Woeste
tonelen in de haven
van Hamburg
Van Mook houdt persconferentie
Missie-vliegtuig van Amsterdam
G
Soekawati c.s. te Amsterdam
Een verzuim van drie eeuwen oud
De landing van de Exodus-Joden
BIJENKORF-PROCES draaide voort
Republikeinse regering machteloos
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
PEULVRUCHTEN
Ver. Staten hebben duidelijk beeld van
de toestqnd
ONGSLAGEN
Hartelijke vriendschapsuitingen
Nederland—O. Indonesië
Naar een oplossing in de
enclave Baarle
Ö9ste JAARGANG
WOENSDAG 10 SEPTEMBER 1947
No. 20412
BRITSE SOLDATEN
UITERST CORRECT
buraf fff0 0p de kade van Ham"
Er was nauwelijks een onverkwikke
lijker schouwspel denkbaar, dan twee
^aar, nadat de geheimen van Auschwitz
berden onthuld, weer Joodse mensen
te zien voortslepen en overweldigen,
Weer schuwe angstblikken op te vangen,
angstkreten te horen en te kijken in
angstig starende ogen van kinderen, die
op soldatenarmen worden voortgedra
gen. Dit gebeurde weer in Duitsland,
waar het jarenlang hetzelfde was.
De laatste ontscheping
Maximumprijzen werden
vastgesteld
DE MAN DIE ALTIJD OP
pAD WAS
En een econoom met tivee
hinderen
Sfesw.
DE GERUCHTEN-CAMPAGNE
der REPUBLIEK
WEST-BORNEO WIL JODEN
OPNEMEN
CHRISTUS TEGEMOET, OOK
IN DE LUCHT
Voorbeeldige actie
PSEUDO-JOURNALIST
pleegde inbraken
MUENCHEN OPGEFRIST
door kunstmatige regen
EEN OUDE MONNIK SPRAK
ADOPTIE VAN STEDEN
IN DE OOST
ANGST VOOR EUROPEES
VLEES
R. K. GEBREKKIGEN
„St. Liduina" heeft een
maandblad
TURKSE PREMIER
AFGETREDEN
DE KANTOREN van de Redactie en de Admi
nistratie van de „Nieuwe Schiedamsche Courant"
zijn gevestigd te Rotterdam, Kortenaerstraat 1,
TeL 25270; te Schiedam, Broersvest 8, Tel. 68804.
De abonnementsprijs bedraagt 3.45 per Kwar
taal, 1.15 Per maand, f 0.30 per week.
Directeur: J. KUIJPERS.
Hoofdredacteur: Mgr. Dr. J. WITLOX.
Algemeen Redacteur;. H. A. PAALVAST.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone Kolom
breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte.
Ingezonden Mededelingen op redactionele
kolombreedte 3u ets per millimeter hoogte.
Contract-tarieven tegen gereducet de prijs op
aanvrage bij de administratie verkrijgbaar.
KAMPIOENEN >A 20 woorden j..Ieder
woord meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uit
sluitend bij vooruitbetaling.
(Van onze Berlijnse correspondent)
Hamburg. 9 September 1947
Voor meer dan 4000 Joden eindigt
vandaag en morgen de langverhnopte
tocht naar het land van beloften in
een Duits interneringskamp.
Het is moeilijk zich een voorstelling
te maken van de tragiek van de ramn-
zalige Exodusreis, die een reis van
vele jaren is geweest, in overvolle
beestenwagens m omsloten ghettos,
door concentratiekampen. Dit was een
reis, die S^erd heeft langs de gas
kamers van Maidanek en 0ver de trap
pen der steengroeven van Mauthau-
wi f,P deren de fortuinlijken, voor
Hef sch'kking een kans over-
net om het leven te redden. Hier zijn
de gelukkigen!
Ik moet mij bij het zien van de diepte
van hun ellende geweld aandoen om
tliet te twijfelen aan de zin van het
recht in deze wereld. Eén stroom van
haveloze armoede, één stroom van bloe
deloos verval, één stroom van wanho
pige en moedeloze verbittering, daj was
het wat vier uur lang opbruiste uit het
van het Britse troepenschip „Ocean
vigour". Zo eindigt de reis, waarop 4900
J°den, die "zich uit vele landen van Eu
ropa in Frankrijk samen vonden, de laat-
ste hoop van» hun leven gesteld hadden.
De tonelen, die zich hedenmorgen af
speelden, waren van inderdaad afschu
welijke aard. Ook al kent men de his
torie van de exodus en weet men dat de
gerezen moeilijkheden het gevolg zijn
van de illegale actie en de daarna ge
volgde weigering van een betere oplos-
!ing van de zijde der passagiers, toch
kan men een gebeurtenis als deze moei
lijk aanzien zonder de gedachte, of het
nu inderdaad in de wijde wereld niet
mogelijk was een betere plaats te vin
den voor de oplossing van een drama
als dit.
