Nieuws uit
Edel feest van dankbaarheid,
toewijding en familiezin
STAD e„ OMTREK
Het werk der gezinsvoogdij is
bitter en bitter nodig
G
eheugen-
De veteranen en de „Baroes'*
R
Karel
KWIEK
De Spoorweg
VANNELLE
EEN NIEUWE ZAAL VOOR OUDE
MENSEN
DE TENNIS-ENTHOUSIASTEN
KUNNEN AAN DE SLAG
Hulp
Dt komende week
ADIO
Reeds stond de oogst van twee jaar rijp
StRaymundus slaat de hand aan de ploeg
in Rotterdam en ook in Schiedam
programma
S APRTE 194$
P4GP"A 3
JUICHEND ^TE DEUM TOLK
VAN T' ONUITSPREEKBARE
LEUNSTOEL WEL VERDIEND
Dat mysterieuze kastje
PRACHTIG INITIATIEF
EEN GOED SPORTSMAN GING
HEEN
GOUDEN DIENSTJUBILEUM
BURGERLIJKE STAND
wordt
President
;>küp
BgiV
door
JACK BECHDOLT
ÉN N U
EEN KOPJE
Misten wij de klokken wel, toen wij Zaterdagavond binnenkwamen in
de 0. L. Vrouw Rozenkrans, die in feesttooi van wit en geel haar
herder verwachtte? Feestelijkheid en innige familiezin doortrokken de
massa in de kerk en de harten waren boordevol dankbaarheid, zodat in
de zielen der aanwezigen de taal dei klokken niet meer behoefde op
fe roepen, wat voor een waardige viering van het feest het enig nodige,
tegelijk dringend noodzakelijke was- medeleven met de jubilaris. Zeker,
de klakken hadden juist datgene kunnen doen, wat de gelovigen in de
kerk ontzegd bleef: geestdriftig roepen bij het inhalen van de pastoor;
hem toe zwaaien en hem omstuwen met het enthousiasme, waartoe de
liefde zo gemakkelijk opzweept, vooral als het een gemeenschappelijk
geuite aanhankelijkheid is. Misschien was het ook beter zo: inniger,
meer naar binnen gekeerd, benadrukkend de contemplatie, die ondanks
de activiteit van de Dominicaan tot de andere zijde van zijn wezen
behoort, een zijde, waaraan hij node tijd ontzegt.
Zonder klokken dus deed Pasw t
dovicus, Dominicus Oorsoron?
Singelkerk Zaterdagavond - Van de
Dominicus Oorsprong
de kerk d'ooreeïftrede in
bruidjes De kleinst n g'dsen en
de laan „'Sn vormden een leven
lente-bloesem. PaterUSAdevlleflinSte
heette de pastoor namew d De™nter
«n de paters welkonT w de Parochlanen
baarheid voor hot y Ultte de dank-
had mogen vïrricMrk' dat de >ubilaris
Priesterschap, werk da? ZiilA.25'j"ig
raa4 concentreerde
werk; de uitbouw
raat crninont-VT' ual Zlch in dit pasto-
werk- de uithn °P zijn nieuw levens-
gingv«? T 0UW van de K. A„ de vesti-
Sff. yan de ware
Parochiegemeenschap.
assisteerd l0f W6rd de Pastoor ge"
diako r Pater van Deventer als
Kof €>n Pater Ditters als subdiaken
ei zangkoor zong o.l.v. Paul v. d. Putten
tió ,esu amor mi. van A. Giesen, Magni-
at van Marius Monnikendam en Tantum
hl 8C? Van dan Nieland. Op de eerste avond
aI' dat het zangkoor zich ten volle
act gegeven, om zijn belangrijke deel in
et slagen van het feest bij te dragen.
Na het lof was er receptie voor de ge
nodigden en corporaties.
Povere woorden, rijke mening
Wethouder Alberts was met zijn echt-
?®note in het lof en op de receptie aan-
ezig- De heer G. J. Vincent sprak na-
ens het Kerkbestuur. Hij was God dank-
aar, dat Hij de Singelparochie in zo
Kritieke tijden een Pastoor had gegeven,
16 de noden begreep en zich wilde in-
zetten om de gevaren te bestrijden. Op
Velerlei gebied, maar vooral in de eer-
led voor 't Huis van' God en de Liturgie,
^aa de Pastoor de parochianen voorge
len. Hij hoopte, dat de jubilaris nog
*ang Voor de parochie gespaard mocht
Wijven.
De heer J. C. Breve sprak namens het
v°ltallig Kerkbestuur en de dames van
de leden, het Collectantencollege, het
Koorgezelschap, de Propagapdaclub, de
Ver. Vriendenkring, de Derde Orde, St.
Vincentius en het R. K. Parochiaal Arm
bestuur, de dames- en herencongregatie
i"L meisjes- en jongenscongregatie, de
fle K.A.J., de Gidsen, de Verken-
sing' eSD,m de. gehele Par. Jeugdbewe-
Öer K.A. "T. de Sroep bekeerlingen
en de sociale eel- en districtsbestuur
verzorgster^ mej. Hensen.
Voor ons, Schiedam
de week Liduina's ehfrs' 's de komen-
nog dan anders zullen n-- Week. Meer
ken tijdens de gebeden baar geden-
in de Frankeland. led-» de Noveen
van haar leven, die wii n gebeurtenis
slechts de achtergrond van wegen' is
gesteldheid, die onze tijd veed Seestes-
raakt en van waaruit St. r is. ge"
leefde: God was voor haar wlna.juist
punt van alle denken en dom -z?1?1161"
de Hem, d.i. zij nam delen j?.n~
werk op zich, welke Hij haar n Zl-|n
dn die dus de waarde van erdfoeS
werk kreeg. ZlJn elSen
Wat een zinvolle week voor de Kath
bTZ'Z BH6Yegm5 om* beginnen m?t
het werk. dat na de gelukkige totstand
koming van eenhoud tussen oude ".ath
Vrouwenbond en de. nieuwe Katholieke
Arbeiders Vrouwen beweging, in zo
ruime mate zal liggen wachten. Het we
zen van alle activitiet is de geestelijke
gesteldheid, die eraan ten grondslag iigt
en alleen waar die theocentrisch is, kan
er voor een Katholieke beweging resul
taat van worden verwacht. Op D i n s-
j>a£. komen de dames bij elkaar in de
dé aö Volksbond, De serieuze taak sluit
na dc.nSename omstandigheden niet uit;
films draaien 231 heer Heggelman
beplHS,'inteliser kan St Liduina's voor-
zii h ^verken op de vrouwen, wanneer
birl. flguur plaatsen als gids voor de
j.' boetedag, welke op Donder-
*omi '0r dp Kath. Vrouwen Beweging
de gebouden. Om 9 uur verzamelen
ïich atholieke vrouwen van Schie.dam
1PM de kapel van Huize Liduina, om
Hen p" Pranse bet Misoffer op te dra
kip -Voor een goede uitslag van de ver
ft ®zingen in Italië en de bekering van
T u|land. Om 3 uur is er een gezamenlijk
d° m dezelfde kapel, tijdens welk Lof
oe geestelijk adviseur, Kap. Franse, een
toespraak zal houden. Aan alle vrouwen
w'ordt verzocht van a.s. Donderdag een
Vrjjwilligc vastendag te maken.
