Gestapo-manieren Nederland Optimisme over Indonesië Gods uur De minister-president deed beloften Posities Verenigde der kolossen afgebakend Naties in gevaar G Nogmaals de uitwijzinê &er Duitsers Openlucht spel te Eindhoven Hongarije onder communistische druk Amerikanen verbaasd over Nederland TWEE METHODEN OM VETO RECHT TE VERMIJDEN ïS'SSï"-'1! DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN Hoensbroeks bevolking verontwaardigd Limburgs Bisschop protesteert Klappen op het „klankbord" ONGSLAGEN Loonsverhoging Smokkelhandel 69stë JAARGANG ZATERDAG 20 SEPTEMBER No. 20421 Toen de dag aanbrak. blijft. MAANDAG EINDE PARIJSE CONFERENTIE HOOP OP HERVATTING DER ONDERHANDELINGEN K.M,A: NAAR KAMP VAN ZEIST HOE MET HET KIESRECHT WERD OMGESPRONGEN „ALS JE RESPECT HEB VOOR IEMAND..." li EERSTE VRAAG VERGETEN voor de textielindustrie VOORSTEL VAN ARGENTINIË Koffie praelitartikel DE KANTOREN van de Redactie en de Admi nistratie van de „Nieuwe Schiedamsche Courant" zijn gevestigd te Rotterdam, Kortenaerstraat 1, Tel. 25270; te Schiedam, Broersvest 8, Tel. 68804. De abonnementsprijs bedraagt 8.45 per Kwar taal, t 1.15 Per maan(i. °-30 Per week. Directeur: J. KU1JPERS. Hoofdredacteur: Mgr. Dr. J. WITLOX. Algemeen Redacteur: H. A. PAALVAST. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte. Ingezonden Mededelingen op redactionele kolombreedte 3u ets. per millimeter hoogte. Contract-tarieven tegen gereducei de prijs op aanvrage bij de administratie verkrijgbaar. KAMPIOENEN A 20 woorden 1.—. Ieder woord meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uit sluitend bij vooruitbetaling. "I TT*v 7plfprp Mllllpr ppn nrnminpntp riiiy.i Vrijdagmorgen, 20 September 1947. We stappen uit een volgwagen van de electrische tram, die bij de Emma stopt. Machtig rijst daar de indrukwekkende schachttoren voor ons op, een massief blok, van gewapend heton. Alleen 's Zondags hebben de liften in de diepe kokers rust.'Overigens wordt er dag en nacht gewerkt. Een continubedrijf. Vroeger woonden er vele vreemde arbeidskrachten: Tsjechen, Slovenen, Polen en Duitsers in het hart van de mijnstreek, maar dat is met de oorlog allemaa' veranderd. Er zijn heel wat buitenlanders vertrokken en wat er nog aan Duitsers over is, wordt de laatste weken door de Nederlandse politie ijverig over de grens gezet. Toevallig komen wij met enige men sen in aanraking, die met elkaar de gebeurtenissen van de dag bespreken. Vanochtend is er weer een autobus met uitgewezen Duitsers naar „Ma- riënbosch verrtokken, die werd ge volgd door een grote verhuiswagen van het beheersinstituut, waarin het groot ste gedeelte der in beslag genomen in boedels V werd weggevoerd, vertellen ze mij. Deze mensen oordelen er met ge mengde gevoelens over. Over het alge meen hebben de Duitsers evenals overal elders in Nederland ook bij hen geen goede naam. Er zijn er immers heel wat geweest, die de gastvrijheid, welke zij in ons land genoten, op een erger lijke manier hebben misbruikt. Dat deze onbetrouwbare elementen over de grens worden gezet, juicht men van harte toe, maar er zijn ook families onder waarmee men zielsveel medelij den heeft. Zij hebben zich tijdens de bezetting zo uitmuntend gedragen, dat de hele gemeente er respect voor had. Vruchteloze stappen in Den Haag Burgemeester Martin had 27 geval len b\j elkaar gezocht, die volgens zijn overtuiging zó gunstig waren, dat ze voor een verblijfsvergunning in aan merking kwamen. Hij kon het niet over Zijn hart verkrijgen, deze mensen over de grens te zetten. Het werd voor hem een