Gescheiden hiervan moet men het feit
beoordelen, hoe de actie is uitgevoerd.
De Britse officieren en manschappen, die
er mede belast waren, hebben voor het
oog van de wereldpers een weinig be-
mjdenssvaardige taak te vervullen ee-
nad. Toen na een zonder grote moeilitV
heden begonnen ontscheping van 600
man het verzet zich op andere dan lijde
lijke manier openbaarde, hebben zij' ge.
weid moeten toepassen.
Het waren dramatische ogenblikken,
toen de paratroepen van Arnhem,
thans met de „Ocean Vgour" uit Pa
lestina gekomen, jonge Joodse man
nen op hardhandige manier over de
loopplank Voortduwden of letterlijk in
de gereedstaande trein sleurden. Er
werden tijdens de actie vergelijkingen
gemaakt met de dingen, die zich eens
in Duitsland hebben afgespeeld. Het
dient evenwel gezegd, dat de Britse
troepen, die haar uitvoerden, zich
niterst correct hebben gedragen, en
wij hebben niet kunnen vaststellen,
dat enig geweld werd gebruikt, waar
dit niet nodig was om de actie tot een
einde te brengen.
Toen de weerbarstige elementen een
maal waren ontscheept en de rest der.
Passagiers gewillig het schip verliet,
ebben de Britse soldaten zich beijverd
vTli» m,rtelpende '"and te reiken aan de
zelfdo vroi,wen en mannen. De-
weld haddpn die 20even b™ut ge-
eennukinrt»^°eten a™wenden. droe-
sjouwen. De ontscheepte JodS^Hn per"
trein vervoerd naar het kamp PJ*
dorf bij Lubeck, waar zij zullen afwaeh
ten tot een definitieve beschikking over
hun verdere toekomst is getroffen
Het kamp: de inrichting van dit' kamp
is uiterst primitief. Toen wij het dezer
dagen bezochten, misten wij er de
meesite elementaire gerieven, die men
zou mogen verwachten. De exodus-men
adres van de Britten, maar zij moch
ten deze vrijelijk uiten, en de oren der
wereld waren aanwezig om ze te aan
horen. Morgen gaat het drama ver
der. Vermoedelijk in nog meer opge
wonden tonelen dan vandaag.
De Berlijnse correspondent van het
A.N.P. seint nog d.d. gisteren uit
Hamburg:
Woeste tonelen hebben zich heden
middag in Hamburgs haven afgespeeld
bij de ontruiming van de laatste der
drie schepen met Joden van d0
„Exodus". De gevechten, die gisteren
bij de ontscheping van het eerste schip
ontstonden waren kinderspel verge
leken bij de formele veldslag, die zo
juist gedurende twee uren gewoe.d
heeft in het ruim van de „Runnymede
Park" en waarbij 24 personen, onder
wie drie van de militaire politie gewond
werden. De operatie is hiermede be
ëindigd en de 4300 Joden zijn naar twee
streng bewaakte interneringskampen
overgebracht.
De passagiers van het tweede schip,
de „Empire Rival" waren hedenmorgen
eeds aan land gegaan, voor de peis
ot de kade werd toegelaten. Volgens
fficiële lezing is deze ontscheping zon
der incidenten verlopen, nadat de Britse
levelhebber een ultimatum had gesteld,
vaarin- bevolen werd, dat de passagiers
linnen een uur van boord moesten gaan.
De passagiers van het laatste schip
ontvingen om half elf een zelfde ulti
matum. Zij weigerden evenwel naar de
voorlezing te luisteren en overstemden
de luidsprekers met Joodse liederen.
4et ultimatum, werd met een half uur
verlengd en inmiddels begonnen solda
ten en militaire politie voorbereidingen
te treffen voor gewelddadige ontrui-
ming.
Om twaalf uur daalden gehelmde
politiemannen in de ruimen af, nadat
de Joden eerst de ladders hadden weg
getrokken. Zij hadden snel het midden
der ruimen schoongemaakt en eisten
daarop van de Joden, dat zij de ladders
zouden beklimmen. Als antwoord wer
den zij bekogeld met blikken, glazen,
flessen en een stortvloed van scheld
woorden. Daarop ontstond een alge1»
mene verwarring. Op verscheidene
plaatsen ontstonden gevechten, waavbij
vrouwen en kinderen zeer fanatiek op
de politie insloegen. Na enige tijd
slaagde de politie erin de orde te her
stellen en de passagiers in groepen te
verdelen. Met uitzondering van enkele
ouderen en zieken bleven allen op de
grond liggen en moesten met geweld
worden verwijderd.
Het verzet was zo krachtig, dat voor
iedere .emigrant vier of vijf politieman
nen nodig waren. Ofschoon de vrouwen
heftig aan de gevechten, die bij het
wegbrengen van vrijwel iedere emigrant
ontstonden, deelnamen, bevalen de offi
cieren tegen haar geen stokken te ge
bruiken. Tegen de mannen moest men
stokken gebruiken, waarmee men in
enkele gevallen slagen op het hoofd uit
deelde, zodat verscheidene emigranten
bewusteloos werden geslagen.
