Actiede vuurslag in elk radiowoord
De spanning tussen Oost en
Onderhandelingen en concessies
West
Reynaud kan zijn financieel plan
uitvoeren
Besprekingen in liet Kremlin
naderen haar einde
EEN MAN VAN HET WOORD EN
VAN DE DAAD
TSJECHISCHE SANCTIES TEGEN
ZUID-SLA VIE
Op de IRIBUNE
B'j het zilveren priesterfeest van
Henri de Greeve
mi
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Kanier gaf hem de gevraagde bevoegdheden
70ste JAARGANG
WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1948
No. 20695
Henri de Greeve zal dezer dagen het gezegend feit herdenken,
dat hij voor vijf en twintig jaar priester werd gewijd. Onbaat
zuchtig man, die nooit met zich zelf rekening houdt, zal hij
zich aan alle huldebetoon, dat hem natuurlijk van alle kanten
bedreigt, bijna angstig onttrekken. Hoe kan 't eigenlijk ook
anders? waar zou men de man op die dag willen zoeken of
kunnen vinden.' Henri de Greeve is een permanente mobili
satie, een vliegende colonne in eigen persoon.
RUSSISCHE YAKS BOYEN
WEST-BERLIJN
ARABISCHE WEIGERING
tot onderhandeling met Israël
PUAN VOOR V.N.-LEGER
mislukt
V N °h™de6 VeVehmiUtaire staf der
dJd. dafzü wit blt-TfdtSrdaad- r,!ge"
van een gewapende macht der V N oo
het dode punt is gekomen.
Zo kwam Fanny BlankersKoen gisteren terug in Amsterdam, waar de Amsterdammers haar een
triomfantelijke ontvangst bereidden. De snelste v rouw ter wereld" op weg naar 't stadhuis, bejubeld
door 'vele tienduizenden langs de gehele weg.
OPTIMISME OP KORTE,
PESSIMISME OP LANGE
TERMIJN
Het probleem van angst,
vertrouwen en veiligheid
ZELFRESPECT EIS O.S.
WEINIG OPTIMISME IN DE
ENGELSE PERS
DE KANTOREN van de Redactie en de Admi
nistratie zijn gevestigd te Rotterdam, Kortenaer-
straat L Telefoon 25270; te Schiedam, Broersvest 8,
Telefoon 68g04.
Giro-nummer 9U95 ten name van „De Maasbode-
Stichting" Rotterdam.
De abonnementsprijs bedraagt i 3.45 per kwartaal,
1.15 per maand, 0.30 per week.
Directeur. J.'KUIJPERS.
Hoofdredacteur; Mgr. Dr. J. WITLOX.
Algemeen Redacteur: H. A. PAALVAST.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DE ADVERTENTIE-PRIJS op gewone kolom
breedte bedraagt 15 ets. per millimeter hoogte.
Ingezonden Mededelingen op redactionele kolom
breedte 30 ets. per millimeter hoogte.
Contract-tarieven tegen gereduceerde prijs op
aanvrage bij de Administratie verkrijgbaar.
KAMPIOENEN tot 20 woorden t 1.—. leder woord
meer 5 ets. Maximum 50 woorden. Uitsluitend bij
vooruitbetaling.
Van dr. Ariëns heilige gedachtenis
heeft men indertijd kunnen zeggen, dat
hij als kapelaan stond te Enschede, maar
dat hij w erkte in heel Nederland.
Henri de Greeve heeft geen vaste stand-
plaats, beschikt zelfs niet over een eigeft
woning, hij weet 's morgens amper waar
hij tegen de nacht zijn vermoeide hoofd
zal neervlijen. Hij is eeuwig en route, hij
rolt, zelf achter het stuur, bij dag en bij
nacht heel het land door, in een auto, die
hij zeker niet uit luxe gebruikt.
Apostel als hij is, gaan de „pedes apos-
tolorum" hem toch te traag; deze dyna
mische mens zou zich 't liefst per vlieg
tuig verplaatsen, maar la*en wij hopen,
dat hij 't nooit doet, want de risico s zou
den voor hem, altijd in nieuwe gedachten
en plannen verzonken, al te groot zijn.
Henri de Greeve vijf en twintig jaar
priester, dat betekent voor ons vijf en
twintig jaren laaiende activiteit.