gewetensconflict. Hij is er persoonlijk voor naar Den Haag gegaan. Zonder resultaat! Op het bureau van de rijksvreemde lingendienst gaf men hem minzaam te kennen, dat alle gevallen reeds volgens de mildere richtlijnen waren bekeken. Politie-inspecteur Aartsen kon moei lijk geloven, dat deze beslissing defi nitief kón zijn en ook hij ondernam de reis naar de residentie, maar hij kreeg eveneens nul op het rekest. En nu is dan vanmorgen het onver mijdelijke gebéurd. „Zelfs de familie BückersHouben is weggehaald", ver tellen de mensen ons, diep onder de indruk. De hele Kouvenderstraat stond er van op stelten. De buren zouden de agenten wel bij de keel hebben kunnen grijpen". Öra half zes werd het huis aan voor- en achterzijde afgezet. De bewoners werden, gewoon van hun bed gelicht. Het jongste kind verzette zich en wilde met alle geweld bij Oma blijven. Er hielp mets aan. Allen moesten mee". Men is in Hoensbroek hevig veront waardigd, dat juist deze mensen, die zich steeds uitmuntend hebben gedra gen, over de grens zijn gezet. Er viel op hen niets aan te merken. Als Duit ser had de vader zich altijd tegen de militaire dienst verzet, totdat hij er zich tenslotte niet meer aan kón onttrekken en noodgedwongen ergens in de buurt van Utrecht heeft moeten meemarche- ren. Maar tenslotte zag hij kans te de serteren en bij zijn zuster in Amster dam onder te duiken. Vooral de moeder van dit gezin, Ne derlandse van geboorte, was in alle op- Naar wij uit betrouwbare bron vernemen, heeft Z. H. Exc. mgr. dr. G. hemmens zich Woensdag met een protest-telegram tot d°, minister van Justitie gewend waarin Z. H. Exc. zich erover beklaagt, dat de toepassing van de verzachtende maatregelen die minister Van Maarseveen op 26 Augustus j.l. over de uit wijzing van Duitsers heeft ge geven, nog steeds achterwege zichten een voorbeeld. Nooit heeft zij van haar Duitse nationaliteit willen profiteren. Van bevoordeling bij de voedselverstrekking heeft zij nooit ge bruik gemaakt. Haar beide dochtertjes zijn niet op de Deutsche Schule geweest. Tegen haar zin moest zij tenslotte we gens herhaalde bedreigingen van een zekere Muller, een prominente nazi, haar zoontje erop doen. Voor behoeftige gezinnen heeft zij tot diep in de nacht genaaid. Altijd voor niets. Om maar te kunnen helpen. Alle vrouwen hebben staan huilen, toen deze familie in alle vroegte van ochtend werd weggevoerd. „Jullie gaan nog erger te keer dan de Duitsers met de Joden hebben gedaan", riep er een tegen een agent. Zij vertellen mij verder, dat de politie in Zuid-Limburg de gegeven orders soms veel te slaafs opvolgt. „In het Noorden, zo verklaren de mensen, zijn de agenten dikwijls heel anders. Die geven de goede Duitsers meer tijd en laten ze onderduiken". Vader was op de mijn! Een van de Hoensbroekers vertelde nog. „Ik hoorde vanmorgen een agent tot een van de vrouwen, die in de bus zaten, zeggen: „Je man jg, op het ogenblik nog op de mijn, maar komt je Dinsdag a.s. achterna". Straks komt hij dus van zijn werk terug en vindt zijn vrouw niet meer thuis, mijmert hij stil voor zich uit. „Wat zegt u nou van zoiets? Is het geen nationale schande?" L. Vrijdagavond is te Parijs bekend ge maakt, dat het eigen-hulp-program ma van de West-Europese landen de volgende week Dinsdag door een Britse „koninklijke boodschapper" aan George Marshall, de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, overhandigd zal worden. Het programma, waaraan Vrijdag avond de laatsti hand werd gelegd, zal Maandagmiddag op het Franse ministe rie van buitenlandse zaken worden ge