 stemmen tegen 2125
voor het aanblijven van de rege
ring Ramadier zonder de com
munisten uitgesproken.
Dit betekent, dat de Franse
regering voor het eerst sedert
de bevrijding zal trachten het
land te regeren onder oppositie
van de communistische partij,
welke de grootste fractie in de
nationale vergadering heeft en
overheersende invloed in de
meeste vakverenigingen.
Aan deze stemming was een vrij
langdurig debat voorafgegaan,
dat zich kenmerkte door
vrees voor generaal de Gauile
en zijn nieuwe organisatie, de
R.P.F.Leon Blum verklaarde, dat
de socialistische partij aan het
land verplicht is, thans geen af
stand te doen van de macht, speci
aal in verband met de internatio
nale toestand.
Intussen vreest men, dat het
aanblijven van Ramadier en de
uitsluiting van de communisten uit
de regering een algemene staking
ten gevolge zal hebben, temeer
daar de Franse werkgeversbond
geweigerd heeft aan de eis der
vakverenigingen tegemoet te ko
men om een productie-bonus aan
alle Parijse metaalbewerkers toe
te staan. Dit zou. aldus de werk
geversbond, neerkomen op loons
verhoging en daarin dient de rege
ring te beslissen. Het schijnt, dat
Ramadier een oplossing van het
conflict inderdaad in deze richting
wil zoeken en een compromis
voorbereidt, gebaseerd op invoe
ring van een premie-stelsel en
verhoging van de kindertoeslag.
Er is op de bevrijdingsdag
een massa geluid geproduceerd,
maar voor zover het niet een min
of meer officieel karakter droeg,
had de productie met beschaving
weinig te maken- Onze zanglust
bijv- is maar in geringe mate op
cultuur afgestemd. En dat in een
land van duizenden behoorlijke
liederen uit vele tijdperken.
In verscheidene steden en dor
pen zjjn speciale zanggroepen,
wordt in jeugdbijeenkomsten ge
zongen.
Nsar buiten er mee. jongeren-
Er ügt voor uw enthousiasme een
machtig veld nog bijna geheel
braak.
Het is een kwestie van durven
en doen.
Zingen boeit, zingen veredelt.
zingen lucht, zingen vaagt moei
lijkheden weg. zingen maakt las
ten lichter. Zingen, goed en opge
wekt, vormt een te veel vergeten
onderdeel van de taak der naas
tenliefde.
Daarom doe ik een beroep op
de jeugd, om tegenover de zoute
loosheden en het gebral van een-
dagsversjes. of van liederen van
de maand, in marsen of in straat
concert de goede zang te prediken.
De massa moet leren zingen
en goed leren zingen. Tegenover
het brooddronken gedoe moet de
positieve actie van de goede
zang worden gezet-
Daarvoor moeten propaganda-
tochten met frisse liederen wor
den ondernomen. Nogmaals een
dergelijke actie eist durf. Er zal
in ons gebied wel weer een aan
tal bezwaren moeten worden over
wonnen. Doch laten we deze
keer geen commissies benoemen
maar spontaan besluiten tot. het
stellen van daden. Niet schuchter
voor eenmaal, maar voor herhaal
de malen.
Zingen is een weldaad. Strooit,
jongeren die weldaden. Het. pu
bliek zal ongetwijfeld luisteren,
daij goedkeurend knikken en ten
slotte applaudiseren.
Zingt in het openbaar. Wie
neemt het initiatief. We zullen er
gaarne ook van de resultaten mel
ding maken.
HENK VAN DER MAZE
Senator Warren Austin (V S.)
heeft tijdens de vergadering
van de politieke commissie van
de algemene vergadering der V.
N. een voorstel ingediend voor
toelating van het Joods bureau
en andere Palestijnse vertegen
woordigers.
Lester Pearson (Canada) las
een telegram voor van de secreta
ris van de Arabische hoge exe
cutieve, waarin het tevoren geda
ne verzoek om te worden gehoord
werd ingetrokken, als protest te
gen de wijze, waarop de assemblee
bevoorrechte erkenning aan htt
Joods bureau had verleend.
Dit telegram leidde tot een ver
hit èn lang debat over de wijze,
waaróp de commissie beide partijen
over het Palestijnse probleem zal
horen.
Hassan Pasja (Egypte) deelde
mede, dat Egypte geen deel zou
nemen aan de discussies en zich
van stemming zou onthouden, in
dien de commissie de Arabische
hoge executieve niet op gelijke
wettelijke voet zou behandelen
als het Joods bureau.
Argentinië, gesteund door Cuba,
Salvador en Bolivia, drong aan
op onmiddellijke stemming over
het voorstel om de Arabische hoge
In de zitting van het tribunaal
te Leiden kwam het tot een inci
dent tussen de president, mr. P. J.
de Ruyter de Wildt, en de verde
diger van een der beschuldigden,
mr. T. D. Schaper. Mr. Schaper
maakte tijdens zijn pleidooi de op
merking: „dat het al eens voorge
komen was, dat de strafmaat was
verzwaard na het houden van een
verdediging, welke de leden van
het tribunaal nu niet bepaald erg
lekker zat". Op een directe vraag
van de president antwoordde mr.
Schaper, dat dit mogelijk ook in
Leiden wel eens is voorgekomen.
Na tevergeefs opnieuw een direct
antwoord gevraagd te hebben, zei-
de de president, mr. Schaper verder
te zullen uitsluiten van het recht
om als verdediger voor het Leidse
tribunaal op te treden.