En hoe veelzijdig en verscheiden!
Deze man is priester, prediker, rede
naar radiospreker, schrijver, journalist,
sociaal werker, internationaal organisator.
Een apostel ook, een evangelieverkon
diger voor hen, die van het Evangelie
niet weten-
Wij herinneren ons hem in zijn eerste
opgang in den Haag, toen hij lijdensmedi
taties hield in de Theresiakerk aan het
Westeinde.
Een kerkmeester getuigde ons: „een jon
ge De Greeve, neef van Borromaeus, maar
dat wordt een Borromaeus in superlatief".
De verwachting is niet beschaamd. Ja,
hij is van het geslacht der welsprekende
De Greeve's, Jan de Greeve, Borromaeus
en nu de jongste vertegenwoordiger
Henri.
Jan de Greeve's stem is klankloos ge
worden, Borromaeus is door de dood het
zwijgen opgelegd, Henri de Gjreeve staat
in volle glorie. Onder de zorgzaam ge
kweekte welsprekendheid der vermaarde
De Greeve's is Henri te roemen als een
Victoria Regia. Hij zal de ene avond
pralend wit zijn, de- andere avond lichte
lijk roze, maar de derde avond verwel
ken doet hij gelukkig niet. Om van de
bloemen naar de klokken over te gaan,
pater Borromaeus z.g. Was als een zware
bourdon, Henri de Greeve is als een veel-
tonig carillon, dat periodiek over ons
komt neergespeeld.
Gelukkig dat de radio is uitgevonden,
de kansel en de katheder zijn voor een
Henri de Greeve te eng en te benauwd,
zijn stem moet uitgaan over heel een land
en zelfs ver over de grenzen.
En er wordt naar hem geluisterd. Waar
het geluid van een priester nooit door
dringt, wordt zijn stem gehoord, wordt er
zelfs op gewacht.. Zijn welsprekendheid
is geen ijdele woordparade, dat in de
lucht als een vuurwerk verschiet, hij be
doelt altijd weer zijn machtig en bezie
lend woord te maken tot een daad.
Hij predikt de naastenliefde, zegt met
Sint Paulus „draagt elkanders lasten"
maar hij organiseert tegelijk de „Bond
zonder Naam", mobiliseert een heel leger
binnen en buiten de grens, dat deze naas
tenliefde daadwerkelijk in klinkende da
den wil omzetten.
Actie, actie, actie is de vuurslag van
elk radiowoord, dat hij spreekt. Actie
voor het ontberend en hongerlijdend kind,
actie voor hen, die geen dak boven hun
l ivM hebben, actie voor hen, die niet
weten aan voedsel en kleding te komen.
Actie voor glas. actie voor aardappelen,
actte voor beddegoed en textiel En hij
trekt er zelf op uit aan het hoofd van zijn
lange hulpcolonnes. Zijn persoon is een
klankbord en een klaagmuur geworden
voor allen, die in zorg en nood verkeren,
maar meteen is hij ook de Jozef van
Egypte, de redder, die uitkomst brengt.
De Duitsers hebben hem gedurende
de oorlogsjaren zorgzaam opgeborgen,
omdat zijn onverschrokken woord her.
weieens in verlegenheid had kunnen
brengen. Maar de stille jaren van zijn
kampleven zijn voor hem een tijd ge
worden van bezinning op nieuwe plan
nen van actie voor de toekomst. Een
vrijzinning auteur als. dr. Ritter, die met
hem de gijzeling, deelde, heeft er aan
leiding gevonden een geestdriftige biogra
fie en karaktertekening te schrijven over
Henri de Greeve's persoonlijkheid.
Onvervaard, onvermoeid en onver
schrokken staat Henri de Greeve nu al
dertien jaar voor de radio,zonder dat
hij ooit een keer op zich laat wachten.
Oudere generaties klagen weieens? dat
onze tijd geen grote mannen meer kent,
maar Henri de Greeve mag zeker gere
kend worden tot de eerste en meest mar
kante figuren van ons land.
Een die. alléén zijn weerga vindt in een
gelijke priesterfiguur als de Amerikaanse
Fulton Sheen.
Nu viert Henri de Greeve Zondag a.s.
zijn volwaardig zilveren priesterjubileum.