tekend. Behalve de Britse minister' van bui tenlandse zaken, Ernest Bevin, zullen ook de Griekse minister van buitenland se zaken, Constantin Tsaldaris, en graaf Carlo Sforza van Italië deze slotzitting bijwonen. Volgens neutrale kringen te Ba tavia, aldus Reuter, meent men, dat de vooruitzichten op een vreedzame oplossing van het Nederlands-Indo nesisch geschil beter zijn dan ooit sinds het begin van de „politiële actie". Het bericht, dat de Verenigde Staten het derde lid van de commissie van 3 zullen zijn, werd zowel door de Neder landers als door de Indonesiërs goed ontvangen. Neutrale waarnemers zijn van me ning, dat de verbetering in het begin van deze week is ingetreden, toen feja- rifoeddin in zijn verzoenende rede ver klaarde, vol vertrouwen te zijn, dat fcen basis voor een compromis zou kunnen worden bereikt. Hij duidde hierbij aan, dat de republikeinse regering door be- middeling van de commissie van 3 tot-* een compromis hoopte te geraken, cp welks naleving de Verenigde Staten een toezicht zouden garanderen. Waarnemers geloven, dat, indien de Nederlanders daartoe bereid waren, de overeenkomst van Linggadjati het miUr del zou kunnen zijn om over het dode punt te geraken. Naar schatting kost Nederland het op de been houden van ongeveer 120 duizend militairen in Indonesië 350 dui zend pond sterling per dag. Deze fi nanciële" ujtputting, tezamen met het stijgende aantal slachtoffers, dat ge middeld per dag 4 doden en 7 gewonden bedraagt maken het, niettegenstaande de order van de veiligheidsraad om het met deze dubbele partij is de Dood er vuren te staken, zeer noodzakelijk, dat er spoedig een oplossing komt. Twee weken geleden achtte men een oplossing op handen, n.l. een hervatting van de opmars naar Djokja en volein diging van het politieel optreden. Welingelichte kringen menen echter, dat sinds het bezoek van dr. Van Mook aan Amerika het waarschijnlijk is, dat de kans om door bovengenoemde maat regelen tot een oplossing te geraken, merkbaar is verminderd. Zij waren vol hoop, dat, beide partijen bereid zouden zijn de onderhandelingen te hervatten. Het staat thans, naar wij vernemen, vrijwel vast, da.t de Kon. Mil.- Acade mie, die meer dan een eeuw in het Kasteel te Breda was gevestigd, daar niet meer zal terugkeren. Het ligt n.l. in de bedoeling haar in te richten ir. het voormalig kamp van Zeist, waai t.z.t. een modern gebouwencomplex zal verrijzen. v. Ruiters van landelijke rijverenigingen hielden gisteren een défilé voor het prinselijk gezin op het paleis Soest- dijk. Prinses, prins en prinsesjes kijken belangstellend toe. In het katholieke Hongaarse week blad „Uj Ember van 14 September j.l. komt het volgende merkwaardige be richt voor: Door een louter toeval kregen wjj dezer dagen inzage van een kort cou rantenartikel uit de Nederlandse pers, waarin de aandacht werd gevestigd op de tussen Kardinaal Mindszenty pri maat van Hongarije en minister-presi dent Dinnyés telegrafisch gewisselde nota's inzake het plotseling ontnemen van het kiesrecht aan een groot aantal Hongaarse burgers. Het Nederlandse blad stelt daarin met voldoening vast, rlat de minister president beloofde, het eventueel ge pleegde onrecht te herstellen. Onze Nederlandse collega leeft blijkbaar in de vaste overtuiging (jaj deze belofte ook werd nagekomen. Helaas, wij weten beter Wij hebben in ons blad geen plaats ruimte genoeg om alle dachten op te sommen die ons werdep medegedeeld, doch wij kunnen niet .stu-wijgend voor bijgaan aan enkele karakteristieke ge vallen, waarvan de grove onbillijkheid