Door de Joden werden met prikkel
draad omwikkelde stokken als wapen
gebruikt en vleesmessen naar de sol
daten gesmeten. Een jongen van tien
jaar beet een soldaat de vinger af. In
een der ruimen bleek het voor de politie
onmogelijk de toestand meester te wor
den en hier moesten tenslotte de pas
sagiers met een sterke waterstraal wor
den verwijderd.
Het verzet op dit schip was zoveel
heviger, daar het hier georganiseerd
was door de Zionistische leider Ros-
mann, die tot het begin der actie tot
verzet bleef aanvuren. Hij was de derde
man, die door de soldaten na een hevig
gevecht werd overmeesterd en wegge
dragen. Er was ook een groep geünifor
meerde padvinders aan boord, die fel
verzet boden. Aan dek en op weg naar
de trein speelden zich twee uren lang
allerlei tonelen af. Schier iedere man
en iedere vrouw en zelfs de kinderen
moesten worden weggedragen of ge
sleept. Zij spuwden en krabden de sol
daten in het gezicht. Het geheel werd
begeleid door een onafgebroken koor
van scheldwoorden, waarbij gescheld
van: „Hitlerbandieten" voortdurend ge
hoord werd.
De militaire politie, die ons langs de
trein voerde, werd bij elk venster na
geroepen als SS-Hauptmann. De meest
weerbarstige elementen werden in
vrachtauto's weggevoerd.
Onder de gewonden waren zeven
vrouwen, van wie vier in een toestand
van razernij verkeerden. De zwaarste
verwondingen werden toegebracht aan
een politieman, die in een oog werd ge
sneden. Voorts waren er enkele gebro
ken ribben. Om half drie was de stroom
van vechtende mensenkluwens, die aan
ons voorbij trokken, beëindigd en ver
lieten de politiemannen en paratroo
pers het schip.
De rninister-president van Oost-lndonesië, de heer Soekatvati, bracht
hezoek aan een Amsterdamse diamantslijperij.
Voor consumptie-peulvruchten van
oogst 1947 zijn de volgende maximum
consumentenprijzen per kg. vastgesteld:
groene erwten ƒ0.46, spliterwten ƒ0.56,
schokkers 0.56 capucijners 0.82, brui
ne bonen ƒ0.78, witte bonen ƒ0.80,
grauwe erwten 1.
Na enige tijd vaeantie is het „Bijen
korfproces te Amsterdam weer fris
en vrolijk begonnen. Het einde is nu
echter in zicht, binnen veertien dagen
hoopt men in vier zittingen klaar te
komen, terwijl op 7 October de uit
spraak is te verwachten.
Zag het kleine zaaltje van de Am
sterdamse tuchtrechter voor de prijzen
er vorige keren uit als een potten- en
pannenwinkel, een bijouteriezaak of
een stapelplaats van ceramische pro
ducten, nu geleek het een complete ba
zar. Kammen in zeer veel soorten, poe
derdonsjes, pantoffel^ inlegzolen en
verder tassen, schouder- en actetassen
vooral, in een gevarieerde sortering.
Begonnen werd met de kammen. „Een
bekend smokkelproduct vlak na de
oorlog", bromde mr. Bletz. „Als wij die
prijzen nu nog weer eens zien, lijkt het
fantastisch dat er toen voor een ge
wone haarkam 2.50 en meer betaald
werd".
De inkoopster van Den Haag vertel
de over een bepaalde kam een nogal
ingewikkeld verhaal. Die was afkom
stig van een mijnheer, die geld in Ame
rika had en daar kammen voor mee
bracht; er was officieel een prijs voor
aangevraagd. „En hoeveel bedroeg die
dan?" vroeg mr. Bl?tz. J 135' mijn
heer de tuchtrechter". „Uat is dus sen
gulden minder dan waarvoor u ze ver
kocht".
Ook bij dit artikel bleek weer dat
men moeilijk de prijs in handen kon
houden, omdat het goed meestal uit
een gesmokkelde partij afkomstig was.
De meeste leveranciers bleken later
niet meer te vinden. „Maar ik heb een
ontdekking gedaan", zei mr. Bletz ver
heugd, die mijnheer, van wie wij
alleen wisten dat hij economisch doc
torandus was, blijkt twee kinderen te
hebben. We zijn dus al een stuk opge
schoten"!
Een zeer ingewikkelde discussie ont
spon zich over de prijsvaststelling van
inlegzolen. De verdediger van de „Bijen
korf', mr. Houthoff, betoogde dat wan
neer men iets inkocht, waarbij op de
factuur de fabrieksprijs werd vermeld,
toch aangenomen mocht worden dat
deze juist was en dat men, daarvan
uitgaande, zijn verkoopsprijs mocht
bepalen. Nee, zei mr. Bletz, wanneer
ik bij jullie facturen ontdek van on
vindbare leveranciers, dan bepaal ik
zelf wat dat artikel mag kosten. Men
kon het niet eens worden en tenslotte
zei de tuchtrechter: „Laat mij er nog
eens over denken".