De gelegenheid om hem die dag de hand
te drukken en te complimenteren, krijgen
wij niet, maar de man verdient, dat hij,
die zo dikwijls als hij ons de les heeft ge
lezen, en wij naar hem hebben geluisterd,
nog eenvoudig „ik dank u!" tot ons zegt,
op zijn beurt door ons wordt bedankt met
een gezamenlijk gebed, opdat God hem
nog lang vr«or ons moge sparen, en ziin
krachten versterken, voor het grote apos
tolaat, dat hij zich heeft opgelegd.
Moge het hem toegedachte „zilveren
Boek der naastenliefde" nog eens gevolgd
worden door een tweede „Gouden" deel.
P. HYACINTH HERMANS.
Kort voor het vallen van de nacht
hebben een twaalftal Russische Yaks
gisteren in twee groepen een vlucht ge
maakt boven de Britse en Amerikaanse
sectoren van Berlijn, op ongeveer 1200
M. hoogte.
Deze gebeurtenissen baarde groot op
zien in de stad. De bewoners verdron
gen zich op straat om de vliegtuigen
gade te r-Iaan.
De Britse en Amerikaanse autoriteiten
van het viermogendhedenbureau voor de
luchtveiligheid hebben geen enkele ver
klaring over de vluchten afgelegd. Men
weet dus niet of de Russen de Westelijke
mogendheden tevoren van de vluchten in
kennis hadden gesteld. Wel is van Britse
zijde medegedeeld, dat „een onderzoek"
wordt ingesteld.
De Arabi^he liga heeft de Joodse uit
nodiging tot h«l openen van vredeson
derhandelingen verworpen. De liga heeft
in een nota aan graaf Bernadotte, de be
middelaar der V. N., meegedeeld, dat de
liga niet het bestaan erkend van een
Joodse staat of regering, weshalve de
Arabische landen geen onderhandelin
gen met de Joden kunnen openen.
In Juni deed de tuchtrechter voor
de voedselvoorziening in totaal 2956
uitspraken, waarbij 217.888 aan
boeten werd opgelegd en voor
90.984 aan schikkingen werd be
taald.
Reuter verneemt te Praag uit betrouw
bare bron, dat de regeringen der Oost-
Europese landen het uitoefenen van eco
nomische druk op Joego-Slavië overwe
gen in verband met het kominform-con-
flict. Te Praag wordt bevestigd, dat
Tsjechoslöwakije de controle op de han
del met Joegoslavië reeds versterkt., Vol
gens een betrouwbare zegsman zal deze
controle tot sancties uitgroeien.
Joegoslavië zal in de toekomst „grote
moeilijkheden" ondervinden bij. het ver
krijgen van importgoederen uit Tsjecho-
slowakije.
Indien sancties worden doorgezet, zou
Joegoslavië zich meer tot Italië, Zwitser
land en Oostenrijk moeten richten en
misschien nog naar andere gebieden, ais
het industrieproducten en kapitaalgoe
deren voor de opbouw van zijn eigen in
dustrie wil importeren.
Reuter seint nader uit Londen, dat
Joegoslavië, „dat on-officiële oliesanc
ties door Roemenië en Albanië onder de
ogen moet zien" bij de „Anglo-Iranian
Oil Company" een koop van naar men
van gezaghebbende zijde verneemt 10
muuqen ton heeft afgesloten.
°ewel olie-experts te Londen ver-
Twee jaar is de commissie doende ge
weest te trachten zo'n strijdmacht on te
richten.
klaren, dat dit niet geheel zonder pre
cedenten is, zijn diplomatieke waarne-
mers van oordeel, dat dit, gevoegd bij
pogingen om via Triest olie te kopen, een
illustratie vormt van de moeilijkheden,
die Joegoslavië tegemoet gaat 'ten gei
volge „van de eerste stappen der landen
Ofschoon de Moskouse besprekingen
nog steeds in het diepste geheim zijn ge
wikkeld, vóelt men toch aan de interna
tionale stemming, dat het verloop er van
grote kans maakt op een zekere overeen
stemming. Typisch is bijv. een uitlating
van de diplomatieke correspondent van
Reuter, dat men te Londen, en hetzelfde
kan mén van alle andere betrokken
hoofdsteden zeggen, algemeen optimisme
op korte, maar pessimisme op lange ter
mijn koestert.