het menselijk rechtsgevoel bijzonder heeft geschokt. Het gaat hier over kloosterzusters, van wie iedereen tot welke partij hij ook behoort weet, dat zij haar op offerende arbeid verrichten op het ter rein der christelijke naastenliefde en niet op dat der politiek. Haar recht, cm elke ongelukkige zieke te verple gen op wiens bewijs voor opneming wel zijn ziekte doch niet zijn politieke rich ting staat vermeld, heeft men haar nog laten behouden; over het behoud van haar kiesrecht echter heeft men anders geoordeeld. In het St. Stephanusziekenhuis heeft men aan 88 zusters het kiesrecht ont nomen. Van 84 wat hier volgt is geen drukfout of een mop omdat zij de herziening van het grondbezit niet goed vonden; van 2 omdat zij een Duitse fa milienaam droegen en van 2 omdat zij verwanten hadden, die geïnterneerd waren. Van de 43 ziekenzusters van het Magdalenagasthuis behielden slechts de keukenzuster en die van de linnenka mer het kiesrecht, vermoedelijk omdat zij op de kiezerslijst stonden ingeschre ven als keukenmeid en naaister. De 41 anderen stonden aangemerkt als can- didaat-afgevaardigde voor de MEP- partij of van de Fascistische Bond. Iets sympathieker was de reden, waarom aan de 50 zusters van het St. Margaretha Gesticht het kiesrecht ont nomen werd. Zij werden uitgesloten, omdat zij niet geïndentificeerd waren. En dan te weten dat zij alle over twee indentiteitsbewijzen konden beschikken, dat van de staat en dat van de kerke lijke overheid. Tegen al deze gevallen van onrecht matige beroving van het kiesrecht is onmiddellijk protest aangetekend, doch in alle gevallen zonder resultaat. Van dit laatste is onze Nederlandse collega blijkbaar niet op de hoogte. Hij zal zo iets ook niet kunnen veronderstellen, immers de minister-president van Hongarije beloofde toch herstel van ge pleegd onrecht. De delegatie van leden van het Ame- kaans Congres, welke in verband met het plan-Marshall een studiereis maakt door Frankrijk, België. Luxemburg en Nederland, bevindt zich thans in ons land. Het zijn de heren Wolverton, Masy, Monroney en Keogh. Gisteravond hebben zij in Den Haag de Nederlandse pers ontvangen. De heer Wolverton, voorzitter van de delegatie, sprak zijn grote waardering uit over de vorderingen die Nederland heeft gemaakt op de weg naar econo misch herstel. Wat Nederland heeft gedaan, kan ook de activiteit van andere landen in West- Europa prikkelen. „Wij zijn verbaasd, dat EÜ. Neder landers, in staat zijt geweest, dit door ei-en kracht te volbrengen. Het is ook het voornaamste beginsel van het plan- Marshall. dat de landen zoveel doen als zij zelf kunnen en dat daarna door ons aanvullend wordt geholpen." Ook over de samenwerking tussen België. Nederland en Luxemburg was de heer Wolverton vol lof. Hetzelfde trach ten de zestien staten te bereiken, die thans te Parijs bij elkaar zijn. De Be- nelux-overeenkomst zal een voorbeeld zijn voor de rest van Europa van hetgeen kan worden gedaan door samenwerking. „Wie zichzelf helpt, wint het respect van anderen. Door hetgeen in Nederland bereikt is hebt ge het respect gewonnen van Amerika. „Als je respect hebt voor iemand dan heb je ook vertrouwen in hem en zul je hem helpen zoveel je kunt." al dus de heer Wolverton. In het kader der bevrijdingsfeesten is Donderdagavond in het Stadspark te Eindhoven het spel „Gods Uur" op gevoerd. Schrijver is de heer Jurraan Zoet mulder en de regie berustte bij de heer L. Saalbom. Ons werd getoond, hoe de hoogmoed van het paradijs, die de mens van God deed afwijken, nog steeds bestaat en in groten