Met genoegen constateerde hij ver
der dat er met „ruime" hand tassen
waren meegenomen, nl. volgens het
procesverbaal 1000 stuks van 250 mo
dellen. Hierover onderging de chef
inkoper van deze afdeling een kruisver
hoor. Het bleek dat hij toendertijd tien
tallen partijen inkocht op gefingeerde
facturen. „Dat is valsheid in geschrif
te" riep mr. Bletz uit en hij vroeg de
Op de Nederlandse ambassade te
Washington heeft Dr. Van Mook gis
teren zijn aangekondigde persconfe
rentie gehouden. Hij verklaarde, dar
de Verenigde Volkeren tot dusver
„op zijn zachtst gezegd vertragh'S'
veroorzaakt hebben in het b(jlegg«n
van de vijandelijkheden in Indonesië.
Er bestaat echter een kans. dat de
U.N.O. „veel goeds tot stand kan
brengen door de feiten te constate
ren".
Dr. Van Mook hield, volgens AP.,
staande, dat de Nederlandse troepen de
bevoegdheid zouden moeten hebben
„onverantwoordelijke gewapende ben
den uit te schakelen, als de Indonesische
regering in gebreke bleef het te doen".
Hij deelde verder mede, dat hij Marshall
geen gedetailleerde voorstellen had ge
daan, doch voegde hier aan toe: „De
v. s. hebben thans een veel duidelijker
beeld van de toestand".
Indon* wi°k 7ei' dat vele vroegere
f oordige ragering- 'fff in de
dat een aantal badden verloren en
schermen blijvSf^tf "di? aChter de
oefenen nr» uii thans invloed uit-
Cantwoord op SVcsTn3111^011-
zei dr. Van Mook:
sen hebben een harde consequentie moe- ^"^dnistische partij, die zeer zekeren
- v.rbmdmg staat met de buitenwereld
schatten'*?1 inVl°ed niet
„Ik zie geen tekenen, die erop wijzen
dat de Indon. regering in staat is dé
situatie in handen te houden en de
„bandeloze elementen te onderwerpen"
aldus Van Mook. Hij zei tenslotte nog,
ten aanvaarden voor de houding, die zij
op de Britse schepen hebben aangeno
men.
ZU gingenen de nieuwe gang naar
een door prikkeldraad en uitkijkto
rens omgeven interneringskamp met
vloeken en verwensingen aan het
r; -
dat er thans ongeveer 92.000 Neder
landse soldaten bij de politie-actie be
trokken zijn.
De Ned. Oost-Indische regering treft
maatregelen tot onteigening als vijan
delijk eigendom van alle bezittingen
die vóór 26 Nov. 1945 in handen van
Italianen waren, aldus A. P.
Abdoelkadir, de recomba voor West-
Java, heeft de terugreis naar Batavia
aanvaard. Hij vertrok gisteravond om
half zeven met de K.L.M.-Constellation
.Nijmegen die de eerste officiële
vlucht der nieuwe 42-urige Constella
tion-verbinding Amsterdam—Batavia
maakt. Abdoelkadir, die Dinsdag tege
lijk met Dr. Van Mook in ons land arri
veerde, is blJ 0e" dee) der besprekin
gen tussen de G.-G. en het kabinet aan
wezig geweest en keert thans naar
Indonesië teru"'" "}dat ziJn taak in
Nederland beemdigd is".
Onze redacteur Hofwijk seint uit Ban-
joemas:
Dank zii onvermoeide activiteit der
Nederlandse patrouilles is het m de sec-
tor Banj lemas vrij rustig. De geruchten
campagne der republikeinen neemt ech
ter fantastische vormen aan. Geruchten
als „Rusland in oorlog contra de Nica"
culmineren in gevonden pamfletten.
Andere citaten luiden: „Russische bom
bardementen contra Amsterdam en Rot
terdam", „Batavia en Soerabaja gebom
bardeerd door Australië", „Internationale
Brigade op verzoek van de Veiliglieids-
raad in Priok geland."
De voorlichting aan de inheemse be
volking door de Nederlands-Indische
regering hiertegenover blijft onvoldoen
de .hetgeen tot gevolg heeft, dat het
vertrouwen in de regering onder de in
heemsen afnemende is.
De rijstvlakte Kroja, tpn Zuiden van
Banjoernas, wordt bedreigd door de ten
gevolge van zware regens zeer gezwol
len rivier Serajoe.
Sultan Hamid van Pontianak,
president van 44 est-Borneo, heeft
gisteren zijn land aan de Joden van
Nederland en ook van elders aange
boden om er zich te vestigen.