Men acht het zo goed als zeker, dat het
ten slotte tot een viermogendhedenconfe-
(Telefonisch van onze correspondent.)
PARIJS, 11 Augustus 1948.
Na 3 dagen en nachten te hebben
vergaderd heeft het Franse parlement
hedenochtend te half zes met 325 tegen
215 stemmen aan de minister van finan
ciën, Paul Reynaud, de bevoegdheden
gegeven voor de saneringsmaatregelen
van de financieel-economische toestand.
Deze aanzienlijke overwinning voor het
ministerie André Marie betekent vooral
een zelfoverwinning van de volksver
tegenwoordiging, die tenslotte aan het
ministerie overlaat, wat zij zelf niet kan
doen.
Nog de gehele dag en een groot deel
van de nacht werden verbruikt met stem
mingen over obstructie-amendementen.
Er zijn dan ook verschillende records be
reikt. Zo heeft de Kamer nu reeds sedert
1 Januari het aantal van 200 zittingen be-
Arbeiders van de I. G. Farben zijn bezig met het oprui men van de puinhopenveroorzaakt door de ontploffings.
ip in de fabrieken te Ludwigshafen. Van de fabrieksgebouwen in de onmiddellijke nabijheid van de
ploffing is geen steen op elkaar gebleven. De straten zien er uit als na een hevige luchtaanval
rami
ont-
reikt, een getal even groot als in het ge
hele jaar 1947. Zij hield hedennacht haar
1000ste stemming van dit jaar. De premier
zeide, dat de Kamer ongeveer 150 wets
voorstellen ten achter is. Tot heden zijn
6000 voorstellen en amendementen inge
diend en over het algemeen gaat het over
kleine bedillingen, die gevoeglijk aan de
regering zelf ter oplossing kunnen wor
den overgelaten.
Wat nu de aangenomen teksten voor de
machtigingen van Reynaud betreft, deze
zijn tot stand gekomen dank zij hardnek
kig overleg om tot minnelijke schikking
te komen. Zij zijn zeer afwijkend van de
oorspronkelijke teksten van Reynaud, om
dat het parlement de schijn wilde wek
ken, dat het zich niets uit de hand laat
nemen, vooral niet op belastinggebied
Maar voor wat het wezen van de zaak
betreft, heeft Reynaud toch over de ge
hele lijn zijn zin gekregen. Zo werd
voor wat de aanzienlijke hervormingen
van het belastingstelsel betreft niet een
machtiging gegeven, doch „bevolen",
dat Reynaud vóór 10 November de
nieuwe regelingen als aanhangsel der
begroting moet indienen
In de nacht had er echter een verras
sing plaats, doordat de socialisten op een
te strakke houding van Reynaud wraak
namen en het communistische amende
ment, om de invoering der belastingher
vormingen aan het votum van het parle
ment te onderwerpen, aannamen. Het is
echter de vraag, of de Raad van de Repu
bliek die lezing van het aangenomen arti
kel zal handhaven en de tweede lezing
zal de regering zich niet laten verrassen
De aarzelingen bij de M.R.P. duurden
voort, tot de christen democratische frac
tie de zekerheid had verkregen, dat bij de
belastinghervormingen niets verloren zou
gaan van de verzachtende maatregelen,
die tot dusver ten gunste van de gezinnen
waren veroverd.
Reynaud heeft tot het einde toe kunnen
volhouden, niets van zijn plannen bloot
te leggen. De psychologische schok en het
herstel van vertrouwen in de staatsfinan
ciën, kunnen echter eerst het gevolg zijn
van bepaalde maatregelen. De tijd dringt
en men zal dus niet lang daaromtrent in
het onzekere blijven.
Betere verdeling van de belastingdruk
en minder soorten belasting moeten hun
weerslag doen voelen op de prijzen; ern
stige bezuiniging in de staatsuitgaven
moeten de leningsmogelijkheid heropenen
tot dekking der behoefte van de schat
kist.
Een vermindering van sommige beurs-
belastingen is echter reeds afgekondigd,
terwijl ook de vrijstelling van inkomsten
belasting voor de coupons van bepaalde
staatsleningen, met name de rente van de
schatkistbons, reeds mogelijk is gemaakt.