getale zijn slachtoffers maakt, nog altijd tot genoegen van Satan. Te genover elkaar worden gesteld een groep onder leiding van een wijs en ouder man, die blijft geloven in de op gang van de mens onder leiding van Gods geboden, naar een gelukkig hiet- namaals en een groep onder aanvoering Van een jonge opgeblazen weetal, die de mensheid op eigen kracht en wel hier op aarde het verloren paradijs zal doen terugvinden. Wij zien aan de dui velse tirannie van die jonge leider dal dit alles Voert tot ondergang en tiran hie. Pas wanneer de goedwillenden de zelfopoffering zo ver voeren, dat zij onbevreesd de Dood willen aanvaarden, is hun groep zo sterk geworden, dat Zij in een overweldigende run als bevrij ders dragers van het licht -— de hele opstelling van de valse leider en de Zijnen omver weet te lopen. De Doóa eindigt dan het spel met de plechtige Woorden, dat het nu genoeg is ge- Weest. Hier wordt ons een sterk symbolisch ®pel te zien gegeven, waarbij de' actie nagenoeg geheel bij de acteurs zelf ligt. Er werd goed gespeeld door deze uitstekend geoefende Eindhovense ama- teurs. De teksten waren, naar stijl ge nomen, zuiver verantwoord, hetgeen .Van de inhoud in grote trekken ook knn gezegd woeden. De Dood wordt ons ^liond a's een vriend van de goed- Willende; hü voert, hem immers tot God. T-aaJ er zit toch eigenlijk iets twec- achtlg-j, jn hij is n.l. ook do .Vr'find van Satan, want ook deze ka 1 h;i ziin oogst binnenkriigen. mi Dood zelf wel zeggen, dat hij r helper van God is dan van Satan, toch eigenlijk op aangewezen een vrij zwakke tegenspeler te zijn van Satan. En dit tegenspel wordt onsv toch ge toond. Daarmee wordt het spel o.i. wat vaag; wellicht heeft men bij de sa menstelling, welke overigens zeer ge slaagd kan heten, zich teveel willen richten op het andersdenkende deel van de Eindhovense bevolking. In Maas tricht b.v. zagen wij een heel wat feller actie, maar daar werd -ons dan ook ir, de „Sterre der Zee" een veel onmeedo- gender tegenpartij van Satan getoond. Ondanks dit, al te vaag gegeven is het een spel, dat de mensen te den ken geeft. Wij kunnen het dan ook ieder in overweging geven. Men heeft nu naast de Truman-leer en het plan-Marsh^ 1 ook het Marshall- Gffensief. En deZ nractisch an' ^oe ongerechtvaardigd P «Jer~ van Washingto bjyft de opmerking, Staten floor één ge» gedragen. Vol! het communisme worai. 5 te»-„„ gens Moskou is het het o zo onschuldige ^sland, terwijl Washington het voorstelta v diging van de Wester* besc avm wat het in laatste instantie 0^1.,. al wordèn daarmede enkele fd dan beschaving langer gehanu wenselijk schijnt en is. Marshall's rede van ten wa^inderdaad'een volkon^en bere kend, tot in de uiterste consekwenties doordacht offensief, en ^nafnval spanning zag men naar de van de Russische gedelegeerde y .1 De opening van de V N.O. De Nederlandse delegatie is present. Van links \naar rechts: mr. J. H.W van Roy en, Snouck Hurgonje, Burger en Beauforttijdens de rede van Marshall ky uit. Men kon van deze geduchte en gevreesde'procureur-generaal in de be ruchte Russische zuiveringsprocessen iets geweldigs verwachten. Tegenover de nuchtere bezonnen Gromyko is hij inderdaad een geweldenaar, gevat, vlijmscherp, cynisch en sarcastisch; bovendien een redenaar, die alle regis ters der welsprekendheid met een vaak overweldigend mensenkennis weet te be nutten en ten volle uit te buiten. Alle menselijke hartstochten, goede en kwa de, drijven hem voort. Hij scheen de man, die Marshall van repliek kon dienen. Iedereen verwachtte, in een zeker angstige