Het aanbod werd gedaan tijdens een
receptie in een informeel gesprek met
die Opperrabbijn van Amsterdam, aldus
A. P.
Op de vraag van de Opperrabbijn om
trent de omvang van de vestigings-
mogelijkheden antwoordde de sultan,
dat zijn land zich grotendeels nog in
ongecultiveerde ataat bevindt en werk
gelegenheid voor duizenden biedt.
"S'cdelijk asyl". Litho van Kuethe Kollwitz, geëxposeerd
Boymans.
in Museum
De M I V A (Missie Verkeersmid
delen ActieT,' die ricti eers'midde'
het verschaffen van verkee smidde-
len aan Nederlandse
gaat in de derde ween
ber, in Amsterdam ee%ftvh>frtuto
actie beginnen voor het vnegtuig-
fonds .Dat dit dringend nod'? ,s; be"
wijzen de vele aanvragen, d e'dage
lijks binnenkomen bij de ,en"
trale op de Herengracht m Amster
dam. Reeds aan 93 aajff£f'1™
onder ook auto's, motorrijwielen en
motorboten, van missionarissen, die
zonder enig vervoersmiddel zitten om
hun uitgebreid missiegebied te be
strijken, moet worden voldaan.
Sedert het laatste jaar heeft de Miva,
ondanks dat het een ledenactie is, ver
heugende resultaten kunnen boeken.
Meer dan 30.000 donateurs brengen per
jaar ongeveer 60.000 bijeen. Daarvoor
konden in 1946 vijf Missiebisschoppen
aan een auto geholpen worden, ter
wijl er verder aanzienlijke bijdragen
gegeven- werden voor de aankoop van
een vervoermiddel aan 58 missionaris
sen. En dit alles door het enthousiasme
van de donateurs en door het geven van
propaganda-avonden (in 1945-1946 zeif5
140 maal, waar 10.000 nieuwe donateurs
gewonnen werden).
Thans beginnen echter de noodzaak
en de urgentie voor een sneller en be
ter vervoermiddel zich af te tekermn
Als men bedenkt, dat een 70-jarige mis
siebisschop in een missiegebied, dat
driemaal zo groot is als Nederland en
"^..«gens in de binnenlanden van Bra-
zilie ligt, de stervenden niet meer kan
bezoeken, dat hij .ettelijke kilometers
moet rijden om dakwater te vinden,
terwijl tevens de dichtstbijzijnde post op
enkele honderden -M. afstand ligt, dan
springt die noodzaak duidelijk in het
nog. Verder moet men niet vergeten,
aat ook de mogelijkheden voor de uit
breiding van het geloof, per vliegtuig
footer zijn en dat de lichamelijke en
geestelijke uitsparing van de missiona-
ri»en ben woordje meespreken.
En waarom kunnen andere landen
Wel vliegtuigen aan hun zonen geven?
Be missie van Amerika beschikt in
Alaska over voldoende vliegtuigen, zo
ook die in het Zuidelijk deel van Ame
rika.
Met steun van anderen moet het Mi-
va-ideaal: „Obviam Christo, in terra
marique et in aera (Christus tegemoet,
te land, ter zee en in de lucht)bereikt
worden. De pacificatie van een explora
tieterrein wordt door missionarissen
met vliegtuigen ten zeerste bevorderd.
Vandaar dat ook de luchtvaartmaat
schappijen belangstelling hebben voor
dit plan. De opleiding van boordmeca-
niciens en piloten is ook een punt op
het programma.
Maar dat zijn dingen van later zorg.
Vooreerst moeten gelden verzameld
worden om het doel: ..het eerste missie-
vliegtiiig van de Katholieken van Am
sterdam". te bereiken In de tweede helft
van September zal men aan alle kin
deren van de R K lagere school aan
zoeken tot deelneming aan een nriis-
vraag 'een dubbelde) en de leerlingen
aan H» ovp-ige katholieke pndeviviis-in-
viehfinaen a5n een rebus ip»n kwartje).
- rprül 4
van 60.000 loten vaa 0.50 worden
aangaboden
inkoper of de directie van deze mani
pulaties op de hoogte was. „Mijnheer",
zei de inkoper, „dat zou de directie
nooit goed gevonden hebben. De heer
Goudsmit zei me zelf eens: jongen, daar
niet aan beginnen, dan zitten we het
eerst weer op het paard".
„Als de directie vindt dat u alleen
eerlijk zaken mag doen, waarom leent
u zich dan voor zulke practijken?"
„Dat was eigenbelang, ik krijg im
mers provisie".
En nog liet mr. Bletz niet los, maar
nu gooide hij het over een andere boeg.
„Die mijnheer Goudsmit en de andere
heren wisten dat er in uw branche wei
nig te koop was; zijn zij nooit op uw
afdeling geweest en hebben zij nooit
gevraagd hoe u aan al die spullen
kwam".
„Ik ben nooit op mijn afdeling, ik
ben altijd op pad".