Liduina is het middelpunt van een
Bvond voor de dames- en herencongre-
gatie van de Frankeland, tijdens welke
?e heer Geurts het leven van onze Hei-
age zal belichten. Op Woensdag-
v.,° n d vindt deze buitenkerkelijke
de r?dermg plaats in de grote zaal van
krin'flksbond. Tussen Afrika's keer-
verwijlen de leden van de Katn.
D0„8,«m andere belangstellenden op
Allen voelen de behoefte om hun waar
dering en dankbaarheid te betuigen voor
wat in het korte pastoraat tot stand werd
gebracht. Vóór zijn benoeming was de
jubilaris bekend als de grote praeses van
de Jozefgezellen, nu wist men in hem
een Pastoor te hebben, die weet wat hij
wil en eerlijk oordeelt. In het begin was
het moeilijk om aan de veranderde in
zichten te wennen, maar na de aanpas
sing -kwam men tot de conclusie, dat er
veel verricht was in korte tijd. Het is
nu gemakkelijk om te werken onder het
nieuwe pastoraat. Spr. wilde in het bij
zonder naar voren halen het werk door
de pastoor verricht, om tot de bouw van
een nieuwe kerk te komen. Reeds zijn de
plannen en besprekingen in ver gevor
derd stadium, maar de onderhandelingen
zijn vele en gaan langzaam. Spr. hoopte,
dat er spoedig een oplossing zou komen
un deze urgente kwestie. De welsprekend
heid van de pastoor heeft zijn medewer
kers begeesterd en het resultaat kent niet
alleen de parochie, maar geheel Kath
Schiedam, ook de afgedwaalden, de min
derbedeelden en de zieken van de
parochie. Hij overhandigde de pastoor
een couvert met inhoud.
Het ideale: begrip
Pastoor Oorsprong dankte de sprekers
voor hun redevoering, vooral voor die
passages, waarin doorklonk, dat men zijn
werkwijze aanvaardt. Er zal voortgebouwd
moeten worden op het prachtige werk
van de voorgangers volgens moderne
methoden en inzichten. Daarvoor is mede
werking en volgzaamheid nodig. Op feest
dagen wordt alleen gedacht aan wat tot
stand kwam. Het uiterlijke wordt gevierd.
Innerlijk voelt de jubilaris klemmen wat
niet gedaan werd, wat gedaan had moeten
of kunnen worden. In zijn dankwoord be
trok hij vooral zijn confraters, die hem
het werken en het samenwerken zo ge
makkelijk maken. Ook de kerkmeesters
dankte hij. Als men is aangewezen om
leiding te geven, mag men volgzaamheid
verwachten. Soms kan de persoonlijkheid
zich sterk doen gevoelen. Zonder wil is
er echter niet te bouwen.
Spr. betrok in zijn woorden speciaal de
wethouder Alberts voor zijn stuwende
kracht en vele plannen, ook voor de steun
en de raad, die-hij van hem mocht ont
vangen. Laten wij samen bouwen aan het
zieleheil van diegenen, die aan ons zijn
toevertrouwd.
De familie van Pastoor Oorsprong was
Zondagmorgen, tijdens de Hoogmis in de
kerk aanwezig, evenals de Hoogeerw.
Deken R. Reynen, burgemeester mr. J W.
Peek en zijn echtgenote, zusters Domini
canessen en de broeders van de scholen,
tal van geestelijken en orde-broeders.
Door de gebrandschilderde ramen vielen
flarden zonlicht op de toefen van narcis
sen, de bossen seringen en de prachtige
bouquetten aronskelken. Met tapijten
waren priesterkoor en zangkoor behangen.
De feestgave ter, gelegenheid van het
jubileum, een versierde kerk, was in alle
opzichten het hoogtepunt, wat de zinvolle
stoffelijke kant der feestviering betreft.
De jubilaris droeg de plechtige Hoog
mis op met assistentie van pater R. A.
Oorsprong O.P., kap. te Tiel als diaken
en pastoor A. E. Oorsprong O.P. van de
Haven als subdiaken. Pastoor R. v. d. Lin
den O.H van Blijdorp fungeerde als pres-
byter-sSsistent. Het koor zong de Missa
in hon. S. Theresiae ab Infante Jesu van
Licinio Refice. Het werd een prachtige
uitvoering, waarin jongens- en mannen
koor geheel opgingen in een nieuwe een
heid, die met het orgel tot een gemeen
schappelijke jubel werd. Het vuur, dat
ontstoken was, moest zich ontladen in een
overweldigende Alleluja van G. F. Han
del, waarin de bezieling alle moeilijk
heden opzij schoof en de hemel der barok
zelf scheen open te gaan om zijp luister
tot dit feest bij te zetten.
De receptie werd zeer druk bezocht en
onafgebroken kwamen de parochianen
persoonlijk hun herder de hand drukken.