De Kamer zal nu Donderdag en Vrijdag
de verkteHnvswijze voor de Raad van de
Republiek vaslstellen.-
rentie over Duitsland zal komen; dat der
halve de in December van het vorig jaar
.te Londen afgebroken besprekingen zul
len worden hervat; maar niemand heeft
enig idee, hoe het nieuwe gesprek tot een
gunstig resultaat kan leiden.
Natuurlijk weet men, dat. er concessies
zullen moeten worden gedaan. Het eigene
van onderhandelingen tussen personen en
evenzeer volken, die op afwijkende of
zelfs tegeno.ver elkaar staande standpun
ten staan, is juist, dat men naar een
evenwicht, naar een geschikt midden tus
sen de uitersten zoekt. Wie, zodra het
woord concessie in welke vorm ook ge
bruikt wordt, onmiddellijk van een her
nieuwde München-politiek spreekt, mis
kent het ware karakter van onderhande
lingen. De vraag is slechts, van welke
aard de concessies zijn, welke men doet;
en ook of zij wederzijds gelijkwaardig
zijn. Tactisch kan men zijn tegenpartij
vaak veel toegeven, mits men het eigen
principiële standpunt maar handhaaft. En
zelfs bij de tactische toegevingen zal men
steeds moeten overwegen, of en in hoe
verre zij de toekomstige ontwikkeling be
ïnvloeden. Maar boven alles staat de
kwestie van het vertrouwen, dat helaas
tegenover het communistische Rusland
even gering is als destijds dat tegenover
het nationaal-socialistische Duitsland.
Anderzijds is het een feit, dat het ver
trouwen van Moskou jegens h»t Westen
met de kleinste maat gemakkelijk kan
worden gemeten.
Dit gebrek aan, dit volslagen ontbreken
van wederzijds vertrouwen brengt een
geestesgesteldheid voort, welke in de in
ternationale politiek steeds het groo.ste
gevaar inhoudt: de angst. Geheel de tus-
senoorlogse periode is door de ramp
zalige en demoraliserende angst van
Frankrijk voor Duitsland beheerst ge
bleven. Die Franse angst bestaat nog.
maar wordt door de Verenigde Staten als
een kinderachtige mentaliteit op zijde ge
schoven. Maar Rusland en zijn satelliet
staten koesteren die angst voor Duits
land in misschien nog sterker mate dan
Frankrijk; hun angst voor het Westen is
nog groter dan de angst van het Westen
voor Rusland. Dat zijn twee factoren, ge
weldiger, dan de ideologische, welke de
politiek van Moskou determineren; en
bijgevolg, door actie en reactie, ook die
van Washington.
In dit complex speelt automatisch
Duitsland de beslissende rol, en een zegs
man van het Britse ministerie van bui
tenlandse zaken formuleerde de huidige,
verwikkelde diplomatieke situatie zeer
terecht als volgt: „Het Westen zal nim
mer vrijwillig geheel Duitsland aan Rus
land afstaan, om aldus een nieuwe Rus
sische satellietstaat te dóen ontstaan; de
Russen zullen Oost-Duitsland nimmer
vrijwilli opgeven, zo lang zij het voor
uitzicht hebben, dat een herenigd Duits
land zich achter het Westen tegen hst
Oosten zal scharen; er is echter ongeluk
kigerwijze geen dërde weg voor Duits
land, dat daarom veroordeeld is tussen
West en Oost verdeeld te blijven".
In deze o.i. zeer juiste redenering ligt
ongetwijfeld óok dc d'iepere reden van
het pessimisme op lange termijn. Beide
partijen gaan wat haar Duitslandpoiitiek
betreft uit van een van haar standpunt
juist of onjuist, dat doet niet ter zake
gezien consekwënt beginsel. En zij heb
ben zich daarop vastgelegd: het Oos.en
door Oost-Duitsland tot een communisti
sche staat te maken (dit is een feit, dat
door geen Moskouse loochening valt weg
te cijferen)het Westen, i.e. Amerika,
door van de Westduitse staat in oprich
ting te maken, wat hij inderdaad is: de
hoeksteen van het herstel van West-
Europa, het kernstuk van het Marshall
plan..