spanning, iets groots van hem. Zijn rede is een bittere teleurstelling geworden, niet veel meer dan, zoals een Amerikaans blad opmerkt, een „hyste rische scheldpartij", zonder enige nieu we gedachten, zonder perspectief; Goeb- bels zou het oneindig veel beter hebben gedaan; misschien zelfs zou de overi- Sena tamelijk onbeduidende Molotof zal hij het tegen een tegenstander Ms Marshall durven komen opnemen? een juister toon hebben getroffen. Vysjinsky's hoofdbetoog ging tegen de reglementering van het vetorecht, en h'j gebruikte daarvoor het aloude, ar metierige, bijna aan waanzin grenzen de sophlsme, dat elke wijziging van het veto-recht de eenheid der grote mogend heden in gevaar zou brengen. De volle werkelijkheid is, dat het veto-recht, en zeker het wangebruik, dat Rusland er van maakt, eenheid en samenwerking der groten niet alleen ondermijnt, maar ook totaal vernietigt, of meent de Rus, dat, als gelijk herhaaldelijk is voorgekomen, een voorstel van vier der groten door 'de vijfde, Rusland, wordt weggestemd, daarmede de eensgezind heid in de hand wordt gewerkt? Een dergelijke veronderstelling grenst aan het krankzinnige, en we kunnen ons dan ook niet indenken, dat Vysjinsky zelf in de eerlijkheid van zijn argument gelooft. Maar het is juist deze volsla gen, diep bewuste onwaarachtigheid, welke de Organisatie der Verenigde Naties meer en meer naar de afgrond voert, en het vertrouwen en dan niet alleen van de kleinen op een ondraag lijke proef stelt. De. Verenigde Naties gaan er aan ten gronde, of juister wel licht zijn er reeds aan ten gronde ge gaan. Een Frans blad maakte onlangs de bittere opmerking, dat de Verenigde Naties alleen nog bestaan om een aan tal gedelegeerden de graag aanvaarde relegenhcid te bieden om op 's lands kosten een uitstapje naar het begeerde dollarland te maken. Er ligt wellicht enige overdrijving in dit sarcasme; de Uno moge dan in geen enkel opzicht een effectief lichaam zijn, zij is ten minste, zoals de Amerikanen graag zeggen, een klankbord, waartegen het woord van het recht over de gehele wereld kan resoneren; het is ten min ste iets, al blijft de vraag gewettigd, of daarvoor de zo schaarse dollars mo gen worden verkwist. Even onwaarachtig als in zake het veto waren de Russische voorstellen tegen de z.g. war-mongers", de oor logshitsers en betreffende het verbod van die wapenen, welke voor massa vernietiging dienen. Men kan waarlij I: niets anders zeggen dan dat ze louter I communistische propaganda zijn zon der enige basis in de Russische werke lijkheid. Het nadeel van het klankbord is, dat het ook deze verderfelijke, im mers onwaarachtige en leugenachtige propaganda over de wereld doet weer klinken, en bij bewust of onbewust goed gelovigen zelfs nog ingang vind Een der meest typische Verklaringen, welke na de rede tegenover journalis ten werden afgelegd, was die van de Koreaanse waarnemer Luis Yim. „Het is zeide hij, een zeldzaamheid in de ge schiedenis, sedert de beroemde toespra ken van Hitier, dat in een erstige diplo matieke rede zulke opvallende contra dicties voorkwamen", 't Enige, wat eni ge verademing gaf, was de zeer nadruk kelijke verklaring van Vysjinsky, dat Rusland nooit het initiatief zal nemen om een oorlog te beginnen. Dezelfde woorden hebben we vaak uit de mond van de would-be-wereldveroveraar Hit- Ier vernomen; maar zijn daden waren zó, dat Engeland, toch wetende, dat het „een tijd van bloed, zweet en tranen" tegemoet ging, wel gedwongen was zich tegen de nazi-agressie te verzetten om de Europese wereld en beschaving te