W ereld verbetering
Het plechtig Lof werd een waardige
sluiting van het feest. Voluit gevend van
de rijkdom aan doorkende pgrtituren,
zong het koor de Sacris Solemniis van
J. Schmitz. de Magnificat van H. Strate-
gier en de Tantum Ergo van A. Diepen-
brock. Pastoor Oorsprong had moeite om
zijn dank te formuleren. Hij verontschul
digde zich met een verwijzing naar onze
Moeder de, H. Kerlc, die niets moeilijker
vindt, dan vreugde en dank te uiten op
de Paasmorgen en maar één klank weet
te stamelen of te jubelen: „alleluja".
De priester voelt zich op feestdagen
steeds beklemd, omdat hij nimmer waar
dig kan zijn aan de hoogheid van zijn
ambt, omdat hij juist in zijn persoonlijke
verhouding tot zijn Schepper, Die hij
dagelijks mag offeren, zoveel bespeurt
wat beter had kunnen zijn. Hij vroeg de
parochianen om toch vooral veel voor de
priesters te bidden en hen niet naar het
uiterlijk te beoordelen. Hij dankte hen
voor hun bulp in deze, door de grootse
opkomst tijdens het triduum, dat vooraf
ging en dat tot intentie had, de bekering
der afgedwaalde parochianen en de uit
leg van de verhevenheid van het priester
schap.
Hij zag als zijn grootste werk de K. A.,
die een moderne vorm moest zijn, om een
oude band te herstellen. De parochie
moest weer een eenheid worden, waarin
het goede wordt opgekweekt en 't kwaad
wordt bestreden. De jubilaris veront
schuldigde zich. Hij had te kiezen tussen
de organisatie, het stimuleren van het
parochiewerk of het opzoeken van de
parochianen persoonlijk. Hij had het eer
ste gekozen als in deze tijd het nood
zakelijkst. Hij hoopte, dat men hem die
keuze niet zou verwijten. Aan zijn pa
rochianen vroeg hij onderling de band
van de liefde, de rechtvaardigheid en de
oprechtheid te herstellen. Geen gepraat
over anderen, geen bekladding van ande
ren. In onderlinge liefde samenwerken
om de wereld beter te maken door zelf
verbetering.
Na zijn bezield dankwoord zongen allen
gezamenlijk het „Te Deum", dat juichend
vertolkte, waartoe niemand in staat was
geweest en dat juist weergaf, wat de
jubilaris steeds had benadrukt: „Niet aan
mij, maar aan U, Heer, zij alle lof en
"dank in eeuwigheid".
De kinderrechtspraak is een volkszaak; allen zijn wrj verantwoorde
lijk voor de wijze waarop en de richting waarin het kind opgroeit.
De noodzakelijkheid van voogdij wordt steeds dringerder gevoeld;
zonder preventieve bemoeiing dreigt voor vele kinderen een
afglijden naar de zelfkant van de samenleving. Het merendeel der
volwassen misdadigers is gegroeid uit kinderen die in hun jeugd zon
der of onder ontoereikend toezicht zijn geweest. Belangrijk bij de
bemoeienissen van buitenaf is, dat het kind waar enigszins mogelijk
in het eigen gezinsmilieu kan blijven, want daar alleen behoort het
thuis. Daarom is het werk der gezinsvoogdij zo bitter nodig. En
daarom is het zo uiterst belangrijk, dat gisteren in onze stad R'dam
een Vereniging van R. K. Gezinsvoogden werd opgericht.
Deze aanloop is ontleend aan de toe
spraak van de Rotterdamse kinderrechter,
mej. mr. J. C. Hudig, die na de gebrui
kelijke inleidingen als eerste de rij spre
kers opende. Haar toespraak gaven wij
in een nutshell, betreurend dat wij niet
meer van haar zeer belangrijke woorden
kunnen aanhalen. Dit ene willen wij
echter nog bijzonder naar voren bren
gen: spr.eekster pleitte o.a. zeer drin
gend voor meer samenwerking en coördi
natie van de diverse verenigingen die
haar krachten wijden aan het werk der
kinderopvoeding en -bescherming.
Zeer behartigenswaardig waren ook de
woorden van de hoogeerwaarde deken J.
H. Niekel. „Nu u aan het werk kunt gaan
hoop ik dat u ook aan het werk tuit
gaan", zei de deken o.a. letterlijk. Want
dit werk is, spr. weet het uit de eerste
hand, bitter en bitter nodig. Met de
krachten van dit ogenblik zal men echter
niet de gestelde idealen in een stad als
Rotterdam bereiken, en daarom drong de
deken zeer sterk aan op uitbreiding en
scholing van het aantal katholieke gezins
voogden. Men kan niet zonder de goede
Niemand zou haar herkend hebben de
oude zaal van het Liduina-gesticht, waar
de vrouwen vroeger bijeen zaten op
donkere houten banken, onder sombere
bovenlichten, bij drie magere lampen,
waarvan de leidingen brutaal de pla
fonds ontsierden. Zaterdagmiddag keer
den de oudjes erin terug, het vrouwtje
van 97, het mensje va n93. en de anderen:
allen bij elkaar om en nabij een hela
Vaderlandse geschiedenis aan eeuwen
De vrouwenzaal van het St. Liduinage-
sticht werd 6 weken geleden ontruimd
De vrouwen verhuisden naar de sombere
Vineentius-zaal om aan de schilders,
timmerlui en metselaars gelegenheid te
geven een verjongingskuur op de zaal
toe te passen. Nu zijn ze weer terugge-
Zaterdagmiddag was 'het druk up
Spieringhoek achter de woning van
Jan Daalmeijer. De gure WestengrinJ,
die vanover de poldervaart kwam ge
wipt, deed de genodigden en bezoekers
var. hel nieuwe tennispark wat dieper
in hun kraag duiken; het was no» al
lerminst ideaal tennlsweer, maar dc
zon had in de afgelopen dagen toch wei
lente-achtig geschenen en spoedig zul
len de tennis-enthouslasten hun hart
kunnen ophalen.
De heer W. Blaisse. de exploitant van
de nieuwe tennisbanen heette de aanwe
zigen hartelijk welkom. Me vreugde en
trots kon hij op datgene, wat tot stand
kwam, zien. Hy dankte het gemeentebe
stuur, dat in de persoon van wethouder,
Mr. F. v. Bochove aanwezig was, voor
de steun by de tot standkoming van het
nieuwe tennispark gegeven voorts de
?eoeeHnte^ke SPWtcornmis'sie; de B.