Het is practisch ondenkbaar, dat op
deze principiële punten Washington en
Moskou elkaar iets kunnen of willen toe
geven; bgiden hebben hun posities be
trokken, en gaan ten minste in de eigen
gedachtengang, var defensieve overwe
gingen uit. Rusland wil zijn veiligheid
waarborgen door geheel Duitsland, en
misschien zelfs geheel West-Europa in
zijn invloedssfeer te brengen; de Verenig
de Staten daarentegen hun veiligheid
door geheel Europa ten Westen van het
ijzeren scherm zo sterk mogelijk tegen 'n
eventuele Russische agressie te maken.
Het Europese herstelprogram, de Ameri
kaanse politiek tegenover Duitsland en
Italië, de welwillendheid tegenover Fran-*
co. de morele en waarschijnlijk ook wel
militaire steun aan de Westerse Unie zijn
alle slechts uitingen van een en dezelfde
politiek, welke soms niet erg consequent
lijkt, maar ten slotte één groot doel heeft;
West-Europa aan de greep van Rusland
te onttrekken, en er zo al geen bondge
noot in de volle zin van het woord, dan
toch een welwillende neutrale van te
maken.
Dit alles is evenzeer een Amerikaans
als een Westeuropees belang. En daarom
zien wij in het AmerikaansRussische
geschil slechts één mogelijkheid van op
lossing: de opheffing van de Russische
angst en het herstel van wederzijds ver
trouwen. In het huidige stadium is het
echter nauwelijks denkbaar, dat een zo
geweldig werk tot een goed einde kan
worden gebracht: men zal hoogstens de
grondslagen daarvan kunnen leggen.
Maar dit zou reeds heel, heel veel zijn.
Wanneer wjj beweren dat de indruk
ken van de Olympische Spelen over
wegend gunstig zijn, hebben wij niet
zozeer het oog op de sporttech-aische
prestaties, nog minder op de organisa
tie, als wel op de geest en de sfeer. Te
genover één incidenteel geval van een
ongelukkige geste en vaak zijn de
omstandigheden nog zodanig dat een
simpel en toevallig malheur als zo'n
„geste" wórdt gebrandmerkt, meestal
geheel ten onrechte en slechts ten ge
rieve van hen die hun vooroordelen van
onbegrijpen tóch wensen te uiten
staan tientallen gevallen van eerlijke
sportieve strijd zoals het hoort. Onder
de dieelnemers heerst inderdaad een.
geest van kameraadschap; daar doen
een melkoorlog, een boksprotest, eé*l
meningsverschil bij het schermen, een
botsing in een voetbalmatch alleroaa1
niets aan af. Ondanks de Babylonischs
taaimengelingen gaan de deelnemers
vriendschappelijk met elkaar om. wis
selen handtekeningen, souvenirs, com
plimenten en opbeuringen uit en dra
gen op elkaar over een mooie vriend
schapsherinnering voor het leven.
Bij dat alles doet de sportieve eer
zucht haar werk. Daardoor lijkt het
vaak alsof eigenlijk de prestatie het
belangrijkst is. Maar zo zwaar kan men
haar gewicht niet oordelen en zo chau
vinistisch kan men zich niet er op in
stellen, of steeds weer gebiedt de eer
lijkheid een correctie in de ware Olym
pische geest. Het eren van een sterkere
tegenstander is een deugd die op de
Olympische Spelen meer dan elders, in
ere dient te worden gehouden. Datzelfde
gieldt trouwens voor het respecteren van
eigen krachten: de Spelen zijn de triomf
van die sport in dienst van de jèugd en
de vriendschap en daarom mag daar
nimmer de sport tot verdwazing leiden
(zoals dat trouwens nooit mag). Een
toneel als van de jeugdige Belgische
Marathon-loper die half bewusteloos
naar de eindstreep waggelt, ontsiert, elk
maar zeker een Olympisch sportveld.
Ook in ons land mag men wel beden
ken, dat niemand het recht heeft om
critiek uit te oefenen op een sporter
die respect voor zijn eigen lichaam heeft.