redden. De twee grote redevoeringen van Marshall en Vysjinsky hebben intussen de posities der kolossen afgebakend; Rusland is nog steeds in het zuiver de fensief. het heeft de eerste doorbraak nog niet kunnen afgrendelen. Het zal echter het laatste woord van Moskou niet zijn; de strijd wordt voortgezet. Al zijn in Flushing Meadows vjjf en vijftig landen vertegenwoordigd, toch ligt elke beslissing in handen der twee wer kelijk groten. Ook de beslissing om het voortbestaan der Verenigde Naties in haar huidige structuur, dat reeds na drie dagen Algemene Vergadering in het ergste gevaar is. De dag van morgen wordt overi gens zonder vlagvertoon min of meer beschouwd als de inzet-datum van de zeer bijzondere campagne der Katho lieke Actie om het Nederlandse volk moreel op hoger plan te brengen. Een onderneming welke vooral posi tief,en niet teveel negatief zal moeten werken, wil zij ook maar enigermate succes hebben. Niet te veel negatief, omdat bescher mende verordeningen maar betrekkelijk vruchten dragen, ook al worden zij met zuivere intenties genomen. Wetten en oekasen zijn nog geen ware afspiegeling van goede geest en juist leven onder een geheel volk. De morele kracht van een volk blijkt uit de prestaties, uit goede daden en niet uit het nalaten van het kwaad al leen. Daarom is ook zo waar hetgeen Anton van Duinkerken schrijft: „Mora listische levensschuwheid is de voor naamste oorzaak van zedelijke zelf verminking. Deugd is kracht Gods, géén getrainde lamlendigheid". Uit een pas verschenen boekje van de K. A. „wat mankeert Nederland" valt op te maken, dat er door aanwijsbare invloeden heel wat morele steken los zijn. Burgemeesters, geestelijken, peda gogen, politiemannen, geleerden gaven hun zienswijze en tevens vele middeléh ter verbetering. Kwaad is er echter sinds de val van Adam en Eva altijd geweest. Wie ge schiedenis heeft gestudeerd, verbaast zich over niets meer. Iets anders is de vraag: Waarom de Christenen der eer ste eeuwen de puur en ongelooflijk hei dense wereld van Rome wisten om te vormen en onze Katholieken en masse niet alleen geen voorbeeld, maar zelfs grote ergernissen zijn. We moeten er kennen, het er als vaders en moeders en als burgers lelijk bij te laten zitten. Er zijn nog duizenden gave huishou dens, er zijn nog tienduizenden gave karakters onder oud en jong, maar toch we moeten allemaal nog hogerop. Er is „fatsoen", maar niet gebaseerd op geloof, doch om de familie en de buren. Moraal dient te steunen op de geboden Gods. We doen kwaad we zijn zwakke lieden maar we verdoezelen dat kwaad met schijnredenen zonder eerliik te erkennen, dat we werkelijk kwaad deden. We trokken de naasten niet op, maar pasten ons a^n bij een door sluwe helse machten stukken omlaag gezakte levensgewoonte. Zulk een houding is niet fier met als gevolg godsdienstig vernis, heidense inslag ten aanzien van het materiële, gebrek aan offervaardigheid om willé van het God dienen. Ons inzicht wordt met opzet verduisterd, omdat we te laf zijn. Ons ontbre- kt de katholieke dis cipline ten aanzien van. de eerste blij vende levensvraag: Waartoe op aarde Die elke dag alles beheersende vraag durven we niet meer consequent aan, We streven meer naar het aardse para dijs, dat toch nooit komt. We laten het kwaad niet op de basis van de liefde De eerste vraag blijft. Wie de pijnen en offers de vertroosting laten we maar buiten beschouwing van dat God dienen te bezwaarlijk vindt, noeme zich niet katholiek. St. Paulus, tot in de,derde hemel op genomen, behield de prikkel van het vlees tot aan