L i* directeuren van Gemeente Wer-
ken en de Plantsoendienst, zowel als van
d bouw~ e" womngdienst. De heren Cra-
mhfrh611 yiUemse da"kte hij voor de tec'n-
adviezen; zijn broer voor de raad-
gevingen betreffende de exploitatie en
d® h®ren v- d. Torre Sr. en Jr., de uit-
oerders aan wie hij een cadeau over
handigde. De eerste bespelers van de
baan, de heren Teschmacher en den Hoed
mocht hy In zqn dankwoord niet ver
geten.
Namens het Gemeente Bestuur bracht
wethouder v. Bochove hulde aan de heer i
Blaisse voor het genomen initiatief. Er j
wordt in het algemeen beweerd, dat
Schiedam mank gaat aan een gebrek van
mensen met initiatief. De juistheid hier
van is in het verleden wel bewezen, maar
hier is dan toch een tekenend nieuw ge
luid. Het succes vande exploitatie zal
zeker zijn, als de heer Blaisseide zaken
behandelt in de geest van zijn vader, die
bij vele Schiedammers bekend is, als een
humaan mens met de gees# van de ware
sportsman.
Namens de S. B. L. O. sprak nog de
heer Leenderts, die in de opening van
dit sportpark het bewys zag van de
door de S. B. L. O. vaak herhaalde ver
zekering, dat deze niet alleen werkt voor
de voetbalverenigingen. Het Schiedamse
sportleven is bij deze opening belang-
rük rijker geworden. Hij wenste, evenals
de andere sprekers de exploitant veel
succes toe.
Hierna knipte Mevr. Blaisse het lint,
door en kon de eerste wedstrijd gespeeld
worden. Het werd een vertoon van kun
nen tussen de heren Teschmacher en den
Hoed.
De bannen liggen op het moment nog
vrij open, maar als de beplanting in het
groen schiet en over enkele jaren voller
zal zijn, zullen de Zuid-Westers uit de
polder geen merkbare inyloed meer heb
ben op het spel. De baan is zeer modern
niet alleen veel Schiedamse, maar
Vlaardingse tennissers trekken.
keerd, snuivend de nieuwe verf. verwon
derd kijkend naar de mooie kastjes, be-
hagelijk leunend in de nieuwe leunstop-
len.
De 3 lampen zijn vervangen door 6
prachtige ornamenten. De leidingen zyn
onzichtbaar in de muur gelaten, de ban
ken ontslagen van hun diensten. Langs
de muur staan prachtige kasten om daar
in de persooniyke distributie-eigendom
men, het zakje suiker het kluitje boter
enz. op-te ruimen. In 'de hoek steekt het
geraamte voor een eigen keuken on
wennig de zaal in Het glas moet er nog
in, de omtimmeri'ng js nog niet klaar.
De oude tafels doen nog tijdeiyk dienst
tot de nieuwe kleinere er zullen zijn.
Het geheel moet nog gezellige1 worden.
De donkere ramen zijn uit de bovenlich
ten verwijderd, de muren licht opgeschil
derd. Bloemen staan op de tafeltjes en
tompoezen lonken op de tafel, maar moe
ten wachten tot het bestuur van deze
zorgènkinderen van de St Vincentiusver-
eniging de zaal zal hebben overgedra
gen.
Dat gebeurt by monde van Mr. Jae.
Witkampf. Deze meent, da4 er alle aan
leiding is, om de zaal met enige plechtig
heid te openen. Voor het eerst sinds
maanden is het bestuur weer compleet,
omdat de heer de Koning, zij het nog met
moeite, aanwezig kan zijn. Het is dus
een dubbel biyde dag- Toen het vraag
stuk van de vrouwenzaal voor het eerst
werd besproken, was er aanstonds volle
dige overeenstemming over de wenselijk
heid van een modernisering. De toestand
met de banken was niet langer te besten
digen. Als een van de rij van vijf wat
dichter by de tafel wilde zitten, moesten
de anderen mee aanschuiven. De verf
hing in lappen van de muren, het geheel
was vrij somber. De moeilykheden waren
groot. De stoelen waren reeds maanden
geleden besteld en konden nu pas wor
den afgeleverd. Toch is alles nog in korte
tyd klaar gekomen dank zij o.a. de firma
Nahring, die 'met groot animo heeft ge
schilderd, de timmerman Hunloven, die
de prachtige kastjes heeft getimmerd en
de technicus Jansen, die voor het licht
heeft gezorgd. Ook de heer v. d. IJssel
komt om zijn toezicht dank toe aldus de
heer Witkampf. Al zullen sommigen de
oude toestand missen, daar zij deze zp
lang gekend hebben, ook aan het nieu
were en betere moet men wennen. Spr.
hoopte, dat de vrouwen nog lange jaren
en opgewekt van harte van de vernieuw
de zaal gebruik zouden maken en dat de
zusters er veel zonnige arbeidsvreug
de zouden vinden.
Gerard v. d. Toorn, een van de hardste
werkers voor de lagere klassen van het
K.N.V.B.-voetbal, kwam Vrydag door
e>-n ongeluk om het leven. Enkele jaren
terug kwam de toenmalige doelverdedi-
ger van Ursus, later H.D.V.S. 2, mij eens
opzoeken. Hij wilde gaan fluiten. Voor
dien was hij al regelmatig arbiter van
juniorwedstryden op Zaterdagmiddagen.
Na zijn aanmelding in Den Haag kwam
Gerard aanstonds in de K.N.V.B. als
scheidsrechter. Zijn aanstelling is voor
el'ke voetballer, onversohillig waar, een
zegen geweest. Gerard was een van de
vele scheidsrechters, die practisch geen
promotie hebben gemaakt. Maar week
aan week floot hij in de vierde en derde
klas zyn wedstrijden, en goed. Juist in
die afdelingen is het fluiten ontzettend
zwaar. Hij kwam vaak in Dordrecht en
op de Zuid-Holl. eilanden. Als scheids
rechter heeft hij veel werk gedaan voor
dè R. S. V. Rott. Scheidsrechtersvereni-
ging. Niets was hem hiervoor te veel. By
elke wedstrijd in Schiedam, waar geen
arbiter aanwezig was, was v. d. Toorn
bereid te fluiten. Niet alleen bij H.D.V.S.