Uit alles bleek echter dat alleen de
inkoper verantwoordelijk was. „Nu is
het gelukkig ook niet meer nodig" zei
hij kennelijk verlicht, „want op dit ge
bied is er weer keuze genoeg"
Vorige maand werden uit 'n manufac
turenzaak in het Oosten van het land
een regenjas, een hoeveelheid voering-
stof, 39 overhemden, twee vulpenhou
ders en een groot aantal postzegels ge
stolen.
De politie vond in het magazijn een
enveloppe, die het adres van een in die
stad woonachtige verpleegster vermeld
de. De verpleegster verklaarde, dat zij
kennis had gemaakt met zekere „Wim"
uit Den Haag, die zich uitgaf als jour
nalist en tijdopnemer bij motorraces.
De politie stelde zich daarop in ver
binding me(. de Haagse recherche, die te
weten kwam, dat hij zich ophield in een
perceel aan de Limburg Stirumstraat,
doch noch in pers- nóch in motorrijders
kringen bekend was. „Wim" werd ge
arresteerd en tijdens zijn verhoor viel
hij spoedig door de mand. Hij bleek te
zijn de 29-jarige Rotterdamse radiohan
delaar W. M. B„ die ook reeds door de
politie te Breda werd gezocht.
Detia, het Duitse nieuwsagentschap in
de Amerikaanse zóne, meldt, dat het in
München ongeveer 40 minuten lang ge
regend heeft. De regen werd kunst
matig verwekt door het uitstorten per
vliegtuig van 'n halve ton kool-dioxyde
op stapelwolken. Dit experiment is het
vierde van een reeks experimenten,
waarmede men enige 'dagen geleden
begonnen is.
Het Mariaal festijn in Limburg is tot
hoogtepunten gekomen, die nog zeer
lang in de memurie hun nawerking zul
len doen gevoelen. Hoog en laag, :ong
en oud, godsdienst en cultuur hebben
hier saamgewerkt voor pen hulde, waar
op Hierboven met bijzonder welgevallen
zal zijn neergezien
Er waren Noorderlingen aldus de
persverslagen die er kapot van waren.
De Maria-liefde heeft een krachtige
stoot gekregen. Het congres zal nog
lange tijd bevruchtend doorwerxen.
Dat moet ook, want er zijn nog veie
zondaars en de vrede is ook nog niet
volmaakt. Voor de vrede en vooral de
zielevrede heeft Maria zich immers op
geworpen bij Haar verschijningen te
Lourdes, Fatima en Beauraing.
Men wachtte bij de triomftocht van
O.L. Vrouw v. Fatima op wonderen. We
hebben er in België en Nederland niet
van gehoord.
,Er zijn mirakelen geDeurd, waarop
ge geen gedachte hebt", heeft ons nu 'n
oude monnik opgemerkt.
„In mijn stad, waar doorheen Maria's
beeltenis trok, hebben we de hele nacht
door met dertig priesters Diecht ge
hoord. In de kerk, in de huizen en op
straat. De genadestroom was overwel
digend. Lieden, die in geen 30 a 40 jaar
in een kerk waren geweest, wierpen
zich, als door de bliksem getroffen, zo
maar voor onze voeten.
Geen wonderen gebeurd? 't Was eén
groot mirakel van genezingen, van gees
telijk blinden, geestelijk kreupelen, van
geestelijk verdronkenen. I'' heb m de
vele, zeer vele jaren van mijn priester
leven niet zo'n manifestatie van geloof,
van liefde en barmhartigheid meege
maakt". Aldus de oude pater.
België en Nederland zijn door Maria's
Hand aangeraakt. Aan ons de taak om
in „reddend Christendom" die ianden te
behouden. Naar wat we zaaien, zulita
we maaien. Ook voor de hemel.
HENK VAN DER MAZE
Wethouder de Roos sprak de hoge
gasten toe in een uitvoerige rede waar
in hij wees op de oude en hechte ban-
den, die tussen Amsterdam en Indone-
-!1®' lnbet bÜ zonder Oost-lndonesië,
bestaan. De gesel van de oorlog heeft
dfschone11 eüanden l^tadone^Vet
rff>rlar»rlco T bsr fJe
De president van de staat Indone
sië, Tjokorde Gde Rake Soekawati
en Z. H. Hamid II, Sultan van Pon
tianak, hoofd van West-Borneo en
hun gezelschap z\jn gisteren officieel
de gast geweest van de stad Am
sterdam. Des morgens arriveerde het
gezelschap per auto uit Den Haag,
waarna een bezoek gebracht werd
aan de diamantslijperijen van de fir
ma Asscher aan de Tolstraat.
De heer A. Asscher leidde de hoge
gasten, die veel belangstelling toonden
voor de demonstraties, rond. Per mo
torboot werd vervolgens een uitgebrei
de tocht door grachten en havens ge
maakt, gevolgd door een lunch in het
Amstel Hotel, aangeboden door de ge
meente Amsterdam, waarbij de waar
nemend burgemeester, Mr. A. de Roos
(burgemeester d'Ailly vertoeft in Mos
kou) als tafelpresident fungeerde.