Wim Slijkhuis heeft gelijk als hij liever
binnen de perken van zijn vermogen op
brons aanstuurt dan dat hij zijn krach
ten forceert en een ineenstorting ris
keert omwille van goud of zilver. En
Fanny BlankersKoen heeft naar haar
geweten en tegenover haar plicht als
echtgenote en moeder juist gehandeld,
toen zij de geestelijke en lichamelijke
overspanning van het deelnemen ook
•aan de springnummers vermeed.
Sportverdwazing is het roekeloos om
gaan met eigen lichaams- en geestes
krachten. Zij is immer verwerpelijk. Zij
is vooral in strijd met de Olympische
geest. Dat mogen zij die teleurgesteld
zijn omdat onze Nederlandse sporters
niet nóg meer successen hebben behaald
en die teleurgesteiden zijn er, hoe
vreemd het moge klinken - bedenken
De prestaties mogen belangrijk zijn, zij
blijven op de Olympische Spelen en
m feite altijd en overal onderge
schikt aan de geest.
SUPPORTER.
Links: tijdens de honderdste lSed. Bedevaart naar Beauraing trekt een
processie langs de straten van het genade-oord; links achteraan Z. Exc.
Mgr. P. Giobbe, pauselijk internuntius te Den Haag. Rechts: ook tijdens
de Ned. bedevaart kwamen de twee meisjes, die vijftien jaar geleden de
verschijningen der H. Maagd hadden gezien, 's avonds het rozenhoedje
voorbidden, een gewoonte die zij reeds vijftien jaar achtereen volhouden.
Het zijn de zusters Gilberte (links) en Andrée Degeimbre.
(Telefonisch van onze correspondent*.
LONDEN, 11 Augustus.
Men verwacht, dat deze week nog
een bijeenkomst tussen de vertegen
woordigers der westelijke mogend
heden en Molotof te Moskou zal plaats
hebben. Maar volgens een bericht uit
deze stad zou Frank Roberts, de
Britse vertegenwoordiger, de journalis
ten hebben gezegd, dat de 3 westelijk*
diplomaten niet veel langer „het voor
naamste wereldnieuws" zuilen zijn. Dit
kan betekenen, dat de besprekingen
haar einde naderen en dat een com
muniqué te verwachten is, waarin óf
een overeenstemming, of een misluk
king aangekondigd wordt.
De diplomatieke medewerker van de
Daily Tel. acht het laatste waarschijn
lijker. De mening wint veld, dat de
onderhandelingen geen bevredigend ver
loop hebben. Er zou groot verschil van
mening heersen t.a.v. 3 essentiële punten.
Men gelooft, dat Molotof verlangd heeft',
dat de Westelijke mogendheden haar'
planne" voor een West-Duitse regering
opschorten of aanmerkelijk wijzigen, als
voorwaarde voor het houden van vier-
""■ogerdheden-besprekingen over het
Duitse probleem in zijn geheel. Hij zou
verder aangedrongen hebben op Russi
sche deelname in het bestuur van het
Roergebied, hetgeen een oude Russische
eis is. Voorts op de uitsluitende circulatie
van de Russische Mark in Berlijn, zon
der viermogendheden contróle, iets waar
op de drie westelijke mogendheden
steeds hebben aangedrongen.
Bevin, die vandaag naar Zuid-
Amerika zou vertrekken om daar een
vacantie van verscheidene weken door
te brengen, heeft zijn passage geschrapt
en zal in verband met de internatio
nale toestand voorlopig te Londen blij
ven. Gistermorgen ontving hij de
Amerikaanse ambassadeur en er heb
ben te Londen belangrijke beraad
slagingen plaats gehad tussen vertegen
woordigers der westelijke mogend
heden over de jongste rapporten van
Frank Roberts nit Moskou.
He Amerikaanse en Franse ambassa
deurs hadden o.a. een onderhoud met
Sir Williams Strang, het hoofd van de
Duitse afdeling van het Foreign Off ce.
Aan de beurs werden gsteren de min
der hoopvolle vooruitzichten weerspie
geld door een doffe toon.
De verscherping van de strijd over de
voedselvoorziening en rantsoenering van
Berlij- neemt thans in de meeste Lon-
dense bladen meer ruimte in beslag dan
de gang der diplomatieke besprekingen,
waarover de meeste op het ogenblik in
het geheel niets zeggen.