1 maar ook zo nodig bij een van de re
serve-elftallen.
Ontzettend veel heeft deze kleine grote
man voor de sport gedaan, gewend als hij
was om nooii zijn mening onder stoelen
of banken te steken. By elke vereniging
en bij collega's was hij een geziene fi
guur. Op jeugdige leeftijd is hij wegge
rukt, gevallen als slachtoffer van zijn
plicht.
Wy zullen hem niet vergeten.
M. VAN DIJK,
Oud-scheidsrechter K.N.V.B.
Commissielid K.N.V.B. afd. R'dam.
wil, maar anderzijds is deze alleen niet
voldoende; men moet vooral ook weten
hoe men moet werken om de veelvuldige
en -soortige moeilijkheden te overwinnen.
„De oprichtingsobstakels zijn na maanden
eindelijk weggenomen: gaat nu dan aan
het werk, maar.... schoolt u!", aldus de
deken. De financiële steun van kathpliek
Rptterdam zal pnontbeeriyk blijken: die
steun kan zeer veel gewicht in de (offer >-
schaal werpen, zoals zeer onlangs weer is
gebleken; wanneer katholiek Rotterdam
het werk van de Vereniging van R. K.
Gezinsvoogden eenmaal leert waarderen
zal het ook aan deze vereniging zijn steun
royaal schenken.
Behalve deken Niekel en mej mr. Hu
dig waren met bestuur en leden op deze
oprichtingsvergadering nog als gasten
aanwezig mej. mr. E A. Stoop als se
cretaresse van de Voogdijraad, mr. L. J.
Pieters als vertegenwoordiger van Pro
Juventute, alsmede de heren mr. Goed
maker en Niessen als vertegenwoordigers
van de Amsterdamse zustervereniging.
Allen getuigden van hun vreugde over
deze oprichting en van hun aeer leven
dige wens tot samenwerking.
Het bestuur werd als volgt geformeerd:
voorlopig voorzitter: de heer Jos. O. M.
Mijman: secretaris: mr. Walter A. J. M.
Baars, Westersingel 48; penningmeeste-
i-esse: mej. M. Binkhorst: leden mej. D.
Broekhoff en de heren B. B. Pietersen,
J. H. van der Ree en M. J. van Zuylen;
tot geestelijk adviseur is benoemd pater
dr. Jac. de C-oot S.C.J. De vereniging
draagt de naam van „Vereniging van R.K
Gezinsvoogden St. Raymundus".
In de statuten lezen wij nog:
De vereniging stelt zich ten doel:
le. R.K. personen, die geschikt geoor
deeld en bereid gevonden worden om als
gezinsvoogd op te treden, in hare' vereni-
a!ng bijeen t> brengen;
2e. in voldoenden getale goede en be-,
kwame R K. gezinsvoogden te vormen;
3e. aan de kinderrechter in het Arron-
dissement Rotterdam R. K. gezinsvoogden
ter benoeming vor te dragen;
4e. het uitoefenen van patronage;
5e. de belangen der R. K. gezinsvoog
den en der aan hunne zorgen toevertrouw
de pupillen te behartigen;
8e. het bevorderen en zodanig inrich
ten van hetgeen in het belang der be
dreigde, verwaarloosde en misdadige
jeugd kan worden ondernomen.
De vereniging tracht hare doelstellin
gen te bereiken door:
le. R.K. personen, die geschikt geoor
deeld en bereid gevonden worden om zich
met gezinsvoogdy te belasten, uit te no
digen tot de vereniging toe te treden:
2e. het houden van vergaderingen en
het geven van voorlichting, adviezen, cur
sussen en dergelijke;
3e. jeugdige personen voor wie zulks
gewenst en nodig is, onder haar toezicht
te hemen;
4e. en voorts door alle wettelijke mid
delen welke aan het doel bevorderiyk
kunnen zijn.
Dit laatste mogen wij niet vergeten: de
secretaris, mr. Walter A. J. M. Baars,
Westersingel 48, heeft de stellige ver
wachting, dat hij het in de eerstkomende
dagen zeer druk zal hebben met het note
ren van serieuze katholieken die zich
voor het werk der gezinsvoogdij komen
aanmelden.
Het arbeidsterrein van „St. Raymun
dus" strekt zich uit over Rotterdam en
Schiedam.
Op 1 April herdacht de héér W. Oos-
terholt het feit, dat hy 50 jaar geleden
in dienst trad van de distilleerderij en
likeurstokerij Herman Jansen.
Het jubileum werd Zaterdag in intieme
kring ten kantore herdacht, waarbij de
jubilaris door de directie en vertegen
woordigers van het personeel' werd toe
gesproken en gehuldigd, welke huldiging
met verschillende stoffelijke blijken van
waardering gepaard ging.
Bovendien werd de heer Oosterholt
vereerd met de legpenning voor 50 jaren
trouwe dienst döor he't departement
Schiedam van de Ned. MaatsChappy voor
Nijverheid en Handel
GEBOREN: Rudolf J. z. van F. M. v.
d. Sman en P Philip us Hoogstraat 115
Emma E. d. van P. J. v. Dijk en E.
E. v. d. Graaf, "Dr. Noletstraat 1 Maria
M. d. v. A. Veringmeier en H. M. A.
Zoetmulder, v Dijckstraat 28 Nicolaas
z. van W. v. Vliet en C. Wies. Nassau-
laan 75 Rudolf z. van W. G. J. N Gut-
lich en J J. Michels, Tuinlaan 70.
OVERLEDEN: G. v. d. Toorn. 41 j.,
Dr. Noletstraat 1 J. Lips 1 m„ Dr.
Noletstraat 1.
Maandag, 5 April.
Bioscopen: Passage: La Otra (volw.l,
2, 7 en 9.30 uur; Monopole: Zonsonder
gang (14 jaar) 2, 7 en 9 uur.
St. Liduinakerk: Liduina-noveen, 7
uur.
Dinsdag, 6 April.
Bioscopen: zie boven.
St. Liduinakerk: Liduina-noveen, 7
uur.
R. K. Volksbond: Vergadering Katho
lieke Vrouwen Beweging, 8 uur.