zijn dood. Door de genade Gods werd hij, wat hij was. Wij schij nen graag Paulusscn, doch zijn meer Saulussen. Eerlijk blijven, mensen. God tot in de consequenties of de Mammon in al zijn variaties. Een van beiden, alle twee gaat niet. Vroeger niet, thans evenmin. HENK VAN DER MAZE. De jubilerende aartsbisschop van Mechelen, Kardinaal van Roey, wordt geluk gewenst door Koningin Elizabeth. De lonen van de arbeiders in de textiel-industrie zullen naar alle waar schijnlijkheid binnenkort verhoogd wor den. Dit is het resultaat van de onder handelingen, die gevoerd zijn door textielfabrikanten en de vakraad over de Wijziging van de C.A.O. De minimum- en garantie-uurlonen van de geschoolde arbeiders zullen met 5 cent worden verhoogd, die van de geoefende met 4 ct. en het uurloon van de ongeschoolde arbeiders met 2 cent. Daar deze laatste groep doorgaans niet op tarief maar op premie werkt, zal bovendien een premie-dervings toeslag van minstens 5 procent worden gegeven. Belangrijk is verder, dat met deze wijziging van de C.A.O. een be- drijfs-pensioenfonds wordt ingesteld. Voor dit fonds zullen werkgever zowel a.ls werknemer per week een gulden betalen. De loonsverhoging zal nog moeten worden goedgekeurd door het college van rijksbemiddelaars. In de algemene vergadering der N. V. werd gisteren de aanval op 't veto recht voortgezet door de Argentijnse vertegenwoordiger Jose Arce, die voor al de wijze bestreed, waarop van dit recht gebruik gemaakt werd bij de stemming over toelating van bepaalde landen als lid van de V. N. Arce gaf twee methoden aan om het veto-recht te vermijden: 1. Een beslissing in de veiligheidsraad moet met een meerderheid van drie kwart der stemmen aangenomen worden. 2. Elke grote mogendheid kan tegen zo'n beslissing in verzet gaan, en een permanente commissie uit de algemene vergadering beslist met een meerder heid van tweederde der stemmen, of het protest bekrachtigd of verworpen wordt. Na Arce sprak mevrouw Laksjmi Pan dit. leidster der delegatie uit India, die haar vrees kenbaar maakte, dat een fa len van de vergadering met betrekking tot het meningsverschil over het optre den van Zuid-Afrika t. a. v. zijn Indi sche minderheid, een uitbreiding ven het conflict tengevolge zou hebben, dat op 't terrein van de rassenpolitiek ligt. Voorstellen op agenda geplaatst De V. N.-commissie van orde. heeft met 1" tegen 3 stemmen en één ont houding besloten, de kwestie van de toelating van nieuwe leden op de agen da der algemene vergadering te plaat sen. De Sovjet-Unie stemde tegen. Ook het voorstel tot afschaffing van het veto-recht werd, ondanks hevige protesten van Gromyko, met 9 tegen 2 stemmen (Sovjet-Unie en Polen) ,en 3 onthoudingen aanvaard voor plaat sing op de agenda. De grossier K te Aalten werd ervan ver dacht medewerking te verlenen aan een smokkelhandel in koffie. In verband hiermede stelden ambte naren van de C. C. D., in samenwerking met de fiscale recherche en ambtenaren van de invoerrechten en accijnzen onver wacht een uitgebreid onderzoek in bij verschillende verdachte adressen. Dit was niet zonder succes. In het woonhuis van K. vond men een crote voorraad z o Drivé-poederen", wc'ke in beslag wer.'ën genomen. Bovendien kwam aan het licht, dat in drie maanden tijds 452 kg. koffie clandestien was afge leverd waarbij de deviezenbepalingen waren overtreden Een caféhouder en een paar beruchte smokkelaars, welke laatsten door de mand vielen bleken o.m de hand in deze zaak te hebben gehad.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1947 | | pagina 1