Na de lunch begaf men zich weer
per motorboot naar het raadhuis, waar
men in de fraai met bloemen en plan
ten versierde raadzaal officiëel ort-
vangen werd. Daarbij waren behalve de
wethouders en de leden van de raad
(uitgezonderd de communisten) aanwe
zig vertegenwoordigers van het departe
ment van O. G., wethouder van Til
burg, die burgemeester Oud van Rot
terdam verving en vele andere autori
teiten.
Onze lezers zullen zich herinneien,
dat Rector J. van den Broek van Roo
sendaal enigen tijd geleden een paai
artikelen in ons blad publiceerde over
de vermaarde kwestie van de enclaves
van Baerle-Hertog. Rector van den
Broek, geboortig uit Baerle-Nassau,
heeft thans een heel boek gewijd aan
de beide Bacrles (W. Bergmans, Til
burg) onder den titel Bijdragen tot de
Geschiedenis van Baerle. De aanleiding,
dat de rector over deze kwestie in ons
blad schreef, was dat Mr. E. Sassen
het vraagstuk ter sprake had ge
bracht in de Tweede Kamer, zoals
trouwens de heer Heerkens Thijssen in
1935 in de Eerste Kamer had gedaan.
Het eigenaardige van den toestand
is, dat er geen eigenlijke grens bestaat.
In 1648 bij den vrede van Munster
heeft men verzuimd deze vast te stel
len en pogingen om dit verzuim later
goed te maken, zijn steeds mislukt ter
oorzake van onoverkomelijke moeilijk
heden, die haar grond vinden in iet
feit, dat de enclaves een zeer klein
grondgebied beslaan, grotendeels de
kom van Baerle-Hertog vormen en be
trekkelijk ver van het moederland lig
gen. De oorzaak van dezen toestand is
te zoeken in de schenking van God
fried van Schoten in het begin van
de 13c eeuw aan Hertog Hendrik I
van Brabant van het kasteel van
Breda met alle daarbij behorende lan
den ten Zuiden van Princenhage. De
Hertog gaf dit land aan Godfried van
Schoten terug als leengoed, waarbij hij
de door zijn onderhorigen bewoonJe
cijnsgoederen voor zich behield, terwijl
hij daarentegen de vennen, tot dan toe
niet tot het land van Breda behorend,
aan de schenking toevoegde. Deze
vennen zijn de later ontgonnen turfval-
den. Baerle-Hertog is het oudste deel:
Baerle-Nassau zijn de later ontgonnen
turfvelden.
Merkwaardig is, dat Rector van den
Broek als zijn mening geeft, dat men
op het punt van smokkelarij en
ook van dorps-onenigheden bij den
tegenwoordigen toestand eigenlijk niet
t,e klagen heeft. Er wordt, althans in
normalen tijd, niet zoveel gesmokkeld
als men eigenlijk denken zou. De
rector zegt zelfs: „In het groot wordt
er, juist met het oog op de eigenaar'1 i
ge loestand. zeker minder gesmokkeld
dan in andere grensplaatsjes. Maar
wel in het klein, dat wil zeggen voer
nersoonliik huishoudelijk gebruik. Da'
is ook niet te voorkomen en daarover
maakt niemand zich druk".
De rector z'et de nnloaoirm nla voU;:
Met bet one op de invoerrechten worde
Baerle-Nassau wettcltU garolr n -ot
België, hetgeen feitelijk grotendeels
het geval is. Om de eigen onderdanen,
de Nederlanders, niet te benadelen,
zouden deze vrijen invoer naar Neder
land moeten hebben voor hun eigen
producten, natuurlijk onder strenge
contröle, bijv. door een certificaat van
oorsprong. Verder zou de vrije invoer
duidelijk moeten worden omschreven
wat betreft plaats en tijd. Tegenover
het nadeel van de Nederlandse schat
kist, dat men zich overigens niet te
groot mag voorstellen, staan voordelen,
o.a.: de contröle wordt veel eenvoudi
ger; door den groteren omzet zouden de
inkomsten- en de omzetbelasting van
de Nassause winkeliers en handelaars
stijgen en het voordeel, op net ogen
blik door de* winkeliers en handelaars
van Baerle-Hertog genoten, doordat
zij de inwoners van Baerle-Nassau on
danks alle controle, tot klant en afne
mers hebben, zou grotendeels ten goeue
komen aan hun collega's van Baerle-
Nassau.
Deze oplossing is vroeger reeds een
maal afgewezen, maar schrijver durft
haar toch met vertrouwen voorstellen.