„III heb even geaarzeld of ik jullie wel
uit de blubber zou laten weggaan... zei
Kolonel F. „Bles" Mollinger, comman
dant van de Y-Brigade (en zo genoemd
omdat ie op een.... paard zou lyken,
wat my een sterk verhaal in de derde
macht lijkt) en hy ging nóg wat wijd-
beenser staan „Jullie zyn zó'n Bataljon
geweest, ik heb op 7 R.S. altüd gebouwd,
ze hebben mijn verwachtingen nooit
beschaamdIk wens jullie in Stras-
rang het allerbeste
En daarna schoof de L.S.T. „Albatros",
een gigantische „zolderschuit" met op
het achterschip een kleine bovenbouw,
traag de Moesi op, met aan boord een
paar honderd „residu"-Stoottroepen, die
later dan hun Bataljon in Indië waren
gearriveerd en nu niet mee konden demo
biliseren, maar „nadienen" moesten in het
Semarangse. Het waren allemaal kalme,
DINSDAG 6 APRIL.
35- ^e\„Wpivi0nimen Karel Kwiek was boven
op een rots g dook met een sieriyke zwaai het
heldere water m, waar Signor Gabriël al lag rond te plas
sen. Het werd een heierlyke zwenipartij. Signor Gabriël
zwom als een waterrai en Karei had werkelijk moeite hem
bij te houden, hoewel hy opin H.B.S. toch altijd als de
snelste zwemmer van de hele sch ooi had gegolden. Maar
wat was dat? Vlak voor Signor Oabnél dook de bloeddor
stige kop van een geweldige haal uit het water op Karei
schreeuwde nog „pas op", maar het was al te laat. Eén gul
zige hap van het monster en Signor Gabriël was in de wyd
opengesperde muil verdwenen. Wat moest Karei doen? Hy
was ongewapend. Zwemmen, besloot hy, en zo hard als je
kunt. De haai had hem ook al in de gaten gekregen. Het
werd een ongelyke strijd. Kareltje crawlde en dook, liet
zich opeens diep omlaag gaan in het water en schoot dan
weg naar links of rechts, maar de vreselijke haai bleef hem
vlak op zijn hieleri....
HILVERSUM I (301 M.) A.V.R.O.
7.00 Nieuws gymn. en gram.; 11.00 Caus.;
11.30 Zang; 12.00 Gram.: 12.30 Weerpr.;
12.43 De Papavers; 13.00 Nieuws; 13.15
Vaudeville ork.; 14.00 Knipcaus.; 14.30
Orkestplaten; 16.30 Orgelplaten; 16.40
De schoolbel; 17.00 Dat kun jy ook;
17.30 Gram.; 17.45 R.V.D.; 18.00 Nieuws;
18.15 Piano; 18.30 Ned. strydkr.; 19.00
Vraaggesprek; 19.15 Filmkrant; 19.45
R.V.D.; 20.00 Actual.; 20.15 Bonte avond;
21.30 Gram.; 22.15 Buitenl. overz.; 22.30
Liederen; 23.00 Nieuws 23.15 Gram.
HILVERSUM II (415 en 245 M.) K.R.O.
7.00 Nieuws, gymn en gram.; 9.00 Licht
baken; 10.50 Gram.; 11.30 Als de ziele
luistert; 11.40 Radio-orkest; 12.00 Me
tropole-ork. (12.30 Weerpr.); 13.00
Nieuws; 13.20 Gram.; 13.45 Caus.; 14.00
Kwartet; 14.30 Onder ons; 15.00 Gram.;
10.15 Pianokwartet; 16.00 De Zonne
bloem; 16.30 Ziekenlof; 17.00 Na school;
17.15 Gram.; 17.30 De Wigwam; 17.45
Zang; 18.00 Gram.; 18.20 Sportpr.; 18.30
R.V.U.; 19.00 Nieuws; 19.15 Piano; 19.33
Gram.; 19.45 Minister Gielen over
schooluitz.; 20.00 De gewone man; 20.12
Concertgeb.orkest (pauze: voordracht)
22.15 Gram.; 22.37 Actual.; 22.45 Avond
gebed; 23.00 Nieuws; 28.15 Gramofoon.
'obacn andere
«riagavond in de bovenzaal
^^Sis Sopriim vnnaf 8.15 "UUr. Ml".
E- Sacrum vanaf 8.15 uur.
Jfrook b. Regout is de gids langs een
Van kleurig celluloid, die de ge-
aar >„,Van het zwarte werelddeel open
de ,!Lmaken.
I? Scjfinder tyd genieten de leden van
v-b?t jJ*d. Toneelkring van Cor v. d.
do"Per I t's rol als Kapitein Joris
„„khggv} -Schipper naast God". Sinds
vi?'duet toneelcritici elkaar o
vï„aUpTve toneelcritici elkaar over dit
rai8eh, 2,?n Jan de Hartog in de haren
bet"6 9e,Jn de stormen rond deze litte-
®h-natuur, wat dit product,
kenis d;>t d. Wij geloven dan ook
Zal VnnrcfalloM ni+orliili
voorstellen uiterlijk schok-
erlopen, zeker niet in Schie
dam,
o
•vleuvlï hoi,®- s- hebben Haakon Stotijn
lera.it--' .'t fk.er? Henk ter Strake aan de
me van des gymnastiek-
leraars'rhvt'v,
fbythmehaa"~y-h-
lodie ep N
vervangen door een
voeed S her- edeler soort, waaraan me-
- i,,.°.0nlykheid werden toege-
Deze
op
D Dezprdag!hirt j uauziek, van 34 uur,
duina e;?8;.
Stillp mm^digt zoals ze begon. Li-
Jeugdbe^8ahg punt van de jaarlijkse
Uur eri van de hulde door de
Uur.
°P Zondagmiddag te 4
49).
den n?etPr|een-S'ee'n Woord' Ze «breeuw.
Er was geen wapen zichtbaar
met. Ze schoten njet in de lucht,
was het hun „^.apen zichtbaar en toch
zien, dat ze Tets eTnsUfö'voorVdd te
Het was een troep lui van de Oud^stem?
gez'ien°?iebt6 26 daar n°°" b«-
Die zwijgende troep reed naar de speel
zaal van Moseby en omsingelde het ge
bouw volgens afspraak. Ze kwamen ge
heel onverwacht. Over hun komst, was
niets uitgelekt.