Desgevraagd bevestigde de pre
sident. zich in bovenstaande geest
te hebben geuit. Op de vraag of
hij als zodanig bevoegd is een ver
dediger uit te sluiten, antwoordde
hij de bevoegdheid hiertoe niet te
hebben, doch wel de macht. „Ik
wens naar deze verdediger niet
meer te luisteren", zo voegde hij
hieraan toe. Voorts deelde hij mede
een klacht te hebben ingediend bij
die instanties, welke bevoegd zijn
een verdediger uit te sluiten.
Voor het Utrechts tribunaal
stonden gisteren de Utrechtse
aannemers W. Verkaik en C. de
Bondt wegens collaboratie te
recht. Van 1940 tot 1943 voerden
V. en De B. samen kleine- weer
machtsorders uit tot een bedrag
van f 100.000.—, ze sloopten hui
zen, o.a. in Den Haag en Utrecht,
waaraan zij f 27.000.verdienden.
In 1943 kwamen zij in contact
met de nu wijlen ir. J. Croettsch.
die de leiding nam. Met deze
dwde compagnon werden de za
ken uitgebreid en werden voor
een bedrag van 3 millioen gul
den orders voer de Duitse weer
macht uitgevoerd; vliegvelden
werden aangelegd, bunkers ge
bouwd en reparaties verricht aan
vliegtuigloodsen. Voorts werd
met het graven van mansgaten en
het aanleggen van mitrailleur
nesten nog een bedrag van
f 132.000.verdiend.
Tijdens het verhoor kwam aan
he'; licht, dat de compagnons per
maand f.1000.voor privé uit de
kas opnamen. Volgens de boeken
zou er f 70.000.winst gemaakt
zijn; het tribunaal meende echter
dat de werkelijke winst aanmer
kelijk hoger moest liggen, het
geen echter ter zitting niet kon
worden geverifieerd.
De verdediger, mr. H. Brans uit
Amsterdam, zeide in zijn pleidooi
o.m.: „Het Ned. volk is een krui
deniersvolk, dat met walgelijke
strijkages achter de Duitsers aan
liep. Mijn cliënten zijn niet
slechter dan zoals 5/6 deel van
het Ned. volk zich tijdens de be
zetting getoond heeft."
Het tribunaallid, de heer C. A.
Donselaar, protesteerde tegen de
ze uitlating van mr. Brans.
Over 14 dagen zal het tribunaal
advies uitbrengen.
Sedert graaf Died^rik van de
Elzas in 1150 te Brugge uit het
H. Land terugkeerde met een re
liek van Christus bloed bij zich,
die hij als beloning voor zijn on
verschrokkenheid, tijdens de twee
de kruistocht betoond, van de ko
ning van Jeruzalem ten geschenke
had gekregen, wordt ieder jaar te
Brugge de H. Bloedprocessie ge
houden. Maandag zijn voor de
797ste maal de praalstoeten door
de schilderachtige straten Van de
oude Hanzestad getrokken. Duizen
den toeristen waren wederom uit
de verste hoeken van Vlaanderen
en Wallonië, uit Nederland. Fraak-
rijk en Groot Britanië naar R. ugge
gekomen.
executieve uit te nodigen haar
standpunt uiteen te zetten.
Een ander voorstel luidde, dat
de commissie de Arabieren een te
legram zou zenden, waarin hun
wordt geadviseerd hun standpunt
te herzien. De vergadering werd
daarop tot later op de avond ver
daagd.
Dr. Hoessein Chalidi, secretaris
van de Arabische hoge executieve
te Jerusalem, verklaarde Dinsdag
avond niets te weten van een te
legram, waarin gedreigd wordt de
speciale zitting van de assemblee
te boycotten.
Hij wees er echter op. dat een
dergelijk telegram kon zijn uitge
gaan van de secretaris van de de
legatie der executieve bij de V. N.
Hij had belangstelling voor de j>ug-
gestie, dat het telegram bedrog kon
zijn. (De Voor-Indische afgevaar
digde in de politieke commissie
had deze suggestie tijdens de bij
eenkomst van Dinsdagavond' ge
daan).
De commissie besloot zonder
stemming het Joods bureau voor
Palestina en het Arabische hoge
comité te horen.
Vervolgens was de beurt aan de
voormalige minister van buiten
landse zaken der V. S., James
Byrnes, om een verklaring af te
leggen. Hij sprak in dezelfde geest
als Marshall. Byrnes verdedigde
het verdrag met Italië puntsge
wijze. Naar zijn mening is het niet
mogelijk onder de gegeven om
standigheden een beter verdrag op
te stellen.
Ook hij was van opinie, dat
niet-ratificatie van het verdrag
een regeling inzake Duitsland en
Oostenrijk zou kunnen verhinderen.
Het tribunaal te Leiden heeft
de 81-jarige jhr. dr. S. G. S.
Sandberg te Voorschoten, die ge
durende de bezettingsjaren advi
seur van Mussert is geweest in
zake Zuijiafrikaanse aangelegen
heden en als zodanig tevens lei
der was van het z.g. Afrikaanse
Front, veroordeeld tot ontzetting
uit de beide kiesrechten en ver
beurdverklaring van meubilair
en Duitse effecten. Hèt tribunaal
zag. in verband met de hoge
leeftijd van verdachte, af van in
ternering.
Hnjfd legeraalmoezenier voor
de stalling Soerabaja