Het boek van Rector van den Broek
biedt echter nog veel meer. vooral wat
betreft de kerkelijke historie van de
onder Baerle-Nassau en Baerle-Hertog
behorende parochies. Deze geschiedenis
is vaak zeer interessant, ook om de
over diverse moeiliikheden gevoerde
processen. Het boek van Rector van
den Broek kan daarom met vertrouwen
in de belangstelling van velen worden
aanbevolen. Het is zelfs up to date met
de bevrijdingsgeschiedenis (door de
Polen) van Baerle-Nassau na den jong-
sten wereldoorlog, verlucht met pak
kende foto's van de verwoeste kerken
(o.a. van rector van Besouw).
Maandelijks worden op het Laguardia
vliegwld te New York door ambtenaren
van het ministerie van landbouw van
reizigers uit Europa 8000 tot 10.000 lbs.
meest gerookt, vlees in beslag genomen,
door deze reizigers bij wijze van ge
schenk meegenomen. De in beslagne
ming geschiedt in het kader van de
actie van het departement tot voorko
ming van de verspreiding van runder
pest en andere veeziekten. De ambtena
ren wijzen er op, dat deze verspilling
voorkomen zou kunnen worden en dat
het vlees gebruikt zou kunnen worden
door hen, die er in Europa behoefte aan
hebben, wanneer reizigers naar de V.
S. tijdig van het verbod van vleesinvoer
op die hoogte gesteld zouden worden.
derlandse zusters weeTép de been en
elkna^n vfdse .s„teden adopteeeraen
el t>.burgenjen van Amsterdam
1Ï' de grootste Nederlandse
handels- en havenssteden, willen thans
de steden Makassar, Ambon en Koe
pang adopteren en deze steden bh da
wtr°LbT de heIPende hand bieden.
riNl' 1 os wees er verder op dat
ae taak, om een Geheel vniir j
zware t«den he"# to voeren margin
betere toekomst, in dit geval bijzon"
d" verzwaard wordt, doordat hief "n
mof zin geheel nieuwe pro-
blemen moeten worden opgelost. Deze
oplossing is echter van het grootote
belang voor de toekomst. Tenslotte
werd aan de beide hoge gasten een
den °Ver 06 hoofdstad aangebo"
Hierna werd het woord gevoerd door
Tjokorde Gde Rake Soekawati die
zijn ingenomenheid betuigde met 'deze
ontvangst, niet alleen o#dat Amsto#
dam de grootste en belangrijkste starï
van Nederland is, maar voolal omdlt
van deze stad uit het eerste contact
ff m werd gelegd. Hieruit
groeide die grote en innige vriendschap,
die thans de grondslag vormt voor de
samenwerking in de toekomst. Spr.
hoopte dan ook, dat er spoedig een
emde zal komen aan de tegenwerking
van sommige groepen, die deze geest
trachten te vertroebelen. Het besluit
om de Oost-Indonesische steden te
adopteten achtte hij een overtuigend
bewijs van de gevoelens, niet alleen
van Amsterdam en Rotterdam, maar
van het gehele Nederlandse volk en
het Indonesische volk zou er dan ook
zeker diep van onder de indruk komen.
Deze adoptie zal daardoor ook van het
grootste belang blijken voor de toekom
stige samenwerking tussen Nederland
en Indonesië.
Opnieuw werd nu per motorboot qen
rondvaart gemaakt, waarna men in de
ambtswoning van de burgemeester da
thee gebruikte. Des avonds bood da
Amsterdamse zakenwereld in het Am-
stel Hotel een diner aan, waarbij de
president van de Nederlandse Handel
maatschappij, dr. E. Heldring als ta
felpresident optrad.
De R.K. Bond van lichamelijk gebrek,
kigen „St. Liduina" is een nog jonge
organisatie. Hij heeft zijn hoofdzetel in
Rotterdam. Van daaruit worden pogin
gen ondernomen om ook elders in den
lande afdelingen te stichten teneird»,
plaatselijk en nationaal door gezamen
lijke acties de belangen beter te behar
tigen.
Met succes is in dia richting gewerkt.
Onlangs is echter opnieuw de vraag
opgeworpen of door de uitgave van een
maandorgaan nog niet meer propaganda
nog meer contact zou kunnen worden
bereikt.
Het hoofdbestuur is voortvarend en
thans is het alweer enige weKen gele
óen, dat he't eerste nummer van de pers
kwam. De bond heeft nu een eigen
spreekbuis, een propagandamideJ Het
eerste nummer zegt al onmiddellijk
waar het op staat. Mogen de leden aan
de wensen van Adviseur en redactie ten
volle gehoor -geven Dan zal ook deze
katholieke organisatie materieel, maar
op de eerste plaats geestelijk, kostbare
vruchten voor de katholieke gemeen
schap kunnen afwerpen.
De Turkse premier, Rëcep Peker,
heeft om gezondheidsredenen zijn ont
slag aangeboden.
De president heeft de onitslagaan-
a,ge aanvaard en heeft Hassan Saka,
de minister van buitenlandse zaken, tot
nieuwe premier benoemd.