Ben, Jeth en twee der grootste land
eigenaars vormden het comité, dat de
inrichting van Moseby binnenging Het
was er die avond buitengewoon druk.
Om de roulette verdrong zich een dichte
menigte en alle tafeltjes, waar faro ge
speeld werd, waren druk bezet. Tegen de
glimmende bar langs de breedte der zaal
stonden de mannen in een onafgebroken
rij te drinken. Een automatische piano
rammelde schril boven alles uit.
Moseby stond by de roulette naar net
spel te kyken, toen een zijner bedienden
hem op de schouders tikte en met een
veelzeggend hoofdknikje naar de vier
mannen wees, die zoeven waren binnen
gekomen.
De vier liepen snel de zaal door, vlak
aaneengesloten. Ze hadden geen wapens
in de hand, maar hun overjas was zo opzy
geslagen, dat ze onmiddellijk naar hun re
volvers konden grijpen. Twee hunner wa
ren 'n paar vergrijsde mannen van het
oude slag, berucht om hun snelheid in
het schieten. Moseby keek even om en
ging hen dan tegemoet. De bezoekers
voelden het dreigend gevaar en weken
terug, zodat de mannen elkaar in een
open ruimte ontmoetten. De speelhuis
houder had van alle kanten zyn mannen
om zich heen cui die zouden zeker zyn
bevelen opvolgen, te meer, daar ze ver
in de meerderheid waren.
Wel heren?, zei Moseby, toen ze
tegenover elkaar stonden: Moet u d^
schout soms hebben?
We moeten jou hebben, Moseby, ant
woordde Ben kortaf.
Kan ik iets voor de heren doen?,
vroeg Moseby met een ijzig lachje.
Zeker. We komen hier als afgezanten
van de landeigenaars uit de omtrek en
van de meeste burgers hier uit de stad.
We zyn allen eenzelfde mening toegedaan
en men heeft ons opgedragen, die mening
]ou te vertellen. Als je de moeite
doen, buiten een kijkje te nemen,
je zien, dat we goed vertegen-
zyn.
aan
wilt
aan zul
woord igd
Ben hield even op met spreken en de
piano rammelde voort door de gespannen
stilte. Het maakte een krankzinnige in
druk op dat ernstige ogenblik.
De gezeten burgers en de landeige
naars, wier vertegenwoordigers wij zijn,
hebben geen vrede met je gedrag als
schout en evenmin met je gedrag ais
inwoner, vervolgde Ben duidelijk. Ze
hebben besloten, je vier en twintig uur
te geven om je zaken hier te regelen en
Cabinal te verlaten. Die termijn van viel
en twintig uur vangt op dit ogenblik aan
en gedurende die termyn zul je onder
bewaking staan van een troep gewapende
burgers. We houden niemand onder' be
waking dan jou en de lui, die by je in
dienst zyn. Alle anderen zyn vry om te
gaan, zodra we hier klaar zijn. En ik
geef hun allen de goede raad, zich aan
onze voorwaarden te houden en geen
herrie te schoppen.
He ingenieur had duidelijk genoeg ge
sproken om door allen in de zaal verstaan
te worden ondanks net pianogerammel.
Het antwoord van Moseby klonk al even
duidelijk. Hij had geen spier van zyn ge
laat vertrokken en zijn armen hingen
slap langs zijn zij.
En verondersteld, dat ik het recht
van jullie Comité betwist?, vroeg hy
koeltjes.
Dan zul je toch moeten gaan, ant
woordde Ben. Volg mijn raad en begin
niet te verchten. Wij nemen vanavond
het bestuur in Cabinal over en we hebben
mannen genoeg tot onze beschikking.
Zijn drie gezellen knikte zwijgend. Ze
hielden allen Moseby seherp in het oog,
of hij niet naar zyn wapens zou grijpen.
En toch had Moseby zijn revolver ge
trokken, voordat een hunner het bemerkt
had. He* was een nauwelijks merkbare
handbeweging geweest en daèr stond
Moseby voor hen met zyn zware Colt-re
volver in de hand.
Als jullie me uit Cabinal verdryven,
dan ga ik er slechts dood uit en neem een
paar van jullie mee, zei hij met giftige
bedaardheid.
Hij had nauwelyks gesproken, of er
klonk een schot.
Het verdoofde de menigte, die in ge
spannen aandacht stond te luisteren m
geen woord van het gesprokene te verle
zen. Een ogenblik stonden allen als var I
lamd. De piano speelde doo» Ace Moseby
hijgde een ogenblik naar adem en werd
akelig bleek. Dat duurde heel kort en
toen zakte de speelhuishouder voor de
voeten van Ben tegen de grond. De door
een openstaand raam geschoten kogel
had hem midden in" het hart getroffen.
Zich nestelend in de armen van Ben
hoorde Mary dat verhaal.
Maar wie heeft Moseby dan gedood?
vroeg ze. Weet je dat niet?
Dat weten we allemaal, antwoordde
Jeth gewichtig. En dat >vas de reden,
waarom het zolang geduurd heeft, voor-'
dat we jou en moeder een boodschap
stuurden. Wayne Thurlow heeft hem
neergeschoten. Hij stond voor het raam
zijn kans af te wachten. Hij moet daar
al geruime tijd op de loer gestaan hebben.
Maar hij schijnt zo in beslag genoriien te
Zijn met wat er binnen gebeurde, dat hij
niet eens bemerkt heeft, dat onze mannen
de speelzaal omsingelden. Na het vuren
van het schot hebben een stel van onze
mannen Thurlow hard zien weglopen.
We hebben hem bij de rivier te pakken
gekregen. En ditmaal ontkomt hij zijn
vonnis niet, daar kun je zeker van zyn
Mary voelde, hoe Ben's hand op haar
arm werd gelegd en haar beduidde, dat
ze haar ponnie moest keren en zich met
hem uit de druk pratende menigte moest
verwijderen. Door hem ondersteund reed
ze langzaam met hem mee op. En toen
ze alleen waren in de duisternis en door
een gordijn van jachtsneeuw van de an-
de anderen waren afgesloten, begon Ben
te praten.
Eerst toe laat me het je verkla
ren, Mary eerst over Ada. Ik heb het
je ai zo lang willen vertellen. Nu kan
ik het niet langer stilhouden. Ik moet het
je duidelijk maken en jij moet me
vergeven, Mary!
Jou vergeven?, vroeg ze met een
ademloos iachje, trillend van liefde en
vertrouwen. Och, Ben! Arme lieve Ben!
Net, alsof je mij uitleg verschuldigd bent?
Is het dan nodig, dat je uitleg geeft?
Hoeft dat wel?
Maar Ben antwoordde eenvoudigweg:
Ja, ik ben je een verklaring schuldig,
liefste. Nu Moseby dood is, behoeft het
niet meer stil te blijven. Nu verkeert
Ada niet langer in levensgevaar. En ze
gaat bovendien hier vandaan, ergens heen,
waar ze niet meer met dergelijke moei
lijkheden te kampen zal hebben. En ik
ik hoop, dat ze nog een beetje rust en
vrede vinden mag, Mary.
Hy zuchtte, streek zich over het ge
fronste voorhoofd en zei zachtjes: Ze
heeft ons heel wat moeilijkheden ver
oorzaakt, liefste. Door haar schuld leek
alles zo heel anders, dan het in werke-
lykheid was. Ze heeft ons beiden ongeluk
kig gemaakt, maar we mogen haar toch
geen kwaad toewensen. Nu zullen we
ongestoord gelukkig worden!
Voordat hij alles verteld had, was reeds
iedere wrok uit Mary's hart verdwenen.
Ze besefte nu ook door en door, hoeveel
Ben zelf geleden had, doordat hy haar
trouw geblevm was.
De mannen waren uiteengegaan en Jeth
was met zijn moeder naar de hoeve te
ruggekeerd. Ze begrepen, dat die twee
elkaar veel wilden vertellen, wat niemand
anders aanging en voelden zich gelukkig
over de nieuwe blijdschap en vrede, die
met de spoorweg in de Verborgen Vallei
waren gekomen.
EINDE.
weinig luidruchtige jongens. Ze hadden
„pech" gehad: de hele actietijd volledig
meegemaakt, alleen de 'stille tijd daar
voor nog onderweg of in Nederland. Het
was eten zuur voor hen, dat ze niet mee
naar huis konden maar ze schikten zich
en waren bly nog iets anders van Indië
te zullen zien dan de moerassige neer
drukkende gentonigheid rondom Palem-
bang en dc brede moddergele lui stro
mende kalies. (Geen overbodige weelde,
overigens).
Wij voeren zes uur lang de Moesi af.
Er waren jongens, die ongeveer zes uur
lang alsmaar op de kop van de L.S.T.
stonden. Wat ze zagen, of waar ze naar
keken, begreep ik niet. Niemand begreep
het. Terwijl Palembang's morsig uitmon
dende straten en kaden langs gleden,
hoorde ik opmerkingen van: „Daar had
den we toen die mortierstelling, weet ie
nog wel?" en „Die weg., altijd en eeuwig
gedonder, hè?" en verder wenkten ze en
wuifden naar hun kameraden, die ach
terbleven en binnen enkele woken defi
nitief zouden afnokken en floten op hun
vingers, wanneer zé ergens aan de kaden
een nieuwe groep zagen staan.
Dat was alles. Toen we Pladjoe en
Soengei Gerong voorbij waren, was er
niets meer te zien, dat nog de moeite
waard was: een paar tegen stroom op pa
gaaiende sampans, de eindeloos eentonig
voorbijglijdende oevers met grijzig groen
oerbos aan weerszijden. Ze zwegen veel
en keken daarnaar: Palembang was weg.
Zuid-Sumatra hadden ze voorgoed vaar
wel gezegd: Na vele maanden.de moei-
lykste maanden van hun leven?,. De
beste maanden van hun leven..?
Het was opvallend hoe achter elk ge
baar van deze jongens, nauwelyks nog
man geworden, een stilte was gaan groei
en. Waarschynlyk maakte het afscheid
na zovele maanden hen zwygzaam. Wie
lang onder hun omstandigheden heeft ge
leefd, krijgt dit. Veel stilten, een vreemde
terughoudendheid, een grotere evenwich
tigheid met plotselinge luidruchtige uit
barstingen.
We voeren zes uur lang de Moesi af
en toen eindelijk na het passéren van de
grote visserskampong op het eind een
visserskampong die inplaats van wegen
alleen maar enorme lange bamboe „brug
gen" heeft, de oevers bevrydend te
rugweken én de zee openlag, zagen we
ver vooruit de bergen van Banka en Bi-
liton en de kleine witte kegel van de
vuurtoren van Muntok, wat een alleraar
digst oud stadje moet zyn, waaraan nu
de tinbaggermolens vreten, naar men mij
vertelde.
Ergens tegen de horizon lag de „Slo-
terdijkmet 59 R. I. aan boord, dat de
Stoottroepen van 7 R. S. zou aflossen.
Verse troepen.... Holland.
Het gloeiend hete platte L. S. T. dek
ontwaakte, ging aan de reling staan en
keek. Een beetje stoer, een beetje supe
rieur van „wij ouwe jongens" en toen we
binnen gehoorsafstand waren, schalde in-c
eens van onze schuit een enorme kreet
naar de hoge trossen nieuwe troepen, die
nieuwsgierig op ons neerkeken „Haaaa
Blandaaa's"
De L. S. T. lachte, floot, schreeuwde
en toen was (figuurlijk) de boot aan en
had iedereen iets naar „de nieuwen" te
schreeüwen.
Niet bepaald onvriendelijk, ruw harte
lijk zelfs, maar toch kennelijk zeer supe
rieur
„Hadde we nou onze baarde maar late
staan, Joop...." treurde een „oldtimer".
Heee, jullie gaan naar zó'n land hè.
„Wat zeg je? Ja, dat is alles wat er
van 't hele bataljon over is.... rest is
uitgeroeid.
„Wat zèg jeJa, we komme uit de
oliezó'n „tentara" (leger), wat?
Er was er een aan boord, die klompen
aan had. Er ging een enorm hoongelach
op: „Kyk eens jongens, hij hét gele klom-
pe an.„. Heee Jaonus, wat sit erin?
Strooi of hooi?"
J. W. HOFWIJK.
